slli
COMMUNISTISCHE PARTIJ IN DE V.S.
NIET VEELBETEKENEND
Elk partijlid heeft een tiental
„mede-reizigers"
QUFDti
I 1947
1#
SPINNETJE SPIJKER en HOLLETJE HAAIEWIET
Ondergrondse strijd in
vakverenigingen
betere toekomst
tegemoet
erst nacht
Sibajak" naar Zuid-
Afrika
Een i
ZATERDAG 20 DECEMBER'1947
PAGINA 5
Lewis, mijnwerkersleider maar fel
anti-communist
Documentenreproductie
I 2de JAARGANG I
5
Wij tekenen een Kerststal
KERSTBOMEN
Oude Kerstgebruiken
in ons land
TEKÈNCURSUS]
Met o.m. 850 Nederlanders
aan boord
„NIÉUW-HOLLAND"
NAAR ONS LAND
Met 1230 militairen
Middenstandsexamen 1948
Spoel melkflessen om
OOSTENRIJKERTJES IN ONS
LAND AANGEKOMEN
Pauselijke zegen bij
vertrek uit Wenen
NIEtfW SCHIP VOOR DE
V.N.S.
RIJKSMUSEUM VER-
WERFT EEN JAN STEEN
S cheep vaartbericht en
IX 36-jarige Maharadjah van Jaipur wordt met grote eerbied gehuldigd door zijn volk bij gelegenheid van zijn zilveren jubileum
Onder de vele hooggeplaatste personen die de vorst kwamen feliciteren waren o.ade Gouverneur-Generaal eh zijn vrouw
Lord en Lady Mountbatten.
de
(Bijzondere correspondentie)
De Communistische Partij in
V.S. van Amerika, C.P.U.S.A., is
maar klein. Het ledental ligt tjis.
sen de 65 en 70 duizend. De partij is al
groter geweest: 75000 in 1938. Na het
Duits-Russische pact van 1939 verloor zij
veel leden. Browder, partijleider in oor
logstijd, bracht het ledental tot 80000 in
1044. Daar zijn leiding wel eens minder
op de directieven van Moskou lette dan
op de directe partijbelangen in Amerika
zelf, moest hij plaats maken voor William
Z. Poster, wiens radicale Moskouse
richting weer verlies meebracht. Slechts
een betrekkelijk gering deel van het le
dental schijnt uit stabiele partijleden te
bestaan, die de vaste kern van de orga
nisatie vormen; er is zeer veel verloop
en wisseling.
Ook als men een gezaghebbende
schatting volgt, die voor elk partijlid
tien „medereizigers" telt mensen die,
zonder zelf communist te zijn, geheel of
grotendeels meelopen in de politieke-lijn
van de partij, komt men nog niet tot
een millioen.
Een andere schatting is die van dr.
Birkhead, een vroegere zéér vrijzinnige
dominee, die sedert jargn de leider is van
de „Friends of American Democracy
een propaganda-organisatie welke zich
oorspronkelijk richtte thgen het fascis
me en nu ook aandacht besteedt aan de
dictatuur van de andere kant. Hij schat,
dat 25 millioen Amerikanen vatbaar
zijn voor fascisme en 5 millioen voor
communisme. En vanwege die verhou
ding en ook omdat er tegen het com
munisme al veel en tegen het fascisme
Z.i. niet genoeg geageerd wordt, blijft
het front van de „Friénds" naar het
fascisme gericht. De 5 millioen, die hij
vermeldt, zijn zeker geen actieve
„medereizigers", maar eerder gunstige
objecten voor partijpropaganda.
Dat bij deze geringe cijfers, die in
generlei vergelijking staan tot de poli
tieke macht van de communistische
partijen in verscheidene West-Euro-
pese landen, toch het communisme zo
veel aandacht trekt- en sensatie wekt,
moet echter- verklaard worden door het
feit, dat men de communisten juist niet
als een partij beschouwt, die mededingt
in de wedstrijd der partijen om de
macht het zou een mededinger van
minieme afmetingen zijn maar als
een organisatie van elementen, die hun
loyaliteit aan Moskou geven in plaats
van aan de V.S., dus een soort van vijf
de colonne, een gevaar voor de staat,
in vredestijd zowel als ingeval van con
flict. De grote spionnage-processen
het naburige Canada, diverse ontmas
keringen van geheime partijleden, het
onrustig bezit van de atoombom, dca-
gen tot de scherpte van deze opvatting
^Daarnevens is van belang, dat de
eommunisten door hun werkzaamheid in
tal van front-organisaties vaak hun
stempel hebben weten te drukken op
Se politieke activiteit van-het meest
liberale" dat is hier „progressieve"
deel van groepen in de V.S.. terwijl
van de andere kant de conservatieve
groepen de gelegenheid benutten om
liberale strevingen als „communistisch
teDe°0ds!rijden'tegen conununi?me
wordt vooral gestreden op twee wijzen
®n op twee terreinen, nl. in het ambte
narencorps door een grootscheeps on
derzoek naar ieders antecedenterg en
in de vakverenigingen, waar commu
nistisch en anti-commumstasch ^in
de bestuurders in verscheidene benden
een heftige slag leveren om deleidmg.
Daarbij komt dan de mm of meer vage
strijd tegen „invloeden." De organisatie
vari de vakbeweging in Amerika, zo
wel in de A.F.L. (American Federation
of Labor) als in de C.I.O. (Congress of
industrial Organizations) tent ®en ster
ke onafhankelijkheid van afzonderlijke
bonden onder sterk persoonlijke lei
ding. De strijd van de C.I.O. en de
A.F.L. onderling, die elkander vaak een
terrein betwisten, is daar één van de
oorzaken van. De vakbonden lijken
soms enigszins op ondernemingen on
der het zeer persoonlijk beheer van de
baas. In de A.F.L., tot voor kort onder
de mijnwerkersleider Lewis, zijn veel
minder communistische elementen dan
in de C.I.O., waar Lewis, zelf een fel-
anti-communist, ze vroeger heeft bin
nengehaald toen hij de C.I.O. stichtte en
Vaardige organisators nodig had. De
■tegenwoordige leider van de C.I.O.,
Philip Murray, zelf een gelovig katho
liek, tracht de communistische invloed
terug te dringen, maar wordt blijkbaar
katemd door vrees voor desorganisatie.
Een groot succes hebben de anti-com
munisten in de C.I.O. de vorige week
behaald toen Walther Reuther, de voor
zitter van de vakbond in de auto
industrie, op één na de grootste in het
land, tegen de communistisch-getinte
oppositie met een enorme meerderheid
herkozen werd en bij de verdere 'be
stuursverkiezing zijn rood-getinte me
debestuurders, die hem het leven las
tig gemaakt hadden, vrijwel geheel kon
opruimen.
Reuther, die als socialist te boek
staat, had de volle steun van Murray.
De verkiezingen op het congres in At
lantic City waren rumoerig. Eén tegen
stander schold Reuther voor een bond
genoot van Wall Street uit, kuipend om
de V.S. in een oorlog met Rusland te
jagen (een merkwaardig blijk, hoe de
buitenlandse politiek hier op de voor
grond staat). Reuthers volgelingen hiel
den na zijn verkiezing een optocht met
ketelmuziek, een spotlied op de versla
genen zingend, waarvan het refrein zo
iéts was als: „zeg maar aan Jozef (Stalini
dat het mis is".
Dit resultaat zal Murray kunnen ster
ken in pogingen, om in het nationale be
stuur van de C.I.O. eveneens opruiming
te krijgen. Sterke C.I.O.-bonden, waar de
communistische invloed in de leiding
overheersend geacht wordt, zijn echter
o.a. nog die van de zeelieden en de ha
venarbeiders. de kantoorarbeiders, de
electriciteitswerkers. transportarbeiders
en bont- en leerarbeiders.
Het p.unt, waarop de strijd zich vaak
toespitst, is de eis van de nieuwe Taft-
Hartley-arbeidswet, dat leiders van vak
bonden, om onderhandelingsbevoegdheid
te krijgen, moeten verklaren geen com
munist te zijn (hetgeen hen aan gerech
telijke vervolging blootstelt, als blijkt,
dat zij het wél zijn).
In 'de A.F.L. is, zoals gezegd, veel min
der communistische invloed, maar af
wezig is hij niet. Volgens Hoover koestert
men in de partij het plan er 3000 com
munisten binnen te smokkelen.
Edgar J. Hoover is de leider van het
„Federal Bureau of Investigation", dat
tegelijk sluitstuk en arsenaal van vrijwel
alle acties tegen het communisme is. Hoe
wel het bureau niet de leiding gekregen
heeft van de grote ambtenarenkeuring,
levert het practisch het materiaal ervoor.
Sedert van de zomer voor het gerecht
bewezen werd, dat Marzani, een vrij
belangrijke ambtenaar van het State
Department, die onder de oorlog in het
zéér geheime O.S.S. (Office of Strate
gical Services) gewerkt had, onder een
andere naam op de ledenlijst van de C.
P. stond, heeft de regering haar volle
aandacht op de penetratie van de com
munisten in de departementen gericht
en tot een algemene „test" besloten.
Verzet daarentegen van liberale zijde
is niet uitgebleven; men vreest voor
„heksenjacht" en voor aantasting van
de burgerlijke rechten. In enige recen
te gevallen, waarin een aantal ambte
naren plotseling ontslagen wérd wegens
„risico voor de nationale veiligheid", is
de regering enigszins aan de bezwaren
tegemoet gekomen en heeft hen zelf
ontslag laten nemen wat meebrengt
dat het departement andere werkge
vers niet tegen hen behoeft te waar
schuwen en een beroepsinstantie
aangekondigd. Maar de zuivering zelf
wordt zeker voortgezet.
Ook blijft zij niet tot de ambtenarij
beperkt. Het besluit van de film-in
dustrie om communisten te weren is
reeds bekend. Anderen zullen mis
schien nog volgen. Een der sterkste
bestrijders van het communisme in de
vakbeweging, David Dubinsky (van de
Internationale Dameskledingwerkers-
Unie) heeft gezegd: „Geen organisatie
in het Amerikaanse leven is immuun
gebleven voor communistische peuetra-
tie. De vakverenigingen zijn hun specia
le doelwit geweest, maar gehoorzamend
aan hun gecentraliseerde instructies
hebben de communisten zich ook inge
boord in kerkelijke verenigingen, on
derwijsinstellingen, vrouwenclubs, we
tenschappelijke groepen en, geloof het
of niet, in verenigiftgdn van zakenlui."
Is het veiligheidsmotief voor de op
sporing en verwijdering van commu
nisten tastbaar eii wél-omschreven, op
het terrein van politieke en culturele
strevingen is het conflict dikwijls vaag
en brengt daardoor verwarring. Ener
zijds laten, liberale kringen zich span
nen voor het spel van de communis
ten, anderzijds wordt daardoor het
Amerikaanse liberalisme getroffen, als
men .de communisten treft.
Een liberaal schrijver verklaarde- dan
ook onlangs, dat do communistische
partij in de V.S. geen bedreiging is voor
rechts, maar integendeel een grote
hulp, omdat zij links verheelt en
krachteloos maakt. En hij vervolgt:
„Het is volstrekt nodig dat de Ameri
kaanse liberalen, als zij een totaal
bankroet willen voorkomen, terugkeren
tot een besef van morele ernst en vol
strekte trouw aan de feiten. Zolang
links de communisten en medereizigers
niet laat overeind staan om ze te tellen,
zal hun kracht zich blijven uitputten
in een strijd in het donker. De com
munisten zullen niet in staat zijn links
tot een positief pro-Sovjet program te
manoeuvreren. Maar zij kunnen het wel
verhinderen iets positiefs te doen, dat
niet past bij de partijlijn. De commu
nistische invloed verlamt de linkse
richting in de V.S."
Ook dat past misschien m de partij
lijn, die nu eenmaal, volgens de Marx
istische leer,, geen vooruitgang wil, maai
de „kladderadatsch".
Al met al zou men kunnen zeggen,
dat de strijd om het communisme in
de V.S. meer een zaak van buiten
landse dan van binnenlandse politiek is,
en in sommige opzichten zelfs meer een
kwestie van veiligheid dan van politiek.
Met een hooggestemde rede opende
de secretaris van het Algemeen Rijks
archief, de heer C. Bloemen, gister in
Pulchri Studio te Den Haag een expo
sitie van het Nederlands Genootschap
voor Documentproductie. Men vindt op
deze tentoonstelling talrijke machines,
waarmede microreproducties en films
vervaardigd kunnen worden.
De K.L.M.-passagiers ontvangen thans tijdens hun vliegtocht hst taaiste nieuws, het
K.L.M.-World News'', dat in twee edities per dag uitkomt en de belangrijkste berich
ten en beursnoteringen bevat.
niiiiiiiiiiiiiiiillilllllilllllllilllllllliriu
nlllilililllillliiilllilllllllilllllllMlllllr»
omimmimiiinHiimiiiiiHHiiimme
niiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiintttlHiinB
Het was de avond van de eer
ste Kerstdag. Grot^ sneeuwvlok
ken dwarreldenvoortdurend
neer en dewind maakte het
buiten koud en guur. Binnen in
de huiskamers werd het Kerst
feest gevierd.
Ze ook in het gezin Smids. Ze
hadden het avondmaal gebruikt
en zaten nu in de schemer
avond, terwijl ze naar de krij
gertje spelende sneeuwvlokken
keken.
„Moeder, mogen nu de kaars
jes bij het kribje aan," verbrak
Marietje de stilte.
„Hè, ja, moe," vielen de an
dere twee zusjes bij
„Nu goed dan," zei moeder.
Vader stond uit zijn gemak
kelijke stoel op en tilde zijn
jongste dochtertje Marietje op,
om haar de kaarsjes aan te
laten steken.
O, wat stond het kribje mooi
in het licht en het leek wel of
Maria nu nog vriendelijker naar
haar Kindje Jezus, kéék. Met
grote ogen keken de zusjes naar
't tafereeltje in het stalletje.
O, als zü toen toch eens ge
leefd hadden daar in Bethle
hem, wat zouden ze fijne din
gen voor Jezuke meegebracht
hebben: lekker brood met sui
ker en heerlijke melk en vruch
ten .-Maar aan brood en vruch
ten had het kleine Kindje toch
nog niets gehad.
„Zeg, zullen we eens wat lied
jes zingen," zei moeder.
Daar waren ze het allemaal
mee eens. Drie hoge kinderstem
metjes, één wat lagere err de
zware bromstem van vader zon
gen: „Er is een Kindeke gebo
ren"
Met een flinke slag sloeg de
cafédeur dfcht. Daar liep een
vader van zeven kindertjes op
straat, waggelend over de weg.
Een lelijk woord uitend tot de
sneeuwvlokken, die zich al dich
ter om hem heen drongen, liep
hij voort. Hij had die avond het
laatste deeltje van zijn loon
verdronken en wandelde nu be
schonken naar huis. Opeens
bleef hij doodstil staan. In een
huis had men vergeten de gor
dijnen te sluiten en hij kon zien
wat er binnen gebeurde. Hij kon
de kaarsjes voor het stalletje
zien branden en hij kon drie
meisjes-figuren onderscheiden,
die heel dicht bij de kaarsjes
stonden. Hoorde hij daar ook
niet zingen? Hij herinnerde zich
het liedje nog uit zijn jeugd,
toen zün moeder het hem voor
zong: „Stille Nacht, Heilige
Nacht" O, wat klonk dat hoog
en zuiver. De plotseling nuchter
geworden man keek om zich
heen „Ja, alles is stil en kijk,
hoe de sterren fonkelen aan de
zwarte lucht en hoe de sneeuw
A'alt, zoals in die heilige nacht
in Bethlehem," fluisterde hij tot
zichzelf. „Alles slaapt en slui
mert zacht," zongen de meisjes.
Nu dacht de man aan zijn
arme vrouw en kinderen, hoe
zij nu bibberden van de kou in
de bedsteden, bijna zonder de
kens, terwijl ze niets gegeten
hadden. Nog even luisterde hij
naar de wonderzoete stemme
tjes, toen sloeg hij met een
lichte en veerkrachtige stap,
zoals hij vroeger altijd bezeten
had, de weg naar huis in.
Van nu af aan zou alles an
ders worden Hij en zijn gezin
gingen een betere toekomst te
gemoet.
(Ingezonden door een van
onze trouwe lezeresjes).
De sterren staan stralend te
fonkTen,
Het maantje schijnt vriend'ljk
en zacht
Een klein, teder Kind Is ga-
boren
In het midden dier heilige
nacht
De herders, zij hoeden ban
kudden.
De schaapjes zo donzig, so
zacht;
'n Bng'leneehaer roept hen naar
het kribje
In het midden dier heilige
nacht
Zij zijn dan naar de stalie ga-
togen.
Naar Jesuke lieflijk en teer;
Maria, zij streelde heur Kindje
En Joseph keek teer op Hem
De kerstboom wordt versierd.
iiiHHiiiiiiiiHHimimiMiiirHmmmiMiiiiiiniHHiiBfmtHimimiiiiiiiMMtHMiHiiMHiHtmmHmm
Als het tegen Kerstmis loopt,
zie je in de grote steden op
straat en dp pleinen kerst
boompjes verkopen en wellicht
kopen jullie of je ouders zo'n
aardig denneboompje. Het is
echter een heel verschil of je
een den- of een sparre-
boompje' koopt. Of, wat wel eens
gebeurt, dat iemand, die in een
bosrijke streek vpont, een den
netje mee naar huis neemt
ën dan waarschijnlijk nog van
andermans terrein om het
thuis als kerstboom te versieren.
Men is soms verbaasd, dat dit
boompje zich slecht leent voor
een mooie verslering. Ben spar
leent zich namelijk veel beter
voor kerstboom door het mooie
waaiervormige afhangende
groen. De spar heeft regelmatig
geplaatste zijtakken, die niet
alleen zo 'geschikt zijn om er
versiering aan te brengen, maar
ook om het dragen van kaarsen
zijn ze doelmatig. De denne-
boompjes zijn onregelmatiger
van vorm. Sparren komen ech
ter in Nederland niet zo veel
voor; deze groeien vooral in het
buitenland tegen of op de ber
gen
In Drente wordt de eerste
Kerstdag nog Midwinter ge
noemd en daar zeer plechtig
gevierd. De tweede Kerstdag
heet Sunt-Steffen (Sint Ste-
phanus) en geeft aanleiding tot
vreugde én pret. Te Emmen ge
ven arme kinderen bij de boe
ren een stukje brood of een-
„topje" hooi aan de koeien en
zeggen dan tot de eigenaars: „Ik
steffen jöe koe" (Steffen' wil
waarschijnlijk zeggen; ik zegen
u of uw koe in de naam van
Sint Stefaan).
Te Borger bestaat eenzelfde
gebruik. Daar lopen de kleine
jongens met een bosje hooi on
der de arm van bet ene huls
naar het andere onder het zin
gen van:
„Hum, koe, hum,
Sunt Steffen is gekomen.
Hard gelopenduur verkopen,
Honderd gulden veur die koe
En een dikke stoetbrugg toe."
Nu het tegen Kerstmis loopt,
gaan we een voorstelling maken
van een kribbe met het voorop
gezette doel, als deze klaar is,
haar uit te knippen en op te
plakken. De kerststal, die we
gaan maken, bestaat uit een
silhouet, dat wil zeggen een
schaduwbeeld of omtrekteke-
ning, waarbij je uitsluitend de
figuren moet tekenen met om
treklijnen, anders wordt het te
moeilijk. Dat wil echter niet
zeggen, dat je uitsluitend een
zwart-wit-tekening moet ma
ken. Je moogt vanzelfsprekend
er ook kleuren op aanbrengen.
Eerst teken je een stal met es -
eenvoudig schuin dak er bcve -
Op de vloer in het midden -
figuren bijv brum of licht vio
let de ster rood of wit. Als je
hiermee klaar bent, plak je
alles op dpn, stevig bordcarton
en dan ga je het uitknippen of
uitsnijden. Er ontstaat dan een
silhouet, dus wat op het voor
beeld zwart is. Onder een kerst
boom met een klein lichtje er
achter maakt dit een aardig
effect. Het lichtje mag je na
tuurlijk niet -
Drie Wijzen, hun kamelen be
teden.
Zij spoedden naar Jesus,van ver.
Zij wisten: dit was de Verlosser,
En volgden de wond're eter.
Zij kwamen bet Kindje aanbid
den
En bogen hun hoofden ter neer.
Zij boden hun kostbare gaven.
Bewezen aan Jesus verf eer.
(Sogez. R. 2J
je de kribbe en daar overheen ge
bogen teken je Maria. Daarach
ter, staande, St. Joseph, Rechts
van de kribbe teken je de drie
herders. Dat moet iéder op zijn
eigen manier doen: eenvoudig
en dus alleen de omtreklijnen.
De ster teken je in het midden
van de stal of er boven. Om
het geheel wat aantrekkelijker
te maken, zet je aan weerskan
ten enige kerstbomen (sparren).
Je kunt alles wat fleuriger ma
ken door er wat kleur in wa
terverf of met krijt op aan te
brengen. Het dak schilder je
geel, de sparren groen en de
Spin was ineens
klaar wakker. Hij
sprong overeind, tuur
de met zijn hand bo
ven de ogen het
strand en de zee af,
toen wees hij met zijn
uitgestrekte hand m
de .verte; „Daar gaan
ze, Holletje, die schur
ken, daar gaan ze met onze
boot, ons goud en ons eten. Nu
hebben we niets meer."
„Niets meer?" lachte Holle
tje. „We hebben toch zeker
onze pilletjes nog. Wè kunnen
toch zeker naar onze eigen eeuw
terugkeren."
„En Valentijn dan?" zei Spin
plechtig.
„Da's waar," zuchtte Holle
tje, het hoofd buigend.
„We hebben Otellio beloofd
Valentijn bij zijn vader terug
te brengen. Ja, en dat moet ge
beuren, Hol."
„Maar dan zullen we toch
eerst van dit eiland af moeten."
„Juist en daarom zit er niets
anders op, dan dat we een vlot
gaan bouwen," besliste Spinne
tje. „Kom mee. Ik heb gister
avond hier en daar wat hout
zien liggen. Dat zullen we wel
op de een of andere manier
aan elkaar kunnen binden."
De twee magere mannen trok
ken er op uit. Het geluk was
met hen. Na enkele uren had
den ze iets in elkaar geprutst,
waarop ze de tocht over de
grote zee konden -wagen. 2waar
waren de kereltjes niet, zodat
het vlot gemakkelijk drijvende
bleef. Maar ieder zeil
of stuur ontbrak; de
zee had dus vrü spel
met hen. Spinnetje en
Holletje voelden zien
echter volkomen op
hun gemak. Ze lagen
lang-uit op het vlot, AjTjf
broederlijk naast el-
kaar. Om beurten
richtten zij zich op <xn te
zien of de zee hen soms op
een of ander strand zou spoe
len. Het leek echter wei af er
geen land meer op de wereld
was. Toch kwam er redding.
Plotseling ontdekte Spinnetje in
de verte een schip.
„Staan, Holletje," gebood hij.
..Staan en zwaaien. We zijn
gered. Kijkdat schjp komt
onze kant uit."
En werkelijk,' de masten en
zeilen werden steeds groter en
niet lang duurde het of het
vlot lag tegen het schip aan. Er
boog zich iemand over de rand
heen en e*>n spotlach v^erklonk.
echt HoHaodse Mist en regen
gingen gisteren 850 Nederlanders en
150 buitenlanders, onder wie Engel
sen, Zuid-Afrikaners, Zwitsers, po
len en Duitsers, aan boord van bet
door de Nederlandse regering van
gecharterde nus. „Sibajak", om in
het zonnige Zuid-Afrika hun for-
de Koninklijke Rotterdamse Lloyd
tuin te gaan zoeken.
Het zijn geen avonturiers, maar allen
nurnwn, die reeds een betrekking in de
Unie hebben aanvaard, daar familie
hebben of vaklieden zijn, waaraan in
Zuid-Afrika grote behoefte bestaat.
Verkopers, kantoorbedienden, bouwvak
arbeiders, textielarbeiders, kortom ver
tegenwoordigers van bijna alle Neder
landse ambachten troffen wij aan, ter-
wijlNlaarnaast vele vrouwen de grote reis
aanvaarden om zich bij hun echtgenoten
te gaan voegen, die reeds eerder zijn
vertrokken. Zó komt het dat ongeveer
250 kinderen zich onder de passagiers
bevinden.
De „Sibajak", die als troepenschip
heeft gevaren, is geheel voor passagiers,
vervoer .gerestaureerd, hoewel de ruim-
accomodatie met „standies'', waar 600
passagiers kunnen verblijven, nog is ge
handhaafd. De verblijven van de be
manning zijn verbeterd en voor de
tweede klas-passagiers is een salon in
gericht. De machinekamer is aan een
grondig onderzoek onderworpen en alle
motoren zijn „overhaald". De IIolland-
Af rika Lijn, die de dienst op Zuid-
Afrika verzorgt, bezat slechts vracht
schepen, zodat de Nederlandse regering
de „Sibajak" heeft gecharterd. On» zijn
vrij grote hutaccomodaiie. plaats bie
dend aan 400 personen, werd dit schip
bijzonder geschikt geacht.
Wij spraken de heer Kreuger, ehef
van de passage-afdeling van de Holland-
Afrika Lijn, bij wie adspirant-emigraten
zich aanmelden voor de passagierslijst/
Hij vertelde ons, dat nog ca. zeven a
achtduizend personen op deze lijst staan,
terwijl per dag 50 a 100 aanmeldingen
binnenkomen.
t
De „Nieuw-Holland", die 12 December
met 1230 Nederlandse militairen, die uit
Indië repatriëren, uit Batavia is vertrok
ken, wordt 9 Januari in Amsterdam
verwacht.
i"
Het 14de examen voor het Midden
standsdiploma Algemene Handellkennis
wordt voor wat het schriftelijk gedeelte
betreft afgenomen Dinsdag 18, Woensdag
19 en Donderdag 20 Mei 1948 en voor
wat het mondelinge gedeelte aangaat
Maandag 26 Juü 1948 en volgende dagen.
De' inschrijving sluit 24 Januari 1948.
Voor verdere bijzonderheden «ie men de
advertentie in dit nummer.
Er is nog steeds een groot tekort aan
melkflessen. Het publiek kan door de
flessen gereinigd zo snel mogelijk aan
de melkhandelaar terug te geven, mee
helpen de bezwaren van dit tekort te
beperken. Spoel' de lege fles direct om,
dan kunnen de melkresten niet aandra
gen. De melkinrichtingen beschikken
schaars over reinigingsmiddelen en
schone flessen bevorderen de kwaliteit
van de flessetimelk.
23 December a.s. zal de minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening
te Londen de Nederlandse geschenkzen
ding vaiarzen officieel aan de Engelse
regering aanbieden.
Na een reis van 36 uren kwam Vrij
dagavond met grote vertraging een trein
met 500 Oostenrijkertjes uit Wenen,
warm gekleed, maar in kiüle wagons, te
Venlo aan. Het transport was vergezeld
van 23 Rode-Kruis-dames, die vertelden,
dat het een bijzonder indrukwekkend
unoment was geweest, toen Kardinaal
Innitzer vóór het vertrek uit de Oosten
rijkse hoofdstad de Pauselijke zegen gaf.
Te voren had de Kardinaal de dames in
audiëntie ontvangen en van zjjn grote
waardering voor het Nederlandse Rode-
Kruiswerk getuigd.
Ondanks het weinig opwekkende weer
was er een. zeer enthousiaste stemming
onder de kinderen, die vandaag verder
doorreizen naar hun pleegouders in Til
burg en omgeving.
Door de indienststeüling van het m.s.
„Annenkerk", dat na een geslaagde drie
daagse. proeftocht van de dok- en werf-
maatschappij Wilton-Fijenoord N.V. te
Schiedam werd overgenomen, is de vloot
van de Ver. Ned. Scheepvaartmaat
schappij te Den Haag thans tot 32 sche
pen uitgebreid. Voor de oorlog telde deze
vloot 23 schepen.
De „Annenkerk" is bestemd voor de
dienst op de HollandAustralië-lijn. Het
schip zal 27 December a.s. zijn maiden
trip beginnen en de route naar Australië
via het Suezkanaal nemen. De terugtocht
gaat evenwel langs de kust van West-
Afrika.
De Veiligheidsraad heeft met 9 tegen 2
stemmen besloten, dat de veto-kwestie
op de agenda zal blijven. Van Russische
zijde is herhaaldelijk geprobeerd dit punt
te krijgen.
Het Rijksmuseum heeft dezer dagen
een Jan Steen verworven, voorstellende
de Aanbidding der herders. Het doek be
vond zich tot dusverre in een particu
liere Nederlandse verzameling, maar was
reeds bekend van tentoonstellingen in
het Museum Boymans en in tapt Rijks
museum. Het moet tussen 1650 en 1660
ontstaan zijn. De geestigste wan onze
schilders heeft dit religieuze thema met
teerheid en humor vertolkt. Hij legde
de nadruk op de anecdotische kant van
het verhaal en treft door de natuurlijke
menselijkheid van zijn voorstelling der
heilige gebeurtenis.
Van de Kerstdagen af zal anen deze
Jan Steen in de zalen van devDrtrcker1
uitbouw kunnen zien.
AL HEN A 18 v. Rott te Rio Janeiro.
ALPHARD 19 v. Pemamb. te Bahia.
ANTONIA 17 v. Batavia te Mirj.
BERKEL p. 17 Lias Palm. n. Zaandam.
BANTAM 17 xv. Pt. Swetth. n. Ji. York.
CHAMA 18 v. Abadan te Haifa.
COLYTTO 18 v. R'dam te Bagnoli.
GADILA 15 v. Port Said te Abatian.
GR. BEER 22 v. Amst te Batavia verw.
INDRAPOERA p. 19 Dover n. Batavia.
KOTA GEDE 19 in Suezkanaal.
LIEVEVR.K. p. 19 Stromb'i n. Basra.
MOLENKERK n. Kobe 19 te Pt. Said.
MURENA n. Rott. 18 te Las Piedras.
OVULA 17 v. Sydney n. Brisbane.
POELAU LAUT p. 19 Guardafui.
SOMMELSDIJK 19 v. Londen n. Antw.
STR. SOENDA 18 te Port Elisabeth.
TARIA 16 v. Pt. Lincoln n. Bahrein.
TITUS 19 v. Rott. te Valencia.
THEMISTO 18 v. St. Vincent n. Rott
TASMAN p. 17 Thursdav-isL n. Eiat.
ZONNEWIJK p. 18 Madeira n. Rout.
AALSDIJK 19 v. Rott. n. N. York.
ANTH. LEEUWENH. 18 v. Dakar :n. Ad.
DELFSHAVEN 17 v. B. Aires te Rosario.
DORDRECHT Rd.-Abadan 19 v. Suez.
EDAM 18 v. Baltim. te Newp. News.
EEMLAND A'd.-B. Air. 16 v. Santos.
JAVA MAIL N. York-Java 16 te Aiien
NASSAU 18 te Manilla.
OOTMARSUM 19 v. R d. n. H. Roads.
RIOUW 19 v. N. Orl. te P. Said.
ROEPAT 18 v. Momb. te P. Louis
SARPEDON 16 v. N. York n. P. au Pr.
TABIAN Bat.-Amst. 18 te Singap.
TERNATE 18 v. N. Orl. n. Kaapst
WELTEVR. Casabl.-R'dam p. 19 Faust
WESTERDAM 21 aan H. I
