MICHAEL WAS GEDWONGEN
AF TE TREDEN
V E
DHR VROUW
E
s
DE KRATER
KALA)
ZOEKT EGYPTE DE VRIENDSCHAP VAN
GROOT-BRITTANNIË WEER?
Als we onder zijn
Denkt aan Petkov
MONSIEUR VERDOUX
Het voorste legioen
De rust in het Nabije Oosten is een
gemeenschappelijk belang
Herriot voorzitter van
Franse Assemblée
Eerst na heftige woordenwisseling stemde
hij toe afstand te doen
riGejj
hobs7
Sihoop
LDonnmü
feer scheppen
Aardappeltapioca gebr
Jaarverslag van de St.
Vincentiusvereniging
De werkelijke
van
WOENSDAG 14 JANUARI 1948
PAGINA 3
BUITENLANDS OVERZICHT
DIMITROV WAARSCHUWT
BULGAARSE SOCIALISTEN
Vrij gunstig beeld
NIEUWE ACTIE VAN DE
NIWIN
Als Rheumatische pijnen
U het leven vergallen
Toneelstuk voor K.R.O.-
microfoon
SECRETARIS K.V.P.
VOOR DE RADIO
-
Terwijl de Arabieren in het algemeen
bijzonder veel aandacht besteden
aan het Palestijnse vraagstuk, heeft
de Egyptische regering zich in dit opzicht
de laatste tijd nogal op de vlakte gehou
den. Ofschoon de leiding in deze kwestie
ongetwijfeld bij de belangrijkste der Ara
bische staten, Egypte, zou kunnen liggen,
b dit toch niet het gevat. Dit betekent
hiet dat de zaak de regering te Kaïro
biet ter harte gaat. Het nationalisme
drukt nog evenzeer zijn stempel op haar
daden als tevoren en beperkt zich nog
ahijd niet tot het eigen land: het omvat
de gehele „Arabische wereld". Het heeft
er echter de schijn van, dat Paroek's
raadslieden de soep niet zó heet willen
eten als hun volk en de andere regerin
gen der Arabische Liga zouden wensen.
De reden hiervoor moet wel zijn, dat
Egypte er weinig voor voelt Palestina
tot een haard van onrust te maken in
een omgeving", waar de Egyptische be-
'angen groot zijn. Dat het werkelijk zulk
£cn haard van onrust worden zal, is
dier waarschijnlijkst geworden sedert de
Engelsen besloten hebben het Heilig
-■and te verlaten. En sinds dé dag, waar
op Engeland de wereld van dit besluit
bp de hoogte bracht, is de Egyptische
houding ten aanzien van Palestina, doch
ook ten aanzien van Engeland zelf, ver
anderd. Er is Iets van de vroegere
scherpe toon afgegaan, hetgeen merk
baar werd in afzijdigheid (voorzover
het bondgenootschap der Arabische sta-
ton deze tenminste toelaat) jegens Pa
lestina, en In bereidheid met Engeland
tot een accoord te komen omtrent de
tussen Londen en Kaïro hangende pro
blemen.
Em belangrijke stap in de richting
van dit accoord is de financiële
overeenkomst, welke de Britse am
bassadeur te Kaïro dezer dagen voor zijn
^gering afsloot. Echter niet meer dan
ten stap, hoogstens een voorteken. De
..Economist" wees er Zaterdag j.l. op, dat
Droot-Brittannlë en Egypte, hoewel dik
wijls weinig eensgezind, toch altijd teza
men optreden wanneer hun gemeen
schappelijke belangen in de knel komen.
voorbeeld daarvan was dë eenheid
Van handelen tegen Mussolini's Abes-
sÜnse campagne in 1936 en wellicht, al»
hus het weekblad, levert de toestand in
Ealesttna het volgende voorbeeld. Egypte
heeft Engeland nodig, om de Palestijnse
«"Oebelen inderdaad tot Palestina beperkt
*e houden, en is daarom misschien be-
teid tot concessies in het vraagstuk
'an de Soedan, welks onoplosbaarheid de
'eden werd voor het afspringen van een
°rits-Egyptisch verdrag in Maart van
bet vorig jaar en zelfs voor een Egyp-
'lsehe démarche te Lake Success, die
^etigens op een fiasco uitliep,
t^.okrashy Pasja, de eerste minister te
afro, heèft ten aanzien van de Soe-
enkele voorstellen gedaan, die thans,
net onderwerp van bespreking uitmaken
'li Londense regeringskringen. Nokrashy
deed zijn voorstellen in de vorm van
correcties op de Soedannese ontwerp-
grondwet en liet erbij verstaan, dat zij
een laatste bod waren Hoe gevaarlij-
hor echter de situatie in Palestina voor
de rust in het Nabije Oosten wordt, des
te meer zullen de Egyptenaren tot ma
tiging van hun eisen geneigd zijn.
Wat van meer gewicht is dan de di
recte inhoud van de voorstellen of hun
kansen °P aanvaarding is het feit, dat
Egypte kennelijk de tien maanden gele
den afgebroken onderhandelingen weer
verlangt op te vatten. Na een periode
van afkeer jegens de Britten, van ge
deeltelijke openstelling voor Amerikaanse
invloeden, zoekt men te Kaïro weer de
vriendschap van Engeland. Vriendschap
evenwel waarvan men zich slechts kan
verzekeren voor de prijs die Londen niet
wilde verlagen: afstand van de Egypti
sche aanspraken op de Soedan. Het pleit
voor Nokrashy's nuchterheid, dat hij zich
niet langer vastklampt aan deze waar
deloos gebleken aanspraken en zijn volk
durft te trotseren door ze, hoewel zo
weinig mogelijk, te laten vallen.
De Franse Nationale Vergadering
heeft Dinsdag Edouard Herriot, de leider
der radicaal-socialisten, met 317 stem
men herkozen als voorzitter. De enige
tegencandidaat, de communist Raoul
Calas kreeg 174 stemmen.
In de Raad der Republiek werd de
radicaal-socialist Gaston Monnerville als
voorzitter gekozen. Hij kreeg 194 stem
men. De communistische tegencandidaat
Maranne 75.
Een hevig tumult brak los in de Na
tionale Vergadering, toen de 86-jarige
communistische afgevaardigde Marcel
Cachin, die volgens de traditie als oud
ste afgevaardigde de eerste zitting van
de assemblée leidde, in zijn openings
rede niet, zoals dat gebruikelijk is, een
overzicht gaf van de toestand in het
algemeen, zonder daarbij polemische
kwesties aan te roeren, doch de politiek
van zijn party schetste. Toen hy daarby
aandrong op het nemen van stappen
ter beëindiging van de oorlog in Grie
kenland, Indo-China en Indonesië,
barstte een tumult los en verlieten de
rechtse afgevaardigden onder luid pro
testgeroep de zaal. De communisten
stonden op en juichten Cachin luide
toe.
„Hoedt u voor Petkov's lot" zeide de
Bulgaarse premier Dimitrov tot de so
cialistische leden van het Bulgaarse par
lement, toen deze de begroting aan
vielen. „Ik heb vroeger Petkov en zijn
volgelingen gewaarschuwd. U kent het
resultaat. Als gij niet poogt verstandiger
te worden, zult gy van het volk een
les krijgen, die u zal heugen tot de
jongste dag". Dimitrov zei, dat de so
cialisten moed hebben gevat door de
aanwezigheid van Amerikaanse oorlogs
schepen in de Middellandse Zee. „Gij
hoopt op Amerikaanse interventie", riep
de premier, „maar let wel, ge zult uw
vingers branden".
Dimitrov verklaarde nog, dat de tegen
Petkov uitgesproken doodstraf mogelijk
in gevangenisstraf zou zijn veranderd,
indien het buitenland niet had geïnter
venieerd of een ultimatum had willen
stellen „aan de souvereine Bulgaarse
justitie".
De 'premier maakte ook bekend, dat
Bulgarije een verdrag van militaire bij
stand met de Sovjet-Unie, Tsjecho-
slowakije en Hongarije zal sluiten.
Alle verdragen van militaire bijstand,
die deze winter tussen de verschillende
pro-Russische landen zijn afgesloten, zijn
van hetzelfde type, dat oorspronkelijk
door maarschalk Tito werd ontworpen.
Zij hebben een looptijd van 20 jaar en
van de ondertekenaars wordt geëist, dat
zij elkaar te hulp komen ingeval van
agressie door een derde mogendheid.
„Koning Michael werd gedwongen af
te treden, omdat de Roemeense leiders
het plan voor een Roemeens-Bulgaars-
Yougoslavische Unie willen verwezen
lijken en de „regering-Markot" in Grie
kenland willen erkennen, wat volgens de
Roemeense grondwet niet mogelyk is,'»
aldus verklaarde een lid van de Roe
meense hofhouding in Wenen. De ko
ning weigerde zijn medewerking, waar
na de regering de koning tot aftreden
dwong.
De zegsman zeide, dat de oprichting
van de Unie binnenkort zal plaats vin
den. Opzet is o. a. steunverlening aan
de guerilla-beweging van Markos.
Op 20 December ging Michael naar
Boekarest in de mening, de goedkeuring
van het kabinet voor zyn huwelijk te
verkrijgen. Men legde hem echter een'
redevoering voor, waarin hy zyn abdi
catie mededeelde. Na een heftige woor
denwisseling gaf de koning toe. Hij
wees een aanbod van zijn ïyfgarde af,
die aanbood gewapende tegenstand te
bieden.
De zegsman zei voorts, dat er ..zicht
bare tekens" zyn, dat de Balkan-fede
ratie spoedig een feit zal worden. Het
is de bedoeling, dat deze later in de
Sovjet-Unie wordt opgenomen. Hy ver
klaarde ook, dat Groza binnenkort zal
moeten aftreden om plaats te maken
voor Anna Pauker, de minister van Bui
tenlandse zaken en „werkëiyke heer
seres" over Roemenië.
De troonsafstand en het vertrek van
da koning stonden onder toezicht van
de Russische officier Nikolsl, leider van
de Russische geheime politie in Roe
menië.
Moderne woningbouw Natuurlijk, dat verandert de zaak
Millionnair eist millioenen - Onverbeterlijk - Fortuin in de kachel
Beloonde levenslust Hondenwijsheid
Oorlogsinvalide William Alfred Grif
fin woont in een door de Ameri
kaanse regering beschikbaar ge-
Jtold en door diezelfde regering gebouwd
aUis. Dezer dagen was zijn achtjarig
pontje in de gang met een balkan het
5Pelen. En de bal ging recht door de
|?bur heen! Grif fin heeft de Bond van
°°rlogsveteranen hiervan op de hoogte
g«steld. Deze is de kwaliteit van de wo-
„tog komen onderzoeken en heeft ver-
Vol§ehS een protest op het Witte Huis
Gedeponeerd.
Volgens de „Figaro" was een Engels
meisje, bevreeë# voor bombarde-
menten, tüdens de oorlog naar het
P'atteland gevlucht. Zij woonde daar in
en hutje en verwarmde zich, toen de
"inter aanbrak, aan een klein, primitief
Racheltje. Licht had zij er niet. Ze be-
"lelP zich met een petroleumlampje. Na-
duriijk was er ook geen water. Zij haal-
de dat op de dichtstbyzynde boerderü,
™a$te zich onder de pomp en kookte op
daar kacheltje. Toen de oorlog ten einde
as. keerde het meisje naar haar woon
staats terug. Dezer dagen bezocht ze nog
ns haar vroegere toevluchtsoord. Het
ntje was niet meer te herkennen. Er
as electrisch licht aangebracht, een
ectrische kachel zorgde voor een aan
name temperatuur en in een hoek was
.Waar een kraan. „Ja," zei de eigenaar,
•de moet weten, ik zet hier tegenwoordig
Qe koeien."
Ik zal hét van Ford winnen, al moet
het my m'n laatste stuiver kosten",
zei Zaterdag 1.1. de tractorbouwer en
muiionnair Jerry Ferguson, een Engels-
v„an' die een eis tot schadevergoeding
ltan liefst 62.775.000 pond sterling heeft
gediend tegen de Amerikaanse Ford
son ComPany. In 1939 vertrok Fergu-
n naar de Verenigde Staten met een
j,Vlllding op het gebied van tractoren.
had er meer dan 20 jaar aan ge-
rkt," vertelde Ferguson, „en mijn vin-
d n8 was werkeiyk iets bijzonders." Ook
in 'nmiddels overleden Henry Ford was
de wolken. Er werd een afspraak ge-
ten - volgens welke de nieuwe tracto-
dieri111 Amerika zouden worden vervaar-
deie Ford en Ferguson zouden de winst
leef.?' 06 winst was groot en zolang Ford
ter H alles g°ed- Daarna werd ech-
ge de hiding der Ford Motor Company
4a'^rgamseerd, en van winstuitkering
VoIpo uitvinder was geen sprake meer.
conr.,^ Perguson worden er thans in de
CnU"fend® fabriÊk Per dag 250 trac-
ihaakt °Sens de nieuwe bouwmethode ge
melijk 5on nd 1948 zullen het er vermoe-
ooo per dag zyn.
Junes Wheeler, wegens diefstal ver
oordeeld, had zijn straftijd in de ge
vangenis van Columbus (Ind., V.S.)
uitgezeten. By zijn vertrek stal hy ech
ter 16 theelepeltjes uit de gevangems-
cantine. Men ontdekte het tijdig, het
vertrek ging niet door, en Wheeler zit
nog.
Hoewel het met de winter nogal
meevalt, vond mevrouw Berthe
de Witte het toch koud genoeg
om de kachel aan te maken. Ze zocht
wat houtjes, vond een prop papier,
stopte dat alles in haar Salamander,
hield de lucifer erbij, en genoot alvast
van het roken van het vuur. Slechts een
ogenblik. Toen realiseerde ze zich, dat
ze geen krant gebruikt had, doch iets
dat op tafel gelegen had. Ijlings tracht
te ze het vuur te doven. Maar te laat.
Het bleek, dat ze onnadenkend een
bundeltje bankbiljetten ter waarde van
60.000 francs had verbrand.
Een karper van vier pond, die met
een aantal soortgenoten per vlieg
tuig uit Joegoslavië naar Londen
was gebracht, was nog springlevend en
sloeg nog lustig met zijn staart, toen hij
in een viswinkel, ergens in het Noord-
Westen van Londen, arriveerde. De
winkelier kon het niet van zich verkrij
gen het dier, dat zo taai het leven had
bewaard, te doden. Hij bracht het per
taxi naar de „Zoo", de Londense „Artis",
waar het thans in het aquarium rond
zwemt.
Uit Kelso (Wash., V.S.) het volgende
bericht over de dierenwereld. Een
dame zette een advertentie, waar
in ze twee honden te koop aanbood en
waarin ze niet haar adres, maar slechts
haar telefoonnummer opgaf. Niemand
belde ofschoon 't toch heel beste honden
waren. De honden bleken n.l. zelfs
beter dan de eigenaresse wel had ver
moed: ze hadden de telefoonleiding
stukgebeten. De dame heeft geen tweede
advertentie gezet.
en niet onbelangrijk kle
dingstuk in onze garde
robe is de robe de
chambre, ochtendjapon of hoe
men het maar noemen wil.
Het is de niet-vervulde droom
van menige vrouw, die haar
punten hard nodig heeft voor
de meer noodzakelijke kleding
voor het gezin. Daar komt bij,
dat de grote rose of licht
blauwe gevallen, die men
soms in de etalages ziet staan,
tamelijk kostbaar zijn.
Toch heeft de mode veel op
met deze prettige en gemak
kelijke japonnen, die niet al
leen des morgens vroeg wor
den gedragen om het ontbijt
voor manlief klaar te zetten
en de kinderen klaar te ma
ken voor kerk en school, maar
die, in een meer passende
kleur en uitvoering, ook des
avonds, als we „onder ons"
zijn, gedragen kunnen wor
den. De originele modellen van
de grote Franse huizen zijn
soms zeer kostbaar uitgevoerd
in combinaties van velours en
zijde, royaal gemaakt met
een overvloed van materiaal
en soms zo mooi van snit. dat
zij aan een chique avondjapon
doen denken, met dit verschil,
dat ze met een kleine punthals
gesloten zyn en van lange en
soms zeer wyde mouwen zijn
voorzien. Er is echter ook een
grote verscheidenheid van
mooie, eenvoudige en practi-
sche modellen, soms gemaakt
sproken" taille, dus niet het
z.g. badjas-model. De mouwen
zijn wyd en hebben soms een
omslag van andere stof. even
als de kraag en revers. Wij
geven hierbij" een afbeelding
van een aardig model met ca
puchon. dat van practisch nut
kan zijn. Er behoort een cein
tuur om gedragen te worden.
Men kan ook zoals de an
dere afbeelding laat zien
een reep in de taille zetten van
mooie gestreepte zyde met uit
einden. die gestrikt kunnen
worden. Dit laatste model
heeft geen kraag en is met
knopen tamelijk ver over el
kaar gesloten.
Er zijn natuurlyk tal van
variaties mogelijk en het zou
te ver voeren, ze alle te be
schrijven. Maar iedere vrouw,
die zich des ochtends of des
avonds in een gemakkelijk
kledingstuk wil hullen en een
lap er voor weet te vinden,
kan met inachtneming van
het bovenstaande haar fantasie
laten werken en haar handig
heid op dankbaar stemmende
wyze productief maken.
TRUUS.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiitiiiiiiMiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiimi|^iiiiiimiiHiii
Waarvoor kunnen we
>ruiken
in in iiiii in i in i ui i ui urn m luim: ii nu ui in mui ii m ui mui!
A I li Waarvoor ku
Al sedert het begin van de over in een met koud water om-
oorlog hebben de huisvrouwen gespoelde vorm, laat de pud-
de echte sago en tapioca, waar- ding geheel koud en styf wor-
van zy zo graag gebruik maken den. Stort hem op een scho-
als vulsel in soep en als bind- tel en presenteer er een vanil-
van het geruite flanel dat men middel voor pudding en scho- lesaus by.
tegenwoordig dikwijls in de "teltjes, moeten missen. Er wordt
manufacturenwinkels en tex- laatste jaren een vervan-
tielzaken aantreft. Hoewel ge- gingsmiddel in de handel ge
woon flanel, doet het met zijn bracht, dat wel niet geheel en
mooie warme tinten denken al de plaats van deze natuur-
aan een dunne stof. Een och- producten kan innemen, maar
tendjapon behoort lang te we kunnen hiervan toch ook
zijn en tamelijk wyd. Het smakeiyke gerechten bereiden.
Tapiocaschoteltje
1y^ dl. melk, 75 gr. tapioca, 1
citroenschilletje, 1 eit 45 gr. sui
ker.
meest practische model is ge
maakt met brede overslagen,
schuin over elkaar geslagen,
hoewel men ook modellen ziet,
welke -«van boven naar bene
den met een rechte lange rij
knoopjes worden gesloten. De
modellen hebben een „uitge-
Tapiocapap
1 liter melk, 4 i 5 eetlepels
suiker, eên snufje zout, 50 gr.
aardappeltapioca, een citroen
schilletje.
Breng de melk met de suiker,
het zout en het citroenschilletje
aan de kook. Voeg er dan de
aaTdappeltapioca, die ongeveer
een half uur in een dl. koud
water geweekt heeft, aan toe
en laat de pap zonder roeren
zachtjes koken tot de tapioca ge
heel doorschynend is.
Tapiocapudding
1 flesje bessensap, liter
water, 75 gr suiker een citroen-, stukje*bloemkol,''^n
schilletje of een stukje pypka stukje wortel, 40 gr. tapioca,
neel, 100 gr. tapioca. t bouillon-aroma.
Breng het bessensap met het
water, de suiker en het citroen- Smelt de boter, voeg er de
schilletje of het stukje pypka- fyngesnipperde en gewassen
neel lqngzaam onder af en toe groente aan toe en laat deze
Breng de melk aan de kook
met het citroenschilletje. Voeg
er de in 1 y, dl. koud water ge
weekte tapioca by en laat de
massa zonder roeren koken tot
de tapioca gaar is. Roer de
eierdooier met de suiker, voeg
deze zodra de tapioca gaar is
onder voorzichtig roeren bij de
hete massa, klop het eiwit zeer
styf, schep het er voorzichtig
bij. Doe het mengsel over in een
vuurvast schoteltje en laat het
in een hete oven souffleren.
Presenteer het direct daarna
om te voorkomen, dat bet zakt.
Tapiocasoep
1 liter water, 4 bouillonblok
jes, een stukje boter, 2 preien,
een stukje selderyknol, een flin-
roeren aan de kook. Laat de
vloeistof even zachtjes doorko
ken om de smaak van het ci
troenschilletje of de pijpkaneel
goed te laten doortrekken Neem
deze dan uit de vloeistof. Voeg
er vervblgens de tapioca, welke
in lj^ dl. water gedurende een
half uur geweekt is, aan toe en
laat de pudding zolang zonder
roeren doorkoken, tot de tapioca
doorschijnend is. Doe de massa
pl.m. 5 minuten zachtjes smo
ren. Voeg er dan de bouillon
blokjes en het water by, laat de
soep zo vlug mogelijk aan de
kook komen en ongeveer een
half uur zachtjes doorkoken.
Doe er vervolgens de in koud
water geweekte tapioca bij en
laat de massa zolang koken tot
de tapioca doorschijnend is.
Maak de soep met e«n scheutje
bouillon-aroma op smaak.
Sfeer Is een moeilijk te om
schrijven begrip. Je komt 'n
huis binnen en daar is op
eens dat onbestemde gevoel van
gezelligheid, dat iets, dat zegt:
Het is goed "hier te zyn. Je
voelt je dadelyk op je gemak,
zonder nu direct te kunnen
aangeven, „waar hem dat in
zit". Op andere plaatsen, waar
je al jaar en dag over huis
komt, heb je nooit dat gevoel
gekregen. Het is een kwestie
van sfeer. Deze sfeer is het
ook, die ons dikwijls reeds bij
ons binnentreden doet voelen
wat voor soort mensen er in
een huls wonen. En het merk
waardige is, dat meestal juist
kleinigheden die sfeer te weeg
brengen. We komen b.v. een
ouderwetse huiskamer binnen
met glimmend gewreven stoelen
met rood-pluche zittingen en
lange pluche overgordijnen,
die half gesloten zyn, om het
zonlicht te weren. We kunnen
ons direct voorstellen, dat in
deze kamer een dame huist,
wier jeugd ongeveer vijftig jaar
voorbij is. Als we wat verder
rondkyken, zien we op tafel by
de haard een opengeslagen boek.
Dit boek vertelt ons, dat de
bewoonster gezelschap gezocht
en gevonden heeft bij haar
lectuur. Was het boek haar
geen vriend geweest, dan zou
ze het misschien hebben geslo
ten, na er een bladwyzer in
gestoken te hebben, en het heb
ben weggestoken inleen kast.
Maar de goede, trouwe vriend
kon gerust op tafel achterbly-
ven,
Een heel ander verhaalver-
telt een breiwerk van zacht-
rose wol, netjes weggelegd
op een tafeltje 'ergens in een hoek.
„Oma" flitst het direct door
ons hoofd als we dit handwerk
ontwaren. Oma, die haar vrye
uurtjes doorkomt met breien
voor haar kleinkinderen. Een
soortgeiyk vertrek heb Ik ge
kend, waar altyd ergens een
kerkboek lag met een rozen
krans als bladwyzer. Het was
.de kamer van een goede, vrome
vrouw, die niet meer naar de
kerk kon gaan, maar heel veel
eenzame uurtjes doorbracht
met lezen in haar kerkboek en
bidden aan haar rozenkrans.
En in de kamer van mijn
eigen grootmoeder was het eef-
ste wat in het oog viel haar
naaimachine. Van allerlei dier
bare, oude meubeltjes «had ze
zonder veel .spijt afstand ge
daan, toen ze haar huls besloot
te ruilen voor een kamer bij
de zusters. Maar haar naaima
chine, waar ze haar leven lang
aan gewerkt had, kon ze niet
vaarwel zeggen, al was ze ze
ventig jaar oud. En alleen
reeds deze naaimachine gaf
aan die kloosterkamer de sfeer,
die by grootmoeder paste.
Ook in moderne kamers ech
ter treffen we deze typische
sfeer van gezelligheid of 'n
gebrek aan deze sfeer aan. Hoe
kan een enigszins sjofel gemeu
bileerde kamer gezellig lyken,
doordat een vaasje of schaaltje
met bloemen de bele kamer op
fleurt. Wat kan een oud tinnen
bord met wat appelen een som»
bere omgeving opfrissen!
Als we binnenkort weer
sinaasappelen krygen, waarom
zouden we ze dan wegstoppen
in de kast. Waarom ze met hun
prachtige oranjegloed niet laten
stralen in de huiskamer? Sfeer
scheppen behoeft niet duur te
zyn. Sfeer scheppen, dat is:
aan onze omgeving iets meede
len van ons zelf. Een mandje
met dennenappels, die herinne
ren aan de vacantie van verle
den zomer, kan heel wat meej
sfeer brengen in ons huis dan
het imltatie-Gothische kastje,
dat voor vierhonderd gulden te
koop staat aangeboden. Schept
sfeer in huis door het op te
smukken met dingen, waar men
van houdt die werkelijk mooi
zyn, al zyn ze simpel. Een
oude fles kan soms een kleur
hebben, waar een kostbare vaas
niet bij haalt. Wij bedoelen
niet, dat men nu alles te pronk
moet zetten, want dan zou er
vermoedelyk spoedig een „sfeer"
van rommeligheid gaan heer
sen. Zet liever één klein vaas
je neer met b.v. een takje ha
zelaarkatjes dan een grote,
kostbare vaas met dure, doch
foeilijke kunstbloemen.
Laat het in uw huis een sfeer
van gezelligheid en vertrouwe-
lykheid zyn!
Bij eerste oogopslag wekt dit
moderne wintercomplet ster
ke herinneringen op aan een
mode van twintig of vijf en
twintig jaar geleden. Alleen
droegen de dames van toen
nauwere rokken, kortgeknip
te „jongenskoppen", en geen
schoenen zonder hiel. Maar
de mantel, die zo uit de
kleerkast anno 1925 gehaald
kon zijn, doet ons met schrik
de nieuwe experimenten van
de modekoningen tegemoet
zien.
Het jaarverslag van de St. Vincen
tiusvereniging in Nederland over 1947 is
ook ditmaal vrij gunstig, al valt een
zekere teruggang niet te ontkennen. Het
blijkt, dat de organisatie-vorm door het
instellen der centrale raden veel heeft
gewonnen; het aantal conferenties ver
toont een geleidelijke stijging, maar het
aantal werkende leden bleef ongeveer
gelijk. Aan weldoeners boette men in,
aan leden-begunstigers won men weer.
Het bisdom Haarlem gaat met 2728
werkende leden aan het hoofd. Aan wel
weldoeners zyn er in totaal 15670 tegen
16484 in 1945 en 19611 in 1940. De leden
begunstigers sprongen van 498 in 1940
naar 1572 in 1946 omhoog.
De inkomsten der Conferenties be
liepen in 1946 in totaal een bedrag
van f 1.562.372 tegen f 1.808.620 en
f 722.357 respectievelijk in 1945 en 1940.
De teruggang in inkomsten in 1946
vergeleken bü 1945 vertegenwoordigde
een percentage van 13.5. Hierby moet
gorden opgemerkt, dat de inkomsten
uit kerkcollectes enz. in 1945 voordelig
werden beïnvloed doordat in de be
zettingsjaren een deel van deze ont
vangsten eerst in dat jaar blykt te zijn
verantwoord. Dit percentage bedroeg
voor elk van de drie gFoepen afzon-
derlyk respectievelijk 10 pCt., 12 pCt.
en 19.5 pCt. Het aandeel waarin de
drie groepen afzonderlijk in de ont
vangsten bydrocgen, bleek* over 1946
nagenoeg gelijk te zijn.
De samenwerking met liefdewerken
en kinderbescherming is uitstekend. De
„Frederic Ozanamstichting" begon met
een kapitaal van honderdduizend gulden.
Ter beschikking van oorlogsslachtoffers
werd een 'bedrag van f lip.000 byeen-
gebracht.
Chaplin's monsieur Henri Verdoux
wandelt in Parijs over het witte
doek en heeft daar in het leven van
een andere Henri Verdoux, die, in
tegenstelling tot de eerste, werkelijk
bestaat maar als zijn gefingeerde
naamgenoot, bankbediende is, een on
aangename beroering gebracht. De
collega's van de echte Verdoux, die
tot de komst van de film aan de zijde
van vrouw en kind een gelukkig
leven leidde, noemen hem nu „mon
sieur Landru" en vragen hem: „Hoe
gaat het met je vrouw?" De ge
plaagde man trekt zich deze dingen
zo aan, dat hü er een rechtszaak van
heeft gemaakt, om aldus de verto
ning van de film te verhinderen,
maar de rechtbank wees zjjn eis &l.J
Het feit, dat binnenkort begonnen
wordt met de terugbetaling van het
geld, dat bij de aankoop van kolen te
veel is betaald, heeft de NIWIN en de
Nationale Monumenten Commissie ge
ïnspireerd tot een grote actie ten bate
van monumenten, nagelaten betrekkin
gen van slachtoffers van oorlog en be
zetting en van de militairen overzee on
der het motto: „Maakt uw kolenbonnen
tot warmtebronnen voor hen, die op
hun ^post stonden en staan".
Beide organisaties sporen alle landge
noten aan, het geld van de bonnen te
besteden aan bovengenoemd doel.
dan is het hoog tijd een Kruschen-kuur te
beginnen. Iedere morgen de kleine dosis
Kruschen doet wonderen. In thee proeft ge
er niets van, maar de weldadige werking
doet zich spoedig voelen. Kruschen staat
bekend om zijn stimulerende invloed op de
bloedzuiverende organen. Die doen dan
Uw bloed weer krachtiger circuleren, on
zuiverheden kunnen zich niet meer vast
zetten, ze worden regelmatig afgevoerd en
zo neemt Kruschen de oorzaak weg van
die slopende rheumatische pijn. Weifel niet
langer; begin Uw kuur dadelijk. Vraa£
Kruschen Salts bij Uw Apotheker of
Drogist. (Adv.)
door JOSEPH MONTAGUE
vertaling HERMAN ANTONSEN
4)
Als om met die woorden te spotten,
klonk er in het ruim een doffe ontplof
fing, d§ boot zonk voorover als een
paard, dat op de knieën .valt, de zee
spoelde er dreigend overheen en weer
klonken de woorden, men wist niet waar
vandaan: „De boeg heeft het begeven.
In de sloepen!"
II
Schipbreuk
Tweehonderd zeemijlen kunnen met
een geregeld doorvarende stoomboot, die
achttien knopen per uur haalt, zoals het
Zuiderkruis er een was, in twaalf uur
worden afgelegd. Doch in een kleine
sloep, overgeleverd aan de nukken van
wind en weer, zonder roei- of zeilver-
mogen, om tegen de stroming in te wor
stelen, bemand met zeelui, die geheel
op stoomkracht aangewezen zyn en van
zeilen geen verstand hebben, wordt het
een heel ander geval.
Toen langzaam de dageraad aanbrak
boven de wyde zee, bevonden de sloepen
van het Zuiderkruis zich als een kleine
vloot bij elkander in de buurt van het
schip, dat met gezonken boeg en hoog
boven het water uitgestoken achterste
ven op een monster geleek, dat, dodelyk
gewond, kracht zoekt te verzamelen, om
naar beneden te duiken.
Draadloos had men verbinding weten
te krygen met Papete en met een vracht
boot op driehonderd myl afstands. Er
zou dus wel hulp komen- bijzonder veel
gevaar dreigde er niet en de ongemakken
waren te dragen. Er waren veel goede
ren verloren gegaan, want het tweede
waterdichte schot was ingedrukt, de vu
ren waren geblust en wegens de on
rustige steinvming van passagiers en be
manning en de vrees van de kapiteip dat
het vaartuig niet lang vlot zou blyven,
waren de sloepen tegen middernacht uit
gezet en was er niet veel gelegenheid
voor de opvarenden geweest hun bezit
tingen in veiligheid te bréngen. Hét Zui
derkruis was een oude schuit mêt nieuwe
machines. Die nieuwe machines waren
er in gezet, om aan een concurrent
vracht en passagiers af te snoepen door
het snellere vervoer, doch er liepen ge
ruchten, dat de romp een grondige in
spectie nauwieiyiks had. kunnen door
staan. Het wrak ener houtboot, die
vermoedelijk uit een of andere Zuideiyke
haven naar het Noorden voer, dreef
vlak onder de oppervlakte van het water.
De bcieg van het Zuiderkruis was er niet
op gebouwd, om een schip te rammen
en dus waren cfe yzeren platen gescheurd
en de klinknagels vernield. Een half uur
na de botsing had alleen het achterschip
nog enig dryfvermogen.
De eerste machinist voerde het com
mando over de boot, waarin Warin met
Gideon Lang en zyn dochter een plaats
je gevonden had, met nog vier andere
mannelyke passagiers, want er waren
toevallig weinig vrouwen ingescheept.
Van de bemanning waren een kwartier
meester, zes stokers, een bediende en
een tweede kok met drie matrozen aan
boord. De eerste machinist was gewond
en had een verband om zyn hoofd. Toen
de zon boven de horizon verscheen, zag
men, dat hy er asgrauw uitzag en holle
ringen onder 2yn ogen had, die dof en
wezenloos stonden. Hy leek Warin ver
suft van pyn of slaperig toe, doch hy
beweerde, het uitstekend te maken, toen
Gideon Lang hem naar zyn toestand
vroeg. Vier van de mannen uit de ma
chinekamer hadden vrij ernstige schroei-
wonden, hoewel dit pas later bleek, toen
de eerste opwinding wat geluwd was.
Dank zij de zorgen van Warin had Gi-
deoik Lang minder van zyn bagage ver
loren, dan de meeste andere passagiers.
Dora had zijn hulp ingeroepen, omdat
hun bagage uit wetenschappelyke instru
menten en boeken bestond, die niet aan
gevuld zouden kunnen worden, tenzy ze
naar huis terugkeerden, terwyi er; by
waren, die niet te vervangen waren. Het
waren verscheidene kisten, die, naar
Warm's mening, instrumenten, camera's,
atlassen en aantekeningen bevatten. Ze
bedekten ongeveer de gehele bodem der
sloep. Deze was bestemd voor veertien
personen en bevatte er nu twintig. Bo
vendien had men er inderhaast zoveel
mogelijk proviand in geworpen, zodat de
sloep laag op het water lag. Ook de an
dere sloepen waren overvol, omdat ze,
zoals vaak het geval is, er niet op bere
kend waren, de gehele voltallige bezet
ting van het schip, te bergen. Doch nie
mand mopperde over de weinige ruim
te en het ongerief, omdat men verwacht
te ieder ogenblik redding te kunnen zien
opdagen. Tweehonderd mijl beschouwde
men als een kleinigheid. De vrachtboot
moest zelf ook naar Tahiti.
Men maakte grapjes en er werd een
rantsoen mm rondgedeeld. De mannen
staken een pyp op en er heerste een vry
genoefelyke stemming. Toen het donker
werd, zong men nu en dan samen en de
klanken dreven van sloep naar sloep over
het water heen. De kapitein had order
gegeven, tot het dag werd, zoveel moge
lijk by een te blyven, en toen het licht
werd, lagen de sloepen in een kring om
de ten ondergang gedoemde stomer heen.
De nacht was heel warm geweest, de
ochtend was windstil en er hing een
lome hitte, die erger werd naarmate
de zon hoger steeg. De ademhaling werd
zwaar en het zweet brak allen uit, hoe
wel ze stil zaten. De zon steeg uit de
diepte op als een gloeiende, massieve
bol, die geleek op de opening van een
fel brandende oven, die hitte over de
wereld uitstraalde, zodat de temperatuur
aanmerkelyk steeg en de schipbreuke
lingen bqgon te kwellen. De lucht was
onbewolkt en geleek op een gloeiend ko
peren vlak. De lange, vettige golven gle
den traag onder de sloepen voorbij, zon
der enige verkoeling of verademing te
brengen.
„Er komt zwaar weer," zei een der
matrozen op de voorplecht.
„Och, schel uit met dat gezeur; we
worden immers wel gauw opgepikt,"
bromde een der anderen.
Gideon Lang scheen te dutten, zyn
dochter zat rustig arr: zich heen te ky-
ken en gaf haar vader, toen deze haar
goede morgen knikte, een korte groet te
rug. In zijn yver, om Lang de helpende
hand by het redden zijner bagage te bie
den, had Warin niets van zyn eigen j)a-
gage gered. (Wordt vervolgd)
De K. R. O. heeft gisteravond Em
met Lavery's toneelstuk „Het voorste
legioen" in de bewerking van Eric
Uyldert voor de microfoon gebracht.
Cees Laseur speelde dit stuk in 1936
met het Centraal Toneel, met, even
als nu, Cor Hermus in de rol van
pater Duquesne. Cor Hermus had dit
maal de spelleiding, Frans Evers de
microfoonregie, leden van Hermus'
gezelschap „Comedia" vervulden de
verscheiden rollen.
Men had er zich by neergelegd, dat
Lavery's werk geen werkelijk hoorspel
werd, maar toneelstuk bleef. De stem
men moesten derhalve zo sterk gaan
spreken, dat zij de toch niet onbelang
rijke steun van gelaats- en lichaams-
mimiek konden ontberen.
Dit is niet geheel gelukt, maar toch
wel zover, dat men zich gaandeweg van
de verscheidene mannenkarakters een,
weliswaar niet geheel gaaf, maar niet
temin duidelijk beeld kon vormen, het
geen een zeer te roemen prestatie is.
Het gelukte het best, wanneer het spel
tot grotere bewogenheid kwam. Maar
daar, waar de scène subtieler van aard
werd, kreeg het beeld, dat men zich al
luisterend vormde, iets vaags, iets ver
wards soms.
Het was, omdat verscheidene mannen
stemmen niet scherp genoeg naast el
kaar afgetekend waren door te wei
nig verschil in toon en te snel invallen
soms moeilijk uit te maken, wie aan
het woord was, en dat deed het relief,
dat de scène verdiende, teloorgaan.
Men kreeg nu eigenlyk de indruk, dat
er niet voldoende gelegenheid was, om
tevoren het resultaat via de luidspreker
nauwkeurig vast te stellen. Cor Her
mus bijvoorbeeld, die toch herhaaldelijk
juist ook in de kleinere nuances een
goed effect wist te treffen, bereikte dat
op andere ogenblikken niet.
Zijn sterfscène bewees, welk een ver
raderlijk stuk techniek de microfoon is:
waar zij elders de stemmen niet scherp
genoeg uit elkaar haalde, geeft zij daar
de geluiden van de stervende met on
natuurlijke nadruk. En verder had men
toch graag een wat ruimer gebruik van
de befaamde „geluidscoulissen" gehoord.
In een luisterspel als „Saul" gaven zij
de figuren werkelijk diepte en achter
grond, die hier merendeels ontbraken.
Technische tekortkomingen dit al
les, die de uitzending wel enige af
breuk deden, maar toch het totaal
beeld lieten van een goede belevenis.
R.
Zondagmiddag 18 Januari zal de eer
ste secretaris van de K.V.P., dr. L. A. H.
Abering, van 15 uur tot 15.10 uur via de
K.R.O. een radio-speechje houden, waar
in hij enige plannen en richtlynen van
de party zal uitstippelen voor het jaar
1948.
