i r Mariacongres te Maastricht Nieuwe bepalingen inzake woningvordering Klassificatie EERSTE STEEN VOOR DE JAPANSE VREDE TE CANBERRA GELEGD RAMADIER BLIJFT AAN Vertrouwensvotum met kleine meerderheid aangenomen Amerikaanse hulp blijft onzeker Danktelegram aan de Paus Rechtvaardigheid en billijkheid Posities in Oost-Azië de inzet L Geert speciale zitting van het Congres Tegemoetkoming voor Hoger Bijz. Onderwijs Anderhalf millioen voor Van Leeuwen Boomkamp ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1947 PAGINA 3 BUITENLANDS OVERZICHT Vrachtauto's voor de Duitse oogst De nationalisatie der Brütse staalindustrie Overvolle kerken De woonruimtewet 1947 Mgr. A. Hughes op doorreis naar Rome in ons land VROUWELIJK STROPER RADIOZENDER VOOR* NED. INDIë Gymnasiasten en HBS-ers naar Amerika Bekendmaking Ned. Rode Kruis De Koningin bezoekt ruiterfeest Stnds het begin van deze eeuw zijn de Verenigde Staten naar voren gekomen als grote mogendheid in de Stille Oceaan. Het einde van de tweede wereldoorlog heeft er hun positie onnoemelijk versterkt: Japan is bezet en het fungeert als springplank voor de Amerikaanse strevingen in de richting van het Oost-Aziatisch continent. In dezelfde regionen evenwel bestaat nog een grote „dosis" Britse invloed, waar- Van Hongkong, West-Borneo, Singapore met Malakka als achterland, en, minder direct, India, Pakistan en Birma het frame vormen. In de jongste tijd is de Britse politiek er niet op uit geweest, in Oost-Azië met de Amerikanen in scherpe concurrentie te treden. Zjj is hier min der resoluut en minder krachtig geweest dan menig Dominion wel gewenst had. Vooral Australië, een jonge staat, die tal van beloften in zich bergt, ziet met lede ogen het verschrompelen der Britse Positie op dit terrein aan. En ook de nieuwbakken Dominions India en Pakistan hechten veel waarde aan een sterke stelling van het Britse wereldrijk in hun omgeving. Uit deze verlangens is de Canberra-conferentie voortgeko men. Zti handelde over het Japanse vredesverdrag, werd bileengeroepen op verzoek voornamelijk van Australië, en werd bijgewoond door vertegenwoordi gers van het ganse gemenebest. H;t feit, dat een jaantal landen samenkwam om deze vrede onder de loupe te nemen, kan de Ame rikanen slechts tot gemengde gevoelens hebben geïnspireerd. Natuurlijk juicht Washington toe, dat op deze wijze althans een begin gemaakt is met de besprekingen over Japans toekomst. Generaal MacArthur heeft daar dikwijls op aangedrongen, en Amerika ziet meer heil in een formeel vrij doch practisch door het Witte Huis bestuurd Japan, dan in een voortduren van de bezetting. Doch het moet hen met wantrouwen ver vullen. dat deze landen hiertoe zo zelf standig zijn overgegaan. Zii moeten wel geloven in het opkomen van een con current, die zij dachten wel ongeveer uitgeschakeld te hebben. Wellicht heb ben zij het hierin ook niet erg mis. Australië is ongetwijfeld van plan, zijn invloed in Noordelijke richting te ver sterken. en het gebruikt als voertuig daarvoor zita familie-relaties met Enge land. Het doorkruist daarmee min of meer de bedoelingen der Verenigde Staten, die zich al zeker waanden van de Britse erfenis ook in dit deel van de wereld. Intussen zijn de besluiten waartoe men te Canberra is geraakt, niet in strijd met de Amerikaanse verlangens. Australië was eerst geen voorstander van een milde vrede, doch ter confe rentie heeft het dit standpunt toch niet gehandhaafd. Weliswaar wenst het Brit se Gemenebest waarborgen dat Japan niet meer tot een oorlog in staat zal zijn. Maar de inkrimping van leger en oorlogsvloot tot een onbeduidend peil zijn toch de belangrijkste middelen ge- b'even, waardoor men zulke w.aarborgen hoopt te bezitten. De industrie, ook de zware, mag weer opbloeien, zii het onder controle van de overwinnaars. Men speelt zodoende wel enigszins in de kaart der Amerikanen, die vooral geen armlastig Japan willen zien ontstaan. Men heeft zich aldus naar Washing ton gevoegd "voornamelijk van wege de dreiging die Rusland in Oost-Azië uitoefent. Men begrijpt dat China geen macht is, die eventueel aan de Sovjets het hoofd kan bieden, en India en Pakistan voelen zich daartoe evenmin in staat. Men heeft hier dus de Sterke arm van Washington nodig, hetgeen eist, dat de V. S. er ook op basis van vriendschappelijkheid met de leden van het Gemenebest moeten kunnen sa menwerken. In die zin is dus de confe rentie van Canberra een garantie voor Amerika geworden, dat zijn wensen en wenken ten aanzien van de Japanse vrede door een groot aantal staten, waaronder direct belanghebbende, niet in de wind geslagen zullen worden. En misschien wil het daarvoor de ongun- stigg kanten van het zojuist, genoemde symptoom van Australisch-Britse zelf standigheid wel op de koop toe nemen. (Telefonisch van onze Parijse correspondent) Het jongste vertrouwensvotum, door de Nationale Vergadering voor Ramadier uit gesproken, heeft het boeiend verschijnsel te zien gegeven, dat voorstanders van een wetsontwerp tégen en tegenstanders vóór stemden. De communisten hadden zich volkomen eens verklaard met de voorgestelde handhaving tot 1 November van de subsidie voor de steenkool (kos ten rond 5 millioen francs), de Republi keinse Volksbeweging was er vierkant tegen. Het. voornaamste door Ramadier in het veld gevoerde argument berustte op de rampzalige psychologische gevol gen, welke eefl gemiddelde prijsverhoging van 15 van alle industriële producten, naar het oordcel der regering onvermij delijk voortvloeiend uit afschaffing van het steenkoolsubsidic, zou hebben. Ieder geloof in de mogelijkheid van remming van het prijsverloop zou te niet, worden gedaan; de terugslag op de in Augustus reeds aanzienlijk opgelopen prijzen van de agrarische producten zou catastrophaal kunnen wezen (de prijs index toont trouwens aan, dat het voor deel der jongste salarisverhogingen al weer ruimschoots teniet is gedaan). Van de rand van het faillissement zou het land in de afgrond van het bankroet storten, aldus ongeveer de quintessens van het minister-presidentieel betoog. Het baatte niet om de Republikeinse Volksbeweging noch ook om het Ras- semblen.ent des Gauches te overtuigen; voor hen deed het subsidie-systeem niet anders dan een onwerkelijke, op illusies gebaseerde, ongezonde economische toe stand bestendigen. Had Ramadier zelf ter gelegenheid van de afschaffing van het broodsubsidie het niet gediskwalifi ceerd als het systeem, dat de consument doet onderhouden door de belastingbe taler? In overleg met zijn mede-ministers besloot daarop Ramadier aan het des betreffend wetsontwerp de vertrouwens kwestie te verbinden: de subsidie moest gezien worden als een onderdeel van het totale op prijs- en loonbeheersing ge richte regeringsbeleid; of wat althans daarvan nog over is, zoals mild te achten kritische stemmen aanvulden. Waarop de Republikeinse Volksbeweging zonder dralen, alsof zij daarop gewacht had, bijdraaide; erbij blijvende, dat het ge hele subsidiestelsel verwerpelijk is, con stateerde zij nochtans, dat 4/5 van het totale regeringsbeleid haar instemming had. Mocht zij dan om der wille van het resterende 1/5 gvdeelte de regering ten val brengen? Neen, was de conclusie van deze nogal gemakkelij aandoendk rede neerkunst. De winst van de stemmen der Volks beweging kostte Ramadier het verlies der stemmen van de communisten die na tuurlijk geen vertrouwen konden stellen in een regering die niet waarlijk demo cratisch en republikeins is, omdat zij er geen deel aan hebben. Ramadier prefe reerde uiteraard de stemmen uit het re geringskamp. En zo heeft h(j een re geringsmeerderheid weten te behouden van 292 stemmen (M.R.P. en S.F.I.O.) tegen 243 communisten en aanverwan ten en een deel van het Rassemblement des Gauches, terwijl er ook een aantal onthoudingen waren namelijk van de Republikeinse Vrijheidspartij, een tiental leden van het Rassemblement des Gau ches en enige M.R.P.-ers. Het was voor de vijfde maal in zeven maanden, da^ Ramadier een wetsont werp moest redden door de vertrouwens kwestie te stellen," en het is de kleinste meerderheid, die hij daarbij ooit heeft behaald. Tevreden met de uitslag is Ramadier niet en hij heeft er ernstig aan gedacht, toch maar heen te gaan. Aan het slot van de verklaring, welke hij hedenmorgen aflegde, had Ramadier gevraagd om een duidelijke uitspraak; het Iar-d had een volledig verantwoor delijke regering nodig, geen voorlopig maar gehandhaafde, zoveel als belast met de afdoening van lopende zaken! De algemene indruk na deze laatste stem ming is, dat Ramadier en zijn regering nog slechts zitten, omdat de eventuele opvolging altijd nog een volkomen duis tere aangelegenheid is en omdat de af gevaardigden van oordeel zijn, dat de ■zittingsperiode van het parlement r.u werkelijk wel lang genoeg geduurd heeft. Wanneer het parlement 13 November a.s. van zijn reces terugkeert tenzij het voor h®t beoordelen van door de re gering noodzakelijk geachte noodvoor zieningen tussentijds bijeengeroepen wordt, aldus een waarschuwing van Ra madier hebben de gemeenteraadsver kiezingen plaats gehad (op 19 en 26 Oc tober), waaraan voor het eerst generaal De Gaulle's Rassemblement du Peuple francais zal hebben deelgenomen. De uitslag dier verkiezingen kan grondige wijzigingen brengen in het beeld der po litieke krachtsverhoudingen in het land. Dan zal men wel weer verder Óen. Het feit, dat Ramadier onmiddellijk na de stemming over de vertrouwens kwestie in verband met de steenkool- subsidie een onderhoud met president Auriol heeft gehad, heeft het gerucht doen ontstaan, dat hij zijn ontslag heeft aangeboden. Dit gerucht is echter niet bevestigd geworden. Wolken van papieren snippers daalden uit de tcolkenkrabbers neer, toen de leden van het Amerikaanse legioen uit Santé Claus (Indiana) over de Fifth Avenue te New York paradeerden ter gelegenheid van de nationale vergadering van't Amerikaanse legioen De heer N. Stufkens (A.R.B.)), lid van de Eerste Kamer, heeft zijn benoeming tot lid van de Tweede Kamer, in de vacature, ontstaan door het bedanken van de heer Pater, aangenomen. Als op volger van de heer Stufkens in de Eerste Kamer komt nu in aanmerking mr. G. J. van HeuVen Goedhart. Mgr. Lebouille reikt de H. Communie uit aan militairentijdens de pontificale H. op het O. L. Vrouweplein te Maastricht Mis Eskimo's ontdekken goud Atoomproducten voor zieken Strijd om bier De „Queen Elizabeth" en de Britten Een schatbewaarder failliet. Wanneer het een beetje meeloopt, heeft de wereld al het opgepotte goud van Fort Knox niet eens nodig. Eskimo's hebben enthousiast be kend gemaakt, dat zij langs de oevers van de Firth-rivier ten Noorden van de beroemde goudvelden van Klondyke klompjes goud hebben gevonden ter waarde van 100 dollar. De eerste liefheb bers zijn er al op afgegaan. Voor het eerst hebben de producten van de atoomfabrieken in. Amerika ook eens nuttig werk gedaan. Ter genezing van een zieke in Australië zijn er enige bijzondere stoffen, die genezing kunnen brengen in het ziektegeval, vrij gegeven voor onmiddellijk vervoer. Pre sident Truman heeft bovendien 20 ver schillende soorten van radio-actieve iso topen voor de export beschikbaar ge steld. Deze stoffen kunnen gebruikt wor den voor de genezing van kanker-geval- 'en en misvorming van de beenderen. Er te één voorwaarde aan verbonden: de landen, die de producten ontvangen, moe tan iedere zes maanden een rapport over 'tan bevindingen sturen dan de Com- talssie voor Atoom-energie. De burgers van het door tourlsten veel bézochte Britse plaatsje Den ham hebben een lange en zwarè B'rijd gewonnen., die om het bier. Tot °hlangs werden de café's steeds op Vrij dag bevoorraad, met het gevolg, dat de tourlsten tijdens de weekeinden alles op dronken en niets overlieten voor de dorpsbewoners voor de eerste vier dagen van de week. Zij hebben daarom de brou wers net zo lang lastig gevallen, tot dat dezebesloten hebben voortaan de zaken op Maandagen te bevoorraden. Als nu de tourlsten bij gebrek aan bier maar niet weg gaan blijven. Dit vrezen natuurlijk de pessimisten. De commandant van de „Queen Elizabeth", het grootste schip van de wereld, is met pensioen gegaatv Een waardig diner was zijn afscheid, waar hij tijdens een toespraak enige van zijn aardigste belevenissen vertelde. De aller beste achtte hij deze: Tijdens de oorlog, toen zijn schip uitsluitend Amerikaanse soldaten vervoerde, zei een van de Yanks tot een ander: „Denk je ook niet, dat de Britten maar wat graag in staat zouden zijn een schip ais dit te kunnen bouwen?". De man, die twee jaar.het ere-ambt bekleedde van schatbewaarder van de Engelse koning en daarmede de controle had over de persoonlijke uitga ven van de koning, is failliet verklaard met een schuldenlast van meer dan 1 millioen gulden. De betrokkene hoorde het, toen hij van een reis naar Afrika terugkeerde, die hij gemaakt had om rust, na een zware operatie, te vinden. Amerikaanse marine-autoriteiten be, waren het stilzwijgen over de vele geruchten, dat een Duitse V 2- raket voor een proefneming zal worden afgevuurd van het vliegdek van het 45.000 ton metende vliegdekschip „Mid way" gedurende de huidige Atlantische kruistocht van het schip. Men ontkent noch bevestigt dit alles, maar gaf wel toe, dat de „Midway" voor „oefeningen op zee" is vertrokken. Bermude is de laatst bekende haven, die het schip zal aandoen. De verdere route wordt angst' vallig geheim gehouden. Wanneer deze berichten omtrent raket proefnemingen op waarheid berusten, zal de „Midway" het eerste schip zijn, dat zal trachten zulke projectielen te starten. Het vliegdek van de „Midway" is 113 voet breed en bijna 1000 voet lang. De desolate toestand, waarin de Duit se verkeersmiddelen verkeren, heeft het Engels-Amerikaanse bestuur doen beslui ten tot afkondiging van een noodpro- gramma voor de duur van drie maanden voor het vervoer van de oogst. Hierbij wordt de Duitse autoriteiten opgedragen alle auto's, benzine, banden en onderde len te vorderen voor het vervoer van de oogst. Daar op het ogenblik 54.000 vracht auto's buiten gebruik zijn wegens ban dengebrek. voorziet het programma 0011 in de invoer van 100.000 banden uit de V. S. en Europese landen. Arthur Vandcnberg, voorzitter van de Amerikaanse Senaatscommissie voor Buitenlandse betrekkingen, heeft op een persconferentie te Washington ver klaard, dat alleen president Truman om een speciale zitting van het congres over de hulp aan Europa kan verzoeken en dit verzoek rechtvaardigen door het aanvoeren van feiten. „Het Congres zal geen steg in de lucht doen en is niet van plan blanco cheques uit te schrijven." Vandenberg verklaarde, dat hij van het Witte Huis of het Ministerie van Buitenlandse Zaken niets gehoord heeft over de mogelijkheid van het bijeen roepen van een speciale zitting van het Congres of van een commissie, die zich met de hulp aan het buitenland zou moeten bezig houden. Vandenberg noemde voorlopig 15 October als de vroegst, mogelijke datum, waarop de Senaatscommissie voor de buitenlandse betrekkingen met de besprekingen zal beginnen. Deze verklaring slaat alle hoop de bodem in. Zo meent men, dat de republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden en in de Se naat de mening van Lovett over de crisistoestand zal delen en beide Ka mers bijeen zal roepen, voordat de nor male zittingen in Januari worden her vat. Vandenberg weigerde nader in te gaan op Lovett's verklaringen. Het T.U.C.-Congres te Southport heeft de „go slow"-politiek van de Labour- regering, betreffende de nationalisatie van de Engelse ijzer- en staalindustrie, goedgekeurd. Nadat het Congres de ver zekering had ontvangen, dat de rege ring niet van dit project afgestapt was, verwierpen de afgevaardigden van meer dan 7 millioen arbeiders op het 79ste jaarlijkse Congres van de T.U.C. met een overweldigende meerderheid een resolu tie, waarin voorgesteld werd deze kwestie op de volgende parlementszit- ting te behandelen. De president van het Congres, George Thomson, vertelde aan de afgevaardig den: „De minister van Bevoorrading heeft mij verzekerd, dat er geen veran dering is in de politiek betreffende de nationalisatie van het ijzer en staal. De noodzakelijke wetgeving er voor wordt voorbereid, maar het is nog te vroeg om te zeggen, of het mogelijk zal zijn het in het programma op te nemen voor de volgende zitting." (Vervolg van pag. 1) Hierna bracht Z. H. Exc. Mgr. J. Baeten een hooggestemde groet aan de congressisten in deze stad der Sterre, die in dit tijdelijk Jeruzalem een Mag nificat aanheffen, dat zal doordringen tot in het eeuwige Jeruzalem. In diepe eerbied groette Monseigneur Maria met de woorden van de engel en van Elisa beth en de slotbee van het Wees Ge groet. Maria, die een zelfde strijd heeft gestreden als Jezus, die met Hem over wonnen heeft, die uitdeelster is van gehaden, die zo groot is en zo ver heven, omdat Jezus zo verheven is. Men heeft gevraagd, zo zeide Monseigneur, waarom in deze tijd niet liever een congres was belegd tegen het atheïstisch communisme. Welnu, wij houden dit congres, want vóór Maria betekent tégen Satan. Kome dus het Rijk van Christus door Maria! Wat God ver bonden heeft. Jezus en Maria, zal de mens niet scheiden. Tot slot verwierf een voorstel van Mgr. Feron tot het verzenden van een telegram aan Z. H. de Paus, grote in stemming. De tekst luidt: Duizenden katholieken, op het Maria congres bijeen, ln tegenwoordigheid van Kardinaal-Legaat en bisschoppen, één met zovele andere katholieken, danken Uwe Heiligheid voor de heerlijk ster kende bewoordingen, door U tot hen gesproken. Zij allen hebben U oprecht trouw gezworen. Na het zingen van het „Aan U o Koning der eeuwen" door het knapen koor van de Basiliek, onder leiding van de heren M. Stegen, directeur, en Ch. Melotte, verspreidde zich de menigte in de overvolle, feestelijk-lichtende Maria- stad. De Kardinaal-Legaat woonde deze avond het massaspel op het Vrijthof bij. De belangstelling voor het Maria congres was Vrijdag zo mogelijk nog groter dan de voorafgaande dagen. Zo wel het bezoek aan de vergaderingen „in de Dominicanenkerk als de indrukwek kende toeloop der gelovigen in de ker ken, die overvol waren. Heel de dag trokken duizenden naar het miraculeuze beeld van de Sterre der Zee., Breder en dieper en feller dan de Maas is de ononderbroken stroom van gebeden, die in de kleine, schemerige kapel der Lieve Vrouw uitmondt in Maria's Moederhart als in een zee van erbarmen. De pontificale hoogmissen werden 's morgens opgedragen in de O. L. Vrouwekerk door Mgr. J. Olav Smit en. in de St. Servaeskerk door Mgr. J Er zijn nieuwe beschikkingen getroffen met betrekking tot het in gebruik ne men van woongelegenheid en de vorde ring van woningen. Vestigingsvergunning mag niet worden geweigerd aan ambtenaren, aan wie door het bevoegde burgerlijk of militair gezag de gemeente als standplaats is aangewe zen, bedienaren van de eredienst, aan wie door het bevoegde kerkelijk gezag de gemeente als standplaats is aange wezen, personen, die in inrichtingen of kampen, welke door het rijk worden be heerd, worden gehuisvest en de open bare dienst, ten behoeve waarvan na overleg met B. en W. een woning of ge bouw krachtens de -algemene vorderings regeling 1944 is gevorderd. B. en W. zullen steeds vergunning tot ln gebruik nemen van een woongelegen heid kunnen verlenen aan de eigenaar, aan wie zij die vergunning hebben toe gezegd, voor het geval hij de kosten van nieuwbouw geheel of gedeeltelijk zelf draagt. Het oordeel van B. en W. moet steeds mede, worden bepaald door overwegingen van rechtvaardigheid en billijkheid. Hierby verdient o-m. het lot van bejaarde bewoners als zodanig aandacht. Voor overweging komt ook in aanmerking behoefte aan woongelegenheid ten gebruike voor uitoefening van een beroep, het economisch belang van de personeels voorziening voor een bedrijf, enz. Vordering van een gedeelte van een woning (dwang tot samenwonig) ten behoeve van a-sociale (dit woord op te vatten in ruime ón en oo*k in betrekke lijke zin, n-1- ten opzichte van degene, tot wie de vordering wordt gericht, doch niet inbegrepen politieke delinquenten als zodanig) personen mag niet plaats hebben. Woningen, welke eigendom zijn van bejaarde bewoners, die dat bezit als voorziening voor de oude dag hebben verworven, zullen bij voorkeur niet in haar geheel worden gevorderd, tenzij hun een passende woonruimte in een ander perceel in de gemeente kan wor den verschaft. Indien iemand wegens onbehoorlijk gebruik van het gebouw of de woonruim te, of wegens ernstige overlast, aan de eiser of diens huisgenoten aangedaan, tot ontruiming is veroordeeld, mag geen woonruimte-, gebouwen- of inkwartie ringsvordering ten behoeve van de ver oordeelde met betrekking tot de betrok ken woongelegenheid, tot de eiser wor den gericht. Woonruimte- of inkwartieringsvorde ring ten aanzien van pastorieën of an dere woningen van bedienaren van de eredienst mag slechts met machtiging van de minister van Binnenlandse Za ken plaats vinden. Voorts is een commissie van advies in gesteld, bestaande uit ten minste vijf leden, al of niet lid van de gemeente raad, doch ingezetene van de gemeente. Aanvankelijk was het de bedoeling van 0e minister van Binnenlandse Za ken de woonruimtewet 1947 1 September 1.1. in werking te doen treden. Hiertegen bleken echter grote bezwaren te bestaan, o.m. omdat het niet mogelijk was, dat de gemeenteraden vóór 1 Sept. de com- missis van advies voor woonruimte vordering samenstelden. Naar wij ver nemen is de inwerkingtreding van deze wet uitgesteld. De burgemeesters houden dus voorlopig nog de bevoegdheid om woonruimte te vorderen; waarschijnlijk tot 1 October a.s., misschien nog wel langer, Baeten. In de Basiliek voerde het Meerssen's Basilica-koor onder leiding van H. Voncken pr. de Missa Brevis van Palestrina uit, aan het orgel Bege leid door Max Cells. In de Sint Ser- vaes zong het koor van het Groot Se minarie te Roermond onder leiding van dr. Rob. Salomons pr. de terts en de Gregoriaanse Mis V, door Jean Frans- sen aan het orgel begeleid, 's Avonds werden de pontificale loven in boven genoemde kerken respectievelijk opge dragen door Mgr. Franciscus Bruis, en Mgr. Johannes Gunnarsson. Op de vergaderingen van Vrijdag spraken pater O. de Groot C.ss.R. over „Liefdevol vertrouwen tot Maria," pa ter dr. P. Ploumen S.J. over „Maria, Mede-Verlosseres" en pater Carolus Tesser O.F.M. met als onderwerp: „Onze dankbaarheid aan -Maria." Donderdagavond arriveerde per K.L.M. uit Londen Mgr. Arthur Hughes. Mgr. Hughes is door Z. H. de Paus benoemd tot eerste diplomaat van het Vaticaan, geaccrediteerd in Egypte met de titel internuntius. De Aartsbisschop werd in 1905 geboren, trad later toe tot de orde der Witte Paters en werd in 1920 priester gewijd. In 1945 was Mgr. Hughes apostolisch gedelegeerde in Egypte en Arïifofc Vandaag vertrekt Mgr. Hughes per K.L.M. naar Rome, waar de Paus hem In audiëntie zal ontvangen. In de loop der jaren heeft de vrouw zich reeds op vele plaatsen in de maat schappij en in velerlei beroepen naast de man weten te plaatsen. Er zjjn vrou wen, die haar taak even goed en som mige zelfs nog beter dan de mannen verrichten. Het aantal „beroepen waarop de vrouw beslag heeft weten te leggen, is thans weer met één vermeer derd. in de buurtschap Haarle, bij Nij- verdal, bevindt zich thans een vrouwe lijke stroper. Een jachtopziener aldaar betrapte iemand van het zwakke ge slacht op heterdaad bij het wild strikken. Officiële personen in Nederlands-Indië hebben vandaag in Batavia onthuld, aldus meldt A.P. dat er plannen zijn voor een 100 kilowatt radio-zender tweemaal zo groot als enige andere zender in Azië om de wereld over Nederland voor te lich ten. Men verwacht thans deskundigen uit Amerika, om de bouw van de zender, die reeds met de uitrusting vdor de studio hier aangekomen is. te beginnen. Men hoopt dat het station over onge veer een Jaar zal kunnen werken. Het zal gevestigd worden op het plateau van Kebajora'n. acht kilometer buiten Batavia. De uitzendingen zullen geschieden ln het Nederlands. Engels, Frans. Arabisch, Chinees en 14 Chinese dialecten. Met het ms. „Tabinta", waarvan het vertrek tot 8 September is uitgesteld, zullen, behalve een aantal emigranten, 21 Nederlandse gymnasiasten of H.B.S.- ers meegaan, die dit jaar het eindexamen hebben afgelegd. Zestien van hen, aan gewezen door de inspecteurs van het M.O., zijn uitgenodigd door „Hope Col lege" te Michigan, om een bezoek te bren gen aan Holland-Michigan. De vijf an deren, uitgenodigd door de „American Field Service", zullen enige andere plaat sen bezoeken. Het vertrek is 8 September 17 uur van de Wllhelmtaakade te Rot terdam Het hoofd van dé opsporingsdienst van overledenen (O.D.O.) dept. van Justitie, Batavia C., deelt mede, dat het overlij den van de na de ondergang van het s.s. „Junyo Maru" 18 September 1944 ter hoogte van Benkoelen vermiste personen, welke zich aan boord van genoemd schip bevonden, thans kan worden ingeschre ven in de bijzondere registers van de Bur gerlijke Stand te Batavia-C. Voor nadere inlichtingen wende men zich tot het In formatiebureau Ned. Rode Kruis, Vla mingstraat 2, Den Haag. H. M. de Koningin bracht Vrijdag middag een bezoek van bijna drie uur aan het ruiterfeest van de landelijke rij verenigingen, dat ter gelegenheid van de eeuwfeest-tentoonstelling van de Hollandse Maatschappij van Landbouw op het Sport-terrein Houtrust werd ge houden. (Vervolg van pag. 1) Elders lazen we eveneens in een min of meer officieel stuk: „Bij het opstellen van de indeling van gemeenten ln klas sen is men uitgegaan van het beginsel, dat het reële loon in de onderscheidene gemeenten, ongeacht in welke klasse zij zijn gelegen, gelijk behoort te zijn in die zin, dat de loontrekkende zich overal even welvarend zal gevoelen." Er bestaat waarschijnlijk geen enkel verband tussen het eerste en het tweede aangehaalde citaat. Maar we vragen ons af, welke „erva- rings-feiten" de schrijver van bedoelde brochure op het oog mag hebben. Dat we het met het aangehaalde citaat volkomen eens zijn, behoeft wel geen nader betoog. We hebben getracht die ervaringsfei ten eens na te gaan en zijn daartoe aan het snuffelen geraakt in velerlei offi ciële en semi-officiële stukken. Hierbij hebben we ontdekt, dat de „ervaringsfei ten" gaan over het gemiddelde huurpeil en de grotere kostbaarheid van het stede lijk karakter. Er is inderdaad verschil in huurpeil tussen een stadswoning en een huisves ting op het platteland, waarbij we onder platteland niet alleen een of ander boe rendorp willen verstaan, maar in het algemeen provincie-plaatsen. Er is ook verder nog verschil tussen wat we hier onder platteland verstaan en de grootstad met dezer onmiddellijke omgeving. In verband hiermede hoorden we dezer dagen een vooraanstaand inwo ner uit Twente zeggen, dat hij niet graag rond Haarlem of in het Gooi zou wonen, omdat het hem daar te „heerach tig" was, in verband waarmede vele din gen het leven duurder maakten in deze streek dan in Twente. Dit erkennende, waarbij zij opgemerkt, dat hier elk con creet cijfer ontbreekt, vragen we ons toch af, of het verschil in huurpeil een loonverschil van 5 en meer guldens per week rechtvaardigt. Wij menen beslist te mogen afwijzen een handhaven' van 5 gemeenteklassen alleen op grond van dit concrete feit. Bovendien zijn ook de huurprijzen zich in die mate aan het wij zigen, dat van gelijkschakeling kan wor den gesproken. Wanneer we nu trachten dé rest van de motivering van het hand haven van 5 gemeenteklassen te analy seren (we hebben het serieus getracht), dan blijft er niet veel concreets over. Wat is er in de stad duurder dan op het ptetteland? Kleding en schoeisel mis schien? Waarom zouden dan verschil lende steden als verzorgingscentrum voor haar omgeving fungeren? Zijn de kruidenierswaren, water, electriciteit, gas duurder dan óp het platteland? Iedereen weet beter. Is het misschien de grotere behoefte aan ontspanning, die het leven van de stadsbewoner duurder maakt? We verbeelden ons te weten, dat ook de plattelandsbewoner zijn geld.kostende liefhebberijen er'op na houdt Wat voor de stadsbewoner zijn concert of bioscoop is, kan voor de plattelander vaak zijn raskonijn of bloemencultuurtje zijn. Men wil toch niet het afgezaagde argument blijven hanteren, dat de dorpsbewoner veel aan eigenteelt doet en daardoor goedkoper woont? Dit zou een maatschappelijke onrechtvaardigheid van formidabele afmeting betekenen. Aan dit eigen tuintje immers besteedt hij zijn vrije tijd. Het wordt hoog tijd, dat men met volledig behoud van de behoefte- factor in de loonsbepaling meer aan dacht gaat schenken aan de rechtvaar digheid en in boven geciteerde zin, dat het elke arbeider, ongeacht in welke ge. mefente hij woont, mogelijk moet zijn zich overal even welvarend te voelen. In deze zin laten zich naar onze me ning hoogstens drie gemeenteklassen ver. dedigen. Er zal een wettelijke regeling getroffen worden voor een redelijke tegemoet koming uit 's Rijks kas in de kosten van de bijzondere universiteiten en economi sche hogescholen. De voorgestelde tegemoetkoming Js gekoppeld aan de in de Hogeronderwijs- wet bedoelde universiteiten en hoge scholen. Een tegemoetkoming tot 100 pet. kan niet worden aanvaard, omdat het Rijk In dat geval een zo grote con trole op de besteding der gelden zou moeten uitoefenen, dat de vrijheid van het onderwijs onvermijdelijk zou wor den aangetast. Bij het ontwerpen van een schema voor het bepalen der tegemoetkoming, heeft de minister van O., K. en W. er rekening mede gehouden, dat voor een universiteit de kosten, verbonden aan het bevatten van een medische, een wis- en natuurkundige of een veeartsenij- kundige faculteit, zeer veel hoger zijn dan aan het bevatten van een der andere faculteiten. Al naar gelang er geen, een of meer „dure" faculteiten zijn, dient het percentage der kosten dat uit 's Rijks kas zal worden bijgedragen, ho ger te worden. Deze percentages meent de minister te mogen stellen op 30, 50 of 60 ten honderd van de gemiddelde overeen komstige kosten van een rijksuniversiteit of ten hoogste 65, 80 en 85 en hon derd van de eigen kosten der bijzondere universiteiten. Van deze regeling zullen o.a. ook de universiteit van Nijmegen en de Kath. Econ. Hogeschool te Tilburg kunnen profiteren. Het Gooise Tribunaal heeft, zoals gisteren reeds in een deel van onze op lage in het kort werd gemeld, advies gewezen tegen de millionnair P. van Leeuwen Boomkamp te Amsterdam, vroeger woonachtig te Huizen. Deze was in verzet gekomen tegen het oorspronke lijk advies, dat luidde: een boete van twee millioen gulden. Het Tribunaal adviseerde de beschuldigde een boete van anderhalf millioen gulden op te leg gen. De feiten, waarvoor beschuldigde 14 dagen geleden terecht stond, zijn: lidmaatschap N.S.B., financiële steun verlenen aan N.S-B. en Jeugdstorm, en de aankoop van onroerend Joods bezit. Verschenen ls het verslag van de Ned. Reedersver. over 1945 (v.a. 5 Mei) en 194S hetwelk aansluit op het „Verslag van de Reedersonvanlsatie gedurende de bezet tingstijd".~Dit verslag geeft zowel een over zicht van de werkzaamheden van de Vak groep Zeevaart als van de Nederlandsche Reedersverevjlglng ln die periode en ver der duidelijke en Interessante beschou wingen en overzichten van de wereld- en de Nederlandss scheepvaarten wat daar mede ia verband staat.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | | pagina 3