Wereldtoneel
D
ERIC DE NOORMAN- DE 6EHEIM2INNI6E BROM
s
A
Zeven jaar geëist tegen
Prof. J. van Dam
Wij noemden hem Jan Pudding
HET DOMEIN DER VROUW
Wat „DE" smaak is van
het publiek
V'
Communiqué van de
Consultatieve raad
Markos wordt niet
door UNO gehoord
om
op te zijn
T
OP DE BOTERHAM
HET GELUK
DE DWAZEN
Boekennieuws
„Goed" en „verkeerd"
Westen zal V.S. om
toetreding verzoeken
Niet zonder de kinderen
zegt mevr. Blankers
Clubkampioenschappen
zwemmen
WOENSDAG 27 OCTOBER 1948
PAGINA 3
Atlantisch pact
Gen. Schreiber naar het
Westen gevlucht
Pierre l'Ermite zestig jaar
priester
Vrouwen
trots
Engelse scheidsrechter bij
BelgiëNederland
IS MET
door JORIS JORISSEN
(Wordt veroolgdj
Maar Australië geeft de
moed nog niet op
(Informatiedienst inzake lectuur)
■t
Moskou speelt op winst
oor de hardleersen. in de wereld
heeft Vishinsky Maandag de les
nog eens duidelijk gerepeteerd.
Kort geformuleerd komt die les hierop
neer: er valt met de Sovjet-Unie niet
te praten, zolang zij op andere wijze
grotere voordelen kan verkrijgen. En
gezien de ontwikkeling, in de afgelopen
■weken is het duidelijk, dat een hand
haven der Berlijnse blokkade voorlopig
aan de Sovjet-Unie nog wel enige winst
kan opleveren.
Zij, die er op gerekend hadden, dat
de resolutie der zes kleine mogendheden
in de Veiligheidsraad de verzoening
tussen Oost en West en de oplossing van
de Berlijnse crisis zou kunnen bewer
ken, moesten wel rekenen op een vol
ledige ommekeer in de Sovjetpolitiek.
Immers, Moskou alleen zou verkregen
Voordelen moeten prijsgeven. De Sovjet-
linie zou n.l. onmiddellijk de Berlijnse
blokkade volledig moeten opheffen, ter-
Wijl dan tegelijkertijd besprekingen tus
sen de vier militaire bevelhebbers in
Berlijn zouden moeten worden geopend
over de invoering van de Sovjet-mark
in Berlijn. In duidelijker taal gespro
ken: de Sovjet-Unie zou eerst haar on
rechtmatig verkregen voordeel moeten
Prijsgeven en daarna als fatsoenlijk
land aan de conferentietafel rmvten
plaats nemen om op fatsoenlijke wijze
te trachten een robbertje te winnen. En
dit laatste wil de Sovjet-Unie nu uit
drukkelijk niet. Zij wenst voordelen te
behalen. Op welke wijze, dat doet er
niet toe. Zijn ze niet rechtmatig te be
halen dan maar onrechtmatig. Het on
rechtmatig voordeel in Berlijn is be
haald en dat zal de Sovjet-Unie nooit
Prijs geven. En rechtmatig ziet het
Kremlin niets te bereiken. De onder
handelingen tussen de Westerse gedele
geerden en Molotov in Moskou en daar
na de besprekingen tussen de militaire
bevelhebbers in Berlijn over de munt
hervorming hebben het voldoende be
wezen. En zou Moskou nu, na de Ber
lijnse blokkade, op een beleefd in het
kleed van een Veiligheidsraad-resolu
tie uitgedost, veKzoek van het Westen
ingaan om opnieuw besprekingen te gaan
beginnen met de wetenschap, dat het
Westen toch niet aan de Russische eisen
Zal voldoen?
Voor ieder moet het thans wel duide
lijk zijn, dat er geen sprake zal zijn van
een opheffing der Berlijnse blokkade,
indien het Westen niet aan deze eisen
voldoet, n.l. de invoering van de Sovjet
mark in Berlijn onder uitsluitende con
trole ♦an Moskou, de eenheid van
Buitsland en de terugtrekking van alle
bezettingstroepen. Dan is het Sovjetspel
Volledig gespeeld en zal de vijfde co
lonne in Duitsland niets meer hebben te
doen, dan het IJzeren Gordijn aan de
Bijr. te plaatsen. Dat is het uiteindelijke
doel en al lijkt dit, gezien de houding
der Westerse mogendheden, op het ogen
blik onbereikbaar, Moskou zal toch niets
prijsgeven, wat de weg daartoe kan
effenen. Want dit zou de grootste triomf
der Sovjet-diplomatie zijn. Zij zou de
Ruhr voor het Kremlin veroverd heb
ben en daarmee een wapensmidse, die
het op zou kunnen nemen tegen het
Amerikaanse productie-apparaat.
och Moskou streeft niet alleen dit
verre doel na. Er zijn kleinere
doelen, die de weg naar het gro
te doel helpen effenen. Die doelen zijn
o.a. het zaaien van verdeeldheid en
vrees onder de tegenstanders. Dit heeft
Vishinsky met zijn spel in de Veilig
heidsraad in elk geval bereikt: dat het
Westen de Sovjet-Unie vreest. Spaak,
Bevin en anderen hebben die vrees van
het Westen maar al te duidelijk ver
kondigd in hun redevoeringen. Tru
man kwam om redenen van verkie-
zingspolitiek tot het ongelukkige plan
om rechter Vinson naar Moskou te zen
den, wat indien het was uitgevoerd een
nieuw München betekend* zou hebben,
en de laatste resolutie der kleine zes, die
het niet waagde te spreken van bedrei
ging van de vrede en slechts sussende
geluidjes liet horen, klonk bijna als
een smeekbede tot de grote buur om
asjeblieft niet kwaad te kijken. Het ar
gument, dat het Westen niet gereed is
om een eventuele militaire aanval der
Sovjet-Unie te weerstaan, gaat niet op.
Indien Moskou werkelijk oorlog zoekt,
zou het verder gaan in eisen en daden
en zou het een andere toon hebben
aangeslagen in de debatten over ontwa
pening en atoomcontröle. Wat op het
ogenblik gebeurt, is niets anders, dan
wat Hitler in 1938 en volgende jaren
gedaan heeft: het afdwingen van con
cessies ^oor het aanjagen van vrees; het
steeds verdef terugwijken van de te
genstander in compromissen. Moskou
zal dit spel blijven spelen zolang het
kan. De huidige situatie in Berlijn is
daartoe het aangewezen uitgangspunt
en het Kremlin zal dat zolang uitbui
ten als het Westen met zich zal laten
sollen. Daarom denkt het er niet aan te
zwichten voor de thans gebruikte argu
menten. Daartoe zal noch een veroor
deling in de Veiligheidsraad, noch een
dergelijke uitspraak van de Algemene
Vergadering de Russische machtheb
bers kunnen bewegen, waarmede het
hele geharrewar voor de V. N. veroor
deeld is.
Slechts één middel is er om Moskou
tot rede te brengen en dat middel is
machtsvertoon. Terugslaan met dezelfde
wapens, die het Kremlin gebruikt. Dat
is de enige taal die men in Moskou ver
staat, zoals het de enige taal geweest
zou zijn, die Hitier verstaan zou heb
ben. Doch het Westen durft niet door
tasten en vermeit zich in toekomst
dromen als de Westerse Unie en het At
lantisch pact, terwijl het bovendien mo
gelijk blijkt, dat partij-belangen in de
V. S. op dit uiterst critieke moment bo
ven wereldbelangen gaan. En Moskou
haalt intussen de kruimels binnen. Doch
nu, niet over enkele jaren, is het de
tijd,om te handelen. Straks kan hande
len slechts oorlog betekenen. Doch het
lijkt haast alsof men bewust de spreuk
„l'histoire se répète" zich wil laten vol
trekken.
De Consultatieve Raad der ministers
van Buitenlandse Zaken van de vijf mo
gendheden, die het pact van Brussel
hebben ondertekend, heeft op de 25ste
en 26ste October in zijn derde periodieke
zitting te Parijs de beslissingen bestu
deerd, genomen door de vijf ministers
van Defensie bij hun besprekingen op 27
en 28 September j.l., meer speciaal de
beslissingen welke het bevel over de
strijdkrachten van de West-Europese
dnie betreffen.
De Raad heeft zijn goedkeuring ge
hecht aan de „richtlijnen, waarop de
verdedigingspolitiek van de vijf mogend
heden is gebaseerd binnen het kader
van het verdrag van Brussel en het
Handvest der V. N.", aldus een te Parijs
uitgegeven officiële bekendmaking.
De Raad heeft eveneens het vraag
stuk van de veiligheid in de Noor
delijke Atlantische Oceaan bestu
deerd alsmede de resultaten der be
sprekingen, die over dit onderwerp
in de loop van de zomer te Washing
ton gehouden zijn. Dit onderzoek
heeft doen vaststellen, dat omtrent
het beginsel van een defensief At
lantisch Pact en de stappen, die in
dit opzicht moeten worden gedaan,
in de schoot van de Raad volledige
instemming bestaat.
COP. HAP.tiN TOONDER STUCXO
47. Ogenblikkelijk herkende Eric de twee mannen. Het waren de dapperen van
Dzilah, waarmede hij vriendschap had gesloten toen hij nog in de ban van de oude
verkeerde. Zij waren niet verdwenen, omdat zij nog te kort hier waren. Wel merkte
Eric op, dat de mannen er nu veel ouder uitzagen.
„Wij zijn u dankbaar" sprak een der mannen. „Gij hebt ons gered van een
vreselijk lot. Jaren geleden stuurde Dzilah ons hierheen om het water van de
bron te bemachtigen. Wij zijn niet geslaagd en thans is de bron verdwenen. Wij
durven niet meer terug te Heren, daar Dzilah ons zwaar zou straffen! De beide
mannen raadden Eric en zijn gezelschap aan, niet terug te keren naar Dzilah, .daar
zij, volgens hen, een gevaarlijke tovenares icas vol boze plannen. „Zij zal tl
betoveren!" besloot de spreken Maar Eric lachte slechts en antwoordde: „Ik dank
u voor uw waarschuwing, maar wij hebben beloofd terug te keren en moeten dus
deze gevaren trotseren."
Paus Pius XII zal zelf het gebed voor
het H. Jaar dicteren. Het zal in alle
talen worden verspreid, om tijdens het
H. Jaar over alle kerken ter wereld te
worden verspreid. Dit gèbed zal waar
schijnlijk een smeekbede om vrede en"
om eenheid onder de christenen bevat
ten. A
(Van onze verslaggever)
Mr. M. H. Gelinck, procureur-fiscaal
bij het Amsterdamse Bijzondere Ge
rechtshof eiste Dinsdagavond zeven jaar
gevangenisstraf en ontzetting uit de
openbare rechten 'voor de tijd van 15
jaar tegen prof. J. van Dam, in bezet
tingstijd secretaris-generaal van het De
partement van Opvoeding, Wetenschap
en Cultuurvorming, beter tegen de man
^,die geen felle nationaal-socialist was,
maar die meende dat de zwendel een
uitwas van het systeem en die niet kon
komen tot erkenning van het feit dat de
zwendel de kern van het systeem was"
En dit oordeel van de procureur-fis
caal was dan een van de vele, die men
in de loop van dit proces over prof. Van
Dam kon horen uitspreken.
„In onderwijskringen noemden wij
De ministers van Buitenlandse Zaken
van. dc vijf landen der West-Europese
Ijme hebben besloten, de Verenigde Sta
ten te verzoeken deel te nemen aan een
Noord-Atlantisch pact voor wederzijdse
militaire veiligheid.
Aan het slot van een tweedaagse bij
eenkomst op het Franse ministerie van
Buitenlandse Zaken zijn de ministers
Van Buitenlandse Zaken van Groot-Brit-
tannië, Frankrijk, België, Nederland
en Luxemburg het er over eens gewor
den hun ambassadeurs in Washington
opdracht te geven dit plan in de naaste
toekomst op te nemen met de Ameri
kaanse departemenen van Buitenlandse
Zaken en Landsverdediging.
Van Britse zijde werd de verwachting
hitgesproken, dat er een conferentie van
Seven landen gehouden zou worden
de vijf Europese naties, de Verenigde
Staten en Canada die de details zou
den uitwerken van een overeenkomst
Voor Noord-Atlantische veiligheid.
Door Britse oppositie leed een Frans-
Belgisch voorstel om een West-Europees
raadgevend parlement te vormen de ne
derlaag. De Britse minister van Buiten
landse Zaken, Ernest Bevin, stemde er
echter in toe dit idee gezamenlijk met
de andere vier landen verder in studie
te nemen.
De conferentie besloot een commissie
Van vertegenwoordigers der vijf landen
te vormen, welke in de eerstvolgende
drie maanden de bevordering van een
grotere eenheid van Europa zal bestu
deren. De commissie zal in Januari, wan-
heer de ministers opnieuw bijeenkomen,
Verslag uitbrengen. Deze commissie, die
te Parijs zal bijeenkomen, zal bestaan
hit vijf Britse, vijf Franse, drie Belgische,
drie Nederlandse en twee Luxem
burgse gedelegeerden, die door hun res
pectievelijke regeringen, benoemd wor
den.
De Belgische Kamer van Volksver
tegenwoordigers heeft tijdens de gister-
hiiddag gehouden vergadering besloten
het voorstel van een liberaal Kamerlid
tot het instellen van een nationale com-
•hissie, die tot taak heeft een onderzoek
la te stellen naar de gedragingen van
de koning tijdens de bezettingsperiode,
la overweging te nemen.
Gisteren werd in het gebouw van het hoofdbestuur der P. T. T. in Den Haag
de televisie-commissie door minister Van Schaik geïnstalleerd. V.l.n.r. de heren
W. Vogt; Houweling (dir. gen. der P.T.T.); minister Van Schaik; minister
Rutten; mr. Van Rooy en prof. Kors O.P.
De politieke commissie der V.N., die
gisteren de Griekse kwestie behandelde,
heeft met 50 tegen 6 stemmen een Joego-
slavisch voorstel verworpen om gene
raal Markos te horen tijdens de debat
ten over de Griekse kwestie. Onder
oppositie van de Oost-Europese afge
vaardigden aanvaardde de commissie
een Amerikaans voorstel om een be
perkte gelegenheid tot spreken open te
stellen voor de regeringen van Joego
slavië, Bulgarije en Albanië.
Generaal Walter Schreiber, een voor
aanstaand lid in het leger van Von Pau-
lus, is naar de Westelijke sector van
Berlijn gevlucht.
Generaal Schreiber werd bij Stalin
grad gevangen genomen en werd later
lid van het „vrije Duitse leger" in Rus
land. Hij %ou een leidende rol moeten
spelen in de reorganisatie van de Duitse
politie in de Sovjet-zone en was een der
medewerkers van Von Seydlitz. Hij zou,
volgens het onder Amerikaans toezicht
verschijnende blad „Der Abend," in
Moskou in hetzelfde huis hebben ge
woond als Von Paulus.
Men is van mening, dat de vlucht van
Schreiber een spaak zal steken in het
wiel van de Russische bezettingsautori
teiten, die de politiemacht in de Oos
telijke zone spoedig wilden overdragen
aan de in Moskou getrainde vroegere
Wehrmacht-officieren, daar dezen blij
ken onbetrouwbaar te zijn.
Walter Schreiber was voor de oorlog
een erkend Duits geleerde en doceerde
aan de universiteit van Berlijn.
Mgr. Loutil, in de letterkunde bekend
als Pierre l'Ermite, zal 14 November
zijn diamanten priesterfeest vieren.
Pierre l'Ermite is vijf en tachtig jaar
en reeds 30 jaar pastoor in Parijs. Hij
is een der oprichters van de Franse
katholieke filmliga en bovendien de
eerste priester, onder wiens leiding een
film „Comment j'ai tué mon enfant"
werd vervaardigd, doch hij is voor
al bekend door zijn talrijke romans.
hem „Jan Pudding", getuigde de heer
P. van Nes, hoofdinspecteur van het
Lager Onderwijs.
„Ja, hij was ook kneedbaar in de
handen van de Duitsers", concludeerde
de president, prof.J. A. van Hamel
spijtig.
Dé heer J. H. Wesselings, tot 1941
adviseur van het departement van
Onderwijs, noemde prof. Van Dam
„een zetbaas van de moffen".
Maar dr. H. M. Hirschfeld, die als ge
tuige a décharge gedagvaard was, had
„al spoedig een groot verschil geconsta
teerd tussen Van Dam en de secretaris
sen-generaal, die lid van de N.S.B. wa
ren."
En verdachte zelf, probeerde met een
beleefd „mag ik dit even uitleggen", of
met een onderdanig „als ik dit even mag
toelichten" voortdurend de indruk te
wekken dat hij gedurende gans de bezet
tingstijd de man was geweest die via een
geperfectionneerde camouflage-tactiek
bij voortduring de Duitsers om de tuin
had geleid.
Ongetwijfeld zal het tenslotte nie
mand verwonderen als ook hier de waar
heid in het midden zal blijken te liggen.
Inmiddels passeerden tijdens het ge
ding verschillende kwesties de revue,
die tijdens de oorlog de gemoederen wel
zeer hadden bezig gehouden. Daar was
de loyaliteitsverklaring voor de studen
ten, die door verdachte „eigenlijk een
wassen neus" werd genoemd. En zelfs
liet hij zich verleiden tot de verklaring
dat zij „in het belang van het hoger on
derwijs en in het belang van de studen
ten zelf was geweest".
Maar de president interrumpeerde hier
fel met de opmerking: „Of zij ook in het
belang voor de ziel van Nederland was,
is een andere vraag!"
Ernstig voor verdachte -was in dit ver
band de getuigenis van prof. Borst die
er de nadruk op legde dat de hooglera
ren, die ondanks alles college weigerden
te geven aan studenten-tekenaars, be
dreigd waren met de dood
Het objectieve requisitoir van de pro-
curpur-fiscaal mr M. H Gelinck, maak-
IV ,°P, let^er der aanwezigen
zichtbaar indruk.
Mr. Gelinck wilde wel toegeven dat
er groot verschil bestond tussen prof.
Van Dam en bijvoorbeeld dr. Goede-
waagen. En vooral hierom, omdat ver
dachte toch nooit het Nederlandse be
lang helemaal uit het oog verloren
had. Zijn (verdachte's) pro-Duitse in
stelling, zijn ijdelheid en zijn Strebe
rei deden hem heenstappen over de
bezwaren, die ook in 1940 reeds het
aanvaarden van zijn functie met zich
meebracht. Spr. was van mening dat
de Duitsers met verdachte een goede
keuze hadden gedaan. Zijn steeds tot
kalmte manen en zijn voortdurend
verklaren „dat het zo'n vaart niet
liep" paste volkomen in het Duitse
systeem.
Het argument van verdachte dat,
wanneer hij zijn functie niet zou heb
ben aangenomen, Van Genechten in zijn
plaats zou worden benoemd, verwierp
de procureur-fiscaal. „Zelfs de Duitsers",
zo riep hij uit, „wisten dat men op
onderwijs-gebied geen aap in een por-
celeinkast kan gebruiken".
Verdachte's verweer dat hij slechts
Nederlandse belangen wilde dienen,
verwierp mr. Gelinck eveneens als „een
niet te handhaven standpunt". En in dit
verband noemde hij als dieptepunten
de studentenverklaring en het doorgeven
van lijsten van studenten-niet-tekenaars.
Nochtans gaf de procureur-fiscaal grif
toe dat prof. Van.Dam zich vele malen
voor Nederlandse belangen had opge
worpen. „Voor velen", zo constateerde
spr. „was hij iemand die het zo goed
meende". Maar zijn slotconclusie luidde
dat de op te leggen straf zowel het een
De swagger hoort blijk
baar tot het soort man
tels, dat niet spoedig
zal uitsterven. Ook bij de
huidige herfst- en wintercoli» modezaken naar winterman-
lecties was de swagger verte- tels te voldoen, in het mode-
genwoordigd, wijder in de
rug dan voorheen het 1-
nu eenmaal de tendens om de
ruimte naar achteren te bren
gen en behoorlijk lang.
Misschien om die lengte en
die wijdte wenst de Neder
landse vrouw nu een ceintuur
om haar swagger, wat alweer
bewijst, dat ze meer practiscl:
dan aesthetisch is ingesteld.
Want het kan alleen degenen
met een zéér smal middel
flatteren. Maar het zij onmid
dellijk toegegeven, dat een
moderne swagger met z'n
fladderende wijdheid niet zo
makkelijk „draagt" als een
aangesloten jas.
Een fraai model van ka-
meelkleur, dat we bij een Ne
derlands haute-couturehuis
zagen, was gevoerd met pur
perrode moirézijde, wat een
bijna toneelachtig effect geeft
bij een mantel, die zo willig
open valt.
Naast de losse winterjassen
zijneer echter de aangesloten
mantels, die altijd enigszins
doen denken aan de vroegere
koetsier en die dit seteoen,
onder het strak sluitende bo
vendeel, een lawaaiig wijde
rok hebben. De heupen zijn
volstrekt niet meer opgevuld
Allé valse schijn op dit ge
bied heeft de vrouw weer
haastig afgelegd, waardoor de
silhouetlijn heeft gewonnen
aan zuiverheid.
Dit wordt „de" jas, zegt een
hoofdstedelijke mantelconfec-
tionnair in de goede tussen-
klasse, ons, terwijl hij de soe
pele wollen stof van een der
gelijk model streelt. Waarop
wij hem vragen, hoe men
als mode-vermenigvuldiger de
smaak van het publiek eigen
lijk
atelier wordt de voorjaars
collectie alweer in elkaar ge
zet, min of meer afgestemd
op hetgeen de ontwerpers dit
najaar zagen in Parijs. Het :s
al bezigheid, er wordt ge
knipt, gepast, gemeten, de
naaimachines snorren, op de
tafels liggen kleurige stof-
fragmenten, op de grond snip
pers. Een modiste- staat voor
een pop en verspeldt iets aan
de kleine coquette kraag van
een voorjaarsfingertip.
Maar deze colléïtie voor 't
volgend seizoen moet dan
ook binnenkort gereed zijn,
want in November houdt
Amsterdam weer zijn export-
week, waarin ieder, die op
modegebied iets aan te bie
den heeft, tegenover de bui
tenlandse kopers zijn beste
beentje moet voorzetten.
A. Bgl.
Ruiten mantel met brede
leren ceintuur van het Franse
huis Nina Ricci.
Zeker, de warme maaltijd
is een zeer belangrijk onder
deel van de dagelijkse voe
ding, maar dat neemt niet
weg, dat ook aan de brood
maaltijd behoorlijk - aandacht
ftioet worden besteed.
Om te beginnen is daar de
vraag, welk brood wij moe
ten kiezen. Bruin brood is
zeer voedzaam en geeft spoe
diger een verzadigd gevoel
dan spierwit wittebrood. Het
is goed om, zo niet al het
brood, in ieder geval een ge
deelte als bruin brood te ne
men. «Dit is n.l. .gezonder en
kent of, nog moeilijker, het is nog goedkoper boven
vooruit weet.
„Dat zit in de lucht," zegt
hij', „het is net zoiets als de
toltijd, de knikkertijd en de
hinkeltijd. Ineens was er de
fingertip, het driekwart losse
jasje, voor de zomer, alle
vrouwen wilden een finger
tip. En ais een vrouw iets
graag wil, dan heeft ze al
tijd punten en geld."
Voor 't komend voorjaar
zit de fingertip nóg in de
lucht, waar de slaafse navol
ging, bij de mode zo sterk,
natuurlijk ook het hare toe
doet. Overigens heeft „het
publiek" nog niet zo heel
veel in de melk te brok
ken en nog. hoofdzakelijk te
accepteren Voorlopig is de
vrouw meer slavin dan kie-
zeres tegenover de confectie,
omdat ze zich nog niet vol
doende kan permitteren cri-
tisch te zijn. Hopelijk komt
die tijd weer eens terug.
Wordt er in de ateliers van
dezé firma op 't ogenblik
koortsachtig gewerkt om aan
de dringende vraag van de
dien! Ook roggebrood bevat
meer goede bestanddelen dan
het echte wittebrood.
Een ander vraagstuk is,
wat we op de boterham zul
len geven. Jams en andere
zoete broodbeleggingen zijn
artikelen, waar we wegens de
smaak misschien zeer op ge
steld zijn, maar die uit voe
dingsoogpunt weinig waarde
hebben. Huishoudstroop is
daaronder nog één van de
beste, wegens haar rijkdom
aan voedingszouten; bok is
zij voordeliger dan jam.
De eiwitrijke belegsels,
zoals kaas en vleeswaren,
kunnen we niet vaak bij de
broodmaaltijden geven, uit
gezonderd bloedworst en le
verworst, die bonvrij zijn.
Een vleessmaak geeft ook
gistextract, dat dun op de
boterham gesmeerd wordt.
Een potje van dit smeersel
lijkt duur, maar komt niet
onvoordelig uit, omdat men
er wegens de zeer pittige
smaak maar weinig van no
dig heeft. Vooral op bruin
brood wordt het door velen
gewaardeerd.
Maar een uitstekende be
legging, vormt vis in allerlei
variaties. Haring kennén we
in de vorm van zoute en
zure haring en gestoomde en
gerookte bokking. Ook is er
gerookte en gestoomde ma
kreel, sprot, zeehaan en schar
in de handel. Verschillende
soorten vis kan men voorts
gebakken kopen of tot vis-
koekjes verwerkt. Ook gar
nalen en mosselen komen als
eiwitrijk belegsel in aanmer
king. Tenslotte is melk, bij de
boterham gedronken of in de
vorm van pap of yoghurt ge
geten, een eiwitrijke aan
vulling.
Nog te weinig gebruikt
worden over het algemeen
de vitaminenrijke broodbe
leggingen groente en fruit,
die zoveel mogelijk bij iedere
broodmaaltijd gegeten beho
ren te worden. Voor deze tijd
zijn dat: komkommer en to
maat met peper en zout of
slasaus, groenteslaatjes, ap
pel-, peer- en rozebottelmoes
Ook kan men heel smakelijke
ragout maken van zelfge-
zochte hanekammen.
Maar al is de broodmaaltijd
ook voorbeeldig samenge
steld, hij komt niet tot zijn
recht, als we er niet een
ogenblik rustig de tijd voor
nemen. Vooral het ontbijt
komt er in dat opzicht bij
velen al te karig af. Wie goed
en rustig heeft ontbeten, kan
de hele dag beter werken dan
wie in zenuwachtige haast
zijn jnaaltijden naar binnen
speelt!
erwijl de gloeiende tro
penzon onbarmhartig
haar stralen neerzendt
staat een meterslange rij Indo
nesische vrouwen, mannen en
kinderen voor het schamele
gebouwtje, dat met de grootse
naam „polikliniek" wordt
aangeduid. In dat gebouw zijn
enige jonge Nederlandse
vrouwen uren en uren zonder
ophouden bezig. Zij wassen
wonden uit, verzorgen tropi
sche zweren en leggen ver
bandjes. Eindeloze films ver
bandgaas glijden door haar
handen en intussen passeren
de patiënten, de een na de
ander, onafgebroken, een deer
niswekkende processie van
ellende.
De doktoren en verpleeg
sters helpen zo veel in hun
vermogen is, maar er is niet
voldoende verband, er zijn
niet genoeg medicamenten in
dit land, waar de Jap alles
vernietigde, waar extremisten
nu weer,' wat reeds hersteld
was, verwoesten en waar het
klimaat en het ontbreken van
voldoende schoon water de
ziekten en infecties bevorde
ren.
Nederlandse vrouwen en
meisjes zijn naar dit land ge
trokken om te heipén. Och.
misschien zat bij sommigen
het verlangen naar avontuur
voor, zoals boze tongen be
weren. Maar wie zal er nog
kwaad van haai* durven zeg
gen, wanneer hij gehoord
heeft van het werk, dat zij
daar verricht hebben. Hoe zij
dagen achtereen voortgaan
met het verzorgen en verple
gen van de ellendigste ziek
ten, hoe zij zich belasten met
het bijeengaren, sorteren en
uitdelen van kleding en voed
sel aan hen, die geen kle
dingstuk meer hebben en
zelfs geen handje rijst om hun
honger te stillen. Hoe zij re
gistreren. informeren en no-
'eren alles wat zij te weten
kunnen komen over vermis
sen of over hen, die in kam-
->en zijn omgekomen.
Omtrent honderdduizenden
hebben ze gegevens verza
meld en hoe vaak reeds kon
den zij daarmee zekerheid
"erschaiffen aan iemand, die
-eeds jaren in twijfel ver
eerde over het lot van een
i°r zijnen.
Wij klagen tegenwoordig
"aak over onze jeugd en
misschien terecht, maar wan
neer wii horen van het werk.
dat Nederlandse vrouwen en
meisjes in Indonesië verricht
hebben en nog verrichten
voor het Rode Kruis, wordt
ons hart met hoop vervuld.
Zij zijn waard, dat wij allen
trots op haar zijn.
De wedstrijd tussen België en Neder
land te Antwerpen zal worden geleid
door een Engelse scheidsrechter. De Kon.
Belgische Voetbalbond zal een drietal
voorstellen en, naar te doen gebruikelijk
is, de KN.V.B. een keuze laten doen.
als het ander tot uitdrukking moest
brengen. Wat hem bracht tot het pone
ren van de reeds genoemde eis.
Aan het Hof de zware taak over veer
tien dagen uitspraak te doen in deze
zaak van dikwijls zo fijn genuanceerd
„goed" en „verkeerd"....
i)
^laar dat maakte het er niet beter op,
waarachtig niet! De twee klanten be
gonnen met een reuzen-kerel te vinden,
want ze klopten me hartelijk op de
«chouder. Om de goede stemming niet
6 bederven, betaalde ik een derde
ondje. De twee rondborstige kerels
pWoeren me toen eeuwige vriendschap
do vond dat zo ontroerend, dat ik er
e tranen van in de ogen kreeg. Dat
as eigenlijk al na het vierde rondje
toen begonnen ze te- vertellen over
Up®- zo natuurgetrouw, dat ik het zwal-
C'n der golven in mijn maag kon voe-
jO. ik gei00f waarachtig, dat ik daar-
jA zeeziek werd, want ik rolde van
Iter stoe'' Prettig was dat wel, ja ze-
al r> ie'dereen lachte. Ik had intussen
aan .zoveel moed gekregen, dat ik het
de» rrfde naar Jetty te vragen. Moe
tijoj Jetty vertelde pve, dat ze nu gauw
da-, zou komen. Dit bekrachtigdeik
w' niaar met een aantal rondjes en
de schim van Jetty zich eindelijk
aan mijn ogen vertoonde, voelde ik me
al zo goed thuis in „de Haai", dat ik
haar om de hals vloog.
Lieveling, stamelde ik, wat ben ik
blij, dat je er eindelijk bent.
Nu was 't een feit, dat de schim van
Jetty eigenlijk dubbel was en ik had
het ongeluk, de onechte schim om de
hals te vliegen, zodat ik het evenwicht
verloor en onder een tafeltje rolde.
De volgende morgen stond ik op met
een hoofd als een lege' ton en een tong
met allerlei nasmaakjes.
Ik heb Hendrik nooit durven vragen,
wie me had thuis gebracht, maar -aan
zijn gesloten gezicht merkte ik toch
wel, dat hij mijn losbandig leven streng
afkeurde.
In eoht slordige stemming belde ik
mijn vriend Lemmens op en vroeg
hem, even te willen aanlopen.. Hij kwam
»eerst de volgende dag en toen was ik al
zozeer de wanhoop nabij, dat ik hem
ontving als de redder in de uiterste
nood.
Ik vertelde hem alles van mijn on
heilen en besloot:
Ik zie geen uitweg. Je moet mé er
nogmaals uit redden. Je bent zo'n pien
tere kerel.
De pientere kerel keek erg sip.
Nou, zei hij, dat is een kwestie,
die je zelf in orde moet brengen. Dat
had je oom er ook mee voor.
Naar de duivel met hem! barstte ik
los.
"Hij heeft altijd als een goed chris
ten geleefd en de duivel heeft met hem
niets uit te staan.
Met onzin schiet ik niets op....
Ken jij geen goede manier om een
vrouw te winnen?
Je zou kunnen bèginnen met haar
erkentelijkheid te verdienen.
Hoe zo?
Door haar een grote dienst te be
wijzenDoor haar te redden voor
een of ander gevaardoor als een
ridder voor haar in de bres' te sprin
gen.
Daar dacht ik diepgrondig over na
en plotseling had ik het gevonden.
Eureka, ik heb het!Maar re
moet me helpen.
Laat horen, zei Victor Lemmens,
heel wat minder geestdriftig dan Ik
zelf was.
Het is eenvoudig als pompwater:
Je gaat Jetty's gangen na en op een
avond maak je het haar lastig, ergens
in een donker steegje, dan kom ik op
dagen en sla je netjes knock-out.
O, ik zal niet hard doorslaan, je
doet maar alsof. Dat mag je wel voor
me doen. Je bent immers mijn beste
vriend.
Ben je mal, kerel, zoiets is
reinste onzin. Het zal je alleen
meer belachelijk maken.
Nog meerhoe bedoel je?
Ik bedoel, dat je je tot nog
aangesteld hebt als een schaap
Hij was natuurlijk lomp, omdat ik
hem een dienst vroeg, maar nu werd ik
ook pas echt woedend. Ik hield aan mijn
idee vast, omdat het me zo prachtig
voorkwam en helemaal zonder gevaar
Je bent een zelfzuchtige kerel, ver
weet ik hem. Je bent altijd mijn vriend,
om de profijten er van op te strijken,
de
nog
toe
maar als het er op aankomt om je
vriendschap te bewijzen, dan ben je
helemaal niet meer te vinden.
Dat was heel gemeen van mij en Vic
tor werd bleek. Hij verloor echter zijn
zelfbeheersing niet en zei heel koel:
Goed, dat is afgesproken. Ik zal je
verwittigen, wanneer je voor pias mag
komen spelen.
En zonder verdere uitleg liep hij
mijn huis uit.
Ik dacht, dat het met onze vriend
schap nu uit was en zocht* een week
lang vruchteloos naar een oplossing
Maar op een avond belde hij mij op.
Hou je klaar tegen half tieg. Ik
zal je komen-halen.
Na een week kwam mijn plan mij
niet meer zo verlokkelijk voor. Ik had
bovendien mijn vriend onrechtvaardig
behandeld en zou hem zeker mijn ver
ontschuldigingen hebben aangeboden
en de onderneming hebben afgezegd,
maar hij haakte af vóór ik daar gele
genheid toe had. Dit stemde me zo bit
ter, dat het me tenslotte niets meer
kon schelen.
Stipt op tijd kwam hij me afhalen.
Met korte woorden stelde hij me op de
hoogte van de krijgsverrichtingen. Jet
ty zou die avond een vergadering van
haar vereniging bijwonen en eerst na
tien uur huiswaarts keren. Hij zou haar
volgen en voor de rest moest ik dan
maar mijn plan zien uit te voeren. Ver
der kon ik geen woord meer uit hem
krijgen. Ik voelde nu hoe vernederend
de rol was, die ik hem oplegde, maar
aangezien hij geen gebaar tot verzoe
ning maakte, liet ik hem stilzwijgend
begaan.
Alles verliep zoals hij voorzien had.
Wij volgden Jetty zonder enige moeite.
Ze zag er nu uit als een echt jong meis
je en een beklemmende gewaarwording
maakte me wee.
In een verlaten straat versnelde mijn
vriend de pas en liet me achter. Ik zag
niet duidelijk meer, wat er gebeurde,
maar toen ik beiden weer had inge
haald, merkte ik, hoe Jetty haar hand
ophief en Victor een klinkende oor
veeg toediende.
Ik snelde toe en gaf Victor een flin
ke stomp onder de kin. Hij was niet
knock-out, maar hij maakte zich met
een verwensing uit de voeten. Maar
toen gebeurde er iets, dat niet in het
programma voorzien was. Jetty trad op
mij toe en vóór ik begreep hoe ik het.
had, kreeg ik haar stevig handje op
mijn neus.
Ik hijgde van verbazing.
Wel, jij gekke garnaal op stelten,
zei Jetty ik hoorde, hoe ze moeite
deed om niet in lachen uit te barsten
Denk je nou heus, dat ik niet
zie hoe de vork in de steel zit? Je
hebt zeker „De Dochter van de Baan
wachter" of zoiets gelezenen nu
geloof je, dat Jetty de Bokser
daarin loopt....!
Op dat ogenblik bewonderde ik haar
waarlijk.
Ik dachtdat was de enige op
lossingik wilde absoluut
Ik stameldê als een nuchter kalf.
De K. N. A. U. heeft aan de Austra
lische Athletiekbond telegrafisch laten
weten, dat Fanny Biankers-Koen de
binnengekomen invitatie niet accepteert.
Er zijn twee redenen voor haar weige
ring. In de eerste plaats spreekt de
officiële invitatie niet over de kinderen,
terwijl de officieuze uitnodiging wel met
hen rekening hield. In de tweede plaats
omvat het Australische program negen
startdagen in drie weken, met enorme
tussenafstanden, hetgeen als beulswerk
valt te kwalificeren.
Mevr. Blankers-Koen is thans wel ge
negen aan het indoor-seizoen in Ame
rika deel te nemen. Zij had pertinente
bezwaren om naar Australië te gaan
zonder de kinderen. Zij vindt dit te ver,
in tegenstelling tot bijv. Amerika van
waar men in één dag of één nacht vlie
gen weer terug kan zijn.
De Australische Vrouwelijke Athle
tiekbond laat zich door Fanny Blankers'
besluit om geen gevolg te geven aan
de uitnodiging, naar Australië te komen,
niet ontmoedigen.
De secretaresse van de bond, mevr. E.
F. Magee, heeft gezegd, dat de bond zijn
uiterste best zou doen om de moeilijk
heden van het amateur-reglement waar
door het niet mogelijk schijnt te zijn dat
Fanny Blankers haar kinderen mee
brengt, te omzeilen.
Mevr. Magee zei: „Als volgens het
reglement de kinderen wel mee kunnen
komen, dan zullen wij daarvoor het geld
bijeen brengen". Zij voegde eraan toe,
dat men bij de opstelling van het regle
ment blijkbaar niet aan de mogelijkheid
gedacht had, dat een wereldkampioene
moeder van twee kinderen zou zijn!
Voor de wedstrijden om het Nederland
se winterclubkampioenschap zwemmen,
welke Zaterdagavond a s. in het sportfond-
senbad te Haarlem zullen worden gehou
den, hebben de volgende verenigingen in-
verboden, 11 streng voorbehouden,
lil gevormde lezers, IV volwasse.
nen, tv- V rijpere jeugd, V voor
allen.VI kinderled. Een sterretje
meer da* gewone ontwikk. vereist. De
Som. cijfers geven de toelaatbaarheid aan.
Aafjes, Bertus Het Koningsgraf. Hon
derd en een sonnetten, A'dam, J. M. Meu-
lenhoff. 's Dichters eigen graf wordt hier
bedoeld. Het tweede gedeelte geeft de
wereldwijde indrukken weer die Egypte's
kunstschatten op hem maakten. Streng
voorbehoud om de erotische en geestelijke
vrijmoedigheid, II-III. Abert, Karei De
evolutie van de muziek, Tilburg, A. Manteau.
Geen gedetailleerde muziekgeschiedenis,
maar een degelijk en didactisch beeld van
de ontwikkelingsgang. Muziekliefhebbers
aanbevolen. V. Bongaarts, Jan Slaven
jacht in de Soedan, Haarlem, De Sleutel.
Een zeer spannend avonturenboek voor gro
tere jongens, IV-V. Brunlng, E., Dr., O.F.M.
Het geestelijk lied van Nederland, Heem
stede, De Toorts. 187 geestelijke volkslie
deren met tekst en melodie. Hoofdzakelijk
uit de 16e en 17e eeuw, maar ook van he
dendaagse componisten. Zeer aanbevolen,
V. Cchurchill, Winston Mémoires over
de tweede wereldoorlog, le Deel: De storm
steekt op. Van oorlog tot oorlog 19191939.
Dit eerste deel geeft de voorgeschiedenis
van de tweede wereldoorlog. Een persoon
lijke visie weliswaar, maar een van enor
me betekenis. Bijna een apologie Goede
vertaling. V. Defresne, A. 1948 Anno
Christi, A'dam, A'damsche Boek- en Crt.
Mij. Een zinnebeeldig stuk, nl. een bespie
geling van alle problemen die de heden
daagse schrijver kwellen. Een spel meer
van 't verstand dan van 't hart, IV. Dietz,
P. A., Dr. Verschijningen en verschijn
selen. Een studie van het Physische Me
diumschap. Leiden, Ned. Uitg. Mij. Een
rustig, critisch en overtuigend onderzoek
van feiten, die buiten het lichaam
van paranormaal begaafde personen ge
constateerd zijn, IV. Dilger, Franz
Giovanni osco, Het Spevtrum, Sug
gestief geschreven beschouwingen over
opvoeding en jeugdvorming, IV«V. Dubois.
Pierre H. Quia Absurdum, Den Haag.
A. A. M. Stols. Melancholische poëzie, uit
muntend door zuiverheid van toon en on
vervalste oprechtheid. Een vooruitgang
in het oeuvre van de dichter, IV.
geschreven: Damesafd. A.D.Z., D.W.R.,
H.V.G.B., H.D.Z.. H.D.Z., Haarlem en De
Robben. Herenafd.D.J.K., Haarlem, H.P.C.,
H.V.G.B.. H.Z. en P.C., De Robben, R.Z.C.,
Het IJ en Zian. SchoonspringenA.D.Z.,
Haarlem, H.Z. en PC., H.D.Z. en B.Z.C.
