Met grote snelheid naar basis voor
West-Europa's verdediging
MC VI HOOPMAN- DE GEHEIMZINNIGE BRON
HET DOMEIN DER VROUW
Niet eens met
Cominform
ER ZIJN NIEUWE PUNTEN,
N
Hoe eet de „werkende vrouw
SCHUDT UW
LEVER WAKKER
AFLEIDINGS
MANOEUVRE
Verpaupering van
overheidspersoneel
BUITENLANDS OVERZICHT
fü$ic0
Geen feest,
geen ruzie
2337 gedetineerden nog
niet berecht
9ft,?wi55«L
Onafhankelijke partij
voorbereid
maar er is niet veel textiel
maar
WOENSDAG 6 OCTOBER 1948
PAGINA
Last van zenuwen?
NIEUWE DEMONSTRATIES
IN ENGELAND
Nederlands Gezant bij H. Vader
Oostenrijkse gezant benoemd
im een week tijd, waarbij men Eisenhower, Bradley en vooral
I n ruim een week tijd, waarbij men
letterlijk iedere dag een stap verder
kwam, is een stevige basis gelegd
voor de verdediging van het Westen in
óe vorige oorlog, toen Frankrijk zijn
kracht overschatte en Engeland eigen
lijk eerst een jaar te laat een oorlogs
macht begon op te bouwen en toen de
coördinatie tussen de Westerse strijd
krachten alles te wensen overliet, had
men een harde les geleerd.
„De West-Europese Unie is niet tegen
de Sovjet-Unie gericht," kon Bevin
vorige week Maandag, zonder de waar
heid geweld aan te doen, Vishinsky ver
zekeren. Voortdurend is immers van
een defensieve een verdedigings
unie gesproken. De Britse minister van
Buitenlandse Zaken maakte het dan ook
in het vervolg van zijn magistrale rede
in de algemene vergadering der UNO
duidelijk, dat de Westerse volken recht
op bescherming hebben als agressie
dreigt. Er is geen reden om uit de bui
tengewoon snelle coördinatie der Wester
se strijdkrachten 'n teken van onmiddel
lijk dreigend oorlogsgevaar te zien. De
voorbereidingen om 'n eventuele aanval
(voorlopig» het hoofd te bieden, kunnen
echter niet vroeg genoeg getroffen wor
den. Dit heeft ook Amerika laten we
ten, dat zijn hulp allereerst afhanke
lijk stelde van de instelling van een
gemeenschappelijk Westers verdedi
gingsstelsel, al zal men nog wel min
stens tot begin volgend jaar (als deze
zaak als punt één door de nieuwe volks
vertegenwoordiging zou worden be
sproken) moeten wachten, alvorens de
finitief medewerking wordt verleend. In
geval van nood zullen Amerika en Ca
nada echter zeker onmiddellijk bij
springen, maar dan moet er een eens
gezinde Westerse verdedigingsunie be
staan, In geval van een eventuele
Sovjet-aanval zal het Westen echter
naar alle waarschijnlijkheid, ook al zou
inmiddels een hecht verdrag met Ame
rika bestaan, de eerste slag zelf moeten
opvangen, daar de Amerikanen hun
krachten zouden moeten sparen om in
een verpletterende slag het Westen te
doen overwinnen. Amerika zal het uit
eindelijk moeten opknappen, want het
totale Westerse oorlogspotentieel is bij
dat der twee dominerende mogendheden
vergeleken maar heel gering. Maar het
minste wat West-Europa kan doen, is
goede wil tonen en de, zij het dan ook
schaarse, krachten tot het uiterste in
spannen. De benoemingen, die gisteren
officieel werden bekend gemaakt, zijn
veelzeggend voor' de structuur van het
Westerse verdedigingsplan. Er is dan
ook over de bezetting van enkele pos
ten heel wat te doen geweest en zelfs
ontstond de enigszins pijnlijke situatie,
dat de formele benoeming van de voor
naamste functionaris aan heel wat cri-
tiek onderhevig was voor zij officieel
werd bekrachtigd.
Montgomery kreeg de leiding. Het
is op het eerste gezicht wat
vreemd, dat de Amerikanen,
waarvan wij de eventuele redding zul
len moeten verwachten, straks in
eerste instantie met een man zullen
moeten samenwerken voor wiens ca
paciteiten zij in het verleden niet steeds
het grootste respect hadden. Amerika's
grote generaals uit de laatste oorlog
Eisenhower, Bradley en vooral Patton
konden niet steeds goed overweg met
Monty, zoals uit enkele recente bio
grafieën en dagboeken w'eer overduide
lijk is gebleken. De man, die zich voor
de Engelsen en voor een groot deel der
wereldopinie onsterfelijke roem ver
wierf door zijn grote manoeuvre tegen
Rommel in de Afrikaanse woestijn bij
El Alamein, is volgens enkele dezer
Amerikaanse miltiaire genieën, voor-'
al in de laatste phase van de oorlog,
niet steeds een tacticus van formaat
geweest. Hij*; is een groot soldaat, onte
genzeglijk, maar het schijnt hem aan
organisatievermogen te ontbreken. Deze
laatste eigenschap zou hij overigens in
zijn nieuwe functie niet op de laatste
plaats van node hebben. Generaal De
Gaulle, die zich zelf een groot militair
toonde, heeft bezwaren tegen de per
soon van Montgomery op zij .gezet om
vooral de aandacht te vestigen op het
feit, dat het centrum van.de Europese
verdediging buiten het Europese con
tinent en daarmee buiten de kern van
Europa (juist ook volgens de traditio
nele opvatting der Engelsen zelf) zou
komen te liggen. Frankrijk, zo merkte
de generaal terecht op, is veel meer het
hart van het oude werelddeel. Ten
slotte scheen men ook in Franse rege
ringskringen bezwaren te koesteren,
daar de eigenlijke aanstelling op Frans
aandringen vijf dagen werd opgeschort.
Toch keurden de Canadese en Ame
rikaanse militaire vertegenwoordigers,
zowel als dé Franse regering, Mont
gomery's aanstelling tenslotte goed. Of
schoon al de genoemde bezwaren ten
slotte niet zonder gewicht waren, had
men blijkbaar toch gegronde redenen
bij de oorspronkelijke voordracht te
blijven.
De leiding der Westerse defensie
moest in Engeland berusten. Men hield
daarbij o.a rekening met de mogelijk
heid, dat de Britse dominions tot steun
aan het- Westen - zouden besluiten, het
geen wellicht bevorderd kon worden
door de Westerse defensie onder Britse
leiding te brengen.
Voorts had men van Amerikaanse zijde
reeds toegezegd, wel bereid te zijn Enge
land van grote leveranties materiaal
voor zijn wapenindustrie te voorzien.
(Men was huiverig Frankrijk te veel
wapens te verschaffen, uit vrees, dat
deze bij een communistische omwente
ling feitelijk in handen van de vijand
zouden vallen.)
En dan, tenslotte is Engeland een
eiland, hetgeen ook een argument vóór
de vestiging der centrale aldaar inhoudt.
Al zou een eventuele oorlog met de
meest verreikende wapens worden ge
voerd, toch zou deze geïsoleerde ligging
Engeland voor een vijandelijke bezetting
kunnen vrijwaren. De chef moest dus
een Engelsman zijn. En voor de Engel
sen is Monty nu eenmaal soldaat num
mer één, dus moest op hem wel de eer
ste keus vallen.
Generaal De Lattre de Tassigny heeft
zich als opperbevelhebber van het Éér
ste Leger in de laatste periode van de 2e
wereldoorlog grote roem verworven,
Een Fransman zou de landlegers moeten
leiden, dat lag voor de hand en stond
van het begin af aan vast. (Engeland
heeft nooit sterke landstrijdkrachten ge
had. Het hoopt straks met 44 millioen
inwoners een leger van 150.000 man op
de been te brengen.) Dit wapen is echter
Frankrijks historische trots.
Een R.A.F.-maarschalk scheen wel
voor alle partijen de aangewezen man
om de leiding van de luchtmacht op zich
te nemen. Engeland was bovendien reeds
een week te voren (met België op de
tweede plaats) aangewezen om de lei
ding te nemen van de vliegtuigenpro
ductie.
Meer verwondering (vooral in Britse
kringen) heeft de aanstelling van een
Fransman voor de vloot gewekt; wellicht
tevens min of meer een compensatie voor
het feit, dat 'n Brit algemeen opperbe
velhebber der drie wapens werd. De be
noemde admiraal is in feite echter slechts
een coördinerend adviseur, waardoor
zijn functie essentieel van de andere is
onderscheiden. En als het er op aan
komt, zal de Britse vloot op eigen gezag
mogen opereren, hetgeen als men weet
wat de vloot voor de Britten betekent,
men zich ook moeilijk anders zou kun
nen voorstellen. De grondslag is gelegd.
West-Europa zal zich weren. Amerika
kreeg een bewijs van onze eerlijke wil
eerst zelf alles te doen wat in onze
macht ligt.
De Zwitserse Nationale Vergadering
heeft met 136 tegen 7 stemmen het be
sluit der regering tot toetreding van
Zwitserland tot het plan-Marshall goed
gekeurd.
_DE MILITAIRE VERHOUDINGEN IN EUROPA
L 15.00
78.000
BgfTTfNNIÉ
L 405.000
V 144000
Lm255.000
OWJET UNIE
L 1000.000
r 550.000
Lm 450.000
ole
L 300,0
LI65.000
tXXXi SOWJET UNir
SOWJET ZONES
SOWJET INVLOEDSFEER
AMERIK, INVLOEDSFEER
v ffl 44nU1 ">»n»«h.
V VLOOT
Lm luchtmacht 14
FRANKRIJK
1111JI Hl
L 480.000
V 56.000
Lm 77.000
TENRI
WITS
L 65.000
BEWAPENING VAN DE GROTE VIER
LE6ER-*anUi
ZUID SLAVIE
L 45.000
IsOWJKTUNIg 3^
L 60.000
URKIJE
IFRANKRIJK sotvwl
LUCHTMACHT - aantal vliegtuigen
L 650.000
GRIEKENLAND
IVER.STATfeN'
M.QOO
0 FRANKRIJK 1.000
»SS2jV.PELT
Gerieflijke gevangenis - Het nut van de Franse mijnstaking -
Londense Society in opschudding Het Japanse
keizerlijk paar in het gedrang
De vier Duitse generaals, veldmaar
schalk Walter von Brauchitsch,
veldmaarschalk Karl Rudolf von
Rundstedt, veldmaarschalk Fritz Erich
von Manstein en kol. gen. Adolf Strauss,
die alle vier op hun berechting als oor
logsmisdadigers wachten, hebben een
brief geschreven, waarin zij dank zeggen
voor de gunstige omstandigheden, waar
onder zij hun gevangenschap doorbren
gen.
De brief werd ontvangen door briga
de-generaal Ridley Thomson, de bevel
hebber van de Britse troepen in het ge
bied van Hamburg.
In de brief werd gesproken van de
ridderlijke houding van brigade-gen.
Ridley Thomson, die hun een dergelijk
geriefelijk verblijf had verschaft.
De gevangenen zijn ondergebracht in
een afzonderlijk blok van het hospitaal.
Zij zijn vergezeld van hun echtgeno
ten, dre ofwel in hetzelfde blok of in een
aangrenzend gebouw wonen. Het blok
wordt bewaakt door Britse soldaten, be
wapend met een pistool.
Iedere gevangene heeft een eigen ka
mer. Zij hebben normale bedden met
zachte blauwe dekens. In elke kamer
ligt een kleed, terwijl er voorts een
nachtkastje, een tafeltje, een leunstoel,
spiegel en warm en koud stromend wa
ter is. Er zijn verscheidene badkamers
in het blok. Als een voorzorgsmaatregel
tegen zelfmoord hebben de deuren geen
sloten.
De eetkamer is eenvoudig maar ge
zellig gemeubeld in de typische stijl van
een Britse officers-mess. Er is voorts
een zitkamer met leunstoelen, tafeltjes
en een radio. De vrouwen van de vier
gevangenen kunnen gezamenlijk met
haar echtgenoten eten. Zij zijn vrij te
komen en te gaan wanneer zij willen.
Brigadier Thomson verklaarde, dat er
meer comfort in het blok is dan in som
mige Britse verblijfplaatsen voor hoge
militairen.
Zelfs een staking kan soms haar nut
hebben. De algemene staking in de
Franse kolenmijnen betekent voor
2000 paarden, dat zij het daglicht weer
zien en nu de hele dag in de wei
De regering heeft, indachtig aan ver
leden jaar, toen vele mijnpaarden
honger en dorst gestorven zijn, de paai
den naar boven laten halen, toen de sta
king eenmaal geproclameerd was.
Onder normale omstandigheden moet
een paard ziek, gewond of dood zijn om
weer boven de grond te komen, wan
neer het eenmaal in een mijn is terecht
gekomen.
„Toen zij pas boven de grond waren,
knipperden zij met de ogen en krabden
zenuwachtig met de hoeven over de
grond, maar toen zij eenmaal aan het
licht gewend waren, begonnen zij te
steigeren en maakten allerlei capriolen,
net als kinderen," zei Joseph Despres,
een Franse boer, die 180 paarden als gast
heeft op zijn boerderij in de buurt van
Lille.
Zij zullen geblinddoekt moeten wor
den als de staking afgelopen is en zij
Weer aan het werk moeten.
De Londense society weet niet meer
hoe zij het heeft. Terwijl prinses
Margaret in Schotland op vacan-
tie was werden de twee jongelui, die
beiden als toekomstige echtgenoten
Van de prinses in aanmerking zouden
komen, de markies van Blandfoid en de
hiarkies van Milford Haven, herhaalde
lijk in gezelschap gezien van een andere
Londense society-schone, de Amerikaan
se Sharman Douglas, dochter van de
Amerikaanse ambassadeur in Londen.
Prinses Margaret zelf is een vriendin
van Sharman Douglas en het heeft de
afgelopen weken veel opzien gebaard,
dat Sharman nu eens gezien werd in
gezelschap van de markies van Bland-
ford en dan weer in dat van de markies
van Milford Haven.
David Milford escorteerde Sharman
naar een bal in de Albert Hall en en
kele dagen later werd Sharman gezien
met Tony Blandford in een bioscoop,
waar ze arm in arm zaten.
Enkele dagen later toen Sharman
buiten adem was van het typewerk en
stenograferen op de ambassadeschool,
ging zij wederom uit, ditmaal met Mil
ford Haven.
Ondertussen verliet prinses Margaret
met haar ouders Balmoral Castle en
begaf zich naar de hertog en hertogin
van Buccleuch, die een 25-jarige zoon
hebben, de graaf van Dalkeith.
Donderdag komt Margaret weer op
Buckingham en zal over vier maanden
naar Australië en Nieuw Zeeland ver
trekken. Haar Amerikaanse rivale zal
binnenkort naar de States gaan en
wellicht niet meer terugkeren. De so
ciety wacht af
Een chocoladefabrikant in Buenos
Aires nam de politie in de arm
omdat hij klachten had gekregen
van klanten, die aangegeten bonbons
in de dozen hadden aangetroffen.
Een scherpzinnige inspecteur van po
litie nam een paar van de geschonden
bonbons mee en bracht ze naar de
tandarts van de politiekliniek. Deze
nam afdrukken van de tanden der em
ployés van de fabriek en vergeleek ze
met de tandenafdrukken in het zoete
spuL
Resultaat: 2 fabrieksmeisjes gearres
teerd. Zij nebben bekend, bij het in
pakken stiekum stukjes van de bon
bons te hebben afgebeten.
Joegoslavië gaat een nationaal monu
ment maken van de kelder, die
Tito tot hoofdkwartier diende tij
dens, wat het Joegoslavische persbureau
Tanjoeg noemt „het zevende offensief
van de vijand".
Vanuit deze kelder, die zióh in de na
bijheid van Drvar in Bosnië bevindt,
ongeveer 320 kilometer ten Westen
van de Joegoslavische hoofdstad Bel
grado, voerde Tito zijn nationaal be
vrijdingsleger tegen de Duitsers aan.
Rond de kelder zullen bomen worden
geplant en een betonnen trap zal naar
de ingang voeren.
De keizer en de keizerin van Japan
werden gisteren bijna onder de
voet gelopen bij wat bedoeld
was als eerste keizerlijke persconferen
tie voor geallieerde correspondenten in
Japan.
In een nauwe passage leverden tien
tallen Japanse en geallieerde fotogra
ven slag met ongeveer 2000 anderen,
onder wie correspondenten, om de kei
zer voor de lens te krijgen. Temidden
van de schreeuwende en duwende me
nigte wisselden de keizer en de keize
rin handdrukken met een zestal geal
lieerde verslaggevers. Er konden echter
geen vragen worden gesteld, omdat dc
officiële tolk was verloren geraakt in
de menigte, die op zeker ogenblik de
keizerin bijna onder de voet liep. Met
de hulp van een forsgebouwde functio
naris van het hoofdkwartier van gene
raal MacArthur slaagde het keizerlijke
paar er tenslotte in zich in veiligheid
te stellen.
29. Eric kwam, gezeten op de nek van de olifant, heel wat sneller vooruit. Ook
had hij geen last meer van aanvallen van wilde dieren. Meermalen zag hij een
wijde kat of een troepje wolven schuw terzijde sluipen bij de nadering van zijn
grote rijdier. Langzamerhand werd het landschap eentoniger. De bomengroei hield
op en de uitlopers van de bergen begonnen. Tenslotte kwam hij bij de bergpas
welke hem door Dzilah beschreven was en hier besloot hij afscheid te nemen van
zijn grote vriend. Na de olifant tot stilstand gebracht te hebben aan de rand van
een steile helling, liet onze prins zich vlug van de rug afglijden. Voor de laatste
maal gaf hij de olifant een paar handen vol brood, waarna hij zijn tocht te voet
voortzette. Als ten afscheid hief de olifant de slurf en liet een lang getrompetter
horen.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
Communistische groepen in West
Europa zouden, naar verluidt, voorbe
reidingen aan het treffen zijn voor het
stichten van een nieuwe groep, die geen
banden met de Cominform heeft.
Volgens de berichten zijn de vorige
week in Zürich communistische opposi
tie-groepen bijeen geweest om een on
afhankelijke communistische party te
stichten.
Besloten zou zijn over te gaan tot
de voorbereidende werkzaamheden voor
de stichting van onafhankelijke partijen,
te beginnen met Zwitserland, West-
Duitsland en Zweden.
De Zweedse communistische partij is
jn twee kampen verdeeld over de poli
tiek der Cominform, aldus A.P., en bij
de Zwitserse communistische leiders zijn
11 voor en 10 tegen de Cominform.
Naar in kringen van de centrale secre
tarie der Duitse socialistische eenheids
party verluidt, heeft het „zwarte con
gres der oppositionele communisten" uit
Oost- en Midden-Europa, dat veertien
dagen geleden te Dessau in het geheim
heeft plaats gehad en dat richtlijnen
heeft vastgelegd voor een communisti
sche politiek, die de nationale belangen
der betrokken staten op de voorgrond
plaatst, de Cominform aanleiding gege
ven in dezelfde stad een conferentie te
beleggen van communisten uit Oost-
Duitsland, Polen, Tsjechoslowakije en
Hongarye, die vasthouden aan de poli
tiek van Moskou.
Aan de conferentie zouden ook offi
cieren van het Sovjet-Russische mili
taire bestuur hebben deelgenomen. De
communistische partijen van Oostenrijk
en West-Duitsland waren, naar verder
verluidt, slechts door waarnemers ver
tegenwoordigd.
Dinsdag hebben communisten voor de
tweede maal gedemonstreerd tegen de
wervingscampagne voor de Britse strijd
krachten die Maandag is begonnen. De
demonstratie vond thans ook weer plaats
voor Mansion House in Londen, waar
Anthony Eden een grote menigte toe
sprak.
Toen Eden byna was uitgesproken be'
gonnen communisten, die zich tussen
het publiek hadden gemengd, luidkeels
te schreeuwen en strooibiljetten in de
lucht te werpen. Een van hen werd door
de politie weggevoerd.
ieuwe punten openen
voor de meeste vrou
wen (en ook mannen,
maar meestal zal de vrouw
wel de puntenkaart van de
man beheren) nieuwe moge
lijkheden. Wij zeggen, voor
de meeste vrouwen, want
het komt ook voor, dat
iemand in de winkel komt
om een stuk textiel te ko
pen, en nog over haar hele
kaart beschikt. Het geld
speelt de laatste tijd, bij de
aanschaf van nieuwe kleren,
een minstens even grote rol
als de punten.
Toen de vorige week Vrij
dag de punten èn de consu-
mentencredieten „uit" wa
ren en het tevens de eerste
van de maand was, kon men
de drukte dan ook wel be
speuren in de winkels, hoe
wel Vrijdag niet dè dag is,
omdat de rechtgeaarde huis
vrouw dan poetst en boent.
Zaterdag was het veel druk
ker, speciaal verdrong men
zjch in de grote klerenmaga-
zijnen om de mantels. Want
nu de mode gedecreteerd
heeft dat de rokken langer
moeten zijn, zit bijna iedere
vrouw met het probleem van
de te korte jas. En dus schaft
ze zich, als het even nodig is,
'n nieuwe, lange mantel aan.
Des te meer is het te be
treuren, dat het er met de
textiel op het ogenblik vrij
droevig voorstaat, er is niet
veel aanvoer van de confec
tiefabrieken, dus is er in de
winkels niet veel keus. Dat
ligt aan een heel samenstel
van factoren, maar, waar het
ook aan ligt, wij zitten er
mee. Want het kost eindeloos
veel meer .moeite en meer
tijd om iets goeds te vinden,
als de keus klein is, en de
huisvrouw heeft tegenwoor
dig haar tijd waarachtig wel
nodig. Men verwacht, dat het
successievelijk beter zal wor
den, het is inderdaad te ho
pen.
Bij de huidige situatie is
het echter raadzaam, om,
wanneer men in een winkel
iets ziet, waar het hart naar
uitgaat, het meteen te ko
pen, natuurlijk wanneer men
over de contanten beschikt.
Want als men Iets voorbij
gaat, kan men er zeker van
zijn, dat men het dan ook
meteen zijn neus voorbij
heeft laten gaan. Ieder zal
dit zelf al wel eens ervar®
hebben, en waarom zou men
zich een dergelijke teleurstel
ling nóg eens aandoen?
ASTRID
Vitgaansjaponnetje met zwart
■fluweel bovenlijf en zwarte
wollen rok in de nieuwe
nauw toelopende lijn.
V' s:
De „werkende vrouw", zij
dus die gebonden is aan vas
te werkuren, houdt alleen de
avonden over voor haar
„huishouding" de zorg voor
haar kleding en maaltijden,
soms ook nog voor het
schoonhouden van haar
kamer(s) en andere, buiten
haar gewone werk vallende,
dingen.
Steeds blijkt, dat de maal
tijden hierbij het eerst in het
gedrang komen. Dat is be
grijpelijk: wanneer men pas
laat thuis is, komt men er
licht toe om met een paar
sneden brood of een opge
warmd restje vlug zijn hon
ger te stillen. Maar goed is
het niet en zij. die hiervan
een gewoonte maken, onder
vinden er op de duur zeker
de weerslag van op haar ge
zondheid en werkkracht!
Iedere dag een vers ge
kookte, warme maaltijd, is
een heel gematigde eis voor
een goede voeding. Dit be
hoeft voor één persoon niet
Als voorbeeld laten wij
hier enige menu's Volgen:
1. Aardappelen, gestoofde
schelvis, appelmoes, wentel-
veel tijd te kosten, wanneer teefjes. 2. Aardappel-purée,
biefstuk, bietensla, custard-
vla. 3. Gort met tomaten, ge
bakken ui, sambal, yoghurt.
4. Stoofpot van aardappe
len, garnalen, bloemkool,
havermoutpap. 5. Stamppot
van rauwe sla, spiegelei, ma
caroni met boter en suiker
6. Tomatensoep, stoofpot van
witte kool, aardappelen, ge
haktballetjes.
Er is op gerekend, dat dez,
menu's op één warmtebron
bereid kunnen worden. Maar
wel is het gewenst, dat men
een hooikistje ter beschik
king heeft om het gerecht
dat reeds klaar is, warm te
houden.
men maar met overleg dg
menu's kiest en het werk
practisch indeelt.
Een tweede eis is: vol
doende variatie. Het is goed
om elke dag tenminste één
eiwitrijk gerecht (vlees, vis,
een ei, peulvruchten of een
bord pap of yoghurt) èn ver
se groenten en/of fruit bij
de warme maaltijd te ge
bruiken.
Wat de practische berei
ding betreft: groenten en
aardappelen kunnen, naast
elkaar, in één pan koken.
Peulvruchten of gort kun
nen, na 's ochtends even
voorgekookt te zijn, in de
loop van de dag in de hooi-
kist verder gaar worden.
Onze oude knecht Toon
tje, die levenswijze
man, over wie ik u al
eens eerder heb verteld, zei
eens tot me: „Toen de buurt-
1 bewoners ons moeder kwa
men vragen of het goed was,
dat ze een feest op touw zet
ten ter gelegenheid van haar
gouden bruiloft, antwoordde
ze: „Nee dank je. Ik houd
niet van ruzie." Misschien
klinkt dit antwoord niet erg
vriendelijk, maar het was
voor mij een bewijs aan wie
Toontje zijn simpele levens
wijsheid dankte. Want al zijn
we het er allemaal roerend
over eens, dat eendracht
macht maakt, toch weten we
ook wel, dat het spreekwoord
„zoveel hoofden, zoveel zin
nen" evengoed van kracht is.
En Toontje's moeder, die vijf
tig jaar lang in hetzelfde
huisje in dezelfde straat had
gewoond, was wijs genoeg
om te begrijpen, dat een
feestviering een feestcomité
zou nodig maken. Dat er ver
moedelijk al heel wat kra
keel zou zijn eer dat comité
gekozen was en dat waar
schijnlijk het eerste gevolg
van de keuze zou zijn, dat
een aantal buren, die zich
gepasseerd voelden, zeker tot
enige weken na het feest de
feestcommissie niet meer zou
aankijken.
Nu is dit voorbeeld mis
schien wat kras en natuurlijk
zijn er bewijzen te over van
buurtverenigingen en buurt
feesten, waar alles in pais en
vree verloopt, maar wij kun
nen er toch wel de les uit
trekken, dat menselijke ijdel-
heid en zelfoverschatting zo
veelvuldig verbreid zijn, dat
een gewetensonderzoek op
dat punt geen overbodige
luxe is. Voelen wij ons
ook niet gepasseerd, als
men een ander kiest voor een
functie, die wij zelf graag ge
had zouden hebben en waar
voor wij in alle beschei
denheid menen, dat wy
toch heel wat geschikter zou
den zijn geweest? Wij zullen 't
misschien niet zo openlijk la
ten merken als de mensen in
de buurt van Toontje's moe
der, die nu eenmaal tot een
soort behoorden, die haar ge
voelens graag duidelijk uit
spreekt, maar knaagt er niet
heimelijk iets in ons hart?
Och, als dit zo mocht zijn,
troost u dan met Toontje's
lijfspreuk: „Ik ben goed te
vreden. We kunnen niet alle
maal baas zijn."
op vragen van het Tweede Kamerlid
Burger (Arb.) betreffende het aantal
nog niet berechte politieke delinquen
ten, heeft de heer Wyers, minister van
Justitie geantwoord, dat het aantal nog
niet berechte gedetineerde politieke
verdachten op 1 September 2337 be
droeg. Dit wil dus zeggen, dat ongeveer
98 pCt. van de strafzaken van de poli
tieke delinquenten, die na de bevrij
ding in de be waringskampen werden
ingesloten, kon worden afgedaan.
Gelet op het massale karakter van het
onderhavige probleem, kan het nauwe
lijks bevreemden, dat er thans nog om
streeks tweeduizend politieke verdach
ten over zijn, die op hun berechting
wachten. De ook bij de bijzondere
rechtspleging behouden waarborgen
voor de rechtszekerheid staan een ver
dere opvoering van het tempo van de
berechting in de weg. Vrijwel niemand
wordt meer in bewaring gehouden
zonder dat de onafhankelijke rechter
daarover heeft geoordeeld.
In de ochtend van 5 October
heeft Z. H. de Paus te Castel Gan-
dolfo in particuliere audiëntie ont
vangen jhr. Mark van Weede, Ne
derlands gezant bij de H. Stoel.
en n zult 's morgens weer
kiplekker uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de
plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES
om die liter gal op te wekken en uw spijs
vertering en stoelgang op natuurlijke wijze
te regelen.
door George F. Worts
Vertaling: Herman Antonsen
25)
Wat is er dan verkeerd aan? vroeg
Rudd ontstemd.
Het klonk zo zelfzuchtig.
Och! Ik veronderstel, dat die stomp
tegen de wang van die jonge dame puur
altruïsme van je was, niet?
De telefoon belde weer en Jack haast
te zich te zeggen: Laat maar, dikkerd.
ik zal wel antwoorden. Hallo?
Wie?Covert?Ja. Hij wendde
zich om: Een vent uit Hollywood moet
u hebben, meneer Covert. Hij heet
Rossman, zegt hij.
Zeg maar, dat ik me te ziek voel.
Zeg, dat hij naar de maan kan lopen.
Zeg hem, dat hij ons contract wel kan
verscheurenIk ben kapottotaal
kapot!
Hij is.te ziek, meneer. Zijn facie is
voor z'n leven geschonden. Wat nou?
Och, loop naar de maan!... Juffrouw,
die nare man doet zo lelijk tegen
me!Nou, wat zeg je me daar nou
wel van?
Jack richtte zich tot alle aanwezigen.
De telefoniste vertelt, dat er een hele
hoop aanvragen voor dit nummer lig
gen van wel honderd verschillende
plaatsen. Best hoor, schatje, laat maar
horen. Ik zal ze allemaal opnemen.
Hallo? Wie?
Jack stond een poosje te luisteren.
Toen hing hij de hoorn op
Dat was de Western Union, Een
telegram voor Axton van een zekere
Barney.
Dat is mijn man. Wat is er? riep
Laura.
Een telegram uit Albuquerque. Hij
zei, dat het de hele weg naar Los An
geles snert was en dat hy nu naar de
hoeve vliegt.
Weer rinkelde de telefoon. Laura
rende erheen, greep de hoorn op en zei:
Neen, juffrouw, neen. Die zullen
we dadelijk wel behandelen. Maar dit
gaat om leven of dood. Geef me de
Western Union.
Zelma Tadema liet haar ogen van
onder tot boven over de wijnrode japon
van Laura glijden en keek dan met op
getrokken wenkbrauwen naar G. A Hij
was, samen met Pruden en Cowdray
bezig de tekst van het vrijgeleide óp
te stellen.
Een telegram, zei Laura, voor
■vliegtuig nummer elf-een-en-twlntig.
vliegveld Albuqferque, Nieuw Mexico,
per radio. Probeer niet hier te landen.
Nul nul. Keer naar Albuquerque terug
en bel de hoeve op. Gerald Axton.
Ze rammelde aan de haak.
Juffrouw! Geef me het vliegveld
in Kinley. Nog niet. Geef me eerst dat
vliegveld. Als Albuquerque opbelt, geef
die verbinding vóór alle andere door.
Het is heel dringend.Hallo, met het
vliegveld. Ja, met Axton Ranch. Wilt
u.... Neen, de lichten waren niet aan.
Het kon onmogelijk. Kan ik die vragen
niet later beantwoorden? Ik wil een
radiogram gestuurd hebben aan vlieg
tuig elf-een-en-twintig, onderweg van
Albuquerque hierheen. Wilt u alle sta
tions alstublieft waarschuwen, dat ze
vliegtuig elf-een-en-twintig meedelen,
dat het hier nul nul is? Dank u.
Laura reikte de hoorn aan Jack over
Hij zei:
Oké juffrouw. Ja, geeft u ze maar
door. In orde. Hé, meneer de gouver
neur, hier is iemand voor u!
Sam Pruden keek op van het vel pa
pier, waarop hij met bevende hand zal
te schrijven.
Nu niet, zei hij.
Ze zegt, dat ze uw dochter is.
Zeg haar dan maar, dat ik het best
maak.
Luister eens. schatje, zei Jack. Je
vader zegt. dat hij het verschrikkelijk
druk heeft op het ogenblik en dat hij je
opbellen zal, zodra hij klaar is.
Zou het zo goed zijn? vroeg Cow-
dray. Zal ik het even voorlezen?
Ja, antwoordde Jill. Lees maar
voor.
De secretaris van de gouverneur trok
aan zijn lange neus, schraapte zijn keel
en begon te lezen.
Aan allen, wie dit aangaat:
Houders van dit stuk, Jack Petrie
en Phoebe Mullhal, bekend als Jack
e? i en beschuldigd van roof en
plundering, ontvangen hierbij vergif
fenis voor al hun moorden, roverijen
11 andere misdrijven van welke aard
>yaarvan ze in deze Staat be-
■huldigd zijn.
Wettelijk uitvoerbaar
SAMUEL K. PRUDEN.
Gouverneur.
JiU knikte en keek G. A. aan,
Wat zeg je ervan, ouwe jongen?
is dat genoeg?
Het schijnt me toe, dat daardoor
alles gedekt is. antwoordde Axton.
Hebben we dus niet anders te doen,
dar, dat stuk iedere diender, die ons wil
aanhouden, onder zijn neus te duwen?
vroeg Jack. En kan hij ons dan niks
maken?
Dat is de bedoeling tenminste.
JiU trok Cowdray het stuk uit handen
en las het met een nijdig gezicht.
Okay! zei ze eindelijk.
Hoewel ze G. A. goed in de gaten
hield, kon Laura aan zijn gezicht of zijn
ogen toch niet zien, of hij pret had in
het geval, of niet. Ze begreep wel, dat
een dergelijk algemeen pardon iets on
zinnigs was en dat de gouverneur zowel
als Cowdray wisten, dat het onzinnig
was en aUeen kon dienen om deban
dieten te verraden. Ze vroeg zich af.
wat er wel gebeuren zou, als de politie
auto's aankwamen.
Jill stapte op de gouverneur toe.
Zeg eens. ouwe jongen, betekent
dit nu werkelijk ook, wat er staat?
Ik zie niet in, waarom niet. Het is
een volledige kwijtschelding. Het dekt
alles, wat jullie hebbeq uitgevoerd.
Ook die zeven kerels, die ik en de
vijf, die Jack heeft neergepaft?
Jazeker.
Opeens begon ze te grinniken.
Ouwe jongen, je hebt gelijk. We
zullen het nooit vergeten. Je bent een
fidele kerel.
Ze greep de whiskyfles, schonk zich
een beetje in en hield het glas omhoog.
Ik drink op jou, .praatjesmaker. Je
bent toch een fidele vent.
G. A. hief zijn glas op en antwoordde:
Ik drink op jou!
Hun blikken ontmoetten elkaar, ter
wijl ze dronken. JiU zette haar glas neer
en zei:
Ouwe jongen, misschien besef ]e
nog niet eens, wat dit stukje papier
allemaal voor ons zal doen. Het zal ons
een goede kans geven voor ons verdere
leven.
Geen aanrandingen en zo meer?
Verdraaid neen! Als de dienders
ons niet meer lastig vallen, kunnen we
een hee) eind komen. Met al onze
beroemdheid zullen we contracten kun
nen krijgen bij de film en de radio en
in de grote cabarets. Jack en JiU be
hoeven dan geen toer meer te maken
door de .tingeltangels in de oUevelden.
En dat dank ik allemaal aan jou, ouwe
jongen. Dat zal ik nooit vergeten
Meneer Covert, riep ze hem toe. wat
denkt u ervanzou ik deugen voor
de film?
(Wordt vervolgd)
(Vervolg van pag. 1)
Maar ook in de andere loongroepen
hebben de kinderrijke gezinnen het bij
zonder hard te verduren. Ambtenaren
met 5 kinderen die in 1940 een bezoldi
ging van 4000 en 6000 genoten, ont
vangen thans aan bezoldiging en kinder
toeslag resp. 45 en 40 meer. Doordat
het maximum van de kindertoeslag niet
is verhoogd komt de ambtenaar met
een grondsalaris van ƒ6000 (1940) en
vijf kinderen nog slechter uit dan zijn
collega die geen kinderen heeft, want
deze ontvangt (zie boven) 43%% meer
dan in 1940. Voor deze hoger betaalde
functies wordt naast behoorlijke vak
bekwaamheid veelal een middelbare
schoolopleiding geëist. Het is redelijk en
vanzelfsprekend dat deze ambtenaren
ook hun kinderen middelbaar onderwijs
laten volgen. Voor de grotere gezinnen
is dit bijkans onmogelijk als men in
aanmerking neemt, dat voor hen het
inkomen, gerekend naar de kosten van
noodzakelijk levensonderhoud, sedert
1940 met pl.m. 30 is gedaald.
Er is hier onzes inziens alle aanleiding
om op dit punt de gezinspolitiek met
kracht door te voeren en aandacht te
schenken aan door katholieke perso
neelsorganisaties geuite wens om de kin
dertoelage te doen toenemen naarmate
het aantal kinderen groter is.
De volksvertegenwoordigig maakt zich
op, om met de regering de Rijksbegro
ting voor 1949 te behandelen. Bij de be
handeling van de begroting voor 1948
van het departement van Binnenlandse
Zaken heeft de heer Dassen namens de
K.V.P.-fractie met klem de bel&ngen van
het overheidspersoneel bepleit; evenwel
zonder enig resultaat. Onze Tweede-Ka
merfractie zal ook thans aan deze hoogst
urgente zaak ongetwijfeld haar aan
dacht schenken. Moge zij er ditmaal in
slagen voor het overheidspersoneel
en in het bijzonder voor dat met grote
re en grote gezinnen effectieve ver
lichting van de vele en grote zorgen te
bereiken.
Dr R. Friedinger-Pranter, die tot ge
zant van Oostenrijk in ons land werd
benoemd, heeft gistermiddag in het pa
leis Noordeinde zijn geloofsbrieven aan
Koningin JuUana aangeboden.
De nieuwbenoemde buitengewoon ge
zant en gevolmachtigd minister var
Oostenryk was van 4 November 1946
zaakgelastigde van Oostenryk in ons lan<
