Nieuwe Haarlemsche Courant | 1947 | 27 november 1947 | pagina 7

Verzet tegen communisme in
Italië is groeiende

Peters St. Nicolaas-geschenk

4

MOEILIJKE STRIJD IN DE BESNEEUWDE -K°** "**r
BERGEN VAN GRIEKENLAND

Opstandelingen hebben zich er
stenig genesteld

Echter veel verdeeldheid onder
de strijdorganisaties

NAAR VORMING VAN EEN
OOSTELIJKE ENTENTE

Besprekingen tussen Tito.en,
Dimitrov in Sofia

Poolse communisten
plotseling pro-Duits

Spaak keert zich tegen
de communisten

Voedselgebrek
aanstaande

Wandel ende

ministers

DONDERDAG 27 NOVEMBER 1947

PAGINA 7

De Kominform bevcd.

Voedsel voor West-
Duitsland

Uzer en staal naar de

Oostelijke zone

Nieuwe credieten voor

Griekenland?

Cominform „broertje" van
de Comintern

Benelux en vrijstelling
van invoerrechten

Leerzame vertelling van
een verwend jongetje,
dat geen wensen meer had

-•

WÊ

Mêéê»

NEDERLANDSE PRIESTERS
BIJ Z.H. DE PAUS

Met 1S00 man troepen
aan boord

Terwijl de communistische terreur in
Italië met de dag: ernstiger wordt en
"ageiyks uit alle delen van het land
overvallen en gevechten gemeld wor
den, groeit in geheel Italië het anti
communistisch verzet. Even groot ech
ter als de verdeeldheid der politieke
Partijen is de verdeeldheid onder de po
litieke en clandestiene militaire verzets
organisaties, die voor een groot deel
hun aanhang vinden onder de vroegere
fascisten, doch ook onder de leden van
de verzetsorganisaties uit de oorlog.

De voortdurende communistische over
vallen op de bureaux van de Uomo
Qualunque in de laatste weken zijn vol
doende bewijs dat de communisten in
deze groep, die de anti-communistische
kruistocht begonnen is, een der meest
Sehate vijanden zien. De Uomo Qualun-
ïue, die haar aanhang vooral vindt on
der de vroegere fascisten, telde enige
tijd geleden nog ruim een millioen le
den, doch bij de laatste gemeenteraads
verkiezingen heeft zij zware verliezen
geleden tengevolge van het onhandige
°Ptreden van haar leider Giannini.

Sterker georganiseerd en weerbaar
door de clandestiene gevechtsgroepen,
die achter hen staan, zijn echter de jon
gere verzetsbewegingen als het Italiaan-
te Vrijheidsleger, ontstaan uit de ver-
tetsbeweging, dat onder voorzitterschap
staat van generaal Lazzaro; de Italiaan
se sociale beweging; de Nationale mo
narchistische partij; het Italiaanse anti
communistische front en enkele klei
tere groepen.

De oprichting van de Kominform had
hi Polen tot gevolg, dat de communis
tische pers plotseling een geheel andere
houding ten opzichte van Duitsland ging
di-nnemen. Sinds de oorlog was deze
Pers uiterst nationalistisch en anti-
Duits, doch nu hemelt zij ineens de
Duitse „democraten" op,, en wel in
het bijzonder de Socialistische Eenheids-
Partij in de Sovjet-zone. Deze onver
dachte ommekeer is voor de niet-com-
Piunistische bladen een gerede aanleiding
°hi, in zoverre de omstandigheden dit
toelaten, daarop scherpe critiek uit te'
°®fenen.

In antwoord op deze critiek ontkende
he „Glos Ludu" (De Stem des Volks
het voornaamste communistische dag
blad) deze verandering van politiek niet,
hoeh rechtvaardigde haar als volgt; „De
hitgestoken (Duitse) hand wegduwen en
een onverzoenlijke houding aannemen
?ou de ondermijning betekenen van het
Duitse vertrouwen in de wijsheid van
heze beweging (d:i de verbroedering der
communisten in alle landen ter wereld).
Dit zou de Duitse bevolking in de armen
hrijven van de Westerse imperialisten
*n oorlogsstokers en hun lakeien in de
Christen Democratische Unie, de Chris
telijk Sociale Unie en de Duitse Sociaal
Democratische Partij."

Met andere woorden: dé Poolse com
munisten hebben besloten, ofschoon wat
'aat, de Sovjet-Russische propaganda-
ha-tactiek ten aanzien van Duitsland te
volgen, teneinde zo veel mogelijk Duit-
"ers te winnen voor de.oriëntatie op het
•■Oosten".

Dat de ommezwaai der Poolse com
munistische pers rechtstreeks of
onrechtstreeks geïnspireerd werd
door het Kremlin en de nieuwe
Kominform kan besloten worden uit
het feit, dat tezelfdertijd de Hon
gaarse en Tsjechoslowaakse commu
nistische pers eenzelfde verschijnsel
vertoonde, haar chauvinisme intoom
de en de nadruk legde op de nood
zaak van goede betrekkingen met de
nabuurlanden.

De enige uitzondering die deze regel
internationale verbroedering beves-
hgt, is het meningsverschil tussen de
franse en Duitse communisten over het
Saargebied. De communisten in het
Saargebied zelf echter, beginnen reeds
®en minder onvriendelijke houding
J^genover Frankrijk aan te nemen, al
hoewel zij uitgesproken pro-Duits zijn.

Tussen de Sovjet-Russische zone en de
Dubbelzone is een economische overeen
komst tot stand gekomen. Dit werd me
egedeeld door de onder Russische con
sole staande Berlijnse omroepzender.

Aan de mededeling werd nog toege
legd, dat dit wellicht een eerste stap
an betekenen in de richting van de eco
nomische eenwording van Duitsland.
t»e
dei

e overeenkomst zou voorzien in een goe-
orenruil ter waarde van R.M. 156 mil-
!"oen, waarvan als voornaamste produc-
worden genoemd: ijzer en staal, ma-
hines en textiel. De Sovjet-zone zal voe-
'Ogsmiddelen leveren.

Tengevolge van deze overeenkomst zal
o'est-Duitsland zijn deel krijgen van de
°edselvoorraden in de Oostelijke zone,
T^araan het zozeer behoefte heeft. Aan
o andere kant wordt de Oostelijke zone
uns in de gelegenheid gesteld het ge-
örelt aan ijzer en staal te compenseren
°°r leveranties van de staalfabrieken in
et Ruhrgebied, welke van vitaal belang
Jn voor de industrieën in Oost-Duits-
hd.

^0lgens een verklaring van Lovett, de
te, ,erik;aanse onder-minister van Bui-
handse Zaken, is het State Depart-
PtefT Van P'an aan het Congress nieuwe
(jJm®ten te vragen voor hulp aan
Dri!enland' 06 Amerikaanse missie in
tijf' nland heeft in haar rapporten
her^8. factat'en aangevoerd voor een
gjj/^hing van het hulpverleningspro-
eVf'nma- °eze zijn o.a.: 1) de gedwongen
Vatl Uatie van ongeveer 310.000 personen
6aa„öe Griekse grens; 2) het verloren
Gj.jp. Van ongeveer een derde van de
flt-oo j tai'we-oogst tengevolge van de
d® ijjp 3) de stijging van de prijzen op
""«nationale markt.

Het Vrijheidsleger is een legale or
ganisatie, doch het is tevens actief door
een ondergrondse organisatie, de S.A.M.
(Squadre d'Azione Monarchical. Het
telt ongeveer 380.000 leden.

Op dezelfde wijze zijn georganiseerd
de nationale monarchistische partij, die
700.000 leden telt en in de U.M.I. en
ABIRAC haar strijdorganisaties heeft;
het anti-communistisahe front met zijn
militaire organisatie, de MARI, en de
sociale beweging, die bij de Romeinse
gemeenteraadsverkiezinzen ondanks het
felle communistische verzet voor het
eerst optrad. Zij telt ongeveer 800.000
ingeschreven leden en de communisten
blijken de laatste tijd meer beducht
voor deze groep dan voor welke andere
ook. Ook de sociale beweging heeft
haar strijdgroepen, die vooral optreden
om verkiezingsmeetingen te beschermen
tegen eommunistisch optreden.

Zuiver militair georganiseerd zijn de
beide fascistische groepen: Fasci d'Azi
one Rivoluzionaria en de S.A.M., de
actiegroepen Mussolini, die vooral in
Noord- en Midden-Italië sterk georgani
seerd zijn. Eveneens de E.C.A., het an
ti-communistische ondergrondse leger,
dat onder leiding staat van generaal
Muratori en straf georganiseerd is. Het
leger zou op het ogenblik 7000 goed be
wapende leden tellen, doch uit de reeds
bij de beweging ingeschrevenen nog
kunnen worden uitgebreid.

Minder goed bewapend, doch even
eens goed georganiseerd, is de anti-com
munistische patriottische liga, de L.U.P.
A., die onder haar 300.000 leden vele
officieren van alle rangen en wapens
telt. Haar leider, de bekende generaal
Franco Navarra, tracht thans alle on
dergrondse verzetsbewegingen te ver
enigen onder één generale staf, terwijl
hij met de Amerikaanse generale staf in
contact getreden is om financiële steun
voor zijn beweging te verwerven. De
L.U.P.A. heeft een speciale propaganda-
afdeling, de S.F.A.Z. Kleinere semi-mili-
taire of politieke groepen zijn de na
tionale arbeiderspartij, de Italiaanse
anti-communistische unie, de P.F.I., die
onder leiding staat van dr. Marenghi,
oud-hoofdredacteur van „II Manifesto"
en die evenals de Partlto del Reduce
vooral haar aanhangers vindt onder de
oud-strijders 'in Zuid-Italië.

In katholieke milieux vindt de bewe'-
ging voor Christelijke actie en nationale
renaissance haar aanhangers. Zij telt
18.000 leden en staat onder leiding van
een militaire leider, die zich kolonel
Matteo noemt, terwijl de geestelijke va
der de directeur van het Augustijnen
college te Rome, pater Prisco, is.

Hiernaast bestaan nog enkele vrou
wenbewegingen, die vooral onder lei
ding staan van leden uit de hoge aris
tocratie.

Hoe verdeeld ook, in totaal ongetwij
feld een indrukwekkende macht, waar
mee de communisten rekening hebben
te houden en die zich zeker zal doen
gelden als de linkse groepen een greep
naar de macht zouden doen.

De nieuwe Deense premier, de
sociaal-democraat Hans Hedtoff, wenst
zijn ministers sportief op te voeden
en hen een voorbeeld te doen geven
in de soberheidscampagne.

Hedtoff heeft besloten, dat geen
auto's ter beschikking van de minis
ters zullen worden gesteld en hij
heeft hen geadviseerd zo nodig taxi's
te nemen.

Zelf loopt de premier elke morgen
een afstand van 4 km. naar zijn bureau.

Tijdens de Dinsdagmiddag gehouden
zitting van de Belgische Senaat heeft de
eerste-minister, Spaak, zich op felle
wijze tegen de communisten gekeerd.

Hij noemde de Cominform „een broer
tje" van de Comintern en verklaarde,
dat de ongeregeldheden in Frankrijk en
Italië voornamelijk te wijten zijn aan de
werkzaamheden van deze Cominform.
Spaak beschuldigde de communisten
ervan, dat zij de democratie gebruiken
om tweespalt te veroorzaken.

„Na de oprichting van de Cominform
heb ik hiervan de activiteit kunnen
waarnemen," aldus Spaak, „doch wat
België betreft, kan ik verzekeren dat dit
land geen vruchtbaar terrein zal zijn
voor de. experimenten der communis
ten. Op het ogenblik is er nog geen
sprake van de communistische partij in
België buiten de wet te stellen" zo zeide
Spaak, „doch indien gij u echter niet
aan de regels van het democratische
spel houdt, dan zullen wij evenwel een
manier vinden om de orde te bewaren,
waarover wij liever niet willen spreken."

De eerste-minister stelde hierna in het
licht, dat de Cominform opgericht is om
het plan-Marshall een echec te doen
lijden. Wanneer wij de Amerikaanse
hulp niet zouden krijgen," zo "riep hij
de communistische oppositie toe, „wie
zal ons dan helpen?"

Zoals bekend, is de invoer van een
aantal producten zowel in Nederland
als in de Belgisch-Luxemburgse econo
mische unie sedert de bevrijding aan
geen enkele heffing onderworpen. De
administratieve raad voor de douane
regelingen heeft thans onderzocht, voor
welke producten tenminste een der leden
van de Benelux-groepering de vrijstel
ling van invoerrechten heeft aange
vraagd en een ontwerplijst uitgewerkt
van producten, waarvan de vrijstelling
van invoerrechten wordt aanbevolen.
Deze lijst zal aan de drie regeringen
worden voorgelegd.

Themistocles Sophoelis, de Griekse
premier, heeft bekend gemaakt, dat de
Griekse regeringsstrijdkrachten zich ge
reed maken voor het slotoffensief tegen
de guerilla's.

BOVEN: Een rijdende auto, al is het nog zo'n luxeis niets bijzonders meer en daarom
fabriceerde de Amerikaanse fabriek „Consolidated Vultee" er een, die ook vliegen kan.
ONDER: De motorfiets wilde niet achterblijven en daarom maakte McDonnel er een
helicopter van, die de Amerikaanse luchtmacht dadelijk in gebruik nam.

In de Balkan-landen riet men uit
naar tekenen, die kunnen wijzen op de
vorming van een Oostelijke entente als
gevolg van de besprekingen tussen
maarschalk Tito en George Dimitrov in
Sofia.

In een rede deelde Tito Dinsdag reeds
mede, dat de beide naties van plan zijn
zó nauw samen te werken, dat de kwes
tie van een federatie louter formaliteit
zal zijn. Dimitrov en Tito hielden zich
ernstig bezig met besprekingen over
verdediging tegen aanvallers en men
neemt hier aan, dat hiervan het gevolg
zal zijn een militair pact, waar reeds
op geduid werd na de besprekingen in
Bied, Joegoslavië, in Juli van dit jaar.

De ontwikkeling van de toestand be
weegt zich lar.gs de volgende lijnen:

1) Tsjechoslowakije, Joegoslavië en
Polen hebben individuele verdragen met
de Sovjet-Unie en onderling tegen een
mogelijke Duitse agressie. 2) Het ver
drag tussen Bulgarije en Joegoslavië,

welk thans in Sofia onder behandeling
is, zal deze verdragen voor het eerst
uitbreiden tot een land, dat vroeger
vijandelijk was. 3) Tsjechische verdra
gen met Bulgarije en Roemenië zullen
waarschijnlijk in de naaste toekomst ge
sloten worden. 4) Reeds maanden is
sprake van een verdrag tussen Joego
slavië en Hongarije. 5) Een Frans-Pools
en een Frans-Tsjechisch verdrag, welke
reeds maanden in de pen zijn en de
eerste verbinding zouden vormen tus
sen de kleinere Oost-Europese staten
met het Westen, is thans voor onbe
paalde tijd uitgesteld. 6) De Hongaarse
minister-president Dinnyes heeft Dins
dag te Boekarest verklaard, dat een
vriendschapsverdrag tussen Hongarije
en Roemenië binnenkort te verwachten
is.

Men weet nog niet in welke vorm de
verdragen zullen worden afgesloten
Waarnemers menen echter, dat het sche
ma van de bi-laterale overeenkomsten
gevolgd zal worden om de schijn te ver
mijden, dat er een entente gevormd
wordt

Zoals Peter van het kasteel hadden
niet veel kinderen het. Die jongen bezat
gewoonweg alles, waarnaar hitmaar ver
langde. De enkele vriendjes van het dorp,
die zo r.u en dan in Peter's speelkamer
mochten doordringen, keken hun ogen
uit naar al het moois en kostbaars, dat
daar in kasten en op rekken langs de
muur lag opgestapeld.

„Is dat allemaal van jou?" vroegen ze
dan. „Heb je al die boeken ai gelezen?
Kan die lange trein echt rijden? Hoe
gaat die vliegmachine? Wat kun je met
die meccanodozen allemaal bouwen?"

De eenvoudige dorpskinderen kwamen
gewoon niet uitgekeken en uitgevraagd.
Daar stonden hele series kleine auto'tjes;
daar stond een hijskraan en een prach
tige boot. Een echte autoped met rub
berbanden en een doos vol prachtig ge
kleurde voetballen. Allerlei spellen lagen
er ongebruikt en ook de vele legpuzzles
werden duidelijk merkbaar nooit aange
raakt.

„Maar wat doe je toch met al die din
gen?" vroeg menige jongen.

„Niets!" antwoordde Peter dan.
„Niets. Ik bewaar alles."

Inderdaad. Feter bewaarde alles. On
danks al zijn rijkdom, ondanks alles,
waarmede hij spelen kon, verveelde hij
zich meestal heel erg. Hij kon ook niet
velen, dat een ar.der aan zijn spullen
zat. De jongens mochten er even naar
kijken, meer niet. Iets weggeven? Daar
dacht hij helemaal niet over.

Tot hun grote schrik kwamen vader
en moeder plots tot de ontdekking, dat
hun enigst zoontje niet alleen ver
schrikkelijk verwend, maar ook gewel
dig gierig was.

„Daar moeten we eens gauw een
stokje voor stekten/' besliste Peter's
vader. En hij dacht na over een goed
plan.

Het was nu eind November Sint Ni-
colaas-gedachten en -verlangens ver
vulden de hartenen hoofden van ahe
kinderen. Ook Peter was spoedig druk
In de weer een grote verlanglijst samen
te stellen. Hij wist wel, dat Sint hem
nooit vergat. Rondom zijn schoentje
hadden ieder jaar op St. Nicolaasmor-
gerr de prachtigste dingen gelegen.

Toch werd 't nu zo langzamerhand
moeilijk nog iets te bedenken.

„Vader," zei Peter dan ook, „ik weet
beslist niet meer wat' Ik op m'n lijstje
zetten -moet. Ik heb er al een paar
boeken opstaan, een postzegelalbum en

een paar voetbalschoenen. Maar ja

dat is natuurlijk niets. Iets echt moois,
iets groots weet ik niet.'En ik zou toch zo
graag een heerlijke Sint Nicolaas heb
ben."

„Zo, zo," zei vader. „Ja, dat willen
alle kinderen. Het Is alleen maar de
vraag, wanneer heb je een heerlijk feest.
Vind je niet, Peter, dat je eigenlijk al
speelgoed genoeg hebt?"

„Maar ik zou er best toch nog iets
heel moois bij willen hebben," vor.d Pe
ter.

„Jawel, maar je weet zelf niet wat.
Stil; ik krijg een idee. Je schrijft een
brief aan Sint Nicolaas, dat je dit jaar
heus niet weet wat je vragen moet en
dat de goede Sint nu zelf maar moet
zien, hoe jij een heerlijk Sinterklaas
feest krijgt."

Het voorstel lokte Peter nog niet zo
heel erg aan. Maar omdat hij zelf niets
beters wist, schreef hij de brief, zoals
vader het hem aangeraden had.

Als enig antwoord vond Peter op zijn
slaapkamer een klein smoezelig stukje
papier van Zwarte Piet: „de Sint komt."
Wat moest dat betekenen?

Daar begreep Peter niets van. Het
werd nog vreemder. Daags voor St. Ni
colaas zei vader:

„Zeg, Peter, ik heb een stelletje
kinderen van het dorp uitgenodigd de
komst van St. Nicolaas op ons kasteel
mee te maken. Dat is wel eens aardig
voor ze."

Maar Peter's gezicht betrok. Hij vond
het niet zo aardig. Hij was juist zo vol
spanning, waarmede St. Nicolaas hem
dit jaar verrassen zou en het leek hem
niets, dat daar zoveel vreemden bij te
genwoordig waren.

„Lijkt 't je niet?" vroeg vader, toen
Peter zweeg. „Je zult eens zien, hoe
heerlijk die kinderen het vinden. Die
zijn niet zo veel gewend. En ik heb zo'n
idee, dat het jou ook wel meevallen
zal."

Peter hoopte het. Maar het werd hem
bang om het hart, toen hij op de mid
dag, dat Sint Nicolaas komen zou, tien
tallen jongens en meisjes op het grote
grasveld bij het kasteel zag samen ko
men.

„Ga ze maar vast begroeten," had
vader gezegd. En nu stond hij hier, de
deftige jongeheer van het kasteel, tus
sen de eenvoudige luid-pratende en
lachende dorpskinderen.

„Zou de Sint op zijn paard komen?"
vroeg er een.

„In ieder geval niet met z'n stoom
boot," verklaarde een ander. „Want wa
ter is hier niet in de buurt."

„Ik denk," zei een derde, „dat de Sint
al lang in het kasteel is. Kijk, de grote
poort gaat al open."

„Ja," riepen er meer, „daar is Peter's

rig gedekte tafeltjes gaan zitten en kon
den hun ogen en neus vast te gast la
ten gaan aan de taarten en speculaas
poppen, die op iedere tafel te pronk
stonden. Maar na de eerste welkomst
liederen eiste de Sint de aandacht van
de kinderen op.

„Beste jongens en meisjes", begon hij,
„het doet mij een groot plezier in dit
mooie huis zoveel vriendjes en vrien
dinnetjes van deze jongen aan te tref
fen." Meteen wees de Sint naar Peter,
die vlak bij hem zat en met grote ogen
de Bisschop aanstaarde eri niets begreep
van wat er gebeurde. „Omdat ik dit wist"
ging St. Nicolaas verder, „ben ik even
hierheen gekomen. Eerlijk gezegd had
ik daarvoor geen tijd. omdat in de stad
wel honderd arme kinderen op me zitten
te wachten straks. Gelukkig wist onze
Piet goede raad. Die heeft me vlug in
dat kleine vliegtuigje hierheen ge
bracht. Maar...." En Sint Nicolaas
zweeg, terwijl zijn blik uit de grote grijze
ogen over al de kinderen heendwaalde,
„maar...." En weer zweeg hij.

„Is er iets Sint Nicolaas?"" vroeg

vader. Nu moeten we zeker binr.en ko
men."

Maar dat was niet zo. Ze moesten nog
buiten blijven wachten.

„Sint Nicolaas kan ieder ogenblik ko
men," vertelde meneer. „Komen jullie
maar vast hier bij de deur staan."

Enkele ogenblikken van spannend
wachten gingen voorbij. Tevergeefs ke
ken de kinderen de weg af. of soms een
paard of auto naderde. Alleen het ge
zoem van een vliegtuig, ergens in het
grijze wolkendek, was hoorbaar. Maar
plots schrokken alle kinderen op. 't Leek
wel, of dat kleine vliegtuig zo ineens
uit de wolken kwam duikelen. Met een
keurige boog daalde het op het gras
veld neer! En nog voor de kinderen
goed wisten wat er gebeurde, ging de
deur van de cabine open en sprong er
zo'n kleine, vlugge zwarte Pieteribaas.
op 't grasveld. Ha. Nu begrepen ze het.
En meteen klonk het als een juichkreet:
„Hoera! Daar is Sint Nicolaas!"

En ja hoor! Nu was Sint Nicolaas niet
eens te paard of in een auto, maar met
zo'n klein leuk vliegtuigje gekomen. Een
zingende optocht trok weldra het kas
teel binnen, waar in de grote eetzaal
alles al voor de hoge gast gereed stond.
De kinderen mochten allemaal aan keu-

Peters vader.

„Ja, iets heel ergs," was het antwoord.
„Ik durf het haast niet te zeggen. Ik
vind het zelf o zo jammer. Maar het
kan niet anders. Het ging allemaal te
haastig Ik heb niets voor al die "kin
deren kunnen meenemen!"

„Maar Sint Nicolaas," riep de moeder
van Peter uit. „U hebt toch al gezorgd
dat hier zoveel lekkers is?"

„Jaja. Daar weet u ook wel meer
van", lachte de Sint. „Maar ik had zo
graag voor al die kinderen iets moois
meegebracht. Vooral Peter had me nog
zo extra gevraagd of ik zelf maar een
heerlijke verrassing voor hem bedenken
wou...."

Peter voelde dat hij een kleur kreeg
en verslagen stamelde hij: „Dat hoeft
heus niet, Sint Nicolaas. Ik vind het
zo ook al leuk en ik heb toch al ge
noeg

„Ja, ja", ging de Sint weer verder.
„Maar het is tbch wel heerlijk, eens
iets bijzonders te beleven. Bovendien.
al die vriendjes van je hebben heus zo
veel niet. Zie je, die rekenen er eigenlijk
zo'n beetje op, dat ze met mijn feest
iets extra's krijgen. En dat kan nou niet.
Dat vind ik echt jammer."

Sint Nicolaas zweeg weer. Peter had

aCn idee, dat de goede man van ver
driet niet verder spreken kon. Ook ai
die kinderen daar voor hem keken een
beetje beteuterd. Dat dacht Peter ten
minste. Het zou ook veel leuker geweest
zajn. als al die jongens en meisjes straks
naar huis zouden gaan met een groot
stuk speelgoed in hun handen.

Peter's ogen telden de aanwezige kin
deren. Het waren er minstens dertig.
Geen kleinigheid. Maar toch had Peter
in zijn kamer voor ieder vast wel iets
moois. En dan was hij nog lang niet
alles kwijt.... Als hij.... Kijk De Sint
was weer opgestaan en de kinderen be
gonnen al een afscheidslied te zingen.
Sint had zeker gezegd dat hij nu weer
weg moest. Ak Peter doen wilde, wat
hij zo juist bedacht had, moest het nu
gebeuren. Ineens, met een flinke sprong,
stond de jongen vlak bij de Bisschop.
„Sint Nicolaas", fluisterde hij, „Sint
Nicolaas! Ik heb zoveel in mijn kamer,
dat ik nooit gebruik. Geef u dat maar
aan de kinderen."

„Maar jongen dan raak je een hele
boel kwijt."

„Geeft niks," zei Peter. „Ik speel er
toch nooit mee."

„Nou, als je 't dan echt wilt: ik vind
het prachtig van je, jongen. Ik had zelf
ook wel aan zo iets gedacht, maar ik
dorst het je niet te vragen. Je zult er
veel plezier van hébben, dat verzeker
ik je."

Toen de kinderen him lied uitgezon
gen hadden, wenkte Shit Nicolaas met
de hand en zei: .Beste kinderen. On
verwacht heb ik toch nog een grote ver
rassing voor jullie. Jullie vriendje Peter
wil jullie niet zo maar laten weggaan.
En daarom mogen jullie dadelijk alle
maal met hem mee. om iets van zijn
speelgoed uit te zoeken. En dat hij mooie
dingen heeft, dat weten jullie wel hè!"

Het hoera-geroep en gejuich, dat los
brak, bewees wel, dat ze allemaal ver
rast waren. Peter moest er zelf om
lachen.

Nadat ze onder blij gezang de Sint
met z'n knecht naar het vliegtuig ge
bracht hadden en dit vertrokken was,
keerden allen in het kasteel terug. En
de eerste tocht was naar Peter's kamer.
Een ogenblik bedacht Peter, dat ie nog
terug kon, dat ie al z'n schatten nog
redden kon. Maar dan zouden de jon
gens en meisjes met niets naar huis

gaan. Bovendienhij had het toch

beloofdNeen. 't moest gebeuren.

„Kom maar mee naar binnen" nodig
de hij uit. Gelukkig dat z'n vader in de
buurt was. Anders zou er misschien een
soort van bestorming plaats gehad heb
ben. Nu mochten de kinderen in groep
jes Peter's heiligdom betreden en één
van zijn schatten uitzoeken. Wat een
vreugde, wat een blij geroep en luid ge
lach. Ha! Daar ging dat tengere meisje
met Peter's autoped er vandoor. Dat
jochie met de kapotte broek had de
hijskraan gekozen. Wouter, 't zoontje
van een doodarme weduwe nam de
spoortrein mee. Een groot meisje had
de vliegmachine voor haar zieke broertje
gekozen. En Peter zag al die lachende
gelukkige kinderen langs hem heen
gaan. Maar gek was dat. Hij voelde dat
wegdragen van zijn speelgoedschatten
niet als een verlies. Integendeel! Hij
begon zich hoe langer hoe gelukkiger
te voelen. En z'n eigen vreugde steeg
ten top, toen hij eèn half uurtje later
met alle kinderen weer in de eetzaal
was, en iedereen onmiddellijk z'n cadeaa
ging proberen.

„Hij gaat goed Peter!" zei het meisjo,
dat op de autoped door de zaal reed.

„Als je maar niet over m'n spoorrails
rijdt," lachte de gelukkige bezitter van
de trein. Heel de zaal was een groot
speelterrein geworden. Boeken, legpuzz
les, hijskraan en vliegtuig, alles werd
geprobeerd. Tot Peter's vader er een
eind aan maakte.

„Ziezo kinderen," riep hij. „Nou gaan
we allemaal aan de tafels zitten, om de
taarten en speculaaspoppen op te eten."
Het helse lawaai dat losbrak was al
weer een duidelijk teken van instem
ming. En gesmuld werd er. Geweldig.
Er was zoveel, dat er nog heel wat
overbleef, om mee naar huis genomen
te worden. Een stel volbeladen en over
gelukkige kinderen trok op het eind
van deze Sint Nicolaasmiddag naar
huis. Maar de gelukkigste van allen
bleef achter in het kasteel. Peter had
voor het eerst in zijn leven ondervon
den, dat geven aan anderen nog meer
vreugde schenkt dan ontvangen.

Deze, voor hem zo zeldzame, maar
heerlijke Sint Nicolaas zou hij nooit
vergeten.

(Van onze eigen correspondent)
ATHENE. November '47.

De situatie in Griekenland schijnt
de laatste tijd nauwelijks verbe
terd. Integendeel, men moet con
stateren, dat de opstand zich nog steeds
verder uitbreidt. Het vredes- en ver
zoeningsprogramma van Sofoulis is
bankroet. De communisten hebben zich
nog misdadiger, arroganter en agressie
ver getoond sinds de amnestiewet van
kracht geworden is en men ongeveer
12.000 opstandelingen, die gevangen ge
houden werden op enkele eilanden van
'de Griekse archipel, had vrijgelaten. Op
14 November is de termijn voor de am
nestie verlopen en er is geen sprake van,
dat zij opnieuw afgekondigd zal worden.
„Plus fait douceur que violence", zegt
een Frans spreekwoord, doch dat geldt
dan toch niet voor de communisten.

In alle delen van het land wordt
hardnekkig gevochten. De bergstreken
van Metsovo, Grevena, Grammos, San-
marina en Hassia liggen reeds onder
de sneeuw. Op de hellingen van de
Katara ligt de sneeuw reeds een meter
dik. In dit barre gebied ontwikkelen
zich sinds drie weken hevige en bloe
dige gevechten. De opstandelingen heb
ben er zich stevig genesteld. Hun be
weeglijkheid en de gesteltenis van het
terrein maken de operaties uiterst moei
lijk. De regeringsstriidkrachten hebben
de overhand, maar zij worden onophou
delijk bestookt. Sneeuwstormen hebben
de laatste dagen de activiteit van de
luchtmacht belemmerd, maar bh enkele
zuiveringsacties heeft zij krachtig kun
nen ingrijpen. Men heeft een honderd
tal gedode opstandelingen gevonden.
Bij hun terugtocht hebben de opstan
delingen hun gewonden meegenomen.
In een kamp vond men meer dan twee
honderd koppen van koeien en kleiner
vee. De opstandelingen voeren kudden
ossen, schapen en geiten mee, die zij op
hun plundertochten in de dorpen buit

maken en die hun voornaamste proviand
vormen. Daar zij door rook hun aan
wezigheid niet willen verraden, veror
beren zij het vlees altijd rauw

Wapens en munitie blijven de opstan
delingen toestromen uit Albanië via
Konidza. Deze weg hebben zij nog steeds
onder controle en hierlangs ook eva
cueren zij hun gewonden naar Albame,
waar hun lazaretten en een. complete
medische dienst ter beschikking staan.

Over het hele land laait de activiteit
der opstandelingen veer op, in Thracie,
in Macedonië, in Midden-Griekenland
er. zelfs op de Peloponnesus. Echter niet
op Kreta. Wat echter sensatie heeft ge
wekt is. dat men de opstandelingen
ondanks de genomen.maatregelen een
landing heeft laten uitvoeren op Euboea.
het grote vruchtbare eiland aan Grie-
kenlands Oostkust, dat de Straat van
Chalkis beheerst, een der toegangswegen
tot Athene.

De opstandelingen trachten verder ge
wapende bendes te vormen in Attica
zelf, nauwelijks ontmoedigd nadat twee
pogingen mislukt zijn. Het gaat hier om
de onmiddellijke omgeving van Athene,
die beheerst wordt door de bergen
Pendelicus, Parnix en de beroemde
Hymettus. In afwachting haasten de
Amerikanen zich niet met het verstrek
ken van credieten voor de oorlogvoering
en onder voorwendsel van transpori-
moeilijkheden laten zijde Grieken
wachten op bergartillene. Voor het
ogenblik ontvangen zir zware mnrai±-
leurs en veldgeschut. Het offensief van
de regeringstroepen, dat op 15 Novem
ber zou beginnen, is uitgesteld tot net
einde van de maand, wanneer de Natio
nale Garde volledig in de striid ge
worpen kan worden. Daar de Griekse
regering van plan is de effectieven van
de Nationale Garde op te voeren tot
50.000 man en de Amerikanen slechts
20.000 man willen bewapenen, zal de re
gering een beroep doen op de Grieken
in het buitenland om in de vorjn van
een lening zich de fondsen te verscha--
fen voor de aankoop van 40.000 modern
geweren, die haar zijn aangeboden door
een buitenlandse wapenfabriek.

Tot overmaat van ramp is de graan
oogst als gevolg van fle heersende toe
standen dit jaar zeer onvoldoende. Het

gebrek aan graan dreigt tegen het einde
van December zeer ernstig te worden en
de leider van de Amerikaanse missie
heeft zich tot Washington gewend met
het verzoek om met spoed Griekenland
een maandelijks supplement van 10.000
ton graan toe te kennen boven de 35.000
ton, die het thans maandelijks uit de
V.S. ontvangt. Er is nog geen beslissing
genomen over het Griekse verzoek om
als supplement op de Amerikaanse hulp
een bedrag van 120 millioen dollar te
verstrekken. Het Amerikaanse Congress
zal er zich over moeten uitspreken.

(Van onze Romeinse correspondent)

t

Z. H. de Paus ontving Woensdag in
een speciale audiëntie Mgr. Dr. B. Eras,
die aan de H. Vader voorstelde pastoor
H. J. A. M. Eras uit Vught, pastoor dr.
L. J. L. M. de Gruyter uit Eindhoven,
kapelaan J. G. M. van Campen uit Eind
hoven en de heer A. Cooijmans.

Het HLS. „Kota Inten" vertrok gister
avond van de Merwehaven te Rotter
dam met 1500 man troepen aan boord,
gevormd uit een detachement mariniers,
een onderdeel van het Prinses Irene
Regiment en een detachement van de
KNIL naar Indonesië. Een NI WIN -
ensemble, de band van Hylke Dijkstra,
dat in Indonesië voor de troepen zal
optreden, bevindt rich ook aan boord en
zal gedurende de reis dagelijks voor de
jongens spelen.

De „Kota Inten" zal vermoedelijk
zonder tussenhaven aan te doen naar
Sabang varen en vandaar naar de ha
ven van bestemming.

De Clarksdale Victory, het Amerikaan
se transportschip, dat vastgelopen was
op de rotsen van het eiland Hippa bij
Alaska, is door geweldige golven uit
elkaar geslagen. Men meent, dat 49 van
de 53 opvarenden een zeemansgraf ge
vonden hebben.

De beroemde en grootste spiegel-telescoop ter wereld, in het Observatorium te Green
wich, is naar het nieuwe hoofdkwartier van het Koninklijk Observatorium te
Hurstmonceaux Castle (Sussex) overgebracht.