Grote treinramp in Engeland - -<m Reddend Christendom COLUMBUS Verhuizing PERZIË NEEMT EEN FERM BESLUIT 31 doden, 50 a 60 gewonden I No. 50 I 1947 J DE REIZEN SPINNETJE SPIJKER en HOLLETJE HAAIEWIET Benesj onthult KNIPCURSUS! Regering zelf olie-exploitant Engeland hecht weinig waarde aan Stalin's woorden Nieuwe Sovjet-ambassadeur in Amerika onder de vogels ZATERDAG 25 OCTOBER 194'/ PAGINA 3 BUITENLANDS OVERZICHT Gebeurtenissen te München Braziliaanse ambassadeur in Moskou vastgehouden Graanprijzen in de V. S. naar omlaag Vervolg van pagina 1) werper gericht op het eigenlijke middel punt van alle standsorganisatorische activiteit: het gezin. VAN TEKENCURSUS LU. I Wil'. Blauw blauw luiten Begroeting Wind en regen De Nachtwacht Wel wat kras niet? riij slaapt als een roos PATROONTEKENEN/ KNIPPEN en NAAIEN Liturgische Weekkalender Parlementsverkiezingen in Zwitserland Het probleem, dat de laatste weken een donkere schaduw van onze kerheid over het Perzische poli tieke leven heeft geworpen, is thans, door een kras besluit van het Parlement, Majlis, tot een oplossing gebracht. In kwestie was, of het fcaste-accoord, dat premier Ghavam es Soeltaneh in 1946 Heit de Sovjet-Unie omtrent de ma ge lijkheid van een gecombineerde Rus sisch-Perzische oliemaatschappij, die in het Noorden van Iran een terrein zou toegewezen krijgen, gestoten had, en dat moest leiden tot het verlenen van de desbetreffende concessie door de Majlis, al dan niet geldig zou zijn. Br was na melijk reden aan de geldigheid te twijfelen. Het accoord kwam kennelijk onder druk tot stand De Russische troe pen vertoefden teen' nog in Iran en Weigerden te vertrekken, voordat de re gering een taétbaar blijk van haar goede gezindheid jegens Moskou zou hebben gegeven. Door het ingrijpen van de Vei ligheidsraad moesten de Russische sol daten tegen wil en dank toch heengaan, en het schijnt dat Ghavam de Veilig heidsraad te hulp is gekomen, doop zijn Persoonlijike goede wil te laten blijken in genoemd. accoord. De Russen hebben «t maar voor lief genomen: zij hadden het gezicht gered en konden met ere Vertrekken. Nu, anderhalf jaar later, spijt hun dat uiteraard. Zij hebben wel ingezien, hoe machteloos de Veiligheidsraad is, en zijn derhalve enigszins op hun vroegere vlugge tevredenheid teruggekomen. Zij hebben, zich houdend aan de letter van het basis-accoord, de Perzische regering aangezet, nu eindelijk eens haast te maken met de uitvoering daarvan. De Sovjet-ambassadeur in Teheran heeft in enkele nota's er op aangedrongen, dat langzamerhand de verwachte concessie zou worden verleend. Of het in de bedoeling van Ghavam gelegen heeft, ooit werkelijk deze concessie te doen verlenen, is on duidelijk, maar ook onwaarschijnlijk. Het «tichten van een 8ovjet-Iraanse maat schappij zou immers een-, groot stuk Rus* sische invloed in het land betekenen, hetgeen te slechter uitkomt, omdat in het Noorden van Perzië juist de meest opstandige bevolkingsgroep, die van Azerbeidsjan, woont, welke reeds eerder, met materiële en morele steun van Mos kou, een slechts met moeite neergeslagen revolutie heeft ondernomen. Het binnen halen van de Russen langs het zijweg- Setje van een gezamenlijke oliemaat schappij zou aan de Mloskouse politici vaste voet in Iran zelf verschaffen. Van beide andere belanghebbende mo gendheden, Engeland en Amerika, heeft de regering in Teheran weinig officiële steun ontvangen. De Britse ambassadeur orakelde, dat Perzië de deur voor ver dere onder-handelingen niet moest slui ten, terwijl zijn Amerikaanse collega me dedeelde, dat de Verenigde Staten in de olieconcessies slechts belangstelden vcor- zover deze verband hielden met politieke situaties. In feite evenwel hebben de Angelsaksers hun invloed wel degelijk ten nadele' van de Russen aangewend, heteuen in het kader van hun weinig Russisch-gezinde politiek reeds begrijpe lijk is, verder een verklaring vindt in de vooral Engelse petroleum-btlangen in het Nabije Oosten en met name in Per zië en weer oen nieuwe achtergrond krijgt door de recente mededeling van de Premier, dat de Iraanse regering voor nemens is, bij haar programma tot in tensivering der binnenlandse economie van Amerikaanse hulp gebruik te maken. Br valt voor Londen en Washington hier iets te verdedigen en iets te winnen. Dit zal aan het Parlement moed hebben gegeven, zich tegen de Rus sische aandrang te verzetten. Een flinke dosis moed, want het uiteindelij ke besluit is wel zeer hard voor Moskou, flat zich niet geheel ten onrechte be- toept op de bereidheid der Iraanse re- Bering in 1937, voor hetzelfde terrein, dat hu door de Russen wordt begeerd, aan ecn Amerikaanse maatschappij een con fessie te geven. Waarom toen wei aan hen en nu niét aan ons, vraagt men zich in het Kremlin af. De Majlis heeft zich hiervan echter hiets aangetrokken. De- volksvertegen woordigers hebben bepaald, dat de over eenkomst van 1946 voor hen van nul en gener waarde is: zij onthouden aan de ze overeenkomst de ratificatie, waar door de afspraak en dus ook de uit vloeisels daarvan komen te vervahen Zij zijn nog verder gegaan: niet alleen de Russen krijgen geen concessie, doch voortaan zal geen enkele buitenlandse maatschappij er nog een kunnen ver werven. De exploitatie van nieuwe olie velden zal door de regering ter l and genomen worden, en de aldus gewonnen olie,' niet de oliewinning zelf, zal aan andere landen worden verkocht. De grote maatschappij die reeds jaren lang in Perzië werkt, de Anglo-Irarcan Oil Company, mag natuurliik blijven, maar er zullen onderhandelingen met haar worden aangeknoopt, om de win sten, die thans voornamelijk naar Enge land gaan, in het vervolg ln het land te houden. Dit laatste behoeft nog riet te betekenen, dat de maatschappij iets van haar winsten zal moeten afstaan; het kan echter wel inhouden, dat deze winsten worden aahgewend ter financie ring van objecten in Perzië zelf. Men moet afwachten, of Teherato in staat zal zijn, zich aan de genomëli beslissingen te houden. Zo onaangenaam het immers de Russen moet zijn, geen concessie te krijgen, zo pijnlijk zullen ook de Amerikanen ge troffen zijn, nu zij voor hun olie-voor ziening, die in de komende jaren meer en meer op de Perzische voorraden zal gaan steunen, geheel dreigen aangewezen te worden op de welwillendheid van het Ifaanse Parlement, op de prijzen die men te Teheran wenst te stellen. Wel licht zullen, voordat de Amerikaanse hulp voor het economisch opbouwpro gramma der regering ter sprake Komt, enkele voorwaarden uit Washington de scherpe kanten van deze maatregelen een weinig afslijpen. Het is evenwel een uit nationaal oog punt verblijdend teken, dat het Parle ment zich verstout, tegen de drie giote mogendheden in te bepalen, dat de ex ploitatie en de profijten van wat in de eigen bodem aanwezig is aan Perzië zelf voorbehouden zullen blijven. Zou Gha vam es Soeltaneh kans zien, jnet het been weg te lopen juist omdat Angel saksers en Russen het elkaar niet gun nen? Hij is een goed politicus en een slimme vogel, wel in staat, Moskifb en Washington handig tegen eikaar uit te spelen. Dinsdag, de dag der Tsjechoslowaakse onafhankelijkheid' zal het laatste deel van president Benesj's mémoires worden gepubliceerd, waarin o. m. de dramati sche besprekingen staan beschreven, die de president met Churchill en Roosevelt had, nadat hij in ballingschap was ge gaan. Kort na het accoord van München werd Benesj uitgenodigd voor een be sloten bijeenkomst van een politieke groep, „die zorgvuldig wilde vermijden openbaar té tonen, dat zij Tsjecho- slowakije en mij niet hadden vergeten". Churchill en Eden, die toentertijd geen van beiden lid der regering waren, woonden deze bijeenkomst bij. Churchill zeide toen, dat hij niet wist hoe de toestand zich zou ontwikkelen en of Engeland voor Tsjechoslowakije de oorlog wilde ingaan, doch hij zeide er zeker van te zijn, dat de volgende vrede niet zonder Tsjechoslowakije zou worden gesloten. Benesj schrijft hier over, dat Churchill bij deze woorden zo diep bewogen was, dat zijn ogen zich met tranen vulden. President Roosevelt, aldus de mémoi res, stelde het meeste belang in Benesj's mening over de Sovjet-Unie en hij vroeg of de zuivering", die kort te voren onder de leiding van het Rode Leger was gehouden, het leger als ge vechtsinstrument minder efficiënt zou hebben gemaakt. In zijn mémoires beschrijft Benesi tevens de ontwikkeling van de Sovjet- Russische politiek sinds München en zijn besprekingen met de Russische lei ders, die tot de Russisch-Tsjechoslo- waakse overeenkomst leidden. -v -ïn een dichte mist is Vrijdagmorgen in uid-Qroydon bij Londen een elecfrischc tein, ,|jc ,ic verbinding tussen Londen n 6e voorsteden onderhield, in volle aart op een forensentrein ingereden. Er 'Jn 31 doden en 50 a 60 gewonden. Dit s de ergste treinramp, die in de laatste Xv®e jaar in Engeland is voorgekomen. Be forensentrein, waarin de mensen ®'s sardines stonden opgepakt, had zijn aart in verband met de mist verminderd, oen dè electrische trein er op inreed. De erste twee rijtuigen van, de tweede trein erden in elkaar gedrukt en het dak van Vni rütu'2en opengescheurd met het ge- jOig, dat de passagiers hierdoor naar bui- rfn geslingerd werden. Sommige lijken Y^rden zwaar verminkt en acht uur na "e ramp waren nog slechts 18 van de oen geïdentificeerd. U y.üRig ambulanceauto's, een aantal Oieauta's en meer dan honderd Een overzicht van de ramp. brandweerlieden arriveerden met spoed op de plaats van de ramp, waar de red dingsploegen in koortsachtige ijver met zuurstofbranders en bijlen aan de gang waren om de gillende slachtoffers uit hun benarde posities te bevrijden. Ver schillende straten werden voor het ver keer afgezet om plaats te maken voor ambulancewagens, die onophoudelijk af en aan naar de twee ziekenhuizen in de buurt reden. Het gedrag van de reizigers was voor beeldig. Een oude man, wiens arm ge broken was, wilde eerst geholpen wor den, nadat de ergste passagiers behan deld waren. Reizigers, die slechts snij- wonden van mindere aard hadden op gelopen, verbonden hun eigen wonden en begonnen onmiddellijk te helpen bij het reddingswerk. In een commentaar op het onderhoud, dat Stalin met het linkse Britse parle mentslid Zilliacus had, waarbij Stalin zeide, dat hij vriendschap wenste met Engeland en de V.S., verklaarde een woordvoerder van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, dat Engeland meer aandacht aan de vriendschappelij ke uitingen van Stalin zou willen be steden, indien andere Russische functio narissen, zoals Zhdanof en Wysjinsky, niet geheel anders spraken. „Ook de Sovjet-pers en radio spreken in een geheel andere geest", aldus de woordvoerder, „en de verklaringen, die de Voorzitter van het centrale comité der communistische partij in de U.S.S.R., Zhdanof, heeft afgelegd, blijken eerder ir. de Russische pers te worden weer- spiegeld dan de uitlatingen van Stalin". De woordvoerder wees er voorts op, dat Stalin zich in het onderhoud met Stassen en de Britse journalist Wert'n eveneens zeer vriendelijk had getoond. De Russische ambassadeur fn Washing ton, Nikolai Novikov, is, haar radio- Moskou meldt, van zijn functie ontheven. Tot zijn opvolger is benoemd Alexander Panjoeskin, die tot Aprfl 1944 ambassa deur was in China, toen hij voor een ernstige operatie terugkeerde naar de Sovjet-Unie. Novikov werd in diplomatieke kringen in Washington beschouwd als een voor stander van vriendschap en samenwer king tussen de Sovjet-Unie en de V. S. In Juli was Novikov om onbekende rede nen uft Washington naar Moskou ver trokken Radio Moskou heeft bekend gemaakt, dat de Sovjet-Unie besloten heeft de vroegere ambassadeur van Brazilië en diens staf te Moskou vast te houden. De ambassadeur Pimental Brandao en zijn staf zullen „onder bewaking gesteld wor den teneinde hen te beveiligen". Zij zul len Moskou niet mogen verlaten, voordat de veiligheid van de Sovjet-diplomaten te Rio de Janeiro verzekerd is. Volgens Tass, het Sovjet-nieuwsbureau, zijn de Sovjet-zaakgelastigde, Sokolof, en zijn eerste secretaris op straat aangeval len. De Braziliaanse politie zou de be volking hebben aangemoedigd de Sovjet ambassade te Rio de Janeiro met stenen te bekogelen. Het bericht, dat Sokolofs' zoontje gewond zou zijn heeft in Rusland grote verontwaardiging gewekt. v Naar aanleiding van het grote aan bod op de graanmarkt te Chicago, dat ontstond tengevolge van de byeenroe- ping van een bijzondere zitting van het Congress, kelderden de prijzen voor ter mijnverkopen van graan Vrijdag tijdens de grootste omzet sinds weken. Na het eerste uur was de prijs van tarwe met 9 tot 10 dollarcenten ge daald. De December-prijs was 302.625 cent, vergeleken bij Donderdag 312.75, hetgeen de hoogste prijs was in de afge lopen 30 jaar. Mais zakte 6.5 A 8 dollar cent, waardoor de December-prijs op 22.875 per schepel kwam, terwijl de prijs voor haver 5.5 dollarcent zakte en op 115.5 cent per schepel kwam. Het program van de N.RK.M. (Ned. R. K. Middenstandsbond) heeft op een voor zijn leden geëigende wijze een programma gepresenteerd. Dit winterprogxamma kent drie hoofdmo menten: Bezinning op de dienstbaar heid, Versteviging van de organisatie vorm en Voorlichting omtrent het recht op en de vorm van medezeggenschap in de komende publiekrechtelijke bedrijfs organisatie. Hiertoe stelt het als eerste eis, waaraan ook de Middenstand meer moet gaan voldoen, het bezit van een behoorlijke dosis solidariteit. „Wij, mid denstanders zelf, zegt het programma boekje, moeten sociaal-denkende en sociaal-levende mensen zijn om door de andere standen als sociaal-evenwaardi- gen te worden behandeld." In zeer nuch ter klinkende titels, die by een enigs zins aandachtige lezing evenwei hun belangrijkheid direct uitspreken, wordt dan het program ontvouwd: „De soli dariteit in de Middenstand", „De die nende functie in de Middenstand t. a. v. de goederenvoorziening en prijsvaststel- ling'', „De nieuwe structuur onzer be weging", „De democratie in het be drijfsleven", „Sociale zekerheid voor de Middenstand". Wy verheugen er ons oprecht over, dat de numeriek belangrykste stands organisaties (van de boeren zagen wy een dergeiyk programma nog niet) op *en zo voortreffeiyke wyze hebben ge toond, naar de ïynen van een algemeen programma hun eigen taak te kunnen bepalen. Dat is hierom van zoveel be tekenis, omdat van tijd tot tijd )de nei ging aanwezig biykt, de feitelüke stan den, waarvan Heiïri Hermans eens ge tuigde, dat ze zyn „natuuriyk gevormde groepen van mensen, die in het maat- schappeiyk leven goed te onderscheiden zijn of getypeerd worden door een onge veer gelyke cultuur en beschaving", min of meer te verdonkeremanen, en daar voor de z.g. natuurstanden (mannen, vrouwen, jongens, meisjes) te plaatsen, wy zouden dit betreuren, want daar mede immers zou afbreuk worden ge daan aan een der krachtigste middelen tot goede volksbeïnvloeding. Dat dit zeker niet in de bedoeling ligt van de samensteller van de brochure „Reddend Christendom", spreekt wel uit deze zin: „Het leven der standen en beroepen is aangetast: te veel ontbreekt het juiste standsbegrip, te veel ontbreekt dus de gerechtvaardigde fierheid te behoren tot een bepaalde stand, onmisbaar onder deel van de ganse gemeenschap; er zyn voortdurend botsingen tussen de stan- dey, recht en liefde lijden' voortdurend •geweld; de stof zegeviert te vaak over de geest.'' Moge de massa van de standsorgani- satie-mensen begrypen, waar het in dit programma om gaat; mogen yverige be stuurders van afdelingen een klankbord vinden voor hun werken in een. warme belangstelling. sminiiiimnminiinininnnmimiiB g I 1ste JAARGANG' tiiiiiiiiiiiitiiimiiiiftiiiiiiiiiiiiiitiiiiirc smiinttiiinumtiiiiuiiiitiiitiiifutitrc HiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimG llillillllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllll Na meer dan twee baanden van bange strüd op de drie scheep jes (zie Jeugdkrant vorige week no. 49) tegen de golven zowel als tegen de bemanning, landde Columbus op 13 October 1492 op de Bahama-eilanden. Stel je voor, dagen en nachten niets anders dan lucht en water om je heen. Want je moet goed begrypen, dat het een ontdek kingsreis was; nog nooit had men zo'n eindeloze zeereis ge maakt. De bemanning kreeg wantrouwen of men nog wel ooit land zou zien eh dreigde met opstand. Slechts met de groot ste moeite wist Columbus de be manning te bewegnn de tocht Voort te zetten. Hij noemde het eiland, waar ze het eerst voet aan wal zetten, San Salvador, dat betekent H. Verlosser, als dank aan God. Omdat de inboorlingen bruin waren en Columbus dacht, dat hy in Indië was, noemde hii hen Indianen. Hy nam er ook enfgen mee naar Spanje, bene vens vreemde dieren, specerijen, goud en edelstenen. Tot aan zijn dood toe meende Columbus, dat hy Indië had ge vonden. Viermaal is Columbus uitge varen naar het land in het Wes ten, het Indië van zyn droom, dat nog „West-Indfë" heet. De eerste maal in 1492 was zyn terugtocht een triomf. Hy was opeens de grootste man van d» wereld. Allen waren in hun verwachtingen overtroffen- De tweede tocht werd er meer een uit gouddorst, althans de bemanning vatte het zo op; hy zelf werd er later het slachtof fer van. Op zyn derde reis landde hy voor het eerst op het vaste 'ïyk verbod voet aan wal te zet- Van deze reis keerde hii weer.... als een gevangene, ten val gebracht door lieden, die aan hem een nfeuwe wereld dankten. In volle eer is hjj niet hersteld Zyn vierde reis moest hij on dernemen op een bouwvallig wrak. Deze reis, zajn moeiiyk- ste en meest avontuurlijke, heeft hem alleen teleurstelling ge bracht. Hy vond de „Indio's", de stammen van het Westen, gere geerd door hem vyandige goud- dieven en kreeg het uitdrukk» lyk verbod voet aan wal te zet ten op het eiland, dat hemzelf het liefst was. In 1506 stierf Columbus arm en verlaten te Valladolid in Spanje, maar in 1537 werd zyn stoffelijk overschot overgebracht naar Haïti (San Domingo), om dat Columbus in zijn laatste levensdagen had verzocht fn 't door hem ontdekte land te mo gen rusten. In 1898 echter werd riin gebeente weer naar Span je teruggebracht. Amerika ontleent zijn naam echter aan de voornaam van Amerigo Vespucci, die er na Co lumbus heenvoer in 1499. Een eikeblad kennen jullie zeker allemaal wel. Het is vrij wel altijd, hoewel het er grillig uitziet, eender van vorm; a, b, c, d zyn de opvallende uitste kende punten. Verdeel het pa pier in ongeveer vier gelyke delen, volgens 1, 2, 3, 4. Dat is de hoofdverdeling van het blad; jè ziet zo dat je7 dan volgens een vast plan te werk kunt gaan. Maar let op de breedte en hoogte. Ben eikeblad is od ge veer tweemaal zo lang als het breed is. Als je de verdeling met dun ne lynen hebt geschetst, zoals hierboven is aangegeven, dan ben je al aardig op weg om de bladvorm uit te werken. Maar de insnijdingen niet al te diep naar binnen. Probeer een echt eikeblad te pakken te krijgen, dan kun je alles goed bekijken, maar denk aan de hoofdvorm. Ieder jaar opnieuw vertrekken in het najaar vele vogels uit ons land naar warmere streken. Vooral in de maand October kun je, als je daar een beetje op let, dikwyls grote troepen vogels zien overvliegen, hoewel ze meestal op grote hoogte vlie gen en dus niet zo gemakkelijk zichtbaar zyn. Ze worden trek vogels genoemd en volgen meestal een bepaalde richting als zy naar het Zuiden vliegert. De meest bekende trekvogels zyn ooievaars, zwaluwen. spreeuwen, Kieviten, lysters, eenden en nog vele andere. De zwaluwen vertrekken in October en tegen dat de vorst komt is er geen lijster meer te zien. Sommige vogels leggen dui zenden kilometers af, natuurlijk met talryke tussenlandingen. Ze gaan meestal over Frankrijk naar de Middellandse-Zeelan- den en steken zelfs over naar Afrika waar ze veel sprinkhanen als voedsel vinden. Kieviten en lysters kun je soms by hon derden gelijk zien overtrekken. Spreeuwen, dat zul je zeker zelf wel eens hebben gezien, houden eerst een soort vergadering lti de bomen, waarna ze als het ware met wolken gelijk gaan verhulzen! Ze maken ook een geweldig lawaai, om andere vo gels van dezelfde soort kennis te geven van het besluit om er van door te trékken. Het is een instinct dat Is een ingescha pen neiging by de dieren om het land te verlaten, wanneer zy de aankomende koude gevoe len. In de lente en zomer komen ze weer terug om hier te broe den. Terwyi wy in ons land een menigte vogels missen, komen andere ons een bezoek brengen. Nog voor de zon op was, stonden de twee al voor de poort van het kasteel, welke niet was afgesloten. Zo kwamen ze dus al heel gemakkeiyk op hét plein. Ook dit was verlaten. Eén der gro te deuren, die naar de ridderzaal voerde, stond half open. Vlak er by lagen de twee harnassen. „Daar liggen we, Spinnetje," spotte Holletje. „Jammer, dat we er niet by waren, toen ze het ontdekten. Maar het feest is nog niet afgelopen. Hoor ze eens zingen en lachen. Laten we maken, dat we er b<y ko men!" Zachtjes schoven ze door de opening naar binnen en kwa men fn een grote zaal terecht, waar minstens twintig mannen aan een l$nge tafel zaten. Die mannen waren in een erg vro- ïyke stemming. Ze zongen en lachten, hieven de bekers om hoog en lieten de wyn by stromen door hun keelgat vloeien. „Zo raken we de schrik van vanpacht kwyt," brulde er een. „wy zyn niet bang voor spo ken," galmde een ander, „wy zyn dappere mannen, wyn, geef ons wyn. Dan vergeten we alles." Toen traden de twee magere, lange gedaanten, byna onhoor baar, op hun tenen lopend, na- derby. „Aboe!" riep Spinnetje zo hard hy kon. „Aboe!" gilde Hol letje hem na. En meteen veran derde het toneel. De halfdronken soldaten keken met grote, ver schrikte ogen, de be- kers in de opgeheven "V >- handen, het tweetal aan. Toen kletsten, als bij afspraak, de be kers op de tafel en do ken al deze dappere man nen er onder, terwijl zij het uitschreeuwden; „De spo ken! De spoken!" Nou, dat was iets voor Spin netje 'en Holletje. Die sprongen alle twee op de tafel en schop ten de bekers en kannen links en rechts over de vloer. De sol daten van de roofridder, die hun hoofden niet diep genoeg weggetrokken hadden of uit nieuwsgierigheid een beetje te ver onder tafel uitstaken, kre gen pardoes zo'n kan of beker op hun hoofd. Dat gaf me een gekerm, waaraan Spinnetje tenslotte een eind maakte door „stilte" te gebieden. Alvorens naar warme landen te vertrekken houden de vogels eerst een algemene vergadering in de bomen Zeker hebben jullie deze uit drukking wel eens gehoord, zy betekent iets laten zoals het is. Daar is een aardige vertelling aan verbonden, welke wy hier laten volgen. Een man, die bezemstelen verkocht, zette op zyn uithang bord: Kleine stelen en grote stelen. Maar grote stelen het meest De stedelijke overheid beval hem dat opschrift weg te ne men, in elk geval de tweede regel. Toen liet hy er op zei ten; Volgens de heren van het stad huis Is dat van de grote stelen abuis. Maar ook dit wekte misnoegen en werd afgekeurd Eh toen werd de blauwe kwast er over gehaald en de man, die stelen- maker en grappenmaker was, liet onder het uithangbord zetten: Nu weet ik niet meer wat te. schryven, En ik zal het nu maar blauw blauw laten. Groeten, zoals wy dit in ons land tegen vrienden en kennis sen doen, zyn velerlei van aard. De meest bekende groet is wel „goede morgen" of „goede avond". Er zyn allerlei groeten, zoals „Saluut" of byvoorbeeld: „Ha, die Rooie". Maar de Oos terse volken hebben veel verhe vener groeten, met een diepere betekenis. Bijvoorbeeld „God geve u een goede morgen" of „vrede zy met u". De wind werd door de men sen uit vroeger tyd vaak voor een levend wezen gehouden. Men sprak van „de wlndhekse", terwyl de schippers hem „broer, tje" en „ouwe jongen" noem den. Schrikbarende, angstaanja gende verschijnselen waren ook de bloed- en zwavelregens. Zo'n bloedregeir is eigenlijk een neerslag van rode insecten of mieren, een zwavelregen van het overvloedige stuifmeel der denne- en pynbomen, dat in de bloeityd de lucht vervult 'en met de regen neervalt wy bedoelen niet het schil derij van Rembrandt (dat trou wens geen nachtwacht ls), maar de nachtwacht, die vroe ger voor de veiligheid rond trok. In de vyftiende eeuw werden in Nederland de eerste nachtwachten aangesteld. In de zestiende eeuw werd beslo ten, dat in Amsterdam de nachtwakers twee aan twee zouden gaan. In 1610 vormden zij een vaste groep, die haar eigen kapitein en sergeanten had. Het nachtelijk uur werd omgeroepen, wat meestal ln de vorm van een spreuk ge beurde. Ben reiziger komt uit het Noorden van Europa terug en weet niet genoeg van de vrese lijke koude te vertellen. „In Haparar.da '-Donde ik een to neelvoorstelling bij. Er werd een treurspel gegeven. Ieder een weende; het was echter zo verschrikkelijk koud, dat de tranen uit d^ bovenste galery als hagelstenen op de toe schouwers in de parterre vielen. Wat is dat? Iemand heeft eens gezegd: een roos slaapt niet; dus t zal moeten zijn; hij slaapt als in een roes. Nu, die dat zei, begreep er niets van Een roes heeft er volstrekt niet mee te maken en bevat niets van hetgeen men gewoon is on der dat slapen als een roos te verstaan. Neen, maar het is: Hij slaapt zó, dat hy daar ligt met het bevallige rode waas van de roos op het gleaat. In het bijzonder van een rus tig slapend kind wordt die spreekwijs gebruikt, en ieder zal toestemmen, dat in de kinder bedjes die gezichtjes te vinden zyn, waar gloed en frisheid in samenvloeien, toverachtig-lief. Als we dat zien, dat echte sla pen als een roos, dan zien we iets, wat ons treft en bekoort. Montgomery deed een onthulling En hoe zijn grotere naamgenoot in verlegenheid kwam - Zwitserland moet zuiniger aan doen Een halve vinger als bewijsstuk Een verschrikkelijk bericht. Er ging een zucht op onder de hon derden vrouwen op de publieke tri bune. Er werd gefluisterd, aangesto tenRobert Montgomery kwam als getuige voor tydens het onderzoek naar on-Amerikaanse activiteiten in Holly wood. Honderden halzen rekten zich om een glimp van de held te zien en even veel verbaasde geluidjes klonken in de zaal, toen deze moest verklaren men zou 'zelfs van „onthullen" kunnen spreken dat hij 43 jaar oud was. „Ik heb ééns tegen het fascisme als marine-officier gevochten," verklaarde Montgomery, en er ging een luid gejuich op „en ik ben bereid om nog een keer tegen het com munisme te strijden". De rechter kon toen met zyn hamer niet boven het la waai uitkomen. Een tweede hoogtepunt Vormde het verhoor van Gary Cooper, die beweerde zelfs enige manuscripten te hebben teruggezonden wegens com munistische tendenzen. „Ik weet wel niet veel van communisme," zei hij, ,maar naar wat ik er van gehoord heb, staat het me niet erg aan." De grote Montgomery had gisteren ook Iets met de film te mak°n. Voor het eerst van zyn leven werd hy misschien zelfs uit het lood geslagen, toen by de byeenkomst van veteranen van El Alametn in de Albert Hall de Britse filmspeelster Greta Gynt hem in haar armen nam en kuste. De zesduizend oud-strijders schreeuwden van plezier, maar Montgomery kon het helemaal n'iet waarderen en bloosde tot in zyn nek, erger, hy verdween achter een piano. Een steeds aanzwellend ge juich van zyn manschappen bracht hem weer terug in het gezelschap, waar hy de eerste ogenblikken verlegen stond te kyken. Greta Gynt triomfeerde. „Daar heb ik nu al jaren op gewacht Ik ge loof, dat dit de eerste keer is, dat hy van zyn stuk is gebracht." In de zitting, welke Donderdag gehou den werd, moest de president telkens de getuige Robert Taylor aansporen iets luider te spreken. „Indien Ik het voor het zeggen had," verklaarde deze, schopte ik er alle verdachte elementen uit." Maar hy moest het herhalen, want de „oh's" en „ah's" van de vele bewon deraarsters op de banken maakten hem onverstaanbaar. Zwitserland zal wat zuiniger met zijn electriclteit moeten worden. Door de droogte is de waterstand kleiner dan in de laatste 140 jaar het ge val is geweest. Met ingang var 1 No vember zullen nieuwe beperkende bepa lingen worden ingevoerd, waardoor elec trische verwarming van woningen en het stroomverbruik door hotels, pen sions etc. met een derde moeten worden verminderd. Twee filmadspiranten, die by hun sollicitaties in Hollywood nul op het request hadden gekregen, heb ben een nieuwe methode geprobeerd om toch succes te hebben, zy vlogen over de studio's van de stad en lieten pam fletten vallen, waarop te lezen stond: „Opgelet, filmstudio's, attentie, chefs talent-afdelingen. Hier zyn Pope en Griswold. wy willen een filmcontract. Geeft ons een kans." Het heeft tot nog toe niet geholpen. Een paar uur nadat er ingebroken was in een horlogezaak in een En gelse stad, was de dader reeds gearresteerd. Toen een detective bezig was vingerafdrukken te nemen, ontdekte hy in de vitrine een halve vinger. Hy behoefde onder zijn bekende klanten slechts naar een verbonden vinger te zoeken. Met succes en de dief bleef wei nig anders over dan te bekennen. Voor de tegenstanders van vivisectie een verschrikkelyk berient: vier en twintig grote, bruine ratten zijn per Sabena-vliegtuig van het vliegveld van New York naar Brussel vervoerd, waar zij zullen moeten dienen voor ex perimenten by de fcestryding van de kinderverlamming in België. Met onze schrtftelyke cursus kunnen de abonné's van dit blad thuis zelf leren en bet tekenen van modellen uit de mpdeplaat. 't Is niet moeilijk. In de 7e les maakt U zelf al een aardig jurkje. De kosten zijn maar 75 ct. per rijk geïllustreerde les. Bovendien krijgt U gratis een mooie mode plaat met ruim 300 modellen. U kunt zich nu nog opgeven als cursist, mits voor 9 Nov. Vermeldt duidelyk Uw naam en adres als U zich opgeeft voor de KNIP CURSUS ILMO BUREAU VAN DIT BLAD. ZONDAG 26 October 22ste Zondag na Pinksteren, feest van Christus Koning; 2 oraties v. d. Zondag; Credo; eigen Pref.: laatste evangelie v. d. Zondag. MAANDAG: Vigilie v. d. H.H. Aposte len Simon en Judas; 2 Concede; S voor Kerk of Paus. DINSDAG: H.H. Simon en Judas: Credo; Pref. v. d. Apostelen. WOENSDAG: Mis v. d. 22ste Zondag na Pinksteren; geen Gloria: 2 A cunctis; 3 naar keuze: gewone Pref. DONDERDAG: Mis v. d. 22ste Zondag na Pinksteren; geen Gloria; 2 A cunctis; 3 naar keuze; gewone Pref. VRIJDAG: Vigilie van Alle Heiligen; geen Gloria; 2 v. d. H. Geest; 3 voor Kerk of Paus. ZATERDAG: Feest van Alle Heiligen; Credo; gewone Pref. ZONDAG 2 NOV., 23ste Zondag na Pinksteren; 2 Alle Heiligen; Credo: Pref. v. d. H. Drievuldigheid; Breda: 3 voor de Bisschop. Zaterdag en Zondag zullen in Zwitser land de eerste algemene parlementsver kiezingen sedert het begin van de oor log worden gehouden. Er moeten 194 afgevaardigden in de Nationale Elaad gekozen worden, die op hun beurt, te zamen met de staatsraden, de leden van de Bondsraad zullen .kiezen, alsmede de Bondspresident voor net jaar 1948. De aftredende nationale raad bestaat uit 55 socialisten, 47 radicalen, 43 katholie ken, 23 afgevaardigden der boerenparty. 8 liberaal-democraten, 6 democraten, 6 afgevaardigden van de onafhankelijke groep en 6 partylozen. O'Dwyer, de burgemeester van New York, heeft bekend gemaakt, dat New York 1.120.000 eenheden anti-cholera- serum en 3000 injectiespuitjes naar Cairo zsl sturen. Philadelphia zal 1.380.000 een heden serum zenden op verzoek van de Egyptische afgevaardigde bij de gezond heidscommissie der VJT. De Kardinaal-Aartsbisschop van To ronto. Mgr. Mae Gulgnan. die tijdens het te Ottawa gehouden Maria-cqngres Pau selijk delegaat was, heeft tijdens een audiëntie aan de Paus verslag over dit congres uitgebracht. Een gewapende Nazi-groep, die zich „Edelweisz-piraten" noemde, is in de Russische zone van Duitsland gearres teerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | | pagina 3