mislukte pogingen, en dat wat
TUSSEN
WC DE NOORMAN-DE STEEN VAN ATLANTIS
De
NEW LOOK
en de LENTE
MENSEN
EERST LATER BLIJKEN KAN
DE VOEDING VAN DE AANSTAANDE MOEDER
Brochure over herbouw j Republiek wil eigen aanzien houden
tijdens de interim-periode
AAIEN en
De les van drie jaren
Loon- en prijspolitiek
in Engeland
DE BRAND IN HET
KON. PALEIS
Bollensmokkel naar \HWfDOMED INI PE1& VROUW
Engeland
Het inkomen van
de Koningin
Van oma's en tantes
Buitenlandse betrekkingen en eigen leger
WOENSDAG 19 MEI 1948
PAGINA 3
BUITENLANDS OVERZICHT
W
Meubilair naar de
koninklijke stallen
Bijna 3 ton schade
R.K. Jongensweeshiris
Amsterdam
Y>
Haarlemse rechter straft
Grondwetswijziging
voorgesteld
'ff
door RICHARD POWELL
(Wordt vervolgd)
Bestrijding dysenterie-
epidemie
ZWel de uitwisseling tussen Molotov
en Marshall door bemiddeling van
ambassadeur Bedell Smith, als
is o*n S "open brief' aan Henry Wallace,
ln p. mislukking uitgelopen. Althans
heJ?Verre' dat geen van beide stappen
Ma t lcunnen leiden tot vaststelling van
(er datum en agenda voor een con
ditie der Groten of ook maar tot
(tot
vage eensgezindheid daaromtrent
f„,etl Moskou en Washington. In directe
tjj ea gemeten heeft nóch Marshall's
lja °®atiek-geheime nóch Stalin's open-
schi"Üven een steek aan de huidige
'Weke situatie veranderd. Het oude lied
1 wederzijds beschuldigen en van el-
ge verantwoordelijk stellen voor de te-
j^*°orclige internationale spanningen
i. een nieuwe wüs gekregen, en daar
"t het bij.
J^r onmiddellijk succes geschat dan
w,J<l- Wanneer men verder ziet, blijft er
T twee in rook opgegane pogingen,
een vreedzame overbrugging te slaan
tJ(iVpn de diepe kloof tussen Amerika en
.Sovjet-Unie, echter nog iets over, dat
l We hoop geeft, een as, die op de
86 duur de vruchtbaarheid van de
wel sterk zou kunnen beïnvloeden,
behalve immers de verwijten, die Ame-
en Rusland elkaar in hun verkla
gen maakten, zien zij in, ook geza-
ehlijk verantwoordelijk te zijn voor
en vrede. Men kan dit alles al
J'6 geweten hebben en er niets nieuws
z'en, dat dit ook in officiële verkla
gen wordt gezegd, men kan er toch
langs, te beamen, dat we tot vlak
de oorlog terug moeten gaan, om
^gelijke uitingen aan te treffen niet
J®eh, maar om daarnaast ook werke-
^Pogingen aangewend te zien, die ver-
"Woordelijkheid samen te dragen.
Het is niet voldoende de démarches
over en weer te bestempelen met
ij. „propaganda" voor enig doel. Men
JJet aannemen, dat èn Russen èn Ame-
j anen redenen hebben, welke dan ook
v? h°e egoïstische dan ook, om vrede te
'langen. Hoe meer egoïstSseh die re-
jkn zyn en hoe meer de vrede strookt
ic} het belang van beide afzonderlijk,
U? te meer kans is er, dat die vrede
gezamenlijk optreden gehandhaafd
j.'j°t. Van dit „nationale" egoïsme" doet
(l^shall noch Stalin afstand, getuige
6 Inhoud van hun beider brieven. Te-
geloven zij evenwel aan de mo-
ij 'ikheid van het naast elkaar bestaan,
J*-2- van het mèt elkaar bestaan der
«e ideologische, economische, politieke
^Mexen Rusland en Amerika.
u^et is uiteraard de vraag, of dit ge-
Jj1 al of. niet „voor de gelegenheid"
£*<1 geschapen, of het iets anders be-
ent dan een erkenning van de on
gelijkheid aan beide zijden, de ander
j*Verniet'igen. Maar die erkenning be
kent het dan toch op z'n minst en
khnnen we het voorlopig wel mee
^Ien- De adempoos waarnaar de we-
verlangt is blijkbaar, aldus moet
'h op grond van de jongste Russisch-
^erikaanse correspondentie wel con
demn, onvermijdelijk, omdat de
rivalen geen kans zien elkaar te over
troeven. Het moet wel de les van drie
jaren nüdassery en vuisten ballen zijn,
dat men thans begrijpt, even ver, mis
schien zelfs verder, te komen, wanneer
men althans in formele hartelijkheid
naast elkaar leeft.
Werkelijke vriendschap tussen staten
is, als zij ai ooit bestaan heeft of bestaan
zal, niet te verwezenlijken tussen twee
machten, die in hun verzwegen of pu
blieke pretenties elkaar zozeer beconcur
reren. Die werkelijke vriendschap ligt
echter aanzienlijk boven het minimum
van wat de vrede eist. Officiële welwil
lendheid is al genoeg, juist indien zij Is
gebaseerd op het strikte eigen belang.
De verklaringen van Marshall, Molotov
en Stalin bevatten, temidden van veel
wat in laatste instantie niet ter zake
doet, toch ook iets dat bruikbaar is om
die officiële welwillendheid te vestigen:
de erkenning van het eigen onvermogen.
Moge dat de basis zijn, waarop nieuwe
stappen worden gezet.
(Telefonisch van onze Londense
correspondent)
LONDEN, 19 Mei
Productie en het peil van prijzen, ar
beidslonen en winsten vormden de hoofd
onderwerpen in de debatten van giste
ren op het socialistische partijcongres te
Scarborough. De conferentie nam een
resolutie aan, welke, met enige reser
ves, de' politiek van Sir Stafford Cripps
ten opzichte van winsten, prijzen en
lonen goedkeurde en verwierp een re
solutie van tegenovergestelde aard.
Er was echter genoeg critiek. Bevan
en ex-kanselier Dalton bliezen beiden
verheugd de partijtrompet, zoals dat
op dergelijke conferenties pleegt te
geschieden, maar terwijl Bevan het
deed voorkomen of het socialisme het
land reeds gered had, nam minister
Morrison, denkend aan de naderende
algemene verkiezingen, een meer rea
listisch standpunt in en waarschuwde
hij de vergadering, dat socialisme al
leen niet genoeg was, dat men niet
door kon gaan met het uitpersen van
de kapitalisten en dat er hardef ge
werkt en meer geproduceerd moest
worden.
Hij herinnerde eraan, dat chèques
voor grote bedragen waren uitgeschre
ven en dat het nu de taak van de bur
ger was, ervoor te zorgen, dat deze
chèques gehonoreerd konden worden
Hij waarschuwde zijn gehoor, dat de
kiezers wel eens op onaangename wijze
uiting zouden kunnen geven aan hun
ontevredenheid, indien de socialisten er
niet voor zorgden, dat een aanzienlijke
verhoging van de nationale productie
een rechtvaardiging schiep voor de so
ciale maatregelen, ingevoerd door de
huidige regering.
(Vervolg van pag. 1).
De Intendant van het Paleis, die ver
tegenwoordigers van de pers des
avonds, toen het vuur nog nasmeulde,
te woord stond, kon ook mededelen,
dat, dank zij de snel verleende sjou
wershulp, geen enkel stuk van waarde
verloren is gegaan. Bijzonder gelukkig
mocht men zich ook prijzen, dat het
schilderij „Josef en Maria" van Murillo
gespaard is gebleven.
De ravage in de getroffen gedeelten
van het paleis is echter enorm. Om half
5 werden de Magyrus-ladders ingetrok
ken en scheen het ergste gevaar bezwo
ren, doch een kwartier later moesten ze
weer dienst doen, omdat de vlammen,
die aan de dakspanten lekten, de strijd
nog niet opgaven.
Om 5 uur was men het vuur wel
overal meester en konden wij een kijkje
nemen in de paleistuin, waar de kost
baarheden over de gazons verspreid
lagen. Amalia, de echtgenote van Casi-
mir Ilf keek ons uit haar schilderijlijst
onder een boom verwezen aan; Boeddha
lag ter aarde bij een rozenstruik, even
verder lagen rode lakei-uniformen,
geel gebiesd; porcelein met Engelse wa
pens en kostbare serviezen met de gou
den initialen „W" stapelden zich op
naast Indisch goud, een geschenk van
Bali, in vitrines speciaal bewaakt dooi
rechercheurs."
Aan de achterzijde van het paleis
was behalve het ongewone beweeg
van militairen en andere sjouwers
weinig bijzonders meer te zien; af en
toe reden de trucks om meubilair
e.d. naar de Koninklijke stallen te
vervoeren, waar alles voorlopig is op
geslagen. Bij het verlaten van de
Hoftuin werden wij door de politie
gefouilleerd een maatregel, die on
vermijdelijk was. Naar wij vernemen,
is er niets gestolen.
Gisteravond en hedennacht bleef het
Noordeinde nog voor een ieder, die er
niets te maken had, afgesloten. Hoog op
het ruiterstandbeeld keek nu Prins
Willem De Eerste naar het oude een
voudige paleis, gebouwd in 1533 door
Pieter Post en in 1609 door de Staten
van Holland aan Frederik Hendrik ten
geschenke gegeven; het zo simpele
witte gebouw, dat toch zó veel beteke
nis voor ons volk had, dat de Hagenaars
in het eerste oorlogsjaar bloemen op de
trappen kwamen leggen; een paleis,
doch zonder kap aan de voorzijde en
zwartgeblakerd door het vuur; een ge
schonden nationaal monument....
Deskundigen becijferen nu de schade
op 2,5 a 3 ton; anderen zullen nagaan,
of de Rijksgebouwendienst wel ver
antwoord was, zonder toestemming
van B. en W. van Den Haag de verf
laag door wegbranden te laten ver
wijderen maar het bordes blijft
voorlopig leeg en Nederland zal op
deze plek, waar wij lief en leed met
het Oranjehuis deelden, niet meer de
Koningin voor het laatst kunnen hul
digen.
Naar wij vernemen, zijn de voorberei
dingen voor dit feest in een vergevorderd
stadium. Op 3 Juli zal er een feestelijke
bijeenkomst zijn, daarna een receptie en
ten slotte een Pontificaal Lof
Voor de kinderen zijn door gulle ge
vers enige feestdagen toegezegd.
Oud-wezen worden verzocht hun na
men en adres op te geven aan de Lau
riergracht 105, te Amsterdam.
Liefdesperikelen in Berlijn - Nieuws uit Hollywood - Een
vredestrein De Times voorspelt weer
A Is Cupido voor zijn tijd grijze ha-
M ren krijgt, dan zal dit voor een
h, goed deel te wijten zijn aan de
lelijkheden, waarmede hij bij de uit
lening van zijn romantisch handwerk
v kampen heeft in het sinds de oorlog
Vi v'er sectoren verdeelde Berlijn, waar
bezettende mogendheden op haar
'1 terrein de zaken naar eigen ïn-
i,i kt bedisselen. Aangezien er een ehro-
tekort aan levensmiddelen en wo-
el 8en heerst, kan iemand, die in de
v, sector woont, maar niet zonder meer
^muizen. Hij moet eerst in die andere
'°r iemand vinden, die een overeen-
bo stige woning en overeenkomstige
LJkaarten met hem wil ruilen. Wat dit
tTlekent, als b.v. een jonge Duitser in
f.. Amerikaanse sector wil trouwen met
iji? meisje in de Russische sector, laat
fjj.k denken, waar moeten zij de echte-
bi?6 woning vestigen en bonkaarten
tfn?
blad „Der Tag" vertelt het volgen-
tb °ver de beproevingen van zulk een
SrtJe;
bruidegom kwam op het huisves-
Rsbureau van jsijn sector.
Ve''4°> u wilt naar een andere sector
b.Tkuizen?" zei de ambtenaar. „Kunt u
(te ahd noemen, die van die sector naar
„htye wil overgaan?"
6 bruidegom: „Moet het iemand zijn,
li) dezelfde rantsoenen krijgt als ik, of
f hij ook een bonkaart voor lagere
Jiogere rantsoenen hebben?"
ke6 ambtenaar: „Huisvesting en rant-
li h"en moeten gelijk zijn, anders kunt
ttQ 'et verhuizen. U kunt natuurlijk wel
kuiken, maar u zult niet onder een dak
«len leven."
bu fouwlustigen zijn dus practisch in
keus beperkt tot partners, die in
fnw "de sector wonen en dit weerspie-
zich zelfs in de huwelijksadverten-
ort géleden bood b.v. een jongt-
dame de volgende advertentie aan:
b|0h „Gezonde jongedame, 22 jaar,
W?' diet onbemiddeld, zoekt kennis-
met het oog op huwelijk. Eerste
ste: bewoner van zelfde sector."
I de aard der zaak bestaan de
VJ Jhoeilijkheden niet voor trouwlus-
?'6 i>Sen alleen, een boekhoudster b.v.,
kr !T'°t haar moeder in de Franse sec-
v efg °°nt, Probeert al twee jaar tever-
naai' de Amerikaanse sector te
vih. jiZei om dichter bij haar werk te
naar ongeluk is, dat beide vrouwen
c ï1 6v de huidige Berlijnse toestanden
j?°lbitant grote woning hebben, n.l.
Q0t diers. Zij staan, wat ruil betreft,
s'6n v etl onoplosbaar probleem, aange-
ba&r niet meer dan twee per-
fli aSe ii de Amerikaanse sector in de
ki "st nnen worden toegelaten en de
ySt oDrider huisvesting de drie kamers
i?en Uw aan twee personen wil toe-
4» bi
Prai?eten er minstens drie zijn. Maar
1 *r sector laat er geen drie toe,
"irt rpÜ °°k drie uit gaan.
'kk rs a de be'de vrouwen dus niets
te blijven waar zij zijn en de
Qster moet elke dag een lange
rit door de stad blijven maken om op
haar werk te komen.
De Italiaanse filmactrice Valli wil
en zal perfect Engels leren. Zij
heeft daarom gezworen, twee jaar
lang haar moedertaal niet te lezen en
niet te schrijven. Als ze nu brieven krijgt
van haar moeder en vrienden in Italië,
met wie ze regelmatig correspondeert,
tieedt haar echtgenoot op als vertaler.
Hij leest haar de inkomende brieven, die
in het Italiaans zijn geschreven, in het
Engels voor en zij dicteert hem haar ant
woorden eveneens in het Engels. Hij
vertaalt ze dan netjes voor haar in het
Italiaans.
Een vrouwelijk lid van het Britse
parlement, mevrouw Leah Man
ning, heeft het plan gevormd,
door de landen van Europa een „Vre
destrein" met Moskou als eindbestem
ming te doen rijden. Zij is op het idee
gekomen door de „atoomtrein" een
tentoonstelling in spoorwagens betref
fende ontdekkingen op het gebied der
atoomenergie onder de leuze: „Hier
tegen bestaat geen verdediging".
De vredestrein van mevrouw Man
ning zal reizen onder de leuze: „Dit is
de enig mogelijke verdediging". Aan
vankelijk zou de trein uitsluitend met
vrouwen worden „bemand" en „vrou-
wenvrede" worden genoemd, maar
mevrouw Manning heeft zovele blijken
van instemming van mannen ontvan
gen. dat zij de heren niet langer wil
uitsluiten. Het is de bedoeling, met de
vredestrein grote groepen mannen en
vrouwen Frankrijk, Italië. Joegoslavië,
Polen en alle andere landen van Euro
pa te doen bezoeken opdat zij kunnen
zien, hoe de gewone mensen in die lan
den leven en denken, het eindpunt in
het Oosten zou Moskou zijn.
In elke hoofdstad zullen demonstra
ties voor de vrede worden gehouden.
Mevrouw Manning hoopt, dat met deze
kruistocht twee dingen zullen worden
bereikt, n.l. dat mensen aan deze zijde
van het ijzeren scherm geest en gemoed
van het gewone volk aan gene zijde
zullen leren kennen en dat de deelne
mers bü hun terugkeer tegen de oorlog
zullen ageren.
Mevrouw Manning zal nu trachten
internationale organisaties warm te ma
ken voor haar denkbeeld, opdat deze
haar zullen helpen de technische moei
lijkheden, die aan haar plan zijn ver
bonden, te overwinnen.
De Londense „Times" heeft op zijn
artikelenpagina het dagelijkse
weerkaartje in ere hersteld.
Sinds het uitbreken van de tweede
wereldoorlog is het 17 Mei voor het
eerst weer gepubliceerd. In een hoofd
artikel wordt de herverschijning inge
luid en wordt gezegd, dat de taak van
de weerdeskundigen van nationaal be
lang is en dat het kaartje verder ook
nog een goed doel dient, omdat het n.l.
de mensen iets onschuldigs schenkt om
over te praten.
CO* MA6TEN lOONOM SIUOO'V
99. Ontsteld door het zojuist gehoorde nieuws, rende de dwerg, zodra hij uit het
gezicht van de luipaardman was, terug naar de gang, om een en ander aan Eric
en Winonah te vertellen. Hij besefte wel, dat het er lelijk voor Atlantis uitzag en
dit feit had hem zeer van streek gebrachtHet was nu zaak uit handen te blijven
van die luipaardmannen! Wie schetst echter zijn verbazing en ontzetting toen hij,
terugkerend in de zaal waar hij Eric en de wachteres het laatst gezien had. ont
dekte dat geen van tweeën meer aanwezig was. Ook de schrijn, waarin zich de veel
omstreden steen bevond, was verdwenen...! „Pst.../" fluisterde het mannetje angstig.
Maar er kwam geen antwoord. Hij kreeg een onbehaaglijk gevoel, zo alleen in die
grote zaal en op zijn tenen sloop hij een gang in. Peinzend vroeg de dwerg zich
af wat hem te doen stond. Hij probeerde de muur, waardoor zij zojuist gekomen
wgren, open te krijgen, maar gaf al spoedig zijn pogingen op. Er was geen verwik
ken of verwegen aan. Hij moest hier vandaan en trachten naar buiten te komen,
dat begreep hij wel. Als verloren dwaalde hij door de verlaten gangen. Zoveel mo-
geliik vermeed het mannetje de grote zalen waar zich ongetwijfeld luipaardmannen
bevonden. Eensklaps schoot het' hart hem in de keel; net toen hij van plan was
een hoek om te slaan, hoorde hij van de andere zijde schreden naderenVer
schrikt verborg hij zich in een nis en even later, voorzichtig om een hoek glurend
zag hij een luipaardman naderen.
In het tijdvak van September 1946
tot Maart 1947 zagen de leden van
een smokkelcomplot kans om clan
destien bollen naar Engeland te ver
voeren en in ruil daarvoor banden,
sigaretten en kleding in ons land
eveneens clandestien te impor
teren. Door ingrijpen van douane
ambtenaren werd het complot opge
rold. De hoofddader, een zekere L. L„
kreeg reeds in Engeland een gevan
genisstraf van twee jaar.
In Januari van dit jaar moesten drie
leden voor de Haarlemse economische
politierechter verschijnen, die hun allen
een flinke straf oplegde. Gistermiddag
werd voor dezelfde rechter het laatste
bedrijf van dit bollendrama gespeeld,
toen zich nog vier andere schuldigen
hadden te verantwoorden.
Allereerst kwam aan bod de 50-jarige
grossier in rijwielen, de Haarlemmer
R. T., die van de geïmporteerde banden
er 600 had gekocht. De Officier eiste
tegen deze verdachte een onvoorwaar
delijke strat van drie maanden. De ver
schillende omstandigheden in acht ne
mend, veroordeelde de politierechter de
grossier tot zes maanden voorw. met
een proeftijd van drie jaar.
De stuurman H. M., uit Katwijk, die
eveneens bij deze smokkelaffaire was
betrokken, hoorde zich veroordelen tot
twee maanden gevangenisstraf plus ver.
beurdverklaring van de in beslag ge
nomen goederen.
Minder rooskleurig zag het er uit
voor de zeeman J. B.. uit Haarlem, die
beschouwd werd als de grootste schul
dige naast de hoofddader. Deze man
was destijds handelsreiziger en hij
zorgde er voor, dat de bollen op één
plaats werden verzameld voor clandes
tiene export. Hij was ook degene, die
de banden enz. in ontvangst nam en
voor verdere „distributie" zorg droeg.
De eis tegen hem luidde: tien maanden
onvoorwaardelijk met bevel tot onmid
dellijke gevangenneming. Een tragische
omstandigheid was echter, dat de man
juist de avond tevoren was thuisgeko
I-men na een bootreis van 8% maand
door de tropen. De politierechter wilde
in dit geval niet al te straf zijn en be
sloot de zaak aan te houden tot het in
winnen van een reclasseringsrapport.
De laatste verdachte, de Katwijker
R. N„ was niet ter zifting verschenen.
Naar alle waarschijnlijkheid vertoeft
hij in Australië. Het in beslag genomen
goed werd verbeurd verklaard, en als
hij nog eens in Nederland terugkeert,
zal hij eerst de gevangenisstraf van een
maand, waartoe de politierechter hem
veroordeelde, moeten ondergaan.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot het in overweging
nemen van een voorstel tot verandering
in de Grondwet, in verband met het
inkomen van de Koning of de Konin
gin. die afstand gedaan heeft van de
Kroon.
Aan de toelichting ontlenen wij:
Gelijk bekend, treft de Grondwet
geen voorziening inzake het inkomen
uit 's Rijks kas van de Koning of de
Koningin, die afstand gedaan heeft van
de Kroon. De Regering meent niet mis
te tasten, wanneer zij constateert, dat
het ontbreken van een dergelijke voor
ziening, na de Koninklijke mededeling
van 12 Mei j.l.. door het Nederlandse
volk als een leemte wordt gevoeld. Zij
acht het mitsdien nu de gelegenheid
tot Grondwetsherziening zich voordoet,
geboden, alsnog een voorziening voor
te stellen.
Het nieuwe lid van art. 26 wordt
daarom als volgt:
„De Koning of Koningin, afstand ge
daan hebbende van de Kroon, geniet
uit 's Rijks kas een jaarlijks inkomen,
waarvan het bedrag bü de Wet wordt
vastgelegd."-
der de minste hinder in be
wegen En wie eens in de bus
wil blazen en de punten mis
sen kan, die koopt er wel
licht zo'n verleidelijk onder
rokje met strookje bij. We
hebben ze al gezien voor een
rijksdaalder!
ASTRID
Het is merkwaardig dat
het nieuwe modesil
houet, dat in Parijs ont
staan is, spontaan met de En
gelse benaming „new look"
wordt aangeduid. Waarschijn
lijk omdat het makkelijk in
de mond ligt. Nu de lente m
ernst is begonnen en de vrou
wen in haar nieuwe voorjaars
kleren op straat lopen, wat
ieder seizoen weer een feeste
lijke fleur aan het beginnend
zomers straatbeeld geeft, ziet
men, dat deze veelbesproken
„new look" toch wel veel har
ten heeft vermurwd. Het is
echter logisch, dat om meer
dere redenen (financiën en
punten) niet iedere vrouw zo
maar dadelijk, al zou ze dat
nog zo graag willen, een com
plete uitzet in nieuwe stijl
kan aanschaffen, en dat ze
dus begint met deze op de
meest eenvoudige wijze in
haar garderobe in te schui
ven, namelijk door een nieu
we rok te kopen. En kiest ze
die rok zó, dat hij past bij -
haar oud tailleurjasje, de
oude rok zal helaas wel te
nauw en te kort zijn dan
heeft ze op die wijze weer een
keurig en modern geheel voor
op straat.
Er zijn dit seizoen alleraar
digste wijde rokken, ze zijn
eigenlijk dóódsimpel, wijd,
ingehaald of klokkend, en
zitten op een band nauw om
het middel. De hier afgebeel
de rok is van bont katoen en
sluit van voren geheel met
knopen. De eerste warme da
gen zag men veel vrouwen
in een dergelijke rok wande
len, waar ze een aardig wit
blousje bij droegen. Waarom
ook zou men zich niet bui
tenshuis vertonen in rok en
blouse; als iets zeer modern
is en nieuw heeft het uit
hoofde daarvan een eigen
charme, ook al*is het eigen
lijk maar heel eenvoudig.
Het nadeel van een zomer
rok van lichte stdï op een
band, al is dat nog zo aardig,
is, dat door het zitten de
band vouwen en plooien
krijgt, wat niet mooi staat.
Men kan dit enigszins verhel
pen door er een losgeweven
paardeharen band in te
naaien, zoals men die tegen
woordig in alle fournituur-
zaken kopen kan.
Voor de vacantie is zo'n
wasbaar wijd rokje, met of
zonder knopen, de ideale
dracht. En men- kan heus niet
zeggen, dat het onsportief is,
want men kan er zich zon-
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllilllllllllHlllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllKllllllllllllllllimilllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIH
In de tyd van blijde ver.
wachting kan de moeder al
veel doen voor de gezondheid
van haar kindje. Hoe beter de
voeding gedurende de zwan
gerschap is, hoe beter de le
venskansen van het kind. De
voeding verschaft immers de
stoffen, die nodig zijn voor de
groei van het ongeboren kind.
Maar niet alleen in het be
lang van haar kindje moet de
aanstaande moeder zich goed
voeden. Het is ook haar eigen
belang: een juiste voeding
komt haar gestel ten goede
en voorkomt bezwaren, zoals
bloedarmoede en „de afbraak"
van het gebit tijdens en na de
zwangerschap of de zoogpe-
riode. Bovendien kan de voe
ding jnvloed hebben op het
verloop van zwangerschap en
bevalling.
Wat is een goede
voeding?
Met een goede voeding tij
dens de zwangerschap bedoe
len wü niet, dat er „voor
twee" gegeten moet worden.
De eerste tüd is de groei van
het ongeboren kind nog zeer
gering; pas in de laatste drie
maanden heeft een snelle ge
wichtsvermeerdering plaats.
In die eerste periode be
hoeft de aanstaande moeder
dus niet extra veel te eten.
Het is niet alleen onnodig
voor haar om dikker te wor.
den, maar zelfs ongewenst,
omdat dikte kortademig
maakt en het lopen bemoei-
Jükt, terwül juist lichaams
beweging zo nodig is om de
spijsvertering te bevorderen.
Lichaamsbeweging ln de bui
tenlucht kunnen wij, vooral
voor de zomer, niet genoeg
aanbevelen. Door de invloed
van het zonlicht op de huid
immers, ontstaat vitamine D,
waaraan de moeder en het
kindje extra behoefte hebben
voor het vastleggen van de
kalk in het lichaam.
In het algemeen zullen niet
te zware eenvoudige spijzen
het best bevallen. Het gebruik
van een kopje thee met sui
ker en melk met een beschuit
of boterham of een vrucht op
bed vóór het ontbijt kan de in
de eerste maanden zo vaak
optredende misselükheid hel
pen voorkomen De aanstaan
de vader heeft hier een onge
zochte gelegenheid de rollen
eens om te keren, door dit
ontbyt te verzorgen. Is er te
veel maagzuur („het zuur"),
dan kan op doktersvoorschrift
wat zuiveringszout Ingenomen
of een zuurwerend middel ge
geten worden.
Een volgend maal iets meer
hierover.
De tyd, dat oma's vrien
delijke oude vrouwtjes
waren, die in een leun
stoel naast de kachel kous/n
breiden en sprookjes vertel
den, is lang voorbij. Tegen
woordig willen grootmoeders
er maar liefst zo uitzien, dat
memand haar deze waardig
heid aanziet. In wezen is er
echter niets aan de groot
moeders veranderd. De ver
houding omakleinkind is
nog juist zoals ze altüd ge
weest is. Oma is dol op haar
kleinkinderen en voor de
kleuters is er niemand zoals
oma. Werd oma, toen haar
eigen kinderen nog klein
waren, geleid door de ge
dachte, dat ze er op de eer
ste plaats flinke mensen van
moest maken en verwennery
dus uit den boze was, met de
kleinkinderen staat de zaak
anders. Die zijn in de regel
niet dagelyks by haar. Gedu
rende de dagen, dat oma de
kleinkinderen die voor elke
oma steeds de liefste en
mooiste kinderen ter wereld
z(jn by zfch heeft, laat zy
zich geen opvoedkundige be
perkingen opleggen. Bü haar
mogen de kinderen vaak, wat
thuis verboden is. Oma heeft
altyö snoep, altijd lekker-
nyen. By oma is de kleuter
opeens belangrijk. HU staat
ep een voetstuk, waar hy
direct bij aankomst thuis
weer aftuimelt. Want daar
is hy alleen maar het kleine
jongetje, dat moet. doen wat
moeder zegt en dat zich moet
schikken naar zusjes en
broers. Als oma, bij haar ver
wennerij nog assistentie on
dervindt van ongetrouwde
ooms en tantes, wordt de
moeiiykheid nog groter.
Want die binden maar al te
vaak een geheime stryd aan
om de populariteit bij de
kinderen. Oom Jan doet al
lerlei wilde spelletjes met
hen, oom Wim laat ze hei
melijk een trekje aan zyn
sigaret doen, tante Toos
heeft een onuitputteiyke
snoeptrommel en tante Bep
zingt liedjes en vertelt ver
halen, zodra ze er om vra
gen.
En als de kleinkinderen
thuis komen van hun logeer
partijtje bü oma, jammert
moeder, dat ze zo lastig zyn.
Ook goed „oma en tante zyn"
vraagt gezond verstand en
een beetje beheersing.
Zo juist ontvangen wy bericht uit
Rome, dat op het Generale Capittel van
de orde der Minderbroèders-Comven-
tuelen, de Hoog Eerwaarde pater Beda
Hess, als Generaal der orde, is herkozen.
(Van onze Haagse redacteur)
Het Ministerie van Wederopbouw en
Volkshuisvesting heeft ten gerieve van
de talloze vragenstellers, voor wie
deze materie moeilijkheden blijkt op
te leveren, een brochure doen ver
schijnen, waarin overzichtelijk de „Al
gemene Regels en Voorwaarden voor
de Financiering van de Herbouw van
door oorlogsgeweld verwoeste woon
huizen al dan niet met bedrijfsruimte"
zijn samengevat.
Geïnteresseerden vinden. toegelicht
roet voorbeelden, in deze uiteenzetting
o.m. behandeld de Ryksbijdrage .be
stemd voor de financiering, de crediet-
geving, de exploitatiewaarde van het
pand, de financiering van het rendabel
en van het onrendabel deel der bouw
kosten, de rentevergoeding door de
Slaat, de duur der leningen en de mo-
lestverzekeringsuitkeringen.
Het stadium van de Nederlands
Republikeinse onderhandelingen, be
reikt door de besprekingen te Ba
tavia en Kalioerang, is thans zover
gevorderd, dat verwacht mag wor
den, dat in de komende drie weken
de eigenlijke onderhandelingen zul
len beginnen on basis waarvan het
politieke accoord zou moeten wor
den bereikt, aldus vernam Aneta
uit gezaghebbende bron.
Ten aanzien van de verplaatsing van
de conferentie naar Djocja en Kalioe
rang, vernam Aneta, dat de topfiguren
van de Nederlandse delegatie waar'
schijnlijk veelvuldig moeten reizen tuS'
54)
Ik draaide myn hoofd nog een beetje
en roerde het ruwe ding er onder met
mijn lippen aan. Het was hout. Het zand
dat er op lag, knarste tegen myn tan
den. Als het een boot was, dan ver
klaarde dat het zand op de planken
en de deinende beweging. Het verklaarde
niet, wat er met myn handen gtebeurd
was, maar als ik op een boot was, dan
kon ie overeind komen en iemand vra
gen, waar myn handen waren. Ik be
sloot op te staan. Er gebeurde1 niets.
Dat was idioot, dacht ik, hevig zwe
tend. Geen mens verliest zyn handen
of benen, zonder dat hy het weet. Op
zyn minst verwachtte je dan toch zoiets
als een operatietafel en een verpleegster
in het wit, die zich over je heen boog
om je de kap te geven.Mün geheugen
reageerde. Die gedachte van een ver
pleegster in het wit, die zich over je
heen boog, riep een herinnering in my
op. Maar het was geen verpleegster ge
weest. Het was iets groots en geweldigs
en wits geweekt. De boeg van een boot.
Een wit jacht. De zweetdruppels prikten
in myn ogen en ik wist waar ik was. Op
Chuck's jacht.
Terwijl ik mijn sporen spande, voelde
ik 'n prikkelig gevoel beneden myn elle
bogen en knieën. Aan mijn handen en
voeten mankeerde niets. Ze kregen alleen
te weinig bloed toegevoegd. Ze waren te
styf gbonden. Het leek me een goed
idee, eerst te weten te komen, hoe de
kansen stonden, voor ik me in het strijd
gewoel begaf. Ik luisterde. Een mengel
moes van geluiden bereikte myn oren
stemmen, golven die tegen de romp ka
pot sloegen, het gebrom van motoren. Ik
kon niet verstaan wat er gezegd werd
Het was net, alsof ik over een radio
twee stations tegeiyk opving. Mijn oren
sulsden. Ik haalde diep adem. Mün
trommelvliezen werkten weer normaal.
Niet ver van my vandaan zei een
stem: „Ik zeg je toch, dat ik niet be.
grijp, Georgia, waarom je j« er mee
moest bemoeien." Degene, die sprak, was
Chuck. Hy scheen erg bedroefd en te
leurgesteld te zijn. „We konden het
samen al zo goed vinden."
,,Ik ,$lenk, dat ik een verkeerde op
voeding heb gehad," zei Georgia. „Ik
heb geleerd, dat het juist is om kinde
ren als Sherry uit moeilijkheden te hel
pen."
„De moeilykheden heeft ze zichzelf op
de hals gehaald," zei Chuck. „Ze heeft
zich in Havana aan boord van mijn
vriend zijn boo.t verstoptHoe heb
je dat klaargespeeld. Sherry? Hoe wist
je, dat die boot er was?"
Een door tranen verstikte stem zei:
„Ik. ik luisterde naar monsieur en
madame Verzaile, toen ze dachten, dat
ik niet in de buurt was. En ik hoorde
iemand vertellen waar ze heen moesten
g^an. En toen ben Ik zelf heen gegaan,
en er was niemand aan boord en toen
heb Ik rrie op de W.C. verstopt."
„Wat is dat een W.C.?" vroeg Har
ry.
„Dat is een toilet," legde Chuck uit.
,,In Franki-yk noemen ze dat W.C.'s.
Ais Sherry de kans zou krygen vrij te
komen, dan zou ik haar beslist afraden,
die uitdrukking te gebruiken. Ze zou
verraden, dat ze een vreemdelinge was."
,,Ik ben geen vreemdelinge!"
„Goed, goed," zei Chuck. „Ga verder."
„En toen," snikte Sherry, „kwamen er
andere mensen aan boord en gingen we
varen en toen ik stilletjes keek. zag ik
ze in het donker zitten, met blinddoeken
over hun ogen."
„Plakband," zei Chuck.
„Plakband," herhaalde Sherry. „Ik
begreep, dat ik niet voortdurend op de
op het toilet kon blyven, zonder ont
dekt te worden, en daarom kwam ik er
uit en zag' het plakband op de tafel
liggen, en toen heb ik ook een paar
stukken over mijn ogen geplaat en ben
bij de anderen gaan zitten."
„Heb je dat plakband, de hele weg
door op je ogen gehouden?" vroeg Chuck.
„Natuurlyk," zei Georgia snel.
Chuck lachte zachtjes en Sherry zei:
„Ik deed alles wat de anderen moesten
doen en na een hele poos moesten we
op de tast de boot verlaten en in een
andere boot overstappen en toen ging
er weer een hele tyd voorby en toen
moesten we op de tast in de woon
schuit overstappen."
„Kun jy daar met je pet bij?" vroeg
Chuck. „Dat ze dat allemaal klaarge
speeld heeft, eenvoudig omdat niemand
in Havana op het idee is gekomen, de
mensen, die aan boord kwamen, te tel
lenZie je nu ln. dat het verkeerd
was, Sherry?"
Een andere stem nam het woord. Een
stem, die me het hart in de keel -deed
schieten. Het was Arab. „Wat was er
dan verkeerd?" ze ze. „Dat ze geen dui
zend dollar betalen kon?"
„Het is vijftienhonderd," zei Chuck.
„Ons beroep brengt een boel onkosten
met zich mee. Trouwens, dit tochtje was
duurder dan gewoonlyk. Sherry heeft
pech gehad; By een gewone oversteek
zou ze waarschijnlyk onopgemerkt er
door gierold zyn. Maar als we af en toe
een erg vette vangst hebben, dan houden
we ze een paar dagen langer op de
woonschuit vast en vertellen ze, dgt we
iets extra's moeten hebben, omdat er
lastposten in de buurt zyn. We hebben
ze op deze tocht vyhonderd pop extra
afhandig gemaakt."
„Dat was lollig," zei Harry. „Ze
schreeuwen toch altyd moord en brand,
maar toen ik probeerde, Iemand voor dat
kind te laten betalen toen had Je
hun gezichten moeten zien vertrekken.
Ik maakte hun ogen vrij en dat stel,
waarby ze ingewoond had, kon haar wel
aanvliegen. Ze hadden overigens geld
zat. Als ze die vyfhonderd pop betaald
haden, had ik er niks van geweten.
„Pech." zei Chuck. „Je hebt zeker
heel wat gezien, hè, Sherry?"
„Mijn ogen waren toch geblinddoekt,"
zei Sherry angstig.
„Hm, dat zal wel. Doet er ook niet
toe."
„Wat zou je gedaan hebben." vroeg
Georgia schor, „als ik dat briefje van
Harry niet gelezen had? Haar vermoord
hebben?"
„Wat zou je denken?" bromde Harry.
„Houd je mond, Harry," zei Chuck.
sen .deze plaatsen en Batavia en Ban
doeng. Men wees er op, dat zulks wel
nodig zou zyn in verband met de aan
wezigheid van de ministers Lieftinck en
Götzen en dr. Idenburg en in verband
met het feit, dat de federale conferen
tie te Bandoeng dan ook begonnen is.
United Press vernam nog uit goed in
gelichte republikeinse bron, dat de repu
blikeinse onderhandelaars, toen zij ver
leden week naar Batavia terugkeerden,
instructies hadden vast te houden aan
de eis, dat de republiek tydens de in
terim-periode haar aanzien houdt. Dit
betekent, dat de republiek haar eigen mi
litaire macht en haar betrekkingen met
het buitenland wil handhaven, tot de
oprichting van de Ver Staten van Indo
nesië.
Een woordvoerder van de Regerings
voorlichtingsdienst te Batavia zeide gis
teravond in zijn wekelykse radiocommen
taar o.m.:
Er wordt nog steeds en vooral in re
publikeinse kringen gesproken van de
datum van 1 Januari 1949, die werd vast
gesteld in Linggadjati. De woordvoerder
wijst er op, dat dit slechts een voorlo
pige datum is en dat nergens staat, dat
op die datum het souvereine en federale
Indonesië moet worden geïnstalleerd. Er
staat wel met zoveel woorden, dat men
zijn uiterste best zal doen dit op die
datum tot stand te hebben gebracht. In
latere verklaringen heeft ook de Neder
landse delegatie dit principe nog eens
uiteengezet.
Een communiqué van de Commissie
voor Goede Diensten meldt, dat twee
Indonesische doktoren en drie verpleeg
sters met een hoeveelheid van driehon
derd kilo medische goederen in een
vliegtuig van de C. v. G. D. naar Zuid-
Sumatra zijn gevlogen ter bestryding
van de dysenterie-epidemie in Tjoeroep
en Linggau-Bengkoelen op republikeins
gebied. Onder de medische goederen,
bevonden zich emitine en kinine, waar
naar door de republikeinse autoriteiten
aldaar gevraagd was. Het betreft hier
een zending van de republikeinse rege
ring en het republikeinse Rode Kruis.
