De honger moet snel gelenigd VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS WOENSDAG 16 MEI 1945 BUR. VOOR REDAC1IE EN ADMINISTRATIE: SMEDESTR. 5 - TEL. 21543 en 21544 Hoe lang kan Japan het uithouden SPIEGEL DES TIJDS NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT Nu met het verstrijken van de eerste week der bevrijding de uitbundige feest vreugde gaat luwen, begint de nijpende honger zich opnieuw te doen gevoelen. Zelfs in vele gevallen nog ernstiger dan vóór den bevrijdingsdag:' menschen, die in den roes van het feest hun zwaar ondermijnde krachten hebben geforceerd, ondervinden daar thans de onrustbarende gevolgen van, zoodat opnieuw en sterker nog de roep om voedsel opstijgt. Men ziet ze staan, de lange rijen wachtenden bij de winkels, doch men ziet de menschen ook door de straten loopen, teleurgesteld, omdat hun winkelier de zoo zeer begeerde levensmiddelen nog niet heeft aa igekre- gen, of omdat het brood, waarvoor de bonnen nu al dagen geleden werden aan gewezen, er nog niet is. Eén ding staat vast: T wordt op alle kantoren van levensmid ^elencentrales en distributiebureaux onder een enormen druk Zondags en in de week dag en nacht doorgewerkt. Maar het publiek ziet dat niet. Het voelt slechts de leege maag en het vraagt op steeds dringender en luider toonwaar blijft Ret eten? Het heeft van zijn kant geen ongel, k, want het leest en hoo t va- geweldige voed«elaanvoeren, d;e reeds zijn aangekomen, en het verheugt zich nu reeds veer tien dagen op het voedsel, d»t door de geallieerde vliegtuigen wel snel u«t de lucht werd neergeworpen doch in een slakkengang zijn weg vindt naar de knorrende mager. Het gaat niet vlug genoeg met de distributie. Het mo.' t nog sneller «aan, om de eenvoudige reden, dat iedere dacr uirstel of vertraging een groot aantal nieuwe slachtoffers maakt. Wij weten dat de moeilijkheden groot zijn. Het culminatiepunt is het transportp'obleem. Doch men krijgt den in Iruk, dat er in de afgeloopen dagen toch meer auto's leeg en dus onnuttig langs de straten reden, dan verantwoord leek bij de werenschap, dat het voedsel op sommige plaatsen ligt te wachten, terwijl de bevolking hongert Tenslotte zijn wij hier nog maar niet verder dan dat men nog doende is, de verdeeling van de eerste „luchtzending" te voltooien, terwijl ©mtre t den tijd van uitreiking van de volgende nog niets bekend is gemaakt. En die eerste zending is, getoetst aan den enormen nood. wel een hoogst welkome en ongetwijfeld waardevolle versnapering, doch kan gems'irs ook maar bij benadering een voorziening in den bijtenden honger genoemd worden. En men verneemt dan, dat het broodranr oen voor alsnog niet op de gewenschte hoogte gebr-cht kan worden, omdar de op korten termijn te verwachten boeveelh*der bloem 'lechts gering zijn Wel komen er meer biscui s. Goed, zegt men maar die zie ik ook nog n et op mijn bord Een tweede hoofdbestar ddeel van het volksmenu, de De spoorwegmannen doen hun best Naar wij vernemen, zal het eerst over twee maan den mogelijk ziirj e<*nige rersonentreinen te doen loop-n. Al is de schade aan het spoorwegnet niet overal zoo groot, het bed'iif zelf is geheel ontredderd. De aHministrat e e~ plaatskaartenhorden zim door de Duitschers opze telijk in wanorde gebracht of geheel vernield, de pTSorenwagens zijn over geheel Duitsrh- land versp-eid er is veel gestolen en gesloopt, ook door Nederlanders. Al deze moeilijkheden in oogen schouw genomen, is het voor de Ned. Spoorwegen een heel* prestatie zeer bi nenkt rt ten behoeve van vo dselvoorziVning en kolenaanvoer goederentreinen te doen 1< open en na twee maanden enke'e personen- tre nen. Dit is te danken aan he fe;t, dat het tech nische p-rscn el „in orde" is Er wordt hard gewekt het viaduct bij Baarn te herstellen voor de lijn Am sterdam—Amersfoort Op de lijn Amsterdam Haar lem 1 opt v ij regelmatig een treintje voor het in Haarlem woonachtige pe*sonrel van de Spoorwegen, dat in Amsterdam werkza m is. Voorts vernemen wij nog, dat er ook autobussen zullen worden ingeschakeld. aardappel, wordt ook nog steeds mondjesmaat ver strekt. De achterstand op de bonnen wordt ingehaald en men verwacht een vlotten en ruimen aanvoer, zoodra de vervoersorganisatie get eed is. En wat de aan voeren over zee betreft, de nu met de transporten o^er den weg uit het Zuiden den luchtaanvoer gaan vervangen mea lost te Rotterdam schepen in drie dagen, de Geallieerden zullen auto's voor het verdere transport ter beschikking stellen. Het klinkt hoopvol genoeg, maar het moet sneller, indien de fatale ge volgen van den hongersnood snel een einde moeten nemen. En dat is de eerste noodzaak. Met niet genoeg nadruk kan daarom de aandacht worden gevestigd op een oproep, uitgaande van den Directeur-generaal der voedselvoorziening, oproep, die tot allen, die eenigermate betrokken zijn bij de distri butie en het vervoer van levensmiddelen den dringen den eisch richt: Niemand mag rusten voor in ieder geval een draaglijk peil der voedsel voorziening is bereikt. Winkeliers moeten gereed staan om op ieder mo ment goederen in ontvangst te nemen en zoo noodig ook op Zondag uit te reikenarbeiders in het haven bedrijf en bij het iaden en lossen fan rollend mate rieel moeten ook op Zaterdag en Zondag den arbeid voortzetten. Sneller procesalles op alles zetten. Niet langer feestvieren, doch werken en nog eens werken om het leven van tienduizenden nog juist te redden. LONDEN, 13 Mei (O.G.P.). Onder den titel „Hoe lang kan Japan het uithouden?" vinden wij in The Observer het volgende artikel: Niemand aan geallieerden kant zou durven voor spellen hoe lang Japan het k?n uithouden tegen Groot Brittannië en de V S. Ondanks al zijn voordeelen en ondanks den strijd der Geallieerden tegen Duitschland, heeft Japan zijn enorme eilandbezit en Birma verloren, bijna ner zoo onverwacht als ze veroverd werden. Elf maanden geleden bezat Japan nog steeds de Marianen, de belangrijkste van al zijn drijvende ves tingen. Thans is daar het hoofdkwartier van de Amc- rikaansche marine gevestigd. Japan bedreigde Jndië in Manipoer. Het is nog geen zeven maanden geleden, dat generaal MacArthur op Leyte landde. Hij heeft thans zulk een contïöle over de Philippijnen, dat hij wt-rkelijk de« doorgang tus schen deze eilanden en Zuid China kan versperren en zoo noodig een verdere invasie kan ondernemen. Er zijn nog geen aanwijzingen van Mountbattens verdere bewegingen, maar nu de campagne in Birma practisch voorbij is, nu de m:>oie haven van Rtngoon reeds wordt gebruikt door schepen met grooten diep gang. nu kan Mountbatten met het onover vinnelijke veertiende leger en de absolute heerschappij te land en in de lucht overal toeslaan. Waardevolle hulp bij de verovering van Rangoon heeft het Birmaansche nationale leger gegeven, dat door de Japanners was gerecruteerd, bewapend en getraind. Japin, dat den grooten ring van verdedigingswerken verliest, welken het in 1942 opbouwde, duizenden mijlen van zijn kusten verwijderd, wordt naar eigen gebied teruggedreven. Zijn marine is verminderd tot de grootte van een afdeeling van elk der Anglo-Ameri- kaansche vloten. Japan kan ile honderdduizenden sol daten niet meer bereiken, die in het Zuiden geïsoleerd zijn, en kan niet meer putten uit den rijkdom, dien zij moesten bewaken. De Japanners kunaen de Rioekioe- eilanden niet redden waarmede, zooals de Tokiosche radio zeide, Japan staat of valt. Tegen een invasie bezit Japan zekere voordeelen. De merkwaardige vorm en lengt* van de kust maakt het een vraagstuk, waar het punt van aanval te kiezen, terwijl wegen en spoorwegen kunnen zorgen dat de troepen snel kunnen worden geconcentreerd, wair zij noodig zijn. De typhonen beginnen in Juli en duren ot October, waardoor de zee onmogelijk gemaakt wordt voor landingsschepen. Het vechten van vlieg dekschepen af is tot zulk een perfectie opgevoerd, dat de vroegere onbesteden superioriteit van vliegtuigen, opereerend van het vasteland, is geneutraliseerd. Amerika herft alle middelen gereed om Japansche fabrieken, vliegvelden, havens en spoorwegen te ver pletteren en zal dit ook doen. De melkboer Een kennis van ons placht sinds vijfjaar te zeg gen: „Ik lees ge*n kranten, ik hoor geen radio, ik luister niet naar verhalen; ik wacht gewoon, tot de melkboer 's morgens zegt: Meneer, ze benne weg". Wij zelf zijn niet zoo geduldig en niet zoo be daard. Wij hebben kranten gelezen (v«.oral onder steboven of tusschen de regels), wij hebben aan de radio gehangen op alle golflengten en in alle talen, wij hebben naar tallooze verhalen geluisterd en ze verder verteld. Maar als Pietje op het puntje van het paaltje kwam, moeten wij erkennen, dat de melkboer dikwijls ook onze man was. De behoed zame B.B.C. en de tierige Columbia legden het telkens tegen hem af. Hij sloeg Frank Gillard en de anderen met vele neuslengten van zijn mater paard. Wat hij lever de, was om zoo te zeggen versch gekarnd, nog warm van de koe; hij wist het lang voor Londen het wisr, en een heeleboel dingen, die Londen nooit te weten is gekomen. Dat Londen ind rdaad zoo dikwijls in gebr ke bleef om zijn berichten te bevestigen heeft eerlijk gezegd zijn crediet wel wat doen slinken. En wij betreuren het daarom tenslotte niet, dat hij weer door échte kranten wordt afgelost. Maar er is nog een andere reden waarom wij heden dezen dienaar der gemeenschap aan de orde van den dag willen stellen. Wij herinneren ons n.l. van vóór den oorlog nog een gesprek tusschen een Duitscher en een Nederlander. „Bij ons", zei de nazi, „wordt ge schiedenis gemaakt, oerproblemen opgelost, kolos sale enz." „Dat kan wel zijn", antwoordde de Nederlander, „maar één ding hebben wij vóór: als er bij ons 's morgens vroeg aan je deur gebeld wordt, weet-je, dat hei de melkboer is". Hier is de melkboer de verpersoonlijking van den Rechtsstaat. En nadat wij ook, bijna vijf ja'r lang, als er 's morge s wat vroeg aan de deur gebeld werd, aan de Gestapo en het concentratie kamp hebben moeten denken, komt nu de Rechts staat terug. Hij rijdt onzichtbaar, maar triom- feerend, boven op de Ca-adeesche tanks, hij vult de lucht met zijn schoon geweld. Hij heeftoverwonnen. En in de herinnering aan deze vijf jaren zal het vroege belletje van den melkboer ons voortaan als muziek in de ooren klinken, ook als hij voor loopig nog taptemelk brengt. Nieuwe brug over den Rijn gebouwd GEALLIEERD HOOFDKWARTIER - 14 Mei (O.A.P.S.) In het geallieerd hoofdkwartier werd Zondag medegedeeld, dat een derde spoorbrug over den Rijn is gebouwd door de Amerikaansche genie ter hoogte van Rheinhaus^-n Hj Duisburg. De brug werd Zaterdag in gebruik gesteld en heeft een lengte van 930 meter. In minder dan een week tijds heeft men de brug gelegd. Himmler nog niet gearresteerd Nog steeds verkeert men in onzekerheid over de verblijfplaats van Himmler. De vele gehuchten over zijn gevangenneming zijn door het geallieerd hoofdkwartier niet bevestigd. 2400 gr. brood in Zuidelijk Nederland Radio „Herrijzend Nederland" berichte dat het broodrantsoen in Zuidelijk Nederland, dat oorspron kelijk zou worden verlaagd, onveranderd blijft Dit rantsoen bedraagt 2400 gram per week. J. F. Kenens In den ouder-lom van 79 jaar is te Amsterdam in Joannes de Deo overleden de heer J. F. Kenens, oud- tedacteur buitenland van „De Tijd", Graaf De Marchant et d'Ansembourg, tijdens de Duitsche bezetting Commissaris van Limburg, is op een kasteel in West Du tschland door ren compagnies commandant van het regiment Limburg der Nederl. stoottroepen gevangen genomen. Maatregelen zijn in vor rbere«ding, de ha^en van IJmuiden zoo spoedig moge ijk weer voor de scheep vaart in gebruik te nemen Hulpkrachrer die de berging van de vlootet nheden bij Scapa Flow hebben verzorgd, zullen hierbij cc behulpzame hand bieden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1945 | | pagina 1