Succesvolle eindspurt van A.D.O.
A.D.O.-verdediging
superieur
Het vonnis over Limburgia
K.F.C. geveld
en
Dr. EUWE WINT DE EERSTE PARTIJEN
D.H.C. in den tweeden beslissingswedstrijd
met 3—1 geslagen
Be Quick en H.S.C.
eindigen gelijk
„Maar
as nou es
VOOR DE EERSTE MAAL
KAMPIOEN
Tweekamp Euvoe-Kramer
AANVALLEND SPEL
VAN KRAMER
MAANDAG 28 APRIL 1941
(Van onzen sportredacteur)
ROTTERDAM, 27 April. Het mag dan misschien over
dreven zijn, wat de A.D.O.-supporters gisteren zongen dat er
geen club is in Holland, die A.D.O. kan verslaan een feit is,
dat de Hagenaars reden te over hadden voor het aanheffen van
hun, zij het wat overmoedig, lied. Want A.D.O. is Zondag in het
Rotterdamsche Feyenoord-stadion door een 31 zege op D.H.C.
afdeelingskampioen geworden. Zooals bekend hadden de Hage
naars aan een gelijk spel al genoeg, maar de rood-groenen namen
niet het minste risico en in een wedstrijd, waarin zij onbetwist de
sterksten waren, haalden zij den titel met vlag en wimpel binnen.
Het jeugdige D.H.C. heeft ook in deze laatste ronde verbit
terd voor zijn kansen gestreden. Maar de Delftenaren, die boven
dien verzuimd hadden een afspraakje te maken met Moeder For-
tuna, •yvaren in de eindspurt beslist de minderen van hun rivalen
en moesten zich dus met de rol van den eervollen verliezer tevreden
stellen.
D.H.C. startte het best
K.F.C.'t Gooi 1—1
Twee doelpunten in
vijf minuten
D.O.S.—H.B.S. 8—1
NoadHelmond 22
s
Het kampioenschap, dat A.D.O. gisteren op
het Deutsche D.H.C. wist te bevechten, was
het eerste üat de Hagenaars sedert hun in
trede in de eerste klasse hebben mogen boe
ken. Zij behaalden den afdeelingstitel na een
strijd die eigenlijk niet één competitie, maar al
verschillende jaren heeft geduurd. Tweemaal
achtereen reeds hebben de rood-groenen het
hoofd gestooten en hebben zij in den eindspurt
de meerderheid van hun rivalen moeten er
kennen. Ditmaal echter hielden de bewoners
van het Zuidersportpark zich beter en hoewel
het een dubbeltje op zijn kant was, had de run
op den titel ditmaal toch succes. Onder leiding
van Wim Tap, den oud-A.D.O.-speler en inter
nationaal, is de ploeg gevormd tot een com
binatie, die in staat bleek, den velen moeiijkhe-
den van een voetbalcompetitie het hoofd te
bieden. Wel bleek bij tijd en wijle nog duide
lijk genoeg, dat het Haagsche elftal nog niet
bepaald in kampioensvorm was, maar dat is
in een bestek van achttien wedstrijden waar
lijk geen wonder.
Het geheele seizoen 1940'41 is A.D.O. in de
running geweest. Aanvankelijk was behalve
D.H.C. ook D.W.S. nog een geducht concur
rent, maar de Amsterdammers moesten den
strijd ditmaal halverwege opgeven, nadat
Feijenoord al eerder was gestrand. In het ver
dere verloop van de competitie kwamen er in
de verte nog 'n paar andere concurrenten op
duiken, maar noch Hermes-D.V.S., noch D.F.C.,
noch Sparta bleken tenslotte tegen de laatste
loodjes te zijn opgewassen. Het werd een span
nende nek-aan-nek-race tusschen de Haag
sche en de Delftsche ploeg. Deze dreigde een
oogenblik in een débacle voor de Hagenaars uit
te loopen, daar zij in drie van hun vier laatste
wedstrijden drie punten Verspeelden. Maar
tenslotte wist men zich toch te herstellen en
via twee beslissingswedstrijden is het afdee-
lingskampioenschap van West I dan toch in
Den Haag beland.
Met zijn tegenstander van de laatste ronden,
D.H.C., heeft A.D.O. al langen tijd contact ge
had. Niet alleen streden de beide clubs in de
tweede klas reeds tegen elkaar om het begeer
de plaatsje in de hoogste afdeeling van den
bond, maar bovendien is er ook nog een andere
band. Want het is een merkwaardige bijzon
derheid dat de heer Choufour, de tegenwoor
dige A.D.O.-voorzltter, een der groote anima
toren was voor de tot-stand-koming Van het
zelfde D.H.C. dat tot gistermiddag den Hage
naars den eerepalm betwistte. Ware deze be
slissingswedstrijd tusschen AD.O. en D.H.C. on
geveer dertig jaar vroeger gepeeld, dan had
de heer Choufour als linksback voor D.H.C. uit
gekomen tegen de club, waarvan hij thans voor
zitter is! Foto Pax-Holland
De kwaliteit der verdedigingen
heeft in deze ontmoeting feitelijk
den doorslag gegeven. In het
A.D.O.-doel stond weliswaar een
Koek, die bij tijd en wijle meer
jongleur was dan betrouwbaar doel
man, maar de backs Choufour en
de Jong, trapvast als steeds en bij
na onpasseerbaar, knapten het werk
keurig op en lieten den DHC-aanval-
lers maar heel weinig kans hun der
den man te bedreigen. Bij de
Delftenaren daarentegen, waar v. d.
Broek zijn heiligdom op voortreffe
lijke wijze verdedigde, waren de
beide backs al bijzonder ongelukkig.
Vermeulen was er volkomen uit en
ook Ditmars jr. had zijn middag
niet, zoodat het er zoo af en toe
rammelde, dat het voor de groen
zwarte aanhangers, hopeloos was
om te zien. Het is slechts aan de
weinige productiviteit van de ADO-
aanvalslinie te danken, dat var. der
Broek niet meer dan drie maal
moest visschen, want er waren
zooveel gaten in deze linie, dat
men moeilijk nog van een zeef kon
spreken.
Daar kwam nog by, dat de Delftsche spil,
Bommelee, dfe ook nu weer een prima par
tijtje voetbal ten beste gaf, na ongeveer vijf
en twintig minuten den strijd moest staken,
omdat hij last kreeg van de blessure, welke
hy vorige week reeds had opgeloopen. Bekenes,
die hem verving, heeft zich moedig en vol
enthousiasme van zijn moeilijke taak gekwe
ten, maar hy kon er niet voldoende fnkomen
om zijn voorganger te doen vergeter, en her
haalde malen wist hy maar net op het nip
pertje een fout of mistrap weer goed te maken
Arendse was dezen middag weer in puiken
vorm, vooral in zyn voedende taak. Bos was
goed zonder meer. In de voorhoede ging het
met van Geest vlotter dan vorige week met
Dijkman maar productief was ook luj niet. De
ADO-verdediging had er bovendien, zooals ge
legd, prima het oog in en geholpen door de
middenlinie, waarin Tap
■n schitterenden wedstryd
speelde, gaf zy het Delft
sche aanvalskwintet maa:
heel weinig kans zyn
stormloopen met succes te
bekronen. Ditmart Sr.
speelde hier weer een
prima partijtje en ook
Schroder voldeed goed
In de ADO-voorhoede was
Westhoven act iever dar.
vorige week; hij vormde
voor de DHC-veste een
voortdurend gevaar. Ook
zyn medespelers waren
ditmaal gevaarlijker dan
vorige week op Spangen
Vreken, die vaak vrij spel had, maakte weder
om den besten indruk.
Ditmars Sr,
(foto Pax-Holland)
De belangstelling voor dezen tweeden beslis
singswedstrijd was enorm. Waren er vorige
■week op Spangen byna dertigduizend toe
schouwers thans zal dit getal niet ver van de
Het kranige D.H.C.-elftal, dat zich in de laatste ronde tegen
moest geven
vijftigduizend zyn geweest, hetgeen altyd nog
beduidend meer is dan by de laatste inter
landwedstrijden resp. tegen Luxemburg (25.000)
en België (35.000). Vooral uit Den Haag en
Delft was de belangstelling uiteraard aeer
groot. Om twaalf uur ai stonden de perrons
in deze beide steden afgestampt met suppor
ters en slechts aan het feit dat er een dikke
twintig extra treinen waren ingelegd, was het
te danken, dat iedereen op tyd aanwezig was.
Ook voor de vlotte regeling by het vertrek ver
dienen de Spoorwegen ongetwijfeld een eere-
saluut. Het was wat men noemt internationaal.
Evenals de vorige week had DHC ook nu de
eer van den besten start. Reeds de eerste aanval
van DHC was snel en gevaarlijk en ternauwer
nood kon Koek het harde schot van Ditmars dat
dezen stormloop besloot, onschadeiyk maken.
Nog enkele malen kwamen de groen-zwarten te
rug, maar Choufour en de Jong waren op hun
hoede en retourneerden alles zonder pardon.
ADO voelde er blijkbaar niets voor, ook dit
maal een tweede viool te spelen. Het zette een
paar fiksche aanvallen op en zoowaar kreeg
Eversteyn weldra een behooriyke kans maar hy
miste.
Het spel ging nu snel over en weer. Nauweiyks
was aan de eene zijde een fraaie combinatie tus
schen Ditmars en Vollebregt onechadeiyk ge
maakt, of aan den anderen kant moest van der
Broek al zijn kunnen toonen bij een kanjer van
Haagsche zijde. Vlak daarop was DHC weer ac
tief en er was twintig minuten gespeeld, toen
Schroder den Delftschen aanhang een bittere
desillusie bereidde door den bal bii een goede
kans hoog over te schieten.
Toen was het een poosje met de Delftenaren
gedaan. De DHC-verdediging stuntelde er een
poosje geducht op los en dat bezorgde hun te
genstanders een aantal goede kansen. Maar erg
productief toonden die zich in deze periode niet.
Eerst kanjerde Neuteboom naast, toen de Heer
over. Een mooie kopbal van Eversteyn was even-
-ens te hoog gemikt en een vinnige kopstoot van
Westhoven scheerde den paal. Nog was het niet
•oorby met de gevaren voor het heiligdom van
v. d. Broek. De Heer en Vreken zochten om
beurten de roos weer te hoog; Eversteyn plaatste
een bal in de handen van v. d. Broek, toen hij
een goede kans had om de score te openen en tot
besluit schoot ook Westhoven vlak voor doel nog
een vuurpijl de lucht in.
Maar toen vonden de heeren het biykbaar
genoeg. Andermaal werd de DHC-verdedi
ging. die deze moeilijke periode vrij gelukkig
had doorstaan, uit elkaar gespeeld en toen
men weer geen kans zag om zich in een mi
nimum van tyd va» den schok te herstellen,
A.D.O. gewonnen
(foto Pax-Holland)
Het gevat, speelde zich af in een
trein met teleurgestelde Jslftsc.he
supporters. Er werden waardee-
rende woorden gesproken over
heide ploegen. Zooals het betaamt.
Maar er was ook een ander soort
supporter in de gelederen. Hij
foeterde:
,,Maar as nou es Dijkman mee
had gespeeld."
„En as nou es Bommelee niet
was uitgevallen."
„En as nou es die stomme
scheidsrechter had gezien, dat het
tweede doelpunt van A.D.O. geheid
buitenspel was."
..En as ie nou ook es had gezien
dat die A.D.O.-back een bal van
achter de lijn wegpikte."
,,En as nou es Westhoven, m
plaats van het derde doelpunt te
maken, over den bal had heenge-
maaid en dat schot van Van den
Engel in doel was gerold inplaats
van over de lijn."
Man, je hebt gelijk, volkomen
gelijk. En as nou es D.H.C. twee
doelpunten meer had gemaakt en
A.D.O. twee minder, dan was jouw
D H C kampioen geworden Maar
dat is, met alle respect voor de
ploeg, niet gebeurd mijnheer. En
as je nou maar es een eerlijk ivoord
van waardeering voor den verdien
den winnaar had
paal geschoten en daarna was een schot van den
rechtsbuiten zelf, via den staander en een rol-
lertje langs de doellijn weggewerkt. Maar toen
was het ook uit met de meevallertjes voor ADO.
By een algemeenen aanval plaatste Van den
Engel den bal andermaal voor doel. Ditmars
was daar op zijn post en kogelde hard in.Mis,
er stond een ADO-man in den weg. De bal
kaatste échter naar den vrijstaanden Schroder
en deze bracht levendige vreugde en nieuwen
moed in de Delftsche gelederen door hem met
een keurig boogje achter Koek te plaatsen, 11.
Even scheen het nog te zullen lukken by de
groen-zwarten, maar lang duurde de inzinking
van de Hagenaars niet
want nog geen vijf minu
ten later volgde aan deze
zijde een algemeene aan-
val, waarby Everstevn den L
bal (met de hand?) mee- j
nam en naar Neuteboom
plaatste. Deze dacht geen
seconde na en schoot sfafcAi
hard en onhoudbaar langs «1$ j
van der Broek. 2—1. BBSS ri
Algemeene teleurstelling
by DHC, maar nieuwe
hoop bü ADO, dat steeds
beter ging spelen. En ten
slotte kreeg ook de actieve
Westhoven loon naar wer
ken, toen Vermeulen
grandioos over een voor
zet van Neuteboom heen-
maaide en hy met een
knaap van een schot zgjn
club hl veilige haven kon
brengen. 31.
D.H.C. heeft toen alles geprobeerd wat maar
mogelijk was om het ongedachte nog te berei
ken. Sterk opdringend over alle linies trachtte
het een doorbraak te forceeren en dat leverde
heel wat spannende momenten op. De Delft
sche ploeg was echter niet gelukkig, hetgeen
o.m. bleek, toen scheidsrechter van der Meer,
die aan dezen wedstrijd een heelen dobber had,
over het hoofd zag, hoe de Jong eens een bal
in het veld terugzond, die de doellijn reeds ge
passeerd was. Daar had misschien nog iets in
gezeten!
Maar hoe het ook zü, de kansen waren nu
voor de Delftenaren verkeken en meer en meer
werd het een gelijkopgaande strijd. Eens storm
de Westhoven alleen op van der Broek af,
maar Vermeulen, die hem achterna rende, be-
zwoor het gevaar door hem compleet vast te
houden, zonder dat de heer van der Meer er
een opmerking over maakte. Ook bij de laatste
sensatie van den wedstrijd was Westhoven be
trokken, toen hij van dichtbij een van zyn fan
tastische kanjers loste. Het was echter iets te
hoog, want via de lat verdween de bal In het
luchtruim.
Daarmede is alles gezegd wat we over dezen
wedstrijd op de lever hadden. Het behoeft geen
betoog, dat de AD.O.-aanhang zich na den
wedstrijd evenmin onbetuigd liet als de spe
lers het twee maal drie kwartier, of eigenlijk
een heel seizoen lang hadden gedaan. Er waren
bloemen, felicitaties en andere geestdriftige
betoogingen en de treinen naar de residentie
daverden van de enthousiastelingen, die huns
ondanks met luider stemme beweerden, dat zij
nog niet naar huis gingen.
En natuuriyk werd ook het beroemde lied:
„Er is geen club in Hollandniet vergeten.
Koek
(foto Pax-Holland)
Westhoven zet de kroon op het werk in den beslissingswedstrijd A.D.O.D.H.C.
(foto Pax-Holland)
Terwijl in Rotterdam de strijd om de eerste
plaats ten gunste van A. D. O uitviel is 't Gooi
erin geslaagd te Zaandam K. F. C. definitief
met de laatste plaats op te Knappen. De Zaan
dammers hadden een overwinning noodig om
het tot een beslissingswedstrijd te kunnen bren
gen, maar 'tGooi hield stand en veroordeelde
zijn gastheeren door een 11 gelijk spel tot de
degradatie-competitie.
A. D. O.
20
11
8
1
30
53—32
D. H. C.
20
11
6
3
28
50—34
D.W.S.
18
8
4
6
20
26—27
Sparta
18
8
3
7
19
44—38
D. F. C.
18
7
5
6
19
39—34
Feijenoord
18
8
3
7
19
34—35
Hermes-D. V.S.
18
6
6
6
18
4334
Stormvogels
18
5
3
10
13
27—37
't Gooi
18
2
6
10
10
24—39
K.F. C.
18
3
2
13
8
26—55
In afdeeling H verdedigde D. O. S. thuis te
gen H.B. S. zyn kans op de derde plaats wei
heel resoluut. De Utrechtenaren wonnen maar
liefst met 81. Voor de Hagenaars een niet
bepaald bevredigend besluit van het seizoen.
V.S. V.
18
14
2
2
30
61—27
Ajax
18
8
6
4
22
53—31
Haarlem
17
9
2
6
20
40—31
D. O.S.
17
8
3
6
19
50—46
V. U. C.
17
7
4
6
18
48—52
Blauw-Wit
18
6
5
7
17
43—29
Xerxes
18
6
3
9
15
42—50
H.B.S.
18
5
4
9
14
43—50
R. F. C.
16
4
4
8
12
28—42
C. V. V.
17
2
3
12
7
20—61
In het Zuiden is de strijd om de onderste
plaats ten nadeele van Limburgia beslist. Want,
terwyi Roermond erin slaagde thuis tegen BW
een gelijk spel te behalen (22) speelde Hel
mond het klaar, Noad in Tilburg eenzelfde re
sultaat af te dwingen. De Heerlensche ploeg,
die bij NAC met 2—1 verloor, heeft nu van de
drie laatstgeplaatste clubs de minste punten
behaald en is zoodoende het kind van de reke
ning geworden. Eindhoven besloot zijn seizoen
HSC is hierdoor noodzakelijk geworden. Achil
les wist Heerenveen
puntje te ontnemen.
in Assen met 11 een
Be Quick
18
12
4
2
28
46—22
H.S.C.
18
12
4
2
28
43—26
Velocitas
18
12
2
4
26
36—28
Leeuwarden
18
10
1
7
21
46—27
Heerenveen
17
6
5
6
17
45—48
G.V.A.V.
16
5
4
7
14
28—21
Achilles
17
3
6
8
12
43—54
Sneek
17
3
5
9
11
17—32
Veendam
16
2
4
10
8
27—49
W.V.V.
17
3
1
13
7
31—55
met een flinke
6O-overwinning
op MVV.
P.S.V.
22
15
3
4
33
63—27
Longa
22
13
4
5
30
52—31
Juliana
22
12
5
5
29
67—37
N.A.C.
22
10
6
6
26
45—37
Noad
22
9
3
10
21
42—51
M.V.V.
21
7
6
8
20
32—39
Eindhoven
22
8
4
10
20
47—44
B.V.V.
19
7
4
8
18
30—34
Willem II
20
7
3
10
17
34—48
Helmond
22
5
5
12
15
28—55
Roermond
22
4
7
11
15
33—71
Limburgia
22
5
4
13
14
33—42
De doortastende A.D.O.-middenvoor
Westhoven, die zijn club door het derde
doelpunt in veilighaven bracht
(foto Paoc-Holland)
kreeg Eversteyn op den rand van het straf
schopgebied den bal vry. Hy loste een har
den kogel, ongeveer op kniehoogte. Van der
Broek wist den bal nog wel te bereiken, maar
kon niet verhinderen dat deze via den paal
in de touwen caramboleerde (10)Er waren
toen vyf en dertig minuten voorby.
Direct daarop was ADO weer terug. Maar met
den moed der wanhoop wierpen de Delftenaren
zich op hun doordringende aanvallen en tot rust
wisten zy inderdaad de doelpunten-machine van
de Hagenaars in bedwang te houden
Het D H.C, dat in de tweede helft probeeren
moest den achterstand in een voorsprong om te
zetten, maakte allesbehalve den indruk daartoe
in staat te zijn. De spelers bleken stuk voor stuk
veel last te hebben van hun zenuwen en daaraan
zullen we het dan maar wijten, dat een behoor
lijk aantal vrye schoppen moest worden uitge
deeld. In de meeste duels toonden de D.H.C.-ers
zich de minderen en het was wel duideiyk, dat
er een flinke stimulans noodig was om den moed
erin te houden. En wat i§ een betere stimulans
dan een doelpunt.
En zoowaar, dit doelpunt kwam tenslotte na
veertien minuten spelen. Eerst had van Geest
een voorzet van Van den Engel juist naast den
In het Noorden is de strijd om het afdeelings-
kampioenschap nog niet ten erinde. Velocitas,
dat in Groningen met 21 over Sneek zege
vierde, kon weliswaar geen duit meer in het
zakje doen, maar de beide andere kampioens-
cadidaten Be Quick en H.S.C. wonnen
hun laatsten, moeilijken uitwedstrijd. Be Quick
behaalde dit succes bij zijn ouden mededinger
Leeuwarden, dat met 3—1 aan het kortste eind
trok. H.S.C. zegevierde met 42 bü GVAV,
hetgeen ook al een zeer behooriyk resultaat is.
Een beslissingswedstrijd tusschen Be Quick en
Zoo is tenslotte de goede eindspurt der Koo-
gers om alsnog van de laatste plaats op ds
ranglijst te komen op den laatsten wedstryd
dood geloopen, want door het gehjke spel 11
tegen 't Gooi staat het nu vast dat K.F.C. de
gradatiewedstrijden speren moet. Dat het daarin
nog een ernstig woord zal meespreker, is wel
zeker, want het spel der Koogers Is den laatsten
tyd zeker niet slecht.
Het geiyke spel. dat de wedstrijd tusschen
K.F.C. en 't Gooi opleverde gaf wel een goed
beeld der krachtsverhoudingen van de partijen.
Vóór de rust was K.F.C., door het voordeel van
den straffen wind. het meest in den aanval,
doch in de tweede helft waren de rollen om
gekeerd, want in die periode gaven de Hilver
summers het meest den toon aan. Doordat beide
elfstallen hetzelfde systeem speelden, n.l. met
teruggetrokken spil, was het verloop der twee
speelhelften gelijx. want eerst viel de thuisclub
en daarna de bezoekers regelmatig aan. K.F.C.
wist na 20 min. door de Boer de leiding te ne
men, en bleef tot de rust voortdurend in den
aanval. Eerst tien min voor het einde slaagden
de bezoekers ér in door Kreuning gelijk'te ma
ken 11. In den resteerenden stryd deed K.F.C.
nog wel verwoede pogingen om te scoren, doch
't Gooi wist door krampachtig verdedigen ver
dere doelpunten te voorkomen.
Na pl.m. 18 minuten spelen nam H.B.S. door
van Zuiden de leiding doch één minuut later
maakte Dumortier gelijk (11). D.O S. bleef in
de meerderheid. Een voorzet van Van Leur wist
Meeuwsen te benutten (21)Na een half uur
spelen kreeg Dumortier weer eens het leder en
met een hard schot bracht hy den stand op
31. In de tweede helft speelde H.B.S. met
wind mee doch men trok daarvan weinig voor
deel. Dumortier scoorde binnen de minuut
(4—1). Uit een strafschop bracht Siebes den
stand op 51, terwijl direct daarop Meeuwsen
met een fraaien kopbal de score op 61 bracht.
In het laatste gedeelte van den stryd voegde
Meeuwsen nog een tweetal doelpunten aan de
score toe, zoodat D.O.S. met 81 won.
Reeds in de eerste minuut wist Drouen Hel
mond de leiding te geven, wat de thuisclub ge
heel verraste, 01. Tot 20 min. voor het einde
verdedigde Helmond met succes zijn voorsprong.
Helmond kwam toen goedkoop aan het 2e doel
punt, toen Trimbach uit een voorzet van Drou
en in eigen doel schoot, 02. Na een ernstige
waarschuwing van den Noad-aanvoerder aan
eenige van zyn spelers, gelukt het de gastheeren
binnen 5 min. de stand door Vriens en Tolen tot
22 op te voeren. Met dezen stand floot scheids
rechter Ridder v. Rappaxd 't einde.
Onder groote belangstelling werd Zater
dagmiddag een aanvang gemaakt met de
eerste party van het tweede treffen tus
schen den Nederiandschen schaakkampioen
dr Max Euwe en den Frieschen kampioen
H. Kramer, welke na afgebroken te zyn door
Kramer gewonnen werd gegeven. De burge
meester van Leeuwarden was by de offici-
eele opening aanwezig en deed den openings
zet.
Dr. Euwe speelde in deze eerste par „ij met
wit en koos de Catelaansche opening volgens
het Zwolsche systeem, waarby Kramer in den
zesden zet een nieuwigheid toepaste en een
actie begon te ontwikkelen op den koningsvleu
gel van wit. In een zeer langzaam tempo ver
volgden beide spelers, waarby het dr. Euwe ge
lukte, zich een hechten koningsvleugel te ver
schaffen. Na zestien zetten was de bedenktyd
ivoor wit één uur en twee minuten en voor
zwart één uur en 25 minuten. Langzamerhand
werd de positie van Kramer minder rooskleu
rig en hy geraakte een pion achter. Na den
dertigsten zet van wit stond dr. Euwe op winst,
doch Kramer verdedigde zich kranig en de
pert ij werd na 45 zetten afgebroken, waarby dr.
Euwe den volgenden zet in couvert afgaf.
Het verloop van de party was als volgt;
Wit: (dr. Euwe); zwart; (Kramer): 1. <12d4,
Fg8—f6; 2. c2—c4, e7—e6; 3. g2—g3, d7—d5;
4. Lflg2, d5xc4; 5. Ddl—d2t Pb8—d7; 6. Pbl
d5xc4; 30. Ld2—cl, Kg8—f7; 31. e2—e4, Kf7—e6;
32. f2—f4, Lf6d4t33. Kgl—fl, h7—h5; 34.
Kfl—e2, a7—a6; 35. Lel—e3, Ld4—c3; 36. Ke2
—dl, g7g6; 37. Le3—f2, Ke6—f6; 38. Kdl—c2,
Lc3—a5; 39. Lf2—d4t, Kf6—e6; 40. g3—g4, h5
xg4; 41. h3xg4, La5b4; 42. Ld4c3, Lb4c5;
43. Kc2d2, Lc5—b6; 44, Kd2—e2, Lb6—c5; 45.
Ke2f3, Lc5a3.
De afgebroken stand voor wit is: Kf3, Lc3, a2,
e4, 14 en g4.
En voor zwart: Ke6, La3. a6, c4 en g6.
In de tweede party speelde Kramer met wit
de Caro Kann-opening. De Fries deed aanvan-
kelyk goed werk en trachtte door aanvallend
spel te voorkomen, dat dr. Euwe zyn positie kon
ontwikkelen. Deze dacht dan ook in het begin
zeer lang nu, waardoor hij voor de eerste acht
tien zetten 1 uur 30 min. noodig had tegenover
Kramer 58 minuten.
Ondanks Kramers aanvallend spel slaagde
Euwe er in geleidelijk aan zyn positie te ver
beteren. De 27ste zet van den Fries was een
blunder, welke door Euwe op de juiste wijze
werd afgestraft. Na 34 zetten gaf Kramer op.
Het verloop was als volgt:
Kramer wit; dr. Euwe zwart; 1 c2c4; c7
c6; 2 d2d4, d7—d5; 3 c4Xd5, c6*d5; 4 c2—c4,
Pg8—f6; 5 Pbl—c3, Pb8—c6; 6 Pgl—f3, Lc8—g4;
7 c4xd5, Pf6Xd5; 8 Ddl—b3, Pd5—b6; 9 d4—d5,
Lg4Xf3; 10 g2Xf3, Pcöd4; 11 Db3—dl; e7—e5;
12 d5Xe7; Pd4xe6; 13 Lel—e3, Dd8XcUt; H
TalXdl. Lf8—b4; 15 Lfl—b5, Ke8—e7; 16 Le3X
dr. Euwe
(foto Pax-Holland)
b6, a7xb6; 17 Tdl—d71 Ke7—f6; 18 Kd7Xb7,
Ta8a2; 19 0—0, Ta2Xb2 20 Pc3xd5t Kf6—g5;
21 Tb7Xf7. Th8—f8; 22 Tf7X*8, Lb4xf8; 23
Lb5d3, Tb2d2; 24 Ld3—c4, Lf8—c5; 25 Tfl—
bl, g7—g626 Tbl—fl, b6—b5; 27 Kgl—g2,
Td2Xd5; 28 Le4Xd5, Pc6—f4t; 29 Kg2—gl, Pf4
Xd5; 30 Tfl—cl. Lc5—d4; 31 Tel—dl. Pd5—
c3; 32 Tdl—d3, b5—b4 33 Kgl—fl, b4—b3; 34
Td3—d2, Pc3—b5; wit geeft op.
De stand luidt thans: dr. M. Euwe 2 punten;
H, J. Kramer 0 punten.
