Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | 7 augustus 1948 | pagina 3

Naastenliefde

Reorganisatie van Frankri jks
economisch leven

Minder drukkende
belastingen

Trygve Lie brengt
rapport uit

DE WERELD ROND

tlWC Ot NOORMANDt SULTAN VAN AKAÜM

Kardinaal De Jong 12H jaar
Aartsbisschop van Utrecht

m

EENDEN WEER OP DE KORREL

Mensen op reis

Een kabinet-
Drees

OP

EIGEN BENEN

dt

Paul Reynaad vraagt volmachten

G.G. van Zuid-Afrika
prijst Westelijke Unie

Donauconferentie zal vandaag
Sovjetvoorstel goedkeuren

1

Nationale gebedsweek

Wie Waterland wil leren kennen,
hij trekke de polder door

T"

Duitse vraagstuk blijft
kernpunt

Anna Pauker: „In Donaubekken geen
dollardiplomatie

ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1948

PAGINA 3

V,

ld,

Laurent opvolger van
Mackenzie King?

IS22 Augustus 1948

MABEL BARNES
GRUNDY

«sa

Ef is wel nauwelijks een onderwerp

te wijzen, waarover men in onze

Meer spreekt en schrijft dan de

^astenliefde. En niet zonder reden.

®nt de wereld wordt hoe langer hoe

"toonbaarder door het toenemend

rek aan onderlinge liefde. Ieder leeft

woon voor zich zelf alleen. Mensen,

e Werkelijk iets over hebben voor hun

bemensen, zijn een zeldzaamheid. Wij
«JU

Nni

ons goed bewust, dat deze bewe-

8 voor tegenspraak vatbaar is. Er
'den immers collecten gehouden aan
6 lopende band, inzamelingen voor de
"Offen gebieden georganiseerd, wei

aart)'
loog-
deze
5.30
fenne-
'chten

Mis-
lof
lof

euwe
i 7.30,
'leten
t 7.30

Zon-
30 u-

bhte»

dam-
8.45
Don-
4.30

idag'
gniiS
7.30

h.h-

et>

5-1

fpaul
6.30,
DinS-
rdag:

laai}'
mis);
- lof
_9tf,

ater-

Mis"
10 O'
Za'
30 O*

edel'
11.30
da«:

'Sheidsvoorstellingen gegeven enz.
en over het algemeen geeft de op-
rengst reden tot tevredenheid. Dit
(.vaardigt toch enigszins een minder
Ss'mistische kijk op de onderlinge
'"Waardigheid. Er blijkt in ieder ge-
Wit, dat velen graag en gul geven.
|*ij zullen de laatsten zijn deze be-
'JPende en medelevende zielen het
"O tribuut van onze achting en waar-
'hg te onthouden. Maar wanneer wij
Plaats overwegen, die, naar Christus'
heling en gebod, de naastenliefde in
leven van ieder goed Christen be-
1 in te nemen, dan moeten wij, niet
..W'r beschamende teleurstelling, con-
jgWen, dat bovenbedoelde goedgeefse
''doeners toch eigenlijk maar een zeer
ij"1, een veel te klein deel uitmaken
de gehele Christenheid, en dat deze
/W gevers bovendien meestal dezelf-

zijn. Daar komt dan nog bij, dat ze
goed als zonder uitzondering allen

j. '°ren tot de minder welgestelden.
1 tiet aardse goederen rijk bedeelden
W gewoonlijk verstek gaan.

"et iij]5t ons echter van veel belang
hiet nadruk op te wijzen, dat de
^hatelijke naastenliefde een heel wat
JJcier begrip is dan alleen maar het
v'rWen van hulp en steun in de vorm

geld en goed.
i 6 wondermooie parabel van de
i Whartige Samaritaan is voldoende
j|°nd. En toch zou menigeen in ver-
v Wheid raken, als hij onverwacht
^°r de noodzakelijkheid kwam te staan
Juiste zin ervan onder woorden te
Wgen. Het essentiële punt van de
Ükenis ligt in het magistrale hoe
het ook anders? antwoord van
^J'stus, toen Hij uitgenodigd werd te
^Wn, wie eigenlijk onze naaste is.
vnadere beschouwing van dit ant-
^"''d doet. ons aanstonds zien, dat
r'stus hier geen bepaling van de
^"stenliefde geeft, een soort formule
j algemene geldigheid. Hij vertelt
I, "Sendee! een verhaal en stelt Zijn
Worders dan op Zijn beurt de vraag:
dunkt u, was de naaste van de

out)*
1 et>
dag'

H.ff'

nis''

lof

'jtfS
seP'

dv.)

■iné
3nt-

vee

pgf
:r?

lel'
iet*
tfi
af

of
A\

ittg
ftA

o*.
za'

die in rovershanden viel?" Jesus'
^oeiing is duidelijk. Alle mensen,
^■der enige uitzondering, zijn onze
^asten. Alle mensen moeten wij, als
medeschepselen van God, liefheb-
Ij^' °f beter gezegd: bereid zijn
F* )n te hebben. Maar het is practisch

iHw: 861 'J k alle mensen te bemin"

rdag'- - at is dan ook Christus' bedoeling
taV Wat Hij ons wil inprenten is dat
zoverre alle mensen moeten
r'"«innen, dat wij iedereen, die met
I waar en hoe dan ook, in contact
^"U, ai3 onze naaste beschouwen, om-
/"t wie God ons als Zijn eerste gebod
.."efde bevolen heeft. Als wij zo de
'ikenis van de barmhartige Samari-
verstaan, dan begrijpen wij ook,
ij; Christus ons geen vage, algemene,
W soort theoretische mensenliefde
Willen leren, maar een zeer con-
direct-werkende, die zich uit t.o.v.
e mensen, met wie wij, waar ter

i(|

r«(l

ook, noodzakelijk of toevallig

(^j^htact konjen. Ondanks het feit, dat
i,- Schien de meeste Christenen het
to van hun geloof niet in hun per-
li3k leven verwezenlijken, is de
►-1 in de practijk toch zozeer het
i)l6est op de voorgrond tredend ken-
4,rlc Van het Christendom, dat dit daar-

alleen reeds zich de eerste plaats
'0rven heeft onder alle godsdiensten.

v^n neen onaei diic guuouiv.uaiv.ii
i. et is dan ook duidelijk, dat wij on

"Pi

lt

geen enkele voorwaarde

V-een medemens mogen uitsluiten
►f °hze daadwerkelijke liefde. Zolang
V hog leven is is er nog hoop, zelfs
de meest verstokte zondaar. Gaf
V9^s ons tijdens Zijn kruisiging daar
bij biet het sprekendste bewijs, toen
he rouwmoedige moordenaar naast

'h liefde opnam?

4^" vergeten wij vooral niet, dat de
Christus gepredikte naastenliefde
bovennatuurlijke deugd is. Het gaat
de verste verte niet om, vriendelijk,
Stomend en hulpvaardig te zijn te-
>iJt)rjVer mensen,die ons sympathiek
Al vallen die natuurlijk net zo

onder Gods gebod, toch is het
5 6r meer duidelijk, dat ons gedrag
lijL?"°Ver dezen geen bizondere moei-
Vjj eden met zich brengt, al moeten
lw"erlijkheidshalve toegeven, dat de
even van onze liefde t.o.v. hen niet
"hijd vrij zijn van zelfzuchtige fac-
Ir.j,Moeilijker wordt de beoefening
k, Naastenliefde, wanneer wij staan
tij^over degenen, met wie wij dage-
hebben om te gaan, mensen, wier
"kti

"'iet "ter ons lot 'n details bekend is,
>lra hebbelijkheden ons vaak onver-
«ijk voorkomen en ten opzichte
^'e wij ons ten onrechte overi-

ontslagen achten van de meest
'^"'«"ontele eisen van welvoeglijk-
lajj eh burgerlijke beleefdheid. En wat
lie henken van volslagen vreemden,

toevallig ontmoeten? Op al deze
'."Sep j

"ik,

,s Christus' eis van echte, eer-

f'5Sg6,etl Practische liefde dwingend toe-
hpg! hk! Daar bestaat geen uitzonde-
tijp' erkeert zo iemand in nood, dan
"'p he aangewezen personen, die
l'ap "boeten bieden binnen het raam
t b i }°,r'2e mogelijkheden. Onver-
'""soq >..g waarin deze hulp door de
''he omstandigheden van onze
beb een vr«enhelijk woord,

t>it "Ipzame hand of een aalmoes.
Vim ls Christus' eerste gebod.
1 - kun-

■iet

nen en mogen ons daaraan

^an^rehken.

Jc'lf ep t6r het goed menen met ons

lot /4 Al. U aIa ...amaU Jam Zm

Hi

v, 'sep n lot ^er hele wereld, dan is
'g g ader de H. Mis een eerlijk en
fj ^bder 6 om verlichting wel heel
(IJOr God°P zhn Plaats, een gebed om
h«Ogei-.S gebade klaar en duidelijk
'hzien, wat Christus in dit

Paul Reynaud, de nieuwe Franse mi
nister van Financiën, heeft Vrijdag de
Nationale Vergadering in een besloten
zitting zijn wetsontwerp voorgelegd,
waarin hij volmachten vraagt voor de
oplossing der economische en finan-»
ciële moeilijkheden in Frankrijk. Van
daag zal de Nationale Vergadering het
wetsontwerp behandelen. In het ont
werp vraagt Reynaud uitgebreide vol
machten om de openbare diensten en
de militaire dienst te reorganiseren ter
verhoging der efficiency en verminde
ring der kosten; het regeringspersoneel
te beperken en de credieten, die hier
voor goedgekeurd zijn, anders te ge
bruiken dan in de betrokken begroting
is bepaald; de genationaliseerde onder
nemingen te reorganiseren; de dienst
voor de sociale zekerheid te hervormen;
het belastingsysteem te hervormen en
tenslotte om de verordeningen voor het
leiden en de controle van de buiten
landse handel te veranderen.

In de preambule verzoekt Reynaud
de volledige reorganisatie van de

Trygve Lie, de algemeen secretaris
der V. N„ heeft zijn derde jaarrapport
opgesteld aan de Algemene Vergadering
der V. N., die in de komende herfst in
Parijs bijeen zai komen. In zijn rapport
zegt Lie, dat niets de wereldorganisatie
meer zou versterken dan een oplossing
van het Duitse vraagstuk. „Indien er ook
maar de geringste mogelijkheid is, dat
men een stap verder kan komen, zou ik
aandringen op hervatting der onderhan
delingen tussen de V. S., Engeland, de
Sovjet-Unie en Frankrijk over de toe
komst van Duitsland", aldus Lie.

Hij drong er op aan aan de organisa
tie der V. N. „de voornaamste kracht,
die de wereld samenhoudt", een kans te
geven, meer uit te richten. „Het geschil
tussen Oost en West is direct of indi
rect de oorzaak geweest van vele tegen
slagen en teleurstellingen in het werk
der V. N. gedurende het afgelopen jaar.
Toch is het even waar, hoewel veel min
der vaak erkend, dat de V. N. op haar
beurt een intomende en verzoenende in
vloed op de partijen van het geschil
hebben gehad".

Die geeft in zijn rapport verder een
overzicht van het werk van het afgelo
pen jaar. waaronder de door de Veilig
heidsraad ingestelde wapenstilstand in
Palestina, zijn overeenkomst, betreffen
de goede diensten in Indonesië, zijn suc
cesvolle bemiddeling bij het doen eindi
gen van de burgeroorlog in Kasjmir en
zijn onderzoekingen in Griekenland en
Korea.

„De meest ontmoedigende kant van
het werk der V. N. in het afgelopen
jaar," aldus Lie, „is het niet-bereiken
van overeenstemming over de vraag
stukken der atoomcontróle en ontwa
pening".

Meer dan 700 kilo uranium werd in
1945 naar Rusland gezonden, zo ver
klaarde John McDowell, de republikein
se afgevaardigde uit Pennsylvanië, gis
teren in het Amerikaanse Huis van Af
gevaardigden.

Australië is door Groot-Brittannië

verzocht automatische wapenen, muni
tie en uitrustingsstukken voor de Britse
troepen in Malakka. De Australische re
gering zal waarschijnlijk Maandag daar
over beslissen.

De 21ste Ijzerbedevaart zal op 22 Au
gustus te Yperen gehouden worden. Het
zal de grootste sinds de oorlog zijn. Aan
het herstel van het monument voor de
Vlaamse gevalenen in de vorige we
reldoorlog, het doel van de tocht, wordt
hard gewerkt.

Een aanslag op Hitier zou in 1943, met
twee tijdbommen, die in zijn particulier
vliegtuig werden geplaatst, gepleegd
zijn. De helse machines ontploften ech
ter niet. Deze mededeling werd gisteren
gedaan door Joseph, Muller, eerste mi
nister van Beieren.

De volgende Internationale Rode
Kruis-conferentie zal 20 Augustus te
Stockholm beginnen. Uit zestig landen
zullen vierhonderd gedelegeerden te
genwoordig zijn. Een van de voornaam
ste onderwerpen van bespreking zal zijn
de verandering van de Conventie van
Genève betreffende de behandeling van
zieke en gewonde soldaten, de behande
ling van krijgsgevangenen en de be
scherming van burgers in oorlogstijd.

Het aantal slachtoffers van overstro
mingen in Venezuela bedraagt 36 doden
en een honderdtal gewonden. De over
stromingen, die gepaard gingen met een
wervelwind, teisterden La Guaira, de
belangrijkste haven van Venezuela, en
omstreken. Gedurende verscheidene
uren was het verkeer tussen La Guaira
en de hoofdstad verbroken.

De Oostenrijkse regering heeft mee
gedeeld voornemens te zijn bij de ge
allieerde bestuursraad te protesteren
tegen het wegvoeren van niet te vervan
gen spoorwegmateriaal, eigendom van
de Oostenrijkse staatsspoorwegen, door de
Russen. Deze beweren dat het materiaal,
waaronder ook wagons, Duits bezit is.

opzicht van ons verlangt. En zou h$t
nog niet voldoende tot ons doorgedron
gen zijn, hoe noodzakelijk dit is, wel,
laten wij dan een ogenblik onze gedach
ten gaan over deze woorden van Chris
tus, waardoor Hij Zichzelf onvoorwaar
delijk gelijk stelt met iéder, die onze
naaste is: „Ik zeg u, alles wat gij aan
de minste der Mijnen hebt gedaan, dat
hebt gij aan Mij gedaan! En wat gij
aan dezen niet hebt gedaan, dat hebt
gij niet aan Mij gedaan."

Zegt ons dat iets?

Xj.

Franse economie. In de periode van
19451947 was 50 pet. van de Franse
import betaald uit Amerikaanse credie
ten. Het laatste jaar betaalt Amerika
de gehele import, aldus Reynaud.

Deze hulp is echter niet progressief
en de duur ervan is beperkt. Het eer
ste gedeelte is slechts voor een jaar
goedgekeurd. 30 Juni 1952 neemt de
Marshall-hülp een einde. Het economi
sche leven van Frankrijk moet dus ge
reorganiseerd worden en er moeten
maatregelen worden genomen om deze
vervaldag het hoofd te kunnen bieden.

Volgens het ontwerp zullen bepaalde
belastingen verlicht worden en zal een
grote actie gevoerd worden voor ver
hoging der productie en uitbreiding
der industrialisatie. De vermindering
„der staatsinkomsten door de belasting^
verlaging hoopt Reynaud te kunnen
aanvullen door verhoging van andere
belastingen.

In de strijd tegen de hoge kosten van
levensonderhoud hoopt Reynaud het
particulier initiatief te kunnen stimule
ren, ofschoon staatscontrole gehand
haafd zal blijven.

Volgens de preambule wil de rege
ring allereerst de prijzen stabiliseren
en daarna de koopkracht verhogen door
de prijzen omlaag te drukken en de
productie te verhogen. Volgens het
wetsontwerp kan de regering kartels
verhinderen, productie of distributie
te beperken en zal zij de macht hebben
buiten het parlement om grondstoffen
te distribueren. In het ontwerp wordt
geen tijd genoemd voor de duur der
volmachten.

Waarnemers te Parijs achten het mo
gelijk, dat het wetsontwerp een poli
tieke crisis nader zou kunnen brengen-

De gouverneur-generaal van Zuid-
Afrika, G. B. van Zijl, heeft bij de ope
ning van de tiende zitting van het par
lement der Unie verklaard, dat een wet
zou worden ingediend betreffende con
trole op productie en gebruik van
atoomenergie en de delving der grond
stoffen. De inboorlingenkwestie zou ern
stig bestudeerd worden, doch tijdens
deze zitting was nog geen doortastende
wetgeving op dit punt te verwachten.

De gouverneur heeft zich in deze
troonrede voorts zeer enthousiast uit
gelaten over de vorming van de Weste
lijke Unie tussen Frankrijk, Engeland
en de Beneluxlanden.

CO*. MAJtTtN TOON DE B STUPfQ'S

17. De wacht op de grote uitkijktoren van de burcht van de sultan bemerkte
's morgens vroeg, toen de zon nog nauwelijks boven de kim waseen stofwolk die
zich tussen de heuvels bewoog. T%en hij goed keek zag hij een aantal witte figuurtjes
die met grote regelmaat van achter een heuvelrug te voorschijn kwamen, om dan
door een volgende aan het oog onttrokken te worden. Aandachtig keek hij naar de
grote stoet ruiters en toen hij zag, dat de stroom maar steeds aanhield, werd hij
angstig. Er trok daar een heel leger op hen af. In paniek begaf hij zich naar de
commandant van de wacht, om de aanwezigheid van een vijandig leger te melden

Van een heuveltop af sloegen Eric en de hoofdman van het woestijnvolk de burcht
gade. Het handjevol mannen dat de stam telde, trok in een lange rij om een heuvel-
Jop heen, zodat het van verre net was of een heel leger voorbij trok. Dit was het
eerste deel van Eric's plan, en nu maakten zij zich op het ticeede deel te gaan uit'
voeren. Maar onder de woestijnkrijgers bevonden zich een tweetal geheimzinnige
kerels, die sedert Eric's komst in het kamp hem nog geen ogenblik uit het oog
hadden verloren. Ook nu sloegen zij alle verrichtingen van onze held met scherpe
ogen

Op de Donauconferentie heeft Anna
Pauker, de Roemeense minister van Bui
tenlandse Zaken, Vrijdag geantwoord
op het protest, dat door de Amerikaanse
gedelegeerden was ingediend tegen de
oprichting van transportmaatschappijen
onder Russische invloed in de Donau-
landen. Zij verklaarde, dat dit protest
een inmenging betekende in de binnen
landse politiek van de Donaulanden. De
Verenigde Staten, aldus mevrouw Pau
ker, geven zich alle moeite om met be
hulp van hun dollardiplomatie, een
sterke positie in het Donaubekken te
verkrijgen. Wij weten echter, riep zij
uit, wat er in Griekenland, in China, in
Italië en in Frankrijk is gebeurd en wij
zullen niet toestaan, dat de dollardiplo
matie onze^ landen in een soortgelijke
positie brengt.

Roemenië heeft doen weten, dat het
volledig achter het Russische plan in
zake het Donaubeheer staat.

De Russische plaatsvervangende mi
nister van Buitenlandse Zaken Wysjin-
ski verlangde, dat de Donauconferentie
het door de Amerikaanse afgevaardigde
voorgestelde protocol verwerpen zal en
zich geheel zal concentreren op het Rus
sische voorstel. Dit laatste houdt in, dat

In Februari 1936 is
Z. E. Johannes Kar
dinaal de Jong Z.H.

Exc. Mgr. J. H. G.

Jansen wiens coad
jutor hij was sinds
1933 opgevolgd als
Aartsbisschop van
Utrecht.

Morgen viert onze
Kardinaal de dag,
waarop hij voor 12y2
jaar de zetel van St.

Willibrord besteeg.

Niet alleen katho
liek Nederland, maar
ook onze andersden
kende landgenoten
zullen dit feit met
warme dankbaarheid
en in eerlijke bewon
dering voor de krach
tige figuur van deze
Kerkvorst met vreug
de herdenken.

Toen de nieuwe
Aartsbisschop zijn
hoge ambt aanvaard
de, was er geen twij
fel dat deze eminente
persoonlijkheid de
juiste man was op de
juiste plaats. Zijn
uitzonderlijke gaven
van geest en hart,
zijn universele wijs
heid, en brede wer
kelijkheidszin, zijn
absolute eerlijkheid,
die geen transigeren
kent in het objectief
beoordelen van per
sonen en feiten, en
zijn stoere, maar toch
irenische standvastig
heid als verdediger
der onvergankelijke
waarden van ons H.

Geloof maakten hem
bij uitstek geschikt
tot bestuurder der
Nederlandse Kerkprovincie in een tijd,
waarin de macht van het kwaad een
ongekende omvang zou aannemen.

Kardinaal De Jong heeft deze ver
wachtingen niet beschaamd.

Sterk in zijn vertrouwen, dat de Heer
hem een Helper zou zijn, stond hij on
wrikbaar als een rots in de branding
der bezetting. In hem vond de destruc
tieve overweldiger zijn krachtigste te
genstander, wiens scherpe blik verbor- ...j -

„en bedoelingen doorzag, wiens rustige bres staat, hem de genade schenken nog
wijsheid alle spitsvondigheid ontrafelde, lange jaren zijn vruchtbare arbeid voort
tegen wiens beginselvastheid de felste te zetten tot heil van Kerk en Vader-
aanvallen te pletter liepen. land.

'MU:i

Zo draagt onze jubilerende Kardinaal
met volle recht de eretitel van natio
nale held.

Op ons, Katholieken van Nederland,
rust een ereplicht van oprechte dank
baarheid, die wij behoren om te zetten
in een vurig gebed voor onze geliefde
Kardinaal.

Moge de goede God, voor Wiens zaak
hij als een onversaagd strijder op de

de rivier onder uitsluitend beheer van
de oeverstaten zal komen.

Vandaag zal de conferentie zich over
dit punt uitspreken. Daar de meerder
heid pro-Russisch is, is de uitslag van de
stemming niet twijfelachtig.

Wysjinski heeft ook het Engelse voor
stel om het Internationale Hof in Den
Haag een uitspraak te vragen over de
geldigheid van de in 1921 in Parijs ge
tekende overeenkomsten, van de hand
gewezen. De Sovjet-Unie beweert, dat
deze overeenkomsten krachteloos zijn.

Wysjinski verzette zich heftig tegen
elke deelneming van de UNO aan de
controle over de vaart op de Donau.

„Wij hebben geen kinderjuffrouw no
dig, die komt kijken of de kinderen wel
zoet zijn", aldus de Russische afgevaar
digde.

Louis Laurent, de Canadese minister
van Buitenlandse Zaken, wordt vandaag
in politieke kringen te Ottawa genoemd
als opvolger van eerste minister Macken
zie King. Paul Martier, minister van
Gezondheid, die ook als candidaat werd
genoemd, heeft Laurent zijn steun toe
gezegd.

Mackenzie King wil zich uit het open
bare leven terugtrekken.

Men schrijft ons;

De beloften van Maria, het verlan
gen van Z. H. de Paus, de aanbeveling
van de Bisschoppen van Nederland en
de aandrang van vele katholieken moe
digen ons aan, om in een gemeenschap
pelijke krachtsinspanning de godsvrucht
tot het Onbevlekt Hart van Maria te
verspreiden.

Maria is tot ons gekomen met een
boodschap: „Door Mijn Onbevlekt Hart
wil God de wereld redden Mijn Hart
zal zegevieren Ik ben gekomen, om
de gelovigen te vermanen van leven te
veranderenLaten de mensen toch
ophouden God te beledigen

Gevolg gevend aan een oproep van
het Nationaal Apostolaat van het On
bevlekt Hart van Maria, zijn ruim
100.000 kinderen van onze lagere scho
len ons biddend voorgegaan tot het On
bevlekt Hart en hebben gezamenlijk 'n
novene gehouden voor het welzijn van
ons Vaderland en nog steeds groeit het
aantal der kleine apostelen.

Nu roepen wij geheel katholiek Ne
derland op. om in de a.s. Gebedsweek
vanaf het feest van Maria ten Hemel
opneming tot het feest van Maria's On
bevlekt Hart (1522 Aug.) openlijk te
belijden ons geloof in Maria's smekende
almacht en liefde, ons vertrouwen
in Haar genadebemiddeling, onze trou
we liefde en vaste wil, Haar toe te be
horen en alles te geven, wat zij vraagt,
en van leven te veranderen. De wereld
moet bekeren; Nederland moet vóór
gaan.

Moogt gij daarom allen gehoor geven
aan deze oproep:

Een gehele week van eerherstel aan
Maria en gezamenlijk gebed met de in
tentie: dat de katholieken van Neder
land mogen voorgaan in daadwerke
lijke naastenliefde.

Ook persoonlijke intenties kunnen
worden opgegeven aan onderstaand
adres. Elke dag der Gebedsweek wor
den Heilige Missen opgedragen voor de
opgegeven intenties.

Het Nationaal Apostolaat van het
Onbevlekt Hart van Maria.

Carmel, Clarastr. 22, Den Bosch.

Telef. 8047.

Het donker van de nacht schuift
langzaam weg en grijsgrauw koepelt
de hemel over het vlakke land. Er
hangt een lichte ochtendnevel over
de landerijen, waarop de koeien
schijnen te staan als in een grote
waterplas. Een klaaglijk geloei
stijgt op en 't klinkt de wijde vlakte
over, want het loopt tegen melkens-
tijd.

We zijn al vroeg op pad en bevinden
ons temidden van de Waterlandse con
trei nog voor de boer met de ramme
lende emmers aan het juk zijn stal ver
laat, om zijn dagelijks werk op het
krukje onder de koe te beginnen. Onze
aandacht geldt vandaag niet de boer en
zijn vee. We hebben iets anders op het
oog; de Augustusmaand is begonnen en
daarmede de opening van de eenden-
jacht. We zijn er op uitgetrokken met
een jager, die al jarenlang zijn dubbel
loops hanteert en die de trek van de
wilde eenden kent, hun trucjes en nuk
ken.

„Let op, daar komen de eerste!"
Tegen de grauwe lucht van de nade
rende dag komen ze opzetten, met korte,
driftige vleugelrukjes fladderen ze over
het land, een koppeltje, de halzen recht
vooruit, en zo lijken het krek dunne
stokjes met ronde, dikke polletjes er
aan. De hoogte is goed en de koers
gunstig voor de jager in het land. Twee
hagelpatronen liggen in de lopen, de vei
ligheid is op schietklaar gesteld en dan
wordt de dubbelloops geschouderd en
het koppeltje op de korrel genomen.
Maar ook de eenden hebben ons in het
vizier gekregen, snel schieten ze uit
een en de meeste klapperen weg van
de mens in het veld, waarvan ze zo
weinig goeds mogen verwachten. Twee
kwakers volgen de oude koers, die naar
't noodlot voert. Twee droge knal
len klinken over het land, de hagel
suist door de lucht, even trekken de

eenden schuin naar de hemel en dan
glijden ze af met onregelmatige vleu
gelslagen en schieten onnatuurlijk hard
in een rietkraag langs een poldersloot.

„Dat zijn er twee," zegt de jager ver
genoegd, en even later bengelen de
warme boutjes aan zijn koppelriem,
want „Tekkel," een vinnige teef, zorg
de voor een prachtig slotnummertje
tussen het riet aan de waterkant.

Bij die twee is het gebleven. De een
den zaten die morgen te hoog. Er kwa
men genoeg koppeltjes over op hun trek
naar het water van het IJselmeer, maar
ze bleven op een eerbiedige afstand van
de moordende hagel.

Al wa? de buit niet groot, het was
een leerzame morgen Waterland eens
te bezien in zijn wild en gevogelte, want
uiteraard had nu alles wat de lucht
aan vogels toonde onze aandacht, en
onze ogen streken mee met de gekuifde
weidevogels, de kieviten, op het land,
en volgden de meerkoeten en de slanke
parelduikertjes op de kabbelende golf
jes van het water en zochten het riet
af naar de langpotige snip. De meeuwen
hingen statig, fel-\yit, tegen het grijze
décor van de hemel, daalden bij hon
derden op het land, en klapwiekten
krijsend van verontwaardiging op als
we hun rust verstoorden. De talinkies.
het kleinste eendsoort, en de snipach
tige pfuviertjes doorkruisten de ruimte
met een vrijmoedigheid, eigen aan dit
soort. Ergens aan een wallekant kon
den we een lepelaar van vrij dichtbij
bekijken; met de lepelvormige, platte
bek moordde de gekuifde trotsaard de
kikkerstand uit van een binnenslootje.

Wie Waterland wil leren kennen,
zoals het is met al, wat er op en
boven leeft, hij doe de laarzen aan
en trekke de polders door. Wijd is
het land en men kan er uren op
dwalen, om steeds nieuwe dingen in
de natuur te ontdekken.

Ménsen zaten vanmorgen niet zicht
baar in de trein, alléén maar kranten.
Gesproken werd er niet, alleen maar
gezucht-

Na een half uurtje, zo in de buurt
van Breukelen, zakte de eerste krant,
een meneer met begrafenisgezicht
onthullend. Terwijl de tweede krant
gestreken werd, klonk gesnik uit die
hoek. Daar zat echter een verkouden
juffrouw. De droefenis zweefde door
de coupé: Holland geslagen! Uitge
schakeld! Alle hoop, alle training, alle
weddenschappen-op-winst, verloren!

De zomerse Zondag had de bloe
dende wond gestelpt. Maar de och
tendbladen deden hun verscheurend
werk, met woorden en foto's.

„Verschrikkelijk! Hoe is t moge-

lijkr

„Dat wij nog geen kabinet hebben,
mij een biet, maar diteen natio
nale ramp, mensen

Het is helemaal de schuld van.

„Nee, geen namen noemen! Alle elf
hebben zij er hard voor geploeterd."

„Wie had dat nou gedacht? En al die
deviezen weer voor niks geweest."

Zo ging het nog enige tijd door. Men
schudde het hoofd, keek droefgeestig
door de ramen naar verre horizonten
en zuchtte maar weer eens.

Tot een heertje zijn kin op de knop
van zijn wandelstok legde en de op
merking maakte:

iedereen denkt anaar, dat zo'n elftal
dat maar helemaal alleen met zijn el
ven klaar speelt."

„Wat wou u dan?"'

De coupé vertoonde verbaasde', vra
gende en medelijdende gezichten.

,Kijk eens, ik ben 61 jaar en in die
jaren heb ik wel zoveel geleerd, dat
je als man nooit wat moet onderne
men. Alleen niet, met zijn tweeën niet,
met zijn elven niet, nooit niet."

Het heertje lette niet op een vin
ger, die ergens op een voorhoofd

wees.

„Heus geloof me man: een vrouw
moet er altijd bij zijn. Eén is genoeg.
Zijn er meer, dan wordt het altijd
hommeles."

Niemand twijfelde meer: die vent
was inderdaad gek. Vrouwen mee, een
liefst, vet of het dan niet juist ver
keerd ging.

„Kent u zo'n dame misschien? pro
beerde de verkouden juffrouw te trei
teren. Zij was nu al jaloers.

„Zeker, het is mejuffrouw Fortuna.

(Vervolg van pag. 1)

Men is bij de beoordeling van dit
extra-parlementaire Kabinet, dat van
compromissen aan elkaar hangt en
waarin personen van wel zeer uit
eenlopende politieke opvattingen zit
ting hebben, licht geneigd het geen
lang leven te voorspellen. Bij het
optreden van het parlementaire Ka-
binet-Beel in 1946 waren er echter
ook velen, die dat dachten en toen
heeft het twee jaar lang 't leven gerekt
en op menig terrein goed werk ge
daan. Van het allergrootste belang
zal in de eerste plaats zijn, dat thans
eindelijk eens inzake Indonesië een
krachtig beleid gevoerd gaat
worden. Wij hebben vertrouwen, dat
mr. Sassen het roer stevig in handen
zal nemen, daarbij gesteund door dr.
Beel, die waarschijnlijk een belang
rijke functie zal gaan bekleden in de
op te richten Nederland-Indonesische

Unie.

Er is voor ons katholieken bij het
beoordelen van dit Kabinet intussen
geen bijzondere reden tot juichen.
Een extra-parlementair Kabinet heeft
immers altijd iets onzekers, omdat
het uiteraard aan de parlementsmeer-
derheid geen geregeld houvast heeft.
Deze onzekerheid lijkt ons nog gro
ter, nu het minister-presidentschap
in handen is van een socialist. Maar
laten wij ons althans hierover ver
heugen, dat er eindelijk weer gere
geerd kan worden. Het is hard
nodig.

Vertaald doors GRIESE - K. DE VRIES

40)

„Idioot bevatten?" voltooide ik. „Mag
ik alstublieft nog wat thee?;'

Als in een droom schonk zij in, en
ging weer zitten met afwezige blik. Zij
leek ongeveer dertig jaar, en de over
heersende noot van haar gehele per
soonlijkheid was lijden.- Lijden, gecom
bineerd met een koortsachtige ruste
loosheid en verwachting. Ik vroeg mij
af waarop zij wachtte, en er kwam een
tijd dat ik het wist en om haar huilde.

„Mijn hoofd is een beetje lastig," zei
ze onverschillig. „Ik lees 's avonds zo
veel. Als ik na mijn avondeten de boel
heb afgewassen, is er niets anders te
doen. Ik woon alleen op kamers, en
boeken nemen de plaats in van ouders
en zusters, van wie u bent weggelopen."

„Wat leest u?" vroeg ik, het laatste
deel van haar zin negerend.

„Carlyle is misschien de meest bevre
digende van allemaal. Soms haal ik
hem om drie uur in de naoht te voor

schijn, als mijn lastige hoofd mij wak
ker houdt."

„Ik kan hem zelfs met lezen, als ik
geen hoofdpijn heb", merkte ik op:
„met hoofdpijn zou ik hem in het vuur
gooien. Maar ik ben bang, dat ik weer
aan het werk moet."

„Wilt u morgen met mij gaan lun
chen?"

Ik zei haar, dat ik het heerlijk zou
vinden en keerder naar mijn brieven
terug'.

Mijnheer Jones zat achter in het de
pot achter een scherm van zijn thee te
genieten. Hij was het type eter, dat met
geen mogelijkheid kon spreken, wan
neer er voedsel in zijn mond was. Mijn
heer Jones nam een flinke hap van zijn
koekje en een klant opende de deur en
stapte binnen. De arme mijnheer Jones
deed manhaftig pogingen om te slik
ken en stikte haast hij deze poging. De
klant tikte op de met pamfletten be
dekte tafel en mijnheer Jones keek mij
van achter zijn scherm smekend aan.
Maar ik bewoog me niet; ik was een
Anti-alco"-secretaresse, geen Vita"-
'assistente. En toen vingen mijn ver
baasde oren deze opmerking op: „Kom,
jongedame, bent u van plan mij de hele
dag hier te houden?"

Een seconde lang stond ik onbeweeg
lijk en staarde hem aan; toen liep ik
het hele vertrek door en ging tegen
over hem staan. „Had u het tegen mij?"
vroeg ik op ijskoude toon. -

„Natuurlijk. Dacht u, dat ik het te
gen de tafels en stoelen had? Daar," hij
smeet vier shillings neer. „Dyspepso

derde vak van achter af, Broncho
eerste onderste rij. Ik heb nog maar
vijf minuten voor mijn trein. Dank u.
Goede dag."

De deur sloeg dicht en ik stond met
de vier shilling voor me, niet zeker of
ik op mijn hoofd of op mijn voeten
stond.

Door de andere deur kwam mijnheer
Weldon binnen en toen hij mij aldus
aantrof, straalde hij letterlijk.

„Dat is fijn," riep hij opgewekt. „Wat
zaken gedaan, terwijl mijnheer Jones
aan zijn thee zat? Belangwekkend on
derwerp, deze „Vita" medicijnen. Zul
len we er een beetje over babbelen?
U hebt prachtig gewerkt, juffrouw For
rest. Nu, van deze Vita" geneeesmid-
delen gesproken." Hij trok een stoel
voor de vakjes en wees mij, dat ik
moest gaan zitten. „Baron Frangi-
pani...."

De chef was een vooruitstrevender
man dan men zou hebben veronder
steld. Met zijn speelse Frangipani-ma
nieren dreef hij de goed-gelovige mens
heid tot losbandige gewoonten, en genas
ze daarna met „Anti-alco".

„Het is een hoogst ongewoon en
boeiend systeem van behandeling," zei
ik, toen mijnheer Weldon uitgesproken
was. „Ik moet het hele onderwerp op
mijn gemak bestuderen."

„U zult uit deze pamfletten een mas
sa te weten komen," antwoordde hij.
„En juffrouw Forrest." hij liet zijn
stem dalen „ik ben benieuwd, of u
er iets op tegen hebt, om bij afwezig
heid van mijnheer Jones of mij de pa

tiënten te woord te staan, daar u toch
in de kamer bent?"

„Maar ik kan de patiënten niets voor
schrijven," viel ik hem verschrikt in
de rede. „Ik weet niets van medicijnen

af"

„Natuurlijk niet. En u hoeft niets voor
te schrijven. Gewoonlijk weten zij zelf
wel, wat zij nodig hebben, en als zij het
niet weten en u twijfelt, dan houdt u
ze op tot ik kom, als ik vgor zaken ben
weggeroepen."

„O, g-goed," stemde ik weifelend toe,
en voor ik nog een woord kon zeggen,
was mijnheer Weldon het depot uitge
hold en de trap op. Zijn bewegingen
waren altijd verbazend plotseling.

XIX.

Dr. Owen Westcott had zijn grote
vreugde er over uitgesproken, dat ik in
zo'n korte tijd een andere betrekking
had gekregen. Feitelijk ben ik er niet
zeker van, of hij niet in de mening ver
keerde, dat hij het middel was geweest,
waardoor ik mijn schreden naar mijn
heer Head van The Last Word had ge
richt.

In de loop van de prettige avond die
ik te zijnen huize doorbracht, deelde hij
mij mede, dat hij het mij wel had ge
zegd; dat hij succes voorspeld had, en
dat hij wist, dat de groene jurk het
wonder zou wrochten. Ik liet het feit,
dat ik de on-flatteuze grijze had gedra
gen. onvermeld; en achter zijn rug glim
lachte ik naar lady Waterson, op de ma
nier. waarop alle vrouwen en meisjes

glimlachen om mannen, die aardig en
lief en doorzichtig zijn.

Die avond leerde ik de reden ken
nen vo,or zijn bezorgde blik. Zijn moe
der, dè moeder, van wie hij had ge
sproken als een hulpbehoevende, was
langzaam stervende aan de afschuwe
lijke en verraderlijke ziekte, die mijn
heer Head probeerde te genezen. Kan-
k&r!

Mevrouw Westcott lag op een rust
bank, dicht bij een helder brandend
houtvuur, en een zachte, witte deken
lag over haar heen. Op de een of andere
manier kwam het mij voor, ai de vre
selijke bezoeker reeds heel dicht by
geslopen was zo flets en vermoeid
was deze arme. kleine vrouw.

Vanavond had een golf van vreda
haar voor het ogenblik uit de grimmige
diepte opgelicht en zij lachte en praat
te een beetje, vroeg mij naar mijn thuis,
mijn werk, mijn pension.

Zij lachte hardop, toen ik Lady Wa
terson vertelde van mijn onderhoud
met mijnheer Head, en hun een be
schrijving gaf van de „Vita" en „Anti-
alco" kuren. Dr. Westcott was vanavond
niet grimmig, noch vermoeid. Hij was
de prettige, beleefde gasrneer. Ik hield
van zijn huis. Het was niet luxueus,
zelfs niet mooi, maar het was solide en
behaaglijk en geen storende noot van
versierselen of opsmuk verbrak het ge
lijkmatig zachte geheel van effen, licht
gekleurde muren.

(Wordt vervolgd)