3
Kamerdebat over Perswezen geschorst
ACTIE TEGEN KATH. KERK
IN ROEMENIE?
meeste grote stations
te Parijs in staking
Waar toekomstige binnenschippers
opgeleid worden
Amendement-Burger kon er niet
doorgejaagd worden
VIER GROTE OMROEPVERENIGINGEN
ZENDEN GEZAMENLIJK UIT
DREIGEND VERVAL VAN
BAGIJNHOFKAPEL
Amsterdams en nationaal
heiligdom
Russische metropoliet over het
offensief der orthodoxe kerk
Beroep van Ramadier om het werk
niet in de steek te laten
I
Dagtaak op het opleidingsschip
Koningin Wilhelmina"
W
Droevig debat
Aardappelprijs op drift
Geen verliezen in Indië
electrificatie gaat voort
Veel kan gemeenschappelijk gedaan worden
Eigenaardige kostschool
Aalmoezenier Solleveld
een geliefde figuur
I
NOG 9 „BOMBRIEVEN"
Uit Turijn afkomstig
ZATERDAG 7 JUNI 1-947
PAGINA 3
feall
ikje
u.
ng®
dag
ar.
>n-
.30
ur,
>r-
0
ag
ur.,
ur.
en
ur-
Prijscontrole grijpt in
„Een N.S.B.-sadist aan wiens
handen bloed kleeft"
Doodstraf geëist tegen
„vertrouwensman"
ftadio Nederland Wereld-
omiroep
n
Dagindeling
Grote attractie
mts
Sus",
>rtcï
gda
'eert
V.
on-
„ag-
M u.
Sgel-
aret
Jcne*
van
ïpafe-
u-
itv:
pên
'den
üjffl
Ba
dlef-
68,
Sin»
-str.
rd,
Oor
14
Ise-
0, 9
jsjes
«n-
Or-
i u.
flag
5 u.
Öag
|0—
1.H
U.
Lof
igr.
i u.
s 7
flag
flag
üwe
5.30,
Lof
,ns-
u-
0 4
ne)
en
dag
ïgr-
Mis
5—
:er-
:.3 0,
U-
1 u.
'aill
.30,
m-
LOl
dag
da-
dag
on-
).4a
dag
igr
dag
lof
EN
sen
.30.
er»
.30
:ie-
.30.
.30
1.15
u
lag
u-
ye-
.30
ETS
8,
ur.
ur.
en
(Van onze parlementaire redacteur)
Ook Vrijdagmiddag is de Tweede Ka-
Bier er niet in geslaagd tot een einde te
komen aan het droevige debat over de
Noodvoorziening Perswezen. Zij is zelfs
helemaal vastgelopen op het befaamde
onteigeningsamendement van mr. Bur
ger. De minister heeft schorsing van de
beraadslaging over dit amendement moe
ten aanvragen, zodat de Kamer er de
Volgende week nog verder op door moet
gaan. Hiermede is het uiterst twijfel,
achtig geworden of de wet nog tijdig, n.l.
vóór 1 Juli, op welke datum de thans
geldende noodregeling expireert, door de
Eerste Kamer zal komen en het Staats
blad zal bereiken.
Bij de aanvang der vergadering deed
minister Gielen mededeling van het re
sultaat, waartoe het overleg met zijn
ambtgenoot van Justitie over het amen
dement had geleid. Het bleek dan, dat
het in beginsel niet strijdig is met de
grondwet, omdat de onteigening in het
algemeen belang kan zijn. Doch men
kwam weldra tot de conclusie, dat dit
Slechts grauwe theorie was. In de eerste
plaats zou men door het zo maar toe te
passen niet de juiste grondwettelijke re.
gel in acht nemen. Die regel is toch, dat
onteigening moet geschieden tegen voor
afgaande schadeloosstelling. Afwijking
van deze regel is toegestaan in tijd van
oorlog, wanneer onverwijlde inbezitne
ming noodzakelijk kan zijn. Nu, dat is
op het ogenblik niet vol te houden, zoals
ook prof. Romme de vorige dag reeds had
betoogd.
Dan waren er nog twee bezwaren tegen
het amendement. Er wordt n.l niet in ge
zegd te wiens behoeve de inbezitneming
geschiedt en vervolgens is het niet duide
lijk, dat de inbezitneming in het algemeen
belang geschiedt. Wat een wonder, zou
ftiep^-zeggen. Het is maar al te duidelijk,
dat de inbezitneming bepaald niet in het
algemeen belang geschiedt. Het amende
ment was dus wel in strijd met de Grond
wet, Recht is nu eenmaal recht en onrecht
is onrecht. De minister wilde het amen
dement dan ook beslist niet aanvaarden
en deelde alvast mede, dat hij, mocht het
Worden aangenomen, zou verzoeken de be
raadslagingen te schorsen. Maar hij ver
telde reeds opdracht te hebben gegeven
een afzonderlijke wettelijke regeling van
de in het amendement behandelde materie
te ontwerpen. En daar zou veel spoed mee
betracht worden.
Toen is er lang geredekaveld over de
Vraag of het amendement om te beginnen
maar moest worden teruggenomen dan wel
of men kon volstaan met schorsing van de
Vergadering voor een paar uur, opdat :nen
zich inderhaast kon zetten aan de taak
het amendement op de grondwet af te
stemmen. Natuurlijk was het veel verstan
diger het amendement terug te nemen,
maar de partijgangers van mr. Burger wa-
fen nu net veel te lekker aan het winnen.
Zij wilden het amendement er op deze
middag doorjagen en het was slechts het
halsstarrige volhouden van de minister,
dat er tenslotte toe dwong de behandeling
Van het amendement althans te schorsen,
be heer Gielen verklaarde het onmogelijk,
dat hij in luttele uren tijds overleg pleegde
•bet zijn ambtgenoten van Justitie en Eeo-
•lomische Zaken. Zo raakte men dus defi-
30
li®
O*
a»
k>f
9
Ji'
J0
Xt-
ti'
Ij'
ïV
Opnieuw is gebleken, flat in de over
gangstijd tussen winteraardappel en
Vroege aardappel de prijsvoorschriften
algemeen worden overtreden. Kon in
het vorige seizoen het lange uitblijven
van de vroege aardappel als oorzaak wor
den genomen, thans is de voorziening,
aldus deelt men ons van bevoegde zijde
biede, zo ruim, dat daartoe geen aan
leiding bestaat. Zelfs voor zandaardap-
Pelen worden buiensporig hoge prijzen
Bevraagd, die ver boven het toegelaten
maximum van 11 cent liggen. De klei-
aardappelen, die niet meer dan 12 cent
her kilogram in de winkel mogen kos
ten, „doen" hier en daar zelfs 25—26 cent.
Dit is meer dan het dubbele van de toe-
Bestane prijs.
De prijscontrole heeft de laatste tijd
krachtig ingegrepen en ruim 500 proces
sen-verbaal opgemaakt tegen aardappel
handelaren en telers, onder wie ook en
kele grote ondernemingen en veilingbe-
sturen.
Naar het A.N.P. van officiële zijde ver-
heemt, zijn er gedurende de afgelopen
Week geen verliezen onder de striju-
krachten der Koninklijke Marine, dei-
Koninklijke Landmacht en van het
Koninklijk Nederlands-Indisch Leger
gerapporteerd.
Naar wij van bevoegde zijde vernemen,
hoo.pt men 1 October a.s. de eerste
«lectrische trein Den Haag, via Utrecht,
haar Arnhem te kunnen laten rijden.
1 Januari van het volgend jaar hoopt
men de lijn Arnhem—Nijmegen geëlec-
frificeerd te hebben.
„Een N.S.B.-sadist en iemand, aan
^iens handen het bloed kleeft van vele
goede Nederlanders", zo betitelde mr. J.
*N>nker, advocaat-fiscaal van de Rot
terdamse Kamer van het Bijzonder Ge-
techtshof, de Vrijdagmorgen terecht-
Btaande 38-jarige J. H. R., gewezen ad
ministratief hoofdambtenaar bij de Rot
terdamse electrische tram en tijdens de
"ketting vertrouwensman van burge
meester Muller, alsmede secretaris van
Jte directie der R.E.T. Van Juli 1941 tot
September 1944, zo bleek ter zitting, had
Intensief medegewerkt aan de uit-
5®b-ding van arbeidskrachten naar
"Uitsland, vooral van hen die hij als
^hti-nationaal-socialistisch gezind be-
tehouwde.
-kir. Donker, die zeide, dat voor de
?°or hem gepleegde reeks van misdaden
«h
voor zijn houding gedurende de be-
jreUing geen fatsoenlijk woord te vin-
eh was, eiste de doodstraf.
beschikking van de Minister van
K. en w., is in het bestuur van de
Achting Radio Nederland Wereldom.
benoemd mr. E- M. J. A. Sassen
Vught.
nitief in de knoop bjj deze duistere mani
pulaties.
Het lot van de overige amendementen
en artikelen is snel verhaald.
Het ging nu nog hoofdzakelijk om een
aantal ingrijpende bevoegdheden, die de
minister zo maar even wil toebedelen aan
een administratief ambtelijk orgaan als
de Persraad. Een belangrijk punt daarvan
was het „droit de réponse", dat, geheel
misplaatst, in deze noodwetgeving aan de
Persraad wordt toegekend. Dr. Kortenhorst
wilde de bevoegdheid om het „droit de
réponse" te hanteren alleen maar ver
schoven zien van de Persraad naar de
minister, wat de zaak natuurlijk in wezen
niet veel veranderde, noch meer aan
vaardbaar maakte. De minister liet het
helemaal aan de Kamer over. Bij aan
vaarding van het amendement-Korten-
horst zou hij het hele artikel liever zien
vervallen. Niets daarvan, zei de Kamer,
die het bij dit wetsontwerp niet bont ge
noeg kan zijn. Het amendement-Korten-
horst werd verworpen en het artikel zelf
werd aanvaard.
Zo planten we plompverloren een nieuw
recht in de noodperswetgeving. Van dr.
Kortenhorst's resterende amendement op
de bevoegdheden van de Persraad, strek
kende om deze bevoegdheden bij de ver
antwoordelijke minister te leggen, werd
het eerste verworpen, waarop dr. Korten-
host de overige amendementen maar in
trok. Het was toch tegen de bierkaai
vechten.
Dit is het eincie van een der minst
verheffende weken in onze parlemen
taire geschiedenis. Een erbarmelijk slecht
voorbereide wet. een behandeling door
de Kamer die bij de meeste partijen
beneden peil was. Het is droevig. Wij
hebben in een vorig overzicht reeds
doen uitkomen, dat hier niets anders
dan een moorddadige concurrentiestrijd
is uitgevochten tussen vertegenwoordi
gers van belangengroeperingen. Dat is
geschiedt onder het mom van objectieve
en onbevooroordeelde behandeling. In
de hoofden van al deze vechtende volks
vertegenwoordigers leefde voortdurend
een aantal namen en de voornaamste
daarvan waren ,,Het Parool", „Trcuw",
nog een stuk of wat andere en inzon
derheid „De Telegraaf". Het blad is nog
niet her-verschenen, of men vliegt el
kander reeds naar de keel en niemand,
die het veel kan deren cf men daar bij
recht schept dan wel groot onrecht be
gaat
Wij hebben geen ogenblik verheeld,
dat, onze sympathie was aan de zijde van
de amendementen van dr. Kortenhorst.
Van de amendementen wel te verstaan,
niet aan de zijde van hun verdediger.
Want de verdediger van de amendemen
ten-Kortenhorst is dezelfde, die de advo
caat is van „De Telegraaf" en al stond
hij op sterke rechtsgronden in dit deDRt
over de Persnoodwet, het lijkt ons slechte
parlementaire zede, dat de pleitbezorger
van ten partij zich in de Kamer opwerpt
tot kampioen van een algemeen belang,
waarmede het particuliere belang, dat hij
buiten de Kamer vertegenwoordigt, zo
nauw betrokken is. Verwonderlijk, dat'
men in de katholieke fractie deze rol aan
dr. Kortenhorst heeft overgelaten.
Het kwaad straft trouwens zichzelf.
Slechts dr. Kortenhorst kan zich ver
beeld hebben, dat de argumenten, die
hij naar voren bracht, indruk zouden
maken op zijn tegenstanders, die overi
gens evenzeer door particuliere belangen
gedreven werden, zij het dan dat zij het
niet zo bont maakten als hij. Het mo
rele vertrouwen had hij nu eenmaal
niet. Het is een zeldzaam onverkwikke
lijk schouwspel geweest.
Vrijdagmiddag heeft de minister
van O., K. en W„ dr. J. Gielen, de
onlangs benoemde programmaraad
voor de radio-omroep geïnstalleerd.
Hü belichtte daarbij de betekenis,
welke naar 's ministers mening aan
deze raad in het huidige radiobcstel
moet worden toegekend.
Toen de minister kort na zijn optre
den voor de noodzakelijkheid stond, de
zaken van de omroep opnieuw te regelen,
heeft hij gemeend een voorlopige oplos
sing van het vraagstuk te moeten be
vorderen in een richting, die meer aan
sloot bij het verleden van voor de oorlog
dan die, welke door zijn voorganger was
ingeslagen. Hij heeft echter aan dit
nieuwe tijdelijke bestel zijn medewer
king niet willen verlenen zonder dat aan
het ernstigste bezwaar, dat tegen het
vroegere stelsel werd aangevoerd, althans
ten dele tegemoet gekomen was. Dat
ernstige bezwaar was, dat het oude Ne
derlandse stelsel te Veel het beeld van
versnippering vertoonde en te weinig
gezamenlijk de nationale gedachte recht
deed wedervaren. Spr. heeft daarom ge
zocht naar éen middel, waardoor met
behoud van de autonome medewerking
van de omroepverenigingen, de nationale
gedachte in de omroep ook op deze wijze
de plaats kreeg, waarop zij recht had.
En hij meent de oplossing van dit vraag
stuk, dat lang niet gemakkelijk was, ge
vonden te hebben in het instituut van de
gezamenlijke programma's.
Het verheugt spr-, dat hfl de om
roepverenigingen bereid hecfj gevon
den mede te werken aan een rege
ling, waarbij ongeveer één vierde ge
deelte van de zendtijd wordt besteed
aan programma's, die onder ge
zamenlijke verantwoordelijkheid der
vier grote omroepverenigingen
worden uitgezonden. Daardoor
wordt gestalte gegeven aan de
gedachte, dat naast het vele, waarin
wij van elkaar verschillen, er ook
veel is, dat wij gezamenlijk en ge
meenschappelijk kunnen doen.
Het is dit gedeelte van het program
ma, dat in het bijzonder aan de zorg
van de programmaraad is toevertrouwd.
De minister zal het In hoge mate toe
juichen, indien dit gedeelte van het pro
gramma wordt bezet met de hoogste
cultuuruitingen van ons volk, voor zover
deze niet aan een bepaalde levensstro
ming gebonden zijn. Teneinde te voorko
men, dat het gezamenlijk programma
door een al te rigoreus hanteren van het
z.g. principiële veto alle ontwikkelings
mogelijkheid zou verliezen, bevat de
voorgedragen regeling de bepaling, dat
bepaalde programmastof, ondanks daar
tegen uitgesproken principieel bezwaar
van de zijde van één der omroepvereni
gingen. toch in het gezamenlijk program
ma kan worden opgenomen, n.l. op last
van de regeringscommissaris voor het
radiowezen.
Indien hcj werk van de programma
raad slaagt, zal aldus de minister
wellicht een kostbare aanwijzing kunnen
worden gegeven voor de richting, waar
in de oplossing van het definitieve ra-
diobestel moet worden gezocht.
IÉ
De kapel van het Amsterdamse
Begijnhof, die als middelpunt en
draagster der tradities van de
verering tot het H. Sacrament van
Mirakel en van de Stille Omgang, een
Amsterdams, maar bovendien een na
tionaal Katholiek heiligdom is, ver
toont sinds geruime tijd ernstige teke
nen van verval. Muren en interieur
zijn ernstig aangetast door het vocht,
zodat de vloer verzakt, het plafond
op een plaats reeds bezweken is, het
orgel letterlijk door de inwerking werd
verteerd en overal de verf bladdert.
De eerste dringende maatregelen tot
herstel zijn getroffen: vakkundig per
soneel van de firma Hillen Roosen
heeft een begin gemaakt met de ver
nieuwing van de onderbouw der bui
tenmuren, waardoor het optrekken van
vocht verder wordt voorkomen. Bo
vendien wordt de buitenmuur grondig
schoon gemaakt, zodat de fraaie oude,
rose baksteen weer vrij komt.
Nu deze ingrijpende werkzaamheden
in het kerkje worden uitgevoerd, ligt het
in de bedoeling om tot een algehele res
tauratie van het intérieur over te gaan.
Hiertoe heeft destijds bij het zesde eeuw
feest het Gezelschap van de Stille Om
gang een fonds gesticht, dat door alle
plaatselijke afdelingen in de lande zou
worden versterkt. Het voorstel werd aan
vaard, dat elke deelnemer aan de Stille
Omgang tenminste één gulden zou offe
ren voor een waardig herstel van de
Begijnhofkapel, opvolgster van de
H. Stede, het middelpunt van de devotie
tot het H. Sacrament van Mirakel te
Amsterdam. Twee grote afdelingen heb
ben reeds de daad bij het woord gevoegd
en hun „gulden per deelnemer" in het
fonds gestort. Voor de anderen is het
thans wellicht het juiste ogenblik, nu
met het herstel een aanvang is gemaakt
en een volledige restauratie zou kunnen
volgen. Deze laatste is echter afhankelijk
van de inlossing der belofte: één gulden
per man.
Het dreigend verval van de Begijn
hofkapel gaat allereerst de Amsterdamse
Katholieken aan, die zo'n grote ereschuld
hebben aan het H. Sacrament van Mi
rakel, al was het alleen maar om het zo
vurig afgebeden behoud van hun stad in
dreigend oorlogsgevaar. Maar evenzeer
behoort deze kapel aan gans Katholiek
Nederland, dat jaarlijks met tienduizen
den optrekt ter H. Stede, om er de gun
sten te verwerven van de Christus
Eucharisticus. Samen mogen zij dan.
Katholiek Amsterdam en Katholiek Ne
derland, bijdragen tot herstel van de
luister van dit kleine, maar unieke Gods
huis, dat bij een restauratie zal herbo
ren worden in al de blanke, innige
schoonheid en sfeer van achttiende
eeuwse huiskerk-
De nota
Het recente bezoek van de Russische
orthodoxe metropoliet Alexei van Mos
kou aan Boekarest en de door hem al
daar gehouden redevoeringen, doen Roe
meense katholieke kringen voorzien, dat
er binnenkort een uitgebreide actie te
gen de katholieke kerk in Roemenië
verwacht kan worden, teneinde deze
in dit land en de Balkanlanden aan de
invloed van Rome te onttrekken.
In een rede, welke de Roemeense pre
mier Groza op een banket ter ere van
Alexei uitsprak, zeide hij letterlijk: „De
katholieken zijn over een wereldwijd
front het offensief begonnen. De or
thodoxe kerk moet een dergelijk offen
sief beginnen en zeker nu wij kennis
gekregen hebben van de plannen, die de
godsdienst voor buiten haar terrein lig
gende imperialistische doeleinden wil
len gebruiken. Front makend tegen de
godsdiensten, die de vrede niet dienen,
moet de orthodoxe kerk krachtig optre
den."
Tijdens een plechtige mis in de. ka
thedraal van Boekarest kondigde Alexei
een congres der orthodoxe kerken in
Moskou aan, waar diverse actuele pro
blemen onderzocht zullen worden en
plannen tot actie zullen worden opge
steld.
De woorden van Groza tonen opnieuw
de voortschrijdende Sovjet-invloed op
alle gebieden van het Roemeense open
bare leven aan.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 6 Juni.
n de loop van de dag is de sta
kingsbeweging, welke de treinen
loop vanaf het Gare de l'Est in
de vroege morgen had stopgezet,
overgeslagen naar de meeste grote
stations van Parijs. Veelal echter
werd het verkeer met de banlieu in
enige omvang voortgezet; getroffen
is vooral het reizigersverkeer op de
grote verbindingen; het personeel
houdt de machinedepots bezet, en
kele treinen, die volgeladen met rei
zigers voor vertrek langs de perrons
gereed stonden, wachtten tevergeefs
op hun locomotieven.
In de hallen der stations legerden de
reizigers, waaronder hele families met
uitvoerige vacantiebagage; zij maakten
de indruk van verplaatste personen. Wie
hun tevredenheid niet verbergen, zijn de
militairen, wier Parijs verlof vandaag
eigenlijk afgelopen was.
Een bespreking, welke -de regering
vanmiddag had met de directie der Na
tionale Spoorwegmij. en met de vertegen
woordigers van het spoorwegpersoneel,
werd afgebroken; daar de regering wei-
y zjen wel, d'c jongens in de donkere pakjes, de vlotte kepi's overmoedig
schuin, de koperen knopen glanzend. Wij zien ze wel en wij vragen ons wel
af, waar die vrolijke druktemakers met hun plezierige snuiten wel thuis
horen! Maar wij vergeten al spoedig weer het troepje, dat even te voren voorbij
stoeide en waar we een ogenblik met interesse naar hadden staan kijken!
Toch zijn deze jongens èn hun thuis onze aandacht wel degelijk waard. Zij
zullen later een van de voornaamste schakels zijn tussen het buitenland en ons, zij
zullen ons vertegenwoordigen in alle landen, waardoor Nederland wordt omringd,
zij zullen onze naam bekend maken in velè VOOr onze handel belangrijke streken.
Zij zijn n.l. de jongens, die leren om later onze Binnen-, Rijn- en
Kustvaart in handen te kunnen nemen. Hun home is gevestigd
in een schipwat is aannemelijkerdan dat jongens, die
hun hele leven op het water zullen zwerven, ook het onderricht daar
omtrent op het natte element ontvangen? Zij zullen zich er thuis voe
len, want, daar gij voor 60 reeds schipperskinderen zijnzijn zij
vertrouwd met de deinende beweging van het schip en met het zachte
klotsen tegen de wanden.
De meesten zijn graag op deze school,
terwijl degene, die met heimwee te kam
pen heeft, reeds spoedig door de vrien
delijke commandant op zijn gemak wordt
gesteld.
Het is een internaat, dit schip, dat de
waardige naam „Koningin Wilhelmina"
draagt en in Amsterdam ligt. Een eigen
aardige kostschool!De meesten, die
op een kostschool waren, en hun enigs
zins gebonden bestaan vergelijken met
dit frisse, vrije leven, zouden wensen,
dat zij dit ook zo gehad mochten heb
ben Maar men vergist zich licht: het
leven aan boord van het opleidingsschip
„Koningin Wilhelmina" is voor deze be
trekkelijk jonge druktemakers nog al
zwaar. Zij worden goed gedrild, ofschoon
dit niét wil zeggen, dat ze geen prettige
leiding hebben. Integendeel, hun com
mandant is een zeer vriendelijk man, die
hart heeft voor zijn jongens en zijn werk.
Hij weet om te springen met deze kna
pen, die gewend zijn aan de ruimte van
het water on de oneindigheid van de he
mel, en die zich r.u geplaatst zien tussen
vier beklemmende muren.
De „Koningin Wilhelmina" is niet oud,
zij kwam in gebruik in 1937, Zoals ge-
Er komt heel wat kijken, eer je al die
verschillende voorschriften onder de knie
hebt en de betekenis van alle scheep,
vaarttekens kent. Leerlingen van het op.
leidingsschip „Koningin Wilhelmina" in
volle aandacht bij hun studie
zegd, komen hier voor 60 pet. schippers
kinderen, de overige 40 pet. zijn jongens
van de wal. Schipperskinderen genieten
echter de voorkeur. Denk niet dat deze
inrichting alleen min °f meer voor de
„gewone" jongen is, dit absoluut niet
waar, uit de beste kringen ontvangen
hier jongens hun opleiding.
Amsterdam is niet de enige stad, waar
men zo'n instituut kent, ook Rotterdam
en Delfzijl zijn deze donkere uniformen
niet vreemd.
De jongens worden behandeld in het
kader van het ruwe leven op het water.
Des morgens half zeven is het „over-all",
de scheepsterm voor „opstaan!'" Zij krij
gen tot zeven uur gelegenheid zich te
wassen, te kleden en de kooien op te
maken. Ja, inderdaad, zij slapen in
kooien en óók boven elkaar! Zij was
sen zich aan lange wasbakken, voor
zien van ongeveer tien kranen stromend
water.
Om zeven uur is het app^l. Daarna
begint hun dagtaak:
aardappelen schillen, slaapzalen en klas
sen schoonmaken, touw knopen en
splitsen. Dan, om acht uur, gaan zij aan
tafel voor het ontbijt- Hierbij wordt ge
legenheid gegeven tot gebed. Er zijn ver.
schillende godsdiensten vertegenwoordigd,
waaronder ook de Rooms-Katholieke.
Van half negen tot negen uur vermaken
de jongens zich in de recreatie.
Om negen uur les volgens het lesroos
ter. Dit is zó geregeld, dat de drie klas.
sen elkaar steeds aflossen in de twee lo
kalen. Wanneer de eerste klasse prae-
tische les (roeien, wrikken, onderhoud
van het schip, enz.) heeft, heeft de der.
de in het ene lokaal en de tweede in het
andere les. Zij ontvangen practische en
theoretische lessen, o.a. natuurkunde,
reglementen, motorenkennis, enz. Om
twaalf uur zijn de lessen afgelopen en
gaan de jongens weer aan tafel voor het
middagmaal. De hofmeester heeft, ge
holpen door zijn assistent, de koksmaat,
het eten bereid en wordt nu geholpen
door acht willekeurige jongens, die ge
durende een hele week zullen dienen. De
volgende week moet weer een ander
achttal dit werkje opknappen, dus zo
wisselt dit geregeld af.
Van half twee tot half zes is er weer
les en om zes uur avondeten. Van zeven
tot acht uur wellicht het moeilijkste
uurtje van de dag verplichte studie
Maar dan kunnen zij zich ook naar har.
telust uiten in het uur recreatie dat
volgt. In deze tijd wordt ook aandacht
besteed aan de geestelijke verzorging en
gymnastiek. Een zeer geliefde figuur on
der de jongens is aalmoezenier J. A. Sol
leveld, kapelaan in de St. Nicolaas.pa-
rochie. Deze zorgt, dat de jongens hun
vrije tijd niet op straat verdoen, maar
een gepast vermaak zoeken, bijv. in het
tehuis aan de Prins Hendrikkade....
Om negen uur verdwijnen zij naar
de slaapzalen in de diepte van het
Alles wat ie op het water nodig hebt, leren de jongens van het opleidingsschip „Ko
ningin Wilhelmina". Het leven in boten en schepen is vaak hard en moeilijk, maai
geen echte schipper zou het voor een leven aan de wal willen ruilen
schip en na een kwartiertje napra
ten gaan de lichten uit en moet het
stil zijn. Een aardig gehoor is het
wanneer de commandant appél
houdt en de namen van de jongens
voorleest en een helder „Present" uit
de diverse bedden terugkrijgt.
Naast aalmoezenier Solleveld zijn ook
een Hervormd en een Gereformeerd
predikant voor het geestelijk welzijn van
de jongens werkzaam.
De boot biedt plaats aan onge
veer 120 personen. Door zijn econo
mische indeling is alles licht en ruim.
De commandant heeft een woning
aan boord, waar hij met zijn gezin
verblijf houdt.
Twee bootslieden houden de ruim
80 jongens in toom, en de comman
dant is de directeur. De hofmeester
verzorgt de inwendige mens, daar
bij geassisteerd door de koksmaat.
Vijf leraren onderwijzen de jongens,
maar dezen zijn extern, en vertrek
ken dus iedere avond.
Het schip bestaat uit drie ruime slaap
zalen, waarvan 2 grote en 1 kleinere;
dan 2 eetzalen, een gymnastiekzaal, die
tevens dient als recreatie-verblijf, 2
zonnige, lichte klassen, plaats biedend
aan ongeveer 30 jongens, en 8 zeer mo
derne douchecellen. Een naaikamer, gar
derobe, ziekenkamer, en het kabelgat!
Het kabelgat is een ruimte onder de
boeg waar touw, verf en diverse werk
tuigen geborgen worden. Het is sche
merig en er hangt een pittige lucht van
teer en touw. Een héél geschikte plaats
om te spelen!
Des Woensdags half vijf gaan de
jongens passagieren, meestal naar het
tehuis van aalmoezenier solleveld, waar
zij zich best amuseren. Daarbij hebben
zij een voetbalclub en ook het volley
ball is hun niet onbekend.
De grote attractie is de driemaande
lijkse vaart van het motorschip „De
Juliana", waardde jongens van de tweede
en derde klassen in groepen van 16 vol
ledig practisch onderricht ontvangen.
De „Prinses Juliana" vertrekt des Maan
dags en komt des Zaterdags weer thuis.
Dit garft zo drie maanden achtereen,
wanneer tenminste de reis naar het
IJsselmeer is. Gaat „De Juliana" naar
de Zeeuwse wateren, dan blijft zij langer
dan zes. dagen weg.
Het is een gunstig verschijnsel, dat
de ouders van schipperskinderen
hen meer en meer laten studeren,
om hen vertrouwd te weten met
alles wat onze huidige techniek aan
nieuws brengt. Het varen op de
rivieren of langs de kust wordt door
de grote levendigheid van het ver
keer te water zeer verzwaard. Met
de modern ingerichte schepen van
tegenwoordig wordt dit bezwaaif ech
ter bijna geheel te niet gedaan.
Doch nu is het ook zeer te wensen,
dat de toekomstige vaarders op de
rivieren of langs de kust, goed ge
schoold zijn, zodat zij °P kundige
wijze weten mee te werken aan de
wederopbouw van ons land. De
„Koningin Wilhelmina" is een
van de instellingen, die op doel
treffende manier aan deze wens
1 zijn tegemoet gekomen. Zij heeft
de hand aan de ploeg geslagen can
te arbeiden op een nu weliswaar nog
zwaar te bewerken akker, maar die
later rijke oogst zal opleveren.
gerde om onder bedreiging te onderhan
delen. Volgens de spoorwegmannendele-
gatie waren de stakingsbewegingen
echter van spontane aard en kwamen
dus niet voor hun verantwoording. Om
half acht heeft minister-president Ra
madier over de radio de stakers aange
spoord het werk te hervatten: „Eist al
les wat U billijk lijkt. De regering, die
weet wat het land U verschuldigd is,
verbindt zich alles te doen wat verenig
baar is met het economische evenwicht
van het land: maar werkt op de post.
die gij vrijwillig hebt aanvaard en die
gij niet in de steek kunt laten". De op
roep van de federatie van spoorwegper
soneel om het werk te hervatten, welke
oproep minister-president Ramadier aan
zijn oproep vooraf had willen zien gaan,
is echter tot dusverre achterwege ge
bleven.
Het komt de positie van de re
gering in deze zeer moeilijke dagen
zeer te stade, aai vanmorgen de
socialistische kamerfractie nagenoeg
eenstemmig haar vertrouwen in Ra
madier heeft hernieuwd en zich
heeft aangesloten bij diens opinie,
dat de bijeenroeping van een bui
tengewoon congres der partjj op zich
reeds als een desavouering van zijn
regeringsbeleid zou kunnen worden
uitgelegd.
DJt buitengewoon congres zou ver
langd zijn door die groep der S.F.I.O.,
die van mening is, dat het partijbelang
eist, dat de communisten weer in de
regering worden opgenomen, om deze
zodoende hun deel te doen dragen van
de verantwoordelijkheid voor de behan
deling der arbeidsconflicten. Of die
wederopname alleen reeds ook voldoen
de zou zijn om de rust te doen weder
keren moet echter sterk worden betwij
feld, reeds daarom wijl zeker niet alle
stakingen door communistische elemen
ten worden aangestookt.
Voorts meldt Reuter nog, dat het be
stuur van de vakvereniging van spoor
wegarbeiders het beroep van Ramadier,
het werk te hervatten en de compromis-
oplossing inzake de lonen te aanvaar
den, van de hand gewezen heeft.
Het Franse kabinet kwam onmiddellijk
na het bekend warden van de verwer
ping van het beroep van Ramadier in
een noodvergadering bijeen. Vertegen
woordigers van de generale staven van
leger, marine en luchtmacht woonden de
kabinetszitting bij.
Tijdens de noodzitting werd besloten
niet over te gaan tot vordering der
spoorwegarbeiders. Men besloot tot >t ge
bruik van alternatieve middelen om
essentiële goederen te vervoeren, Hoewel
geen bijzonderheden hieromtrent bekend
zijn, meent men te weten, dat er zowel
militaire vrachtauto's als schepen en
vliegtuigen gebruikt zullen worden.
Voorts zouden de spoorwegarbeiders
zelf het vervoer van melk en aan bederf
onderhevig voedsel op zich hebben ge
nomen.
Scotland Yard heeft verklaard, dat
nog negen bombrieven Engeland
vanuit Italië bereikten, zodat het
aantal dodelijke missives tot 20 is
gestegen, sedert de ontdekking van
het moordcomplot in het begin van
de week ontdekt werd.
Sommige van de nieuwe bombrieven
waren aan voormalige kabinetsministers
gericht, maar Scotland Yard weigerde
namen te noemen.
Volgens de Engelse pers hebben ook
Attlee, Churchill en Ghinwell bombrie
ven ontvangen. Zij bevonden zich tus
sen de negen nieuwe brieven die van
daag in Engeland binnenkwamen.
Alle post voor Buckingham Palace, de
partementen en de huizen en bureaux
van vooraanstaande personen, wordt
nauwkeurig gecontroleerd.
Uit de laatste berichten uit Londen,
die uit betrouwbare bron komen, blijkt,
dat de 20 brieven uit Turijn afkomstig
rijn,
