Ook Eerste Kamer accoord
met Commissie-Generaal
Congres „Pax Roman." begonnen
Het wee van den specialen
verslaggever
Geen aarzeling bij Katholieken
Z
Vrij Duitschland" opgerold
Vertwijfelde journalisten
Cultureele vorming
van de jeugd
Katholieke studenten uit geheel
de wereld te Frybourg bijeen
Daitsche spionnage-groep werkte
voor de Russen
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1946
PAGINA 3
Visie van Indië
Grondwettig standpunt
DE ZEVEN WERELD
WONDEREN
Meesterwerken der oudheid
99
Laatste congresdag te
Nijmegen
WAT BIEDT DE RADIO
ZONDAG?
Programma Maandag
(Van onzen parlementairen redacteur)
In de Eerste Kamer bielten do
voor- en tegenstanders van het
Wetsontwerp tot instelling van
de Comissie-Generaal vrijwel
op dezelfde wijze verdeeld te zijn
als in de Tweede Kamer, zoodat de
behandeling geen belangrijke nieu
we gezichtspunten heeft opgeleverd,
zij het dat de tegenstanders in den
Senaat hun zaak met aanzienlijk
minder intelligentie hebben voor
gestaan dan in de Tweede Kamer,
terwijl bij de Katholieken van de
sterke aarzeling, welke zij in de
Tweede Kamer nog hadden te over
winnen, hier niets viel te bespeu
ren.
Het ontwerp werd aangenomen
met 29 tegen 14 stemmen. Tegen
stemden A.R., C.H. en P. v. d. Vr.
Dat de oppositie van een niet al te
beste kwaliteit was, viel voornamelijk
te wijten aan den Christelijk-Histo-
rischen woordvoerder, Prof. De Zwaan,
die op even aanmatigenden als zuren
toon het Wetsontwerp uitsluitend
afbrak op grond van evenzoovele gra
tuite beweringen, niets bewijzend,
niets tegenover zijn negatieve kritiek
stellend, terwijl hij wel insinueerde,
dat er in den boezem der regeering
zelf grondig meeningsverschil over
het Wetsontwerp, de samenstelling
en de instructie der Commissie-Ge
neraal, bestaat.
De Partij van de Vrijheid verde
digde in den Senaat bij monde van
mr. Stikker vooral het standpunt,
dat zij eerst instructie en samen
stelling der commissie moet kennen
alvorens zij haar houding tegenover
het Wetsontwerp kan bepalen. „Wat
de regeering thané van ons vraagt",
zeide mr. Stikker, „is een blanco
mandaat". Wellicht had zij dit kun
nen krijgen, indien wij thans een
naitionale regeering hadden. Onder
de gegeven omstandigheden echter
ging, wat de heer Stikker een blanco
mandaat noemde, zijn Partij te ver.
Op te merken valt hier, dat de
heer Stikker zijn Partij op zuiver op
positioneel standpunt stelde. Dit
aanvaard zijnde, was zijn stelling
niet onredelijk.
De katholieken bleven bij monde
van hun officieelen woordvoerder,
de heer Kerstens, precies in de lijn.
Behoorende tot een der partijen,
waaruit de regeering is voortgeko
men, veklaarde de heer Kerstens
zich beeld om de regeering het vol
ledige vertrouwen te scheiiken,
waarom hij vraagt. „De commissie-
generaal", zeide hij, „is overigens
niet de vrucht van een gedachte, die
pas bij de kabinetsformatie is gere
zen; reeds voor de bevrijding van
Indië hoopte men daar vurig op de
uitzending van een dergelijke com
missie, die werkelijk representatief
zou zijn voor het Nederlandsche
Volk en ook het vertrouwen van dit
volk zou hebben." Dit was dan de
visie van Indië op de commissie. Be
grijpelijk is dan ook wel, wat de
katholieke woordvoerder in dit ver
band uiteenzette, namelijk, dat men
in Indië men moet de nationalis
ten en de extremisten vooral niet
verwarren, onder de eersten bevin
den zich even goote helden ln den
strijd tegen de onderdrukkers als
hier in Nederland, dat men dus
ln Indië ten zeerste zou betreuren
de uitzending van een commissie,
die dezelfde aarzeling en halfharti-
gen steun van het Nederlandsche
volk zou deelachtig worden als men
aan den Luitenant Gouverneur-Ge
neraal gegeven heeft. ,,Er is in dit
heele geding", aldus de heer Ker
stens, „een enorme behoefte aan ver
trouwen."
Verwondering mocht het baren,
dat ondanks dezen volop door de
katholieke fractie gegeven steun
ook de heer Van Voorst tot Voorst
nog een rede hield om de regeering
eveneens van zijn bijval te verzeke
ren. De basis, waarop hij dezen
Steun stelde, was eerder in staat om
het standpunt van de fractie te ver
zwakken dan te versterken. Hij zag
de commissie namelijk vooral als een
instrument om het grondwettig
standpunt, dat dezeregeering in te
genstelling tot haar voorgangster
zou willen innemen, onder alle om
standigheden bij dr. Van Mook te
doen prevaleeren. De toehoorder kon
hierbij bedenken, dat dit grondwet
tig standpunt dan mede verdedigd
zal worden door het lid van de com
missie-generaal, Professor Scher-
merhorn
Niet onvermeld mag blijven, dat
de communist Koejemans van de
gelegenheid profiteerde om veel on
vriendelijker dan zijn collega in de
Tweede Kamer over het Wetsont
werp te spreken n bovendien een
moti in te dienen, warin stopzet
ting van alle troepenzendingen naar
Indië gevraagd wordt.
Minister Jonkman, die des avonds
de sprekers beantwoordde, had ook
hier geen al te moeilijke taak.
Vrij uitvoerig sprak de minister
over het aspect, dat geopend wordt
door de komst van Lord Killearn
naar Batavia. Hij wees er op, dat de
Britsche regeering er naar streeft een
politiek van niet-inmenging in onze
blnnenlandsche aangelegenheden te
voeren, maar zij is uiteraard wel ge.
interesseerd bij de politieke aspecten
van het vraagstuk, die met de mili
taire nauw verbonden zijn. De komst
van Lord Killearn naar Batavia is
overigens niet geschied, dan nadat
hierover met de Nederlandsche re
geering overleg was gepleegd.
Verder betoogde de minister nog
eens, dat het recht van zelfbeschik
king geen zin zou hebben zonder
erkenning van de mogelijkheid van
afscheiding, doch daarbij dienen
enkele voorwaarden in vervulling te
gaan, zooals, dat deze kwesties be
slist moeten worden door organen,
die werkelijk het volk vertegenwoor
digen en onder omstandigheden, die
een vrije beslissing waarborgen.
Wat het vraagstuk van het erken
nen van de staatkundige organisatie,
die zich Republiek Indonesia noemt,
betreft, verduidelijkte minister
Jonkman zijn in de Tweede Kamer
te dezer zake gedane mededeeling
nader, dat pas bij het zoeken van
overeenkomst met deze organisatie
de kwestie van erkenning en van het
aanwijzen van haar plaats in de
staatsregeling aan de orde kan ko
men.
De motie-Koejemans werd verwor
pen met alleen de stemmen van de
communisten vóór.
Frater Tharcisio Horsten, gewezen
Algemeen Overste der Congregatie van
de Fraters van Tilburg, zal 8 Sept.
zijn gouden kloosterfeest vieren.
In de oudheid kende men zeven
wereldwonderen. In de eerste plaats
de pyramiden van Egypte, die we
allen kennen van foto's en beschrij
vingen. Verder de hangende tuinen
van Babyion, het Mausolaeum te
Halicarnassus en de tempel van
Diana te Efeze. Voorts waren daar
nog de Kolos van Rhodos, het
bééld van Zeus door Phidias en
tenslotte de pharus of vuurtoren
van Alexandrië. Het waren meester
werken die terecht beroemd waren.
Tegenwoordig kennen we ook
nog meesterwerken die befaamd
zijn. Bijvoorbeeld de drie onover
troffen melanges van de Gruyter's
koffie: Rood, Blauw en Oranje
merk. Meesterstukjes van vakman
schap. Door ervaren specialisten
samengesteld en gebrand. De lucht
dichte koffiesilo's van De Gruyter
beschermen het aroma en verzeke
ren U daardoor het puur genot
van deze edele drank. De Gruyter's
koffie een wonder van geur en
smaak,
(Adv.).
(Bijzondere correspondentie)
witserland, nu meer dan ooit
eiland van rust en welvaart
in Europa, is 't internationale
toevluchtsoord bij uitstek ge-
w, .den. De economische rijkdom,
de onverstoorbaar kalme en onpar
tijdige sfeer, die er heerscht, maken
het tot een charmante gastvrouw
van internationale cultureele con
gressen, die elders om materieele en
politieke moeilijkheden niet kunnen
plaats vinden. Een oecumenisch
wereldcongres was er in Bazel drie
maanden geleden; van 2 tot 14 Sep
tember zal er in Genève een con
gres worden gehouden over l'esprit
Européen, waar Bernanos, Ortega
Gazzet, Sartre, Benedetto Croce e.a.
zullen spreken en een film-, muziek-
en theater-festival is georganiseerd;
studenten, intellectueelen van alle
landen studeeren en doceeren aan
de Zwitsersche universiteiten, voor
zoover maar de gelegenheid gegeven
wordt.
En zoo is ook het 20ste Fax Ro-
mana-congres van de katholieke
studenten der heele wereld deze
week in de katholieke universiteits
stad Frybourg begonnen. Officieus
tenminste. Het eigenlijke congres
wordt Maandag a.s. 2 September
geopend. Maar voorbereidende en
nevencongressen worden reeds ge
houden. Van 24 tot 26 Augustus
waren hier vertegenwoordigers van
de katholieke afgestudeerden bijeen,
in Estavayer-le-Lac Vergaderen nu
de delegatieleiders der nationale
Pax Romana-afdeelingen over orga
nisatievernieuwing en toekomst
plannen, terwijl voor de groote groep
der congresdeelnemers, meerendeels
al in de stad aangekomen, een serie
iezingen wordt gehouden over „La
Conception de l'Etat, Chrétienté et
Démocratie" door professoren van de
universiteit.
Afgezien van genoemde voordeelen
vooral de spreekwoordelijk ge
worden Zwitsersche welstand, uit
alles blijkend; de fraaie, kleurige
kleeding van werkelijk ieder, dien
men hier ziet, de verbijsterende over
vloed in de etalages, die de van
franks verstoken Nederlandsche tan
talus alleen achter winkelruiten kan
bewonderen is het alleen om de
verblijfplaats al de moeite waard
geweest het congres hier te organi-
seeren. Een stad ais een sprookje.
Men moet van een der hooge wegen
neerzien op de stad, de oeroude
huizen hangend over de beide wan
den van een ravijn, waar in de
diepte het groene water van de
Sarine bruist, en men vergeet in
welke eeuw men leeft en waarvoor
men anders hier gekomen zou kun
nen zijn, dan om hier te staan en
neer te zien op dit wonder van
menschelijke kunst in de natuur.
Trappen zonder eind voeren om
laag tusschen de schilderachtige,
gekleurde huizen, waaruit de in
drukwekkende kathedraal en sier
lijke torentjes omhoog steken.
De aantrekkingskracht van deze
schoonheid wint het zeer dikwijls
van de wetenschappelijke belang
stelling en den heelen dag wandelen
studenten en meisjesstudenten, met
alle soorten vaii baretten, in en
buiten de stad rond. Is het contact
en de vriendschap, die dan gesloten
wordt tusschen de van heinde en
ver gekomen katholieke studenten,
ook niet de essentie van deze sa
menkomst? Engelschen en Fran-
schen zijn gekomen, Oostenrijkers,
Duitschers, Polen, Spanjaarden, maar
ook Boelgaren, Egyptenaren, Oekraï-
ners. En in het holst van den nacht
stonden gisteren voor de poort van
ons pensionaat vijf Malthezers, na
een vijfdaagsche reis uitgeput hier
aangekomen.
Alles wil men weten, alles moet
verteld worden. Over de Indonesi
sche kwestie, over den M.R.P., over
de katholieken in Amerika, hoe het
nu eigenlijk zit met Franco, met de
katholieken in Rusland en met de
onderdrukking van Polen. Zeven jaar
is het geleden, dat het 18e Pax
Romana-congres in Washington
plaats vond en we zijn hier om de
schade in te halen. Bij' de diners
noodigen de verschillende landen
elkaar om beurten uit; er wordt ge
speecht, meest Pransch er zijn
vele accenten waarmee dat kan ge
sproken worden men zingt en
houdt ook felle woordenwisselingen.
Overal voelt men, dat hier een
levende band is, een besef van sa-
menhoorigheid tusschen al deze
vreemdelingen, die hier zijn geko
men om hun gemeenschap, „Pax
Romana", te herstellen en nieuw
leven te geven.
Pax Romana werd na vele pogin
gen in deze richting, na den vorigen
oorlog, in 1921 definitief opgericht.
Vooral ook uit de noodzaak de ver
zoening tusschen de naties te be
werken. Op dat congres, tegelijk de
25ste verjaardag van zijn stichting,
zal men een nieuwen, een intellec
tueel apostolischen geest moeten
laten doordringen. Strijdbaar tegelijk
tegen de atheïstische en communis
tische agitatie in het universitaire
ieven, die b.v. in het studenten
congres van Praag op het oogenblik
hoogtij viert.
Reeds werd op het afgestudeerde
congres met geestdrift besloten tot
een organisatie van afgestudeerde,
katholieke intellectueelen, een or
ganisatie naast de Pax Romana.
Zij kan om het meer blijvende ka
rakter van de positie harer leden
nog belangrijker dan de studenten
organisatie worden. We kunnen ver
wachten, dat het vuur van vernieu
wing en apostolaat ook onder het
congres van volgende week zal op
laaien.
In Juni werden in Nederland
73.828 telegrammen uit het buiten
land ontvangen, terwijl er naar het
buienland 88.180 werden verzonden.
In het binnenlandsch verkeer be
droeg het aantal 451.398.
De voorlichtingsdienst van de
Amerikaansehe strijdkrachten in
Europa heeft de onthullingen
bevestigd inzake de arrestatie van
Duitsche burgers, die zich tot een
groep hadden vereenigd die den
naam „Vr(| Duitschland" droeg'.
In de officieele verklaring werd
slechts één naam genoemd, namelijk
W. Kazmarek uit Stuttgart. Deze zou
hebben 'verklaard; „Het is duidelijk,
dat wij de Russische politiek onbe
perkt steunen; eenigen van ons, in
een kleine groep vereenigd, zijn voor
hen meer wagrd dan een paar di
visies". Voorts zei hiir „Als het Oos
ten aanvalt, dan zullen de geeste
lijken snel verdwijnen."
Kazjmarek heeft sinds December
1945 voor het Amerikaansche mili
taire bestuur gewerkt. Zijn politieke
activiteit had de belangstelling' van
het Amerikaansche contraspionnage-
corps gewekt. Toen hij en zijn mede.
standers trachtten contact te krij
gen met Russische officieren in de
Russische zone, geschiedde een over
val, die de spionnagegroep „op
rolde".
Intusschen was het contra-spion-
nage-corps er in geslaagd gramo-
foonopnamen te maken van bespre
kingen die door de samenzweerders
waren gehouden en hieruit bleek,
dat de groep een politiek program
ma nastreefde dat gericht was op
een langzame doordringing van de
Amerikaansche militaire kringen met
Duitschers, die met de Sovjet-Ume
sympathiseerden.
In de verklaring werd een ze
kere majoor Droachin, een Rus
sische officier van de geheime
politie, genoemd als de stichter
van de beweging „Vrij Duitsch
land" in Stuttgart.
(Van onzen sportredacteur)
Dat we hier apenootjes eten en
met grooter roekeloosheid een Camel
of een Laurens Khedive opsteken
dan de Amsterdammer zijn gedraaide
shagje of zijn Superbe, weet de lezer
al. Maar om hem te laten weten,
dat het voor den „specialen verslag
gever" niet alles rijst van gouden
bordjes is in dit aardsch paradijs,
een kort relaas van hetgeen ons als
vertwijfelde Nederlandsche journa
listen te Zürich is overkomen.
Het is nu Woensdagochtend zes
uur en nog altijd ligt naast mijn te
lefoon op het nachtkastje het verslag
van Peters. Het verslag van Peters.
Dat klinkt alsof het zoomaar een
relaas is, rustig' gepend na een wed
strijd bij een kopje' koffie of een glas
Beaujolais. In werkelijkheid is het
een met zweet en bloed geschreven
reportage, tijdens 'n soort Marathon
tusschen Oerlikon en het hotel in
den geest tot stand gekomen en daar
bij aankomst in één ruk op het pa
pier gedaverd, omdat de telefoon uit
Amsterdam, tegen half elf besteld,
elk oogenblik kan binnenkomen nu
het al kwart over één is. Persbroe-
üers, die naar de laatste tram ren
den, toen de speaker het uitstellen
van de achtervolgingsfinale had aan
gekondigd, hebben dat verrassend
slot gemist. Maar hier ligt dan df
correctie op het onvoltooid relaas
van hun niet tot het eind toe be
leefde Oerlikon-drama; een unicum
in de geschiedenis van den sport
journalist en voor den sportjourna
list een kans uit duizenden om be
geesterde kopij, heet van de naald,
te schryven.
Vonkt er werkelijk begeesterde
taal uit het anderhalve kantje, dat
hier naast de telefoon onder de
schemerlamp ligt? Ik weet het niet,
maar in mijn vingers hamert nog
de cadans van de schrijfmachine en
ik popel het te kunnen voorlezen aan
de stenografe. Nauwkeurig zal ik acnt
slaan op haar reacties en aan haar
uitroepen van meeleven en de ge
spannen verwachting in haar „ja"
wanneer ik verder kan gaan met een
nieuwen zin, zal ik kunnen hooren
of deze reportage inderdaad geslaagd
is
Maar waar blijft Amsterdam?
„Grüsz Gott," zegt het Fraulein
van de telefooncentrale, maar de lijn
met Amsterdam is gestoord. „Gaat
U maar rustig slapen als U -telefoon
op uw kamer hebt. Ik bel zoo gauw
mogelijk."
Rustig slapen! Ach Ja, dat kan
dit Fraulein immers niet weten, maar
hoe kun je rustig slapen, wanneer
in je hoofd nog de zinnen nadreu
nen waarmee je het enerveerend dra
ma van dit eerste Nederlandsche we
reldkampioenschap hebt willen
schilderen? Wanneer Je weet, dat met
het verstrijken der uren de edities
van de persen vliegen; zónder Pe
ters. De wereld zal er niet door ver
gaan, maar de krant mist haar
nieuws en dat kunnen alle apennoot-
jes en sigaretten ter wereld bij den
journalist niet goedmaken.
Het schemerlampje blijft branden.
Het komt niet tot de hoeken van
deze groote kamer, maar de kopij
ligt er vlak onder en zoodra de te
lefoon zoemt kun Je beginnen. Het
kan een editie schelen wanneer je
alles bij de hand hebt.
Maar de telefoon zoemt niet. De
zware klokslag van het kerkje
dichtbij slaat twee uur, drie uur,
vier uur. Je grijpt naar den hoorn
en laat je nog eens aansluiten met
de telefooncentrale.
Neen, zegt Fraulein nog altijd
gestoord. Gaat u maar weer slapen,
Grüsz Gott.
Hoe zal ik kunnen slapen en hoe
zal het met mijn collega's zijn, hier
in de buurt over de hotels ver
spreid? Ook déér ligt bij de tele
foons in vliegende haast geschreven
kopij; met nog méér haast en
schrik! gecorrigeerd, dank zij
den voortreffelijk werkenden pers
dienst van Arnold Wehrle. En ook
zij zullen hun hazentukje doen,
met den zoemer van de telefoon al
in hun waakzame ooren.
Vijf uur.... het gaat licht wor
den. Hoe kun Je blijven liggen!
Nog altijd gestoord, zegt het
Fraulein en aan haar intonatie kan
ik hooren, dat ze er nu iets van
gaat begrijpen en dat ze meeleeft:
Ik bel u absoluut zoo spoedig mo
gelijk.
Nog een half uur houdt Je het
onder de dekens uit. Dan spring Je
uit bed en kruipt achter Je ma
chine. Het geluid van de letters,
die het lint tegen het papier klet
teren, leidt je af en onder je han
den groeit nieuwe kopij uit dit ge
beuren, waar tóch al zooveel over
te schrijven is. Het heeft je opge
lucht. Terug in bed val je onmid
dellijk in een zwaren slaap, niet
eens gestoord door het aanzwellend
lawaai in de hoofdstraat van het
ontwakende Zürich.
Alleen de zoemer van de telefoon
maakt Je aanstonds wakker. Het is
mooi zonnig weer en de klok wijst
kwart over acht.
Grüsz Gott. zegt een ander
Fraulein onbewogen, omdat zij
niet heeft beleefd wat haar collega
en ik dezen verschrikkelijken nacht
hebben meegemaakt hier is Amr
sterdam....
De laatste dag van het congres,
dat het Nationaal Instituut te Nij
megen heeft georganiseerd, heeft
interessante debatten te hooren ge
geven. Het vraagstuk van de hand
having en verbreiding van de Ne
derlandsche beschaving heeft onder
de congressisten vele tongen los ge
maakt en men is getuige geweest
van een zeer geanimeerde gedachten-
wisseling, in het bijzonder over het
vraagstuk van de cultureele vor
ming van de jeugd. Hieromtrent
hebben twee referenten prae-advie-
zen uitgebracht. De heer H. Algra
had een referaat gewijd aan de cul
tureele zelfwerkzaamheid van de
jeugd ten plattelande, de heer W.
Thomassn besprak in zijn prae-ad-
vies hetzelfde onderwerp ten aanzien
van de jeugd, voornamelijk in de
groote steden. Het congres werd
cVarna beëindigd met een bespre
king van een prae-advies van dr. H
D. de Vries-Reilingh over het wek
ken van nationaal besef.
De heer Thomassen bepleitte
o.in. spreiding van den vaeantie-
tijd, bevordering van den vrijen
Zaterdagmiddag, waardoor liet
mogelijk zal zijn het wedstrijd-
wezen van den Zondag naar den
Zaterdag te verplaatsen en een
doelbewust streven om tooneel,
muziek en beeldende kunst bin
nen het bereik te brengen van
de opgroeiende jeugd en de be
langstelling van deze daarvoor
te wekken.
Naar aanleiding van de referaten
werd uit het congres een pleidooi
geleverd voor de verlossing van de
jeugdbeweging uit het isolement,
waarin deze ten opzichte van het
geheele sociale leven staat, het is'o«
lement van de verschillende groepen
ten opzichte van elkaar en verlos»
sing van ht dilettantisme inzake het
jeugdleiderschap. Voorts werd erop
aangedrongen, dat de Nederlandsche
Jeugdherbergcentrale niet alléén een
overnachtingsinstituut zal zijn, maar
positief opvoedend werk zal verrich
ten.
De secretaris van het Nationaal
Instituut, dr. C. P. Gunning, heeft
tenslotte in een gloedvol betoog den
dank van het Nationaal Instituut
betuigd aan allen, die tot het wel
slagen van dit congres hebben bij
gedragen.
HILVERSUM I, 301 m. 8.00
Nieuws. 9.30 Niéuws. 9.45 Hoog
mis St. Servaeskerk, Maastricht.
11.30 Trio. 12.00 Angelus. 12.03
Gram. 12.15 ,,In 't Boeckhuys"
12.30 Lunchconcert. 13.00 Nieuws.
13.40 Apologie. 14.00 Omroep Ka
merkoor. 14.30 Vaudeville-orkest.
15.00 „Vier operette-koningen".
16.15 K.K. Boeren- en Tuinders-
bond". 16.30 Ziekenlof. 18.30 Ned.
Strijdkr. 19.00 Orgel. 19.30
Nieuws. 19.45 Actualiteiten. 20.00
Wereldkampioenschappen Wiel
rennen. 20.15 Kurhaus. 21.15
„Verwikkelingen in Indonesië"
22.00 Nieuws. 22.15 Kath. Nieuws
22.20 Avondgebed. 22.35 Gram.
22.45 „Actualiteiten van het
Christendom". 23.00 Victor Syl
vester. 23.30 Gram.
HILVERSUM II, 415 m. 8.00
Nieuws. 8.15 Voor de visschers
8.30 Gram. 8.55 Postduivenberieh-
ten. 9.00 Aan dichters hand door
eigen land. 9.15 Ned. Frogr. 9.45
Lezing. 10.00 „Religieuze poëzie"
12.00 Gram. 1215 Wereldkampi
oenschap wielrennen. 12.30 Zon
dagclub. 12.40 Mannenkoor. 13.00
Nieuws. 13.15 Tango-orkest. 13.50
Spoorwegen. 14.00 Fritz Kreisler.
14.05 Boekenhalfuur. 14.30 Kur
haus. 16.15 Interland-tenniswed
strijd. 17.00 Dichters der eeuwen
17.30 Oome Keesje. 18.00 Nieuw0.
18.15 Dansorkest. 18.45 Wereld
kampioenschap. 19.00 Klaar ter
wijl u wacht. 20.00 Nieuws. 20.05
Actualiteiten. 20.15 Operaconcert.
21.30 Hoorspel. 22.00 Pierre Pal-
la. 22.20 ,.The Romancers". 23 00
Nieuws. 23.15 Dansorkest. 23.45
Harpspel.
HILVERSUM I, 301 m. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymn. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.15 Zieken.
9.30 Gram. 11.00 Cello-recital.
11.15 Schrijvers. 11.45 Familiebe
richten uit Indië. 12.00 Gooilan-
ders. 13.00 Nieuws. 13.15 Quin
tet. 14.00 Jonge moeders. 14.20
Gram. 14.35 Planorecital. 15.00
Philadelphia Symphonie Orkest.
15.15 Sextet. 16.45 Omroepkamer-
orkest. 17.45 Rijk Overzee. 18.00
Orgel. 18.30 Ned. Strijdkr. 19.00
Nieuws. 19.15 Gram. 19.30 Sport-
prattje. 19.45 Causerie. 20.00
Nieuws. 20.05 K.N.M.I. 20.15 Re
sidentieorkest. 22.00 Nieuws.
22.15 Actueel geluid. 22.30 Duet
ten. 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Beethoven-cyclus. 23.26
Trio.
HILVERSUM II, 415 m. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymn. 7.30
Vroolijk Begin. 8.00 Niéuws. 8.15
Gram. 9.15 Morgenwijding. 9.30
Waterstanden. 9.50 „Arbeidsvita
minen". 10.30 Vrouw. 10.35 Piano
recital. 11.00 ,,Op den uitkijk"
11.15 Ensemble. 11.45 Gram. 12.35
Concert. 13.00 Nieuws. 13.15 Ban-
di Balog. 14.00 Recital. 14.30 Ju
lia de Gruyter. 14.50 Sextet. 15.25
Indrukken uit Parijs. 15.45 „Al
lerhande". 16 30 Trio. 17.00 En-
gelsche componisten. 17.30 Gram
18.00 Nieuws. 18.15 Septet. 18.45
Tooneelbeschouwing. 19.05 Pierre
Palla. 19.30 Dansorkest. 20.00
Nieuws. 20.05 Dolf van der Lin
den. 20.40 Radio-spel. 22.00
Vioolrecital. 22.30 Samenspraak
23.00 Nieuws. 23.15 Schaaktour-
nooi 23.30 Einsemble.
Directeur: J J. W Boerrigter
Waarn. Hoofdredacteur: W. SeTerln
