militaire of economische steun Goederenverkeer naar Duitsland rr TWEEDE KAMER STELT ZICH ACHTER DE REGERING AAN CHINA HET EERST NODIGE? an Pleidooi voor Rotterdam en Antwerpen Grote Mentana-ten toonstelling te Oudenbosch M Motie der C.P.N. verwierf slechts communistische stemmen V.kou w Directeuren Bizonaie Economische Raad Vliegende kok TAL VAN HERINNERINGEN AAN DE NEDERLANDSE Z0UAVEN L L - Afdoening van gratie verzoeken Inleiding Maria-congres te Maastricht Nieuw vliegkampschip Restitutie zoengelden RIJD AG 25 JULI 1947 PAGINA 3 BUITENLANDS OVERZICHT De missié-Wedemeyer If. Varkensstapel loopt terug C.A.O. in de confectie- industrie Uitbreiding subsidie op stookolie Ldie terugkeerde (Wordt vervolgd) Nat. Bureau Apostolaat des Gebeds Pater F. Koppendrayer S.J directeur Federatie van in'tern. transportbedrijven Recreatie-oord van de Amsterdamse Bank 4-jarig jongetje verdronken nee' be* bef' DUW. n n roof; w. d"1 1947;, 6 »p; Generaal Albert C. Wedemeyer, na Marshall wellicht de meest voor- aanstaande deskundige inzake Chinese problemen en voormalig opper- evelhebber van de Amerikaanse troepen j16 in Noord-China hebben geopereerd, s dezer dagen op reis gegaan naar Nan. u'hg, met als taak blijkbaar, aandrang "ff te oefenen op het tot stand komen aJi de politieke, militaire en economi se hervormingen, waaraan het land er ongetelde millioenen inwoners be- oefte heeft. Deze taak komt dan enigs, 'hs overeen met die, welke Marshall ad, voordat hy minister van Bulten- ahdse Zaken werd. Zij verschilt daar in echter hierdoor, dat Marshall zich kortdurend heeft ingespannen, een erzoening te bewerken tussen de rege. bgspartyen en de communisten, terwijl ^f'demeyer zich uitsluitend tot de rege- ng zal wenden. Sinds Marshall zyn pogingen, tot een erBeiyic te komen, had moeten opgeven, de verstandhouding tussen Verenigde ,taten en Sorjet-Unie eerder scherper ah beter geworden. Het is een feit aarmee men rekening te houden heeft, at voorlopig beide rivalen vrij onver, oenlijk tegenover elkaar staan. Is dit r Europa waar, het geldt evenzeer in hina, met het gevolg, dat de Ameri- aanse china-politiek, die er naar 'reeft een realistische te zijn, zich aan feit is gaan aanpassen en er op het k?cnblik heel anders uitziet dan een ;aar geleden. In Washington ziet men °oh geen heil meer in onderhandelin. met de communisten. Men wedt dus feheel op het andere paard en steunt de fRering van Tsjang Kai Tsjek, om ten- llriste op die manier een einde te doen 0tuen aan de Chinese chaos. Tevens is men wel tot het inzicht geraakt, dat het niet zozeer op militaire steun aankomt,- als wel P economische. De Amerikanen hebben L hieuwe inzicht al tot uitdrukking ge acht in het parallelle geval Grieken. r':nd. Hun politiek in China is er op ge- cut, ook daar de economische hulp- ^rlening het middel te laten zyn, waar- 0or de militaire overwinning kan wor. b®n bevochten. Zoals in Griekenland de l^r°h van alle ellende, naar de Ameri- faanse opvatting, ligt in de schrikba- chde armoede, zo, redeneert men, ligt Cijïpuöerctagavond zijn vijf leden van de t,r'stelijk-Democratische Unie tot direc- t>.'ren van de Duitse Bizonaie Economische gekozen. Het zijn: dr. Semmler, "ofcj van net bestuur van de econo- v"lscihe, raad dr. Schlangp-Schoeningen vJ°r de voedselvoorziening, dr. Schiewin.l financiën, Fischer voor 'vervoer en hUbert voor de posterijen. K-Y® plenaire zitting wees bij meerder- 'k van stemmen de sociaal-democra- candidaat voor het directoraat van centrale economische bestuur af. Deze tJjSt komt ongeveer overeen met die van 'hlster voor economische zaken der jjg zones. Voor* 0'jkristclijk.democratische unie stelde hieuwe buitengewone zitting een 'tn waaroT?(H at voor crit ambt te stei- t.atle verklaar* soc'aal-democratische deic- intrekken Z1J haar candidatuur u intrekken en in de oppositie gaan. ook in China het bestaan en de groei der communistische groeperingen in de jammeriyke toestanden, waarin een volkenconglomeraat van meer dan 400.000.000 zielen sinds jaar en dag ver. keert. Verjaging van het communis tische gevaar vereist dus opvoering van het welvaartspeil. Natuuriyk is de regering te Nanking niet blind voor het nauwe verband, dat er bestaat tussen militaire en economi sche kracht. Zij gelooft echter, dat men tegen de communisten met het grootst mogelijke gewapende geweld moet op treden. Er heersen in het ontzagiyke ryk nog goeddeels feodale toestanden en het draagt het kenmerk van alle feodaliteit: dat het karakter der staatshuishouding meer militair dan economisch is, en dat men er ïydt aan een uiterst gebrekkige centrale bestuurlijke administratie. In de Nanking-regering is de militaire in. vloed overwegend, hetgeen uiteraard niet ten goede komt aan 's lands economie. Wat Wedemeyer te doen heeft, is al lereerst een verandering in de centrale regering zelf te bewerken: generaals te doen vervangen door goede economen, bestuursambtenaren enz. Voorts een be. hooriyke administratie te doen opbouwen, die wat meer verband brengt tussen de zeer uitgestrekte provincies, welke dik- wyis meer hebben van autonome staten dan van delen van één republiek Eerst als dat geregeld is, kan Amerikaanse steun effectief zyn. Zouden de V. S. hun dollars doen toekomen aan een moeiiyk hanteerbaar samenstel van half-zelfstandige provinciën, waar weer half-zelfstandige regionale, en locale ge- zagjes bestaan, dan zou dat praktisch weggegooid geld zijn. Daarvoor voelt men te Washington weinig, ofschoon de noodzaak tot steunverleaing-in-dollars zich steeds meer doet gevoelen. Wedemeyer's werk is dus uiteindeiyk wel van strategische aard, doch het is rechtstreeks bestuurs-organisatorisch, financieel, commercieel enz. Wonderlijk, dat een soldaat zóver vooruit en buiten Zijn strikt eigen terrein moet gaan, om arbeid op dit eigen terrein mogelijk te maken. Onder de vele schepen, speciaal kustvaarderswelke thans op de werven te Harlingen worden gereviseerd, bevindt zich ook de Brandarisuit Terschelling van de N.Z.H. Redding-Mij. Eens per jaar worden alle reddingsboten dezer maatschappij op de ver schillende scheepswerven nagezien, hetgeen dan gebeurt in het voor deze schepen „stille seizoen De verklaring van generaal Clay, de Amerikaanse militaire gouverneur voor Duitsland, inzake het goede renverkeer over de Nederlandse en Belgische havens heeft 'n Rotterdam zeer de aandacht getrokken. Dit te meer, omdat van de te 's-Graven- hage gesloten overeenkomst nog niets naar buiten bekend is geworden en het rapport met het gezamenlijk ontworpen voorstel bü de betrokken regeringen thans wordt bestudeerd. Mr. A. C. W. Beerman, voorzitter van de stichting „Havenbelangen" deelde op een hem gestelde vraag mede, dat de uitlatingen v&n generaal Clay hem tot dusver slechts uit de dagbladen bekend waren geworden. Er valt uit op te ma ken, dat de generaal de besparing op de zeevrachten by het vervoer over Ant werpen en Rotterdam niet als wezeniyk voordeel beschouwt. Hy ziet alleen heil in een besparing van dollars op het ver voer landinwaarts over de waterwegen. Hier valt bij op te merken, aldus de heer Beerman, dat de lagere zeevracht by in schakeling van Rotterdam en Antwer pen eén tastbaar voordeel ls en dat niet alleen voor het ogenblik bij het be staande gebrek aan tonnage, maar voor zover zich de toekomst laat overzien, voor een periode van lange duur. De schepen liggen langer in Bremen en Hamburg en de vluggere behandeling waartoe de Westelüke Noordzeehavens in staat zyn, betekent dan ook een reële besparing in dollars. Maar dat is het enige voordeel niet. By gebruik van Rotterdam en Antwer pen zullen de wegen van de Duitse ha vens naar het achterland worden ont last. Het is een publiek geheim, dat de geallieerden daar met. grote moeiiyk- heden te kampen hebben, die hand over hand toenemen. Nog zeer onlangs wees de „Manchester Guardian" op de hope loze situatie bij de Duitse Spoorwegen waar een vervoerscrisis binnen zeer kor te tijd niet te vermy'den zal zijn. Het tekort aan goederenwagens wordt steeds groter, daar de reparatiewerkplaatsen het werk niet aan kunnen. Als men ver der bedenkt dat de Elbe moeiiyk bevaar baar is en de toestand van de Duitse binnenvloot veel te wensgn overlaat, dan behoeft het geen betoog, dat de weg over Rotterdam en Antwerpen de geallieerden van velerlei zorgen bevrijdt. Maar, zo besloot mr. Beerman, indien alleen op het onmiddellijke voordeel in dollars wordt gelet en daarbij besparing op de zeevrachten cn op het Rijnverkeer wordt beoogd, dan mag toch de vraag worden gesteld, of bij de onderhandelin gen die generaal Clay verder zegt te wensen van de ene partij op deze wijze niet wat al te veel zou worden geëist. Er is een oude spreekwijze, die iets zegt over liejde, die door de maag gaat. Aan die spreekwijze heeft de K.L.M. misschien ge dacht, toen ze besloot de bemanning van de Constellations op de transatlantische lijnen uit te breiden met een 10e lid, de vlie gende kok. De bereiding der maaltijden op het 3000 mijl lange traject van Amsterdam naar New York en omgekeerd leverde in het verleden diverse moeilijkheden op. In vele gevallen weerhield het de steward van zijn eigenlijke functienl. het verlenen van service in de ruimste zin des woords Bovendien leerde de ervaring, dat aan de overigens uitstekende maaltijden, die door het gebruik van bevroren voedsel aan de passagiers konden worden voorgezet, toch dikwijls de finishing touch ontbrak. Dit alles bracht de K.L.M. ertoe eens proeven te nemen met een „vliegende kok", die de uitstekend geoutilleerde pan try der Constellation tot een ware „keu. ken in de wolkenzou maken. Uit de ground pantry op Schiphol koos men een fijnzinnig kookkunstenaar, en zond hem na een opleiding van een maand uit op verschillende vluchten. En ziet, op 3000 meter hoogte boven de Oceaan toverde hij kleurige hors d'oeu vre, heerlijke sauzen en saladen en gaf zijn kunstenaarshand juist dat aan de maaltijden, wat er aan had ontbroken. Geen wonder, dat de witte koksmuts met enthousiasme door de passagiers en de overige leden der bemanning werd be groet. Een enthousiasme, dat de K.L.M. deed besluiten dit sieraad van kookkunst permanent o,p deze transatlantische lijn te installeren In aansluiting op het boek over de Pauselijke zouaven, dat begin Augustus verschijnt, zal broeder Christofoor, de conservator van het Nederlandse zouavenmuseum te Oudenbosch, een belangwekkende Mcntana-tentoonstelling honden ter gelegenheid van het 80ste gedenkjaar van de slag van Mentana. waarin Zuinigheid in Engeland iels goeds? oorlog IJswater en een beslagen Hirosjima, stad van de Dan af en toe verhemelte waanzin. Hoe moeiiyk de economische toe stand van Engeland geworden ls d en tot hoever bezuinigingen wor- h doorgevoerd, ondervond een Frans man onlangs, toen hy ontvangen werd op een voorname tea- party in Londen. Be. dienden schonken uit mooie kannen de thee in kopjes van een schoon servies. Een van hen reikte vervolgens aan de vrouw des huizes een klontje suiker, han- gr - aan een stukje draad. Met een gebaar het draadje tussen Jsviiiger en duim houdend, doopte de djffouwe het klontje om de beurt in - kopjes van de gasten. Tot de Frans, g die zonder twyfel een verbaasd ..ft getr°kken heeft, zei ze lachend: ezuiniging, you know". jvj^t verhaal ter illustratie, hoe een jSelsman zuinig kan zyn met zyn or 'ftje suiker en ter lering aan haar dp, m> rhe iets voor een methode als e mocht voelen. r hdien iemand hét Duitse volk iets ■l e°eds wil toewensen, dan moet het Oq kijn, dat het elke 15 of 20 Jaar een et). °g te voeren heeft. Een leger, welks ge doel zou zyn de vrede te handha- .j, kweekt operette-soldaten", aldus ver- j^ trde de vredelievende Hitier aan Bor. de 1111 ih Augustus 1941. Tijdens hetzelf- 5uh?^eriloud' dat ln Neurenberg is ge- Van 6erd. ze'de Hitier naar aanleiding de oorlogsverliezen: „Indien iemand 5^* tegenwerpt, dat mijn oorlogsvoering Ipd °f twee honderdduizend mensen het Seno ^eeft gekost, kan ik daar iets te- v°lk en' Tot nu toe is het Duitse Sb namelük door myn toedoen met twee ik d6en half millioen zielen gegroeid. Als ho, aarvan 10 pet. als offer vraag, heb ik tlJ! Pct- gegeven. Ik hoop, dat er over tHe Jaar nog io of 15 millioen Duitsers dat zullen zijn Mannen of vrouwen, ls hetzelfde."' Ëeh ander verhaal over de vroegere Eührer heeft Frits Wiedemann ver- Vap deld- de voormalige consul-generaal de e rmzi's in San Francisco, die nu in 6ejerj;P's5evangenis van Pfarrkirchen in achter de tralies zit. Wiedemann a°Ofdtn 1916 adjudant van het Duitse &ed jj, Wartler tn Frahkryk. Hy had toen het annetje nodig om de eetkamer van be m^kwartier een verfje te geven, duldde die zich aanbood voor het werk, ^1edern-ZiC'1 als "de s0ldaat Hitier". Op dhn's vraag; „Welke kleur geeft u de muren liever, rood of blauw?", had de soldaat nederig geantwoord: „Als u er geen bezwaar tegen hebt, zal ik ze blauw maken." Nu Hitier ai twee keer het onderwerp ls geweest, kan het volgende ver. haal van de Témoignage Chrétien wel het derde zyn: De Duitsers vertellen graag aan ieder. een, die het horen wil, dat de vroegere Füh- rer op het ogenblik hoog in het Paradys een plaats heeft ge vonden. Aanvankeiyk was hy wel in de hel terecht gekomen, maar wegens zyn voortdurende agitatie had de duivel hem op een goede dag bui. ten de poort gezet. De Heer, dit ziende, kreeg medeiyden en zei tegen Hitier: „Vertel me eens, is het waar, wat ze allemaal over je vertellen?" „Mein Gott" was de reactie van de Filhrer, „het zyn allemaal leugens. Vraag het aan allen, die mij gekend hebben en zy zullen verklaren, dat ik nooit Hitleriaan ben geweest." et doodgewoon ijs-water kan een Amerikaan een paar gelukkige minuten beleven. Maar er zyn Engelsen, die hem dit niet gunnen, om dat het het verhemelte beslaat, de spy's, vertering in de war brerrgt en voedsel en vlees doet smaken als leer. Over deze kwestie wordt nu door de leden van het Engelse hotel-wezen ruzie gemaakt. Er zyn er dus die zeggen: „La. ten wy hun deze slechte gewoonte in Engeland afleren", terwyi anderen me nen, dat de tourist met dollars koning moet zijn, zelfs indien hy doodgewoon water met ys wenst te drinken. Hirosjima zal in de toekomst de stad van de waanzin genoemd kunnen worden. Immers, om de tweede verjaardag te vieren van de val van de atoombom, zal de stad op 5, 6 en 7 Augustus grote fees ten organiseren met bals en vuurwerken. Het stadsbestuur heeft de keizer en generaal Mac Arthur uitgeno digd de feesteiykhe- den by te wonen. onze (nu allen overleden) Neder landse zouaven zulk een leeuwenaan deel hebben gehad. Deze tentoonstelling zal gehouden worden van 18 Augustus tot 8 Septem ber en wel in dezelfde soeiëteitszaal van Sint Louis, waarin de broeders van Oudenbosch eens de zouaven ontvingen, alvorens deze naar Rome vertrokken. Op de ereplaats zal prijken de borstbeelden van Paus Pius IX en koning Willem III, het prachtige Mentana-erevaan, een kostbaar kunstwerk, door Pierre Cuypers ontworpen voor de katholieke vrouwen en meisjes van Nederland, die het Men tana aan Paus Pius IX aanboden ter ere van de 3200 Nederlandse zouaven, die in zyn dienst waren. Vijf en vyftig jaren werd dit juweel van borduurwerkkunst en smeedwerk in het Vaticaanse Museum of in de Sixtijnse Kapel bewaard. In 1932 schonk Paus Pius XI het aan de laatste oud-zouaven van Nederland. Verder ziet men er o.a. de met kogels doorschoten kepi van Pieter de Jong uit Lutjebroek, een gouden ring Van zijn moeder met enig hoofdhaar van haar dappere zoon erin gewerkt en enkele andere „relieken" van de held van Monte Libretti, een zeldzaam volledige luitenantsuniform van een der achtzoua- ven-officieren, de sabel met baret van kolonel Ignace Wils, de commandant der Carlistische zouaven, meer bekend onder de naam van de „held van Igua- lada", al de decoraties van diens broer, de zouaven-luitenant Aug,Wils, schilde- J'Üen en gravures van de slag van Men tana, Monte Libretti, etc., honderden foto's, brieven of souvenirs van Neder landse oud-zouaven, foto's van Rome en het Italiaanse volksleven, de originele foto van de drie gebroeders „Hoed" uit Volendam, die een gerookte IJbot mee droegen, bestemd voor „de Heilige Vader van Rome", een foto van Neder lands laatste oud-zouaaf, die ook de laatste der wereld was, een gramofoon- plaat met de laatste toespraak van oud- zouaaf De Boer tot katholiek Nederland. Wat nog ontbreekt is: een paar echte zouavengeweren. In 1911 bleken er bij de protestvergadering te Oudenbosch nog een 10-tal in ons land te zijn. Waar zijn ze gebleven? Wie kan er de conservator van het Oudenbossche Zouavenmuseum aan een paar helpen? De minister van Justitie heeft ten vervolge op de beantwoording van vra gen van het Tweede-Kamerlid Donker in verband met de afdoening van gra tieverzoeken van ter dood veroordeelden nog het volgende medegedeeld: In de zaken, waarvan de wettelijke vereiste rechteriyke adviezen het De partement hebben bereikt na de ambts aanvaarding van de ondergetekende en waarin op het tijdstip van het stellen der vragen reeds een beslissing was ge nomen, zijn tussen het tijdstip van de indiening van het gratieverzoek en dat van de daarop genomen beslissing ter mijnen verstreken van 138, 139. 118, 241, 227, 255, 308, 220, 254, 62, 218, 210, 207, 216, 103, 204 en 180 dagen. In de zaken, waarin op het tydstip van het stellen der vragen de rechteriyke ad viezen de ondergetekenden hadden be reikt, doch waarin op dat tydstip nog geen beslsissing was genomen, zijn tus sen het tydstip van indiening van het gratieverzoek en dat van de daarop in. middels genomen beslissing termünen verstreken van 334, 54, 293, 295, 297, 346, 192, 209, 178 en 308 dagen. Het door de minister eerder gewekt vertrouwen in een spoedige oplossing van de bezwaren, die het lange tydsverloop tussen het tijdstip, waarop de gratiever zoeken hem bereikten, en het tydstip van beslissing hebben veroorzaakt, heeft hij niet beschaamd. Dit tijdsverloop heeft in de vijftien nieuwe zaken, waarin de gratie-adviezen hem sinds het stellen der vragen hebben bereikt, en welke in middels alle zyn afgedaan, in het on gunstigste geval 54 dagen en gemiddeld niet meer dan 24 dagen bedragen. Bij de in Mei j.l. gehouden voorjaars telling van de varkensstapel is deze in verhouding tot Mei 1946 met rond 200.000 dieren teruggelopen. Zij bedroeg ruim 50 pCt. in vergeiyking met Mei 1939. Bijna over de gehele linie is een teruggang te bemerken. Deze komt het sterkst tot uitdrukking bij het aantal biggen beneden zes weken, dat ln Mei 1946 nog 371.741 stuks bedroeg, tegen slechts 260.763 in de overeenkomstige maand van 1947. Aanzienlijk ook is de achteruitgang in het aantal fokzeugen, dat nog nooit gebigd heeft, met in 1946 nog 71.979, tegen 6lechts 33.384 in Mei 1947. Een vermeerdering valt te con stateren van het aantal varkens van 60 tot 150 K.G., alsmede by het aantal mestzeugen. De varkensstapel benadert thans weer de grootte, die zij had ten tijde van de bevrijding in 194-5. De slechte veevoederpositie is uiteraard de voornaamste oorzaak in de teruggang. Naar wy vernemen, heeft het Sociaal Werkgevers Verbond in de confectie- industrie zich accoord verklaard met de nationale C.A.O., door de Unie van Werknemers in concept opgesteld. Wordt zy door het College van Rijks bemiddelaars bindend verklaard, dan zal de Indertijd door dit college vast gestelde loonregeling komen te verval len en vooral voor sommige mannelijke werknemers een kleine verhoging van de uurlonen worden bereikt. De regering heeft besloten de subsidie op stookolie, die tot dusverre slechts aan enkele bedrüven werd verleend, ingaande 1 Augustus a.s. uij te breiden, zo deelt de persdienst van Economische Zaken ons mede. Onder de nieuwe regeling ko men voor subsidie ln aanmerking alle industriële bedrijven en openbare nuts- bedruven, welke 1 Augustus reeds stook olie of dikke stookolie gebruiken of r.a die datum op het gebruik van deze brandstoffen overgaan. In de Tweede Kamer kwam gister middag, nadat minister Jonkman de verschillende sprekers geantwoord had, aan de orde de motie-De Groot (C.P.N.)die tot strekking heeft, dat de Kamer de regering verzoekt op dracht te geven tot het staken der vijandelijkheden en het hervatten van de onderhandelingen met de repu bliek. De heer ROMME (K.V.P.) merkt o.a. op, dat in het seniorenconvent, waarover de minister sprak, aan de leden volko men geheimhouding was opgelegd. In de vaste commissie voor de Indische Zaken is een andere afspraak gemaakt. Ten aanzien van de aangeboden goede diensten merkt spr. op, dat een dergelijk aanbod uit te schakelen even onjuist zou zyn als de opvatting, dat het steeds be hoort te worden aanvaard. Wat de kwestie der arbitrage betreft vraagt spr., of het standpunt der rege ring hetzelfde is als wat de regering 10 en 19 December j.l. heeft uitgesproken. De heer LOGEMANN (Arb.) verklaart (en opzichte van de kwestie der arbitrage het met de heer Romme eens te zyn. De heer JOEKES (Arb.) stelt vast, dat gebleken is, dat er in deze kwestie drie groepen in de Kamer te onder scheidén zijn: 1. de groep der beide grootste fracties, 2. de A. R„ C. H„ Par ty van de Vrijheid en S. G. en 3. de Communisten. Deze laatsten hebben al leen een motie ingediend. Wordt er geen motie aangenomen, dan betekent dat, dat het beleid van de regering wordt goedgekeurd. Vervol gens licht spr. de houding der P. v. d. A. nader toe. Hy stelt vast, dat uit de rede i van de minister is gebleken, dat het de vaste wil der regering is, dat de militaire actie ondernomen wordt met in acht neming van het karakter ervan, dat alles vermeden zal worden, dat het karakter van een oorlog er aan zou ge ven en dat dus de omvang en duur er van zo beperkt mogelijk zullen biyven. Sprekers fractie zal tegen de motie- De Groot stemmen. De heer SCHOUTEN (A. R.) meent dat hij niet op de beschouwingen der communisten moet ingaan, omdat dit te ver zou voeren. Elke oproep tot een poli tieke staking schijnt hem te zyn ln strijd met alle grondslagen van ieder democra tisch staatsbestel. De motie van de heer De Groot zal de steun van sprekers fractie niet hebben. De regering mag er geen twyfel over laten bestaan, dat aan haar souveremi- teit en verantwoording niet getornd kan worden. De heer TILANUS (C. H.) herinnert er aan, dat de heer Logemann in Oct. 1945 het onwaardig vond met de verte genwoordigers der republiek te spreken. Spr. vindt dat nu nog. Met wie wil de regering thans tarcliten tot overeenstemming te ko men? Is het de bedoeling Soekarno en de zijnen «weer in het zadel te helpen en moeten onze militairen daarvoor hun leven geven? Spr. ver klaart niet te geloven aan de moge lijkheid van een republiek Indonesia. De heer ZANDT (S. G.) adviseert de regering niet meer te onderhandelen met personen als Soetomo en Soekamo. Minister JONKMAN verklaart aan de heer De Groot, dat hy er nooit van ge hoord heeft, dat er Japanners ln het K. N. I. L. zyn, wel in de propaganda van de tegenpartij. De regering ls niet voornemens de inrichting van de repu bliek in eerste instantie op te leggen. De beraadslagingen worden daarna ge sloten. De motie-De Groot wordt tenslotte verworpen met 79 tegen 9 stemmen (die der C. P. N.). Zaterdag wordt het Mariacongres te Maastricht, dat van 3 tot en met 7 Sep tember zal worden gehouden, ingeleid met een symbolische plechtigheid. De jeugd van Noorbeek zal een 24 meter lange den, de brigadeboom van het vorige jaar, getrokken door meer dan dertig paarden, naar Maastricht bren gen op een speciaal versierde kar. Om half twee 's middags zal deze boom met muziek door de stad naar -de Markt worden gebracht en er geplant worden. Aan deze mast zal de bisschop van Roermond de congresvlag hijsen. Aan de voet van deze- vlaggemast zal een perk worden aangelegd, waarvoor de kinderen van de stad enige maanden lang zelf thuis bloemen in potjes heb ben gekweekt. Reeds geruime tyd bestaan by de Kon. Marine plannen voor de aan. «chaffing van een z.g- „Light Fleet Carrier", mede in verband met het feit, dat Hr. Ms. „Karei Doorman", welk hulpvliegkampschip thans op teenbasis van de Britse marine bij ons in gebruik is, in Maart van het volgend jaar zal worden teruggege ven. Naar wij vernemen is thans H.M.S. „Venerable", een Brits vliegkampschip van 14.000 ton standaard, bestemd ln Ne. derla'nds bezit over te gaan. De ligth fleet carriers zyn eerst laat in de oorlog by de Engelse marine tot ontwikkeling gekomen. Zij zy'n te verde len in drie klassen: de Hercules., de Al bion- en de Colossus-klasse (ook wel Glory-klasse genaamd). Op het ogenblik heeft de Royal Navy er pl.m. 15 in ge. bruik. Ook de Amerikanen hebben hun light fleet carriers, in de Saipan-klasse en de Independance-klasse. H.M.S. „Venerable", het voor ons be stemde vliegkampschip, is van de Colos. sus-klasse (H.M.S. „Colossus" is destijds overgenomen door de Franse marine) en heeft een waterverplaatsing van 14.000 ton standaard. De lengte van het vliegdek bedraagt 210 meter, het aantal vliegtuigen, dat meegevoerd kan wor den, bedraagt maximum 36. De maxi- mum.snelheid is 25 myi. terwyi de be manning 1300 koppen zal tellen. De aanschaffing van dit vliegkamp schip zal, zo deelt men ohs mede, voor de Kon. Marine stellig een grote voor uitgang betekenen. Ter vergelijking die- ne, dat Hr. Ms. „Karei Doorman" een waterverplaatsing heeft van 14046 ton; de lengte van het vliegdek is 152% meter, het aantal vliegtuigen bedraagt maxi mum 20, de maximum-snelheid 17 mijl en de bemanning 750 koppen. I door BARBARA BOWER 53) Een gevoel van trots sloop Miss Rans- kill's hart binnen, maar het werd on- mfddeliyk gevolgd door een besef van schuld. Het was ontactisch van haar in leven te zijn gebleven, nadat men zich zoveel moeite om harentwil had ge troost. Edith, die er zo'n hekel, aan had, wanneer haar plannen ook maar in kleinigheden weiden gestoord, zou het vervelend vinden, vooral wanneer ze het gedenkraam van haar eigen geld en niet uit de nalatenschap had betaald. Want Edlth bezat de gewoonte haar uit gaven te begroten en ze zou hooit de schatting te boven gaan, hoogstens het ene opofferen voor het andere. „Dat is mijn zomerjapon," placht ze te zeggen, op een bed asperges wyaend, of, terwyi ze een bezoeker de keuken- uitzet liet zien „dit ls myn uitstapje naar Brugge." Miss Ranskill vroeg zich af, of het glas-in-lood raam de plaats innam van een nieuw gebit, van sitsen overtrekken voor de salon of van de jaarlykse lief- dadigheidsbijdragen. Ze wenste niet het voorwerp van liefdadigheid te zijn, al was dat gemakkelyker te verdragen dan een hernieuwd zusterschap met een tandeloze en martelaarsachtige Edith. „Erg pijniyk," mompelde zy en voelde zich een geest geiyk. De dwaze gedachte viel naar in, dat ze misschien het haardkleedje deelde met de levende, in plus fours uitgedoste geest van majoor Phillips en dat zy naar zyn foto staarde, zoals hy naar de hare. We geven de doden geen kans, dacht zy. Zodra ze dood zyn, hangen we ze vol met van alles en nog wat, waarvan ze zelf zouden hebben gewalgd. Een ogen blik lichtte in haar de wijsheid van de dood en ze begreep, dat het vergaan van het lichaam niet de vernietiging kon betekenen van humor en wijsheid. Haar handen strekten zich uit naar de gehate, geflatteerde foto, maar voor ze hem kon den bereiken, klikte de klink van het hekje. Ze draaide zich om, teneinde uit het raam te kijken. Een vrouw in een zwaxt-met-wltte japon wandelde het pad op. Voor haar uit schommelde een erg dikke, geel en wit gevlekte spaniel. Miss Ranskill bereikte de stoep van de voordeur net toen het puntje van haar zusters rok om de hoek van het huis glipte. De spaniel, die stil was blij ven staan om een been te besnuffelen, hoorde haar voeten op de voetschrapper en spitste zijn oren. „Whuppet!" riep Miss Ranskill. „Whuppet!" Eerst begon een staartstompje te kwispelen, daarna nam ook het dikke achterlijf de beweging over en toen, schuddend, waggelend en jankend, was het hondje weer thuis, thuis zoals Miss Ranskill verlangd had thuis te zyn. zonder ondervragingen, zonder critiek, veilig opgenomen in de schoot van hui selijkheid. De gepluimde poten sprongen tegen haar op en zijn ogen glommen „Alles is ln orde," zeiden die ogen „Alles is eender gebleven. Ik droomde, dat je weg was,, maar het was niet zo „Nona!" riep een stem binnen uit het huls, „Nona!" en toen Miss Ranskill haar gezicht aan de likkende tong ont trok en zich omdraaide, voegde haar zuster er aan toe: „Je hebt „Dinsdag" in je brief geschreven. Ik weet zekér, dat het Dinsdag was." De spaniel, uitgeput door geestdrift, was plat gaan liggen, zyn snuit op zyn voorpoten, zyn staart nog kwispelend Zyn bruine ogen kenden geen beslom meringen .Voor hem waren alle dagen eender, behalve ene dag De Dag, de dag van haar terugkeer. „Is het erg? Ik denk, dat ik me vergist heb; ik moest aan zo verschrikkeiyk veel dingen denken." „•Ik had alles zo prettig willen maken." Ondanks de schaduw van het dons op haar bovenlip droeg Edith's gezicht de zelfde trek van misnoegen, als wanneer in hun jeugd een picnicdag met regen inzette. „Ik had het bed willen opmaken en bloemen in je kamer willen zetten en al je oude snuisterytjes op de schoor steenmantel. Ik had er een knus avondje van willen maken wy, met z'n twee tjes. En ik had bü het koffiedrinken wat mensen willen vragen." „Het doet er immers niets toe," suste Miss Ranskill, tegen beter weten in. Alleen de spaniel was nog precies de oude, onverschillig voor data of opge maakte bedden, vol vertrouwen op zyn neus, die hem verzekerde, dat de wereld weer volmaakt was. Hy kwispelde, gretig aanvaardend en jubelend. „Kom, laten we wat gaan wandelen," drongen zyn ogen aan. „Ga niet ln dat gekke, oude huis; aan huizen heb je niets. Kom, laten we wat gaan wande len." Miss Ranskill verlangde er naar de uitnodiging aan te nemen, de riem aan de halsband te gespen, om zich te laten voortslepen door de oude, vertrouwde makker. „Kom, laten we wat praten, terwyl Ik voor het koffiedrinken zorg," zei Edith. Ze was groter dan haar zuster en of schoon het oorlogsdiëet van, veel zet meel en groenten haar slanke lijn geen goed had gedaan, zodat ze, ondanks haar bezig leven, haar ceintuurs had moeten verwyden, leek ze een verschoten en slappe uitgave van Miss Ranskill. Hun onderlinge gelijkenis trof beiden. Miss Ranskill's haar was taankleuriger, haar ogen blauwer en haai- lichaam leniger en kwieker. „Ik had me echt voorgenomen je eens te onthalen!" protesteerde Edith. Miss Ranskill voelde zich een verloren zoon, wiens vader hem niet van verre had zien aankomen, zodat hy nu de ver- wytende blik van het nog niet geslachte mestkalf moest ondergaan. „Alles zou gereed hebben gestaan." „Liefde staat altyd gereed," drongen de ogen van de spaniel aan en heel zyn achterlijf waggelde vervaarlijk. „Ik zal je brief eens halen," zei Edith, „maar ik weet het heel zeker." Ze keer de zich om en haastte zich de gang door. Het was misschien het beste wat zy kon doen, want nu was het ai te laat om de wederzydse hartedeuren spontaan oDen te zetten. Miss Ranskill voelde zich enigszins opgelucht en tegeiyk prikkelbaar. De zoengelden, die de bezetter heeft opgelegd, kunnen beschouwd worden als vooruitbetaling op de vermogensaanwas- belasting. Een soortgelijke bepaling be vat ook het ontwerp van wet op de ver mogensheffing. Dientengevolge zal aan degenen, die oorlogsschade hebben geleden, doordat hun een zoengeld werd op gelegd, een zekere, zy het niet steeds volledige tegemoetkoming in de ge leden schade worden toegekend. Als consequentie hiervan heeft de mi nister van Financiën bepaald, dat zy, die buiten deze belastingen val len, de door zoengeld geleden oor logsschade volledig vergoed zullen krygen. Ook de schade, geleden door gemeenten, die zoengelden betaal den zonder dat zij verhaal konden uitoefenen, zal eveneens als oorlogs schade worden beschouwd. Als opvolger van pater J. HelUngs S J., die benoemd is tot moderator der Ho gere Missieschool van de Vrouwen van Nazareth in Vogelenzang, is benoemd tot directeur van het Nationaal Bureau voor het Apostolaat des Gebeds te Ny- megen pater F. Koppendrayer S.J., tot heden godsdienstleraar en directeur van de Congregatie van het Ignatiuscollege te Amsterdam. Te Utrecht is Donderdagmiddag in een vergadering opgericht de „Federatie van Internationale Transportbedryven in Nederland". Ernstige critiek oefenden de uit alle delen van het land aanwezige transportarbeiders uit op de werkwuze van de N.I.W.O. Als grootste grieven noemde de voorzitter, bevoorrechting van de A.T.O. en de onmogelijkheid voor de particuliere ondernemers om invloed op de werkwijze van de N.I.W.O. uit te oefe nen. De federatie, waarvan iedere transport ondernemer, die rechtsgeldig werkt, lid kan worden, zal op korten termyn over leg plegen met Intropa. Deze Intropa is de organisatie van de internationale ondernemers die zich reeds groepsgewijze verenigd hebben. Getracht zal worden ia samenwerking met Intropa het interna tionale vervoer op te vangen en te rege len. Kort geleden werd ln Laag Soeren het vacautie- en herstellingsoord van de Am sterdamse Bank „Amsterda" officieel geopend. Dit zeer fraai gelegen en bril- lant ingerichte tehuis, dat plaats biedt aan 160 personen, werd door de Directie aan het personeel aangeboden ter gele genheid van het 75-Jarlg bestaan van de instelling op 7 December 1946. „Amsterda" is het hele jaar geopend. Zomers voor de vacantiegangers en de rest van het Jaar voor gepenslonneerden en voor hen, die eenlge tyd van rust by- zonder nodig hebben Vanzelfsprekend is het niet mogelijk al le 2500 leden van het personeel, die de Amsterdamse Bank telt, met hun familie in één seizoen tevreden te stellen. Voor keur hebben grote gezinnen en ln andere gevallen beslist het lot. Een en ander ge schiedt onder contróle van een uit net personeel gevormde Raad - van Toezicht. Het vacantie-oord biedt haar gasten, gedurende hun veertiendaags verblijf be halve het natuurgenot, velerlei genoegens van sportieve en ontwikkelende aard. Een sociale Instelling, die door het personeel van de Bank zeer wordt gewaardeerd en die ten voorbeeld gesteld kan worden aan alle grote bedrijven. Het vierjarig zoontje van de heer J. B. G. de Vries, wonende aan de Luide- laan te Sneek, werd Donderdag vermist. T:en men zijn driewielerfietsje onbe heerd op de trekweg langs de Zwette vond, vreesde men, dat het jongetje te water was geraakt. De politie haalde in derdaad na enige tyd dreggen het jon getje op. De yiings ontboden arts kon slechts de dood constateren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | | pagina 3