Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 19 september 1947 | pagina 3

Strijd voor herstel van Christendom

„De tijd van actie is gekomen.

Zijt gij bereid?"

Viering 50-jarig priesterjubilé

van Kardinaal Van Roey

Kardinaal De Jong
in het gevolg

1

Baron Van H. ontkent alle
verantwoordelijkheid

GROOTSE OFFERANDE VAN
00GSTPR0DUCTEN

K

4

Grootse plechtigheid in St. Rombout

De Paus herdenkt
St. Benedictus

Ontsnappingspoging
verijdeld

Beklaagden spreken elkaar tegen

Geen sensatie

Tweeduizend boeren en tuinders
bij „Moeder in alle noden

Nederland teleurgesteld

de V.N.

Avonturen.

incognito

Z.H. DE PAUS GEEFT
WERKPROGRAM AAN

pver

congres afgelast

VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1947

PAGINA g

De radiorede van Paus Pius XII, op 7 Sepi. 1.1. gehouden
ioi de mannen der Italiaanse Katholieke Actie, heeft
°ver de gehele wereld de aandacht getrokken.

Zijn rede, welke wij reeds in hei kort publiceerden, riep
H. de gelovigen op tot de strijd voor hei herstel van hei
Christendom met de woordent „De tijd van voorbereiding
ls voorbij. De tijd van actie is gekomen. Zijt gij bereid? De
^genover elkaar staande fronten op godsdienstig en moüreel
'srrein tekenen zich al duidelijker en duidelijker af. Hei
ögenblik van de vuurproef is aangebroken."
ken nieuw motto voor deze strijd gaf de H. Vader in de
hnsneder „Wij geloven uw plannen, voor de verwezen
lijking waarvan gij reeds mei zoveel geestkracht aan hei
^erk zijt, niet beter ie kunnen samenvatten dan in hei
'hoilor „Kerk, Gezin, Arbeid", een motto dat gedurende de
^oldjende jaren uw beweging zal vergezellen."

Lofrede op orde der
Benedictijnen

Sluwe opzet in kamp te Laren

BOMAANSLAG OP SINTERKLAASAVOND

MEER KAMERLEDEN
GEWENST

BEDEVAART NAAR HEILOO

Wat verbetering behoeft

iWprdt persglgd)

t'!

be rede van de Paus bevatte een werk
programma van vijf punten:

X. Kennis van de godsdienst. Diep
ende en degelijke kennis van het Ka-
aolieke Geloof, zijn waarheden, mys-
^•"iën en goddelijke kracht.

..Bloedarmoede van het godsdienstig
*ven" is een nieuwe zinspreuk, die weer-
hlmt als een alarmkreet. Deze bloed
armoede, djP alle klassen heeft aange-
4st, de intellectuelen evenzeer als de
'fbeiders, is in de eerste plaats te wij-
en aan de bijna volslagen onwetendheid
«n opzichte van de geestelijke zaken,
beze onwetendheid moet worden aan-
regrepen, uitgeroeid en overwonnen. Een
jprgelijke taak valt bovenal ten deel aan
Je geestelijkheid, en daarom smeken wij
?bze eerbiedwaardige broeders in het
Jpiscopaat, niets na te laten, opdat de
testers deze plicht ten volle nakomen.
Maar het is aan de leken, de Kerk
b dit werk bij te staan. Voedit voor alles
Jw hoofd en hart met het substantiële
food, dat U geboden wordt in de vol-
J®id van de levende Beer der Kerk,
'1 de H. Schrift, waar de H. Geest zelf
Je auteur van is. in de gewijde litur-
in de door de Kerk goedgekeurde
Jitingen van devotie en in alle degelijke
Godsdienstige lectuur.

2. Zondagsheiliging. De Zondag moet
J'eder de dae des Heren worden, de dag
3a de aanbidding en verheerlijking van
J'Od, van het H- Offer, van gebed, van
Jbst, van overpeinzing en bezinning; de
hg ook van gelukkig samenzijn in de in
timiteit van het gezin. Droeve ervaringen

hebben ge'toond, dat voor niet weinigen
onder hen, die zich op werkdagen aan
eerlijke arbeid wijden, de Zondag een dag
van zonde is geworden.

Draagt er dus met al uw krachten
zorg voor, dat in uw leven het grove
materialisme, een exces van wereldse
genoegens en van het meest vulgaire
morele bederf in publicatie en ver»
makclijkheden, de Zondag niet in be-
slac neemt en daarmede zijn gewijd
karakter uitwist, door de zielen t»
trekken naar de zonde en ongods
dienstigheid.

3. Beveiliging van het Christelijk ge
zin. Italië moet datgene bewaren wat
altijd zijn grootste roem en kracht heeft
uitgemaakt: de Christelijke Moeder. De
Christelijke opvoeding van de jeugd
moet gewaarborgd blijven en dus ook
de Christelijke school. Eveneens moet
bewaard blijven de Christelijke haard
stede, deze vaste rots waarop god
vrezendheid, hechte trouw, matigheid,
liefde en vrede gegrondvest zijn en waar
de geest van Nazareth heerst, die ook
het huis van Josef, uw hemelse Patroon,
doordrong.

Het Christelijke gezin te beschutten
is zeker de voornaamste taak van de
Katholieke man. Vergeet dit niet.

4. Sociale Gerechtigheid. Voor katho
lieken is de te volgen weg in sociale
aangelegenheden duidelijk afgebakend
in de leer der Kerk. De zegeningen van
God zullen op uw werk nederdalen, in
dien gij ook niet in het geringste op
zicht van deze weg afdwaalt.

De Kerk verklaart zich tegen de op
eenhoping der goederen in de handen
van een betrekkelijk kleine buitenspo
rig rijke groep, terwijl de grote massa

(Telefonisch van onze Brusselse
correspondent)

Nadat in afzonderlijke vieringen de
■fganisaties van de Katholieke Actie en
Jhdere groeperingen Kardinaal van
!?Oey reeds eerder gehuldigd hadden en
•f ook in zijn geboortedorp al een spe
cie viering geweest was, hebben Don
derdagmorgen in de Metropolitaankerk
Brussel de officiële plechtigheden
r'aats gevonden ter gelegenheid van het
^-jarig priesterjubileum van de Belgi-
^he kardinaal en aartsbisschop. De met
3-lloze vlaggen versierde stad had
woensdagavond het feest met langdurig
J'okgelui ingezet. Donderdagmorgen om

uur, onder het carillonspel van Staf
?ees, traden vier kardinalen, n-1. de ju-
claris, Kardinaal de Jong, Kardinaal
jUhard van Parijs en de vroegere Pau-
'lijke nuntius in België, Kardinaal Mi-
3ra, gevolgd door het voltallig Belgisch
f-Piscopaat, de huidige nuntius mgr. Ven-
3 en enkele missiebisschoppen de St
Rombout binnen. Dit was slechts een ge-
Whg deel van de belangstelling. Heel de
°ëe geestelijkheid van het bisdom en
,*h daarbuiten en honderden geestelijken
Jblden de kathedraal. Even voor 10 uur
^gaf Z. Emin. Kardinaal van Roey zich
?Pnieuw naar de ingang om er H. M.
koningin Elisabeth te verwelkomen,

^ngekondigd door trompetgeschal en be
leid door het orgelspel van de organist
^Or Peeters.

Intussen was de rest van de kerk vol
estroomd met wereldlijke hoogwaardig
heidsbekleders, waaronder de vertegen
woordiger van Koning Leopold III, de ge
laten van Frankrijk, Amerika, Portugal
andere landen, voorts een groot aan-
ministers, senatoren en volksvertegen
woordigers, leden van de adel, ridders van
?et H. Graf en van de Orde van Malta
!a het volledige corps professoren van
f6 universiteit van Leuven. Het koor o.

v. Mgr. Van Neffel voerde een vijf-
^ttunige Mis uit van Orlandus Lassus.
Vrijwel onmiddellijk hierna volgde in
3 feestzaal van het Klein-Semlnarle een
fademische zitting. Z. Em. Kardinaal
Roey, omhangen met de tekenen van
q'Jh waardigheid, o.a. het groot-lint van

v,- orde van Leopold m, dat hem in een
jj'vate audiëntie een dag tevoren door
Prins-Regent was overhandigd, zetelde
i? het midden pp 'de ere-tribune tussen
M. koningin Elisabeth en kardinaal
«rbard en omringd door de andere kar
saaien en bisschoppen en de voorzitter
h Kamer en senaat. Staatsminister Van
Jh^welaert, dle leiding van de feest-
Mlbimissle op zich genomen had, opende
bijeenkomst met enkele woorden van
H?'kom en hulde en gaf daarna het woord
H,a de Pauselijke nuntius, Mgr. vento,
dl? eenOpersoonlijk schrijven van Z. H.
V Paus aan de Jubilerende kardinaal
ijdrlas. Minister Van Oauwelaert gal
L?rop de lezing van de brief van koning
lipoid III, waarin deze de kardinaal o a
jankte, omdat hij de eerste geweest is,
to6 begrepen heeft waarom de koning op
b, Mei 1940 het besluit genomen had bij
K? volk te blijven. Beide brieven werden
donderend applaus begroet. Hierna
de heer Van Cauwelaert een grote
Vsl'redc uit, waarin hy het woord voer
hamens de katholieke leken van België
kardinaal Van Roey niet alleen als de
ftr er en vader van een prachtige prles-
15°hare Biet, maar ook de leider en
'tv?ar van geestelijk en maatschappeiyk
van de natie. Met een byzonder

woord herdenkt hy de leiding en het
voorbeeld van trouw en vastberadenheid
door de kardinaal onder de bezetting ge
geven. Mgn. Van Cauwembergh, vicaris-
generaal en hulpbisschop van het bisdom
Mechelen, sprak daarna namens de 3000
seculiere geesteiyken van het bisdom.

Eindelijk nam kardinaal Van Roey
persoonlijk het woord en verklaarde, dat
hij deze feestelijkheden niet gewenst
had, maar dat hij zich niettemin ver
heugde om de hulde, die allereerst aan
het priesterschap als zodanig werd ge
bracht. De priesterlijke zending te ver
vullen is mijn enige pre-occupatie ge
weest, zei hij en met dat gevoel heb ik
ook de redenaars aanhoord.

Bijzonder bedankte Zijne Eminentie
iedereen, die hem geluk gewenst had. Op
de eerste plaats dacht hi) daarbij aan
de persoonlijke woorden van Z. H. de
Paus en daarna aan die van de kerke
lijke hoogwaardigheidsbekleders, maar
ook, vervolgde de kardinaal, verklaar
ik mijn grote gehechtheid aan het vor
stenhuis in de intimiteit, waarvan ik
reeds zolang leef. De kardinaal herin
nerde hierna aan zijn contact met ko
ning Albert en in het bijzonder met ko
ning Leopold UI, van- wie hij onder
eindeloze toejuichingen de voortreffelijke
eigenschappen opsomde.

Tenslotte bracht de kardinaal nog
hulde aan de nagedachtenis van zijn
ouders en leermeesters, vooral Kardinaal
Mercier, en bedankte in het bijzonder
al zijn priesters, zonder wie hij niets tot
stand had kunnen brengen. In de late
namiddag had hierna nog een lunch
plaats, waar het woord gevoerd werd
namens het episcopaat door de bisschop
van Luik en door mgr. Van Waeyen-
bergh namens de universiteit van Leu
ven. Ook hierna sprak kardinaal Van
Roey nog een kort dankwoord uit.

des volks zich veroordeeld ziet tot pau
perisme en tot economische omstandig
heden die de menselijke persoon on
waardig zijn.

Een meer rechtvaardige verdeling van
de welstand is daarom een hoog sociaal
doei, uw inspanningen ten volle waar
dig.

5. Verantwoordelijkheidsgevoel voor het
algemeen welzijn, in dezelfde geest dient
een ander moreel ideaal te worden her
nieuwd: loyaliteit en oprechtheid in de
omgang met elkander, verantwoordelijk
heidsgevoel voor het algemeen welzijn.
Het is ontstellend om te zien, tot welk
«en graad goede trouw en eerlijkheid
tengevolge van de ongelofelijke verwar
ring van de oorlog en de na-oorlogse
periode uit het sociale en economische
leven zijn verdwenen. Een dergelijk ver-
schijnspel is niet op te vatten als een
oppervlakkige karakterfout, maar ver
raadt een ernstige inwendige ziekte, een
geestelijke virgiftiging, die voor een
groot deel mede verantwoordelijk is voor
de geestelijke bloedarmoede.".

De belde slotconclusies van de H. Vader
luidden: Weest edelmoedig van hart en
Verovering is geen verdediging. „Houdt
altijd in uw hart en geest een ideaal
van verovering levend, niet louter een
van verdediging. In werkelijkheid houdt
de Katholieke Actie meer in dan het
enkel bundelen van de katholieke ge
lovigen. Het uiteindelijke doel is de her
winning van het verlorene en de opmars
naar nieuwe veroveringen."

Vanuit Castel Gandolfo heeft Z. H. de
Paws gistermorgen, voor de eerste maal
sinds zijn kroning, een bezoek gebracht
aan. de basiliek van St. Paul Buiten de
Muren, waax hij de plechtigheid bij
woonde ter gelegenheid van de herden
king van de sterfdag van St. Benedic
tus, de stichter der Benedictijner orde.
Na de Hoogmis, die werd opgedragen
door Kardinaal Schuster, aartsbisschop
van Milaan, hield de Paus een rede,
waarin hij het grote werk van de Bene
dictijner orde door de eeuwen heen prees
en tenslotte een vergelijking maakte tus
sen het Europa ten tijde van Benedictus
en het Europa van thans, waarbij hy
aeide, dat Europa zich heeft afgewend
van de regel van Benedictus, door Chris
tus en Zyn Kerk te verachten en god
loochenende leerstellingen aan de natiën
te verkondigen. Europa bezwijkt onder de
slagen, die het treffen en het heeft moei
te om zich onder de vele rampen op te
heffen. Daarom is het niet onnuttig,
Europa op het katholieke geloof te wij
zen.

De Paus hield vervolgeps een lange
lofrede op de orde der Benedictijnen,
wegens de verdiensten die zy op schier
elk gebied verworven hebben en Hy
vermaande de kloosterlingen, hun
apostolisch werk voort te zetten, am ten
slotte de zegen van St. Benedictus of te
smeken voor de Kerk, waarvan Hy een
der stryders was, voor de mensheid,
waarvan Hy steeds een sieraad zal bly-
ven, voor Europa en byzonder voor Italië
en voor al de leden der orde

Zoals gebruikelyk worden 's morgens
in het kamp voor politieke delinquenten
te Laren bezoekers toegelaten, die dan
een kwartier in het kamp by hun fami
lie mogen vertoeven. Dit geschiedt by
groepen van 20 personen, hetgeen ook
Donderdagmorgen het geval was. Toen
één der groepen terugkeerde, werd deze
op de gebruikelyke manier door de por
tier geteld. Het aantal klopte, doch ge
constateerd werd dat 5 mannen en 15
vrouwen het kamp 'waren binnengeko
men en dat by het weggaan 6 mannen
en 14 vrouwen de poort uit wilden. Daar
de kampleiding 's morgens om 10.. uur
een tip had ontvangen dat er die morgen
'n ontsnappingspoging zou worden on-
nomen, was men dubbel op z'n hoede.
Toevallig meldde zich op dit ogenblik
iemand aan de poort om binnengelaten
te worden, waarop de portier de poort
half opende.

Op ditzelfde ogenblik rende één der
zes mannen met een duiksprong onder;
de armen van de portier door naan
buiten. De wacht voor het geweer
opende ogenblikkelijk het vuur op de
vluchteling', doch moest over hem heen
schieten omdat toevallig op de Rijksweg
een ernstig autoongeval was geschied en
zich veel publiek op dit punt bevond.

De torenwacht opende toen eveneens
het vuur op de vluchteling, die het toen
maar geraden vond zjjn handen in de
hoogte te steken.

De man werd daarna gepakt en op
gesloten. Vermoedelyk t»as het van'het
groepje van 20 doorgestoken kaart, daar
één der 15 vrouwen zich by het weggaan
naar de kartotheek had begeven. De
gedetineerde heeft zich toen by de be
zoekers gevoegd), doch de sluwe opzet
ging ditmaal niet door.

Te Hoorn wordt een Westfriese week gehouden. Heel West.Friesland en duizenden
uit andere provincies komen hier naar toe om deze feestweek te zien. Er worden grote
tentoonstellingengehouden en ook een boerenbruiloft in prachtige oud-West friese
klederdracht werd niet vergetenEen heildronk op het bruidspaar.

(Van onze Haagse redacteur)

De belangstelling voor de behandeling
van de zaak tegen Baron van H. c.s.
door de Krijgsraad te Velde trok gisteren
in Den Haag zeer veel belangstelling.
Het lijdt geen twijfel of velen hadden
sensatie of opzienbarende onthullingen
verwacht in deze zaak, op welks dessóus
destijds de wildste geruchten liepen. Op
de eerste dag zijn aeze uitgebleven. De
enige sensatie was feitelijk, dat juist op
het moment dat de auditeur-militair
voor de zoveelste maal liet woord „ont
ploffing" uitsprak, de lamp van een der
persfotografen met een harde knal uit
elkaar sprong, welk voorval nogal hila
riteit veroorzaakte.

Opzienbarende onthullingen werden
evenmin gedaan. Van het gerucht, dat
de uitgevoerde en de beraamde aan
slagen zouden te maken hebben met
een wydvertakte geheime organisatie,
waarin zeer hooggeplaatste personen
zitting hadden, is tot nu toe niets anders
bewaarheid geworden, dan dat verschei
dene der beklaagden volhielden steeds
in de mening verkeerd te hebben dat
zulks het geval was. Kapitein Baron
Van H. zelf evenwel verklaarde nadruk,
kelyk, dat van een wydvertakte orga
nisatie geen sprake is geweest en dat
hy met de anderen onder elkaar een
soort knokploeg had gevormd, die
het recht in eigen hand nam waar het
de afstraffing van vermeende oorlogs
misdadigers betrof.

Uit de gezamenlyke verklai-ingen der
negen beklaagden laat zich het vol
gende verhaal distilleren. Sergeant; De
B. nam pl.m. begin 1946 een zee
officier als lifter in zyn auto mee en
sprak met hem over de, trage berechting
van oorlogsmisdadigers. Toen hy als
zyn mening uitsprak, dat er een boel
van die kerels rondliepen, die feiteiyk
verdienden van kant gemaakt te wor
den, zei de officier dat er een geheime
organisatie bestond, die zich daarmee
bezig hield en dat hy zich dan maar
eens in verbinding moest stellen met
een zekere kapitein O- De B. sprak
hier over met zijn superieur, ijestijds
nog luitenant Baron van H. Deze gaf
hem de raad zich inderdaad met kapi
tein G. in verbinding te stellen.

Er zijn toen later besprekingen ge
voerd tussen G., Van H. en De B. en ook
een zekere luitenant St., die by het Bu
reau Nationale Veiligheid werkte. Later
voegden zich daarby B. en L., eveneens
van het Bureau Nat. Veiligheid. Onder
leiding van St. (die daarvoor nog in
Arnhem zal moeten terecht staan) werd
de „illegale stunt" uitgehaald, te Ren-
kum een zekere Van Rijswyk te ontvoe
ren en naar Haarlem te brengen, waar
hy ten huize van sergeant De B. op
zolder werd opgesloten. Tydens de
zitting verklaarden met uitzonde
ring van De B. alle betrokkenen dat
zij aan de stunt hadden deelgenomen
in de overtuiging een nuttig werk te
doen, doch later zagen dat er iets niet
in de haak was.

Baron Van H. ontkende dat hy de
auctor intellectualis geweest is van de
gelukte aanslag op Boer, waarby deze,
zyn vrouw en dienstbode om het leven
kwamen en van de niet uitgevoerde
aanslagen op de aannemer Zw., de luit—
kol. J. M. A. G. en de toenmalige kolonel
by de Generale Staf J. H. D. De
andere betrokkenen (De B., P., Van
H. en H.) verklaarden evenwel pertinent
dat kapitein Van H. de leiding had,
althans van alles op de hoogte is ge
weest.

Op andere punten ontkende hij ten
deze echter de pertinente verklaringen
van sergeant De B. Deze twee hoofd-
beklaagden, die beiden een zeer nerveu
ze indruk maakten, spraken elkaar trou

wens op verschillende punten tegen, ook
toen zy als getuige onder ede werden
gehoord. Met name gebeurde dit waar
het ging over de verstrekking van de
adressen der personen die om het leven
gebracht moesten worden. De B. hield
star vol dat v. H. hem deze verstrekte;
deze echter ontkende dit ten stelligste.

De verdediger van baron van H„
Mr. de Pont uit Amsterdam, trachtte
de ongeloofwaardigheden van De
B. (die in een psychiatrisch rap
port een „fanatieke hysterische
psychopaat" wordt genoemd) door
zijn verhalen over zyn heldendaden
als illegaal werker te ontzenuwen.
De B. hield echter pertinent vol
dat hy een tiental Duitsers heeft
vermoord en hun ïyken in de ovens
van spoorweglocomotieven heeft ver
brand en dat hy in Arnhem eens een
Duitse schildwacht naar de andere'
wereld heeft geholpen.

Terwyi*Van H. wel toegaf, dat hy van
een en ander op de hoogte was, en dat
De B. hem b.d. de door hei» gefabri
ceerde helse machine had getoond en
gezegd, „dat deze nog vóór Kerstmis
zou worden gebruikt", ontkende hy al
die punten uit de tenlastelegging, waar
uit zijn uiteindelijke verantwoordeiykheid
voor de moordaanslag zou moeten biy-
ken.

De andere beklaagden deden minder
moeite hun aandeel ln het gebeurde te
verkleinen, doch verscholen zich allen
achter hun superieuren, die hun de op
drachten hadden verstrekt en beriepen
zich op het feit. dat ZU meenden déél uit
te maken van een geheime organisatie die
de goedkeuring en steun had van hoge
officiële autoriteiten.

Heden zal de auditeur-militair Majoor
Mr. Dr. J. M. J. Baak requisitoir nemen en
zullen de verdedigers aan het woord ko
men.

De voorzitter van de Tweede Kamer
heeft gisteren verklaard, dat bet leden
tal der Kamer te klein geworden is en
uitbreiding daarvan ernstige overweging
verdient. De leden van dit college war
den zozeer door hiun parlementaire werk
in beslag genomen, dat zy voldoende ge
legenheid missen de nodige politieke
voorlichting in den lande te geven. Zo
moeten zy vervreemden van het maat
schappeiyk werk, waarin zy de noden
en behoeften van de bevolking in hun
volle diepten kunnen leren kennen en
peilen, aldus mr. Van Schaik.

Heiloo, het Maria-oord bij uitstek
boven de Moerdijk, heeft in de loop
der jaren tienduizenden pelgrims zien
komen en gaan. Maar de bedetocht,
die gisteren naar de „Moeder in alle
noden" trok, mag wei als de schoon,
ste in het historiebock worden neer.
geschreven.

Ruim tweeduizend boeren en tuinders
uit geheel het Haarlemse Diocees waren
naar dat kleine dorpje in Noord-Hol
land getrokken, om daar hun dankbaar,
held voor de voorbye oogst niet zozeer
met woorden als wel veeleer met hun
eigen producten tot uitdrukking te
brengen. En dit laatste vooral was het
wat aan deze dag zo'n byzondere bete
kenis gaf; niet een bedevaart zonder
meer, maar op de eerste plaats een
oogstdankdag. En het was daarom, dat
Heiloo gisteren niet het aanzien had van
altyd. Hoveniers, bloem- en boomkwe
kers hadden met een macht van bloe.
men en planten het heiligdom versierd,
een gave met eigen hand gekweekt en
verzorgd.

Om tien uur droeg Dom Gerritsen
O.S.B. van de Abdy van Egmond met
assistentie een plechtige Hoogmis op,
waaronder het zangkoor uit Langedyk
de wisselende Gregoriaanse gezangen
zong.

In zyn predikatie wekte de bondsadvl-
seur, pastoor A. H. P. Cleophas uit Wa
teringen, meeslepend als altijd, de boe
ren en tuinders op om ondanks alles
trouw te biyven aan hun eigen Christe.
Ujke beginselen.

Dat het aantal deelnemers inderdaad
massaal was getuigde het feit, dat pastoor
Cleophas voor de aanwezigen in de
kleine kapel zyn predikatie verkort
moest herhalen.

De Offerande plaatste ons terug naar
de tyden van de eerste Christenen. Voor
het altaar, stonden tafels opgesteld voor
de giften, die boeren en tuinders als
offergave zouden aanbrengen. En deze
giften waren groot. Manden, kisten en
schalen met allerhande producten wer
den als offer de celebrant aangeboden.

Het Westland offerde een gewei,
dige mand met fruit, de tuinders uit
de kring Amsterdam droegen een
grote hoeveelheid groenten en aard.
appelen aan en boeren kwamen met
boter, eieren en vlees.

In een bijna ongelofeiyke hoeveelheid
lagen daar de ryke giften in letteriyke
zin opgestapeld, welke naar beschikking
van de celebrant o.m. verdeeld zouden
worden «ver diverse ziekenhuizen.

Het was reeds in het middaguur, toen
allen in een grootse byeenkomst rond
het Willibrord-beeld luisterden naar de
woorden van prof. A. Hammerstein uit
Warmond.

„Wat wy ook aan ware beschaving
rond ons heen zien, alles wyst uiteinde-
iyk terug op de grondlegger van die be
schaving, Sint Willibrord. Waar wy ook
graven en hoe diep, steeds weer zullen
wy stuiten op de grond van onze eerste
en grootste nationale held." De spreker
kon niet anders besluiten dan met een
oproep aan de boeren en tuinders om
hun beschermheilige te biyven navol
gen.

Inmiddels was ook mgr. J. P. Huibers
aangekomen om het plechtig besluit van
deze dag bij te wonen. Van de kapel uit
trok een lange processie van biddende
en zingende mensen naar het rustaltaar.
Voor een buitenstaander heeft zo'n
stoet van mensen, voorafgegaan en
onderbroken door ryk-bestikte vaandels,
misschien iets primitiefs. Maar wie het
wezen van deze land-werkers kent en

doorziet, moet erkennen, dat zy de
juiste toon wisten te vinden voor hun
dank voor een afgelopen oogst

Mgr. Huibers hield by het rustaltaar
een toespraak, waarin hy zeide hier
evenals op het Mariacongres getroffen
te zyn door zo'n massale opkomst.

Mgr. spoorde de boeren en tuinders
aan hun oer.degeiyke tradities en vooral
hun eenvoud te bewaren. Want dit laat.
ste is toch de kern van de ziel en vormt
zo de grondslag van het goede gezin.

(Vervolg van pagina 1)

Ten derde dan de vraag, of een klei
nere mogendheid in vol vertrouwen haar
belangen kan toevertrouwen aan de ver
schillende organen van de V.N. Bittere
ondervinding doet ons zeggen: Neen. Bjj
de recente behandeling van de Indonesi
sche kwestie moest 'k °P' verschillende
gronden protest en beklag uitbrengen, en
al die gronden stonden tol verband met
de wijze waarop de zaak behandeld werd,
een manier, welke ten onzen nadele par
tijdig was. Wij kregen in het geheel geen
gelegenheid, zelfs niet de gebruikelijke
drie dagen, om onze zaak voor te berei
den. Toen ik om een uitstel van niet
meer dan twee uren verzocht, omdat ik
een belangrijke telefonische mededeling
van mjjn regering verwachtte, werd dit
geweigerd. Belanghebbende Indonesiërs,
de vrijelyk gekozen vertegenwoordigers
van een twaalf millioen mensen, weiger
de men te horen En boven alles ging de
Veiligheidsraad niet ernstig in op de
vraaag of zij te dezer zake bevoegdheid
bezat. Zoals ik reeds zeide, weigerde de
Raad, ondanks gerezen ernstige twijfel,
het Internationaal Gerechtshof om zjjn
oordeel te vragen, ja, in openbare bij
eenkomst werd zelfs verklaard, da$- een
dergelijk oordeel een hinderlijk dwang
buis voor de Raad zou kunnen blijken te
zijn.

Mir. Van Kleffens gaf toe, dat er nog
tyd genoeg scheen te zyn voor het be
reiken van verbeteringen, doch daartoe
wordt begrip vereist van de dingen,
welke verbeterd moeten worden. Hopeiyk
zal de „Week voor de V. N." te Tarry-
town dit begrip teweeg brengen.

Behalire dan wat betreft het vetorecht
zijn, naar mijn mening, aldus mr. Van
Kleffens, de klachten omtrent de V.N.
niet terug te brengen op het Handvest.
Wat wel verbetering behoeft is iets, dat
veel moeilijker te verbeteren zal zijn, na
melijk de kortzichtigheid en zelfgenoeg
zaamheid van de individuele regeringen,
en haar bewustzijn van verantwoorde
lijkheid niet alleen voor eigen land doch
voor de gehele wereld. Daar ligt de wor
tel van het kwaad, en daarom is het 7JO
moeilijk tot verbetering te komen.

Het hoofdbestuur van de Ned. Ver.
van Ex-Politieke Gevangenen heeft be
sloten het jaariykse congres, dat van 24
tot 27 September in Maastricht zou wor
den gehouden, af te gelasten en binnen
een maand in de plaats van een andere
afdeling te organiseren.

De reden hiervan is gelegen in het feit,
dat het hoofdbestuur is medegedeeld, dat
plaatseiyke en provinciale autoriteiten,
dief aanvankeiyk hun volle medewerking
hadden toegezegd, deze medewerking niet
zouden verlenen, indien bepaald commu
nistische hoofdbestuursleden in het open
baar het woord zouden voeren.

Oosterse bewondering voor Franco Soldaten werken in
Warschau Een tip voor slechte slapers Vlaggen, die niet
tegen de regen kunnen - Een pen met historie - Geen melk, wel wijn.

oning Abdoellah van Transjordanië
schynt een stflle bewondering
voor generaal Franco te hebben,
die hy nu na deze dus vele jaren in
stilte gekoesterd te hebben aan de
openbaarheid gaat prijsgeven. Wanneer
hy binnenkort naar Londen gaat, zal
hy een bezoek aan de generaal bren
gen, die hy bewondert om de diensten,
die deze aan zyn eigen land bewezen
heeft door het communisme te bestry-
den en Spanje buiten de oorlog te hou
den.

Warschau heeft niet alleen byna al
zyn hulzen verloren, maar ook
meer dan de helft van zyn in
woners. By de jongste volkstelling is

komen vast te staan, dat het aantal be
woners van de stad thans 556.000 be
draagt tegen 1.289.000 vóór de oorlog. Om
de wederopbouw te versnellen fs tussen
de gemeente van Warschau en het mi
nisterie van Defensie een overeenkomst
gesloten, volgens welke het Poolse leger
by het herstel zal worden ingezet.

Een tip voor allen, die 's nachts de
slaap niet kunnen vatten, geeft de
Amerikaanse zakenman Lyon, die
alles geprobeerd heeft om rustig te
kunnen slapen. Maar, zoals het zovelen
vergaat, alles was zonder succes. Hy
heeft daarom nu een kaartje gekocht
voor het vliegtuig van New York naar

door CLARENCE

BUDINCTON KELLANDÊ

IHIII SIMItillKIIMIIIIIIIIIMIIIIIIItlltllllllMlir

27

Zware kaarsenkronen en fraai ge
beeldhouwde schoorsteenmantels wezen
op de rykdom, die hier eens had geheerst.
Men kon zien, dat hier geen gewone
architect, maar een meester aan het
werk was geweest.

„O, pa!" riep Rapunzel wanhopig uit.
„ik wilde dat u het niet gedaan had. Hier
kan geen mens wonen."

„Nonsens," zei Jason. „Je went er
spoedig genoeg aan; een mens went aan
alles."

„En toch houd ik vol, dat het geen
doen is om er zo'n huis 'n behoorlijke
huishouding op na te houden," zei ze
koppig. „Ik zie ons al rystebry eten in
die enorme, deftige eetkamerl"

Jason zag haar verwytend aan. „Doch
ter," zei hy ernstig, „het is o n s huis. Wy
kunnen er eten wat wy willen; wy kun
nen er doen en laten wat ons blieft, wy
hebben het gekocht en het huls ls er

voor ons en niet omgekeerd." Hy wendde
zich tot Jane Smith. „U zwerft maar
rond, juffrouw. Aan u is de eerste keus."

Jane was ten einde raad. Het was
moeilyker dan zy zich had kunnen voor
stellen. Geen enkele decorateur zou hier
economisch kunnen zyn. Hier pasten geen
kleine dingenalles moest even groots en
indrukwekkend zyn en om één kamer in
te richten was meer geld nodig, dan zö
ooit zou kunnen krijgen. Zij was ont
moedigd en wilde zich maar het liefst
helemaal terugtrekken. Maar een stem in
haar hart trachtte haar daarvan te
weerhouden. Het was 'n schitterende kans
en wanneer zij de geweldige taak kreeg
toevertrouwd dit huis mooi en bewoon
baar te maken, zou zy er zonder twyfel
wel zoveel aan verdienen, dat zy zich
noch voor zichzelf, noch voor haar vier
medewerkers meer zorgen zou behoe
ven te maken, zy zou zich bovendien een
naam en een plaats ln deze nieuwe we
reld verwerven. Er kwam een vastberaden
trek op haar gelaat.

„Ik kies de belangrijkste kamer van
het huis uit," zei ze, „en ik zal er Iets
byzonders van maken."

„Welke kamer ls dat?vroeg Jason
Tickle.

„Welk vertrek zou u geven aan de
prinses, wanneer zij zou komen? Dat is de
belangrykste kamer."

„Uitstekend," zei hij en er klonk be

wondering in zyn stem. „Ik geloof, dat
u my volkomen begrypt. Laten wy gaan
zien wat 't geschikste vertrek is." Ter
wijl zy de kamers op de eerste verdieping
een voor een bekeken, zei hy tegen Jane:
„Als u er in slaagt een slaapkamer
te maken die een prinses uit een sprookje
zou bekoren, maakt u een goede kans."

„U zult eens zienzei Jane met

een beslistheid die niet bepaald haar ge
moedstoestand weergaf.

Zij kwamen nu aan een slaapkamer
met een balkon, vanwaar men een schit
terend uitzicht op de Sound had. Ontel
bare witte zeilen staken in het zonlicht
fel af tegen het diepblauwe water. Jason
streek de punten van zijn snor op en
knikte een paar maal nadrukkelijk met
het hoofd

„Als hel» hier niet is, dan zou ik niet
weten, waar wij het dan nog moeten zoe
ken," zei hy.

„Heel mooi," zei Jane alleen. „Nu wilde
ik graag, dat u my alleen Het, zodat ik
my een goed beeld van de kamer kan
vormen en een plan voor mijzelf kan op
maken."

„Zal ik niet by u biyven?" vroeg Bowie

„Omdat het huis zo groot en griezelig
is?" vroeg zij. „Ik ben niet bang, hoor
Haar ogen lachten toen zy hem aankeek.,
„U zou my maar afleiden' en ik moet me
juist geheel kunnen concentreren."

„Leid ik u dan af?" yroeg hy,

„Denk maar eens aan uw telefonische
belofte," zei ze lachend.

zy lieten haar alleen achter in de uit
verkoren kamer. Jane stond by de deur
en door haar oogharen kykend trachtte
zy zich voor te stellen hoe het moest
worden; niet koud en kaal als nu, maar
met gordynen, 'n dik tapijt en meube
len. Een kamer voor een prinses. Nu, zy
wés eens een prinses geweest; hoe zou
z y haar slaapkamer willen hebben,
wanneer zy een keuze mocht doen uit
alles wat er te krygen was zonder op
geld te hoeven letten? Wanneer zy
er in zou slagen er een slaapvertrek
van te maken dat haar voor honderd pro
cent zou aanstaan, zou het Jason Tickle
bevredigen.

Jane haalde een duimstok uit haar
tasje en nam de verschillende maten op,
die zy nauwkeurig noteerde. De hoogte
van de kamer kon zij slechts schatten,
maar de ramen en de openslaande deuren
kon zy meten, zy ging naar het balkon
en liet haar blik dwalen over de velden
en bossen, de kronkelende paden, de
zwemvyver en de rustig stromende Sound
op de achtergrond. Even kreeg zy een
gevoel van heimwee en werd zy zich be
wust van de grote verandering welke in
haar leven had plaats gehad. Vanuit
haar kamer in het paleis in Apaulië had
zy een uitzicht gehad dat minstens even
mooi was als hier, maar ln plaats van

water vormden daar de blauw-gryze ber
gen een vertrouwde achtergrond. Daar
was het keurig onderhouden park, de
moestuinen, het eeuwenoued bos en
alles was van haar geweest. En nu
nu miste zy dit, voor het'eerst na al die
drukke en opwindende dagen sinds haar
vlucht. Vroeger keek zy uit over iets wat
van htór was; nü over het eigendom van
een vreemde en niet als een geëerde
gast, maar als 'n zakenvrouw die de ma
ten voor haar werk kwam opnemen. Niet
als een prinses, maar als een meisje lil
een vreemd land met de noodzakelykheid
voor ogen om in haar levensbehoeften te
voorzien.

Haar heimwee werd verdreven door een
gevoel van opwinding en vreugde.

Hier was haar kans. Hier was werk!
Nu kwam het aan op haar initiatief en
kundigheid.

Plotseling werd haar aandacht getrok
ken door een beweging ln de bosjes een
honderd meter van het huls. Het was
geen tuinman, want die behoefde zich
niet te verbergen. Het was een man die
zich verscholen hield, bang om ontdekt
te. worden. Iemand die geen recht had
zich daar te bevinden. Hy bewoog zich
niet meer en Jane voelde dat hij naar
haar keek. Toen zag zy links van hem
'n andere man die van struik tot struik
sprong.

Londen en hoopt, dat het gedreun van
de motoren hem meer goed zal doen
dan slaapliedjes, gymnastiekoefeningen,
hete baden, wiskundige sommetjes en
pillen. Als ook deze nieuwste methode
niet helpt, wil hy zichzelf laten betite
len als de slechtst slapende man ter
wereld.

Er zyn in de oorlog heel wat kleine
moeilykheden tussen de Engelsen
en de Amerikanen in Engeland
geweest, De toenmalige ambassadeur
heeft diverse malen moeten ingrypen om
de Engelsen te wyzen op kleinigheden,
die de Amerikanen kwaad kunnen ma
ken. In een rede verklaarde déze am
bassadeur onlangs, hoe moeilyk het
soms wel was. Eens kwam er een Ame
rikaanse kolonel „briesend van veront
waardiging", die vertelde, dat hy enige
huizen verder een Amerikaanse Stars
and Stripes in de regen had zien han
gen. De ambassadeur mocht het uitzoe
ken.... de eigenaars waren een man en
een vrouw, die van hun spaargeld een
Amerikaanse vlag hadden gekocht en
deze ter ere van de aangekomen Ameri
kanen hadden uitgehangen. Zy wisten
alleen niet, dat de Stars and Stripes
niet tegen de regen kon.

De pen, waarmee Maandag de vre
desverdragen met de Balkanlan-

den in Moskou werden geratifi
ceerd, heeft reeds een aardige geschie
denis achter de rug. Hy werd in Reims
by de overgave van Duitsland door ver
schillende generaals gebruikt. Later
verhuisde hy naar Moskou om nu door
Molotof en anderen benut te worden.

In Parys is de voedseltoestand de laat
ste weken veel verslechterd, maar
gisteren was het nog iets erger, toen
er geen melk was tengevolge van de
droogte, die ook Frankrijk heeft geteis
terd. „Het spyt ons", kregen de huls
vrouwen ln de melkzaken te horen.
„Wjj hebben geen melk, maar u kunt
wel wjjn krygen".

WM