ETUC DE NOORMAN-DE STEEN VAN ATLANTIS
N TV\
POLEN,
I
HUT PO
DER VROUW
schoenen
B
oenen
B
onen
MENSEN
Eén minister voor Oorlog en Marine?
Verzet der Nederlanders tegen de
Jappen in Ned.-lndië
Algemene oefenplicht gewenst geacht
AAIEN
VAN NELLE
Zwendel in valse Ned.
textielpunten
Bijgestaan door staatssecretarissen voor
Leger, Vloot en Luchtmacht
Bedrijfspolitiek van de
K.L.M.
Doop bij K.L.M. van
17 Constellations
PU R OI
en
Over rokken
BETER EEN
GOEDE BUUR...
GEKNOEI OP ZUIVEL
FABRIEK
WOENSDAG 7 APRIL 1948
PAGINA 3
EERSTE KAMER
Doel Uw handen goed j
NAAR NED. INDIË
en
door RICHARD POWELL
(Van onze parlementaire redacteur)
De Eerste Kamer ging Dinsdagmiddag verder met de behandeling van
«e Marine-begroting, waarin zij de vorige week was blijven steken. Uiter-
c'ird kon deze behandeling niet veel nieuwe gezichtspunten openen, doch
Minister Fiévez gaf zich veel moeite, om nog maar eens, voornamelijk
tegenover professor Molenaar, het nut te verdedigen van de aanbouw
fan smaldelen juist in verband met de belangrijkste taak van
°uze vloot de convooiering en in het algemeen de bescherming van
°nze handelsmarine boven de kleine eenheden, die prof. Molenaar had
Verdedigd. Merkwaardigerwijze sloot prof. Molenaar zich practisch aan bij
net standpunt, dat in de Tweede Kamer de heer Vorrink dienaangaande
aanvankelijk heeft ingenomen. De verdediging van de minister was goed
tn droeg houtsnijdende argumenten bij, het is dubbel aangenaam dit
te kunnen constateren nademaal men de vorige week aanleiding tot critiek
vond in het beleid, waarmede hij zijn eigen Oorlogsbegroting verdedigde.
embargo op de kleding voor het leger
gezegd zijn, thans met des te grotere
vreugde verhaald hoe Engeland ons
met betrekking tot de vloot bijzonder
ter wille is. Wij krijgen nu weer twee
Britse onderzeeboten in bruikleen, op
dat we tenminste toch iets hebben om
mee te beginnen, maar bovendien heeft
Engeland de betalingsperiode voor het
nieuwe vliegkampschip, dat wij zul
len overnemen, verlengd van vier tot
twaalf jaar
Een genereuse politiek ongetwijfeld,
maar een reden te meer voor ons, om
Engeland duidelijk te maken, dat het
in de overzeese kwestie een pdlitiek
tegenover ons voert, die wel zeer
schril afsteekt tegen djfj bewijs van
fatsoen. Het loopt bepaald in de gaten,
dat de vlootfaciliteitcn, die Engeland
ons verleent, kennelijk meer in zijn
belang blijken dan het steunen van
onze rechtvaardige zaak in Indonesië.
En als dit niet zo is, dan is het zaak.
dat Engeland dit op ondubbelzinnige
wijze laat blijken. Wat de minister er
ook over zegt, dat de regering
met dit embargo onder de huidige
omstandigheden en verhoudingen nog
langer genoegen zou nemen, praat hij
op geen enkele wijze goed.
Nadat de Marinebegroting was goed
gekeurd, staken we van wal met Ver
keer en Waterstaat. Daarbij hebben de
heren Kraayvanger (K.V.P.) en Hom
mes (A.R), zij het in verschillende
toonaarden, het particuliere initiatief
met betrekking tot h^et verkeer en het
vervoer in bescherming genomen. Inte
ressanter leken ons intussen de be
schouwingen, die de heer Kraayvanger
weggaf over de vliegveldplannen.
Uiteraard is hij als Rotterdammer ge
porteerd voor het Schiphol-Schieveen-
plan, in verband waarmede hij de be
rekeningen met de kapitaliseringen van
dr. Plesman ten- bate van zijn Burger
veen-plan maar een kunstje noemde.
Volgens zijn cijfers kost het Burger-
'veenplan een dertig millioen meer dan
het Schiphol-Schieveen-project.
Doch dit was intussen niet het
voornaamste. De hoofdzaak zat vervat
in een critische beschouwing, waaraan
de heer Kraayvanger de bedrjjfspoii-
tiek van de K.L.M. onderwierp. Hij
karakteriseerde diè als particulier ka
pitalistisch, op het maken van winst
gericht en daardoor getuigend van
een eenzijdige kijk op het algemeen
belang.
Weliswaar is de K.L.M. in theorie een
particuliere onderneming, maar in de prac-
tijk is zij een overheidsbedrijf, althans een
semi-overheidsbedrijf, dat op redelijke wij
ze moet voorzien in de behoefte aan ver
voer. ook van een stad als Rotterdam.
En nu ziet men, dat de K.L.M. haar po
litiek voornamelijk grondt op het exploi
teren van vaste lijnen, in de eerste plaats
voor passagiersvervoer, terwijl zij volgens
de heer Kraayvanger veel minder de na
druk laat vallen op de ontwikkeling van
het vrachtverkeer, terwijl dit blijkens de
ontwikkeling in het buitenland veel ster
ker stijgt. Daar kwam, zoals men ziet,
de vertegenwoordiger van de grote ha
ven- en koopsteden aan het woord.
De heer Kraayvanger wees in het bij
zonder op de mogelijkheden van de tramp-
vliegerij en als men daarmee rekening
houdt, dan is het helemaal niet onver
schillig of een stad zelf beschikt overeen
vliegveld dan wel is aangewezen op een
luchthaven, die veel verder verwijderd ligt.
Dat. scheelt trouwens niet alleen enorm
in de kosten voor het vrachtvervoer, maar
evengoed in de kosten (en het tijdverlies)
van het personenvervoer. De heer Kraay.-
vanger berekende, dat het vervoer Londen-^
Overigens is het natuurlijk een min of
•heer academische kwestie een smaldelen-
Plan te verdedigen, dat op de manier.
Waarop het ontworpen is, toch niet wordt
uitgevoerd; waarvan de uitvoering
Althans verschrikkelijk op de lange baan
•s geschoven.
Dit laatste verdriet de heer Van Voorst
Vit Voorst dan ook genoeg en hij legde
de volle nadruk op, dat dit uitstel
Heen afstel mag gaan betekenen. Het
Principe van het smaldelenplan moet
Gehandhaafd blijven, omdat het nodig is
"et uit te voeren. Het bericht van die
Vreemde onderzeeboten, die in de Atlan
tische Oceaan zijn gesignaleerd en
hiet afkomstig van enige Atlantische
mogendheid bewijst genoegzaam, dat
bij een eventuele oorlog de vloot haar
convooieringstaak ten volle zal behouden.
Vandaar dan ook, dat de heer Van Voorst
tot Voorst de recrutering van het kader
voor de vloot op de basis van de drie
smaldelen gericht wil houden.
Er is ook gesproken over het interi-
maat van de heer Fiévez als minister
van Marine en naar aanleiding daarvan
beeft hij enigszins laten doorschemeren,
Wat de regering zich voorstelt in dit.
opzicht te doen in verband met de in
stelling der staatssecretarissen bij de
bomende grondwetsherziening.
Tot de verkiezingen behoeft men
niet meer te rekenen op een ordina
rius aan het ministerie van Marine,
doch daarna schijnt de regering voor
ogen te staan één minister voor Oorlog
en Marine en staatssecretarissen voor
de voornaamste afdelingen, Leger,
Vloot en eventueel ook Luchtmacht.
Precies zei de minister het niet. Het
zou denkbaar zijn, dat de regering
geporteerd is voor een en dezelfde
minister voor beide departementen,
geassisteerd door staatssecretarissen,
althans wij meenden uit de enigszins
vage ministeriële uiteenzetting te be
grijpen, dat de regering geen departe
menten wil samenvoegen.
De regering zoekt hierbij naar analo
ge met de structuur in Engeland en de
S. Daar heeft men aparte ministers
vWir Leger, Vloot en Luchtmacht, bene-
V(itU, een minister voor Defensie, die de
a':fiere drie ministers overkoepelt en
ZoaöSiitle bun werk coördineert. Voor ons
land acht de regering die oplossing, welke
haar op zichzelf zeer aanstaat, te kost
baar, doch de boven uiteengezette op
lossing zou daarvoor gevoeglijk in de
Plaats kunnen treden.
Tussen twee haakjes zij genoteerd, hoe
opmerkelijk deze uiteenzetting was met
betrekking tot een daad, die niet meer
boor dit kabinet maar door het volgende
Zal moeten worden verricht. Men zou er
hit kunnen opmaken, dat deze, overigens
zo zwijgzame, regering van één ding
Qogal zeker moet zijn: dat zij na de
verkiezingen in wezen weinig veranderd
zal terugkeren.
Voorts heeft de minister, omdat er de
Vorige week zoveel onaangename din
gen over Engeland in verband met het
Rotterdam via Schieveen, behalve dat het
ook nog goedkoper is dan via Burgerveen,
aanzienlijk meer dan een uur scheelt ver
geleken met de luchthaven die de favoriet
is van dr. Plesman.
De heer Kraayvanger laakte het voorts,
dat de K.L.M. eigenlijk voornamelijk be
lang stelt in het lucratieve transcontinen
tale verkeer, waarvan dan de Indië-lijn weer
de allervoordeligste is. Het Europese ver
keer beschouwt de K.L.M. eigenlijk als aan
voerlijnen voor de transcontinentale rou
tes. maar volgens hem vraagt het zaken
leven om een heel andere verdeling in de
verhouding der belangen. Vandaar dan-
ook dat hij het verschil in tijd en in kos
ten op het Europese vervoer veel voorna
mer acht, dan hij bij de K.L.M. waar
neemt.
Uitstekend voorgedragen als het was,
mocht dit een belangwekkend bétoog he
ten en een forse tegenzet tegen het plan-
Flesman. Het is jammer, dat het debat
op deze plaats en op dit tijdstip eigenlijk
moeilijk tot zijn recht kan komen. Het
lijkt ons op het ogenblik, nu de zaak nog
in studie is, niet het moment voor mi
nister Vos om ertegen in het krijt te
treden. De regering immers heeft nog
niet gedecideerd. "Maar nu de heer Kraay
vanger de kwestie op dit niveau heeft
behandeld, zou het van belang zijn er
een deskundig antwoord pro-Burgerveen
op te horen.
(Van onze Haagse redacteur)
Binnenkort zal op Schiphol de
officiële doopplechtigheid plaats vin
den van de 17 Constellations, waar
mede de K.L.M.-vlool is uitgebreid.
Reeds hebben twee toestellen resp. de
namen „Arnhem" en „Nijmegen" ont
vangen; de overige vliegtuigen zullen
de volgende namen krijgen: Utrecht,
Venlo, Walcheren, Batavia, Curacao,
Delft, Eindhoven, Franeker, Gouda,
Holland, Overloon, Pontianak, Roer
mond, Soerabaja en Tilburg.
Het ligt in de bedoeling een der Con
stellations naar alle regels der kust te
„dopen", welke plecntigheid dan tevens
symbolisch geldt voor de andere toe
stellen. Ds burgemeesters der plaatsen,
naar welke een vliegtuig vernoemd is.
worden voor deze gelegenheid uitgeno
digd.
62. Slechts gewapend met zijn stok en een kleine dolk. ging de dodelijk ver
moeide Eric de ongelijke strijd aan. Het ondier, dat hem sag naderen, stak zijn kop
woest naar voren en bedreigde de jonge Noorman met zijn blauw-zwarte slangen
tong. Een harde slag met de knuppel verlamde dit gevaarlijke wapen van het beest
voorlopig. Eric had van de verwarring van het monster gebruik gemaakt om het
tot vlak achter de monsterachtige kop te naderen en drukte deze nu met alle
kracht die hij op kon brengen tegen de grond. Een vreselijke worsteling volgde.
Het beest trachtte zich los te werken en sperde de bek wijd open om zijn aan
valler te grijpen. Hiervan maakte Eric snjel gebruik! Met een vlugge beweging stak
hij zijn knuppel tussen de tanden van net' monster! De draak, die voelde dat hij
zijn bek niet meer kon sluiten, stootte een woedend gebrul uit en sloeg wild met
zijn kop heen en weer. Eric kon niet snel genoeg terzijde springen en werd door
een enkele beweging van dit machtige lichaamsdeel de lucht in geslingerd. Het
monster stormde daarna woedend brullend op de jonge vrouw af.
mijnhardt
In verband met de smokkelzaak van
valse Nederlandse textielpunten is de
Belgische recherche te Turnhout over
gegaan tot de arrestatie van J. van L.
en van J. C. Beiden hebben bekend de
valse textielpunten van een derde per
soon te hebben ontvangen en ze voor
hem te hebben verkocht aan de twee
Belgische autobusbestuurders, die on
langs door de C.C.D. te Eindhoven zijn
gearresteerd. De recherche is thans be
zig de drukker van de valse punten op te
sporen.
(Vervolg van pag. 1)
In Januari 1944 moest hij van de on-
nerneming weg. Hij trof tijdig maatre
gelen. Wapens werden vernietigd, een
radio, omgebouwd tot versterker, waar
devolle notities en foto's etc. in siga
rendozen in de muur gemesteld.
Toen men zich moest melden, riep de
Kempeiluitenant „Koba" hem ter zijde
en vroeg hem of hij voor hem wilde
werken. Toen hij weigerde werd hij di
rect gearresteerd en naar de Glodok-
gevangenis overgebracht. De gevange
nen werden hier op de gewone wijze,
die wjj ook van de Duitsers kennen,
uitgeput. 2 Juli werd hij weggehaald
om te Soekaboemi door de Kempei-Tai
ondervraagd te worden, omdat zij inmid
dels zijn illegaal werk ontdekt hadden.
Dadelijk na zijn voorgeleiding werden
zjjn duimen en tenen met electrische
draden verbonden en werd hem 'n uit
gebreid spinnoage-schema voorgelegd.
Hij behoefde alleen maar ja te zeggen op
een vraag, die steeds werd herhaald met
het verhogen van de voltage.
Na enige verhoren, waarvan hij dik
wijls bewusteloos terugkeerde, vond hij
een boodschap in zijn cel van 'n vriend
„Beken alles. Denk aan vrouw en kin
deren. Zij worden ook gemarteld. Verzin
maar wat."
Het ging namelijk hoofdzakelijk om
een code, waarvan hij alleen de sleutel
zou kennen. Dit kwam. omdat, zoals
achteraf bleek, een groep vrienden in
de waan, dat hij reeds dood was, hem
vele feiten in de schoenen geschoven
hadden.
Na een hele nacht puzzelen had hij
een code volgens het alphabetische
systeem, waarvan de letters steeds ver
sorongen. bedacht. De volgende morgen
deelde -hij de wacht mede dat hü zou
De krant per parachute - Waf Frankrijk verwedde - Lahore
zonder drank -Bastogne's wapen: „Nuts" - Trillioen dollar
en wat er mee gebeurde
n de binnenlanden van Yougoslavië
zal een nieuwigheidje worden inge
voerd, dat zelfs In Amerika nog niet
bestaat. Vliegtuigen van de burgerlucht
vaart zullen in de naaste toekomst per
Parachute kranten en post bezorgen aan
bevolking van ver afgelegen streken
van Macedonië, Bosnië en 'Montenegro.
*ïet plan is pén dagelijkse dienst in te
5tellen tussen Belgrado en steden in deze
E«bleden. Wanneer de onderneming be-
valt, zullen ook expresse-goederen, offi
cie goederen en aan bederf onderhevige
lederen vervoerd worden.
Niet minder dan 72 milliard Franse
francs zijn in 1947 uitgegeven bij
het wedden bij paardenrennen. Iets
•beer dan 24 milliard werd bij de officiële
'•Sentschappen gestort, de rest van het
bedrag werd via clandestiene bookmakers
besteed. In 1946 bedroeg het totaal 60
biilliard, terwijl vóór de oorlog het ge-
büddelde bedrag per jaar 1 milliard was.
De gemeenteraad van Lahore heeft
het besluit genomen de stad
droog te leggen. Sinds 1 April
Inwoners van de stad meenden door
üeze datum aanvankelijk met een ,.Se-
jbeenteraadsgrap" te maken te hebben
het schenken van sterke drank in de
6ehele stad verboden. De zakenmensen
^rezen het ergste voor het „Parijs van
jfhdia". De „Maulvis", het Mohamme
daanse genootschap, dat' het verbod door
at te, heeft de vlaggen van zijn gebou-
*h uitgehangen.
Bastogne, de Belgische stad In de
provincie. Luxemburg, die in de
- oorlog enige tijd door de Duitsers
ju si«geid werd, terwijl de Amerikaanse
r.chUandingsdiviste binnen de stad gele-
Ia6, heeft als devies de uitdrukking
Wrvfs" aangenomen. Dit was het ant-
da°rct van -een Amerikaanse comman-
nt. toen hij buiten de stad omsingeld
door een miftsers en ziin
groep Duitsers en zijn
j. ""save werd geëist. „Nuts" zei hij op de
eis en hij ging zelf tot de aanval
over, waarbij het hem gelukte dg Duitsers
te verdrijven.
Om de commandant en zijn manschap
pen te waarderen, zal voortaan onder
Bastogne's wapen „Nuts" staan. In de
archieven van de stad is een uitvoerige
beschrijving van het gebeuren gedepo
neerd, zodat het nageslacht zich geen
hoofdbrekens hoeft te maken over de
betekenis van dit vreemde woord.
Volgens een Amerikaanse statistiek
moet de tweede wereldoorlog een
trillioen dollars hebben gekost Met
dit bedrag had men alle op aarde levende
families een villa met 6 kamers, een ga
rage en een auto kunnen gevefc. De rest
was nog voldoende geweest om in iedere
stad met meer dan 5000 inwoners een mo
dern ziekenhuis en een school te bouwen.
Een Indische maharadja, slechts aan
geduid als „een maharadja van een
grote staat In India", die zijn geld
niet kwijt kon, heeft in de Verenigde
Staten een diamant aangekocht van 107
karaat, die een waarde vertegenwoordigt
van 2.000.000 Amerikaanse dollars. Dit Is
de grootste transactie, die ooit op de dia
mantmarkt van Bombay heeft plaats ge
vonden. Deze diamant Is juist een karaat
zwaarder dan de beroemde Koh-I-noor,
die weliswaar 186 karaat woog, toen die
in het bezit kwam van de Perzische heer
ser Nadir Sjah, maar na herslijping ln
Amsterdam in gewicht verminderde tot
106 karaat De beroemde Hope-diamant,
die in het bezit is van een Amerikaanse
verzamelaar, weegt „slechts" 44 karaat
en heeft niet meer dan 100.000 dollar op
gebracht.
Afdruk van een pamflet dat de Jappen in
grote oplaag onder de Indonesische bevol
king verspreidden. Een Japanse soldaat
vertrapt de kolonisten
bekennen. Op waarlijk koninklijke wijze
werd hij daarop door de Kempei Tai
ontvangen. Hij bestelde een diner met
rijst, kip en wijn. Alles werd ingewil
ligd. Toen vulde hij drie wijnglazen en
vro^g de beide Kempei-mannen op te
staan om te drinken op de spoedige ne
derlaag van Japan en op de gezondheid
van H. M. de Koningin der Nederlan
den. Na gedronken te hebben bogen de
Jappen, vulden opnieuw de glazen en
dronken op de overwinning van Japan.
Het geheim van de eigen gemaakte code
ging er als koek in.
Enkele dagen kon hij op adem komen,
doch kort daarna werd hij weer geroe
pen. De Kempei-mannen waren woe
dend, een expert had de code als vals
gewaarmerkt. Hij werd overgebracht
met enkele anderen om voor de krijgs
raad te verschijnen. Het vonnis viel
mee. Allen hadden op onthoofding ge
rekend, het vonnis luidde 15 jaar gevan
genisstraf. De tijd die hij daarna tot
aan de bevrijding in de gevangenis
doorbracht is zo verschrikkelijk geweest
dat wij dit onze lezers onthouden zullen-.
De bevrijding kwam juist op tijd om
hem van de dood te redden.
Dit is het verhaal van een der velen
die in Indië gevochten hebben om de
Nederlandse geest onder de bevolking
te bewaren. Hij is blijven leven. Dui
zenden anderen zijn gestorven tussen
de grauwe muren van de uitzichtloze
gevangenissen. Uitgemergeld en dik
wijls verminkt voor het leven, her
kregen de overlevende slachtoffers
van de Kempei Tai hun vrijheid toen
Japan capituleerde. Hebben wij geen
ereschuld jegens hen of jegens hun
weduwen en kinderen? Nochtans heb
ben zij nooit enig blijk van waarde
ring ontvangen.
De F. I. W. L (Federatie van ex-ille
gale werkers in Indië) waarvan het se
cretariaat is ondergebracht in het Rijks
bureau voor Oorlogsdocumentatie, tracht
hun belangen zo goed mogelijk te behar
tigen, maar de ambtelijke molens ma
len langzaam. Nog stéeds wacht men, al
valt het wachten lang en wordt het
leed steeds schrijnender.
Een lezeres scHrijft ons, dat
ze de lange rokken afschuwe
lijk vindt, maar dat ze zich
bepaald ergert aan ds rokken
tot op de enkels, waarbij een
modieuze hoed wordt gedragen
met voile onder de kin, wat
het summum van vrouwelijke
elegance is en daarbij
sportschoenen met platte hak
ken. Wij geven deze zich erge
rende lezeres volkomen gelijk.
Niet wat betreft haar afschuw
van de lange rok. En haar cog
zal daar op de duur ook zeker
aan wennen, maa? wel van de
lompe sportschoenen, gedra
gen bij een hyper vrouwelijk
toilet. We zouden bijna zeg
gen: dat is nu weer eens een
typisch blijk van de geringe
verfijndheid van de Neder
landse vrouw, dat zoiets mo
gelijk is. Men hoeft het heus
niet in een modepraatje te
lezen, dat bij eën lange rok
alleen maar een fijne schoen
past en dat een gewone pump
daar het beste bij staat. Men
ziet dat onmiddellijk zelf. De
vrouw, die haar eerste lange
rok aantrekt voor de spiegel
en werkelijk smaak heeft,
trekt daarbij onmiddellijk
haar sportschoenen uit en
gaat in haar kast zoeken
naar het bijpassende, dat is
het paar pumps, dat ze mis
schien heeft. En zo niet, dan
toch maar een schoentje van
een zekere elegance, bijvoor
beeld zoals deze mannequin
draagt op de fofo.
Op een Franse modeshow
droegen de mannequins bij
haar lange rokken schoenen
zonder hak, een soort ballet
schoenen, maar ja, een man
nequin, vooral een Franse,
beweegt zich prachtig en een
mooie gang heeft maar één
vrouw op de duizend. Ja, Ja,
die lange rokken zullen ons
voor nog heel wat problemen
zetten en er zullen nog heel
wat fouten tegen de goede
smaak gemaakt worden, ook"
al .omdat de Nederlandse
vrouwen elkaar door haar
voorbeeld zo weinig opvoe
den. Een vrouw, die smaak
heeft, kan haar omgeving
mee naar boven trekken.
Het eenvoudige Ameri
kaanse jurkje van de foto,
dat bedoeld is als wandeltoi
let, heeft een enorme wit
piqué-kraag en manchetten,
een zogenaamd Quaker-gar
nituur. dat jong en fris staat.
Wit piqué op donkerblauw en
wit is altijd stijlvol en zeer
ln de mode. Maar als wij het
na willen doen, zullen we an
der wit materiaal moeten
kiezen, want piqué is er nog
niet. De vindingrijke vindt
echter altijd wel iets van haar
ASTRID.
liiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiitiiiiimifiimiiiiiiiiiiniiHtHiiiHn
In de schoonmaaktijd, als de
huisvrouw haar handen vol
heeft met dweilen, stoffen,
ragen en boenen, kan ze niet
veel tijd besteden aan het
klaarmaken van het eten, aan
groente schoonmaken vooral,
dat soms erg tijdrovend is. Ze
neemt haar toevlucht tot bo
nengerechten, die weinig voor
bereiding vragen en vanzelf
klaar sudderen, die zelfs, na
een tijdje in de hooikist, het
lekkerst zijn.
U vergeet toch nooit het
kooknat van de bonen te be
waren? U kunt er heerlijke
soepen en sauzen vaiT maken.
Want daar moet toch water
aan te pas komen, en water
uit de kraan is maar uit de
kraan, terwijl bonennat water
is, vermengd met kostelijk
bonensap, dat andersin
de gootsteen zou gaan.
Wij geven hieronder vijf
bonèn-menu's, waaruit u
kunt kiezen, wat naar uw ga
ding is. Enkele recepten uit
deze menu's volgen hier.
Vijf bonen-menu's.
1. Groentensoep aard-
appelpurée, witte bonen met
appelmoes of rabarber.
2. Stoofschotel van witte of
bruine bonen, uien of prei en
tomatenpurée fruit.
3. Stamppot rauwe groente
met witte of bruine bonen
havermoutpap.
4. Aardappelen, witte bo
nen, ossetong, zure saus
koffie.'la.
5. Witte bonen, sla, gebak
ken bloedworst, rookworst of
lever, uiensaus pannekoek
je.
Stoofschotel van bonen.
250 gr. (2 kopjes) witte of
bruine bonen, liter water,
1A a 2 kg. aardappelen, 1 kg.
uien of prei, 1 blikje toma-
ten-purée, 40 gr. boter, mar
garine of vet, zout.
De bonen een nacht weken,
kok©n in het weekwater en
als ze bijna gaar zijn, de ge
schilde en in stukken gesne
den aardappelen en uien of
prei, de boter, margarine of
het vet en het zout aan de
bonen toevoegen. De pan
sluiten.de inhoud vlug aan
de kook brengen en gaar ko
ken in pl.m. 25 minuten. De
tomatenpurée toevoegen en
alle bestanddelen los door
eenmengen. Het gerecht
overdoen in een schaal en
het overtollige vocht als saus
gebruiken.
Stamppot van rauwe
groente met witte of bruine
bonen,
250 gr. (2 kopjes) witte of
bruine bonen, IA a 2 kg.
aardappelen, 500 gr. andijvie,
stoof sla, snü biet, spinazie of
zuurkool. 40 gr. (pl.m. 2A
eetlepel) boter, margarine of
vet, zout (melk).
De bonen gaarkoken, de
aardappelen schillen, in stuk
ken snijden en met een bo
dempje kokend water en zout
in een goed gesloten pan
gaar koken (plm. 20 minu
ten). De aardappelen hort
fijn stampen, de bonfen, de
gewassen en zeer fijngesneden
groenten en de boter, de
margarine of het vet (en de
gekookte melk) er door men
gen. De stamppot nog even
verwarmen, doch de groenten
niet gaar laten worden.
Zelfs de mensen, die van
mening zijn, dat ze niets
met hun buren te maken
hebben, zullen zich niet hele
maal aan contact, al is het nog
zo gering, met dezen kunnen
onttrekken. Het kan gebeuren,
als men de trap op- of afgaat,
dat men een van zijn buren
ontmoet. Een bezoeker of een
leverancier drukt wel eens op
het verkeerde belknopje. En,
als er mensen boven u wonen,
is het onmogelijk, dat u daar
nooit wat van merkt. We wil
len nu nog maar zwijgen
over onze allernaaste buren,
met wie we, gedwongen of
vrijwillig, onze woning delen.
Maar zelfs met de gewone bu
ren, die dus geen gebruik
behoeven te maken van de
zelfde keuken, Is het vaak niet
gemakkelijk in goede harmo
nie te leven. Een van de
hoofdoorzaken hiervan is
zonder enige twijfel, dat de
mens zich hoe langer hoe
meer richt op zichzelf. Egoïs
me is een van de hoofd
ondeugden van de moderne
mens. „IK is de eerste per
soon," is een stelregel, die de
mensen meer en meer tot hun
lijfspreuk maken. En als het
daar maar bij bleef, zou het
nog tot daar aan toe zijn,
maar behalve de eerste, is
„ik" maar al te vaak ook de
enige persoon. En om enigs
zins in harmonie met onze
buren te leven, moeten we nu
eenmaal ook met hen reke
ning houden. Als men van de
vroege morgen tot de late
avond schreeuwende radio-
muziek of zelfs niet
schreeuwende aanzet,- is
dat een bewijs van egoïsme.
Men dfent te bedenken, dat
niet iedereen steeds op mu
ziek gesteld is. Zo kunnen
mensen ook dol zijn op kin
deren, maar daarom vinden
ze het nog niet altijd prettig,
als het plafond boven hun
hoofd zowat instort. Elven
goed moeten de benedenburen
er rekening mee houden, dat
de bovenbewoners niet altijd
op hun tenen kunnen lopen
en dat kinderen moeten spe
len. Ook hier geldt de leuze
van de Bond zonder Naam:
„Verbeter de wereld. Begin
bij je zelf." Zeg dus niet: Mijn
buren zijn zo onverdraagzaam.
Ze moeten er maar aan
wennen, dat de kinderen
hollen of dat de radio speelt.
Neen, steekt eerst de hand in
eigen boezem en houd er eens
rekening mee, dat de buren
graag 's middags een „tukje"
doen, of dat de baby moet
slapen. Zet de radio wat
zachter of schakel haar eens
een uurtje uit. Bedenkt: „Be
ter een goede buur dan een
verre vriend".
Uit een van officiële zijde verstrekt
overzicht blijkt, dat het aantal uit Ne
derland naar Indië uitgezonden personen
in het afgelopen jaar aanzienlijk is toe
genomen. In 1947 bedroeg het aantal uit
gezondenen namelijk 21.506 tegen 7140 in
1946. Sinds het einde van de oorlog tot
Januari j.l. werden, de militairen mede-
gerekend. 31.247 personen uitgezonden.
De ministers van Oorlog en Mari
ne delen in de Memorie van Ant
woord op het Voorlopig Verslag der
Tweede Kamer over het wetsont
werp wijziging Dienstplichtwet me
de, dat het streven van de regering
er op gericht is te komen tot een al
gemene oefenplicht, althans dit stel
sel zoveel mogelijk te benaderen.
Ai moge het niet bereikbaar zijn
de gehele bevolking bij de landsver
dediging in te schakelen, toch dient
men als doelwit voor ogen te hou-
r
20)
,JSn wat zei ze?"
„O, ze zei onder meer, dat ik smerig
en laf was en dat ik van Chuck een af
rammeling verdiende."
„Maar, schat, wat ^verwachtte Je dan
met zo'n verhaal?"
„Dat weet ik niet. Maar ik had zeker
niet verwacht, dat ze zich zou vergissen
door te zeggen, dat ik waarschijnlijk net
zo min een man als een vis aankon. Wat
denk je daarvan?"
„Niet veel."
„Maar snap je dan niet wat dat be
tekent? Als zij wist, dat ik niet kan vis
sen, dan is zü degene, die ops gisteren
door de telefoon wilde afschrikken. En ik
durf er wat onder verwedden, dat zü
weet waar Sherry is."
„O. schei uit," zei Arab geeuwend. „Dat
wist ik al lang."
Ik staarde haar aan. Buiten striemde
de regen tegen de ramen aan de oostzijde.
Arab neuriede. „Hoe kon jij dat weten?"
riep ik.
„Omdat het gezicht, dat ik achter het
raam van de woonschuit gezien had, het
hare was."
„Dat is fraai. Heb je nog meer voor
me verzwegen? Waarom heb je me dat
niet direct verteld?"
„Ik wilde je zelf laten ontdekken, dat
ze een verdacht iemand is. Je scheen
haar een hulpeloos wezentje te vinden,
dat bescherming nodig heeft. Ik ril, als
ik eraan denk, dat die arme Chuck met
haar alleen heeft durven zijn."
„Dat kun je niet volhouden! Ik zeg je
toch, dat ik gezien heb hoe de kerel haar
probeerde te vermoorden!"
„Je was op zjjn minst dertig voèt er
vandaan, toen het gebeurde, Andy. Het
moet in een fractie van een seconde ge
beurd zijn. Hoe kun je weten, dat je Je
niet vergist?"
„Omdat ik het wéét! Omdat ik weet,
dat hij de boot zo manoeuvreerde, dat ze
naar de voorplecht getrokken werd, zover
mogelijk vah ons vandaan. Omdat ik de
boot vooruit wilde schieten, vlak voor
dat hi) van de brug kwam rennen. Dat
deed hij om haar zo snel mogelijk af te
laten drijven. Omdat ik zag hoe hij zich
schrap zette, toen hij de hengel beet
pakte. Omdat ik het hetr.' zelf zag doen!
Arab schokschouderde ongelovig en ik
zei: „Wat zcrn je ervan denken, ais ik
voorstelde, hier weg te gaan?"
„Mij best, Andy, als je er op staat
Maar
„Ja?"
„Maar dan zou ik graag eerst Chuck
op de hoogte brengen," zei ze opgeruimd,
„dan kan hij zich voor die vrouw in acht
nemen."
„Je drijft er de spot mee!"
„Maar. Andy, dat is toch niet meer
dan billijk. Jij denkt, dat Georgia een
onschuldig meisje is, dat belaagd wordt
en je hebt haar allés verteld. Als ik nou
vind, dat Chuck een aardige kerel is en
dat Georgia hem in moeilijkheden wil
brengen, waarom mag ik hém dat dan
niet vertellen?"
„Je fantaseert," zei ik schor. ,.Je fan
taseert alleen om hier te kunnen blij
ven,''
„Maar Andy, hoe kun je dat zeggen! Ik
bezweer je, met mijn hand op mijn
hart
Ik rees langzaam en grimmig op. „Je
houding staat me niet aan," zei ik. „Jouw
vrindje staat me evenmin aan. En de
overhaastige manier waarop je mü en
Georgia beoordeelt, nog minder."
„Het was verre van overhaast. Andy.
Ik heb je mijn heilige overtuiging laten
weten."
Ik liep met grote stappen naar de voor
deur en schreeuwde: „Ik ga d'r uit! En
aangezien je oordeel zo bezonken is, mag
je zelf uitkienen waar ik naar toe gal
„Nee, toe," zei ze, terwijl ze opstond
en me achterna kwam. „Je moet niet
weggaan. Je zult nat worden. Je zult kou
vatten. Je zult
Buiten plensde de warme regen op mij
neer. De gele lichtschijn uit de ramen
van ons huis vervaagde snel. Behalve in
ogenblikken, dat het weerlicht langs de
hemel flitste, was het aardedonker, zo
donker, dat Ik bijna over de lage oever
muur de rivier in tuimelde. Als ik er niet
op uit was gegaan om het een en ander
te weten te komen, zou ik waarschijnlijk
teruggekeerd zijn. Mijn leven zou een
stuk gemakkelijker worden en langer ook
misschien, als het mij lukt^ Chuck lets
in zijn schoenen te schuiven. De eerste
manier, om daartoe te komen, was: hem
schaduwen en zijn huis doorsnuffelen.
Het moeilijke daarvan was, dat ik niet
wist, waarnaar te zoeken. Een tweede
manier was: een oogje op Georgia hou
den. Die laatste manier had een veel
aantrekkelijker kant dan de eerste en
bovendien zou ik dan wel weten, waar
naar ik zocht naar Sherry. Sherry en
Georgia hadden samen op de woonschuit
gezeten en ze hadden zich ongetwijfeld
de steek had gelaten. Natuurlijk ver
bij elkaar gevoegd, nadat Sherry ons ln
wachtte ik niet haar naast Georgia's
bungalow te zien touwtjespringen, maar
als ze zich nog in de stad bevond, dan
moest ze ergens verborgen zijn, waar
Georgia voor haar kon zorgen.
Het viel niet mee in regen en duis
ternis het spoor niet bijster te worden,
zelfs niet met behulp van de telkens te
rugkerende bliksemschichten. De mees
te huizen langs de rivier waren voor de
zomer gesloten, zodat er slechts weiniy
verlichte ramen waren. Ik sopte over
natte grasvelden, kroop door heggen en
werd te langen leste Chuck's huis ge
waar. Er brandde geen licht.
De eerste ogenblikken bevreemdde mij
dit; toen overwoog ik, dat hü Georgia
wellicht naar huis gébracht had en een
poosje bij haar gebleven was. Ik huiverdu
bü die gedachte. Welbeschouwd had ze
echter weinig te vrezen. Te oordelen
naar de moordaanslag, vroeger op de dag,
leek Chuck niet iemand die blindelings
zou toeslaan. Hij scheen liever te wach
ten tot de omstandigOheden hem gunstig
waren, om dan zelf een handje mee te
nelpen. Het was een handig systeem.
(Wordt vervolgd)
den: alle geschikte jongemannen
voor deelneming aan de landsverde
diging bruikbaar te maken.
Voor de weerbaarheid is de duur van
de eerste oefening geenszins de enige
beslissende factor dit kan geredelijk
worden toegegeven maar niettemin
een factor, zó belangrijk, aldus de minis
ters, dat daarmede niet mag worden ge
schipperd. Althans moet de waarborg
bestaan, dat geen soldaat onvoldoende
voorbereid in de strijd wordt gestuurd.
Niets mag aan deze waarborg afbreuk
doen, noch het offer, dat een lange
oefentijd van de dienstplichtige vergt,
noch de financiële of economische toe
stand van het land. Het plan bestaat
elke lichting te doen opnemen in twee
ploegen, de eerste ploeg ln Maart, de
tweede in September van het jaar der
lichting.
De ministers kunnen er niet aan den
ken. de zgn. voorwaardelijke vrijstelling
dat is dan de vrijstelling, die verder
gaat dan het drie-broeders-systeem
in een onvoorwaardelijke om te zetten.
Eten door de C.C.D. ingesteld onder
zoek bij een zuivelfabriek in het Noor
den van het land bracht aan het licht,
dat het bedrijf 387.383 liter gestandaar
diseerde melk zonder inneming van dis
tributiebescheiden had afgeleverd aan
hotels, café's, cafetaria's, lunchrooms en
stations-restauraties. De hierdoor ont
stane bonnentekorten werden in de ad
ministratie weggewerkt door middel van
fictieve boekingen en veranderingen in
ontvangstbewijzen van het bedrijfschap
voor zuivel. In verband met deze over
tredingen werden in totaal 21 processen-
verbaal opgemaakt
