Eerste atoombom zal van
beslissenden aard zijn
HIT DO
VROUWEN
op een modeshow
KOOL
Een stukje Parijs in Nederland
De actie-Weiter
GEEN RUSSISCHE STEUNPUNTEN IN
SPITSBERGEN-ARCHIPEL
op de heide
t*rofGerbrandy
protesteert
VJ
WOENSDAG 5 MAART 1947
PAGINA 3
r v
5*
-
de wintergroente
bij uitnemendheid
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Rustige overwinning voor Amerika
Telegram aan minister
Jonkman
Mededeeling van den
voorzitter der K.V.P.
(Wordt vervolgd)
„Brenger van regen" en „A Sozizwe" - De laatste G.l.'s
verlaten Parijs-Geen spook, een mensch-Het verdrag was zoek
M DER VROUW
Voor een vrouw beteekent
winkelen nog lang niet al
tijd koopen. Een echte vrouw
kan winkelen, zelfs heel gezel
lig en prettig winkelen, zonder
een cent uit te geven. Voor
haar is winkelen etalages kij
ken, zien wat er te koop is.
Voor de doorsnee vrouw zit er
iets aantrekkelijks in wat de En-
gelschen window-shopping, let
terlijk vertaald etalage-winke
len, noemen. Deze zelfde aan
trekkelijkheid zit ook in het
lezen en bekijken van modepla
ten. Honderden vrouwen in het
land zijn geabonneerd op een
of meer modebladen. Zoodra
het blad in de bus valt, laten
ze even al het werk liggen en
bladeren, al is het slechts
vluchtig, het nieuwe modejour
naal door En toch hebben ze_
niet elke veertien dagen, of zelfs
maar elke maand, een nieuwe
creatie noodig. Als de tijd het
toelaat, kunnen ze op haar ge
mak een uur lang bezig zijn
met het bestudeeren van zoo'n
blad. En deze passie voor het
modeplaten kijken wordt, in te
genstelling met die voor het
winkelen-zonder-geld, gedeeld
door talrijke leden van de an
dere sexe.
Sommige mannen komen er
eerlijk voor uit, andere snuffe
len er alleen maar stiekum in
als ze denken, dat ze niet ge
zien worden.
De modeshow is eigenlijk een
combinatie van het kijken van
winkels err modeplaten. We zien
de nieuwe modellen, gedragen
door de mannequins, zooals we
ze anders zien op de etalage
poppen. En we kunnen er op
ons gemak bij zitten met een
kopje thee, zooals we thuis bii
ons modeblad zitten. De man
nequins wiegen langs ons heen,
telkens getooid met een andere
creatie en zelfs als we weten,
dat niets van al dat schoons
ooit in ons bezit zal komen, of
om deviezen-, of om gewoon
financieele moeilijkheden, is het
een genot het a,an te zien.
Toch behooren de bezoeksters
van de modeshow in het alge
meen tot een bepaalde categorie
van vrouwen, die misschien het
best kan worden aangeduid met
den naam van luxe vrouwen.
Naast een aantal bezoeksters en
De combinatie van een gladden
donkeren rok met een los of pas
send jasje in een lichte kleur staat
uitstekend in den zomer. Zwart
met geel, licht-blauw of groen is
heel aardigDonkerbruin kan
eveneens goed gecombineerd wor
den met deze kleuren. Ook dezelf
de kleur in verschillende tinten
geeft een mooi effect, b.v. donker,
en licht-groen, bruin en beige en
voor wie van iets aparts houdt
donker-paars met lila.
bezoekers, die op een show aan
wezig zijn uit zakelijke overwe
gingen, bestaat de groote meer
derheid uit vrouwen, die, ge
tooid met de nieuwste creatie,
die zij van haar laatste bulten-
landsche reis meebrachten
wat zouden al die noodzakelijke
buitenlandsche reizen van deze
luxe vrouwen ons land per jaar
aan deviezen kosten? min of
meer verveeld kijken naar de
langsglijdende, levende mode
poppen. Zij leunen achterover
en blazen een kringelend rook
wolkje weg van haar Camel of
Lucky Strike. Ze zuchten, om
dat je nog niets van al dat
schoons kan bestellen en vin
den, dat we toch wel heel erg
door den oorlog geleden hebben.
En den volgenden dag bespre
ken ze met haar vriendinnen
de getoonde toiletten en onder
werpen ze aan haar critiek.
Voor de meeste stervelingen
kost een modeshow te veel tijd
en geld. Daarom sturen de dag.
bladen dan ook haar verslag
geefsters uit, om er te zien wat
belangwekkend is en dit aan
haar lezeressen mee te deelen.
Zoo kan ook een huismoeder,
als ze 's avonds klaar is met
het verstellen van de kinder-
kleeren en eindelijk bij een kop
je thee even uitblaast van een
vermoeienden aag, rustig de
laatste orders van Koningin
Mode in ontvangst nemen.
Want zelfs een afgesloofde
moeder wil graag weten wat
voor veranderingen zich op dit
terrein voordoen, al is het maar
om het gevoel te hebben, dat ze
op de hoogte blijft.
ffiM'
ft ■•■■■sl
Voor middag japonnen blijft zwart nog altijd zeer gewild. Zooals
duidelijk uit deze foto blijkt, worden de rokken wat langer. Ook de
V-hals is weer in de mode. Een mooie clips doet tegelijk als
sluiting en garneering dienst.
De laatste weken zijn de huis
vrouwen aangewezen geweest op
groenten uit het zout of blik-
groenten. Nu kunnen we bij den
groentehandelaar weer koolscor-
ten en andere wintergroenten
verkrijgen. Wij raden den
huisvrouwen aan, in de
wintermaanden geregeld versche
groente te geven, daar er an
ders kans bestaat, dat wij een
tekort aan vitamine c krijgen.
Gesteriliseerde groente en groen
te uit het zout zijn n.l. vita
mine-arm; de eenige gunstige
uitzondering hierop maakt
zuurkool en roode kool, welke in
het zuur is ingemaakt.
Roode kool. 1 middelmatig
groote roode kool, ongeveer een
halve eetlepel zout, 1 kleine ui.
een paar zure appelen of dX
azijn of een restje appelmoes,
een paar kruidnageltjes, een
klein stukje boter, suiker.
Verwijder van de kool de lee-
lijke bladeren, snijd ze in
tweeën en snijd er daarna met
een scherp mes of een koolmes
dunne reepjes van. Gebruik
ook de stronken van de blade
ren, maar snijd deze extra fijn.
Zet de gesneden kool op met
den gesnipperden ui, het zout,
den in stukken gesneden appel
en de kruidnagelen. Voeg er
desgewenscht wat havermout
aan toe om de kool smeuïg te
maken. Giet er vervolgens zoo
veel kokend water bij, tot de
kool voor ongeveer 1/3 onder
water staat en breng de groente
vlug aan de kook. Laat ze on
geveer 20 minuten koken, voeg
er dan bij gebrek aan appelen
den azijn en de suiker aan toe
en laat de massa nog ongeveer
15 a 20 minuten koken, tot ze
zacht en smeuïg is. Voeg er tot
slot wat boter aan toe. Gebruik
bij gebrek aan kruidnagelen wat
pikante tomatensaus, voeg deze
evenals de kruidnagelen direct
bij het begin aan de kool toe.
Savoye kool. 1 middelmatig
groote savoye kool, 1 dX melk,
VA d.l. kookvocht van de
groente, VA a 2 eetlepels bloem
of maïzena, 1 stukje boter,
zout, peper, nootmuscaat
Snijd de leelijke bladeren
van de kool weg, verdeel de
kool in tweeën en snijd de bla
deren in grove stukken, hak de
stronken fijn. Wasch de kool en
kook ze gaar met het aanhan
gende water en wat zout in on
geveer een y2 uur a uur. Doe
Ondanks alle pogingen om Pa
rijs als toonaangeefster van
de mode te onttronen, heeft de
Fransche hoofdstad zich weten
te handhaven en nog steeds
richt ieder, die op de hoogte wil
zijn van het nieuwste op mode
gebied, zijn blikken naar wat de
Fransche haute couture voor
schrijft. Toen dan ook Zaterdag
en Zondag voor het eerst sinds
zeven jaren weer een eclr Fran
sche modeshow in Amsterdam
werd gehouden, woonden niet
minder dan vijftienhonderd
personen dit modefeest bij. Het
was eigenlijk een hoedenshow.
maar Madame Hermine, die
hier haar creaties toonde, had
costuums 3n japonnen meege
bracht van vier beroemde Fran
sche modehuizen, zoodat men
een indruk kon krijgen van wat
Parijs op het gebied van mode
dit voorjaar brenet.
Daar waren dan allereerst
mantelpakjes. Naast de klas
sieke zwarte met tres geboorde
tailleur ook een pakje, waarbij
de tres door een zeer smalle
soutache-garneering was ver
vangen. Een ander had bij de
sluiting een grooten geelgeruiten
strik van taftzijde, waardoor het
geheel zijn strenge uiterlijk
verloor. Verder waren er com
plets. Een beige japon met een
kort, los jasje, dat hoog aan den
hals met een enkelen knoop
sloot. Heel aardig was ook een
zeer strakke, zwarte rok, waar
op een tamelijk wijd, hardgeel
Jasje met een dubbele rij kope
ren knoopen en groote vierkante
zakken werd gedragen. De jas
jes zijn over het algemeen vrij
lang, terwijl ook de rokken weer
wat langer worden gedragen.
Zwart voerde op deze show
den boventoon. De hoedjes wa
ren in alle mogelijke lichte
kleuren aanwezig.
Bij de gekleede middag japon,
nen zag men veel de driekwart
mouw. Er was weinig gamee-
ring aangebracht. Slechts hier
en daar wat knoopen. Wel werd
er veel met draperieën gewerkt,
vooral op de heupen. De V-hals
is ook weer in de mode.
Echte zomerjaponnetjes waren
er op deze show nog niet te
ze over in een vergiet en laat ze
zeer droog uitlekken. Hak ze
daarna op een plank zeer fijn,
strooi er tijdens het hakken
wat bloem of maïzena over
om het loslatende kook
vocht te binden. Doe de
massa terug in een pan. Voeg
er de melk met het kookvocht
aan toe, het stukje boter en zoo
noodig wat zout. Laat de groente
onder af en toe roeren ongeveer
5 minuten stoven om de bloem
of maïzena gelegenheid te ge
ven gaar te worden. Doe ze dan
over in een verwarmde dek
schaal en rasp er tot slot wat
nootmuscaat over.
Gevulde koolbladeren. 1 niet
te groote witte of savoye kool,
250 gr gehakt, 150 gr. oud brood,
zout, peper, nootmuscaat,
1 restje jus met kookvocht van
de kool, aangelengd tot een
hoeveelheid van 2 dl, paneer
meel, 1 stukje boter.
Verwijder de leelijke bladeren
van de kool, maak vervolgens
de andere bladeren los, maar
zorg, dat ze zooveel mogelijk
heel blijven. Snijd de dikke
bladnerf uit. Wasch ds bladeren
en zet ze met een bodem kokend
water en wat zout op en kook
ze zoo vlug mogelijk gaar. Laat
ze daarna op een vergiet uitlek
ken. Maak dan het gehakt aan
met het oud wittebrood, dat
in wat melk geweekt is. Breng
het vleesch op smaak met zout,
peper en nootmuscaat Leg de
bladeren op een houten plank
en draai in ieder blad een rol
letje gehakt. Bind er, indien
noodig, een klein draadje om,
leg de rolletjes in een vuurvas
ten schotel, giet er de jus met
het kookvocht overheen, strooi
er dan wat paneermeel op en
leg hier en daar een stukje bo'
ter op. Laat den schotel tn een
heeten oven egaal bruin wor
den. Geef dit gerecht met aard.
appelen als hoofdschotel bij het
middagmaal of presenteer het
als hartig hapje bij het brood.
zien. Slechts een modelletje van
vroolijk gebloemde zijde met een
helder-gelen rand, die meteen
als garneering werd benut. Deze
jurk had een aan het lijfje aan.
geknipt vleugelmouwtje.
Avondjaponnen waren slechts
schaarsch vertegenwoordigd en
men kreeg hier den indruk, dat
men was uitgegaan van het
principe: hoe gekker, hoe
mooier. Bij sommige was de
rok zoo nauw, dat de manne
quin werkelijk moeite had om
zich behoorlijk voort te bewe
gen.
Twee avondjaponnen zouden
wjj willen vermelden. Een met
een hooggesloten glad lijfje van
grijs velours en lange nauwslui.
bende mouwen. Het lijfje was
met een punt aangezet aan een
zeer wijden rok van zilver, wit
en grijs gestreepte zijde. Voor
en achter liepen de strepen
schuin tegen elkaar in. Ook was
er een zeer mooi model van
zwart velours chiffon. Gok hier
een zeer ruime rok en een
glad lijfje. Een korte vleugel
mouw en 'n ruitvormig décolleté.
Voor het afdragen van een oud
blousje of truitje blijft een over-
gooier een ideale oplossing. Vooral
voor jonge nog schoolgaande
meisjes is 't een heerlijke dracht.
En met een modem blousje met
Vk mouw is ook de bakvisch weer
in „de mode".
iJroenUrvoL
BARtNTZ. "^§=-
L 'Z-ELE tl
'loer
n a.ndr H
rtoskov
Kort na de jaarwis
seling werd be
kend dat de Sov-
jets de Noorsche re-
peering verlof gevraagd
hadden tot het vesti
gen van militaire bases
°P Spitsbergen. Daar-
Jjiee kwam een oude
«westie weer op het
aPijt. m de laatste
jaren van de negen
tiende en de eerste van
öe twintigste eeuw toch
^erden lange, vruchte
loze onderhandelingen
tusschen Noorwegen,
Zweden en Rusland
gevoerd over het bezit
jjan deze eilanden. Het
°e!ang van Spitsbergen was toen nog
h'et zeer groot, en de Russen waren
rfeds ten halve voldaan toen zij den
^gendom van de voornaamste kolen
mijnen verkregen. Na den eersten we
reldoorlog werd bij verdrag van Parijs
m 1920 de Noorsche souvereiniteit over
«e eilanden erkend. In 1925 namen de
Noren Inderdaad bezit van den archipel,
met toestemming van de Sovjets, die in
«atzeifde jaar hun goedkeuring aan het
"erdrag van 1920 hadden gehecht.
Sinds dien tijd is er evenwel iets ver
anderd. Amerika en Rusland zijn ook op
strategisch gebied eikaars concurrenten,
jjmerika's militaire voorposten naderen
denkelijk dicht Europa, en wel op een
Pdnt waar de U.S.S.R. het meest aan
den buitenrand ligt. IJsland namelijk
heeft, na lang aarzelen, goedgevonden
dat de Vereenigde Staten gebruik maak
ten van het vliegveld Keflavik, en daar
mede is een van de Amerikaansche pijl-
Punten, op de Sovjet Unie gericht, wer-
Kelijkheid geworden.
Reeds een oppervlakkige beschouwing
Van de aardrijkskundige ligging der ver-
Schillende punten leert dat hierdoor de
Noordelijke Russische havens (Moer-
mansk, Petsamo) onmiddellijk bedreigd
Kunnen worden, terwijl ook de mogelijk
heid ontstaat, dat door de lucht steun
De voorzitter van het comité „Hand
having Rijkseenheid", prof. P. S. Ger-
hfanciy, heeft aan den minister van
wverzeesche Gebiedsdeelen een telegram
gericht, waarin het comité protes-
wert tegen hetmisbruik, dat de
minister, volgens het comité, In de
®erste Kamer gemaakt heeft van de
m<3e van H.M. de Koningin van 7 De-
Cember 1942. De hoofdpunten uit die
zijn geïnterpreteerd op een wijze,
Welke in strijd is met den redelijken zin
«er woorden en hun historische betee-
Kenis, aldus het comité, dat in zijn tele
gram er verder op wijst, dat de Rijks-
eenheid niet is een of andere vage for
muleering, maar die in den van ouds
bevestigden zin, welke in de Grondwet
m neergelegd.
De rijkseonferentie is niet een verga
dering van uitsluitend vertegenwoordi-
8ers van de „republiek" en andere vij
fden van Nederland, gelijk de minister
?n doen bijeenbrengen, maar een zoo
hfeed mogelijke vertegenwoordiging van
~e volkeren van den archipel en de
8arin levende stroomingen.
E*e voldoening aan de behoeften der
^Schillende bevolkingsgroepen dient
*meens de koninklijke rede den door
eg te geven voor het beleid der regee-
«n g.
Re commandant der Eerste Poolsche
Uchtbrigade heeft een bedrag van 150
hd-sterling en van f 5000 ter beschik-
gesteld van den burgemeester van
Ret Belgische Ministerie van Onder
kus deelt mede, dat vanaf 1 Mei de
hjeuwe spelling in alle staats- en ge
meentescholen gebezigd zal worden.
zou worden verleend aan pogingen van
eventueele tegenstanders der Sovjets
om de Russische vloot in de Oostzee te
neutraliseeren of zelfs te vernietigen.
Moskou nam, gebruik makend van
het feit dat Japan tot de mogend
heden behoorde die het verdrag
van 1920 hebben gegarandeerd en nu,
na den oorlog, zulk een garantie niet
langer kan geven, de ongeldigheid van
dat verdrag tot grondstelling van zijn
verzoek aan de Noren. Hiertegen is he
vig protest gerezen van Angelsaksischen,
vooral van Amerikaanschen kant. En
thans is Noorwegen, dat bijna twee
maanden in dubio gestaan heeft of het
nu de Russische dan wel de Wester.sflie
zijde zou kiezen, tot een besluit gekomen:
Rusland krijgt geen bases, maar herzie
ning van het verdrag wordt in uitzicht
gesteld.
Feitelijk is dit een nederlaag van het
Kremlin voor Amerika. Men had immers
de bases op Spitsbergen noodig als te
genwicht tegen de Amerikaansche po
sitie op IJsland; zoo zou minstens voot
wat de Noordelijkste bedreiging aangaat
Rusland over een krachtig punt van ver
weer, misschien zelfs van aanval, kun
nen beschikken.
De Noorsche beslissing nu doet deze
mogelijkheid verdwijnen. De bereidheid
tot herziening is niet anders dan een
doekje voor het bloeden, daar herzie
ning moet geschieden in overleg met de
garandeerende mogendheden, uitgezon
derd Japan; en zulk overleg zal zeker op
een afwijzing der Russische verlangens
uitloopen.
Op rustige en weinig opvallende wijze
betrekken de wereldmachten hun stel
lingen. Evenmin als in een oorlog geven
zij in vredestijd een snipper grond zonder
noodzaak prijs.
Een toekomstige oorlog, die uiter
aard een atoomoorlog zal zijn, zal
niet afhangen van het fe't hoeveel
atoombommen een land bezit, maar
van het feit, wie er het eerst een
gooit. Want dat tand zal daardoor in
staat zijn, zijn tegenstander direct
buiten gevecht te stellen. Zelfs kan
de aUgS^ voor den eersten klap zóó
ver gaan, dat men niet eerst afwacht
of een conflict op andere wijze gere
geld kan worden, doch al direct met
atoombommen gaat werken, aldus
prof. dr. M. G. J. Minnaerts, hoog
leeraar aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht, tijdens een voordracht te
Rotterdam.
Men zal niet op elkanders idealisme
of goede trouw kunnen rekenen om dit
probleem op te lossen, zoo vervolgde hij.
Het is echter mogelijk ondanks weder-
zijdsch wantrouwen een effectieven con
trolemaatregel te treffen. Daarvoor is
het noodzakelijk eenig begrip te hebben
van het atoombom-procédé. Voor het
maken van de „atoombrandstof" zooals
prof. Minnaerts dit uitdrukte, is het
noodzakelijk de uit de mijnen gedolven
uranium- en andere daarvoor geschikte
ertsen te zuiveren, totdat men de radio
actieve stoffen overhoudt, noodzakelijk
De heer W. J. Andriessen, voor
zitter van de K.V.P., deelt het vol
gende mede:
Het voorloopig Katholiek Comité
van Actie plaatst thans adverten
ties, waarin o. m. gezegd wordt, dat
deze actie gevoerd wordt „met in
achtneming van het verband der
K.V.P.". Wij verklaren met nadruk,
dat deze actie geheel en al buiten
hét K.V.P.-verband om gevoerd
wordt, en dat de leiders dezer actie
tot nog toe niet hebben willen in
gaan op een onzerzijds gedaan voor
stel om de Indische kwestie op een
speciale Partijraadsvergadering an
dermaal aan de orde te stellen.
Zooals de actie nu gevoerd wordt,
is ze in strijd met de Partijregle
menten en derhalve onorganisato
risch, ook omdat de heeren Weiter
os. er niet tegen opzien, plaatselijke
comité's voor het bereiken van hun
doel op te richten.
Met een beroep op artikel 35 van het
Algemeen Reglement en op artikel 20
van het Reglement op de Partijrecht
spraak kan men deze actie niet voeren
„met inachtneming van het verband
der K.V.P."
Immers deze artikelen bepalen, dat
ieder lid der Partij bevoegd is klachten
in te dienen. Betreffen deze klachten
den gang van zaken in de Partij, dar>
worden zij ingediend bij het Dagelijksch
Bestuur.
De redeneering van de heeren Weiter
c.s. is nu deze:
Ieder lid van de Party kan krachtens
art. 35 klachten Indienen; een collecti
viteit van leden bestaat uit leden van
de Partij: Dus kan een collectiviteit van
leden, door een zekere organisatie in de
Partij In het leren te roepen, met een
beroep op art. 35, klachten indienen.
Dat deze redeneering met de logica op
gespannen voet staat, behoeft voor Inge
wijden geen betoog.
De redeneering moet, wil zij sluiten, als
volgt luiden:
Ieder lid van de Partij kan krachtens
art. 35 enz. klachten indienen; lk ben lid
van de Partij. Dus kan ik klachten In
dienen.
Dat doet men echter niet. waardoor men
tot de gemaakte gewrongen constructie
komt.
Indien een Partijreglement de door de
heeren Weiter c.s. gevoerde actie party -
organisatorisch zou toelaten, dan zou
een partij zich zelf ontbinden.
Immers daardoor zou èn principieel
èn praetisch de mogelijkheid aanwezig
zijn om voor elk programpunt, dat naar
het oordeel van een aantal leden niet
Juist zou worden uitgevoerd, een actie
gelijk aan die van de heeren Weiter es.
te ontwikkelen.
Dan was van een duurzame leiding,
die toch voor een partij onontbeerlijk is,
geen sprake, dan was het met die partij
spoedig gedaan. Reden waarom tegen
deze niet reglementair zijnde actie ten
sterkste stelling moet worden genomen.
Hier zal het hoogste wetgevende or
gaan in de party, de partijraad, het be
slissende woord moeten spreken.
En dit zal nog deze maand geschieden.
voor de fabricage der atoombom, het
geen ontzaglijke Installaties en jaren ty'd
vordert. Daarna brengt men verschillen
de stoffen in een geweldige hoeveelheid
bij elkaar, den zgn. primairen reactir,
waarin zich dan reacties gaan ontwik
kelen, die leiden tot het ontstaan van de
atoombrandstof. Het fabriceeren van de
atoombom eischt een veel eenvoudiger
en minder tydroovende procedure, die in
kleine inrichtingen kan worden uitge
voerd.
Wanneer men nu, zoo vervolgde
prof. Minnaerts zijn fretoog, de eer
ste bewerking in ajle landen verbiedt
en slechts in handen brengt van een
commissie, zooals de door de Ver
eenigde Staten voorgestelde „Atom-
development authority", die geleer
den uit alle landen moet omvatten,
dan is een doeltreffende controle
verzekerd.
Prof. Minnaerts zag in de overeen
stemming, die ten opzichte Van dit
vraagstuk door Amerika en Rusland is
bereikt, een hoopvol teeken. Dat ze het
niet over de wijze van uitvoering eens
zijn, kan slechts leiden tot een gezonde
gedachtenwisseling en daaruij voort
vloeiende gunstige resultaten.
sten zullen in Parijs achterblijven. On
der andere een om het voor de belan
gen van de G.I.-bruiden op te nemen.
Geen voorwereldlijk beest, geen
spookverschijning en evenmin een
voor Carnaval uitgedosten mensch
ziet u op bijgaande foto, maar een
Amerikaanschen soldaat, die het nieuw
ste ademhalingsmasker draagt. Het is
speciaal ontworpen voor gebruik in ge
bieden, waar temperaturen ver beneden
het nulpunt voorkomen. De Amerikanen
experimenteeren er op het oogenblik mee
in Alaska, waar vroegere berichten
meldden het reeds op het oogenblik
eenige regimenten de bitterste koude
hebben opgezocht voor een onderzoek,
hoe menschen en wapenen reageeren
op de laagst mogelijke temperaturen.
Het masker is van een zachte rubber
gemaakt en sluit gemakkelijk bij den
neus en den mond. Het by den mond
uitstekende deel is opgevuld met wol en
metaal, die de warmte van den adem
beschutten en later weer meedeelen aan
de ingeademde lucht, waardoor de longen
beveiligd worden tegen té intense kou
en de warmte van het lichaam bewaard
blijft.
De onderteekening van het „Verdrag
van Duinkerken" is niet zonder
moeilijkheden verloopen. Niet dat
een van de partijen op het laatste oogen-
blijk spijt zou hebben getoond of wijzi
gingen wenschte aangebracht te zien.
Dat allerminst. Het is vermoedelijk meer
de verstrooidheid van Bevin of anderen
geweest, welke de onderteekenaars en
de vele aanwezigen lang heeft laten
wachten, want Bevin was 't verdrag en
Bidault de copieën kwijt.
Bidault en Bevin, de ambassadeurs
Massigli en Duff Cooper, Léon Blum en
Paul Reynaud stonden om de Louis XV-
tafel geschaard en keken elkander .^stra
lend" aan, toen men de plechtigheid wil
de beginnen en om1 de copieën van het
verdrag werd gevraagd. Bidault begon in
zijn tasch te zoeken en vond wel een
copie van zijn eigen rede, maar geen
verdrag. Ook de andere tasschen werden
doorzocht, maar nog bleef het verdrag
zoek. Meer dan zestig fotografen wacht
ten buiten de kamer en voor het gebouw
stonden de schoolkinderen van Duin
kerken, druk zwaaiend met Engelsche en
Fransche vlaggen, en vijfduizend bur-
gers^van de stad in den kouden mist. En
ondertusschen zocht men binnen verder
naar het verdrag. De kwestie werd ten
slotte opgelost, toen twee leden van den
staf binnenkwamen. Zy hadden de co
pieën in hun tasch.
door HANS VERHOEVEN
4)
„O, meneer Den Droogen", zei juf
frouw Klassen stijfjes. Haar toon druk
te alles uit: zy mocht dien man niet.
Mijnheer Barkhof kon hem trouwens
ook niet uitstaan. Beslist een gluiperig
gezicht met die zwarte haarlok, die hem
telkens voor de oogen viel, als hij zijn
hoed afzette. En altijd overdreven vrien
delijk, alsof zij niet wist waarom! zij
was wel niet met de zaken op de hoog
te, doch zij had meer dan eens opge
vangen, dat Den Droogen van alle
slechte betalers de kroon spande. Wat
moest hij op dit ongewone uur op Ber
kenrode doen?
„Goeden avond, juffrouw", groette de
bezoeker met een stem als stroop zoo
kleverig en zoet, „kan ik den heer Bark.
hof een oogenblik spreken? Het is nog
al een dringende kwestie
Zij liet hem zonder veel woorden in
de hal, wees met een verachtelijk ge
baar naar de bank Den Droogen kon
dit al dan niet opvatten als een uit-
noodiging om te gaan zitten en be
gaf zich naar de studeerkamer
„Binnen!" gromde een stem, in ant
woord op haar kloppen.
Zij sloot zorgvuldig de deur achter
zich, alvorens te zeggen:
„Hier is Den Droogen voor u Een
dringende kwestie, beweert hij".
Geërgerd bracht Barkhof zijn ruige
wenkbrauwen dichter bijeen en mom
pelde iets, wat aan de ooren van de
huishoudster ontging. Dan maakte hU
een koit en bruusk gebaar:
„Breng dien vent maar hierl"
„U kunt binnenkomen", bracht zii
de boodschap over.
Zij ging niet rechtstreeks naar haar
kamer terug, daar zij bedacht nog het
een en ander met Mien te bespreken te
hebben. Het keukenmeisje was het niet
toegestaan van de zitkamer van juf
frouw Klassen gebruik te maken; ran
gen en standen moeten er zijn, niet
waar? Het werd evenwel in Huize Ber
kenrode niet als een inbreuk op het
reglement voor den inwendigen dienst
beschouwd, als de huishoudster zich
verwaardigde een praatje te maken in
de keuken.
Mien was de koffie al aan 't opschen
ken, om straks gereed be zijn voor de
ceremonie van negen uur. Huishoudster
en dienstmaagd lieten onderwijl niet. na
elkaar hun meening te geven over de
onderscheidene zaken, die den horizon
van hun dageliiksche leven bepaalden.
Dit deel van den avond blijve als vol
komen onbelangrijk in het duister.
Het was slechts een klein deeltje ove
rigens, want de wijzers van de keuken
klok stonden nauwelijks op kwart over
acht, toen Mien er haar gezellin op at
tent moest maken, dat er wederom was
gescheld. Twee deuren waren een te
groote handicap voor de hardhoorigheid
van juffrouw Klassen. Tóch was zij niet
zoo doof of zij kon, in den gang loo
pend, het geluid van twistende stemmen
hooren, dat uit het werkvertrek van
den heer Barkhof tot haar doordrong.
Zij spitste minachtend haar lippen; hij
zat zeker zóó diep in de schuld, dat hij
meende met groote woorden te kunnen
betalen. Kende hij mijnheer toch drom
mels slecht.
Zij was te goed gedisciplineerd om
aan de deur te blijven luisteren al
kostte haar dit eenige moeite en bo
vendien klonk de bel op dat moment
voor de tweede maal.
„Nou, nou, kalm aan", mompelde zy.
Onwillekeurig verhaastte zij echter naar
schreden. Doch haar ergernis verdween
oogenblikkelijk, toen zij den nieuwen ba-
zoeker zag: neef Roelof, het naaste fa
milielid van den heer des huizes. Ook
zijn groet was vriendelijk.
„Goeden avond, juffrouw Klassen. Is
oom thuis?"
Hy had een prettige stem en was wel
gemanierd. Zijn postuur en algemeen
voorkomen moesten hem op den dans
vloer ongetwijfeld een gezocht partner
maken. Nochtans was er iets in zijn ge
zicht, dat mannen minder aantrok. Niet
bepaald iets ongunstigs; het was moei
lijk te definieeren. Mogelijk was het de
weekheid van mond en kin, die het hem
deed.
Hij was de eenige zoon van Barkhof's
overleden broer. Door de nalatenschap
van zijn vader kon de omstreeks vijf
en twintigjarige jongeman zich ruim
bewegen en hij had dan ook de laatste
jaren een onbezorgd leventje geleld: een
beetje gereisd, een beetje aan sport ge
daan, een beetje rondgelummeld in ba
nale gelegenheden van vermaak. Kort
om, hij had zich bezig gehouden met al
die dingen, waarmede lediggangers ge
woonlijk hun tijd vullen. Sinds enkele
maanden was hij evenwel op eigen ver
zoek in de zaak van zijn oom opgeno
men om den handel te leeren. Het had
er allen schijn van, dat hy een ernstige
poging wilde doen zich tot een nuttig
lid van de samenleving te ontwikkelen.
Hij kwam zelden op Berkenrode en als
hij er verscheen, werd hij door zijn oom
met niet al te veel onderscheiding be
handeld. De heer Barkhof was tè wan
trouwend en had tè veel menschenken-
nis om zonder bewijs in den levensernst
van zijn neef te kunnen gelooven.
„Mijnheer Barkhof!" kirde de huis
houdster verrast. „Uw oom heeft juist
bezoek, maar wilt u niet even binnen
komen? Ik denk niet, dat u lang zult
behoeven te wachten".
„Noudat gaat moeilijk Ik ben
niet alleen, ziet u....". Over zijn schou
der zag juffrouw Klassen, dat zijn open
wagentje aan den kant van den weg
stond. Er zat een meisje in, doch de on
dergaande zon scheen de huishoudster
pal in het gezicht, waardoor het fi
guurtje in den auto een onherkenbaar
silhouet was. „Het is niet bijzonder be
langrijkmorgen zie ik hem wel op
kantoor
„Brengt u de juffrouw anders gerust
mee", inriteerde zi) gul. Maar hij wees
haar aanbod af.
egenduiaend inboorlingen, de
meisjes met wit en geel beschu
it derde gezichten, hebben onder
'd geroep den Koning en de Koningin
jd Engeland en hun dochters in Gra-
'Xstown ontvangen. In koor rieper
zwarten „Unmzisa wemvula" en „A
Y^'zwe", wat door vriendelijke en hulp-
^arqige menschen aan het konings-
fJJr Werd vertaald als „Brenger van
kei h" en „Vader der volkeren". De
f.11®? werd binnengehaald als een
sengod. want een toeval wilde, dat
op
den morgen van de aankomst van
hing George voor het eerst in zes
gec]adcien de hemel regen naar de uit-
ZoJrf>ogde velden van Grahamstown ge-
iw'den had. „De koning heeft onze
^Uk'i sered" zei het opperhoofd
öeii'v tegen de omstanders. Vermoe-
!'jk tot zijn spijt kon hij niet psrsoon-
hte- Kiin dank aan den koning over-
tCr5?^n- Want deze bleef in zijn wagen,
êDl<T vukile, voor de bijzondere ge-
scj. ^nheid vol trots een khaki Brit-
ten6.Jas dragend, in de hitte van de
K°n blijven staan.
1 Rngela,nd zouden vele Engelschen
„raag met dezen Afrikaanschen
Ü0et<ï°^man willen rullen. De koude
nog steeds vele dingen met een
^klut ZWartgalhghed bekijken. De ko-
kiljgt tocht naar het warme Afrika
Rat u 2100 ruimschoots zijn deel van,
Wlfli» L°ndensche blad „Sunday Pic-
K- vr»rir*« i-
«n y ®ewyd heeft aan het beantwoor-
deze Engelsche mopperaars.
.tUt 2, Engelsche communistische blad,
*Cü »E>aily worker" noemt, neemt
vorige week zijn geheele voor-
den koning vooral zijn bezoek aan de
Hollandsch-Boeren Nationalistische Ver-
eeniging de „Ossewa-brandwag" kwalijk.
Het blad beleedigt behalve den koning
ook de boeren door boven het bericht
een kop te zetten, die onder andere de
Nederlandsche afstammelingen als de
aanhangers van de Nazi's in Zuid-Afrika
bestempelt.
Drie-en-dertiig maanden, nadat de
eerste Amerikaansche troepen in
Europa aan land gingen, hetzij
in stormbooten op de Normandische
kust of uit vliegtuigen ergens in het
achterland, is officieel een einde aan
de operaties van het Amerikaansche
leger in Europa gekomen. De plechtig
heid, die dit einde bracht, was klein.
Toeschouwers, zooals er tienduizenden
overal langs de wegen hadden gestaan
bij de aankomst, ontbraken by het
afscheid. Een compagnie van de U. S.
Military Police en een bataljon van de
Fransche pioniers waren de eenige aan
wezigen, toen in het Camp Gennevil-
liers bij Parijs eenige dagen geleden de
Stars and Stripes gestreken en de Tri
colore geheschen werd. Het was de
sluiting van het laatste Amerikaansche
kampement.
Parijs merkte van dit alles weinig.
Of het moest op de Champs Elysées
zijn, waar het Etoile Theater voor het
eerst weer zijn deuren voor Fransche
burgers opende. De laatste G.l.'s haal
den hun laatste rantsoenen sigaretten
en chocola uit de cantines, die in de
middaguren van denzelfden dag hun
werkzaamheden beëindigden.
Eenige kleine Amerikaansche dien-
