diefde
ER ZIJN MEER EERLIJKE
VINDERS DAN VROEGER
ERIC DE NOORMAN-DE STEEN VAN ATLANTIS
1
Ongewenste vreemdelingen
GEHALVEERDE SPOORBOMEN
VERHOGEN VEILIGHEID
u
Reeds 70.000 oplossingen voor de
Wit-Gele Kruis-rebus
DE KRATER
kala)
Duizenden laten hun bagage in
de trein liggen
Bovendien grote besparing
Nêerlunds meest gelezen dichter
NEDERLAND DRINKT
MINDER BIER
KUNT U ENKELE
communisten missen?
van
en
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1948
PAGINA 3
JUL.
H
Kt
RIJWIELBANDEN VOOR
INVALIDEN
Ni
Nu
5Vd
4«üe
Exporc nog niet op oude peil
KEUZEBON VOOR BROOD
BLIJFT GEHANDHAAFD
80 pet. surrogaat in het
kopje koffie
EE
RONDE-TAFELCONFEREHTIE
Politieke activiteit der
delegaties
SOCIALE GEZONDHEIDSZORG
Ondanks alle zorgen bewaart
trien in Parijse politieke kringen
Cs zin voor humor, getuige de vol
gende anecdote, die op het ogen-
veel succes heeft:
De president van San Marino
een dwergstaat in de Italiaanse
Apennijnen met 'n bevolking van
14.545 zielen) wilde voor zijn landje
ook iets hebben van het Marshall
plan en stapte daarom naar de
Amerikaanse ambassadeur te
Rome voor het doen van een des
betreffend verzoek.
De ambassadeur vroeg: „Hebt u
communisten in uw land?" „Geen
enkele", was het antwoord van de
president, die slim dacht te zijn,
doch hij kreeg ten antwoord:
„Ja, dan spijt het me u te moeten
zeggen, dal San Marino niet in
aanmerking komt".
De president van San Marino
begaf zich vervolgens naar de
Franse premier Schuman om hem
te vragen, of hij hem aam wat
communisten kon helpen.
„O neen", antwoordde Schuman,
„die hebben we veel. te hard nodig
yvoor het Marshall-plan".
Nieuw veesmokkelcomplot
opgerold
Bioscoopbond jubileert
door JOSEPH MONTAGUE
24)
„Ik meen, dat we dit argument als
(Wordt vervolgd)
I
col-
ring
zal
ea
dop
>ver
jost
pke-
ugd
•lijk
ieil-
f Nu
den,
.'ra-
in
f aan
Geen woord is meer misbruikt en
van zijn verheven èn goddelijke
zin vervreemd dan het woord
efée. Een stille huiver van eerbied
°1Cest ons hart doorzinderen bij het uit
keken er van. Het is een heilig woord,
'et rijkste Godsgeschenk dat wij van
hemel ontvangen hebben. Van on-
Sitle lippen klinkt het als een laster
de ontwijding, die pijn doet. De w a r e
pWe is uit God en voert tot God te-
Uit liefde heeft God de wereld
6s°hapen; uit liefde gaf Christus Zijn
ven, om de liefdeloze, verloren mens
Gods vriendschap te herstellen.
efde is de voornaamste deugd en het
tetste gebod. Zoals Gods liefde zonder
Sondering alle mensen Zijn schep
en ■omvat, zo ook mogen wij, als
^Öeren van de Ene, Hemelse Vader,
jutland uitsluiten van onze liefde. Ook
et onze vijanden!
Parabel van de barmhartige Sama-
f'aan maakt ons Gods H. Wil in dit
'kicht volkomen duidelijk. De bittere
'landschap tussen Joden en Samarita-
"etl was algemeen bekend. Christus ver
aart nadrukkelijk, dat zij naasten
Niet tevreden is Hij met een lou-
hegatief uit-de-weg-gaan van onze
Men. Neen, positieve liefde eist
'i voor hen. „Ik zeg'U: bemint uw vij-
itt
'en, en bidt voor wie u lasteren en
^Volgen." (Mt. 5. 43-44).
Gat
is het wezen van Christus' leer:
etde voor allen en voor iedereen.
het Epistel van morgen zing't St.
lulus zijn beroemde hooglied op de
6fhe. Nooit en door niemand is de we-
"hhervormende macht van deze Gods-
bij uitnemendheid scherper in het
cht gesteld. Wat ik ook moge zijn,
5'at ik ook moge bezitten, zonder de
ben ik niets. „De liefde is gedul-
goedertieren, niet afgunstig, niet
'kwsfand. Ze handelt nooit onedel en
*°akt zich zelf niet. Ze laat zich niet
erbitteren en rekent het kwade niet
h. Over onrecht is zij - niet blijde,
a*r over de waarheid verheugd. Alles
!IJekt*ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze,
'6s duldt ze. De liefde is onverganke-
k" (1 Cor. 13. 4-8). Konden wij dat
De Vereniging van Plattelandsvrouwen in
Nederland ontvangt momenteel bezoek van
collega's van het Franse platteland. De leid
ster van de Franse Vrouwenbond, Made
moiselle Bertheley, temidden van enige
plattelandsvrouwen uit Oostwoud in
nationaal costuum.
De persdienst van het Ned. Rooda
Kruis deelt ons mede. dat het thans
mogelijk is, aan invaliden op ruimere
schaal rijwielbanden te verstrekken,
omdat men niet meer gebonden is aan
het voorschrift, dat alfeen invaliden met
„voet- of beengebreken" kunnen wor
den geholpen. Teneinde invaliden, die
geen beroep uitoefenen, zoveel mogelijk
tegemoet te komen in hun moeilijkhe
den, is bepaald, dat voor deze banden
in aanmerking komen al diegenen, die
door de aard van hun invaliditeit abso
luut gebruik moeten maken van een
rijwiel of invalidenwagen om zich te
kunnen verplaatsen.
De te verstrekken banden zijn goed
koper dan de normale banden, omdat
het zgn. foutbanden zijn, d.w.z. banden,
die een kleine technische afwijking
hebben b.v. misdrukken maar die
in bruikbaarheid niet van de normale
verschillen.
Via de plaatselijke afdelingen van het
Ned. Roode Kruis kan men op speciale
daartoe te verstrékken formulieren zijn
aanvrage indienen bij de afdeling So
ciale Zorg van het Ned. Roode Kruis,
Prinsessegracht 27, Den Haag.
eens verwezenlijken in ons leven,
zou de wereld er met één slag an-
ïrs uitzien. En toch is het'onze dure
omgeving. Tegenover hen, met wie
e öoor persoonlijke banden van liefde
^bonden zijn. Dan komt het andere
Vlf.
eerste plicht. Als wij maar eens wil-
beginnen in onze eigen, onmiddel-
Het
is een radicaal verkeerde opvat-
dat wij ons b.v. tegenover onze
'^genoten allerlei liefdeloosheid zou-
'cb mogen veroorloven, als wij jegens
jamden maar beminnelijk zijn. Ware
"'be blijft overal zichzelf gelijk.
®rote dingen, heldhaftige daden van
^stenliefde worden zelden van ons
ü^raagd. Doch trouw zijn en waar in
6 telkens terugkerende kleinigheden
alle dag, daarin toont men karak-
dééruit blijkt onze echte liefde en
/Eerlijke grootheid. En hier is nog zo-
1^' te doen. Ieder vriendelijk woord,
5ere liefdevolle daad maakt onze
groter. Voor onze eigen inner-
l| e veredeling is het veel belangrijker
«fc te schenken dan te ontvangen.
&bt niets verfijnt een mensenziel zo-
als eerlijke, onbaatzuchtige liefde,
t^t in het kleine ligt haar grootste
Vit.
lY et is daarom zo kil in onze ego-
istische wereld, omdat de warme,
kleine .deugden ontbreken. Fijne,
^opvallende bloempjes zijn het, die
bet gras verscholen staan. Wij raden
aanwezigheid meer dan wij ze zien.
j trekken onze aandacht niet door
^''e kleur of uitzonderlijke vorm, maar
har zij bloeien blijft de voorbijganger
en geniet in bewonderende dank-
^arheid hun •weldadige geur. Méér
menig krachtdadig ingrijpen zijn
m staat de onderlinge betrekkingen
r öiensen om: te vormen tot wat ze
0 e s t e n zijn.
k°bze naaste moeten wij niet kren-
j h. hem niet onnodig pijn doen, noch
®en ongeduldig woord, noch door een
^'bgschattende houding. Verdraag-
zijn en vergevensgezind. Méér
ons optreden geve niemand de in-
hk, dat wij zijn misstap kennen. Wij
^ten ons voegen" naar de mening
een ander, zonder daarbij eigen,
atahtWoorde overtuiging te verlooche-
Eén strijdlustig woord lokt het
^hbere uit. Op fijnvoelende, taktvolle
e moeten wij een verzuim of on
h'Migheid van een medemens goed-
;er>, zó, dat hij het zelf niet eens
Medt. in edelmoedige hulpvaardig
niet slechts bereid zijn tot bij-
Ifti
bord
bbje.
ia nood, maar zelfs iemands wen
tr ^achten te voorkomen. Eigen hu-
^igheld beheersen, want die krenkt
en bederft de stemming. Op
Juiste moment een bemoedigend
een vriéndelijk en goedkeurend
jeen begrijpende blik, een veel-
handdruk geven. Het leven is
röev°l gelegenheden voor die klei-
qa). öeugden. In het onmetelijke goed,
hü doen, ligt haar rijke beloning,
behoeven niet bang 4e zijn, dat
L böuding ons gevoel van eigen-
V in het gedrang brengt, of ons
tog6aagt tot slappe windwijzers. Het
Vjjp b'Joei is waar. Al kost iedere kleine
lelijkheid op zich weinig moeite,
C°:ise<3uent doorvoeren hiervan in
?e]f„®eheie leven eist méér sterke wil en
tige'"oiPline dan welk doordrijven van
Veq^'bnigheid of zelfzucht ook. Bo-
etl kan de grootste liefde onder
®nkele omstandigheid ooit een ver
dediging zijn yoor een verkeerde
In afwijking van de verwachtingen
heeft de bierexport van ons land zich
nog steeds niet geheel hersteld.
Ook de bier-export ondervindt de ge
volgen van de beperkingen, welke er
aan het handelsverkeer tussen de ver
schillende landen zijn opgelegd. Vrijwel
elk land tracht zich economisch te her
stellen door de exporten te stimuleren
en de invoeren aan te houden. Zo ont
stond er een grote vermindering van de
bier-exp'ort van ons land naar de „Ster-
Üng-landen."
Ook het binnenlands verbruik is
iets verminderd. Vooreerst doet zich
eqn dergelijke vermindering in de
wintermaanden altijd voor. Dat is
een bekend verschijnsel. Maar ook
wreekt zich de accijnsheffing, naar
men ons meedeelde.
Er is nog altijd een verhoging van
100 pet. in vergelijking met het voor
oorlogse peil, welke verhoging tijdens
de bezetting werd ingevoerd. Men
meent, dat de hierdoor ontstane verhou
ding ten opzichte van het gedistilleerd
ongunstig op het bierverbruik werkt.
Toen het bier van betere samenstelling
op 3 November werd verspreid, ver
hoogde zich de consumptie niet, zoals
men aanvankelijk verwachtte.
Inmiddels heeft deze accijnskwestie de
aandacht van de overheid.
Deze zal echter ook bezien worden in
het kader van Benelux, waardoor nog
geen onmiddellijke beslissing te ver
wachten is.
Het ministerie van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening deelt mede, in
verband met geruchten als zou de keu
zebon voor brood of meelproducten ko
men te vervallen, dat het niet in het
voornemen ligt, deze keuzebon af te
sol*i sffen
Er zijn alleen besprekingen gaande met
het bedrijfsleven over vereenvoudiging
van het systeem van bonaanwijzing.
Naar wij van de zijde van de Be-
drijfshoreca vernemen zal de samen
stelling' van de café-restaurant-koffie
hoogstwaarschijnlijk met ingang van de
eerstvolgende periode (begin Maart)
een wijziging ondergaan. De koffie zou
dan worden gemengd met 80 pet. sur
rogaat.
Minister Witteman heeft te Arnhem onderscheidingen uitgereikt aan manschappen
van de Hulpverleningsdienst en van de Mijnenopruimingsdienst.
Vrijwel dagelijks laten vergeetach-
tige reizigers eigendommen in de trein
achter. De Nederlandse Spoorwegen
hebben dan ook aan elk station een
afdeling, belast met de behandeling
van gevonden voorwerpen. De gevon
den goederen en voorwerpen worden
hier afgegeven, ingeschreven en van
een nummer voorzien en blijven drie
dagen in bewaring.
Dan zendt het station de niet afge
haalde goederen naar het Centraal Bu
reau voor Gevonden Goederen in het
voormalig Maliebaanstation te "Utrecht.
De goederen, waarvan ook daar de eige
naar zich niet meldt, worden per kwar
taal in Utrecht openbaar verkocht.
Vergeleken met de cijfers van voor
de oorlog is blijkens de statistieken van
het Bureau Gevonden Goederen der Ne
derlandse Spoorwegen het aantal ver
geten en verloren voorwerpen de laatste
jaren toegenomen.
In 1946 werden 75.204 voorwerpen
door, eerlijke vinders bij de Spoorwegen
ingeleverd. Daarvan konden 26.262 voor
werpen onmiddellijk aan de rechtmatige
eigenaars worden teruggegeven. Niet
minder dan 48.942 niet-afgehaalde ge
vonden voorwerpen werden naar het
Centraal Bureau te Utrecht opgezonden
Over 1947 waren deze cijfers respec
tievelijk: 87648 ingeschreven gevonden
voorwerpen (12.444 meer dan in he1
vorige verslagjaar!), waarvan 325*5
goederen aan de stations werden op
gevraagd en afgehaald en de rest
55.103 door reizigers in treinen, wacht
kamers en op perrons achtergelaten
goederen naar de bovengenoemde
Centrale te Utrecht verhuisden.
Er waren ook reizigers teleurgesteld,
omdat geen gevonden góederen werden
afgegeven. In 1946 kwamen zij op 30.110
-S- sr.,
11 Ieder ogenblik verwachtte Eric, dat het beest hem zou aanvallen, doch toen
er niets gebeurde, durfde hij zich weer bewegen. Heel voorzichtig sloop hij weg.
De rook beet echter nog zo in zijn ogen, dat hij zo goed als niets kon zien en
tastend zijn weg moest zoeken. Zo ontwaarde hij het meer dan manshoge net niet,
dat tussen twee reuzeUpaddenstoelen gevlochten was. Pas toen hij hopeloos ver
ward zat in de kleverige draden van het nét, besefte Ene. dat hij m groot gevaar
verkeerde! Terwijl hij nog wanhopig worstelde om zich van de kleverige draden te
bevrijden, kroop een nog wanstaltiger dier, dan hem zo even bedreigd had, nader
bij. Het angstzweet brak Eric uit. Want hoe hij ook vocht en wrong, met iedere
beweging raakte hij vaster verstrikt in het afschuwelijke net. Steeds dichter bij
kwam het dier, dat het meest op een enorme cpin geleek. Kwaadaardig glinster,
den zijn grote bolle ogen en Eric begon de moed op te geven. Het beest scheen
echter nog geen aanstalten te maken om hem te verslinden. Met sijn lange le-
nige poten begon het langzaam nog meer draden om Eric's lichaam te wikkelen.
Hoewel Eric voortdurend worstelde en tegenwerkte, kon hij niet verhinderen dat
er steeds meer draden om hem heen gewikkeld werden en hij tenslotte geen vin
meer kon verroeren. De vreselijke draden sneden in sijn vlees!
Naar het A.N.P. verneemt, wordt he
den het eindverslag vastgesteld uit de
rapporten der drie secties van de dele
gaties ter Ronde-Tafelconferentie. Het
staat nog niet vast, of dit eindverslag
waarin de algemene beschouwingen
zijn voorbereid hetzij geheel, hetzij
ten dele zal wordem gepubliceerd.
Intussen ontplooit zich de politieke
activiteit der beide delegaties uit de
West ook buiten het enger verband der
Ronde-Tafelcdnferentie. Gelijk bekend,
hebben de Staten van Suriname destijds
het eerste ontwarp-wijziging voor de
staatsregeling van Suriname onbevredi
gend geacht en daarvan de Nederlandse
regering in kennis gesteld. Echter, ook
het gewijzigde ontwerp, dat de Neder
landse regering .vervolgens indiende en
dat thans in de Tweede Kamer in be
handeling is, schijnt nog tal van pun
ten te bevatten, waarmede de door de
Staten van Suriname afgevaardigde de
legatie het niet eens is. De Surinaamse
delegatie, zo verneemt het A. N. P., is
thans voornemens, haar detailbezwaren
tegen dit gewijzigde ontwerp nog in een
afzonderlijke bespreking met de rege
ring naar voren te brengen. Deze be
spreking zal, zo werd gehoopt, in de
loop van de volgende week kunnen
worden gehouden.
Op ditzelfde niveau verwacht ook de
Curagaose delegatie in de loop der vol
gende week een speciale bespreking. De
delegatie van Curagao blijft zich op het
standpunt stellen, dat bepaalde voor
zieningen niet behoeven te wachten op
het eind en op de resultaten van de
Ronde-Tafelconferentie, doch dat reeds
thans, terstond, kan worden overgegaan
tot bepaalde wijzigingen.
Elk beschaafd land houdt er voor
schriften op na, die het mogelijk ma
ken ongewenste vrêemdelingen over de
grenzen te zetten. Vreemdelingen kun
nen voor een land heel gewenst zijn,
toeristen, die veel deviezen binnenbren
gen, specialisten, die het productieproces
op gang brengen, enz. Ongewenste
vreemdelingen echter zijn mensen, die
órde en rust verstoren, die het produc
tieproces benadelen; die tnoeten eruit.
Zoals het is in de staat, zo is het in
het lichaam van de mens. Er zijn ook
daar mUHoenen ett milliarden vreemde
lingen werkzaam: bacteriën, ingewands
parasieten, levend onrein en nog veel
meer. Niet alle zijn schadelijk: in onze
Ingewanden zyn bacteriën werkzaam,
wier activiteit allerminst schadelijk is
zolang zij in het darmkanaal blijven en
zich niet gaan ophouden op ongewenste
plaatsen. Daarnaast zijn er ziektever
wekkers, waartegen ons lichaam voort
durende strijd voert, en die dan niet als
ongewenste vreemdelingen oVer de grens
worden gezet, maar eenvoudig vernie
tigd. Dat zijn vreemdelingen, waar we
het nu eens niet over hebben. Ditmaal
gaat het over ingewikkelder wezens,
over wat men zo in de wandeling noemt:
wurmen, die in de ingewanden parasi
teren op de mens. Wanneer deze „lieve
beestjes" zich er toe beperkten „mee te
eten" van het voedsel, dat de gastheer
nuttigt, dan nog zouden er allerlei rede
nen zijn, hen te verwijderen, omdat ze
in getal; 33.841 verschenen er in 1947
en trokken met lege handen af.
Deze vergelijkende cijfers leren o. a.
dat in het afgelopen jaar van de 87.648
gevonden artikelen er 45.172 bij hun
rechtmatige eigenaars terugkwamen
(plm. 51 pCt.). In 1946 was dit percen
tage pl.m. 48. In totaal werden minstens
121.489 voorwerpen verloren, immers: er
waren in 1947 totaal 87.648 gevonden
voorwerpen en 33.841 verloren, naar niet
aangebrachte artikelen.
In het vorige verslagjaar was dit
totaalcijfer der vergeetachtigheid of
nonchalance 105.31^
Voorts blijkt, uitgedrukt in procen
ten van 1946, het percentage verloren
goederen 115 te bedragen en het per
centage aan de rechtmatige eigenaars
teruggegeven goederen 125. Tevens kan
de conclusie worden getrokken, dat het
percentage eerlijke vinders zowel als
het vertrouwen in de medemens is ge
stegen. In 42.*76 gevallen daarenboven
werd geen navraag naar verloten
voorwerpen gedaan!
Het gebeurt nogal eens, dat de spoor
wegbomen het moeten ontgelden! In 1947
werden zij 248 keer aangereden. En het
zijn vooral de bomen, die op afstand be
diend worden, waaraan menig automo
bilist een broertje dood heeft.
Tien seconden vóór dat de wachter ze
laat dalen gaat er' een stoplicht aan.
Maar dikwijls i? de auto dan de eerste
boom al gepasseerd en moet hij stop
pen voor de tweede. Daar staat hij dan,
midden op de rails. Om al deze perike
len te vermijden overweegt de N.S. ge
bruik te maken van een Amerikaans
idee.
Het grote verschil tussen de oude af
sluiting van de overweg en die, welke,
op proef, in dienst zal worden gesteld,
zit in de lengte der bomen. Deze Ame
rikaanse sluitbomen zijn n.l. slechts half
zo lang als die welke thans dienst doen.
Zij reiken dus slechts over de halve
breedte van de weg. Deze halve bomen
zullen dan de rechterhelft van de weg
afsluiten, gerekend in de rijrichting van
het wegverkeer.
Dit betekent, dat de automobilist,
die er niet in slaagt zijn wagen tijdig
tot stilstand te brengen en dus onder
de eerste bomen doorschiet, geen twee
de boom zal aantreffen. De tweede
boom laat immers het weggedeelte,
waar hij op rijdt het linkergedeelte
voor het verkeer uit tegenovergestel
de richting vrij.
Het Amerikaanse stoplicht bestaat uit
twee rode lammen naast elkaar, die beur
telings aan- en wéér uitgaan. Deze twee
lampen, die dus een dubbel flikkerlicht
vormen, zijn aan het bewegingsmecha
nisme van de afsluitbomen bevestigd.
Bovendien geven deze nieuwe flikker
lichten zowel aan de voor- als aan de
achterzijde licht, zodat het wegverkeer,
dat aan komt rijden, rechts en links van
de weg dé rode lichten ziet flikkeren.
Tien seconden voordat da wachter de
bomen gaat sluiten, beginnen de rode
lampen om beurten te branden. Op de
afsluitbomen zelf zijn nog w.eer drie
rode reflectoren bevestigd. Het hang-
werk ontbreekt.
De op de installatie voorkomende let
ters zijn in reflectoren uitgevoerd, zodat
bij avond het geheel flonkert in het
licht der koplampen.
Het plan is, aan het Rijkstoezicht voor
te stellen voorlopig een proef op een
twaalftal overwegen te nemen. Blijkt
deze oplossing In de praktijk te voldoen
dan kunnen orders voor de productie
van deze installaties bij de Nederlandse
Industrie worden geplr-tst. In het na
jaar zouden de eerste installaties in
dienst kunnen worden gesteld op nog
nader te bepalen plaatsen.
Als men weet, dat voor het bouwen
van tunnels en verhogingen op de be
langrijkste wegen wel 75 millioen gulden
gemoeid is, dan is deze oplossing heel
wat eenvoudiger.
allerlei onaangename nevenverschijnse
len vertonen, als jeuk en dergelijke. Ze
kunnen echter op allerlei wijzen verwoes
tingen aanrichten in het spijsverterings
kanaal: er zijn gevallen bekend, dat de
ultvoerbuis van de alvleesklier verstopt
raakte door ingewandswormen. Het
schijnt ook, dat ze aanleiding kunnen
worden tot blindedarmontsteking en
wat dies meer zij. Dat is op zichzelf al
genoeg om ze als ongewenst te beschou
wen, maar er is nog meer. Mensen, die
dergelijke ingewandsparasieten herber
gen, en vooral kinderen, gaan lijden aan
pijn, ze vermageren, door de jeuk wordt
de slaap onrustig en daardoor onvol
doende, en tenslotte zijn er ingewands
parasieten, welker spijsverteringspro
ducten bepaald giftig zijn.
De ontwikkeling van een kind dat
aan deze kwaal lijdt wordt zonder twij
fel geremd en gestoord, en men is. als
ouder, allerminst verantwoord te spre
ken over „maar wonnen" en het hele
geval niet ernstig op te vatten
Zo ongevaarlijk is de zaak niet. Men
kan zelfs zeggen, dat de besmetting met
ingewandswormen aansprakelijk is voor
heel veel narigheid, en het is niet alleen
zaak, wanneer de aanwezigheid er van
in de ontlasting geconstateerd is, te
zorgen voor deskundige behandeling,
maar het is gewenst, de ontlasting van
kinderen geregeld te controleren.
Met de geneesmiddelen en behande
lingsmethoden, die we tegenwoordig be
zitten, is het doden der parasieten niet
erg moeilijk. Het is echter wel zaak, dat
de behandeling geschiedt geheel volgeas
de aanwijzingen van de arts, om te zor
gen dat een kuur niet mislukt. Er zijn
tal van kleine „trucjes", die het suc
ces of het wansucces van de kuur bepa
len, en wie niet heel precies weet hoe
de behandeling, welke de arts voor
schrijft, moet geschieden, en vooral
iedereen die méént het te weten, steke
zijn of haar licht op bij de wijkver
pleegster van h»t Wit-Gele Kruis. Deze
zal trouwens ook goede raad kunnen
geven, wanneer men twijfelt over de
aanwezigheid van ingewandswormen.
Het wereldsnelheidsrecord is opnieuw
gebroken, deze maal door de invlieger
Waterton van het vliegveld Moreton
Valence in Gloucestershire in Engeland,
die met een met twee straalmotoren
uitgerust Meteor-vliegtuig de gemiddel
de snelheid van 830.262 kilometer per
uur bereikte. Waterton was 15 minuten
in de lucht en legde de vereiste drie
maal het parcours in 7 minuten 13 se
conden af.
De rijkspolitie te Etten kwam enige
weken geleden op het spoor van een
complot, dat zich onledig hield met het
smokkelen van koeien naar België. In
korte tijd werd door recherchewerk de
zaak volledig aan het licht gebracht.
Dezer dagen werd in de zaak de laatste
arrestatie verricht. Gebleken is, dat een
combinatie van 4 personen in totaal 28
koeien clandestien over de grens had
gebracht. De smokkelaars zijn te Breda
ingesloten.
11 Februari herdenkt de Nederland
se Bioscoopbond zijn dertigjarig be
staan. maar gezien de grote moeilijk
heden, waarmede het bedrijf heeft te
kampen, zal dit slechts op eenvoudige
wijze en zonder feestelijkheden geschie
den. Bij de viering behoort de tentoon
stelling, gewijd aan de film. van 10
Februari tot 15 Maart in het Stedelijk
Museum te Amsterdam. Er zullen ook
culturele filmavonden worden georga
niseerd in een der zalen van het mu
seum. terwijl een aantal Amsterdames
bioscopen bijzondere programma's zal
vertonen. Het hoofdbestuur van de
Bond zal na opening van de tentoon
stelling op Dinsdag 10 Februari een
receptie houden in de ontvangstzaal
van het museum.
(Van onze speciale verslaggever)
„Steun aan het Wit-Gele Kruis, dat
geef ik uit mijn kindervuis". Het is ge
schreven in een grote onbeholpen kin
derhand en het staat te lezen op een van
de oplossingen, die het Wit-Gele Kruis
tot dusver ontving op de rebus, die het
middels krant en kaart de wereld in
zond. Over het resultaat daarvan mag
men niet klagen.
Rond 70.000 oplossingen zijn tot dus
ver binnengekomen en in het Centraal
Bureau te Utrecht wordt van de vroege
ochtend tot de late, zeer late avond ge
werkt, om al die oplossingen op de juiste
manier te verwerken. En wat men daar
bij al niet tegenkomt!
Een vader, die nog haastig een briefje
achterna stuurt, waarin hij meldt, dat
zijn zoon zojuist een oplossing heeft in
gestuurd, doch zijn naam vergat op te
geven en die nu vraagt die oplosisng
een van de 70.000 even op te zoeken
en het goede adres alsnog in te vullan.
Een schier onmogelijk werk, u voelt
het. en laten wij maar eerlijk zijn, de
mannen van het Wit-Gele Kruis zouden
het niet klaar krijgen, bij lange na niet
klaar krijgen, ware het niet, dat de
leden van de Utrechtse Studentenver
eniging „Veritas", die medicijnen stude
ren, de helpende hand hadden geboden.
En zo kan men iedere avond opnieuw
in het Centraal Bureau in de Voorstraat
een menigte zwoegende, tellende, sorte
rende en vrolijke studenten aantreffen.
De oplossingen stapelen zich daar op,
steeds meer, iedere dag opnieuw.
Uit Nederland, België, Frankrijk, Ca
nada, Indië. men kan het zo gek niet
uitdenken, of de werkelijkheid overtreft
de fantasie. Getekende, gerijmde, gecom
mentarieerde oplossingen, alle soorten,
en de inzendtermijn duurt nog tot l
Maart. Het getal 70.000 kan dus nog wel
enkele malen vermenigvuldigd worden.
Tot heil van het Wit-Gele Kruis en...
helaas ook tot meerdere arrogantie van
de man, die het rebusrijm maakte. Die
acht zich op het ogenblik Neêrlands
meest gelezen dichter.
vertaling HERMAN ANTONSEN
daad. Alleen zó vervullen wij Gods
grootste gebod!
Onze koude wereld heeft aan niets
méér behoefte dan aan warme liefde. Ze
bloedt dood aan het „ieder voor zich".
Het is onze taak de aarde weer be
woonbaar te maken door de ware
naastenliefde in de onderlinge betrek
kingen der mensen de plaats terug te
geven, die God voor haar bestemde.
L.
Langzaam aan won hij hun vertrou
wen en ten slotte ging Warin zich af
vragen, of hij deaelfde man was, die
Vavi zyn „fahina" en Balk zyn hond
genoemd had.
Een zeker gesprek wierp voor Warin
zydélings een nieuw licht op zyn ware
karakter. Het gebeurde heel toevallig.
Met hun vieren zaten zei op het achter
dek. Dit was 's avonds van achten tot
tienen büna gewoonte geworden. Het
was een gezamenlijk verpozen, dat als
vanzelf zo ontstaan was. De schoener
gleed ovor de golven tegen de wind op,
met Sam, die een uitmuntende roer
ganger was, op de brug. Nu en dan
wierp Janson een snelle blik op de wim
pel van het grootzeil en vergeleek de
stand daarvan met de koers van het
schip. Hij zeilde feitelijk altijd zellf en
had er slag van zyn bemanning te door
dringen van eenzelfde trots verlangen.
De maan stond aan de hemel, de lucht
was koel en het water langs boeg en
kiel ruiiste aangenaam zachtjes. Lang
rookte een grote sigaar en Warin had
op verzoek van Dora zyn pyp opgesto
ken. Janson rookte niet, doch praatte
aan één stuk door op welluidende en
soms dramatische toon en kon op som
mige ogenblikken op zo'n eigenaardige
manier langs zyn rode baard stryken.
dat .zyh woorden er een byzondere na
druk door kregen.
,",Ik lees niet veel. Ik praat liever met
mensen, die belezen zyn, die de dingen
gezien en uit de eerste hand opgetekend
hebben. Theorieën kunnen me niet veel
schelen. Ik vergeiyk graag myn eigen
gevolgtrekkingen en waarnemingen met
hetgeen een veelbelezen man me ven-
telt." x
Dora Lang scheen met haar eigen ge
dachten bezig te zyn geweest. Doch nu
nam ze het woord. Warin meende een
zweem van cynisme of sarcasme in haar
houding tegenover Janson te ontdekken
„U bent ongétrouwd, nietwaar kapi
tein?"
„Ik gevoel niets voor het huweiyk. Ik
bedoel niet zozeer de instelling zelf,
als wel de heersende opvattingen. Als
gezellin is een vrouw eten bekooriyk we
zen. Maar als partner acht ik haar niet
geschikt. Een man kan veel meer vrou-
weiyke zorg verlangen dan de wette-
ïyke voorschriften bepalen. Als een
vrouw, steunend op de moderne wetten,
die waarheid ontdekt, wordt zd heers
zuchtig en verliest haar bekoring en
haar recht op de consideratie, die haar
anders zou geschonken worden."
Hy had iets in zyn manier van doen,
dat Warin erg prikkelde. Het was enigs
zins aanstotelijk; het ontdeed de man
van al zyn vernis van beschaving en
legde zyn levensopvattingen bloot. Lang
scheen het niet te bemerken. Dora
Lang stond op met de bewaring dat ze
slaap had en ze geeuwde keurig, maar
veelzeggend. Janson stond eveneens op
en bleef staan, tot zé langs de kajuits
trap verdwenen was.
„Juffrouw Lang ls niet by zonder ge-
makkeiyk om mee te redetwisten," zei
hy. „Ze blijft altijd juffrouw Lang. Een
man behoeft toch niet noodwendig ge
trouwd geiweest te zjjn. om ervaring van
vrouwen te hebben. We hebben immers
ons eigen gevoel. Het voornaamste ver
schil is, dat wy onze emoties beheersen
zonder te redeneren en dat een vrouw
ze als op 'zichzélf redelijk aanvaardt.
Ik hoop, dat ik haar niet beledigd heb,
Professor Lang, en geen misbruik heb
gemaakt van positie als uw com-
pagnön."
voorgoed van de baan mogen beschou
wen," zei Lang. „Mijn dochter kan uit.
stekend voor ziclizelf zorgen en ze is
modern in haar opvattingen, waarmee
ik wil zéggen, dat ze het product is van
de tegenwoordige eeuw van vooruitgang
en ontwikkeling, hoe u ook moogt den
ken over de voorafgaande perioden, die
hiertoe geleid hebben, kapitein."
De droogweg afgestoken speech was
wel overlegd, vond Warin. Janson streek
nadenkend door zijn baard heen, ver
ontschuldigde zich dat hy nog iets te
doen had en ging weg.
„In verschillende opzichten is hy nog
erg primitief," merkte Lang op. „Han
dig en bekwaam, maar M kan ook ge-
vaariyk worden."
Hy'was weer uit zyn schulp gekropen,
dacht Warin en hy voelde zich gedron
gen hem te vertellen wat hij op de
avond, toen hij om zyn baantje kwam
vragen, op de „Ahimanu" meegemaakt
had. Doch hij weifelde, deels omdat hy
zich schaamde over de rol door hem
gespeeld, deels omdat hy er nog zo ze
ker niet van was, dat Lang de toestand
niet volkomen belheerste en veel dingen
dacht waarover hy niet sprak, behalve
in dergelijke korte zinnen, als daareven
Per slot van rekening kon Janson toch
best behoren tot dat type van zeelui,
die aan wal vry losbandig waren. Nu
echter hield hy zich volkomen in be
dwang. Hy haalde uit zyn bemanning
en zyn schip alles wat er maar uit te
halen was. Bij eikel voorbycfryvende bui
werden de strakke touwen van het want
een weinig gevierd en weer aangetrok
ken, zodra de zon weer doorbrak. Uit
ieder zuchtje wind wist hy zyn voordeel
te trekken door zyn zeilen te verstellen
en vaak deed hij dit zo scheen het
Warin als amateur tenminste toe
reeds by voorbaat. Er hing op de schoe
ner werkeiyk geen touwtje los. Dag aan
dag bewees de op de kaart afgelegde
baan, dat ze snel vooruitkwamen naar
hun doel, dat op die kaart nauweiyks
met 'n tipje aangegeven was, omdat de
ligging er van niet eens officieel vast
stond.
Hij hield zich aan zijn charter-contract
met al de nauwkeurigheid en bekwaam
heid van een eerste klas schipper. Toch
scheen het Warin vaak toe, dat hij zeil
een betrekkeüijk onbelangryke rol speel
de op een toneel, dat slechts een voor
spel was voor een gebeurtenis van heel
andere aard. Hij ha<j niet veel gegevens
daarvoor. Overdag had hij het druk ge.
noeg met zijn verkoopruimte in orde te
brengen en zich vertrouwd te maken
met de waarde der verschillende ruil-
goederen.
