Veiligheidsraad in Parijse sfeer Kwestie-India—Haiderabad tot Maandag verdaagd CHIC DE HOOPMAN- DE GEHEIMZINNIGE BRON X Rebellen van Markos vechten nog steeds door Athene weer in beroering door politieke strijd f DE WERELD ROND QUEUILLE KONDIGT DRASTISCHE BEZUINIGINGEN AAN Vakbonden dreigen met stakingen AFLEIDINGS MANOEUVRE Nieatoe geest onder de Jongeren Kalme zitting Botsingen in Grenoble L VRIJDAG 17 SEPTEMBER 1948 PAGINA 3 3 #pl«s ïv v door George F. Worts Vertaling: Herman Anfonsen (Wordt vervolgd) Last van zenuwen? (Telefonisch van onze Parijse correspondent) Terwijl in de hallejn, trappenhuizen en wandelgangen van de onmetelijke iubbele doolhof, die de beide vleugels tan het Palais Chaillot aan de voet van de Eifeltoren vormen, nog druk getim merd, gestoffeerd en gemeubileerd Wordt aan de installatie voor de Parijse tarfstzitting der Verenigde Naties; ter- Wijl verwarde supposten in de nissen tan hun leeggehaalde museumzalen Jntwoord proberen te geven aan voor barig opgewonden en met de zonder lingste accenten sprekende bezoekers, die de weg vragen naar hun bureau nummer zo en zoveel, naar het post kantoor of naar de op diverse plaatsen ondergebrachte bars, is in de prachtige, Wijdse en zeer doelmatig ingerichte Ürote theater-zaal van het Palais gister middag door de Veiligheidsraad reeds ®en voorspel opgevoerd tot plenaire bij eenkomsten, die Dinsdag a.s. zullen aan vangen. Tegen een achtergrond, gevormd door een groot wit paneel, dat aan weers zijden van het embleem der Verenigde Naties een sierlijk binnen een cir kel uitgesneden relief der wereldconti- henten, omsingeld met hetgeen wel de Vredes-olijftak zal zijn de vlaggen toont der 58 landen, die lid zijn van de Organisatie, bevinden zich gedelegeer den der elf landen aan 'n halve-ellips- Vormige tafel op het toneel, het toneel, Waar reeds zovele beroemde dirigenten Voor beroemde orkesten hebben ge staan. stralende balletten zijn opge voerd en geruchtmakende theatervoor stellingen zijn gegeven. Te drie uur verklaart de voorzittende Ëngelse afgevaardigde, Sir Alexander Cadogan, de 275ste zitting van de raad Voor geopend. Na enige plichtplegin gen dank aan de Franse regering, die de dingen zo goed voor elkaar heeft gebracht, welkomstwoord van de franse regering aan de gedelegeerden doet Sir Alexander voorlezing van de voorlopige agenda: het beklag van Haiderabad nopens de agressie, waar- Van het van de zijde van India het slachtoffer is. Wil de vergadering deze Voorlopige agenda accepteren? Er wordt over gepraat en al pra tende komt men, terloops reminiscen ties ophalend aan de debatten over de Indonesische kwestie, tot de vast stelling, dat aanvaarding van de agenda meteen eigenlijk,betekent dat de raad zich competent verklaart in de aangelegenheid, die 'op de agenda figureert. En zoals de' scherpzinnige gedelegeerde van Frankrijk, de heer Parodi, opmerkt, of hij competent is, kan de raad eigenlijk eerst uitmaken na grondige bestudering van de be treffende dossiers. De Franse delega tie zou dus slechts bereid zijn de voorlopige agenda te aanvaarden met alle voorbehoud inzake de competen tiekwestie. De Britse en Amerikaanse gedelegeerden sluiten zich bij deze zienswijze aan. Er zijn echter ook de verstandige en menselijke woorden geweest van de Ar gentijnse afgevaardigde, die op de mooiste spoed inde behandeling aan dringt: hoe 'het ook met de formele en juridische kant der. aangelegenheid ge steld is, er wordt gevochten en er val len dus doden en gewonden. Na ander half uur, waarin men Frans, Engels, Russisch en Spaans heeft hc-en spre ken de virtuositeit der tolken heeft kunnen bewonderen, besluit de raad de voorlopige agenda te accepteren en met de behandeling daarvan onmid dellijk een begin te maken. Blijkbaar Zal de raad al discussiërende wel ont dekken of hij bevoegd is om te discus- Een opnaihe van de 42 jaar oude Azim Rasvi, die Haiderabad leidt in de strijd tegen India. siëren. Alsdan worden de afgevaardig den van Haiderabad en India aan de raadstafel genodigd, waar hun tegen over elkaar, maar zoveel mogelijk van elkaar aan de beide uiteinden, een plaats wordt ingeruimd. Haiderabad verklaart zich in een lang betoog een onafhankelijke staat, bereid zijn geschillen vreedzaam met India te regelen, doch volkomen wille keurig met voorbedachten rade wreed en meedogenloos aangevallen door de gemechaniseerde legers van dit land. De raad bevindt zich dus kennelijk voor een geval, dat tot zijn competentie be hoort en is tegenover het uiterste ge vaar, waarin Haiderabad zich bevindt, verplicht tot snelle en afdoende maat regelen, waaronder blijkbaar de enquête geacht moet worden te vallen, waarom de Haiderabadse gedelegeerde vraagt. Daarna is het woord aan India. Dit betwist, dat Haiderabad ooit een vrije en onafhankelijke staat is geweest. Voor de Indische gedelegeerde is de kwestie der competentie dus eveneens bij voor baat opgelost, zij het in de tegenoverge stelde zin dan die van Haiderabad. In dia heeft het grootste respect voor de in de Verenigde Volken en hun Veilig heidsraad belichaamde idealen. Doch waar zou de waardigheid van de raad blijven, indien hij iedere klacht van elk willekeurig zichzelf tot onafhankelijke staat proclamerend stuk grondgebied ontvankelijk verklaarde? India heeft ook, zoals algemeen bekend is, een diepzittende geen-geweld-cultus, de raad kan dus aannemen, dat de Indi sche regering zich wel duizend maal bedacht heeft alvorens enz De raad besloot hierna, zich tot Maandag te verdagen, teneinde zich in de tussentijd te verdiepen in de bestu dering van de voorgelegde documenten. Deze eerste Parijse bijeenkomst van de Veiligheidsraad, gewijd aan de India- Haiderabad-twist, was verlopen, waar dig, zonder incidenten, zonder zelfs enig moment van opvallende stemverheffing Slechts was de afgevaardigde van de Sow- jet-Unie, Malik, enigszins insinuerend ge weest met enige vragen om nadere inlich tingen, welke naar hij zeide, de voorzitter als gedelegeerde van een land, dat zo grondige ervaring van de Indische verhou dingen had opgedaan, ongetwijfeld het beste in staat was te verstrekken. De door Sir Alexander Cadogan verstrekte inlichtingen waren die, dat hij het expireren der Britse souvereiniteit over India op 15 Augustus 1947 geen der door de Britse Kroon uitge oefende souvereiniteitsrechten waren over gegaan op het Dominion India of op het Dominioh Pakistan; dat tussen Haiderabad en India een accoord was aangegaan, dat voor de duur van twaalf maanden de sta tus quo tussen de beide partners vastleg de, maar de gemeenschappelijke behande ling der buitenlandse aangelegenheden in handen van India legde. Dit accoord be vatte ook een clausule, waarin arbitrage voorzien werd in geval van geschil. Sir Cadogan merkte op, dat op die arbitrage echter geen beroep was gedaan. Op de vraag of officiële Britse adviseurs de re gering van Haiderabad terzijde stonden, was zijn antwoord: „Neen". De Franse staatssecretaris voor bet budget, Maurice Petsche, heeft op een persconferentie meegedeeld, dat premier Queuille besloten heeft alle „onnodige uitgaven" te vermijden. Hij heeft beslo ten tot de volgende bezuinigingen: 10 milliard franc op militaire credieten; 6 milliard op de genationaliseerde in dustrieën; 4 milliard op de openbare diensten; 3 milliard op de wederopbouw. De nieuwe indirecte belastingen zou den ongeveer 30 milliard opbrengen, de directe belastingen 12 milliard. Petsche zei, dat de huidige crisis erger was dan die van 1925'26, ten dele doordat Frank rijk zijn Amerikaanse credieten niet ontdooien kon. De gemeenschappelijke commissie van de vakverenigingen van technici en ge specialiseerde arbeidskrachten heeft ver klaard, tegenstander te zijn van de rege. ringsvoorstellen ter verhoging van de inkomstenbelasting en verwerpt iedere „vlakke" verhoging der lonen. Zij waar- schuwt de regering, dat zij bereid is een gecoördineerde actie te beginnen ter stil legging van het werk, indien geen voor de aangesloten leden bevredigende rege ling wordt getroffen. De stakingen duren inmiddels voort en dreigen zich nog uit te breiden. Onge veer 300.000 metaalbewerkers in het ge bied van Parijs hebben Donderdag te 16.00 uur het werk neergelegd tot Vrij dagochtend. Bij de Renault-fabrieken te Parijs is 80 van de arbeiders nog niet aan het werk verschenen. Een woord voerder van de directie verklaarde, dat het werk misschien hedenochtend zou worden hervat. Het grondpersoneel van de luchtvaart maatschappij Air France is nog steeds in staking. Sedert Woensdag is geen enkel toestel dezer maatschappij van de Parijse vliegvelden gestart, hoewel het vliegend personeel niet deelneemt aan de staking. De toestellen van de buitenlandse maat schappijen landen en vertrekken onge veer normaal. Communisten en Gaullisten hebben Donderdag in Grenoble in de onmiddel lijke nabijheid van generaal De Gaulle, die een politieke tournée maakt door Zuid-Frankrijk, gedurende 10 minuten verbitterd slag geleverd. De generaal keek onbewogen toe en liep geen letsel op. De schermutseling begon toen com munistische betogers poogden een bij eenkomst van Gaullisten op het plein voor het raadhuis te verstoren, waar door De Gaulle het woord zou worden gevoerd. De lijfwacht van de generaal moest er aan te pas komen. Verschei dene personen werden gewond. Ten slotte dreef de politie de vechtenden uiteen. 13. Een lange stenen trap voerde naar de vreemde poort. Op'een hoornsignaal van een der vreemde mannen zwaaide de "kleine deur als door een onzichtbare hand bewogen open. Toen Eric de vreemde omgeving opnam, begon hij het te betreuren dat hij met de mannen was meegegaan. Maar daar was nu niets meer aan te veranderen. Eenmaal binnen de poort wees een der soldaten: „Gij loopt recht door en gij zult Dzilah de wijze vinden." Toen Eric op deze aanwijzing de lange onheil spellende gang doorliep vroeg hij zich toch nieuwsgierig af, wat deze Dzilah wel voor een man zou zijn. Aan het einde van de gang was een groot zwart gordijn en toen onze held dit terzijde schoof stond hij in een grote half-donkere zaal. Op een troon, omgeven door een aantal sinistere figuren, zat een stille figuur in wit gewaad. „Treed nader", zei een zachte stem en Eric gehoorzaamde. Tot zijn niet geringe verbazing zag hij, dat de persoon op de troon een jonge vrouw was, die hem met half toegeknepen ogen opnam. Een grote witte slang lag op haar schoot en wef^dde de kop met een kwaadaardig gesis naar Eric. Een eveneens sneeuwwitte leeuw, met rode ogen, sloeg met zwiepende staart Eric's komst gade. Op een zachtbevel van de vreemde vrouw trokken de dieren zich terug. Met een onbehaaglijk gevoel nam Eric de zwijgende figuren terzijde van de troon op, maar toen sprak de vrouw: Heb geen angst. Zij zullen u niets doen. Wat brengt u tot Dzilah?" ATHENE, September. Sinds de gedenkwaardige Woensdagmiddag van vier weken geleden, waarop premier Sophoulis aankondigde, dat het Griekse leger „Vrij-Griekenland" Markos' rebellen-staat in het Grammos-gebergte had veroverd, is veel van de toen plot seling opgelaaide hoop weer neergedrukt! Nog samen met de beschrijvingen van de overwinning in de bergen, meldden de bladen acties van opgedoken bandieten in Roemelië, een (naar men meende) in het voorjaar gezuiverd gebied, een overval op Trïkkala, waar huizen en het postkantoor in brand werden gestoken, kleinere acties rond Larissa, een isolering van het Noordelijke Kozani, het opblazen van waterleidingen in Ptolemais en Kastoria, het wegvoeren van 360 burgers in Thessalië, een ontvoering van 200 vrouwen uit Fiorina, moord op tien inwoners bij de Peloponnesische berg Taygetus, een overval aldaar op Vostrizza en massale brandstichtingen in Chaldikiki bij Thessalonike. Vreemdsoortig kalf in de V.S. Schaduw op de wolken Russische humor Nieuwe deuren voor de St. Pieter Het verzonken Atlantis geen legende. Een koe veroorzaakte gistermorgen in Liskeard, een klein plaatsje in Amerika, grote opschudding onder de vierhonderd-zes-en-dertig inwoners, door een kalf ter wereld te brengen met Zes poten. In Amerika is dit wel meer Voorgekomen, maar dit kalf onderscheidt Zich in uitzonderlijkheid, doordat het aan de vier achterste poten zeven en aan de twee voorste vijf tenen heeft. Bovendien vertoont zijn rug in het mid den een bult, waardoor het vreemd soortige beest enige gelijkenis vertoont hiet een drommedaris. Het kalf verheugt zich in een zeer goede gezondheid en het feiti dat zijn moeder absoluut niets met hem te maken wil hebben, schijnt hem hoegenaamd niet te raken. De in woners van Liskeard zijn niet weinig trots op hun nieuwe inwoner en de eigenaar maakt er goede zaken mee. Hij Vraagt een zeer hoge entreeprijs voor het bezichtigen van de aanwinst van Zijn veestapel en persfotografen zijn tot hu toe nog niet ingegaan op de eisen, die hij stelde voor het laten nemen van een foto. Op het zuidelijk eiland van Nieüw- Zeeland kan men zijn schaduw enorm vergroot op de wolken ge projecteerd zien. De Nieuw Zeelanders, die dit trucje Van licht en kleuren willen 'zien, be klimmen in de namiddag de Mount Ber- hard bij het havenstadje Akaroa. W. R. Curry uit Akaroa beklom op een zeker dag om ongeveer vier uur des middags de berg. De haven werd door een dikke mist aan het oog onttrokken. Op de top zag Curry zijn schaduw, om ringd door een regenboog, aan de oost kant van de bergketen. Hij wuifde* met rijn arm om te zien of het zijn schaduw Was. Een lange vage arm wuifde terug. Dit fenomeen staat bekend als het -.spectrum van de Broeken" naar de Brockeberg in Duitsland, waar het in 1780 voor het eerst opgemerkt werd. De ?on en de w-olken moeten zich op de Miste plaats bevinden en degene, die *ijn schaduw geprojecteerd wil zien, Moet boven op een berg staan. In het Russische blad „Sovjet-Molda- vië" werd dezer dagen een beroep gedaan op winkeliers e.d. om wat doorzichtiger te zijn met de reclame teksten in hun etalages. Zo nu en dan deroorzaken deze veel gelach. j In dit verband noemde het blad het Seval van een burger, die zijn dokter gezocht en hem een attest verzocht, d'aarin verklaard werd, dat hij een ^hormale hals" had. De dokter begreep iet, waarvoor hij dit attest nodig had, ÏJtdat eenVriend hem een etalageraam zien met het volgende opschrift: r araffine-olie wordt niet verkocht aan 1 - - V aiXlfltf-UiJC WUIUI xxxx-v VV-. "hreers met nauwe halzen." Het opschrift was natuurlijk bestemd voor burgers, die met flessen met nau we halzen kwamen, die veel gemors veroorzaken. Voor de kunstenaars, die de 12 beste ontwerpen voor de nieuwe bron zen deuren van de St. Pieterskerk hebben ingezonden, zal een nieuwe wed strijd worden uitgeschreven. De twaalf kunstenaars, die in Maart een gouden medaille voor hun ontwer pen ontvangen hebben, werden uitge nodigd verdere details van hun ontwer pen aan het comité, dat de wedstrijd uitgeschreven heeft, voor te leggen. Ter dekking van hun kosten zullen zij ieder een bedrag van 250 dollar krijgen. De winnaar van de tweede wedstrijd zal een verbintenis met de autoriteiten van het Vaticaan moeten aangaan voor het maken van beide deuren. Voor het geval men niet tot een accoord kan ko men, zal de eigenaar 860 dollar krijgen voor elke deur. De modellen, die vóór 31 Mei 1949 op het Vaticaan moeten zijn, zullen eigendom blijven van de Heilige Stoel. Het achtste internationale congres voor entomologie te Stockholm, dat door 500 deelnemers uit alle windstreken werd bijgewoond, heeft zich een week lang beziggehouden met de studie van verschillende problemen over het leven der insecten. De con gressisten bezochten daarbij het Zweeds museum voor natuurlijke historie en andere instellingen. Na het sluiten van het congres zijn vele deelnemers stu diereizen door Zweden en Lapland gaan maken. De trouwe lezers van de avontu ren van Eric de Noorman zullen het vol gende zeker interessant vinden. Prof. Martin Hering uit Berlijn wees erop, dat als een bepaald insect op ver schillende plaatsen gevonden wordt, 'dit feit meestal op een overeenkomst tussen deze beide plaatsen wijst. In dit verband bracht dr. Rene Malaise de overeenkomst naar voren tussen de insecten, die in Zuid-Amerika en Afrika leven en zeide, dat de oude legende van het verzonken Atlantis meer dan een loutere legende moet zijn en dat de beide werelddelen eenmaal door een strook land moeten zijn verbonden geweest. Deze gebeurtenissen zijn slechts voor beelden. De lijst van overvallen is aan zienlijk langer en geeft de pessimisten gelijk, dat er met een nederlaag in Gram mos geen einde aan de oorlog zou ko men, indien de overwinning van het leger niet volkomen zou zijn. Om twee redenen is zij dit niet: omdat Markos de mogelijkheid had een deel van zijn troepen naar Albanië over te brengen en omdat het hem gelukte met andere eenheden het door de Griekse troepen bezette gebied opnieuw te infil treren. Gevolg was de opening van een serie acties samen met de in het binnen land schuil gebleven rebellen: tot ern stige beproeving van het Griekse moreel. De evacuatie van rebellen naar Alba nië staat vast. Albanië, misschien be vreesd voor internationale gevolgen, heeft de aanwezigheid van een goede wil trachten te suggereren door een deel van de rebellen onmiddellijk naar Grie kenland terug te zenden. Zo ontstond de gevaarlijke situatie in het Vitzi-gebergte (tussen Fiorina en Kastoria), waar de rebellen een nieuw bolwerk trachten te vormen. Aanvankelijk schreef men dit alleen toe aan een snelle tegenactie van Markos. Het grootste deel van de rebel len bleef echter in Albanië, waar het opnieuw kan worden uitgerust en een rustpauze kan hebben ha de zware af gelopen maanden. De nieuwe infiltratie heeft in Griekenland opnieuw het besef wakker gemaakt, dat de oorlog niet kan eindigen zonder een volledige sluiting van de grenzen. Twee maanden geleden heeft de regering een desbetreffend ver zoek aan de UNO gericht, maar tot dus verre bleef deze het antwoord schuldig. De Griekse pers is over deze houding allesbehalve te spreken en heeft de be dreiging geuit, dat de Griekse troepen de rebellen op Albaans gebied zullen achtervolgen om aldaar het hart van de opstand te treffen. Men rechtvaardigt een dergelijke actie bij voorbaat door te verwijzen naar het internationaal straf recht dat politie-autoriteiten het recht geeft een misdadiger te achtervolgen tot op naburig gebied. De Grieken hebben steeds beweerd, dat hun strijd er een is tegen bandieten en misdadigers. Velen, van de andere kant, betwijfe len of een sluiting van de duizend kilo meter lange grens, lopend door hoge, woeste bergen, in de practijk mogelijk is. Onder invloed van deze mening zou de regering aan Albanië onderhande lingen hebben voorgesteld over het staken van de hulp aan de rebellen met als Griekse tegenprestatie -een regeling van de kwestie van Noord- Epirus. Vanzelfsprekend wordt ook hier op critiek uitgeoefend, daar de onder handelingen niet rijmen met de gang bare opvatting, dat de oorlog van de rebellen meer dan een nationale een in ternationale strijd is, waarin Albanië handlangers-diensten bewijst, maar geen zelfstandige rol speelt. Naast deze critiek op de UNO is er in de Griekse pers sinds Zondag een anti-Britse stemming waar te nemen door de sensationele verklaring van de Amerikaanse generaal van Fleet, dat b(j de buit in Grammos Britse munitie is gevonden. Dit feit op zich is niets bijzonders. Van iedere tien re bellen hebben er zeven Engelse wa penen, die tijdens de bezetting aan de EAM werden geleverd. De thans ge vonden munitie is echter van een Britse mitrailleur van 1946, d. w. z. „van een zó nieuw model, dat het in het Britse leger zelf nog niet in ge bruik is genomen. De Britten konden weinig anders doen dan onmiddellijk een speciale afgevaardigde naar Gram mos te zenden voor een onderzoek. In Athene verdiept men zich intussen in de vraag, waarom generaal van Fleet deze verklaring aflegde, waarva - hij toch verwachten kon, dat zij sterke reacties teweeg zou brengen. Het jongste verleden hee't te veel ver rassingen opgeleverd om een concreet ant woord te wagen op de vraag, welke kansen de rebellen hebben. Generaal van Fleet meent (in tegenstelling met drie maanden geleden), dat het moeilijk is de rebellen te overwinneh en dat het oorspronkelijke operatie-plan gewijzigd moet worden. Ge neraal Kitrilakis gelooft niet aan een spoedig emde van de strijd, terwijl minis ter Stratos verklaarde dat ..de oorlog nog niet is afgelopen, maar het leger tegen De cember zijn zuiveringstaak beëindigd zal hebben". De mededeling van Marshall in Washington, dat een „blijvende nederlaag" moeilijk bereikt kan worden, heeft hier in Athene echter enige bevreemding gewekt evenals die korte Amerikaanse mededeling, dat de Amerikanen nu (na de Grammos- operaties, waar ze zo nodig waren) zware bommenwerpers aan de Griekse luchtmacht gaan leveren. „Mosterd na de maaltijd", schreef een Grieks blad. De kansen van de rebellen zonden mi niem zijn, indien deze zouden afhangen van eigen mogelijkheden. Zolang de opstan delingen echter niet volkomen van htm buitenlandse verbindingen worden afge sneden of hun een terugkeer naar Grie kenland niet onmogelijk wordt gemaakt, kan de strijd voortduren De rebellen hebben geen enkele reden deze te staken, daar hun geen genade wacht. In Athene betekende de overwinning in Grammos een herleving van de politieke strijd. Er was zó vaak beweerd, dat een verovering van het massief het einde van de oorlog zou zijn, dat zowel bij de rege- rlngs- als bij de andere partijen meteen stemmen opgingen om de politieke wapen stilstand tussen de partijen te beëindigen. Alleen de sociali^ische Papandreoe achtte een strijd tegen al regering overbodig om datdeze zich zelf reeds sinds lang ver oordeeld had". De.meningsverschillen kwa men snel weer haar voren. Omdat de populisten onder Tsaldaris nooit van onder handelingen met Markos hadden willen weten (in tegenstelling met de liberalen onder Sophoulis) en zij dus de grootste eer van de overwinning wegdroegen, trachten de liberalen nu door een clemente houding ten opzichte van de in los verband opere rende rebellen het oorlogsmoede, naar rust verlangende Griekse volk te beïnvloeden. Premier Sophoulis heeft eventuele moei lijkheden willen voorkomen door het par lement met grote vacantie naar huis te sturen met de mededeling dat voortaan alle krachten moeten gericht worden op een zuivering van de Peleponnesos. De ergste spanning was amper voor bij of er kwam een nieuwe wrijving over de vraag, wie Griekenland op de aanstaande algemene vergadering van de UNO moet vertegenwoordigen. De "4 -t Een Grieks soldaat op wacht in het.Grammos-gebergte, waar de strijd nog niet geheel gestreden is. (6 Ze meende heel in de verte de schroe ven van de Blauwe Pijl te horen ron ken. Haar ogen dwaalden af naar de schakelaars, waarmee de lichten op het veld werden aangestoken ep vandaar naar het gezicht van G. A. Hij was' niet bleek geworden en keek ondoorgronde lijk voor zich uit. Zijn blik was strak op de schakelaars gericht. Het kortegolf toestel siste opeens heel scherp en dan klonk de rustige stem van de piloot in de Blauwe Pijl. Negen en negentig voor Kinley. Het klonk zo luid, dat het toestel er van trilde. Ga verder, Tom, klonk het als van ver weg uit Kinley. Hoe staat het er nu mee. Tom?" Waarom brandt het licht op de ranch niet? Brandt het niet. Weet je dat zeker? Ik zie het niet. Ik ben onder de wolken od tweehonderd voet. De wol ken hangen zowat driehonderd hoog. De mist wordt dikker. Ik ben in de vallei, maar ik zie geen lichten. Weet je zeker, dat je doe goede vallei hebt? De stem van de man ln Kinley klonk angstig. Ja. Ik kan Camelback en Blue Weet je zeker, dat je de goede vallei. Roep de ranch nog eens op. Goed! Blijf aan het toestel. Ik bel de ranch weer op. Laura hoorde de man in Kinley tus sen elk woord naar adem hijgen. De telefoon begon te bellen. Afblijven van die telefoon! snauw de Jill meteen. Gerald Axton deed een stap naar de schakelaars toe. Laura viel bijna flauw van schrik. Ze hoorde duidelijk het ronken der motoren. Ze kneep haar na gels in haar handpalmen en beet zich op de lippen. Jack zette de fles op het radiotoestel en nam de telefoonhoorn op. Hoe staat het leven? vroeg hij spot tend. Wat zegt u, meneer? Een pauze. O, zeker, meneer. Ja ja zeker, me neer. Ik zal er dadelijk voor zorgen, meneer. Dag meneer. Hij hing de hoorn op. Wat was er? vroeg Jill. O, 'n vent, die wou weten, waarom de lichten nog niet aan waren. Hij wou, dat we ze in vredesnaam aan zouden steken. Dat was alles. Wat voor lichten? Weet ik het? De lichten voor het landingsveld, hier, zei G. A. bedaard. Kan ik.... kan ik gaan zitten? vroeg Laura hijgend. Wel zeker, kind, zei Jack, de fles opnemend. Ga zitten en drink eens. Ja, dat is misschien wel goed, hijgde ze. Een transcontinentale vliegmachine, de Blauwe Pijl, wil proberen hier te landen, zei Axton zo rustig mogelijk. Naar de maan ermee! grauwde Jill. Het geluid der machine verdween nu lets in zuidelijke richting. De man in Kinley zei gejaagd: Tom, het is in orde. Ze zijn zo da delijk aangestoken. Hij draait ze op dit ogenblik aan. Nu moeten ze op zijn. Zie je ze, Tom Neen?, ze zijn nog niet aan. Grote goedheid, ze moeten aan zijn, Tom! Dan zit je in de verkeerde vallei. Weet je zeker, dat je in de goede vallei bent? Ja. En de lichten branden niet. Bel nog eens op. Maak je niet overstuur, zei Jack. Maar hij heeft passagiers aan boord, zei G. A. rustig, en die zullen verongelukken als onze landingslichten niet aan zijn om de piloot de weg te wijzen. Hij kon niet in Kinley of ergens anders landen wegens de mist. Hier is de enige plek, waar hij kan landen. En hij heeft zo goed als geen benzine meer. Weer begon de telefoon te rinkelen. Jack schonk er in het geheel geen aandacht aan. Hij boog zich over Laura heen en hield plagend zijn hoofd om laag, om haar in de ogen te kunnen kij ken. Maar kindje, je ziel beslist bleek. Kom, neem een flinke slok whisky. Hij duwde haar de fles in de hand. Laat hem maar ergens anders landen, zei Jill. Ik heb hier op het ogenblik geen vliegtuig nodig. Schat, hebben we nu wel een vliegtuig nodig? Jack keek nadenkend Voor zich. Van wie is dat vliegtuig? Van de Sovereign Airlines Maat schappij, zei Axton langzaam. Een pas sagiersvliegtuig. Het veld hier is het enige terrein, waar het kan landen. Dat ze met de benzine, die ze nog hebben, kunnen bereiken. Als we die lichten niet opdraaien om hun te laten zien, waar het terrein ligt, ipaakt de piloot brokken en zullen de passagiers omko men. De telefoon maakte een wanhopig lawaai.. Laat maar bellen, snauwde Jill, ze moeten maar zien, ergens anders te lan den. We moeten hen 'hier niet hebben. Gerald Axton deed een stap naar de schakelaars toe. Het bandietenmeisje schreeuwde. Blijf daar staan, praatjesmaker! Laat maar waaien, zei Jack genoe- gelijk, laat ze een voorbeeld nemen aan Lindbergh. Die had ook geen lich ten nodig om te landen. Laura nam een grote teug whisky. Zij verbrandde haar mond en keel en moest hoesten. Snikkend zei ze: Al die mensen zullen doodvallen als die lichten niet worden aangedraaid. Toe, draai ze toch aan. Daar boven die tafel zitten de schakelaars. Door het raam zag ze opeens, heel ver naar het zuiden, een zwakke, witte lichtschemer. Het vliegtuig liet een lichtbom vallen. Ze zag de mist door de vallei komen aanrollen in dichte wolken. Jack stond naar LaurS te kijken, als dacht hij over haar woorden na. Je pent wel een keurig nummer, jij! zei hij op vertrouwelijke toon. Wat zou je ervan zeggen, als we eens een paar eieren klutsten? Kom nou, kindje. Toe, jammerde Laura, draai die lichten toch aan! Onzin!" bromde Jill. Maar toch stond ze naar de steeds rinkelende tele foon te staren. Jack, snij die draden door! beval ze opeens. Oké! Is gouverneur Pruden niet in dat vliegtuig, vroeg Jill opeens. Ja, zei G. Axton. Dan hoop ik, dat hü zijn ellendige nek breekt! De verwijderde witte lichtschijn ver flauwde. G. A. balde de vuisten. Hij hield het hoofd gebogen en zijn kin stak ver naar voren. Plotseling werd zijn ge zicht geel en groen van woede. Jack had een zakmes genomen en was bezig de telefoondraden stuk te maken Het gerinkel hield plotseling op. De man in Kinley zei hijgend: De telefoon van de ranch is onklaar ge raakt. Branden de lichten nu? liberaal Venizelos betichtte Tsaldaris ervan alleen naar Parijs te willen gaan. Deze vindt zichzelf het meest capabel om zijn land te vertegenwoordigen, daar hij zich sinds twee jaar met de onderhavige kwesties heeft bezig ge houden. Enige bladen hebben nu ge opperd de zaak wordt er nog inge wikkelder door dat alleen Sophoulis het nodige prestige heeft om Grieken- lands stem te ïaten horen, wanneer de Griekse kwestie ter sprake komt. De strijd en overwinning in Grammos hebben als tastbare resultaten gehad, dat het bolwerk van Markos in Griekse h'anden is en aan de rebellen zeer zware verliezen aan manschappen en mate rieel werden toegebracht. Daar de over winning echter niet aan alle hooggespan nen verwachtingen heeft beantwoord en de rebellen nog niet aan 't einde van hun krachten blijken, wordt het moreel nu dubbel zwaar op de proef gesteld. Er zal nog, heel wat moeten gebeuren voor de oorlog tegen de communistische rebellen werkelijk geëindigd is. (Vervold van pao. 1) Ontegenzeglijk is het een simplis tische mening, dat er zonder voorschrif ten en overeenkomsten ook een nieuwe geest over de mensheid zal komen. Maar het is een mening, die met kracht wordt verkondigd en ook in de prac tijk veld wint. Reeds nu zijn er jon geren, die openlijk hun afkeer te ken nen geven van alle politieke, sociale en culturele bemoeiingen en heel die nut teloze rompslomp willen vervangen door een diepbeleefde christelijke geest. Men kan natuurlijk zeggen, dat zoiets wel zal overgaan. Als de heren met het harde leven kennis maken en hun kop stoten, zullen zij wel wat anders zeggen dan schietgebedjes. Mdhr zo eenvoudig is het niet. Want degenen, die dit ver kondigen, zijn niet zij. die door een soort geestelijke traagheid ervoor te rugschrikken zich in te werken in de vele dingen, die nodig zijn om op een bepaald gebied deskundige te worden. Juist zij, die al hun aandacht besteed hebben aan het papierpaleis, waarin men de mensheid van heden wil laten samenwonen, vinden het een voze con structie en zij vluchten er uit weg. Zij keren het de rug toe en verkondigen, dat zij niets anders meer willen doen dan goed katholiek zijn. Is zoiets alarmerend? Integendeel. Als degenen, die dit zeggen, tenminste we ten. wat katholiek-zijn is. En ook over het katholiek-zijn van ons geslacht en van ons voorgeslacht hebben zij een mening. Ook dat willen zij beter doen. Ons voorgeslapht bestond uit katholie ken van schuilkerken. Na de emanci patie hebben wij ons met alle ijver op de verovering van het publieke leven geworpen: wij deden aan politiek, standsorganisatie en geitenfokvereni- ging. Maar in de drukte vergaten we goed katholiek te zijn. Nu wordt het tijd, dat beide dingen gecombineerd worden. Niet door overal R.K. voor te zetten, maar door katholiek te zijn van binnen uit, door zijn roe ping te beleven in alle omstandigheden. De rest zal de mens dan cadeau gedaan worden. Wij zeggen niet. dat deze mening goed en toe te juichen is. Wij signale ren haar alleen. En als er, laten we zeggen over een jaar of tien, een ze kere moeheid optreedt, een weinig- laten-gelegen-liggen aan de dingen, die momenteel in het brandpunt van de belangstelling staan, dan moet men dit niet aanstonds aan het gebrek aan belangstelling toeschrijven, maar dient men eerst te onderzoeken, of het mis schien niet nagelaten wordt omdat men gewichtiger dingen te doen heeft, om dat men een kortere weg gevonden heeft naar hetzelfde einddoel. Mijnhardt's Zenuwtabletten helpen U er overheen. Na het tweede internationale congres van katholieke jongeren te Rome is bekend gemaakt, dat er een internatio naal bureau voor katholieke jongeren zal worden opgericht, dat zijn hoofd kwartier zal hebben in Rome. Het Britse troepenschip Dilwara kwam Donderdag aan in de haven van {Singapore met ongeveer zes duizend man versterking voor de Britse troepen, die tegen de communistische benden op Malakka opereren. William Hallam Tnck, de nieuwe di recteur van de internationale vluchte lingenorganisatie (I. R. O.) heeft alle landen om edelmoedige hulp verzocht, teneinde in de komende twee jaar 800.000 vluchtelingen een onderdak te verschaffen. Generaal Franco zal volgens berich ten uit Madrid in October een officieel bezoek brengen aan Portugal. Waar schijnlijk ziillen het vriendschapsver drag van 1939 en het Iberische verdrag van 1942 vernieuwd worden. Het onder Britse licentie verschijnen de blad „Sozial Democrat" heeft ver- rlaard, dat 500 arbeiders in een geheime fabriek te Schwerin in de Sovjet-zone bezig zijn Duitse artillerie-munitie weer op scherp te stellen. Volgens het blad zouden in de afgelopen dagen vijftig duizend 88-millim eter-granaten zijn ge repareerd en per trein naar onbekende bestemming zijn vervoerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | | pagina 3