Sluiting der feestelijkheden van Kathedrale Basiliek Kard. De Jong op enthousiaste wijze gehuldigd Eenheid op staatkundig gebied moet hecht bewaard worden moet Europese solidariteit worden verwezenlijkt opnieuw Tekening in partij verhoudingen vredesridder Henri de Greeve: „Poging om Europa buiten Christus om te organiseren tot mislukking gedoemd" Europa-congres op dreef en op drift Het weer Tot hoofd en hart Zaterdagavondklok voor automobilisten? MELK NOG NIET VRIJ Schrijven van hét Doorluchtig Episcopaat in verhand met de a.s. verkiezingen CHURCHILL ^AANDAC 10 MEI 1948 72ste JAARGANG No. 24147 Drama van Putten Fullridie komt voor het gerecht Hei optreden van hei communisme, zowel fouiien .als bin nen onze landsgrenzen, geefi ons aanleiding alle stemge rechtigde katholieken van Nederland andermaal ie wijzen op de hoogst gewichtige taak, welke zij op staatkundig ge bied hebben ie vervullen, ten einde iedere machtsvorming van hei goddeloze bolsjewisme ie voorkomen, zo begint de officiële verklaring van hei Hoogwaardig Episcopaat over de verkiezingen voor de Tweede Kamer der Siaien- Generaal, welke Zondag in alle kerken van Nederland van de preekstoel is voorgelezen. Hei oog gericht op hei communistisch gevaar in Italië, heeft onze H. Vader de Paus, op 10 Maart 1.1., ernstige woorden gesproken tot de pastoor? en de vasienpredikers van Rome over hef kiesrecht en de kiesplicht van de Italiaanse ka tholieken. Indien men iemand op de voeten trapt, haast men zich om verge ving te vragen. Toch zijn iemands tehen niet belangrijker dan zijn hart. ken, hoe belangrijk ook op zichzelf, toch van ondergeschikte betekenis. Reeds het verlies van weinige stemmen kan in ons kiesstelsel ernstige gevolgen hebben. En die staatkundige eenheid van de "katholieken is een machtig wapen in de gemeenschappelijke en veelzijdige strijd tegen het communisme, terwijl zij bij de maatschappelijke en staatkun dige opbouw van ons christelijk levens ideaal een zeer waardevol goed is, welks verlies niet te overziene schade zou be rokkenen aan de belangen van het christendom en het welzijn van ons dierbaar vaderland. MASSALE BIJEENKOMST VAN CONGRES VAN EUROPA OP DE DAM De internationale ridderorde voor de vrede was tot dusver gelijk vele werken van de vrede een vrij onbekende instantie. Thans echter heeft zij de aandacht op zich oevestigd. Uit Rome berichtte zij telegrafisch aan Winston Chur chill, dat zij hem had benoemd tot ridder met het grootkruis in haar orde! J (Van een onzer speciale verslaggevers) Hét moment op de Dam was ongetwijfeld gekomen toen Churchill daartoe door Henri de Greeve uitgenodigd zijn twee vingers opstak, nu niet ten teken van de Victorie, maar als symbool van de Vrede. Hij deed het breed lachend, maar met een nadrukkelijke plechtigheid, die de toeschou wer bijna in de waan gebracht kon hebben, dat die vrede alleen van hém afhankelijk was, sterker, dat hij nu, op dit moment, die vrede reeds bracht. In een land als Frankrijk, waar ook de massa meer gewend is de ingeving haars har ten te volgen, was dit wellicht voldoende geweest om een orgie van enihousiasue en een bestorming van de tribune te ontketenen. Maar wij, Hollanders, hebben nu eenmaal de faam een nuchter volk ie zijn en wij doen immer zeer ons best haar geen geweld aan ie doen. Vandaar dat wij dit moment ondergingen mei een ongetwijfeld spontaan, maar beleefd applaus. (Vervolg op pag.' 2) Kardmaalshi» diging He± is een stralende Zondag. Als een irois koningspaleis siraall de Kathedrale Basiliek van de St. Bavo in het gou den zonlicht. Blijde klokkeklanken, die zelfs ver buiten de stad ie horen zijn en over de bossen en duinen wegebben, wekken de parochianen, de katholieke Haarlemmers en de diocesanen op, de laatste dag van de jubelweek, hei hoog tepunt in de reeks van feestelijkheden ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de Bisschopskerk, mee ie vieren. De dag begon mei een Pontificale Hoogmis, die Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, de Bisschop van Haarlem, opdroeg in aanwezigheid van de hoogste Nederlandse kerkauioriieii, Z. Em. Joh. Kardinaal De Jong, aan wie des namiddags een grandioze hulde werd gebracht. Een Pontificaal Lof, waarin een dankbaar „Te Deum" op klonk, besloot hei gouden feest van de Kathedraal, dat lang in de herinnering van Haarlems katholieken zal blijven voortleven. BlJREAUX VAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE: IKtomm m m m flk H nm BH M B NS IPBH ARH M KPk M BA BW'I ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter- j~=3r-:~sa Miosnic ui iDirucruir rn damt =»=-.— RltUWt nAAnLtmolllt lUUiTANl Directeur: 3. 3. W. Boerriqter. Hoewel de belangstelling van het kiezerscorps voor de over een kleine twee maanden te houden herkiezingen noodzakelijk vereiste bij e procedure ener grondwetsherziening hog maar uiterst matig is, begint er £*31 in de politieke regionen wel enige ^kening te komen. Partijbesturen en fractieleiders hebben zorgelijke rimpels 1,1 hun voorhoofden bij het aanschou wen van wat zich in hun eigen naaste J"»geving afspeelt, glimlachen tegen of «ttlken naar hun tot voor kort nog ver goede tegenstanders en zeggen harde en °®aangename dingen over hun vrienden, taet wie zij enkele jaren zelfs als rege- h^gspartners hebben samengewerkt. Zo kunnen wij ons voorstellen, dat de ^nti-revolutionhaire heer Schouten zich ^ige zorgen maakt bij het vooruitzicht de verkiezingen vrijwel zeker als fractiegenoot naast zich te zieni de oud- ^emier prof. Gerbrandy. Iedere fractie voorzitter heeft nu eenmaal de neiging partij-collega's In de Kamer zo veel hogelijk in de hand te houden eni vooral tail te verhinderen op eigen gelegen- |^id politieke escapades te maken. Dit taaiste nu zal naar het ons toeschijnt jta heer Schouten niet gemakkelijk vallen de oud-minister-president. Alleen timers reeds de aureool van zijn politiek gleden als leider van de Ned. regering Londen geeft hem in de A.R. frac- een dominerende positie, waardoor jjfl als het ware vanzelf op het eerste plan *°mt. Maar prof. Gerbrandjr is boven den nog de voorzitter van het comité handhaving Rijkseenheid. Als men nu ^et dat de heer Schouten reeds meer iten in de Kamer heeft doen blijken, 'at hij zich van de door de Rijkseenheid voorgestane politiek betreffende Indone- 'ta distancieert, dan begrijpt men enigs- öbs de moeilijkheden, die zidh in het acti-revolutionnaire kamp thans reeds "fstapelen. Öan is er de liberale V.V.D., de volks- ^rtij voor vrijheid en democratie, die tfrans zó tracht te manoeuvrerendat wanneer de verkiezingen voor haar Rustig uitvallen,, een ernstige gooi kan **0en naar een of meer zetels in een even wel kabinet op bredere basis en wel jjjat name voor de oud-minister en hui- burgemeester van Rotterdam, mr. Doch mr. Oud is nog maar zeer °hlangs uit de Partij van de Arbeid over gestapt, naar de liberale partij en het is wonder, dat sommigen in die kring Vte0eni dat de heer Oud nog niet alle Jfcialistische stof, opgedaan in de P. v. A., van zich heeft afgeschud. Ook ^a.'r dus zorgen. Ook de Chr. Historische partij,, hoewel ta de Eerste Kamer onlangs door een vertegenwoordiger van de Kath. fractie eventuele regeringspartner afgewe- ?en> lonkt naar de regeringscoalitie. De debatten in de Tweede Kamer, ^sorterende in een meegaan met de t.V.P. en P. v. d. A. zij het onder enig '•Oorbc-houd ten aanzien van de grond wetsherziening wijzen in deze richting. Een zeer bijzondere positie neemt in onze politieke verhoudingen bezien in het licht der komende verkiezingen, de P. V. d. A. in. Natuur- heeft ook zij haar moeilijkheden. 15 er van de ene kant grote kans dat v^ten, die in 1946 op de communisten ftehiden omdat zij het camouflage-spel JJh Moskou's satellieten toen nog niet voldoende doorzagen, thans hun toe vlucht 2»eken bij de P. v. d. A„ van de jbdere kant is het niet onmogelijk, dat jtah deel van de rechtervleugel van de f- v. d. A. zich meer aangetrokken zal "taelen tot de V;V.D. van Oud. Het is dan tek niet te verwonderen, dat uit de Par- van de Arbeid, schommelend tussen ftehts en links, thans merkwaardige ge iden opklinken. Terwijl men nu eens indruk krijgt dat zij in de toekomst, uitsluiting van alle andere par- het. liefst de huidige coalitie met r®K.V.P. wil continueren, hoort men andere keer stemmen opgaan, die I® conclusie wettigen, dat sommigen In Partij van de Arbeid, en zeker niet minst-invloedrijken, de band met de j^fctholieken maar liever willen verbre- jh. Zei prof. Banning nog niet onlangs een rede bij de 1 Mei-viering te Am- jffbi: „Wij hebben een paar jaar coa- tae-poüfjejj met de K.V.P. achter de hand op het hart zoudt gij die lidding willen dooreten?" En t.a.v. ml- rster Gielen zei prof. Banning, dat hij alle P. v. d. A.-mensen „een kruisje krijgt." .2° ziet men, dat de politieke partijen j*' de nadering der verkiezingen, zij het met enige aarzeling, htm kaarten finnen open te leggen daarbij tevens moeilijkheden en zorgen blootleg ger^ j**at ook voor onze grootste politieke jJ^Hj. de Katholieke Volkspartij, de he- niet geheel zonder wolken is, Is te begrijpen. Wij denken hier in eerste plaats aan de actie-Weiter, ike weliswaar aan dg K.V.P. geen gro- Afbreuk kan doen, maar toch rem- ®Ud zou kunnen werken op haar ^uitgang. tj/rtl hopen hierop in een volgend ar- Jr6! terug te komen, maar willen nu gj**® verklaren, dat 'na het Herderlijk j. brijyen onzer Bisschepen dat gisteren 4e tUe kerken Is voorgelezen en waarin ^^katholieken krachtig worden aange- t}jrr' om de eenheid op staatkun- gebied hecht te bewaren, de vraag, wij katholieken onze stem moeten Ijjg^dgen, beslist is en dus geen vraag N. A C. heeft de'Minister van ?ane er en Waterstaat verzocht, de aan- *tenCnVan het z.g. Zondagsrijverbod te 4 uur v.m. terwijl mede in inlre,lnS' is gegeveen dat verbod te In h te doen eindigen. v®«>s adres heeft de K. N. A. C. te- hoop uitgesproken, dat deze k«ei vrijheidsbeperking spoedig a' worden opgeheven. bVtk* 'btllemin deur van de flat van Marc b gen»' vice-president van de R.P.F. boi al De Gaulle, is vanmorgen °bd gj1 ,°htpl°ft. Niemand werd ge- de schade bleek slechts gering. J. v. d. Burg, en de praeses van het Theologicum H. J. van Deursen, fim- geerden als troondiakens van de Bis schop, de regent van het seminarie Ha- geveld, dr. C. J. Henning en de officiaal C. G. van Trigt vervulden deze functie bij de zetel van de kardinaal. Het kathedrale zangkoor, dat op be zielende wijze de Missa Christus Rex van H. Andriessen uitvoerde, en het Theologicum, dat de wisselende Grego riaanse gezangen verzorgde, verhoogden de luister van deze Pontificale H. Mis. Na het Evangelie besteeg Mgr. Hui- bers de kansel, om een hooggestemde, hartelijke toespraak te houden, waarin hij de kardinaal als de hoogste vertegen woordiger van de H. Vader verwelkomde en dankte voor zijn aanwezigheid, wel ke de bekroning betekende van de jube<- week ter gelegenheid van het gouden feest der kerkwijding. (Van onze Haagse redacteur) Naar aanleiding van de geruchten, hardnekkig de ronde doen, als zou de melk binnen afzienbare tijd vrij kernen, vernemen wjj van de zijde van het Mi nisterie van Landbouw, dat, a] is de melkproductie meegevallen en al zou ver hoging der melk- en kaasrantsoenen en de toeneming van de boterexport een aanwijzing kunnen zjjn, dat de melk van de ben gaat, het Ministerie vooral met het oog op de kans van een droge zomer, als gevolg waarvan de melkgift sterk zon 'teruglopen, nog niet voornemens is de distributie-maatregelen voor de melk op te heffen. Men bewandelt veeleer een zeer voorzichtige weg en op onze vraag, wanneer het dan eindelijk zover zon zjjn antwoordde men: mogelijk volgend jaar, als de veestapel zich verder heeft her steld. De Duitse officier Fullride, die op bevel van Christiansen het drama van Putten op de Veluwe veroorzaakte, zal zich op 19 Mei a.s. voor het bijzondere gerechtshof te Arnhem te verantwoorden hebben. Het werd stil in de overvolle ka thedraal en het orgel preludieerde zacht, toen Kardinaal De Jong, voorafgegaan door hoge geestelijk heid, binnenschreed en plaats nam op de troon, welke aan de Epistel- zijde was opgesteld. Nadat Zijne Eminentie gezeten was, betrad Mgr. Huibers, in vol ornaat en vergezeld door assisterende geestelijken, het priesterkoor, terwijl de Schola Can torum o. 1. v. dr, A. Kat hem ter „Zonder twijfel" aldus de H. Vader „zal de Kerk zich bu'iten de partijstrijd houden en boven de politieke partijen staan. Maar hoe kan zij onverschillig blijven t.a.v. de samenstelling van een parlement, waaraan de grondwet wetge vende macht toekent in zaken, die zo rechtstreeks de hoogste godsdienstige be langen en de levensvoorwaarden van de Kerk zelf in Italië betreffen?" Uit deze feitelijke afhankelijkheid van Kerk en godsdienst van de poli tieke machthebbers leidt Z. H. de Paus af, dat het voor alle katholieken een strikte gewetensplicht is, deel t% ne men aan de verkiezingen en dat zij zich bij het uitbrengen van hun stem moeten laten leiden door de uitspraak van het geweten. „Iedereen moet stemmen volgens de uitspraak van zün geweten," zo zegj de Paus letterlijk en hij vervolgt dan: „Welnu, hét is duidelijk, dat de stem van het geweten iedere ernstige katho liek oplegt zijn stem te geven aan d':e candidaten of die lijsten van Candida ten, die genoegzame waarborgen bieden voor de bescherming van de rechten van God en de zielen, voor het ware welzijn, zo wel van de enkeling als van het gezin en de samenleving, overeenkomstig de Goddelijke geboden en de christelijke moraal." Ook in ons land zijn wederom verkie zingen in uitzicht gesteld. En alhoewel de toestand in ons vaderland niet zo ern. stig is als in Italië, staan ook wij voor de dringende taak de maatschappij in christelijke zin op te bouwen en daartoe het communisme te bestrijden. Een van de middelen daartoe, dat in het bereik ligt van iedere stemgerech tigde katholiek, is het goed gebruik ma ken van zijn kiesrecht, teneinde een staatsbestuur te krijgen, dat „genoeg zame waarborgen biedt voor de rechten van God en de zielen", en dat bij mach te is die positieve maatregelen tot stand te brengen, welke voor het ware welzijn van individu, gezin en samenleving het meest doeltreffend zijn en dus ter be strijding vajj het communisme het meest geëigend. Hoe maken wij dan het best gebruik van ons stemrecht, gelet op de gods dienstige en staatkundige verhoudingen in ons vaderland? Bij de verkiezingen in 1946 hebben wij verklaard, dat de Katholieke Volkspartij naar onze overtuiging de beste waarbor gen biedt voor de eerbiediging en nale ving van de zedelijke normen van het Christendom op het terrein van wetge ving en bestuur. Welnu, wij zijn van me ning deze verklaring ook nu nog te moeten handhaven. Tenslotte aarzelen we niet u krachtig aan te sporen de eenheid op staatkundig gebied hecHt te bewaren. Vergeleken bij de hoge belangen, die op het spel staan bij de opbouw van een Christelijke Staat en Maatschappij en de afweer van het communisme, zijn de meningsverschillen onder de katholieken over staatkundige vraagstuk- Gegeven te Utrecht, 27 April 1948. JOH. KARDINAAL DE JONG, Aartsbisschop van Utrecht. P. A. W. HOPMANS, bisschop van Breda. Dr. J. H. G. LEMMENS, bisschop van Roermond. J. P. HUIBERS, bisschop van Haarlem. W. P. A. M. MUTSAERTS, bisschop van 's-Hertogenbosch. voortreffelijkheden ln houding en gebaar die men maar aan de geboren gentleman kan toeschrijven. De „regie" van deze propaganda-mee ting van het Congres van Europa was een uitstekende. Allereerst al 'door de keuze van de plaats: de Dam, een his torisch plein, bij uitstek geschikt om er zich een (in beperkte en misschien ook in algemene zin) historische gebeurte nis te laten afspelen. De sfeer van de omgeving werd geen geweld aange daan door al te opvallende ornamenten of spandoeken-met-leuzen. Een breed, wit podium, oranje en groen overhuifd, met witte hortensia's en vlaggen ver sierd. En. een door de politie in alle op zichten „netjes" geordende menigte van vijf- A zesduizend mensen. De stralende Meizon zorgde voor de finishing-touch. Maar wat ons zeker niet ontging is, dat Churchill bij het bestijgen van de tribune waar hij door burgemeester Arn. d'Ailly ontvangen werd een gro te sigaar opstak, die niet meer tussen zijn lippen verdween, dan gedurende de korte tijd, dat hij zijn rede uitsprak. En hij zat er, omgeven door een klein maar select gezelschap van politici met klinkende namen. Edouard Daladier, re presentant van een recent, tragisch ver leden, bijna schuw weggedoken in zijn stoel. Paul Reynaud, vief klein man neke, met opgetrokken wenkbrauwen rondkijkend; brutaal zou men zeggen, als men niet wist met zulk 'n illustere fi guur te doen te hebben. En Anthony Eden, Churchill's trouwe paladijn en misschien zijn politieke erfgenaam, met al die (Van onze Haagse redacteur) Wie dit weekend de Ridderzaal, de Tweede Kamer, de Dierentuinzaal en het Kurhaus heeft gefrequenteerd voelt zich zo ongeveer als stond hij op dat plaatje, dat tijdens de Italiaan se verkiezingen in de kranten ver scheen van die pamflettenlawine, welke over de hoofden ener grijp grage menigte werd uitgestort: er zijn zoveel „VIPS" en zelfs „VIPIS" (Very important persons indeed!) in de residentie neergedwarreld, dat men waarlijk niet meer weet, wie men het eerst aan zijn jasje zou moeten trekken. Sinds Zaterdagmorgen toen de po litieke, de culturele en de economi sche commissie in aparte vergade ring gingen, is het Congres nauwe lijks meer te overzien; de eerste morgen leverde niet minder dan 200 amendementen op, welker verwer king op papier een UNO-apparaat zou vereisen en de 20 man sterke persafdeling van het congres dan ook direct onder hoogspanning heeft gezet Soms, als men midden in de poli tieke discussies in de grote zaal van de voormalige Dierentuin valt, vraagt de toeschouwer zich af, hoe zich daar in het Frans en Engels tussen gedelegeerden, die merendeels slechts een dezer talen beheersen, een redelijke gedachtenwisseling kan ontwikkelen. Wij hoorden de waarnemers der Oost-Europese staten, enkele malen met applaus begroet, hun instem ming betuigen met de federalistische gedachte, doch terzelfdertijd spraK een Nederlandse gedelegeerde tegen over ons de vrees uit, dat het con gres niet op dreef, maar op drift geraakte Wij houden het er op, dat de dis cussies „en petit comité" bij lunch of diner en onder de verzoenende werking van het beste, dat Neder land zijn gasten heeft aan te bieden, het edele Schiedamse vocht, wel de beste resultaten zullen opleveren. Men moet in de kring gezeten heb ben met een Noors journalist van „Aftenposten", die in vrijwel alle landen van Europa blijkt geweest te zijn, met een ruimdenkende Hambur ger, oud-gevangene onder het Hitten- régime zeer velen van de rond 50 Duitse vertegenwoordigers zijn „alte Karzetleute" die bij een talenmis verstand in de war raakte en ontzet aan zijn Franse buurman vroeg: „Avez-vous des soupsongs kontre moi?", met een M.R.P.-senator die na een eerste aarzeling verrukt raakte over onze goed-Nederlandse borrel; een Oostenrijkse Nationalrat, die zich uitputte de integriteit van zijn land genoten overtuigend aan te tonen en met een Belgisch congresman, die boven alles nuchter bleef en sprak over de moeilijkheden van de Bel gische brouwers, chocoladefabrikan ten en cementleveranciers in het Be- nelux-verband, om het ware geloof te krijgen in een Federaal Europa Als wij op een van onze zwerf tochten door en rond het congres weer eens het parlementsgebouw bin nenlopen, vinden wij in de Tweede Kamer de Italiaanse delegatie, die bescheiden vertegenwoordigd is, daar de parlementsleden het dit weekend te druk hebben in eigen land, in on derling overleg. Op de plaats waar Jan Schouten pleegt te zetelen staat een emotionele Zuiderling het bewijs te leveren van zijn welsprekendheid de vier dagen, die achter ons lig gen zijn ontegenzeglijk, wat zij dan ook mogen opleveren (niet iedereen is daarover even optimistisch), onge meen interessant geweest Maar de voortreffelijkheid van de regie kwam vooral tot uiting ln de keuze van de sprekers. Winston Chur chill natuurlijk, wiens zware grom- stem, sinds hij er ons „bloed, zweet en tranen'' mee beloofde, ieder nog steeds ontzag inboezemt en op wiens rede- Onder de prominente sprekers was ook ome grote redenaar Henri de Greeve, die zijn ge- hoor in een enthousiaste toespraak aan spoorde om de vrede te vestigen en te bewaren. voeringen (Henri de Greeve zei het later opde middag) ,,wy jaren lang geleefd hebben." Paul Ramadier, die de „citoyens et citoyennes d'Amster- dam" toesprak in een gepassionneerd Frans, smekend om „un peu de liber- té" en „un peu de sécurité", een bezwerend gebaar makend, precies op het moment dat het carillon begon te spelen, alsof hjj de klanken uit de lucht trok; een andere keer nödig in- schreeuwend tegen het geraas van.een overtrekkend vliegtuig. De Belgische socialistische afgevaardigde Bohy die (O, Verenigd Europa!) een sierlijke oratorische huidebetoging hield in de richting van Churchill, maar direct daarop in een vurige rede ontvlamde. Eq als effectvol slot-redcnaar Henri de Greeve, een fontein van welspre kendheid, wiens In het Engels en Ne derlands uitgesproken dankbetuiging aan Churchill iedereen uit het hart gegrepen was. Van zijn bezoek aan ons land maakt Chur chill gebruik om de pAnselijke familie op Soestdijk te gaan begroeten. Ons jongste prinsesje in de armen van de grote staatsman. verwelkoming een enthousiast „Sa- cerdos Pontifex" toezong. In de. kanunnikenbanken hadden plaats genomen de Mi-ssi ebisseti opipe n Mgr. N. Stam en Mgr. W. Bouter en de deken van Den Haag, kanunnik V,'. J. Pompe. Assistentie verleenden de plebaan Mgr. F. Filbry, als presbyter- assistens, dr. J. G. Willehrands, direc teur van het Philosophlcum, als diaken, en kapelaan P. Bottelier als subdiaken. De deken van Amsterdam, Mgr. G. P. De kathedraal, aldus de Bisschop, is de afgelopen week een levendige getuige geweest van de bloei en op bloei van ons heerlijk katholiek ge loof, de groei van het Godsrijk. WU hebben ons oog nog eens laten gaan langs de structuur van deze tempel en ons meer dan anders verdiept in de symboliek, waarvan iedere steen spreekt. Wij mensen zijn, zo sprak Mgr. Huibers, de levende stenen van de Stad Gods, de hemel, doch er zal nog veel gehakt en gehouwen moeten worden, voor wij de gave steen zullen vormen, welke deel mag uitmaken van deze eeuwige tempel. Ten slotte schilderde de bisschop het leven van de H. Bavo, de patroon van kathe draal en stad. Na de Hoogmis zong de Schola Can torum het Paaslled van A. Diepenbrock. Des namiddags werd Zijne Eminentie Kardinaal De Jong op het plein achter de kathedrale basiliek een grandioze hulde gebracht, een indrukwekkende manifestatie van de katholieken uit stad en omgeving. Een gouden zon over straalde het terrein,, waar honderden belangstellenden zich een plaatsje ^ad den gezocht. Ook het jonge volkje, veelal met kleurige vlaggetjes in de hand, was in groten getale opgekomen, om de Prins der Kerk te huld'gen. Het podium, waarop een baldakijn van rood-wit-blauw gedrapeerd viagge- doek was opgericht, vulde zich met hoge gasten, onder wie wij zagen: de minis ter van Binnenlandse Zaken, mr. dr. P. J. Witteman, mr. C. P. M. Romme, het lid van de Tweede Kamer Th. Hooy, het lid van Ged. Staten L. Bouw man, de burgemeester van Haarlem, mr. P. Cremers en de wethouders A. Angenent en mr. dr. A. Schreurs, verder de kanunniken Van Trigt, Van Deursen, Henning en Willebrands, de deken van Haarlem, J. J. A. Kuilman, de secreta rissen van het Bisdom Haarlem. H W Agterof en J. Solleveld ^n een van de secretarissen van het Bisdom Utrecht, vervolgens de pastoors, kapelaans en overige geestelijkheid uit Haariarn en omstreken, prof. dr. A. Steger, kolonel Marlet en overste Klaasen. Vervolg op pag. 2) Verwachting tot Dinsdagavond: Onweersachtig, plaatselijk een regenbuitje, maar hier en daar zwaardere onweersbuien. In de kuststreken op sommige plaatsen een koelere zeewind. Overigens nog vrij warm, met veranderlijke wind. Zon 4.53—20.20, maan 5.56—23.52. Zijne Eminentie Kardinaal De Jong tijdens zijn toespraak. Hechts van de Kardinaal: Mgr. J. P. Huibers en mr. dr. P. J. Witteman links van Zijne Eminentie: Mgr. N. Stam en Mgr. W. Bouter.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | | pagina 1