Radicaal
partij kiezen
D
De vechtjas
ROBIN HOOD
Een paar angstige ogenblikken
M
z
DE DRIE LANDEN, DUINKERKEN EN DE
TOEKOMST VAN DUITSLAND
SPINNETJE SPIJKER en HOLLETJE HAAIEWIET
e
D
G
T
Churchill achter Bevin
1948
„Onder zeil"
Anne ontmoet Michael
Evacuatie Amerikaanse
vrouwen?
ZATERDAG 24 JANUARI 1948
PAGINA 3
*el bü.
BUITENLANDS OVERZICHT
Onze deelname behoort gebonden te
zijn aan enkele voorwaarden
SPAAK WAS BIJ LEOPOLD
I 2de JAARGANG
De H. Polycarpus
TEKENCURSUS
D
H
PALESTINA
Directeuren vrijgesproken
DE BOMAANSLAG
TE 's-GRAVENHAGE
Cura?aose delegatie
in ons land
Kopje koffie van andere
samenstelling
Theeprijs wordt verhoogd
Mr. v. d. DEURE VOOR DE
RECHTBANK
Morgen, op Septuagesima-Zondag,
komt weer de H. Vastentijd in
zicht. Een „heilige" tijd .noemt
Kerk deze weken, waarin de echte
Christen, die zijn roeping, in deze we-
?eW begrijpt en de moed heeft van zijn
°rertuiging, in boete en versterving zijn
deel bijdraagt aan het verlossende Lij
den van Christus.
Of dit ooit dwingender noodzakelijk
Seweest dan in onze tijd? Toen Chris-
'is op aarde kwam, was het mensdom
*0 volkomen verheidenst, dat zijn on
dergang nabij was. Voor wie ogen heeft
".l te zien toont het wereldbeeld van
°nze dagen een ontstellende gelijkenis
toet die tijd.
Voor ons, katholieken, is het eigenlijk
^lemaai heel eenvoudig. Het gaat nu
ditmaal niet zonder God.
Wie weet beter hoe een of andere in
gewikkelde machine in elkaar zit en
*'at voor een goed functioneren nodig
dan hij, die ze uitvond en constru
eerde? Welnu, God heeft de wereld en
de mens geschapen. Hij gaf beiden een
duidelijk omschreven doel. Maar de
lens besloot in zijn hoogmoed het zon
der God te doen. Hij liet de geboden
doelstelling vallen en ging zijn eigen
zonder leiding, zonder toezicht,
^der hulp van zijn Maker. Gevolg:
^et meest complete fiasco, dat ooit ver
end is. En toen de nood het hoogst
Vas, erbarmde Gods oneindige liefde
^ch over de mens en zond Zijn Zoon,
0rr> ons opnieuw in het rechte spoor te
^ngen. De ellende was mateloos. De
Mepper, die het werk Zijner handen
d°or en door kende, wees ons de weg
hag naar vrede en waar geluk, de
'Ulge weg, de enige waarheid, het enige
feïen.
öoch het was een „smalle weg", de
van het heilige Kruis!
De mens had bewezen, wat hij waard
zonder God, aan zich zelf overge
zien: een hulpeloos speeltuig van zijn
eiSen hartstochten. Hij moest opnieuw
gevoed worden. Zich zelf opvoeden.
trouw aan Gods geboden. En deze
een onverbiddelijke strijd tegen de
natuur. Want precies voor al het
^&de, waarheen onze gevallen natuur
0ns trekt, wijst Christus ons de tegen-
'virgestelde richting. Lezen wij er de
eh geboden en de bergrede maar eens
0& na. Als alle mensen die behoorlijk
zouden komen, leefden wij hier in
aards paradijs.
Jammer genoeg staat ook nu na
eeuwen Christendom het grootste
JJ6el der mensheid nog los van God,
j Ut Hem niet of waagt het zelfs Hem
bestrijden. God is echter niet straf-
,c'°os op zij te schuiven. Waar zijn wet-
u warden miskend, straft de natuur
zelf. De geschiedenis van alle tij-
bewijst het overduidelijk.
Te midden van deze god- en godde-
02e wereld hebben wij, katholieken, de
Vefantwoordelijke taaik het verdwaalde
^hsdom de verlossende waarde van
Ufstus' ieer te bewijzen door ons eigen
'l'soonlijk en openbaar leven in alle
et&ils nauwkeurig af te stemmen op
ub geboden. Wij zijn katholiek of wij
jb het niet. Halfheid of „van twee wal
ks eten" is onverenigbaar met Gods
tdrukkelijke wil. Wü zijn voor of tegen
hfistus. Zijn wij voor Hem, dan ook
geen enkel opzicht meegedaan met
geest van de wereld, die de geest
v&n het kwaad. God eist van ons
i'uaal partij kiezen.
.Daarvoor is moed nodig. Moed om
6Ur te bekennen, moed om het goede
Z0* te staan; Moeten wij ons schamen
te zijn, waar de wereld zich niet
u'siet de meest elementaire beginselen
U moraal en fatsoen met voeten te
eöen? Moeten w ij uit laffe angst voor
„men" van ons zegt, verwaarlozen,
Wij onze ernstige plicht weten?
./krom eigenlijk zijn wij zo benepen?
„men" lachen, als wij naar
ti gaan, als wij onze kinderen ver-
v^eh mee te doen aan wat Gods wet
jj^rfelijk voor hen noemt. Laat „men"
"en, als wij ons huiselijk en huwe-
hoog en rein houden en er
qvoor voelen, onze menselijke waar.
tj Èid naar beneden te halen tot het
s,^;au van een dier. Laat „men" mee
d's grijnzen, als wü de moed hebben
l Peigeren ons leven te verdoen in
vaak laag bij de gronds, amuse-
Waarvan gezin en eigen persoon de
m®6 Worden. Heeft „men" ooit belang-
'hg, medeleven of hulpvaardigheid
k °°hd, wanneer wij in moeilijkheden
door rekening te houden met
vc °t>vattingen, en zo onze overtuiging
°°chenden? Waarom laten wü ons
he)l^0zeer beïnvloeden? Wat wij te doen
ov eh, is volledig Christen te zün. Vol
^'higing. Omdat er nu eenmaal op
andere manier niets behoorlijks uit
LleVen maken is.
daar0m is de aangewezen weg: de
Wj, e"c'e Vastentüd te maken tot een
„heilige" tijd van bezinning op
geloofsbeleving. Geen grote stap
te haag,, de weg", zoals St. Augus-
jg. dat noemt, maar eerlijke, nauw-
6^e Plichtsvervulling. Die weg is
stenig genoeg en eist de inzet
°hze hele persoon. Gods hulp is
g verzekerd. Wü en de wereld varen
L.
-
K'dft premier, Sali Salih Djaboer,
Ad aj htkend, dat hü het voornemen
Al, J® treden wegens de moeilijkhe
id yA1!Se gerezen zijn door het teke-
h het Brits-Iraakse verdrag.
Trygve Lie en onze minister van Buitenlandse Zaken, baron Van Boetzelaer, tijdens
een bespreking op het Departement. V.l.n.r.: mr. v. Pelt, Trygve Lie en baron
Van Boetzelaer
Te Duinkerken verplichtten Groot-
Brittannië en Frankrijk zich, el
kaar te zullen bijstaan, indien een
van hen door Duitsland zou worden
aangevallen. Zij beloofden ook, gemeen
schappelijke maatregelen te nemen tegen
een Duitse politiek, die de aanloop tot
agressie zou kunnen zijn. Dit kon in
houden dat beiden een gelijke opvatting
hadden ten aanzien van de structuur
van het toekomstige Duitsland, en in
Frankrijk hebben dan ook sommige
stemmen verkondigd, dat het Franse
standpunt ten opzichte van dit vraag
stuk gesneuveld was voor het Britse. De
uitkomst heeft bewezen, dat dit niet het
geval was. Frankrük heeft zijn eigen
mening over Duitsland gehouden. En
heeft het deze al geleidelijk aan een
weinig herzien, dan toch niet vanwege
het verdrag met Engeland, maar van
wege de klaarblijkelijke onvervulbaar
heid der Franse wensen.
Indien de Drie Landen tot de alliantie
van Duinkerken toetreden, komt een
derde opvatting tussen de Franse en de
Britse in te staan. Engeland legt vooral
nadruk op de noodzaak, dat Duitsland
spoedig in economisch opzicht hersteld
wordt, en is bereid, daaraan zelfs enigs
zins de politieke verzwakking van het
overwonnen land op te offeren. Frank
rijk beklemtoont vooral de noodzaak,
Duitsland politiek en militair klem te
houden, en wenst daarom ook de eco
nomische wederopleving slechts in ge
ringe mate te bevorderen. Nederland,
België en Luxemburg hebben belang bü
de naleving van beide eisen.- Voor hun
veiligheid aangewezen op een staat
kunde, die Duitsland politiek en mili
tair verzwakt, en voor hun door- en
uitvoerhandel sterk belangwekkend bü 'n
welvarend Duitsland, zijn de Drie Lan
den geknipt om de Britse en Franse
standpunten, die nog alüjd wüd uit el
kaar liggen, nader tot elkaar te bren
gen. Het toetreden tot het pact van
Duinkerken der Lage Landen is als het
ware het aanbrengen van de sluitsteen
in dit pact.
(Vervolg van pag. 1)
Attlee sprak evenals Churchill oyer
oorlogsmogelijkheden. Hij geloofde niet,
dat oorlogsgevaar dreigde, maar meen
de toch, dat er grote inspanning nodig
zou zijn om de oorzaken, welke zouden
kunnen leiden tot een oorlog, uit de
weg te helpen; Hij sprak ook over „de
fanatieke doctrine van het commu
nisme", welke indruk maakte op men
sen van een bepaalde mentaliteit. Des
ondanks verlangde Engeland naar
vriendschappelijke betrekkingen met
de volkeren van Sovjet-Rusland en met
de communistische staat, mits beseft
werd. dat Engeland niet bereid was het
communisme te aanvaarden. Dè" volke
ren van West-Europa waren volkomen
afkerig van de gedachte van een politie
staat. Attlee zette niet nader uiteen op
welke wijze vriendschapsbetrekkingen
tussen volkeren van zo verschillende
maatschappelijke en politieke opvattin
gen mogelijk waren.
Met betrekking tot een Socialistische
Unie van West-Europa verklaarde
Attlee, dat het niet de bedoeling was
het socialisme op te dringen aan de be
trokken landen. Hij constateerde echter
een duidelijke ontwikkeling in socialis
tische richting en meende, dat men
voorlopig voldoende basis van overeen
komst had in het feit, dat de betrokken
landen een liberale economie hadden
prijsgegeven voor een geleide economie
en dat zij alle de menselijke rechten
van het individu erkenden.
Amerikaanse kringen in Londen
meenden,'dat Bevin's voorstellen be
doeld waren als een tactische steun
voor Marshall en senator Vandenberg.
De laatste, die Bevin's rede met grote
geestdrift heeft begroet, is diep verwik
keld in een strijd om het plan-Marshall
met een gedeelte van zijn republikeinse
partügenoten onder leiding van Taft en
[loover, die weinig vertrouwen hebben
in een West-Europese reconstructie en
die menen, dat Amerika zich moet con
centreren op de wederopbouw van
Duitsland. Men meent in Londen, dat
Bevin's rede de positie van Vandenberg
zeer versterkt heeft.
Ex-koning Michael van Roemenië en
prinses Anne de Bourbon-Parma heb
ben elkaar Vrijdag op het station te
Davos voor het eerst sinds Michaels'
abdicatie ontmoet. Prinses Anne arri
veerde in Zwitserland vanuit L. ?m-
burg. Zij zal geruime tijd met ex-1
Michael te Davos verblijven. De
ving zal voorlopig niet officieel 'e k r .i
gemaakt worden.
Na afloop van een zitting van het
Belgische kabinet is Vrijdag officieel
bekend gemaakt, dat minister-president
Spaak jongstleden Zondag te Genève
een onderhoud met koning Leopold
heeft gehad.
Het Belgische kabinet had tot dit on
derhoud besloten op uitnodiging van de
koning. Spaak heeft de koning de hui
dige situatie in verband met de ko
ningskwestie uitgelegd.
Volgens het Zwitserse blad ,J3asler
Nachrichten" zou tijdens het bezoek an
Spaak zijn medegedeeld, dat prins Bou-
dewijn categorisch heeft geweigerd,
zonder zijn vader naar België terug te
keren.
it brengt de Benelux-landen in een
voordelige positie tegenover de
verdragspartners. Hun beider me
ningen delend èn verenigend, zün wü,
voor zover het Duitsland betreft, de
scheidsrechters bij uitstek tussen En
geland en Frankrijk. Als dit echter onze
plaats in het nieuwe verbond wordt, is
hel redehjk, te vorderen, dat onze
scheidsrechterlijke stem niet die van
een roepende in de woestün is: dan is
het redelük enige garantie te verlangen,
dat onze politiek ten aanzien van Duits
land op haar wezenlijke punten wordt
aanvaard door de deelgenoten in het
verbond; zulk een garantie zou in de
bepalingen van het verdrag dienen te
.worden vervat.
Wü moeten in deze garantie tevens
een verzekering zien te belichamen, dat
wij niet, als „Dritte im Bunde", slechts
achter de groten aan mogen lopen. Wan
neer het Engeland ernst is met de vor
ming van de West-Europese Unie, dan
z'ü het ook bereid, zijn deelgenoten ra
het verbond méér te laten dan louter
formele en practisch niet bestaande
zeggenschap. Zeggenschap, die zich gro
tendeels op economisch gebied behoort
te laten gelden. Met grote heren is het
kwaad kersen eten, zegt het spreek
woord, en de politici der Lage Landen
mogen wel toezien, dat dit niet in ons
geval bewaarheid wordt. Wü moeten,
m.a.w., vooruit zeker weten, dat Enge
land en Frankrük zich ten aanzien van
Benelux loyaal en onzelfzuchtig houden
aan de verplichting, die zü te Duinker
ken in Artikel IV jegens elkaar op zich
namen, door onderling overleg nl. el-
kaars welvaart te bevorderen.
Het is altü'd enigszins gevaarlijk, zich
aan te sluiten bü een verdrag, dat paste
bij de politiek en de denkbeelden van
anderen. Het pact van Duinkerken is op
maat gemaakt voor de verhouding
FrankrükEngeland, en het is zeer goed
denkbaar, dat dit niet precies de maat
is, die bü de verhouding Benelux
FrankrijkEngeland behoort. Kleine
veranderingen aanbrengen in de vorm
van toegevoegde verzekeringen, lijkt ons
bijna onvermü'delijk.
Deze verzekeringen moeten oa- de
politiek der Drie Landen tegenover
Duitsland recht doen wedervaren, de
speciale plaats en het voortbestaan van
de Benelux-overeenkomst in net kader
van de West-Europese Unie garanderen,
en waarborgen, dat de economie der
Drie Landen niet dienstbaar gemaakt
Wordt aan die der .beide grote partners,
doch met deze gelijkwaardig is als on
derdeel van de welvaart van gans West-
Europa. Wij moeten ons terdege reali
seren, dat onze eventuele deelname aan
de alliantie sinds de oorlog een van de
belangrijkste gebeurtenissen in onze bui
tenlandse politieke geschiedenis is en
ons voor een verre toekomst bindt. Hier
op slechts onder voorwaarden in te gaan
is een eis van eenvoudige voorzichtig
heid.
Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiits
aiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiii:
uiiHiiimmiiimiiMiiiiniiimmmiim
üiiiiiiiiitiiiiuiiimmuiiiiiiiiiiiiiiiiiiï
Het is zevenhonderd jaar ge- trachtte dat te beletten. Je
leden, dat de Engelse volksheld merkt wel, dat het een ingewik
kelde geschiedenis is. Daarom
Robin Hood, die volgens de
legende voor de beste boog
schutter uit zijn tüd doorging,
overleed. Ooit van hem ge
hoord? Misschien heb je het
boek „Robin Hood" wel eens
gelezen Dat is een spannend
verhaal, waar echter
vechtpartijen in
kunnen wü onmogelük de
avonturen vertellen, die de
vechtjas Robin Hood mee
maakte. Hü werd echter ten
slotte gevangen genomen, maar
wist op het nippertje, voor dat
hij ter dood zou worden ge
bracht, te ontsnappen! AL§ dan
veel Richard Leeuwenhart weer in
voorkomen, land Prif
John een afstraffing en de rid-
want Robin Hood was eigenlijk der Guy wordt door de ridder
een roofridder; een geduchte Robin Hood in een gevecht van
vechtjas. Robin is zün voor- man tegen man gedoog,
naam en „Hood" betekent:
hoofddeksel, een soort kap, die
men in die tijd droeg. Hij was
een leenman van Richard Leeu
wenhart. En nu moet je het
geschiedenisboekje maar eens
raadplegen wie Richard Leeu
wenhart was, waar en wanneer
hij leefde en wat een leenman
iMiMimiiiiiHiiiiiiniHiiiiiiiiiiiiiintiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiuiiiiiiMmiimHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiHiiiiiiiiuiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Je zou het zo niet verwach
ten van zo'n voornaam persoon
als rechter Muller was. Ieder
een wist toch hoe bekwaam en
rechtvaardig hij was, maar
is. De meesten van jullie weten daarnaast wist iedereen ook te
dit allemaal wel. vertellen van rechter Muller's
Inderdaad, Even wendde hij
het hoofd en uit de grünzende
mond klonk het: „Sneller kan
gebeurde niets bijzonders. En
juist toen de rechter er over
dacht zich nog bijtüds te red-
niet." Toen wijdde de man weer den door uit de wagen te sprin- Weldra
alle aandacht aan het stuur.
De rechter echter was plots
door een hevige schrik bevan-
Zes en tachtig jaar is deze
bisschop van Smyrna als ook
hij tot de marteldood geroepen
wordt. In het circus weerklinkt
de kreet: „Brengt ons Polycar
pus. Op de brandstapel met de
bisschop!"
Niet lang duurt het. of men
heeft de grijsaard gevonden.
Het zal de rechter een gewel
dige voldoening geven als hü
deze bisschop tot afval kan
brengen. En daarom klinkt het
verleidelijk;
„Denk aan uw hoge ouder
dom. We willen u genadig zün.
Breng een offer aan onze goden
en ge züt vrü-"
Maar fier en onverschrokken
antwoordt Polycarpus:
„Zes en tachtig jaar heb ik
mijn God trouw gediend. Dacht
u nu werkelük, dat ik Hem op
mijn hoge leef tüd ontrouw zou
worden?"
Dreigementen noch mooie be
loften helpen. De bisschop blijft
standvastig. En dus wordt hü
ter dood veroordeeld
Van alle kanten komt men
met hout en takken aandragen.
slaan de vlammen
uiterste
Bü zün vertrek naar het Hei- niet> ging nooit in een café,
lige Land benoemde koning Ra- g}ng nooit met de tram mee en
chard Leeuwenhart zün broer
Prins John tot bestuurder van
Engeland. Maar deze John was
egn verraderlijk heerschap, die
het volk onderdrukte. Het ver
drukte volk echter vond een
beschermer in Robin Hood, die
met een aantal getrouwen, een
bende eigenlük, de rijken ging
zuinigheid. Hij rookte gen. Hij had maar even het
grünzende gezicht van de man
voor hem gezien. Maar meteen
wist hij: die man ken Ik. En
voor meteen voelde hü: hier is iets
niet in orde. Hier dreigt gevaar.
Wie is die man? Wat weet hij
van mü? Is dat één van de man
keerde in werkelijkheid ieder
dubbeltje tweemaal om
hij het uitgaf. Alleen bij
heel hoge uitzondering, als grote
haast hem dwong, maakte hij
wel eens van een auto gebruik.
Zo gebeurde het op een avond,
dat hü zich plotseling herin
nerde, dat zijn tegenwoordig-
bestelen, om dan de buit onder ^eid op een vergadering beslist
de armen te verdelen. Hü en noodzakelijk was. Het was ech-
zijn mannen waren een soort ter iaat, dat hij een auto
onbaatzuchtige rovers; begun- moest aanroepen, wilde hü niet
stigers van de armen om het zo veei te laat komen.
eens te zeggen Wat zij deden
was dus verkeerd, want diefstal
is nooit goed, maar deze roof
ridders werden, zoals men dat
zegt, door het volk op de han
den gedragen.
Op een keer ging er een droe-
„RÜd snel naar het gebouw
van Justitie," gebood hü de
chauffeur. „Zo vlug als je kunt,
hoor."
„Dat komt in orde, meneer,"
bromde de chauffeur.
Tot grote voldoening van
gen, knarsten de remmen en hoog op. Maar zie. Iets wonder-
stondên ze stil. Een ogenblik lüks gebeurt. De vlammen tas-
later werd het portier openge- ten het lichaam van de marte-
gooid en klonk de stem van de laar niet aan. Zü omgeven het
chauffeur: „Asjeblieft meneer, als een krans, zonder het te
Het gebouw van Justitie." deren of zelfs maar te schroeien.
Rechter Muller stapte, nog Een heerlüke geur stijgt op en
enigszins verschrikt, uit de vervult het circus
auto. Toen hoorde hij weer de Maar Polycarpus moet ster-
stem van de chauffeur. ven. En daarom naderen een
„Ik kon heus niet sneller rü- paar soldaten en doden hem
den, meneer. Het heeft iets met hun zwaarden. Zo over-
langer geduurd dan u wenstevloedig vloeit het bloed van de
maar ik mpest wel een omweg martelaar, dat de vlammen er
maken omdat van enkele stra- door gedoofd worden. 26 Ja-
vig bericht dobr het land, dat rechter Muller snorde de auto
koning Richard op zün terug- weldra In snelle vaart door de
reis van het Heilig, Land was straten, Maar tot z'n nog gro-
gevangen genomen. Alleen een tere verbazing ontdekte hü wei-
grote som geld werd er geëist dra, dat de auto niet de nor-
om de koning vrij te laten, male weg volgde. De rechter
Prins John liet wel de som tikte tegen de voorruit.
geld bijeenbrengen door het
volk, maar dacht er niet aan
zijn broer te verlossen. Robin
Hood trachtte dit voor elkaar
te krijgen, maar daar is een an
dere edelman Guy, die hem
De chauffeur scheen niets te
horen, maar deed wel z'n wa
gen nog wat sneller lopen.
Opnieuw tikte de rechter te
gen de ruit. Nu veel heviger. Dit
moest de chauffeur wel horen.
nen, die ik veroordeeld heb? Heb
ik hem toen mischien
onrechtvaardig behandeld? Wil
de man zich nu op mij wreken?
Het angstzweet parelde weldra
op het voorhoofd van de rech
ter. En de angst werd nog gro
ter, toen de auto plotseling een
scherpe bocht maakte, waardoor
de rechter met z'n hoofd tegen
de wand sloeg. „Nu Is 't met me
gedaan," flitste 't door het
hoofd van de rechter. Maar er
mmmum
Enige ogenblikken „En ik," bromde Holletje,
zaten Spinnetje en „als ik wat te eten krüg. Let jü
Holletje zwijgend naar maar op 't roer. Nu ga ik eens
de lucht te staren: op zoek."
naar de langzaam Hol had, wat het eten be-
voortdrüvende witte treft, meer succes dan zün mak
wolkjes en naar de ker. Binnen enkele minuten
stralende zon. En eens- kwam hij terug met een grote
klaps riep Spin uit: zak scheepsbeschuit en een fiin-
„We varen In de goede ke schaal vlees. En nadat hü
richting. Regelrecht worden w? -nog eenmaal was weggedoken
gevoerd naar het eiland, waar in de ruimte vooraan, had hü
k> i
de burcht van Jan zonder Land
staat."
„En waar Valentijn gevan
gen zit," vulde Hol aan.
„Is dat even beffen," juichte
Spin. „Je zult zien, eer de veer
tien dagen voorbij zün, vieren
we feest in het kasteel van
Ridder Boudewün."
„Ik geloof, dat de wind een
beetje krachtiger wordt," meen
de Holletje.
„Des te beter. Dan kunnen
we vandaag nog bij de burcht
landen Wat zal Valentün blij
zün."
voor ieder een grote beker wün.
De magere mannetjes konden
zich te goed doen. En onder
hand blies de wind
met steeds meer kracht
in de zeilen, zodat ze
in 'snelle vaart over
het water gleden. Het
duurde dan ook niet
lang meer of voor de
zoekende ogen van de
twee mannekens doem-
de een eiland op, het
werd groter en groter. Ren don
kere, zware massa verhief zich
dicht bü de kust.
„De burcht! De burcht!" rie
pen Spinnetje en Holletje ge-
lijktijdig. Ze holden allebei naar
de voorsteven Roer en zeilen
lieten ze aan hun lot over. Dat
liet de wind niet ongestraft. In
razende vaart joeg die het
schip naar de kust; een rots
versperde het de weg en
meteen gebeurde het verschrik
kelijke.
De zeilboot van Jan zonder
Land. met Spinnetje en Holle
tje aan boord, sloeg tegen de
rots te pletter.
ten de rüweg is opgebroken."
„O, is het dat," zuchtte de
rechter onwillekeurig. „Maar....
wat fk zeggen wil, chauffeur
je gezicht komt mü zo bekend
voor."
„Dat kan uitkomen, -meneer,"
klonk het enigszins spottende
antwoord. „U is de heer, die de
vorige keer vergat mü een
fooi te geven."
De slaap is een van de ver
schijnselen die alle mensen
kennen, en toch niemand kent.
Iedereen weet wat je bedoelt,
wanneer je het woord slapen
hoort, maar niemand weet
eigenlijk te zeggen wat slapen
is. Of weet een v^n jullie er
een juist antwoord op? Tot de
gewone kentekenen van» de
slaap behoort het verschijnsel
van een algehele ontspanning
van de spieren en hiervan heeft
waarschijnlijk de slaap wel zün
naam, want er schijnt verband
te zijn tussen slaap en slap.
Men noemt niet altüd het
slapen: slapen,- maar zo je
weet, gebruikt men daarvoor
allerlei benamingen, zoals: hij
ligt op één oor.
Voor een zeevarend volk, als
de Nederlanders, is een beken
de zegswijze: hij is onder zeil.
Dat stelt ons de slapende voor
als één die wegvaart, verder en
verder en die dan ook het een
na het ander uit het oog ver
liest. Ook zegt men wel van
iemand die slaapt: hü is weg.
nuarl vieren we het feest van
deze heilige.
Een kruiwagen behoort tot
de moeilijkste dingen om te
tekenen. Je kunt er wel wat»
van maken, zodanig dat het op
een kruiwagen ly'kt, maar zo'n
voorwerp zit in werkehjk-
heid degelijk in elkaar, want
het is bestemd om dikwüls
zware lasten te torsen. Daarom
moet een kruiwagen ook inder
daad goed worden getekend en
niet als een zwak en wrak
voorwerp, dat, als je (in ge
dachte) er zand in zou gooien,
in elkaar zou zakken! De te
kening moet zo zijn, dat die
verantwoord is, dat wil
zeggen, ook de tekening moet
stevig en sterk in elkaar zitten.
Let op de volgendebelangrijke
dingen: de steun B staat pre
cies in het midden van de ge-
hele lengte A, C en D„ heil'
punt waar de staande balk B
de vloer D„ E snijdt, ligt pre
cies in het midden van B, K
Het punt van de as K is een
derde van de hoogte F, G. Ver
schillende andere verhoudingen
moet je zelf bepalen of opzoe
ken. Om de schuine lijnen van
de bak te bepalen, moet je de
lijnen eens (te ver) doortrek
ken büvoorbeel(j van F naar
H én van F, B naar A. Een
kruiwagen tekenen is zeer
moeilijk, doch uitgaande van
de genoemde verhoudingen
kom je er wel.
0 V
L 4
-v. 1
'ar\ 1
\l
4 V
- y i
Zeeroversschat spoelt aan - De arme Shaw - Late schade
vergoeding - De wonderen van de stad - Medicijn
ouden, zilveren en koperen munten
uit de zestiende en de zeventiende
eeuw zün door het rusteloze zee
water gedeponeerd op de Ierse kusten
in de nabijheid van Rosslare Bay, en de
bewoners van die buurt wandelen thans
vaak langs het strand, om te zien, of er
voor hen nog niet een geldstuk is aan
gespoeld. Driehonderd jaar geleden is
een eindje uit de kust een zeeroversschip
tot zinken gebracht. Men geloofde al
sinds lang. dat het schip een waardevolle
lading borg. De storm, die onlangs heeft
gewoed, heeft vermoedelük de schatkist
van de zeerovers opengebroken.
Miss Sylvia Fankhurst heeft aan de
beroemde schrüver Bernard
Shaw een geldelijke bü'drage ge
vraagd voor de inrichting van een zie
kenhuis, dat bestemd is voor Ethiopië.
Shaw antwoordde haar: „U overschat
mij. Ik kan mü een dergelijke uitgave
helemaal niet permitteren. Al mijn
spaarduiten gaan naar het ministerie
van Financiën. Trouwens, verpleegsters
maken de meeste patiënten dood door
hen zonder erbarmen te wassen".
In de Canadese staat Ontario ligt het
Grand-River-reservaat, dat aan een
Indianenstam is toegewezen. Deze
Indianen zijn ondernemende en nog al
tijd op hun zelfstandigheid gestelde lie
den. In 1945 probeerden zü b.v. tot de
U.N.O. te worden toegelaten. Thans heb.
ben zij een eis tot schadevergoeding in
gediend tegen de Britse Kroon, wegens
„wanbeheer" van hun fondsen door
Britse ambtenaren in het begin van de
negentiende eeuw. Zij eisen een som van
ongeveer 325.090 pond, sterling,
es mannen van middelbare leefUjd,
bewoners van het eiland Tristan
da Cunha, dat geheel eenzaam en
van de wereld afgesloten in het Zuiden
van de Atlantische Oceaan ligt, zün
naar Kaapstad gekomen, zij zullen de
Zuid-Afrikaanse soldaten büstaan bij het
bezetten van het nog Zuidelijker gele-
geig Marion-Eiiand. Het was de eerste
keer, dat zü in een werkelijke stad wa
ren. Ze' voelden zich overrompeld en vol
slagen onwennig. Het had hen onaan
genaam getroffen, dat de dames zulke
korte rokken droegen. De paarden in de
straten maakten meer indruk op hen
dan de leeuwen en de bavianen, die zü
in de dierentuin te zien kregen. Draai
molens eri fabrieken lieten hen tamelijk
koud, doch zü waren diep getroffen door
het gladde oppervlak van de straten.
Ofschoon ze vol bewondering waren voor
het gemak, waarmee auto's zich vooruit
bewogen, stonden zij perplex, toen ze
kennis maakten met de autostoelen, die
veel weelderiger «waren dan welk meubel
ook bü hen thuis. Na vüf dagen moesten
zü de stad weer verlaten, zeer tegen hun
zin. „Wü willen de tüd hebben, om na
te denken over de bloemen en de bomen
en de andere dingen die we hebben ge
zien", zeiden ze. Hun spraak was zacht,
brouwend en langzaam, en geleek in ac
cent en woordkeus op de taal van de
Britten in Zuid-Oost-Engeiand.
wee politie-agenten te Detroit (V.
S.) hebben ontdekt, wat de beste
manier is om bevroren eenden op
te kikkeren. 2e troffen er namelijk een,
die in het ijs van de riyier zat vastge
vroren. Het beest gaf geen teken van
leven meer. Ze hakten het los uit het
Üs, wrongen toen zün snavel open en
goten er een scheut whisky in. De eend
begon terstond te kwaken, klapte met
haar vleugels en ging er vandoor.
Naar het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft verklaard, ïs
de mogelükheid niet uitgesloten, dat
met het oog op de voortdurende ge
vechten in Palestina de vrouwen en
kinderen van Amerikaanse ambtenaren
van de buitenlandse dienst uit Palesti
na worden geëvacueerd. Een woord
voerder van het ministerie verklaarde,
dat er op het ogenblik geen plannen
bestaan troepen naar Palestina te zen
den ter bescherming van de Amerikaan
se consulaten.
De twee directeuren van Rotterdamse
Stuwadoorsmaatschappüen, die veertien
dagen geleden voor de Rotterdamse
Kamer van het Haagse Büzondere Ge
rechtshof onder beschuldiging van col
laboratie met de vüand terecht stonden,
n.l. de 58-jarige J. S. C. S., directeur van
de N. V. Francois Swarttouw's Haven
bedrijf en de 57-jarige Fr. S„ directeur
van de N. V. Stevedore Company „Quick
Dispatch", zün door deze kamer vrijge
sproken en ontslagen van alle rechtsver
volging. De advocaat-fiscaal had resp.
boeten van f 30.000 subs., zes maanden
hechtenis en f 20.000 subs, vier maanden
hechtenis geëist.
Vrüdag werd voor het Hoog Militair
Gerechtshof te 's-Gravenhage de be
handeling der appèl-zaken nop>ens de
bomaanslag op de Prinsegracht op 5
December 1946 voortgezet. De verdediger
van kap. F. J. J. baron van Heemstra
legde in zijn voortgezette pleidooi in
hoofdzaken de nadruk op de geestestoe
stand van zijn cliënt, welke toestand deze
verhinderd zou hebben zün taak als
officier naar behoren te vervullen, als
mede zich de gedragingen van ser
geant A. T. de Boer en de z.g. luit.
Steyn van het bureau Nationale Veilig
heid volkomen te realiseren.
De advocaat-fiscaal wilde toestem
men dat de rol van kapitein Van Heem.
stra van het begin af te hoog werd aan.
geslagen. Diens rol tijdens de bezetting
was echter een zodanige, dat hü toen
zeer goed heeft geweten, wat hij zeggen
of zwijgen moest. Hij persisteerde bü zijn
eis van acht jaar gevangenisstraf.
Tegen sergeant S. werd thans in
plaats van 9 maanden onvoorwaardelijke
gevangenisstraf eveneens 9 maanden,
waarvan 5 maanden voorwaardelijk met
aftrek geëist.
De uitspraak in dit appèl werd evenals
de andere gevallen op 4 Febr. bepraald.
Vrüdagavond kwart vóór elf is een
speciaal gecharterde KLM-Dakota, de
PH-TCS, met vüf leden der Curagaose
delegatie voor de ronde-tafelconferentie
uit Londen op Schiphol aangekomen.
De delegatie bestaat uit de heren mr.
S. W. van der Meer. W. R. Plants, C. A.
Eman, J. E. Yrausquin en E. Jonckheer.
Naar wij vernemen zal tiet z.g. „nieuw
koffiesurrogaat", zoals de Horeca-bedrij-
ven dit thans in ons land gebruiken,
slechts gedurende de lopende periode
tot 13 Maart verkocht worden. Na deze
datum zullen nieuwe coupures verstrekt
worden, waarop een koffiesurrogaat
wordt geleverd, dat uit de volgende sa
menstelling bestaat: 20 gebrande kof
fie 20 cichorei/koffie, 20 ge-
bfande maïs/veldbonen en 40 ge
brande gerst. Bij de aankondiging aan
grossiers en fabrikanten is vermeld, das
deze samenstelling voor langere tijd is
bedoeld. Voorts vernemen wij, dat het
hoofdbedrijfschap voor akkerbouwpro
ducten een verordening heeft uitgevaar
digd, waarbij de theeprijs met 60 cent
per kilo zal worden verhoogd. Na mi
nisteriële goedkeuring zal deze veror
dening 26 Januari a.s. van kracht wor
den voor de handel en op 28 Februari
voor de consumenten. De prijs voor de
hoogste kwaliteit, die thans 74 cent per
ons bedraagt, zal dan 80 cent worden,
terwijl de goedkoopste theesoort, die
thans 54 cent per ons kost, dan 60 cent
zal j^aan kosten.
10 Februari a.s. zal de Arnhemse recht
bank behandelen de zaak tegen de Ben-
nekomse advocaat mr- Van der Deure,
tot voor kort voorzitter van de "N. C.
R. V. Hü wordt beschuldigd van fraude
in belastingzaken.
