Batavia een gesloten stad Interview met Sjahrir het circus Wat het buitenland voor ons land heeft gedaan De romantiek van Australische boycot nog van kracht Flandin veroordeeld Spaak rekent op een vierdeelige coalitie Nieuwe Nederl. politiek meer reactionnair dan de vorige ZATERDAG 27 JULI 1946 FAGINA 5 Vijf jaar verlies van burgerrecht Moeilijkheden met het Grieksche vakverbond Bestuur moet ambt neerleggen Ruim 12.500.000 geschenken Zondagavond gereed? HONGARIJE EN ZIJN HERSTELBETALINGEN Nog radio-activiteit bij Bikini Jan Joris weet wat hij worden wil als hij groot is: circusman op het paard Toch heb ik Van Do- veren fijn bij den neus gehad. Hij meesmuilde zoo'n beetje en al zei hij het niet direct, hij was ei- stil letjes en diep van over tuigd, dat ik het 'em niet zou leveren. Nicolaas Beets heeft er in zijn dagen al over geschreven, moet hij zoo ongeveer bij zichzelf gedacht hebben, en Fred Thomas en Joop van Do- veren met z'n allen hebben we het afgegraasd en platgeloopen, wat wil jij nu nog? Maar allé,, hij. gaf de kaartles pers chefs zijn gul van aard en tenslotte stoot je 'n ouden collega niet graag voor het hoofd Toen kwam ik met Jan Joris op de proppen. Hij heeft Beets niet gelezen en zelfs mij niet. Omdat hij nog maar vier jaar is en niet lezen kan. „Het circus," vroeg hij, „wat is dat?" „Dat zijn paarden en tijgers en clowns in een tent," zei ik. Hij keek on- geloovig. „Eten die tijgers de paarden en clowns dan niet op?" Ik zweeg. Het geven van definities is zwaar werk. Mijn vrouw nam het over Ik ben een slecht vader. Ik heb om der wille van „het stukkie in de krant", waarmee ik Van Doveren wou troeven. Jan Joris 's avonds meegenomen naar het circus. En je néémt 's avonds geen kinderen mee. Die hooren dan in hun bed. Maar voor een circus moet het avond zijn. Als je 's middags gaat en je komt er dan op klaarlichten dag weer uit, krijg je hetzelfde gevoel, dat de man gehad moet hebben, die op zijn sterf bed tot de ontdekking kwam, dat hij zijn- leven lang proza had gesproken. „Het schaap!" zeiden de menschen achter mij. „Nee het is een paardje!" corrigeerde Jan Joris en hij wilde de piste in. Dat was dus allemaal nogal moeilijk. Waar een man weer kind wordt Maar Jan Joris beleefde voor het eerst het circus. De romantiek, waarover niet meer te schrijven valt, omdat daar alles al over geschreven is, blonk voor hem van nieuwigheid. Daar was een sprookje be zig te gebeuren, een sprookje zeker zoo betoo- verend als de kleurige fantasieën, die hij anders, vóór het slapen-gaan, zijn moeder aftroggelt. Daar, van achter de geheimzin nige Gardine kwam het eene wonder na het. an dere. Prachtig glanzende paarden, die dansten op de maat van de schetterende muziek brullende tij gers, die door een hoepel sprongen, wat Tibaert, zijn eigen kleine kat. vast niet eens zou kunnen grap pige beertjes, die op een echte fiets met twee wie len zaten en zonderlinge mannen in bonte kleeren, die uit leege doozen veel kostelijke zaken wisten te halen. Zwartgerokte heeren met glimmende hooge hoeden op lieten de chambrière knallen en zwierige paard- rijdsters vertoonden bizarre kunsten. En kijk, ik vond het heelemaal niet gek, toen Jan Joris mij onder de toeren van deii vuur vreter amicaal aanstootte: „Fijn, jö!" Niet, dat ik van zulke oneerbiedigheden houd. Ze komen niet te pas en ondermijnen het gezag. Maar dit keer redde ik er mijn figuur mee. Ik ontdekte namelijk plotse ling, dat ik óók raar zat te doen. En van mij was het wérkelijk raar, want ik ben geen jongen meer. Zoo'n weergaasch circus toch! Alsjeblieft, Joop van Doveren In de kleedkamer. De clown'schminkt zich. In verband met het feit, dat Batavia overvol evacué's is, is deze stad met ingang van 15 Juli gesloten verklard. Alle evacué's zullen naar Semarang worden ver voerd, vanwaar zij naar Soerabaja en Bandoeng zullen worden door gezonden. Het is hun niet toege staan een betrekking te zoeken ten einde in Batavia te kunnen blij ven, tenzij het een geval van ge- zinshereeniging betreft. De in Batavia aanwezige evacué's zullen in de gelegenheid worden gesteld om naar Soerabaja en Bandoeng te verhuizen, waar vol doende woningruimte en voedsel aanwezig zijn. Hun veiligheid wordt daarbij gegarandeerd. De secretaris-generaal van de Fe deratie van Havenarbeiders, Hea- Pierre Etienne Flandin, de voormalige minister van Bui- tenlandsche Zaken in de re geering van Vichy, is Vrijdag avond door het Fransche Hoog gerechtshof te Parijs tot vijf jaar „nationale onwaardigheid" (verlies van burgerrechten) veroordeeld. Bij het voorlezen van het vonnis voegde het hof hieraan toe, dat het van meening was, dat Flandin's daden als minister van Buitenland- sehe Zaken in de regeering van Vichy geen collaboratie beteeken- den. *ly, heeft te Sydney aangekondigd, dat de Federatie niet op de hoogte was gesteld van het besluit der vakbonden in Nieuw-Zuid-Wales tot opheffing van het embargo op Nederlandsche schepen. Healy ver klaarde, dat men, wanneer de aan beveling tot opheffing van de boy cot zou zijn ontvangen, deze in overweging zou nemen, doch dat tot op dat oogenblik de boycot van kracht zou blijven voor zoover het zijn vakvereeniging betrof. Het Grieksche ministerie van Arbeid heeft Vrijdag het be stuur van het Algemeen Vei- bond van Vakvereenigingen ge last zijn ambt neer te leggen. Dit geschiedde als gevolg van de uitspraak van het Opperste Ge rechtshof, waarbij verklaard werd, dat de leden van dit bestuur op onwettige wijze waren gekozen. Drie leden van het bestuur van het verbond, die onlangs uit Mos kou zijn teruggekeerd, verklaarden dat zij de uitspraak van het Hof niet- erkenden. Volgens Ass. Press, verwacht men, dat Leon Jouhaux, de vice- president van de Wereldfederatie van Vakvereenigingen heden uit Parijs te Athene zal arriveeren om een onderzoek in te stellen. De dirigent van liet Concertge bouworkest, Eduard* van Beinum, zal na de succesvolle reeks concer ten van het Amsterdamsche orkest te Interlaken, Maandag 29 dezer per K.L.M. naar Nederland terugkeeren. Er is een niéuwe finaneieele re geling in voorbereiding ten behoeve van door den oorlog getroffen land bouwbedrijven. Vrijdagavond deelde minister Spaak op een persconferentie mede, dat hij met de Katholieke afge vaardigden verscheidene kwesties op economisch, financieel en sociaal gebied besproken had. Ook werden verscheidene politieke kwesties aan geroerd. De heeren de Schrijver, Eyskens en Struye hebben den minister in lichtingen gevraagd en schenen met zijn antwoorden tevreden te zijn. Er blijven echter nog eenige poli tieke kwesties over, waarover de verschillende partijen geraadpleegd moeten worden. De heer Spaak hoopt, dat de algemeene raad der Socialistische Partij voor Zondag bijeengeroepen kan worden. Spreker deed uitkomen dat het hem niet om een combi natie. doch om een program te doen Is. Hij hoopt evenwel op een vierdeelige coalitie. Indien de zaken goed loopen, zou men Zondagavond reeds tot een oplossing kunnen komen. Hij zou dan den volgenden dag naar Parijs kunnen vertrekken voor de vredesconferentie. Uit regeeringsbronnen werd Vry. dag medegedeeld, dat Gyongvosi, minister van Buitenlandsche Zaken van Hongarije de Hongaarsche dele gatie heeft opgedragen op de vredes conferentie te Parys de kwestie der herstelbetalingen niet aan de orde te stellen. Deze instructies werden aan de delegatie verstrekt na een onderhoud van verscheidene uren. dat Gvon- gyosi en zyn medewerkers hadden gehad met luitenant-generaal Sviri- dov, president van de geallieerde contróle-commissie. In een verklaring over de resulta ten van de 2e proef met de atoom bom bij Bikini deelde admiraal Blandy Vrijdag mede, dat een radio grafisch bestuurd vliegtuig, dat zich gedurende de explosie op 2000 meter recht boven de bom bevond, be schadigd was. De luiken van de bomhouders werden vernield. Een landingsschip werd op «ie kust van Bikini geworpen ondanks het feit, dat de golven slechts drie me ter hoog waren. De dieren aan boord van de proef- schepen waren tengevolge van de radioactiviteit Vrijdag nog niet te bereiken. Zij hebben echter voedsel voor tien dagen. Men herinnert zich nog de ontroering, welke zich van een deel van onze bevolking meester maakte, toen geallieerde vlieg tuigen ruim één jaar geleden voedselpakketten op onze wei landen en gehavende vliegvelden lieten vallen. Dat was na het Zweedsche brood, de eerste, zichtbaretastbare hulp, welke tct ons kwam. Sedertdien heelt het buitenland enorm veel ge daan voor ons, doch dat is niet op zoo'n indrukwekkende wijze gebeurd. Uit Antwerpen zijn ontelbare auto-colonnes gekomen met voed sel, medicamenten, kleeding, schoe nen, enz. In Bergen op Zoom en later ook in Rotterdam en Am sterdam liepen honderden schepen binnen, waarin steeds weer voorra den werden aangevoerd voor ons, voor Nederland. En als die zendin gen binnen kwamen werd dit niet per radio, krant of omroeper be kend gemaakt. Er werden geen co- mité's van ontvangst gevormd, doch er werd alléén maar gewerkt, hard gewerkt. Een groep menschen, die snel groeide en overal vertak kingen vormde, trachtte naar beste weten en kunnen met dit magni fieke en zoo broodnoodige buiten landsche geschenk te handelen. Het Ned. Roode Kruis, dat onder het bewind van den N.S.B.-er Fieck zoo geleden heeft, trachtte zich weer te herstellen en kon dit niet beter doer, dan al zwoegend nood te lenigen. Het Ned. Roode Kruis, aan welke organisatie zooveel indertijd ge vangen landgenooten hun leven lang met dankbaarheid zullen den ken, ontfermde zich over de le vensmiddelen, medicamenten en al les, wat voor' de volkshygiëne van belang was. De Hulp Actie Roode Kruis, in het Zuiden ontstaan vóór dat geheel Nederland was be vrijd, nam op zich de noodlij denden te helpen met kleeding, schoeisel, huisraad, enz. Na de bevrijding ontstond in vele plaatsen een samenwerking met Nederlands Volksherstel, waarvan de plaatselijke comité's het H.A. R.K.-goed verdeelden. Dank zij de helpende hand, w?lke het buitenland ons heeft toegestoken, een helpende hand, die tot nu toe met ruim twaalf en een half mlllioen stuks gevuld is geweest, is de ergste nood gelenigd kunnen worden op een wijze, zooals wij zelf nooit hadden kunnen doen. Afgezien van de zeer groote be sparing aan deviezen, welke deze gratis zendingen ons land hebben opgeleverd, mag hier worden gewe- Bij het graven op zijn erf vond een landbouwer te St. Oedenrode een doopvont uit den tijd der geloofsvervolging in de Generali teitslanden. Het opschrift op het voetstuk luidt: „Gaet in alle die werelt ende predigt dat evangelium alle creaturen. Wie ghelooft ende ghedoopt wordt, sal salich worden." Op de vindplaats stond in de 16e eeuiu een adellijk slot, „Ter Weij" genaamd, waarheen, na de kerksluiting, de religieuze voorwerpen gebracht toerden zen op een ander belang, dat deze schenkingen voor ons land hebben. Zij getuigen van goede vriend schapsbanden met het buitenland. De Stichting Nationale Hulp Actie Roode Kruis heeft, in samen werking met Nederlands Volksher stel en talrijke kerkelijke en niet- kerkelijke instellingen getracht deze buitenlandsche hulp zoo goed mogelijk tot haar recht te doen komen. Een taak, welke haast bovenmenschelijk is, want de nood en de behoefte aan lijfgoederen in Nederland bedraagt een veelvoud van hetgeen voor verdeeling be schikbaar was. Vóór alles is echter getracht om daar, waar de grootste nood heersch- te, verlichting te brengen. In aan merking genomen de middelen, waarover de H.A.R.K. de beschik king had, bedenkende ook, hoe zij medewerkers moest aantrekken, die voor het overgroote deel zonder eenige vergoeding werken en die, al werkende, het „vak" moesten leeren, dient hier gezegd, dat deze instelling zeer zeker een groot be lang heeft gediend en nog dient. Het is menschelijk, dat in deze uit den grond gestampte organi satie de grootste, welke Neder land ooit op hulpverleeningsgebicd heeft gekend fouten zijn ge maakt. Het is betreurenswaardig, dat er medewerkers zyn geweest, die voor de verleiding zijn bezwe ken en zich goederen hebben toe geëigend, doch dit neemt niet weg, dat het hulpverleeningswerk in Nederland een zegen is geweest. De buitenlandsche schenkers hebben zonder onderscheid verklaard, dat de organisatie in Nederland de beste is van alle geholpen landen. Sjahrir heeft in een exclusief in terview aan United Press verklaard, dat hy niet dacht, dat het geal lieerde antwoord dat op het Indone sische protest was ontvangen en waarvan de evacuatie van 35.000 geallieerde geïnterneerden in het binnenland afhankelijk is, de Indo nesiërs tevreden zou stellen. Sjahrir zeide, dat de geïnterneerden niet in levensgevaar verkeerden, doch hij be twijfelde dat de evacuatie hervat zou worden, tenzij een „positiever antwoord'' zot, wórden ontvangen Hij toonde foto's van het zeebom- bardement van Banjuwangi als voorbeeld van de incidenten, die tot het staken van de evacuatie hebben geleid. (De Nederlandsche Marine iegde gisteren reeds uit, dat Banju wangi gebombardeerd was, omdat terroristische bendes de haven ge bruikten als basis tegen Bali en er werd verklaard, dat men alleen de schepen in de haven tot zinken nad willen brengen en niet de rijstvoor raden had willen vernietigen). Terugkomend op het thema de'' N-ed.-Indonesische onderhandelingen beschuldigde sjahrir er de Nederlan ders van, dat zij een regeling ver tragen om meer troepen naar Indo nesië te kunnen brengen. Sjahrir zeide, dat het verwerpen door Van Mook van het voorstel om geen ver dere troepen naar Java te- brengen, een duidelijke aanwijzing was, dat het den Nederlanders bij de huidige onderhandelingen aan goeden trou.v ontbrak. Sjahrir beweerde, dat de Engel- schen de Nederlanders hielpen om in de toekomst een militaire cam pagne tegen de Indonesiërs te oe ginnen door het overdragen van bases aan de Nederlanders. Hij voegde hieraan toe, dat hij in te genspraak met sommige persbe richten er de voorkeur aan gaf, dat de Engelschen zich onmiddellijk zouden terugtrekken, vooropgesteld dat zij niet eerst de bases aan de Nederlanders overdragen. Sjahrir zeide, dat onder de huidige poli tiek de Nederlandsche positie ster ker worclt naarmate de Engelschen langer blijven. Hij zeide tenslotte niet optimis tisch te zijn, daar de Troonrede van Koningin Wilhelmina en minister president Beel's verklaringen er vol gens hem op wezen, dat de pieuwe Nederlandsche politiek meer reacti onnair was dan de vorige. Het circus Mikkenie-Strassburger reist weer met zijn tent door het land. Het berennummer.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1946 | | pagina 5