i
r
Mariacongres te Maastricht
Nieuwe bepalingen inzake
woningvordering
Klassificatie
EERSTE STEEN VOOR DE JAPANSE
VREDE TE CANBERRA GELEGD
RAMADIER BLIJFT AAN
Vertrouwensvotum met kleine
meerderheid aangenomen
Amerikaanse hulp
blijft onzeker
Danktelegram aan de Paus
Rechtvaardigheid en billijkheid
Posities in Oost-Azië de inzet
L
Geert speciale zitting
van het Congres
Tegemoetkoming voor
Hoger Bijz. Onderwijs
Anderhalf millioen voor
Van Leeuwen Boomkamp
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1947
PAGINA 3
BUITENLANDS OVERZICHT
Vrachtauto's voor de
Duitse oogst
De nationalisatie der
Brütse staalindustrie
Overvolle kerken
De woonruimtewet 1947
Mgr. A. Hughes op doorreis
naar Rome in ons land
VROUWELIJK STROPER
RADIOZENDER VOOR*
NED. INDIë
Gymnasiasten en HBS-ers
naar Amerika
Bekendmaking Ned. Rode
Kruis
De Koningin bezoekt
ruiterfeest
Stnds het begin van deze eeuw zijn
de Verenigde Staten naar voren
gekomen als grote mogendheid in
de Stille Oceaan. Het einde van de
tweede wereldoorlog heeft er hun positie
onnoemelijk versterkt: Japan is bezet
en het fungeert als springplank voor de
Amerikaanse strevingen in de richting
van het Oost-Aziatisch continent. In
dezelfde regionen evenwel bestaat nog
een grote „dosis" Britse invloed, waar-
Van Hongkong, West-Borneo, Singapore
met Malakka als achterland, en, minder
direct, India, Pakistan en Birma het
frame vormen. In de jongste tijd is de
Britse politiek er niet op uit geweest, in
Oost-Azië met de Amerikanen in scherpe
concurrentie te treden. Zjj is hier min
der resoluut en minder krachtig geweest
dan menig Dominion wel gewenst had.
Vooral Australië, een jonge staat, die
tal van beloften in zich bergt, ziet met
lede ogen het verschrompelen der Britse
Positie op dit terrein aan. En ook de
nieuwbakken Dominions India en
Pakistan hechten veel waarde aan een
sterke stelling van het Britse wereldrijk
in hun omgeving. Uit deze verlangens
is de Canberra-conferentie voortgeko
men. Zti handelde over het Japanse
vredesverdrag, werd bileengeroepen op
verzoek voornamelijk van Australië, en
werd bijgewoond door vertegenwoordi
gers van het ganse gemenebest.
H;t feit, dat een jaantal landen
samenkwam om deze vrede onder
de loupe te nemen, kan de Ame
rikanen slechts tot gemengde gevoelens
hebben geïnspireerd. Natuurlijk juicht
Washington toe, dat op deze wijze
althans een begin gemaakt is met de
besprekingen over Japans toekomst.
Generaal MacArthur heeft daar dikwijls
op aangedrongen, en Amerika ziet meer
heil in een formeel vrij doch practisch
door het Witte Huis bestuurd Japan,
dan in een voortduren van de bezetting.
Doch het moet hen met wantrouwen ver
vullen. dat deze landen hiertoe zo zelf
standig zijn overgegaan. Zii moeten wel
geloven in het opkomen van een con
current, die zij dachten wel ongeveer
uitgeschakeld te hebben. Wellicht heb
ben zij het hierin ook niet erg mis.
Australië is ongetwijfeld van plan, zijn
invloed in Noordelijke richting te ver
sterken. en het gebruikt als voertuig
daarvoor zita familie-relaties met Enge
land. Het doorkruist daarmee min of
meer de bedoelingen der Verenigde
Staten, die zich al zeker waanden van
de Britse erfenis ook in dit deel van de
wereld.
Intussen zijn de besluiten waartoe
men te Canberra is geraakt, niet in
strijd met de Amerikaanse verlangens.
Australië was eerst geen voorstander
van een milde vrede, doch ter confe
rentie heeft het dit standpunt toch niet
gehandhaafd. Weliswaar wenst het Brit
se Gemenebest waarborgen dat Japan
niet meer tot een oorlog in staat zal
zijn. Maar de inkrimping van leger en
oorlogsvloot tot een onbeduidend peil
zijn toch de belangrijkste middelen ge-
b'even, waardoor men zulke w.aarborgen
hoopt te bezitten. De industrie, ook de
zware, mag weer opbloeien, zii het onder
controle van de overwinnaars. Men speelt
zodoende wel enigszins in de kaart der
Amerikanen, die vooral geen armlastig
Japan willen zien ontstaan.
Men heeft zich aldus naar Washing
ton gevoegd "voornamelijk van
wege de dreiging die Rusland in
Oost-Azië uitoefent. Men begrijpt dat
China geen macht is, die eventueel aan
de Sovjets het hoofd kan bieden, en
India en Pakistan voelen zich daartoe
evenmin in staat. Men heeft hier dus
de Sterke arm van Washington nodig,
hetgeen eist, dat de V. S. er ook op basis
van vriendschappelijkheid met de leden
van het Gemenebest moeten kunnen sa
menwerken. In die zin is dus de confe
rentie van Canberra een garantie voor
Amerika geworden, dat zijn wensen en
wenken ten aanzien van de Japanse
vrede door een groot aantal staten,
waaronder direct belanghebbende, niet
in de wind geslagen zullen worden. En
misschien wil het daarvoor de ongun-
stigg kanten van het zojuist, genoemde
symptoom van Australisch-Britse zelf
standigheid wel op de koop toe nemen.
(Telefonisch van onze Parijse
correspondent)
Het jongste vertrouwensvotum, door de
Nationale Vergadering voor Ramadier uit
gesproken, heeft het boeiend verschijnsel
te zien gegeven, dat voorstanders van
een wetsontwerp tégen en tegenstanders
vóór stemden. De communisten hadden
zich volkomen eens verklaard met de
voorgestelde handhaving tot 1 November
van de subsidie voor de steenkool (kos
ten rond 5 millioen francs), de Republi
keinse Volksbeweging was er vierkant
tegen. Het. voornaamste door Ramadier
in het veld gevoerde argument berustte
op de rampzalige psychologische gevol
gen, welke eefl gemiddelde prijsverhoging
van 15 van alle industriële producten,
naar het oordcel der regering onvermij
delijk voortvloeiend uit afschaffing van
het steenkoolsubsidic, zou hebben.
Ieder geloof in de mogelijkheid van
remming van het prijsverloop zou te niet,
worden gedaan; de terugslag op de in
Augustus reeds aanzienlijk opgelopen
prijzen van de agrarische producten zou
catastrophaal kunnen wezen (de prijs
index toont trouwens aan, dat het voor
deel der jongste salarisverhogingen al
weer ruimschoots teniet is gedaan). Van
de rand van het faillissement zou het
land in de afgrond van het bankroet
storten, aldus ongeveer de quintessens
van het minister-presidentieel betoog.
Het baatte niet om de Republikeinse
Volksbeweging noch ook om het Ras-
semblen.ent des Gauches te overtuigen;
voor hen deed het subsidie-systeem niet
anders dan een onwerkelijke, op illusies
gebaseerde, ongezonde economische toe
stand bestendigen. Had Ramadier zelf
ter gelegenheid van de afschaffing van
het broodsubsidie het niet gediskwalifi
ceerd als het systeem, dat de consument
doet onderhouden door de belastingbe
taler?
In overleg met zijn mede-ministers
besloot daarop Ramadier aan het des
betreffend wetsontwerp de vertrouwens
kwestie te verbinden: de subsidie moest
gezien worden als een onderdeel van het
totale op prijs- en loonbeheersing ge
richte regeringsbeleid; of wat althans
daarvan nog over is, zoals mild te achten
kritische stemmen aanvulden. Waarop
de Republikeinse Volksbeweging zonder
dralen, alsof zij daarop gewacht had,
bijdraaide; erbij blijvende, dat het ge
hele subsidiestelsel verwerpelijk is, con
stateerde zij nochtans, dat 4/5 van het
totale regeringsbeleid haar instemming
had. Mocht zij dan om der wille van het
resterende 1/5 gvdeelte de regering ten
val brengen? Neen, was de conclusie van
deze nogal gemakkelij aandoendk rede
neerkunst.
De winst van de stemmen der Volks
beweging kostte Ramadier het verlies der
stemmen van de communisten die na
tuurlijk geen vertrouwen konden stellen
in een regering die niet waarlijk demo
cratisch en republikeins is, omdat zij er
geen deel aan hebben. Ramadier prefe
reerde uiteraard de stemmen uit het re
geringskamp. En zo heeft h(j een re
geringsmeerderheid weten te behouden
van 292 stemmen (M.R.P. en S.F.I.O.)
tegen 243 communisten en aanverwan
ten en een deel van het Rassemblement
des Gauches, terwijl er ook een aantal
onthoudingen waren namelijk van de
Republikeinse Vrijheidspartij, een tiental
leden van het Rassemblement des Gau
ches en enige M.R.P.-ers.
Het was voor de vijfde maal in zeven
maanden, da^ Ramadier een wetsont
werp moest redden door de vertrouwens
kwestie te stellen," en het is de kleinste
meerderheid, die hij daarbij ooit heeft
behaald. Tevreden met de uitslag is
Ramadier niet en hij heeft er ernstig
aan gedacht, toch maar heen te gaan.
Aan het slot van de verklaring, welke
hij hedenmorgen aflegde, had Ramadier
gevraagd om een duidelijke uitspraak;
het Iar-d had een volledig verantwoor
delijke regering nodig, geen voorlopig
maar gehandhaafde, zoveel als belast
met de afdoening van lopende zaken! De
algemene indruk na deze laatste stem
ming is, dat Ramadier en zijn regering
nog slechts zitten, omdat de eventuele
opvolging altijd nog een volkomen duis
tere aangelegenheid is en omdat de af
gevaardigden van oordeel zijn, dat de
■zittingsperiode van het parlement r.u
werkelijk wel lang genoeg geduurd
heeft.
Wanneer het parlement 13 November
a.s. van zijn reces terugkeert tenzij
het voor h®t beoordelen van door de re
gering noodzakelijk geachte noodvoor
zieningen tussentijds bijeengeroepen
wordt, aldus een waarschuwing van Ra
madier hebben de gemeenteraadsver
kiezingen plaats gehad (op 19 en 26 Oc
tober), waaraan voor het eerst generaal
De Gaulle's Rassemblement du Peuple
francais zal hebben deelgenomen. De
uitslag dier verkiezingen kan grondige
wijzigingen brengen in het beeld der po
litieke krachtsverhoudingen in het land.
Dan zal men wel weer verder Óen.
Het feit, dat Ramadier onmiddellijk
na de stemming over de vertrouwens
kwestie in verband met de steenkool-
subsidie een onderhoud met president
Auriol heeft gehad, heeft het gerucht
doen ontstaan, dat hij zijn ontslag heeft
aangeboden. Dit gerucht is echter niet
bevestigd geworden.
Wolken van papieren snippers daalden uit de tcolkenkrabbers neer, toen de leden van het Amerikaanse legioen uit Santé Claus
(Indiana) over de Fifth Avenue te New York paradeerden ter gelegenheid van de nationale vergadering van't Amerikaanse legioen
De heer N. Stufkens (A.R.B.)), lid van
de Eerste Kamer, heeft zijn benoeming
tot lid van de Tweede Kamer, in de
vacature, ontstaan door het bedanken
van de heer Pater, aangenomen. Als op
volger van de heer Stufkens in de Eerste
Kamer komt nu in aanmerking mr. G.
J. van HeuVen Goedhart.
Mgr. Lebouille reikt de H. Communie uit aan militairentijdens de pontificale H.
op het O. L. Vrouweplein te Maastricht
Mis
Eskimo's ontdekken goud Atoomproducten voor zieken
Strijd om bier De „Queen Elizabeth" en de Britten
Een schatbewaarder failliet.
Wanneer het een beetje meeloopt,
heeft de wereld al het opgepotte
goud van Fort Knox niet eens
nodig. Eskimo's hebben enthousiast be
kend gemaakt, dat zij langs de oevers
van de Firth-rivier ten Noorden van de
beroemde goudvelden van Klondyke
klompjes goud hebben gevonden ter
waarde van 100 dollar. De eerste liefheb
bers zijn er al op afgegaan.
Voor het eerst hebben de producten
van de atoomfabrieken in. Amerika
ook eens nuttig werk gedaan. Ter
genezing van een zieke in Australië zijn
er enige bijzondere stoffen, die genezing
kunnen brengen in het ziektegeval, vrij
gegeven voor onmiddellijk vervoer. Pre
sident Truman heeft bovendien 20 ver
schillende soorten van radio-actieve iso
topen voor de export beschikbaar ge
steld. Deze stoffen kunnen gebruikt wor
den voor de genezing van kanker-geval-
'en en misvorming van de beenderen. Er
te één voorwaarde aan verbonden: de
landen, die de producten ontvangen, moe
tan iedere zes maanden een rapport over
'tan bevindingen sturen dan de Com-
talssie voor Atoom-energie.
De burgers van het door tourlsten
veel bézochte Britse plaatsje Den
ham hebben een lange en zwarè
B'rijd gewonnen., die om het bier. Tot
°hlangs werden de café's steeds op Vrij
dag bevoorraad, met het gevolg, dat de
tourlsten tijdens de weekeinden alles op
dronken en niets overlieten voor de
dorpsbewoners voor de eerste vier dagen
van de week. Zij hebben daarom de brou
wers net zo lang lastig gevallen, tot dat
dezebesloten hebben voortaan de zaken
op Maandagen te bevoorraden. Als nu de
tourlsten bij gebrek aan bier maar niet
weg gaan blijven. Dit vrezen natuurlijk
de pessimisten.
De commandant van de „Queen
Elizabeth", het grootste schip van
de wereld, is met pensioen gegaatv
Een waardig diner was zijn afscheid, waar
hij tijdens een toespraak enige van zijn
aardigste belevenissen vertelde. De aller
beste achtte hij deze: Tijdens de oorlog,
toen zijn schip uitsluitend Amerikaanse
soldaten vervoerde, zei een van de Yanks
tot een ander: „Denk je ook niet, dat de
Britten maar wat graag in staat zouden
zijn een schip ais dit te kunnen bouwen?".
De man, die twee jaar.het ere-ambt
bekleedde van schatbewaarder van
de Engelse koning en daarmede de
controle had over de persoonlijke uitga
ven van de koning, is failliet verklaard
met een schuldenlast van meer dan 1
millioen gulden. De betrokkene hoorde
het, toen hij van een reis naar Afrika
terugkeerde, die hij gemaakt had om
rust, na een zware operatie, te vinden.
Amerikaanse marine-autoriteiten be,
waren het stilzwijgen over de vele
geruchten, dat een Duitse V 2-
raket voor een proefneming zal worden
afgevuurd van het vliegdek van het
45.000 ton metende vliegdekschip „Mid
way" gedurende de huidige Atlantische
kruistocht van het schip. Men ontkent
noch bevestigt dit alles, maar gaf wel
toe, dat de „Midway" voor „oefeningen
op zee" is vertrokken. Bermude is de
laatst bekende haven, die het schip zal
aandoen. De verdere route wordt angst'
vallig geheim gehouden.
Wanneer deze berichten omtrent raket
proefnemingen op waarheid berusten, zal
de „Midway" het eerste schip zijn, dat
zal trachten zulke projectielen te starten.
Het vliegdek van de „Midway" is 113 voet
breed en bijna 1000 voet lang.
De desolate toestand, waarin de Duit
se verkeersmiddelen verkeren, heeft het
Engels-Amerikaanse bestuur doen beslui
ten tot afkondiging van een noodpro-
gramma voor de duur van drie maanden
voor het vervoer van de oogst. Hierbij
wordt de Duitse autoriteiten opgedragen
alle auto's, benzine, banden en onderde
len te vorderen voor het vervoer van de
oogst.
Daar op het ogenblik 54.000 vracht
auto's buiten gebruik zijn wegens ban
dengebrek. voorziet het programma 0011
in de invoer van 100.000 banden uit de
V. S. en Europese landen.
Arthur Vandcnberg, voorzitter van de
Amerikaanse Senaatscommissie voor
Buitenlandse betrekkingen, heeft op een
persconferentie te Washington ver
klaard, dat alleen president Truman om
een speciale zitting van het congres
over de hulp aan Europa kan verzoeken
en dit verzoek rechtvaardigen door het
aanvoeren van feiten.
„Het Congres zal geen steg in de lucht
doen en is niet van plan blanco cheques
uit te schrijven."
Vandenberg verklaarde, dat hij van
het Witte Huis of het Ministerie van
Buitenlandse Zaken niets gehoord heeft
over de mogelijkheid van het bijeen
roepen van een speciale zitting van het
Congres of van een commissie, die zich
met de hulp aan het buitenland zou
moeten bezig houden. Vandenberg
noemde voorlopig 15 October als de
vroegst, mogelijke datum, waarop de
Senaatscommissie voor de buitenlandse
betrekkingen met de besprekingen zal
beginnen. Deze verklaring slaat alle
hoop de bodem in. Zo meent men, dat
de republikeinse meerderheid in het
Huis van Afgevaardigden en in de Se
naat de mening van Lovett over de
crisistoestand zal delen en beide Ka
mers bijeen zal roepen, voordat de nor
male zittingen in Januari worden her
vat. Vandenberg weigerde nader in te
gaan op Lovett's verklaringen.
Het T.U.C.-Congres te Southport heeft
de „go slow"-politiek van de Labour-
regering, betreffende de nationalisatie
van de Engelse ijzer- en staalindustrie,
goedgekeurd. Nadat het Congres de ver
zekering had ontvangen, dat de rege
ring niet van dit project afgestapt was,
verwierpen de afgevaardigden van meer
dan 7 millioen arbeiders op het 79ste
jaarlijkse Congres van de T.U.C. met een
overweldigende meerderheid een resolu
tie, waarin voorgesteld werd deze
kwestie op de volgende parlementszit-
ting te behandelen.
De president van het Congres, George
Thomson, vertelde aan de afgevaardig
den: „De minister van Bevoorrading
heeft mij verzekerd, dat er geen veran
dering is in de politiek betreffende de
nationalisatie van het ijzer en staal. De
noodzakelijke wetgeving er voor wordt
voorbereid, maar het is nog te vroeg om
te zeggen, of het mogelijk zal zijn het
in het programma op te nemen voor de
volgende zitting."
(Vervolg van pag. 1)
Hierna bracht Z. H. Exc. Mgr. J.
Baeten een hooggestemde groet aan de
congressisten in deze stad der Sterre,
die in dit tijdelijk Jeruzalem een Mag
nificat aanheffen, dat zal doordringen
tot in het eeuwige Jeruzalem. In diepe
eerbied groette Monseigneur Maria met
de woorden van de engel en van Elisa
beth en de slotbee van het Wees Ge
groet. Maria, die een zelfde strijd heeft
gestreden als Jezus, die met Hem over
wonnen heeft, die uitdeelster is van
gehaden, die zo groot is en zo ver
heven, omdat Jezus zo verheven is. Men
heeft gevraagd, zo zeide Monseigneur,
waarom in deze tijd niet liever een
congres was belegd tegen het atheïstisch
communisme. Welnu, wij houden dit
congres, want vóór Maria betekent
tégen Satan. Kome dus het Rijk van
Christus door Maria! Wat God ver
bonden heeft. Jezus en Maria, zal de
mens niet scheiden.
Tot slot verwierf een voorstel van
Mgr. Feron tot het verzenden van een
telegram aan Z. H. de Paus, grote in
stemming. De tekst luidt:
Duizenden katholieken, op het Maria
congres bijeen, ln tegenwoordigheid van
Kardinaal-Legaat en bisschoppen, één
met zovele andere katholieken, danken
Uwe Heiligheid voor de heerlijk ster
kende bewoordingen, door U tot hen
gesproken. Zij allen hebben U oprecht
trouw gezworen.
Na het zingen van het „Aan U o
Koning der eeuwen" door het knapen
koor van de Basiliek, onder leiding van
de heren M. Stegen, directeur, en Ch.
Melotte, verspreidde zich de menigte in
de overvolle, feestelijk-lichtende Maria-
stad. De Kardinaal-Legaat woonde deze
avond het massaspel op het Vrijthof bij.
De belangstelling voor het Maria
congres was Vrijdag zo mogelijk nog
groter dan de voorafgaande dagen. Zo
wel het bezoek aan de vergaderingen „in
de Dominicanenkerk als de indrukwek
kende toeloop der gelovigen in de ker
ken, die overvol waren. Heel de dag
trokken duizenden naar het miraculeuze
beeld van de Sterre der Zee., Breder
en dieper en feller dan de Maas is de
ononderbroken stroom van gebeden, die
in de kleine, schemerige kapel der Lieve
Vrouw uitmondt in Maria's Moederhart
als in een zee van erbarmen.
De pontificale hoogmissen werden
's morgens opgedragen in de O. L.
Vrouwekerk door Mgr. J. Olav Smit en.
in de St. Servaeskerk door Mgr. J
Er zijn nieuwe beschikkingen getroffen
met betrekking tot het in gebruik ne
men van woongelegenheid en de vorde
ring van woningen.
Vestigingsvergunning mag niet worden
geweigerd aan ambtenaren, aan wie door
het bevoegde burgerlijk of militair gezag
de gemeente als standplaats is aangewe
zen, bedienaren van de eredienst, aan
wie door het bevoegde kerkelijk gezag
de gemeente als standplaats is aange
wezen, personen, die in inrichtingen of
kampen, welke door het rijk worden be
heerd, worden gehuisvest en de open
bare dienst, ten behoeve waarvan na
overleg met B. en W. een woning of ge
bouw krachtens de -algemene vorderings
regeling 1944 is gevorderd.
B. en W. zullen steeds vergunning tot
ln gebruik nemen van een woongelegen
heid kunnen verlenen aan de eigenaar,
aan wie zij die vergunning hebben toe
gezegd, voor het geval hij de kosten van
nieuwbouw geheel of gedeeltelijk zelf
draagt.
Het oordeel van B. en W. moet
steeds mede, worden bepaald door
overwegingen van rechtvaardigheid
en billijkheid. Hierby verdient o-m.
het lot van bejaarde bewoners als
zodanig aandacht. Voor overweging
komt ook in aanmerking behoefte
aan woongelegenheid ten gebruike
voor uitoefening van een beroep, het
economisch belang van de personeels
voorziening voor een bedrijf, enz.
Vordering van een gedeelte van een
woning (dwang tot samenwonig) ten
behoeve van a-sociale (dit woord op te
vatten in ruime ón en oo*k in betrekke
lijke zin, n-1- ten opzichte van degene,
tot wie de vordering wordt gericht, doch
niet inbegrepen politieke delinquenten
als zodanig) personen mag niet plaats
hebben.
Woningen, welke eigendom zijn van
bejaarde bewoners, die dat bezit als
voorziening voor de oude dag hebben
verworven, zullen bij voorkeur niet in
haar geheel worden gevorderd, tenzij
hun een passende woonruimte in een
ander perceel in de gemeente kan wor
den verschaft.
Indien iemand wegens onbehoorlijk
gebruik van het gebouw of de woonruim
te, of wegens ernstige overlast, aan de
eiser of diens huisgenoten aangedaan,
tot ontruiming is veroordeeld, mag geen
woonruimte-, gebouwen- of inkwartie
ringsvordering ten behoeve van de ver
oordeelde met betrekking tot de betrok
ken woongelegenheid, tot de eiser wor
den gericht.
Woonruimte- of inkwartieringsvorde
ring ten aanzien van pastorieën of an
dere woningen van bedienaren van de
eredienst mag slechts met machtiging
van de minister van Binnenlandse Za
ken plaats vinden.
Voorts is een commissie van advies in
gesteld, bestaande uit ten minste vijf
leden, al of niet lid van de gemeente
raad, doch ingezetene van de gemeente.
Aanvankelijk was het de bedoeling
van 0e minister van Binnenlandse Za
ken de woonruimtewet 1947 1 September
1.1. in werking te doen treden. Hiertegen
bleken echter grote bezwaren te bestaan,
o.m. omdat het niet mogelijk was, dat
de gemeenteraden vóór 1 Sept. de com-
missis van advies voor woonruimte
vordering samenstelden. Naar wij ver
nemen is de inwerkingtreding van deze
wet uitgesteld. De burgemeesters houden
dus voorlopig nog de bevoegdheid om
woonruimte te vorderen; waarschijnlijk
tot 1 October a.s., misschien nog wel
langer,
Baeten. In de Basiliek voerde het
Meerssen's Basilica-koor onder leiding
van H. Voncken pr. de Missa Brevis
van Palestrina uit, aan het orgel Bege
leid door Max Cells. In de Sint Ser-
vaes zong het koor van het Groot Se
minarie te Roermond onder leiding van
dr. Rob. Salomons pr. de terts en de
Gregoriaanse Mis V, door Jean Frans-
sen aan het orgel begeleid, 's Avonds
werden de pontificale loven in boven
genoemde kerken respectievelijk opge
dragen door Mgr. Franciscus Bruis, en
Mgr. Johannes Gunnarsson.
Op de vergaderingen van Vrijdag
spraken pater O. de Groot C.ss.R. over
„Liefdevol vertrouwen tot Maria," pa
ter dr. P. Ploumen S.J. over „Maria,
Mede-Verlosseres" en pater Carolus
Tesser O.F.M. met als onderwerp:
„Onze dankbaarheid aan -Maria."
Donderdagavond arriveerde per K.L.M.
uit Londen Mgr. Arthur Hughes. Mgr.
Hughes is door Z. H. de Paus benoemd
tot eerste diplomaat van het Vaticaan,
geaccrediteerd in Egypte met de titel
internuntius. De Aartsbisschop werd in
1905 geboren, trad later toe tot de orde
der Witte Paters en werd in 1920
priester gewijd. In 1945 was Mgr. Hughes
apostolisch gedelegeerde in Egypte en
Arïifofc
Vandaag vertrekt Mgr. Hughes per
K.L.M. naar Rome, waar de Paus hem
In audiëntie zal ontvangen.
In de loop der jaren heeft de vrouw
zich reeds op vele plaatsen in de maat
schappij en in velerlei beroepen naast
de man weten te plaatsen. Er zjjn vrou
wen, die haar taak even goed en som
mige zelfs nog beter dan de mannen
verrichten. Het aantal „beroepen
waarop de vrouw beslag heeft weten te
leggen, is thans weer met één vermeer
derd. in de buurtschap Haarle, bij Nij-
verdal, bevindt zich thans een vrouwe
lijke stroper. Een jachtopziener aldaar
betrapte iemand van het zwakke ge
slacht op heterdaad bij het wild
strikken.
Officiële personen in Nederlands-Indië
hebben vandaag in Batavia onthuld, aldus
meldt A.P. dat er plannen zijn voor een
100 kilowatt radio-zender tweemaal zo
groot als enige andere zender in Azië
om de wereld over Nederland voor te lich
ten.
Men verwacht thans deskundigen uit
Amerika, om de bouw van de zender, die
reeds met de uitrusting vdor de studio
hier aangekomen is. te beginnen.
Men hoopt dat het station over onge
veer een Jaar zal kunnen werken. Het
zal gevestigd worden op het plateau van
Kebajora'n. acht kilometer buiten Batavia.
De uitzendingen zullen geschieden ln
het Nederlands. Engels, Frans. Arabisch,
Chinees en 14 Chinese dialecten.
Met het ms. „Tabinta", waarvan het
vertrek tot 8 September is uitgesteld,
zullen, behalve een aantal emigranten,
21 Nederlandse gymnasiasten of H.B.S.-
ers meegaan, die dit jaar het eindexamen
hebben afgelegd. Zestien van hen, aan
gewezen door de inspecteurs van het
M.O., zijn uitgenodigd door „Hope Col
lege" te Michigan, om een bezoek te bren
gen aan Holland-Michigan. De vijf an
deren, uitgenodigd door de „American
Field Service", zullen enige andere plaat
sen bezoeken. Het vertrek is 8 September
17 uur van de Wllhelmtaakade te Rot
terdam
Het hoofd van dé opsporingsdienst van
overledenen (O.D.O.) dept. van Justitie,
Batavia C., deelt mede, dat het overlij
den van de na de ondergang van het s.s.
„Junyo Maru" 18 September 1944 ter
hoogte van Benkoelen vermiste personen,
welke zich aan boord van genoemd schip
bevonden, thans kan worden ingeschre
ven in de bijzondere registers van de Bur
gerlijke Stand te Batavia-C. Voor nadere
inlichtingen wende men zich tot het In
formatiebureau Ned. Rode Kruis, Vla
mingstraat 2, Den Haag.
H. M. de Koningin bracht Vrijdag
middag een bezoek van bijna drie uur
aan het ruiterfeest van de landelijke
rij verenigingen, dat ter gelegenheid van
de eeuwfeest-tentoonstelling van de
Hollandse Maatschappij van Landbouw
op het Sport-terrein Houtrust werd ge
houden.
(Vervolg van pag. 1)
Elders lazen we eveneens in een min
of meer officieel stuk: „Bij het opstellen
van de indeling van gemeenten ln klas
sen is men uitgegaan van het beginsel,
dat het reële loon in de onderscheidene
gemeenten, ongeacht in welke klasse
zij zijn gelegen, gelijk behoort te zijn in
die zin, dat de loontrekkende zich
overal even welvarend zal gevoelen."
Er bestaat waarschijnlijk geen enkel
verband tussen het eerste en het tweede
aangehaalde citaat.
Maar we vragen ons af, welke „erva-
rings-feiten" de schrijver van bedoelde
brochure op het oog mag hebben. Dat
we het met het aangehaalde citaat
volkomen eens zijn, behoeft wel geen
nader betoog.
We hebben getracht die ervaringsfei
ten eens na te gaan en zijn daartoe aan
het snuffelen geraakt in velerlei offi
ciële en semi-officiële stukken. Hierbij
hebben we ontdekt, dat de „ervaringsfei
ten" gaan over het gemiddelde huurpeil
en de grotere kostbaarheid van het stede
lijk karakter.
Er is inderdaad verschil in huurpeil
tussen een stadswoning en een huisves
ting op het platteland, waarbij we onder
platteland niet alleen een of ander boe
rendorp willen verstaan, maar in het
algemeen provincie-plaatsen.
Er is ook verder nog verschil tussen
wat we hier onder platteland verstaan
en de grootstad met dezer onmiddellijke
omgeving. In verband hiermede hoorden
we dezer dagen een vooraanstaand inwo
ner uit Twente zeggen, dat hij niet
graag rond Haarlem of in het Gooi zou
wonen, omdat het hem daar te „heerach
tig" was, in verband waarmede vele din
gen het leven duurder maakten in deze
streek dan in Twente. Dit erkennende,
waarbij zij opgemerkt, dat hier elk con
creet cijfer ontbreekt, vragen we ons
toch af, of het verschil in huurpeil een
loonverschil van 5 en meer guldens per
week rechtvaardigt. Wij menen beslist te
mogen afwijzen een handhaven' van
5 gemeenteklassen alleen op grond van
dit concrete feit. Bovendien zijn ook de
huurprijzen zich in die mate aan het wij
zigen, dat van gelijkschakeling kan wor
den gesproken. Wanneer we nu trachten
dé rest van de motivering van het hand
haven van 5 gemeenteklassen te analy
seren (we hebben het serieus getracht),
dan blijft er niet veel concreets over.
Wat is er in de stad duurder dan op het
ptetteland? Kleding en schoeisel mis
schien? Waarom zouden dan verschil
lende steden als verzorgingscentrum
voor haar omgeving fungeren? Zijn de
kruidenierswaren, water, electriciteit, gas
duurder dan óp het platteland? Iedereen
weet beter. Is het misschien de grotere
behoefte aan ontspanning, die het leven
van de stadsbewoner duurder maakt?
We verbeelden ons te weten, dat ook de
plattelandsbewoner zijn geld.kostende
liefhebberijen er'op na houdt Wat voor
de stadsbewoner zijn concert of bioscoop
is, kan voor de plattelander vaak zijn
raskonijn of bloemencultuurtje zijn.
Men wil toch niet het afgezaagde
argument blijven hanteren, dat de
dorpsbewoner veel aan eigenteelt doet
en daardoor goedkoper woont? Dit zou
een maatschappelijke onrechtvaardigheid
van formidabele afmeting betekenen. Aan
dit eigen tuintje immers besteedt hij zijn
vrije tijd. Het wordt hoog tijd, dat men
met volledig behoud van de behoefte-
factor in de loonsbepaling meer aan
dacht gaat schenken aan de rechtvaar
digheid en in boven geciteerde zin, dat
het elke arbeider, ongeacht in welke ge.
mefente hij woont, mogelijk moet zijn
zich overal even welvarend te voelen.
In deze zin laten zich naar onze me
ning hoogstens drie gemeenteklassen ver.
dedigen.
Er zal een wettelijke regeling getroffen
worden voor een redelijke tegemoet
koming uit 's Rijks kas in de kosten van
de bijzondere universiteiten en economi
sche hogescholen.
De voorgestelde tegemoetkoming Js
gekoppeld aan de in de Hogeronderwijs-
wet bedoelde universiteiten en hoge
scholen. Een tegemoetkoming tot 100
pet. kan niet worden aanvaard, omdat
het Rijk In dat geval een zo grote con
trole op de besteding der gelden zou
moeten uitoefenen, dat de vrijheid van
het onderwijs onvermijdelijk zou wor
den aangetast.
Bij het ontwerpen van een schema
voor het bepalen der tegemoetkoming,
heeft de minister van O., K. en W. er
rekening mede gehouden, dat voor een
universiteit de kosten, verbonden aan
het bevatten van een medische, een wis-
en natuurkundige of een veeartsenij-
kundige faculteit, zeer veel hoger zijn
dan aan het bevatten van een der
andere faculteiten. Al naar gelang er
geen, een of meer „dure" faculteiten zijn,
dient het percentage der kosten dat uit
's Rijks kas zal worden bijgedragen, ho
ger te worden. Deze percentages meent de
minister te mogen stellen op 30, 50 of 60
ten honderd van de gemiddelde overeen
komstige kosten van een rijksuniversiteit
of ten hoogste 65, 80 en 85 en hon
derd van de eigen kosten der bijzondere
universiteiten.
Van deze regeling zullen o.a. ook de
universiteit van Nijmegen en de Kath.
Econ. Hogeschool te Tilburg kunnen
profiteren.
Het Gooise Tribunaal heeft, zoals
gisteren reeds in een deel van onze op
lage in het kort werd gemeld, advies
gewezen tegen de millionnair P. van
Leeuwen Boomkamp te Amsterdam,
vroeger woonachtig te Huizen. Deze was
in verzet gekomen tegen het oorspronke
lijk advies, dat luidde: een boete van
twee millioen gulden. Het Tribunaal
adviseerde de beschuldigde een boete
van anderhalf millioen gulden op te leg
gen. De feiten, waarvoor beschuldigde
14 dagen geleden terecht stond, zijn:
lidmaatschap N.S.B., financiële steun
verlenen aan N.S-B. en Jeugdstorm, en
de aankoop van onroerend Joods bezit.
Verschenen ls het verslag van de Ned.
Reedersver. over 1945 (v.a. 5 Mei) en 194S
hetwelk aansluit op het „Verslag van de
Reedersonvanlsatie gedurende de bezet
tingstijd".~Dit verslag geeft zowel een over
zicht van de werkzaamheden van de Vak
groep Zeevaart als van de Nederlandsche
Reedersverevjlglng ln die periode en ver
der duidelijke en Interessante beschou
wingen en overzichten van de wereld- en
de Nederlandss scheepvaarten wat daar
mede ia verband staat.