Voedselsituatie in Engeland
komt in gevaar
Amerika en indië
Gevolg van Londense havenstaking
TSJECHOSLOWAAKSE PRIESTERS VAN
HUN FUNCTIES ONTHEVEN
DE TERUGKEER VAN DE KARTUIZERS
Een oude heer mm
137 SCHEPEN LIGGEN
VOOR ANKER
Besprekingen tussen
V.S. en Westerse Unie
Wie wordt candidaat voor
het presidentschap?
Geen devaluatiedwang
voor Marshall-landen
INT. COMMUNISTISCHE
BIJEENKOMST?
Schrijven van Episcopaat aan Gottwald
Uitmoording en brandstichting lieten niet meer
dan een vage herinnering over
wekt
opschudding
PAGINA 3
DINSDAG 22 JUNI 1948
Nederlandse souvereiniteit
blijft erkend
Geen prijsgarantie aardappelen?
Om vrede in West-Europa
te waarborgen
Conventie van republ. party
in carnavalsfeer bijeen?
Internationaal kwekerscongres
geopend
Nederlandse aankoop
commissie
Gedelegeerden in Roemenië
en Praag bijeengekomen
Einde staking in Belgische
metaalindustrie
Marshall-plan onverenigbaar
met stakingen
Nederland gaat bij
Zuid-Afrika vissen
einde/
door JAMES CHARLES LYNCH
Amerikaanse diplomatieke per
sonen hebben volgens A. P. ver
klaard, dat de Amerikaanse erken
ning van de Nederlandse souve
reiniteit over Indonesië, zoals deze
neergelegd is in de „Renville"-
overeenkomst, vermoedelijk ge
handhaafd zal worden.
Deze hernieuwde verklaring van de
Amerikaanse houding zou het gevolg
zijn van het commentaar, verstrekt
door 'n woordvoerder van 't Britse mi
nisterie van buitenlandse zaken, dat
Engeland de Nederlandse souvereini
teit aanvaard heeft.
De vice-minister voor Economische
Zaken van de negara Indonesia Ti-
moer, drs. Tan Tek Heng, zal binnen
kort met ziekte-verlof naar Nederland
vertrekken.
Hij krijgt voorts een studieopdracht
mee van de ministerraad.
Volgens een bericht van Aneta zijn
bij schermutselingen op Midden-Java
tussen afdelingen van de T.N.I. en ge
vechtseenheden van de Masjoemi 16
leden van de T.N.I. en 35 volgelingen
van de Masjoemi gedood. In Oost-Java
zijn incidenten voorgevallen tussen de
T.N.I. en leden van de revolutionnaire
gevechtsgroep van „generaal" Soetomo,
die een poging ondernam om zich
meester te maken van de voorraden
ener suikerfabriek.
Mr. P. A. Ursone, economisch advi
seur van dr. Van Mook, vertrekt morgen
voor goed naar Nederland, na een ver
blijf van 40 jaar in Indië.
De republikeinse minister van Voor
lichting, Mohammed Natsir, heeft tegen
over „Antara" verklaard, dat de benoe
ming van een gezant te Afghanistan
steunt op de betrekkingen^ tusen de Re
publiek en Afghanistan, die dateren se
dert de de facto- en de jure-erkenning
door Afghanistan op 15 September 1947.
De onofficiële staking welke begon als
protest tegen disciplinaire maatregelen
genomen met betrekking tot een groep
van 11 arbeiders die een opgedragen
taak weigerden uit te voeren, heeft nu
't karakter aangenomen van een intern
verzet van de havenarbeiders tegen de
leiding van hun vakvereniging en is
symptomatisch voor de omstandigheid
dat vakverenigingsleiders in het alge
meen contact hebben verloren met de
door hen vertegenwoordigde arbeiders.
In het Lagerhuis werd gisteren na
mens de Minister van Arbeid medege
deeld dat een voortzetting van de sta
king de voedselsituatie in gevaar zou
brengen, ernstig ongerief zou berok
kenen aan het publiek en reeds bezig is
belangrijke schade toe te brengen aan
de Engelse export. Op een vraag Of er
sprake was van communistische beïn
vloeding in de huidige staking werd
door de regeringszegsman geen ant
woord gegeven, doch. ofschoon vaststaat
dat communisten een dankbaar gebruik
maken van de ontstane situatie, vindt
de staking niet veel oorsprong in com
munistische agitatie.
(Telefonisch van onze Londense
correspondent)
Ongeveer 19000 havenarbeiders zijn nu
betrokken in de Londense havenstaking.
137 schepen liggen te wachten op los
sing, waaronder 50 schepen geladen met
levensmiddelen. Sommige van de la
dingen, vooral eieren en tomaten, drei
gen te bederven als ze niet heden of
morgen gelost worden. Tenzij de stakers
vandaag besluiten de arbeid te hervat
ten, zal de regering gedwongen zijn
troepen te zenden om de meest drin
gende lossingswerkzaamheden te ver
richten.
De leiders van de betrokken vakbond
hebben voor heden een vergadering be
legd in de Albert-Hall, om te trachten
de stakers te overreden naar hun werk
terug te keren. Het stakingscomité heeft
echter een poging gedaan om deze offi
ciële bijeenkomst te saboteren en een
eigen vergadering georganiseerd in een
groot park in Oost-Londen.
Er zijn tekenen welke erop wijzen
dat althans een groep van ongeveer
3001 havenarbeiders tot het inzicht is
gekomen dat de staking volkomen on
verantwoord is. Deze groep zal zeer
waarschijnlijk Woensdag de arbeid
hervatten.
van de machtsmisbruiker, die thans hun heerser iszij wensen niet langer aan
hem te gehoorzamen. In hun ogen ben IK en IK alleen geschikt voor het leider
schap van de staatIk kan een staatsgreep wagen, maar ik mis de steun van de
bevolkingNu heeft de Voorzienigheid mij u in handen gespeeld. Gij en ik sa
men kunnen de Egyptenaar van zijn vergulde troon doen storten! Met uw hulp
en die van uw volgelingen kan, MOET, ons plan gelukkenEindelijk zioeeg hij
en een geladen atmosfeer hing in het vertrekjeEric had aandachtig geluisterd,
en langzaam vernauwden zijn ogen zich tot spleetjes. Een gevoel van achterdocht
beving hem.'
128 Eric's gedachten gingen snel. Wat was de bedoeling van deze vertoning? Wat
wilde de generaal bereiken? „Uw positie" verbrak deze het zwijgen, „is hachelijk.
Gij zult naar de citadel gebracht worden en daar wacht u een zekere dood. Zijt gij
u daarvan bewust?" Zwijgend knikte Eric. Hij vroeg zich nog steeds af wat het
motief voor de vreemde houding van de luipaardgeneraal kon zijn, en onze held was
op zijn hoedeLuister," vervolgde Tubalah snel. ,,Wij kunnen niet te lang
sioreken, dat wekt achterdocht. De Egyptenaar is een waanzinnige en hij hoort
niet langer op de troon. IK wil de macht. IK wil heerser worden van Atlantis. Er
is een goed gewapend leger. De soldaten en officieren zijn mij trouwZij walgen
„Het Brabants Kamerkoor", dirigent
Frans van Amelsvoort, heeft van de be
kende Hongaarse componist Zoltan Kodaly
het eerste uitvoeringsrecht gekregen van
diens ..Missa brevis" voor kamerkoor en
orgel. Deze mis zal waarschijnlijk in ver
scheidene plaatsen van Nederland worden
uitgevoerd en niet uitgesloten is het, dat
Kodaly deze uitvoeringen zelf zal diri
geren.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
Chr. van den Heuvel (A.R.) betreffen
de het vaststellen van een prijsgarantie
voor onverkoopbaar gebleven consump
tie-aardappelen. heeft de heer Mansholt,
minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening geantwoord, dat de
minister niet bereid is ook buiten het
kader van de met de overheid afgeslo
ten contracten, alsnog een prijsgarantie
te verlenen. Wel is al het mogelijke ge
daan om voor de thans nog aanwezige
consumptie-aardappelen alsnog een af
zetmogelijkheid te scheppen. Met dit
doel is een der aardappelmeelfabrieken
opnieuw in werking gesteld, welke
thans een hoeveelheid van 1000 ton
aardappelen per week verwerkt, terwijl
voorts aan de mogelijkheid tot export
alle aandacht is besteed.
De volgende stap ter voorbereiding van
„gewapende Amerikaanse bijstand voor de
West-Europese verdragslanden" zullen di
plomatieke besprekingen zijn tussen de
V. S. én de vijf landen der Westelijke
Unie, aldus een woordvoerder van het
ministerie van Landsverdediging der V. S.
Er is nog geen datum vastgesteld, aldus
deze zegsman, maar waarschijnlijk zal het
binnen twee of drie maanden gebeuren,
Deze besprekingen zullen aan het overleg
tussen de militaire staven voorafgaan. De
.militaire commissie der vijf Europese lan
den is nog niet gereed met de uitwerking
van een gemeenschappelijk verdedigings
plan. Daarna zullen Amerikaanse militaire
deskundigen „waarschijnlijk" de overwe
gingen van de Europese militaire com
missie gaan bestuderen.
(Van een onzer speciale verslaggevers)
Te Cuiemborg is Maandag het
Oekraïns seminarie geopend onder
grote belangstelling van de zijde der
kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders,
van de zijde der regering, de Rijks-
vreemdelingendienst, Caritasmissie,
Universitair asylfonds, van het Apos
tolaat der Hereniging en van zeer vele
Oekraïners, die in ons land vertoeven.
Onder het gastvrije dak van de paters
Augustijnen hebben de Oekraïners hier
het seminarie gekregen, dat priesters
geven zal aan de talrijke Oekraïners,
die zich over de wereld in ballingschap
bevinden.
Veel moeilijkheden moesten worden
overwonnen, om de zestig studenten
en hun professoren hier tezamen te
krijgen. Gevangenissen en concentra
tiekampen kennen deze mannen van
binnen, de felste ontberingen hebben
zij moeten doorstaan, vervolgd door
Russen en Duitsers tijdens de elkaar
opvolgende bezettingen.
En nu is de door de eeuwen heen ge
teisterde Oekraïne als Sovjet-republiek
ingelijfd en de Sovjets laten geen mid
del onbeproefd, om de Oekraïnse katho
lieken te uniëren met de Russische
staatskerk.
Een pontificale Hoogmis, door de
Apostolische Visitator Mgr. J. Buckx op
gedragen met de grootste luister, welke,
de Slavische ritus toelaat, ging aan de'
plechtige Sessie vooraf.
Deze Sessie werd geopend door de
Provinciaal der Augustijnen, de hoog-
eerw. pater S. van Nucnen, waarna
de minister van Justitie, mr. Van
Maarseveen, de Oekraïners namens de
regering welkom heette.
Namens het Apostolaat der Hereni
ging sprak de voorzitter, de heer A G.
Smit, terwijl Mgr. Huurdeman sprak
voor Z. Em. de Kardinaal, die om ge
zondheidsredenen verhinderd was.
De rector van het seminarie, dr. Basicl
Laba, sprak van de lijdensweg, die zijn
volk gaat, een martelaarsvolk als de
Ieren en de Armenen, onderdrukt om
het geloof. Want van de 8 millioen leden
der Oosterse kerken, die in gemeenschap
leven met de H. Stoel, is de Oekraïnse
veruit de grootste. En als zodanig is dit
land de voorpost van het herenigings-
werk en hierop richten zich de aanval-
Als gevolg van de Amerikaanse con
cessie betreffende de valuta-devaluatie in
Europa Is het thans mogelijk geworden,
dat de bilaterale overeenkomsten be
treffende het plan-Marshall tegen het
einde van de week tot stand komen.
De clausule in het oorspronkelijke
ontwerp, die alle betrokken Europese
landen de verplichting oplegde overleg
te plegen met de V. S. over de devalua
tie van hun valuta, telkens wanneer de
V. S. dit verlangden, is thans vrijwel
geheel uit de overeenkomst gelicht en
vervangen door een artikel, dat het on
dertekenende land alleen verplicht een
„passende" wisselkoers te handhaven.
De concessie is het resultaat van een
aantal besprekingen der Britse, Franse,
Deense en Zweedse ambassadeurs met
Willard Thorp, de Amerikaanse onder
minister van Buitenlandse Zaken. De
mogelijkheid bestaat, dat de punten,
waaromtrent verschil van mening be
staat, geregeld zullen worden op basis
van nieuwe instructies uit Parijs, Lon
den, Kopenhagen en Stockholm, die in
de komende 24 uur verwacht worden.
De nationale conventie van de republi
keinse partij, waar de republikeinse can
didaat voor het Amerikaanse president
schap zal worden gekozen. Is in Philadel
phia geopend in de traditionele sfeer, die
kenmerkend is voor deze gebeurtenis. Er
waren weer levende olifanten, dwergen,
fanfares, koorzangen, bands, papleren mut
sen, wimpels en aanplakbiljetten, maar on
danks deze carnavals-stemming en het tu
mult, dat deze bijeenkomst immer omhult,
is de conventie zelf een ernstige aangele
genheid, waar de gedelegeerden beslissin
gen zullen nemen voor de toekomst van
Amerika en van de gehele wereld.
De voornaamste candidaten zijn de
gehele dag omringd door mensen. Sena
tor Taft zei in twee dagen nog geen half
uur tè hebben geslapen. Gouverneur
Dewey voelde zich zeer Op zijn gemak.
Hij drukte handen zonder ophouden,
noemde de mensen bij de voornaam en
praatte met iedereen.
Na vier redevoeringen te hebben be
luisterd, waarin een republikeinse over
winning in November in het vooruit
zicht werd gesteld, bepaalden de ruim
duizend gedelegeerden zich tot het af
wikkelen van een aantal organisato
rische kwesties. Daarna werd de zitting
verdaagd tot negen uur vanavond. De
temperatuur in de congreszaal was on
draaglijk. De tabaksrook was te snij
den. De talrijke en krachtige boog
lampen verspreidden bijna evenveel
warmte als licht, zodat de meeste ge
delegeerden hun jasjes uittrokken en
hun werk in hemdsmouwen voortzetten.
De stemming over het aanwijzen van
de republikeinse Candicjaat eal Donder
dag beginnen.
De gouverneur van Illinois, Dwight Green,
heeft in een toespraak tot de vergadering
verklaard, dat een republikeinse president
„het ministerie van Buitenlandse Zaken van
personeel zou voorzien, dat onze diploma
tie in elke hoek van de wereld zou doen
respecteren. Het is een oude en beproefde
republikeinse traditie, dat de Amerikaan
se invloed overal moet worden gevoeld,
waar Amerika een wettige plicht in de
wereld buiten onze poorten heeft." Hij zei,
dat de V.S. „het recht hebben een wer
kelijke tegei»vaarde in vrede en veilig
heid te verwachten voor de Marshall-hulp
aan Europa".
De „resolutie-commissie" van de con
ventie heeft beraadslaagd over het
verkiezingsprogram van de Republi
keinen. Aangenomen wordt dat ten
aanzien van de buitenlandse politiek
werd besloten te ijveren voor voortzet
ting van Amerikaanse hulpverlening
aan het buitenland, in het bijzonder
aan landen, die de strijd hebben aange
bonden tegen het communisme. Men is
van mening dat de conventie zich ac
eoord zal verklaren met de door Senator
Vandenberg ontwikkelde richtlijnen.
Minister Mansholt heeft Maandagavond
te Scheveningen het Internationaal congres
van kwekers-selecteurs „Assinsel" offi
cieel geopend. De minister gaf een sum
mier overzicht van de resultaten die in
Nederland zijn bereikt, waarbij hij op
merkte. dat de voornaamste gewassen in
ons land door veredeling een half tot een
procent grotere opbrengst per jaar geven.
De minister bepleitte een „internationaal
auteursrecht" op het kweken van nieuwe
tuinbouw- en landbouwgewassen, een ge
dachte, die de voorzitter van het congres,
de heer M. E. Tournens, zeer aangenaam
was. De burgemeester van Den Haag, mr.
W. A. J. de Visser, sprak een welkomst
woord.
Van officiële zijde wordt er, in tegen
stelling tot andersluidende berichten,
op gewezen, dat de werkzaamheden van
de Nederlandse aankoopcommissie te
New York uitdrukkelijk beperkt blijven
tot de aankoop van militaire goederen.
De aankoop van alle overige industriële
goederen geschiedt reeds geruime tijd
door bemiddeling van de particuliere
handel. Dientengevolge werd reeds het
vorig jaar overgegaan tot een drastische
verlaging van de personeelssterkte van
deze instantie.
tilt verschillende Oost-Europese
hoofdsteden komen berichten, waaruit
biykt dat zeer spoedig een internatio
nale communistische bijeenkomst
waarschijnlijk van de Cominform
zal worden gehouden. Hoewel deze
berichten In Praag reeds officieel zijn
tegengesproken, valt uit de aankomst
van tal van personen, die bekend staan
als leden van de Cominform, op te ma
ken dat Tsjechoslowakije een goede
kans maakt ditmaal plaats van samen
komst te zijn.
Gebleken is dat 7 van de 18 Comin-
form-gedelegeerden zich in de afgelo
pen dagen in of nabij Praag hebben op
gehouden, n.l. Zhdanoff (Rusland) Kar-
delj en Djilas (Joego-Slavië), Farkas
fHongarije), Jacques Duelos (Frank
rijk), Mine (Polen) en Slansky (Tsje
choslowakije).
Voorts zijn Anna Pauker en Gheor-
ghioe niet in Boekarest aanwezig. De
Italianen Togliatti en Secchia zijn Don
derdagavond in Praag gearriveerd. De
Hongaar Rakosv is Zaterdagavond uit
Warschau vertrokken en na de trein en
zijn gezelschap te hebben verlaten, per
auto naar Praag gegaan. Erno Gero, de
Hongaarse Minister van Verkeer, is
met Farkas en Duelos uit Boedapest
vertrokken.
Onbevestigde berichten uit Praag
melden, dat de bijeenkomst zeer wel
mogelijk reeds te Karlovy Vary is be
gonnen. Van de andere kant zijn er
geruchten, dat er een bijeenkomst in
Roemenië zou zijn. Reizigers uit het
Roemeense vacantie-oord bij de Praho-
va hebben nabij Timis gedurende het
weekeind een groot aantal dure Russi
sche en van buitenlandse nationaliteits
tekens voorziene Amerikaanse auto's
opgemerkt. De auto's stondèn onder
zeer scherpe bewaking.
Vierduizend studenten uit de oude universiteitsstad Heidelberg in de Ameri
kaanse zone van Duitsland protesteerden vorige week tegen de lage voedselrant
soenering. De studenten trokken, gewapend met grote borden, door de stad en
gingen voor het stadhuis op de tramrails zitten om zo het verkeer te belemmeren,
terwijl hun leiders een verzoekschrift overhandigden.
(Vervolg van pag. 1)
Van bevoegde zijde wordt ons voorts
nog toegestuurd het volgende felicita
tie-adres, gericht aan de nieuwe Presi
dent Gottwald door de Praagse Aarts
bisschop Mgr. dr. Josef Berén, alsmede
door Mgr. dr. Josef Karl Matocha, Bis
schop van Olmütz, en Mgr. dr. Andrej
Skrabik, Bisschop van Neusohl. Uit be
voegde kring wordt er ons eveneens op
gewezen, dat evenals bovenstaande ver
klaringen ook deze tekst bewijst, dat de
katholieken der gehele wereld gerust
kunnen zijn over de vaste, principiële
koers van het Tsjechoslowaakse Episco
paat, ondanks de indrukken, onder
meer gewekt door de berichten over
het door Mgr. Beran gezongen „Te
Deum," hetwelk een afgedwongen zaak
was.
„Mijnheer de President,
„Wij zijn er ons van bewust, en men
pleegt het ons in herinnering te brengen,
dat wij volgens het woord van Christus
„Geeft de keizer, wat des keizers is"
gewichtige verplichtingen tegenover de
Staat hebben, tot welks president u gis
teren verkozen werd. Wij verzekeren u,
dat wij deze verplichtingen zullen na
komen naargelang het Geloof
en het geweten ze ons opleg
gen. Tezelfdertijd vergeten wij echter
niet, dat deze uitspraak van Christus
ook een tweede zinsnede heeft: „Geeft
God wat aan God toekomt". Ook dit ge
bod legt ons verplichtingen op, die wij
als katholieke Bisschoppen gemeen
schappelijk met de katholieke geestelijk
heid en het katholieke volk onvoor
waardelijk moeten vervullen. Wij
hopen daarom dat de door de nieuwe
grondwet gewaarborgde godsdienstvrij
heid volledig geëerbiedigd zal worden.
Het katholieke schoolwezen, de katho
lieke pers en de godsdienstige vereni
gingen, In het bijzonder ook de katho
lieke caritas, zijn noodzakelijke be
standdelen van het godsdienstige leven:
uit dien hoofde rekenen wij er op, dat
met spoed al het mogelijke gedaan wordt
om deze kwesties in een duidelijk licht
te stellen, zowel uit rechtskundig als
practisch oogpunt. Dit is ook nodig in
het belang van de goede betrekkingen
met de H. Stoel, met Welke wij
verbonden zijn en Die wij
trouw hebben gezworen. On
rechtvaardige aanvallen op de H. Vader
in de pers en in het openbare leven
bedroeven ons, trouwe katholieken, ten
zeerste en wij zouden gaarne zien,
dat ook hieraan een einde wordt ge
maakt. Met des te meer vreugde zal
dan het gelovige volk door zijn arbeid
aan de opbouw en het behoud van de
economische welstand medehelpen. Want
slechts de in vrijheid beleden en beleefde
godsdienst brengt het volk en de Staat
zegen.
Wij hebben het nodig geoordeeld u
het bovenstaande onder ogen te brengen
bij deze gelegenheid, nu wij u, mijnheer
de president, namens het katholieke
volk en de katholieke geestelijkheid veel
geluk wensen bij het streven naar en de
bemoeiingen ten gunste van de ontwik
keling en de bloei van onze Republiek"
In aansluiting aan ons bericht over de
eventuele terugkeer der Kartuizers in Ne
derland deelt men ons de volgende bij
zonderheden mede:
De naam Kartuizers is te Amsterdam
in herinnering gebleven dan zij Vondel's
woorden in de Gysbreght van Aemstel en
de namen van enkele straten in de om
geving van het voormalige Kartuizer
klooster. Dit heeft gestaan in het hartje
van de Jordaan, tussen de tegenwoordige
Tichel- en Lindenstraat. De namen Kar
tuizerstraat, Kartuizerdwarsstraat en het
Kartuizerplantsoen (nu een kinderspeel
plaats) houden de gedachten aan het vroe
gere convent levend. Het Kartuizerplant
soen wordt ln de volksmond ook wel Kar
tuizerkerkhof genoemd. In de Kartuizer
straat is thans een „hofke", dat ook wel
Kartuizerhof wordt geheten, maar met het
vroegere klooster heeft dit niets gemeen.
Vóór de Hervorming stond het Kartuizer
klooster te Amsterdam in hoge bloei. Uit
moording en brandstichting lieten echter
van het wtintigtal Kartuizers in ons land
niet meer dan een vage herinnering over.
Sindsdien vond bij uitzondering een land
genoot de weg naar een Kartuizerklooster
ver over onze landsgrenzen.
Zo bleef het tot vóór een tiental jaren,
toen de drang naar het beschouwende
leven over de gehele wereld sterker werd
en daardoor ook de eenzame Kartuizer
kloosters weer werden bevolkt. t)ok het
getal der Nederlandse monniken groeide,
en wel zodanig, dat het bestuur der Orde
er in 1947 toe overging een gemeenschap
te stichten van uitsluitend Nederlanders,
priesters, novicen en broeders. Deze com
muniteit werd gehuisvest in het beroemde
Kartuizerklooster van Calcl bij Pisa in
Italië. Daar leven nu de Nederlandse Kar
tuizers, in de hoop spoedig naar hun va-
Dinsdagmorgen neemt de staking in
de Belgische metaalindustrie een einde
tengevolge van de overeenstemming,
die Maandagavond tussen de regering,
de patroons en de vakbonden werd
bereikt. De staking heeft dus juist een
week geduurd, maar de arbeiders heb
ben ditmaal aan het langste eind ge
trokken. Niet alleen zullen zij geen
schade van de staking ondervinden en
worden er geen sancties tegen hen ge
troffen maar bovendien worden de
meeste van hun eisen ingewilligd.
derland te kunnen terugkeren. Deze te
rugkeer is evenwel geheel afhankelijk van
de medewerking der katholieken in ons
land. In 1945 werd hier te lande opge
richt de Stichting „Dionysius de Kartui
zer". Deze Stichting wil door verbreiding
van de kennis van leven en werken der
Kartuizers de belangstelling der katholieke
landgenoten wekken. Daarnaast echter is
geld nodig om gronden aan te kopen voor
het bouwen van een klooster in een ver
loren hoekje van ons vaderland.
De Stichting verdient een algemene
belangstelling, omdat het hier een «Ier
oudste en voornaamste Orden der gehele
Kerk betreft, een Orde. die in gestreng
heid zeker op de eerste plaats komt.
De Kartuizers leven n.l. Jn de grootste
afzondering. Zij hebben ieder een klein
huisje, gelegen binnen de klooster
muren. Daar vertoeven zij altijd alléén,
behalve in de tijd, die zij in de kerk
doorbrengen voor de H.H. Missen en
het Koorgebed.
Hun leven is uitsluitend aan beschouwing
gewijd. Behalve eenzaamheid en stilte eist
hun regel volkomen onthouding van alle
vlees- en vetstoffen, zelfs ingeval van ern
stige ziekte. De monniken nuttigen slechts
één maaltijd per dag, waarvan zij bulten
de vastentijd, de z.g. grote vasten (van
15 Sept. tot en met Paas-Zaterdag), wat
fruit of een brokje brood mogen reser
veren voor des avonds.
Als noodzakelijke ontspanning voor geest
en lichaam is er een korte pauze, die be
stemd is voor handenarbeid, hetzij in het
eigen kleine tuintje, dat bij elke woning
ligt. of wel voor houtbewerking in een
benedenvertrek van de cel.
Op de Zondagen wordt de maaltijd ge
zamenlijk gebruikt, hoewel in stilte. Dan
is er vóór de Vespers een kort collo
quium. gelegenheid om met elkander te
spreken. Elke week gaan zij een wan
deling maken van drie tot vier uren,
wat niet als een genoegen is te beschou
wen, doch enkel als noodzakelijke li
chaamsbeweging. Het gedrag tijdens deze
wandeling is vastgelegd, want iedere
twintig minuten moeten zij van gezel
schap wisselen, om zodoende de broeder
schapsbanden levendig te houden.
In de Middeleeuwen hebben de Kartui
zers in ons land een grote plaats inge
nomen in het geestelijk leven. In onze tijd
komt hun deze plaats nog meer toe dan
ooit te voren, want nooit waren het verval
en de verwording in alle rangen der mens
heid zó groot als in onze dagen. Nooit is
de mensheid zo opstandig geweest tegen
Gods H. Wil. en nooit is er gereder aan
leiding geweest om de bemiddeling in te
roepen van biddende en smekende mon
niken. ten einde Gods toorn af te wen
den. Daarom vooral ook is het initiatief
van de Stichting „Dionysius de Kartuizer"
van zoveel belang voor ons land.
Belangstellenden kunnen zich richten
tot het secretariaat van het Werkcomité
voor Amsterdam, Jan Evertsenstraat 14.
Moge deze belangstelling werkelijk groot
zijn, opdat het aan St. Bruno's zonen ge
geven zal zijn spoedig naar het eigen Va
derland terug te keren.
James Zellerbach, administrateur voor
het plan-Marshall in Italië, heeft ver
klaard, dat hij „de strijd tegen de Ita
liaanse vakverenigingen en tegen stakin
gen" als deel beschouwt van zijn officiële
zending. „Stakingen brengen verminde
ring van productie en winst", aldus Zel
lerbach. Daarom zou hij zijn inv'.oed ge
bruiken om stakingen te voorkomen.
Naar door de directie van de Zuide
lijke Visserij Mij. werd medegedeeld,
ligt het in haar bedoeling nog deze
zomer met de opbouw van een visserij-
maatschappij benoorden Kaapstad te be
ginnen. Daartoe zal de heer J. J. v. d.
Bogaerde zich binnenkort naar Zuid-
Afrika begeven om vooral de productie
sector te beheren. Men denkt de vis
serij in de Zuid-Afrikaanse wateren
met nieuwe Nederlandse vaartuigen uit
te oefenen.
ren heeft hij met zijn „gewapende boe- in auto-onderdelen naar Chicago ver
ren," de vertaling van bovengenoemde kocht is, ging per motorschip „Stock-
naam, in de bergen een guerilla ge- holm" naar Chicago. De auto, die een
voerd tegen de Legering. Hij schijnt er speciaal gemaakte zware carrosserie be-
nu ineens genoeg van te hebben en zit en kogelvrij is, verbruikt bijna een
heeft zich persoonlijk bij de president liter benzine per kilometer,
van de Philippijnen gemeld om zich x
over te geven.
Ju T n de bergen van Anatolië heeft een
I arend onder de ogen van de vader,
De auto van Hitier zal binnenkort een schaapherder, een jongetje van
in Chicago rijden. De Mercedes- 7 jaar in zijn klauwen meegenomen en,
Benz, die hij in 1941 gebruikte, terwijl de machteloze vader angstig toe
schonk hij in 1942 aan maarschalk Man- moest kijken, het kind van een hoogte
nerheim. De wagen, die door een firma van 300 meter laten vallen.
Voor de tweede maal in 21 jaar
is Santa Lucia, de hoofstad van
Gran Canarias, een der aan
Spanje behorende Canarische eilanden,
door een zware brand geteisterd. Geen
groentenwinkel, drogist of bakkerij is
overeind blijven staan, zodat schepen
met goederen naar de stad zijn gezon
den. Hier en daar is men aan het plun
deren geslagen. In Trinidad werd een
radiobericht over de ramp ontvangen,
waarna men met een inzameling begon.
In Santa Lucia kijkt men al naar de
resultaten uit.
het hart. „Laat ze niet met rust".
„Reken maar", beloofde zij.
Hij zoende haar en baande zich een
weg door de wagon. Hij vond een zit
plaats en stopte zijn jute zak onder de
bank. De fluit gilde. De bel rinkelde. De
trein zette zich met een ruk in beweging.
Op het perron klonken kreten. 3am
lette er niet op. Hij keek zelfs niet op,
totdat een stem zei: „Ken je mij nog?
Ik ben Bulletje Smythe. Schuif eens op".
Sam sperde zijn ogen open In het
gangpad stond Jonathan Smythé. Achter
hem doemde een kruier op met een zeil
doeken plunjezak en een tas met golf-
stokken.
,Hé, Bulletje", zei Sam. „Ga zitten.
Waar ga je naar toe?"
„Hoe staat het met de huizen, jullie
kant uit."
„Als we tekort komen bouwen we bij",
zei Sam. „Maar de plaats zal je niet erg
bevallen".
„Waarom niet?"
„Zo dood als een pier. Ze kruipen voor
me. Ze vliegen op mijn wenken. Er zit
niks meer bij. Ze zeggen op alles ja en
amen, alsof ik een soort afgod was".
,Maak ik wel in orde", zei Jonathan.
„Bij wijze van wederdienst".
Sam keek hem aan. „Ha!" gierde hij.
„Ha-ha!"
„Ha-ha!" bulkte Jonathan. Hij rolde
achterover op de bank, zijn buik vast
houdend van het lachen.
Na een poosje diepte Sam zijn pinda's
op. Jonathan had pepermuntjes bij zich.
„Ik weet het niet", huilde Janet, „maar
wat het ook is, het is opa's schuld".
Sam kwam de trap afgestormd, de
de jute zak achter zich aanslepend. „Uit
de v/eg!" beval hij. „Ik heb nog maar
een paar minuten om die trein te halen!"
„Maar opa", smeekte Janet, „luister
toch eens naar me".
„Geen tijd", zei hij. „Kom me maar
eens opzoeken. Tot kijk".
Hij rukte de voordeur open, slingerde
de zak over zijn schouder en holde weg.
Sam was al halverwege het station, toen
Janet hem met de auto inhaalde.
„Opa", smeekte ze. „Toe, stap in".
„Merci", zei Sam „En dan de motor
afzetten of een omweg maken".
„Het hele geval is een grap", zei Janet.
„Het is mijn schuld. Je schopte zo'n
herrie, dat ik Kate heb geseind, dat ze
dat bericht moest sturen. Er is niets aan
de hand. Eerlijk".
Sam bleef staan. „Eerlijk?"
„Op mijn woord van eer".
„Jij ontaarde snotneus! Ik moest je
over de knie leggen. Maar ik zal jou de
schuld niet geven. Ik ben een ouwe, be
moeizieke gek".
„Dus je bent niet kwaad?"
„Natuurlijk niet"
„Stap dan in, dan breng ik je terug".
„Ik ga niet tèrug. Ik stuur toch maar
alles in de war. Ik ga naar huis".
Janet gaf het op. „Goed", zei ze. „Ik
zal je naar het station brengen. Ik beloof
het je".
Voor Sam in de trein klauterde, knuf
felde hij haar nog eens flink. „En houd
er de wind onder", drukte hü haar op
„Geweldig", zei Tom. „Alles komt nu
in orde".
„Schei uit met dat ophemelen", zei
Sam. „Ik ga naar boven. Een mens kan
hier geen oog dicht doen".
Hij keerde zich om. Daar, op de balu
strade van de trap, lag een enveloppe
met zijn naam erop. Een gele enveloppe.
Sam wees ernaar. „Wat is dat?" vroeg
hij. „Wanneer is dat gekomen?"
„Gisterenavond", zei Janet. „Ik was
vergeten het je te vertellen. Maar het
heeft niets te betekenen. Trek je er niets
van aan. Je moet hier blijven, om mijn
heer Smythe les te geven".
Sam scheurde de enveloppe open en
haalde de brief eruit. Hij las. Zijn ogen
spalkten zich open. „Niets te betekenen,
zei je? Moet ik blijven? Hel en duivel!"
Hij smeet het bericht op de grond en
stormde de trap op.
Tom raapte het bericht op. „Jij met
je snuggere ideeën", zei hij tegen Janet.
„Nu smeert hij 'm".
„Jjj was het toch met me eens", zei
Janet. „Jij vond het een goed idee naar
Kate te schrijven, om opa kwijt te raken
Wat zegt Kate?"
„Ze schrijft", zei Tom, lezende, „Kom
dadelijk naar huis. Ik ben ziek. John
dreigt ze met een bijl te vermoorden.
Johny is zoek. Twee Hoog schijnt gek
geworden. Hij wil de sheriff scalperen.
Het huis zit onder de mieren. Je wigwam
is omver gewaaid. Veel liefs. Kate". Tom
keek zijn vrouw met een vernietigende
blik aan. „Waarom moet Kate zo over
drijven?" vroeg hij „Wat hel en duivel,
bezielt jullie Smedleys eigenlijkl'j
takje te trappen en verloor bijna zijn
evenwicht. Hij wankelde. Hij passeerde
een vrouw, die haar hoofd afkeerde en
een klakgeluid met haar tong maakte.
„Het is helemaal niet wat je denkt",
riep Sam haar toe.
Janet kwam hem aan de deur tegemoet.
„Opa!" zei ze. „Arme schat!" Ze hielp
hem uit Tom's regenjas. „Kijk toch eens!
Je bent doornat. Je voeten zijn door
weekt. Je zult longontsteking krijgen!"
„Ha!" zei Sam. „Geen enkele longont
stekingsbacil in dit land heeft het hart
op mij neer te strijken. Ik heb nog nooit
zoiets meegemaakt. Niemand durft zich
verzetten. Iedereen trekt zich terug.
Alles wat iedereen doet, is goed. Je kunt
hier niet eens een behoorlijk robbertje
vechten".
„Hallo", zei Tom, binnenkomend. „Ik
heb nieuws voor u. Die Terheun en De
borah zijn samen getrouwd Mijnheer
Smythe heeft het me zelf verteld. Hij
is reuze in zijn schik. Hij wil u spreken,
zodra de golfbanen droog genoeg zijn
om te bespelen".
Sam opende zijn mond, maar Janet
was hem voor. „Weet je nog, opa, wat
je gezegd hebt? Je zei dat je mijnheer
Smythe les zou geven, als hij Deborah
met Steve liet trouwen".
„Hij heeft ze niet laten trouwen", zei
Sam. „Ze deden het zonder hem".
„Maar hij is in zijn sas", zei Tom.
„Reuze in zijn sas".
Sam haalde diep adem en gaf zich
gewonnen. Hij moest het onderspit del
ven. „Goed", zei hij.
„O, opa!" zei Janet. „Wat lief van,, je".
De Egyptische censuur heeft het ver
tonen van films van Danny Kaye
en Mickey Rooney verboden, om
dat deze beide Amerikaanse filmsterren
geld aan het Zionisme hebben geschon
ken. Het verbod heeft betrekking op
alle Egyptische bioscopen en de cen
sor deelde mede, dat hij verwacht dat
andere landen een overeenkomstige
maatregel gullen treffen.
In verband met de West-Duitse munt
hervorming is de Russische zonegrens voor
alle verkeer West-Oost gesloten. Reizigers
van Nederland uit met bestemming Ber
lijn, aldus het ministerie van Buitenlandse
Zaken, wordt, ten einde langdurig opont
houd te vermijden, aangeraden hun ver
trek uit te stellen tot deze maatregel is
opgeheven.
