Aanmerkelijke opklaring
SLAVERNIJ EN VRIJHEID
V2-autos in een dierenpark
Doodenkaravanen naar Dachau
MISSIE
Toch nog „familie
twisten"
VERDWEIEK
Restant end en versleten
De week in vogelvlucht
16.000 VRACHTAUTO'S
-TT.
De berenkuil met het uiterlijk van een bunker
Bommen bij de buffels
PLANHEK SER K.LM.
EX-POOLREIZIGER
als burgemeester
Fabriek van
Vierde Zondag na
Pinksteren
J
onder Japanschen
druk
Liturgische
Weekkalender
Wij kunnen thans terugzien op
een week, die in de internationale
politiek in vele kwesties verlichting
heeft gebracht. Churchill kon Don
derdag de situatie aldus samenvat
ten: de betrekkingen met de groote
bondgenooten zijn aanmerkelijk ver
beterd, die met Frankrijk zijn
ernstig verstoord.
Tusschen Rusland en zijn Wester-
sche bondgenooten waren spannin
gen ontstaan, die allerwegen be
zorgdheid begonnen op te wekken.
Pessimisten begonnen zelfs van oor
logsgevaar te spreken. Het verdere
verloop echter heeft geleerd, dat men
de internationale politiek niet be-
oordeelen kan uitsluitend naar de
uiterlijke verschijnselen van het
«ogenblik. De zoo ernstig en onop
losbaar schijnende kwestie van het
veto-recht ls alweer geheel opgelost:
en al ls deze oplossing niet geheel
naar den zin van de kleine mogend
heden. zi) behelst zeker geen on
middellijke bedreiging van den
vrede. Het zou natuurlijk mooier
zijn geweest, Indien ook de groote
mogendheden zich verbonden had
den in geval van dreigende conflic
ten zich geheel naar de besluiten
ianclon Velllgheidsraad van den
Bond der Vereenigde Volken te zullen
schikken. In plaats van zich een
vetorecht voor te behouden, maar van
tien anderen kant is het sterk de
vraag of men in dat geval den boog
niet te strak had gespannen. Het
heeft geen zin beloften te verkrij
gen, die, als puntje bij paaltje komt,
toch niet gehouden worden. De
ernst, waarmede te San Francisco
elke letter van elk voorstel gewikt,
gewogen en.bestreden ls, doet in.
leder geval hopen, dat geen licht/
vaardige verbintenissen worden aan*
gegaan, die men niet van plan ls na
te komen. „Tevreden, doch niet vol
daan", zoo kan de stemming der
kleine mogendheden worden samen
gevat. Dat ls toch iets anders dan de
totale mislukking, die door de on-
ecnigheid onder de Groote Vijf ge
dreigd had.
Het tweede lichtpunt, dat deze
week is ontstoken, is de vooruitgang
in de Poolsche kwestie. Reeds zijn
besprekingen te Moskou aan den
gang. Hoewei de Poolsche regeering
te Londen zich zeer afkeerig toont,
hebben Engeland en de Vereenigde
Staten verklaard, dat zij de verzon
den uitnoodigingen voor de confe
rentie, o.a. aan den vroegeren mi
nister-president van de Londensche
Polen Mikolajczyk, voldoende ach
ten. Het verzet van de Londensche
Poolsche regeering zal dus wel niet
veel helpen, daar de groote mogend
heden besloten hebben tot afdoe
ning van zakei. te komen.
Dat men in de Poolsche kwestie
niet „ho" moet roepen voordat
men over de brug is, bewijst het
gesol met de delegatie der 16 Po
len. Een later bericht meldt, dat
deze niet vrijgelaten zijn, doch in
het openbaar te Moskou terecht
zullen staan. Dit is niet prettig
voor Engeland èn Amerika, die
juist wegens de arrestatie van dit
gezelschap de besprekingen over de
Poolsche kwestie hadden verbro
ken. De 16 Polen zullen tijdens de
onderhandelingen worden gebruikt
als pionnen op het schaakbord,
met een groote kans op een „pion
offer". Bovendien zullen de Groote
Drie niet alleen de regeering, maar
ook de grenzen van Polen hebben
te regelen. Wij zijn er nog niet.
Maar men is al blij, als de bespre-
kingeri althans weer aan den gang
zijn.
De Geallieerde Contröleraad, be-
„Ik zie de mogelijkheden van het
goederenvervoer langs den weg niet
somber in. Integendeel, we kunnen
optimistisch zijn en ik ben er van
overtuigd dat als de bonafide
bedrijven de medewerking krijgen
die zij verdienen de capaciteit
van het vervoer langs den weg ge
lijken tred kan houden met het
stijgende aanbod."
Het was dr. J. de Swart, secretaris
van de C.O.B., Centrale Organisatie
Bei oepegoederenvervoer, die ons deze
optimistische verzekering gaf, toen wij
juwaken over liet transportvraagstuk.
t«i van het voorooriogsche aan-
nroe,,r1» lauto's nlet meer dan tien
dat eM.0Setllevtn' Als men weet
18 000 viwri? 111 Neöerland ongeveer
den bS*?to s langs den weg re-
oortteta ^fllt dus, dat er in de
zijn verdwenen? Ct J* !16'000
ls, i» bovendien sterk verouderden
versleten, zoodat er heel wat moit
gebeuren om weer feen economisch
vervoer mpgelijk te maken.
Het beroepsvervoer, aldus de heer
de Swart, zal zoo spoedig mogelijk
over ongeveer 12.000 wagens moeten
kunnen beschikken. In het verloop
van een Jaar zou het voorooriogsche
bestand van 18.000 stuks moeten wor
den benaderd,- terwijl daarna geleide-
hjk aan met de toeneming der alge-
meene bedrijvigheid de per oorlogs
jaar ontstane achterstand van onge
ler ïooo wagens zou moeten worden
'hgeloopen.
staande uit de vier opperbevelheb
bers, kwam in het begin van deze
week te Berlijn bijeen. Kort daarop
volgde een bijeenkomst te Frank
furt. RUssen, Amerikanen, Engel-
schen en Franschen reikten over en
weer hooge onderscheidingen uit,
prezen ln toasten elkanders wapen
feiten en verklaarden zich eensge
zind in het voornemen van niet-
verbroedering met de Dultschers.
Alles in een zeer hartelijke sfeer.
Eenigszins door de veelheid van
ander nieuws overschaduwd zijn ue
overigens belangrijke ontwikkelingen
in Triest en Aoste, beide grensgebie
den van Italië. Dit land verkeert in
een tweeslachtige positie, omdat het
tegelijk overwonnene en bondgenoot
is. Dé Engelschen zijn niet van plan
de fout van 1919 te herhalen en dit
land, dat dwars op de levensader van
het Britsche Rijk, do Middellandsche
Zee-route, ligt, van zich te ver
vreemden. Zij zyn geneigd in dit
land eerder den bondgenoot dan den
overwonnene te zien en zijn dan ook
in de bres gesprongen, toen van
twee zijden, uit Frankrijk en Yoego-
slavië, troepenbewegingen plaats
vonden, welke konden worden uit
gelegd als pogingen om grensgebie
den te annexeeren. Tito's troepen
bezetten het schiereiland Istrië met
de haven Triest en Fransche mili
tairen voerden een Fransch bestuur
in over de grensvallei van Aoste,
welke te voren Italiaansch gebied
was. De Engelschen en Amerikanen
staken er een stokje tusschen. An
nexaties zjjn zaken voor internatio
nale vredesconferenties, meenden zij,
en het ls niet toelaatbaar dat. daar
op wordt vooruitgeloopen Na veel
tégenstribbelen heeft deze week Tlto
zich moeten terugtrekken. Hij be
hield daarbij nog slechts een kleine
strook van voormalig Italiaansch
terrein. De houding van Rusland,
dat Tito niet steunde, droeg veel tot
deze oplossing by. Ook de Fran
schen namen deze week hun troe
pen uit de betwiste vallei terug.
Kunnen aj deze feiten gerekend
gorden tot de „merkbare verbete
ring", waarvan Churchill sprak, de
sombere noot ontbrak deze week
niet. De verhouding tusschen En
geland en Frankrijk is door de Le-
vantijnsche kwestie zwaar bedorven.
Nadat de Eiigelsche troepen Syrië
en den Libanon hebben bezet en de
Fransche troepen daar moesten te
rugtrekken, is er in dit geschil me
nig boos woord geuit, echter zonder
dat de partijen tot een oplossing-
zijn gekomen. De Arabische Liga,
waarin de Arabische landen (Irak,
Egypte, Saoudië, Transjordanië,
Yemen, Syrië en Libanon) zijn ver.
eenigd, eischt de volledige onaf
hankelijkheid der Levantstaten.
Frankrijk, dat zijn geprivilegieerde
positie wenscht te behouden,
wenscht niet als gelijke met de
beide vroegere mandaatgebieden
aan één conferentietafel te zitten.
De „familietwist" tusschen Frank
rijk en Engeland ls zeer hoog geloo-
pen, in woorden althans. Mogeiyk
zal De Gaulle naar Washington en
Herriot naar Londen reizen om een
oplossing te vinden. Ben zaak van
oorlog of vrede ls hiermede niet ge
moeid. Wel kan het voelbare gevol
gen hebben, indien ln Frankrijk,
waar de geest van Vichy hier en daar
nog nawerkt, gedurende langeren tijd
een door de regeering aangemoedig
de anti-Engelsehe perscampagne zou
worden gevoerd
Kalk is een noodzakelijke
bouwstof die dagelijks
door het lichaam moet
worden opgenomen. Neem
DAGRAVIT, als de dokter
kalk voorschrijft! Kalk,
phosphor en Vitamine D
als ideale „samenwer-
kers"l Voor toekomstige
moeders en groeiende
kinderenl
Bij Apothekers en erk. Drogisten
D. A. de Graaf» Handel Industrie
DAGRA C.V., Postb, «05, A'dam-C.
Nu de eerste vreugde om onze her
wonnen vryheid begint te luwen,
v.ordt ook bij velen een zekere te
leurstelling merkbaar, omdat on
danks de zoo totaal veranderde om
standigheden en ondanks een duide
lijk waarneembaar streven naar ver
nieuwing, toch veel by het oude ls
gebleven.
Wel zyn wij verlost van het juk
eener ondraaglijke tyrannie en van
een satanisch systeem dat alles, wat
twintig eeuwen Christendom en be
schaving ons aan geestelijke waar
den hehben gebracht, poogde te ver
nietigen. maar deze verandering
raakt bij velen slechts de uiteriyke
zyde van het leven. Want hetgeen
een wijziging der omstandigheden
niet kon teweegbrengen is een ln-
neriyke vernieuwing van geest en
hart. Als wij eeriyk zijn tegenover
onszelf, zullen wij moeten erken
nen, dat het oude egoïsme, de oude
zelfzucht ons zijn gebleven. Hoe blij
wij ook zyn met onze bevryding,
waar het op aankomt ls de inner-
ïyke vrijwording. „Vernieuwt u naar
De directeur van het Wassenaar-
sche Dierenpark, de heer P. J.
Knoester, heeft een verslaggever
van A.N.P.-Aneta een en ander
medegedeeld over de moeilijkheden,
waarmede men in de laatste maan
den van den oorlog te kampen
heeft gehad.
Toen in September het oorlogsge
vaar toenam, aldus de heer Knoes
ter zijn de tijgers en apen naar Ar-
tis'en Blijdorp overgebracht, terwijl
de overige dieren, waaronder enkele
jonge leeuwen, in. Wassenaar bleven.
Er. was gelukkig voldoende voedsel
in voorraad om den winter door te
komen, doch met de kolenpositie
was het treurig gesteld, evenals met
hooi en stroo, waardoor dan ooit
enkele dieren zijn gestorven. Eirger
werd dit evenwel, toen de auto's van
het V 2-wapen in den dierentuin
werden ondergebracht. Het was mis
dadig, verklaarde de heer Knoester,
hiervoor het -park te gebruiken,
daar dieren nu eenmaal niet in een
schuilkelder kunnen gaan of anders-
United Press meldt'. De verte
genwoordiger van de K.L.M. in de
Vereenigde Staten, de heer Bou-
man, heeft medegedeeld, dat de
K.L.M. geen interesse heeft voor
de Noord-Atlantische route naar
Amerika, maar aat zij wel hoopt
spoedig' dè beschikking te hebben
over het noodige materiaal voor
de opening van een lijn naar Suri
name en Venezuela, waardoor een
directe verbinding tusschen Neder
land en West-Indië tot stand ge
bracht zou worden.
De plannen van de K.L.M. strek
ken zich op het oogenblik uit over
een luchtlijn van Amsterdam, over
Marseille, Alicante, Casablanca,
Portopfaha, Paramaribo, Lagua-lra
en Caracas, waar dan aansluiting
zal worden gemaakt op de lijn naar
Miami.
zins dekking' zoeken. Overal ln den
tuin heeft het bommen geregend,
terwijl boordwapenbeschietlng de
vernielingen nog vergrootte. Ben ern
stig gevaar vormde de berenkuil, die
uit de lucht sterk den indruk van
een bunker maakt. Om dezen indruk
te verkleinen liet men den geheelen
winter de beren in den kuil, waardoor
echter ©an ander gevaar, n.l. van
uitbreken., ontstond. Na lederen
aanval trok het personeel er op uit
om te kijken of „alles nog stond"
en de deuren niet waren openge
sprongen. D£' berenkuil doorstond
echter lederen aanval. Maar -met de
buffels was het anders gesteld. Hier
viel een hom vlak voor de kooi en
nam de omheining mee. Do ver
schrikte en gewonde buffels renden
den tuin in, döch konden later weer
door eindeloos geduld van het per
soneel in een ander© kooi gelokt
worden. Andere dieren renden in
hun angst tegen de omheining en
verwondden zich min of meer ern
stig. Een eigenaardig' verschijnsel
deed zich voor bij de papegaaien,
die van schrik letterlijk „van npn
stokje vielen" en meteen dood wa
ren. De kool van de- kleine roofdieren
werd door scherven versplinterd en
wezeltles. fretten enz. namen de
beenen en verdwenen voorgoed op
het uitgestrekte terrein. Een doelwit
vöor de bommen vormde voorts de
speeltuin, waar de giybanen voor
startbanen van de V 2 werden aan
gezien Deze „bommenmagneten
zijn ten slotte door de luchtbescher
ming afgebroken. Veel schade heb
ben ten slotte de soldaten van het
V-wapcn aan de levende have be
rokkend. Na acht uur 's avonds, als
het personeel niet meer huiten
mocht, hadden zy vrij spel en scho
ten "ganzen, pauwen en ander ge
vogelte neer, om hun smulpartijen
op te- luisteren.
De bekende voormalige Noord-
poolreiziger Ejef van Dongen is
tijdelijk belast met het ambt van
burgemeester der gemeente Aar
denburg.
In een tijd, waarin slavernij een
antiek begrip scheen te zijn gewor
den, hebben ongetelde duizenden in
de Duits che concentratiekampen
een bestaan geleid, dat oneindig
veel wreeder en onmenschelyker
was dan dat van een slaaf. Want
slaven konden nog een ..goeden
meester treffen. Maar iri de concen
tratiekampen vonden de veroor
deelden slechts meesters, wier eenig
pleizier was hen zooveel en zoo ge
meen mogelijk te kwellen en wier
eenig doel was hen zoo spoedig mo
gelijk uit te roeien, te dooden naar
lichaam en geest.
Ontberingen, ziekten, te zware
arbeid en mishandelingen maakten
de kampen reed§ tot oorden van ver
schrikking waar bijna niemand het
langen tijd achtereen kon uithou
den. Doch de kampopzichters en
de boven hen staande S.S.-mannen
vonden dit nog niet genoeg en wis
ten nog andere middelen te vinden
om hun slachtoffers te vermoorden.
Op allerlei overtredingen stond de
doodstraf. Ben dwangarbeider, wiens
machine in de fabriek was w-aWn go-
loopen en in brand gevlogen en die
naar het oordeel van de heeren niet
voldoende had gedaan om den brand
te blusschen werd veroordeeld tot
den strop. Twee Russische gevange
nen, die hadden gepoogd te ont
vluchten, werden eveneens opgehan
gen.
Weliswaar stond op ontvluchting
officieel geen straf, maar de mannen
hadden zich by hun poging daarto* aan te zien. He veroordeelden kwa-
burgerkleeding en mondvoorraad toe
geëigend en dat was plundering. Dat
meA menschen bij hun komst
ln het kamp al hun bezittingen had
afgenomen was natuurlijk iets heel
anders!
Er hebben echter in Dachau en
elders ook massa-sxecuttee plaats
gehad, zonder dat imen cien daartoe
veroordeelden ook maar het gering
ste kon verwyten. D»ze menschen
kregen dan 's morgens bevel zich ge
reed te houden Vodr het vertrek naar
em ander kamp. Voor den vorm
kregen zij een stuk brood voor de fels
mee en werden dan op auto's gela
den. Deze auto's verlieten het kamp,
reden er om heen naar het aan den
anderen kant liggende crematorium,
waar de slachtoffers met geweld in
de gaskamers werden gedreven. Het
crematorium in Dachau hebben de
nazi's laten bouwen door priesters.
Nog duivelscher was de instelling,
die onder de kampbewoners van
Dachau a'eni bij.".aam had gekregen
van „Konijntjesbiok". Dit was een
barak, waarin de ongelukkigen wer
den opgesloten,, waarop de S.S.-dok-
ters hun vivisectieproeven namen'.
Wie bevel kreeg zich naar die barak
te begeven wist met bijna volstrekte
zekerheid, dat hij er niet levend
meer uit zou komen. De slachtoffers
werden eerst drie wekeni goed gevoed
ere dan döor de S.SJ.-dokters ingespo
ten, met benzine, met oedeem,
schurft, met typhus- en cholera-
bacillen'. Bij Voorkeur werden pries
ters voor dergelijke „wetenschappe
lijke" proefnemingen uitgekozen.
Tegen liet einde van den oorlog
beleefde de verschrikking haar hoog
tepunt. Toen immers werdén de ge
vangenen uit de meer .Noordelijk
gelegen kampen in der haast naar
Zuld-Duitschland overgebracht, aan-
wtnkeüjk per trein, later ook wel te
voet. Deze transporten, die met recht
den naam van doodenkaravanen
verdienden, waren rampzalig om
men als loopende geraamten ln lom
pen, vaak op bloote voeten in bet
kamp aan. Als zulk een transport
uit duizend menschen bestond be
zweken zeker driehonderd daarvan
onderweg. Wagens vol lijken moesten
de gevangenen trekken naar het cre
matorium. Den eersten nacht na hun
aankomst stierven er dan soms nog
ruim honderd tengevolge van uit
putting. Niet de helft van zulk een
karavaan overleefde dezen tocht.
De laatste maand vóór de bevry
ding werkte het crematorium niet
meer. De lijken werden eenvoudig
op een hoop gegooid. Toen de Ame
rikanen kwamen vonden zij er de
stapels van duizenden lijken.
Nog op 27 April, drie dagen vóór
de bevryding', werden drie duizend
Russische gevangenen uit het kamp
te Allach gehaald, en op transport
gesteld.
Toen enkele dagen later de gealli
eerden aankwamen hoorden de
kampbewoners, dat vijftig KM. ver
derop de lyken waren gevonden van
drie duizend Russen, die met machi
negeweren waren neergemaaid. Dit
zelfde lot zou alle politieke gevan
genen zonder uitzondering getroffen
hebben, wanneer het eerst later ge
vonden bevel van Himmler ten uit
voer ware gelegd, dat den kampbe
wakers opdroeg, alle gevangenen
„zur Stelle" neer te schieten wan
neer de Amerikanen in de buurt
kwamen.
Onze zegsman, de heer Lesger,
deelde ons me-de, dat de kampcom
mandant in Allach dit bevel gesa
boteerd heeft. Van andere zyde ls
ona bericht, dat een der gevangenen
in Dachau, die dit bevel had gezien,
gevlucht was naar de Amerikanen
teneinde hen te smeekere önmidd'el-
'ijk hulp te verleenen. aangezien de
bevrijding anders te laat zou komen.
Felt is in elk geval, dat Dachau
een dag eerder bevrijd is dan Allach,
waar de Amerikanen op 30 April
aankwamen. De S.S.-mannen en
•hun trawanten waren toen reeds
op de vlucht geslagen.
De verschrlkkeiyke tooneoJen die
de Amerikanen in het kamp aantrof
fen verbitterden hen dermate, dat zy
duizend S.S.-mannen, die op de
vlucht gegrepen waren, naar het
kamp terug lieten brengen en hen
daar als dolle honden hebben neer
geschoten tot den laatsten man. Eu
daarna hebben zij de Duitsche bur
gerbevolking uit de omgeving ge
dwongen te komen kïiken en zich
persoonlijk te overtuigen van de mis
daden vi i h^jn landgenooten en van
üe gerechte straf, die hun deël was
geworden.
den inwendigen geest", zegt Si?,
Paulus (Eph. 4, 23). De H. Kerk
heeft het misdadige nazisme bet-
streden omdat het een dwaling en
een systeem van ongerechtigheid
was» doch met evenveel recht ver
zet Zy zich tegen iedere leugen en
elk onrecht. Voor den Christen loopt
dan ook de scheidingslyn niet tus
schen Christendom en nationöal-
socialisme, maar tusschen waarheid
en leugen, tusschen gerechtigheid
en zonde. Zooals St. Paulus het van
daag in het Epistel schryft, ligt aan
de eene zyde de „slavernij der ver
gankelijkheid" en aan de andere
zijde „de vryheid der glorie".
Zoolang de mensch zich laat lel
den door louter aardsche motieven,
zonder met eeuwige waarden reke
ning te houden, biyft hij gebonden
aan de slaverny der vergankelijkheid
en wordt zyn persoonlijkheid een
prooi van de afgoden, die de dwa
lingen van dezen tijd hebben ge*,
schapen, of deze nu zyn de collectfij,
vitelt, de techniek, de staat of hef
ras.
De ware vryheid vindt de menseli
slechts dan, indien hy zijn verstand
doet buigen voor de waarheid, di$
vrymaakt, en zyn wil gebonden er
kent aan de wetten Gods, welke geeft
uitingen zijn van een despotische
willekeur, doch richtingwijzers voor
een gelukkig en waariyk vrij leven,
Om die reden blijft deze inneriykö
vryheid van de slavernij van dwa
ling en aonde, welke ln dagen van
druk de geestkracht van talloozen
heeft geschraagd, even onmisbaar
nu wy in vrywllllge onderworpen
heid aan God en ln oprechte bereid
heid tot dienstbaarheid aan elkan
der zullen moeten arbeiden aan den
wederopbouw eener totaal ontred
derde maatschappij.
K.
PARIJS, 14 Juni. ANP) De
.JSociété des Missions Etrangères"
te Parijs heeft uit Rome medo^
deelingen ontvangen, afkomstig
van Migr. Maxell a, ApostoliscJj'
Delegaat van Japan, van «ten,
volgenden inhoudV
De missionarissen der Sociëteit
bevinden zich in hun woonplaat^'
onder bewaking van de Japansch^
autoriteiten. Zoo dus al den Fraft»
schen missionarissen het concery-
.'tratiekamp bespaard is gebleven, ls
hun toch piactisch verdere werk
zaamheden verboden. Mgr. VogeJj
Apostolisch Vicaris van Swatau
in Zuid-China, werd door de Ja;
panners gevangen gezet. De patenjf
Bousquet en Narbais werden in den
loop van 1944 te Canton gear
resteerd en ter dood veroordeeld,
doch deze doodstraf werd gewijzigd
in levenslange gevangenisstraf.
Men weet echter nog niet, wat vaft
hen geworden is, sedert zij onder
geleide naar Indo-China zijn ver*
trokken. Het laatste wat daarom^
trent vernomen werd, stond in
brief van Mgr. Chaise, Apostolisch
Vicaris van Hanoi, welke afgezon
den was vóór de jongste gebeurte
nissen zich voordeden. Mgr. Chaizp
schreef daarin, dat de nood ln
Tonkin groot was tengevolge vaii
de door de Jajjansche troepen ver*
richte uitgebreide vorderingen. Do
belastingen dankten steeds zwaar»
der, verschillende kloosters hadden
hun deuren moeten sluiten en de
briefschrijver voorzag, dat ook de
seminaries tot dit uiterste zou
den worden gedwongen.
ZONDAG 17 Juni:: vierde Zond. na
Pinksteren. Groen. 2. A cunctfs. 3.
Naar keuze. 4. Vrede. Credo, Praef,
H. Driev. MAANDAG 18 Juni: H.
Ephraim de Syriër, Diaken. Kerkl. W:
2. H.H. Marcus en Marcellianus. 3.
Vrede. Credo. DINSDAG 19 Juni: H.
Juliana van Falconleri, Maagd. Wit.
2. H.H. Gervaslus en Frotasiüs. 3.
Vrede. WOENSDAG 20 Juni: H. Sil-
verius Paus, Mart. Rood. Mis: SI dl-
ligis me (nieuwe Mis der Pausen). 2.
A cunctis. 3. Naar keuze. 4. Vrede.
Praef. der Apost. DONDERDAG 21
Juni: H. Engelmundus Abt (Offlc. van
Haar). Wit. 2 H. Aloysius van Gon-
zaga. 3. Vrede. VRIJDAG 22 Juni: H.
Paulinue, Blss. Bel. Wit. 2. Vrede.
ZATERDAG 23 Juni: Vigilie van H-
Joannes den Dooper. Pax. 2. Concede.
3. Voor Kerk of Paus. 4. Vrede.
Geering's vcldmaarschalkstaf, dl»
met diamanten bezet is, ls door lult.-
generaal Patch van het Amerikaan-
sc'ne 7e leger aan president Truman
overhandigd.
De prijzen van handelsdrukwerk
mogen, blijkens eCn ln de Staatse ou£
rant opgenomen beschikking v.fitt
den minister van Handel, Nijterhëla
en Landbouw worden verhoogd.
