Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 14 november 1947 | pagina 1

Misleiding

Belgische koningskwestie in
nieuw stadium?

Dalton gedwongen ontslag te nemen
wegens indiscretie

mê

RAMADIER KANT ZICH FEL
TEGEN DE DICTATUUR

Komt zij niet in omloop?

Mackenzie King voor de
Staten-Generaal

„Dat democratische naties kracht
en eenheid blijven tonen"

Mogelijk een koude
winter

i)

Hitier zou de honing een beledigend
schrijven gezonden hebben

Politie te Marseille versterkt

Pasmunt uit Amerika

Veilig opgeborgen in vroegere
Duitse schuilkelder

Sir Stafford Cripps
zijn opvolger

Uranium uit Europa
naar Amerika?

P

Dagelijks naar Indië?

Tot hoofd en hart

K

.Het weer.

Twee gedetineerden
ontvlucht

Na de wilde zwijnen...
de zeehonden

VRIJPAÓ 14 NOVEMBER 1947

71ste JAARGANG No. 24000

Voorstel van Vandenberg

Groeiende onrust

:t.. -

Woordenwisseling tussen
korporaal en matroos

Karabijn kwam er aan te pas

I M

Eén delinquent in long

geschoten

Geschenk van H. Vader voor
Prinses Elizabeth

Servies van Dresdner
porselein

Ifet gala-diner

Bezoek aan Amsterdam

(Vervolg op pag. 3)

MACKENZIE KING'S AUTO
VERSIERD TE AALSMEER

BUREAUX VAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE:

SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544: Advertenties 21543
Abonnementen 20800 - Postgiro 143480
ABONNEMENTSPRIJS 34 cents per week,
f 1.47 per maand, f 4.42 per kwartaal.

Directeur: 3. 3. W. Boerrigter.
Wnd. hoofdredacteur: W. Severin.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter
hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents per m.m. hoogte.

De administratie behoudt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave ven
redenen te weigeren.

Zij belandden begin dezer week tege
lijk op onze schrijftafel: het com
munistische dagblad „De Waar
heid'», een brochure, uitgegeven door de
K.V.P. ©ver de rode mystiek van het
communisme, en een bericht van 'het
Kath. Nederl. Persbureau, dat de trieste
lijst bevatte van 228 priesters, die sinds
1 Jan. 1945 in Oost-Pruisen, tengevolge
van de Sovjet-bezetting en slavenarbeid
in de Sovjet-Unie, zijn gestorven of
vermist.

„Herdenking van de Octoberrevolutie;
twaalf duizend Amsterdammers demon
streren voor de wereldvrede", juicht het
communistische blad en ook die 120Q0
juichten, toen Paul de Groot uitriep:
„de socialistische geleerden en arbeiders
van de Sovjet-Unie hebben de Ameri
kanen ingehaald, het geheim van de
atoombom behoort tot het verleden, de
Sovjet-Unie is in staat de oorlogsophit
sers met hun eigen wapens tegemoet te
treden. Er is het kamp van' de
reactie en er is een kamp van de
vooruitgang en democratie. Wie niet in
het ene kamp staat, 6taat in het andere.
Wij hebben de zekerheid dat deze strijd
reeds is beslist." Zyn de commuhistische
leiders er niet zelf schuld aan, dat men
onwillekeurig bij deze brallende woor
den een parallel trejct tussen hen en
de nazi-leiders, die millioenen ontevre
denen medesleepten naar, de ondergang
door hun toehoorders op te zwepen met
halve en hele onwaarheden? Waarom
waren deze mensen bijeen? Om de theo
rieën van Marx, Engels, Lenin of Stalin
te horen? Het interesseert hen weinig,
Zij waren bijeen, omdat zij geloofden in
de beloften hunner leiders, die hun een
Paradijs voorspiegelden als er maar een
einde kwam aan het dollar-imperialisme,
het kapitalisme en alles wat daarmede
samenhangt. In hun verbeelding zien
zij de socialistische gemeenschap be
kroond door sikkel en hamer. Zij
kwamen, omdat zij geloven door mid
del van het communisme hun dikwijls
trieste materiële positie te kunnen ver
beteren, zij gingen heen met de strijd,
brandend in hun hart, bereid tot offers
om een zending te volbrengen. Overal,
th de dichte volksbuurten der grote
steden, waar zij wonen, in de fabrieken,
Waarin zij werken. En de leiders, die„
Wanneer zij ooit de macht in handen
zouden krijgen, hier evenals elders, alle
techt en vrijheid van deze zelfde mensen
hiet voeten zouden treden, kunnen te
vreden zijn. De greep, die zij op de mis
leiden hebben, is stevig. Langzaam maar
zeker willen zy naar hun doel mar
cheren. Het is uit deze valse leiding,
oat ook een valse mystiek voortvloeit.
Uit deze valse mystiek kwamen in het
hat.-socialisme de S.S.-beulen voort met
hun theorieën en bloedige praktijk van
tes, bloed en bodem. Uit deze valse
Mystiek worden de beulen van de
Uepeoe geboren, die thans heel Oost-
Uurop^ in hun klauwen hebben en ter-

roriseren.

Aan deze rode mystiek heeft de K.V.P.
een brochure gewijd. Zij is uiterst be
knopt, nauwelijks 12 bladzijden, maar
in haar kernachtigheid geloven wjj, dat
Zij aan haar doel beantwoordt.

„Meer dan door een leer is de ge
middelde communist geboeid door een
surrogaat mystiek, die vaag is in haar
wezen en betekenis, maar een eeuwige
•werfkracht bezit," aldus de schrijver
der brochure.

„Mystiek in het algemeen werkt niet
op de geest, maar op het hart, zij
overtuigt niet, maar overrompelt, zij
beredeneert niet, maar beroert, zij
stemt niet tot inzicht, maar zij prik
kelt tot de hoogste geestdrift, zij
dringt niet tot rustige overgave, maai-
stuwt tot heldhaftige toewijding.

Dit kan eigenlijk alléén gezegd wor
den van de Goddelijke mystiek, die
een opgaan in God betekent.

Maar ditzelfde woord „mystiek" is
«getrokken tot aardse surrogaten.

Wij raakten in een periode van de
mystiek van ras, bloed, bodem en lei
derschap. N» de val van deze valse
mystiek is sterker dan ooit de nieuwe
mystiek gerezen, die menige commu
nist geboeid houdt. De mystiek maakt
hem gevoelsgenoot zonder een wer
kelijk geestverwant van hem te ma
ken. De wetenschap laat de proleta
riër onberoerd. Maar hij wordt sterk
aangetrokken door de voorspiegeling
fan geheimzinnige, grootse en begeer
lijke waarden. Daar zal hij blind in
Seloven.

Daarvoor is hij bereid alles te ge
ven en te strijden met onrustbarende
felheid."

In het hoofdstuk „Onloochenbare
^oorden'1 komt de sdnrijver tot deze
Conclusie: gevangen, gebiologeerd door
J*6 mystiek van hun levensbeschouwing,
®htgaat het de communisten vaak, dat
li beter zijn dan hun leer, be
ter ook dan de leiders. Tevoren moet de
tehrijver erkennen, dat het communis
ten zijn waarden heeft, dat het grote
ï^rfkracht bezit, dat het dwingt tot da-

*>en.

Het wil en dit boeit altijd

®6h nieuwe, een betere wereld.

„Het hééft daartoe een uiterst nood-
®k„elijke strijd aangebonden tegen een
=?ddeloos, hardvochtig en onmenswaar-
rje kapitalisme. Het heeft terecht de
mens wakker geschreeuwd tot een heilige
k'id voor recht en rechtvaardigheid,
f,een uitbuiting en immorele slavernij.
et heeft hear.' bewogen tot een hogere
^krdering van de arbeid."
Wy katholieken dienen ons af te vra
ten, wat w« in de eerste plaats tegen-
ter die werfkracht van het communis-
kunnen en moeten stellen. Het ant
woord is duidelUk: de volle beleving van
Vu.Ukfistehdom.

Wanneer wy immers werkeiyk de' be
ginselen van het christendom in ons da.
tn s leven ln practijk brengen, dan is
ja6 werfkracht ontzagiyk groter. Tien

ffOlpflov* enAArdft Druid Diiie "V T rr rr

'lr geleden spoorde Paus Pius XI z.g.
j. katholieken in zyn prachtige'encycliek
Jj lyini Redemptoris" hiertoe aan, omdat
Öa °PPel"herder toen reeds scherper
h wie ook de gevaren, waarin het com-
unisrfe de wereld zou brengen, voor-
IJJk- Thans ageert vrijwel de hele wereld
het de Hussische invloedssfeer tegen
lg3_ c°mmunisme. Het was echter in
dat de Paus in zyn encycliek moest
sUlz van een „samenzwering van
kathwygen van een groot deel del- niet-
klw°1i'e'Ce Pers"- Men zweeg over de
eeii die in Rusland, Mexico en in
*ir6v8root óeel van Spanje werden be-
hw,en- Zó werkte men mede om een
ge. and scheppen, waaruit soms bijna
*ls .tedding mogelijk lijkt. Maar even-
*hrK(°en' 'n f937, staat o«k nu het
?dom °P óe bres. Niet omdat het
opxdai- de P°litiek te pas komt, maar
hlsipc. beginselen van het commu-
16 ^J11- H°e daartegen

tk" liden hopen wy in een volgend ar
te behandelen.

(Telefonisch van onze Brusselse
correspondent)

Brussel, 13 November.

Nadat oud-minister De Vleeschauwer
dezer dagen had medegedeeld, dat hji
spoedig een nieuw document inzake de
koningskwestie zou bekend maken, waar
van hij in New York kennis kreeg, n.l.
een beledigend schrijven van Hitier aan
koning Leopold, waarin deze aangevallen
wordt over het feit, dat hy voortdurend
voor Belgische veroordeelden tussenbeide
komt, verscheen er thans ook nog een
mededeling van het secretariaat van de
koning met betrekking tot de enige tyd
geleden gedane ophefmakende publicatie
van de vroegere minister-president Pier
lot. Na de publicatie van diens artikel
heeft de koning aan de commissie, die
het bestaande rapport over de konings
kwestie opstelde, de vraag laten voorleg
gen, of haar oordeel zich tengevolge van
Pierlot's publicatie gewijzigd heeft. De
commissie heeft haar antwoord op deze
vraag in een nota bekend gemaakt.

In die nota stelt -zij vast, dat het ar
tikel van Pierlot een oratio pro domo is.
Het feit dat de theses van Pierlot lul
den, dat er radicale tegenstellingen be
stonden tussen de opvattingen van de
koning en die van de regering en dat
Pierlot bewüzen wil, dat de koning onge
lijk had, versterkt de objectiviteit van
zijn betoog niet. Pierlot bleek van oor
deel, dat de oorzaak van het conflict ge
legen was in de neutraliteitspolitiek, die
door België sinds 1936 werd gevoerd en
waarvoor hij op de eerste pfaats de ko
ning aansprakelijk schijnt te willen stel.
len. Hierop is n.l. zijn argumentatie ge
baseerd. De in het rapport aangehaalde
documenten, die aantonen, dat deze po
litiek wel degeiyk de politiek van dq re
gering was en niet uitging van de ko
ning, en bovendien beantwoordde aan de
wens van het volk, wordt door Pierlot

stilzwijgend, voorbijgegaan.

Pierlot verwyt aan de koning, 4e idee
gehad te hebben, dat de garanten van
België geen geallieerden werden, wan
neer zij het land hulp verleenden. Van
die gedachte uit zou hij de strikte na
leving der neutraliteit geëist hebben. Voor
de regering was de neutraliteit een con
creet programma in een gegeven situ
atie. By de koning daarentegen beant
woordde zij aan een diepe neiging. De
commissie wijst er op, dat de vraag, of
de te hult» gesnelde garanten in juri
dische zin geallieerden waren, zich
tydens de 18-daagse veldtocht niet heeft
voorgedaan. Bij het uitbreken van de
oorlog heeft de koning zich onmiddeliyk
met zijn leger onder geallieerd opper
bevel gesteld. De vraag deed zich echter
in concreto voor vlak voor de Franse
wapenstilstand en op dat. moment heeft
de regering haar beantwoord in de zin,
die Pierlot aan de koning verwyt. Het
rapport van de commissie heeft dit met
talrijke feiten aangetoond, bijv. de ver
oordeling by verstek wegens desertie
van Belgische militaire vliegers, die
zich bij de R.A.F. aansloten. De com
missie besluit dus, dat de argumentatie
van Pierlot in geen enkel opzicht aan
leiding geeft, het in haar rapport uit
gebrachte oordeel te wijzigen.

In verband met' de koningskwestie
wordt tenslotte nog op Zondag 23 Nov.
in het Eeuwfeestpaleis te Brussel een
nationaal congres gehouden. Op dit
congres zal op de eerste plaats het pro
bleem 'onderzocht worden zoals het
zich op dit moment voordoet en ver
volgens zal worden bestudeerd, welke
oplossing zich in het belang van de
natie opdringt. Het congres wordt ge
houden op initiatief van een comité,
dat gevormd is door vooraanstaande
figuren uit diverse kringen van het
land, o. a. .de oud-ministers De Vlee
schauwer en Van Zeeland.

De Engelse minister van Financiën,
Hugh Dalton, heeft gisteren ontslag uit
zijn functie genomen, nadat hy de ern
stige indiscretie had begaan een ver
slaggever van het Londense blad „The
Star" mededelingen uit het budget te
doen, voordat hij dit in het Lagerhuis
bekend had gemaakt.

In het Lagerhuis wérd gisteren de
vraag gesteld, hoé het mogelijk was,
dat „The Star" reeds vóór de zitting
delen uit het budget had kunnen pu
bliceren. Dalton stond na deze vraag op
en zeide: „Ik heb mij schuldig gemaakt
aan een- ernstige indiscretie en bied het
Huis mijn verontschuldigingen aan".

Tevoren had hy Attlee reeds zijn ont
slag aangeboden, dat deze na het ge
beurde wel moest aanvaarden. Sir
Stafford Cripps, minister van Economi
sche Zaken, is tot Dalton's opvolger be
noemd.

Senator Vandenberg, republikeins
voorzitter van de Amerikaanse senaats
commissie voor Buitenlandse Zaken,
heeft op de vierde dag van de
besprekingen tover de hulp aan
Europa voorgesteld, dat bepaalde
Europese landen voor Ameri
kaanse hulp wellicht door verscheping
van uranium, het vitale element in de
atoombom, naar de V.S. kunnen beta
len.

De Amerikaanse minister van Handel,
Averell Harriman, verklaarde, dat hij
er voorstander van was, in de toekomst
onmiddellijk-het verlenen van steun te
staken aan enig land, dat onder Sovjet-
Russische invloed mocht komen. Ame
rika zou bereid moeten zijn de hulpver
lening uit te strekken tot de landen van
Oost-Europa, wanneer deze zich zouden
bevrijden van Sovjet-Russische over
heersing. Harriman critiseerde Argenti
nië voor het niet willen samenwerken
bij de voorziening in d: wereldvoedsel-
nood, in tegenstelling met Canada.

Een practische methode bij het bouwen
past een Engelse /irma in Kent toe. Moei
lijkheden met het vervoer van cement wor
den voorkomen, omdat het cement uit de
mengmachine door een pijpleiding naar de
gewenste plaats wordt gevoerd.

Hugh Dalton

Dit geheim was groot

r - '--o vv

Mackenzie King inspecteert de wacht op het Binnenhof te Den Haag, alvorens hy in
de Ridderzaal plechtig wordt ontvangen.

Bij het ter sprake komen van de on
geregeldheden in Marseille, is het Don
derdag in de Franse Nationale Vergade
ring rumoerig toegegaan. Scheldwoorden
klonken over en weer. Bergasse, afge
vaardigde van de republikeinse vrijheids
partij, verklaarde, dat de relletjes gro
tendeels waren geïnspireerd door de
communistische vakverenigingsleiders.
De communistische oud-minister Bil-
Ioux gaf de schuld aan de leiders van
de beweging van De Gaulle.

De vergadering besprak de vraag
wanneer een volledig debat over de ge
beurtenissen te Marseille zou worden
gehouden. Minister-president Ramadier,
die verzocht dit debat op zyn vroegst op
21 November te houden, verklaarde, dat
de regering „nog niet nauwkeurig kan
zeggen wat er gebeurd is", doch hy ifet
doorschemeren, dat na voltooiing van
het onderzoek straffen zouden worden
opgelegd.

Billoux zeide nog, dat ook de prefect
yan het departement Marseille en het
ministerie van Binnenlandse Zaken
voor de incidenten verantwoordeiyk
waren. Onder kreten van afkeuring van
socialisten en M. R. P verklaarde hy,
dat de regering bloed aan haar handen
had. Ramadier sprong op en riep: „Ik
ken de bijzonderheden en de feiten niet,
maar ik weet, dat de betogers geïnspi
reerd waren door de politieke organi
satie, waarvoor gij verantwoordelijkheid
draagt. Wij zullen een volledig onder
zoek instellen. Als gü een dictatuur wilt,
zullen wy die bestrijden." Toen Rama
dier ging zitten, werd hy door allen, be
halve de communisten, luide toegejuicht.

De regering verklaarde zich tenslotte
accoord met een behandeling der onge
regeldheden op 18 November, waarna de
vergadering werd gesloten

Te Marseille rijn gisterochtend troe
pen en versterkingen van de militaire
politie aangekomen. De haven- en me
taalarbeiders waren reeds in staking

Meer dan eens is reeds de vraag
gesteld waarom de in ^9*4 in
enkele Amerikaanse steden,
op last van de Nederlandse regering
in Londen, geslagen zilveren pas
munt nog steedg niet in omloop is
gebracht. De lelijke, steeds zwarter
wordende zinken pasmunt is velen
een doom in het oog. Maar al te
graag zou men zien, dat het klein
geld, waarmede wy nu onze kleine
verplichtingen voldoen, vervangen
werd door het ons zo vertrouwde
zilvergeld.

Het in vier Amerikaanse steden in
de U.S.A. waaronder Philadelphia en
Denver in 1944 aangemunte geld (ter
waarde van 170 millioen gulden) is na
de bevrijding van ons land uiteindeiyk
ln het bezit gekomen van de Ryks Munt
in Utrecht, die het ondergebracht heeft
in een voormalige Duitse schuilkelder,
gebouwd ln de tuin van het Militaire
Hospitaal in de woonwijk Oog in Al.

Waarom nog steeds niet tot het in
omloop brengen van dit geld is overge
gaan? In de eenste plaats omdat de
Staten-Generaal uiteindeiyk de beslis
sing moeten nemen. Een goed half jaar
geleden is het ontwerp voor een nieuwe
Muntwet ingediend, maar nog steeds is
de Memorie van Antwoord daarop niet
verschenen.

Men heeft, met het oog op onze de-
viezenmoeiiykheden, het plan geopperd
het nieuwe geld weer om te smelten tot
zilveren staven en deze naar Amerika
terug te zenden. In omloop brengen van
het in de V. S. geslagen geld betekent
namelijk dat wy in 1951 het zilver moe
ben teruggeven, dat met de aanmunting
in 1944 was gemoeid. En 170 millioen
gulden aan zilver is per slot van reke
ning geen kleinigheid'

Het behoeft wel geen betoog, dat onze
zo zorglijke deviezenpositie met een
dergeiyk besluit ten zeerste gebaat zal
zyn. En wy, in het moederland, zullen
stellig met vreugde de zinken pasmunt
biyven gebruiken, indien het zover
mocht komen.

Voor munten verzamelaars zal een
beslissing in deze zin eveneens zeer
belangrijk zijn. Toen nameiyk in
September '44 het Zuiden van ons
land bevrijd werd, betaalden de ge
allieerde soldaten kleine aankopen
met de nieuwe zilyeren munten, die
zich van het zo ijverig opgepotte
zilvergeld van voor 1940 onderschei
den door een eikel, het jaartal 1944
en de beginletters van de naam der
Amerikaanse stad, waar zy geslagen
werden. Het bezit van dergelijke
munten zal een unicum zijn, wan
neer inderdaad het besluit valt
niet tot uitgifte over te gaan.

De schuilkelder van het Militaire Hos
pitaal Is zoals men denken kan
afdoende beschermd tegen ongewenste
bezoekers. De kluisdeur kan men alleen
openen met behulp van diverse sleu
tels, die in verschillende handen be
rusten. Mocht men er in slagen deze
moeiiykheden te overwinnen, dan komt
men voor een hek te staan, dat ook zijn
diverse geheimen telt.

De schuilkelder, die thans dus goede
diensten bewijst als schatkamer van
's Ryks Munt, is luxueus ingericht Kan
het anders, waar, tegen het einde van
de oorlog Von Dönita, de Duitse admi
raal, die de schamele resten van de
vloot van het Duitse ryk commandeerde,
hierin zijn tijdelijk hoofdkwartier ves-
tiafeS

gegaan en gisterochtend legden ook de
bouwvakarbeiders en de arbeiders van
de chemiseljp industrie het werk neer
als protest tegen de hoge kosten van
levensonderhoud en de veroordeling van
vier communistische demonstranten, naar
aanleiding waarvan gisteren de onlusten
uitbraken. Het havenbedrijf ligt volledig
stil. Door de staking van de zeelieden
worden een paar tjuizend passagiers in
de stad opgehouden.

De prefect van het departement
Bouchess-du-Rhone heeft samenscho
lingen in de stad verboden.

(Van onze parlementaire redacteur)

Voor de derde maal waren de Staten-Generaal Donderdagmiddag in de
Ridderzaal bijeen, om een groot man van een land, waaraan wij veel te
danken hebben, te ontvangen. Mackenzie King, kort en rond, grote
mannen onder de Angelsaksische staatslieden schijnen het embonpoint te
beminnen. Er was op deze middag onder de feestverlichting in de Ridder
zaal natuurlijk niet die geweldige spanning van die onvergetelijke dag,
toen Churchill zelf in levenden lijve verscheen, noch die bijna tastbare
sympathie van de dag, waarop de grijze Smuts in het midden der volks
vertegenwoordiging kwam en men bovendien nog wist dat hij een
belangrijke rede kwam afsteken.

Mackenzie King sprak dan, met krachtig applaus verwelkomd, hartelijke
woorden, een klein tikje stotterend, ongetwijfeld bij wijze van rhetorischa
eigenaardigheid, maar overigens vlot uit een schijnbaar nooit versagende
bron opwellend. Hij stond achter een katheder voor een batterij van
microfoons terzijde van de troon, waarhij zijn erezetel had tussen de
Britse ambassadeur, Sir Nevüe Bland, en de Canadese gezant, de heer
Dupuis, en hij was daarheen geleid door twee zulke waardige volksver
tegenwoordigers als prof. Anema en de heer Tïlanus.

Buiten op het Binnenhof stond een erewacht, alsmede de Kon. Militaire
Kavel in battle-dress, die haar zo slecht staat, omdat de Kon. Militaire
Kapel krachtens haar natuur nooit iets met „battle" uit te staan kan
hebben. De kapel speelde het Canadese volkslied.

Er was veel publiek op het Binnenhof en het heeft de politieke leider
van onze grote vrienden de Canadezen heel hartelijk toegejuicht. En er
heerste ongetwijfeld ook in de Ridderzaal een hartelijke stemming Bi
het weggaan groette Mackenzie King vergenoegd naar rechts en naar linKs.
Men had hem stellig meer willen aandoen dan de schrale deftigheid van
deze ontvangst, doch het protocol lag nu eenmaal als een dwangbuis om
ons heen-

In zijn welkomstwoord had de voor
zitter der verenigde vergadering, prof.
Kranenburg, herinnerd aan het enthou
siasme, waarmede ons volk de Canadese
jongens begroette, toen Nederland werd
bevrijd. De dank van Nederland voor
de heroïsche strijd door het Canadese
leger geleverd zal in de komende ge
neraties blijven voortleven.

Prof. Kranenburg getuigde ook van de
bijzondere waardering voor de gastvrij
heid welke de Canadese regering en
het Canadese volk hebben betoond ten
opzichte van het Prinselijk Gezin.

Moogt gij, aldus besloot spr., naar
uw land de boodschap terugdragen,
dat gy hier in Nederland een volk
hebt gevonden, dat door dezelfde

^UIMUlMW1' '—Wl— 1 M 1)11111 IIIW I I II MP I II. 'I i I j I - —m

Voorkomen ts "beter dan genezen. Bij de Rijnbrug te Arnhem zijn palen geheidom
de brug tegen eventuele ijsgang te beschermen.

De afdeling Klimatologie van het
K.N.M.I. deelt over de te verwach
ten wintertemperatuur het volgen
de mede:

Er valt weinig met zekerheid te
zeggen. Wij beleven een tijd met
zeer zeldzame meteorologische om
standigheden, waarvan in vele op
zichten de oorzaak nog niet bekend
.is. Het is echter wel duidelijk, dat
dit tijdperk nog voortduurt.

Het karakter van het winterweer
vertoont onder de tegenwoordige
omstandigheden een grote mate van
grilligheid, zodat naast zéér koude,
ook zéérwarme winters mogelijk
zyn.

Er zijn enkele aanwijzingen, dat
de komende winter nog koud zal
zijn, waarmede men dus rekening
zou kunnen houden.

In een café in Kampong Kodja te
Tandjong-Priok heeft een korporaal van
de N.E.F.I.S. op een matroos van de
gouvernementsmarine geschoten, «ie
daardoor een wond opliep in de onder
buik. Zij hadden een woordenwisseling,
welke zeer hoog liep, zodat, volgens de
N.E.F.I.S.-korporaal, de matroos een mes
trok en hem te lyf wilde gaan, waarop
de korporaal met zijn mitrailleur-kara
bijn schoot. De matroos werd in zorg
wekkende toestand naar het ziekenhuis
vervoerd.

(Van onze Haagse redacteur)
Het voornemen van de K.L.M., om een
dagelijkse dienst op Ridië te* gaan vlie
gen, kan zoals bekend pas werke-
fijheid worden, als alle in Amerika be
stelde Constellations zullen zijn gele
verd. Dit zal zeker niet deze maand het
geval zijn, cU>ch het is niet uitgesloten,
dat zij in de loop van December zullen
arriveren. De mogelijkheid bestaat dus,
dat nog dit jaar de dagelijkse dienst zal
kunnen worden geopend, doch meer
waarschijnlijk is, dat het wel begin 1948
zal worden.

Van het bericht, dat de fabrikanten

in verband met recente ongevallen

alle luchtvaartmaatschappijen, die
DC6-toestellen in gebruik hebben, het
verzoek hebben gedaan deze toestellen
op de grond te houden tot de oorzaak
der ongelukken zal zijn gevonden, be
hoeft de K.L.M. zich niets r.an té trek
ken. In ons land zyn geen DC6-toestel-
len in gebruik.

Met het voortschrijden der weten
schap vermeerdert ook de smart

Verwachting tot Zaterdagavond:
Aanvankelijk nog verder afne
mende, doch later weer wat toene
mende wind uit Westelijke richtingen.
Wisselend bewolkt met enkele buien,
voornamelijk in het Noorden vao het
land. Koudere nacht.

Zon 7.5816.50, maan 11.0518.09.

Woensdag werkten 45 delinquenten
uit het kamp van Laren op de heide
achter Amersfoort. Vier hunner poog
den op een gegeven ogenblik te ont
snappen, doch de bewakers, die het con
signe hadden bij pogingen daartoe direct
van (ie vuurwapenen gébruik te maken,
sorAm eerden de vluchtelingen tot stil
staan. Hieraan werd niet voldaan, waar
op geschoten werd. Een der vluchte
lingen werd toen door een schot in de
long getroffen, terwijl een tweede zich
direct overgaf. De andere twee kon men
niet meer achterhalen, daar deze onmid
dellijk in het kreupelhout verdwenen
waren.

By het verhoor, dat de gepakte vluch
teling moest ondergaan, kwam aan het
licht, dat men met een uitgebreid com
plot te doen heeft. De delinquenten
hadden nJ. afgesproken met zyn allen
te vluchten. Vier hunner zouden het
eerst een poging doen, zodat veronder
steld werd dat dan de bewakers allen
een achtervolging zouden instellen, zo
dat voor de anderen de gelegenheid ge
schapen zou zijn, te vluchten. Dit plan
Is mislukt, omdat slechts één bewaker
de vier vluchtelingen achtervolgde

Naar wij vernemen is de getroffen
delinquent in zorgwekkende toestand in
een ziekenhuis te Amersfoort opge
nomen.

In de namiddag van 12 November
heeft Mgr. W. Godfrey, Apostolisch
Delegaat in Gcoot-Brittannië, rich
naar Buckingham Palace begeven om
namens de H. Vader een huwelijks
geschenk voor Prinses Elizabeth aan
te bieden. Het bestaat uit een ser
vies in Dresdner porselein vow
twaalf personen. Een eigenhandig
geschreven gelukwens van 2LH. wa#
er aan toegevoegd.

idealen van vrijheid, rechtvaardigheid
en zelfbestuur is bézield, als leven m
uw jonge sterke gemeenschap.

In zijn antwoord, wees Mackenzie
King erop, dat nimmer meer een natie
het zal wagen, de vrijheid en het leven
in de democratische landen te bedrei
gen. indien de democratische naties de
eenheid en de kracht tonen, die zij ge
durende de oorlog aan de dag hebben
gelegd.

Bijeenkomsten zoals die van heden, zo
vervolgde hij, moeten aan andere naties
tonen, dat de banden tussen de vrije
volken steeds sterker worden en dit zou
een afschrikwekkend middel zyn bij
nieuwe pogingen tot agressie en we
reldheerschappij.

Mackenzie King bracht de grote dank
baarheid onder woorden, die het Ca
nadese volk koestert wegens de liefde
volle zorg, die het Nederlandse volk aan
de graven van Canadese soldaten geeft.

Hy bracht hulde aan Koningin Wil-
helmina. die door het Canadese volk
als „een der grootste Vrouwen aller
tyden" wordt beschouwd, „een toon
beeld van zielskracht."

Herinnerend aan het bezoek van de
Prinses-Regentes aan Canada, zei
Mackenzie King, dat naar zijn mening
nimmer enig land een zo schitterende
ambassadrice had gehad.

In hotel Des Indes te 's-Gravenhage
zat de Canadese premier Donderdag
avond aan bij aen gala-diner ter zijner
ere, aangeboden door de Nederlandse
regering. Er waren circa 40 personen
aanwezig, onder wie de Canadese ambas
sadeur, de Britse ambassadeur, de gezan
ten van -Zuid-Afrika en Australië, de
Nederlandse minister-president en bijna
alle ministers.

Voor de aanvang van de maaltyd had
den „Die Haghe Sanghers" Mackenzie
King in de hall van het hotel een sere
nade gebracht.

Vandaag bracht de Canadese premier
een bezoek aan Amsterdam. Omstreeks
11 uur werd hij ten Stadhuize door de
burgemeester van Amsterdam, mr. Am.
J. d'Ailly, ontvangen. Hij bezichtigde
daar een speciaal voor hem gearrangeer
de tentoonstelling van de ontwikkeling
der hoofdstad tot het jaar 2000. Een
grote maquette van „Amsterdam anno
2000" was als onderdeel van deze ten
toonstelling in de raadzaal opgesteld.

Bij aankomst op het stadhuis bood de
heer H. Götzen, voorzitter van het Ne
derlands Oorlogsgraven-Comité, hem een
album met opnamen van oorlogsgraven
aan.

Na de ontvangst ten stadhuize begaf
het gezelschap zich per auto naar de
ambtswoning van de burgemeester voor
de lunch.

Bewoners van de Maaskant, alsmede
vissers in het gebied van Hedel,
Heusden, Anunerzoden en andere
plaatsen langs de Maas, hebben de
laatste dagen geconstateerd, dat rich
by herhaling zeehonden vertoonden
aan de oppervlakte van de Maas.

Op doorreis van Den Haag naar Am
sterdam is de Canadese eerste minister
Mackenzie King vanmorgen tegen elf
uur ln Aalsmeer aangekomen 'voor een
kort bezoek aan het veilingbedryf ln dit
bekende bloemencentrum.

By zyn aankomst juichte het in' gro
ten getale opgekomen publiek de Cana
dese premier luide toe. Hy werd begroet
door de Commissaris van de Koningin
in de prov. Noord-Holland, dr. J. E- Ba
ron De Vos van Steenwyk, door de bur
gemeester van Aalsmeer, dr. D. H. Pee
reboom Voller, door de directeur van de
Centrale Veiling, de heer W. Maarse en
de secretaris van de Aalsmeerse Tuin
bouw bond. de heer J. C. M. Mensing.
Ook het gemeentebestuur was ter ver
welkoming aanwezig.

Met een glimlach en een brede zwaai
met zyn hoed dankte Mackenzie King
het publiek voor zyn warme belangstel
ling, waarna hij in gezelschap van de
autoriteiten het veilinggebouw betrad
en de daar voor de heden te houden
veiling aangevoerde bloemen in ogen
schouw nam. Intussen werd buiten met
rappe hand zijn wagen door vakmensen
van de Centrale Veiling en van de
A.T.B. op deskundige wijze met driedui
zend bloemen (het merendeel chrysan
ten)