ER/C DE NOORMAN-DE STEEN
Godsdienstige
activiteit
MENSEN
De ware houding
VAN DER WAALS, EEN MAN MET EEN
OPLICHTERSMENTALITEIT
Geld en succes bonde
Duitse opdrachtgevers
m
SCHUDT UW
LEVER WAKKER
VAN NELLE
UITSPRAAK 7 MEI
Brand in Leo-gesticht
te Borcuio
„INSTITUUT STEUN
WETTIG GEZAG"
Militaire, politionele en
economische bijstand
Orde van de Kouseband
voor Prinses Elizabeth
Karnemelk gedeeltelijk
vrij van bon
St. Jorisdag
ZATERDAG 24 APftlL 1948
PAGINA 3
*tem'n(SerpaIen, die onze opgang naar
(Vervolg van pag. 1).
Het requisitoir
Wie is hij, waar is hij?
Het pleidooi
Levens werden gespaard
Liturgische weekkalender
door RICHARD POWELL
(Wordt vervólgd)
Als wij aandachtig- de gebeden van
de H. Mis volgen, treft het ons
telkens opnieuw, welke schatten
8an waarheid en diepte verborgen liggen
tchter die eenvoudige woorden. Geen
donder, dat de H. Kerk er zo nadruk-
'tehjk toe aanspoort liturgisch te leven.
jaarkring van kerkelijke feesten is
°P zich zelf een wonder van hoge dra
matiek en fijne mensenkennis. Ieder
kar opnieuw doet de H. Kerk ons het
mrlossmgswerk van onze goddelijke Za-
'kmaker op de voet volgen. Het is een
thamende waarheid, dat wij, meji-
op de duin zelfs aan de heiligste
6,1 gewichtigste zaken gewend raken,
daarom is het zo nodig, dat wij telkens
*eer herinnerd worden aan wat voor
«tas
van het allergrootste belang is, n.l.
daarom wij eigenlijk op aarde zijn. Jezus
Christus is mens geworden om ons dat
duidelijk te leren, om de gesloten hemel
*eer open te stellen, om ons een onuit
puttelijke schat van genadehulp te
•thenken, die het ons mogelijk en ge
makkelijk maakt te leven naar Ztjn H.
Alles, wat Jezus in zijn leven heeft
8«daan, is gericht op dit ene: ons de
baarde van het leven te doen inzien.
als wjj ons even ernstig verdiepen
'U de prijs, die Christus daarvoor heeft
'mtaald, ais wij ons -rekenschap geven
Van wat Hij er voor heeft over gehad:
onpeilbare vernedering van de mens
wording (en dan nog in de armoedigste
mustandigheden), het bitterste lijden
eU de dood aan het kruis, dan blijkt
^aar en duidelijk de oneindige waarde
Va'U ieder mensenleven!
Ronden wij ons toch maar eens los
maken uit dat muffe sleurleven, uit die
^Uiakzuchtige oppervlakkigheid, die
°Utnenswaardige vervlakking van onze
^langstelling voor de voornaamste
^Uigen van ons bestaan, hoe geheel
m>ders zouden wjj, na het diep-mee-
'kleefde bijwonen van een H. Mis, naar
h|,is gaan! Wat een weelde aan inner-
''ike zielerijkdom zouden wij dan met
°Us meenemen, wat een rust, wat een
*tede, wat een tevredenheid, maar
v°°i"al wat een blijheid! Zich kind van
C<>d te weten, Zijn liefdevolle bescher
mt; scherp aan te voelen, er van over-
%d te zijn, dat Hij altijd en overal
fl en om en met ons is, deze en nog
2°v«el andere, riooit genoeg te waar-
('eteh gaven van een levend Christen-
^°Ui zouden ons de heilige zekerheid
Seven, dat het leven, ondanks alle
f?enwoordige ellende, een hemels ge
denk is, dat wij reden hebben tot
Uichen en gelukkig zijn, dat het leven
Uerdaad levenswaard is! Want als
°d met ons is, dan is alle tegenstand
611 tegenwerking, van waar die ook
bl°8e komen, -van geen betekenis.
Y"\ at is de innerlijke waarde van het
IJ Christendom, dat het iedere
mens, die het oprecht beleeft, tot
heilige maakt en dus tot een waar-
'!Jk goed en gelukkig mens. Als wij
"H niet zijn, ligt het alléén aan ons,
°mdat wij ons de moeite niet getroos-
eens eerlijk en diep na te denken
"Ver ons leven. Omdat wij het beter
^'Üen weten dan onze goddelijke Schep
er en Zijn H. Wetten te lastig of over-
°dig vinden. Omdat wij onze eigen,
Olijke kracht op fatale wijze over-
tehatten. Eerst als het leven ons murw
teft gebeukt, als wij beschaamd moe-
11 erkennen, dat wij, uit ons zelf, al
ten. maar tot het kwaad in staat zijn,
91-
We uit ons leven een hopeloze
hebben gemaakt, dan eerst krui-
U Wij naar God, omdat wij Hem
hebben! Omdat wij gedwongen
toe te geven, dat het ten slotte
niet gaat zonder Hem. Erg vleiend
houding niet voor ons. Het is
^rder een blamage, een blijk van laf
^°ïsrne. Tegenover een menselijke wel-
°uner zouden wij ons diep beschaamd
^u'en, als wy voor al zijn weldaden:
't een woord van dank hebben over
ly*1. En wij zouden niet durven wéér
hem aan te kloppen, als wy opnieuw
h hood zijn geraakt. Maar tegenover
aan wie wy alles danken wat
bezitten, tegenover Hem is dat blijk-
j^ar allemaal heel normaal! Laten wij
6Ver toegeven, dat ons gevoel van be-
^Uflijkheid tegenover onze Schepper,
®rte8ser en Zaligmaker nog alles te
eUsen overlaat.
de H. Mis van morgen vat het
st« gebed onze juiste levenshouding
v Prachtig samen. ,,0 Goddoe Uw
datgene liefhebben, wat Gij ge-
®ht, datgene verlangen, wat Gü be-
v opdat temidden van de wissel-
n 'sheden van de wereld- onze har-
a bestendig daar verblijven, waar de
StkJ6 deugde te vinden is." Moge de
God ons de genade geven deze
jjke woorden volkomen in ons op te
l^n en hun diepe zin te begrijpen en
bj'actijk te brengen. Ja, Gods gebo-
IjJ1 hefhebben, dat is voor ons de ware
^öing. Want Gods geboden zyn geen
ar>g. zy zyn de uiting van de hoog-
liefd,
*a«S
e voor ons, zij geven ons' de
onzerzyds onze liefde te bewijzen.
SebfT Je2Us niet zelf gezegd: „Wie Mijn
^fheeft en ze onderhoudt, hij is
kf.r fJle Mij liefheeft." (Jo. 14, 21). Wie
onze Schepper onze
Öer 6n behoeften, wie heeft een klaar-
becjg^^ht in onze aard en moeilyk-
ls Mies, wat God ons voorschrijft,
-j-
CO* »U»»£N (OONOCt STUOO-S
li...S
80. Winonah remde krachtig, want reeds begon het brugdek te scheuren. Eric
schreeuwde een waarschuwing naar de dwerg waarna hij uit de wagen sprang
en met Winonah wegvluchtte. Zij brachten het echter niet ver want alle ver
binding sdraden waren geknapt en het wegdek zakte nu snel weg! Eric nam Wi
nonah in zijn arm, greep een draad en trok zich omhoog.' Net op tijd, want on
der hem zakte de brug langzaam weg. Er was geen ogenblik te verliezep! En
werkelijk even later stortte de thans geheel door middengebroken brug in het ra
vijn, gevolgd door de wagen die zij zojuist verlaten hadden. Langzaam en met
inspanning van alle krachten werkte Erich zich met zijn last omhoog, aj en toe
omkijkend naar de dwerg die zich nog net aan een leuning had kunnen
vastklampen en nu voorzichtig naar boven klom. Diep beneden hem schoot plotse
ling een felle oranje-straal op en met een daverende klap exploideerde daar
de wagen'.
de
op het uit de weg ruimen van
6eluk y11 0ns eigen aards en eeuwig
Uok or/ aSen of onmogeiyk maken.
kan op aards geluk! Want niemand
'an natif6 ^UUr de elsen van de geval-
1111 blindelings volgen, zonder
De middagzitting was begonnen met een
ernstig woord van de president, mr. J. van
Vollenhoven, die in de nu weer overvolle
zaal, die met grote aandacht en spanning
het gesprokene volgde, deze zaak van bui
tengewone importantie noemde. Het hoog
tepunt is de geschiedenis van het England-
Spiel, waarover Schreieder zo'n onbevan
gen en duidelijke uiteenzetting heeft gege
ven. Helaas zijn het Hof in dezen verschil
lende gegevens onthouden, aldus de- pre
sident.
Het Hof heeft uitvoerig overwogen of
deze kwestie voor deze procedure van over
wegend belang was. Van der Waals heeft
nóch een actieve nóch een verantwoorde
lijke rol gespeeld in het England-Spiel en,
hoewel het Hof het uiteraard aangenaam
had gevonden als ook op dit punt volledi
ge klaarheid was verkregen, is het echter
niet van belang voor de strafzaakvan der
Waals zelf.
Het Hof, dat zij» taak zou gaan misbrui
ken als het hier dieper op inging, is ech
ter van mening, dat de schuldigen hiei-in
dienen te worden gestraft. Namens het Hof
vroeg de president het Openbaar Ministe
rie en de raadsman dit punt verder niet
ter sprake te brengen.
Met merkbare ontroering in zijn stem
zeide de president, dat het Hof de be
handeling van de tragedies schijnbaar
onbewogen heeft aangehoord. De men
sen uit de Illegaliteit hebben het beste
gegeven om het grote doel en het va
derland te dienen. Wij hebben.hier moe-
ders gezien die haar kinderen verlo
ren hebben en vrouwen die zcih haar
mannen zagen ontvallen. Ons respect
geldt niet alleen de groepen die opge
rold zijn, maar alle mannen, die in on
zekerheid in de nacht naar beneden zijn
gesprongen. Het heeft de president
goed gedaan, dat Schreieder heeft ver
klaard, dat deze mensen moedige men
sen zijn. Als een klein land dergelijke
mensen telt heeft het nog een grote
toekomst.
De advocaat-fiscaal wees er in zijn
requisitoir op, dat dit proces het trieste
verslag vormt van de strijd tussen de
Nederlandse spionnage tegen de Duitse
contra-spionnage. Helaas is de Duitse
het meest succesvol geweest. De gewe
tenloze handelingen van deze Nederlan
der in dienst van de vijand hebben bui
tengewoon ernstige gevolgen gehad.
Deze man is een booswicht, die veel
schade aan zijn medemens en zijn land
heeft toegebracht. Op ondergeschikte
punten ontkent verdachte, maar spr.
toonde aan, dat deze ontkenningen geen
steek houden. Hij verweert zich door
te zeggen, dat hij gedwongen was voor
de S. D. te werken. De adv.-fiscaal daar
entegen merkte op, dat hij volkomen vrij
willig in contact kwam met de S. D. en
dat hij volkomen vrijwillig zijn ambt
van beroepsverrader hééft aanvaard.
Verdachte verschuilt zich achter zekere
Verhagen of John, die volgens v. d.
Waals in dienst was van de Secret Ser
vice. Deze zou hem hebben aangeraden
in contact te treden met vooraanstaande
Duitsers, om aan inlichtingen te komen.
Het opofferen der Nederlanders zou een
prijs zijn geweest, die niet te hoog zou
zijn-
Als dit waar zou zijn, aldus de ad
vocaat-fiscaal, waarom heeft Van der
Waals in Zweden, waar men hem wan
trouwde, dan geen melding gemaakt
van dit contact met Verhagen? De
gehele Nederlandse' illegaliteit weet
niet, dat v. d. Waals gewerkt zou heb
ben voor de Geallieerden. En boveh-
dien niemand kent deze Verhagen.
Wie is hij; waar is hij?, de verdedi
ging heeft toch voldoende tijd gehad
hem te laten komen. De enige con
clusie, aldus mr. Van Doom, is, dat
hij niet bestaat, dat hij een fantasie
product is!
Van der Waals heeft aangevoerd, dat
hij niet onder dit werk uit kon. Hij heeft
meer gedaan dan hem opgedragen is....
Schreieder heeft hier erkend, dat een
Vou-man vrij was en eigen initiatief
moest ontplooien.
Het tweede punt van de tenlasteleg
ging: de moord op Van der Meer was
volgens de adv.-fiscaal duidelijk. Waar
om moest verdachte een huisknecht heb
ben voor een huis dat niet bestond en
waarom heeft hij direct gevraagd naar
legitimatiepapieren, waarvan het bewijs,
dat v. d. M. in Vught had gezeten, hem
zeer te stade kwam. Hier is een moord
gepleegd; de omstandigheid van voor
bedachten rade staat vast. Zyn vroegere
vrouw vermoedde reeds, dat hij weinig
goeds in de zin had met v. d Meer en
verdachte heeft zelf verklaard: dat hij
juist daardoor in de grootste ellende te
vervallen. De veiligste gids is daarom
steeds in alle omstandigheden de wet
van onze God. En als wij begrijpen, wat
wy Hgm te danken hebben, als wy ons
hart voelen warm worden in dankbare
wederliefde, dan kan het niet anders
dan dat wij uit liefde ons onweer
staanbaar gedrongen voelen precies dat
te doen, wat Hij ons voorschrijft
ook en alleen uit liefde. Dan is er
geen sprake van enige dwang. Dan is
er alleen blyde, dankbare liefde, die
zoekt naar gelijkvormigheid met de wil
van de Beminde.
Christendom is liefde, vreugde en
heiligheid! Alléén zo is het leven de
moeite waard. Christus heeft ons alle
kansen geschonken om dit te verwezen
lijken. Zijn wij niet méér gebaat met
de waarheid van God dan met de cari-
catuur, die de wereld daarvan maakt
en die ons, onbegrijpeli.ikerwijze, nog
steeds zo zeer schijnt aan te trekken?
Ij.
van te voren z'n plan in deze zaak aan
z'n broer had medegedeeld.
V. d. Waals was een man met een
oplichtersmentaliteit. Hij had graag
veel succes en veel geld. Toen hij, zo
genaamd noodgedwongen, Bierhuys uit
de weg geruimd had, was hii er als
de kippen bij om het geld op te halen.
Tel voorts eens de f 12.000 van mr. Oud
op bij de extra-beloningen
Aan het eind van de oorlog heeft
verdachte alle mogelijke moeite ge
daan zijn bloedgeld veilig te stellen;
hij was nog erger dan Judas.
De gevolgen van de activiteit van ver
dachte waren verschrikkelijk, aldus mr.
Van Doorn. Zeer, zeer veel schade heeft
hij aangericht en van schuldbesef heeft
hij niet veel doen blijken. Echter bij het
vérhoor heeft hij gezegd, dat hij spijt
had. Spr. concludeerde tenslotte tot de
doodstraf.
De raadsman van verdachte, mr. J.
E. van der Stark, die tot de dienst-
Wim behoorde en zelf bijna slacht
offer van Van der Waals is geworden,
verklaarde een ware lust in zich ge
voeld te hebben, de fouten, die in de
bezettingstijd door Londen zijn ge
maakt, te onderzoeken. De zaak-Van
der Waals was een welkom aankno
pingspunt. Een zuster van verdachte,
nic hem opgevoed heett, betwist het,a;''
v. d. Waals een misdadigheid als uit
zijn daden was gebleken bezit. De
verdediger heeft v. d. Waals de vol
gende vragen gesteld: Hoe is het mo
gelijk, dat jij na de bevrijding bij de
Secret Service in dienst bent getreden,
waarom ging je zo graag naar Enge
land? (dat bracht toch groot gevaar
mee?); waarom ging je naar Zweaen,
waar men je toch had kunnen om-
maskeren? hoe kon het England-Spiei
anderhalf iaar voortduren?; hoe komt
het dat bijna alle slachtoffers naar
Haaren gebracht endaar goed be
handeld werden?
Het antwoord is het verweer van ver
dachte, 130 getikte vellen vol.
Dan kwam de verdediger tot de figuur
van Verhagen (John), die verdachte
reeds in 1938 ontmoet had, en mêt wie
hij in 1940, toen hij reeds illegaal werk
te, weer contact had opgevat. Verhagen
was geallieerd agent en aan hem zou
v. d. Waals berichten over convooien
doorgegeven hebben. Uitvoerig stond
mr. Van der Starp stil bij het eerste
contact van Van der Waals met de Duit
sers. Dat was niet vrijwillig tot stand
gekomen. Schreieder kende v. d. Waals
als illegaal. Hij eiste van hem voor de
S. D. te gaan werken als Vau-man. Toen
v d Waals weigerde had Schreieder
onthuld, dat hij een spel aan twee kan
ten speelde: hij werkte in geallieerde
dienst, maar tegelijk voor de Duitsers,
hij was een z.g. penetratie-agent. HU
vergeleek zich met een generaal die
duizend man opoffert om er 30.000 te
redden. Als jij, zo zou hij tegen v. d.
Waals gezegd hebben, illegale groepen
oprolt, dan zal ik een behoorlijk kamp
inrichten, er komt geen proces, er ko
men geen doodstraffen en als deze on
vermijdelijk lijken, dan zullen we aan
dringen op uitwisseling op een Duitser.
V. d. Waals gevoelde hier met
veel voor, maar daar hij aan han
den en voeten gebonden was door
Schreieder, die hem als illegaal had
gekenschetst en daar v. d. Waals
bovendien een moord in de schoenen
was geschoven, capituleerde hij ten
slotte.
Ook hij zou penetratie-agent wor
den: ogenschijnlijk in dienst van de
Duitsers, maar toch rechtstreeks
werkend onder de Intelligence Ser
vice.
De verdediger distancieerde na deze
verklaring zich er echter onmiddellijk
van, door te verklaren, dat dit mede
delingen zun van v. d. Waals en dat
hij niet weet of een dergelijk gesprek
tussen v. d. Waals en Schreieder in
derdaad gevoerd is. Schreieder zat er
de gehele middag bij, maar aan zijn
gezicht was niet te zien wat er in
zyn schrander hoofd omging
De verdediger gaf twee voorbeelden:
Het oprollen van de groep-Pahud te
Rotterdam had alleen tot doel het leven
van dertig vooraanstaande Rotterdam
mers te verzekeren, daar dezen bij een
Cisteren, op de feestdag van St. Joris, vond in de kapel van Windsor een schitte
rende plechtigheid plaats; het zeshonderd-jarig bestaan van de Orde van St. George
loerd gevierd in vol ceremonieel en alle pracht en praal, die getoond kan worden.
Sinds 143 jaar kwam de orde niet meer in vol ornaat bijeen. Ook de „new knights".
Prinses Elizabeth en Prins Philip (midden op de trap), veldmaarschalk burggraaf
Montgomery en de burggraaf Alexander, gouverneur van Canada waren aanwezig.
Onderaan, Queen Mary, gevolgd door de Hertog van Cloucester. Achter Prinses Eliza
beth de Hertoginnen van Gloucester en Kent met Prinses Margaret.
volgende aanslag op de haven hun le
ven hadden moeten geven. De studen
ten die vroeg of laat toch tegen de lamp
zouden lopen werden door het werk van
Schreieder en Van der Waals dus eigen
lijk tegen zich zelf beschermd; en bo
vendien werden dertig andere levens
gespaard
Aan het oprollen van de dienst-Wim
kon Schreieder niet ontkomen daar hij
de Duitsers toch een rad voor de ogen
moest draaien en moest blijven doen of
hij een der hunnen was
Van der Waals, aldus de verdediger,
moet dus' goed geweest zijn, hij moet
ook organisaties gespaard hebben.
In de fouten van Londen in het Eng-
land-Spiel kon verdachte een bewijs zien,
dat Schrèieder dubbel spel speelde. Als
de Duitser geen medewerker was van
de Intelligence Service had Londen toch
niet ongestraft anderhalf jaar lang zijn
uitzendingen laten opvangen.
Er zijn, aldus de verdediger, drie mo
gelijkheden: V. d. Waals is een dood
gewone Vau-man en een doodgewone
schurk; hij was penetratie-agent van
Schreieder (in dienst van Londen) en
de derde mogelijkheid: de Nederlandse
regering heeft penetratie gevoerd om
door zich te bedienen van Schreieder en
Van der Waals Nederlandse belangen te
en u zult 's morgens weer
kiplekker uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een titer gal tn
uw Ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de
plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES
om die liter gal op te wekken en uw spijs
vertering en stoelgang op natuurlijke wijze
te regelen.
waarborgen. Doch dan zou v. d. Waals
gewerkt hebben in opdracht van de Ne
derlandse autoriteiten.
De verdediger wil nu met de uit
spraak wachten tot de parlementaire
enquête-commiseie met het onder
zoek klaar is; hy vraagt anders
nadere instructie, en als dit niet
wordt toegestaan schorsing van de
zitting voor een onderzoek waar hij
manaden mee nodig denkt te hebben.
En tenslotte: hy verzoekt eerst de
berechting af te wachten van
Schreieder, by wiens zaak zeker tet
England-Spiel duideiyker zal wor
den behandeld dan in deze za?k.
Van der Waals verklaarde tenslotte
geen opmerkingen te hebben en toen
bepaalde de president de uitspraak in
deze zaak op 7 Mei, 2 uur 's middags.
Vrydagavond omstreeks acht uur
is een felle brand uitgebroken in het
Leo-gesticht, R.K. opvoedingsgesticht
voor jongens, in de Dykhoek te Bor
cuio. De brandweren van Borcuio,
Ruurlo, Lochem, Neede, Eibergen,
Geesteren en Deventer zijn uitge
rukt om assistentie te verlenen.
De linkervleugel van het gebouw
is totaal uitgebrand.
0 Een tragisch omstandigheid is, dat men
op het gesticht voorbereidingen trof
voor de viering van het gouden be-
staansfeest van het Leo-gesticht in No
vember en de opening van de streek-
tuinbouwschool in Juni. Een ruwe ra
ming van de schade loopt in de f700.000.
Dit is ruim' tweemaal zoveel als de
schade, die ontstond door de brand in
1943. liet gebouw is verzekerd. De jon
gens, die doeltreffend geholpen hebben
bij liet blussingswerk, zaten by het uit
breken van de brand rond het St. Joris-
kampvuur in de bossen.
Er heeft zich met instemming van
de regering een instituut gevormd,
dat zich ten doel stelt, de toetreding
te bevorderen van vrijwilligers tot
en het voortdurend verlenen van
medewerking aan door de rege
ring te vormen organen tot steun van
het wettig gezag door het geven van
militaire-, politionele en economische
bystand.
Het instituut draagt de naam „Insti
tuut Steun Wettig Gezag" en zal optre
den in landeiyk, gewestelijk en plaat
selijk verband.
De leiding van dit instituut berust
bij een nationale commissie, welke
voor de eerste maal is samengesteld uit
de volgende personen: J. J. W. Boer-
rigter, luit.-generaal b. d., L. F. Duy-
maer van Twist, E. Fuld, S. de Groot,
mr. H. B. S. Holla, E. P. van Iperen,
kolonel b. d. J. W. Klein, E. Kupers, A.
D. Laman Trip, H. D. Louwes, M. A.
Reinalda, Jos. H. Maeneh, H. Molen
dijk, generaal b. d. B. D. I. H. Reyn-
ders, mr. A. B. Roosjen, L. Scheepstra,
P. Scholten, ir. J. B. G. M. Ridder van
der Schueren, res.-kolonel jhr. P. J.
Six, mr. D. U. Stikker, J. Tuin, E. A.
Vermeer.
De organisaties, welke zich tot dus
verre op dit gebied hebben bewogen,
te weten: de Buzondere Vrijwillme
Landstorm, Volksweerbaarheid, de v.m.
Binnenlandse Strijdkrachten, Nationale
en de Vereniging van Vrijwillige
Bijstand, Organisatie Nationale Hulp
Politie Personeel zullen, erkennende
de noodzaak, geen activiteit te voeren
in afzonderlijke organen, hun werk
kracht en ervaring tezamen met ande
re groepen uit de bevolking ter be
schikking van het instituut stellen.
Het instituut stelt zich voor het ge
noemde doel te bereiken door: Voor
lichting en propaganda, het bevor
deren van maatregelen tot verster
king van de onderlinge band van
vrijwilligers en het waar nodig be
middelend optreden in verband met
de onderlinge taakverdeling van de
vrijwilligers.
Met het eeuwenoude kleurrijke ritueel
der ridderschap heeft koning George
gisteren prinseg Elizabeth en haar ge
maal tegelijk met vijf andere hoogge
plaatste Britten opgenomen in de orde
van de Kouseband, de hoogste orde, die
in het Britse Empire bestaat. De plech
tigheid vond plaats in de troonzaal van
Windsor castle. Het was de 600ste ver
jaardag van de stichting der orde. Ko
ning George was gekleed in vol ko
ninklijk ornaat.
Bekleed met het traditionele purpe
ren, met witte tafzyde afgezette, ge
waad der orde maakte prinses Elizabeth
een diepe buiging voor haar vader, die
haag de twee en een halve centimeter
brede fluwelen kouseband met het op
schrift: ..Honi soit qui mal y pense'",
om de linkerarm bond.
De plechtigheid werd bijgewoond
door twee andere vrouwelijke leden
van de orde, koningin Elisabeth en
de tachtigjarige koningin Mary, bei
den gekleed in het gewaad der orde.
Het enige andere vrouwelijke lid, dat
nog in leven is, koningin W'lhelmina
der Nederlanden, kon niet aanwezig
zijn.
Op dezelfde wyze werden de overige
nieuwe ridders ingekleed. Het zün be
halve prins Philip: veldmaarschalk
Lord Alexander, de hertog van Port
land, Lord Harlech, de Earl of Scafe-
borough en Lord Cranforth.
Later op de dag werden de nieuwe
leden tezamen met Viscount Montgo
mery, Lord Tedder en Earl Mountbatten,
die reeds eerder waren ingekleed, in
het tweede deel der plechtigheid in de
St. Georgekapel bevestigd.
Na de plechtigheid heeft de koning
de nieuwe riddens en hun- dames een
lunch aangeboden.
ZONDAG 25 April: 4e Zondag na Pa
sen; bidprocessie; H. Marcus, evangelist,
eigen Mis. 2e gebed v. d. Zondag; 3e
uit de Mis v. d. bidprocessie; Credo,
pref. v. d. Apostelen, laatste evang. v.
d. Zondag. Rood. Mis na de processie:
eigen; 2 H. Maagd; 3 voor Kerk of
Paus; Paasprefatie. Paars.
MAANDAG: H.H. Cletus en Mareel-
linus, pausen, martelaren; Mis Si diligis;
2 H. Maagd. 3 voor Kerk of Paus, pref.
v. d. Apostelen. Rood.
DINSDAG: H. Petrus Canisius, belij
der, kerkleraar, Mis In medio. Credo,
Paaspref. Wit.
WOENSDAG: H. Paulus v. h. Kruis,
belijder, eigen Mis, 2 H. Vitalis, Paas
pref. Wit.
DONDERDAG: H. Petrus, martelaar;
Mis Protexisti, Paaspref. Rood.
VRIJDAG: H. Catharina v. Siëna,
maagd; Mis Dilexisti; Paaspref. Wit.
ZATERDAG: H.H. Philippus en Ja
cobus, Apostelen, eigen Mis, Credo, pref.
v. d- Apostelen. Rood.
ZONDAG 2 Mei: 5e Zondag na Pasen,
Mis v. d. dag; 2 H. Athanasius. Credo,
Paaspref., den Bosch: 3 voor de bis
schop; Haarlem: Kerkwijdingsfeest v. d.
Kathedraal; Mis Terribilis; 2 gebed v.
d. Zondag (in gelezen Missen, 3 H.
Athanasius), laatste evang. v. d. Zon
dag. Wit.
(Vering var. pag. 1
iets vlugger en duidelijker spreken. Voor
de bezitloze zijp. we eerder bereid excuses
te aanvaarden, maar het feit blijft niet
temin bestaan, da't velen het Christen
dom zien en behandelen als hun Zon
dagse costuum. Met het uittrekken er van
wordt ook het Christen-zijn weer voor
een week afgelegd.
Iedere poging, godsdienst en leven te
scheiden, wreekt zich inmiddels op
beide levensgebieden. De mens is ge
steld tot beheerder der aarde. Dat rs een
goddelijke opdracht. Het voldoen aan
deze opdracht is derhalve een diëtist aan
God. Een der grofste wereldfouten nu is
zonder twijfel het feit, dat het beheersen
der wereld slechts aan een bevoorrechte
kleine groep werd overgelaten, of julsier
gezegd, dat die kleine groep die beheer
sing aan zich trekt. Daardoor werd deze
„dienst-aan-God" tot een dienst aan
enkele mensen, ten koste van velen. Het
opnieuw erkennen van de beginselen, die
God zelf aan een juiste ordening der
wereld stelde, is de inzet van de stryd
der K.A.B. zy streeft daarby niet naar
een irrieële natuuriyke gelijkheid tussen
de mensen; dit immers zou in strijd zyn
met Gods bedoelingen; Gcd heeft de
mensen wel verschillend van karakter,
aanleg en'bekwaamheid geschapen, maar
dit natuurlijk onderscheid verandert
niets aan de wezenlijke, zedelyke gelijk
heid van alle mensen.
Dat derhalve sociaal-economische ac
tiviteit, mits ondernomen met een zui
vere intentie, dienst-^an-God, ofwel een
Gcd-dienende activiteit is, kan niet wor
den betwist. De practijk van het leven
toont bovendien aan, dat deze stelling
om te keren is. Wie cp de zo goed geslaagde
Katholieke Vrouwen-landdag, deze
week te Utrecht gehouden, mocht luis
teren naar het enthousiaste woord van
mevr. De KortLuyckx, heeft in het
tweede gedeelte van deze toespraak de
practische toepassing gehoord van goede
godsdienstigheid op het leven. Aan het
persverslag ontlenen we; „Met positieve
daden van liefdadigheid moet ze (de
vrouw) staan tegenover de woningnood,
de huishoudeiyke hulp aan grote gezin
nen, de ontslagen politieke gevangenen,
de buitenlandse kinderen. Ze moet mee
leven met de soqiale en politieke organi
saties van haar man."
Welnu, wat doet de K.A.B., nog
afgezien van haar direct-godsdienstig
werk van persoonlijkheidsvorming, an
ders dan met positieve daden van liefda
digheid te staan tegenover de woning
nood en de zo vele andere vormen van
materiële ellende, die de mens verre drei
gen te houden van oprechte godsdien
stigheid. Zonder enige terughouding me
nen we te mogen zeggen, dat goede gods
dienstige activiteit het sociaal-economi
sche leven vruchtbaar beïnvloedt, even
als goed gerichte sociaal-economische
actie onmisbaar is voor een gezo.id
godsdienstig leven.
Het harmonisch samengaan van beide
werxingssferen in de K.A.B. moge als
bewijs dienen, dat, dank zij een gelei
delijke levensrijping, de K.A.B. tot een
harmonisch, God en de mens dienend,
orgaan is uitgegroeid.
Met ingang van Zondag 25 April zal
naast de karnemelk, welkè verkrijg
baar is op de bon voor gestandaardi
seerde melk, in de verhouding drie li
ter karnemelk voor 1 liter gestandaar
diseerde melk 10 pCt. bonvrüe karne
melk beschikbaar worden gesteld. Dit
betekent, dat iedere consument recht
heeft op een hoeveelheid karnemelk en
uit ondermelk en karnemelk bereide
consumptiemelkproducten gelijk san 10
pCt. van zijn totaal verbruik uit ge
standaardiseerde melk en hieruit be
reide consumptiemelkproducten.
(Van een speciale verslaggever).
Door heel ons land zaten gister
avond duizenden jongens, in kleine
groepen rond het flakkerende licht
van het kampvuur, om de viering van
de St. Jorisdag op de traditionele
wijze te besluiten.
Welpen. Verkenners en Voortrekkers
lieten zich door het slechte weer niet
weerhouden en zaten, gehuld in grote
kampvuurdekens, in een kring rond
het vuur. Ze luisterden naar het oude
verhaal van de strijd tussen St. Joris
en de draak en naar het verslag van
hun leiders over de successen en de te
leurstellingen van het verstreken jaar.
Ze zagen hun vele kampen en buiten-
dagen van de afgelopen warme zomer
in de geest voorbij gaan en herinner
den zich de kwakkel-winter, voor de
verkennerij altijd het meest ongunsti
ge jaargetijde. Starend in de dansende
vlammen maakten zij plannen voor de
toekomst en terwijl de hitte van het
vuur de droge kring op de vochtige
grond rond het kampvuur allengs ver
grootte, luisterden zij naar de aalmoe
zenier, die de St. Jorisboodschap van
de hoofdaalmoezenier A. L. J. Verhoe
ven voorlas.
's Morgens waren ze in alle vroegte
naar de kerk geweest en hadden na af
loop hun rode St. Jorisbloem ontvan
gen
35)
„Geen uitblinker, zegt-ie. Dat. zeggen
al die lui, die wonder wat van zichzelf
denken. Wat heb je dan wel allemaal ge
vangen?"
„Nou," zei ik, „ik ik
..Van a*Hes,'' zei Arab. „Gisteren heeft
hy nog een snoek van 23 pond opgehaald
en zowat vüftig pond zalm en twee tar-
poenen."
..Hé, wacht even," zei ik, „je
„Een verbeelding van jewelste," zei
Harry. Hij lichtte zijn glas op en liet de
whisky door zyn keel spoelen. „Ik heb
nergens zo de smoor aan als aan kerels,
die denken, dat ze heel wat zijn, maar
d'r niet voor uit willen komen. Ik, voor
mu. draai d'r nooit omheen. Ik kan drie
vissen spietsen tegen een ander nog niet
één. Ik, doe niet aan valse bescheiden
heid."
„Als Andy met 'n werphengel begint,"
zei Arab, „heeft-ie al drie keer beet ge
had, voordat j« je speer hebt kunnen
pakken.''
Harry staarde me aan op een manier
alsof hy lust hacf'me aan zün speer te
rijgen. „Je liegt." zei hij. „D'r is niks,
dat ik zo haat als liegen."
Maak je niet kwaad, protesteerde ik.
„Ik heb niks beweerd. Ik
„Aha," zei Harry. „Dus je wilt Je
vrouw van leugens betichten."
Achter zyn rug verrichtte Arab allerlei
capriolen. ,,Nou, kijk eens," zei ik, trach
tend een bevredigende oplossing te vin
den, „dat wil ik niet bepaald beweren.
Myn vrouw is soms wel eens een beetje
te geestdriftig; maar
Arab wierp me over zijn schouder kus
handen toe. „Andy is veel te bescheiden,"
zei ze.
„Bescheiden, vlieg-op!" zei Harry. „Hij
verbeeldt zich wonder wat. maar hij
draait er omheen." Hy prikte *n vinger
in mijn richting. „Ik," zei hy, „ik wéét
wat ik kan' en ik maak er geen smoesjes
over. In deze hele streek is er geen mens
die zo gehaald is met de speer als ik. Een
vent met een speer kan vijf pond vis
vangen tegen een knaap met een werp
hengel één. Ik maak t tien. Ik zou mün
grote mond maar een beetje houden."
Ik begon kwaad te worden. „Je hebt
zelf een grote mond," snauwde ik.
„Ik weet wat ik kan."
„Laat zien dan," zei Arab.
„,My best," zei Harry. Hij haalde een
dikke rol bankbiljetten te voorschyn en
telde vyf tientjes op de toonbank uit.
„We zetten ieder vijftig pop," zei hy.
„Hier, de buffetknecht is getuige.
Met een schok drong de akelige wer-
kêiykheid tot mij door. Arab had een
vete tussen Harry en mü gekweekt, nog'
voor ik zelf in de gelagkamer was. Ze
scheen het er op toegelegd te hebben me
samen met Harry in een boot te krijgen.
Ik yad er geen idee van, waarom. Harry
zou een knaap van een visspeer bü zich
hebben en ik een prul van een werphen
gel. Als hy lastig werd. kon ik proberen
hem er mee dood te kittelen.
„Ik heb geen werphengel bij me." zei
ik.
„Ik heb er twee in de boot," zei Arab.
Harjfy schoof zün geld over de toon
bank en zei; „Leg er vyftig glulden naast
en ga mee. Ik heb vannacht een af
spraak."
Ik kon er nog geen touw aan vastkno
pen. „Luister nou es," zei ik. „Is dat wel
eeriyk tegenover jou? Ik bedoel, 's nachts
met een speer werken?" f
Harry lachte. Het klonk als *t geram
mel van mosselschelpen.
„Je schynt niet veel van visspietsen af
's nachts is de beste
,0, nou, maar dan lijkt het me toch
te weten," zei hy,
tyd."
tegenover mü niet eeriyk. Het getij staat
me niet aan."
„O, nee?" zei Harry spottend. „Over
een uur komt de vloed op. Kon niet be
ter."
„Hum. Maar eh de wind en de
barometerstand en het wier en de maan
stand en
„D'r waait een fijn briesje uit het
zuid-oosten, schitterend gewoonweg. De
barometer staat op vast, je zult zien. de
vis springt het water uit. D'r drijft geen
spatje wier je kunt tot op de bodem
kyken. En je kunt niet beter vissen dan
by nieuwe maan. Wat wil je nog meer
een dynamietpatroon soms?"
Ik trok langzaam myn portefeulle uit
myn zak en diepte er vyftig dollar uit
op. Veel hield ik niet over, maar wie
weet, zouden financiële zorglen binnen
kort voor my afgtedaan hebben."
„Oké," mompelde ik.
„Kom mee," zei Harry, terwyi hy haar
de deur ging. „Vfe nemen myn boot."
Arab pakte myn arm en sleurde me
achter hem aan. „Je hebt Je geweldig
gehouden," fluisterde ze. „Ik kon hem
vanmiddag niet volgien, omdat-ie te veel
op zyn hoede was. Ik dacht, dat-ie, als
hy dronken was. wel niet meer zo voor
zichtig zou zyn. Ik heb hem de hele tyd
zitten vleien en whisky zitten voeren en
heb jou in de hoogte gestoken. Het heeft
goed geholpen, geloof je ook niet? Hy is
stomdronken en zo woest als een stier."
„Ja-ja," zei ik. „Dus nou stap ik sa
men met hem in één boot. Hy is dronken
en zo woest als een stifr en hy heeft een
visspeer by zich. Wat hen je van plan
myn bloedspoor te volgen?"
„Je gaat helemaal niet in zyn boot,
liefste." zei ze. „Ik heb overal aan ge
dacht. Hij had wei een speer in zyn boot,
maar die heb ik weggepakt en verstopt.
Hy is zo dronken, dat hy zich dat vast
niet meer hérinnert. Hy moet dus eerst
naar de woonschuit om een andere te
halen."
Ik zuchtte verlicht. „Van nu af aan,"
zei ik edelmoedig, „zal ik niet meer-mop
peren, wanneer je mijn ligstoel als
droogrek gebruikt. Ik zal zelfs geen kik
geven, walmeer je de Jamaïcarum ge
bruikt om je spoelen te oliën."
„O. schat," fluisterde ze, „hoe heer-
lyk. Ik ben zo gelukkig1."
