Volgende week debatten over
Palestina in Lagerhuis
E
DE GEBOORTE VAN DE JOODSE STAAT
Amerika de politieke dokter
B
WILSON ONDERHANDELT OPNIEUW
Leger der Joodse verzetsbeweging
is 80.000 man sterk
Demonstraties in
Egypte
V
V
Verklaring over Haiti's omzwaai een
curiosum in de diplomatie
Hoe voorkomt men een bevroren
waterleiding
Koopwoede in Rusland
Wat te doen bij vorst
verdwijning.
Zaken doen en politiek maken
De verloving van
Koning Michael
Verbreding Italiaanse regering
GEEN ZWARTE LONEN
IN BOUWBEDRIJF
VRIJDAG. 5 DECEMBER 1947
PAGINA 3
BUITENLANDS OVERZICHT
Geruchten over een
devaluatie
Hebben de Sovjets
bezwaren?
In Wiek zijn de café's weer open - Herr Doctor weet het - Een
demonstratie in Boedapest - Hoog water in Venetië „Een
militant vrouwtje"
Besluit van 600 werkgevers
Raadselachtige
door BRAM VERSCHOOR
tWordi vervolgd)
Prof. Van der Bilt
overleden
Harold Wilson, de Britse minister
van Handel, zal te Moskou eerst
daags opnieuw besprekingen voe
ren over het sluiten van een handels
overeenkomst tussen Engeland en Rus
land, waaromtrent men reeds enkele
malen tevergeefs onderhandelde. De in
houd van deze overeenkomst zou moeten
zijn de ruil van goederen ter vermijding
van dollarverbruik, dat vooral Engeland
tot een minimum moet beperken. Voor
Rusland is het dollarvraagstuk iets
minder nijpend dan voor de Britten,
omdat het zich gemakkelijker zelf be
druipen kan, en omdat het juist op het
ogenblik aanzienlijke hoeveelheden goe
deren naar de Verenigde Staten uit
voert.
De Russen hebben echter behoefte
aan machines voor de herbouw van hun
industrie en aan rails voor het herstel
van hun in de oorlog deerlijk geschon
den spoorwegnet. Machines en rails kan
Engeland leveren, doch niet gemakkelijk
in het tempo dat de Sovjet-Unie wenst.
Te Londen wil men namelijk deze arti
kelen niet onttrekken aan de binnen
landse markt, waardoor zich de eigen
aardige toestand zou voordoen, dat de
metaal- en machine-industrie, een van
de best florerende nijverheden in Groot-
Brittannië, niet eens in staat zou zijn,
de eigen landgenoten te bevredigen. Ook
wil men niet gaarne de export van deze
goederen, welke b.v. naar Argentinië grote
omvang heeft aangenomen, ten gunste
van de Russen inkrimpen. Men zou al
dus een ziekere markt verhezen en een
nogal twijfelachtige terugwinnen. En
geland tracht dus de leveringstermijn
zo ver mogelijk in de toekomst te
schuiven.
Het wenst echter wel spoedig de
Russische artikelen te ontvan
gen. Daaronder bevindt zich voor
al graan. Sinds tientallen jaren was
Rusland een grote graanexporterende
natie, waarop de West-Europese econo
mie steeds meer ging rekenen. Na de
eerste wereldoorlog is er een daling in
deze export ontstaan, en eveneens heb
ben in de sinds de tweede wereldoorlog
verlopen jaren de Russische leveranties
nog bij lange het vroegere peil niet
bereikt. De nood in West-Europa, die
niet geheel door Amerikaanse leveran
ties kan worden goedgemaakt en die
bovendien tot besteding van dollars zou
drijven, indien men slechts op de Ver
enigde Staten zou vertrouwen, doet vele
staten begerig naar het Oosten uitzien.
De oogst schijnt dit jaar in de Sovjet-
Unie zeer gunstig geweest te zijn, en
enkele Oost-Europese landen, alsmede
Denemarken en Frankrijk, lubben reeds
hun porties van het na aftrek van het
eigen Russische verbruik overblijvende
toegezegd gekregen en gedeeltelijk ont
vangen. Uite>aard komen de West-
Europese landen pas op de laatste
Plaats in aanmerking, en Frankrijk
kreeg dan ooi; niet meer dan één vijfde
van wat het gevraagd had. Voor de En
gelsen betekent dit, dat zij eer. zeer hoge
tegenprestatie m het vooruitzicht moe-
Voor de credietoommissie van de Ame
rikaanse senaat, waar hem vragen ge
steld werden over de uitzending van „De
Stem van Amerika", over een devaluatie
van de roebel heeft Dovett, de plaatsver
vanger van Marshall, bevestigd, dat de
geruchten omtrent een prijsverhoging,
welke vergezeld zou gaan met een deva
luatie, in Rusland een ware koopwoede
hebben veroorzaakt. Er is een soort pa
niek bij de kopers ontstaan, verklaarde
Lovett, waaraan hij toevoegde, dat in de
in Amerika ontvangen berichten gezegd
wordt dat de loketten van de banken be
legerd worden.
ten stellen, willen zij de Russen tot leve
ring van graai, bewegen.
ehalve economische, heeft het even
tueel tot stand komen van een
handelsovereenkomst ook politieke
betekenis. Het beeft Immers tot onder
werp een Britse poging, om samen met
Rusland althans voor een deel te ont
snappen aan de volslagen afhankelijk
heid ten opzichte van de Verenigde Sta
ten, waarin de armoede de Engelsen
zou brengen indien zij niet naar andere
voorzieningswegen zochten en deze zou
den vinden. In politieke zin wijzen de
aanstaande onderhandelingen derhalve
op een Brits verlangen, los te komen
van de grote Amerikaanse bondgenoot
en in ruil daarvoor zich in enige afhan
kelijkheid jegens de Sovjets te begeven.
Uiteraard mag men dit niet overdrijven:
men mag niet denken aan een omme
zwaai in de Engelse politiek, doch slechts
aan een demonstratie van zelfstandig
heid tegenover de V. S., die tegelijk de
allerscherpste kanten kan afslijpen van
de rivaliteit tussen de twee grootste
mogendheden.
Vólgens de conservatieve Daily Gra
phic" zou een verloving van Koning Mi
chael van Roemenië met Prinses Anne
de Bourbon-Parma door Sowj et-Russi
sche tussenkomst verhinderd zijn. Ko
ning Miohael zou tijdens de laatste week
van zijn verblijf te Londen aan zijn re
gering te kennen gegeven heiblben met
de Prinses in het huwelijk te willen tre
den. Anna Pauker, de Roemeense minis
ter van Buitenlandse Zaken, die van
Russische origine is, stond er op, dat eerst
het Kremlin geraadpleegd zou worden,
Het antwoord van Moskou zou een kort
en bondig „neen" geweest zijn. Reden
voor deze weigering is, aldus het blad,
dat een huwelijk met 8en West-Eunopese
Prinses Michael's banden met het Wes
ten op een aan de Sovjets onwelgevallige
manier zou verstevigen.
In Rome verwacht men, dat morgen
de kleine, maar invloedrijke republi
keinse partij en de anti-communisti
sche vleugel van de socialisten de be
slissing van hun leiders om De Gasperi
te steunen zullen goedkeuren. Een
soortgelijk besluit wordt verwacht van
de liberale partij. Misschien zal zelfs
de partij van de gewone man in de re
gering vertegenwoordigd worden. In
dien al de vier kleine partijen zich met
hun 135 stemmen achter De Gasperi
scharen, zou deze met de stemmen van
de Christen-Democraten beschikken
over 342 van de 556 stemmen in de
constituerende vergadering. De commu
nisten en hun socialistische medestan
ders beschikken maximaal over 175
stemmen.
De Sovjet-Unie heeft op het ogenblik
nog 4.5 millioen man onder de wapenen,
de Slavische groep 1.1 millioen en de
overige Europese landen samen 2.75
millioen. Deze cijfers werden bekend
gemaakt door de commissie voor Bui
tenlandse Zaken van het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden, die deze had
gevraagd aan het ministerie van Oor
log in verband met de hulp voor Europa.
De V. S. hebben in Europa 113 duizend
man en in Amerika 258 duizend. Men
neemt aan dat de Sovjet-Unie in haar
zones van Duitsland en Oostenrijk 1.7
millioen man gestationneerd heeft.
De Iraanse regering is Donderdag
avond afgetreden op grond van een me
ningsverschil met premier Ghavam Es
Sultaneh over de binnenlandse politiek.
De premier zelf weigert af te treden,
tenzij de Kamer dit zou wensen. In
Teheran zijn veiligheidsmaatregelen ge
nomen en de wachten bij Ghavam's huis
en bij de regeringsgebouwen zijn ver
sterkt.
Br. Chaim Weizmann rechtsen twee andere sprekers zwaaien met de armen van
louter vreugd op 't horen van de Uno-beslissing inzake Palestina, die 't Joodse hart
verheugt. Een in New York genomen foto, die geen twijfel laat omtrent de vreugde
over de uitroeping van een Joodse staat.
In het Britse Lagerhuis heeft de voor
zitter, Herbert Morrison, Donderdag
medegedeeld, dat volgende week Don
derdag en Vrijdag de debatten over Pa
lestina zullen worden gehouden. Van
deze gelegenheid zal de minister van
Koloniën gebruik maken om zijn be
loofde verklaring over Palestina af te
leggen. Men neemt te Londen aan, dat
de regering bij gelegenheid van de de
batten de datum zal bekend maken,
waarop Engeland zich voorstelt zijn
mandaat in Palestina te beëindigen.
Engeland heeft de Verenigde Staten
ervan in kennis gesteld, dat het ver
wacht, dat de Ver. Naties in Mei 1948
de verantwoordelijkheid voor het tijde
lijk bestuur van Palestina op zich
nemen.
In Palestina eii verschillende Arabi
sche landen is het Donderdag weer tot
botsingen gekomen of hebban Arabie
ren gedemonstreerd tegen de verdeling
van het Heilige Land, hun woede vooral
koelend 'aan gebouwen van vreemde
mogendheden.
In Ramle een Arabisch stadje tussen
Jeruzalem en Tel Aviv stonden Donder
dag op de vroege ochtend reeds dui
zenden Arabieren, gewapend met ste
nen en ijzerén staven een Joods con-
vooi af te wachten. Uit de eerste auto
van het convooi, dat werd voorafge
gaan door een gevechtswagen van de
politie, werd op de menigte, die alle
beschikbare projectielen naar de auto's
wierp, geschoten. De hele stad was een
warwinkel van beschadigde voertuigen
en overal zag men gewonde Joden en
Arabieren. Alle verkeer was door bar
ricades, waarachter Arabieren zich ver
schanst hadden, versperd.
In Jeruzalem worden vandaag hevige
onlusten verwacht. Britse troepen be
trokken Donderdagavond de wacht
rondom het oude deel van Jeruzalem
om de Arabieren het uitbreken te be
letten. Alle verloven bij de Palestijnse
politie werden ingetrokken.
Het 80.000 man sterke verdedigings-
leger van de Joodse verzetsbeweging
Haganah heeft bevel gekregen met in
gang van Donderdagavond mede te
helpen aan de verdediging van de Jo
den tegen verdere Arabische geweld
daden. De Haganah heeft de stad in 10
oor Wiek, een dorpje in Noord-
Schotland, was de afgelopen
Maandag een belangrijke dag.
Voor vele inwoners zelfs zó belangiijk,
dat zij er een dag vrij voor hadden ge
nomen. De „pub" werd weer geopend.
Na een sluiting van 26 jaar. In 1921
Waren er meer gemeenteraadsleden voor
een drooggelegd Wiek dan voor floie-
rende café's. De tegenwoordige vaderen
denken er anders over en hebben de
vroegere toestand weer hersteld. Toen
de klok elf uur sloeg gingen de eerste
etablissementen open, die zich onmid
dellijk in grote belangstelling mochten
Verheugen. „Eindelijk", zeiden de 77-
Jarige visser Sheer en de 65-jarige kleer
maker Stephen, „kunnen we weer eens
dicht bij huis terecht".. De kleermaker
bracht allen het droevige moment van
1921 in herinnering, toen de laatste slag
Van de klok, die het sluitingsuur aan
kondigde, samenviel met de laatste in
Wiek genomen slok.
Wanneer we Hen* Doctor Schlange
uit Frankfort aan de Main mo
gen gsloven, is het Duitse voed-
selvraagstuk eigenlijk tamelijk gemak
kelijk op te lossen. „Indien we een half
dozijn zwarte handelaren konden op
hangen," aldus heeft deze zich in zake
lijke termen uitdrukkende mijnheer ver
klaard, „zou de voedselpositie in geheel
Duitsland beter worden." Een zeer dui
delijk voorbeeld dus, dat de een zijn
hrood, de ander zijn dood is. In een toe
spraak tot de Duitse bizonale .econo
mische raad, verklaarde deze spreker,
haf er krachtig zou worden opgetreden
tegen alle overtreders van de distributie
netten. De raad nam met algemene
stemmen een resolutie aan, I waarin
nordt bepaald, dat alle ambtenaren,
zich schuldig maken aan schending
Van de v distributievoorschriften, ge-
schorst zullen' worden en dat elke
tkbiitse) staat, die zijn aandeel in de
^ar<Jappelvoorziening van de gezamen-
fhke zone niet bijdraagt, gestraft zal
narden met een vermindering van de
v«rige voedsel toewijzingen.
Er is in ieder geval op één gebied
vrijheid achter het IJzeren Gor
dijn. Daar heeft Boedapest het
bewijs van geleverd, toen een groot aan
tal meisjes met korte rokken een spon
tane demonstratie hielden tegen de
lange rok. De aanleiding was een onge
luk in een van de hoofdstraten van de
stad, toen een enthousiastelinge voor de
langere rok verward raakte aan een
uitsteeksel van een tram, als gevolg
daarvan werd meegesleurd en enige ver
wondingen opliep.
enetië heeft enige dagen nog meer
water gehad dan normaal. Ben
springvloed deed bet water van
de Noordelijke Adriatische Zee ongeveer
1% meter stijgen, waardoor het Vene-
tiaanse San Marco-plein en de omlig
gende winkelstraten werden overstroomd
en het zeewater zelfs de San Marco
binnenvloeide. In Triëst drong het water
ver het land binnen en werd het cen
trum van de stad geheel blank gezet.
Mevrouw Dascenzo, aldus sprak een
rechter in Baltimore tegen een
dame, „u bent een militant
vrouwtje". Zü had haar man eerst met
een schoen een klap op zijn hoofd ge
geven, vervolgens buiten de kamer gezet
en zonder veel verdere praatjes in de
open lucht laten overnachten. De rech
ter vond dat dit te ver ging. „Honderd
gulden boete" zei hij. „Uw man mag
het van het huishoudgeld afhouden."
zones verdeeld. In elke zone heeft een
officier van de Haganah de leiding,
waarbij hij beschikt over „vliegende
patrouilles", die ogenblikkelijk kunnen
uitrukken naar plaatsen, waar onlusten
dreigen.
Het Arabische Hoge Comité heeft al
le Arabieren opgeroepen geen georga
niseerde demonstraties tegen het ver
delingsplan te houden, doch in de mos
keeën te bidden om Gods hulp in „de
komende strijd".
Caïro zag Donderdag weer bloeddor
stige demonstraties, waarbij buiten
landse consulaten 't moesten ontgelden,
evenals in Alexandrië, waar 5000 de
monstranten het politiecordon verbra
ken en een aanval deden op het Britse
consulaat. Een poging het Nederlandse
consulaat te bestormen kon door de po
litie verhinderd worden.
De Egyptische premier heeft zijn toe
stemming voor het houden van een
grote officiële protestdemonstratie ge
weigerd. Er zullen geen redevoeringen
in het openbaar mogen worden gehou
den. Men krijgt sterk de indruk, dat de
demonstraties tegen de verdeling van
Palestina door sommige elementen
worden aangegrepen om hun misnoe
gen te uiten tegen de huidige Egypti
sche regering.
In Bagdad vernielden demonstranten
Donderdag de bureaux van de Ameri
kaanse voorlichtingsdieiïst. Zij drongen
het gebouw binnen en gooiden schrijf
machines en meubels op straat, waar
ze verbrand werden. Het gebouw van
de Britse luchtvaartmaatschappij en 'n
Britse „Childergarden" werden met
stenen bekogeld. De politiewachten bij
alle buitenlandse gebouwen zijn ver
sterkt.
In „Musis Sacrum" te Arnhem hebben
de samenwerkende patroonsverenigingen
in het bouwbedrijf van Arnhem en om
streken: de Nederlandse Stucadoorsbond,
de Nederlandse Schilderspatroonsbond,
de R. K. Schilderspatroonsbond St. Lu
cas, de Nederlandse Loodgieters- en Fit-
tersbond, de R. K. Loodgieters- en Fit-
tersbond en de Vakgroep Electriciens, in
samenwerking met het Gewestelijk Ar
beidsbureau Arnhem, in een door onge
veer 600 werkgevers bijgewoonde verga
dering zeer langdurige besprekingen ge
voerd over de noodzakelijkheid om te
kernen tot normale verhoudingen op
loongebied in de bouwvakken.
De vergadering nam een drietal reso
luties aan, waarin besloten werd tot na
leving van de door het College van
Rijksbemiddelaars vastgestelde loonover-
eenkomst, tot naleving van het buiten
gewoon besluit arbeidsverhoudingen 1945
ten aanzien van aanstelling en ontslag
en tot het verlenen van medewerking
door de patroons aan het Gem. Arbeids
bureau.
In een telegram aan de voorzitter van
de raad van ministers werd mededeling
gedaan van het besluit, om van 8 De
cember af de door het College van Rijks
bemiddelaars vastgestelde loonregeling
op de juiste wijze na te leven, daarbij
aandringende op maatregelen tot verla
ging van de kosten van het distributie
pakket.
Tenslotte werd aan de minister van So
ciale Zaken en aan de directeur-generaal
van het Rijksarbeidsbureau telegrafisch
mededeling gedaan van het besluit om
zich aan de vastgestelde loonregeling te
houden.
Uitgeleide gedaan door vele burgers, is
het 5de bataljon 3de regiment uit Bergen
op Zoom naar Indië vertrokken. Drie
extra treinen vervoerden de mannen
naar Rotterdam. De stafmuziek van de
L.S.K. was aanwezig om hun vertrek
wat luister bij te zetten.
(Bijzondere correspondentie)
New York, 30 Nov.
In een moede Assemblee, die veel
plaatsen leeg had langs de delegatie
tafels en waar de meeste luister-
apparaten niet meer werkten, omdat de
batterij het allang begeven had, maar
waar deze laatste dagen voor het eerst
een spanning heerste, die voor geen
drama of wedstrijd behoefde onder te
doen, is gisteren om 5.31 des middags
de Joodse staat geboren, toen met 33
tegen 13 stemmen en 10 onthoudingen
het rapport van de Palestina-commissie
werd goedgekeurd.
Het historische feit Is niet gemak
kelijk ter wereld gekomen; de verlostang
kwam er aan te pas.Amerika was de
politieke dokter.
Donderdag, toen het leek, dat er te
veel tegenstemmen en onthoudingen
waren om de twee-derde meerderheid
voor de verdeling te bereiken, kwam
in een deel van de New Yorkse pers,
waar de gevoelens van de Zionisten
weerklank vinden, een heftige aanval
los op het State Department of althans
op sommige functionarissen daarvan.
Het was onbegrijpelijk, zo schreef men,
dat landen als Griekenland en Turkije,
Haiti en de Philippijnen, konden aan
kondigen te zullen tegenstemmen, in
dien het Amerikaanse departement wer
kelijk met kracht achter de verdeling
stond, die de President en de Ameri
kaanse vertegenwoordigers in de V. N.
nadrukkelijk hadden verkozen. Terwijl
Amerika in de zaak van de „Kleine
Assemblée" een groot aantal stemmen
had weten over te halen, was daar
voor in de Palestina-kwestie blijkbaar
geen moeite gedaan; sommigen hadden
zelfs, zo werd gezegd, in de wandelgan
gen van Flushing zóveel onverschillig
heid laten blijken, dat het kon worden
opgevat als een uitnodiging aan ieder
om vooral zijn eigen gang te gaan. En
zo in Flushing de V. S. te elfder ure
toch hun invloed gingen gebruiken, die
invloed was, zo schreef men, in het
geheel niet aangewend bij de regerin
gen zelf in hun hoofdsteden.
Het was wel even merkwaardig, dat
liberale bladen, die zich ertegen verzet
hebben dat aan het Marshall-plan poli
tieke „touwtjes" worden vastgemaakt,
in de Palestina-kwestie betoogden, dat
erkentelijke deelnemers aan het Mar
shall-plan de leiding van de V. S. braaf
dienden te volgen. Ook Nederland, dat
zich bij de vroegere stemming in ds
commissie nog onthouden had, kreeg
een veeg uit deze pan.
Of het van deze perscampagne kwam,
of dat inderdaad bepaalde weerstand
den hadden gewerkt en nu werden op
geruimd, óf ook dat het State Depart
ment het in een zeker optimisme maar
had laten lopen, een feit is, dat het
Vrijdag ging snorren.
Vrijdagmiddag ging Haiti „om" met
een zwaai, die de vertegenwoordiger
zelf zó pijnlijk vond, dat hü een ver
klaring liet publiceren, welke een curi
osum in de diplomatie mag heten. Zij
luidde: „Ik gevoel, dat het nodig is mijn
positie met betrekking tot de Palestina-
kwestie op te helderen. In de verkla
ring. die ik Woensdag j.I. heb afge
legd, drukte ik de opvatting uit, die
mijn regering mü juist tevoren in de
meest formele termen had doen toeko
men, de verdeling van Palestina af
wijzend. Op een even formele wijze zijn
mij gisteren tegengestelde instructies
toegezonden. Daarom zal ik de plicht
op mij nemen te handelen op grond
van de laatste instructies, zoals ik ook
de vorige heb uitgevoerd, ingevolge het
feit dat ik niet getracht heb de ver
strekking van enige instructie van mijn
regering te beïnvloeden.
Men kan dit beschouwen als een di
plomatieke vorm van vloeken. Met de
Filippijnen ging het evenzo. Generaal
Romolo had verklaard de partitie niet
te zullen steunen en de pers had van
die zijde vernomen, dat dit geen ont
houding, maar tegenstemmen beteken
de. Nu, terwijl Romolo reeds 'op de
boot zat, verklaarden de Filippijnen
vóór te stemmen.
i
Zo groot was de vreugde na het bekend worden van de verdeling van Palestina, dat
de Britse soldaten door een menigte enthousiaste jonge Joden op de schouders
werden genomen.
Het winterseizoen nadert. En daarmede
het gevaar voor bevroren waterleidingen
en ar.dere narigheden. Om afwijkingen
in de binnenleidingen te kunnen con
stateren; dient men als volgt te werk
te gaan. In de eerste plaats moet wor
den nagegaan of de hoofdkraan (van het
waterleidingbedrijf) goed kan- worden
afgesloten. Dit is gemakkelijk te contro
leren door deze kraan goed dicht te
draaien en daarna de hoogst gelegen
aftapkraan in het perceel te openen;
blijft het water daaruit doorstromen,
dan sluit de hoofdkraan niet goed af. In
dit geval dient het waterleidingbedrijf
ten spoedigste te worden gewaarschuwd,
welk bedrijf voor herstelling zorg draagt.
In de tweede plaats overtuige men zich
of de tussen-afsluitkranen, waardoor een
gedeelte van de binnenleiding kan wor
den afgesloten, goed functionneren.
Deze kranen maken het mogelijk be
paalde gedeelten van de binnenleiding,
gelegen in ni§t vorst vrije ruimten, ge
durende een vorstperiode ook overdag
af te sluiten. In de keuken kan dan bijv.
het aftappen van water r.og blijven
doorgaan.
Het gevaar van bevriezen van de lei
ding kan zodoende zoveel mogelijk
worden beperkt. Indien deze tussen-
afsluftkranen afwijkingen vertonen,
dient men zich voor reparatie tot een
loodgieter te wenden.
Het vrijwaren van de hoofdkraan tegen
bevriezing kan op eenvoudige wijze ge
schieden door het omwikkelen van de
kraan met stro, kranten e.d.
Voordat de vorst invalt is het nood
zakelijk, dat de watermeter tegen bevrie
zing wordt beschermd, indien men al
thans gevrijwaard wil zijn tegen groot
ongerief en hoge kosten. Niet alleen
moet voor de gebruikelijke afdekking
met stro, kranten e.d. van de watermeter
worden gezorgd, doch bovendien moeten
de meterputten, waarvan het deksel
ontbreekt, thans zo spoedig mogelijk
daarvan worden voorzien. Men make
deze bij voorkeur van ijzer of beton,
daar houten deksels nog steeds voor
brandhout te gebruiken zijn.
In kelders, waarin zich de hoofd
kraan (en watermeter) bevindt, dient
het bultenraampje gesloten te worden.
Het gebeurt wel( dat geabonneerden
tijdens een vorstperiode een of meer der
tapkranen geregeld laten doorstromen.
Een dergelijke handelwijze is zeer laak
baar, aangezien daardoor nodeloos wa
ter verloren gaat en bovendien electri-
sche stroom wordt verspild, voor de op
wekking waarvan steenkolen nodig zijn.
Ieder geabonneerde wordt in zijn eigen
belang aangeraden de binnenleiding fn
zijn perceel thans spoedig te controle
ren; hij zal zichzelf daardoor in de ko-
41)
„U moet een vreemde indruk van mij
gekregen hebben," erkende de ander. „Ik
moest echter een hotel zoeken. Ik kan
nu niet meer terug naar huis. Dat wordt
natuurlijk pas morgenochtend."
„Ging u nogal veel met uw buurman
om?"
„Dat ik zo heiig in hem geïnteresseerd
ben? Als buren anders niet. En wanneer
ik hem gisteren gezien zou hebben, zou
ik er nauwelijks aandacht aan hebben
geschonken. Sedert vandaag is het an
ders. De Zjjpendaalsch-eweg is in rep en
roer. Vanmorgen kwam er politie aan
het huis van Van Bemme-len en die
heeft zich toegang verschaft. Er staat nu
een post voor de deur. Mevrouw Groene-
wegen, die ik sedert Vrijdag al niet meer
gezien had, is dood op bed gwenden.
Vermoord, zegt men. En toen Van Bem-
melen zo vreemd deed bij de Nieuwe
Kraan, tóen wérd ik opeens hevig geïn-
tpvpccpprrl
„Hm," zei Arie. „Dat laat zich ver
staan. De zaak wordt inderdaad' duister
der, dan ze reeds was, terwijl je er toch
al niets in kon zien. Als u roken
wilt
„Graag.-" Hij nam een sigaret uit de
doos op het tafeltje, klopte die op de
nagel van zijn linkerduim en stak hem op.
„Ik hoop, dat ik niet voor niets die
réis gemaakt heb," vroeg hij daarna.
„U hebt mij stellig iets zeer belang
rijks verteld," erkende mijn vriend_ „U
zou het huis, waarin uw buurman ver
dween, kunnen terugvinden?"
„O ja, natuurlijk."
„Dan zou u mij een grote dienst bewij
zen, door er mij te brengen."
„Met alle genoegen, mijnheer Arends.
Ik' kan u alleen niet garanderen, dat hij
er nóg is."
„Hij ging er vanavond in, zei u, met
een sleutel. Misschien is hij overdag er
gens anders, doch*' waarschijnlijk brengt
hjj er de nacht door en dan zal hij er
dus morgenavond weer zijn."
„Dan zou ik het u morgenavond kun
nen wijzen," zei de bezoeker.
„Als a zo vriendelijk wilt zijn. In bot
donker lopen we ook minder in het oog,
zodat men ons van uit het huis niet zo
iicht ziet. Zullen we u komen afhalen,
mijnheereh
„Krefeld is mijn naam." Hij tastte in
zijn jaszak, nam uit een kleine porte
feuille een kaartje, dat hy A. A. over
handigde. „Laat ik he t u niet onnodig
omslachtig maJken. Het is juist van het
station af de andere kant heen. Ik kan
u aan het station ontmoeten, wanneer
u. dat wilt."
„U is wei vriendeiyk, myheer Krefeld."
„Ik begrijp niet, wat Van Bemmelen
daar doet en waarom hy niet naar huis
komt," hernam de bezoeker, opstaande.
„De politie er in halen dat doe je toch
óók maar niet zo."
Toen myn vriend de late bezoeker had
uitgelaten, kwam hy nadenkend de ka
mer weer binnen, doch ging niet weer
zitten.
„We kunnen nu wel een einde aan de
dag maken, Bram," zei hy. „En wat
dunkt Je, is dit een helse machine? Of
moeten we het inderdaad opvatten als
erge bezorgdheid voor een. buurman?"
HOOFDSTUK XVH
Aan de Nieuwe Kraan
„Indien deze Krefeld kwaad in de zin
heeft, moeten wy ons afvragen, waarom
hy byv. dit huis niet in de lucht liet
vliegen," zei Arie, toen ik de volgende
dag verdenkingen tegen de late bezoeker
opperde. „Hy heeft de kans gehad, me
hier neer te schieten in mijn eigen ka
mer. Waarom zou hy me dan naar Arn
hem laten komen?"
zyn houding en de toon van zijn stem
gaven mü te verstaan, dat hy verder
spreken over Krefeld onvruchtbaar
achtte. We kwamen die dag niet meer
op hem terug, voordat we 's avonds' in
Arnhem uit de trein stapten. Het begon
reeds te duisteren.
„Als we hem nu maar herkennen,"
zei ik.
„Geen nood, Bram. Hy herkent óns in
elk geval."
En dat was zo, want nauwelijks zet
ten wy de voet op de drempel van de
deur, die naar het stationsplein open
ging, of er kwam een heer naar ons toe,
die ik niet aan zijn uiteriyk, doch aan
zijn stem als Krefeld herkende. Niet aan
zyn uiteriyk, zeg ik, omdat het reeds
zozeer schemerde, dat een gezicht niet
te herkennen viel.
„De1 trein is precies op tyd," zei hy,
nadat wy elkaar begroet hadden.
wy begaven ons op weg. Krefeld liep
tussen Arie en mij in.
„Bent u helemaal onbekend in Arn
hem?" vroeg hy, terwyi hy ons rechtsaf
deed slaan.
„De laatste dagen komen we er nogal
eens," antwoordde A.A. „en dus zou ik
b.v. al tyd de weg naar het station we
ten te vinden. Of naar het centrum.
Maar de straten by hun namen kennen,
neen, zover heb ik het nog niet ge
bracht. En dan zulk een vreemde naam.
De Kraan, zei u?"
„De Nieuwe Kraan, ja. Er zyn twee
Kranen, de Oude en de Nieuwe. Het is
eigenlyk de haven van Arnhem, een
binnenhaven van de Rijn. Ik geloof, dat
je Arnhemmer moet zyn, om ze te we
ten."
Inderdaad liepen we in de richting
van de Ryn, zoveel kende ik wel van de
omgeving. Aan het einde van de straat,
die wy thans door liepen, zouden wij
komen aan wftt alle toeristen noemen
„Bovenover", in tegenstelling tot „On-
derlangs"; men heeft daar een prachtig
vergezicht, met op de voorgrond de
Ryn. Vandaar dus zou men de haven
van Arnhem moeten kunnen bereiken.
Echter, ik was nu eenmaal op mijn hoede
en vroeg my af, of de haven van Arn
hem alleen door Arnhem mers gekend
en dus 'n oude haven, buiten de stad zou
zyn gelegen. Want we liepen in de rich
ting van Oosterbeek en voor zover ik
wist, was er geen zystraat naar de Ryn.
voordat Je buiten de stad gekomen was.
Waarschynlyk dacht A.A. er precies zo
over.
Zat men Donderdag nog te rekenen
met 27 tot 31 vóór en 15 tot 16 tegen.
Vrijdag was de twee-derde meerderheid
vrijwel zeker. Toen kwam Columbia
met het voorstel, de gehele zaak
naar de commissie terug te sturen met
een uitvoerige opdracht er bij en pas
in het voorjaar de beslissing te nemen,
en Frankrijk's vertegenwoordiger Pa-
rodi stelde daarna een uitstel van 24
uur voor om alsnog een verzoening een
kans te geven. Het laatste werd aange
nomen met o.a. de stem van de V. S.
tegen.
Een „vuil dagwerk" noemde een van
de bovenvermelde bladen dit Vrijdagse
resultaat. Men vreesde, dat een of an
der tussenvoorstel voor de dag zou ko
men, waaraan de Columbiaan gezegd
werd te werken, dat plausibel genoeg
zou zijn om als „procedure"-voorstel,
met een gewone meerderheid te wor
den aanvaard, waarna de zaak op de
lange baan niet gemakkelijk weer de
twee-derden-meerderheid terug zou
vinden, die op dit gunstige ogenblik
verzekerd scheen.
Maar toen de 24 uur voorby' waren
en gisteren om vier uur de tribunes
stampvol journalisten en toeschouwers
zaten, bleek de soep niet bedorven te
zijn, maar alleen helemaal gaar gewor
den. Er was geen eigenlijke verzoe
ningspoging gedaan; president Aranha
had daartoe geen opdracht gehad en
de voorsteller Parodi had het ook niet
als zijn taak beschouwd. De Arabieren
hadden op eigen gelegenheid een ver
klaring uitgewerkt, voorgedragen door
Chamoun van de Libanon, waarin een
aantal beginselen werden geformu
leerd, maar dat, zoals Herschel Johnson
van de V. S. dadelijk kwam verkla
ren, niets anders was dan het minder-
heidsvoorstel van de UNSCOP, dat al
verworpen was.
In de achtereenvolgende verklaringen
van Arabische landen waren 't merk
waardigst de opmerkingen van F ar is el
Khouri (Syrië) over het uitgebleven-
zijn van verzoeningspogingen, niet al
leen in de laatste 24 u., maar gedurende
de gehele tijd van de Assemblée. Zoals
men weet, had de voorzitter van de
Palestina-commissie, Evatt van Austra
lië, twee sub-commissies doen kiezen
voor de bestudering resp. van het meer
derheidsplan en van een Arabisch plan.
Deze subcommissies bestonden ieder
uitsluitend uit voorstanders van dat
plan, waarmee zij zich bezig hielden,
en boden dus geen gelegenheid of aanlei
ding tot verzoeningspogingen. Er was
echter ook een derde commissie, be
staande uit Evatt zelf, geassisteerd door
de Siamees en de IJslander, welke be
paaldelijk conciliatiepogingen tot haar
taak kreeg. 'Misschien zou deze com
missie de aangewezene geweest zijn om
actief te worden gedurende de 24 uur
uitstel, die Parodi had verkregen. Maar
Evatt was al vertrokken en de Siamees
is door zijn nieuwe regering terugge
roepen. Wat Faris el Khouri meedeelde,
gaf overigens de indruk, dat deze com
missie ook tevoren weinig activiteit
heeft ontplooid.
Waarschijnlijk is de verklaring daar
van te zoeken in de tot-geen-compromis-
geneigde houding van beide kanten, en
met name van de Arabieren, die nooit
constructieve bijdragen tot oplossing
hebben gedaan en hun kracht in hun
starheid zochten. Gisteren was het voor
hun zwakke poging te laat. Toch hadden
velen de indruk, dat er méér voor een
compromis gedaan had kunnen zijn en
dat hier een gelegenheid was gemist om,
zo er al geen resultaat te bereiken was,
dan toch ten overvloede alles geprobeerd
te hebben. Maar zoals gezegd, de maal
tijd was gaar. Toen Iran een voorstel in
diende in de geest van wat de Libanon
had voorgedragen, verklaarde de voor
zitter, dat dit geen gewoon procedure-
voorstel was en dus pas na de partitie
zelf in stemming zou gebracht worden.
Hetzelfde verklaarde hij t.a.v. het Co-
lumbiaanse voorstel van de vorige dag,
hetgeen sommigen verbaasde, daar in
het officiële „Journal" van de V.N. ver
meld stond, dat de voorzitter verklaard
had éérst over het Columbiaanse voor
stel te zullen laten stemmen. Maar de
nieuwe beslissing scheen redelijk, daar
de uitvoerige inhoud van het Colum
biaanse voorstel moeilijk kon worden
opgevat alleen maar een kwestie van op
schorting van de discussie te zijn. En de
Columbiaan kwam niet opdagen met het
vereenvoudigde voorstel, dat hij. naar
men zei, in de maak had. Zo kwam on
der enorme spanning de stemming.
Toen Frankrijk vóór stemde, ging er
een applaus op. Vroeger had men al eens
gesist toen Faris el Khouri vrii hatelijk
betoogde, dat de Joden in een Arabische
staat, hoewel een minderheid vormend,
toch grote politieke invloed konden heb
ben: in de V.S. waren zij ook maar een
kleine minderheid, zei hij, en kijk eens
wat een invloed. Bij het aoplaus voor
Frankrijk nu werd de voorzitter boos en
vermaande het publiek met strenge na
druk. En zo kwam het. dat het resultaat
van de stemming door een diepe stilte
werd gevolgd: een stilte, die mets doods
had. maar wel iets groots.
Toen verschenen verscheidene scnu-
derachtige Arabieren op het rostrum om
te verklaren, in het Arabisch en met
citaten uit heilige boeken, dat zn de be
slissing niet als rechtvaardig erkenden.
En daarna trokken zij weg. bitter en
zwijgend, en wachtten niet op de huide
en afscheidssoeeches. waarmee de As
semblée werd toegedekt. Buiten m de
foyers en de gangen zag men Joden ei
kander omhelzen met tranen in de ogen.
Achter hun vreugde lag het leed om de
millioenen. die in de kampen en de gas
kamers zijn omgekomen.
mende winter veel ongerief besparen.
Als het gaat vriezen, is het noodzake-
ïyk onderstaande raadgevingen nauw
keurig op te volgen:
1. Sluit de hoofdkraan "s avonds
zo vroeg mogelijk af, wanneer dit
kan overdag.
Voordat u daartoe overgaat na-
tuurlyk eerst voldoende water in
voorraad nemen. Open het leegloop
kraantje en alle tapkranen en trek
de closet-stortbakken door.
2. Blaas de leidingen door. In vele
gevallen kan dit noodzakelyk zyn.
Begin daarby op zolder en eindig
beneden. U blaast daartoe in elke
kraan met behulp van een gummi-
slang of desnoods met de mond.
Daardoor vloeit het nog in de lei
dingen achtergebleven water door
het leegloopkraantje by de hoofd
kraan weg.
3. Sluit daarna alle kranen. U voor
komt zodoende waterverlies en
eventuele overstroming indien de
hoofdkraan later weer opengedraaid
wordt.
4. De stopkranen by de closet-
stortbakken mogen nimmer gesloten
worden. U moet daaraan dus nooit
draaien.
Te 's-Gravenhage is in de ouderdom
van 72 jaar overleden prof ir. C. L. van
der Bilt Van 1929—1933 was de thans
overledene lid van de Tweede Kamer
voor de Vrijheidsbond. Na het aftreden
van mr. S. J. R. de Monchy in 1940, was
hij gedurende anderhalf jaar waarne
mend-burgemeester van 's-Gravenhage.
Hy was ridder in de orde van de Neder
landse Leeuw en officier van het
Legioen van Eer.
