Triest en onwaardig einde
M
E
Doodstraf geëischt
Toch een normale
VOETBALCOMPETITIE?
MUSSCHEN ZIEN ENGELAND
Démasqué der persoonlijkheid
Katholieke Kerk in
Verre Oosten
tegen N.S.B.-burgemeester
Er is één kans:
benzine
uit bezettingstijd
WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1945
PAGINA S
Blokzijl voor zijn rechters
Toepassing verhooging
van salarissen
De villa te Scheveningen, waarin HM. de Koningin, in afwachting
van de herstelwerkzaamheden aan haar paleis te Den Haag,
haar intrek heeft genomen.
(Foto Anefo).
Het Roode Kruis
Rijdende werkplaatsen
Insuline-distributie
Motorschokker op mijn
geloopen
BELASTINGEN
Een vogelvlucht-
Dertiende zege van
Middelkamp
DAMPROBLEEM
Schaakprobleem
Den Haag, ll Sept. 1945.
In het deftige zaaltje met zijn
sierlijke witte zuilen in het
vroegere paleis aan den Kneu
terdijk, waar de klok heel den
morgen ostentatief vijf minuten
over twaalf blijft wijzen, staat een
der voormannen van de Nationaal-
Socialistisehe Beweging voor zijn
rechters. Op dezelfde plaats, waar
Max Blokzijl de laatste vijf Jaar her
haaldelijk het woord heeft gevoerd,
moet hij nu verantwoording afleg
gen van de woorden, geschreven en
gesproken in een tijd, waarin hij
meende, dat die verantwoording
nooit van hem zou worden gevraagd.
Bleek en mager, gehuld in een re
genjas, die hem om de schouders
slobbert, staat hij in de verdachten-
bank, uiterlijk bèheerscht, maar
zonder die tergende gemoedelijk
heid, waarmee hij zijn radiopraatjes
placht te kruiden.
Dit is het triest en onwaardig
einde van een menschenleven, dat
rijk had kunnen zijn aan gaven,
aan verdiensten, aan goedheid mis
schien. En dat zich nu onthult in
al zün kleinheid, zijn angst en
zijn lafheid. Het gaat onder, niet
in een laatsten verbeten strijd
0111 een ideaal, hoe vaisch ook, niet
in een oprechte bekentenis van
schuld, die de dreigende straf aan
vaardt ais een boete, maar in een
met ai zijn listigheid toch onbe
holpen poging 0111 recht te praten
wat. krom is, om de verantwoorde
lijkheid op anderen af te scliui-
ven, 0111 zich te verbergen achter
vrienden, 0111 zóó te goochelen met
begrippen, dat ieder begrip zin
loos wordt.
Het recht wordt in dit trieste pro
ces, waarin een man, die zich vijf
jaar lang heeft uitgegeven voor een
toonbeeld van gezond verstand,
mannelijken moed en karaktervast
heid, zichzelf genadeloos en zijns
ondanks démaskeert, gesymboliseerd
door drie rechters in toga, twee
zwijgende militairen en den in zijn
requisitoir van verontwaardiging
laaienden procureur-fiscaal.
Tegenover hen staat slechts een
klein en angstig mensch, die wan
hopige pogingen doet om te ont
snappen door de mazen van het net
dat hij zelf heeft gesponnen en dat
nu om hem heen gevallen is.
Dit is een zonderling proces, het
zonderlingste ongetwijfeld, dat ooit
in dit land is gevoerd. Getuigen zijn
er niet, behalve dan de man van den
P. O. D., die slechts een formeele
verklaring behoeft af te leggen. Alle
andere rollen in dit drama, dat ein
digt met den eisch tot doodstraf,
worden feitelijk vervuld door Max
Blokzijl zelf. De tenlastelegging is
zijn werk, want zij bestaat in hoofd
zaak uit zijn eigen woorden: dertien
zorgvuldig gekozen citaten uit zijn
radiopraatjes. Het hadden er ook
honderddertien of dertienhonderd
kunnen zijn. Maar waartoe? Ieder
woord, dat Blokzijl in de afgeloopen
jaren heeft gesproken, getuigt thans
tegen hem en achter de bloemlezing
van dertien citaten, die de procu
reur-fiscaal in zijn dagvaarding
heeft opgenomen, doemt de herin
nering op aan een onafzienbare
reeks andere woorden, die in toon,
in bedoeling en strekking daarvan
niet zoo heel veel verschilden. Blok
zijl heeft zijn eigen acte van be
schuldiging gesehreven, al was elke
bedoeling tot zelfbeschuldiging hem
vreemd. Hij is tevens de kroongetui
ge in zijn eigen zaak. Hi] heeft ook
zijn eigen verdediger willen zijn. En
in die rol, de laatste van een lange
loopbaan, die met de creatie van de
rol van een straatzanger begon,
heeft hij gefaald en moest hij falen.
„Niemand", zegt de procureur-
fiscaal in zjjn requisitoir, „heeft
er zich zco ingepraat als Blok
zijl". Vandaar, dat zijn poging 0111
er zich nu weer uit 'te praten een
jammerlijken indruk maakt. Deze-
verdediging is niet rondborstig, zij
is ook niet fel. Zij zoekt haar heil
in een steeds opnieuw ontwijken
van een definitief antwoord op
een recht op den man af gestelde
vraag. Zjj wil alleen maar handig
zijn, handig in dien miserabelen
zin van het woord, die het recht
zelf maakt tot het voorwerp van
uitvluchten, sophismen, kinder
achtige gedachtenconstrncties, wel
ker voosheid zelfs niet meer door
een vernuftigen of briljanten voor
drachtsstijl wordt gecamoufleerd.
Overtuiging, geloof, ideaal, het
zijn woorden, die steeds terugkeeren
in den mond van den man, die nau
welijks moeite doet om te verbergen
voor zijn rechters, dat zijn overtui
ging kapot, zijn geloof gestorven',
zijn ideaal waardeloos voor hem is
geworden. Als hij ooit werkelijk ge
loofd heeft in de idee van het na-
tionaal-socialisme, dan was het een
geloof, dat slechts bestond bij de
gratie van het succes. Is het wel
ooit iets meer geweest dan laag
opportunisme? En is het nu niet
wederom datzelfde opportunisme,
dat hem voortdrijft van ontkenning
naar ontkenning van wat niet ont
kend kan worden? Armzalig en be_
schamend is dit verweer, dat zich
geen houding weet te geven, elke
fierheid en iedere overtuigings
kracht mist en slechts steunt op die
kleine, blinde zucht tot zelfbehoud,
die misschien wel een van de diep
ste menscliplijke instincten is, maar
die, wanneer zij zich zoo naakt en
onbeschaamd vertoont, alleen maar
pijnlijk is.
et dat al blijft er een raad
sel in dit proces, een
raadsel, dat de president
formuleert wanneer hij
zich uitdrukkelijk tot den
mensch, niet tot den verdachte
Blokzijl richt met de vraag: „Hoe
hebt u, die zich vroeger hebt gedra
gen als een goed Nederlander, die in
Atjeh bent geweest onder generaal
Van Heutz en die in het buiten
land veel voor Nederland hebt ge
daan en daarvoor zelfs onderschei
den bent, hoe hebt u voor uw ge
weten kunnen verantwoorden, in
dagen van den bittersten nood de
partij te kiezen van den vijand te
gen uw vaderland?" Die vraag blijft
onbeantwoord, want het ontwijken
de „Ik heb niet het gevoel gehad,
dat ik aan den kant van den vijand
stond" lost dit probleem niet op. E11
toch ligt hier de eenige mensch'elijk
belangwekkende kant van dit pro
ces, waarin de tragiek van den
ondergang eener begaafde mensche-
lijke persoonlijkheid voortdurend en
hinderlijk wordt gecamoufleerd door
smoesjes en uitvluchten, waarvoor
men zich bijna schaamt ze te moe
ten aanhooren. Wreekt zich in een
figuur als Blokzijl niet de vloek van
het zelfbedrog, waaraan zoovelen
zich schuldig maken, wier geheimste
en diepste dryfveer waarvan zij
zich misschien nauwelijks bewust
zijn de bevrediging van persoon
lijke eerzucht en ijdelheid is, welks
zelfs de goede daad waardeloos
maakt voor wie haar stelt, ook al
vindt zij officieele erkenning?
Dat zelfbedrog wreekt zich ten
slotte altijd in het aangezicht van
den dood, wiens nadering den
mensch vereenzaamt en hem
dwingt tot de erkenning, dat aan
zien in de wereld een hol woord
is. Het wreekt zich veel sneller en
veel smartelijker In tijden, waarin
de mensch gedwongen wordt te
kiezen tusschen het offer, dat zin
loos kan schijnen, en de erken
ning, waarnaar zijn eigen wezen
haakt.
Zonder oorlog zou Max Blokzijl
hier niet gestaan hebben. Hij zou
oud zijn geworden in eere. Nu stond
hier een oud man, tegen wien de
doodstraf werd geëischt en wiens
pogingen om zich te rechtvaardigen
jammerlijk doorzichtig en onwaar
achtig waren. En toch is dat niet de
schuld van den oorlog, maar die
van den mensch.
De Stichting van den Arbeid heeft
haar standpunt bepaald ten aanzien
van de vraag, welke richtlijn aan
het bedrijfsleven dient te worden ge
geven voor de verhooging der sala
risten.
De Stichting adviseert de salaris
sen op de volgende wijze te ver-
hoogen. Een verhooging van 15%
wordt toegekend op de eerste f 3000.-
van het salaris van October 1942 en
een verheoging van. 10% op de
tweede f 3000.van October 1942,
terwtt.il voor het overige geen ver-
hoojgttng wordt gegeven.
Indien wordt uitgegaan van het
salaris van Mei 1940, dan wordt aan
bevolen een verhooging van 25%
boven de eerste f 3000.en een ver-
h00,g'lng van 12i/2 boven de tweede
f 3000.toe te kennen, terwijl voor
het overige geen verhooging wordt
gegeven. De toepassing van deze
richtlijnen mag er nimmer toe lei
den, dat de betrokkenen in inkomen
zouden achteruit gaan. In zoodanige
gevallen dient het huidige inkomen
gehandhaafd te blijven.
VATICAANSTAD, 10 September.
(A. F. P.). De berichten welke thans
Vaticaanstad beginnen te bereiken
omtrent de situatie van de Katho
lieke Kerk in het Verre Oosten zijn
minder verontrustend, dan men aan
vankelijk vreesde. Wel zijn vele
kerkelijke gebouwen verwoest, voor
al in Japan. Dank zij het feit dat
de missionarissen en religieuzen
waren weggevoerd zijn dezen aan
den dood ontsnapt. Hierdoor is het
mogelijk dat het missiewerk weer
terstond hervat zal worden. De bis
schop van Nagasaki en de Apostoli
sche Vicaris van Hirosjima bleven
voor den dood gespaard door het
feit dat zij tijdens de atoombom-
bardementen op inspectie-reis wa
ren.
De taak, welke het Ned. Roode
Kruis hier te lande en in Indië te
vervullen heeft, is zoo groot, dat een
ieder moet helpen. In ieder huis een
lid van het Roode Kruis is een devies,
dat werkelijkheid moet worden. In
de advertentierubriek staat een cou
pon, welke U daartoe de behulpzame
hand biedt. U....? Ja, U!
Dezer dagen worden vier mo
biele werkplaatsen van Southamp
ton naar het vasteland vervoerd.
Deze rijdende werkplaatsen, die
speciaal zijn ingericht voor het
herstel van verkeersmiddelen, zul
len te Den Haag, Brussel en P&rijs
gedemonstreerd worden. Zij wer
den tijdens den oorlog in Enge
land veel gebruikt voor herstel
aan spoorwegen, voertuigen en
schepen.
Voor het Bijzonder Gerechtshof te
Den Haag heeft terecht gestaan jhr.
D. de Blocq van Scheltinga, die van
Augustus 1942 tot Mei 1945 burge
meester van Wassenaar is geweest.
De procureur-fiscaal, mr. Zaayer, be
schuldigde verd. ervan, dat hij zijn
functie uit de handen der Duitschers
had aangenomen en dus met deze
had samengewerkt; voorts dat hij de
in Wassenaar wonende Joden had
aangewezen, waardoor deze later naar
Duitschland zijn weggevoerd. Ten
slotte werd hij ervan beschuldigd,
een gemeente-ambtenaar te hebben
ontslagen, omdat deze gelachen had
bij het zien van een begrafenisstoet
van een N.S.B.-er. Verd. ontkende dit
laatste feit. Uit het getuigenverhoor
bleek, dat verd. te Wassenaar in na-
tionaal-socialistischen zin had gere
geerd.
Mr. Zaayer, de procureur-fiscaal,
zeide in zijn requisitoir, dat de alge-
meene lijn van verd. fout is geweest.
Hij% was niet een bijloopertje maar
een der kopstukken van de N.S.B. en
heeft als zoodanig veel kwaad gedaan.
Op grond hiervan eischte hij de dood
straf.
De verdediger, mr. Van Dal, legde
een verklaring over, onderteekend o.a.
door den commandant van de B.S.
te Wassenaar, waarin gezegd wordt,
dat verd. verscheidene malen ten
gunste van de Wassenaarsche bevol
king heeft ingegrepen. PI. vroeg cle
mentie.
Uitspraak over 14 dagen.
Alle diabetespatiënten, die een
toewijzing voor insuline bebben ont
vangen, dienen voor 15 September
a.s. de insuline-stamkaart bij hun
apotheker in te leveren.
De apotheker dient vervolgens den
patiënten voldoende insuline te ver
strekken voor hun gebruik tot 1
October a.s. en na aanteekening van
deze laatste aflevering op de oude
insuline-stamkaart, deze onverwijld
op te zenden aan het Rijksbureau
voor genees- en verbandmiddelen te
Amsterdam. Den patiënten zullen
dan nieuwe insuline-stamkaarten be
nevens bonnen worden toegezonden.
Komt er dit seizoen toch nog een
normale voetbalcompetitie? De clubs
geven het maar niet op. Men ver
kondigt van de daken, dat het
mogelijk moet zijn en zelfs in het
uitgestrekte Zuiden is min of meer
officieel verklaard, dat men daar
in staat zou zijn den moeilijkheden
van een normale competitie het
hoofd te bieden.
De bond heeft indertijd verklaard,
dat een normale competitie uitge
sloten was. Maar begint de N. V. B.
te wankelen? Een feit is dat velen
het besluit, om nu toch maar eerst
een rondje te bekeren, hebben uit
gelegd als een duidelijk teeken, dat
de hoogste voetbalautoriteiten ook
nog wel eens willen rondneuzen,
vooraleer ze definitief het schema
van hun noodcompetitie publicee-
ren.
Hoe staat het nu, nuchter bezien,
met die kansen?
Een andere vraag: Wat is de kern
van de moeilijkheden?
Het vervoer.
Goed dan: zijn de vervoersom
standigheden zoo, dat een regelma
tig voetbalcontact en dus een vlotte
afwerking van het programma- ge
waarborgd kunnen worden?
Bij de beantwoording van die
vraag kan men de treinen uitscha
kelen. Inderdaad valt er half No
vember weer eenige verbetering in
het spoorwegverkeer tegemoet te
zien, maar ook in die uitbreiding zal
voor vervoer op Zondag nog geen
plaats zijn ingeruimd.
Blijft dus het autovraagstuk.
Zijn er auto's beschikbaar? Op
Zondag? Waarschijnlijk wel. Maar
is er benzine? Een moeilijker geval.
Het gaat immers met de benzine
niet zoo vlot als men aanvankelijk
verwachtte en het is zeer de vraag
of de autoriteiten bereid zijn voor
zooiets als een voetbalwedstrijd ben
zine te verstrekken. Wij weten niet
hoe de voetbalclubs zich dit ge
dacht hebben, maar een feit is, dat
met deze benzineverstrekking de
heele mogelijkheid van een normale
competitie staat of valt.
Iets anders is of het vraagstuk
De motorschokker Sch 144 is
tien mijl uit de kust ten Zuiden
van Scheveningen op een mijn ge
loopen.
De opvarenden, de gebr. Van
Oort, uit Maassluis en nog twee
passagiers, zijn waarschijnlijk hier
bij om het leven gekomen.
en van de vele
tafereelen van een
Londensche succes
revue, die uit
eenspat als eën mu
zikale atoombom, vertoont snuffelend
de historie van Londen, ge- lies. Lang
Musschen, die zes Jaar
lang in een kooi hadden
geleefd, met steeds minder
zaad in het bakje en een
veldgrijze kater, altijd
langs de tra-
genoeg om er,
die
ligt.
Er is een buitengewoon navorde-
ringsbesluit afgekondigd, dat ten doel
heeft de in den bezettingstijd te wei
nig geheven belastingbedragen te ach
terhalen. Naar het ministerie van Fi
nanciën mededeelt, zullen de inspec
teurs der belastingen thans op ruime
schaal een buitengewoon aangifte
biljet doen uitreiken, dat men vol
ledig ingevuld moet terugzenden,
zelfs als men meent dat men niet
voor navordering in aanmerking
komt.
blemen leeren kennen.
Maar op dezen eersten
avond leek het, neen was
het, ongerept en onge
kweld; het hart van een
weer voor ons open land, dat de vijand nooit
heeft betreden en dat door
den totalen oorlog heen,
„Our towns are copied onkrampachtig gebleven,
fragments from our de gaafheid en den glans
breast, van zijn leven heeft be-
And all men's Babylons waard, en geen moeite
strive but to Impart heeft met den vrede. Dien
The greatness of his avond ging de oorlog „very
Babylonian heart..."*) much over."
Maar één van het gezel-
Het vers van den Lon- SChap, misschien méér
denschen straatzwerver, musch dan de anderen
die Francis Thompson was, verzekerde, dat niets hem
dreunde ons in het hoofd, reeds meer treffPn kon
toen wij tot laat in den sinds het oogenblik, da*
nacht langs de straten en hy ln Croydon in den auto
negentiende eeuw met roet de P,ark«n e° de Embank- stapte. Hij had den asch-
en revolutlebouw en dan S°™plex van over te hou" ?lentvf /waalden, en zagen bak van dien auto gezien,
de BUte waarin het - - h°e he,t /art van het Sn- een r.rchbak, zooals een
muschie wild Tladdert tul- E? ^en ZJJ neerstrelfen Pir? /ets van^.d B®by: peukenland zich dien in
schen vlammende huizen °P L9nden' toei? Pas. Sld| Ionische grootheid had geen droom kan voorstel
en ineenstortende toren? voor hen de oorlog ult' °f verloren- Iq de gedempte ien, een aschbak vol halve
En dan de nieuwe stadi "®ver; tdeu Pas Sj?g voor lucht„ ™nd?" Zondag- en driekwart sigaretten,
die wordt opgebouwd hen' ln de IrLet millioenen avond klopte het met re- doztjnen ervan, en wat voor
Het waren tien mus'- llchten fonkelende wereld- gelmatigen slag; het bloed sigaretten. Het was een Ba-
schen als wil onze col- stad' de vrede aan als een van het verkeer suisde vol byionische aschbak, en in
lega's zoo noemen mo- kerstboom. Om het zon- en zacht door zijn glanzen- dien aschbak had hij den
gen uit Nederland, die der beeldspraak te zeggen: de aders; en zijn hooge aorlog uitgedoofd als een
drie weken geleden door wij beseften toen eerst, toon gonsde in de men- peuk.
ii"t Britsche Ministerie van hoever wij kwamen, schen en ln de steen,
van Informatie door de hoe diep de depressie is,
lucht naar Engeland wer- waarin ons land is neer- Later zouden wij zien,
den gebracht om een vo- gedrukt en waaraan het welke wonden de oorlog
gelvlucht-indruk te krijgen zich langzaam ontworstelt, erin geslagen heeft; later
van wat de oorlog voor het hoe wijd de vrijheid, die zouden we de smalle kan-
land geweest is en wat het wij hebben herwonnen en ten van zijn nooden, de grootheid van zijn Babylo-
ran den vrede wil maken, hoe machtig de wereld, bottle-necks van zijn pro- nlsch hart.
zien met het oog van een ook als het beest dood i3
musch. Beryl Kaye danst en het voer op de velden
de musch, symbool van ligt, een kooi- en kater-
het vale en vieve, spitse
en onverwoestbare cock
ney-leven en zjj maakt er
een. Juweel van. Men ziet
Christopher Wren, den
bouwmeester van St. Pauls;
men ziet een tooneel van
het achttiende-eeuwsche
stadsleven; dan volgt de
Onze steden zijn na-
sebootste brokstukken uit
onze borst; en al 's men-
schen Babylons zoeken
slechts uit te drukken de
inderdaad urgent genoeg is, om een
aanvraag voor benzine te rechtvaar
digen en of er, zoo deze vraag be
vestigend kan worden beantwoord,
niet téveel kostbare brandstof mee
gemoeid zou zijn.
De eerste vraag beantwoorden we
zonder aarzelen met ja. Sportbe
oefening is niet meer alleen maar
een spelletje met een bal. Het is
een belangrijk sociaal gebeuren ge
worden in het maatschappelijk be
stel. Het wordt in breede kringen
van het grootste nut geacht, dat
tienduizenden eens in de week door
de sport hun spieren kunnen strek
ken en op deze wijze honderddui
zenden anderen gepast vermaak
bieden. Voor menschen die in de
week hard moeten werken aan den
wederopbouw van een zwaar geteis
terd land is dit een belang, waar
ook de overheid rekening mee dient
te houden. En niets bewijst ten
deze zóó goede diensten als een
normale voetbalcompetitie met kam
pioenschap, promotie, degradatie enz.
Vraag twee: Is er niet te veel
benzine noodig?
Waarschijnlijk zal dat meevallen.
Inderdaad moeten er in sommige
gevallen groote afstanden overbrugd
worden. Men neme het Zuiden maar
eens, al wordt daar de nood bijna
de helft kleiner, wanneer inderdaad
de splitsing in twee af deelingen
doorgaat. In andere gevallen even
wel zal de moeilijkheid veel minder
groot zijn, bijvoorbeeld in West I,
een afdeeling, die vrijwel geheel uit
Amsterdamsche en Haarlemsche en
West II, een groep die voor een
groot deel uit Haagsche en Rotter-
damsche clubs zal bestr-
Daar komt dan nog bij, dat in de
tweede, derde en vierde klasse de
moeilijkheden geleidelijk kleiner
worden, zoodat, wanneer de hoogst
geplaatste clubs eenmaal geholpen
zijn, de moeilijkheid al voor een
zeer groot deel zou zijn opgelost.
Men begrijpe ons goed: dit is
geen pleidooi voor een normale
competitie-coüte-que-coüte, want al
bij al gelooven we toch dat het heel,
heel moeilijk zal zijn de noodige
benzine te krijgen. Maar het belang
van de zaak is een poging waard.
Misschien heeft men het geluk bij
de beslissende instantie nu eens een
sportleven geest te vinden en wie
weet, of dan niet datgene te be
reiken valt, wat in de geheele Neder-
landsche voetbalwereld met gejuloh
zou worden begroet.
Het wordt haast eentonig om te
vermelden, dat onze landgenoot
Theo Middelkamp Zondag j.l. in
België opnieuw een wegwedstrijd ge
wonnen heeft, hetgeen zijn dertien
de overwinning in korten tijd is.
Thans kwam hjj in den Grooten Prijs
van de Baere over 120 km als eerste
door de finish.
No. 1213 van G. W. Zonneveld te
Bennebroek. Zwart 10 st. op: 2, 4,
7, 9, 14, 19, 20, 22, 23, 28. Wit 11
St. op: 11, 17, 21, 26, 30, 34, 35.
37-39, 41 Wit speelt en wint; op
lossingen' worden gaarne ingewacht
tot uiterlijk over drie weken aan het
adres B. H. M. Stevens, Eikenlaan 36,
Heemstede.
OPLOSSING. No. 1210 van A. Mie-
dema te Haarlem. Wit speelt: 36-31,
21, 31, 37, 32, 17, 47-42, 39, 43, 38,
29, 24 en wint. Een geweldige op
sluiting en voor de oplossers een
harde noot om te kraken.
Ladderwedstrijd. Oplossing van
den tweezet nr. 699 van Br. Koen-
raad. Eindhoven, e.p. 1. Ra5 dreigt
2. Td8 mat. Een veldruimende sleu-
telzet. In de verdediging viermaal
afsluiten van de d-lijn. gepaard
gaande met het openen van lijnen
De variant 1Pxd2 "is niet the
matisch, wat aan de waarde van het
probleem geen afbreuk doet.
Ter oplossing. Nr. 702 tweezet.
Wit: Ka3, Db4, Te8 en f8, Rg3 en hl,
Pd2 en h8, pionnen c3 en e4. Zwart:
Ke5, Dg7, Tg2, Rf6, Pe6 en f4, pion
nen b7, c4. d4 en d'5. Oplossingen
binnen drie weken aan Jos. Duvergó,
Binnen BrouwereBtraat 40, Amster-
aam-C.
