Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 19 april 1947 | pagina 4

DOKIE DURF in BORIS BAAL DUIKT OP

Bijeenkomst van

50.000 padvinders

M

I

i

Jamboree...

Jamboree...

CREDITEUREN EISCHEN ENGELSCHE
OVERZEESCHE BEZITTINGEN OP

Bijzondere dankstonden

r

Wij luisteren naar

Va

m

Een zonderlinge

Kauwgom

PRIJSRAADSEL j

LANDLOPER!

MET DE FIETS

op de heide

ZATERDAG 19 APRIL 1947

PAGINA 4

BUITENLANDSCH OVERZICHT

Argentijnsch voorbeeld doet India, Egypte
Irak en Brazilië op uitverkoop aandringen

Op geallieerde kerkhoven
in Nijmegen en omgeving

„Geen bloemen,
f gaarne zeep

VJ

Liturgische Weekkalender

WÊÊm

TEKENCURSUS

naar school

V.

„Hier, rook maar 'ns", zei hij, „dat

IWordt vervolgd).

ZooaLs het al met ieder benauwd
budge# gaat, is de redding van de
Britsche staatsfinanciën, behalve
in de verhooging van de inkomsten, ge
legen in spaarzaamheid met de uitgaven.
Vergeleken bij de verwachtingen is de
werkelijkheid van het afgeloopen be-
grootingsjaar lichtelijk gunstig geweest:
de inkomsten bedroegen 3.341.000.000
pond, terwijl de officieele raming slechts
tot 3.161.000.000 kwam; de uitgaven be
reikten een totaal van 3.910.000.000
pond, 23.000.000 meer dan men had ge
dacht. Er was dus een aanzienlijk tekort,
maar het is kleiner geworden dan het
zich liet aanzien. Voor het nu begonnen
belastingjaar schatte Hugh Dalton, Kan
selier van de Schatkist, de inkomsten
op 3.429.000.000 tegen 3.181.000.000 aan
uitgaven. Hij rekende dus op een over
schot der inkomsten.

Ongeveer zoo groot als de gezamen
lijke inkomsten van het heele komende
jaar, n.l. 3.500.000.000 pond, is de schuld
die Engeland uit den oorlog bij tal van
staten heeft overgehouden. Op dit be
drag is het geraamde overschot, een
kleine 250.000.000, van niet zoo heei veel
beteekenis, en het is toch het uiterste dat
de Engelscben op het oogenblik kunnen
opbrengen: het wordt verkregen door tal
van beperkingen op de goederen des da-
gehjkschen levens niet alleen, maar pok
op de militaire uitgaven, d.w.z. op de
ruggegraat van het Engelsche aanzien in
de wereld. En het dekt bij lange na het
tekort niet van het vorig jaar.

Het ligt dan ook nogal voor de hand,
dat Engeland er op uit is, betalingsfacili
teiten, uitstel of zelfs kwijtschelding ten
aanzien van de oorlogsschuld te verwer
ven. De Dominions zijn daarbij welwil
lend geweest: Canada, Zuid-Afrika, Aus
tralië en Nieuw-Zeeland hebben alle een
gedeelte van hun tegoed geschrapt. Ook
met Argentinië en Portugal was een re
geling wel te treffen, vooral omdat beide
landen ir. Engeland een belangrijk afzet
gebied voor hun producten hebben, dat
zij niet willen verliezen door halsstar
righeid inzake het schuldenprobleem. In
Argentinië, waaraan men rond de
130.000.000 pond schuldig was, heeft men
de zaak afgedaan door verkoop van de
spoorwegen in dat land, die tot dan toe
in Britsche handen waren. Ook Uruguay,
crediteur voor een 35.000'.000 pond, schijnt
wel bereid, zich te schikken.

Anders is het evenwel met den
grootsten schuldeischer, Britsch-
Indië, dat een vordering van
1.200.000.000 pond heeft. De Britsche
delegatie, die over deze som, een derde
deel van de totale oorlogsschulden, in
Februari besprekingen met de voorloo-
pige Indische regeering gevoerd heeft,
drong aan op uitstel en kwijtschelding
en beriep zich daarbij op het onloo
chenbare feit, dat een goed part van
de schuld aan India zelf ten goede is
gekomen: de strijd tegen en de over
winning op Japan hebben de vrijlating
van India, die nu geproclameerd is en
nog ölechts wacht op overeenstemming
tusschen Mohammedanen en Hindoes,
mogelijk gemaakt.

Maar hoe oneens Moslem Liga en
Congres het ook op tal van punten zijn,
zij trekken één lijn wat het Indische
crediet betreft. India is een te arm land,
zeggen zü. om iemand ook maar iets
te kunnen kwijtschelden. Het heeft al
zijn gelden noodig, en wel direct, voor
verbruiksgoederen, industrieele uitrus
ting, handelskapitaal e. d. Men eischt
derhalve dat Groot-Brittannië de afbe
taling zal beginnen met een deel van
de l.rOO.000.000 pond, die het van Ame
rika geleend heeft, met verkoop van
Britsche kapitaals- en bedrijfsbelangen
in India en met verkoop van de in
India aanwezige mkterialen van het
Britsche leger.

Met andere woorden: men verlangt
een uitverkoop van Britsche bezittin
gen ter delging van de oorlogsschuld,
naar het voorbeeld van den verkoop
der Britsche spoorwegen in Argentinië.
En zijn bezittingen zijn nu juist dat
gene, dat Engeland na de vrijwording
van het land nog wil behouden, niet
alleen om iets van de vroegere macht
te bewaren, maar ook, omdat de Indi
sche winsten toch altijd nog een be
langrijke bron van inkomsten voor
het verarmde koninkrijk uitmaken.

Een soortgelijke vraag stelde Groot-
Brittannië aan den op één na
grootsten schuldeischer, Egypte,
dat 470.000.000 tegoed heeft. Men ver
langt kwijtschelding van een deel, uit
stel van de rest, en grondt ook dit op
het voordeel, dat ook Egypte bij de
Engelsche oorlogsinspanningen gehad
heeft. Maar, evenals de bewinslieden
te Delhi, hebben die te Cairo afwijzend
beschikt, o. a. omdat Egypte zelf een
veel grooter aandeel in de oorlogvoering
i heeft genomen dan het met het oog
op zijn verplichtingen eigenlijk had be
hoeven te nemen.

Eenigen tijd geleden zijn de onder
handelingen over deze kwestie afge
broken. De Egyptische minister van
Financiën, Abdoel Megid Badr Pasja,
heeft te verstaan gegeven dat, als de
besprekingen worden hervat (hetgeen
waarschijnlijk is), zijn land zal voor
stellen, de Britsche schuld te doen be
talen in den vorm van de Engelsche
aandeelen in de Suez Kanaal Maat
schappij, in de Egyptische oliemaat
schappijen en in andere ondernemingen.
En hij verbloemde niet, dat dit voorstel
dan geïnspireerd zou zijn op de Britsch-
Argentijnsche transacties. Ook hij blijkt
den treurigen financieelen toestand van
Engeland, ontstaan tengevolge van den
Strijd voor 's werelds veiligheid,, te wil

len gebruiken, om precies het vitale
deel van Engelands positie in die stre
ken, n.l. het beheer over het Suez Ka
naal, zelf te bemachtigen.

Zoo is het oo# met Irak, waar de
schuld 100.000.000 pond groot is. Hier
probeert de regeering van het land de
Britsche belangen in de petroleum-
ontginnings- en transport-maatschap
pijen te bemachtigen; zij wil uiteraard
niets weten van eerrfge faciliteiten ten
aanzien van betaling langs anderen ,weg.

Besluiten wij de rij met 't noemen van
Brazilië, dat 65.000.000 pond te vorderen
heeft. Engeland kan van zijn Brazi-
liaansche schuld af komen door ver
koop van de spoorwegen en de open
bare bedrijven (electriciteit, gas enz.)
die Jiet hier in eigendom heeft.

Der traditie getrourt heeft Hugh
Dalton de "bescheiden, die betrekking
hebben op het Britsche budget, in
een speciaal rood koffertje geborgen,
voordat hij zijn begrootingsrede gaat
uitspreken. Vermoedelijk geldt zijn
glimlach meer het koffertje dan den
inhoud.

Men kan den regeeringen van deze
en andere landen geen ongelijk
geven, dat zij thans, nu zij van
schuldenaren schuldeischers geworden
zijn, zich daar ook naar gedragen en
den Engelschen invloed op hun econo
mische aangelegenheden trachten te ver
nietigen, althans te verminderen. Aan
den anderen kant is het duidelijk, dat
slagen van hun pogingen nog méér het
einde van Engelands machtspositie zou
beteekenen, dan de overname van een
aantal Britsche belangen door Amerika
deze beteekenis al heeft. Vandaar dan
ook, dafc Engeland weinig plooibaar is
geweest bij de gevoerde besprekingen:
het gaat hier inderdaad om „zijn of
niet zijn" als groote mogendheid.

Veel wapenen heeft men in Londen
niet, om zich te verweren tegen de drei
ging, opgeslokt te worden door allerlei
kleine crediteuren. Eén middel is echter
reeds te baat genomen: betaling uit de
Amerikaansche leening schijnt wel on
mogelijk. Een derde deel daarvan is im
mers reeds opgenomen, en Engeland
heeft uitdrukkelijk te kennen gegeven,
dat het „positief niet van plan is", een
nieuwe leening aan te vragen, wanneer
de huidige zal zijn opgesoupeerd. Vergroot
dit eenerzijds wel den aandrang der sta
ten, de aflossing dan maar te doen ge
schieden uit de in hun landen aanwezige
Britsche bezittingen, anderzijds is het
een niet mis te verstaan teeken, dat de
Londensche regeering er niet aan denkt,
om hunnentwil haar internationale po
sitie nog te verslechteren, dat zij dus van
plan is, afbetaling op langen termijn door
te drijven.

Een tweede middel is dat van iederen
debiteur: voorloopige weigering van aan
geboden kwitanties. Men zal hiertoe ech
ter ongetwijfeld 'niet dan in hoogste nood
zaak overgaan, d.w.z. pas dan, wanneer
een schuldeischer werkelijk onredelijk
begint te worden. En dit niet zoozeer om
redenen van eerlijkheid, maar veeleer
om de nadeelen die eraan verbonden zijn.
Zulk een weigering zou immers tegen
maatregelen van het afgewezen land te
gen de Britsche bezittingen aldaar kun
nen uitlokken. En bovendien wil Engeland
zijn naam als solide betaler niet kwijt
raken, zeker nu niet, in een toestand
waarin het om crediet, en daartoe om
internationaal financieel vertrouwen,
verlegen is.

Vermoedelijk zal Groot-Brittannië
langs den weg van overleg de nete
lige kwestie probeeren op te lossen.
Het heeft zich in de leeningsovereen-
komst met Amerika verplicht, vóór 15
Juli van dit jaar zulk overleg minstens
te beginnen. Veel meer dan een begin
zal er wel niet van komen. Overleg tus
schen een armen groote en noodzakelij
kerwijs op voordeel jagende kleinen kan
niet gemakkelijk en daarom ook niet kort
zijn.

UIMNIIIHimiHlllllIHmNllliHIIIIIIIIU

lste JAARGANG

ttiiiiiiiiiiiiiimniiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii;

Si out

iiiMiiiiiiii<iiiiiiiiiiiiiiiiii<uiininiiii!=

üiimmimiiiiiiiiiiiirmiiniiitiiiiiiiiR

Naar wij vernemen zullen op den
nationalen gedenkdag van 3 Mei a.s.
op kerkhoven, waar geallieerde mili
tairen begraven liggen, o.a. Jonker
bosch te Nijmegen, den Molenhoek
en het Canadeesche kerkhof te
Groesbeek, bij Nijmegen, bijzondere
dankstonden gehouden woislen. Te
Mook zal een stille bedevaart in den
avond geschieden, welke uitgaat van
de kerk van Malden naar het
Amerikaansche kerkhof Molenhoek,
waar vervolgens een godsdienst
plechtigheid wordt gehouden.

Gistermiddag brachten deelnemers
aan het Landelijk congres van het Be
grafeniswezen met vele Engelsche gas
ten een bezoek aan het Canadeesche
kerkhof te Groesbeek. Aan den voet van
het kruis werd een fraaie krans gelegd,
waarna eenige minuten stilte werd
doorgebracht. De Engelschen spraken
hun groote bewondering uit voor de
prachtige ligging en inrichting van dit
groote kerkhof, waar een paar duizend
Canadeezen begraven liggen.

„Geen bloemen, gaarne zeep" zette
een origineele Venlosche vader in de
geboorteannonce van zijn zoon. Tee
ken des tijds of een nieuwe stijl in
de traditioneele feestgebrufken?

ZONDAG 20 April 2de Zondag na Pa-
schen 2 H- Maagd. 3 voor Kerk of Paus.
Credo. Praef. van Paschen. MAANDAG
H. Anselmus, Credo. Praefatie van Pa
schen. DINSDAG. H.H. Soter en Cajus
(nieuwe Pausmis). 2 H. Maagd. 3 voor
Kerk of Paus. Praef. v. d. Apost. WOENS
DAG Beschermfeest van tón H. Joseph.
Credo. Praef. van den H. Joseph. DON
DERDAG. K. Fidelis van Sigmaringen. 2
H. Joseph, Credo. Praef. van den H. Jo
seph. Utrecht H. Egbertus. 2 H. Fidelis.
3 H. Joseph. Credo Praef. van den H. Jo
seph. VRIJDAG. Vóór de Mis Litanie van
Alle Heiligen. H. Marcus. 2 uit de Mis
v. d. Kruisdagen. Credo. Praef. v. d.
Apostelen. Of Mis van de Kruisdagen. 2
voor Kerk of Paus. Praef. van Paschen.
ZATERDAG H.H. Cletus en Marcellinus
(nieuwe Pausmis). 2 H. Joseph. 3 H.
Maagd. Credo. Praef. van de Apostelen.
ZONDAG 27 April, 3de Zondag na Pa
schen. 2 H. Petrus Canisius, 3 H. Joseph.
Credo. Praef. van Paschen. Of Mis van
Beschermfeest v. d. H. Joseph. 2 v. d.
Zondag. Credo. Prftef. van Paschen. Laat
ste Evang. v. d. Zondag.

ZATERDAG

HILVERSUM H. 415 M. 13.45 Tooneel
en Film. 14.15 Engelsche les. 14.45 Gram.
15.00 Jeugd. 15.10 Debutantenconcert.
15.45 Kiosk. 16.00 Gram. 16.30 Lez. 17.00
Wigwam. 18.00 Koorzang. 18.15 Lez. 18.30
Buffalo BUI. 19.00 Nieuws. 19.15 Klaas
van Beeck. 19.45 Banden die binden. 20.00
Nieuws. 20.05 Gewone man. 20.12 Gram.
20.30 Lichtbaken. 22.00 Muzikale Tom
bola. 22.45 Avondgebed. 23.00 Nieuws.
23.25 Dansmuziek.

HILVERSUM I, 301 M. 13.30 Gram.
14.15 Sport. 15.30 Boeken. 15.45 MUisr
Sextet. 16.15 Lez. 16.30 Jeugd. 16.55 Gram.
18.00 Nieuws. 18.15 Gram. 18.30 Cadlclub
te Amsterdam. 19.00 Kamerork. 19.45 Lez.
20.00 Nieuws. 20.05 K.N.M.I. 20.08 Dingen
van den dag. 20.15 AB C.-Cabaret. 21.30
Lez. 21.45 Ramblers. 22.15 Doodenhuis.
Hoorspel, 22.45 Johan Jong. 23.00 Nieuws.
23.15 Hobby Hoek. 23.30 Nachtvoorstel
ling. 4

ZONDAG

HILVERSUM II, 415 M. 3.00 Nieuws.
8.15 Hoogmis. 9.30 Nieuws. 9.45 Zondag-
morgenklahken. 10.00 Kerkd. 11.30 Gram.
11.45 Cyclus. 12.15 Boeckhuys. 12.30
Lunchconcert. 13.00 Nieuws. 13.40 Apo
logie. 14.00 Gooische kring. 14.45 Kamp
vuren langs de evenaar. 15.45 Tour de
France, gram. 16.20 K.V.P. in onzen tijd.
16.30 Ziekenlof. 17.00 Kerkd. 18.30 Gram.
19.15 Lez. 19.30 Nieuws. 19.45 Sport. 20.00
Gewone man. 20.08 Act. 20.15 Zilvervloot.
21.00 Hoorspel .Met een kwartje de we
reld rond". II. 21.45 Orgelspel. 22.00
Nieuws. 22.20 Avondgebed. 22.45 Vader's
dagboek. 22.40 Kareol septet. 22.15 Sere
nade. 23.50 Paul Robeson, zang.

HILVERSUM I, 301 M. 8.00 Nieuws.
Gram. 8.30 Lez. 8.45 Johan Jong. 9.15
Lez. 9.30 Men vraagt en wij draaien.
10.00 Toespraak. 10.15 Kamerorkest. 10.45
Gedichten. 11.00 Dameskoor. 11.15 Tri
angel. 12.00 Liederen. 12.30 Zondagclub.
12.40 Koor. 13.00 Nieuws. 13.15 Les Gars

de Paris. 13.50 Lez. 14.00 Danza espagno-
la. 14.05-Boeken. 14.30 Radio Philh. Ork.
15.45 Film. 16.00 The Skymasters. 16.30
Lez. voor de vrouw. 16.40 Sport. 17.00
G.G.-Cabaret. 17.30 Oome Keesje. 18.00
Nieuws. 18.15 Sport. 18.30 Ned. Strijdkr.
19.00 Kerkd. 20.00 Nieuws. 20.05 Act.
20.15 Waltz Time. 20.45 Hoorspel Paul
Vlaanderen contra den Markies. III. 21.15
Orkest. 22.00 Hersengymn. 22.30 Kwintet
23.00 Nieuws. 23.15 Pierre Palla. 23.55 In
de lichtstad, gram.

MAANDAG

HILVERSUM II, 415 M. 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymn. 7.30 Gram. 7.45
Woord van den dag. 8.00 Nieuws. 8.15
Orgelspel. 8.30 Morgenconcert. 9.15 Zle-
kenbez. 9.30 Waterst. 10.30 Morgend. 11.00
Gram. 11.35 Piano-recital. 12.00 Zang.
12.30 Sans Souci. 13.00 Nieuws. 13 15
Scala sextet. 14.00 Moeders. 14.20 Strijk
trio. 15.00 Orkestmuziek. 16.00 Lez. 16 45
Concert. 17.20 Jeugd. 17.45 New Mayfair
ork. 18.00 Sport- 18.30 Gram. 19.00
Nieuws. 19.20 N.C.R.V.-leeslamp. 19.40
Jan van Weelden, orgel. 20.00 Nieuws.
20.05 Stemvork. 20.15 Kamerorkest. 21.00
Lez. 21.40 Vocaal kwartet. 22.00 Nieuws.
22.15 Actueel geluid. 22.30 Gram. 22.45
Avondoverd. 23.00 Concert.

HILVERSUM I, 415 M. 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymn. 7.30 Gram. 8.00
NieuWs. 8.18 Gram. 10.00 Morgenw. 10.20
Regenboog. 11.00 Voordracht. 11.15 En
gelsche liederen. 11.45 Familieber. 12.00
Johan Jong. 12.35 Jan Vogel. 13.00
Nieuws. 13.20 Metropole-ork. 14.00 Gram.
14.30 Vrouw. 14.45 Die Jahreszeiten. 16.05
Kleuters. 16.20 Gram. 16.30 Jeugd. 17.30
Klanken uit de alpen. 1T.45 Jeugd. 18.00
Nieuws. 18.15 Musette-klanken. 18.30
Ned Strijdkr. 19.00 Pianorecital. 19.30 Lez.
20.00 Nieuws. 20.05 Dingen van den dag.
20.15 Vaudeville-ork. 20.50 Hoorspel „De
Meld". I. 22.00 Concert. 22.20 Malando.
22.45 Lez. 23.00 Nieuws. 23.15 Ramblers.
23.45 Filmmelodieën.

9. Het was onge
veer half tien in
de avond toen
Gorgel langs het
huis van Dokie
Durf sloop. „Hij
zei wel geen ouwe
juffrouw zijn die
avonds onder

ze bed kijkt"
ma/rupeidc de boos
doener terwijl hij
zich. na een paar
deskundige hand -
grepen aan het
venster van de
detective te hebben
verricht, de kamer
binnenwrong. Ik

uert rr.ct of meneer Durf een hoogvlieger is, maar assxe ven.
nacht niet hoog de lucht in gaat, is mijn naam geen Gorgel
Het pakje, of liever gezegd, de bom, werd voorzichtig onder

„De Schotten dragen rokken,
De Polen wandelstokken,
Hongaren hebben pluimen op

hun hoed.
Amerika een rijbroek,
Brits-Indië een hoofddoek,
De Zweden staan die witte

mutsjes goed!
Maar allen dragen in hun hart

het grote ideaal,
Dat niet afhank'lijk is van ras of
land of stand of taal."

Wie herinnert zich niet dit
lied uit 1937! De wereldjambo
ree te VogeienzsAg. Misschien
zijn er oudere lezers of lezeres
sen, die er destijds zelf bij wa
ren!

Na tien jaar wordt in de
zomer van dit jaar weer voor
het eerst een Jamboree gehou
den, een vredesjamboree. Niet
in Nederland, maar te Mois-
son in Frankrijk, geleger. tussen
Mantes en Vemon aan de Seine,
in de buurt van Parijs. Deze
bijeenkomst zal zo groots zijn
als die te Vogelenzang in 1937.
Daar waren bijna 30.000 jon
gens uit 42 landen verenigd in
een massaal samenzijn.

Van 9 tot 18 Augustus van
dit jaar zullen te Moisson 50.000
padvinders, 10.000 uit Frankrijk
en de overigen uit andere lan
den (waarvan 1000 uit Neder
land) bijeen zijn. Lord Baden
Powell (8 Januari 1941 overle
den) heeft de benaming „Jam
boree" gekozen.

Het is afkomstig van de
Noord-Amerikaanse Indianen,
die hun bijeenkomsten aldus
noemden.

Sedert zijn jeugd bleek Baden
Powell een bijzondere belang
stelling te hebben voor het
vormen var groepjes van zes of
acht jongens en dan naar bui
ten de vrije natuur in te trek
ken naar zee of naar de duinen
om er mooie uren te slijten. In
een boek, dat hij later schreef,
zette hij zijn spel van „verken
nen" -uiteen en bij tientallen
ontstonden toen de clubjes van
jongens, die er zich op gingen
toeleggen, waardoor eigenlijk
het padvinderswerk ontstond.
Uit de jongenstijd van Baden
Powell is bekend, hoe bij er
zelf eens met een troepje op
uittrok en toen aangewezen
werd om erwtensoep te koken.

Lord Baden Powell

Het resultaat was verschrikke
lijk en het ergste was, dat hij
de brei zelf moest opeten. Toen
al rijpte het plan om alle voor-

komende karweitjes, ook het
koken, grondig te leren, zodat
de jongens op alles zouden zijn
voorbereid. Uit de' geschiedenis
met de soep putte hi) de grote
les, die een wereldspreuk zou
worden: „Weest bereid". Hij
bracht eerst een groot deel van
zijn leven als militair in Zuid-
Afrika door. Dat was aan het
eind van de negentiende eeuw.
Hij regelde voor de soldaten op
leidingen in het verkennen, hij
leerde hen het „padvinden", een
eigen potje koken, wonden be
handelen en tal van andere nut
tige zaken. In 1903 keerde hij
naar Engeland terug om daar te
ervaren, dat zifn boekje zelfs op
de Engelse scholen werd ge
bruikt ter wille van de karak

tervorming en dat de verbrei
ding er van geweldig was.

Eerst in Augustus 1907 hield
hy met een twintigtal jongens
een kamp, zoals hij dat in
Afrika met militairen had ge
daan en leerde de jongens
spoorzoeken, hutten bouwen,
koken, kaartlezen enz. Maar
ook eerlijkheid, liefdadigheid,
zuinig ziji- en allerlei goede
deugden. Hij verliet de militaire
dienst en ging zich geheel aan
de nieuwe taak van de padvin
dersbeweging wijden en werd
een ware „Chief Scout" (hoofd
verkenner)

Op 29 April 1920 riep de chief
scout Baden Powell alle pad
vinders van de wereld samen,
om de eerste jamboree bij te
wonen en zijn oproep had een
groot succes.

Dat a 1 die padvinders zich
zoveel moeite en kosten ge
troosten om een jamboree bij
te wonen, bewijst wel, dat er
nog een andere bedoeling bij
hen voorzit dan alleen maar
een gezellig kamp te hebben.

Een van de hoogtepuhten in
zijn padvindersloopbaan vormde
de jamboree te Vogelenzang in
Nederland in 1937. Hij heeft
toen gezegd: „De ideale pad
vinder op de Jamboree is hij, die
de meeste vrienden, maakt. Niet
hij, die altijd met zijn eigen
kameraden optrekt, maar hij,
die er de meeste nieuwe uit aller
lei delen van de wereld bij
krijgt. Dat immers is het doel
van het kamp."

Tijdens de oorlog heeft men
weinig van hem gehoord. Op
8 Januari 1941 stierf Baden Po
well in Afrika, waar hij vroeger
zo lang had vertoefd. Zijn laat
ste boodschap aan de verken
ners luidde: „De juiste weg om
gelukkig te zijn is geluk te
schenken aan anderen. Probeer
de wereld beter te verlaten dan
je haar vond. Weest paraat om
gelukkig te leven en gelukkig
te sterven; wees steeds trouw
aan je belofte, zelfs als je ouder
wordt. Daartoe helpe je God."

Deze keer maken we eens een
heel eenvoudige tekening.Nu
het voorjaar er weer is, zien
we hier en daar kuikentjes lopen
of kleine eendjes zwemmen. Je
begint een rondje te tekenen in
schuine stand, ongeveer een
ei-vorm; dat wordt de romp.
Twee pootjes er onder en een
boogje in het rondje, dat wordt
een vleugeltje. Je hoeft er alleen
nog een kopje aan te tekenen
met 'n oogje en 'n snaveltje en
dan is het kuikentje bijna ge
reed. De pootjes maak je nu af,
drie lijntjes vóór en een ach
ter; wat streepjes waar het
vleugeltje zit en klaar is het
kuikentje. Gemakkelijk, hè.

te meer om nu maar eens door

te zettenje zult wel geen

onbekende voor ze zijn."

,MÜn naam is Joe Bevan!"
hernam de landloper. „Ik Leb
werkelijk niets op m'n kerfstok,
maar zou liever niet met de po
litie in aanraking komen. Zeg
me hoeveel je hebben moet!"

Maar boer Andy wag niet te
vermurwen. Het recht moest
zijn loop hebben. En zo ge
beurde het, dat nauwelijks een
uur later de landloper tussen
twee agenten in naar het
dichtstbijzijnde bureau gevoerd
werd. Daal waren ze niet ge
woon veel drukte met dergelijke
mensen te maken. Zijn kleren
werden onderzocht en Joe
Bevan ging de kleine cel jn,
om daar te overnachten. Tot
grote verwondering van de
agenten kwam echter bij
het doorzoeken van de zakken
een chèque-boekje te voor
schijn. (Een dergelijk boekje
bezitten rijke mensen, die hun
geld op de bank hebben staan).
De vondst van dit boekje maak
te de zaak ernstiger. Gewone
landlopers beschikken als regel
niet over zoveel geld. Een van
de agenten vroeg dan ook da
delijk:

„Waar heb je dat gestolen,
mannetje?"

„Ik heb niets gestolen!" ant
woordde de andloper veront
waardigd. „Dat boekje behoort
aan mü

Het is al weer jaren geleden,
dat deze korte, maar vreemde
gebeurtenis zich in Canada af
speelde.

Zoals iedere avond, deed boer

Andy zijn rondgang: hij speur
de in stallen en schuren-, voelde
of de deuren gesloten waren en
wandelde om z'n hooibergen. Er
waren de laatste tijd nogal
veel landlopers, die, ongevraagd
en ongewenst, schuur of stallen
binnendrongen, heel vaak niet
alleen om zich een nachtver
blijf te bezorgen, maar ook om
zich toe te eigenen wat van
hun gading was. Ook dit keer
was Andy'. tocht niet vergeefs.
Tussen het stro ontdekte hü
een ongenode gast. Andy trok
de slapende landloper bij z'n
berren uit het stro. Nauwelijks
was deze goed wakker of ,hij
hoorde zich toeschreeuwen:
„Dat is de zoveelste die hier
binnendringt! Ik ben niet op
je aanwezigheid hier gesteld."

„Neem rr-f niet kwalijk," be
gon de landloper vriendelijk,
„maar ik dacht...."

„Watvje denkt, kan me niet
schelen. Ik heb er genoeg van
en zal de politie waarschu
wen

„Doet u dat niet!" verzocht
de landloper. „Ik ben bereid u
voor deze slaapplaats in het
hooi te betalen!"

De boer lachte. „Ja, dat ken
nen weJe schijnt liever

niet met de politie in aanra
king te komen, hè? Eei reden

„Ja, ja, dat kennen we," lach
ten de agenten.

'„En toch is het zo," hield de
landloper vol. „Als je me niet
gelooft, bel dan ftiijn bank op.
Dan zul je horen, hoeveel geld
er op de naam van J'oe Bevan
staat!"

„Allemaal bluf!" meende één
van de agenten. Maar de an
der belde toch op en wam wel
dra tot de ontdekking, dat die
doodgewone landloper bezitter
van een aardig kapitaaltje was,

maaruit zuivere verveling

voor een tijdje het bestaan van
landloper gekozen had.

De agenten stonden wel even
.raar te kijken. Maar ja.... de
zaak: moest volgens de regels
van de wet afgehandeld wor
den. Jóe Bevan, de rijke land
loper, kon behoorlijk op het
bureau overnachten, maar moest
de volgende dag toch voor de
rechter verschijnen. En deze
veroordeelde hem, omdat hij
zonder verlcf in een hooischuur
geslapen had, tot tien dollars
boete.

Joe Bevan vroeg een vulpen
te leen, schreef de kwitantie
(chèque) uit zijn boekje en.
verdween, om zijn iandlopers-
leven voort te zetten.

Binnenkort zullen de Londense
scholieren, die met de fiets naar
school komen, dit alleen nog
kunnen doen, nadat zij een
grondig verkeersexamen hebben
afgelegd.

Ais ze geslaagd zijn en het
diploma ontvangen hebben,
moeten ze dit steeds bij zich
dragen en op verzoek van de
politie tonen.

Dit is, om te trachten het
aantal verkeersongeluken, waar
bij fietsers betrokken zijn, te
verminderen.

Dat in de Verenigde Staten
kauwgom, „chewing gum", een
belangrijk artikel is, blijkt' wel
uit een rapport van het Ameri
kaansche ministerie van Han
del: De Apierikanen kauwen
ieder* jaar een millioen kilome
ter kauwgom op! Volgens de
laatste berekening is gebleken,
dat de bevolking twaalf duizend
millioen stukjes kauwgom ver
orbert!

Tijdens en na de oorlog is de
Amerikaanse kauwgom-industrie
geweldig omhoog gegaan.

In de oorlog moesten de mi
litairen het „maar" met gemicf-'
deld 600 stukjes per jaar doen.
Op torpedojagers in de ge
vechtslinie bedroeg het gebruik
zelfs gemiddeld totaal 10.000
stuks per week. Het werkvermo
gen van arbeiders in de fabrie
ken voor oorlogsmateriaal, die
onder hoogspanning moesten
werken, bleek te stijgen wan
neer er voldoende kauwgom ter
beschikking werd gesteld.

Vooral Mexico levert het sap
voor deze Amerikaanse lek
kernij. Dit sap wint men uit een
zogenaamde „brij-appelboom"
(die altijd groen is) zoals men
rubber verkrijgt door in de
schors inkepingen te maken.
Een boom (soms een meter dik
ke stam) brengt ongeveer vijf
tien kilo sap op. Het sap wordt
gewassen en gezuiverd en daar
na met suiker en pepermunt
olie vermengd. Zo verkrijgt men
de juiste smaak.

door HANS VERHOEVEN

Dokie's bed- geschoven. Alsof het zijn dagelijkse werk was, ver
liet Gorgel, via de regenpijp, de kamer van de detective.

42)

„Zoo zoo", vond Lankman en eerst
toen zij gezeten waren, verduidelijkte hij
deze uitspraak. Zij praatten een half
uur over de zaak en het eenige, wat
werd bereikt, was dat Lankman thuis
opgewarmde aardappelen kreeg.

De raadgevingen van den commissaris
klonken hem nog in de ooren, toen hij
na het eten het burean belde en op zijn
vraag te hoorenkreeg, dat Ruigeflesch
vermoedelijk thuis was te vinden. Hij
slenterde door de zoele avondlucht naar
diens woning, vernam daar, dat de ge
zochte inmiddels naar het bureau was
vertrokken en vond zijn assistent ten
slotte achter de schrijfmachine, bezig
een proces-verbaal te tikken.

„Waar gaat het over?" vroeg Lank
man en las over Ruigeflesch heen wat
deze had geproduceerd. „O, diefstal van
een kofferpathefoon, dat is geen ver
lies. Laat die nonsens maar rusten, ik
heb wat anders voor je te doen."

Hij bracht Ruigeflesch op de hoogte
van de laatste gebeurtenissen in de
zaak-Barkhof en droeg hem op zoo goed
mogelijk bij Den Droogen en Schutter
aan huis na te gaan of deze heeren
wellicht in aanmerking kwamen de ver
vaardiger te zijn van het instrument,
dat op Berkenrode den brand had ver
oorzaakt.

Nadat Ruigeflesch was vertrokken,
zat Lankman meer dan een uur aan
zijn bureau met een potlood in zijn
hand en een velletje papier, een asch-
bak en een doos sigaretten voor hem.
Na afloop van die periode was de doos
half leeg, de aschbak half vol, terwijl
het papier een menigte sierlijke en min

der sierlijke krabbels vertoonde, die de
onmacht van Lankman tot eenige artis
tieke prestatie op dit gebied overduide
lijk bewezen. Doch er scheen een vreemd
licht in zijn oogen en hij kon zich nau
welijks weerhouden er op uit te gaan om
de juistheid van de conclusie waartoe
hij was gekomen, te toetsen. Wat hem
weerhield, was de noodzakelijkheid om
de noodige bewijzen te leveren voor zijn
schier fantastische theorie.

Want terwijl hij aan de hand van de
verzamelde gegevens het geval nog
eens van den beginne af doornam, was
hem een idee in het hoofd gekomen,
dat hij eerst half geërgerd had willen
verwerpen, doch dat hem tenslotte zoo
zeer in beslag nam, dat hij serieus ging
onderzoeken in hoeverre de verkregen
inlichtingen in deze theorie pasten. En
zij pasten wonderwel en hoe langer hij
er over nadacht, hoe meer hij overtuigd
werd van dé juistheid van zijn vermoe
den.

Als zijn redeneering hem naar de
waarheid had gevoerd, behoefde hij van
de beroemde vragen: wie, waar, wan
neer, waarom en hoe nog slechts de
laatste op te lossen. Dat dit niet ge
makkelijk zou zijn, realiseerde hij zich
duidelijk genoeg.

Ruigeflesch vond, later op den avond,
zijn chef in een rookgordijn, nog steeds
gebogen over het papier met de kabalis-
tische teekens. Hij bracht sober rapport
uit: in geen van beide gevallen had hij
den indruk gekregen, dat hij met een
man te doen had, die in'zijn Vlijen tijd
aan helsche machines klungelde. Hij
toonde zich oprecht bedroefd over den
negatieven zin van zijn verslag en vatte
de zwijgzaamheid van den inspecteur als
teleurstelling op.

„Tja", zuchtte hij met wanhopigen
ernst, „welken kant je in deze kwestie
ook uit gaat, bveral stoot je je hoofd,
overal zijn er hinderpalen. Ik snap niet
hoe we er uit moeten komen

Lankman bood hem glimlachend een
sigaret aan.

brengt je misschien op minder pessi
mistische gedachten."

De rechercheur haalde vragend zijn
wenkbrauwen op. Wat scheelde de ba.as
vanavond? Was er iets gebeurd in zijn
afwezigheid, waardoor de zaak een an
der aanzien had gekregen?

Alsof Lankman zijn gedachten kon
lezen, zei hij onder het uitblazen van
een groote rookwolk:

„Zonder dat zich bepaald nieuwe
feiten hebben voorgedaan, meen ik toch
in alle bescheidenheid te mogen zeg
gen, dat ik de zaak in mün zak heb."

ELFDE HOOFDSTUK
Entr'acte

Op den dag na den moord hadden de
kranten met vette koppen „Dei Moord
Op de Heide" op de voorpagina gegeven,
doch gaandeweg hadden andere gebeur
tenissen de sensatie verdrongen en
hoewel er geen avond voorbijging, zon
der dat er eenige melding werd gemaakt
van de vorderingen van het politie
onderzoek (zij het in uiterst vage ter
men), hadden de journalisten toch
langzamerhand belangwekkender onder
werpen gevonden, waarop zij hun harts
tocht voor het bizarre en abnormale
konden botvieren.

Alleen Het Nieuwsblad probeerde de
belangstelling levendig te houden. Niet
dat deze redactie in het algemeen over
meer feitenmateriaal beschikte al was
zij er in geslaagd tenminste één ge
tuige voor het ifcetlicht te brengen
maar Jan van Doorn, de „crime-repor
ter" van het blad wist op geraffineerde
wijze toespelingen te maken over de
klaarblijkelijke onmacht van de politie,
welke hatelijkheden bij het groote pu
bliek zeer in den smaak vielen.

Hij deed dat niet openlijk en er werd
in zijn artikelen zelfs niet zijdelings ge
rept over den moord op de heide. Inder
daad had hy op theoretisch-criminolo-
logisch gebied wel iets in zijn mars en
de serie artikelen, die hij schreef over

Plaats in elk vakje van deze figuur één
lettergreep, zoodat horizontaal zoowel als
verticaal de volgende woorden te lezen

zqn:

1. plaats ln Noord-Holland.

2. netelig vraagstuk.

3. speelplaats voor het kolfspel.

Inzendingen tot en met Dinsdag 29

April op o p e n briefkaart aan t Kasteel
van Aemstel (afd. Prijsraadsel), N.Z
Voorburgwal 6673, Amsterdam.

Oplossing 5 Ajprtl
ASTER B M STRAM a
LISCH I 4. O SCHOL
SPAAK S N KNAAP
LEEUW E 4- T LUWTE
GROEN N 4- G ROGGE
HORST H 4- O SOORT
TAROK O 4- M MARKT
KWAST W 4- E KASTE
TANTE E 4- R TRANT
PRENT R 4- Y TYPEN

De twee bekende en' populaire autoritei
ten zijn dus: Eisenhower en Montgomery

Na loting werden de prijzen toegekend
aan: N. Verburgt, Nassaukade 372. Am
sterdam; P. Tilanus, Alexanderlaan 20.
Hilversum; mevr. Bemelman, Heereweg
128, Lisse: H. Habraken, san. de Klokken-
berg, Bredascheweg 570, Tilburg; J. Klein,
Benviljoenstraat 26, Haarlem; J. v. d.
Weetering. Fienemanstraat -1, Amsterdam.

de werkwijze van de groote buitenland-
sche poUtie-instellingen, zooals Scot
land Yard en de Süreté, gaven overdui
delijk te verstaan aan 'welke methode
hij de voorkeur gaf.