HIT DOMED
Gevolgen van armoede en oorlog
in Amerika
-EENZAAM
RUSLAND EN DE ANDERE GROOTEN
Zomers moord en 's winters inbraak
Amerika wil Groenland
pachten
Vrouwen, politiek
en het gezin
HET MANTELPAK
WOENSDAG 29 JANUARI 1947
PAGINA 3
BUITENLANDSCH OVERZICHT
„Periode na den wapenstilstand"
bergt nog vele mogelijkheden
Meer bankbiljetten in omloop
Er komen weer witte boonen
IN DUITSCHLAND OVERLEDEN
PERSONEN
Overbrengkosten voor
rekening van het Rijk
V_
(Wordt vervolgd)
Ned. impressariaat
De oorlog heeft ingrijpende wijzigin
gen gebracht in de krachtenver.
houdingen tusschen de wereldmo-
gendheden, en men is gewoon geworden,
Amerika en Rusland als de twee grootste
®achten te beschouwen. Hoeveel waars
?°h moge schuilen in deze opvatting,
Wet minder waar is toch dat Engeland
b°g altijd een formidabel sterk land is,
welks partijkiezen van de grootste be
tekenis is voor het evenwicht der groo,
n- In den oorlog werkte het samen
zoowel met de Vereenigde Staten als met
de Sovjet-Unie, omdat èr een gemeen
schappelijke vijand was. Na den wapen-
lstand evenwel traden de verschillen
W de belangen duidelijk aan den dag, en
wel op zulk een wijze, dat er meer ge
meenschappelijks bleek te bestaan tus-
iphen Engeland en Amerika dan tusschen
bgeland en Rusland. De wereld verkeert
w en wel nog steeds in die „periode na den
Wapenstilstand." De politiek van iederen
staat slaat een bepaalden koers in maar
houdt iets zoekends, iets probeerends en
blijft bereid tot het aangaan van allian.
ties die kort tevoren misschien niet zoo
Sewenseht of niet zoo waarschijnlijk
Waren.
Dit is met name het geval voor Groot-
"fittannië. Het kwam uit den strijd te
voorschijn in een geheel nieuwen toe
stand. Zijn Dominions hadden een zeer
beduidende bijdrage in de oorlogvoering
geleverd, op grond waarvan zij een ster.
hh'e onafhankelijkheid van het „moeder-
land" eischten. Zij hebben deze verkre.
*>eb: wij noemen de reorganisatie van
he defensie, die aan de Dominions veel
bieer eigen verantwoordelijkheid laat
han voor 1939, en een teekenende ge
beurtenis als de toekenning van het Ca.
hadeesch burgerrecht aan de inwo
ners van Canada, die tot het begin van
hit jaar slechts Britsch burger waren.
Engeland bleek ook arm te zijn, en het
Jboest aankloppen bij zijn rijken bondge.
boot Amerika, dat wel bijsprong maar in
ï"hil daarvoor economischen en politieken
bivloed verlangde in gebieden die tot dus
verre in de Britsche sfeer lagen: de
overeenkomst, welke enkele oliemaat
schappijen onlangs met de regeering van
Saoedie-Arabië sloten, is in dit opzicht
episch, daar zij een belanghebbende
**ansche en een Nederlandsche maat.
Scbappjj sterk achterstelde en een Engel-
Sche maatschappij toch ook minder be
gunstigde dan de Amerikaansche. Ook
'Vategischen invloed verlangden de Ver.
5®higcle Staten: de Engelsche defensie
Werd afgestemd op de Amerikaansche.
Deze zaken geven eenigen indruk van
het totaalbeeld dat wij bedoelen:
Engelands machtsverhouding tot de
hhdere staten was gewijzigd, er moest een
bieuwe politiek, althans eeh nieuwe noot
111 de oude politiek, worden ingevoerd. De
bibstandigheid dat Engeland en Amerika
beide zee-wereldmogendheden zijn in
tegenstelling tot Rusland dat een land-
Wereldmogendheid is (gelijk wij reeds
ebkele malen hebben uiteengezet), de
omstandigheid dat Engeland en Amerika
in hun geestesgesteldheid meer met el
kaar overeenkomen dan een van hen met
Rusland, de omstandigheid verder dat de
Sovjet-Unie in staat is, de krachtenver.
houding in Europa, dat het belangrijkste
invloedsgebied van Engeland geacht
moet worden, omver te gooien, hetgeen
van Amerika niet direct kan worden ge.
zegd, dat alles is oorzaak van een over.
hellen van de Engelsche politiek naar de
Amerikaansche en een soort afweer-men-
taliteit jegens de Russische politiek. Dit
echter moet in zijn tijd gezien worden,
en die tijd is de „periode na den wapen
stilstand." Het is allemaal nog niet defi
nitief; er zijn nog koersveranderingen,
zelfs aanzienlijke, mogelijk.
Dit geldt ook voor Rusland. Zijn eerste
positie-tóezen werd geleid door de ge.
dachte van „safety first," veiligheid vóór
alles. Het Kremlin nam wat het nemen
kon aan grond, materiaal en aanzien.
Het werd daarin natuurlijk beknibbeld
door de beide andere grooten, die begre
pen dat alles wat aan Rusland toeviel te
hunnen koste ging. En, waar het in dit
verband op aankomt, dit dreef hen naar
elkaar toe. Engeland en Amerika trokken
één lijn tegen den gretigen roover, op de
vredesconferenties, in de UN.O, in tal
van aangelegenheden, die vooral de groo.
ten betroffen. Gevolg was een steeds
duidelijker tweedracht tusschen eener-
zijds de Westersche mogendheden, ander
zijds de Sovjet-Unie.
Frankrijk trachtte hier in het midden
te blijven, verbonden als het met Rus
land was door een verdrag, vriendschap
pelijk als het met de twee anderen stond
vanwege een lange traditie. Groot.Brit-
tannië heeft tenslotte echter dezen
Franschen middenkoers omgebogen, ge
bruik makend van de korte regeering van
den socialistischen geestverwant Léon
Blum en van de Fransche behoefte aan
Duitsche steenkool.
Met het Fransch-Engelscne verdrag,
wraartoe Blum en Bevin in begin,
sel besloten hebben, is voor
de Sovjet-Unie een, gevaar dichter,
bij gekomen dat tot voor kort
nog verre scheen: dat van een
Wesl-Europeesch verbond Frankrijk
en Engeiand, de machtigste staten
in onze omgeving, mede-gezaghebbers
inzake de regeling van de Duitsche kwes
tie, zouden tezamen een West-Europa
kunnen beheerschen dat, beter georgani
seerd dan na den eersten wereldoorlog,
een krachtige nabuur van het Russische
invloedsgebied zou kunnen vormen. Wel
iswaar is een Fransch.Engelsche samen
werking nog lang niet het „Westelijk
Blok" waarover in 1945 en in 't begin van
1946 zooveel stof is opgewaaid en dat nog
steeds het ideaal is van een man als
Churöhill (hij heeft een comité van actie
samengesteld, waaraan de Labour-regee.
ring voorloopig haar instemming
heeft onthouden), maar zij vormt toch
alvast een begin van eenheid.
Zonder Russischen tegenmaatregel zou
dit verbond, dat zoowel met zijn Fran
schen als met zijn Britsehen wortel vast.
zit in de Amerikaansche financieele en
militaire superioriteit, blijven overhellen
naar de zijde, die de Engelschen tot nu
toe hebben gekozen: die der Vereenigde
Staten. Amerika zou zijn greep op West-
Europa versterken, en de militaire over
eenkomst die, naar enkele weken geleden
bekend werd, tusschen Londen en Wash,
ington is tot stand gekomen, zou het
begin zijn van een steeds verder gaande
samenwerking van „het Westen."
Het schijnt ons dat men voor de
Russische bereidwilligheid om het
Britsch-Russische verdrag van
Mei 1942 te doen herleven het boven
staande als oorzaak moet aannemen. Zij
is in dezen gedachtengang een poging om
Engeland eenigszins los te maken van de
Amerikaansche voogdij, waarbij dan ge.
profiteerd kan worden van het feit dat
ook Frankrijk tot 't Kremlin in verdrags
verhouding staat. Wellicht geeft dit aan
de West-Europeesche grooten de gelegen,
heid, hun door den oorlog geschokte aan
zien en feitelijke macht weer te herstel,
len. Zou dit inderdaad gelukken, zou er
dus een derde „werkelijk groote" mogend
heid zijn (en West-Europa bergt de mo
gelijkheden daartoe), misschien zou daar
mee dan een krachtig bemiddelaar ge.
boren zijn tusschen Amerika en Rusland
of zou er een Amerikaansch-Russisehe
toenadering ontstaan, die de onverdraag
zaamheid jegens een derden pretendent
voor de wereldheerschappij tot gemeen,
schappelijke basis had; beide situaties
waarin de wereldvrede betere kansen
heeft dan op dit oogenblik waarin de
rivaliteit van de Vereenigde Staten en
de Sovjet-Unie zoo moeilijk binnen
grenzen tc houden is.
Maar dit is muziek, die pas in een nog
verre toekomst gespeeld kan worden.
Het Deensche blad ..Extrabladet"
meldt, dat er in Kopenhagen bespre
kingen gaande zijn tusschen Dcensche
en Amerikaansche vertegenwoordigers
over de mogelijkheid van een verkoop
van Groenland aan Amerika.
Mocht deze aankoop niet mogelijk
zün, dan zullen de Ver. Staten Groen
land pachten voor een tijdsduur van
99 jaar. om er bases te vestigen. De
Denen zouden een koopsom van 1 mil
liard dollar gevraagd hebben.
De Deensche minister van Buiten-
landsche Zaken, Gustav Rasmussen,
heeft echter, volgens een bericht in
„Politiken", gezegd, dat het absurd is te
denken, dat Denemarken zou overwe
gen Groenland aan de Ver. Staten te
verkoopen.
,Ik heb niet deelgenomen aan Deensch-
Amerikaansche besprekingen over dit
onderwerp, zooals genoemd in „Extra
bladet", zei hij.
„Extrabladet" had bij het uitspreken
van de oorspronkelijke beschuldigingen
met betrekking tot de Deensch-Ameri
kaansche besprekingen, gezegd, dat wel
ontkend zou worden, dat deze gehouden
waren.
Blijkens den weekstaat der Nederland-
sche Bank van 27 Januari is de bank-
biljettencirculatie vermeerderd, in tegen
stelling met de laatste weken, met
7.000.000.
Het duivelseiland, een vrije kolonie De vroolijke weeuw-
tjes van Brooklyn Een controverse over een gezantschap.
Verbanning naar Guayana" zal in
de toekomst niet meer door een
Franschen rechter kunnen wor-
uitgesproken. Het beruchte, volgens
otntnige schrijvers zelfs eenigszins ro-
^htische „Duivelseiland", waar gedu
bde bijna hondrd jaar zwar misdadi-
Ub^-huH straf met hard werken moesten
'hoeten, zal in een normale kolonie
randerd worden. In de mijnen, op de
velden, in de industrie en in de bos-
ij en, waar de gevangenen het werk
zullen vrije kolonisten kunnen ko-
j, ®r'. Negenhonderd gedeporteerden
Jjbben gratie gekregen, terwijl het lot
h i. dr'eh°nderd zware gevallen nog niet
heslist. Sinds 1938 kwamen er geen
leüwe veroordeelden meer.
be kostbare maarschalkstaf, welke
wijlen Hermann Goering bij elke
k;, mogelijke gelegenheid met veel
avour zwaaide, staat nu samen met
W ambtsketen in een belastingkan-
r In Chicago te wachten op den hoog-
leher. De heeren van de belasting
ezg01?11 zeer goedkoop in het bezit
leid, osthaarheden. 7,ii namen ze
hl,
van
arheden. Zij namen ze na-
Schep1ln van een Amerikaan-
^ereht„ tenant' die Goerlpgs relieken in
Atftgyj, sgaden ontdekte en mee naar
hooflj anam, maar achterwege liet de
a hxvoerrechten te betalen,
o ko tvf06 van de met Juweelen bezet-
Ü?'°00 ,aai"heden bedraagt ongeveer
1 tetfu 6n' hoogste bod zal nog
hooger komen te liggen!
°\^n het Newark Airfield bij New
fe den i daalde eenige dagen gele-
j Vep mngzaam een helicopter neer.
bWen door teekens aangegeven
OMj] 1 de machine in de lucht staan,
h^atie1' via een °P de JeeP gebouwde
Postzakken ia heb toestel
geladen werden. Even later steeg de
„Greyhound Skyways" weer op om op
een volgend landingsterrein een park
ergens In de stad zakken te lossen
en te laden. Het was de eerste keer, dat
het stadspostverkeer van New York met
een helicopter werd uitgevoerd.
Proefvluchten zijn nu aan de orde van
den dag, waarbij de vliegtuigen bepaal
de routes volgen tot punten,, die onge
veer 75 km. van het centrum van New
York verwijderd zijn.
BÜ alle uitzonderlijke instellingen en
vereenigingen, die Amerika rijk is,
slaat de „Oma een-avondje-uit-
club" van Brooklyn niet het gekste fi
guur. Het is een vereeniging van fiere
oude weduwen, die meenen zich in een
tweede jeugd te bevinden. Eenmaal per
maand houden zij een clubdag, waarbij
zij zich overgeven aan een jeugdige
vroolijkheid, die men waarlijk niet van
menschen van 65 tot 90 jaar zou ver
wachten. Waar normaliter bezadigdheid
een eigenschap van oudere dames ge
noemd mag worden, vallen deze vrou
wen geheel uit den toon. Zoo is er een
70-jarige, die gekleed als een Indi-
aansche prinses dansen uitvoert,
waarbij de andere dames haar met een
luid „woz-woe-woe" accompagneeren.
Amderen spreken met trots over hun
prestaties op het gebied van een jitter
bug of rumba; er zijn zelfs overgroot
moeders bij, die het grootste woord voe
ren.
Vroeger bestond de club uit 150 leden,
maar door „luiheid, zwakte en over
lijden" is het aantal „werkende leden"
tot 30 gedaald.
Er bestaat sinds eenigen tijd een
ernstige controverse in Amerika
over het bestaan van den specia-
len afgezant van den president bij het
Vaticaan. Roosevelt zend indertijd
Myron Taylor als zijn vertegenwoordi
ger. Truman handhaafde hem. En gaan
nu echter stemmen op, dat een derge
lijke post een afwijking beteekent van
het principe van Scheiding van Kerk
en Staat. Bovendien zou de „Taylor-
missie een van de gevaarlijkste hoofd
stukken vormen van de moderne ge
heime diplomatie." De vroegere onder-
Minister van Buitenlandsche Zaken van
de V. S., Sumner Welles, heeft zich
tegen deze beschuldiging gekeerd in de
New York Herald Tribune. Hij zegt o.a.,
dat alle landen bij het Vaticaan ver
tegenwoordigd zijn of waren, tot het
anti-christelijke Duitschland en het
niet-christelijke Japan tce. Deze posten
dienden allesbehalve voor een verdere
uitbreiding van de macht van de Kerk
over den Staat, maar alleen omrede, dat
het Vaticaan een machtige invloed over
de wereld uitoefent en een moreele
kracht beteekent. Sumner Welles acht
de beschuldiging van geheime diploma
tie" heelemaal enjuist, temeer omdat
indien iemand juist Taylor zijn mis
sie bij het Vaticaan met de grootste
discretie en succes heeft uitgevoerd. De
volledige geschiedenis van zijn doen en
laten, zal dit later duidelijk aantoone»
Veel vrouwen, die zeer ver
standig zijn en beschik
ken over een goed in
zicht in allerlei aangelegenhe
den, voelen in het geheel niets
voor politiek. „Met de politiek
bemoei ik me niet", is een veel
voorkomend gezegde van vrou
wen. Nu zijn wij in het geheel
niet van plan u ervan te gaan
overtuigen, dat de vrouw een
politieke strijdster moet zijn, die
vergaderingen afloopt en ge
wichtige debatten houdt, maar
toch gaat het niet aan, dat u
zich heelemaal van de politiek
afzijdig houdt. U bemoeit zich
niet met de politiek, maar of u
het Prettig vindt of niet, de po
litiek bemoeit zich met u. En
misschien zal het ook voorko
men, dat het wel nuttig zou
zijn, dat de politiek zich met u
bemoeide, en blijft het achter
wege, omdat de vrouwen zich
niet of niet voldoende doen
gelden.
De politiek bemoeit zich met
ons, vrouwen, in zooverre, dat
zij beslissingen neemt over onze
kinderen, onze woningen, onze
levensomstandigheden. Die be
slissingen gelden natuurlijk voor
alle Nederlanders, mannelijke
zoowel als vrouwelijke, maar
waar hier ook dikwijls specifiek
vrouwelijke belangen mee ge
moeid zijn, is het onze plicht
tenminste eenig belang te stel
len in deze zaken. Er worden
beslissingen genomen en wetten
gemaakt, die betrekking hebben
op de opvoeding van onze
jeugd. Deze opvoeding is op de
eerste plaats de taak der
ouders. Maar niet de taak van
vader alleen, moeder's aandeel
is minstens even groot en be
langrijk. Het gaat den moeders
dus wel degelijk aan, wat voor
wetten de regeering zal maken
betreffende dit punt.
Het is dus haar plicht te zor
gen, dat er een regeering komt,
die wetten en bepalingen maakt,
welke overeenkomen met haar
beginselen. Kiest zoo'n vrouw
nu een vertegenwoordiger, die
andere beginselen heeft dan
zij zelf, dan is er groot gevaar,
dat in bepaalde aangelegenhe
den zoo iemand zijp stem zal
uitbrengen voor een wetsont
werp, dat strijdig is met haar
opvattingen. Dit geldt niet al
leen voor de wetsbepalingen
betreffende de opvoeding der
jeugd, maar evenzeer voor die,
welke iets te maken hebben
met ons eigen leven. U ziet dus
wel, dat als u in het geheel niets
van politiek afweet, er beslist
wordt over u> maar ook zon
der u.
Een voorbeeld van het tweede
geval, dat de regeering zich
niet bemoeit met onze aan_
gelegenheden, waar wij dit wel
gaarne zouden zien, is het
dienstbodenprobleem. Toen dit
onderwerp eenigen tijd geleden
in de Tweede Kamer ter sprake
kwam en mej. mr, dr. de Vink
meende, dat een oplossing ge
vonden zou kunnen worden door
het invoeren van een arbeids
plicht yoor meisjes, stond zij
geheel alleen. Het voorstel werd
met eenige schampere woorden
afgedaan. De' minister geloofde
niet, dat de huisvrouw veel hulp
zou ondervinden van een on
willig meisje, dat gedwongen
huishoudelijk werk verrichtte.
Misschien had de minister hier
in gelijk, maar misschien had
Een belangrijke rol in de
mode spelen nog altijd het man
telpak en de blouse. Vooral in
het voorjaar is een mantelpak
bijna onmisbaar. Zoowel voor
't jonge meisje, dat den eersten
tailleur als een gebeurtenis in
haar leven beschouwt, als voor
oma, die haar mantelpak nog
niet kan missen. Als oma ten
minste een goed figuur behou
den heeft, want dat is voor een
tailleur een eerste vereischte.
De klassieke tailleur is over
bekend; de rok is meestal nauw,
met midden voor of aan den
zijkant een uitspringende plooi;
het manteltje sluit met één of
mej. De Vink ook niet heele
maal ongelijk, maar zij onder
vond van niemand eenigen
steun. Waarom stonden de
vrouwen, althans de Katholie
ke vrouwen, niet achter haar en
als dezen 't niet met het voor
stel eens waren, waarom zorg
den ze dan niet voor een ande
re, betere oplossing? Maar de
vrouwen toonden zich niet geïn
teresseerd voor de politiek en
ook nu is er voor dit dringende
probleem nog geen oplossing ge
vonden. De commissies Lim
burg en Brabant bestudeerden
deze aangelegenheid grondig en
kwamen ook met voorstellen op
tafel, de K.V.P. stelde eveneens
een grondig onderzoek in en de
heer dr. Jos. de Boer wijdde er
een heele beschouwing aan in de
brochure „Gezinspolitiek van
de K.V.P." De heer De Boer
komt ook hier met eenige voor_
stellen voor den dag. Toch vree
zen wij, dat noch die van den
heer De Boer, noch die van de
studiecommissies Limburg en
Brabant een afdoende oplossing
zullen brengen. Over dit onder
werp zullen wij het een volgende
maal eens hebben.
meer knoopen. Deze klassieke
tailleur kwam de laatste jaren
echter eenigszins op den ach
tergrond, het strenge veran
derde in het sportieve jasje.
Dat een afwijking van het tra-
ditioneele tal van mogelijkheden
biedt, hebben we laatst aange
toond, toen we onze lezeressen
er op wezen, hoe door een goed
gekozen bontgameering het
eenvoudige mantelcostuum tot
een mooie winterdracht kan
worden omgetooverd. De Fran
sche modehuizen hebben in hun
nieuwe voorjaars-creaties dit
Idee nog niet losgelaten. Wij
zagen b.v. een tailleur, waarvan
het jasje aan den hals en rond
om met bont was afgewerkt en
gesloten werd met een kwast
van koordzljde.
Of een tailleur zeer gekleed
of minder gekleed staat, hangt
voor een groot deel af van de
hoofdbedekking en de blouse,
welke er bij gedragen worden.
Voor degenen, die er van hou
den werkelijk chic gekleed te
gaan, kan ik niet nalaten te
wijzen op de beeldige kleine
hoedjes, welke achter op het
hoofd gedragen worden, soms
gegarneerd met strikken of
veeren en welke het zoo goed
doen bij een mooien tailleur.
Zulk een hoedje draagt men
echter alleen als men werke
lijk „gekleed" wil zijn. Des och
tends is men hoedloos of draagt
men een shawltje, gelijk men
ook 's ochtends een heel een
voudige blouse draagt en de
meer gekleede bewaart voor des
namiddags.
Een mantelcostuum kan ook
bestaan uit een effen rok met
een jasje van fantasie-stof en
we zien hier vele toepassingen
van, al is het idee kennelijk
geboren in den tijd van „behel
pen", waar we, helaas nog lang
De vorige week stond het ver
blijdende bericht in de kranten,
dat de regeering in het buiten
land een partij witte boonen
heeft aangekocht, welke binnen
afzienbaren tijd in den handel
zal komen. Van dit bij uitstek
geschikte volksvoedsel kunnen
vele zeer smakelijke gerechten
bereid worden. Hebben wij in
ons vorig rubriekje reeds aan
wijzingen gegeven voor het
klaar maken van een min
der bekende witte-boonensoep,
thans laten wy hieronder eeni
ge recepten volgen, waarin we
witte boonen verwerken als
groente en brood belegging.
Witte boonen met zure saus.
500 gr. witte boonen, 1% 1. wa
ter, zout, 3 eetlepels bloem of
maïzena, een stukje boter, een
scheutje azijn, wat peper en
mosterd, een scheutje melk.
Wasch de boonen goed schoon
en zet ze een nacht ln het wa
ter te weeken. Kook ze den vol
genden dag gaar ln ongeveer
1V2 uur; zorg echter, dat ze niet
stuk koken. Giet ze daarna in
een vergiet en vang het kook
vocht op. Gebruik een 1.
voor de saus, bewaar de rest
voor het bereiden van soep.
Breng het kookvocht opnieuw
aan de kook, maak intusschen
de bloem of de maïzena aan
niet door heen zijn. De hierbij
gereproduoeerde foto's toonen
hiervan enkele voorbeelden.
Zooals u ziet, is het ruiten jas
je heel ruim gemaakt, doch
deze ruimte wordt bij elkaar
gehouden door een breede cein
tuur, zulks dus in tegenstelling
tot de losse jasjes, welke we
den laatsten tijd zagen dragen.
Dit model werd nog zeer on
langs gedragen op een show
voor echte „vak-menschen" in
het Park Lane Hotel in Londen,
wat nog niet zeggen wil, dat
we het daarom mooi moeten
vinden. Mooier is het lichte,
eenigszins getailleerde jasje op
donkenen rok met breed opge
stikte naden en zakken, de
hals afgewerkt met shawlkraag
en met één knoop sluitend. Een
dergelijk jasje is een rijk be
zit; het kan op meer dan één
rok en vaak ook op een jurkje
gedragen worden. TRUUS
met een scheutje water of kook
vocht tot een glad papje. Giet
dit roerende bij de kokende
vloeistof en laat de saus onder
af en toe roeren gaar worden
en binden. Neem ze dan van
het vuur, voeg er zout, een
scheutje azijn, peper en mosterd
en tot slot het stukje boter en
goed roerende het scheutje melk
aan toe. Schep de boonen door
de saus en laat ze als het noo-
dig is nog even warm worden.
Geef bij dit gerecht gekookte
aardappelen of aardappel-puree
en indien mogelijk gekookt var-
kerrsvleesch.
Witte boonen met uiensaus
500 gr. witte boonen, 1% 1. wa
ter, zout, een stukje boter, 2
flinke uien, 2 eetlepels bloem
of maïzena, peper, een scheutje
melk.
Bereid de boonen, zooals in
het eerste recept beschreven is.
Smelt, zoodra de boonen gaar
en uitgelekt zijn, de boter, voeg
er de gewasschen en in stukjes
gesneden ui aan toe en laat deze
op een zacht vuur ongeveer 5 a
10 minuten smoren, maar niet
bruin worden. Voeg er dan een
halve liter kookvocht van de
boonen aan toe en breng de
saus vlug aan de kook. Maak
inmiddels de bloem of maïzena
met wat kookvocht aan tot een
glad papje en giet dit roerende
bij de kokende vloeistof. Laat
de saus onder af en toe roeren
gaar worden en binden. Voeg er
dan het zout, wat peper, een
stukje boter en een scheutje
melk aan toe en schep de boo
nen er door. Laat het gerecht
nog even warm worden.
Witte-boonensla. Een rest
koude gekookte witte boonen,
114 a 2 dl. kookvocht, 2 koude
gekookte aardappelen, zout, pe
per, mosterd, azijn, een scheutje
tomatenketchup of pikante to
matensaus, desverkiezende wat
fijngehakte peterselie.
Maak de gekookte aardappe
len met een vork fijn, voeg er
roerende het kookvocht bij en
maak het sausje op smaak met
zout, peper, mosterd, 2 a 3
eetlepels azijn en een scheutje
tomatenketchup of pikante to
matensaus. Roer er desverkie
zende de fijngehakte peterselie
door. Schep de witte boonen er
door en laat de boonensla on
geveer een half uur staan om
den zuren smaak goed door te
laten trekken. Geef dit gerecht
als groente bij het middagmaal
of als pikant hapje bij den
broodmaaltijd.
Pikante boonenpuree. 200 a
300 gr. witte boonen, 1 liter
water, zout, peper, 1 theelepel
tje kerry, 1 kleine fijngehakte
ui, een scheutje melk, desver
kiezende wat fijngehakte peter
selie.
Wasch de boonen, week ze
een nacht en kook ze den vol
genden dag op de bekende wijze
gaar. Laat ze op een vergiet
uitlekken en wrijf ze dan door
een zeef fijn. Voeg bij de puree
zooveel kookvocht tot ze smeuïg
is. Roer er dan het zout, den
peper en de kerry door, schep
er daarna het fijngehakte uitje
doorheen, giet het scheutje melk
er bij en maak de puree tot
slot desverkiezend* af met wat
fijngehakte peterselie. Laat de
puree geheel koud worden en
gebruik haar als een pikant
brood smeersel.
Reeds langen tijd is het een strijd
vraag gebleven, wie de kosten moet dra
gen van het overbrengen van het stof
felijk overschot van in Duitschland over
leden landgenooten. Twee jaar zijn bijna
voorbijgegaan sedert geheel Nederland
bevrijd was en eerst nu heeft het minis
terie van Oorlog aan het hoofdbestuur
van het Nederlandsch Verbond van Ge-
repairieerden medegedeeld, dat de regee.
ring in beginsel heeft besloten de kosten
te dragen van het overbrengen van het
stoffelijk overschot van in Duitschland
overleden Nederlandsche onderdanen. De
regeering maakt geen onderscheid of
deze Nederlandsche onderdanen burger
dan wel militairen waren, wel zal nog
nader overleg moeten worden gepleegd
met de bezettingsautoriteiten in Duitsch.
land. Na verloop van eenigen tijd zullen
nadere gegevens volgen.
Familieleden van in Duitschland over
leden Nederlandsche onderdanen wordt
Él»
Dr. Herman B. Baruch, de nieuw be
noemde ambassadeur der Vereenigde
Staten aan het Nederlandsche Hof.
verzocht alle beschikbare gegevens te
doen opgeven aan het Nederlandsch
Verbond van Gerepatrieerden, Postbus
24 te Eindhoven. Deze gegevens moeten
zoo volledig mogelijk zijn.
Ongeveer 12.000 Amerikanen zullen dit
jaar door moord om het leven komen. ZU
zullen worden doodgeschoten, gestoken of
vergiftigd door vreemden of door ver
wanten.
De moordenaars zullen ln de Amerikaan
sche pers meer publiciteit verkrijgen dan
do slachtoffers. In verscheidene Ameri
kaansche steden worden per jaar meer
moorden gepleegd dan in geheel Groot-
Brittannië. Deae moorden leveren een
voornaam deel van de „kopij" voor de
Amerikaansche couranten.
In den loop van 1945 werden ln Amerika
in totaal 1.565.541 zware misdaden ge
pleegd, waarvan 11.234 misdrijven tegen
het leven. Gedurende de eerste negen
maanden van 1946 steeg het aantal mis
daden in het algemeen volgens het Fe
deral Bureau of Investigation met 8 pCt
en het aantal moorden ln het bijzonder
met 15.3 pCt. boven het cijfer van 1645.
Ondanks de inspanningen van politie en
Roman uit den \ZI7& 717*}
bezettingstijd EiA*ZéJLi 1
door Hans Verhoeven.
8)
„Geo-politiek is een jonge weten
schap", legde hij nog uit. „Het is nog
heel moeilijk er 'n beknopten uitleg van
te geven, te meer, omdat er nogal inge
wikkelde redeneeringen aan te pas ko
men. Op onzen cursus heb ik er van
twee docenten les in gehad en zij had
den allebei een andere opvatting. Maar
daarover praten we een volgenden keer
nog wel eens, ik moet hoog noodig weg.
Vanmiddag zal ik de stukken wel teeke
nen". En hij diStancieerde zich.
Maarten haalde geamuseerd zyn
schouders op. De dwaas had natuurlijk
geen flauwe notie gekregen van „de
jonge wetenschap" en als Je daarbij nog
met twee docenten wordt opgescheept,
die er elk een eigen opvatting op na
houden....
Bij zijn thuiskomst vond hij een ult
noodiging tot bijwoning van een „feeste
lijke bijeenkomst ter gelegenheid van
het feit, dat de Weledele Heer A. H. M.
Matser, hoofd van de openbare lagere
school, a.s. Donderdag den dag zal her
denken, waarop hu voor veertig jaar tot
onderwijzer werd benoemd". Het staarde
hem onmiddellijk aan, dat deze weledele
heer op dien heuglijken dag in 1903 on
mogelijk een veertigjarige benoeming
kon hebben gekregen, zooals uit den tekst
viel op te maken, doch hü veronderstelde,
dat wel niemand buiten hem een zoo
danige onlogische conclusie uit den vorm
van de ultnoodiging zou trekken.
Hoewel hij niets om dergelijke festivi
teiten gaf, besloot hij er ditmaal heen te
gaan en hij deed dit met te meer ver
wachting, aangezien hij hoopte er Joop
van Rhijn te ontmoeten. Alle notabeien
van 't dorp zouden zijn uitgenoodigd en
hij kende den dokter goed genoeg om te
durven aannemen, dat deze zich ter wille
van zijn huisgenooten berustend zou op
offeren door het feest te bezoeken. Voor
de jongere generatie was dit een wel
kom verzetje; het amusementsleven van
Ruigendam, toch al niet gevarieerd, had
door de oorlogsomstandigheden den ge
nadeslag gekregen.
Maarten kon den lust niet weerstaan er
Joop naar te vragen. Het was nog voor
het spreekuur van haar vader, zoodat
hij vermoedelijk den dokter niet aan de
telefoon zou krijgen. Zijn vermoeden
was juist: de oude Martha vertelde hem
op slaperigen toon, dat hy met het huis
yan dokter Van Rhijn sprak. Zij zou de
jongejuffrouw roepen, beloofde zy. Even
later hoorde hy haar jolige stem.
„Ben jij het, Maarten? Aardig, dat je
belt. Je bent toch niet ziek?"
„Zou jy me dan willen behandelen?"
„Flauw.
„Ik heb een ultnoodiging ontvangen
voor het feest van den bovenmeester".
„Wij ook. Ga je?"
„Ik denk er hard over. Jij?"
„Natuuriyk. Leuk, dan zien we elkaar
nog eens".
Hy zweeg even. Dan zei hy, zoo zacht,
dat zy het nauwelijks kon verstaan:
„Vind je dat werkelijk leuk, Joop?"
Ook aan den anderen kant ontstond
een pauze, die zoo lang duurde, dat
Maarten de verbinding verbroken dacht
en „Hallo!" riep.
„Ja, ja, ik ben er nog. Waar heb je dat
flirten geleerd, Maarten?"
„Zoo bedoelde Ik het niet, Joop,
ik
„Nou stel je me weer teleur! Tot ziens,
Maarten!"
Hy had nog langer willen spreken,
doch zy had de leiding op zich genomen,
zooals zy dat zoo handig kon. Wat
moest hy van haar woorden denken?
Er viel van alles uit op te maken: spot,
scherts, ook haar manier van ernstig
zyn.
Hij probeerde dien twijfel uit zyn hoofd
te zetten, maar de kleine puzzle liet hem
niet los. Waarom eigenlijk, vroeg lui
zich af, wil ik dat zoo graag weten? Ben
ik verliefd?
Hij begon geluidloos te lachen, doch
zyn hart klopte sneller en hy werd ge
waar, dat er een eigenaardige beklem
ming op zijn borst drukte, een gevoel
van warmte en koude tegelijk. Ver
liefd.... hij? Hoe vaak had hy haar ge
sproken, sinds die eerste ontmoeting op
het gemeentehuis, enkele weken gele
den? Driemaal, welgeteld. Voor dien tyd
kenden zij elkaar, zooals alle bewoners
van het dorp zich van elkanders bestaan
bewust waren, onpersoonlijk, zonder het
bindende van iets gemeenschappelijks.
Nu was die band er gekomen, doordat zij
hem had doorzien. Toch bleef het pro
bleem: sinds de feitelijke kennismaking
drie korte gesprekken, kon je dan al ver
liefd zijn?
Er zat iets genoeglüks in met je ge
dachten te spelen. Het gaf de gewaar
wording van intense nabijheid, het beeld
zyner fantasie werd er bijna tastbaar
door. Hy moest, wilde hy eerlijk tegen
over zichzelf zijn, erkennen te kunnen
hunkeren haar weer te zien. Elke ont
moeting vervulde hem van een onuit-
sprekeiyke biydschap, wekte een tot dus
verre ongekende emotie in hem op.
Na dien avond, waarop hij lusteloos
uit het raam van zijn kamer had zitten
staren, was zy meermalen langs geko
men en dan verzuimde zij nooit hem
yrooiyk goeiendag te zwaaien. Hy be
trapte zich er op den laatsten tijd meer
dan voor zyn studie goed was, naar bui
ten te kijken en teleurgesteld te zijn, als
hy haar niet zag. Zijn gezond verstand
waarschuwde hem wel, dat hij hierin te
ver ging; welk recht of welke reden had
hij haar voor zijn speciale genoegen te
zien voorbijkomen?
Op dit punt schudde hij zijn mijmerin
gen plotseling van zich af. Het was on
derhand half twee geworden; als hij niet
opschoot, zou hij zonder eten naar kan
toor moeten.
Alles wat in Ruigendam iets beteeken-
de of dacht iets te beteekenen, maakte
zich op naar het feest van den boven
meester te gaan. Afgezien van de welko
me onderbreking in de sleur van allen
dag, was de heer Matser een geziene fi
guur in het dorp, zoodat er alle reden
bestond hem op den jubileumdag geluk
te wenschen.
De achterzaal van De Vergulde Hoed
was kris kras behangen met bonte pa
pieren slingers, die al de stormen van
menige bruiloft hadden doorstaan. Het
feestcomité, waarin, behalve de notaris,
de smid en enkele gegoede boeren, ook
Anton de Leeuw zitting had als represen
tant van het onderwys, stond reeds in
ongemakkelijk gelegenheidsgewaad voor
het podium byeen, toen de eerste genoo
digden binnendruppelden.
maatschappelijke instellingen schijnt 1947
niet veel verbetering te beloven.
Ofschoon de meeste moorden worden,
gepleegd in groote steden en in het bij
zonder in dè zuidelijke staten het per
centage hoog is. hebben de federale auto
riteiten den laatsten tijd ook op het plat
teland een toeneming geconstateerd, on
der de factoren, die het aantal misdrijven
tegen het leven hebben beïnvloed, moe
ten de jeugdcriminaliteit en de na den
oorlog ingetreden ontwrichting van het
maatschappelijk bestel worden genoemd
naast de klassieke oorzaak, de armoede-
Volgens dpor het Federale Bureau of In
vestigation verzamelde gegevens, heeft
men in September en December de meest®
kans om vermoord te worden.
I>e zomer schijnt wel de meest gevaar
lijke tijd voor de geciviliseerde menschlicia
té zijn. Zelfmoorden, moorden, zware ge
weldplegingen en onteerlng bereiken hun
hoogtepunt in de maanden van Juli tot
October.
De meeste gevallen van doodslag komen,
evenals de meeste gevallen van diefstal,
ln November en December voor. Het ts
mogelijk, dat de lange donkere avonden in
die maanden, die «en gunstige omstan
digheid vormen voor Inbrekers, de ver
klaring geven voor beide laatstgenoemde
feiten Bij de talrfjke pogingen tot dief
stal zal liet Immers veelal voorkomen, dat
de dief door z|jn slachtoffer wordt be
trapt, met als gevolg een vechtpartij met
doodel Uken afloop.
Op initiatief van de Kon. Ned. Toon-
kunstenaaisvereeniging en in samen
werking met de ministeries van O. K.
en W. en van Sociale Zaken, is tot
stand gekomen de Stichting „Neder
landsch impressariaat". De stichting
zal zich bezig houden met de bemidde
ling en de organisatie van concerten en
uitvoeringen op het gebied van serieuze
kunst van binnenlandsche en buiten
landsche artisten. De baten zullen wor
den gebruikt tot steun aan jonge kun
stenaars en tot het doen geven van op
voeringen door Nederlandsche kunste
naars in het buitenland. Tot directeur
van de Stichting is benoemd mr. J. de
Blieck te Amsterdam. De Stichting is
gevestigd Heerengracht 478 Amsterdam.
De heer P. Bakker Schut, de bekende
autoriteit op het gebied van de volkshuis
vesting, thans directeur van den gem. dienst
voor den wederopbouw te 's-Gravenhage. i*
ter gelegenheid van zijn 70sten verjaardag
benoemd tot Ridder in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw.
Het telefoonverkeer tusschen Nederland
en Roemenië la heropend.
