Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | 18 augustus 1948 | pagina 3

Afbreken van de onderhandelingen met

de Republiek uitgesloten

TUSSEN TWEE

ERIC DE NOORMAN- DE SULTAN

SCHUDLUW

IH1ET BOmm DER VROUW

De NEW LOOK

Kan het heus niet zuiniger

BELANGWEKKENDE VROUWEN

LEVER

OP

EIGEN BENEN

Coördinerende taak voor Van Schaik

Kamerdebat ging als een nachtkaars uit

F 1.200.000 voor lucht-
kartering

Kleermakers in de knoop
met de prijzen

Lambeth-conferentie ver
oordeelt communisme

WOENSDAG 18 AUGUSTUS 1948

PAGINA 3

Economische Unie

Indonesië

Begroting Welvaartfonds
Suriname

K

vacants: gaat

R.K. Bond te Helmond bijeen

REPUBLIEK DRIE JAAR
Receptie te Canberra

Tweede-Kamerfractie K.V.P.

Ophoudprijs voor druiven

ook voor
DEZE winter

Ook zwarte lijst te
EnlcKuizen

BENOEMINGEN BIJ BE
CARMEUETEN

MABEL BARNES
GRUNDY

(Van onze parlementaire redacteur)
uif1"6* ^ebat over de regeringsverklaring is Dinsdagavond laat als een nachtkaars
J*9egaan na een algemene verschoonpartij, waaraan ongeveer allen meededen.

leis viel natuurlijk te verwachten, want de sprekers hadden elkaar in de loop
J™ het debat heel voorzichtig maar toch genoegzaam nadrukkelijk in het niét
'e heldere hemd gezet om de behoefte aan een verschoning te doen ontstaan.

enige partij, die daar niet aan meedeed, was de regering. Zij behoefde dit
spii ,n'e' te doen,, want de formateur is per saldo aan niemand verantwoording
)T}u}dig voor de daden, die hij al formerende bedreven heeft. Men behoeft slechts
•ft Kabinet te beoordelen en met betrekking tot het Kabinet heerste het parool,

het vriendelijk, hennrd.eeld mti. tnnrrfMi.

r)1. ar ccn ogenblik heeft de minister-
resident toch wel iets moeten zeggen,
gelijk dit: dat de P.v.d.A. er in geen
"kei stadium van de formatie op heeft
ingedrongen het minister-president-
jc" aP te verwerven en dat hij, de heer
rees, dit persoonlijk gezocht noch be-
®erd heeft. Hij heeft er integendeel
5°Wel bij dr. Beel.als later bij de heer

Id I .an Schaik op aangedrongen, dat zij het
I S^niierschap op zich zouden nemen.
118Tl :*U heeft het slechts aanvaard, nadat
gebleken was, dat de heer van
~chaik dit wenste en dit besluit tot de
Plossing van de kabinetscrisis kon bij -
r^gen. Dit verklaart wel enigszins de
"nthutsing, die zich van sommige poli
ce kringen meester maakte bij het
2®kend worden van het feit, dat de heer
urees het premierschap zou krijgen.

Overigens sprak de heer Drees in ge
matigde termen over zijn Kabinpt. Ge
matigdheid is een voornaam kenmerk
yah deze onverstoorbaar gelijkmoedige
m'nister. Zijn hele rede was rustig en
jonnen en er klonk ook een aange-
Jahie menselijke toon in, een eenvou-
?'§e, soms goed geïmproviseerde woord-
keuze. Men kan zeker niet zeggen, dat
eerste contact van minister-presi-
;®nt Drees met de Kamer slecht is ge
lest.

Over veel dingen, die in het debat te
jvOrschijn zijn gekomen, kon de heer
irrees zwijgen, gelijk hijzelf tot twee
maal toe constateerde. Zij betroffen het
2*bat, dat de fracties onderling hielden,
kon ook gevoeglijk zwijgen over
kwestie als de verdwijning van mi-
F'ster Gielen. Van persoonswisselingen
men nu eenmaal moeilijk in het
manbaar rekenschap geven en er was
2?k eigenlijk wel niemand in de Kamer,
serieus had verlangd, dat die reken-
chap zou worden afgelegd.

De taak van de heer Van Schaik
Omschreef de minister-president
Voornamelijk als een coördinerende
°P staatsrechtelijk en juridisch ge-
bied, niet op het gebied van het be
leid. Het is goed gezegd, maar het
•haakt niets duidelijk. Ook daar
Vroeg de Kamer niet verder naar.

wpver Verkeer en Waterstaat vernamen
t,6' dat men van het aanvankelijk voor-
j^den om Verkeer en Waterstaat te split-
d» en de delen op te doen gaan in andere
te tementen' is teruggekomen. Het depar-
(.ydent bleek toch te belangrijk en de an-
).®te departementen alle overbelast. Er
tyht dus nog een minister bij. Oorlog
rPrdt met Marine een ministerie van
3?hdsverdediging en de onderdelen zullen
Herderlijk beheerd worden door deskun-
lyjï autoriteiten voor leger, marine en
ranpHiacht. Wie dat zullen zijn en in welke
ll0o 'aarover heeft de ministerraad zich
w' beraden. Het zou dus kunnen

■- ®n- dat het geen staatssecretarissen
den, maar zeker weet men dit ook nog

v.?' dat het geen staatssecretarissen
j.°rden, n -

^t eens.

a°mtrent de aard van het Kabinet heeft
j® minister niet veel gezegd, Hij wees erop,
ïT het Kabinet steunt op een door het
j,hele Kabinet aanvaard program. Prof.
JvOwne hield later voet bij stuk, dat hij
een extra-parlementair Kabinet in ziet,
ij, dat deze visie zijn houding tegenover
j!; Kabinet bepaalt. Hij wilde dus zeggen,
hij zich vrij tegenover het Kabinet
ij"t. Het hangt er verder maar van af in
E®Zerre hij werkelijk vrij tegenover het
^binet staat.

.Voorts vernamen wij, dat er een wet
y de burgerlijke staat van beleg in
/-orbereiding is, die aan de orde zal
Jdtnen, wanneer de grondwetswijziging
'door zal zijn.

Van de andere grote kwesties, die de
?*er Drees aanroerde, was de economi
se unie bepaald interessanter dan de
Indonesische, omdat men er eens wat
Heuws in hoorde alsmede een paar aar

dige opmerkingen van de heer Drees»
over het dirigisme.

Zo vernamen we dan voor het eerst of
ficieel van de regering, dat men op het
Chateau d'Ardennes heeft afgesproken te
zuilen pogen de economische unie op 1 Ja
nuari 1950 in te voeren. Maar men heeft
er nog meer afgesproken. Men heeft aan
de Belgen beloofd zo spoedig mogelijk naar
het stelsel van de vrije consumptie over
te zullen gaan. Dit betekent afschaffing
van de distributie. Het zegt op zichzelf wei
nig. Iedere regering zal daarnaar streven
en het verwezenlijken zodra het mogelijk
is. Voorts heeft men afgesproken, dat men
wederzijds zal streven naar verlaging
van algehele afschaffing is men voorals
nog teruggekomen der subsidies op de
prijzen der eerste levensbehoeften. De ver
wachting echter van de heer Tilanus, dat
wij nu onder invloed van België terug
zouden moeten keren van onze, wat hij
noemde kunstmatige, staathuishouding en
zijn opmerking, dat dit weer niet klopte
met het door de regering aangekondigde
voornemen om een investerings- en con-
junctuurpolitiek na te streven, die ver
wachting kon minister Drees niet bijvallen
en de kritiek moest hij afwijzen. Het zijn
de anti-dirigistische Belgen, die zeer ge
porteerd zijn evenals wij trouwens
voor een gecoördineerde investeringspoli
tiek. De Belgen, aldus de minister-presi
dent, zijn in het geheel niet wars van di
rigisme. Zij hebben ons bijvoorbeeld be
wogen om geen vensterglas in ons land te
gaan fabriceren, omdat zij dit al in over
vloed doen en de drie landen hebben af
gesproken, dat zij niet tot belangrijke in
vesteringen zullen overgaan ionder elkaar
geraadpleegd te hebben. Ja, zei de heer
Drees, de Belgen houden van vrijheid,
doch in zoverre als zij daar geen nadeel
van ondervinden.

Het grootste vraagstuk van alles blijft
echter de monetaire ongelijkheid. Daarvoor
kan men aan zeer verschillende oplossingen
denken, maar voorlopig breekt men er zich
nog het hoofd over.

In het algemeen, voegde de heer Drees
er wat later nog aan toe, staat de regering
voor: een constructieve politiek volgens
een vast plan in algemene zin, maar naar
haar mening sluit dit geenszins in belem
meringen van de individuele bedrijven. Zo
kwam de heer Drees dan verder te spre
ken over economische en financiële politiek,
waarbij hij de critici voorhield, dat zij wel
mogen sputteren tegen de goedkoop-geld
politiek, doch dat het niet mogelijk is de
zwevende koopkracht te consolideren en
tevens met de goedkoop-geld-politiek te
breken zonder het budget zwaar te-belasten.

Met betrekking tot*Indië gaf de heer Drees
een knappe en heldere uiteenzetting Van
de situatie in Zuid-Oost-Azië en in het bij
zonder in Indonesië. Hij wees op de burger
oorlogen in alle plotseling vrijgelaten Zuid-
Oost-Aziatische landen, maar ook op de
afwezigheid van rust en orde in Frans
Indo-China, waar men de opstand met
wapengeweld heeft willen onderdrukken.
Hij zette de ontwikkeling in Indië nog
eens in grote trekken uiteen en kwam tot
de conclusie, dat er geen weg terug mogelijk
is, ook niet al zou de regering uit louter
anti-revolutionnairen en aanhangers van
Rijkseenheid bestaan. De ontwikkeling is nu
eenmaal in gang en de regering heeft haar
woord gegeven, dat zij niet breken mag.
De verwerping van de grondwetsherzie
ning zou in Nederland een minderheidsre
gering te voorschijn roepen en het zou heel
Indonesië tegenover Nederland plaatsen.
Dat zou eerst recht het breken van de
Kroon betekenen.

Toen men dit hoorde, kon men niet de
gedachte onderdrukken, dat onze respec
tieve formateurs dit eerder en met meer
kracht van overtuiging tegen de oppositie
hadden mogen zeggen. Het zou ons ervoor
behoed hebben, dat we nu zijn versierd
met een Kabinet, waarvan zelfs de mi
nister-president moest toegeven, dat het
zijn moeilijkheden oplevert, omdat het uit
heterogene elementen is samengesteld.
Natuurlijk had hij wel vertrouwen, dat
men het eens zou kunnen worden en dat
het dit Kabinet toch gegeven zal zijn het
land te dienen. Een grote mate van op

timisme sprak echter uit deze woorden

niet.

De heer Drees heeft ook nog gewezen
op de noodzakelijkheid om, indien enigs
zins mogelijk, met de Republiek, die men
niet moet zien in zwart of wit, doch in
zwart èn wit over de communistische
invloeden daar vernam men verder weinig
of niets tot overeenstemming te komen.
Het afbreken van de onderhandelingen is
uitgesloten. Er lopen twee initiatieven: een
van de Commissie voor Goede Diensten en
een van de Bandoengse stamhoofden. Ook
in dit opzicht is de zaak „en marche".

Wat de Kamerleden op deze dag te be
weren hadden, kan kort worden samen
gevat. De heer Schouten betoogde niet
ten onrechte, dat er feitelijk in het geheel
geen staatsrechtelijke of constitutionele
gronden zijn geweest voor het aftreden
van het kabinet-Beel. Dat het toch is af
getreden wijst er op, dat men daar be
paalde redenen voor had. Nu heeft prof.
Romme daar wel iets van onthuld. De
K.V.P. wilde eenstemmig basisverbreding.
Maar de heer Schouten kon evenmin als
de heer v. d. Goes en de heer Tilanus in
zien, dat er sedert 1946 iets is veranderd.
We8 waar. antwoordde de heer Romme
daarop. In 1946 wilden de middenpartijen
niet meedoen aan het voorgelegde pro
gram en thans wel. Dit antwoord was zo
voor de hand liggend en het sloeg zo wei
nig op de beieidsgezindheid, waarop de
heer Schouten en de andere sprekers
doelden, dat het voor een prof. Romme
ietwat te gemakkelijk leek.

Verder korf de heer Schouten het zich
uiteraard veroorloven om zowat alle nete
ligheden, die er bestaan, heerlijk aan te
roeren en speciaal de heer Oud en zijn
V.V.D. kregen er van langs wegens hun
zo plotseling en radicaal veranderde hou
ding. Dit gaf dus de heer Oud vooral aan
leiding om grote verschoning te gaan hou
den. waarbij prof. Romme dan verder nog
eens wordt betrokken tegen de heer Wei
ter. Hij betoogde, dat het hem uit diens
woorden weer eens duidelijk was gewor
den. hoe scherp het verschil in inzicht
nopens het Indisch beleid wel is. Het was
spits opgemerkt, maar het scheen ons nu
juist niet een hoopvolle inleiding tot het
vertrouwvol beraad, dat de K.V.P. zo vurig
verlangt te openen. De heer Welter, die
op de opmerkingen van prof. Romme weer
terugkwam, was ditmaal bepaald niet op
dreef.

Zo maakte men de avond door
tot het over twaalven was en 4edereen
doodop was geraakt van dit maar flauw
hartig gepolitiseer. Vandaag komt de
grondwet onder de rasp.

Aan de memorie van toelichting op de
begroting Welvaartfonds Suriname voor
1948 is het volgende ontleend:

Reeds voor de totstandkoming van het
Weivaartfonds werd in brede kringen de
behoefte gevoeld aan betrouwbare kaarten
en aan een systematische inventarisatie van
Suriname's natuurlijke hulpbronnen en te
vens aan een uitgebreide verkenning van
de topografische toestanden, verbindings-
en bevloeiingsmogelijkheden, ten einde hier
door een behoorlijk overzicht te krijgen
van de mogelijkheden, welke dit land biedt
en een reële basis te hebben voor het ma
ken van plannen tot opvoering van het
welvaartspeil. Luchtopneming leek de eni
ge mogelijkheid om binnen afzienbare tijd
over uitgebreide zo niet volledig exacte
gegevens te kunnen beschikken.

De K.L.M. verklaarde zich bereid om
direct een aanvang met de opneming te
maken en het daaraan verbonden risico
geheel voor eigen rekening te nemen tot
dat na de stichting van het Welvaartfonds
de opdracht voor deze werkzaamheden van
die zijde zou kunnen worden verstrekt- Met
de opneming werd in 1947 begonnen. Naar
verwachting zal deze in 1948 worden be
ëindigd. Ten einde de mogelijkheid te
scheppen na de totstandkoming der over
eenkomst de vereiste betaling te kunnen
bewerkstelligen, wordt voor dit doel op de
begroting een totaal bedrag van f 1.200.000
gebracht, op welk bedrag aan de hand
van de beschikbare gegevens het totaal der
kosten voorlopig wordt begroot.

Verbetering van de volkshuisvesting be
hoort tot de allernodigste maatregelen.

Tot dit doel is met de Staten overleg
gepleegd omtrent de uitvoering van de
bouw van 326 volks- en middënstandswo-
ningen op een daartoe geëigend terrein te
Beekhuizen.

Kleine Jappen worden groot Ook in de jungle is het leven
duur De sterkste kaken ter wereld Babe Ruth, een groot

sportsman

Japanse geleerden zijn op het ogen
blik in het universiteitsziekenhuis
v van Kiou-Siou bezig met experi-
l^hten, waardoor kleine mensen groter

T^nen worden.

(-Jbt dusver zijn deze experimenten
tj. J succes bekroond: van 45 personen
een gemiddelde leeftijd van 20 jaar
tfcb er 39 in een maand tijds een a twee
trimeter gegroeid. De toegepaste me-
«U?ue bestaat uit het enten van een
(L Kje runderhypophyse op de dij van
"^.Patiënt.

<°°r een van de behandelde per-
heeft de methode buitengewoon
Mo resultaten gehad: een volwassene,
Mjhs lichaam en geest in ontwikkeling
tj:® ten achter gebleven waren, is in
(J* maanden tijds bijna 8 centimeter
ytfoeid, en hoewel hij de gewoonste
TUy;fttekens van het Japans nog niet
iri'be, schrijft hij thans met gemak de
®7vikkeldste woorden.

J r. James Clark, een lid van de
AJ staf van het Amerikaanse natuur-
Iïk historische museum, die juist 5
gis5hden in Afrika heeft vertoefd, zei
Wjren, dat de hoge kosten voor het
1^onderhoud zelfs doorgedrongen
tot de jungle van het zwarte
SjpfHciaeel en de wetenschappelijke
dgi^dities en grote ondernemingen hin-
VJHd, omdat de Safari-boys hogere
C.P vragen om als gids op te treden.
MhS zei verder, dat de grote sport
M^bet onderzoek in Afrika er lang-
datjï af ging, omdat het een soort
MttpT^al park wordt met natuurreser-
Jtij Waar de grote jacht verboden is.

2ei vernomen te hebben, dat de
vlieg aanzienlijk was toegeno-
M'i jh sommige' delen van Afrika, doch
- te weten of het aantal gevallen

lelieve U dit minstens 5 dagen
voren, onder vermelding van
aw vaste woonplaats, aan onze
Administratie mede te delen.
°'echts dan kunnen wij er voor
zorgdragen, dat D Uw krant tijdig
SP Uw vacantie-adreg ontvangt.
Week-abonné's gelieven over de
Periode dat ze afwezig zijn, het
abonnementsgeld vooruit te vol-
»,?en aan de bezorger van wje
op hun vaste adres de krant
ontvangen.

De Administratie.

van slaapziekte eveneens was toegeno
men.

Een man, die beweert de sterkste
kaken ter wereld te hebben,
heeft in Saint Malo Rocabey (Bre-
tagne) een demonstratie gegeven, waarbij
hij met zijn kaken vier wagons met een
totaal gewicht van 30.332 kilogram
voorttrok. Hij verbeterde daarmee het
record van Joe Carson, van 25.000 kilo
gram. In Dinan hield hij met zijn kakers
een vliegtuig tegen, waarvan de schroef
2000 toeren maakte.

De New Yorkse brandweerlieden
hebben in 1947 40.754 branden be
streden. In vergelijking met 1946
was dit een rustig jaar.

De straatbrandweer, die een statistiek
voor 1947 opstelde, deelde mede, dat deze
40.000 branden New York 21.480.230 dol
lar hebben gekost. Ten opzichte van 1946
is het verlies in dollars ruim een derde
hoger, hoewel er in 1947 4.060 brander,
minder waren.

Babe Ruth, een van Amerika's on
sterfelijke base-ball figuren is
Maandag aan kanker gestorven.
Een half uur voor zijn dood ontving hij
de laatste Heilige Sacramenten.

Oud-president Hoover noemde Ruth
bii' het vernemen van diens dood een
va» de grootste sportslieden der Ver.
Staten.

President Truman stuurde een con
doleance-telegram aan mevr. Ruth.

i

rooNoee studk»

26. Snel, doch op zijn hoede, sloop Eric door de gangen. Hij vroeg zich af wat het
lot zou zijn van zijn kameraden en hun hoofdman. Over Pum-Pum maakte hij zich
het meest ongerust: het kleine kereltje was hulpeloos in een gevecht van gewapende
mannen. Zijn eigen toestand teas ook verre van rooskleurig. De Noorman bevond
zich temidden van vijanden in een hem totaal onbekend gebouw en slechts gewapend
met een zwaard. Het leek Eric het beste Winonah te bevrijden en te proberen
ongezien de poort te bereiken en zich dan desnoods met geweld een doortocht te
barfcn. Hij begreep echter wel dat de kans van slagen zeer gering was.

Allereerst was het zaak, de vertrekken van de sultan op te sporen. De gang waarop

Eric zich bevond, leidde hem naar een soort galerij, die langs een grote, ronde zaal
liep. Enkele brede trappen voerden naar beneden. Daar stond reeds een hindernis
in de vorm van een robuste schildwacht, die hij onmogelijk onhoorbaar naderen
kon. De man stond daarvoor te veel in het midden van de zaal Bovendien was er
niets waarachter Eric zich kon verbergen als hij ongezien wilde naderen. Peinzend
nam hij de situatie in zich op. Er restte hem niets anders dan weer terug te gaan
langs dezelfde weg die hij gekomen was. En toen trof een zwak geluid zijn oor.
Het leek of er iemand naderde

De prijzenbeschikking 1948 ligt de
maat-kleermakers zwaar op de maag.
Op het van 16 t/m 18 Aug. te Helmond
gehouden congres van de Ned. R.K.
Bond van Kleermakerspatroons „St.
Martinus" zeide de bondsvoorzitter, de
heer E. Uyen uit Nijmegen, dat het
hoofdbestuur niets zal verzuimen om
verbetering te verkrijgen, maar dat de
kleermakers zich op nieuwe offers moe
ten voorbereiden. Velen schijnen ook
niet te kunnen of willen begrijpen, dat
mèt het hele économische leven ook de
kleermakerij noodgedwongen naar een
normale gang van zaken moet terug
keren. Alleen bij uiterste krachtsinspan
ning en volle medewerking met het be
stuur zal de maatkleermaker zich tegen
over de groeiende confectiebedrijven
kunnen handhaven.

Bij de behandeling van een groot aan
tal afdelingsvoorstellen werd op strenge
handhaving der vakexamenelsen aange
drongen. Een herziening der classificatie
is in voorbereiding. Voorts poogt men
een betere verdeling van de beschikbare
grondstoffen voor de kleermakerijen te
verkrijgen.

De congressisten werden door B. en
W. van Helmond in het kasteel-raadhuis
ontvangen. Het congres was door de
plaatselijke afdeling met f eestbijeen
komsten en een excursie naar het oor
logsmuseum te Overloon in een gul-
Brabantse entourage gevat.

De republikeinse vertegenwoordiger
in Australië, Roesman, heeft gisteren
te Canberra ter gelegenheid van de
derde verjaardag van de vestiging der
republiek een receptie gegeven, die door
de ambassadeur van de Sovjet-Unie,
Lifanof, vooraanstaande leden van de
Russische ambassade, de Chinese am
bassadeur en vertegenwoordigers van
de regeringen van India, Nieuw-Zee-
land en Australië werd bijgewoond; er
waren geen Engelse, Franse, Nederland
se en Amerikaanse vertegenwoordigers
aanwezig.

Ter gelegenheid van de derde verjaar
dag van de republiek heeft Soekarno
amnestie verleend aan majoor Soedar-
sono en aan de anderen, die hun gevan
genisstraf uitzitten voor het plegen van
de staatsgreep in Juli 1946.

Ook hield hij een herdenkingsrede
waarin hij zeide dat, hoewel de Neder
landers trachten te doen alsof het Indo
nesische probleem een binnenlands pro
bleem is, de wereld hoe langer hoe meer
zal meehelpen bij het oplossen van het
conflict. Het is niet meer mogelijk Indo
nesië te isoleren.

Het fractie-bestuur van de K.V.P. in de
Tweede Kamer is opnieuw geformeerd
en als volgt samengesteld: Voorzitter:
prof. mr. C. P. M. Romme, Vice-Voor-
zitter: A. H. L. J. Fievez, Eerste secre
taris: Th. D. J. M. Koersen, Tweede se
cretaris: dr. ir. W. J- Droesen, Penning
meester: "W. A. Andriessen.

Door het centraal bureau van Tie tuin
bouwveilingen in Nederland is de op
houdprijs van druiven vastgesteld op
0.70 per kg. De vaste prijs van de fa-
briekskwaliteit blijft gehandhaafd op
ƒ0.55. Partijen druiven, die niet voor of
boven 0.70 per kg. kunnen worden ver
kocht, kunnen bij het fabrieksgedeelte
worden ondergebracht.

Men hoorde de laatste tijd
wel eens beweren, dat de
new look er uit zou gaan.
De modeshows, die thans in
de grote centra, Parijs en
Londen, dat veel kleren ex
porteert, gehouden worden,
bewijzen het tegendeel.

De rok wordt niet korter,
wel minder wijd, dat is te
zeggen, de overdreven hoe
veelheid stof wordt vermin
derd, en daarnaast komt de
zeer nauwe rok op de prop
pen. Maar daar men zich
daar nauwelijks in bewegen
kan, is dat niet voor de
doorsnee-vrouw.

De gemarkeerde taille
blijft en ook de meer ronde
schouders, enkele modeko
ningen hebben de taille zelfs
verhoogd en die verplaatst
tot vlak onder de buste, de
zogenaamde Empire-lijn, die
'in de Napoleontische tijd her
leefde, omdat men zich toen
inspireerde, ook voor de mo
de, op de oude Griekse be
schaving. Bepaald mooi kun
nen wij het niet vinden, om
de natuurlijke lichaamslijn op
deze wijze geweld aan te
doen.

Op dit plaatje ziet u een
gewoon. zeer draagbaar
zwart herfstjurkje, waar de
grijs en zwart geruite shawl
een onderdeel van is. Men
zal deze winter veel shawls
dragen als warme schouder
bedekking, wat een logische

as

PASTEURISEREN VAN TOMATENSAP:

De tomaten wassen, in vieren snijden en in een goed gesloten
pan vlug tot moes koken. De massa door een zeef wrijven,
zodat de pitten achterblijven. Het tomatensap in goed
schoongemaakte flessen overdoen. De flessen niet te vol
vullen. De uitgekookte kurken losjes op de flessen plaatsen
en, door een touwtje kruisgewijs over de kurk en om de
hals van de fles te binden, beletten, dat deze tijdens het
pasteuriseren van de flessen springen. De flessen in een
steriliseerketel, een wasketel of een pan met een plankje
of een visptaat zetten. De ketel of pan met water vullen,
totdat dit reikt ter hoogte van de vulling der flessen. Het
geheel bij een temperatuur van 80 gr. C. een half uur
pasteuriseren. Hierna de kurken stevig in de flessen drukken
en deze luchtdicht afsluiten door de flessen tot en met de
bovenste rand in gesmolten lak, paraffine of kaarsvet tc
dompelen.

Bij de nieuwe herfsteollecties
zijn japonnen met shawl.
Deze geruite wollen stola
shawl is een onderdeel van
de zwarte middagjapon met
brede ceintuur.

ontwikkeling is van de nieu
we mode, omdat niet elk kort
jasje of gebreid vest stéét bij
de new look!

Ontegenzeglijk is een lek
kere warme shawl, die men
even omslaat, makkelijk.
als men in een stoel kan blij
ven zitten, .maar voor de
huisvroüw, die in huis be
drijvig is, is het jasje ver
kieslijk.

ASTRID

We weten allemaal dat er
nog veel schaarste is en dat
er nog velen zijn, die te kort
komen. Daarom hebben de
huisvrouwen een enorme
verantwoording voor wat ze
dagelijks door hun handen
laten gaan. En het is aan
iedere huisvrouw persoon
lijk om te zorgen, dat er zo
min mogelijk wordt verspild,
We zien dagelijks dat an
deren een hoop fouten ma
ken; maar zién we, als we op
de splinter in het oog van de
buurvrouw letten, wel dl:
balk in ons eigen oog?

Kan het, ook bij u, thans
niet zuiniger?

Ja, zegt de huisvrpuw,
die weet, dat we ons vaak
door handige reclame laten
verleiden om iets te kopen,
waaraan we uit onszelf geen
behoefte hadden.

Ja, zegt de huisvrouw, die
inziet, dat men van levens
middelen over het algemeen
niet méér tegelijk moet ko-

III Vlllllllllllllltlf|imillllllUIIIIIII|l||llt|llllttl|||IHtlltllHMIIIIIIIttllllllltlllllll||lll II III II IIIIIIIIIIIHIIIiailllllll III lllttll IIMItllHIMtllMllllltUtn

De kranten hebben in de
afgelopen week kolommen
gewijd aan die Nederlandse
vrouw en moeder, die er in
slaagde op de Olympiade in
Londen tot vier maal toe
een gouden medaille te ver
overen. Wij hebben natuur
lijk ook alle verslagen over
haar prestaties verslondien en
naast het respect, dat wij
hebben voor haar fenome
naal succes als spórtsvrouw,
hebben wij waardering ge
kregen voor Fanny Blankers
—Koen, omdat zij blijk geeft
de dingen op hun juiste
waarde te schatten. Voor
haar is het vrouw en moe
der zijn belangrijker dan het
feit, dat zij een superieur
athlete is. En daarom te
meer hebben wij ons ver
heugd over de hulde, die
haar landgenoten haar bij
haar terugkeer hebben be
reid.

Dank zij al dit „grote"
nieuws, is een ander bericht,
dat toch ook van groot be
lang is, vooral voor het vrou
welijk deel van Nederland
een beetje verloren gevallen
Wij bedoelen de mededeling,
dat naast mej. Agnes Nolte
thans een tweede Katholieke
vrouw de Tweede Kamer is
binnengetreden n.l, mej. dr.
M. Klompé. Wij verheugen
ons oprecht over deze ver
sterking van het vrouwelijk
element in de Kamerfractie.
Niet omdat wij van mening
zijn, dat de vrouwen het al
lemaal zoveel beter doen dan
de mannen, maar omdat wij
er van overtuigd zijn, dat
het van groot belang is", dat
de vrouwelijké invloed zich
ook in het bestuursapparaat
doet geiden. Een verkeerde,
maar veel verspreide opvat
ting moeten wij bij de en

tree van ons nieuwe vrou
welijke Kamerlid nog even
rechtzetten. Twee katholieke
vrouwen in de Kamer wil
niet zeggen twee vertegen
woordigsters van de vrou
wen. dus twee strijdsters
voor de vrouwenbelangen. De
vrouw in de Kamer zit daar
even goed als de man om
het Nederlandse volk, man
nen en vrouwen, te vertegen
woordigen en voor hun aller
belangen op te komen, zoals
ook de katholieke vertegen
woordiger daar niet uitslui
tend zit voor het katholieke
volksdeel, maar voor het
landsbelang.

Onze beide vrouwelijke
Kamerleden zijn zich zeer
wel haar taak in dezen be
wust en wij hebben daarom
te meer een groot vertrou
wen in het werk dat zij daar
voor Nederland zullen ver
richten.

pen dan men nodig heeft,
omdat het in een wereld,
waar nog honger geleden
wordt, zonde is, als er iets
bederft.

Ja, zegt de huisvrouw, die
begrepen heeft, dat een ap
pel, een wortel, een tomaat
of andere vruchten, al naar
de tijd van het jaar, een
betere versnapering vormen
voor een kind dan snoep
goed en ijsjes, die zo vaak
ftedachtenloos gegeven wor
den, telkens als het kind er
maar om zeurt.

Ja, zegt de huisvrouw, die
gemerkt heeftj dat de groèn-
ten van het seizoen niet al
leen goedkoper, maar ook
beter van kwaliteit en smaak
zijn dan de primeurs.

Ja, zegt de huisvrouw, die
begrijpt, hoe men kan sparen
op de uitgaven voor was en
textiel, door geringe slijtage
direct te verstellen, vlekken
zo gauw mogelijk uit te ma
ken en de kleding niet te
vuil te dragen en ook door
de kinderen te wassen vóór
ze aan tafel of naar bed
gaan.

Ja, zegt de huisvrouw,* die
weet, hoeveel er verspild
wordt, als men telkens te véél
water opzet voor koffie, thee
en afwas en als men groen
ten en aardappelen kookt
met veel water, waardoor Ir
tevens veel van de voedings
waarde verloren gaat

En:

JA! zegt ook de huis
vrouw, die erkent dat haar
nog vaak geld door de vin
gers glipt, dat nuttiger be
steed had kunnen wprden,
als ze maar bijtijds had na
gedacht!

Immers:

nadenken voor fe iets
kopen, nadenken of we ons
geld wel zó besteden, dat
het ons en ons gezin het
meest ten goede komt, en
voorkomen, dat er nodeloos
iets verloren gaat, dit is de
grote opgave voor de huls-
vrouyv van nu!

en n «alt 's

kiplekker ul|
Elke dag moet uw
uw Ingewanden doi
teert uw voedsel ni
verstopt, wordt hum
plantaardige CARTf
om die liter gal op
vertering en stoelgaj
te regelen.

Ook de burgemeester van Enkhuizen
is er toe overgegaan, op grond van een
uit 1923 daterende verordening, inwo-

ners, die zich schuldig maken aan mis-

drank, op
per
enig
be-
lats-
aad
>rd.

dijk
elk-

I het
'was
ëpte
llik-
loot,
^nelk-
gered

I werd, doordat een touw, waarmee dit
dier vastgemaakt was, brak.

Tijdens het provinciaal kapittel der
Paters Carmelieten werden benoemd
tot prior te Aklsmeer p. dr. Damiaan
Berends, te Boxmeer p. Sebastianus
Heijman, te Hengelo p. Basilius Dom-
mershuijsen, te Hoogeveen p. Timo-
theus Bruggeman, te Mainz p. Ansel-
mus Olthof, te Merkelbeek p. Christo-
phorus Verhallen, te Nijmegen p. Bar-
tholomeus Catijn, te Oldenzaal p. Pan-
cratius van Geleuken, te Oss p. Linus
HenckenS, te Zenderen p. Ferdinandus
Duyndam. Tot definitoren der Neder
landse provincie werden benoemd: p.
dr. Ludovicus Willems, p. Rafaël
Gooijer, p. dr. CyriUus Hendriks, p. drs.
Antoninus van Galen. Tot missie-over
ste in Oost-Java p. drs. Herman Josef
Denteneer. Tot raadsleden: p. Eusebius
Schalkwijk, p. Gerardus Singgih Pad-
mowyoto, p. drs. Tiburtius Noorder-
meer (eveneens op Oost-Java). Tot

Vertaald door: t CRIESE - K. DE VRIES

•49)

„Onzin! Ik heb er niets aan. Ik zal ze
nooit meer aantrekken. Ik lijk er wel
honderd in, zo lelijk als een aap."

„Maar er zit nog zij onder." Ik be
tastte de witte tafzijden onderjurk met
eerbiedige vingers.

Juanita lachte. „Heb je nog nooit een
zijden onderjurk gedragen!"

„Nooit, alleen een satinet, die uit een
oude japon van moeder was gemaakt."

„Zo, dan begin je er nu mee."

„Ik kan niet. Hij is ponden waard
de hele jurk."

„En je zult er verrukkelijk uitzien
de Fee van de Lente".

„Ik schrok hevig. Iemand had het mij
al eens eerder gezegd. Het was....

„Wat is er? Je gezicht wordt vuur
rood."

„Het is hier erg warm", stotterde ik.

Juanita keek mij onderzoekend aan.
„Hilary Forrest, komt die man ook op
liet partijtje van lady Waterson?"

„Ik weet het niet, en ik ben niet

van plan uitgehoord te worden", zei ik
scherp.

Zij barstte in lachen uit en gaf mij
toen een kus. „Kijk eens," riep ze vro
lijk, terwijl zij de zachte tere georgette
tegen mijn gezicht hield, „kijk eens, hoe
het je staat. Bekijk jezelf eens in de
spiegel. Hilary wat voor een kleur heb
ben je ogen eigenlijk: blauw, groen of
purper?"

„Ik weet het niet eh het kan me niet
schelen", zei ik, terwijl ik op het bed
ging zitten. „Juanita, ik ben niet hier
gekomen om te bedelen, ik heb alleen
je raad nodig."

Zij hief haar handen ten hemel en zei
met een zuchtje: „Aan trotse, kop
pige, nooit-'n-vriendelij kheid-accepte-
rende mensen heb ik altijd een hevige
hekel gehad".

„Ik zal je zeggen wat ik wil doen, als
je het goed vindt. Ik wil de jurk voor
een dag van je huren. Miranda en ik
deden dat gewoonlijk, als we in de
klem zaten. We betaalden elkaar zes
pence voor het lenen van een beste
blouse en drie pence voor een witte
onderjurk."

„Wat een heerlijk idee!" lachte zij
„Heel goed. Wat wens je te betalen?"

„Vijf shilling."

„Nee, dat is te veel", protesteerde zij
„Zeg de helft".

„Te weinig." Maar zij wikkelde de
jurk al in zachte vellen vloeipapier en
weigerde de zaak nog verder te bespre
ken.

Toen ik haar bij mijn vertrek wel te
rusten wenste, fluisterde zij:

„Je komt me alles over het uitstapje
vertellen hè en of er iets gebeurt;
iets belangrijks."

„Bedoel je, als ik uit de boot val?"

„Nee, dat niet," antwoordde zij. „Ik
bedoel...."

„Goede avond", nep ik. „Ik zal mijn
trein missen en heel veel dank voor de
jurk".

XXV.

Juanita had mij gevraagd, het haar te
komen vertellen, als er iets tijdens het
uitstapje op de rivier iets bijzonders
gebeurde. Welnu, ik zou naar haar toe
hebben kunnen gaan en zeggen: „Jua
nita, ik ging als het gelukkigste, lucht-
hartigste meisje in de wereld naar dat
partijtje toe en ik kwam er als de meest
bedroefde vandaan." En zij zou haar
vriendelijke armen om mij heen gesla
gen hebben en mij de sympathie heb
ben aangeboden, die ik naar mijn ge
vóél van niemand anders dan Miranda
zou kunnen verdragen, want alleen mijn
zuster zou het begrijpen.

Dus vluchtte ik naar Miranda. Terug
naar Ridgemoor juist zoals sommige
van mijn vrienden voorspeld hadden,
dat ik terug zou komen moe, gedesil
lusioneerd, en alleen verlangend om in
vrede te mogen liggen onder de vrien
delijke schaduw van de beuk, met mijn
gezicht naar het gras gekeerd en het
geluid van het water in mijn oren.

De ochtend was heerlijk, een zacht
briesje temperde de grote hitte en tegen
tien uur was ik gereed om naar Rich
mond te vertrekken. Was ik ijdel omdat
ik telkens nog eventjes een blik op mie-

zelf wierp in de halspiegej, terwijl ik
mijn nieuwe witte handschoenen aan
trok? Ik was duidelijk bewust van mijn
vrouwelijke zwakheden, terwijl ik naar
het station wandelde. Maar het kon mij
niet schelen; ik was in 'n volmaakt ge
lukkige, overmoedige, roekeloze stem
ming. Ik ging genieten, ik zou prettige,
levendige mensen ontmoeten en Owen
Westcott spreken. En bij de gedaente
aan de laatste uitte ik een lachje van
genoegen, en maakte een sprongetje.

Zou hij bij Baker Street station op
mij staan wachten? Maar natuurlijk.
Stond hij dezer dagen niet altijd ergens
op me te wachten en had ik niet opge
houden mij af te vragen waarom?

Hij stond buiten het kaartjeskantoor,
lang, fris, in een flanellen pak en een
panamahoed en verwelkomde mij glim
lachend.

„Ik dacht wel, dat u met deze trein
zou gaan," zei hij, toen hij de kaartjes
nam.

„Wat een merkwaardige scherpzinnig
heid," lachte ik. „Het is de enige, als
we om half twaalf bij de pont van
Witty willen zijn."

„Natuurlijk," antwoordde hij stralend.
„Hebt u opgemerkt, .wat een heerlijke
dag 't is, juffrouw Forrest?"

„Sinds ik op ben, heb ik niets anders
opgemerkt. Het is ideaal Zonneschijn
in overvloed, een frisch westenwindje
prachtige blauwe hemel met kleine,
witte schapenwolken. Wat kan men
nog meer verlangen?"

„Niet veel," zei hij, terwijl hij mij in
een coupé volgde. „Juffrouw Forrest,

mag ik u zeggen, hoe bekoorlijk u er
uitziet? Net zo bekoorlijk als de mor
gen zelf."

„Dat is aardig gezegd," zei ik. „Ik
voel me tamelijk aantrekkelijk van
daag." Ik aaide langs mijn japon. „Ik
heb deze jurk van mijn nicht Jnanita
gehuurd, voor een halve crown. Goed
koop, vindt u niet?"

Hij leunde achterover en liek een van
zijn moeizame lachjes horen.

„Er valt niets te lachen. Wacht, tot
dat u geprobeerd hebt, u van niets per
jaar te kleden." En ik begon een verslag
te geven van het bemachtigen van een
pond door vader; van moeders opwin
ding en haar speurtocht aan de bin
nenkant van de rustbank; en van de
dienstboden, die hadden ongezegd- En
hij was een geamuseerd en belangstel
lend toehoorder.

„,En u geeft er werkelijk de voorkeur
aan om arm te zijn, te werken voor uw
brood, brieven te schrijven aan drank
zuchtigen, liever dan thuis te zijn, in de
mooie tuin te zitten, het leven leiden
van welopgevoede achtenswaardigheid,
zoals het een afstammelinge van het
grote huis Allardyce betaamt?" vroeg
hij, een flikkering van vermaak in zrjn
ogen.

„Ik zou er voor geen geld van de we
reld naar terug willen; en dat weet u
mijnheer Westcott."

„Nee," antwoordde hij: „ik geloof
niet, dat u dat zou willen. Nog nooit
tevoren beb ik iemand ontmoet, met
zo'n onverzadiglijk verlangen naar
werk." (Wordt vervolgd)

missieprocurator in Neder 1 Ad p. Phi-
lippus van Duijnhoven te Oss. Tot
rector gymnasium S. Alberti te Zende
ren, p. Antonius van Rijswijck; en tot
conrector p. Clemens Zonneveld. Tot
professor in de philosophic te Merkel
beek werd benoemd p. drs. Jeroen
Alleman.

Ter gelegenheid van de Lambeth-con
ferentie hebben de Anglikaanse aarts
bisschoppen en bisschoppen een zend
brief uitgegeven, waarin zij de wereld
oproepen voor een strijd tegen het com
munisme. In de brief wordt o.m. ge
zegd, dat het communisme in velen, die
het niet met het communistische atheïs
me eens zijn, toch een weerklank heeft
gewekt. Voor velen namelijk, aldus de
zendbrief, schijnt het communisme de
belichaming te zijn van een bezorgdheid
voor de verdrukten en vertrapten, wel
ke voor zover onvermengd een
glorie van de Kerk uitmaakt. Verklaard
wordt dat de conferentie het commu
nisme veroordeeld, omdat het de klas
senstrijd aanmoedigt en van mening is,
dat de morele maatstaven niet absoluut,
doch relatief zijn en steeds gewijzigd
kunnen worden, wanneer het staatsbe
lang dit vereist.

Een beroep wordt gedaan op alle na
ties om atomische krachten nooit anders
te gebruiken dan voor vredelievende
doeleinden en te trachten de oorzakep
van de oorlog te verwijderen.

De conferentie hechtte haar goedkeu
ring aan een voorstel tot het houden
van een pan-Anglikaans congres, ver
moedelijk in de Verenigde Staten in 1953
en een grotere kerkelijke conferentie,
waaraan ook bisschoppen deel zouden
nemen, die buiten de gemeenschap wa
ren.

Een commissie in de conferentie bleek
geen hoop te hebben op een samenwer
king met de Katholieke Kerk. De enige
methode, die Rome zou accepteren, zou
onderwerping zijn aan het Vaticaan.

Palestina zou onder internationale
controle moeten staan, met toegang tot
de heilige plaatsen. De besluiten van
•Lambeth worden slechts van kr#ht, in
dien de synodes der kerkprovincies ze
goedkeuren.

Eduard Heilbron, een Nederlandse
zeeman, is te Londen tot twee maanden
gevangenisstraf veroordeeld, wegens
landen in Groot-Brittannië zonder toe
stemming van een immigratie-ambte
naar.