Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 8 februari 1947 | pagina 3

Ons huishoudelijk
budget

1

11

w

D'

I

BLAUWE SCHUIT

-EENZAAM

VERZEI

ÏOOO

DE WAARDE VAN EEN
- SNEE BROOD

SCHAATSEN

R.K. Kamerfractie en
Linggadjati

Seyffarth Europeesch
schaatskampioen

DIE SCHWERSTEN ANGRIFFE DER LUFTWAFFE
VON DER R.A.F. WEIT ÜDERDOTEN

Die Offensive der Royal Air Force
in ihrer neuen Form Hat begonnen

No. 13

1947

Van 12-jarige krantenjongen
tot wereldberoemd uitvinder

Verschijningen bij.de grot van
Massabielle!

de E.V.C.

Tekencursus

Congres van

ZATERDAG 8 FEBRUARI 1947

PAGINA 3

R&dio-rede van den K.V.P.-

voorzitter

Liturgische weekkalender

und hinier dem Ailaniikwall

4üil_.
stedi

v Hfehr als

Bomber
anf einmal eingesetzt

Zwei Nachte darauf griff die
Royal Air Force das Ruhrgebiet
mit über 1000 Maschinen an.

iSauie

Dg Groote M^n bad gesproten, het

(Wordt vervolgd)

Gisteravond heeft de heer W. J. An-
lessen, voorzitter van de K. V. P.,
°°r de radio via den K. R. O. een rede
°Ver Linggadjati gehouden. Hij achtte
et dienstig dit onderwerp nogmaals te
ehandelen in verband met een onlangs
erschenen manifest. Spr. was o.m. van
°ordeel, dat er nog wel bedenkingen be-
,an> maar dat er tussehen de zeven
en artikelen van het oorspronkelijke
het werkelijke Linggadjati een zeer
groot verschil bestaat. Overeenkomstig
naar programma heeft de K. V. P.-ka-
jnerfractie zich uitsluitend laten leiden
°°r de beginselen van de Koninklijke
rede; Vrijheid, gelijkwaardigheid en
®enheid, zoo zeide spr. De K. V. P. heeft
verheffing van de Republiek tot
"that nu zeer beslist afgewezen.
Meningsverschillenzijn zeer wel
°Selijk, men mag echter - verlan-
Seri. aldus spr., dat zij, die meenen, van
andere opvatting te moeten doen
jken, <ht doen op een wijze die den
ets van een redelijke critiek alleszins
^'an doorstaan. Zoo wordt m het mani-
est van den heer Weiter scherpe critiek
°P de katholieke fractie geoefend, doch
^Preker had liever gezien, dat dit in
°nde bewoordingen was gedaan, waar-
oor het manifest 'een meer aanvaard-
are politieke strekking gekregen zou
ebben. Spr. zeide, dat thans immers
an de „Indische kwestie" de politieke
f°nstellatie van het oogenblik wordt ge
speld, terwijl er van de Katholieken

De minister van Landbouw, Vis-
scherij en Voedselvoorziening heeft
laten nagaan, in welke verhouding de
verschillende deelen van het huishou
delijk budget sinds 1940 zijn gestegen.
Berekend op basis 1938/1939 blijken
deze in Augustus 1946 te zijn gestegen
tot het volgende niveau; voeding 198,
kleeding 313, schoeisel 326, reiniging
304, woninginrichting en huisraad 297,
overige uitgaven 131, totaal 181. Deze
indexcijfers zijn gebaseerd op de con
sumentenprijzen van de artikelen. In
1940 was het indexcijfer voor voeding
113, terwijl thans dit indexcijfer op
198 ligt.

van Nederland gevraagd wordt, hierbij
niet langer den koers van de P. v. d. A
te volgen.

„Gaat het bij dezen koers louter om
de Indische kwestie of otn meer?" vroeg
spr. Het brengen van de cultuurgoederen
van onze Christelijke beschaving te
koppelen aan "de Rijkseenheid achtte
spr. zeer bedenkelijk. Naar den vorm is
de eenheid bij het werkelijke Linggadjati
anders dan de heeren Weiter c.s. haar
zien, doch is het daarom nog geen een
heid? De heer Andriessen accentueerde
tenslotte nogmaals, dat de K. V. P.-
fractie het werkelijke Linggadjati heeft
aanvaard.

Donderdag 13 Februari a.s. zal dr. J.
Th. Snijders, lector in de psycho-techniek
aan de Kath. Econ. Hoogeschool te Tilburg,
zijn ambt aanvaarden met een openbare
les.

Het algemeen eindklassement van de
Europeesche schaatskampioenschappen
luidt:

1 Aake Seyffarth (Zweden) 193.186 p.;
2. Hetlund (Zweden) 194.807 p.; 3. Far-
stad (Noorwegen) 195.444 p.; 4. Karlsson
(Noorwegen) 196.847 p.; 5. Jannemar
(Noorwegen) 197.083- p.; 6. Johansson
(Noorwegen) 197.377 p.; 14. Broekman
(Nederland) 204.526 p.; 18 Langendijk
(Nederland) 206.143 p.

300 pnt h.s. 117

169 pnt

300 pnt h.s. 61

292 pnt

300 pnt h.s. 164
.164 pnt

De tweede ronde van het Europeesch
kampioenschap 45/1 had het volgende

resultaat;

Van Hassel (België)

Jacobs (Nederland)

Albert (Frankrijk)

Vinigerhoedt (België)

De Leeuw (Nederland)

Sweering (Nederland)

Chassereau (Frankrijk) 300 pnt h.s. 56
Delforgue (België) 201 pnt

Met twee gewonnen partijen gaan na
de tweede ronde De Leeuw, Van Hassel
en Albert aan het hoofd.

ZONDAG 9 Febr. Sexagesinia. 2 H. Cy-
rillus van Alexapdrlë. 3 H. Apollonia. Cre
do. Praef. v. d. H. Drievuldigheid. MAAN
DAG. H. Scholastica. DINSDAG. Verschij
ning v. d. H. Maagd te Lourdes. (Haar
lem, 2 v. d. Bisschop). Credo. Praef. v. d.
H. Maagd WOENSDAG. H.H. Zeven Stich
ters. DONDERDAG. Mis van Zondag; zon
der Tractus. 2 A cunctis, 3 v. d. overlede
nen. 4 naar keuze. Haarlem. H. Amandus.
2 A cunctis. 3 naar keuze. VRIJDAG. H.
Valentinus. 2 A cunctis. 3 naar keuze.
ZATERDAG. Mis v. d. H. Maagd op Za
terdag. 2 H.H. Faustinus en Jovlta. 3 H.
Geest. Praef. v. d. IJ. Maagd ZONDAG 16
Febr. Quinquagesima, 2 A cunctis. 3 naar
keuze. Credo. Praef. v. d. H. Drievuldigh.

„Bomber Offensive", een maarschalk verfeit Van Indische
dorpen naar Europeesche steden „De beste oplossing".

Bomber Offensive'' heet het laatste
in Engeland verschenen boek over
den oorlog in de lucht. De auteur
de ontwerper en de organisator zelf
^ah dezen strijd, luchtmaarschalk Sir
«tthur Harris, beter bekend als „Bomber
^arris," die in zijn werk zijn gemoed
®ehs lucht en vertelt over zijn strijd te-
®eh vele, zelfs zeer vele vijanden, van
het Duitsche luchtwapen allerminst
®°- 1 was. Harris heeft stevige anti
pathieën en behalve eenige goede woor-

waarbij kogellager-fabrieken inderdaad
ernstig werden beschadigd en ook de
stagnatie werd veroorzaakt, maar een
crisis achterwege bleef. De aanvallen op
kogellager-fabrieken was één van de
stokpaardjes van het Ministerie van Eco-
nomlsche Oorlogsvoering. Later volgden
nog de grondstoffen-toevoer en.de ben-
zine-fabrieken. Maar Harris voerde op
de eerste plaats zijn eigeh ideeën uit
Zijn strategie was hard; de Engelschen
noemden hem „Blockbuster" en Goeb-

ei pamflet was in den oorlog een propagandamiddel, waarvan vooral de Engelschen
royaal gebruik hebben gemaaktDe uitwerking op de bevolking is echter niet groot
h VJeest, vooral wegens de vrees van de Duitschers voor de straffendie de Gestapo op
et bezit van de papieren had gesteld. De teekening toont een pamflet uit de dagen,
Kt Hitier zijn Atlantikwall bouwde en de Geallieerden het Duitsche achterland ver
■pestten: Engelsche vliegtuigen bombardeeren een stad in het Roergebied. Fabrieken

uiiden, de toestellen worden door afweergeschut bestookt. Eén stort brandend omlaag.

■^6 foto is een voorbeeld van de technische verzorging, die aan de uitvoering van de
pamfletten werd besteed

??h voor Churchill, Eisenhower en
j^arshall de noodige critiek. In zijn lijst

- «uu VAO iiuuuigu Pliciva. -k..IJ. ajsjxx ixjxtv

ah tegenstanders van den bombardeer-
„l®nst, staat boven aan.de konink
je marine. En al naar gelang de mate
ah zijn antipathie laat hjj het Leger,
J® Luftwaffe, de Britsche burgerlijke
®hsten, de politici, het luchtvaartminis-

v *i®, het Duitsche leger enZweden

Plgen. zijn minder vriendelijke gevoe-
hs tegenover Zweden verklaart hjj met
woorden: „Terwijl wü Zweden enorme
,otïirnen gelds betaalden om haar af te
i °Uden van het leveren van staal, ma-
Lalen etc. aan Duitschland, betaalden
Luitschers nog grootere sommen om
afgewerkte producten toch nog bin
11 hun grenzen te krijgen."

A de lijn in zijn carrière zien. Want
rthur Harris kan, wanneer hij op
be zijn verleden terugziet, een stijgen-
V-f/to hjj zijn loopbaan met luchtaan-
ailen on nnrneriere crensdornies in In-

jj, ---« op oproerige grensdorpjes in In-
-a' de afgeloopen oorlog bracht zijn
'Zenden machines boven bijna alle

eden van Europa. Maar vóór het zoo-
-5 Was, heeft hij veel moeten overwin-
j Hoevelen keerden zich niet tegen
v v°rming van een luchtwapen? Indien
ten hun wil hadden kunnen doorzet-
Dc?' z°u Engeland behalve met één tank
itte Rlet vliegluig den oorlog zijn
gegaan. Aan Burggraaf Trenchard en
a Arthur Harris heeft de wereld te

is, j-eiL dat dat haar tenminste-bespaard

gebleven.

5a °en Harris in Februari 1942 zijn ambt
U ^aardde, bezat Engeland het zijn
2Wa eigen woorden slechts „69
la,bommenwerpers, geen radar-instal-
aa es en! vliegtuig-bemanningen, die
uWelijks in staat waren hun doelen
ge,Vinden." Dit is een van de redenen
Uijest, dat de Engelschen aanvankelijk
tj.jp uitend de zoo groot mogelijke indus-
ljjUp^htra opzochten; werd het eigen
tijd ÖOel niet getroffen, dan was er al
■tyaarrt6' iets in de buurt, dat de moeite
h was vernield te worden.

l\/r aar Harris heeft niet stil gezeten
en de Britsche Industrie en de
d6n Amerikaansche leveranties stel
beq- eih in staat drie maanden na zijn
Van ^ing een begin met de uitvoering
W6rd 1Jn ideeën te maken. Eind Maart '42
dij- Ltibeck zijn eerste slachtoffer, de
ivetn x kwam in Mei, toen 1000 bommen-
tHtvoprs, de befaamde raid op Keulen
heef,ei.hen. De geallieerde propaganda
W?ijz heze gebeurtenis op alle mogelijke
ste j Ultgebuit. De eskaders, die de eer-
Oen v?en van Juni Essen en andere ste-
tSto°k'-en, wierpen tienduizenden
boorij ten uit om de Duitschers do
k®6ldin 6chrik aan te jagen. (Zie af-
aan het slot).

vertelt in zijn boek over de
S011 van de economische experts,
Jkbgjq,vernietiging van één bepaald be-
künn-„ J-'uitsch product den oorlog zou
0indigen. Aldus ontstonden de
hag en nacht op
huurt en het Berlijnsche Erkner,

bels gebruikte nog heel wat minder
vriendelijke termen voor dezen „kraker
van woonblokken."

anneer Harris over de verliezen
van de burgerbevolking in
Duitschland spreekt, houdt hij
zich aan het Amerikaansche eijfer van
305.000. Het verwijt, dat zijn vliegtuigen

vrouwen en kinderen doodden, wijst hij
van de hand met de opmerking, dat de
blokkade van 19,141918, volgens een
Britsch witboek, aan 800.000 menschen
het leven gekost heeft en het Duitsche
luoht-offensief in 1940'41 ook tiendui
zenden slachtoffers heeft geëischt. Van
de 125.000 vliegers, die bij de Bombar-
deer-afdeeling dienden, zijn er 44.000
gesneuveld in de drie jaren van Harris'
bevelhebberschap. Gewond werden 22.000,
gevangen genomen 11.000 man.

„Ik kreeg de overtuiging", aldus
schrijft de maarschalk, „dat Duitschland
uit de lucht verslagen kon worden, ge
durende de Duitsohe bombardementen
op Londen. Een bom-offensief van de
juiste grootte en met het goede soort
bommen kan, indien het lang genoeg
wordt volgehouden, door geen land ter
wereld worden verdragen. Zoowel Chur
chill als ik raakte er zeker van, dat
het eenige wat wij in 1942 voor den
eersten tijd konden doen een grootsch
opgezet lucht-offensief was". Dit alles
overdacht Harris, toen hij nog een on
bekend man was. Zijn benoeming heeft
hem een van de bekendste personen uit
den oorlog gemaakt. Niettemin was hij
iemand, rond wien vele misvattingen
zich hebben gevormd. Deze werden nog
versterkt door zijn plotselinge ontslag
name na den oorlog. Hij keerde terug
naar Afrika, dat hij in 1914 verlaten
had om dienst te nemen bij de eerste
onderdeelen van de Royal Air Force,
welke later onder zijn leiding tot een
van de grootste- luchtmachten van de
wereld zou uitgroeien.

e conclusie, die Sir Harris aan het
einde van zijn boek over zijn er
varingen geeft, is bitter en be
looft de wereld weinig goeds: „Ik twij
fel er niet aan, dat, indien er in de
eerste vijf en twintig jaar een oorlog
komt, hij een groot deel van de wereld
zal vernietigen en uiteenscheuren. Maar
is dat wel-de beste oplossing..,."

n der Nacht vom 30. Mai griff die
Royal Air Force Köln mi't weit über
1000 Flugzeugen an. Der Angriff
wurde auf anderthalb Stunden zu-
sammengedrangt. Der deutsche Sicher-
heits_ und Abwehrdienst war der Wucht
des Angriffs nicht gewachsen.

Premierminister Churchill sagte in
seiner Botschaft an den Oberbefehls-
haber des britischen Qpmberlvommandos
am 31. Mai:

„Dieser Beweis der wachsenden Ster
ke der britischen Luftmacht 1st auch
das Sturmzeichen fiir die Dinge, die
von nun an eine deutsche Stadt nach
der andern zu erwarten hat."

uiiimimiimmHimitiimiMiuimiiitt
1ste JAARGANG

ri 11111111111111111111111 i 11111111111111111 ,T

amiiiiiiiiimiiiiuiiiiniiffiiiiiiiiiiHi»;

niiiuiiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiuimii?

G. 30

Edison, van Nederlandse voor
ouders afkomstig, werd 11 Fe
bruari 1847, dus precies hon
derd jaar geleden, in Amerika
geboren. Zoals - je zeker wel
weet, heeft hij de electrische
gloeilamp uitgevonden. Maar
daarenboven nog veel meer din
gen.

Toen hij twaalf jaar was,
moest hij reeds voor zijn ouders,
die arm waren, geld verdienen.
Als krantenjonge^ die tevens
koffie en versnaperingen ver
kocht, reisde hij met een trein
op en neër. Maar hij had zijn
ogen niet in zijn zak, zoals wel
eens wordt gezegd, want alleen
al door het afkijken, hoe kran
ten werden gedrukt, als hij die
op de drukkerij 'ging halen,
kwam de jonge Edison op de
gedachte zelf een kleine druk
kerij te beginnen. Hij schafte
zich een handpersje en losse
lettere aan en kreeg dopr mede
werking van de conducteur
van de trein, waarin hij zijn
kranten verkocht, een gedeelte
van de bagagewagen ter be
schikking. Daar richtte hij zijn
drukkerijtje in en gaf zo een
eigen weekblad uit.

Op een keer ontstond er een
ontploffing en Mjna geraakte
de trein in brand. Edison kwam
er goed af. Bij de ontploffing

werd hij niet getroffen

maar de conducteur gaf hem
enige harde oorvijgen. Het ge
volg was dat het met zijn trein
reis en krantenverkoop was

werd alles natuurlijk steeds ver
beterd, maar. het electrische
Edison-licht is de grondslag
geweest voor alle verdere elec
trische werken.

In alles wat hij aanpakte was
Edison de Amerikaan,, die met
volharding en arbeidzaamheid
voor geen moeilijkheden terug
deinsde Op 84-jarige leeftijd is
hij overleden.

Een vis tekenen' is gemakke
lijk. Je begint een horizohtale
lijn te zetten (waterpas dus).
Van boven zet je er een gebogen
lijn overheen; dat wordt de rug,
en van onder ook een minder
gebogen streep. Hij is dan „ge
stroomlijnd", zooals sommige
nieuwe snelle auto's, want een
vis moet ook goed vaart kunnen
zetten (2). Daarom zitten kop
en lijf aan elkaar zonder hals.
Wel zet je een streepje als
scheidingslijn, dat is de kieuw.
Zijn staart maak je ongeveer
driehoekig, want die is eigenlijk
het roer van de vis (3).

De kop, dus het gedeelte van
de kieuw af, moet je niet te
klein maken en het oog boven
de horizontale lijn zetten. De
mondlijn even aangeven. Nu
nog de vinnen er aan, want

daarmee houdt de vis zich in
evenwicht. Achter de kieuw,
een of twee kleintjes (4). Op
zijn rug, flink groot, de rugvin,
waaraan soms stekels zitten.
Denk er aan, dat je de lijntjes
schuin naar achter tekent. Nu
de buikvin nog, onderaan bij de
staart. In de staart zet je nog
wat vinstralen, waaiervormig.
Ziezo, bijna gereed, want er
moet nog iets gebeuren. Je hebt
die lijn in het midden toch ze
ker niet al te dik getekend,
want die moet dun zijn en het
gedeelte in de kop moet je weg
vlakken. Als je nu een mooie vis
wilt tekenen, kun je de schub
ben over zijn lijf tekenen. Maar
dat is moeilijk. En kan je heel
goed tekenen, probeer dan een
bepaalde vorm, een baars of
snoek bijv.

Thomas Alva Edison

gedaan, maar sindsdien was hij
horig bovendien.

Nadat hij geleerd had (en op
de stations gezien) hoe men een
telegraaftoestel moest bedie
nen, werd hij telegrafist. In die
periode (1862) deed hij zijn eer
ste uitvinding: een zelfwerkende
seininrichting.

In 1868 kreeg hij een hogere
functie op het telegraafkantoor
en 'in zijn vrije tijd nam hij
allerlei proéven en deed ver
schillende -ntdekkingen. In 1876
richtte hij zelf een laborato
rium, dus een werkplaats voor
proeven te nemen, in en legde
zich vooral toe op electro-
techniek.

21 October 1879 volgde de
grote ontdekking van de gloei
lamp. Hij had een katoenen
draadje in een oven laten ver
kolen, bevestigde dit tere
draadje in een glazen bol en
pompte de lucht er uit. Voorts
verbond hij de uiteinden van
het kleine draadje met draden,
die naar een machine liepen,
schakelde electrische stroom
in.... en een prachtig licht
straalde hem tegen. Zelfs bij de
krachtigste stroom bleef het
draadje heel en de lamp brand
de veertig uren achtereen.

Extra treinen brachten dui
zenden nieuwsgierigen naar
New York om daar de wonder
lampen te zien branden. Later

(Slot)

Onze stemgeluiden klonken
steeds gedempter, omdat we hoe
langer hoe dieper onder het dek
wegkropen. Pas na twee uren
van kou lijden begon de toe
stand een weinig draaglijker te
worden.

Zo gauw we echter maar even
onze neus boven de dekens sta
ken, voelden we dadelijk, hoe
gemeen koud het was op onze
slaapkamer. Tegen twaalf uur
kondigde een dof snurkgeluid
mij aan, dat m'n vriend sliep.

„Gelukkige kerel!" dacht ik.

Eindelijkeindelijk

voelde ik, dat ik ook begon af
te zakken! Eindelijk dreigde....
Ik ook in slaap te vallen....
Maar het gebeurde niet. Eten
geluid trof m'n oor! Eten zacht
ritselend geluid. Ik waagde me
een beetje boven de dekens
met m'n hoofd. Meteen was het
stil. Maar even later, daar was
het weergeritsel van pa
piergetrippel over de vloer.

En ineens begreep ik het

Er was een muis in de ka
mer. Ik wilde weer wegkruipen
onder de dekens. Wat kon mij
die muis schelen. Maar plots
schoot er een gedachte door
mijn hoofd. We hadden onze
kienen, bij gebrek aan stoelen
en haken, maar op de grond
neergelegd. Eki bij die kleren

lagen ook onze tassenmet

ons laatste sneetje brood! Ons
laatste sneetje brood! Daar was
het die muis natuurlijk om te
doen.

Ik greep in 't rond of ik niets
vinden kon om mee te gooien.
Maar ik vond niets! Ik maakte
zachte geluiden, zacht, om m'n
vriend niet wakker te maken.
Maar daar trok de muis zich
niets van aan. Het ritselend
papier-geluid bleef me tergend
in de oren klinken. Wat moest
ik doen? Ik zag er geweldig te
gen op het bed, dat nu een

beetje behaaglijk begon te wor
den, te verlaten en de ijskoude
vloer van de kamer te betreden.

Maar 't ging tenslotte om onze
laatste snee brood; ons ontbijt
voor de volgende morgen.

Nog enkele minuten duurde
de strijd tussen brood en koude!
De snee brood won het!

Ik sprong m'n bed uit en liep

Het is al lang geleden: de
kalender wijst 11 Fébruari 1858.
Eten mager, armelijk meisje van
14 jaar zoekt in de omgeving
van de grot van Massabielle
naar sprokkelhout. Plots gaat
het wonderlijke gebeuren. Uit
de grot komt een gouden wolk
en daarboven aanschouwt het
meisje de wonderschone ge
daante van een vrouw.

Dit is de eerste verschijning,
die dit meisje, Bemadette Sou-
birous, heeft. Er volgen meer.
Alle even mooi!

Als het meisje thuis en aan
anderen van de verschijningen
vertelt, lacht men haar uit. Men
wil haar zelfs verhinderen naar
de grot te gaan. Maar de
kracht,waarmede de schone
Vrouw Bernadette trekt, is te
sterk; ze gaat toch. Men volgt
haar, men bespiedt haar. Men
is er bij als de Vrouwe haar
weer verschijnt En al ziet nie
mand de schone Vrouw, op het
gelaat van Bemadette is duide
lijk te lezen, dat zij Haar wel
ziet.

Zelfs ongelovigen moeten wel
dra toegeven, dat hier iets bij
zonders gebeurt.

Bijna iedere dag verschijnt de
Vrouwe. De 24e Feburari ont
staat de wonderbare bron, die
eerst langzaam vloeit, maar
weldra iedere dag 122.000 liter
water geeft. Dat is de bron, die
Lourdes tot een genade-oord
maakt. Want in de jaren, die
volgen, komen duizenden en
duizenden drinken van dat wa
ter; komen zij, om door Maria's

naar de plek, waar onze tassen
lagen. Terwijl ik de tassen
greep, voelde ik iets langs m'n
voeten schieten. Maar daar be
kommerde ik me niet om. Ik
kroop weer in m'n bed en
plaatste de tassen aan het
hoofdeind, half onder het kus
sen. De hele broodredding had
maar enkele tellen geduurd.
Maar ik was ijskouden pas
in de vroege morgen, toen ik
ergens een klok vijf uur had
horen slaan, ben ik ingeslapen.

Maar onze laatste snee brood
was behouden.

De vervaardiging van de eerste bruikbare gloeilamp in de werkplaats
laboratoriumvan Edison

Het hoogtepunt van Carnaval
(vastenavondviering) te Bergen
op Zoom vormt het rondgaan
van de „Blauws Schuyte". Eten
scheepswagen of narrenschip
ging reeds in de middeleeuwen
omstreeks vastenavond door
deze stad, en met ere heeft men
deze gewoonte hersteld. Het is
een grote praalwagen in de
vorm van een blauw geschil
derd schip dit rijdt en dat is
op zich al iets geks.

Vijfhonderd jaar geleden gin
gen de gilden (jullie weten, dat
dit ambachtsverenigingen zijn)
over tot het uitrusten van zo'n
rijdend schip, ook wel speel
wagen genaamd. De bemanning
in allerlei kleederdrachten ge
stoken, dreef de spot met fou
ten van de gilden en andere
standen, vooral de adel. Blauw
is de kleur van de oprechtheid,
de" trouw, maar kan ook het
teken zijn van het omgekeerde.
Blauw beteekent dus bij deze
grappenmakers: „We houden je
voor de gek", „je moet ons niet
ernstig nemen".

De kapitein van de oudst-
bekende „Blauwe Schuit", die
in 1413 optreedt in de buurt van
Krabbendijke en ^hoogstwaar
schijnlijk uit Bergen op Zoom
afkomstig,was, heet „Heer van
Keyenburg", d.w.z. heer van het
land der dwazen. Wij zeggen
„Prins Carnaval".

Tot zijn gevolg behoren een
hoofdnar en twee bijnarren.

Behalve de PrinS en zijn nar
ren komen op de voorstellingen
voor een zuiveraar met een
speurhondenkop en een Zwarte
Piet met een gierenkop.

Tot het verdere gezelschap
behoren verschillende levende
en verbeelde dierenfiguren, die
de euvelen van deze tijd en fei
telijk van alle tijden aanduiden
en waarmee de mens zich be
lachelijk maakt:

Apen met spiegels als sym-
t>olen van de ijdelheid.

Eten ezel duidt op domheid.

Kikkers wijzen op opschep
pers.

De eend, die zijn sm ter niet
kan houden, verbeeldt de klets
kous.

De kat verschijnt als teken

van diefachtigheid.

De beer als symbool van hen,
die alles ondersteboven lopen,
zonder er verder bij na te den
ken. Van zulk soort lieden zijn
er tegenwoordig ook genoeg.

In de mast ,van het schip is
een kraaiennest 'uitkijkpost.)
aangebracht, waarin Popeye de
Zeeman door een omgekeerde
verrekijker de menigte begluurt.
Voor de opgewekte stemming
aan boord zorgen muzikanten.
Zo keert de „Blauwe Schuit",
die fraai is versierd, in cama-
valstfjd terug in het alouds
stadsbeeld.

voorspraak verhoring van him
gebeden af te smeken.

Bij de achttiende en laatste
verschijning op de 25e Klaart
openbaart de schone Dame wie
Zij is. Als Bernadette tot drie
maal toe gevraagd heeft: „Maar
wie zijt gy toch, schone Vrou
we?" dan klinkt het heerlijke
antwoord: „Ik ben de Onbe
vlekt Ontvangene". En daarna
bekrachtigt Maria zelf de uit
spraak van Paus Pius IX in
1854 gedaan, toen hij Maria als
Onbevlekt Ontvangen verklaar
de.

11 Februari viert de H. Kerk

de eerste verschijning van de
Onbevlekte Maagd Maria te
Lourdes.

Reeds in de oudheid was het
schaatsenrijden bekend. De be
woners van de paalwoningen
vervaardigden schaatsen van
koe- of paardenbeenderen Mea
koos daarvoor schenkel- of rib-
bebeenderen. Zij werden breed
afgeschaafd om op te siaan.
Voor het zich op het ijs voort
bewegen op beenderen moeten
de van voren omgebogen onder
stukken zeer breed zijn en de
glijvlakken werden met vet in-v
gesmeerd Voor en achter wer
den gaatjes in het been ge
boord, waar lint of touw door
getrokken werd. om zoodoende
de „schaatsen" onder te binden.
Men gleed dan meer over het
ijs "natuurlijk.

In de zestiende eeuw gingen
bewoners van Scandinavië
(Noordelijke landen van ISuro-
pa) op deze wijze over het ijs
en in Friesland schaatsten arme
jongens en meisjes in de vo
rige eeuw nog op ribbebeende-
ren.

De ijzeren schaats, zoals wij
die kennen, is ook van ouden
datum, want meermalen zie je
die op pude schilderijen en te
keningen,-zelfs uit de vijftiende
eeuw.

Zoals jullie wel zullen weten,
zijn er soorten van schaatsen
rijden; Fries en Hollands. Fries
rijden betekent snel rijden cn
Hollands rijden: mooi rijden.
FTiese schaatsen zijn modellen,
die in Frieslanc' algemeen bere
den worden. Deze schaats dankt
haar roem aan de Friese rijders,
want Friesland is van ouds het
land van de ijssport. Via het
snelrijden is de beroemde elf
stedentocht ontstaan.

Alleen in strenge winters is
het mogelijk de elf Friese ste
den Leeuwarden, Sneek,
Ylst, Sloten, Stavoren. Hinde
lopen, Workum, Bolsward, Har-
lingen. Franeker en Dokkum
op één dag per schaats te be
zoeken. Voor deze ongeveer
twee-honderd kilometer lange
tocht moet men echter een zeer
goed rijder zijn en over vol
doende uithoudingsvermogen
beschikken

Als schaatsen gebruikte beenderen

Roman uit den
bezettingstijd

ydopT Hans Verhoeven.

17)

„Dat zou onbillijk zijn, burgemeester.
Ik heb inderdaad niet geweten, dat hij
lid van de N.S.B. is, maar nu dit het ge
val blijkt te zijn, ben ik zoo vrij te be
twijfelen of hij uit idealistische overwe
gingen is toegetreden. weet even. goed
als ik, dat hij een nietsnut is, die er
nooit ernstige gedachten op na heeft ge
houden. Hij zal zich wel hebben willen
dekken, daarin zit 'm zijn enthousiasme."
En met alle verachting, die hij in zijn
stem kon leggen, besloot hij listig: „Der.
gelijke lui zijn nog erger dan Meikevers

Het schot trof doel, want als er iets
was, waaraan Bolderbom liever niet wil
de worden herinnerd, dan was't aan den
duur van zijn partijlidmaatschap. Ook hij
behoorde tot die verachtelijke groep, die
eerst na 15 Mei 1940 den moed wist te
vinden openlijke aanhangers van het na-
tionaal-socialisme te worden, denkende
veilig te staan achter de haag van ba
jonetten, die de Duitschers tussehen hen

en het Nederlandsche volk hadden opge.
steld. Om dit feit zooveel mogelijk te
verdoezelen gaf hij bij elke voorkomende
gelegenheid danig af op de Meikevers,
zooals de volksmond deze nieuwbakken
Idealisten zoo kernachtig had genoemd.

Plet Surrogaat produceerde een lachje
vol begrip en minachting. Hij was te
dom om het spelletje van Maarten te
doorzien en hjj haastte zich hem gelijk
te geven.

„Natuurlijk," zei hij misprijzend, alsof
de gedachte van hem was uitgegaan,
„ze denken er even bete) van te worden.
Maar dat zal ze niet glad zitten. Wie
nationaal-socialist wordt voor de voor
deden, komt van een koude kermis
thuis. Die lieden vinden bij ons geen
plaats. Ons volk heeft behoefte aan ke
rels, we hebben te lang met profiteurs
te doen gehad."

Hij zweeg en keek Maarten flink aan,
een pose, die hij had afgekeken van den
Leider van het Nederlandsche volk te
genover hem aan den wand. De lippen
vast opeengeklemd, waardoor langs den
mond twee van wilskracht getuigende
lijnen ontstonden, de waterige oogjes
ernstig onder het gefronste voorhoofd,
dacht de dictator van Ruigendam na.
Toen zei hij ferm:

„Ik beslis meteen! Hij gaat!"

klerkje verdween snel uit het vertrek.
Achter het onbeweeglijk masker^an zijn
gelaat stormde een lach, die zich aan
de andere zijde van de deur geluidloos
manifesteerde.

Het was een moeilijk moment voor
Joop, toen enkele dagen later haar vader
in den kleinen familiekring vergenoegd
opmerkte:

„Die kwestie, waarover wij ons zoo be
zorgd hebben gemaakt, is prachtig opge.
lost. Er zijn twintig kerels weggestuurd,
die zonder uitzondering fout zijn. Tijntje
verdient een levensgroot monument te
krijgen, als we weer vrij zijp. Hoe dat
ventje het klaar weet te spelen, is me
een raadsel

Joop vreesde, dat de anderen het hef
tige bonzen van haar hart zouden kun
nen hooren. Haar zelfbeheersching werd
wel aan een zware proef onderworpen.

Op de piano stond een étude van De
bussy, voor het Instrument zat Joop en
haar vingers gleden willekeurig ovpr de
toetsen. Zij had den laaisten tijd weinig
belangstelling voor de dingen, die haar
anders volop Interesseerden. Zij was
ernstiger dan gewoonlijk, haar liefheb
berijen leken niet van belang, haar werk
verrichtte zij mechanisch en zonder lust
en zij kon bijna geen tijd vinden voor
haar vrienden. In gezelschap zat zij soms
vreemcj voor zich uit te staren, haar ge.

y

dachten waren dan ver van de plaats,
waar zij vertoefde.

Zij worstelde, nu al weken lang, met
een probleem, dat .haar niet wilde los
laten. Waar zij was of waarheen zij
ging, werd zij door tegenstrijdige gedach
ten achtervolgd. Zij kon maar niet tot
een vergelijk met ziclizelf komen, inte
gendeel, hoe langer zij peinsde, hoe in
gewikkelder het vraagstuk scheen te
worden. De situatie zou bijna tragisch
mogen heeten, doch tegen een zoodanige
omschrijving van wat haar kwelde zou
Joop hebben geprotesteerd. Een onbe
haaglijk gevoel van besluiteloosheid, van
onmacht het met zichzelf eens te worden,
was de eenige ziekte waaraan Joop leed.

Hoe stond zij nu eigenlijk tegenover
Maarten? Hield zij van hem of mocht
hun verhouding niet meer dan een har
telijke vriendschap worden genoemd?
Een psycholoog zou met deze vraag ver
moedelijk wel raad hebben geweten en
zekere conclusies hebben getrokken uit
de intensiteit, waarmede dit dilemma haar
bezig hield. Joop kon dat niet en dat
maakte haar afgetrokken en lusteloos.

De scherpe blik van haar moeder
merkte haar gemoedstoestand eerder op
dan haar vader, die 't te druk had om
zich veel met de details van zijn gezin
te kunnen bemoeien. Met een zekere be
zorgdheid had mevrouw Van Rhijn haar

dochter de laatste weken gadegeslagen.
Het hinderde haar, niet het volle ver
trouwen van Joop te hebben, tenminste,
zoo reageerde zij op de stemming van
het meisje. Zij vergat, dat ook zij een
periode in haar leven had medegemaakt,
waarin zij zich in zichzelf had opgeslo
ten.

Joop zuchtte, sloeg de plano met een
klap dicht en liep naar het raam. Op
wekkend was het uitzicht niet. De kas-
tanjeboomen voor het huls hadden de
meeste bladeren reeds verloren en strek
ten hun kale takken troosteloos naar den
grauwen hemel uit. Het grindpad van
de voordeur naar het hek, lag bezaaid
met dor blad en takjes, hoewel de tuin
man er een paar dagen geleden bij zijn
wekelijksch bezoek nog de hark overheen
had gehaald. In den hoek bij den weg.
waar de metershooge zonnebloemen een
fleurige plek hadden gevormd, gaapte
nu een kale leegte, de laatste rozen
blaadjes waren aan den guren October-
wind ten offer gevallen.

Hoe laat was het? Half zes, nog een
uur voor er zou worden gegeten. Hoe
moest ze dien tijd omkrijgen? Zij dren
telde de kamer rond, kwam weer bij de
piano terecht. Staande bladerde zij door
een paar muziekboeken: Chopin, Brahms,
Debussy, Liszt. Neen, dat stond haar
niet aan vanmiddag. Maar wat dan?

(Vervolg van pagina 1)

„Afgerekend" heeft Blolczijl ook met
het Ned. Episcopaat, door het voor te
steifen, alsof de herderlijke brief van
Maart 1946 (waarbij de E.V.C. werd ver
boden om haar communistisch karakter
en t. a. v. het N.V.V. werd gezegd,
dat „de deugd van voorzichtigheid eischt,
dat Wij onze vroegere bepalingen be
treffende het lidmaatschap van socia
listische vereenigingen handhaven"), al
leen bedoelde de fusie E.V.C.N.V.V. te
voorkomen. „Daarmee", aldus Blokzijl,
„hebben de Bisschoppen het groot-kapi
taal beschermd en misbruik gemaakt van
hun invloed op de arbeiders

Der waarheid getrouw, schrapte „De
Waarheid" deze enormiteit maar uit het
officieel verslag. De katholieke arbei
ders kennen inmi-J 'i1 ie bet" van
de herderlijke macht hunner Bisschop
pen t>eter dan dat Bsrei:a E.okz:. 1 die
kent. Hetgeen ook blijkt uit het feit,
dat zij met meer dan 230.000 leden trouw
bleven aan hun eigen confessioneele ar
beidersbeweging.

Op de rots van het beginsel bijt ook
het venijn,gyc communistische gebit
zich de tanden stuk