Het veertigjarig bestaan van den R.K. Dioc. Middenstandsbond PO Cs VIJFTIG JAAR DIESEL-MOTOR omroepers! m Resultaat dat eerst na jaren arbeid bereikt werd Vele mogelijkheden nog open Van Meegeren vervalscht... Marshall maant tot spoed I n op de heide Teleurstelling van oud illegalen LEWIS WIL ONDER HANDELEN Koning Paul legt eed af op de grondwet Benoeming gouverneur van Triest Rusland wijst wapen standaardisatie af DINSDAG 22 APRIL 1947 PAGINA 3 Over het crisispunt heen NIEUWE LUCHTLIJN EnschedeEindhoven Brussel Steun aan kath. Poolsche studenten TOEGANG TOT ONS LAND GEWEIGERD Aan Duitsche journalisten en leeraren Rudolf Diesel WEER EEN EI (Wordt vervolgd) Over wedupvenpensioen en wat publiciteits- waarde betreft (Vervolg van pag. 1) Met den tweeden bondsvoorzitter, den heer C. J. G. Struycken, die op 10 Augustus 1916 werd be noemd en achttien jaar lang de leiding zou hebben, trad een nieuw tijdperk in. In 1917 werd het voorstel gedaan en aanvaard, te komen tot oprichting van een eigen Centraal Hanze Bureau. Te vens werd in dat jaar opgericht de ver eniging S.A.N.T.O.S. voor de tubercu lose onbemiddelde standgenooten. In 1917 werd te Utrecht op 4 en 5 Septem ber het eerste middenstandscongres ge houden. Een dag van bezinnen brak aan, de öag waarop het vierde lustrum van den Eond zou worden herdacht, de 13de September 1927. Was er reden tot feest viering? De heer P. J. M. van Tetering, die als voorzitter van de afdeeling Haarlem het welkom toeriep aan de Centrale Raadsvergadering op dien dag, beantwoordde deze vraag met ja en heen. „Neen, als men denkt aan de moei lijkheden, welke de Bond heeft meege maakt; de achteruitgang in ledental zou zelfs, volgens dezen spreker, reden kun- hen geven het Bondsaltaar in rouw te steken en den geestelijken adviseur te verzoeken er een plechtig Requiem ie zingen. Ja, omdat ondanks allen tegenslag de oude getrouwen, de beginselvaste man hen nog onvermoeid op de bres staan voor den middenstand. Het zijn deze mannen die in bange tijden den Bond hebben gered en aan hen brengen wij speciaal op dezen dag een eeresaluut", aldus de heer Van Tetering. De Haarlemsche Middenstandsbond is over zijn crisispunt heen, kan men in 1928 zeggen. Het ledental Saat gestadig omhoog. Het zoozeer ge knakte vertrouwen herstelt zich. Het Centraal Bureau werkt op volle toeren. Chris Jansen werkt en zwoegt, totdat Cod hem riep op 3 April van dat jaar. Een belangrijke gebeurtenis voor de Katholieke Middenstandsbeweging vol- zich op de Centrale Raadsvergade- r'ng van 8 October 1929. Voorgesteld Wcrd, de Bureaux van den Haarlem- Schen Bond en den Ned. R. K. Midden standsbond te concentreeren. Aldus werd besloten. In 1930 vroeg de speciale aandacht de "vganisatie van den jongen middenstand in het Diocees. Er was een Diocesaan Verband van jonge katholieke midden standers tot stand gekomen, waarvan rector Timp de motor was, In 1931 werd opgericht het Diocesaan Voorschot Instituut, waarvan de zetel gevestigd werd in Den Haag. Het 25-jarig bestaan van den Bond werd gevierd op 6 en 7 September 1932. Het werd een feest, dat van hooge waar de was voor het Bondsleven naar buiten en binnen. Op 16 November van dat jaar kan de bondsvoorzitter, de heer Struycken, de mededeeling doen, dat de „Bedrijfsraden- wet" van minister Verschuur door de Tweede Kamer was aangenomen en dat de bedrijfsraden zouden worden uitge rust met verordenende bevoegdheden, waaraan het geheele economische leven behoefte had. Het was een zonnig plekje in de don kerte van dien tijd, toen crediethulp voor den middenstand hoe langer hoe drin gender werd. Het jaar 1933 was een jaar met diepe beteekenis voor de toekomst van den R. K. Middenstand. Het tiende congres van den Bond was de historische dag, waarop de Kath. Middenstandsbeweging aan de Regeering haar middenstands- urgentie-program voorlegde. Op dit Gon- gres werd de stoot gegeven tot vernieuw de activiteit en de grondslag gelegd voor het nieuwe offensief. Er werd geijverd voor een gezond mid- denstandsbedrijf en er werd ontworpen een ordenings-, saneerings- en bescher mingsplan. Van 1933 tot 1937 was er een periode van verhoogde activiteit en van buitenge woon krachtigen arbeid voor de verwe zenlijking van de wenschen en idealen. In 1934 gaat de heer Struycken heen als Bondsvoorzitter. Dertig jaar lang is hij medestrijder geweest in de middenstands beweging en achttien jaar lang voerde hij de opperste leiding. In zijn plaats werd gekozen E. J. M. Stumpel te Hoorn, o.a lid van de Tweede Kamer der Staten- Generaal. Den 23sten December 1936 heeft deze bondsvoorzitter met tact in de Kamer gevochten voor een Vestigingswet op een zoo gezond mogelijke basis In het laatstgenoemde jaar werd Dr. A. Olierook benoemd tot geestelijk advi seur van den R. K. Middenstandsbond, die bij de viering van het dertigjarig be staan in 1937 te Haarlem officieel werd geïnstalleerd. In de maand October van het jaar 1938 geschiedde de installatie van het 10.000ste lid. De Bond telde toen totaal 140 afdee- lingen. Er werd intensief gewerkt aan de zede- lijk-godsdienstige en cultureele verhef fing van de leden, maar ook de stoffe lijke verheffing werd niet veronacht zaamd, Moge het eerste blijken uit het voor treffelijke werk van de kernen, het laat ste komt aan het licht, wanneer men be denkt, wat het hoofdbestuur en het Cen traal Bureau dag en nacht gedaan heb ben, teneinde in goede samenwerking met den N.R.K.M. de middenstandspositie te versterken. En dan niet te vergeten de talrijke spreekbeurten en conferenties, de duizenden mondelinge en schriftelijke adviezen aan de succesvolle handelscur sussen enz. De tweede wereldoorlog brak uit. De Middenstandsbond zette zijn werk voort met onverminderde kracht, al traden de resultaten niet zoo op den voorgrond. Er werd veel in stilte gearbeid. En vele leden hebben daarvan profijt mogen trekken. Nu, twee jaar na de bevrijding, staat de Diocesane R. K. Middenstandsbond in het Bisdom Haarlem sterker en krach tiger dan ooit. Het is een gezonde veer tiger, die midden in het leven staat en aan vitaliteit nog niets heeft ingeboet- Dat de jubileerende Bond steeds mag groeien en bloeien! Gisteren heeft de K. L. M. een nieu wen dienst, EnschedeEindhoven Brussel geopend. Deze dienst verbindt twee Nederlandsche industriecentra met Brussel en is van groot belang voor het economisch contact meI onze Zu*" derburen. Er heeft zich in Nederland een comi té gevormd dat beoogt katholieken Pool- schen studenten, die hun tehuis en vaderland verloren, gelegenheid te ge ven hier te studeeren en hen tevens geestelijk en stoffelijk te helpen. Voor zitter van dit comité is dr. Alph. Mul ders, rector der R.K. Universiteit te Nijmegen, vice-voorzitter dr. A. A. M. M. v. d. Ven te Nijmegen en secretaresse mej. dra. E. L. A. M. Nijst, Sloetstraat 3, te Nijmegen, bij wie de zetel van het co mité is gevestigd. De spaghetti dreef in een foto den wijn Jeep-show Rumoer rond „Stars and Stripes" verjaart. Nauwelijks was Rome tot rust geko men van de relletjes, die Donder dag minister Sforza verhinderden op tijd een handelsaccoord met Enge- JTrnj, te onderteekenen, of werklooze ex- ^'Jgsgevangenen trokken opnieuw naar drukste punten van de Italiaansche "°ofdstad. Zij hadden het Vrijdag niet ministers gemunt, noch op de auto bussen van de stad: zij attaqueerden nu zwarte handelaars, die evenals el- dei"s in Europa in bepaalde straten r°ndslenteren met hun waren. De Ro- jheinsche zwarte markt is wat uitge breider dan de Nederlandsche: zij is een kerkelijke markt. In de kraampjes lig gen alle artikelen opgestapeld, die in Italië niet of in te geringe mate gerant soeneerd worden. De werkloozen, meestal Jongeren, vielen de kraampjes aan en kierpen deze omver. De spaghetti ver engde zich met den wijn uit gebroken "esschen. De Amerikaansche blikjes yieesch en melk werden als projectie- jen bij de wederkeerige bekogelingen ge bruikt. Als een loopend vuurtje ging het bericht van de onlusten door de stad en de kleine en groote straten zakten Ijzeren gordijnen voor de winkelramen etl werden de deuren gebarricadeerd. Met jeeps joegen de Italiaansche politie-agenten door de straten. Maar het" was show. Want even als den vorigen dag vermeden zij ge- vechten met de ex-soldaten en tracht-- teh zij slechts door de snelheid van hun kuto's de menigte uit elkaar te jagen. Desondanks werd een politie-agent ge- kond: hij kreeg een klap met een blijk baar niet al te versch brood in zijn ge dicht. De jongste onlusten in Rome val- len samen met de opening van een Uieuwe communistische campagne in de stad. Moet onder andere daar een van de aanleidingen gezocht worden? Over- a' in de stad posten leden van de Party. De hierbij afgedrukte foto heeft haar geschiedenis. Zij werd genomen, toen minister Sforza Donderdag kerd gemolesteerd door werkloozen, die om „Werk en brood" riepen. Zij blokkeerden bet verkeer, bezetten op de traditioneels kijze eenige autobussen, maar wierpen ?e by" uitzondering niet omver. Tusschen "lb in bevond zich een Amerikaansche Pêrsfotograaf, die deze foto maakte. De Remonstranten poseerden zelfs voor Rem. Bij de relletjes tegen den zwarten Jandei hadden inmiddels andere ideeën ?Ver dit fotografeeren in de oproerige Rreinen postgevat. Toen dus dezelfde biograaf Vrijdag weer foto's wilde ne- jjJbu, kwam er een woedende menigte hem af. Zij overvielen hem, ontnamen Rem zyn fototoestel en rukten de film r uit. Maar de oogenblikken werden nog bhauwder voor den Amerikaan, toen 'Rbn hem herkende als denzelfde van en vorigen dag. Zy eischten het geld, "at hy voor de foto gekregen had. Eerst jjen lang verhaal dat hy „geen cent vangen had", "redde hem uit zijn ^ïikelen Zelfs ik ben niet meer veilig voor dat akelige soort menschen, dat men Ver d°uane noemt", moet Sonja Henie te Zucht hebben, toen 18 Fransche amb- en. haar op het vliegveld van Pa- J" "Overvielen", van top tot teen lieten Ven?°eken' haar k°Hers onderste bo- ^Ueten halen en vervolgens nog 200 voni Sboote Vo ®r in beslag namen. Die 200 dollar - a Sonja nu niet zoo heel erg. „Zoo'n som is het niet, als men bedenkt, «M« Het valt van de gezichten niet te lezen, dat deze Italianen demonstreeren om hun ellende, door gebrek en voortdurende werkloosheid, aan het algemeen besef op te dringen. Het volkskarakter verraadt zich altijd en zeker bij onlusten in een Italiaansche stad dat één 'dag in Brussel mij 150 dollar kost." Sonja Henie heeft bij een glas goede Martini aan de persmenschen in haar Parijsche hotel nog lang zitten mopperen over die Fransche douanen, die haar behandeld hadden, zooals het haar nog nooit overkomen was. En met een zeer boos gezicht vroeg zij den journalis ten eens te onderzoeken of die menschen daar nu wel het recht toe hadden. „In heel Europa is my nog zooiets niet ge beurd." Ze had toen reeds verteld, dat ze Nederland en Oost-Europa nog niet bezocht had. Stars and Stripes", overal bekend waar Amerikaansche soldaten ver blijven of gevochten hebben, heeft vorige week haar vijfden verjaardag gevierd. Deze Amerikaansche soldatenkrant heeft misschien de meest bewogen ge schiedenis van alle bladen, waar ter wereld ook van de persen komend. Want de „Stars" is daar gedrukt, waar Ame rikanen gevochten hebben. Hebben nor male kranten een editie voor het Noor den of Zuiden van het land, deze heeft haar editie voor ergens in Duitschland en voor ergens in het onmetelijke gebied van den Stillen Oceaan. In Londen en Parys, in Luik en Rome hebben de rotatie-persen de „Stars" bij tienduizen den gedrukt. In het DUitsche dorpje Pfungstadt zijn de nu grooten van deze groote krant bijeengekomen om het eer ste lustrum te vieren. Zes generaals stonden op de gastenlyst, om van de kolonels en majoors niet te spreken. Maar de ,,strippen"-teekenaars van het blad, die een plaatsje hebben gekregen in het hart van iederen G.I., die in een loopgraaf of bij het schemerig licht in zijn tank „Stars" uitspelde, waren niet aanwezig. Er was geen plaats genoeg Op het vliegveld te Ypenburg zijn demonstraties gegeven met een 2-persoons privé- sportvliegtuig van Amerikaansch fabrikaat. Het bijzondere van dit toestel is, dat het geen voetbesturing heeft, doch uitsluitend handbesturing. De „Ercoupe" heeft een kruissnelheid van 110 mijl en een maximumsnelheid van 127 mijl. Het dashboard van deze machine is niet veel grooter dan dat van een auto Te Hengelo is aan 51 Duitsche journa listen, leeraren en vertegenwoordigers van vakvereenigingen, die in Engeland een zesweekschen cursus in democratie zouden gaan volgen, de toegang gewei gerd. Ofschoon de Britsche officier, die de groep Duitschers begeleidde, protes teerde hielden de Nederlandsche grens- ambteharen vol, dat de Duitschers geen doorreisvisa voor Nederland hadden en de groep moest onverrichterzake naar Han nover terugkeeren. Het is nu 50 jaar geleden, dat Ru- dolf Diesel, als resultaat van ja ren experimenteeren, zijn eersten bruikbaren motor gereed had. In Januari 1897 liep deze motor dusdanig bevredi gend, dat men de proefnemingen offi cieel als afgesloten beschouwde. Ter ge legenheid van dit feit sprak men in dertijd het vertrouwen uit, dat de Die selmotor van veel nut zou zijn voor de ontwikkeling van de industrie en, al beleefde de Dieselmotor nog verschil lende kinderziekten, en soms zeer zwa re, dit vertrouwen werd uiteindelijk niet tleeurgesteld. Voornamelijk de laat ste vijftien jaar heeft de ontwikkeling van den Dieselmotor een zoo groote vlucht genomen, dat reeds lang de fun- damenteele problemen en constructieve moeilijkheden, waarmede Rudolf Diesej te kampen had, op den achtergrond zijn geraakt. Hetgeen Diesel oorspronkelyk na streefde, was iets geheel anders dan het resultaat dat hij in 1897 bereikte en waaruit geleidelijk de ons nu bekende motor is ontwikkeld. Uitgaande van een zuiver theoretischen opzet moest Diesel langzaam steeds meer voor construc tieve eischen «wichten en zoodoende kwam er tenslotte een motor te voorschijn, die sterk afweek van zijn eerste ontwerp. In 1893 verscheen een boekje waarin Diesel met uitgebreide thermodynamische berekeningen afleidde, hoe een motor moet werken om van de warmte die de brandstof inhoudt, een zoo groot mogelijk deel in nuttigen arbeid te kunnen omzet ten. Met eenige pretentie schreef hij, dat zijn motor het rendement van alle toen bekende machines verre zou overtreiien. Hij probeerde zijn motor zoo goed moge lijk het theoretische kringproces te laten volgen en koos de temperaturen zoo, dat de motor niet kunstmatig gekoeld be hoefde te worden. Teneinde vroegtijdige ontbranding tijdens de compressie te ver mijden, werd alleen lucht gecomprimeerd en de brandstof op het juiste moment in gespoten. De gemiddelde zuigerdruk was bij dit ontwerp zoo laag, dat het betwij- leld moest worden of de motor zelfs wel in staat zou zijn de eigen wrijving te over winnen. Diesel was echter optimist en meende deze moeilijkheid nog wel op te zullen lossen. Begin 1893 werd een contract aangegaan met de Machinefabriek Augsburg, en kort daarop met de firma Krupv in Essen. Al spoedig besloten beide fabrieken elkaar de hand te reiken en gezamenlijk de kosten te dragen van een proefmotor, die onder leiding van Diesel zelf gebouwd zou wor den. Vijf maanden later kwam de eerste uitvoering gereed. Deze motor zou 5 pk. moeten leveren, maar na ruim een maand experimenteeren werd gestopt, omdat in derdaad de motor zijn eigen arbeidsver- liezen niet kon overwinnen. Een nieuw ontwerp werd gemaakt en verschillende veranderingen aangebracht, en deze motor presteerde het ditmaal om een minuut lang onbelast te loopen, hoe wel zeer langzaam. Verdere veranderingen volgden en nu kon men den motor zelfs een weinig belasten. Begin 1896 besloot men voor verdere proeven een geheel nieuwen motor te bouwen en een Jaar later behaalde men hiermee bevredigende resultaten: 17 Fe bruari 1897 werd de motor voor prof. Schröter van de T. H. te München ge demonstreerd en deze was vol lof. Met een thermisch rendement van 26 pCt. stond de Dieselmotor met één slag aan den kop van alle toen bekende moto ren en stoommachines. In binnen- en buitenland werden dadelijk licentierech ten verkocht en van alle deelen der wereld kwam men naar Augsburg om het wonder te aanschouwen. Kort na dit gloriepunt volgde echter eer. diepe crisis. De eerste Dieselmotor die ver kocht werd gaf groote moeilijkheden; de licentiehouders rapporteerden enkel te genslagen en de toestand begon er voor den jóngen Dieselmotor somber uit te zien. Op een tentoonstelling te München, waax men vijf Dieselmotoren zou de monstreeren, traden by he^ starten de eerste tien minuten zulke hevige knal len op, dat men in alle vroegte, vóór dat de tentoonstelling voor het publiek geopend was, de motoren op gang bracht en den geheelen dag liet loopen. Eerst na 1900 wist men den Dieselmotor geleidelijk zoover te verbeteren, dat hij met e«n gerust hart verkocht kon wor den. Van dien tijd af gaat de ontwikke ling steeds omhoog. Hoewel van Diesel's oorspronkelijke idee weinig overgebleven is, spreken we toch nog steeds van Dieselmotoren en we verstaan hieronder een verbran dingsmotor waarby de brandstof aan het einde van de compressie ingespoten v/ordt, en zonder verdere hulpmiddelen zichzelf ontsteekt. Door verbeterde con structies, vooral van de inspuitsystemen, is men tegenwoordig gekomen tot een motor, waarop men zich volkomen ver laten kan, en waTneer men nu een Die- seltrein hoort starten, denkt niemand meer aan de pioniers van dezen motor, die tien minuten met hevige knallen gekweld werden alvorens met hun mo tor Iets te beginnen was. Het groote voordeel van het gebruik van den Dieselmotor is gelegen in de mogelijk heid van dezen motor om goedkoope olie soorten te consumeeren. Dit is een reden waarom de Dieselmotor als scheepsmotor zooveel aantrekkelijkheden bezit. Vooral bij zeeschepen gaan de brandstof kosten lil de papleren loopen en hier heeft de Dieselmotor een bestaansmogelijkheid die grooter wordt naarmate hij zwaardere oliën kan verdragen. Een ontwikkeling in die richting is gaande. De toepassing van een motor, die de versche lucht in sterk gecomprimeerden vorm toegevoerd krijgt, de motor met oplading, maakt het mogelijk een zwaardere olie in den cylinder toch vol ledig te verbranden. De brandstofkosten worden dus minder, terwijl men nu geen last heeft van vervuiling van den motor, die anders bij het gebruik van goedkoopere oliesoorten alt yd optreedt. Men krijgt eenigszins een idee van wat men van een scheeps-Dieselmotor vraagt als men bedenkt dat de motor van een schip op zee soms weken ach tereen werkt en wel met dagen van 24 uur, zonder rust. Elke reparatie brengt met zich mee, behalve de reparatie kosten, tevens een verlies door een aan tal gedwongen ligdagen van het schip. In dit opzicht is de overweging-de moeite waard of het niet mogelijk is schepen te voorzien van een aantal kleine snelloopende Dieselmotoren, zoodat men Ingeval van reparatie den uitgevallen motor geheel kan lichten en door een reserve-exemplaar kan vervangen. De motor, die het opgege ven heeft, kan dan óp den wal gere pareerd worden en het schip kan zonder vertraging zijn weg voortzet ten. In een dergelijk geval is het echter Wanneer men nu een Dieseltrein hoort starten, depkt niemand meer aan de pioniers van dezen motor die tien minuten met hevige knallen gekweld werden alvorens met hun motor iets te beginnen was", aldus ir. J. J. van Rossum in nevenstaand artikel. De foto toont het interieur van de wagen- voerdersruimte in onze Diesel- electrische treinen. noodzakelijk dat het schip een Diesel- electrische installatie krijgt, hetgeen veel duurder is. Ook als tractie-motor vindt de Die selmotor zijn weg. Onze Diesel, en Die- sel-electrische treinstellen, waarvan het aantal in de toekomst nog uitgebreid zal worden, zijn welbekend. Vooral in de V.S. met zijn groote afstanden is de Dieseltrein veelvuldig in gebruik, maar ook de andere landen volgen. In autobussen, vrachtauto's en trac toren zijn het weer veelal Dieselmotoren die hun dagelyksch werk verrichten. Naast vele analoge eischenschappen van benzine- en Dieselmotoren maken en kele verschillen dat de Dieselmotor vooral geëigend Is voor grootere vermo gens. Door het groote aantal K.M. dat een vrachtwagen per jaar rijdt, is het voordeel van de geringere brandstofkos ten hier doorslaggevend en voor het vrachtvervoer heeft de Dieselmotor dan ook nog een veelbelovende toekomst. In dit korte overzicht van -de ontwik keling van den Dieselmotor zijn slechts enkele aspecten belicht. Het blijkt dat de ontwikkeling reeds ver gevorderd is doch dat ruime mogelijkheden nog open staan. Verdere verbeteringen in motor constructie zoowel als in brandstofkwa liteit zullen den Dieselmotor in verkeer en industrie een steeds ruimere plaats doen innemen. Ir. J. J. VAN ROSSUM In de bonnenlijst, die Donderdag as. wordt bekend gemaakt, zal weer een bon voor één ei worden opgenomen. Deze bon aanwijzing zal voor alle leeftijdsgroe pen zijn. In Zeeland is men op de oesterkweekerijen druk in de weer met het per schip uit. zetten van oesterzaad door HANS VERHOEVEN 44) Na de koffie zou hy starten, het was nog te vroeg om met fatsoen bij iemand aan te komen. Toen hij in de verte een eenzame fi guur over de heide zag wandelen, waar in hij zijn overbuurman herkende, kwam het ten oogenblik in hem op zyn voor nemen met hem te bespreken. Allicht zou 'n advocaat hem goeden raad kunnen geven, advocaten plegen immers dagelijks met misdadigers te verkeei'en? Doch neen, 'n gedeeld succes zou minder dan 'n half succes zijn, hij verlangde alle eer aan zichzelf te houden. Zijn borst zwol al van trots, als hij er aan dacht hoe Joop bewonderend naar hem zou opzien en de menschen zouden elkaar toevertrouwen, dat er in Roelof Barkhof toch blijkbaar meer goeds school dan men oppervlakkig zou vermoeden Een ongewone werkdrift greep hem aan. Het was hem niet langer mogelijk rustig op zijn stoel te blyven zitten, hij moest er °P "li» aan den slag, hoe dan ook een begin maken aan het ernstig onderzoek. En omdat hij zijn hart móest luchten, besloot hij toch maar een praatje te gaan maken met den heer Winnink, die juist achter een berken- boschje was verdwenen. Hij volgde een kronkelend heidepaad je, dat nu eens recht op zijn doel af liep, dan weer in grillige bochten naar den bijna tegenovergestelden kant voerde. Zijn groote voornemens hadden hem in een goed humeur gebracht en hy floot onder het gaan een opgewekt marsch- liedje. Hierdoor scheen de heer Winnink zijn nadering te bemerken, want toen neef Roelof nog enkele tientallen meters van het berkenboschje verwijderd was, kwam de advocaat er plotseling achter te voorschyn, herkende den wandelaar en slenterde op hem toe. „Morgen!" groette hy joviaal. „Ook aan de ochtendwandeling?" Zy stonden nu tegenover elkaar. De heer Winnink sloeg zijn arm met een breed gebaar uit, alsof hij de heide met één slag wilde omvatten. „Kunt u zich nu voorstellen waarom wij ons op dit verlaten plekje hebben afgezonderd? Heerlijk, is het niet?" Barkhof Jr. had zyn groet luidruchtig beantwoord en merkte beleefd op, dat het buitenleven inderdaad zijn goede kanten had. „Maar 's winters zal het rJet meeval len", veronderstelde hy. „Dan moet je je hier toch wel van de beschaving af gesneden voelen." De ander haalde zijn schouders op. „Wat is beschaving? Is dat de stad met haar vermaken? Of is dat de gezel lige huiselijke sfeer, met haar vele mo gelijkheden op het gebied van kunst _n ontwikkeling?" Hy glimlachte toegeef lijk. „Op uw leeftijd dacht ik er mis schien ook anders over, dat is waar. Maar langzamerhand kom je tot rust. Onder het spreken was hij langzaam den kant van den grooten weg op ge wandeld en Barkhof hield gelijken tred met hem. Het viel den jongen man op, dat er bij de laatste woorden van den heer Winnink een trek van bitterheid op diens gezicht was gekomen, doch hij ging te zeer op in zijn eigen verwarde gedachten, om daaraan veel aandacht te besteden. Hij vergat zelfs naar den toestand van zijn vrouw te vragen, hoe wel hij dien morgen van juffrouw Klas sen had gehoord, dat zy te bed lag. „De politie schijnt niet erg op te schietenwaagde hij een opmerking, in de vurige' hoop, dat de advocaat er op in zou gaan. Dat deed hij inderdaad, doch anders dan Barkhof had verwacht. „Och wat!" snauwde Winnink zoo plotseling, dat Barkhof er van verschoot, „laten we op een dag als dezen alsje blieft over iets ar.ders praten! Het maakt me beroerd, als ik er aan denk en er zijn warempel genoeg onaangenaamheden in de wereld!" Zijn gezicht stond verstoord en Bark hof kroop nederig in zijn schulp. „Neem me niet kwalykstamelde hij, met een zijdelingschen blik op zijn metgezel, „ik zei zoo maar wat...." En dan, levendiger„U hebt ook gelyk, la ten we die zaak maar rustig aan de vakmenschen overlaten." Dit laatste was een slimmigheidje van hem, althans, hij bedoelde he^ als zoo danig. Winnink, nog steeds nijdig, keek hem vreemd aan. „Heb ik soms beweerd, dat ik daaraan twijfel?" vroeg hij scherp. Barkhof schopte tegen een heidepol- letje, dat vast in den grond bleef zitten en vloekte zacht. Daarna gaf hy ant woord. „Needat nietmaar „Wat maar?" De korte vraag werd afgebeten, kleine adertjes werden zichtbaar aan Winninks slapen. De heele situatie bevredigt me niet... En bovendien, u moet wel bedenken, dat ik nog altijd tot de verdachten behoor, dus hoe eerder de moordenaar is gevon den, hoe beter dat voor myn eigen ge moedsrust is." Winnink wandelde zwijgend door. Aan de onverholen minachting, die uit zijn gelaat sprak, kon Barkhof gevoegelijk opmaken, dat hij niet serieus genomen werd. Zij stonden op den weg en Winnink sloeg, zonder afscheid te nemen, links af in de richting van Heiderust. Barkhof bleef een beetje verbaasd staan. De ad vocaat had een paar stappen gedaan, toen hij zich abrupt omkeerde en terug liep. „Let maar niet op mijn geïrriteerd heid", verontschuldigde hij zich. „Mijn vrouw heeft een slechten nacht doorge maakt, dus u zult eenigszins kunnen begrijpen, dat mijn hoofd er niet naar staat om een praatje te maken." Zij reikten elkaar de hand, Bark hof met- een paar gestamelde woorden, waaruit de ander maar moest opmaken, dat het er niets op aankwam. Dcch lang nadat hij weer thuis was, lag er nog een trek van verwondering op ziin gezicht. Alles goed en wel, maar waar door die plotselinge wisseling van stem mingen? De begroeting was zoo opge wekt geweest, Winnink had enthousiast gesproken over het buitenleven en daar na kwam die ommekeer. De strafzaak tegen den kunst schilder Han van Meegeren, die zich in Mei voor de rechtbank te Am sterdam zou moeten verantwoorden, is uitgesteld tot September of Oc tober van dit jaar. De schilder vertelde aan het A. N. P., dat er op het oogenblik een aantal ver- valschte „Van Meegerens" in omloop zijn. In het geheel heeft hij zes maal geconstateerd, dat er werk In den han del wordt gebracht, met de valsche sig natuur „Van Meegeren". Ook zijn er volgens Van Meegeren talrijke teeke- ningen onder zijn naam in omloop, die niet door hem zijn vervaardigd. Leni gen tijd geleden, zoo zeide hij, k"'am iemand mij vragen een gesigneerde Van Meegeren te willen bekijken en er een briefje op af te geven, dat het doek echt was. Het was een slecht geschilderd stuk, voorstellende Abraham en Hag ar in de woestijn.. De bezitter vertelde, dat hij f 250 voor het doek had betaald. Gisteren kreeg de schilder een doek te zien, waarop aan den achterkant een briefje was geplakt met de verklaring, dat het doek door Van Meegeren was geschilderd. Het was niet gesigneerd Voor hem geldt: „Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet". De laatste vervalschte Van Mee geren is, volgens de „echte" Van Meege ren, een copie van het bekende schilde rij van Gabriel Metsu, voorstellende een vrouw, d'i; het haar van haar kind kamt. Inzake het faillissement van Van Mee geren kan nog worden medegedeeld, dat de kunstschilder aan zijn schuldeischers een accoord heeft aangeboden, hetwelk niet aanvaard is. De behandeling van de faillissementszaak is ook enkele maanden uitgesteld. Het wetsontwerp tot invoering van een buitengewoon pensioen voor deelnemers aan het verzet, alsmede voor hun nagela ten betrekkingen, dat vorige week aan de Tweede Kamer is aangeboden, heeft een onderwerp van bespreking uitgemaakt op een te 's Gravenhage gehouden vergade ring van vertegenwoordigers van organisa ties van hen, die in het verzet werkzaam geweest zijn, e.d. Men bleek ernstig teleurgesteld door het geen thans aan de Kamer wordt voorge steld. Deze teleurstelling gold vooral de regelingen, welke beoogd worden voor de weduwenpensloenen en men was van oor deel, dat met dit wetsontwerp de verwach tingen, welke gewekt waren, niet worden vervuld. De organisaties overleggen thans verder wat haar te doen staat. De mynwerkersleider John Lewis heeft besloten met de myneigenaren te onder handelen over een nieuw collectief ar beidscontract. De Amerikaansche regee ring tracht een vergelyk te bewerkstel ligen tusschen Lewis' mynwerkersbor.d en de myneigenaren, daar tegen 30 Juni de regeeringsexploitatie der mijnen ein digt George Marshall, de Amerikaansche minister van Buitenlandsche Zaken, heeft in een telegram uit Moskou aan gedrongen op onmiddellijke goedkeuring door het Congres van het voorgestelde hulpprogramma voor Griekenland en Turkije. De Amerikaansche senator Arthur Vandenberg deelde in den senaat mede, dat Marshall op de vraag van den senaat, hoe zijn houding t.a.v. dit pro gramma is in het licht van de conferen tie te Moskou, geantwoord heeft, dat hy voor zijn vertrek naar Moskou niet alleen deel heeft genomen aan het opstellen van de formuleering, maar tevens Tru man na zijn boodschap aan het Congres heeft doen weten, dat hy ten volle in stemt met deze politiek. Na Maandagochtend bij het huwelyk van zijn jongste zuster met majoor Bran- dam als bruidsjonker te hebben gefun geerd, heeft Koning Paul van Grieken land 's middags voor de Kamer van Af gevaardigden den eed'van trouw aan de grondwet en de wetten des lands afge legd. In geheime zitting hebben vertegen woordigers van China. Engeland, Frank rijk, de Sovjet-Unie en de V. S. te Lake Success de benoeming van een gouver neur voor Triest besproken. Naar ver luidt, zijn zy echter niet tot een beslis sing kunnen komen. Veldmaarschalk Montgomery's voorstel om tot een standaardisatie van Anglo- Amerikaansche en Sovjet-Russische wa penen te komen, is door Moskou van de hand gewezen. Thans is ook bekend geworden, dat generalissimus Stalin, toen Montgomery Moskou bezocht, bezwaren heeft geop perd tegen de standaardiseering van Britsche en Amerikaansche wapenen, wp.lke reeds had plaats gehad.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | | pagina 3