Italië zwijmelt in
zijn vr:
Morrison over den voedselnood
Maar het verteert zijn reserves
Tulpenfestijn in het
Amerikaansche Holland
Biljet van één
milliard pengö
„Wil ontbreekt om juiste hoeveelheden
in juiste monden te brengen
Nederlandsche meubelen
tiaar Engeland
Massa-klopjacht
in Londen
Verhooging der premies van
levensverzekeringen
PONDERDAG 16 MEI 1946
Over treinen, prijzen en
zwarten handel
De Dom te Milaangelukkig niet geschonden door den oorlog
Veertigduizend francs
buit bij treinoverval
Onbekenden hebben den trein
Tienen—Tongeren in Noord-België
aangevallen. Onder bedreiging met
hun wapens openden zij de post
zakken en gingen er van door met
een som vari'ongeveer 40.000 fr.
PAGINA
Vliegtuigen tegen
sprinkhanen
Vijf Amerikaansche C—47
vliegtuigen verlaten heden En
geland voor hun eerste oor
logs"-opdracht sedert het ein
de der vijandelijkheden. Ge
laden met 10 ton gamtnexene,
een insecten-doodend middel,
zullen zij trachten een eind te
maken aan de hevigste sprink
hanenplaag, die Sardinië ooit
gekend heeft. Het hoofdkwar-
tier van de UNRRA te Londen
heeft verklaard, dat de sprink
hanen op Sardinië zich in de
richting der graanvelden be
wegen in een colonne, die 45
kilometer lang, 4 kilometer
breed en vier rijen dik is
Indien deze insecten nu niet
verdelgd worden, zullen zij bin
nen een paar dagen vleugels
hébben gekregen en dan zat
het bijna onmogelijk' zijn de
oogst van dit jaar te redden.
De vliegtuigen zijn heden
morgen wan het vliegveld
Eschborn th Duitschland opge
stegen, De lading gammexene
wordt in Engeland aan boord
genomen.
Gerst en aardappelen
naar Duitschland
Het stadje Holland in Mi
chigan heeft Woensdag als
tegenhanger van het Euro-
peesche Holland, een tulpen-
festijn gevierd. Dit feest
duurt vier dagen, hoewel er
dit jaar jammer genoeg niet
zooveel tulpen zijn als de
vorige jaren. Het tulpensei
zoen van Holland began in
1H27, toen onderwijzers' het
initiatief namen, om het stad
je te werfraaién. De, bollen
werden uit Nederland geïm
porteerd. Met het bloemen-
feest herleefden ook Neder
landsche gébruiken en klee
derdrachten, zooals het dra
gen van oud-Hollandsche
costuums. Het feest begint
met de ceremonie van het
straatschrobben. De burge
meester en de wethouders
gaan er in hun ambtsklee-
ding op uit om dit werk te
inspecteeren. Vervolgens kon
digt de stadsomroeper aan,
dat de stad gereed is bezoe
kers te ontvangen. Dan vol
gen vier dagen van uitgela
ten vroolijkheid, afgewisseld
met volksdansen in de straten
van het stadje.
Een van de merkwaardig
ste bezienswaardigheden is
steeds het Netherlands Mu
seum geweest, dat nu als
een centrum van Nederland
sche cultuur in de Ver. Staten
wordt beschouwd.
Het Scala te Milaan, wereldvermaard middelpunt van
muziek- en zangcultuur
.w wash's
SpsSfsr^fct^S
(Van een correspondent)
ROME, Mei 1948
Men heeft, eenmaal ln Rome aan
gekomen, het protocolaire „buon
rlposo" van den maitre d'hötel
warempel niet noodlg, om
terstond ln slaap te vallen want het
relscomfort, dat de Itallaansche spoor
wegen u op den langen weg van - de
Fransche grens via Turijn. Milaan
Verona en Florence hadden aan te
bieden, is gelijk nul. Het liefst wil
men rusten en vergeten. Vergeten,
dat de treinen vandaag in Italië uit
drie derde-klas-wagons met dichtge
timmerde vensters plus een sliert goe
derenwagens bestaan; dat men zich
als laatkomer in een beestenwagen
moest installeeren met aan zijn lin
kerzij een comfoortje met spaghetti
en rechts ben krijschend Italiaander-
tje; en dat men tegen den ochtend
gewekt werd doordat een der 's nachts
te drogen gehangen luiers bij een
bruuske halte, nog ietwat klef, op zijn
gelaat neerzwiepte
Wat men echter niet vergeten wil,
dat is de bijna kinderlijke pret. die
zijn medereizigers onder zoo penibele
omstandigheden een dag en een nacht
lang botvierden. In eiken veewagen
kwamen onmiddellijk dè mandolines
en guitaren voor den dag en terwijl
de wind door de wijd-geopende wa
gendeuren met het kaarslicht speelde
er is nergens verlichting, ook piet
op de stations zong de trein .zijn
refreinen van cuore en amore, van
Sorrento en Napoli, alsof er in dit
land sinds Hannibal geen oorlog meer
gewoed had.
Men begrijpt dat de conduoteuvs
van deze rollende cabarets de handen
vol hebben. Het gebrek aan closets,
de juiste plaatsverdeeling en de be
waking van^de in een hoek opgestapel
de bagage "vergen geregeld hun ingrij
pen. Daarnaast hebben ze hun salaris
te verdedigen, want de staat betaalt
te weinig, te laat of heelemaal niet.
Ze probeeren daarom onderweg aan
hun trek te komen door zoowat Iede
re reiziger een boete op te leggen.
De passagiers van hun kant, die de
vóór het fascisme bestaande gewoonte
van zonder biljet of met verloopen
kaartjes te reizen weer Ingevoerd héb
ben, laten zich niet gemakkelijk van
gen en precies als in de detective
romans blazen ze op crltieke momen
ten de kaarsen uit, om in een anderen
wagen te glippen. Men ziet, er is op
reis afwisseling te over.
Graag wil men ook de ellende ver
geten, die het aspect van bijvoorbeeld
een stad als Milaan oplevert. Een
derde van de stad zeeg onder de bom
men ineen. Maar de Dom en het Cas-
tello staan er nog, zoo goed als het
onverwoestbare bakbeest van een sta
tion. De trotsche trams, vroeger de
elite van de Europeesché tramwereld,
zien er uit als gedeukte conserven -
bussen en geen Milanees denkt eraan
voor een rit ln zulke vehikels te be
talen. De stad is drukker dan ooit en
tegen het middaguur schijnt de heele
provincie mekaar onder de zwaar be
schadigde Galerij te treffen. Een m-ys-
terieus gedoe heerscht hier en duistere
grimassen begeleiden er de dikke bun
dels bankpapier (dat driemaal - het
formaat van het onze heeft en niet
in portefeuilles, doch. in relsnécessalres
opgeborgen wordt), zoodra het in an
dere handen overgaat. Het is de zwarte
markt van Milaan.
De carabinieri met hun napoleon
tische steekhoeden zorgen er voor
de orde. Waarom eigenlijk ook niet
en met welk gezag zouden ze hier
ingrijpen? Wat hier gebeurt draagt
noodgedwongen een -officieel karak
ter sedert men op zijn maandelijk'sche
levensmiddelenkaarten, die zoo groot
zijn als een parochieblad, nauwelijks
de 200 gram Zwart brood ontvangt,
die het dagrantsoen vertegenwoordi
gen. De andere bonnen zijn waar
deloos. In de winkels heerscht het
zelfde zwarte bedrijf. Menvindt er
alle lekkernijen der wereld geëta
leerd: hammen, coteletten, de vele
merkwaardige vischsoorten van de
Middellandsche Zee, eieren, boter,
aardappelen, citroenen, pruimen,
alles. Alleen dadels en bananen ont
breken in Italië,. De prijzen zijn keu
rig aangegeven: vleesch 250300
lire per kilo, eieren 12 lire per stuk,
schoenen 4000 lire, een wollen hee-
rencostuum 15 tot 20 duizend lire.
Men doet terloops de ervaring op,
dat de zwarte prijzen in heel Euro
pa zoo ongeveer om het gelijke ni
veau schommelen; er zijn helaas
geen goedkoopé landen meer. Zooals
gezegd, op den bon koopt de Ita
liaan alleen zijn brood. In theorie
heeft hij weliswaar nog andere rech
ten, maar daarmee vergaat het hem
als onzen kapper in Milaan, die ver
telde den heelen nacht voor een
slagerij in de rij te hebben gestaan
en per slot van rekening meer te
hebben moeten neerleggen dan op
de zwarte markt. Andere Itallaan
sche prijzen? De tram 5 lire, 'n krant
15, 'n koffer in depot geven 10 lire.
Voor 300 lire eet men draaglijk, voor
300o beter dan- in New-York.
Men staat tegenover dezen over
vloed en deze abominabel hooge prij
zen als voor een raadsel. Waar komt
dit alles vandaan en wie kan het
koopen?
Met Hongarije en Griekenland
behoort Italië tot de landen,
waar men den handel den
vrijen loop laat, omdat die
hier de eenige wijze van distributie
is. Een reisgenoot, hoofdambtenaar
van het ministerie van Handel, gaf
ons de volgende verklaring:
U verwondert, zich over den
overvloed hier? Onze overvloed, caro
signore, is het beste bewijs van ons
tekort. We lijden aan een tekort aan
alles, aan steenkool, textiel, vet,
yleesch, boter. We kunnen de bevol
king, en dat nog met moeite, alleen
haar rantsoentje brood per dag ga
randeeren. Moesten we voor de rest
bonnen invoeren, zooals bij u, we
konden slechts 5 tot 10 pet. van on
ze mensehen voeden en kleeden.
Daarom is hier alles vry. Hoppe, wie
koopen kan.
Maar vroegen we verder
men ziet toch maar magazijnen vol
meubelen, schoeisel en kleeding, dat
moet toch ergens vandaan komen.
Italië verteert zijn reserves, was
het antwiord. De rijke van gisteren
verkoopt wat hij aan roerend goed
te missen heeft aan den rijke van
vandaag, met name den zwarthan
delaar en den speculant. Bovendien
heeft 'Italië nog aardig wat grond
stoffen. Toen we Hitler's as-partners
waren lieten we ons door Berlijn,
zoogenaamd voor oorlogsdoeleinden,
groote partijen wol, katoen, alumini
um en wat al niet toewijzen. Het
meeste daarvan reserveerden we en
komt nu in den vrijen handel. Met
dat al teren we in en er moet een
moment komen, dat we „uitver
kocht". zijn.
Inderdaad krijgt men den indruk
dat het leven hier een stempel van
vertwijfeling draagt, hoezeer ook de
uiterlijke schijn het tegendeel wil
bewijzen. De Italiaan verkoopt wat
hij heeft, om te kunnen koopen, wat
hij niet heeft. De ambtenaar met
zijn 8000 lire salaris per maand
moet, zoo hij al niet ln de linnen
kast of het bijouterl^doosje van zijn
grootouders wil grijpen, naar buiten
gewone inkomsten uitzien, wil hij
het leven behouden. Hij zorgt daar
om, dat een van zijn zoons of doch
ters ergens bij de bezettende macht
wat te doen heeft, wijl dat behalve
dik geld ook zeep, conserven of ben
zine oplevert, die tegen wittebrood
(180 lire' per kilo) en mórtadella af
zet vinden. Of hy mengt zich
nolens volens, in een dier tien
duizend dagelijks voorkomende af
faires tusschen occupantèn en be
volking, die beiden partijen een il
legale winst afwerpen. De vruchten
ook daarvan ziet men openlijk ln
den straathandel versjacherd, zoo
als splinternieuwe autobanden, fo
toapparaten van Amerikaansche
herkomst, legerkleeding en zooveel
andere dingen, die door de mazen
der legeradministratie plegen te
glippen.
Deze eerste impressies, vluchtig ln
Milaan opgedaan, zal men later over
al in Italië bevestigd vinden, want
in materieel opzicht, bestaat tusschen
noord en zuid maar heel weinig ver
schil. Politiek gesproken staan de
zaken eenlgszins anders. Als hoofd
stad der Verzetsbeweging speelt Mi
laan in het land een eerste rol en
men behoeft zich niet te verhelen,
dat de stad zeer rood getint is. De
overbevolking, veroorzaakt door de
bombardementen en den toevloed uit
de provincie, is den rooden zeer gun
stig. In ellende hokt men bij elkaar
en het is dit - milieu,' dat de beste
broedplaats voor revolutionnaire idelo-
en is. Waalt in Milaan de roode vlag
ln top, zoo zijn het meer zuidelijk,
beneden Rome, de wit-gele kleuren
van den Paus, die de politieke gevoe
lens van de bevolking verzinnebeelden.
Tusschen deze twee kent Italië even
wel nog zoovele nuances, dat het
beter is de situatie van vandaag wat
beter op de keper te beschouwen, al
vorens zijn oordeel gereed te hebben.
Bestaat er trouwens een moeilijker
te beoordeelen volk dan dit, dat na
een dikke twintig jaar fascisme plot
seling zijn oude vrijheid en individua
lisme terugkreeg? Dit zwijmelen in
vrijheid gaat soms alle grenzen der
menschelijke verbeelding te boven,
wanneer bijvoorbeeld het bericht
is officieel rle spoorwegen, een Jaar
na den wapenstilstand, geregeld klach
ten moeten indienen over opnieuw
vernielde spoorbruggen en viaducten
en het onderzoek uitwijst dat bier
een geheime organisatie van....
vrachtauto-ondernemers aan het werk
is, die vindt, dat al dat restaureeren
van bruggen en zoo tegen de belangen
van den privé-ondernemer gericht is.
De heeren laten een bom explodeeren
en rijden den volgenden dag weer met
volle lading. H. A.
Woensdag is in Boedapest een
nieuw Hongaarseii bankbiljet van
1 milliard pengö in circfiatie ge
bracht. Vóór den oorlog zou dit
bankbiljet, dat op slecht papier
gódrukt is, 200 millioen dollar
waard zijn geweest. Nu is het nog
geen 50 dollarcenten waard.
I
In een radiotoespraak tot het
Amerikaansche volk Ihteeft Herbert
Morrison, de Engelsche minister van
Voedselvoorziening, Woensdagavond
gezegd dat, indien de menschen den
hongerdood zouden sterven, dit iliet
zou gebeuren omdat er „te weinig
voedsel" is, maar omdat „het bt) ons
aan den wil ontbreekt om de juiste
hoeveelheden op het juiste oogen-
blik in de juiste monden te brengen."
Morrison zeide, dat er „een grim
mige mogelijkheid" bestond, dat de
toekomstige geschiedschrijvers zou
den moeten opteekenen, dat 1946,
„het eerste volle vredesjaar", meer
dooden, epidemieën en lijden voor
de menschheid bracht dan alle vree-
selijke oorlogsjaren.
„Op de keper beschouwd is dit
probleem geen voedsel-probleem,"
verklaarde Morrison. „Het is het pro
bleem, hoe men, wat voedsel betreft,
zich zal gedragen als producenten,
distribuenten, transporteurs en
consumenten."
Morrison zelde, dat men (te Ma
dras en ln andere streken van India
voor een volkomen ineenstorting van
de voedseldistributie stond.
„Wat wy van buiten af kunnen
en moeten doen," zoo vervolgde hy,
„is er voor -te zorgen, dat het distri
butiesysteem niet werkelijk ineen
stort. Indien wy hierin niet slagen,
zal India niet slechts een prooi van
de hongersnood, maar ook van poli
tiek extremisme worden."
Morrison voegde er aan toe, dat
hij sterk was aangemoedigd door
zijn bespreking met president Tru
man en de kabinetsleden. Hij chreef
de kritiek uit Europa en het Verre
Oosten op de Amerikaansche voed-
selbydragen toe aan een gebrek aan
begrip bij de criticasters voor het
Amerikaansche besluit om het voed
selprobleem op te lossen. Volgens
Morrison „hebben de voedselexperts
zich te veel zorgen gemaakt over
schepels en calorieën en nier genoeg
gedacht aan den geest, dien wij moeten
opwekken indien wy niet willen,
dat de UNO door hongersnood te
gronde gaat." V
Morrison zeide voorts, dsit het
denkbeeld, dat Groot-Brittannië
groote tarwe-voorraden' opzamelt, op
een misverstand berust en voegde
er aan toe, dat er in den slag tegen
den hongersnood, geen ruimte is voor
een Amerikaansch, Britsch of In
disch standpunt. Deze slag heeft een
menscheiyke en een onmenscheiyke
zijde en wy moeten ons allen voor
een der beide uitspreken, aldus
Morrison. (A.P.)
Meubilair uit Nederland wordt
sinds 'eenigen tyd naar de Britsche
zeebadplaatsen gebracht, zoodat de
hotels en pensions zich wederom
kunnen inrichten voor den verwacn-
ten toeloop van vacantiegangers, al
dus meldt een schijven namens den
En.gelschen lord grootzegelbewaarder,
Arthur Greenwood.
Het Britsche Ministerie van Han
del heeft maatregelen getroffen voor
den import van eenlg meubilair uit
Nederland, dat boven de kwaliteit
van ons „utillty-meubilalr" is.
Londen beleefde Maandag zyn
grootste menschen jacht van de laat
ste jaren, toen ongeveer 1000 de
tectives en eenige duizenden geüni
formeerde politieagenten op zoek
waren naar een Duitschen krijgsge
vangene, die kans had gezien uit
een gevangenkamp te ontsnappen.
De ontsnapte w,erd beschreven
als een „gevaariyk en overtuigde
nazi" en wordt vastgehouden we
gens een moord op 50 RA.F.-pilo-
ten in Silezië.
Gepantserde 'auto's en troepen die
met stenguns gewapend waren, na
men aan de klopjacht deel en de
radio zond verzoeken tot opsporing
uit.
De ontsnapte Zacharias was
zijn naam ontkwam door de beur
van zyn cel te forceeren en abor
diverse prikkeldraad-versperringen
heen te kruipen. In de haast bleef
zijn schoen ergens hangen.
Reeds spoedig werd er alarm ge
blazen, dat Zacharias gesignaleerd
was. Eèn officier zag hem door een
paar boschjes kruipen met een mea
in zijn hand en even later rende
hy full speed over een golf-links.
Politie en soldaten renden achter
hem aan, maar Zacharias werd ge
pakt door een wandelaar, die het
wel een beetje raar vond iemand
met één schoen, een mes ln zijn
hand en gebukt hoofd met een
dergelijke snelheid te zien loopen.
Ter vermijding van een volledig©
ineenstorting van het economische
stelsel in West-Duitschland zal En
geland 70.000 ton gerst en minstens
20.000 ton aardappelen naar West-
Duitschland verschepen. Deze maat
regel is noodzakelijk, aangezien de
Duitsche voorraden broodgraan aan
het einde van deze maand zullen
zyn uitgeput.
Naar wy vernemen zullen de le
vensverzekeringsmaatschappijen de
premies voor kapitaal- en pensioen
verzekeringen per 5 Juni 1946 we
derom verhoogen. De per 1 Decem
ber 1945 toegepaste verhooging ver
valt en wordt vervangen door een
verhooging, die in vele gevallen
tweemaal zoo veel of meer bedraagt.
De verhooging der premies voor
.pensioenverzekeringen van 6 plus
een toeslag van f 1.60 op de jaar
premie wordt bijvoorbeeld gewijzigd
ln een verhooging van 12 plus
een toeslag van f 4.50, terwyi de
pensioenpremies voor vrouwelijke
verzekeringnemers nog een extra-
verhooging ondergaan.
m Dit museum heeft een oor
spronkelijke Volendammer keu
ken, een Zeelandsche kamer en
bevat voort o.m. een, Neder
landsche stad in miniatuur,
compleet met vaarten, molens,
buizen, menschen en dieren. Het
is werk van Nederlandsche am
bachtslieden,. (U.P.)
