BEKASI PLATGEBRAND Volgende week debat over regeeringsnota Te veel geld? Britten verwachten heilzaam effect van deze vernietiging Wetsontwerp Bretton Woods z. h. st. aangenomen VRIJDAG 14 DECEMBER 1945 PAGINA 7 Engelsch dagblad protesteert „Nationaal-sociaUstische methoden" Rust in Batavia TWEEDE KAMER ONDERHOUDEND SPEL IN STEMOPNEMEN Eerste repatrieerenden uit Indië Drie passagiersschepen in Rotterdam aangekomen Oorlogsmisdadigers in arrest Van verschillende zijden berei ken ons opmerkingen over een kwes.tie, die op het oogen- b.ik het onderwerp van veel ge sprekken schijnt te zijn: Hoe komt het toch eigenlijk, dat er na de geldsaneering toch nog zooveel geld im omloop is? Men gaat hierbij uit van dikwijls geconstateerde feiten in verband met groote uitgaven, die nog, evenals vóór de saneering, dikwijls openlijk worden gedaan door oogenschij nlijkeenvoudige menschen met vermeend kleine beurzen. Zonder twijfel doen deze gevallen zich voor bij degenen, die sinds eenige jaren de slechte ge woonte hebben aangenomen ge makkelijk verdiend geld even ge makkelijk uit te geven. Over het algemeen zijn dit waarschijnlijk beoefenaren van den zwarten han del, welke helaas hier en daar nog danig voortwoekert. Doch daar naast zijn er ook menschen, die een beetje roekeloos zi^p geweest met hun spaargeld en het ook nu weer worden. Dit blijkt duidelijk uit de cijfers der spaarbanken. Op de Rijkspostspaarbank werd in Oc tober slechts twee millioen gulden ingelegd. In November moest drie en vijftig millioen worden terugbe taald; in October was dit slechts 13 millioen geweest. Bij de Spaar bank te Rotterdam deed zich het zelfde verschijnsel voor: In Novem ber werd wel is waar iets meer in gelegd dan in October, namelijk f 1 millioen tegen f 345.353, doch het steekt zeer sterk af tegen Sep tember toen dertien millioen was ingelegd. De terugbetalingen belie, pen daar in November en October bijna het dubbele van September. Het is niet mogelijk van ieder afzonderlijk de beweegredenen na te gaan, doch een zoo duidelijk verschijnsel, dat door cijfers wordt gestaafd, heeft toch zeker wel een reden. Wij gelooven, dat er vele redenen voor bestaan en wij willen dit openhartig -zeggen. Ten eerste is de regeering nog altijd niet be gonnen met de lang geleden aan gekondigde spaarcampagne op touw te zetten. Er zouden spaarcertifica- ten worden uitgegeven. Waar blij ven die? Ten tweede is het niet logisch menschen aan te sporen tot sparen en het sparen zoo on aantrekkelijk te maken, daar het weinig of geen rendement meer op levert. Men spreekt veel over een goedkoopgeld-politiek. Alles is nog verschrikkelijk duur vanwege de echaarschte. Geld wil men dooi de geldsaneering ook schaarscher maken. Waarom moet geld dan juist goedkoop zijn? Sparen is een ceugd welke zichzelf beloont, zal men zeggen. Maar men zegt ook bij de regeering, dat er een spaarprik- kel moet zijn om de spaarzucht te bevorderen. De eenige prikkel die er kan bestaan is het geven van een behoorlijke belooning aan de spaarders. Maar er is nog een an der punt van belang, en dat is het vertrouwen/De regeering vertrouwt niemand, noch de goeden noch de slechten. Iedereen wordt over écn kam geschoren. De goeden moeten maar voor de kwaden lijden. Men ban aannemen, dat er in Nederland veel meer goeden dan kwaden zijn. Dan moet men ook niet iedereen Verdenken, zooals uit meerdere voor het publiek zoo hinderlijke maat regelen blijkt. Deze te strenge maatregelen zijn het die bij het groote publiek angst en misnoegen Verwekken. Aan den eenen kant zijn de inlagen veel geringer, aan den anderen kant de terugvorderingen veel grooter. Hetzelfde wantrouwen heerscht ten opzichte van girale rekeningen. De meeste menschen Willen contant geld zien. Ze zijn bang voor giraal geld en ze storten niet veel op vrije rekeningen. Vraagt u het maar eens bij de ban ken. Is dat de schuld van het pu bliek? Nederlanders doen veel meer |hit vrijen wil dan door dwang. Wij hc-bben nu, evenals de Duitschers 'ónder Hitier dit hadden, allerlei soorten van guldens. Geblokkeerde 'guldens, girale en vrije guldens op ïto banken, reisguldens bij het De- Viezeninstituut en nu krijgen we er Eerstdaags ook nog eens effecten guldens op geblokkeerde rekening bij. Daarbij komt nog, dat pas gede blokkeerd wordt als men kan be wijzen, dat men anders geen mid delen meer bezit. Dit is bijna een aanmoediging om die andere middelen dan maar eerst even op te maken. En de zuinige menschen, die dit niet doen, hebben voor zichzelf nog een an deren gulden geschapen, maar ver standig is dit ook weer niet. Dit is ide wollen-kousgulden of bij som- jpiigen de linnenkastgulden. Er wordt opgepot, omdat de meeste menschen in Nederland gelukkig 1 zuinig zijn, maar oppotten is slecht I er vermeerdert den omloop van Zooals reeds gemeld, is Don derdagochtend Bekasi, 15 mijl ten Oosten van Batavia, door het Britsche leger platgebrand, als represaille voor den moord van 22 soldaten op 25 November jJ. Ieder huis, met uitzondering van de huizen der Chineezen, de plaatselijke gevangenis en een paar steenen gebouwen, werd in brand gestoken, nadat het met petroleum en benzine begoten Vier leden van de „zwarte buf- fel"-crganisatie, die bij de mis daad betrokken waren, zijn gearres teerd; voorts werd een aanzienlijke hoeveelheid wapens gevonden. In een officieele Britsche verklaring wordt gezegd, dat-gehoopt wordt, dat de vernietiging van het dorp een heilzaam effect zal hebben Ondanks het feit, dat de actie ge heim was gehouden en de telefoon- leidingen waren afgesneden, was Bekasi evenals de naburige dorpen verlaten. De R.A.F.-vliegtuigen joe gen de vrachtwagens op, die uit Bekasi vluchtten. Eén ervan was vol Indonesiërs, die met machine- geweervuur en kanonvuur den aan val beantwoordden. Toen de schut ters van de Mosquito's en Thun- dertplts hun werk hadden gedaan, stonden alle auto's in brand. „Toen", aldus de verslaggever van A.N.P.-Aneta, „ik vanmorgen boven het dorp vloog, standen er nog slechts eenige huizen in brand, ter wijl verscheidene reeds geheel wa ren afgebrand. Na gedurende 35 minuten in onze Beaufightè* rond gecirkeld (te hebben, konden we zien, dat een derde deel van Be kasi door brand was vernield. Wij konden ook verscheidene honderden dorpelingen bij de brug over de Kali Bekasi samengehoopt zien, bewaakt door Britsch-Indische sol daten. Tanks stonden op de s%u- telposities van het dorp, terwijl ver der weg in het veld artillerie kon worden waargenomen. De sterkte bankbiljetten onnoodig. Dat is een euvel, waardoor de geldsaneering in gevaar komt. Uiteindelijk wor den dan de biljetten minder koop krachtig en het leven nog duur der dan het al is. E^n ander euvel is het onnoodig uitgeven van geld. Bij de meeste Nederlanders was dit vroeger niet de gewoonte. Is het erg vermetel te zeggen, dat de re geering bij 't publiek deze gewoonte als het ware aanwakkert? Waarom moet iedereen rooken en/of snoe pen, als hij of zij vroeger die ge woonte niet had? Is het normaal, dat „op den bon" sigaren worden verstrekt voor één keer, die f 3.60 kosten, ongeveer zes maal zooveel als voor den oorlog? Is het noodig] dat In uitzicht wordt gesteld, dat voor Kerstmis iedereen wijn en wild en gevogelte zal kunnen koo- pen, waar vroeger alleen maar wat d": Duitschers plutocraten noem den aan dachten? Dat is weelde. En dan nog voor „vastgestelde" prijzen van f 3.50 per pond, die veel overeenkomen met „zwarte" prijzen. Zijn dat prijzen voor een arbeidersbeurs of voor een behoor lijk zuinig gezin? Zou het niet be ter zijn er voor te zorgen, dat iedereen eerst schoenen en- kousen had? Doch de gewoonte van met geld smijten wordt in breede lagen ingepompt. Als iemand ziek is, krijgt hij een eierenbon. De offi cieel vastgestelde prijs voor een ei met een smaakje is 22 cent. Vroe ger was dit ongeveer een achtste van dien prijs voor een versch ei. En zoo zijn er zooveel voorbeelden. Om kort te gaan, sparen wordt niet aangemoedigd, uitgeven wordt bijna opgelegd. Zelfs zijn vele men schen dan., ook niet in staat zich sommige van die opgelegde uitgaven te getroosten. Daar uit ontstaan bonnen- en zwarte handel. Het zijn allemaal ver schillende oorzaken en gevolgen, doch het is heusch niet te verwon deren, dat er langzamerhand weer meer geld in omloop komt dan de regeering Hef is. Daarbij komt nog dat de regeering zelf veel spen deert en dikwijls geen goed voor beeld geeft. Let op mijn woorden maar niet op mijn daden, zegt men wel eens. Met dat al kan men op de vraag „is er te veel geld?" een bevestigend antwoord geven. der Britten werd geschat op één bataljon. Naast ons, in de lucht, gaven 2 vliegtuigen dekking aan de Britsche troepen. Hun bemanningen hadden be vel gekregen, op actieve verken ning te gaan en met machinege weren te vuren op iedere groep van dorpelingen, die probeerde te ontsnappen. Bij onze terug komst te Kemajoran vernamen wjj van de piloten der vliegtui gen, dat zij Indonesiërs hadden beschoten, die hetzij in vracht auto's, hetzij te voet probeerden uit het dorp. weg te komen. In het dorp zelf werden Brit sche leger-vrachtauto's met solda ten in de zijstraten gereden. De soldaten liepen de gebouwen bin nen, die spoedig daarna in vlam men opgingen. Toen wij heel laag over het brandende gebied van Bekasi en zijn omgeving gingen, zagen wij kleine groepen Indone siërs, die naar de rijstvelden of langs de spoorbaan wegvluchtten. Toen wij boven de brandende stad wegvlogen stond de gevange nis, de plaats van de misdaad, nog steeds intakt. Het aantal dorpelin gen bij de brug scheen voortdurend grooter te worden, naar mate de vlammen zich uitbreidden." De „News Chronicle" teekent, volgens U.P., krachtig protest aan tegen de Britsche represailles te Bekassi op Java. Ook de straf maatregelen tegen een dorp op Su matra, waar een Britsche majoor en een Roode Kruiswerkster werden vermoord, worden scherp gecriti- seerd. Het blad vergelijkt deze da den met de nationaal-socialistische methoden tijdens den oorlog en herinnert zijn lezers aan den „schok van afschuw", die door Engeland ging, toen de vergeldings maatregelen der „Duitsclfè beulen" bekend werden. „Moeten dergelijke bescha mende daden thans in den naam van het Britsche vo!k verricht worden, zonder dat er een protest geuit wordt?", zoo vraagt de „News Chronicle". Het Britsche volk heeft dezen oorlog gestreden omdat het geloof de in de heilige waarde van het individueele menschenleven. Het voerde dezen oorlog in een afschuw van geweld en uit liefde voor vrij- Drie typen van woningen, die in Engeland zullen worden gebouwd om in het woningtekort te voorzien heid en genade. Daarom is Enge land niet alleen zegevierend uit den strijd gekomen, maar tevens gekroond met een nieuwe eer. Moeten wij nu toezien, dat deze eer voor de geheele wereld ver trapt wordt? En moeten wij nu vervallen tot de misdaden van on ze vijanden? Er moet bevel gegeven worden deze laagheden onmiddel lijk te staken, aldus het Engelsche blad. Te Batavia Is het rustig. De be volking beziet het leven weer wat opgeruimder nu er weer door con- vooien voor 3 weken voedsel is aangevoerd. Intusschen zijn per convooi ook de gedoode, en gewonde Britsche soldaten uit den strijd te Tjibadak aangekomen. Van Nederlandsche zijde wordt medegedeeld, dat ten Zuid-Oosten van Batavia een passagierstrein uit de rails is geloopen, als gevolg van sabotage aan de wissels. Drie personen werden gedood, twee ern stig en verscheidene licht gewond. Twee locomotieven, twee personen rijtuigen en zeven goederenwagons werden voorts vernield. Het officieele communiqué van vandaag meldt, dat niet ver van Scerabaja twee Punjabs werden gedood en vier gewond, toen een patrouille door Indonesiërs in een hinderlaag werd gelokt. Aanvallen op kleine schaal op alle Rapwi- kampen te Buitenzorg werden Woensdag voortgezet, maar giste ren was alles rustig. De „resident" van Buitenzorg, Bamas, die ver klaarde niet bij machte te zijn de orde en rust te handhaven, verliet de stad met onbekende bestem ming. Alle Rapwi-levensmiddelen- veerraden zijn thans uit Amfoarawa weggevoerd, waar gisteren Indone siërs op een geallieerde patrouille met geweren en mor lieren hadden geschoten, welke patrouille echter geen verliezen leed. Nu wordt ge meld, dat de Indonesiërs zksh te Klapce ten Noorden van Amba- rawa ooncentreeren. Een goederentrein voor Ban- Mevr (Van onzen parlementairen redacteur), evrouw De VriesBruins heeft den heelen middag met eenige van haar mannelijke mede-af gevaardigden het onderhou dend spelletje van stemopnemen ge speeld. Er was niet zoo bijzonder veel te stemmen, maar de Kamer kon het met zichzelf niet eens worden over de personen, aan wie zij haar voor- kèur zou geven. Er moest een com mies-griffier benoemd worden, en na heel veel herstemmingen kreeg jhr. mr. D. A. W. van Tets, adjunct-secre taris van het Scheidsgerecht voor de Voedselvoorziening, de functie. Er moesten voordrachten worden opge maakt ter vervulling van drie vaca tures in den Hoogen Raa<t- Nu, dat was in orde, spaar het duurde uren. En intusschen werd. zonder dat er een woord viel, klein en hardnekkig strijd van politieken aard gestreden. Die strijd ging namelijk over de vraag, of mr. P. H. Smits, tijdelijk raadsheer in den Hoogen Raad, op de voordracht geplaatst zou worden. Mr. Smits, die een jurist van uitnemende reputatie is, werd namelijk in den bezettings tijd tot tijdelijk raadsheer benoemd. Hij is na de bevrijding gezuiverd en kwam nu op een goede plaats onder de candidaten voor de voordracht voor. Zou de Kamer zich bij de zuiverings uitspraak neerleggen o£ zou zij dit niet? Het kostte schrikkelijk veel stembriefjes en aan het tafeltje der stemopnemers legde mevrouw De Vries —Bruins met haar confraters geduldig veel spelletjes patience, maar mr. Smits werd tenslotte op de voor dracht geplaatst. Toen al deze bezigheden waren afgeloopen en de middag al aardig begon op te schieten, ging de Ka mer nog, maar allesbehalve welge moed, aan de behandeling van het wetsontwerp tot toetreding tot de overeenkomsten van Bretton Woods, En te ruim 7 uur nam zij het zon der hoofdelijke stemming aan, na dat de afgevaardigden Kortenhorst, Hofstra en Schildhuis er hun licht over hadden laten schijnen en Prof. Lieftinck er voor almaar slinkend gehoor een zeer omstandig en zeer geleerd college over had gegeven. Regeeringsnota Voorzitter Van Schaik heeft de Kamer voor de volgende week de wacht aangezegd. Dinsdag begint zij te dis cussieeren over de regeeringsnota en dan gaat het maar dagelijks door met twee avondzittingen, namelijk op Dinsdag en Donderdag. Eerst wordt gesproken over de hoofdstukken, die handelen over de kabinetsformatie, het door de regeering te Londen ge voerde beleid, de rechtskracht der wetsbesluiten en de richtlijnen bij benoeming. Daarna over de loon- en prijspolitiek, vervolgens over Indië. daarna weer over het beleid der re geering ten aanzien van de politieke delinquenten en ten aanzien van de behandeling der andere hoofdstukken zal de voorzitter de Kamer nog nadere voorstellen doen. Dit ligt voorshands nog niet binnen den gezichtskring Indien dr. Van Mook echter de vol gende week in het land komt, zal de Minister-President geen tijd hebben om zich ter beschikking van de Kamer te stellen, zoodat er dan op een later tijdstip zal gesproken worden over de eerste vier genoemde hoofdstukken en men zal beginnen met de loon- en prijspolitiek. Op de terreinen van de firma Muller en Co! aan de Jachthaven te Rotterdam zijn drie groote passagiersschepen tegelijk uit Londen met repatrieerenden aan gekomen. In de eerste plaats de Batavier n, die de eerste groote groep re patrieerenden uit Indië, n.l. 81 per sonen, op vaderlandschen bodem terugbracht. Zij hadden deel uit gemaakt van een groep van eenige honderden personen, die met de „Orantes" uit de Oost waren te ruggekeerd. Het ministerie van Verkeer en Energie, de Rijksver- kee«*inspectie, het Ned. Roode Kruis en de Repatrieeringsdienst te Rotterdam hadden uitgebreide maatregelen getroffen. Er stonden vier autobussen en tien taxi's gereed, om de menschen naar hun resp. fa milies in het land te vervoeren. Voor hen, die nog geen onderkomen hadden, wordt hotelruimte gereser veerd. Voorts was nog binnengeko men. de „Mecklenburg" met 250 Nederlandsche kinderen aan boord, benevens een groot aantal Neder landsche militairen en 'de „Oranje. Nassau" met Nederlandsche mari nemannen, die allen hun Kerstver lof in Nederland zullen doorbren gen. doeng is te Batavia zonder onge lukken teruggekeerd. Ook werd een wegconvooi naar Bandoeng ge zonden en dit bevindt zich thans op den terugweg naar Batavia. Be richten uit Bandoeng meiden, dat daar in het Noord-Westelijke deel van de stad nog steeds eenige In donesische activiteit is. Het hoofd van de T. K. R. (het volksleger) heeft den leden van die organisatie te Buitenzorg bevolen, den weg tusschen Buitenzorg en Scekaboe- mi van alle extremisten te zuive ren. Vier Britsche soldaten werden licht gewond toen Indonesiërs een geallieerde patrouille met geweer vuur en handgranaten bestookten. Van de 204 oorlogsmisdadigers op Java zijn er tot dutsver 43 gearres teerd. Het zijn bijna allen Japan ners en Koreanen en bovendien een of twee Indonesiërs. Onder hen be vindt zich generaal Itosji Imamura, de voormalige opperbevelhebber van het Japansche leger in het Zuid- Westen van den Stillen Oceaan. Hij wordt er van beschuldigd ver antwoordelijk te zijn voor den moord op 500 Engelsche officieren en soldaten. Luit. kolonel Anami wordt beschuldigd van het veroor zaken van den dood van 1500 Ne derlanders, Engelschen en Austra liërs op Ambon, Flores en andere eilanden in den Indischen Archipel door verwaarloozing en uithonge ring. Het Britsche rapport over de oorlogstrf1 jaden, waarbij personeel van de Japansche gevangenissen, colaboreerende Indonesiërs en poli tiefunctionarissen betrokken waren, is vrijwel gereed. In dit rapport wordt vermeld, dat vele dezer mis dadigers getraind waren in bepaal de soorten van martelingen, welke zij op vrouwen, kinderen en krijgs gevangenen toepasten. De Austra lische Inlichtingendienst neemt ac tief aan de onderzoekingen deel. Over de arrestatie van een Ne derlandsche vrouw wordt nog ver nomen, dat zij beschuldigd wordt een ontsnappingspoging van vijf Nederlandsche vrouwen ven-aden te hebben, terwijl andere Nederland sche vrouwen met gevaar voor haar leven Australische piloten, die noodlandingen op Java moesten maken, verborgen hielden. Het hospitaalschip „Oranje" dat Batavia verlaten heeft met bestem ming naar Nederland, zal Se ma- rang aandoen, waar ongeveer 1200 personen wachten op repatrieering.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1945 | | pagina 7