Truman's voorstel in Huis
van afgevaardigden
N TWil POLEN
Dolle middag voor
juristen
Geen overeenstemming over
de kleine naties
ft,
EINDE VAN EEN GROOTEN OORLOG,
BEGIN VAN EEN NIEUWE GUERILLA
IÉ
Tweede Kamer over bijzondere
rechtspleging
NIEUWE BONNEN
ijUtoiul
30
Tweede geheime
protocol-Yalta
Vice-admiraal Pinke
onderscheiden
Elf verzoeken om gratie
afgewezen
op de heide
VRIJDAG 21 MAART 1947
RAGINA 3
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Chineesche regeering bereikt het hart
van den communistischen weerstand
ZWARE WINDHOOS BOVEN
SEMARANG
Drie vrouwen gedood en
tien gewond
DOODELIJK ONGEVAL
TE DEN HAAG
Heldhaftig optreden in 1940
van de „Van Galen
Mgr. Cobben op doortocht
naar Helsinki
Nederlandsche ontdekkings
reizigers in den Congo
Hulp-aalmoezeniers bij het
K.N.I.L.
Herplaatsing wegens misstelling
Opkomst dienstplichtigen
Nicht van de Koningin
overleden
(Wordt vervolgd)
Met den val van Jenan, sinds 12 jaar
de communistische hoofdstad in
Noord-China, vangt een nieuwe
faze in den Chineeschen burgeroorlog
aan. Hier toch was het centrum van de
communistische macht, in militair zoo
wel als in burgerlijk opzicht. De partij
leider, Mao Tse Toeng, woonde er, om
ring door zijn raadgevers, van wie het
naar Russische voorbeeld gevormde, uit
13 leden bestaande, Politbureau het
voornaamste was en eigenlijk de lakens
uitdeelde. Hier werden de officieren van
het groote communistische leger opgeleid.
Van hier gingen de bevelen uit naar de
millioenenbevolking van Sjensi, Sjantoeng
en Mandsjoerije, voorzoover deze' aan het
communistisch bewind gehoorzaamde.
Toen na den vorigen wereldoorlog de
communistische partij in China gevormd
werd, stond zij onder directen invloed van
Moskou, hetgeen tot uiting kwam in het
groote aandeel dat de Russen Borodin
en Blücher hadden in de vorming der
partij. Onder het regiem van Mao Tse
Toeng kwam men terug van het radicale
leninisme, maar er bleef toch van over:
een strak gecentraliseerde partij-organi
satie, verlangen naar nationalisatie van
verkeer, bankwezen, industrie en onder
wijs en naar coöperatie-onder-staats
toezicht van den handel: terwijl eerst het
privaatbezit uit den booze was, werd dit
echter langzamerhand hersteld en op
het oogenblik is de bescherming van het
privaatbezit zelfs een der program
mapunten der partij.
De communisten verspreidden zich
vooral in het Noorden van China,
onder gestadigen steun van Rus
land. Machtig werden zü er evenwel nog
niet, en hun positie verslechterde, toen
in 1939 het Japansch—Chineesche con
flict de Japansche troepen in Noord-
China bracht. Zij werden teruggedrongen
van de economisch belangrijke punten
(steden, spoorlijnen), maar herwonnen
deze ee'nigszins tijdens den tweeden we
reldoorlog, toen strijd op andere fronten
de Japanners dwong tot terugtrekking
van een aantal soldaten. Na den wapen
stilstand waren zij, met hun uitstekend
gedisciplineerd leger, degenen die groote
deelen van Noord-China aanstonds kon
den bezetten, in samenwerking met de
Sovjet-Unie. Internationale interventie
noopte de Russen de betrokken streken te
verlaten: hun plaats werd echter inge
nomen door de Chineesche communisten,
die, naar toentertijd te Tsjoenking werd
verklaard, de Russische uitrusting over
namen.
Tsjang Kai Tsjek, de leider der Kwo
Min Tang, die met de communisten niet
van meening verschilt ten aanzien van
het te bereiken doel: een goed geordend
en welvarend China, doch een geheel
anderen weg naar dit doel wil bewande
len, eischte zeggenschap voor de natio
nale regeering te Tsjoenking (later te
Nanking) op over de communisten be-
heerschte landstreken. Dezen plaatsten
hier hun eisch tegenover, om dan ook
deel te hebben aan de nationale regee
ring. Het punt waarop echter de onder
handelingen steeds afstuitten was, dat
de communisten, een minderheid van
het Chineesche volk, dus ook een min
derheid in de gewenschte regeering. door
opname in die regeering hun macht zou
den kwütraken in hun „eigen" gebieden.
Voortdurende Amerikaansche bemidde
ling heeft dit obstakel niet uit den weg
kunnen ruimen, hetgeen overigens voor
een deel ook te wijten is aan de voor
keur die de Amerikanen volgens de com
munisten aan den dag legden voor de
Kwo Min Tang.
De burgeroorlog, die met herhaalde
onderbrekingen tus'chen regee
ring en communisten sinds het
einde van den wereldoorlog heeft ge
woed, is met kracht opgelaaid sinds de
Amerikanen in het begin van dit jaar
hun bemiddeling staakten. Er bleef toen
geen ander middel tot overeenstemming
over dan geweld. In het eerst scheen het
alsof de rooden succes zouden hebben.
Dit was evenwel van korten duur, de re
geering is aan de winnende hand: de
verovering van Jenan, dat door 100.000
soldaten verdedigd werd, bewijst het-
Verdediging van één stad door 100.000
man, het sneuvelen (volgens regeerings-
opgave) van 10.000 dier verdedigers,
dat wijst er wel op, dat hier een werke
lijk groote oorlog aan den gang is.
De communisten hebben in het ver
leden altijd hun heil gezocht in een
guerilla, in het vermijden van veldsla
gen, van frontale aanvallen en ontmoe
tingen tusschen groote legermassa's. Den
laatsten tijd schijnen zij zich echter zoo
sterk gewaand te hebben, dat zij het tot
een fronten-oorlog durfden laten komen.
De uitslag bewijst, dat deze taktiek niet
goed geweest is. De regeeringstroepen,
uitgerust met Amevikaansch materiaal,
gedrild door Amerikaansche officieren,
talrijker ook, zijn hun verre de baas
gebleven.
De soldaten van de Kwo Min Tang,
aangevoerd door generaal Hoet Soeng
Nan, hebben thans het hart van den
communistischen weerstand bereikt.
Voortaan zijn de tegenstanders der re
geering weer gedwongen tot „Klein-
krieg", tot het bestoken van flanken,
verbindingen, tot plotselinge overvallen
enz. De val van Jenan maakt een eind
aan den „grooten oorlog". Hier komt bij
dat het communistisch bewind het
sterkst en het best ingericht was in
de omgeving van Jenan, de provincie
Sjensi. Docr de overgave van het cen
trum, vervalt Sjensi als communistisch
geregeerd gebied en de tegenstand
meet nu gevoerd worden van de minder
hecht georganiseerde Noordelijke pro
vincies. Het ziet er derhalve naar uit,
dat Tsjang Kai Tsjek inderdaad de si
tuatie meester zal worden.
Een andere vraag is, if dit ook een
einde zal maken aan de innerlijke
verdeeldheid van het gigantische
rijk. Internationale waarnemers meenen
van niet. Volgens hen zal dit einde pas
komen, als de geweldige sociale mis
standen door een verstandig beleid van
hervorming, door orde en sterk gezag
worden verbeterd. Daarvoor heeft
Tsjang nu kans. De toekomst zal uit
wijzen, hoe hij haar heeft weten te be
nutten.
Tijdens het bezoek der Engelsche koninklijke familie aan Maseroe, de
hoofdstad van Basoetoland, reikt koning George een onderscheiding uit
aan Matsébo Seeiso.
Dean Acheson, de plaatsvervangend
minister van Buitenlandsche Zaken der
V.S., heeft Donderdag voor de commis
sie voor buitenlandsche aangelegenheden
van het Huis van Afgevaardigden het
regeeringsstandpunt ten opzichte van de
hulp aan Griekenland en Turkije uit
eengezet. Hij begon met er met nadruk
op te wijzen dat de V.S. het opwerpen
van Griekenland en Turkije als een bar
ricade tegen de expansie van het com
munisme niet aan de UNO konden over
laten. Acheson zei, dat spoed geboden
was. Als de V.S. niet spoedig hulp brach
ten, zou Griekenland ineenstorten. Dan
zouden de integriteit en de onafhanke-
lykheid van Griekenland verloren zijn of
in gevaar komen en de uitwerking daar
van op Turkye kon dan niet uitblyven.
Toen hem gevraagd werd of de
situatie in Griekenland tot oorlog zou
kunnen leiden, aarzelde liü een oogen
blik alvorens te antwoorden en ver
klaarde toen: „Ik wilde eerst zeggen:
Er is geen mogeiykheid, dat het tot
oorlog zal leiden." Hy wachtte op
nieuw, voegde er toen aan toe: „Ik
denk niet, dal het tot oorlog zal lei
den. Door de krachten van de demo
cratie en de vryheid te versterken, zal
men de wrijving tusschen de groote
machten voor een groot deel elimi-
neeren.*'
De ineenstorting van Griekenland en
Turkye zou volgens Acheson een ket
tingreactie kunnen veroorzaken onder
andere landen in het Oosten en Westen,
die onder denzelfden druk zitten en wor
stelen om er onderuit te komen.
Op een vraag of de Amerikaansche
veiljgheid bedreigd zou worden, als Grie
kenland en Turkye ineen zouden storten
Een pessimistische Canadees Pas op gekruiste beenen
Mafsebo Seeiso, gekleurd, kleurig en welgedaan.
Eeen zeer pessimistisch, niet met na
me genoemd man uit Montreal,
die graag lid van het Canadeesche
parlement wil worden, tracht nu kiezers
te verkrijgen met de beloftein
Montreal een enorme schuilplaats tegen
atoombommen te zullen laten bouwen.
Hij plaatst nu reeds adver
tenties in de dagbladen,
waarin gegadigden worden
opgeroepen voor het pach
ten van standplaatsen
voor den verkoop van
„hot dogs", een product
dat wij met het woord
„warme worstjes" zouden
aanduiden. De schuilplaats zal een ge
weldig bouwwerk worden en in den tijd,
dat er nog geen atoombommen uit den
hemel vallen, een groote attractie voor
touristen zijn. En mocht eens de
A(torn) day komen (de bewuste mijnheer
uit Montreal is ervan overtuigd) dan zal
deze Canadeesche stad tenminste op al
les voorbereid zyn.
Tot nu toe hebben zich echter noch
aanhangers, noch gegadigden voor den
verkoop van „hot dogs en andere eet
waren" aangeboden, zoodat zoowel het
parlement als Montreal een belangryk
man en een belangryk gebouw zullen
misloopen.
In een geleerd artikel in een Ameri-
kaansch medisch tydschrift hebben
twee Amrikaansche doktoren na
bestudeering van
acht voorgekomen
gevallen gepubli
ceerd, dat lange
mannen, die de
gewoonte hebben
met gekruiste
beenen te zitten,
voorbeschikt z'in
tot gedeeltelijke
verlamming daar het kruisen der bee
nen een na'deeligen invloed zou hebben
op de centrale zenuw van de kuitspieren.
v
De Zuid-Afrikaansche koningen en
koninginnen, stamhoofden en re
genten hebben in deze dagen van
het bezoek van een koning van overzee
een publiciteit, die zij nooit hebben ge
had en vermoedelyk nooit meer zullen
krijgen. Met vele va^ deze Afrikaansche
grooten hebben wy reeds kennis ge
maakt, maar 't meest van allen is toch
Wel bekend geworden Matsebo Seeiso,
regentesse, volgens veien zelfs koningin
Van Basutoland. By het bezoek, dat zij
onlangs van den koning en de koningin
Van overzee mocht genieten, had zij het
beste en fijnste uit haar kleerenkast te
voorschyn gehaald. De foto toont U het
resultaat: de hoed is van een mode die
wy niet onmiddellijk thuis kunnen bren
gen en de japon is behalve met vele en
kleurrijke bloemen en krullen in rood,
groen, geel en wit nu ook gesierd met
gebonden man oogen en mond van
doodsangst opengesperd met hamer en
beitel wordt bewerkt. De eigenaresse van
het theater doet rare ondervindingen op.
De minst vreemde is nog, dat de eenige
manier om het na-oorlogsche Fransche
publiek schrik aan te jagen, bestaat uit
martelingen en wreedheden van het erg
ste soort. In werkelijkheid gaat het niet
altyd zóóver als het lijkt. Dat bleek wel
onlangs, toen in een bloedige scène de
eerste rijen van de zaal een stem van
achter de coulissen hoorden zeggen:
„Vlug Edmond, vlug, warm het bloed
eens even op."
de teekenen van de orde van het „Brit-
sche Empire", die Koning George haar
persoonlijk omhing. Met de gestreng
heid een Afrikaansche staatsvrouwe
waardig, nam Matsebo Seeiso na afloop
van de plechtigheid samen met de in het
wit gekleede koning van Engeland de
parade af van Basuto-soldaten en bur
gers, die eveneens onderscheidingen ont
vingen. De dag van het bezoek viel sa
men met de herdenking van het feit, dat
79 jaar geleden het eerste stamhoofd
van Basuto-land zich onder protectoraat
van Koningin Victoria stelde.
Onder de befaamde theaters, die Pa
rijs kent, heeft er één een bijzon
dere vermaardheid. Het is een
gebouwde gothische kapel in de rue
Chaptal: Le théatre du Grand-Guignol.
De bezoeker, die onwetend de deur van
dit theater binnengaat en
zonder iets van zijn aard
te weten een voorstelling
bywoont, moet sterke ze
nuwen hebben. Want het
„Groote Poppen-theater"
is een gebouw van duizend
griezels. Er worden vrou
wen vermoord en mannen
gemarteld, een liefhebberij,
die door gebeurtenissen in
den oorlog stof te over
heeft. De' directie stelt het
programma met zorg sa
men en niemand hoeft
bang te zijn nog griezelend
raar huis te gaan. Want
het slot Is een blijspel. Op
het oogenblik wordt „Le
„Laboratoire" opgevoerd,
waarin (onder andere) een
Naar Aneta eerst thans meldt, trok
12 Maart een zware windhoos over Se-
marang, die een boom uit den grond
rukte, welke neer kwam op een loods
waarin vrouwen steenen tot steenslag
kloppen, gelegen aan Pasar Djohar. Het
gevolg was, dat drie vrouwen op slag
werden gedood en minstens tien vrou
wen ernstig en minder ens tig werden
gewond.
en Rusland een Middellandsche Zee
mogendheid zou worden, zei Acheson, dat
hij er de voorkeur aan gaf hierop niet
te antwoorden.
Over de verdeeling van het door Tru
man voorgestelde bedrag van 400 mill,
dollar deelde Acheson mede, dat hiervan
waarschijnlijk 275 millioen aan Grieken
land en 125 millioen aan Turkije ten
goede zouden komen.
Acheson stelde voor gelden voor Grie
kenland en Turkye, die niet bestemd
waren voor het vergrooten van den rijk
dom, niet in den vorm van leeningen te
verschaffen. Gelden voor andere doel
einden zouden eventueel wel in den vorm
van leeningen kunnen worden verstrekt.
De Amerikaansche militaire steun aan
Griekenland zou bestaan uit leveranties
voor het Grieksche leger. Amerika was
niet van plan troepen naar Griekenland
te sturen.
Naar aanleiding van beschuldigingen,
dat de V.S. de plaats van het Britsche
rijk wilden innemen, zeide Acheson:
„Wij willen in niemands schoenen stap.
pen."
Acheson was het er mede eens, dat er
andere landen waren behalve Grieken
land en Turkije, die door de V.S. zou
den kunnen worden geholpen. Het Ame
rikaansche protest in verband met de
gebeurtenissen in Hongarije, had het
zelfde doel als de steun aan Griekenland
en Turkije. „Wij zijn van meening, dat
men het Hongaarsche volk een regee
ring wil opdringen, waar het o.i. niet
van gediend is," aldus Acheson.
Toen hem gevraagd werd, waarom de
Amerikaansche regeering de communis
ten in China blijkbaar wilde steunen,
antwoordde hy, dat Amerika met meer
dan 1.5 milliard dollar aan goederen en
leeningen de Chineesche nationale re
geering had gesteund. Het had nimmer
aangedrongen op deelneming van de
communisten aan die regeering, maar
slechts een representatievere en meer
capabele regeering gewenscht. Amerika
zou volgens Acheson ook in Zuid-Korea,
ter handhaving van het evenwicht,
financieel moeten bijspringen.
Donderdagmiddag even over twaalf uur
heeft een personenauto op den Rijswijk-
scheweg te 's-Gravenhage een meisje
van 12 jaar en een meisje van drie jaar
aangereden. Het driejarige meisje werd
op slag gedood, het andere bekwam een
hersenschudding en brak haar linkerpols.
Aangezien de auto met vrij groote snel
heid reed en de remmen niet goed func-
tionneerden, heeft de politie deze in be
slag genomen.
(Van onzen parlementairen redacteur)
De Tweede Kamer heeft den geheelen
middag volgepraat over het wetsontwerp
„Nadere voorziening met betrekking tot
de Bijzondere Rechtspleging" en nog
staan er eenige sprekers op de lijst. Een
dolle middag voor juristen en allen, die
in deze zaken zoo gaarne stokpaarden
berijden zooals oud-minister Burger,
die er een heele stoetery op na houdt
maar buiten dit kleine clubje voor nie
mand bijster interessant en veel van
deze beschouwingen, deels van histori-
schen aard, waren voor het practisch
beleid ook niet van groote waarde. De
meeste sprekers waren van oordeel, in
den geest van een aanhangig gemaakt
amendement, dat er op alle veroordeelin
gen recht van cassatie het amende
ment beperkt zich tot sententies van meer
dan 6 jaar moet openstaan. Terwijl
ook de aandrang op snelle beslissingen
by gratieverzoeken vry algemeen was.
Mr. grassen uitte in het bijzonder zijn
twijfel ten aanzien van de vraag of de
Bijzondere Rechtspleging vóór 1948 inder
daad wel gereed kan zyn.
Hij vreesde een groot overschot van zaken.
Intusschen bleek hij een warm voorstander
van een zoo spoedig mogelijken terugkeer
naar grondwettelijke toestanden. Hij hoopte,
dat de minister zal erkennen, dat een uit
stel daarvan alleen verdedigbaar kan zijn
wanneer de omstandigheden een snellen te
rugkeer naar die grondwettelijke basis on
mogelijk maken. Zijn aandrang om de
dossiers voor de verdediging vlot toeganke
lijk te stellen kwam natuurlijk voort uit
bittere persoonlijke ervaringen. Ook de
kwestie van gratie en amnestie heeft mr.
Sassen aangeroerd, waarbij hij 't standpunt
van den minister, dat hier gratie om rede
nen van staatsbelang moet worden beoe
fend en niet, amnestie, omdat men bij
gratie indivldueele gevallen kan beoordeelen,
bijviel. De doodstraf wil hij alleen in hoogst
ernstige gevallen zien toegepast. Voorts
merkte hij op, dat beveiliging van den staat
een onvoldoende motief is voor de doodstraf.
Molotov heeft op de Dinsdag ge
houden vergadering der ministers van
Buitenlandsche Zaken der Groote Vier
getracht zijn Maandag gedanen herstel,
betalingseischen van 10 milliard Dollar-
kracht bij te zetten door te wijzen op de
besluiten van Yalta.
Hij maakte daarbij den inhoud van
een tweede geheim protocol bekend,
waarin de voorloopige besluiten der
Groote Drie inzake de herstelbetalin
gen waren neergelegd. Het eerste ge.
heime protocol betrof de voorwaarden
voor Ruslands deelname aan den oor
log tegen Japan.
De tekst van het door Molotov aan
geduide protocol luidt:
1Duitschland moet in natura be
talen voor schade toegebracht aan
geallieerde landen tijdens den oorlog.
2.) Duitschland moet bovendien
nog de volgende herstelbetalingen ver.
richten:
a. In den vorm van goederen als in
stallaties, machinerieën, schepen, rol
lend materieel, beleggingen in het
buitenland en aandeelen van Duitsche
ondernemingen.
b.) Jaarlijksche leveranties van goe.
deren uit de loopende productie gedu
rende een vastgestelde periode na den
oorlog.
3.) Een geallieerde herstelbetalings
commissie zal in Moskou worden ge
vormd en bestaan uit afgevaardigden
van de V.S., de Sovjet.Vnie en het
Vereenigd Koninkrijk.
4.) De basis voor de besprekingen
der commissie moet zijn een voorstel
der Sovjet-Russische regeering, dat het
totaal bedrag voor herstelbetalingen
20 milliard dollar moet bedragen, waar
van 50 voor de Soviet-Vnie is.
„De Britsche delegatie was van mee
ning, dat, hangende de besprekingen
over de kwestie-herstelbetalingen door
de Moskousche commissie, geen cijfers
moesten worden genoemd. De boven
vermelde Russisch.Amerikaansche voor.
stellen zijn aan de Moskousche her
stelbetalingscommissie voorgelegd."
w.g. Churchill, Roosevelt,
Stalin.
De plaatsvervangende ministers van
Buitenlandsche Zaken te Moskou heb
ben Donderdag aan de Groote Vier
rapport uitgebracht over de vrijwel vol
komen mislukking van hun besprekin
gen over de wijze waarop de kleine ge
allieerden hun stem in de voorberei
ding van het Duitsche vredesverdrag
kenbaar zouden kunnen maken.
De plaatsvervangers zij„ het er wel
over eens geworden dat een soort raad
gevende commissie van achttien of
negentien landen gevormd moest wor
den, die zou werken in vier sub-com
missies. Ook meenden zij allen dat de
vroegere satellietstaten, die later aan
geallieerde zijde gevochten hebben, hun
meening kenbaar moeten kunnen
maken.
Bidault heeft Donderdag in verhoo
ging van het Duitsche industrieele po
tentieel toegestemd op voorwaarden, dat
hierdoor Frankrijk niet de kolen ont
houden worden die noodig zijn voor
het goed functionneeren van haar in
dustrie en dat verhooging van het Duit
sche industrieeie potentieel geen ge
vaar van herbe apening oplevert.
Wat betreft den wensch der overige
drie groote mogendheden om de staal-
productie in Duitschland te verhoogen,
zeide Bidault, dat deze productie om
veiligheidsredenen niet de 7.5 millioen
ton per jaar te boven moet gaan. Hij
stelde voor Duitschlands naburen de
extra quantiteit staat, die Duitschland
noodig heeft, te laten leveren, waardoor
tevens de staalproductle der vredelie
vende naties gehandhaafd kan blyven.
Ook het vergeldingselement speelt hier
naar zijn meening een rol. Van de werking
van het wetsontwerp in zijn geheel maakte
hij zich geen overdreven voorstellingen,
doch hij erkende wel, dat het een effi
ciëntere spreiding van de beschikbare
krachten bij de Bijzondere Rechtspraak
tengevolge zou hebben.
In tegenstelling tot den heer Sassen
oordeelde mr. Burger, dat de Bijzondere
Hoven nog zwaarder belast zullen wor
den dan zij reeds zijn. Ook hij betwij
felde of de Bijzondere Rechtspraak in
1948 gereed zou zijn met haar taak. Hij
betwijfelde zelfs of dit'de bedoeling van
's ministers adviseurs werkelijk is. Naar
zijn meening bestaat er een afdoender
middel om de zaken te bespoedigen: op
dracht van den minister om binnen 14 da
gen alle dossiers te distritueeren over
de Tribunalen. Overigens was de heer
Burger volstrekt niet uitsluitend pessi
mistisch gestemd over de resultaten van
het beleid van minister Van Maarseveen.
Hij gaf toe, dat hy op eenige punten
heeft gezegevierd, doch op het punt van
de decentralisatie heeft hij naar zyn
meening gefaald.
De minister van Marine heeft vice-
admiraal A.S. Pinke den Bronzen Leeuw
overhandigd. Aan vice-admiraal Pinke
is deze hooge onderscheiding toegekend
wegens zijn optreden als commandant
van H. MS. torpedobootjager „Van Ga
len" in den rang van kapitein-luitenant
ter zee by de actie op 10 Mei 1940 te
Rotterdam.
Men zal zich herinneren, dat H. Ms.
„Van Galen" op dien vroegen morgen
met spoed van Den Helder naar Hoek
van Holland is opgestoomd en den
Nieuwen Waterweg is opgevaren om een
beschieting te kunnen uitvoeren op het
vliegveld Waalhaven, dat Duitsche
luchtlandingstroepen hadden bezet. Het
schip wist te ontkomen aan 36 aanval
len van Duitsche stuka's, doch werd
tenslotte zóó ernstig beschadigd, dat
het, na in de Merwedehaven gemeerd
te zyn, kapseisde en zonk. De beman
ning heeft toen aan de Waal den strijd
voortgezet, tezamen met de mariniers.
Donderdagmorgen vertrok per K.L.M.-
vliegtuig naar Stockholm Monseigneur G.
Cobben S.C.J., de Nederlandsche bis
schop in Finland (Helsinki"!.
Mgr. Cobben heeft te Parijs het con
gres der noodlijdende landen bijgewoond,
dat aldaar onder auspiciën van de „Se-
cours Catholique" werd gehouden. 27
landen, waaronder ook Nederland, heb
ben aan dit congres deelgenomen. De
hoofdpunten, die op dit congres ter
sprake zijn gekomen, zijn: materieele
hulpverleening; intellectueele hulpverlee
ning; hulp aan „displaced persons." Te
vens is op het congres de mogelijkheid
■besproken tot een „secours internatio
nale" te komen. ifgr. Cobben, die zich
op doortocht van Parys via Amsterdam
en Stockholm naar Helsinki bevond,
werd uitgeleide gedaan door rector H.
Finke uit Den Haag.
De Nederlandsche cineast en geograaf
Regout is Zaterdag vergezeld van zijn
vrouw te Elisabethstad (Belgische Con
go) aangekomen. Beiden zijn daarop vol
genden Maandag naar Leopoldville ver
trokken, dat zy over 14 dagen hopen te
bereiken. Vervolgens zullen zij van Ma-
tadi per boot naar Lagos in Nigeria rei
zen.
Zooals bekend is de heer Regout in
October van verleden jaar naar Afrika
vertrokken. Hij verbleef vier maanden
in Fransch West.Afrika, waar hy den
oorsprong der rivieren onderzocht
De heer Regout heeft een aantal kleu
renfilms opgenomen en zal aan de hand
hiervan na zijn terugkomst in Europa
lezingen houden.
By besluit van den Luitenant-Gouver
neur-Generaal zyn tydelyk benoemd tot
hulpaalmoezenier by het K.N.I.L. (ge
lijkgesteld met den rang van kapitein)
pastoor P. H. Timmermans, pastoor I.
G. J. M. Driessen en pastoor C. P. G.
Willems.
Voor het tijdvak van 23 Maart t/m
5 April.
BONKAARTEN KA, KB, KC 703 (str.3)
65-2 algemeen 750 gr. suiker, boterham-
strooisel enz. of 1500 gr. jam, stroop
enz. of 750 gr. chocolade of suikerwerk
BONKAARTEN KD, KE 703 (strook 3)
66-2, 66-3 alg. 250 gr. suiker, boterham
strooisel enz. of 500 gr. jam, stroop
enz. of 250 gr. chocolade of suikerwerk
BONKAARTEN MA, MD 704, bijzonde
re arbeid en a-s. moeders (strook 3)
65-4 suiker 250 gr. suiker, boterham-
strooisel enz. of 500 gr. jam, stroop
enz. of 250 gr. chocolade of suikerwerk
TABAKSKAARTEN ENZ. QA, QB, QC
703.
65-1 tabak 3 rants, tabaksartikelen.
65-2, 65-3 tabak 2 rants, tabaksartikelen
65-1 versnaperingen 200 gr. chocolade
en/of suikerwerk of 200 gr. suiker,
boterhamstrooisel enz. of 400 gr. jam.
stroop enz.
65-3 versnaperingen 100 gr. chocolade
en/of suikerwerk of 100 gr. suiker, bo
terhamstrooisel enz. of 200 gr. jam,
stroop enz.
T
Een bruidspaar uit Urk liet zich te
Bussurn in den echt verbinden.
Bruidspaar en familieleden in Urker
kleederdracht, hadden groote belang
stelling.
De Eerste Kamer heeft Donderdag de
begrooting van Buitenlandsche Zaken
goedgekeurd.
Tot dusverre is op 26 gevallen een be
slissing gegeven in zaken van gratie ten
aanzien van ter dood veroordeelden. In
15 gevallen is de gratie wel, in 11 niet
verleend, aldus antwoordt de minister
van Justitie op vragen van het Tweede
Kamerlid Donker.
Tusschen het tijdstip, waarop de ge
vallen het departement bereikten en dat,
waarop de beslissing werd genomen, ver
liepen binnen de ambtsperiode van dezen
minister éénmaal 17 dagen, tweemaal 28
dagen, eenmaal 30 dagen, tweemaal 48
dagen, vijfmaal 84 dagen, eenmaal 111
dagen en vyfmaal 115 dagen. Tusschen
binnenkomst by den Raad van State en
verzending van het advies verliepen
eenmaal 7 dagen, eenmaal 30 dagen,
viermaal 33 dagen, eenmaal 36 dagen,
tweemaal 45 dagen, eenmaal 47 dagen,
eenmaal 49 dagen, eenmaal 53 dagen,
eenmaal 58 dagen, eenmaal 62 dagen,
eenmaal 65 dagen, eenmaal 77 dagen en
eenmaal 148 dagen.
De minister verheelt niet, dat sommige
termynen, die verliepen tusschen bin
nenkomst op zyn departement en het
nemen van een beslissing, overmatig
lang zyn, maar de bezwaren die daar
oorzaak van waren, zullen binnenkort
zyn weggenomen.
De richtlijnen voor het gratiebeleid
t.a.v. doodvonnissen, reeds vastgesteld
o"der het kabinet Schermerhom-Drees,
zijn niet voor publicatie vatbaar.
De dienstplichtigen, bestemd voor het
3e regiment Infanterie te Bergen op
Zoom, die 3 Maart j.l. hadden moeten
opkomen en wier opkomst was uitgesteld,
moeten nu Woensdag 2 April opkpmen.
Zy moeten dien dag per eerste reisgele
genheid na 7.00 uur naar Bergen op
Zoom vertrekken. De dienstplichtigen,
bestemd voor het eerste verkenningsre
giment te Amersfoort, die 27 Februari
hadden moeten opkomen, en wier op
komst was uitgesteld, moeten nu Dins,
dag 25 Maart opkomen. Zij moeten dien
dag per eerste reisgelegenheid na 7.00 u.
naar Amersfoort vertrekken.
In Wilton by Londen geschiedde Dins
dag de begrafenis van mevr. Neil Mcea-
chem, een nicht van Koningin Wïlhel-
mina. Zy was de dochter van Prinses
Elizabeth van Waldeck Pyrmont, Prin
ses Elizabeth was een zuster van Ko
ningin Emma.
door HANS VERHOEVEN
Iedereen, die Je in verband met deze
zaak ontmoet, moet je nauwkeurig we
gen, testen op zijn intelligentie. Het gaat
er dan om te beoordeelen of die persoon
of personen geestelijk in staat mogen
worden geacht op zoodanige wyze een
moord te plegen, dat men den indruk
krijgt met een zelfmoord te doen te heb.
ben. Houdt die grondgedachte bij je be
oordeeling vast!
En nu ga je in myn plaats naar Den
Droogen en je pompt hem volledig leeg.
Hier is het adresof nee, laat mij die
aanteekening liever behouden; noteer
maar: Bakkerstraat 312".
Op hetzelfde moment klingelde de te
lefoon: of hy even bij den hoofdinspec
teur van administratie kwam: de plaat-
selyke pers moest een communiqué heb
ben.
Hy had er al op gerekend, een kladje
voor een persbericht lag klaar. Samen
j gingen zy de deur uit, by de trap op
naar boven om de wachtende journalis
ten met een paar nietszeggende volzinnen
tevreden te stellen af te poeieren,
noemden zy het Ruigeflesch door den
stralenden zomermorgen naar het on.
aanzienlyke winkeltje in de Bakkerstraat,
waar hy den eigenaar achter de toonbank
vond.
Den Droogen was bezig een paar klan
ten te bedienen, zoodat Ruigeflesch enke
le minuten gelegenheid had den man in
zijn gewone doen gade te slaan. Deze ob
servatie maakte hem niet veel wyzer,
hoewel hy bereid was op het eerste ge
zicht een hartgrondigen hekel aan Den
Droogen te krygen. De drogist was van
de luidruchtige soort, gewild joviaal en
blijkbaar overtuigd van zyn populariteit
in de volksbuurt, waarin hij woonde. Hij
was bijna voortdurend aan het woord en
doorspekte de conversatie hier en daar
met de twijfelachtige grapjes, waarvan
een marktkoopman zich soms bedient om
publiek te trekken. Ontegenzeggelijk had
hij daarmede succes: de twee jonge vrou
wen, die benoodigdheden voor de wasch
kwamen inslaan, lachten af en toe met
gierende uithalen en lieten duidelijk bly.
ken, dat zy Den Droogen een verre van
toepasselijken naam vonden voor den
groven charmeur, die hun toon zoo goed
wist te treffen.
Wat vrouwen overigens in den man
aantrok, was Ruigeflesch een raadsel. De
politieman was anders dan juffrouw
Klassen gewooniyk niet ontvankelyk
voor eerste indrukken; hij had geleerd
zyn gezond verstand boven zijn intuïtie
te stellen, maar dat nam in dit geval het
feit niet weg, dat hij een instinctieven
afkeer kreeg van den winkelier.
Gluiperig, had de huishoudster van
Barkhof het gezicht van den gepomma-
deerden haarlok genoemd en dat was ook
het eerste oordeel, dat zich aan Ruige
flesch opdrong. Juist daarom maande hij
zichzelf echter tot voorzichtigheid aan;
hij had in zijn loopbaan meer dan eens
menschen met engelengezichten ont
moet, wier innerlijk Beëlzebub bleek te
herbergen. In het tegenovergestelde ge
val paste hij daarom altijd op een on.
gunstig uiterlyk niet als den spiegel van
een verdorven gemoed te zien- De fijne
kneepjes van de criminologische theorie
waren hem vreemd, doch onbewust was
hij een felle tegenstander van Lombroso.
Vandaar, dat hij geen vergaande con
clusie trok uit zijn zwygende taxatie
van Den Droogen's manier van doen en
uiterlijke verschijning. Hij wachtte ge
duldig tot de klanten waren geholpen,
negeerde enkele knipoogjes van ver
standhouding. die de drogist hem toe
wierp en toen de winkelier zich met een
beleefd: „Wat is er van uw dienst?" tot
hem wendde, had hy juist de gevolgtrek
king gemaakt, dat hy hem het best bot
weg kon attaqueeren.
„Vertelt u my eens wat er gisteravond
tusschen u en den heer Barkhof is voor.
gevallen?" vroeg hij plotseling.
Mocht de rechercheur al een oogenblik
de illusie hebten gekoesterd, dat zijn
abrupt begin bijzonder effect zou teweeg
brengen, dan moest de reactie van Den
Droogen hem wel hevig teleurstellen,
want het viel niet moeilijk te constatee-
ren, dat er van eenig uiterlijk schuldbe
sef geen sprake was. Integendeel. Hy
reageerde niet anders dan van elk on
schuldig mensch in die omstandigheden
mocht worden verwacht. Hij was ver
baasd, zeker, hij keek, alsof hy niet wist,
of hij zyn eigen ooren mocht gelooven,
accoord, doch daarbij bleef het.
„Ik begrijp niet met welk recht u zich
met mijn zaken bemoeit," antwoordde hij
koeltjes.
Ruigeflesch, die inzag er niets bij te
zullen winnen, als hij den drogist tegen
zich innam, verzette snel zijn bakens en
probeerde het met een verzoenend
lachje-
„Ik heb altijd in de veronderstelling
verkeerd," zei hij losjes, „dat ons beroep
ons zoozeer van het gezicht kon worden
gelezen, dat het niet noodig zou zijn my
voor te stellen. Ik ben rechercheur van
politie, myn naam is Ruigeflesch."
„Allemaal goed en wel." beweerde Den
Droogen, doch hy zag niet in, dat de po.
litie iets te maken had met een zuivere
privé aangelegenheid tusschen hem en
een leverancier.
„Dat geldt inderdaad in normale ge
vallen," corrigeerde Ruigeflesch vriende-
lyk. „Anders wordt het, als de leverancier
plotseling en onder verdachte Omstan
digheden sterft."
Den Droogen staarde hem een paar
seconden met vorschende oogen aan. als
was hy er niet zeker van of zyn bezoeker
in ernst sprak of niet, dan wendde hU
zich om en opende een schuifdeur achter
zich.
„Let even op de zaak, vrouw!" com
mandeerde hy.
Dat scheen voldoende te zyn, want hij
wachtte geen commentaar uit het on
welriekende interieur van het huis af.
Met een lichte hoofdbeweging noodigde
hy vervolgens Ruigeflesch uit hem te
volgen in zijn kantoortje, een van den
winkel afgeschoten hokje, gevuld met
een aan den wand getimmerd tafelblad,
twee oude stoelen, bergen stof en een ver
warden hoop papieren.
Ruigeflesch genoot in het corps de
reputatie zich door niets uit het veld te
laten slaan- Ditmaal had hij echter
moeite zyn bevreemding te verbergen;
nochtans ging hy met een onverstoor
baar gezicht op de uitnoodiging van den
winkelier in en nam op den stevigsten
der beide zetels plaats.
