Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 1 maart 1947 | pagina 3

J

N TWEE POLEN

V

TEKENCURSUS

Arbeid van de
gehuwde vrouw

RUKSEENHEID

1947 I

ORKEST

de heide

KATHOLIEKEN VAN NEDERLAND

HANDHAVING van de DAADWERKELIJKE
RIJKSEENHEID!

MEESTER JAN EN IWAN
DE VERSCHRIKKELIJKE

SINAASAPPELEN

EL Suitbertus

J

A~

ORANJE.—BOOM

Doodstraf geëischt tegen
„Jodenvanger"

v__

op

N H

Verantwoordelijkheid en
Eerste Kamer

ZATERDAG 1 MAART 1947

PAGINA 3

DRAAGT de kleuren ORANJE-GROEN

LEVENSMIDDELEN VOOR
DUITSCHLAND

Öp initiatief van de kath.
jeugdbeweging

INLIJVING UITGESTELD

Verf voor onderhoudswerk

Molotof ontvangt den heer
Lovink

a~

w

Vijftigste Indië-vlucht van
K.L.M.-piloot

UITZENDING JUBILEUM
U-BRIGADE

.J

(Wordt vervolgd)

EERSTE KAMER

(Vervolg van pagina, 1)

Is ^en opzichte van het eerste gesig
naleerde feit inschakeling van de ge-
huwde vrouw onafwendbaar? We
schikken over onvoldoende statistische
om met fe'ezaS te kunnen
j, ndeelen. Wel stellen we vast, dat in

siel waarden z«n van zoo intrin-

eken aard, dat daaraan niets of nie-
and iets mag wijzigen. De taak van den
"•an en die van de vrouw zijn wezenlijk
onderscheiden, omdat man en vrouw
^ezenlijk onderscheiden zijn. De een is
■net de meerdere en de andere niet de
uidere. Maar de vrouw is „als een
nipe hem (den man) gelijk" Deze
I nlpe" is het wezenlijk middelpunt van
n®t gezin, de koningin, die eerst heerscht,
nje eerst op haar waarachtig waardevol
eetstuk is geplaatst, wanneer zij vol-
®dig echtgenoote en moeder is en kan
JrL Ze kan pas volledig echtgenoote
en moeder wezen wanneer ze tusschen
Ochtend- en avondgebed zich geheel aan
®ar taak kan wijden. Gezonde gezinnen
wreischen op de eerste plaats deze nor
male verhouding. Met alle macht dienen
Overheid, sociale organisaties en vrou
wenbewegingen er voor te strijden, dat
Zondanig de plaats van de vrouw zij of
J°o spoedig mogelijk worde. Een vluch
tig onderzoek in Twente en in Limburg
tiionde ons aan, dat op het oogenblik
Weer vele honderden gehuwde arbeiders-
bouwen overdag het gezin in den steek
'moeten) laten, om in de fabriek te gaan
Werken. We plaatsen het woord moeten
hier tusschen haakjes. Eenerzijds zijn
het bepaalde werkgevers, die vrouwen,
ihok gehuwde", aansporen toch in hun
zoo aantrekkelijk bedrijf", onder „e
gunstige arbeidsvoorwaarden" in „o
^K>'n prettige sfeer" te komen werken.
Het „moeten" wordt evenwel al te vaak
Veroorzaakt door het te lage inkomen
van vader. De vrouw ziet een redmiddel
Voor het economisch bestaan van haar
Kezin in den eigen arbeid. Vooral uit
Himburg bereikten ons werkelijke gru
welverhalen, te meer omdat daar de
fabrieksarbeid veelal over de grens wordt

verricht. Dat deze vrouwen meedoen
met het smokkelen, is reeds veroordee
lenswaardig, maar dat zij in de immo-
reele sfeer van het grensverkeer gera
ken, dat zij deze sfeer zelf mede immo
reel makten, dat is een verschijnsel,
waartegen met kracht moet warden op
gekomen. Onze machtige sociale organi
saties, onze staatkundige organisaties
ook, dienen op dit toenemende euvel
alle aandacht gevestigd te houden. De
K.A.B., dé K.V.P., ze mogen geen mi
nuut rusten, voordat de redenen, die tot
dezen steeds toenemtenden misstand
aanleiding geven, radicaal zijn weggenO'
men. En onze vrouwenbewegingen en de
K.A.B als standsorganisatie moeten hier
ook naar streven. Door een gezonde wel-
vaartspolitiek, door het bevorderen van
gezonde opvattingen over het gezin,
door de moeder op de eereplaats te zet
ten, waar zij behoort, haar met de zorg
te omringen, die. ze verdient, haar de
liefde te geven, waarop zij recht heeft,
en deze liefde niet als een platonische
betuiging, maar in een werkelijk goede
gezinspolitiek, daarmee en daarmee al
leen zullen we de toekomst redden, om
dat we het gezin redden, doordat we de
moeder redden.

Het „Voorloopig Katholiek Comité van Actie"
bgtuigen met het streven van genoemd comité:

roept U allen op adhaesie te

Het „Voorloopig Katholiek Comité van Actie" zal met alle wettige middelen
trachten dit doel te bereiken, met inachtneming van het verband der K.V.P
Het comité zal niet rusten voor bovengenoemd doel is bereikt.

Zendt Uw handteekening met duidelijken naam en volledig adres aan het Secreta
riaat, Daal en Bergschelaan 76, 's-Gravenhage, tel. 33.93.15. met vermelding of
gij bereid zijt Uw daadwerkelijke medewerking aan het comité te verleenen en
op welke wijzg. v.

Tenslotte het verzoek onze actie ook geldelijk te steunen.

Bankrekening: Bankierskantoor Truffino Co.. Veehkade 47 's-Gravenhage.

Postgirorekening: 's-Gravenhage 2567 Truffino Co.

Mocht U een postwisseltje willen zenden dan gaarne aan mejuffrouw J. E.
VAN RAVESTEIJN, Daal en Bergschelaan 76. 's-Gravenhage.

Het ..Voorloopig Katholiek Comité van Actie"

Voorzitter: CH. J. I. M. WELTER oud-minister van Koloniën
Vice-voorzitterM. L. F. BAJETTÖ luit.-generaal K.N.I.L. b. d.
Secretaresse: J. E. VAN RAVESTEIJN

Adv.

De met de Willem Barendsz" uitgevaren
catchersworden van den walvischvaar.
der af voorzien van levensmiddelen en
dergelijke. De foto toont het overbrengen
van medicijnen door middel van een lijn
vanaf de „Barendsz" naar den „catcher"
A. M. 2.

Zoodra hiertoe van de Britsche auto
riteiten toestemming is verkregen, zal
op initiatief van de katholieke jeugd
beweging een hoeveelheid levensmid
delen naar Duitschland worden gezon
den. Deze levensmiddelen zijn bestemd
voor een jeugdherberg bij Keulen,
„Horst-Alterberg", waar tot nu toe
cursussen werden gegeven voor katho
lieke jeugdleiders. Deze cursussen kun
nen- thans geen doorgang vinden we
gens het gebrek aan voedingsmiddelen.

De chef van den Generalen Staf
deelt mede, dat de inlijving als dienst
plichtige op 3 Maart bij het 3e Regi
ment Infanterie te Bergen op Zoom,
het 5e Regiment Infanterie te Schalk
haar, het 7e Regiment Infanterie te
Oirschot en het 8e Regiment Infanterie
te Amersfoort wegens bijzondere Om
standigheden tot nader order is uit
gesteld. De datum van inlijving zal te
zijner tijd worden bekend gemaakt.

In verband met het feit, dat aan
schilders tijdelijk niet de noodige grond
stoffen konden worden toegewezen, was
het tot nu toe onmogelijk onderhouds
werken te doen uitvoeren. Thans is
hierin verandering gekomen De rant
soenbonnen voor oliehoudende verf, ge
nummerd B 1 tot en met B 35.000, ge
ven n.l. met ingang van 1 Maart recht
op den aankoop van grondverf en/of
blanke lak en/of in rauwe lijnolie ge
malen kleurpasta.

Deze bonnen hebben een geldigheids
duur van twee maanden.

President Tnuman heeft gisteren ko
pieën van de vredesverdragen met
Italië, Roemenië, Bulgarije en Honga
rije ter ratificeering aan den Ameri-
kaa-nschen senaat voorgelegd.

Rakelten en parachutes in den smokkelhandel - Wichelroede als
detective Het rijkste regiment

Gïzien het feit, dat Amerika voor
bijna alles gevolmachtigden heeft,
hoeft het niet te verbazen, dat er
°°k een dergelijk iemand bestaat voor
a"es, wat men samenvat onder „verdoo
fde middelen". De smokkelhandel, die
'«rin gedreven werd, was in de jaren
b*>r den oorlog ook groot genoeg om
bestaan van 'n apart ambt te recht
vaardigen. De internationale smokkela-
heeft op het oogenblik een diepte-
fit bereikt, maar de Amerikaansche
kandelaars in narcotica zijn er yan over-
titigd, dat de onderwereld pogingen zal
J°en om haar onwettig bedrijf weer op
voeren. En hoe! De tijd van de kleine
f okhelschepen, die ergens op een ver
aten punt van de kust hun lading aan
™al brachten, is voorbij. In de toekomst
^Uen meer moderne hulpmiddelen als
petten'en parachutes gebruikt worden
°°r de bevoorrading.

A X et de wichelroede en de pendel
XVI doet een inwoner van het Belgi-
sche plaatsje St. Niklaas wonder
baarlijke dingen. Op zich niet zeer bij-
f der, daar velen over de krachten van

de

roede kunnen beschikken. Deze bur-

heeft echter vele bijzondere staaltjes
Betoond van zijn mogelijkheden. Een
autodiefstal is in Brussel geen bijzon-
gebeurtenis. Integendeel, zegt de
Politie, die meestal geen kans ziet de
Bestolen wagens op te sporen. Een ge-
pPeerde Brusselaar stapte daarom on_
fgs niet naar het hoofdbureau
politie, toen dieven zijn wagen ont-
*eenidden, maar nam een retour naar
j,Niklaas en bezocht den „vermaarden
fhelaar". Deze was bereid te helpen,
far had een „aanwijzer" noodig. Het
gebleven contactsleuteltje kon als
jdanig dienst doen. De wichelaar
breidde toen een stadsplan van Brussel
f nam het sleuteltje in zijn linker- en
f Pendel' (een koord met een kristal-
n balletje) in zijn rechterhand en be-
BOh boven het stadsplan te zoeken. Na
jongen tijd wees hij den gedupeerde
Punten op de kaart, tusschen welke
aUto zich moest bevinden. De Brus-
'aar snelde naar zijn hoqfdstad. De
'cheiaar kreeg den volgenden dag een
„legram met onder vele dankbetui-
11 gen (je boodschap, dat de auto in-
„f aad in het bewuste gebied was aan
troffen.

®n alle Amerikaansche regimenten,
<üe uit den oorlog terugkwamen,
®r» was het allerrijkst het 175ste, dat
t0°ens aan de Elbe in Duitschland zeven
- aan honderden zilverwerken van het

genomen en zoolang in het Nationale
Museum ondergebracht. Juristen en vele
anderen zullen zich intusschen over de
vraag moeten beraden of het regiment
zijn moeilijk verworven buit zal mogen
behouden of niet.

De foto laat een klein deel der schat
ten zien, die een gezamenlijke waarde
van bijna twee millioen gulden bezitten.

Vanzelfsprekend, dat dergelijke suc
cessen de aandacht trekken en de
inwoner van St. Niklaas in veler
belangstelling staat. Hij noemt zijn ver
mogen „radio-aesthesie", het bepalen
en localiseeren van een materie, geba
seerd op de kennis, dat deze „radio
actief is en stralen uitzendt. Hij noemt
zichzelf een „ontvang-post" en moet
trachten in het krachtenveld van de
stralen te treden. De Nederlandsche po
litie heeft eens met succes de hulp van
den wichelaar, den heer Hermans, in
geroepen, toen in Hulst een vrouw ver
mist werd. Met behulp van een paar
schoenen van de vermiste spoorde hij
de vrouw onmiddellijk op. Hermans be
schikt over vele attesten^ van zijn suc
cessen. Van zijn vak is hij pianostemmer
en aan zijn dagelijksch werk schrijft hij
zijn bijzondere gevoeligheid toe.

Molotof, de Sovjet-Russische minister
van Buitenlandsche Zaken, heeft den
heer A. H. L. Lovink, buitenge
woon en gevolmachtigd ambassadeur
van Nederland in de Sovjet-Unie,
Vrijdag te Moskou ontvangen in ver
band met de komende aanbieding van
zjjn geloofsbrieven aan den president
van den Oppersten Sovjet der Sovjet-
Unie.

siiiiiiiiiiiimniiuiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiig

lste JAARGANG

b j_ AJ/a
[minimum

HTTTTTTTTTinirTfninnniTiwmiinmnr^

SiimiiiiimiHmmmiinmMiimiimn

Een van de wreedste vorsten
van Rusland is zeker Iwan de
Verschrikkelijke geweest. Heel
z'n hofhouding en heel Rusland
beefden voor de uitspraken van
deze czaar. Hij regeerde in de
zestiende eeuw, dus lang voor
de bekende czaar Peter de
Grote, die tijdens zijn regering
naar ons land kwam en een
aantal Hollanders wist over te
halen met hem naar Rusland
mee te gaan.

Echter ook aan het hof van
Iwan waren reeds enkele Hol
landers en onder hen nam een
geneesheer: kortweg Meester
Jan genaamd, een zeer voor
name plaats in. Zozeer stond
deze man door z'n grote be
kwaamheid in de gunst van de
czaar, dat vele Russische hove
lingen afgunstig op hem wer
den en alles deden, om hem
verdacht te makten.

„Hij is een vreemdeling, ma
jesteit, en alleen daarom al
nooit te vertrouwen."

Deze en andere woorden mis
ten hun uitwerking niet. Iwan,
wreed tegenover anderen, wist,
dat zijn eigen leven ook niet
veilig was! Hij besloot weldra
de geneesheer op de proef te
stellen.

Meester Jan werd bij de; czaar
ontboden.

„Ik heb uw diensten nodig,
meester!" begon Iwan. „Dit keer
voor een heel bijzondere op
dracht."

„Uw dienaar luistert!" ant
woordde de geneesheer.

„Het betreft één mijner offi

cieren!" vervolgde Iwan. „De
man is mij vijandig gezind en
wordt mij te gevaarlijk. Hij
moet uit de weg geruimd wor
den, maar op een manier, die
niet in het oog loopt. Dezer
dagen zal die officisr mijn gast
zijn. Van u verlang ik nu, dat
u een drankje klaar maakt, dat
ik ongemerkt in de wijn van
m'n gast kan doen. U begrijpt,
wat voor 'n drankje dat wezen
moet, nietwaar?"

„U bedoelt een giftdrank!'
sprak Meester Jan somber.

„Juist! Dat is alles wat ik
verlang. Ik ken uw kunst en uw
bekwaamheid en ik twijfel niet,
of u zult een dergelijk drankje
kunnen bereiden!"

„Inderdaad!" begon Meester
Jan. kalm. „Ik zou zoo'n drank
kunnen klaarmaken. Maar....
majesteitm'n eer als ge
neesheer verbiedt mij iets te
doen, om het leven van anderen
te bekorten of te vernietigen."

„Dat wil dus zeggten!" stoof
Iwan op, „dat u weigert!"

„Juist majesteit! Ik weiger!"

„Weet je wat het zeggen wil
mijn bevelen te weerstaan?"
riep de czaar kwaad.

„Ik ken de gewoonten van het
hof!" sprak Meester Jan weer.

„Maar ik mag niet doden!"

„Je behoeft alleen maar hulp

te verlenenen je zult er

rijk voor beloond worden," pro
beerde de czaar nog eens.

Maar nóch bedreigingen, nóch
beloften konden Meester Jan
van besluit doen veranderen.
Iten einde raad liet de czaar de
weerspannige Hollander in de
gevangenis werpen.

Na enkele dagen moest deze
echter weer voor Iwan verschij
nen.

„Hebben de stilte en rust van
de cel u tot andere gedachten
gebracht?" begon de vorst
vriendelijk.

„Integendeel, majesteit. Mijn
besluit is onveranderlijk."

„Luister goed, Meester Jan!"
hernam de czaar. „Zie, hier
liggen goud en edelgesteenten;
die zullen de uwe zijn als je m'n
wil opvolgt. Daar ginds in de
hoek staat de beul: geselriem
en zwaard, houdt hij gereed om
u tot andere gedachten te
brengen. Kies dus: eer en rijk
domof een smadelijke

dood!"

„Majesteit," was 't kalme ant
woord, „ik sterf liever de schan
delijkste en smartelijkste dood
dan m'n geweten door een mis
daad te bezoedelen! Ik blijf bij
mijn weigering!"

Toen keerde de czaar zich
plotseling tot de beul en ge
bood: „Ga heen!"

Daarna trad hij met uitgesto
ken hand op Meester Jan toe en
sprak:

„Mijn beste vriend! Mijn
toorn en dreigementen zijn
slechts schijn geweest Ik wilde
u op de proef stellen, omdat
men kwaad van u vertelde.
Maar nu weet ik, dat ik u vol
komen vertrouwen kan. Daarom
bid ik u, blijf aan mijn hof en
blijf mijn geneesheer zolang ik

leef. Aanvaard bovendien de
kostbaarheden, die voor u op
tafel liggen en waarmee je niet
om te kopen was, als een blijk
van vriendschap en vertrou
wen!"

Zo gebeurde het.

Pas na de dood van de czaar
keerde Meester Jan naar Hol
land terug!

Wat een genot zo nu en dan
een sinaasappel te kunnen eten,
al is het nog geen zomer. Jul
lie wisten zeker niet, dat wij de
beste soorten ontvangen en de
minder goede in het land van
herkomst blijven. Dat zijn
Spanje, Italië of andere zuide
lijke landen. Daar wordt uit de
schillen een soort olie geperst,
welke o.a. wordt gebruikt bij de
vervaardiging van Eau de Co
logne. Voor geneeskundige doel
einden bereidt men er stroop
uit.

De sinaasappelboom, oranje
boom, kwam oorspronkelijk in
China voor. Vandaar (in het
midden van de zestiende eeuw)
werd deze boomsoort naar Zuid-
Europa overgebracht, vooral
naar de landen, aan de Middel
landse Zee gelegen. Ook naar
Amerika werd de boom, die al
tijd groene bladen heeft, over

gebracht. En omdat hij uit
China afkomstig is, noemt men
de appels: China-appelen; zoals
wij het zeggen: Sinaasappelen
of omgekeerd: Appelsienen. De
rode sinaasappelen komen veel
uit Malta (een eiland in de
Middellandse Zee), evenals de
kleine mandarijnen. Jaffa's ko
men uit de stad of streek Jaffa
in Palestina.

(Feestdag 1 Maart

Over Suitbertus hoor je nooit
veel spreken, omdat er weinig
personen naar deze Heilige zijn
genoemd. Suitbertus was een
Benedictijner monnik, die in de
achtste eeuw in Engeland leef
de. Hfj kwam naar Friesland om
aan de heide
nen het Evan
gelie te verkon
digen en bekeer,
de er velen. In
Engeland terug
gekeerd werd
hij tot Bisschop
gewijd. Suitber
tus keerde ech
ter spoedig naar
ons land terug
en zette zijn be
keringswerk voort. Hij ver
richtte veel wonderen tijden»
zijn leven. Hij stichtte voorts
kerken en een klooster aan
de Rijn in de nabijheid van
Diisseldorf in Duitsland, waar
hij later overleed

"te puvvti.^

"fc vierkant

£oed

t

1

S» j

/Aiidla

Onze opstelletjes over heraldiek
(wapenkunst Jeugdkrant no. 14
en 15) hebben jullie blijkbaar al
lemaal gelezen, want wij ont
vingen vele tekeningen van
wapens. Het spreekt vanzelf,
dat wij die niet allemaal in de
krant kunnen afdrukken. Een
wapen, met een oranjeboom er
op, van Jetske Schoffelmeer,
12 jaar, drukken wij hierbij af.
Dat is aardig en het brengt ons
op het idee deze tekenles te be
nutten om eens 'n eenvoudig
wapenschild goed te tekenen.
Maar alvorens daartoe over te
gaan, moet je eerst een cirkel
kunnen zetten. Als je een pas
ser hebt, is daar natuurlijk
niets aan en zó klaar. Maar al
heb je een passer, dan zal het
nog voor kunnen komen, dat je
die eens niet bij de hand hebt
en toch zou je een cirkel wil
len tekenen.

Een ciriel is even hoog als
breed. Je begint twee even grote

Enige weken geleden werd te
Londen in de grote „Albert-
Hall"-zaal 'n „één-man-mond
harmonicaconcert" gegeven. Niet
zo maar enige muziekstukjes of
grappen uithalen met een groot
of een heel klein mondorgel,
maar met een dood-gewone

nummert ie

mondorgelclub

mondharmonica een volledig
concertprogramma ten gehore
brengen van twee uur lang.
3000 bezoekers waren verrukt
over deze bijzondere muziekuit
voering.

Jammer, dat nog steeds geen
mondorgels verkrijgbaar zijn
(of misschien heel duur), maar
zeker hebben enkelen van jullie
wel zo'n instrument, of mis
schien ben je zelfs lid van een
mondorgelclub

De mondharmonica bestaat,
niet eens zo heel lang. 127 jaar
geleden woonde er in het
kleine plaatsje Trossingen, in
het Zwarte Woud (Duitsland)
gelegen, een lakenwever. In zijn
vrije tijd probeerde hij uit ho
rizontaal (waterpas) liggende
metalen reepjes een goedkoop
muziekinstrument te vervaardi
gen. Een muziekleraar uit het
dorp was hem behulpzaam en
ten slotte slaagde hij er in een
mondharmonica te vervaardi
gen. Natuurlijk nog niet zo goed
gemaakt als de tegenwoordige,
en voor een klein prijsje wer
den ze °P kermissen verkocht.
Spoedig werd het instrument
populair. Er werd in Trossingen
een grote fabriek gebouwd,
waar mondorgels werden ver
vaardigd. Jaarlijks werden er.
tot voor de oorlog, millioenen
gefabriceerd. Ook in andere
landen worden ze bi) duizen
den gemaakt

lood- en waterpaslijnen neer
te zetten in de vorm van een
kruis. Die lijnen heeten in een
cirkel middellijnen en de helft
van zo'n middellijn is de straal.
Om nu een mooie cirkel te krij
gen, neem je een stukje papier
en legt dit langs de straal en
tekent de lengte (dus van het
middelpunt) daarop af. Draai
nu steeds het papiertje, van
het middelpunt uitgaande, in
de rondte en zet telkens een
streepje neer. Dus van a. naar
b. en c. gaande en vervolgens
naar d. Als dit gebeurd is, trek
je over die dunne streepjes een
mooie dikke lijn en zo ontstaat
dan, uit de hand, een cirkel,
die overal even breed en hoog
is. Om nu het gemakkelijkst
een wapenschild te tekenen,
maak je eerst een vierkant en
daaronder een halve cirkel,
maar dan wordt het schild wat
uitgerekt. Beter is, in plaat#
van een cirkel een rechthoek
te maken A, B, C D en daar de
halve cirkel onder. Wie nu kans
ziet in het wapenschild Iets te
tekenen (een stadswapen bij
voorbeeld) en je denkt, dat het
aardig is gelukt, moet je die te
kening eens opsturen; het
mooiste wapen wordt dan in
„Onze Jeugdkrant" afgedrukt.

Denk om het volgende; Pot
loodtekeningen en gekleurde (ai
of niet in zwarte inkt) kunnen
niet worden gedrukt. De teke
ning moet dus alleen met zwar
te Oost-Indische inkt gemaakt
zijn. Je mag natuurlijk (zelfs
aan te bevelen) kleuren aange
ven volgens de kleur, die in no.
15 voorkomt. Wie er prijs op
stelt de tekening terug te ont
vangen, moet dit duidelijk met
naam en adres vermelden. Op
de enveloppe schrijf je: Aan
Hanny en Harry van „Onze
Jeugdkrant".

Het Bijzonder Gerechtshof te Arn
hem, zitting houdende te Almelo, heeft
de doodstraf geëischt tegen den voor-
maligen opperwachtmeester van de
gemeente-politie te Hengelo (O.), J.
Bronsema, wien o. m. ten laste was
gelegd, dat hij den dood van een groot
aantal Joden veroorzaakt had. Ver
dachte droeg den bijnaam van „den
Jodenvanger".

Het bureau van den particulieren' se
cretaris van Prins Bemhard, mr. J.
Thomassen, ia met ingang van 3 Maart
verplaatst van huize „Den Zwaluwen
berg" te Hilversum naar Paleis Soest-
dijk.

Was Dinsdag 25 Februari een gedenk
waardige dag voor den dienst Amster
damBatavia der K.L.M., daar zooals ge
meld op dezen dag de 250ste vlucht sinds
de bevrijding werd uitgevoerd, Donder
dag 27 Februari voerde de 51-jarige K.L.
M.-vlieger Leendert Sillevis voor den
50sten keer het gezag over een K.L.M.-
toestel op de ongeveer 14.500 K.M. langte
route AmsterdamBatavia. Hij deelt
deze eer met de gezagvoerders Iwan
Smirnoff, G. M. H. Frijns en W. C. van
Veenendaal. Sillevis voerde de eerste
vlucht als gezagvoerder op dezen dienst
uit 8 October 1931.

Vrijdagmiddag is het Indië-vliegtuig
met o.m. Soekawati en prof. Verzijl aan
boord te Batavia aangekomen.

Ter gelegenheid van het jubileum van
de U-Brigade zal er Zaterdag omstreeks
4 uur Nederlandschen tijd via den zen
der Batavia een feestelijk programma
worden uitgezonden. Belangstellenden
kunnen deze uitzending beluisteren over
de golflengten 15 en 16 Meter. Zooals
bekend bestaat de U-Brigade uit Zeeu
wen, Brabanders, Limburgers en jagers.
Zij staan onder commando van Kolonel
Sluijter.

De 9-jarige Peter Coolen, het jong
ste zoontje van den Brabantschen
schrijver Antcon Coolen, en zijn even
eens negenjarige vriendje Hein Dirck-
sen, zijn bij het schaatsen te Eindhoven
te water geraakt en verdronken.

door HANS VERHOEVEN

- Bsbuit voerden de mannen van het

Hohenzollem buitmaakte. Als

hv, "cnt de kostbaarheden naar Balti-
- *6- Het

Amerikaansche ministerie
Oorlog heeft alles nu in bewaring

1)

EERSTE HOOFDSTUK

Hinderlijk, opdringerig hinderlijk, ra
telde de telefoon. Inspecteur Quadebui
deed een lusteloozen greep naar het ap
paraat.

„Jabalkte hij.

„Op de tweede lijn dokter Van Dijk
voor u", zei de telefonist.

Quadebu» drukte den knop in en tast
te tegelijkertijd. met een gewoonte-ge
baar naar zijn 'vulpen.

,Hier inspecteur van dienst!"

„Met dokter Van Dijk. Ik spreek van
Berkenrode uit, aan den A.weg. Ik ben
hier zoo juist aangekomen om naar een
patiënt te kijken, den heer Barkhof, Hij
was al gestorven, naar mijn meening
onder verdachte omstandigheden, ver
giftiging vermoedelijk. Kunt u iemand
sturen? Ik blijf zoo lang hier en zal er
voor zorgen, dat alles in den toestand
blijft waarin ik het vond".

De stem had onbewogen geklonken en

de mededeeling was kort en zakelijk.
Quadebui knikte goedkeurend. Hij wist
uit ervaring, dat negentig van de hon
derd menschen geen kans zien het een
voudigste telefonische bericht door te
geven, zonder dat zij essentieele pun
ten vergeten of er franje aan toe voe
gen. Terwijl hij korte antwoorden gaf
en enkele vragen stqlde, noteerde hij:
R. H. Barkhof, Huize Berkenrode, A.weg
418. En daar onder: telefoon dr. J. van
Dijk Apollolaan 18, en na een snel
len blik op de klok 21.30 uur.

„Wat denkt u? Een ongeluk? Zelf
moord?"

„Ik durf nog geen meening te geven".
Het werd zonder aarzelen gezegd.

„Dank u, dokter. Ik zal er direct werk
van maken".

Hij knoopte zijn tuniek' dicht. De
warmte in het vertrek was zoo drukkend
dat hij eerst zijn hals van den knellen
den kraagband had bevrijd en vervol
gens een voor een de glimmende knoo-
pen van zijn jas buiten dienst had ge
steld. De middag en avond waren
traag omgekropen, er was tot nu toe
niets bijzonders binnengekomen, zoodat
hij langzamerhand in een toestand van
apathie was vervallen en tientallen ma
len wenkbrauwfronsend had opgekeken
naar de klok, waarvan de wijzers ter
gend langzaam bewogen en maar niet

naar tien uur wilden opschieten. Doch
de telefonische boodschap had de uit
werking van een verfrisschend bad, zijn
lusteloosheid viel van hem af en hij was
met één slag weer de koelberekenende
politie-man, van wien resoluut optre
den werd verlangd. Vandaar de zorg
voor zijn toilet: probeer maar eens een
autoriteit te zijn, als je uniformjas niet
correct zit!

Eerst de c.v.p., dacht hij. Hij draaide
het nummer van zijn hoogsten chef.
Van Dollem Brenia kwam zelf aan de
lijn. Er werden weinig woorden ver
spild, de commissaris vroeg nooit meer
dan de feiten.

„Zal ik er Lankman op af sturen,
meneer?"

„Uitstekend. Ik kom ook even kijken".

Dat was al en het was voor beide
mannen voldoende.

Quadebui had geluk, ook Lankman
was thuis. Nogmaals een korte uiteen
zetting van den eenen, een paar vragen
van den anderen kant en de inspecteur
van de recherche kwam eveneens ir>
actie.

„Bk neem Ruigeflesch mee", zei hij.
„Ik pik 'm onderweg wel op. Denk jij
aan Molenaar en een deskundige?"

„Ja, schiet jij nou maar op

Moest Lankman hem vertellen, dat m
een yergiftigings-zaak altijd een des

kundige in het onderzoek moet worden
betrokken. En Molenaar, wat zou hij
vloeken, als hij zijn pandoer-avondje
moest onderbreken! Quadebui grinnikte
even's zomers en 's winters en welken
dag van de week het ook was, de chet
van het fotografisch en dactyloscopisch
atelier pandoerde.

Snel werkte hij voort, telefoneerde,
gaf orders, maakte aanteekeningen, re
gelde. Toen hij weer op den tijd lette,
was het 21.50 uur geworden. Hij gaf
zichzelf een goedkeurend klopje op den
schouder. Vlot gewerkt, vond hij. Deze
zaak liep al weer.

De stad ligt als een reusachtige poliep
temidden van bosschen en heiden. Haar
vang-armen grijpen zonder ophouden
en onvermoeid steeds verder het land
in, schrokkerig, onverzadigbaar. Zóó
groeit zii uit, vreet aan de natuur en
vormt telkens nieuwe jaarringen van
hypermoderne bouwsels aan de periferie
De buitenrand is grillig en vertoont
nog weinig teekening; soms loopen de
straten rechtstreeks uit in de wildernis,
op andere plaatsen wordt de bebouwing
geleidelijk spaarzamer, de afstand van
woning tot woning wordt al grooter,
totdat de laatste landhuisjes eenzame
wachters schijnen, die ononderbroken
over de ruime heide uitzien.

Op een van die eenzame gedeelten,

aan den grooten weg naar A., staat het
huis van den heer R. W. Barkhof,
groothandelaar In pharmaceutische arti
kelen en fabrikantje van verbandmid
delen. Hij is daar ver genoeg vanhet
stedelijk rumoer verwijderd, om zich na
afloop van zijn dagelijksche bezigheden
buitenman te kunnen gevoelen. Daaren
tegen is de afstand naar zijn kantoor
niet te groot voor het aftandsche Ford-
je, dat er hem in een kwartier pro-
testeerend en schokkend heen voert.

Het landhuis onder architectuur
gebouwd, zooals dat heet doet in
derdaad zijn ontwerper alle eer aan.
Het is een voorbeeld van gelukkige sa
mensmelting van kunst en natuur: be
scheiden en toch fraai van lijnen vormt
het één geheel met de donkere dennen
links en de zilverige berken rechts naast
en achter zich.

De woning is niet groot; gelijkvloers
bevat het links van het halletje en de
naar de keuken leidende gang een
betrekkelijk ruime woonkamer metvroo-
lijk-breede ramen en een studeerver
trek, waarvan de openslaande deuren
toegang geven tot den tuin terzijde. De
rechter helft van de benedenverdieping
wordt ingenomen door een eetkamer en
een zitkamer voor de huishoudster van
den heer Barkhof.

In zijn voortgezette rede in de Eerste
Kamer heeft minister JONKMAN ver
klaard, dat z.i. alleen door samenwer
king op basis van het accoord daaraan
tegemoet gekomen en een dreigende in
eenstorting voorkomen zal kunnen wor
den.

Binnen het koninkrijk hebben de her
vormingen zich te voltrekken, maar hoe,
dat is nog opengelaten.

Voor het vertrek der leden van de
C.-G. is de voorwaarde gesteld, dat hun
echtgenooten mede zouden kunnen gaan.
Die voorwaarde heeft de regeering aan
vaard.

Wanneer men van de zijde van het
Comité Rijkseenheid vraagt, wie voor
den politieken chaos verantwoordelijk
is, als Linggadjati niet verwezenlijkt
wordt, dan is die vraag zeer gecompli
ceerd te beantwoorden.

Het eerste deel van het antwoord zal
dit moeten zijn, dat die verantwoorde
lijkheid dragen de Nederlandsche en de
Ned.-Indische regeering, die verantwoor
delijk waren voor het bewind en voor den
achterstand, die bij de Japansche occu
patie bestond.

Ten slotte betoogt spr. nog, dat het
gaat om het oplossen van een vertrou
wenscrisis, welke ook in Suriname en
de Ned. Antillen bestaat en die in de
geheele wereld valt te aanschouwen.

De rol der kleine mogendheden is,
naar het woord van prof. Huizinga,
niet uitgespeeld, maar begint pas.

Ruim half drie schorst de vooratter
de versluiering tot Dinsdagmiddag 1
uur.

Op het oogenblik heeft te Luzem een
internationale contactvergadering plaats,
van leden van verschillende katholiek
georiënteerde partijen. Op deze vergade
ring zijn OA. vertegenwoordigd de M.R.P.
(Frankrijk), de C.VF. (België) en de
K.V.P. (Nederland), de Conservatieve
Volkspartij (Zwitserland), de Democrazia
Christiana (Italië), en de K.VP. (Luxem
burg).