f"
De dahlia-tentoonstelling
officieel geopend
STAD EN STREEK OP DE KORREL
„Geloof en Wetenschap
V..
Nieuwe films
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1946
PAGINA 2
STAD EN OMGEVING
Prijzen voor de mooiste
dahlia's
U KUNT MEDEWERKEN
„DE SPAARNESTAD"
Lezing van pater dr
C. Hentzen O.F M.
Kakkebroeken, leugenaars en
vroede vaderen
TWEE CHANTEURS
GEARRESTEERD
1
De burgemeester van Haarlem,
de heer M. A. Reinalda, heeft
Vrijdagmiddag, bij verhindering
van den minister van Landbouw
en bij verlof buitenslands van
den Commissaris der Koningin
in Noord-Holland, de eerste in
ternationale dahlia-tentoonstel
ling, die tot en met Zondag in
het Gem. Concertgebouw gehou
den wordt, officieel geopend.
Voor de eigenlijke opening ge
schiedde, sprak dr. A. Verhage, als
voorzitter van de Kon Mij. voor
Tuinbouw en Plantkunde, een wel
komstwoord tot B. en W. van
Haarlem, de burgemeesters van
Heemstede en Bloemendaal, den
heer E. Krelage, de Belgische en
Fransche gasten en prof. Broels
uit Argentinië, die op uitnocdiging
van de Nederlandsche regeering in
ons land vertoeft. Spr. uitte den
wensch, dat de expositie er toe zal
bijdragen, om de banden met het
buitenland nauwer aan te halen.
Hij bracht dank aan al degenen,
die hadden meegewerkt aan de
samenstelling van deze dahlia-ten
toonstelling, zoowel aan de inzen
ders als aan de keuringscommissie
en den Dienst Hout- en Plantsoe
nen, maar in het bijzonder den se
cretaris der tentoonstellingscom
missie, den heer R. van der Hart,
die de organsiatie in handen had.
Dr Verhage gaf uiting aan zijn
weugde, dat deze grootsche dahlia-
expositie in Haarlem, de bloemen
stad bij uitstek, was ingericht. Ook
de heer J. Dix, die als voorzitter
van de Ned. Dahlia-vereeniging
het woord voerde, zeide het zeer
op prijs te stellen, dat het 700-
jaxige Haarlem, waar de dahlia
nog dagelijks geschiedenis maakt,
de tentoonstelling binnen zijn mu
ren heeft. Hij vond het een eer
voor de stad, dat zij een dergelijke
demonstratie van vaderlandsche
cultuur op touw heeft mogen en
kunnen zetten. Spr. bracht hulde
aan den heer van der Hart, „die
zoo hard gewerkt heeft voor deze
tentoonstelling."'. Voorts gaf de heer
Dix een overzicht van den stand
der dahlia's in de oorlogsjaren, ver
telde van de moeilijkheden, die de
kweekers bij hun werk hadden on
dervonden en verklaarde, dat de
resultaten bjj de proeven tot ver
edeling van de dahlia's op het
oogenblik zeer bevredigend waren.
Vervolgens hield burgemeester
Reinalda een toespraak, waarin hij
met nadruk zeide, dat de gemeente
Haarlem het als een eereplicht be
schouwde, al haar zorgen te wjj-
den aan de bloemencultuur, om
dat zij nu eenmaal het bloemen-
centrum vormt en als zoodanig in
vele landen bekend is. Spr. herin
nerde aan den tijd kort na de be
vrijding, toen men de dankbaarheid
ten opzichte van de geallieerden
niet beter kon uitdrukken dan door
het te zeggen met bloemen „Laten
wij toch de groote waarde van de
bloem in ons leven beseffen," al
dus de burgemeester. „Wanneer
iedereen met bloemen omgeven
was, zouden dan de wereld en de
menschen er niet beter voorstaan?
Deze dahlia-tentoonstelling, welke
een vefrukking voor het oog en het
hart is, kan richting geven aan het
streVen van de menschen naar
vrede, geluk en welvaart." Met deze
woorden verklaarde de heer Rei
nalda de expositie voor geopend.
De tentoonstelling, die zeker een
gang naar het Concertgebouw
waard is, kan men van des mor
gens 10 tot des avonds 10 uur be
zichtigen.
De keuring op de dahliatentoon
stelling in het Gem. Goncertge-
bouw te Haarlem leverde het vol
gende resultaat op: de eereprijs,
een zilveren medaille van H. M. de
Koningin, werd uitgereikt aan de
firma D. Bruidegom te Baam voor
een zeer decoratieve groep dahlia's.
Verder werden toegekend een zil
veren medaille van H. K. H. Prin
ses Juliana aan de firma W. Tops-
voort, Aalsmeer; een zilveren me
daille van Z K. H. Prins Bemhard
aan L. A. Hoek, Den Haag; een
zilveren medaille van de gemeente
Haarlem aan N. J. van Oosten, Den
Haag; een legpenning van „Haar
lems Bloei" aan Enchantress
voorheen H. Carlée, Haarlem, een
tweede legpenning van „Haarlems
Bloei" aan C. S. Wejjers en Zn.,
Hillagomeen gouden medaille van
de Centrale Aalsmeersche veiling
voor de beste snijdahlia 1946 aan
„Populair" van de firma W. Tops-
voort te Aalsmeer; een plaquette
van de Ned. Dahliavereeniging voor
Dahlia Jubilant van de firma D.
Bruidegom te Baam; een zilveren
wisselbeker voor de beste Neder
landsche nieuwigheid aan de firma
Bruidegom te Baam voor de dahlia
Victory-Day en een zilveren wissel
beker voor de beste buitenlandschè
nieuwigheid aan dezelfde firma
voor de dahlia „Generaal Eisen
hower".
Een gouden medaille werd uitge
reikt aan A. Koper, Bennebroek,
voor de groep bindwerk; vervol
gens voor dahlia's aan firma Tops-
voort, Aalsmeer, C. S. Weijers en
Zn., Hillegom, Enchantress, Haar
lem, firma K. Maarse Dzn., Aals
meer; L. A. Hoek te Den Haag;
fa. D. Bruidegom te Raarn en de
firma N. J. van Oosten, Den Haag.
Een kleine gouden medaille moch
ten in ontvangst nemen C. G. Tu-
bergen te Haarlem voor een deco
ratieve groep afgesneden bolgewas
sen, vaste planten en eenjarige ge
wassen; verder voor groepen
dahlia's de Belgische vereeniging
der volle-grond-kweekers, A. F.
Bos te Hillegom, J. P. Bakker te
Heemstede en C. Geerlings te Hil
legom, H. J. Flatpn te Naaldwijk,
Gebr. de Ruijterte Oegstgeest,
Tuinbouwstudieclub Haarlem, A.
Groen te St. Pancras. Een verguld
zilveren medaille aan H. J. Platon
voor de groep afgesneden chrysan
then, G. van der Wel te Beverwijk
voor de groep bindwerk en vervol
gens voor dahlia's aan de Dahlia-
vereeniging Enschede, de Dahlia-
vereeniging Almelo, Jan van Oos
ten te Hillegom, Ger. Aartsen te
Harderwijk, Vereeniging „Eigen
Tuin" te Haarlem, J. H. Smit te
Leiden, Dahliavereeniging Prinses
Irene te Oss, en de volkstuinveT-
eeniging Ons Buiten te Haarlem.
Voor een zilveren medaille kwamen
in aanmerking de Haagsche vo-lks-
tuinders „Nut en genoegen" te
Den Haag en C. Soeteman te
Noordwijk voor een groep dahlia's.
aan een vlot verloop der
bolendistributle door Uw
bonnen 62 en 63 B.V.
zoo spoedig mogelijk in te
leveren
Wilt U liever dat we ze
bij U afhalen? Bel dan
even 14164 of 13904.
OOK NIEUWE KLANTEN
ZIJN WELKOM.
BRANDSTOFFEN HANDEL
FRIESCHE VARKENMARKT 6-lü
(Spaarne bij viaduct)
Op de dahlia-ten
toonstelling te
Haarlem waren
prachtige varië
teiten te zien-
Duidelijk bleelc
dat Nederland op
het gebied van de
bloemkweekerij
tot zeer goede
prestaties in staat
is. Er waren ver
scheidene nieuwe
soorten te bewon
deren. De foto
toont o.m. de ge
neraal Eisenho
wer-dahlia
ft
Aan heli begin van de eerste
bijeenkomst van „Geloof en We
tenschap" in het nieuwe seizoen
heeft de voorzitter, rnr. F. Vorst
man, in den Stadsschouwburg de
leden welkom geheeten en hun
mededeeling gedaan van het feit,
dat de vereeniging rechtspersoon
is geworden, daar de statuten
thans koninklijk zijn goedgekeurd.
Spr. herinnerde aan het heengaan
van pater drs. N. Vlaar als mode
rator en zeide. dat in den intiemen
kring van het bestuur afscheid van
hem genomen is, bij welke gelegen
heid men den vertrekkenden pater
een boekwerk heeft aangeboden.
Vervolgens richtte mr. Vorstman
het woord tot den nieuwen mode
rator, pater dr. M. van Straaten,
dien hij speciaal verwelkomde.
Aangekondigd werd, dat de instal
latie zou volgen in de eerste al-
gemeene ledenvergadering.
Pater dr. Cassianus Hentzen
O.F.M. betrad vervolgens het po
dium en hield voor een vrij aan
zienlijk en aandachtig gehoor een
voordracht over het heden zoo ac-
tueele onderwerp; „Het urgente
sociale probleem van de bezitloos
heid der massa en zijn solutie in
het licht der sociale encyclieken"
Spr. stelde van te voren vast,
dat het groote vraagstuk behalve
van den socialen, ook van den eco-
nomischen kant bekeken kon wor
den, doch dat hij zach tot het eer
ste zou beperken en slechts ue
theorie wilde belichten, daar het
-de taak is van de economisten,
die zich zullen moeten laten- leiden
door etische wetten, te werken aan
de oplossing van het probleem in
piractischen zin. Op bevattelijke
■wijze zette pater Hentzen de richt
lijnen uiteen, welke zijn vervat in
de encyclieken „Rerum Novarum"
van Leo XIII en „Quadragesimo
Anno" van Pius XI. Na geconsta
teerd te hebben, dat ieder mensch
een natuurlijk recht, op bezit heeft,
terwijl van de andere zijde het
grootste deel der menschheid zon
der bezit Is, wees spr. op de ge
noemde encyclieken, waarin het
eigendomsrecht, ook van de ar
beiders, aangetoond en verdedigd
wordt. Overgaande tot de theore
tische oplossing van het vraag
stuk, zeidie dr. Hentzen, dat men.
om tot bezitsvorming en een be
scheiden vermogen te kunnen ge
raken, dient uit te gaan van het
loon, dat ruim genoeg meet zijn om
vrouw en kinderen te onderhouden
en bovendien te kunnen sparen. Dit
loon zal daarom moeten voldoen
aan de normen van sociale recht
vaardigheid. Besproken werden
het equivalentie-beginsel (loon ge
lijk aan de waarde van den ar
beid) en het absoluut familieloom,
waarbij spr. de encyclieken aan
haalde, die bij de vaststelling van
het Icon zoowel het onderhouds-
beginsel als het prestatie-beginsel
in het oog houden. Een ideale op
lossing is: een relatief gezinsloon.
Dit loon, dat kinderbijslag in
houdt van het eerste kind af, zal
een bepaalde mate van bezitsvor
ming waarborgen. In de toekomst
diene het er zoo uit te zien, dat de
quantiteit en de qualiteit van den
verrichten arbeid ook een gelijk
levenspeil garandeert. Pas dan,
wanneer eenieder in een zekeren
welstand verkeert, zal het ideaal
verwezenlijkt zijn.
De gemeenteraad van
Velsen heeft den
burgemeester op de
korrel genomen en door
nier minder dan drie mo
ties van wantrouwen in
een zitting laten blijken,
dat de burgerij van deze
zoo getroffen gemeente
met van den anderen kant
zinke prachtige aspecten,
geen prijs meer op hem
stolt. Dat is niet zoo heel
weinig, maar verwonderen
doet het eigenlijk nie
mand, want reeds voor
den oorlog was er ieder
ocgenblik wat aan de
hand met dezen burge
meester en zijn toegewij
de gemeentenaren. Mr.
Kwint staat op een gra
nieten voetstuk, blikt zelf
voldaan naar alle kanten
van zijn uitgestrekt terri
torium en voelt zich on
kwetsbaar, zelfs in de ne
teligste omstandigheden
en dat zijn er al heel
wat geweest. Bij de be-
vrijoing kreeg Velsen
geen noodraad en nu
blijkt er nogal wat cri-
tiek te zijn op het ge
voerde beleid van den
burgemeester en zijn ad
viseurs- Er is een gezegde,
dat men de vuile wasch
niet buiten moet hangen,
maar daar trekt de nieu
we raad zich niets van
aan, want hij heeft in
twee zittingen het heele
lijntje bezet met zeer
doorzichtig hoe kan
het anders bij deze tex-
tielschaarschte onder
goed en via de pers een
iedei uitgenoodigd het
fraais te komen bekijken.
„Scherp conflict" schreef
een blad. Dgt is het, maar
vroede vaderen dienen
zich zelfs onder de moei-
l'jkste omstandigheden te
beheerschen en zulks was
geenszins in de laatste zit
ting het geval. Een klein
staaltje van de discussie;
Een der leden: meneer, Ik
zei, u bent een kakke-
broekHet lid-kakke-
broek antwoordt: als u
dan de burgemeester kijkt
voor zich. Insiders bewe
ren, dat deze juist op dat
moment intens genoot
van de aroma van een
bonnen-sigaar.
Hot moet toch wel hoog
geloopen zijn met dat on
verkwikkelijke debat, wan
neer een communist op
een gegeven oogenblik
zegt zich niet te kunnen
voorstellen dat twee groo
te menschen (hij bedoelde
den burgemeester en een
mij zoo betitelt, dan zeg
ik: u bent een hond, die
zijn behoefte tegen een
toren doet. Ziedaar een
fraa. stijlbloempje van
twee menschen. die wet
houder in de gemeente
Velsen zijn of waren.
„Grappige vertooning"
schrijft een ander blad,
dat vrij bewerkt de vol
gende scène van het me
lodramatische geval geeft.
De voorzitter: mijnheer,
u durft mij niet recht in
de oogen te kijken! Het
raadslid in kwestie stelt
zich voor den burgemees
ter op en kijkt hem aan
als een kat een kater. Na
drukkelijk zegt hij evfen
later: en als ik u dit en
dat en zus en zoo voor de
voeten werp, meneer de
voorzitter, durft u mij
dan nog in de oogen te
zien? Het blad vervolgt
wethouder) elkaar zóó
voor leugenaar durven
uitmaken. Als een man
van de „waarheid" er
niets meer van begrijpt
wanneer het over leugens
gaat, is verder commen
taar overbodig. Geestig
was zijn opmerking in
ieder geval alleszins.
De situatie, zooals die
thans in Velsen bestaat,
is wel zeer fnuikend voor
een goede, vruchtdragen
de samenwerking en het
ziet er naar uit, dat er
geen zitting voorbij kan
gaan zonder geharrewar.
De grootste opponent van
den burgemeester is tot
wethouder in het college
gekozen; de moties van
afkeuring en de stilzwij
gende conclusie, dat mr.
Kwint het best zijn kof
fertje kan pakken en het
Uoo; hem bewoonde en
veel omstreden buiten
„Scnoonenberg" gaat ver
laten, kunnen tot niets
leioen, want een burge
meester is door de Kroon
benoemd en als hij zelf
niet bedankt, moot er heel
wat gebeuren, vooraleer
hij gedwongen wordt zijn
ambtsketen aan een an
der over te dragen. Mr.
Kwir.t is er zeker de man
niet naar, om uit eigen
beweging te Vertrekken,
maar hij zal toch moeilijk
kunnen volhouden, dat de
burgers uit zijn hand eten.
zooals hij eens verklaarde.
Een compromis is de eeni-
ge oplossing, maar als de
eene partij zegt: alles is
vergeven en vergeten, zegt
de ander „dat zou je wel
willen" en zoo blijven we
in een kringetje rond
draaien- Er is ons ook de
vraag gesteld: kunnen Ge
deputeerde Staten van
Noordholland daar nu
niets aan doen en zou
een eereraad geen oplos
sing kunnen brengen? Als
iedere raadszitting zoo
onverkwikkelijk blijft,
moet er natuurlijk worden
ingegrepen, maar de har
ten zijn nu gelucht en
verstandige menschen zul
len toch wel zichzelf te
rugvinden. Per slot van
rekening is in het Fran
sche Parlement en in het
Engelsche Lagerhuis ook
wel eens gescholden en
met inktkokers gegooid.
Ja, zeggen de anti-Kwin-
ters, doch zoo'n Fransche
Kamer leefde soms maar
een paar weken en mr.
Kwint is nog lang niet
pensioengerechtigd.
Een jongeman, Allen MacKenzie,
wordt verliefd op de eene helft van
een tweeling, met name Martina,
doch hij besluit, voor hij met een
expeditie naar Thibet vertrekt, met
Sylvia, de andere helft, te trouwen,
want ook op haar was Allen ver
liefd geraakt, zonder echter te
weten, dat het de zuster van Mar
tina was. Uit dit gegeven is een
psychologisch voortreffelijk uitge
werkt verhaal ontstaan, dat op niet
minder goede wijze is verfilmd en
deze week te zien is in Cinema
Palace. Het journaal is zeer geva
rieerd: Prins Bemhard houdt in
spectie te Sandhurst, de storm-
schcol „Wildhoef" ontvangt Gene
raal De Lattre de Tassigny, de bezoe
ker leeft mee met de laatste uren
van het schaaktournooi te Gronin
gen en hij kan genieten van een
spannende motorrace.
In de film „Complot der 39 stap
pen" herkent men dadelijk, al is het
nu niet een van de nieuwste rol
prenten, de hand van Alfred Hitch
cock. De spionnage-geschiedenis van
den schrijver Buchan is een dank-
haar onderwerp ter verfilming. De
regisseur heeft dan ook alle moge
lijkheden op het witte doek uitge
buit. Zoo kan men dus getuige zijn
var een interessante en onderhou
dende film, die zeker een bezoek
aar, City-theater waard is.
Aan het einde van den bur
geroorlog in Amerika hebben
Roy Rogers en zijn kameraad
Gabby, waarin zij beiden hebben
meegevochten,, geen werk meer.
Laatstgenoemde is echter deelge
noot in een ranch in Texas en zij
besluiten, daar heen te gaan en de
exploitatie op zich te nemen. Daar
aangekomen, ontdekken zij, dat de
mede-eigenaar van de ranch een
kolonel is, met wien zij de laatste
weken verscheidene malen in ge
vecht geweest zijn. De verhouding
blijft natuurlijk gespannen, doch
tenslotte lossen de moeilijkheden
zich op. Hoe, dat kan men zien in
het Spaarne-theater.
In Frans Hals-theater beleeft
George Formby angstige en dwaze
avonturen in de film „Kampioen op
sokken". Nu heeft een motorfiets
zijn hart gestolen en met zijn eigen
product blijkt hij een zoo geducht
tegenstander te zijn, dat hij voor
SO.omgekocht wordt om niet te
rijden. Natuurlijk rijdt hij tóch en
wint hij den wedstrijd. Tijdens het
parcours, dat afgelegd moet worden,
spelen zich zulke dwaze en onware
gebeurtenissen en valpartijen af,
dat het ons nuchteren Nederlanders
duizelt, maar daar is het een film
voor.
In Rembrandt trekt Tino Rossi
in de film „Liefdesserenade" niet
zoozeer de aandacht als acteur,
daar is zijn spel te passief voor,
maar zijn vocale prestaties daar
entegen vallen des te meer op en
worden hoog gewaardeerd. De titel
dost wel vermoeden, dat we hier
met een echte Fransche film te
maken hebben, waar liefde en mu
ziek tegen romantische décors do-
mineeren
Het laehkanon Tellys maakt het
in de Fransche film „De koning
der klaploopers", welke in Luxor-
theater gedraaid wordt, wel een
beetje al te bont. Zonder nu een
al te eritischen toon aan te slaan
op het door vroolijke dames gede
monstreerde swingen, is deze film
het aanschouwen ten volle waard.
Het sportevenement is hier met
rugby en wielrennen rijkelijk ver
tegenwoordigd.
De Haarlemsche politie heeft twee
Haarlemmers gearresteerd, die tot
voor kort als rechercheur v erbonden
waren aan het bureau Nationale
Veiligheid, onder verdenking van
chantage. Zij hebben een bewoner
van een der aan Haarlem grenzen,
de gemeenten geld afhandig weten
te maken door hem te dreigen din
gen die zij als rechercheur van hem
te weten waren gekomer, openbaar
te maken. Het slachtoffer, dat in
dertijd als politiek verdachte was
aangehouden, doch later in vrijheid
gesteld, heeft de chanteurs één maal
geld gegeven. Den tweeden keer
dat zij met hetzelfde doel bij hem
kwamen, heeft hij aangifte bij de
politie gedaan. De twee ex.recher-
cheurs bekenden het feit. doch
voerden aan, dat zij nog' geld van
den vrijgelatene te vorderen had
den. Zij zijn in het huis van be
waring te Haarlem opgesloten.
Donderdag 19 September viert
de heer Th. Kors, machinebank
werker, wonende Overtonstraat 32,
den dag, dat Hij voor 25 jaar in
dienst trad bij de Nederlandsche
Spoorwegen.
