Truman hekelt economisch
nationalisme
Georganiseerd wantrouwen
Walcherens dode bomen
worden weggevoerd
J6.000m3 hout moet uit de
modder worden gesleurd
m
m
TSJECHOSLOWAKIJE EN HET PLAN
Kaal, troosteloos
landschap
Intern. Maria-Congres te Maastricht
in September
Onze militairen
en hun meisjes
BESTUDERING VAN DE
MARIA-LEER
ZATERDAG 5 JULI 1947
PAGINA 3
BUITENLANDS OVERZICHT
Op de drempel tussen de mogendheden,
en tussen de mogelijkheden
99
Eisenhowersamenwerking
of ondergang
Oude luister verdwenen
Oersterk materieel
OP de drempel tussen Oost en West
ligt Tsjechoslowakije. En als er een
regering is, die, tengevolge van het
ontbreken van overeenstemming tussen
Molotof en zijn Westerse collega's, voor
®en moeilijke keus staat, dan is het die
te Praag. Moet het land meegaan met de
Stote meester van het Kremlin en op
die wijze de consequenties trekken van
oen politiek, welke ideologisch in bedui
dende mate op het Oosten was gericht?
Of moet het de voorrang geven aan zijn
energieke pogingen tot herstel van de
economie, waartoe een twee-jaren-plan
is opgesteld en waarvoor men tot dus-
Verre aan beide kanten steun heeft ge
docht? Medewerking aan het plan-
^farshali stelt in feite deze keus en
biedt, ter vergoeding van he^ door die
Medewerking practisch te verbreken
contact met Rusland en de kleinere
Cost-Europese staten, opneming in het
West-Europese economische verbond.
Aan deze keus is echter voor Tsjecho
slowakije een gewichtig voordeel ver
bonden: het moet het Westen iets waard
Sfin, Praag als ver bolwerk te winnen,
en evenveel is het de Russen waard, het
land binnen zijn invloedskring te hou
den; mep zal dus, indien de Tsjechèn
het daarop aanleggen, van weerszijden
bloeten concurreren om de gunst der
f\iechoslowaakse regering door het in
Uitzicht stellen van economische en wel
licht zelfs politieke gunsten.
Beziet men de lijst van afnemers en
leveranciers, dan wordt de twee-richtin-
6en.positie van Tsjechoslowakije duide-
Jijk. in procenten uitgedrukt betrof de
handelsbeweging in
Januari 1947 1937
Export Import Export Import
Zwitserland 15,3 11,0 3,8 3,3
Rusland 11,5 3,1 0,8 1,1
Zweden 9,6 7,0 - 3,4 3,8
Rederland 7,2 8,4 4,2 3,8
®dgië 7,0 9,6 2,1 2,9
R-Amerika 6,8 15,2 9,3 8,7
"uitsland - 1,2 1,2 13.7 15,5
In vergelijking met in- en uitvoer
van de jaren voor de oorlog is Tsjecho-
s'°wakije nu dus veel meer op Rusland
sangewezen. Tenminste als leverancier,
h»et als afnemer: de Sovjet-Unie heeft
bcg niet veel aan te bieden. Dat heeft
Amerika wel, zodat de door de V.S., 'aan
gebrachte goederen meer dan het dub
bele van de ontvangene bedragen. Ver-
er is er levendig verkeer ^net de Lage
Landen procentueel eveneens heel wat
Meer dan 't dubbele van 1937. Van twee
langrijke markten, Zweden en Zwitser-
a"d, kan men wel zeggen dat zij ideo-
Ogisch aan de Westerse kant staan,
doch Zweden heeft zich het vorig jaar
Cor een handelsverdrag economsich vrij
erk aan de Sovjet-Unie gebonden, en
c'. is uitstekend mogelijk, dat dit van
J^tekenis is voor de houding die de
J^agse politici ten opzichte van het
est-Eurpese verbond zullen aannemen.
en soortgelijke indruk doet men op
Ji bp het nagaanvan de formele
relaties die Tsjechoslowakije met
™,7,f",landen heeft. Het is ten nauwste
g ee cl aan Ruslandmaar staat even
eens in verdragsverhouding tot Frank
rijk. Het heeft een politieken econo
misch accoord aangegaan met Polen,
met Joegoslavië, maar heeft nog „stille
reserves" liggen in Engeland, Frankrijk,
Italië, Oostenrijk e.d. Het heeft met de
Sovjets een overeenkomst aangeagan
voor dé levering van een grote partij
Russische katoen voor zijn textielindus
trie, maar ook vroeg het bij de Ameri
kaanse-EScport-Iinport-Bank een crediet
aan -van 20.000.000 dollar voor de aan
koop van katoen, terwijl enige weken ge-
leden een delegatie in Londen is gearri-
veerd, om economische aangelegenheden
Met de Engelse regering te bespreken.
Rekenend naar het directe handelsbe
lang heeft Tsjechoslowakije dus twee
mogelijkheden. Over een iets groter
tijdsverloop ziende kan het evenwel veel
meer voordeel hebben van samengaan
met de West-Europese naties en van
deelnemen aan de steun krachtens het
aanbod van Marshall. Noch de Sovjet-
Unie immers, noch haar Oost-Europese
satellieten, zullen in de eerstkomende
jaren economisch krachtige partners
zijn. Voor de sterk onder communistische
invloed werkende regering is deze erken
ning echter weinig atngeppam: in haar
consequentie is zij een argument voor
aansluiting bij het Westen, hetgeen ech
ter feitelijk een loslaten van de band met
de Russische beschermer zou inhouden.
Weliswaar stelde Marshell niet devoor
waarde, die in de Truman-doctrine was
vervat: ook aan communistisch geregeer
de landen is Amerika bereid hulp te
verlenen. Maar het zal ongetwijfeld de
openbare mening in het land ten zeerste
beïnvloeden, als de welvaart uit het
Westen komt. Nog afgezien van het ze
ker niet geringe aantal politieke propa
gandisten uit het buitenlapd, die als
uitvoerders van het hulpprogram nu
eenmaal deze welvaart zullen vergezel
len.
Wellicht is de overweging voor de
Praagse leiders, ondanks hun
sterke afkeer van de vroegere
'vijanden, van betekenis, dat hun deel
name aan het plan een garantie te
meer is voor de heropbloei van Duits
land, dat, zoals bovenstaande tabel
weergeeft, veruit de belangrijkste han
delspartner van Tsjechoslowakije was.
Wellicht 00k^zien zij de mogelijkheid, dat
door economisch samengaan met het
Westen hun land een verbindings-taak
op zich kan nemen tussen West en Oost,
tussen West-Europese economische unie
en Oost-feuropese politieke unie. Men
zou haast denken, dat deze overweging
wel vat heeft op de Tsjechoslowaakse
politieke mening: tal van staatslieden
hebben in de afgelopen maanden te ken
nen gegeven, dat zij zowel met Rusland
als met de Westerse democratieën wen
sen samen te werken en dat niets hun
zo fataal toescheen als definitieve schei
ding tussen beide groepen.
'Er is dus nog wel enige hoop, dat
Tsjechoslowakije, al is het ook eng ver
bonden met de Sovjet-Unie, nog genoeg
zelfstandigheid bezit, om een eigen
keus te doen. Op dit ogenblik is er nog
geen beslissing genomen. Op 30 Juni uit
te de regering officieel haar vreugde over
het Amerikaanse plan en de minister
van Buitenlandse Zaken, Jan Masaryk,
kreeg Opdracht cm Rusland, Engeland en
Frankrijk mede te delen, dat zijn land
bereid was, aan de voorbereidingen deel
te nemen. In hoeverre deze houding
door Molotov's vertrek uit Parijs veran
dering zal ondergaan, is nog onzeker.
Gisteren zou het kabinet de uitnodiging
van Bevin en I'idault bespreken. Maar
zonder meer afwijzen wil men blijkbaar
niet, maar of men haar nu zonder meer
zal aannemen?
Farnco houdt een „uiterst
belangrijke" rede
Generaal Franco heeft Vrijdagavond
in ©en rede voor de Spaanse radio, die
officieel als „uitermate belangrijk" werd
aangekondigd, verklaard, dat hij het'zijne
wilde zeggen over het as- referendum
over de opvolgingswet. Franco spoorde
alle Spanjaarden aan, te stemmen voor
de opvolgingswet, die inhoudt, dat
Franco hoofd van de staat zal blijven,
totdat Spanje uiteindelijk een monarchie
zal worden onder een koning of regent.
Afscheid van Parijs
Molotov: „Ik hou het maar bij de souvereiniteit van de kleine staten'
Ter gelegenheid van Independence
Day heeft president Truman hi het Jef
ferson House te Charlotteville, Virginia,
een rede gehouden, waarin hij kritiek
liet horen op Ruslands weigering om
deel te nemen aan het Marshall-plan en
waarin hij het dictatorschap de oorzaak
noemde van het versperren van de weg
tot wereldvrede
Hoewel Truman Rusland niet met na
me noemde, bestond er geen twijfel, dat
hij dit land bedoelde, toen hij zei; „Zeke
re naties onthouden hun'steun aan de
reconstructie-plannen op grond van het
feit, dat deze zouden betekepen, dat som
mige naties zich met de binnenlandse
aangelegenheden van andere zouden
gaan bemoeien. Dit is even onlogisch
als de man, die weigert deel te nemen
aan e«i winstgevende handelszaak, om
dat het inmenging in zijn particuliere
aangelegenheden zou betekenen. Na twee
wereldoorlogen zouden de naties de
dwaasheid moeten inzien van een na
tionalisme, dat zó extreem is, dat het
de coöperatieve economische planvor
ming voor een vredelievende r®#onstruc-
tie onder de volken tegenwerkt".
Truman viel eveneens, wederom zon-
„Grofe politiek" over de tong Millionna>r naar Moskou Bruidje
met heimwee Tenoren worden zeldzaam Parachutisten van
dertien jaar Vreemde vermaken.
4
KMÜ
en drieduizend man politic-personeel en mobiele garde waren in Parijs
J2j samengebracht om „een beetje in de buurt te blijven" van Bevin,
Molotof en Bidault gedurende de conferentie. Toen aan en bij hei
jhislukte einde van deze conferentie nog niets gebeurd was, wisten de
jannen in blauw uniform niets anders te doen dan kringetjes te spuwen
an de oever van de Seine, waarbij de „grote politiek" wel over die tong
zal zijn gegaan
Een Londense millionnair is enige
dagen geleden in zijn eigen vlieg-
tuig gestapt op weg naar Moskou
j.aar hij een persoonlijk onderhoud
teft aangevraagd met Stalin om ovei
te spreken. Deze man heet Abel
Laban. Hij werd geboren in Stalingrac
b1 bij trouwde .met een meisje uit een
ussisch dorpje in de buurt. Op acht-
^djarige leeftijd besloot hij naar zuid-
r'ka,te emigreren. Toen kon hü reeds
pVeh talen spreken behalve Engels. Hi,
crde Engels en \yerd journalist. Toer.
'J echter tot de ontdekking kwam dat
in de journalistiek nooit rijk wordt,
Ucfaf 21011 in zaken en werd mil-
v bhair. op achtendertigjarige leeftijd
e©S het hoofd van een trust met
kapitaal van twintig millioen pend
c>H h<; koper-, goud- en kolenmijnen,
b0C ,:'ronllen' transportondernemingen,
bP?en en diamantconcessies onder ha:
kom6r hacl- °m zUn geloof in de toe-
Viif St ^an Engeland te tonen steekt hij
en een half millioen In de Engelse
j^at. „t)lt
is mijn antwoord op al dé
eniiades", zegt Abel Shaban.
E en keurig uitgedost Engels bruidje
schreed naast haar „Canadees", die
inmiddels al gedemobiliseerd was,
naar het altaar van een grote kerk in
Chicago. Haar wasbleek gelaat toonde
aan dat zij de innerlijke strijd van dt
grote stap die zij moest doen nog niei
te boven was. Op het ogenblik dat zij
„Ja ik wil" moest zeggen, zei ze „Nee,
want ik heb zo'n heimwee". De plech
tigheid werd afgelast en de genodigden,
niet wetende wat zij dóen moesten, be
gaven zich maar naar de receptiezaal
Hier barstte het bruidje in tranen uit
en vertelde onder heftig snikken, dat
zij toch eigenlijk wel wilde. Maar nu
nam de bruidegom het woord. „Nu wil
ik niet, want een vrouw kan zich over
mij maar éénmaal uitspreken", antwoord
de hy met enige waardigheid.
In de gangen van de Franse opéra
heerst grote opschudding. De opera
acteurs zijn In alarm gebracht door
een studie die in Parijs verschenen is.
Volgens deze studie zou de gemiddelde
mannenstem langzamerhand zijn hoge
toon verliezen en van tenor naar bari
ton, van bariton naar bas dalen. Zou
men hierin de oorzaak moeten zoeken
van de schaarste aan tenoren? De pessi
misten voorspellen dat binnen enkele
eeuwen (wij zijn' dan gelukkig al dood,
verontrust u dus niet operaliefhebber
alle tenoren verdwenen zullen zijn. De
schrijver van deze studie doet echter
nog een andere onaangename ontdek
king, want de vrouwelijke stem onder
gaat een gelijksoortige verandering. DUS
ook de sopranen worden kostbaar.
Op het vliegveld Mitry.Mory
(Frankrijk) heeft deze week Mi
chel Lemaitre, een jongen van
dertien jaar, een parachutesprong ge
daan van een hoogte van 400 meter.
Hierdoor verkreeg hij een militair brevet
en de titel van de jongste parachutist
van de wereld.Een seconde nadat de
jeugdige parachutist het vliegtuig verla
ten had, opende zich vlak boven hem
een andere parachute. Men hoorde een
stem in de lucht „Michel, je benen,
hou je benen bij elkaar". Het was zijn
"vader, luitenant Lemaitre, die tegelij
kertijd met zijn, zoon sprong en diens
doen en laten gadesloeg. Toen Michel
Lemaitre de grond bereikte, maakte lhij
een buiteling en zonder enig spoor van
nerveusiteit begon hij zijn parachute op
te vouwen. Luitenant Lemaitre verzorgt
in Frankrijk de militaire opleiding van
parachutisten.
Als de Portugezen lieden zijn, die
doorgaan voor altijd opgewekt en
zonder enige haatgevoelens bezield,
dan worden zij nu dan toch overtroffen
door de Japanners. In Japan is het vijf,
zes en zeven Augustus groot feest. Er
wordt gedanst, gedronken en gezongen
opde atoombom, die twee jaar gele
den Hirosjima vernielde. De onderdanen
van de Mikado hebben toch wel vreemde
vermaken en bizarre verjaardagen.
der de Sowjet-Unie bij name te noemen,
de landen aan, die per radio op georga
niseerde wijze wantrouwen en haat
zaaien tegen de naburen." De eerste stap
tot het beëindigen van onwetendheid en
achterdocht zou het stopzetten van pro-
paganda-aanvallen op andere landen
zijn. De tweede stap zou- zijn het slech
ten van de scheidsmuren, welke het ver.
strekken van inlichtingen, de versprei
ding- van gedachten en het reizen in de
weg staan. De laatste stap: samenwerken
met andere landen,* die ernstig er naar
streven een vriendschappelijke ver
standhouding onder de mensen te be
vorderen."
Eert ander vereiste voor de vrede, al
dus Truman, is de ondersteuning van
een wereldeconomie eer dan van aparte
nationalistische economieën. Truman
verwachtte niet, dat alle landen met
Verschillende geschiedenis, instellingen
en economische verhoudingen het over
gemeenschappelijke idealen en politieke
werkwijze eens zullen zijn. „Het is ech
ter niet te veel gevraagd, dat de sta
ten, ieder binnen zijn eigen grenzen, de
voorwaarden zouden scheppen voor de
groei van een wereldharmonie. Een eer
ste vereiste daarvoor is het gemeen
schappelijk aanhangen van het beginsel,
dat regeringen haar ware macht ontle
nen aan de instemming van de geregeer-
den. Er .rr.oet een oprecht streven zijn
om dit beginsel te verwerkelijken- Een
ander vereiste is: eerbied in de gehele
wereld voor de rechten van de mens. In
alle lande"h, zeker in het onze. moet op
dit gebied nog veel verricht worden."
Tér gelegenheid van Onafhankelijk
heidsdag heeft ook generaal Eisenhower
te Vicksburg, Mississippi, een rede ge
houden, waarin 'hij zeide, dat de landen
van de wereld dienden samen te werken
voor de vrede of anders zoüden onder
gaan.
Hij zelde verder: ,.Wij moeten ons zelf
goed beschermen zolang tot alle andere
naties gereed zijn het slagveld te verwis
selen voor de conferentietafelOf de
volkeren werken samen' voor het alge
meen belang, óf zij blijven afzonderlijk
en zullen langzaam ondergaan in het
verval, of snel In de catastrofe van'een
totale oorlog. Er kan geen welvarend
Amerika bestaan in een stervende wereld.
Ware veiligheid is onmogelijk als andere,
afgunstig en vervuld van Jiaat, klaar
staan om ons te bespringen bij de eerste
gelegenheid welke zich voor doet."
Midden op de wijde, dorre vlakie kruipi een monsier op
rupsbanden langzaam voorwaarts. Als een geheven
klauw steekt de kraan schuin omhoog, een winch ratelt
waanzinnig in hei rond en laat een lange staalkabel, die
flikkert in hei zonlicht, langzaam vieren. Mannen in over
alls lopen door hei modderige grasland, slepen de kabel
achter zich aan en bevestigen hei uiteinde om de kruin van
een gevelde boom. Hei monster kruipi achteruit, de kabel
staat als een snaar gespannen en de boom wordt uit de
greppel gesleurd. Dan komt de kraan in werking, zij tilt
<^e stam eenvoudig op of hei een veertje is en niet een
boomstronk van een ton of fwee, en plaaisi hem bovenop
een gereedstaande iruck. Dat werk herhaalt zich eindeloos,
want hei zijn vele stammen, die in Walcherens greppels
liggen
Jan van Micfdelburg, rechts het slanke
silhouet van Veere's raadhuis, repht
vooruit de spitse toren van Domburg en
links opzij de stoere vuurtoren van wat
eens Westkapelle heette.
Men is aan het ruimen getogen en
iedereen helpt er aan mee. Ook de
vrachtwagens verrichten werk om Wal
cheren weer mooi te maken. De bomen
zijn thans gerooid, zij moeten nu naar
Middelburg worden gesleep^ en men
heeft van de nood een deugd gemaakt
door de Nederlandse Industrie van. dit
hout te laten profiteren. Vijf .houthan
delaren en industrieën hebben de Hout
combinatie „Walcheren" gesticht en te
zamen met het Rijksbureau voor hard
hout wordt deze hoeveelheid zo eerlijk
mogelijk verdeeld, d.w.z. het Rijksbureau
verleent de vergunning en de combina
tie zorgt voor de uitvoering.
Ruim twee jaar geleden reden, neen
voeren wij met een D.U.K.W. over
de weg:van Middelburg naar Dom
burg, aldus lezen wij in „Beroepsvervoer".
Even buiten dé Zeeuwse hoofdstad plons
de het gevaarte £et water in, op een
hoger gedeelte reed het weer verder,
maar het grootste deel van het 25 km.
lange traject moesj gevaren worden.
Walcherens trots, de fraaie bomen,
stonden daar nog als rampzalige sta
ketsels langs de bermen overeind en de
ca. 15 landgoederen, vroeger verscholen
achter hoge bossages van iepen, eiken,
beuken en peppels stondeh nu kapot
geschoten en verfomfaaid voor een ieder
te kijk.
Het was een trieste tocht, vooral voor
hem die Walcheren in zijn volle glorie
gekend heeft. Onbeschaamd spoelde het
water tegen de muren der huizen, bru
iaal drong het overal naar binnen, deu
ren, half uit de hengsels gerukt, zwiep
ten schrikaanjagend open en dicht, een
fampekaj? met druipende franje slin
gerde heen en weer. En soms, a|s een
laatste stuiptrekking, stond daar mid
den in het water een appelboompje zon
der blad, maar met bloesem, een laat
ste groet aan wat eens was geweest.
Walcheren had zijn tol aan de
oorlog betaald, het stond in Middel
burg te lezen op grote spandoeken
boven de straten, op kleurige affiches
tegen de muren en in de etalages dor
winkels: een verdronken Walcheren
voor een bevrijd Europa.
En nu is Walcheren droog, het land
heeft zijn oude rechten weer hernomen,
de gaten in het dijklichaam zijn, zij het
met schier bovenmenselijke inspanning,
gedicht. Nu klotsen de golven weer zoals
vroeger tegen de bazalten beschoeiing,
Walcheren is wederom door zijn dijken
beschermd. Maar wg-t is gebleven van de
oude luister? Hoe ligt daar het land kaal
en eenzaam, prijsgegeven aan de gieren
de najaarsstormen of blakerend onder
een verzengende zon.
Een boomloos eiland zonder enige be
schutting, en verspreid rondom staan de
hoge zwarte schuren en de batige bui
tenhuizen, niet meer sdhuilijknd onder
ritselend geboomte. Hier fluisteren geen
populieren meer, hier tracht men tever
geefs de geuren pp te snuiven van de
bloeiende meidoornhagen, die vroeger-
een sieraad van het eiland waren. En
als men naast het grijze monster staat
en men tuurt de wijde horizon af, dan
ziej men alle nog overeind staande to
rens van de dorpen rondom: geen boom
belemmert het uitzicht. Dan ontwaart
ge achter u de deerlijk verminkte Lange
Van de kade van Middelburg wordé'n
de stammen in schepen geladen en naar
alte windrichtingen vervoerd. Men moet
genoegen nemen met hetgeen wordt ge
stuurd; een keuze doen is niet mogelijk.
PoWa staat met grote witte kalkletters
op de bomen geschreven, dat is geen
Russisch, maar het betekent doodnuch-
ter Polder Walcheren.
Maar vóór deze bomen hier liggen,
moet heel wat werk worden verzet. Dit
grote opruimingswerk heeft de Hout
combinatie opgedragen aan de fa. Jac.
Stoof Zonen te Breda. Deze firma
zorgt er voor, dat alle gevelde bomen,
die over het gqheje eiland liggen ver
spreid, op de kade te Middelburg komen,
en het grijze monster, waarover wij in
de aanvang spraken, is een der twee
kraanwagens op rupsbanden, die dit
karwei opknappen.
16.000 m3. hout moet uit de modder
gesleurd worden. De stammen moeten
vaak uit greppels en dwars door sloten
worden gesleept, alvorens zij op de
vrachtwagens geladen kunnen worden.
Mooi Is het materieel niet, maar het
moet oersterk zijn. Het is voorwaar geen
alledaags akkefietje en geenszins gemak
kelijk, vooral niet toen de strenge vorst
intrad en het werk toch doorgang moest
vinden over spiegelgladde wegen. Dik
wijls moest men de stammen uit het ijs
hakken, houwelen kwamen er aan te pas.
Maar toen het ging dooien, bewezen de
rups wielen pas hun ware diensten! 4
ton slepen zij op hun gemak voort en
soms staan de voorwielen wel 50 cm. van
de grond, maar het gaat; zij doen hun
werk voortreffelijk.
Van September af is men reeds met
deze „schoonmaak" bezig. Van Septem
ber af ploeteren de zware karren en deze
stoere kerels in de modder. Lang niet
altijd zonder gevaar! Denk maar eens
aan de landmijnen, die hier en daar nog
loeren. Er is wei eens zo'n projectiel
te voorschijn gekomen, gelukkig zonder
ongelukken te veroorzaken.
Dc hemen, die met een rupsbandenkraan uit het land zijn gehaald, worden aan de
verharde weg door middel van dc kraan op de vrachtauto's geladen, die de bomen naar
de kade in Middelburg brengen, waar ze met schepen verder worden vervoerd
Het Intern. Maria Congres, dat
van 3 tot en met 7 September a.s.
te Maastricht zal worden gehouden,
bedoelt aan Maria, zowel in het
openbare als in het persoonlijke le-
Ven der gelovigen, die plaats te ge
ven, welke Haar door God in Zijn
heilsorde is toebedacht.
Het Nederl. en 't Belgisch. Instituut voor Visserij-onderzoek zijn bezig de groei van
de schoi cn de dichtheid van de scholstand vast te stellen. Na de onderzoekingen voor
de Franse cn dc Belgische kust is men thans begonnen met navorsingen voor de
Nederlandse kust. Aan boord van het Belgische vissersvaartuig „Hinders", liggende in
de Sclievenintise havensteltmen de leejtijd van schoUcn vast
Naast de kerkelijke plechtigheden,
uitingen onzer Maxia-devotie, is daar
om een grote plaats ingeruimd voor de
bestudering van de Maria-leer. Godge
leerden van naam zullen enkele van de
gewichtigste aspecten dezer leer behan
delen. Op de bijzondere vergaderingen,
gewijd aan de bestudering van de leer
over Maria, zullen de volgende onder
werpen worden ingeleid: Maria, Konin
gin van de wereld (dr. L. de Gruyter);
Maria, nieuwe Eva (dr. C. Friethoff
O.P.); Maria, mede-verlosseres (dr. P.
Bloumen S.J.)Maria, middelares aller
genaden (dr. Al. van Hove); Maria,
moeder der mensen (dr. Leonardus
O. Carm.)
In de tweede reeks bijzondere verga
deringen, niet parallel lopende aan de
onderwerpen der eerste reeks, wordt de
devotie tot Maria bestudeerd iri vier
onderwerpen:
1. „Onze afhankelijkheid van Maria"
(dr. H. Fortmann)2. ,,Ons liefdevol ver
trouwen op Maria" (O. de Groot C.ss.R.)
3. „Onze dankbaarheid tegenover Ma
ria" (C, Tesser O.F.M.)4. „Onze na
volging van Maria, speciaal in Haar vij
andschap tegen Satan" (dr. J. Tesser,
S.J.).
Op de algemene vergaderingen, die
iedere avond in de open lucht worden
gehouden en voor alle gelovigen toe
gankelijk zijn, wordt °nze toewijding aan
het Onbevlekte Hart, van Maria, welke
In de oorlogsjaren reeds geschiedde, in
haar consequenties uiteengezet: „Onze
persoonlijke toewijding aan de Koningin
der harten" door dr. G. Philips, ,,De
toewijding onzer gezinnen aan de Ko
ningin van het huisgezin" door dr. K.
Steur, „De toewijding onzer organisaties
aan de Koningin der wereld" door dr.
O. Friêthof O.P.
Op de eerste avondvergadering van
het Congres zal mgr. dr. F. Feron de
openingsrede uitspreken.
Een militair, die dienst doet in In-
dië, wijst in een brief op de grote
steun, die hij en zijn collega's on
dervinden van de regelmatige briefwis
seling met hun ouders, vrienden en voor
alhün meisje. De moeilijkheden,
die de jongens overzee toch in grote
mate ondervinden, schrompelen ineen,
als zij een aardige brief ontvangen van
€en vriend, een goedbedoelde raadgeving
van hun moeder of een lieve brief van
hun meisje, waarin ze hem verzekert,
dat ze op hem blijft wachten.
Maar, aldus onze briefschrijver,
„een jongen zit stil voor zich uit te sta
ren. „Zij" heeft het 't beste gevonden
't „af te maken". Weg illusie, weg dat
kleine steuntje in je rug, wat je hier zo
hard, zo ontzettend hard nodig hebt.
Hij had kort geleden nog hoog opgege
ven van haar en met één klap, met één
briefje, is alles weg, voorbij. Denkt men
wel aan de gevolgen, als zo'n jongen
een borreltje te veel gaat drinken?
Troostwoorden helpen zo weinig In zo'n
geval. Zij was alles voor hem en dat Is
nu ook voorbij.
Laten de meisjes in Holland toch be
seffen wat voor 'n geestelijke vernie
ling ze kunnen aanrichten. Is twee Jaar
dan zó lang? Is 't werkelijk onmogelijk
twee jaar te wachten? Met 'n beetje
wilskracht en zelfrespect moet dit toch
geen moeite kosten. De jongens deen
hun plicht onder vaak moeilijke om
standigheden. Ze missen al zo veel. Hui
selijke gezelligheid? Hij mag er alleen
van dromen. Het valt voor een meisje
misschien niet mee, vooral in de zomer.
Fietstochtjes, zwemmen cn zeilen, t
moet allemaal zonder hem. De overwin,
ning straks bij de thuiskomst is echter
te mooier".
Laten de meisjes trouw blijven en hun
steun aan onze jongens blijven geven.
Ze hebben het hard nodig.
Op 24 en 25 Augustus zullen te HHvarcn-
beek een tweetal culturele dagen worden
gehouden teneinde contact te leggen tussen
Noord cn Zuid.
