DC-6, SNELLE MACHINE MET VELE
NIEUWE VINDINGEN
Gemiddelde kruissnelheid meer
dan 425 km. per uur
17
DOKIE DURF in BORIS BAAL DUIKT OP
DE OVERWINTERING
MEIKEVERS
I-
(ZO'N TEKENTJE)
M
r
Wij luisteren naar
W. BARENDSZ
NOVA-ZEMBLA
helpt ook al niet
mg*-
0C V.KOJÜW
Luxueuze inrichting
Aanwinst voor de K.L.M.-vloot
CIRKELRAADSEL
I die terugkeerde
ZATERDAG 31 MEI 1947
PAGINA 4
Technische inrichting
DE VOLKSTELLING
s
J
VAN
OP
TEKENCURSUS
mmmmm
door BARBARA BOWER
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111115
Naar verwacht wordt zal in de herfst van dit jaar begonnen worden met
de aflevering van de zeven door de K.L.M. bij de Douglas Aircraft Com
pany in Santa Monica, Caüfomië, bestelde DC-6 machines. Deze uiterst
snelle en comfortabele machine, die plaats biedt aan 44 passagiers, zal onge
twijfeld zowel in technisch als in commercieel opzicht een belangrijke aanwinst
voor onze nationale burgerluchtvloot blijken te zijn.
de roeren is anders, o. a. in verband
met de grotere snelheid, de romp is
langer dan die van de DC-4 en ook is
dit het geval met de motorgondels.
28 Maart heeft de eerste luxueuze ver-
keersmachine van dit type, die Douglas
na de oorlog heeft uitgebracht, in Santa
Monica haar succesvol debuut gemaakt.
De DC-6 is de jongste van de beroemde
Douglas-familie; nochtans de grootste.
In 1934 was de K.L.M. de eerste wereld
luchtvaartmaatschappij, die met Dou
glas-vliegtuigen ging vliegen; toentertijd
met het eerste verkeerstoestel der DC-
serie, de DC-2, die 14 passagiers kon
vervoeren. Toen even later de grotere
DC-3 uitkwam, die 21 passagiers kon
herbergen, was dat een belangrijke voor
uitgang. De DC-3 was een type, dat
meer succes had dan enig ander vlieg
tuig, waan ook ter wereld gebouwd. Meer
dan 10.000 van deze toestellen hebben
voor, tijdens en na de oorlog op civiel,
maar vooral ook op militair gebied on
schatbare diensten bewezen.
Het eerste 4-motorige toestel in deze
serie was de DC-4, het vliegtuig, dat in
de oorlog als Skymaster, beroemd werd.
Skymasters en DC-4's hebben bewezen,
goede en economische vliegtuigen te zijn
en de K.L.M. heeft ook deze toestellen
tot nu toe op haar wereldlij nen steeds
met groot succes gebruikt.
De DC-6 heeft aanzienlijk sterkere
motoren en is dus belangrijk sneller dan
de DC-4. Laatstgenoemd toestel is uit
gerust met 4 motoren van 1450 pk. elk,
de DC-6 heeft 4 motoren van 2100 pk.,
terwijl zij met waterinjectie 2400 pk.
kunnen leveren. Dit laatste zal het geval
zijn bij de door de K.L.M. bestelde toe
stellen; in totaal maakt dit dus een
verschil in vermogen uit van niet min
der dan 3600 pk. De gemiddelde kruis
snelheid van de DC-6 zal op de K.L.M—
lijnen bedragen 425 km. per uur, dus 100
km. meer dan de DC-4.
Van buiten is aan het vliegtuig niet
veel verschil te ontdekken met de DC-4.
De raampjes zijn wat groter en niet
rond maar rechthoekig, de cabinedeur
bevindt zich aan bakboord tussen en
niet achter de raampjes; mondt dus
niet achter in de kajuit uit maaa- er
midden in (dit houdt verband met de
speciale cabine-indeling). De vorm van
De DC-6 heeft accommodatie voor 44
passagiers. De cabine is luchtdicht en
geïsoleerd terwijl temperatuur, vochtig
heidsgraad en luchtdruk constant wor
den gehouden. Het is een z.g. druk-
cabine, hetgeen betekent, dat tot op
3 K.M. hoogte een luchtdruk van 76 cm.
kwikdruk kan worden gehandhaafd.
Boven die hoogte wordt de druk in de
cabine geleidelijk lager, totdat zij gelijk
is aan die op 2000 M. hoogte. Dit is
het geval wanneer het vliegtuig zich
ongehinderd door luchtstromingen vol
komen gelijkmatig voortbeweegt op 6
K.M. boven zeeniveau (ruim 1000 M.
hoger dan de top van de Mont BlancD.
Voor de verwarming wordt stralings-
warmte gebruikt, verspreid door ver
warmde bodem en zijvlakken. Langs
electrische weg wordt üsvorming op de
propellers tegengegaan; ijsvorming op
de vleugels en staart wordt voorkomen
door verwarming. Het vliegtuig is ver
vaardigd uit een hoogwaardige alumi-
nium-legering, die sterker en lichter is
dan de aluminium-legeringen die tot
dusver in verkeersvliegtuigen werden ge
bruikt. De DC-6 is het eerste vliegtuig
waarin al deze nieuwe vindingen zijn
toegepast. Dit stempelt het toestel tot
een der modernste ter wereld.
In de cockpit is een speciale ver
lichting aangebracht, die spiegelen
van de ruiten voorkomt en de be
stuurders minder snel vermoeit doet
zijn. De overbrenging van de be
sturing is zo licht, dat één bestuur
der de machine kan landen met
slechts één hand aan het stuurwiel.
De ontwerpers van de DC-6 hebben
tot doel gehad, een buitengewoon ruime
cabine te scheppen en hierin is men vol
komen geslaagd. De hoogte van de passa
gierscabine is ruim 2,10 M., de .breedte
meer dan 3 M. en de lengte 20^ M. De
passagiers komen de cabine binnen door
een grote deur, ongeveer in het midden
van de romp, en komen dan eerst in een
ruimte waar de vestiaire en het buffet
zijn. Hiervoor bevindt zich een compar
timent waar 32 zitplaatsen zijn, waarvan
aan bakboord de voorste 4 zitplaatsen
zijn afgescheiden, die bestemd zijn voor de
bemanning; achter in de machine is een
afdeling met nog 16 zitplaatsen. 2 zit
plaatsen kunnen vervangen worden door
1 bed.
Van zijn diepe fauteuil met een ge
makkelijke hoge leuning, die in elke
gewenste stand gebracht kan worden,
heeft men een ruim uitzicht door de
grote rechthoekige ramen. Achterin de
machine bevindt zich een luxueus da
mesboudoir met een hoge spiegel, een
divan en twee kaptafels, die voorzien
zijn van verstelbare spiegels en verlich
ting. Een daarvan gescheiden afdeling
bevat een wastafel en een kleinere was
kom met assesoires en een grote spiegel.
Zowel piloten als passagiers, die in
Amerika met de DC-6 gevlogen hebben,
zijn enthousiast over prestaties en com
fort van deze luchtreus, die het resultaat
is van 25 jaar vliegtuigbouwervaring der
beroemde Douglasfabrieken. In de Ver.
Staten heeft een DC-6 kortgeleden een
bijzonder snelle vlucht gemaakt van Chi
cago naar New York. De afstand van
1126 K.M. werd door het vliegtuig iri 1
uur en 512/3 min. afgelegd, hetgeen
neerkomt op een gemiddelde snelheid
van 611 K.M. per uur.
Donderdag is in Amsterdam reeds in
enkele stadsdelen de volkstelling begon
nen. Vrijdag draaide in de hoofdstad en
ook in Rotterdam en Den Haag het volks
tellingapparaat op volle toeren. Vandaag
heeft in alle andere gemeenten van ons
land de uitreiking der telformulieren
haar beslag gekregen. In dit verband zij
er nog eens aan herinnerd, dat heden
avond, van kwart voor acht tot kwart
over acht, over beide radiozenders Koos
Koen, nog een nadere toelichting op de
vragen geeft.
Plaats zoowel in den middelsten cir
kel als in rik der sectoren een letter
greep, zodat van de rand naar het. mid
den woorden van de volgende betekenis
te lezen zijn:
1. titel van een religieus; 2. beding;
3. scheikundige verbinding van broom;
4. bedeesd; 5. wapenschouw; 6. stort
vloed van woorden; 7. positieve elec
trode; 8. kerkvergadering; 9. roman
tisch episch gedicht; 10. groente; 11.
brievenbesteller; 12. aankondiger; 13.
stevig; 14. bekwaam; 15. insluiting; 16.
geconfijte citroenschil.
Inzendingen tot en met Dinsdag 10
Junj op open briefkaart aan 't Kasteel
van Aemstel (afd. Prijsraadsel) N. Z.
Voorburgwal 65-73, Amsterdam.
OPLOSSING 17 Mei:
Het bekende spreek
woord is due
„TRAP HET KOREN
NIET PLAT
OM EEN KLAPROOS
TE PLUKKEN".
Na loting werden de prijzen toege
kend aan: C. Berkhout, Bestevaerstraat
188, Amsterdam; mevr. M!. Smit-Be
rends, Zoetestraat 26. Haarlem; Henkes-
Jantzen, le Helmersstraat 239, Amster
dam; H. J. Sweerman, Keizer Otto-
straat 97, Bussum; Mej.-A. M. Verdonk,
Eendrachtstraat 64, Haarlem; J. H. van
Wijk, Joos Banckersweg 12, Amsterdam.
T
M
R
E
V
U
E
A
E
P
I
O
E
N
H
K
E
G
A
A
L
T
A
K
L
O
M
P
O
R
R
A
D
I
O
E
O
N
U
R
K
N
T
I
N
D
I
E
E
P
T
A
B
E
L
P
U
L
E
B
A
K
A
K
T
A
N
T
E
O
N
Steeds meer comfort wordt de luchtreizigers geboden. Het laatste woord
is voor t ogenblik aan de inrichting der D.C. 6, met welk nieuwste type
ook de K-L.M. haar vloot zal uitbreiden
Zaterdag
HILVERSUM n. 415 M. 13.30 De
Toneelkijker 14.45 de band van de
week 15.00 Jeugd 15.15 concert
15.45 Kiosk 16.00 gram. 16.20 lezing
16.30 causerie 17.00 jeugd 18.00
reportage 18.10 gram. 18.15 lezing
18.30 Buffalo Bill 19.00 nieuws 19.20
VaudeviUe ork. 20.15 nieuws 20.20
gewone man 20.30 lichtbaken 21.00
negen heit de klok 22.00 Tombola
22.45 avondgeb. 23.00 nieuws 23.15
vader's dagboek 23.20 koor.
HILVERSUM I, 301 M. 15.30 le
zing 15.45 koor 16.05 lezing 16.45
Metropole ork. 17.20 Musette klanken
17.30 jeugd 18.00 nieuws 18.15
gram 18.30 Ned. Strijdkr. 19.00
ensemble 19.20 Dingen van de dag
19.30 klankbeeld 20.15 nieuws 20.20
Wim lbo 21.30 lezing 21.45 The
.Ramblers 22.15 hoorspel: De ellen
dige, deel I 22.45 Breng eens een zon
netje 23.00 nieuws 23.15 Hobby
Hoek 23.30 Nachtvoorstelling.
Zondag
HILVERSUM XI, 415 M. 8.00 nieuws
8.15 gram. 8.25 Hoogmis 9.30 wa-
terst. 9.45 orkest-, muz. 10.00 zang-
dienst 11.30 gram. 12.15 Boekenhuis
12.30 Lunchconcert 13.00 nieuws
13.15 lezing 13.45 apologie 14.05
Gooise Kring 14.45 jeugd 15.45
koor 16.20 lezing 16.30 ziekenlof
17.00 kerkd. 18.30 koor 18.45 gram.
19.30 nieuws 19.45 sport-, 19.52
lezing 20.07 gewone man 20.15
Zilvervloot 21.00 Kareol septet 21.15
klankbeeld 22.15 avondgeb. 22.30
nieuws 22.50 gram. 22.55 vader's
dagboek 23.00 gram.
HILVERSUM II. 301 M 8.00 nieuws
8.15 morgenrood .8.18 Die Moldau
8.30 lezing 8.45 Ensemble Bacarole
9.15 reportage 9.30 gram.pl. verz.
progr. 10.00 Geestelijk leven 10.15
Kwartet 10.40 gram. 10.45 In de
tuin der poëzie 11.00 zang 11.15
Altijd anders 12.00 gram. 12.30
Zondagsclub 12.40 zangklasse 13.00
nieuws 13.15 Virtuoso sextet. 13.50
lezing 14.00 gram. 15.00 Filmpraat-
Je 15.15 Thé Dansante 16.30 vrouw
16.40 sport. 17.00 G.G. Cabaret
17.30 Oome Keesje 18.00 nieuws
18.15 sport 18.30 Ned. Strijdkr.
19.00 kerkd. 20.00 nieuws 20.05 Act.
20.15 Hoorspel de Egyptische dieven,
deel I 21.10 gram. 21.40 hersen-
gym. 22.10 gram. 22.30 De lichte
toets in de poëzie 23.00 nieuws
23.15 Metropole ork. 23.43 gram.
Maandag
HILVERSUM II, 415 M. 7.00 nieuws
7.15 Ochtendgym. 7.30 gram. 7.45
woord van de dag 8.00 nieuws 8.15
koor 8.30 concert, 9.15 ziekenbez.
9.30 waterst. 9.50 gram. 10.30 mor-
gend. 11.00 Ballet muz. 11.15 le
zing 11.35 Amati Trio 12.15 gram.
12.30 Bach Cyclus 13.00 nieuws 13.15
kamerork. 14.00 moeders 14.20 AU
Round sextet 15.00 strijkork. 15.30
Zangrecital 16.00 lezing 16.45 Cello
recital 17.15 gram. 17.30 sport
17.45 De Varianten 18.15 Mandolina-
ta 18.45 lezing 19.00 nieuws 19.15
N.C.R.V. Leeslamp 19.30 reportage
20.00 nieuws 20.05 De Stemvork
20.15 Rad. Philharm. ork. 21.15 le
zing 21.35 Pianoduo De RaaffSchut
te 22.00 kamerkoor 22.30 nieuws
22.45 avondoverd. 23.00 gram. 23.15
Metropole ork. 23.45 gram.
HILVERSUM I, 301 M. 7.00 nieuws
7.15 Ochtendgym. 7.30 gram. 8.00
nieuws 8.15 gram. 10.20 regenboog
11.00 voordracht 11.20 Pianorecital
11.45 Familleber. 12.00 zlgeuner-
muz. 12.35 Stafmuz. corp6 13.00
nieuws 13.15 lezing 13.30 Musette
ork. 14.00 gram. 14.30 vrouw 14.45
Symphonie -16.00 kleuttrs 16.15
gram. 16.30 jeugd 17.30 Johan Jong
17.45 jeugd 18.00 nieuws 18.30
Ned. Strijdkr. 19.00 concert 19.30
lezing 20.00 nieuws 20.05 Dingen
van de dag 20.15 Opera Concert.
21.00 Hoorspel Justitia 22.25 lezing
22.30 Malando 23.00 nieuws 23.15
gram. 23.45 avondklanken.
HlllillllHlllllllllllllillllllllHIIIIIIIIIIU
I 1ste JAARGANG 1
4a-
42. Door werke-
lijk vakkundige
handen werd
Dokte Durf mei
een ijzeren
ketting aan een
van de stalen
spanten van het
schip gelast.
Daarop liet men
hem alleen. ,J)it
is niet zo een
voudig" dacht
de detective
somber. „Los
komen is wer
kelijk onmoge
lijk. Zou een
zeemansgraf van
Dokie Durf het einde betekenen van de stnjd tegen Bons
BaalDan zou dus Boris Baal het heft in handen krijgen.."
Op dat ogenblik ging een luikje open en het vriendelijke ge
licht van prof. Onsnor verscheen. ,&oed zo. eh, jal" zei de
professor afwezigWij hebben geen tijd te verliezenDurf.
Daarop draaide hij zich om en richtte zijn octodestraalma-
chine op de detective....
nilllliliiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiir:
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiriiiKiH
5iiiiniiii!iiijiiiiiiiiiiiiiitmtiitiMiiiii7
de
Zeker hebben jullie al ver
nomen, dat de grote Neder
landse walvisvaarder, de
„Willem Bartendsg', in ons
land is teruggekewd.
Het is wel merkwaardig,
dat precies 350 jaar geleden
de onderzoekingsreiziger Wil
lem Barendsz met zijn man
nen overwinterde op Nova
Zembla aan de Noordpool.
Bij het besluit van de Ne
derlandse regering om van
Europa uit een gemakkelijke
en tolvrije doorvaart naar
Indië te zoeken, waarbij
men de Noord-Oostelijke rou
te het veiligst achtte, werd
een expeditie samengesteld,
die bestond uit een aantal stoere
zeemannen, die Willem Barendsz
als opperbevelhebber erkenden.
De eerste tocht duurde van 24
Juni 1594 tot September 1594.
De expeditie, bestaande uit twee
grote schepen, bereikte evenwel
alleen dé Kara-Zee. Doordat
deze streek nog geheel onbekend
was voor de Nederlanders en
men gebrek aan levensmiddelen
begon te krijgen, keerden de
beide schepen terug met het
vaste voornemen het daaropvol
gend jaar nog eens een tocht
naar het Noorden te onderne
men. En inderdaad, reeds in
Juni 1595 trok de expeditie er
weer op uit. De moeilijkheden,
waarmede men op de eerste
tocht te kampen had gehad,
konden nu vrijwel worden opge
lost. Men had voor voldoende
levensvoorraad zorg gedragen en
was wat meer vertrouwd geraakt
met het koude klimaat. Vol
moed trok dus de bemanning
2 Juni 1595, ook thans onder
leiding van Willem Barendsz, de
Nederlandse haven uit.
Hoewel men vastbesloten was
verder te komen dan op de vo
rige tocht, bleef ook deze reis
(door de gebrekkige scheeps
bouw kon men de sterke na
tuurelementten niet weerstaan)
beperkt tot de Kara-zee.
In 1596 werd een nieuwe toeht
naar het Noorden ondernamen.
Op deze derde reis ontdekte men
Spitsbergen. Tengevolge van de
hevige koude en de grote ijs
massa's, waardoor het onmoge
lijk werd verder te varen, was
de expeditie genoodzaakt op
Nova Zembla (dat betekent
„Nieuwland") te overwinteren.
Zij vonden overal de grond
bedekt met eeuwige sneeuw en
ijs en het schip geraakte be
kneld tussen de geweldige ijs
massa's. September 1596 zat het
schip ingevroren, het ijs was on
beweeglijk en de bemanning be
sloot zonder dralen een huls te
bouwen, waar zij veilig zou zijn
voor de aanvallen van de beren,
die daar rondliepen. Zij von
den langs het strand drijfhout,
zelfs hele bomen met wortel en
al en na zes weken yan onafge
broken arbeid was hun woning:
„Het behouden huys" zoals zij
ze noemden, gereed. En zo za
ten 350 jaar geleden Barendsz
en Heemskerk en de veertig an
deren in hun hut aan de Noord
pool.
Sedert November scheen de
zon niet meer, maar de maan
scheen dag en nacht, zodat de
mannen niet meer wisten of het
dag of nacht was. De koude
werd ondraaglijk en af en toe
vingen ze beren of vossen, die
vlees leverden en bont, om ze
voor de koude te vrijwaren. De
rook van het vuur maakte hen
bijna blind. Op een keer hadden
WILLEM BARENDSZ,
Nederlandse Poolvaarder
zij de schoorsteen en iedere
spleet dicht gemaakt om meer
warmte te krijgen. Zij waren
bijna allen omgekomen door ko
lendampvergiftiging, doch nog
juist bijtijds konden ze de
schoorsteen openmaken.
Een treurige Kerstmis maakten
zij mede; het leek meer op een
levend graf. In Januari zagen
zij de zon weer voor het eerst,
maar de koude bleef en zij
moesten onophoudelijke strijd
leveren met de ijsberen.
Eerst in het begin van de zo
mer, n.l. in Juni 1597, kon de
bemanning terugkeren. Waar-
Meikevers vinden wij leuke
insecten, maar de boeren vinden
dat niet. Zij zijn door hun vraat
zucht schadelijk voor de land
bouw en houtteelt. Want zij
eten de blaadjes van de loofbo
men en heesters.
De Meikever, ook wel mulder
of molenaar genoemd, komt
meestal in de Meimaand uit de
grond te voorschijn. Voordien
leeft hij als een larf of enger
ling in de grond. Dat zijn kleine
wormpjes, die met een soort
grijptangen door de aarde krui
pen. Enkele jaren blijven die
larven in de grond en eerst in
het derde jaar wordt zo'n lai'f
een pop (als van een vlinder).
Zodra h^t warm weer wordt en
het zonnetje gaat schijnen,
wordt het een kever en komt
dan boven de grond. Maar dan
gaat hij zich te goed doen aan
de blaadjes van struiken en
heesters.
Meikevers leven slechts en
kele weken. Dan zoeken zij de
grond weer op, waar ze een gat
graven en eieren leggen, waar
uit de larven komen, die weer
drie jaar in de grond blijven
leven.
De jeugd vangt graag Meike
vers. Men maakt een draadje
aan een pootje vast en laat de
kever dan vliegen, terwijl men
het draadje vasthoudt. Dat is
natuurlijk niet mooi van de kin
deren. Al is het dan een insect,
zelfs eer? schadelijk insect, toch
mag men een diertje niet kwel
len. In Noord-Brabant zingen de
kinderen er een liedje bij:
Meulenerke (molenaar) tri je
geld
En ga dan nog eens vliegen.
Anders komen de dieven,
Die nemen je mee naar het veld
En stelen al je geld.
In elke landstreek wordt dit
versje anders gezongen, maar
laten wij de beestjes toch vooral
niet kwellen.
schijnlijk ten gevolge van
de ontzettende moeilijkhe
den en tegenslagten, welke
Willem Barendsz op zijn
tochten naar het Noorden
heeft moeten doorstaan,
overleed de koene zeevaar
der op de terugreis naar
Holland; hij wa^toen eerst
42 jaar oud.
Zijn belangrijke ontdek
king heeft hij evenwel
nog op de kaart kunnen
vastleggen. Dezekaart is
sedertdien een kostbare
aanwijzing geweest voor zijn
nagetlacht.
In 1871 bracht de Noorse
Poolreiziger Carlsen een
bezoek aan Nova Zembla en
vond er het huis van Barendsz
terug.
Vijf jaar later vertrok zekere
Gardiner naar het Noorden en
deze ontdekte verscheidene voor
werpen, afkomstig van de expe
ditie van. Willem Barendsz. Tal
van deze kostbare vondsten
vindt men terug in het Rijks
museum te Amsterdam. (Helaas
op het ogenblik nog niet te be
zichtigen).
Ter nagedachtenis van de
moedige zeevaarder Willem Ba
rendsz werd de Noordel. IJszee
omgedoopt in de Barendszzee.
Nu het derde eeuwfeest van
P. C. Hooft wordt gevierd, staat
het Muiderslot in het middel
punt van de belangstelling.
Jullie kent natuurlijk het
stadje Muiden aan de Zuider
zee. Al ben je er misschien nog
nooit geweest, uit de aardrijks
kundeles weet je toch waar het
ligt en je weet dan ook dat bij
dit stadje het grote, machtige
Muiderslot behoort. Dit kasteel
moet je nu eens proberen te te
kenen.
Wij geven bijgaand voorbeeld,
dat je groot moet uitwerken en,
naar gelang je tekenkunst is,
kunt afwerken door stenen to
rens en muren te tekenen, scha
duw in het water en zo voort.
De befaamde hut, waarin Barendsz en zijn mannen, 350 jaar gele.
den, overwinterden. (Naar een tekening van een tijdgenoot)
m
1 en 2: Bijna geheel volwassen larf van de Meikever. Deze larf verandert in het
derde jaar in een witte keverpop
3c Het veranderingsproces is voltrokken; de Meikever komt vit de grond te
voorschijn en vliegt weg
(Slot)
Het jongste zusje had de hele
dag al met het plan rondgelo.
pten moeders worst te verklei
nen, zonder dat zij het, zou mer
ken, ondanks de tekens, die er
in stonden. En ook deze doch
ter kostte het geen moeite
de tekens na te maken. Maar
juist toen ze daarmee bezig was,
kwam een der broers de keuken
binnen. „Ha!" riep hij, „snap ik
je daar even. Jij snoept van
moeders worst. Hoe durf je!"
„Moeder is ons te slim af,"
hield zus zich onnozqj. „Kijk
maar, ze heeft tekens op de
worst aangebracht." En meteen
ging zus er vandoor.
De jongen, die alleen achter
bleef, bekeek de worst eens. „Is
dat alles?" mompelde hij. „Zo'n
paar onnozele streep
jes kan ik ook nama
ken. Ik pak een stuk
je." En weer ver
dween een eind van
de al aardig geslon
ken worst. Voorzien
van de nagemaakte
kentekens bleef het
overschot rusten op
de schaal in de kast.
Toen.kwam va
der de keuken in. Hij
schrok er werkelijk
van toen hij het be
trekkelijk kleine
worsteindje ontdekte.
„Nou, nou," brom
de hij, „er is niet
veel meer over. Ze
schijnen zich al aar
dig te goed gedaan te
hebben. Dat wordt straks zuinig
delen. Weet je wat, ik pak vast
een brokje; worst 'smaakt al
tijd. O jawacht eens even.
Moeder maakt tekentjes op de
worst. Ik wed, als ik ze precies
zo namaak, dat ze niet eens
merkt, dat er een stukje van de
worst af is."
Voor de zoveelste keer ging er
een plak. van de leverworst af
ep kwamen de tekerrtjes er op.
Er bleef nu nog maar een heel
klein eindje over.
En dat kleine eindje vond Pe
ter de jongste.
Met grote ogen van verbazing
staarde hij er naar. Was da*
alle worst voor straks? Dat
lustte hij wel alleen.
Vóór Peter echter ook maar
even de worst kon aanreken,
stond moeder plots achter hem.
Die had al die tijd rustig in de
huiskamer kousen zitten stop
pen." En nu betrapte ze Peter bij
de schaal met leverworst. „Ha,
ha, jongetje, zei ze, „snap ik
jou even? Jij wou zeker van de
leverworst snoepen, hè?"
„Ik?" deed de jongen werke
lijk verbaasd. „Poeh, het is me
de moeite niet waard. Dat mop
pie stop ik in mijn holle kies!"
„Wat zeg je me daar?" riep
moeder uit. Toen keek ze eens
goed en ontdekte meteen het
zielige worsteindje. Nu werd ze
Ook is dit voorbeeld geschikt
om te kleuren. De kleinsten
knippen het uit of tekenen het
over. De groteren maken er een
schilderijtje van door het met
kleurpotlood of met waterverf
te kleuren.
Dit gebouw heeft een groot
deel van de vaderlandse geschie
denis meegemaakt. Talrijke be
legeringen heeft het doorstaan
en vele geleerden kwamen er
bijeen. Gijsbrecht van Amstel,
Gerard van Velsen en anderen
zijn er gevangen gehouden.
Later werd het slot het ver
blijf van de vermaarde schrij
ver en dichter P. C. Hooft,
wiens derde eeuwfeest men nu
vierde.
Het Muiderslot was toen een
middelpunt, waar geleerden te
zamen kwamen, zoals Const.
Huygens, Bredero, Vondel, Hugo
de Groot e.a.
Je kunt het natekenen, maar
dan alles twee, drie of vier
maal groter maken. Dat wordt
dan een mooie tekening om
aan de wand te hangen.
toch eventjes echt kwaad. „Ben
je nu helemaal mal, om al die
worst op te eten. De hele worst
is in je gulzige maag verdwe
nen."
En of Petertje nu al beweerde
dat hij nog niet eens aan de
worst geroken, laat staan er ook
maar een klein stukje van ge
proefd had, moeder bleef maar
op hem mopperen.
Op dat moment kwam na
tuurlijk de een na de ander de
keuken ingelopen. Zo gauw ze
daar moeder met het kleine
worsteindje in haar hand zagen
staan, begonnen ze allemaal te
begrijpen wat er gebeurd was.
Ze keken elkaar eens aan en
begonnen toen plotseling hard te
lachen.
„Ja, moeder," begon vader het
eerst, „ik zal het je maar zeg
gen; ik heb een plakje genomen-
ik dacht zo.als ik de tekens
maar namaak merkt moeder C
toch niets van
„Ja, dat heb ik ook gedacht,"
riep de grote broer lachend.
„En ik ooik, ik ook," riepen de
anderen in koor.
„Lelijke dieven zijn jullie," zei
moeder. Maar ze moest er toch
zelf ook om lachen. En zo lachten
ze allemaal, behalve Petertje.
„Ik krijg de schuld," mopperde
hij, ,,en ik ben de enige, die
niets gehad heeft."
„Nou, hier dan," zei vader
royaal, „eet jij dit laatste stukje
dan maar op. Ik tracteer van
daag op een nieuwe leverworst."
Sinds die middag heeft moe
der geen tekentjes op de worst
meer gemaakt. Het was ook niet
meer nodig, want de anderen
begrepen, dat het beter was
niet meer stilletjes van de worst
te eten.
Deze jongen is niet bang voor eert
Meikever, kijk maar eens naar hei
puntje van zijn neus
5)
Hij had hetzelfde voor haar gedaan.
Eén voor één hadden zijn woorden al de
huizen van het dorpje in Berkshire opge
bouwd, hadden een bonte deken van ak
kers en grazige heuvels uitgespreid, hier
een torenspits opgetrokken, daar de
strooien daken der hoeven gevlochten,
ginds de tuinen uitgemeten; hadden de
schooldeur voor haar opengeduwd, zo
dat ze een ernstige kleine jongen kon
zien zitten, die met zware schoenen tegen
zijn lessenaar schopte, terwijl hij met zijn
eerste zakmes zijn initialen in het hout
sneed.
Ik geloof, dat de lucht van het zaag.
sel voor het eerst iets in me wakker
heeft gemaakt. Ik had altijd naar zee
gewild, net als de meeste andere jongens,
maar timmeren lag directer in mijn be
reik en daar hield ik ook van. Leerjongen
werd ik makkelijk genoeg; de school gaf
me een toelage mee.
Zij zag hem staan, tot de knieën in
de krullen, die onder de heen en weer
flitsende schaaf uit kronkelden, zag zijn
handen vol zaagsel, de houtsplinters in
zijn haar en de deinende spieren op zijn
armen.
Hij was in de vorige oorlog naar zee
gegaan en had van liet leven aan boord
gehouden.
Altijd iets om naar te kijken en iets
te doen. Toen ben ik begonnen scheepjes
in flessen te maken, opdat mijn vingers
niet stijf zouden worden. Ik wou dat we
hier een fles hadden, miss Ranskill, dan
zou ik er eentje voor je maken.
Toen ze na de oorlog waren afgemon
sterd, had hij eerst een tijdje op scheeps
werven gewerkt, vóór dat hij terugging
naar het dorp, waar hij het vak had ge
leerd, om er het restant van de zaak van
zijn vroegere baas over te nemen. Daar
na was hij getrouwd.
Je had Annie eens moeten Zien in die
tijd, een knappe meid, dat was ze. Het
ging ons in het begin voor de wind, tot
dat een nieuwe timmerman zijn tenten
in ons dorp opsloeg. Hü kon zich veroor
loven op zijn geld te wachten en ik niet.
En de ouwetjes, die het verschil nog
kenden tussen goed en slecht hout, die
stierven zo langzamerhand uit, en de
nieuwe klanten hielden er niet van, als
je 'n rekening tweemaal presenteerde;
maar wij moesten voor de kinderen zor
gen. Nee, dat was geen makkelijke tijd.
Miss Ranskill had de kinderen werke.
lijk goed gekend. Daar had je Ada, „een
knappe meid, die je het niet erg kwalijk
kon nemen, dat ze behoefte aan plezier
had", die dol was op etalages en op de
stad, de bioscoop en mooie kleren. Ze
hoopten, dat Ada een beetje degelijker
zou worden, maar de timmerman, of
schoon hij haar graag mocht, had er
niet veel hoop op.
Ik had voor Ada veel meer geld moe
ten verdienen, want ze wilde niet thuis
blijven eri een dienst stond haar ook
niet aan. Winkels betalen niet genoeg
voor meisjes, die voor zich zelf willen
zorgen. Ik heb gedaan wat ik kon, maar
het was niet genoeg.
En dan had je Donald, die op zijn
twaalfde jaar gestorven was, en Colin,
die „net zeven geweest was" toen zijn
vader hem voor het laatst had gezien.
Net, toen de tijden weer slechter be
gonnen te worden, ben ik weer op de
scheepswerf gaan werken; je had een
vast inkomen en geen kwaaie posten en
moeder de vrouw nam er een kostganger
bij, een schooljuffrouw, die netjes óp tijd
betaalde, zodat alles goed scheen te lo
pen. Toen kreeg ik de kans om voor zes
maanden aan te monsteren en dat heb
ik gedaan, vlak voordat ze de werven stil
legden.
Hij was op een donkere nacht over
boord geslagen. Het had iets uitstaande
met een lier, begreep miss Ranskill, maar
ze kon zijn zeemanstaaltje nooit goed vol.
gen. Hij placht haar zijn gedachten te
beschrijven, toen hij daar alleen in het
donkere water lag. Het was over Colin.
Het is niet goed voor een jongen al
leen door vrouwen te worden opgevoed,
dacht ik bij mijzelf. Colin heeft zijn vadef
nodig. Zonder die gedachte zou ik het
allang hebben opgegeven. En ik wou tóch
net de moed laten zakken, toen ik dat
stuk drijfhout kon pakken.
Als het verhaal zover was gevorderd,
dan werd Colin de hoofdpersoon. Co
lin, die de gereedschappen hanteerde
alsof hij ze liefhad; Colin, die zijn-vader
op de weg tegemoet kwam, rennen. Wan
neer zij aan Colin dacht, dan moest z"
aan de timmerman denken, totdat zij o!'
het laatst niet meer "vader en zoon sche
nen te zijn, doch twee kleine jongen^
van wie de ene de plaats van de ander
innam en zijn rol verder vervulde in he
dorpsleven, waar hoe wonderlijk
scheiding en dood onbekenden schenen te
zijn, omdat elk gezin nieuwe gezinne^
voortbracht, die dezelfde huizen bewoon
den en hetzelfde leven leidden. Ze wisj
dat Colin later zou denken als zijn y
der, zijn handen zou gebruiken Se
déze had gedaan, zien wat hij had geZ'e,e
Ja, miss Ranskill, die Colin moet
toch zien.
Ze had hem al gezien.
(Wordt vervo
ig&I
