Te oud! Zal Ajax in de strijd tegen Blauw Wit revanche nemen? ÏWCDENOORMAN: GEVANGENEN ROMEINEN Mensen op reis Wij luisteren naar i GEWELDIGE aardbevingsramp Wereldvermaard KAARTTEKENAAR VLUCHT OP KERSTMIS r Acht deelnemers Europ. kampioenschap 47/2 1948 WAT IS EEN NAAM? |tekéncursus| VRIJDAG 31 DECEMBER 1948 PAGINA 9 Vergelijking Liturgische weekkalender EXAMENOPLEIDING RESA - HILVERSUM .j GEVAARLIJKE ROOFVOGELS 1 (Van een bijzondere medewerker) In het tijdschrift „Arbeid" van Maart 1948 heeft de heer C. A. Kruis een beschouwing gewijd aan een vraag stuk, dat in toenemende mate een be paalde groep werknemers benauwt. Een vraagstuk inmiddels, dat niet nieuw is; waarmede we vooral ook in de crisis jaren hebben kennisgemaakt: de klaar blijkelijke onplaatsbaarheid van „oude re" arbeidskrachten. Alhoewel voor de grote reeks van goede sociale maatrege len het verlangen naar een „vaste posi tie" in dienst van de overheid aan ge grondheid afneemt, verstaan we het zeer wel, dat de meeste werknemers toch altijd nog het liefst werkzaam zijn bij een onderneming, waar zij „voor vast" zijn. Het bestaan van de timmerman, stucadoor, schilder, electricien, metse laar enz., die van de éne bouw naar de andere mee trekt, is immers altijd nog doorweven van de dreiging van tijd tot tijd, voor een langere of kortere periode, werkloos te zullen worden. Hij moge in deze periodes dan al wachtgeld of over bruggingsuitkering genieten, als regel zijn deze uitkeringen toch lager dan zijn gewone loon, hetgeen een bijna niet te dragen last betekent. Voorts heeft de vaste arbeider doorgaans het voordeel, dat bij ziekte of ongeval zijn loon voor 100 wordt uitgekeerd en staat hem aan het eind van zijn loopbaan een ze ker pensioen te wachten. Dit alles geldt niet alleen voor hand-arbeiders, maar evenzeer voor werkkrachten in een ad ministratief beroep werkzaam. Uit voorgaande summiere opsomming zal duidelijk zijn geworden, dat velen er naar blijven streven een functie te verwerven, waarin zij voor zich en hun gezin de grootst mogelijke bestaansze kerheid weten. Het bedrijfsleven vertoont nu de op vallende neiging en dit in toenemen de mate een bepaalde groep van deze kansen uit te sluiten. Wanneer men n.l. de ongeveer 35-jarige leeftijd heeft over schreden, nemen de kansen op zulk een vaste positie in sterke mate af. Bij het oproepen van candidaten voor allerlei functies leest men bijna telkens weer: leeftijd 25—35 jaar, of nog beduidend jonger. Volkomen ten onrechte wordt hierdoor de indruk gewekt alsof mensen boven deze leeftijdsgrenzen reeds ver minderde prestaties zouden leveren. Wij zijn integendeel van mening, dat hier een meervoudige vergissing wordt be gaan. Vooreerst een vergissing in eco nomisch opzicht. Juist de oudere ar beidskrachten immers, die het met hun vak ernstig menen, maken in de bedrij ven, waaraan zij sinds een reeks van jaren hun krachten geven, de meest pro ductieve kern uit. Aan hun voor zo ver mogelijk volgroeid vakmanschap paart zich ervaring, bezinning en meer gerijpt verantwoordelijkheidsgevoel. Ja, zal men tegenvoeren, dit mag gelden voor werkkrachten, die reeds geruimen tijd in een bedrijf werkzaam zijn, maar de nieuwelingen in een bedrijf hebben op „hogere" leeftijd een veel geruimere inwerk-periode nodig. Ook dit menen we te moeten bestrijden. Niet alleen heeft b.v. de directe na-oorlogse periode, toen in vele fabriekmatige bedrijven de omscholing van zeer vele arbeidskrach ten nodig was, aangetoond, dat deze aan vulling der arbeidspresterenden zeer wel mogelijk was èn economisch verant woord, ook meerdere adviseurs van dis- trictsbureaux voor oorlogsslachtoffers gaven ons de verzekering, dat bij een juiste aanpak het aanpassingsvermogen van verreweg het grootste percentage werknemers zeer bevredigend is. En dan gaat het hier dus om omscholing en vaak zelfs van minder valide werkers, wat nog heel wat andere en moeilijker vra gen oproept dan het in eigen vak aan passen in een nieuwe omgeving met waarschijnlijk afwijkende werkmetho den. Bekend ook is het verschijnsel dat het aantal bedrijfsongevallen procentueel in veel sterkere njate voorkomt bij jon gere dan bij oudere mensen. De statis tieken van de Raden van Arbeid, Rijks verzekeringsbank e.d. zijn er om deze bewering met feiten te staven. Tenslotte «is er nog de eveneens van' economische betekenis zijnde overwe ging, dat het bewustzijn van „de ge vaarlijke jaren" meerdere zeer bekwa me mensen ervan weerhoudt te sollici teren naar een andere betrekking, in welke zij de gemeenschap belangrijker diensten zouden kunnen bewijzen. Dit economisch motief de beste mensen horen op de beste plaats is er een met sterk sociaal psychologische inslag. Het is niet denkbeeldig, dat er in een bepaalde groep werknemers de menta liteit ontstaat: waar zou ik nog mijn best voor doen, ik ben toch te oud, ik kan geen enkele positieverbetering meer bereiken. Er ontstaat in deze groep een beslist ongemotiveerd minderwaardig heidsgevoel. Iedere werkgever die zijn personeel met wat meer dan oppervlak kige belangstelling gadeslaat, kan uit ervaring weten, welke funeste invloed zulk een mentaliteit heeft. Is er dan geen enkel steekhoudend argument aan te voeren, waarop de ze houding van vele werkgevers steunt? Zulke argumenten zijn er onge twijfeld en zij verdienen de aandacht. Laten we er één noemen, dat naar we menen te weten in vele gevallen door slaggevend is. Goddank worden in toe nemende mate ten behoeve van de werknemers pensioenvoorzieningen ge troffen, waaraan meestal invaliditeits- en weduwenpensionnering is verbonden. Vooral de premie voor laatstgenoemde verzekering stijgt met het toenemen van de jaren met sprongen. Een werkgever in een middelgroot bedrijf 40 bijna hoofdzakelijk administratieve werk krachten) gaf ons het volgende voor beeld. „Ik riep sollicitanten op voor cheffin van een type-afdeling. Er was geen leeftijd genoemd, zodat er gega digden waren tussen 18 en 50 jaar. Na selectie bleven twee gelijkwaardige krachten over van resp. 46 en 22 jaar. Beiden had ik zonder bezwaar kunnen nemen, maar het verschil in pensioen premie (betrokkene heeft zicji vrijwillig contractueel verplicht voor alle in zijn onderneming werkzame krachten een pensioenverzekering af te sluiten) be droeg maar liefst bijna f700.— per jaar. Ik vond dat tegenover de onderneming niet verantwoord en nam dus de jongste aan." Zie, zulk een bezwaar kunnen we verstaan, alhoewel we hiertegenover hebben aangevoerd dat geen werkgever, omwille der rechtvaardigheid verplicht kan worden, dat hij premie betaalt voor meer dienstjaren dan hij de werknemer in dienst heeft gehad. Voorts bedenke men dat een wettelijke regeling toch wel tot de zeer aanstaande, aan zeker heid grenzende waarschijnlijkheden be- hoort. Het hier gesignaleerde bezwaar houax tevens éen pleidooi in voor een alge mene voorziening in de oude-dags-be- hoeften. Een zodanige voorziening dat continuïteit in de verzekering wordt be reikt óók en vooral bij het overgaan van de ene naar de andere werkgever Tussen de nood-voorziening Drees en de groeiende bedrijfspensioenfondsen ligt voor dit bezwaar de oplossing naar onze mening aangegeven. Overweging van deze gedachten moge het bedrijfsleven ten goede komen en bij vele frisse arbeidskrachten van mid delbare leeftijd de overtuiging doen herleven dat zij heus nog niet te oud zijn. Zal Ajax Zondag revanche ne men? Met deze vraag zullen velen zich in de loop van deze dagen hebben be zig gehouden, toen ze in het program ma voor de eerste voetbaldag van het nieuwe jaar vermeld zagen: Ajax Blauw Wit. Aan het begin van het seizoen, toen de club uit De Meer nog maar weinig indruk had gemaakt met de resultaten van de vorige wedstrijden, verloor zij de derby in Amsterdam tegen haar aloude rivaal Blauw Wit met 10. Na verloop van tijd herstelden de rood- witten zich echter. Er kwamen van lieverlee weer verrassende overwin ningen en regelmatig werkte Ajax zich hoger op de ranglijst. Nu staan ze ge> lijk, Ajax en Blauw Wit; het zal niet gaan om het winnen of verliezen van een eerste plaats, maar dat vooral nü de belangstelling zal uitgaan naar het resultaat van deze derby is al bij voor' baat zeker. De meeste andere wedstrijden in district I en II staan in het teken van de strijd tegen de laatste twee plaat sen. Voor Sparta en DHC. de twee hekkesluiters, bestaat er maar weinig kans op redding meer. Ook Zondag zal er voor deze clubs maar weinig winst te behalen zijn, want DOS be vestigt natuurlijk zijn goede vorm door een zege op Sparta en VSV zal zijn kampioenskansen zeker niet laten ver minderen in de wedstrijd tegen DHC. Haarlem gaat op bezoek bij 't Gooi. Vóór beide clubs is het gevaar nog lang niet geweken. De roodbroeken staan er weliswaar een stuk gunstiger voor, maar het is toch nog geen uitgemaakte zaak, dat Haarlem deze lastige uit wedstrijd met een overwinning zal be- Bij K.B. is aan dr. H. M. Boon,, chef der directie politieke zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken, de persoonlijke titer van gevolmachtigd minister verleend. In Zwolle loopt de coupé helemaal vol. De brevierende pater schuift recht in zijn hoekje. Een jonge vader neemt het reiswiegje op zijn schoot, terwijl zijn vrouw de tas met fles en luiers in het net plant. „Zij is zoet, hè?" murmelt een oud gebogen mensje langs een peper muntje. „Het is een „hij", juffrouw" verdui delijkt het jonge moedertje, „en hij huilt nooit. Kan jij hem wel houden zo Jan Het ongelukkige gezicht van Pa bo ven de reiswieg demonstreertdat hij zwaar de smoor in heeft. „Zet u het voeteneinde maar op mijn knieën," biedt een jongeman tegenover pa aan. „Zo hebben wij er beiden maar weinig last van." Het is vijf uur in de avond van deze oudejaarsdag. Het wordt stil in de trein, die snuivend en smokend over de donkere Veluwe naar Amers foort raast. leder is met zijn eigen gedachten bezig. „Ik verloor dit jaar een zoon en een kleinkind" zucht dan het oude vrouwtje hardop. En vertelt uitvoerig, meer tot zichzelf dan tot de coupé, de lange lijdensgeschiedenis van haar jongste zoon. „De tering moet u weten. En daar doen de dokters nog maar niks tegen. Nou is ie tenminste uit zijn lijden. Mijn kleinzoon Piet is gesneuveld in Indië." Twee tranen glibberen over de rim pels en vouwen in het oude gezicht. „Dan zijn 'wij gelukkiger geweest." Het jonge moedertje spreekt zacht, alsof zij zich schaamt. „Wij kregen dit jaar een stuk van een woning en ons eerste kindje." „Geniet er van, kind. ook jullie krij gen je tijd met tegenvallers. Zorg al leen, dat je tevreden bent. Dat ben ik ook, nou ik naar Ali en Kees ga in Amsterdam. Het is wel een hele reis als je de zeventig gepasseerd bent, maar oud en nieuw in het gesticht, nee, dat is ook niks. Ik zit maar liever bij mijn kinderen. Moet u ook een pepermuntje „Weest u maar zuinig. Hier neem van mij een chocolaatje." De stemming wordt mild in de coupé. Over het wiegje heen presen teert pa sigaretten en zwaait zijn vrouw het snoepzakje. Daarboven wie belt de noodrem als een klepel zonder klok. Het jonge vrouwtje doet de dek sel van het reiswiegje open en kijkt vertederd naar twee bolle rose wange tjes tusen witte wol. Ook het oudje buigt zich naar voren. „Och, wat een schat jeEn wat een flinke knulDaar zal u plezier van beleven." De jonge vrouw kijkt dankbaar in twee oude ogèn. „Ik hoop het. Ik heb maar een wens; dat hij later een goed mens mag worden." kronen. Voor het Gooi hangt er té veel van af om de punten zonder slag of stoot cadeau te doen. Bij EDOZeeburgia, KFCHBS en DWSDFC geldt vrijwel hetzelfde- Alleen voor EDO is het gevaar van de onderste plaats geweken. De overige vijf clubs echter zijn zeer gebrand op het vergaren van punten om de ge vreesde degradatiewedstrijden te ont komen. Niet alleen in Amsterdam, maar ook in Rotterdam is er Zondag een derby. Neptunus is n.l. de gast van Feijen- oord. Weliswaar zijn beide clubs vrij wel kansloos, maar de onderlinge kwa liteit zal hier een hartig woordje mee spreken, zodat iedere voorspelling over de uitslag van deze wedstrijd uit de lucht gegrepen zou zijn. In het Zuiden gaat de algemene be langstelling in hoofdzaak uit naar de wedstrijden NACBW, Bleijerheide PSV, EindhovenKerkrade en WV Limburgia. Nadat elf inschrijvingen waren bin nengekomen voor de Europese biljart kampioenschappen 47/2, die van 6 t/m 9 Januari a.s. in het Kurhaus te Sche- veningen gehouden worden, zijn onlangs de acht definitieve deelnemers aange wezen. België: C. van Hasselt, R. Gabriels en Vingerhoedt; Nederland: P. v. d. Pol en H. lyietz; Frankrijk: J. Galmiche; Oos tenrijk: ir. E. Reicher; Zwitserland: C. Nussberger. (a—b—c) (d—e—f) (g—h—i) (j—k—1) 4- (m—n—o) (p—q—r) X a soort zoldering; b pers. voorn.; c telwoord; d kleurentoon; e toverheks; f grassoort; g berg plaats; h familielid; i edik; j schim; k noot; 1 teugel; m vein zen; n visgerief; o onderrichten; p brandspuitgast; q Italiaanse ri vier; r worm. Bepaal met deze gegevens X, de naam van een plaats in Noord-Holland. Inzendingen tot en met Dinsdag 11 Januari op open briefkaart aan Het Kasteel van Aemstel (afd. Prijsraad sel) N.Z. Voorburgwal 6573, Amster dam. Oplossing 18 December: KORPORAAL OVERLAKE I LEGESMERG ONEENSRAS RANK O PENT IDOWRATOO EGOENANTE TR IBUNAAL Na loting werden de prijzen toegekend aan: B. Dijkzeul, Javalaan 9a, Heem stede; J. A. Kramer, Riouwstraat 15, Haarlem; H. F. du Maine, Weteringstraat 22, Haarlem; H. Falentijn, Riouwstraat 107, Amsterdam; L. W. Thuis, Kruisweg 1481, Hoofddorp; G. W. de Man, Zijlweg 20, Overveen. ZONDAG 2 Januari: H. Naam Jesus; eigen Mis (in gelezen Missen 2 H. Ste- phanus) Credo pref. v. Kerstmis; (wit) Den Bosch: 2 H. Joannes (in gelezen Missen; 3. H. Stephanus). MAANDAG: octaafdag v. d, H. Joan nes; Mis v. h. feest; 2 tot de H. Maagd; 3 voor Kerk of Paus; (Den Bosch: geen gebeden; Credo) pref. v. d. Apostelen; (wit). DINSDAG: octaafdag v. d. H.H. On nozele Kinderen; Mis v. h. feest; 2 tot de H. Maagd; 3 voor Kerk of Paus; pref. v. Kerstmis; (rood). WOENSDAG: Vigilie v. Driekonin gen; eigen Mis 2; 2 H. Thelesphorus; 3 tot de H. Maagd; Credo; pref. v. Kerst mig; (wit). DONDERDAG: Verschijning des He ren (Driekoningen) eigen Mis; Credo; pref. v. Driekoningen; (wit). VRIJDAG: onder octaaf v. Driekonin gen; Mis v. h. feest; 2 tot de H. Maagd; 3 voor Kerk of Paus; Credo; pref. van Driekoningen; (wit). N.B. Eerste Vrij dag v. d. maand: plechtige votiefmis v. h. feest v.Driekoninged; èèn gebed; Credo; pref. v. Driekoningen. ZATERDAG: als Vrijdag. ZONDAG 9 Januari: Feest v. d. H. Familie, Jesus, Maria, Joseph; eigen Mis; 2 gebed v. d. 1ste Zondag na Drie koningen; 3 octaaf v. Driek.; Credo; pref. v. Driekoningen (wit). Nijverheidsakte N' Bekende Schriftelijke Cursus VRUDAG 18.00 piano, 18.30 lezing, 18.45 zang en vleugel, 19.00 nieuws, 19.15 gram., 19.30 Kerkdienst, 21.00 koor en ork., 21.45 Oudejaarsprogr., 22.45 strijkork., 23.00 nieuws, 23.15 orgel, 23.35 kwartet, 23.40 lezing, 24.00 klok. 18.00 strijdkr., 19.00 buiten de studio, 19.20 lezing, 19.30 Avonddienst. 21.00 Oudejaarsprogr., 22.40 lezing, 22.45 Avondwijding, 23.00 nieuws, 23.15 klank beeld. ZATERDAG HILVERSUM L 301 m. - Vóór 10 uur ook 245 en na 18 uur ook 245 en 1875 m. 0.00 gelukwens. 0.05 gram., 0.30 toe spraak, 0.35 kaleidoscoop, 8.00 nieuws, 8.15 piano, 8.25 inleiding op 8.30 Hoog mis, 9.30 nieuws, 9.45 gram., 10.00 Kerk dienst, 11.30 Bach, 12.15 Klaas v. Beeck, 12.45 guitaar, 12.55 Zonnewijzer, 13.00 strijdkr., 13.30 groeten, 13.50 Philh.-ork., 16.15 gram., 16.30 Gregoriaans, 17.00 Wigwam, 18.00 strijdkrachten, 19.00 nieuws, 19.15 promenade-ork.. 19.45 le zing. 20.00 nieuws, 20.05 de gewone man, 20.12 Tschaikowsky, 20.20 lichtba ken, 20.50 gram., 21.00 cabaret, 22.00 estafette, 22.15 Ger de Roos, 22.45 Avondgebed, 23.00 nieuws, 23.15 Resi- dentie-ork. HILVERSUM n, 415 m. - 0.00 klok ken, 0.02 toespraak, 0.07 gram., 0.15 le zing, 0.30 strijdkr., 1.00 groeten, 1.15 gram., 8.00 nieuws, 8.15 strijdlied, 8.18 gram., 9.30 gelukwensen, 10.00 Nieuw- jaarsdienst, 10.30 cello en piano, 10.45 voordracht, 11.05 gelukwensen, 11.30 Flierefluiters, 12.00 gelukwensen, 12.30 Accordeola, J2.50 lezing, 13.00 nieuws, 13.15 Ramblers, 13.40 zang en orgel, 14.00 A.J.C., 14.20 gram., 14.3 harmonie, 15.00 luisterspel, 15.50 Chopin, 16.15 lezing, 16.30 klankbeeld. 17.00 cabaret, 17.30 rijpere jeugd, 18.00 nieuws, 18.15 Stradiva-ensemble, 18.45 lezing, 19.00 staalkaart, 19.30 lezing, 19.50 le zing, 20.00 nieuws, 20.05 bruiloft van Kloris en Roosje, 22.00 omroepork., 23.00 nieuws, 23.15 kwartet, 23.35 gram. ZONDAG HILVERSuAi I, 301 m. - 8.00 nieuws. 8.15 Bach, 8.30 Kerkdienst, 9.30 nieuws, 9.45 piano, 9.55 inleiding op 10.00 Hoog mis, 11.30 Philh.-ork., 11.40 Mozart. 12.15 Apologie, 12.35 viool en piano, 12.40 lunchconc., 12.55 Zonnewijzer, 13.00 nieuws, 13.25 lunchconc., 13.50 Buffalo Bill, 14.05 Alma Musica, 14.30 kinderen zoeken de ster, 14.40 harp, 15.05 cyclus, 15.30 lezing, 15.45 kamerork., 16.10 sport. 16.25 Vespers, 17.00 Kerkdienst, 18.30 strijdkr., 19.00 orgel, 19.15 lezing, 19.30 nieuws, 19.45 ouverture, 19.50 boekbespr., 20.05 de gewone man, 20.12 uit en thuis, 22.37 actualiteiten, 22.45 Avondgebed. 23.00 nieuws, 23.15 conc. HILVERSUM II, 415 m. - Na 18 uur ook 245 en 1875 m. - 8.00 nieuws, 8.15 strijdlied, 8.18 symph.-ork., 8.30 lezing, 8.40 Barcarole, 9.12 sport, 9.15 gram., 9.45 lezing, 10.00 Zondagshalfuur, 10.30 Stu- diodienst, 11.00 Kerkdienst, 11.45 lezing, 12.00 reportage. 12.30 Zondagclub, 12.40 Jodelkoor, 13.00 nieuws, 13.15 gram., 13.20 Gars de Paris, 13.50 afrekenen, he ren, 14.00 Handel, 14.05 boekbespr., 14.30 Philh.-ork., 15.30 filmpr., 15.45 Skymas- ters, 16.30 sport, 17.00 gesprekken, 17.20 het Kerstlied, 17.30 ome Keesje, 17.50 sport, 18.00 nieuws, 18.15 om en om, 19.00 radiolympus, 19.30 wij presenteren 20.00 nieuws. 20.05 reportage, 20.15 ope- ra-conc., 21.00 luisterspel, 21.30 Music, please, 22.00 fritcen en fratsen, 22.25 kamermuziek, 23.00 nieuws, 23.15 gram. MAANDAG HILVERSUM I - 301 M. 7.00 nieuws, 7.15 gymn., 7.30 gram., 7.45 woord voor de dag, 8.00 nieuws, 8.15 Te Deum, 8.45 gram., 9.15 jonge zieken, 9.30 militaire kapel, 10.00 gram., 10.30 Morgendienst, 11.00 kwartet, 11.20 voor dracht, 11.40 zang en vleugel, 12.10 Sans Souci, 12.30 weerpr., 12.33 ork., 13.00 nieuws, 13.15 Mandolinata, 13.45 gram., 14.00 jeugd, 14.35 piano en ork., 15.00 le zing, 15.30 trio, 16.00 lezing, 16.45 symph. ork., 17.00 kleuters, 17.15 orgel, 17.45 In donesië. HILVERSUM II - 415 M. Vóór 10 uur ook 245 en na 18 uur ook 245 en 1875 M. 7.00 nieuws, 7.15 ork., 7.30 gram., 8.00 nieuws, 8.15 varia, 8.55 vrouw, 9.00 Tschaikowsky, 9.30 waterst., 9.35 dans liedjes, 10.00 Morgenwijding, 10.15 Gars de Paris, 10.50 piano, 11.00 op de uit kijk, 11.15 orgel, 12.00 trio, 12.30 mede delingen, 12.33 spionnetje, 12.38 zang en orgel, 13.00 nieuws, 13.15 gram., 13.20 Promenade-ork., 13.50 zang, 14.00 le zing, 14.15 licht ork., 15.00 Bonbonnière, 16.00 omroepork., 16.45 musicalender, 17.30 padvinders, 17.45 muziek op zwart en wit. CO» MARTRN TOONDER STUDIO'S 9. Hardhandig werd Eric door een soldaat tot de orde gebracht. Inmiddels had de Griek zich hersteld en kwam nu, wit van woede, op Eric af en deze rukte en trok om zich te bevrijden uit de greep van de soldaat. Op het moment, dat de handelaar toe wildé slaantrad de koper van Eric tussen beiden en sprak gebiedend: „Halt! Deze slaaf is van mij!" Er heerste een ogenblik stilte en toen gromde de Griek: „Goed! Ga! Ik zal deze man met geen vinger aanraken En zich dan tot Eric wendend, met van haat gloeiende ogen, vervolgde hij: „Jij mag van geluk spreken.... slaaf!" Met een schouderophalen keerde de Romein de slavenhandelaar de rug toe en Eric voor zich uitdrijvend, schreed hij de markt overWinonah zag haar man verdwijnen en met tranen in de ogen riep zij wanhopig zijn naamDapper glimlachend wendde Eric het hoofd om en duidelijk voor haar verstaanbaar ant woordde hij: GeduldWinonah! Moed houden! Ik kom„Zwijg!" bulderde de Romein en gaf de Noorman een duw in de rug. Somber liep Erie voorthet scheen dat hier zijn en Winonah's wegen zich voorgoed gescheiden hadden iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu 3de JAARGANG I nllllllllllllllllilllllllliiiiiiiiiiHiilllllB o cut SlllltllIVlIHHIItlllllMllllIIlllllllllllMfftS aiimmiiiitiiiiiiiiiiMiiummiiititiirc Veertig jaar geleden (aan het einde van het jaar 1908) heeft een geweldige aardbe ving plaats gevonden te Mes sina in Italië, waarbij meer dan honderdduizend mensen om het leven kwamen. Heel Italië was in diepe rouw over de nationale ramp, die het land getroffen had. Torens van kerken en stadhuis stort ten naar beneden. De ramp was een gevolg van de ophef fing van de zeebodem. De zee steeg plotseling en vreselijke golven vernielden alles op hun weg. De buitengewone weers omstandigheden en de ontzet tende regens verergerden de ramp. De angst en de schrik onder de bevolking waren on beschrijfelijk, maar tal van edelmoedige redders gingen naar de terreinen van de ramp. Brand vernielde huizen, die nog bleven staan. Over de tragische ondergang van Mes sina worden de volgende bij zonderheden vermeld. Een be kende zangeres sprong uit de derde verdieping van een ho tel en bleef toch ongedeerd. In het militaire hospitaal zakten de soldaten met bed en al door vier verdiepingen heen en allen bleven, in leven. Volgens een ooggetuige van de ramp werd om half zes 's morgens een geweldig ge rommel gehoord, de zee was plotseling gedaald, zodat een stoomboot in de haven aan de grond raakte. Daarna rees de zee acht meter en sloeg land waarts in. De militairen in de kazerne aan de waterkant gelegen, verdronken allen. Talrijke mensen, gewaar schuwd door een kraken van de muren, waarin scheuren kwamen, sprongen uit de bed den, liepen half gekleed de huizen uit en trachtten onder een regen van stenen plaat sen te bereiken, waar het ge vaar minder groot was. Sche pen van groot formaat werden tegen het raadhuis geworpen en verpletterd. Een geweldige storm na de aardbeving en zware branden kwamen de verschrikkingen nog vererge- iiiniiiiiiiintiiiiiiiiiMiiiiiiitiiHniuniiiiiiiiiiiiii De adelaar is een prachtige vogel, maar een roofvogel, die zeer gevaarlijk kan zijn. Dat ondervond ook enige jaren ge leden een boer, ergens in Ita lië. Op een afgelegen plekje bij zijn boerderij had de man al meerdere malen op de loer gelegen, om een jonge adelaar te schieten. Eindelijk, op een dag kreeg hij het beest onder schot. Hij vuurde enhet jonge beest viel dodelijk ge wond neer. De boer haastte zich door het struikgewas, om zich van zijn prooi meester te ma ken. Nauwelijks echter bevond hij zich bij het dode beest, of uit de lucht kwamen twee donkere massa's omlaag stor ten. Het waren twee volwas sen adelaars, waarschijnlijk de ouders van het gedode dier. Voor de boer goed wist, wat er aan de hand was, vielen de woedende dieren op hem aan en pikten hem van alle kanten. Ze hakten met hun sterke sna vels op hem los, zodat de boer weldra uit tal van wonden bloedde. Hij was niet in staat zich te verdedigen of de vlucht te nemen, zodat hij tenslotte, uitgeput door het vele bloed verlies neerviel en het bewust zijn verloor. Gelukkig schenen nu de adelaars het ook vol doende te vinden. Ze lieten tenminste de boer verder met rust, namen het dode jong in hun klauwen en vlogen er mee naar hun nest. De boer, die gelukkig gauw gevonden werd en vrij spoedig van zijn verwondingen genas, heeft later wel gezorgd, de adelaars met rust te laten. ren. Gasontploffingen deden ganse wijken uiteenspringen. Over Messina hing een zwa re stofnevel, hier en daar doortinteld door een gloed van branden. Toen het dag was, was het onmogelijk zich door de stad te bewegen, daar in de straten het puin hoog lag op gestapeld en deze aldus nau welijks herkenbaar waren. Omtrent de redding van de onder het puin begravenen laten wij een van de voor vallen volgen: Uit een huis, waarvan de voorgevel was in gezakt en waarvan nog slechts de tweede verdieping, die ge deeltelijk was ingevallen, was blijven staan, werden een jon gen van. acht jaar, zijn zusje, nog een meisje en de moe der gered, nadat zij acht da gen lang onder het puin had den gelegen. Lang uitgestrekt, liggend op de rug, half verpletterd onder t gewicht van het naar beneden gevallen puin, hadden zij vier dagen lang geroepen en geschreeuwd om hulp. Maar er kwam niemand opdagen en de ongelukkigpn zagen reeds de dood voor ogen. Doch het jongetje, dat aan het einde van het plafond lag, had een arm vrij, daarmee tastte hij rondom zich, hopende iets te vinden, dat hij naar beneden kon werpen om de aandacht te trekkeen; hij vond echter niets dan een vishengel. Wan neer deze, naar buiten gewor- pen, niet werd opgemerkt, dan stond het vast, dat zij ten dode waren opgeschreven. Hij hield dus de hengel in de hand en zodra hij buiten iets hoorde, bewoog hij de stok, waarvan het snoer naar beneden hing. Na enige dagqn werd 'dit op gemerkt en het gevolg was de redding van de ongelukkigen. Volgende week zullen wij nog eens mededelen hoe de weten schap de aardbevingen heeft weten te verklaren. ■HIMIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIMIIIHIHIHIIIMIHIN De haven van Messina in Italië. MiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiHiriiiHiiiiiiiiiiiiimintiiiHiniiiiiiiiiiiiiiiHiHiiiuiiiiiiHiiiiim Willem Jansz Blaeu Als wij op school of thuis een atlas raadplegen, denken we er niet bij na, dat daar heel wat voor nodig is om die te tekenen en te drukken. Vroeger was dat natuurlijk nog veel moeilijker en er be stonden eéuwen geleden niet veel goede kaarten en atlassen. Door de ontdekkingsreizen naar vreemde landen ontstond natuurlijk de vraag naar goe de kaarten; dat was vooral in de zestiende eeuw. In die eeuw waren in Nederland Ortelius en Mercator belangrijke kaart tekenaars. Mercator heeft de naam „atlas" voor het eerst gebruikt (naar aanleiding van de legendarische drager van de wereld, wiens beeld op het Pa leis te Amsterdam staat). De meest bekende en we reldvermaarde kaarttekenaar is echter Blaeu. Willem Janszoon Blaeu werd in het jaar 1571 te Alkmaar geboren en vestigde zich omstreeks 1600 te Amster dam als boekdrukker. Hij leg de zich echter toe op de ver vaardiging van kaarten, atlas sen en aarde- en hemelgloben. Deze overtroffen door nauw keurigheid alle tot dusver verschenen kaarten op dit ge bied. Eerst woonde hij op de Bloemgracht, doch daar werd het huis te klein voor zijn be drijf en vestigde hij zijn druk kerij in een steegje achter de Nieuwe Kerk. Spoedig werd Blaeu „kaartenmaker van de Oost-Indische Compagnie." Na een zeer werkzaam leven over leed hij in 1638. Maar zijn zoon Joan Blaeu zette het bedrijf voort. Deze werd niet minder beroemd. Hij gaf o.a. een drie delige atlas uit en enige jaren later werd deze atlas zo uitge breid, dat hij twaalf zware de len besloeg. Dit kostbare werk is in de geschiedenis bekend gebleven als de „Atlas van Blaeu". Vrijwel alle kaarten van Blaeu zijn kunstig versierd. Dezer dagen was het 275 jaar geleden, dat de beroemde „kaartenmaker der Republiek" Joan Blaeu te Amsterdam over leed. Daarom vertelden wij jullie iéts over hem. De naam leeft nog voort in het Blaeu- straatje te Amsterdam, bij de Nieuwe Kerk in de buurt van de Dam. Wie te Amsterdam woont moet dat straatje eens proberen te vinden. In dat steegje was het bedrijf geves tigd, waar de beroemde atlas sen en kaarten werden ver vaardigd. Gedeelte van een kaart van Blaeu (het geheel is, getekend als een gedeelte van een wereldbol). MIMIIIIIIIMIIIIMIMIIHIIIIIIIMIMIIItMIIMIIIIIIIIItlHIIIIIIIIIItllllllMIMIMMIMIMIIMIMMMMtMMIIMMIIIIMIMIHMItlllMIMIIIIIIIlIHlIMMHIIMIIIIIIIIIIMIIIIIIM (Slot) Enkele ogenblikken stonden de twee daar in het donker naar het huis te staren. Toen zei de grotere jongen: „Kom mee, we zullen wel ergens een huis vinden, waar de mensen weten, wat er gebeurd is". En zo trok Thomas weer door de donkere avond op zoek naar zijn pleegouders. „Jij hebt ook geen prettige Kerstmis!" vond de vreemde jongen. „Je zal vannacht wel niet in de nacht mis komen". „Ik denk het ook niet", sta melde Thomas. „We zouden vanmiddag juist de kerststal gaan zetten". „Allemaal de schuld van de oorlog", mopperde de grote jongen. De eerste twee huizen waar ze aanklopten, bleken ook ver laten te zijn. Ook daar waren alle ruiten kapot. Maar bij het derde hui% hadden ze geluk. Daar wisten ze, dat alle men sen, die hun huizen uitmoesten vanmiddag, naar het dorp ge gaan waren. Ook de pleegou ders van Thomas. „Ja", zei de man, „je oom en tante en een heleboel andere mensen heb ben naar je lopen zoeken. Ze hadden je in het bos achter gelaten, is het niet? En toen hebben ze herrie gekregen met de moffen, met een paar ten minste, want die wilden het huis van je oom plunderen. Maar je oom en tante hebben aardig opgespeeld en toen heb ben die paar dieven gauw de vlucht genomen, het bos in". Nu wist Thomas dus, wat die herrie in het bos te beteke nen had. En waar waren oom en tante en de anderen, die op de boerderij thuishoorden nu? Gelukkig, dat wisten ze ook. „Als we ons niet vergissen, zijn die allemaal in het kloos ter bij de zusters terecht geko men". „Dan gaan we daar heen", zei de gedienstige jongen, die Thomas al zo ver geleid had. „Als je bij de zusters terecht komt, ben je niet slecht af, jol" En Thomas kwam bij de zusters terecht! Wat een vreug de was dat, toen hij daar zijn oom en tante ontmoette. Wat nog nooit gebeurd was, ge beurde nu. Tante sloot de klei ne Thomas in haar armen en gaf hem een zoen op iedere wang. „Tomjnie, jongen, wat ben ik blij, dat je terug bent. Dat jij weg was. vond ik nog het ergste van 'het hele bom bardement. Kom mee, jongen, dan zal ik je laten zien waar we nu wonen." Tot zijn grote verwondering werd Thomas meegevoerd naar een klaslokaal, dat de zusters hadden afgestaan, om de men sen, die niet meer in hun eigen huis konden blijven, onderdak te verlenen. De banken waren er uit en stoelen en een tafel stonden er voor in de plaats. Om de beurt kwamen de zus ters kijken naar de terugge vonden knaap en ze waren al lemaal even aardig voor hem. „Hij moet dadelijk maar wat eten en dan gauw gaan slapen. Dan kan hij vannacht misschien nog naar de nachtmis." „Dat zal hij zeker graag doen," antwoordde tante voor Thomas. „Hij zal graag het Kerstffeest bij de Zusters mee vieren." Na al de ellende van deze laatste dag brak er voor Thomas gelukkig nog een heer lijk Kerstfeest aan. Hij woonde de nachtmis bij en luisterde stil naar het mooie gezang der zusters. Hij vond na de Mis een feestelijk ge dekte tafel in het klaslokaal en in de loop van de Kerstdagen mocht hij met de andere kin deren, die in het gesticht thuis hoorden, bij de prachtige kerst stal in de grote zaal komen en liedjes zingen en kijken en luisteren naar al de mooie en leuke dingen, die zusters en kinderen wisten te vertellen. Het werden heerlijke Kerstda gen, die Thomas nooit vergeten zou. Veertien dagen verbleven ze bij de gastvrije zusters. Toen was ooms huis tenminste zover hersteld, dat alle vensters dicht gemaakt waren en ook de deur weer dienst kon doen. Ze kon den het weer bewonen. En Tho mas trok weer' mee en bleef daar nog vele maanden, omdat de oorlog nog langer duurde dan ze allemaal verwacht had den. Nu is Thomas weer in zijn eigen huis. En iedere keer als Kerstmis nadert, voelt hij hoe heerlijk het is, dat grote feest thuis bij vader en moeder te kunnen vieren. Zijn vlucht op Kerstmis zal hij niet gauw ver geten en evenmin de mensen, die hem in die wintermaanden zoveel goed gedaan hebben. Iedereen heeft een naam. Maar weinig mensen vragen- zich af, of die naam ook iets te betekenen heeft. Ten tijde van het Oude Verbond echter hadden de namen van vele mensen vaak een heel bijzon dere betekenis. Denk b.v. maar eens aan Adam! Dat beteken de: Man van Aarde. Eva: Moe der van alle levenden. Abra ham: vader van vele volke ren. Israël: held Gods. Zo zou den we door kunnen gaan. Van het nieuwe testament weet iedereen, dat Petrus Steenrots betekent. Maar de naam, die boven alle namen genoemd wordt, is de naam Jezus. Deze naam heeft al een heel bijzondere betekenis. Het is ook niet zo maar een naam, die we aan het Goddelijk Kind gegeven heb ben. Neen, God zelf heeft die naam bepaald. Want de Engel Gabriël zegt tegen Maria: Gij zult hem de naam Jezus ge ven. En ook tegen Jozef zegt later de Engel: Hem zult gij de naam Jezus geven. Want Hij zal zijn volk verlossen. Merken jullie het: hier zegt de Engel ook de betekenis van de naam. Jezus betekent Ver losser. Gods Zoon i s dus niet alleen de Verlosser, maar Hij heet ook Verlosser, fcillie zien dus, dat de naam Jezus een zeer belangrijke naam is. We moeten daarom die naam al tijd met de grootste eerbied uitspreken. En zeker mogen we die naam niet gebruiken als dit niet noodzakelijk is. Om daaraan nog eens goed te den ken, heeft de H. Kerk een aparte feestdag ingesteld. De feestdag van de Zoete Naam Jezus. En die vieren we Zon dag 2 Januari. Zeker, de eerste Januari vie ren we het feest van Jezus" Besnijdenis. Maar toch wil de H. Kerk op een aparte dag nog eens de aandacht vestigen op de naam Jezus. Wij gaan nu gedurende eni ge weken verschillende ge meentewapens tekenen en be ginnen dan met het wapen van de hoofdstad. Velen van jullie kennen dit wapen zeker wel, het is een schild (zo wordt het wapen zelf altijd genoemd) met drie Andreaskruisen (dus kruisen in een schuine stand). Dat is niet moeilijk, horen wij jullie al uitroepen; maar dan vergis je je toch lelijk! Het Amsterdamse wapen is moei lijk te tekenen en meestal worden die kruisen dan ook maar slordig getekend. Maar wij zullen dit op eenvoudige wijze goed gaan tekenen. Eerst een vierkant A, B, C D opzetten. Elke zijde verdeel je in drie gelijke delen, zo ontstaat vanzelf de middelste baan waar de drie kruisen in komen te staan. Een kruis gaan we afzonderlijk tekenen. Het vierkantje, waarin het Andreaskruis komt te staan, verdelen we aan elke zijde in vier gelijke delen, zodat er zestien hokjes ontstaan. Nu zie je, hoe je dat kruis netjes kunt tekenen. Dit herhaal je dus driemaal in de middel ste baan van het wapen. Alles moet wel precies gebeuren en m elkaar passen. Vooral zui vere verdelingen maken en netjes werken om een mooi resultaat te verkrijgen. De kleur van het wapen is rood, de middelste baan, waarin de kruisen staan, is zwart; de kruisen zelf zijn zilver (of wit laten). Het Amsterdamse wa pen is ontleend aan de stads- banier, welke op de oude stads zegels is afgebeeld. De oudste afbeelding van het wapen schild komt voor op een zegel uit het begin van de vijf tiende eeuw.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1948 | | pagina 9