Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | 10 november 1948 | pagina 3

Zachtaardig debat in Tweede Kamer, maar
de regering zit in de knoop

TUSSEN TWEE POLEN

£rk de Noorman -HetStenen

Rotterdam laat
Schieveen niet los

het domein der. vrouw

NOVEMBERMAAND -

het geluk

Ghestem toch naar
Nederland

Was ontslag van dr. Van Mook reeds
bij kabinetsformatie besproken?

u# -

Is er VOOR IEDEREEN

een nieuwe

ZORGELOOS

DE DWAZEN

Durf

te zijn!

GELDZUIVERING EN
SPAARZIN

WELTER en
buitenlandse druk

ONZE MILITAIRE
VERPLICHTINGEN

Nederlandse zwemsuccessen
in Odense

WOENSDAG 10 NOVEMBER 1948

PAGINA 3

Ontslag dr. Van Mook

Instelling industriële

commissie

Voorlopig Verslag Tweede
Kamer

„Waterman" aangekomen

I

IS MET

door JORIS JORISSEN

Ee ï?aaPachtig.

(Wordt vervolgd)

Prijzenswaardige interventie
van Roozenburg

Zesdaagse te Brussel

I

(Van onze parlementaire redacteur)

De Tweede Kamer begon gistermiddag haar algemene beschouwingen in een
zeer complimenteuze stemming. Alle sprekers wensten doctor Willem Drees,
die met zijn gewone bescheidenheid temidden van zijn kabinet achter de
regeringstafel zat, geluk met zijn eredoctoraat. Velen kwamen ook minister
Spitzen, de benjamin onzer ministers, een han'd geven en natuurlijk voelden
ook de meeste woordvoerders zich gedrongen nog eens de tof hunner bewon
dering te betalen aan Koningin Wilhelmina. Afgezien van al deze bewijzen
Van eensgezinde bewondering en verheugenis was het toch vooral interessant
op te merken wat de Kamer nu in politiek opzicht in het midden zou gaan
brengen. Nu, men kon voorzien, dat zij zich niet al te diep zou willen begeven
in de neteligheden, de oppositie is voor het grootste deel onder één hoedje
gaan zitten met de regering en de beide oude regeringspartijen kunnen het
zich allerminst veroorloven deze regering erg hard op de huid te gaan.
De algemene beschouwingen beloven kalm en tamelijk saai te worden.

Van de kwesties, die in het geding
kwamen, was de Indische verreweg de
belangrijkste. De heren Schouten en
Welter konden natuurlijk vrijelijk uit
pakken en dat deden zij. dan ook naar
hartelust. .De eerste zelfs nog breder
en hartstochtelijker dan de laatste. De
heer Schouten bezwoer de regering toch
te begrijpen, dat de meningsverschil
len, die er van meet af aan bestaan, op
het ogenblik er niet toe doen, nu men
staat voor de huidige situatie, die door
de regering zelf in zulke krasse be
woordingen gekenschetst is. Dat de re
gering niet wil zien, wat haar taak als
gezagsdraagster op het ogenblik is, was
de heer Schouten een raadsel. Ook de
verhouding tot het buitenland bracht
hij ter sprake, betogend, dat de rege
ring moet optreden tegenover het State
Department op de wijze, die haar door
haar opperste verantwoordelijkheid
Wordt voorgeschreven.

De heer Weiter sprak in gelijke
geest. Hij vroeg rondweg of de regering
buitenlandse druk ondervindt of niet.
Als de regering het ontkent, dan is de
enige mogelijkheid slechts, dat zij geleid
Wordt door motieven van binnenlandse
Politieke aard.

Prof. Eomme was maar heel effen
over deze aangelegenheden-. Hij deel
de laconiek mede, dat zijn fractie zich
met deze poging van de regering om
alsnog met de republiek tot overeen
stemming te geraken in beginsel wel
kan verenigen. Maar heel stellig werd
prof. Romme, toen hij kwam te spre
ken over de prealabele voorwaarden
voor de hervatting der onderhande
lingen, waar ook andere woordvoer
ders het nog wel eens over gehad
hebben. De heer Oud bijvoorbeeld
kon zich niet voorstellen, dat de re
gering deze prealabele voorwaarden
zou hebben losgelaten. Prof. Romma
kan het zich niet alleen niet voor
stellen, hij decreteert eenvoudig, dat
het niet mag. Het heeft hem erg ver
droten, dat sommige bladen gemeld
hebben, dat de prealabele voorwaar
den n.l. naleving van het bestand
en hervatting van het goederenver
keer toen minister Stikker een
maal in Indië zat, niet zo heel erg

prealabel bleken. Prof. Romme ont
kent, dat dit waar is. Het is wei
uiterst opmerkelijk, dat ongeveer
tegelijk met de dag, waarop prof.
Romme in zijn Volkskrant deze ont
kenning schreef, er uit de regerings-
hoek weer geluiden begonnen te
klinken, die op het vasthouden aan
de prealabele voorwaarden duidden.
Prof. Romme schrijft niet alleen, hij
praat ook wel eens en niet altijd in
het openbaar.

In ieder geval: prof. Romme heeft dan
nu de regering uitgenodigd om hardop
te zeggen, dat het niet waar is en hij
heeft de vorm, waarin hij het gezegd
wil hebben, practisch aan haar gedic
teerd. Wij wachten benieuwd af of de
regering gehoorzaam zal zijn. Overigens
was prof. Romme ook nog wel iets niet
duidelijk, b.v. hoe men de houding van
de regering van Pasoendan moet ver
klaren, die blijkens haar geheime tele
gram zelf de fatale datum van 1 Janu
ari 1949 op losse schroeven wil stellen.
Ja, het zal wel te simplistisch zijn te
denken, dat er in Indonesië geen in
terimregering gevestigd kan worden,
niet op 1 Januari 1949 en niet op 1 Ja
nuari 1950, zolang de zaak met de re
publiek niet in het reine is. Maar men
zal spoedig met de Indonesiërs helemaal
geen land meer kunnen bezeilen als de
regering niet in staat blijkt die
voorwaarden te scheppen, waaronder
het stichten van de interimregering mo
gelijk zal zijn.

Hoe zachtaardig het debat ook was.
voor de goede verstaander werd het
toch duidelijk hoe de regering op het
ogenblik in de knoop zit. Zei niet de
heer Tilanus met opmerkelijke nadruk
kelijkheid, dat de toestand in Indonesië
inderdaad niet lang meer te dulden is.
zoals ook de regering heeft verklaard?
En de heer Oud: Ja, wat de regering
zegt, hebben wij nu altijd gezegd
maar intussen is het zijn partijgenoot
Stikker, die het hardst van allemaal
achter de republikeinen aandraaft.

Men heeft natuurlijk ook wel eens ge
sproken over het ontslag van dr. Van
Mook en de benoeming van dr. Beel. De
regeringspartijen zijn er iets te opval
lend stil over geweest. Prof. Romme, die
er zich ook in geschrifte nog nauwelijks
over heeft uitgelaten hij was net op

vacantie toen die zaak speelde, moet u
weten doch bij die enkele keer, dat
hij deze kwestie met de pen aanroerde,
het bewijs heeft willen overleggen, dat
hij er niet goed van op ,de hoogte was,
verklaarde nu heel kort, maar toch zeer
apodictisch, dat het einde van dr. Van
Mook's functie hij bracht hem overi
gens hulde op het meest natuurlijke
ogenblik was gekomen. Hetgeen te be
wijzen viel.

De heer Schouten wilde er het naadje
van de kous van weten, zo bijvoor
beeld of liet ontslag van dr. Van Mook
reeds bij de kabinetsformatie was be
sproken. Als -dit niet zo was, dan was
de heer Schouten toch wel uiterst
nieuwsgierig om te vernemen, waarom
hij dan wèl weg moest. Hij vond de
gang van zaken merkwaardig, inzon
derheid ook het feit, dat dr. Beel, die
altijd het beleid van dr. Van Mook
heeft gedekt, nu juist op diens plaats
moest komen. Ook wilde hij weten,
waarom minister Stikker en niet minis
ter Sassen naar Indië is gegaan, en wat
de prealabele voorwaarden betreft, hij
stelde zonder meer vast, dat de aan
vankelijke voorwaarden van bespre
king onderwerp van bespreking gewor
den zijn.

De heer v. d. Goes van Naters wist
over de Indische politiek niet veel
anders in het midden te brengen dan
de gemeenplaatsige uitdrukking, dat
hij minister Stikker tot een van de
frissen rekent, tot een van de frisse
figuren wel te verstaan, in wiens po
litiek hij vertrouwen heeft.... Ove
rigens had hij geen bewondering voor
de wijze, waarop men dr. Van Mook
zijn ontslag heeft bezorgd. Met dit
ontslag zelf was hij het eens. Waar
om echter, vernam men met- Doch
hij insinueerde, dat/dr. Van Mook de
Unie om hals wilde brengen althans
hij beweerde, dat er naast het Unie
standpunt geen ander standpunt mo
gelijk is.

Dit is het voornaamste over Indië.
Prof. Romme heeft heel in het kort nog
iets in het midden gebracht over de
huitenlandse politiek, waarbij hij er te
recht aanmerking op had, dat de com
missie van uitvoering, die men beeft
opgericht in verband met het E.R.P.,
uit vertegenwoordigers van het be
drijfsleven bestaat. Het E.R.P. is ech
ter een politiek plan naast een econo
misch plan en de politieke vertegen-,
woordigers des volks hebben daar dus
wel iets mee te makeh. Daarover wilde
prof. Romme nieuw beraad hebben.
Voorts informeerde hij of de regering
wel de hand houdt aan de in de motie
v. d. GoesSerrarens nopens de inter
nationale doelverbanden aangegeven
richtlijnen. De heer v. d. Goes van Na
ters was positiever over deze aspecten
van de internationale politiek. Zijn be
toog kwam hierop neer, dat men %naar
analogie van de grondwetsherziening
van 1848 nu ook op het gebied van de
buitenlandse politiek de organen moet
scheppen, waar de ontwikkeling om
vraagt.

v

De internationale arbeidsorganisatie
heeft industriële commissise voor het
binnenlands transport, de metaalnijver
heid, de ijzer- en staal-industrie, de
steenkolenmijnen, de textielnijverheid,
de petroleumindustrie, de bouwnijver
heid en de chemische industrie inge-
stedl. Nedreland is in alle acht commis
sies vertegenwoordigd.

Raketien in het wereldruim - De bezetting van Mars - De
scheve toren van Hamburg - Amerika's uraniumvoorraad
raakt uitgeput - Acht doden voor een dubbeltje!

Honderden Amerikaanse geleerden
werken in laboratoria, verspreid
over het gehele land, aan de op
lossing van problemen, die een even
tueel interplanetair verkeer stelt. Hoe-
tvel er op dit gebied vorderingen wor
den gemaakt, is men algemeen van
oordeel, dat pas in 1954 raketten kun-
hen worden geconstrueerd voor een reis
door de ruimte tussen de sterren.

Deze onderzoekingen worden voor een
groot gedeelte door militaire instanties
Verricht.

The United States Army Signal Corps
heeft twee jaar geleden radargolven, die
baar de oppervlakte van de maan waren
Uitgezonden, weer kunnen opvangen.
Dit wijst er dus op, dat raketten, die
radargolven kunnen uitzenden, vanaf de
aarde op hun reis door de wereld
ruimte te controleren zijn.

In Mexico City heeft men veertig
hiaal raketten naar de „ionosfeer", de
buitenste kring van de atmosfeer, afge
schoten.

Momenteel onderzoekt men de moge
lijkheid, de raketten voort te drij
ven door middel van atoomenergie.

Een mogelijk probleem is verder de
faket zo hoog af te schieten, dat zij de
Zwaartekracht van de aarde overwint.
Voorts ziet men de kwestie onder ogen,
hoe deze raketten botsingen kunnen
Vermijden met stukken van meteoren.

In een uitgave van de „United States
Army Ordnance Association" ver-
scheen onlangs een artikel, dat de
"tel droeg: „De bezetting van Mars".

De schrijver, majoor James R. Ran
dolph, verklaarde daarbij: „In de tweede
Wereldoorlog moesten wij bases hebben
ln verschillend»- delen van de wereld.

In de derde wereldoorlog dienen wij
ook bases te bezitten buiten deze aarde".

Wil de raket de zwaartekracht van de
aarde overwinnen, dan moet zij een zeer
grote snelheid hebben. Er zullen ze
ker nog 5 jaar studie nodig zijn eer men
het probleem van de voortdrijving
door atoomenergie onder de knie heeft.

Ondertussen heeft „The Canadian
Rocket Society" al blauwdrukken laten
vervaardigen voor de bouw van zulk
een raket. Dit apparaat zou 1.500.000
dollar kosten en de startplaats 500.000
dollar. Ook worden proeven genomen,
om uit een raket, wanneer deze haar
hoogste punt heeft bereikt, een andere
kleinere raket te lanceren. Gefluisterd
wordt, dat de regering met een van de
wetenschappelijke instanties een con
tract zou hebben gemaakt, dat deze
binnen de drie jaar een raket naar de
maan zou afschieten.

De Amerikaanse geleerden bestuderen
voorts het denkbeeld van Duitse we
tenschapsmensen tijdens de oorlog om
een „ruimte-station" op 5.100 mijl boven
het aardoppervlak te creëren.

De Duitsers zullen in het vervolg
niet meer naar Pisa behoeven te
reizen om een scheve toren te
zien. Deskundigen hebben namelijk ge
constateerd dat de hoogste toren van
Hamburg, de klokketoren van de St.
Michaelskerk, op het ogenblik zeven
centimeter overhelt.

Volgens de plaatselijke architecten
werd dit veroorzaakt door de zware
bombardementen uit de oorlog en zij
vrezen, dat indien niet spoedig maat
regelen'worden genomeiy de 130 meter
hoge klokketoren nog verder gaat over
hellen. Zij betwijfelen of de St. Michael
tenslotte een zelfde stand zal kunnen
innemen als de beroemde toren van Pisa

zonder geheel in elkaar te storten.

De kerk en de toren werden m de
achttiende eeuw gebouwd. De St. Michael
is de grootste Lutherse kerk m Ham
burg.

Eugene Ayers, chef van de chemische
afdeling van de „Gulf Research
and Development Company" in
Pittsburgh, heeft op een bijeenkomst van
't Amerikaanse petroleuminstituut ver
klaard, dat Amerika's uraijium-voorraad
bij het huidige productie-tempo, van
atoom-bommen in 30 jaar zal zijn uit
geput. De wereldvoorraad uranium was
volgens Ayers waarschijnlijk 10 maal zo
groot als de Amerikaanse voorraad.

Hij verklaarde voorts, dat wegens de
beperkte aanwezigheid van kern-mate
rialen de atoom-energie,* zoals men die
op het ogenblik kent, niet als de voor
naamste energie-bron van de toekomst
beschouwd kan worden. De zonnewarm
te en het zonlicht, geabsorbeerd door
de grote woestijnen, was volgens hem
de grote bron van energie.

Een achtendertigjarige neger Meivin
Collins stond zijn geld te tellen
voor het raam van zijn kamer; een
tien-cent-stuk gleed hem uit de vingers
en viel op straat voor de voeten van
vier mannen, die juist langs het restau
rant beneden liepen.

riDaar kan ik net een kop koffie voor
kopen", zei een van hen, terwijl hij het
geldstuk opraapte.

De woedende Collins pakte een kara
bijn en opende het vuur op het groepje.
Hij loste negentien schoten. Hierdoor
werden acht personen gedood én drie
zwaar gewond.

7. Een wonderlijk gevoel kwam over Winonah. Het was alsof ze ineen kromp.
Achter haar stond Dzilah en met een akelige lach riep zij: Zie in de spiegel
Winonah draaide zich om en gaf een gil. Een stokoude vrouw, mager, vervallen
doch met haar hoofdband en hdar sieraad om de hals, zag haar aan! Jn afweer
stiekte ze de handen. „Neen!" gilde zij. „Neen, dat ben ik niet!" Een schaterlach
deed haar rillen. „Ja, ja, je bent het wel!" riep Dzilah. „Kijk maar goed, ha, ha, ha.
Nu wendde Winonah zich met smekend gevouwen handen tot haar kwelgeest. „Wat
heb ik u misdaan, dat u mij zo behandeltvroeg ze met een oude hese stem. „U

staat mij in de weg," zei Dzilah. „Uw echtgenoot moet hier blijven, ik heb hem
nodig. Dit was het enige wat ik doen kon. Ik zal uw^eten en drinken zelf brengen

ga mee! Ik heb gezorgd dat niemand ons kan zienM

Intussen ging Eric met Pum-Pum de weg zoals Dzilah die aangegeven had. Het
werd hier steeds hoger en dichter en op een gegeven moment waren ze op de plaats
waar volgens Dzilah de ruïne van het kasteel moest zijn. Voorzichtig liepen ze
nu voort

(Van onze Rotterdamse redacteur).

Terwijl B. en W. van Den Haag nog
zeer onlangs hebben besloten zich uit
te spreken voor de aanleg van een E-
vliegveld op Ypenburg en de uitbrei
ding van dit vliegveld goedkoper en ef
ficiënter achten dan de aanleg van een
vliegveld bij Schieveen, komen B. en W.
van Rotterdam thans na een uitvoerige
uiteenzetting tot de conclusie, dat Ypen
burg niet kan voldoen aan de huidige
eisen van passagiers- en vrachtvervoer
en dat de exploitatie-resultaten van
Ypenburg niet gunstiger zullen zijn dan
die van Schieveen, indien Ypenburg tot
een veld van de E-klasse wordt en Schie
veen in vergelijkbaar vereenvoudigde
vorm wordt aangelegd.

Het Rotterdamse college wijst nog
maals op de zeer geringe afstand van
de'geprojecteerde woningen te Rijswijk
tot een der startbanen op Ypenburg, en
merkt verder op, dat de uitbreidings
mogelijkheid van het Haagse vliegveld
zeer gering is. Zou Schieveen worden
zoals Ypenburg in de toekomst is ge
projecteerd, dan komen B. en W. van
Rotterdam tot de conclusie, dat het kos
tenverschil slechts f 2.400.000be
draagt,. terwijl dan geen rekening is ge
houden met een veld voor de sport- en
zweefvliegerij. Voor Rotterdam zal het
te investeren kapitaal dan bedragen
f 13.250.000.— en voor Ypenburg
f10.850.000.

Het ware, aldus het gemeentebestuur
van Rotterdam, nog altijd beter een
vereenvoudigd Schieveen aan te leggen
dan de geprojecteerde uitbreiding van
Ypenburg door te voeren, omdat Schie
veen in ieder geval de gerede kans tot
vergroting blijft behouden.

Verschenen is het voorlopig verslag
der Tweede Kamer betreffende het
hoofdstuk Buitenlandse Zaken der
Rijksbegroting voor 1949. Verscheidene
leden geven daarin o.m. te kennen, dat
zij gaarne uiteengezet willen zien, in
hoeverre ons land bepaalde militaire
verplichtingen op zich genomen heeft.
Kan de regering, zo vroegen zij, nadere
mededelingen doen omtrent de onlangs
over de militaire samenwerking gehou
den besprekingen?

Dat eindelijk een overeenkomst tot
inschakeling van de Nederlandse en
Belgische havens in het transitoverkeér
met Duitsland tot stand gekomen is,
achtte fnen een eerste stap tot herstel
van de normale economische betrek
kingen.

Vele leden verzochten de minister
een overzicht te willen geven van het
geen op grond van de demontagebepa
lingen tot nu toe aan ons land ten deeJ
is gevallen.

Voorts zouden vele leden gaarne
willen worden ingelicht over de huidige
stand van zaken met betrekking tot
het vraagstuk van het Ruhrgebied.

Vele leden bepleitten opnieuw het
doen bezoeken van West-Duitsland
door een parlementaire commissie. Van
verschillende zijden werden inlichtin
gen gevraagd, hoe het thans staat met
het vraagstuk van de teruggave van
het goud, dat door de Duitsers in Ne
derland gestolen is en dat zich thans in
Zwitserland bevindt.

Er is de laatste tijd, zo werd opge
merkt meer en meer sprake van po
gingen tot inschakeling van Spanje in
de West-Europese samenwerking op
economisch en militair gebied. Men zou
het op prfls stellen van de regering te
mogen vernemen, hoe deze daartegen-
over staat.

Met 295 militairen aan boord van de
Koninklijke Landmacht, mariniers, Kon.
Marine, de K.N.I.L. en de vaste staf, is
gistermorgen de „Waterman" te Rotter
dam binnengelopen. De generaal-majoor
van de generale staf A. H. Nijhoff sprak
namens de minister van Oorlog en van
Marine a.i. de mannen toe.

Ook waren er 300 Chinezen aan boord,
zes complete bemanningen vormende
voor de schepen van de K.P.M. De dou
ane had met deze zonen van het he
melse rijk heel wat te stellen. Ze had
den stapels sigaretten bij zich.

Afgezien van het feit, dat
er geknoeid is met de
prijzen van winterman
tels en de fabrikanten meer
dure mantels gem»akt hebben
dan hun was toegestaan, is er
de moeilijkheid, dat er niet
voldoende mantels gemaakt
kunnen worden om iedere
vrouw naar behoefte te voor
zien.

Onze Nederlandse mantel-
confectie is uitstekend en
steeds vooruitgegaan, er
wordt zelfs meer geprodu
ceerd dan voor de oorlog. Zo
als men weet, was tot jaren
vóór de oorlog Berlijn het
grootste confectiecentrum,
maar door de verdrijving van
de Joden, die zich in Amster
dam vestigden, nam Amster
dam de industrie over en met
goed gevolg.

Een mantelfabrikant, die
tot de grootsten behoort,
legde ons dezer dagen echter
enige cijfers over de produc
tie en de vraag voor, die
spréken en ten dele ook ver
klagen, waarom zoveel vrou
wen klagen, dat ze geen win
termantel naar haar gading
kunnen vinden. Per jaar wor
den er thans, ruw geschat,
anderhalf millioen mantels
in ons land vervaardigd, maar
als we rekenen dat veertig
procent van de vrouwen tus
sen zestien en zestig thans
een nieuwe lange (want
daar gaat" het om) mantel
moeten hebben, dan zijn dat
er twee en een half millioen.
De conclusie ligt voor de
hand.

Er zijn daarbij factoren, die
de mantelproductie tegen
houden onder andere, dat
er niet voldoende materiaal
geleverd kan worden, omdat
Tilburg ook voor export moet
werken. En uit eenzelfde
materiaaltoewijzing van vroe
ger komen thans minder
stuks, omdat de mantels lan
ger en wijder zijn. De nieu-
wé mode heeft een groot deel
van de mantelmoeilijkheden
op haar geweten. Ze is "inge
wikkelder en daarom duurt
het maken van een mantel
ook langer dan vroeger. Tot
goed Januari worden er nog
wintermantels „gedraaid",
daarna is het de beurt van
de voorjaars- en zomerman
tels. Wie boft, vindt wellicht
nog wel iets naar haar ga
ding, maar daarvoor moet
men veel tijd nemen en dik
wijls winkel in, winkel uit
gaan. Want wat bij de win
kelier binnenkomt, vliegt
weg en 't is nooit veel tege
lijk wat er binnenkomt, om
dat ze allemaal wat moeten
hebben en het er zeer velen
zijn, die dagelijks bij de fa
brikanten bédelen om méér.

Er blijft dus een groep
vrouwen over, die géén man
tel zal kunnen kopen en die
zich zal moeten vergenoe
gen met het verlengen van de

Op de empire-mode is deze
bruin en wit gestreepte swdg-
ger der Franse haute cou
ture geïnspireerd. De knoop-
sluiting op de rug is der
nier cri.

oude. Er is weer textielbont,
het is duur, maar aardig om
een mantel mee langer te ma
ken als men het herhaalt
aan kraag en zakken. En per
slot heeft men dan voor an
derhalf of één tientje ook een
nieuwe mantel!

ASTRID

Het is, of men iedere
herfst als de echte koude
begint, weer aan die lage
temperatuur moet wennen.
De eerste weken heeft men
tn- meer last van dan daar
na. omdat het lichaam zich
moet acclamatiseren. Men
verlangt, als men buiten is,
naar de warme kachel bin
nen en men verlangt naar
gloeiende koffie en dam
pende thee en ik denk dat
de mannen nog meer dan
anders verlangen naar iets
brandends, dat onder de
kurk pleegt te zitten.

De huisvrouw zet stevige
maaltijden op tafel, want
daardoor wordt onze li
chaamstemperatuur van bin
nen uit op peil gehouden.
Voedsel dat verteert, geeft
namelijk warmte, die de ge
leerden in calorieën uit
drukken. We kennen dat be
grip nog wel uit de honger
winter, toen we er veel te
weinig hadden.

Een geschikt weekmenu
voor de eerste koude maand
volgt hieronder, waar de
huisvrouw misschien eens
uit putten kan of een nieuw
idee uit kan opdoen.

Zondag: Groentesoep
lamsvlees, stoofperen, aard-*
appelen koffievla.

Maandag: Rest jus, sa-
voyekool, aardappelen
yoghurt.

Dinsdag: Stoofpot winter
peen, bloedworst of nier
worst, aardappelen.

.Woensdag: Rode kool. ge
bakken mosselen, aardappe
len appel (moes).

Donderdag: Erwtensoep
gebakken grutjes met stroop.

Vrijdag: Gebakken panha
ring, bietjes, aardappelen,
lammetjespap.

Zaterdag: Restje erwten
soep stamppot van rauwe
andijvie, gehakt.

Recepten (4 personen).
Stoofpot winterpeen
bloed- of nierworst
aardappelen

1% 2 kg. aardappelen, 1
kg. winterpeen, enige uien,
300 g. bloedworst of nier
worst, boter, margarine of
vet, zout, peterselie.

De aardappelen schillen en
in stukjes snijden. De win
terpeen schrappen of schil
len en in plakken snijden,

de uien fijn snijden. De aard.
appelen, de uien en de peen
aan de kook brengen met
een weinig water, zout en
boter, margarine of vet naar
smaak. De pan goed gesloten
houden en het gerecht in een
Vt uur gaar koken. De worst
in blokjes snijden en deze
er bij het opdoen doorheen
schudden.

Naar verkiezing het kook
nat afgieten en er apart als
saus bij geven. Tenslotte
fijngehakte peterselie over
het gerecht strooien.

Koffievla

3 dl. (2 kopjes) koffie, yK
liter melk, 75 g. (1 kopje)
havermout, 80 g. (ruim 1
kopje) suiker, zout, 1 eetle
pel custardpoeder, kaneel.

Van de melk, de haver
mout en iets zout pap ko
ken. Het custardpoeder aan
mengen met wat koffie,
hiermede de pap bij binden
en de rest van de koffie toe
voegen. De suiker met wat
kaneel vermengen en deze
op het laatst door de vla
roeren. De. vla koud laten
worden en in een schaal
overdoen.

Het opschrift van dit
stukje zal misschien
velen van u als een
soort uitdaging in de oren
klinken. Durf zorgeloos te
zijn! En dat, terwijl wij tot
over onze oren in de zorgen
zitten. Dat, terwijl de prij
zen van de levensmiddelen
stijgen met sprongen en de
loonbijslag klaarblijkelijk
alleen voor de heren in Den
Haag voldoende is om deze
prijsstijging op te vangen.
En toch zeggen wij: ..Durf
zorgeloos te zijn." Wij be
doelen helemaal niet, dat u
nu voortaan maar raak
moet doen, dat u maar moet
kopen waar u zin in hebt en
u niets moet aantrekken van
«en evenwicht tufesen in
komsten en uitgaven.

Maar er zijn nog zoveel
andere dingen, waar wij ons
zorgen over maken zonder
dat het nodig en eigenlijk
cok zonder dat het verant
woord is: Wctnt O. L. Heer
heeft toch zo duidelijk ge
zegd, dat wij allen ons rus
tig kunnen overgeven aan
God. Wees Hij ons niet op
de vogels, die zonder zaaien
of maaien, zorgeloos leven,
omdat God voor hen zorgt?
En al behoeven wij daarom
nog niet „Gods water over
Gods land te laten lopen",
zoals de volksmond het
noemt, wij kunnen toch wel
met iets meer welbewust
vertrouwen op God door het
leven gaan.

Hebben wij ons niet met
het voortschrijden der jaren
aangewend steeds meer en
meer waarde te gaan hech
ten aan dingen, die feitelijk
niet zo verschrikkelijk be
langrijk zijn? Is ook uw eer
ste streven niet geworden er
voor te zorgen, dat gij het
hier zo goed mogelijk hebt?
Maar wie waarlijk christelijk
leeft, weet, dat het leven van
nu toch slechts een voorbe
reiding is op het leven hier
namaals en dat een tevreden
gemoed veel belangrijker is
dan tafels vol lekkernijen.

Kan O. L. Heer ook tegen
ons niet terecht zeggen: „Gij
zijt bezorgd en bekommerd
om vele dingen"? Onze voor
ouders waren nog niet ver
wend met uitgaan en feesten.
Zij vonden hun geluk in de
huiselijke kring. En gelooft
u werkelijk, dat zij minder
gelukkig waren dan wij? Zij
hebben zeer waarschijnlijk
vaak harder moeten ploete
ren om rond te komen en zij
hebben zich veel meer moe
ten ontzeggen. Maar zij wa
ren zorgelozer dan wij, om
dat zij godvruchtiger wa
ren. Zij wentelden hun zor
gen af op God in kinderlijk
vertrouwen en konden zo
met al him zorgen zorgeloos
zijn.

Aangezien de huidige monetaire situ
atie, ondanks haar hoopgevende aspec
ten, een geldschepping van enige mii-
liarden niet kan verdragen, kan een
onmiddellijke rechtstreekse deblokkering
ter afwikkeling van de geldzuivering
niet geschieden. Tot deze uitspraak komt
minister Lieftinck in zjjn memorie van
antwoord aan de Tweede Kamer op het
wetsontwerp Afwikkeling Geldzuivering.

De minister kan evenmin de vrees van
de Kamer delen, dat het wetsontwerp

18)

Ik vroeg me af, hoe Jetty aan zo'n
sch llaar vriendschap had kunnen
ai?ken, maar toen ik naderbij kwam
het zi>n °§en naar mij opsloeg, werd
ker me 0Peens duidelijk. Prachtige, don-
itjj,® .°?en waren het, die brandden van
van "ike gloed. De ogen van een wTjze
Mil 6u.n denker, van een dromer. Ter-
Wam ze vragend op mij vestigde,
ttiij' ti,een zonderlinge verwarring over
Mrrn^ zaS niets 'meer van zijn mis
eer» Sezicht. Ik zag alleen die won-
drun -°®en met de raadselachtige uit-

_J«nng erin.
lijk ®ent U Milligram? vroeg ik tame-

Mssnï toen dacht ik er aan. dat het
ztm vv!en een kwetsende bijnaam kon
MnL ,ar het scheen hem niet te hin-

■Cl-Hij knikte,
kerp an ik U even vertrouwelijk spre-
Na

*r aane®£e.ogenblik aarzelen. voegde ik

Het gaat om Jetty.... Jetty-de-
Bokser.

Er kwam een lichtende glans in zijn
ogen.

Over vijf minuten ga ik eten, zei

hij. Als U zolang wachten wilt

Maar ik vrees, dat de gelegenheid, waar
ik ga

Hij wierp een betekenisvolle blik
naar mijn costuum.

Daar gaat het niet omMaar

als U wilt, kan ik U in het restaurant
hierover wat aanbieden.

Hij nam het aan, alsof het de natuur
lijkste zaak ter wereld gold. Geen ogen
blik kwam het bij mij op, dat hij eigen
lijk geen man was, waarmee men bij
voorkeur in een deftig restaurant ging
eten.

En?vroeg hij, nadat wij aan

een rustig tafeltje hadden plaats geno
men.

Ik ben een vriend van Jetty

Dat zal U misschien verbazen, maar U
weet, dat ze getrouwd is.

Hij keek me doordringend aan en er
kwam een grijns om zijn mond. Ik be
greep, dat ik hem niet gemakkelijk om
de tuin zou* leiden.

Alhoewel ze nog niet lang In haar
nieuwe kringen verkeert, vervolgde 'k
behoedzaajn, heeft ze er toch al toege
wijde vrienden gevonden.

Dat kan ik begrjjpen.

De bewondering, die in die woorden
doorklonk, maakte mij verlegen.

Ze is nu met haar man op huwe
lijksreis vertrokken, maar niemand weet
waarheen. Misschien kunt U mij op

haar spoor brengen?

Ik zie niet inBovendien zou

ik niet onbescheiden willen zijn

Het gaat misschien om haar levens
geluk! verzekerde ik hartstochtelijk.

Hij glimlachte.

Jetty kan best zelf voor haar le
vensgeluk zorgen.

Ik voelde me 'n beetje ongemakkelijk
onder zijn scherpe blik. Om mijn ver
warring te verbergen, zei ik achteloos:

Weet U, waarom Jetty met baron
van Hoogstraten getrouwd is?

Hij keek me aan met grenzeloze ver
bazing.

Natuurlijk omdat ze hem liefheeft!
zei hij langzaam.

Bent U daar zeker van? vroeg ik
met aandrang, want ik voelde dat ik
hem uit zijn tent had gelokt.

Hij bracht zijn gelaat dicht bij het
mijne en zei met ingehouden heftigheid:

Luister, beste 'mijnheer, ik ken
Jetty en ik weet, dat ze nooit een man
zou huwen, als ze hem niet het beste
van zichzelf kon geven.

Ik lachte bitter. Wat kende hij haar
weinig!

Jetty is ongetwijfeld een vrolijke,
aangename kameraad, zei ik met opzet,
maar of ze zo'n groot belang hecht aan
de diepere vreugde van het leven, be-
twijfel ik sterk. Ik zie haar goed in staat
om een man te nemen, enkel maar om
veilig geborgen .te zijnzonder dat
ze die man daarom onrecht zou aan
doen.

Het duurde lang voordat Milligrain
weer sprak. Er speelde onrust in zijn

donkere ogen. Ik voelde duidelijk de
tweestrijd aan, die zich in zijn ziel af-
speelde tussen zijn kiesheid en zijn ver
langen om voor haar m de bres te
springen. In spanning vroeg ik me af, of
hij zich bloot zou geven, ofwel m .som
bere geslotenheid zijn gevoelens ver-
bergen. Eindelijk zei hij bijna toonloos.

U bent geen vriend van haar, mijn-
heer, anders zou V dit van Jetty niet
zeggen. Dit kan ik van haar getuigen
met absolute zekerheid, want ik ken
haar al van toen ze nog een klem meis
je was, een grappig klem ding met een
gevoelig hartje, dat hst niet altijd gs-
makkelijk had om vrolijk en levens
lustig te zijn.

Ik ging er voorlopig niet dieper op in,
want te vele vragen rezen voor mijn
geest. Ik had er nooit een ernstige le
vensbeschouwing op na gehouden en nu
ik in aanraking kwam met een diep
voelend mens, geraakte ik een beetje
van streek.

Daarom merkte ik weer practisch op:

U kunt me dus geen enkele aan
wijzing geven?

Zijn verwrongen gelaat ontspande
zich even.

Dat heb ik niet beweerdIk

weet zelfs positief zeker, waarheen ze
vertrokken zijn.

Mijn hart begon onstuimig te kloppen.

Ze" had hij gezegdJetty was

dus niet alleen vertrokkenEr kwam

een mist voor mijn ogen en in mijn
hart groeide een pijn, welke ik niet
trachtte te verklaren.

Hebt U hen zien vertrekken? vroeg

ik hees.

Hij nam een argwanende houding aan.

Luister, beste mijnheer, ik ben niet
van plan, Jetty te verraden. Als ze het
goedgevonden heeft, het doel van haar
reis geheim te houden, dan zal ik 't
vertrouwen, dat ze in mij gesteld heeft,
niet teleurstellen.

Ik begreep, dat ik alleen met brutale
openhartigheid iets bij die man zou be
reiken en nam 'n kort besluit.

Is het nooit bij U opgekomen, dat
Jetty iets minder behoorlijks zou doen?

Hij wierp me een sombere blik toe en
zijn lippen krulden minachtend. Ik
greep zijn arm vast.

Luister, man, ik zweer U, dat Jetty
niet -met haar echtgenoot vertrokken is.

Onmogelijk!

Ach, ze heeft er U mooi tussen ge
nomen. Het spijt me, dat ik haar in
Uw ogen verlagen moet, maar het gaat
niet anders. Ik ben baron, van Hoog
straten!....

Als ik hem een klap m zijn gezicht
had gegeven had ik hem niet gevoeliger
kunnen treffen.

U liegt! siste hij.

Ik reikte hem zwijgend mijn identi-
teits-papieren over. Terwijl hij ze inkeek,
werd hij akelig bleek en uit zijn ogen
sprak een scherpe pijn. Toen stond hij
op en wilde heengaan, maar ik dwong
hem weer te gaan zitten.

Wilt U me thans nog niet helpen?

Hij schudde het hoofd.

een ongunstige invloed zou hebben op
de spaarzin. Te bedenken valt immers,
dat de geldzuivering een der maatrege
len is geweest, door welke de regering
heeft gestreefd naar een monetair even
wicht en het tegengaan van een vermin
dering van de waarde van de gulden,
welke laatste eerst recht nadelig voor
de spaarders en dodelijk voor de spaar
zin zou zijn geweest.

Verhoging van de rente van de 3%
Beleggingscertificaten tot 3)4 kan
niet in overweging worden genomen in
verband met het feit, dat het gamma van
rentevergoedingen voor leningen met
verschillende looptijd thans geen 3)4
type kent.

Indien men gelden op geblokkeerde
rekening ontvangt nadat betalingen,
welke uit geblokkeerd tegoed hadden
knnnen geschieden, met vrij geld zijn
gedaan, mogen die betalingen voor zover
het belastingen betreft alsnog met het
later verkregen geblokkeerde geld vol
daan worden, waarna het vrije geld
wordt teruggegeven.

De minister stelt zich voor, zodra het
ontwerp tot wet zal zijn verheven, de
mogelijkheid te openen, oude spaarsaldi
tot een bedrag van ten hoogste 10.000
naar de Beleggingsrekening over te boe
ken. De huidige algemene grens van

3500 acht hij reeds ruim genoeg om de
overgrote meerderheid der kleine spaar
ders te bevredigen, doch voor oude,
werkelijk als belegging aangehouden
spaarsaldi wil hij deze ruimere moge
lijkheid scheppen.

De kleine Nederlandse dameszwem
ploeg, die op het ogenblik door_ Dene
marken reist, heeft in-Odense op Fue-
nen enkele uitstekende resultaten be
haald. Tijdens de Dinsdag gehouden
wedstrijden won Jannie de Groot de
400 m. schoolslag in 6 min. 21.1 sec. voor
Jytte Hansen (Odense), die er 6 min
21.2 sec. over deed. De 100 m. rugslag
werd gewonnen door Karen Harup in
1 min. 16.7 sec.; Greetje Galliard werd
tweede in 1 min. 17.5 sec. Hannie Ter-
meulen won de 100 m. borstcrawl in
1 min. 8 sec. voor Eva Riise uit Kopen-

Het spelletje van ja en neen Is thans
definitief afgelopen, want de wereld
kampioen, Pierre Ghestem, kqmt toch
uit in het a.s. toumooi om de wereld
titel dammen! Dit verheugende resul
taat wist de Rotterdammer P. Roozenburg
te bereiken door geheel particulier naar
Parijs te trekken en het conflict tussen
de wereldkampioen en zijn Bond tot een
oplossing te brengen. Een daad, welke
het zuiver sportief gevoel van onze
nationale kampioen illustreert, want hij
prefereerde daarmede liever een zeer
zware strijd om de wereldtitel, dan een
betrekkelijk zwak bezet tournooi met de
beste kansen aan zijn zijde. En zo hoort
het!

Na de sprint van 10 uur op de eer
ste avond van de Brusselse zesdaagse
luidde de stand: 1. AccuFruythof
(België) 12 punten; 2. LapebieSeres
(Frankrijk) 2 punten; 3. Sterckx—De-
predomme (België) 0 punten. Op één
ronde: 4. AdriaenssensBruyland (Bel
gië) 14 punten; 5. NaeyeOckers (Bel
gië) 6 punten; 6. JanssensHendrick
(België) 3 punten; 7. KintVan Steen
bergen (België) 2 punten; 8. ex aequo:
ClemensGillen (Lux.) en Middelkamp
(Nederland)Buyl (België) 1 punt. Het
Nederlandse koppel SchulteBoeyen
bezette met 6 punten de 12e plaats,
met twee ronden achterstand. Alle ove
rige koppels hadden twee of meer ron
den achterstand.

hagen, die 1 min. 10.3 sec. nodig had.
Ook de 3 x 100 m. wisselslag estafette
werd een Nederlandse overwinning.
Onze meisjes wonnen in 3 min. 51 sec.,
de Deense ploeg noteerde 3 min. 53.4 sec.