BERLIJN VELT HET VONNIS Ërk de Noorman - M Beeld Stakende liftboys en kronkelende lekke brandslangen EN TWE m D E' HIT IDOMEIN DER. VROUW Coquet k M Teugelloze jeugd Wereldtoneel Scholenbouw wordt verbeterd in de Keuken Er zijn weer eendeneieren VERVOLG VERLEDEN Bescherming beroep van kunstenaar NEDERLAND VOERT ZIJN DODEN TERUG Driebandenkampioenschap niet in Zwitserland WOENSDAG 8 DECEMBER 1948 PAGINA 3 U.N.O.-gedelegeerden in moeilijkheden Tabaksinschrijving te Rotterdam Memorie van Antwoord 0. K. en W. Tweede transport uit Duitsland OP HET door LESLIE FORD Jubileum-tournooi B.Z.V. Sportsnippers 2 In de koude oorlog tussen Oost en "est heeft Moskou Zondag een ernstige Nederlaag geleden. De uitslagen der ®erljjnse gemeenteraadsverkiezingen laten er niet de minste twijfel over be staan, waar de sympathieën der Berlij- hers, en men mag wel zeggen: der Duit sers, liggen. Want het was duidelijk, dat de in de drie Westelijke sectoren van de stad gehouden verkiezingen hierover Uitspraak zouden doen en niet zozeer °ver de vraag hoe de Berlijnse gemeen teraad moest worden samengesteld. En Berlijn heeft duidelijke taal gesproken en de wereld onomwonden verklaard hoe het denkt over de Sovjet-politiek. Daarmee is een oordeel geveld, een scherp oordeel, dat niet misverstaan kan Worden en dat aan de Soviet-propa ganda geen mogelijkheid laat om de feiten te verdraaien. Terwijl het normaal is, dat in West- Duitsland nauwelijks 60 procent der kiezers ter stembus gaan, hebben Zon dag bijna 90 procent der stemgerech tigde Berlijners hun stem willen uit brengen om daardoor het vonnis over de Sovjet-politiek te vellen. Slechts 2% Procent der stemmen was ongeldig en in het gunstigste geval kunnen de com munisten, die op bevel van Moskou niet aan de verkiezingen deelnamen, dit per centage plus dat dergenen, die niet stemden, tot hun aanhang rekenen. Dat zou dus ongeveer 15 procent zijn. Maar het is duidelijk dat men- met alle weg blijvers en allen, die ongeldig stemden, op het communistische conto behoeft te schrijven. Moskou wist, dat het zich geen illusies behoefde te maken over de uitslag der verkiezingen. Zeker is dat de reden, Waarom het weigerde verkiezingen te laten houden in geheel Berlijn.Doch het Sovjet-bestuur heeft nog op alle mogelijke manieren getracht zoveel mogelijk Berlijners van de stembus ver wijderd te houden. De door de commu nisten beheerste pers en radio hebben voor de verkiezingen voortdurend ge tracht de West-Berlijners te intimideren door berichten, dat de voedselvoorraden in West-Berlijn nog slechts toereikend Waren voor enkele dagen en dat het vaststond dat de Westelijke geallieerden Berlijn spoedig zouden verlaten enz. Degenen, die anti-Russisch gestemd had den, zouden dan de gevolgen moeten dragen. Doch de Berlijners hebben zich hieraan niet gestoord, wat gezien de nadrukkelijke verklaring van het tegen deel door de Westelijke mogendheden trouwens nauwelijks te verwachten was Ook de Russen bleken er niet de minste hoop op te hebben en zonder de uitslag der verkiezingen af te wachten had ge neraal Sokolovsky, de Russische mili taire gouverneur, dan ook reeds de Vorige week een rode gemeenteraad voor Oost-Berlijn ingesteld, waarmee hij de scheiding tussen Oost en West vol ledig maakte. Oost- en West-Berlijn heb ben thans ieder hun eigen gemeenteraad en hun eigen burgemeester. De Weste lijke raad koos Maandag voor deze functie prof. Ernst Reuter, die de Russen in 1947 geweigerd hadden als burge meester voor geheel Berlijn te erken nen. In Oost-Berlijn laat Frledrich Ebert, de weinig karaktervolle zoon van de eerste president der Weimar-republiek, zich als marionet gebruiken. Moeilijk kan men, gezien deze verscherpte tegen stellingen in Oost- en West-Berlijn, nu hog een verzoening verwachten. Welis waar heeft de Sovjet-Unie op verzoek Bramuglia verklaard, gegevens te 2Uj]en verstrekken aan de verzoenings- commissie der zes kleine leden van de Veiligheidsraad, opdat deze een com promis over de Berlijnse valuta-kwestie tot stand kan brengen. Doch na de laat ste maatregelen in Berlijn kan men nau welijks meer enige loyaliteit van Rus sische zijde verwachten. En bovendien is reeds tijdens de besprekingen in Moskou gebleken, hoeveel waarde men kan hech ten aan dergelijke Russische bereidver klaringen. Toen het op uitvoering aan kwam, gaf generaal Sokolovsky hieraan een dergelijke interpretatie, dat over eenstemming bij voorbaat werd uitge sloten. Beide partijen schijnen overigens reeds hun conclusie uit de verkiezingen te hebben getrokken. En die blijkt wel hierop neer te komen, dat zij de deling als definitief beschouwen. De Sovjets schijnen plannen te beramen om hun sector van Berlijn geheel in te schakelen in de Oostelijke zone; de Westelijke mo gendheden zijn van plan in Berlijn een nieuwe geldsanering uit te voeren en de Oost-mark voor West-Berlijn waardeloos te verklaren. Ongetwijfeld zullen de Russen nog op andere wijze trachten wraak te nemen voor de vernietigende nederlaag, die zij voor het oog van de gehele wereld ge leden hebben. Doch de Westelijke mo gendheden hebben getoond op hun hoede te zijn en voor geen intimidatie te wij ken. Zij hebben zij het vanzelfspre kend uit opportuniteits-overwegingen het volledige vertrouwen der Berlijners gekregen. Het is te hopen, dat zij het zich waardig zullen tonen en dat zij de les zullen begrijpen, die ook voor hen i in de uitslag der Berlijnse verkiezingen ligt opgesloten, n.l. dat Duitsland niet aarzelt om indien nodig een niet mis te verstaan oordeel te vellen. Mogen zij zich nogmaals beraden over hun politiek in geheel West-Duitsland, opdat ook zij niet eenmaal een oordeel, dat dan slechts een vonnis zou kunnen zijn, zullen oproepen. R StUOtOS De gedelegeerden van de Verenigde Naties hebben gisteravond en vanmor gen met verscheidene moeilijkheden te kampen gehad. In het Palais Chaillot staakten de liftboys en de zaaljongens en 's avonds brak er in een der confe rentiezalen brand uit. Het was een nietsbetekenend binnen brandje, doch de Franse politie maakte er zoveel drukte van, en de brandweer kwam met zoveel materiaal ter hulp ge sneld, dat de journalisten, die twee ver diepingen boven de plaats waar de brand uitbrak hun vertrekken hebben, en de gedelegeerden, die juist arriveer den voor de avondzittingen, er volkomen door in de war raakten. De correspondenten, die achtereen volgens het bevel kregen uit het ge bouw te gaan, hun vertrekken niet te verlaten en zich gereed te houden om onmiddellijk te kunnen opbreken, daar het beneden hen „fliiïk brandde," brachten in allerijl hun redactiebu- reaux telegrafisch op de hoogte. De gedelegeerden in de hal van de Parijse vleugel, waar het water, dat de Franse brandweer voor de vuurhaard bestemd had, enige centimeters hoog stond, en waar lekke brandslangen van twaalf brandweerwagens door elkaar kronkelden, zagen hun vergaderplaats reeds in vlammen opgaan. Met de mi nuut groeide het aantal ladderwagens, de mensenmenigte, die door de politie op een veilige afstand werd gehouden, en het aantal geruchten. Men fluisterde dat het aantal gewon den niet zo erg groot was. Officiële per sonen zouden verklaard hebben, dat de brand „zeer ernstig" was, en een ambte naar van de veiligheidsdienst deelde de talrijke belangstellenden mede, dat „ge vreesd werd, dat enkele bogen het ten gevolge van de grote hitte zouden bege ven". Het publiek trok conclusies uit het feit, dat de brand was uitgebroken in zaal 7, waar gisteren de Russische wei gering, om Russische vrouwen, die met buitenlanders getrouwd zijn, uit de Sov jet-Unie te laten vertrekken, werd be sproken. De brandweer had het vuur echter binnen tien minuten onder bedwang en na drie kwartier doofden de laatste vlammen. Het uit zaklinnen bestaande plafond van zaal 7 verbrandde gedeel telijk, de betimmering was zwartge brand en verscheidene zalen dropen van het water. Toen vanmorgen de gedele geerden hun conferentiezalen weer op zochten, moesten ze verscheidene malen over een plas heen springen en werd hun geregeld de weg versperd door een ijverig dweilende Franse werkster. Juist toen gisteren de middagzittingen van de Verenigde Naties zouden be ginnen, gingen de liftboys in staking. Ze benoemden een „woordvoerder", die aan de gedelegeerden verklaarde, dat de sta king was uitgebroken door een loonge- schil, dat reeds lange tijd bestond. Een „speciale commissie" van de liftboys bracht daarna de gedelegeerden van de gebruiksaanwijzing van de knoppen in de liftkooien op de hoogte. Nadat de zaaljongens zich solidair met de stakers hadden verklaard, verlieten ze samen met de liftboys gedurende ongeveer twee uur het Palais Chaillot, de gedelegeer den met hun moeilijkheden achterlatend. Het Tsjechoslowaakse kabinet heeft een wetsontwerp goedgekeurd, waarbij advocaten in het vervolg hun vak slechts mogen uitoefenen, indien zij be horen tot een van de op te richten ge westelijke organisaties, die hun reke ningen moeten ontvangen en hen zul len uitbetalen. Een tweede wetsont werp eist van notarissen, advocaten en rechters zich aan een wettelijk onder zoek te onderwerpen om te kunnen aantonen, dat zij in staat zijn de wet „in de geest van de constitutie en van de volksdemocratie" te interpreteren. 31. Toen Winonah plechtig beloofde, dat alles zou gebeuren, wat nodig was om ook de tovenaar zijn ware gedaante weer terug te geven, kalmeerde deze en kon het werk beginnen! Winonah zocht de bewuste plaats in het boek op en las voor onbegrijpelijke, vreemd klinkende woorden; ze spelde ze moeizaam en langzaam, maar de tovenaar wist precies wat het beduidde en zei tegen het kleine kereltje: „Neem die kruik, haal uit de kast een doos met poedergooi twintig druppels uit die fles" en zo ging het maar voort Pum-Pum liep bedrijvig heen en weer en tenslotte waren alle benodigdhed in de grote pot en roerde het ventje ijverig in het mengsel, dat eerst nog moest koken. Toen alles klaar was en de drank gereed, werd hun geduld eerst nog op de proef gesteld, daar het brouwsel moest afkoelen. Eindelijk, eindelijk was het zover en met sidderende handen nam Winonah een glas, vulde het met de bijna zwart gekleurde vloeistof en begon te drinkenlangzaam en vol angst voor het resultaat. Zou het gelukken? Pum-Pum sloeg haar gade en zijn gezicht was ver trokken van spanningWinonah slaakte een kreet, het glas ontglipte haar hand „Ik zie niets meer!" riep ze klaaglijk en het was of een wazige sluier haar gestalte omgaf. Wat te doen als de drank een verkeerde uitwerking had? (Van een bijzondere medewerker) Vandaag lagen in de Grote Beurs van Koophandel te Rotterdam de monsters uit van de importeurs A. van Hoboken Co., voor rekening van de C.V.O. te Batavia en van de Intern. Cred. en Han- delsverg. „Rotterdam", in totaal 4876 pakken Javatabak, waarvan de partijen op Vrijdag 10 December bij inschrijving worden verkocht. Het waren in hoofdzaak tabakken van oogst 1939 en een klein gedeelte van 1947. De tabak heeft zich zeer goed ge houden, droogsoortig lichtbruin, rood bruin met enkele partijen, welke voor dekblad geschikt zijn met name MS/Be- soeki, JF/Besoeki. De resterende par tijen zijn zeer bruikbaar omblad- en binnengoed materiaal, gedeeltelijk iets worm en sporadisch iets onfris. De tabak is uitermate geschikt voor Holland en de hoofdkopers zullen wel zijn de Com binatie van Hollandse Fabrikanten. Bo vendien waren reeds aanwezig belang stellenden uit Engeland, Zwitserland en België. De Internationale Crediet- en Handelsver. brengt in hoofdzaak kerf tabak oogst 1946 en een partij oogst 1948. Deze tabak is zeer middelmatig. In de Memorie van Antwoord op het voorlopig verslag der Tweede Kamer betreffende de begroting van O. K. en W. noemt de minister de oyerladen programma's der scholen een punt van zorg. Er wordt naar wegen tot beper king van de leerstof gezocht in over leg met betrokken besturen, inspectie en leerkrachten. Er wordt ook gezocht naar middelen om het zitten blijven te beperken, waarbij de minister de vraag stelt of ons onderwijs de kinderen de volle kans op de ontwikkeling van hun capaciteiten biedt; het selecteert nega tief, bepaalt meer, waarvoor een kind niet, dan waarvoor het wel geschikt,is. De minister zal niet op korte termijn Cyprus vredeseiland Engeland met griep bedreigd Toch nog een lintje Geen cognac Kerstmannetjes Het volk van Cyprus maakt zich zorgen over een toekomstige oor log. Het zou de eerste zijn sinds tientallen eeuwen. Cyprus is in sommige opzichten een rijk eiland: het heeft een Eeuwigdurend overschot aan zonneschijn, ivijn en politiek. Maar naar zijn han delsbalans te oordelen staat het econo misch aan de rand van de afgrond, want de invoer overtreft de uitvoer met 500 procent. Er wonen op dit eiland 363.820 Grieken, die naar Athene, 80.000 Turken, die naar Anatolië verlangen en 1200 Engelsen, die de soberheid van het eigen land zijn ontvlucht en er best tevreden schijnen te zijn. De Grieken verkondigen, dat het eiland Grieks is in taal en naar de geest en het Britse ministerie van Koloniën antwoordt hierop doodnuchter: „En wat Zou dat?" Volgend jaar wordt een in vasie van Amerikanen verwacht. Op het ogenblik verblijven er niet meer dan 115 personen met een Amerikaans pas- Poort, «maar men ziet uit naar een aan tal lieden met vliegtuigen en oorlogs schepen. De schoenpoetsers en de uit gevers van de veelkleurige „gidsen van Cyprus" verheugen zich op die aange kondigde stroom van Yankees. De „dan sende derwischen" staan klaar om de Bezoekers in hun Mohammedaans heilig dom een waardige ontvangst te berei den. Maar alles wat links georiënteerd Is kookt van woede. Cyprus, dat het grootste gedeelte van Zijn lange geschiedenis door vreemde lingen is geregeerd, is steeds een duur ailand geweest. Richard Leeuwenhart verkocht het in de twaalfde eeuw in 6en „schenkingsbriefje" voor 100.000 ?°nd. Afgezien van de vreemde over heersers hebben de bewoners van Cy- Btbs het meest een hekel aan aardbe vingen. Als er 's avonds veel honden blaffen is dit volgens hen een bewijs, dat er een aardbeving op komst is. De Cyprioten hebben vanouds de re futatie, wijze lieden te zijn. Deze re futatie gaat terug tot de beroemde V'ijsgeer Zeno, die op hun eiland in 326 °or Christus de school der Stoïcijnse jDjsgeren stichtte. Lang voor Karl Marx lsten de Cyprioten reeds, dat men voor Selcl de duivel laat dansen. st P Cyprus wordt maar zeldeh een epk van Shakespeare opgevoerd, maar n der belangrijkste zeehavens van het jland beroemt er zich op. de plaats der ^apdeling van zijn „Othello" te zijn en grootste sleepboot in de haven heet CfC5aemona". Wat de dramatische kunst jtreft schijnen de Cyprioten echter de o van cowBoyfilms te houden. Aan A Gostkust bevindt zich de „Bron van fhrodite". sk~e meisjes van Cyprus staan onder tp .nS toezicht van de familie. Als een lirzal gaan trouwen moet zij ge- to-jfzaa^heid beloven en dan trapt haar ?ms*ige echtgenoot haar op de tenen Dp if maken dat ze het nooit vergeet. Spu Cyprioten zijn erg praatgraag, of- Zp„?°ö ze een spreekwoord hebben dat - „Veel praten is alleen goed voor Zij zijn ongeneeslijke idealis ten maar denken niettemin van zich zelf, dat ze met beide benen op de grond staan. Een van hun geliefkoosde zegs wijzen is: „Het is een dwaasheid, stenen in de wind te strooien". e „British Medical Association", de Britse artsenvereniging, die 45.000 leden telt, acht het moge lijk, dat de wereld opnieuw een grote griepepidemie tegemoet zal gaan, aldus een woordvoerder van deze vereniging. „Wij verwachtten, dat de epidemie enige maanden geleden zou uitbreken," zo zei deze woordvoerder. „Gewoonlijk begint zij met enkele vrij onschuldige gevallen, maar er zijn reeds te veel van dergelijke gevallen in Engeland ge weest dan dat wij gerust kunnen zijn." De woordvoerder was van me ning, dat de epidemie er reeds had moe ten zijn. Zijn mening schijnt er op te wijzen, dat hij de reeds eerder geuite stelling aanvaardt, dat wereld-epidemieën om de 25 a 30 jaar terugkeren. Op grond van deze stelling voorspelde dr. C. van den Berg, de directeur-generaal van de volksgezondheid bij het Nederlandse ministerie van Sociale Zaken, reeds ver leden jaar een epidemie. De grote griep-epidemie van 1918 1919 kwam 25 jaar na de vorige. Vele dokters twijfelen echter aan de juistheid van de theorie der geregeld terugkerende epidemieën. Het Britse ministerie van gezondheid acht geen tekenen van een dreigende griepepide mie aanwezig. Zijn statistieken wijzen uit, dat dit jaar minder griepgevallen in Engeland zijn voorgekomen dan het vorige jaar. Jean Linard, geboren op 5 December 1848, kreeg Zondag op zijn verjaar dag een onverwacht presentje: de Franse militaire medaille. Linard kreeg deze onderscheiding wegens zijn dapper gedrag tijdens de oorlog van 1870 hij was toen 22 Italiaanse fabrikanten van sterke drank mogen krachtens een nieuwe Italiaans-Franse handelsovereen komst hun cognac geen „cognac" meer noemen. Het wordt thans in de handel ge bracht onder de naam „Arzento". Arzen- to is dus Italiaanse cognac. en meisje te Springfield heeft, toen het de kerstversiering in een van voornaamste straten had gezien, aan de burgemeester geschreven: „Het zou zo leuk zijn, als de verkeersagenten nu als kerstmannetjes werden gekleed." voorstellen doen tot hervorming van het schoolstelsel; hij zal eerst de ver nieuwing binnen de bestaande organi satie bevorderen. T.a.v. de kleuterzorg is een wettelijke regeling in voorberei ding. De minister moet ontkennen, dat de bezoldigingspolitiek ten aanzien van de onderwijzers een vaste lijn mist. De 2 pet. „vacantie"-toeslag is in 1947 slechts toegekend aan die groepen van rijkspersoneel, die financieel in de moeilijkste omstandigheden verkeerden. Aangezien de onderwijzers m 1946 een extra maand salaris was toegekend, terwijl voor hen in 1947 een salaris- regeling is tot stand gekomen, welke een grote verbetering inhield, zijn de onderwijzers voor de „vacantie"-toeslag niet in aanmerking gebracht. Er is geen grond voor de vrees, dat de storende ongelijkheid, die in het verleden heeft bestaan, weer opnieuw zal worden ingeovred en dat het in 1947 bereikte resultaat voor een be langrijk deel zal worden te niet ge daan. Het jaar 1948 bracht t.a.v. de scho lenbouw aanmerkelijke verbetering. Tegen 20 in 1947 begon men in 1948 de bouw van 120 scnolen. Bovendien zullen dit jaar 50 houten scholen uit Finland worden geïmporteerd. Al deze scholen zullen in de eerste helft van 1949 zijn voltooid. Niettemin is 't wegens gebrek aan vol doende geschoolde arbeidskrachten en materialen niet mogelijk in de thans bestaande behoefte, rond 800 scholen, volledig te voorzien. Naar schatting zullen in 1949, 1950 en 1951 1450, 1700 en 1800 leerlingen de lagere akte behalen. Deze getallen zijn hoger dan de z.g. jaarlijkse „slijtage" van het onderwijzerscorps, zodat in de genoemde jaren een klein overschot zal worden gekweekt om het in 1952 en volgende jaren benodigd groter aantal onderwijzers althans gedeeltelijk te kunnen opvangen. Voor verplichte invoering van het onderwijs in de muziek acht de minis ter het tijdstip nog niet gekomen. De omvangrijke arbeid van de commissie voor de herziening van net Hoger On derwijs is, op het wetgevende gedeelte na, nagenoeg voltooid. Bij de plannen tot verbetering van het Technisch Ho ger Onderwijs staan uitbreiding en mo dernisering van Delft voorop tot een capaciteit van omtrent 3500 studenten. Plannen voor nieuwe gebouwen zijn in bewerking. x De woordenlijst van de Ned. taal zal in 1949 nog wel niet gereed zijn. Aan de zorg voor de kunst moet, zegt de minister, bijzondere aandacht wor- ijn vriendin heeft van Sinterklaas een prac- tisch cadeautje ge kregen, namelijk een klein coquet schortje van plastic U kent ze wel, die kleine doorzichtige voorschootjes met een allerliefst strookje rondom, een hartje daarbo ven en een zakje waar alles doorheen schemert. Als men ze in de winkel ziet, lijken ze feeënschortjes, te teer en te fijn voor grof werk in een mensenkeuken, maar dat is een foute gedachte. Mijn vriendin ervaart het. Sinds ze het schortje kreeg, voorbond en er de vaat mee waste, heeft ze verklaard dat ze nooit meer iets anders neemt. Want ze zag dadelijk hoeveel werk aan wassen en strijken ze spaarde. Ze kreeg hamelijk met schort en al, de eerste de beste dag de halve inhoud van de juspan over zich heen. Zij knoopte haar plastic redster los en dompelde haar onder in een bak met een lauwwarm sopje, ze meende namelijk dat plastic niet tegen heet kan en daar had ze gelijk in. Ze voelde hoe het mate riaal glibberig en heel dun werd onder haar handen als of het zou verdwijnen en in de vloeistof ondergaan, maar toen ze het in koud na spoelde werd het weer hard. Ze hing het tien minuten buiten en toen was het droog! En toen haar grote doch ter het even leende, dacht ze: „kind, wat zie je er aar dig mee uit". Welja, laat een vrouw in de keuken ook maar een beetje coquet zijn. Ze brengt er per 6lot de halve dag door, ze ont vangt er al de huisgenoten en die vinden het prettig als ze er, ook bij haar werk ple zierig uitziet en niet zo echt „verwerkt". Is het onsterk, zegt u? Och, dat valt nogal mee, dat ligt ook wel een beetje aan de draagster. De een is be weeglijker en dientengevol ge meer vatbaar voor een scheur aan de zak of aan de band dan de ander. Maar plastic laat zich met naald en draad uitstekend aan elkaar hechten. Plastic hoort tot de gemakken van onze technische eeuw. En de wijze huisvrouw profi teert van de gemakken zo veel ze kan. ASTRID. Bij dit mantelpak, waarvan het jasje gezoomd is met een brede strook Astrakan-bont, spreekt de Franse ontwerper van „lampekap"-lijn. Eendeneieren zijn groter dan kippeneieren. Boven dien zijn ze gestempeld met de woorden: „Eendenei, tien minuten koken". Deze waarschuwing is niet overbodig, want een deneieren bevatten wel eens schadelijke bacillen, die echter niet bestand zijn te gen grote hitte. Vandaar, dat de eieren 10 minuten gekookt moeten worden; d.w.z. men zet ze met koud water op en wan neer het water kookt, laat men de eieren nog 10 mi nuten doorkoken. Dan is men er zeker van, dat het gehele ei, mèt de mogelijke aanwezige bacillen, een vol doende hoge temperatuur bereikt heeft. Dat geldt echter niet voor het verwerken in gebak, ge hakt, mayonnaise of pudding; Iedereen heetegenwoor dig de mond vol over de teugelloosheid van de jeugd. De jeugd is ongezeg lijk, brutaal en gaat haar gang maar. Ze erkent geen gezag meer en de immorali teit en misdadigheid onder de jeugd neemt hand over hand toe. Reeds eerder hebben wij er op gewezen, dat naar onze mening de fout voor een zeer groot deel gezocht moet worden bij de ouders en op voeders. Het is aardig in dit verband eens een uitspraak aan te halen, die gedaan werd op het Nationale Con gres voor geestelijke volks gezondheid. Daar werd ge sproken over een autoriteits crisis. „Maar," zo luidde het oordeel „niet de jeugd is teu gelloos, maar de ouderen willen de teugels niet meer voelen...." Nog liever zou den wij dit laatste zinnetje willen veranderen in: „de ouderen willen de teugels niet meer voeren". Steeds meer zien we, dat de ouders in plaats van hun gezag te doen gelden, de weg van de minste weerstand bewande len. Zeker zo lang toegeven en goedvinden niet met hun eigen belang en gemak in striid komen. Wanneer er vroeger een verjaringsfeestje was, bete kende dit meestal voor moe der een hele middag extra drukte. Limonade of choco lademelk schenken, gebak en koekjes ronddienen en zor gen, dat de spelletjes in pais en vree verliepen. Daarvoor was het gewenst, dat moeder zelf voortdurend aanwezig was en ook daadwerkelijk aan het spel deelnam. Dat vroeg van moeder dus niet alleen de uitgave van geld voor snoeperijen, maar ook een inzet van haar persoon lijkheid. En dat laatste is het nu juist, wat de moderne mens schijnt af te schrikken. De uitgave wil men nog wei doen, maar zich zelf en zijn eigen „vrije" tijd ter be schikking stellen, dat is te veel verlangd. Daarom is een verjaringsfeestje tegenwoor dig maar al te dikwijls 'n mid dagje naar de bioscoop met wat lekkers bij zich en geld voor een ijsje. Vader en moe der hebben het te druk om zich een hele middag met hun eigen kinderen en hun vriendjes bezig te houden. Ze hebben geen tijd. Ze heb ben het te druk met zich zelf en laten daarom hun kinde ren alleen in hun vreugde en in hun moeilijkheden. En als die kinderen geen kans zien deze moeilijkheden alleen te verwerken, en ze vallen er over, noemen ze de jeugd ontaard, ontworteld, misdadig of immoreel. Want zij, de ouders, hebben toch immers alles voor het kind gedaan. Zij hebben het gekleed, ge voed en een bed gegeven Liefde, die bereid is het dat het kind het meest van al behoefte heeft aan liefde. Liefde, die bereidt is het kind te helpen en te steunen met opoffering van zich zelf daarbij wordt de temperatuur niet hoog genoeg. Ook voor het bakken aan één kant (spiegelei) moet men geen eendeneieren gebruiken. Wél kan men ze veilig eten, wanneer ze aan twee kanten gebakken zijn, nadat de dooier is doorgeprikt en over het eiwit uitgelopen, of na dat het ei vóór het bakken is losgeklopt. (Na één minuut de eieren omkeren en nog een halve minuut aan de andere zijde bakken). Wij hopen niet, dat dit al les u zal afschrikken van het gebruik van eendeneieren. Want in voedingswaarde ko men zij volkomen overeen met kippeneieren en zij kun nen ons nog krappe vlees rantsoen prachtig helpen aanvullen. Wanneer u de genoemde voorzorgen niet vergeet, zijn ze ook beslist ongevaarlijk. En mocht u niet van hard gekookte eieren houden, pro beer ze dan eens, gekookt en wel, op een smakelijke ma nier te verwerken. Bijvoor beeld in de volgende gerech ten: Gevulde eieren. 4 hardgekookte eenden eieren, wat boter of marga rine, mosterd, peper, zout (slasaus). De hardgekookte eieren pellen en in de breedte door snijden. De dooier er uit ne men en deze vermengen met ongeveer een halve eetlepel zachtgeroerde boter (of mar garine) per ei en wat mos terd, peper en zout of wat slasaus. Met dit mengsel de halve eieren vullen zó, dat het vulsel er als een kapje bovenuit steekt. De eieren op een schaal leggen en liefst het geheel gameren met wat blaadjes sla en plakjes biet of tomaat. Eieren-ragout. 4 hardgekookte eendeneie ren, liter water (of melk met water), 2 bouillonblok jes, 35 gr. (2 eetlepels) boter of margarine, 35 gr. (3% eet lepel) bloem, 1 uitje, mos terd, peper, zout. Het uitje snipperen en lichtbruin fruiten in de boter (of margarine). Intussen het water (en de melk) aan de kook brengen en de bouil lonblokjes er in oplossen. De bloem bij de gefruite ui voe gen en ook de hete bouillon daar al roerende bij schen ken. De saus op smaak afma ken met peper, zout en mos terd. De eendeneieren in stukken snijden en in de saus verwarmen. Deze schotel kan men bij de warfne zo wel als bij de broodmaaltijd geven. den besteed. De afstand tussen volk en kunstenaar dient verminderd, een goede volkskunst onderhouden en ge steund. Men verwacht adviezen o.m. van de voorlopige raad voor de kunst. Men bestudeert de mogelijkheid het beroep van kunstenaar te beschermen. T.a.v. de architecten volgt binnenkort een wetsontwerp; t.a.v. de toonkunste naars werkt men analoge plannen uit. De nadelige aspecten van de huidige vermakelijkheidsbelasting t.a.v. de cul tureel verantwoorde film en de eigen filmproductie wordt bestudeerd. Voor de exploitatie-tekorten van de Ned. Opera wordt een oplossing ge zocht. De voorbereidingen voor de nieuwe radio-wet vorderen gestaag. Het wetsontwerp t.a.v het tuchtrecht in het Perswezen wordt binnenkort in gediend. Nederland voert zijn doden terug. Transporten rijden door Duitsland van uit alle zones naar Beek aan de Neder landse grens, waar de stoffelijke over schotten van de tijdens de oorlog in Duitsland omgekomen Nederlanders ar riveren en aan de Nederlandse autori teiten worden overgegeven. Gistermorgen om omstreeks 11 uur arriveerde een tweede transport aan het grensstation Beek-Ubbergen, waar dertig stoffelijke resten uit de Russische zone van Duitsland op Nederlands ge bied aankwamen. Dit thansport maakt deel uit van een groep van vierhonderd IT Vertaling van Pauline Fellinga HOOFDSTUK I. Ik heb getracht me te herinneren of er iets bijzonders, iets ongewoons was aan April Harbor, die Zaterdag dat Rose mary Bishop en haar vader terug kwamen voor het eerst na zeven jaar. Het was benauwd warm, maar dat is het dikwijls in Augustus, vooral als er onweer broeit. Maar of er enige aanwij zing was voor de afschuwelijke historie die April Harbor in de grootste beroe ring zou brengen en onze particuliere levensbijzonderheden in een bandjir van drukinkt over de voorpagina van iedere Amerikaanse krant zou uitstorten dat heb ik geprobeerd me te herinneren. Ik zei tegen kolonel Primrose dat er niets van die aard was geweest, de vol gende morgen, toen hij me begon te ondervragen. Ik was daar werkelijk heel zeker van. Maar ik geloof dat hij aan voelde, wat ik zorgvuldig naar de ach tergrond van mijn geest had terugge drongen. Hij zou anders ook wel gek geweest zijn, en ik heb nooit gehoord, dat iemand hem gek noemde behalve hijzelf. „Brengt iedereen zijn Zaterdagmorgen in de kruidenierswinkel door, mrs. Latham?" vroeg hij. En natuurlijk is dat zo. April Harbor is net als alle andere dorpen die feitelijk zijn geannexeerd door een groep stads mensen, die er eind Mei neerstrijken, als de scholen zowat ophouden, en er blijven, tot die weer beginnen: tot Sep tember. Sommigen zijn er wel gebleven tot November, sinds de crisis, en Bill en Louise Chetwind hebben er zelfs een paar winters doorgebracht, toen hun huis in de stad verkocht werd om hun schulden aan te zuiveren. Iedereen had natuurlijk onder de crisis te lijden, om dat iedereen eigenlijk leeft van zijn ef fecten de oudere mensen bezitten ze en de jongelieden bieden ze te koop. Ze bieden ook andere dingen te koop, hoofd zakelijk dat soort van dingen, dat ieder een dadelijk ophield te kopen: architec tuur, tien-duizend-dollar portretten en onnodige operaties. Behalve de man van Elsie Carter, die een soort veredelde kruidenier is of zoiets en alleen in April Harbor woont, omdat Elsie met hem getrouwd is. Elsie's vader was de compagnon van mijn vader, die advo caat was. en samen stelden ze dertig jaar geleden het reglement op voor de „April Harbor Association," toen een groep jonggetrouwde mensen besloten, driehonderd acres van de Poplar Hill Estate te kopen en een zomerkamp ki te richten. De meesten kwamen toen uit Baltimore en Washington en Philadel phia. Dat was vóór de tijd van de vlieg machines. Nu wonen de meesten van de jongeren in New York en de heren huren een vliegtuig om over te komen voor de weekends. Elsie Carter's familie woonde aan het ene eirid van het terrein en de mijne aan het andere en Elsie en ik schoten nèt zo goed op wat betekent niets beter toen zij dertien was en ik vijf als nu ze zes en veertig is en ik acht en dertig. Het feit, dat ik weduwe ben met twee zoons en dat Elsie er eigenlijk even goed een kon zijn ze heeft niets an ders te doen dan andere mensen te be dillen heeft ons niet dichter tot el kaar gebracht. Mjsschien verklaart het feit, dat Ferney Carter nooit overvliegt voor een weekend behalve als hij moet, haar voortdurend betogen dat als Dick niet zo'n haast had gemaakt op een keer en de trein had genomen inplaats van het vliegtuig, ik geen weduwe zou zijn. Of misschien weet ik ook wel dat het waar is en kan ik het niet verdragen, er zo dikwijls aan herinnerd te worden. Maar waaom ik zo'n bezwaar heb tegen de bedilzucht van Elsie, terwijl de hele geschiedenis van Jim Gould .en zijn vrouw en Rosemary Bishop een waar epos is van mijzelf als bemoei-al, dat weet ik heus niet April Harbor is een klein vissers dorpje aan de Oostkust van de Chesa peake Bay. 's Winters is het even dood als de mensen, die slapen onder de be moste stenen, die om de oude, met klim op begroeide kerk boven aan de enige straat liggen. Daarna is van eind Mei af de straat levendig en druk van de zomer gasten. De kade beneden is een bonte warreling van witte boten en gebronsde, lachende mensen. Alle winkels aan de hellende straat behalve die van Toplady, zijn 's winters dicht gespijkerd. Met de lente worden ze geverfd en weer ge opend en worden dan druk bezocht door mensen, die eten opdoen voor de toe vloed van het weekend: echtgenoten en gasten uit Washington en Baltimore. De morgen, waarop de Bishops terug zouden komen, was het niet anders. Ze waren niet meer terug geweest in de Harbor sinds Chapin Bishop, Rosemary's oudere broer verdronk, en Rosemary en haar vader naar het buitenland waren gegaan. Dat was natuurlijk die morgen het bijzondere en ongewone aan April Har bor, dat ik zo stil mogelijk wilde houden, om verscheidene redenen, zelfs vóór de Bishops kwamen ja, vóór iemand ver ondersteld werd iets te weten van hun komst. Ik had natuurlijk geen rekening ge houden met Elsie Carter's buitengewone speurzin voor nieuws. Elsie is een grote, capabele vrouw. Ze stond voor een mand meloenen, en drukte ze met haar twee duimen en rook er aan op de deskundige manier, die, als ik ze probeer, me altijd grasgroene en volstrekt smakeloze exem plaren oplevert. Ze kreeg me in het oog in de verweerde spiegel en liet direct de meloenen in de steek. „Kind!" riep ze. „Vind je T niet enorm van Rosemary Bi6hop? Ik wed dat je er vol van bent, niet?" Ik geloof dat ik nog dommer keek dan ik bedoelde. „O, hou je maar niet van de domme' Haar engagement met Paul Dikranov bedoel ik! Hij komt met haar mee van daag. Ze wil Jim Gould zeker laten zien dat ze óók wel met een vreemdeling kan trouwen als ze wil. Ik moet zeggen dat ik het altijd ver gezocht heb gevonden dat ze hier niet meer kwamen om Chapin." Ze nam een mondje zwarte bessen en keerde het om op haar hand om de on derste te zien. Ik mors er altijd mee als ik het probeer. „Maar zoals je zegt...." Ik had niets gezegd in die zeven jaar, behalve nu en dan dat het geen zin had, te beweren dat Chapin, oud vijf en twin tig jaar, vermoord was omdat hij op een maannacht gevonden was, voorover liggend in drie voet water op het stukje strand. Iedereen wist, dat Chapin Bishop meer dronk dan goed was voor tien jonge mannen, en menige nacht had doorgebracht, voorover liggend op plaat sen waar toevallig geen water was. „Het zal interessant zijn om te zien hoe zij en Sandra tegenover elkaar zul len staan. Hebben ze elkaar wel eens ontmoet?" Ik zei dat ik het niet wist. Maar ik wist het wel. Ze -hadden elkaar nooit ontmoet. In zekere zin konden ze elkaar nooit ontmoeten op gemeenschappelijk terrein. Wordt vervolgd) Fransen en Nederlanders, die Zaterdag j.l. in de Westelijke zone van Duitsland arriveerde. De 370 Franse doden zijn van daaruit eveneens regelrecht naar vaderlandse bodem vervoerd. Aan het grensstation waren ditmaal geen offi ciële persoonlijkheden aanwezig om een laatste groet te brengen aan de terug- kerenden. Slechts overste De Ruiter van Steveninck, die belast is met de leiding van de Transport- en Identificatiedienst, ontmoette de kleine stoet, die uit een trailer, een militaire personenauto en een escorte van twee motorrijders be stond. Deze overste ook begeleidde het transport verder Nederland in. Weinige toeschouwers waren aanwezig. Vanmid dag arriveerde het transport met de droeve last in Amersfoort. Van hieruit zal contact worden opgenomen met de betreffende familieleden en de stoffe lijke overschotten zullen van daaruit naar hun laatste rustplaats worden ge leid. Het tornooi om het Europese kam pioenschap driebanden, dat van 27 t/m 30 Januari a.s. te Lausanne zou worden gehouden, zal niet kunnen doorgaan, aangezien geen enkele Zwitserse bil jartclub bereid blijkt te zijn de orga nisatie van een dergelijk tournooi op zich te nemen. A Vrijdag 10 December zal het Neder landse jeugdzevental uitkomen in het waterpolotournooi, dat door de Bataaf se zwemvereniging de Regentes te Den Haag georganiseerd wordt, ter gelegen heid van haar 25-jarig bestaan. De samenstelling is als volgt: doel: C. van Doorenmaalen (Haarlem); ach ter: G. Bijlsma (Haarlem), C. Vis (GZC) en J. Wisker (DWR); voor: J. de Jans (Neptunus), J. Wevers (GZC) en C. Geutjes (Neptunus). Aan het tournooi nemen verder nog deel HZ en PC, Het IJ en ZIAN. Dinsdagmorgen is de eerste klasse en landskampioen, de voetbalclub BW, naar Spanje vertrokken om te Madrid enkele wedstrijden te spelen. De ijshockey wedstrijd tussen Tsjecho- slowakije en Zwitserland, die door 12.000 toeschouwers werd bijgewoond, eindigde in een 4—2 overwinning voor de Tsgeehen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | | pagina 3