Gezinsleven
Weer een Nederlandse brievenactie
ERIC DE NOORMAN: GEVANGENEN DER.
g
Het aftreden van Marshall
Mensen op reis
Als protest tegen arrestatie
van Kardinaal Mindszenty
SAMAPIRIH
GEORGE CATLETT MARSHALL
Persoonlijkheid en
overheidszorg
MELK IS GOED VOOR ELK
VERVOLG
VERLEDEN
3 h1'
Hoe moet men handelen?
Korte maar grootse diplomatieke carrière
Brillant soldaat
ZATERDAG 8 JANUARI W49
PAGINA 3
ceéi
to*
En
Weg pijn. Weg griep
„Ik heb niets te zeggen"
Lovett's aftreden
EXAMENOPLEIDING
Wiskunde L.O. - MO. - K' en Kv
RESA - HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
Sociale Gezondheidszorg
OP HET
door LESLIE FORD
Vertaling van Pauline Fellinga
Éi
lij we«!
pluki»
•n klei»
van
ve\
Apost®
OoS'
oorlof
Herhaaldelijk hebben wij op deze
plaats gewezen op de onschatbare
waarde van een liturgisch leven.
Er kan inderdaad niet genoeg nadruk
gelegd worden op het geweldige geeste
lijke voordeel, dat ligt in een trouw
volgen van de leiding, die de Kerk door
kaar liturgie aan haar leden schenkt. Nu
ls het, jammer genoeg, waar, dat de
teeesten van ons maar een zeer gebrek
kig inzicht hebben in het wonderbare
hysterie van Gods Kerk. Het is verba-
■Pngwekkend, wat al vreemdsoortige op-
vattingen er hieromtrent heersen. Meest
al komt het hierop neer, dat men de
Kerk beschouwt als een instituut, dat
Zlck in hoofdzaak bepaalt tot het geven
Van voorschriften en verboden. Haar god
dekjk karakter ziet men niet meer, en
de wijd verbreide gewoonte de Kerk te
vereenzelvigen met de mensen, die
aar vertegenwoordigen, heeft langza
merhand geleid tot een, zeggen wij, on
welwillende houding, die haar eigenlijke
Wezen totaal miskent. Juist het verloren
gaap van j,et saamhorigheidsbesef, dat
leden van de Kerk één maakt in
genade van God, is een van de grote
°°rzaken van godsdienstige onverschil
ligheid en geloofsafval, waaraan de mens-
eid te gronde gaat.
De stichting der Kerk is een wezen
lijk onderdeel van Christus' verlossings-
Werk, Zijn mystiek Lichaam, waarvan
de leden door geloof en doopsel samen
Verbonden zijn met haar Hoofd, Christus,
klaar zij is tevens een zichtbare
gemeenschap, bestaande uit een uitwen
dig Waarneembaar bestuur en gezag, een
Jeergezag en uitwendige belijdenis van
het
geloof, een zichtbaar priesterschap,
®ffer en Sacramenten.
De voortdurende genadebijstand, die
pPd de mens heeft toegedacht, ontvangt
'1 door middel van de Kerk of anders
gez6gdi ;n zoverre hij deel uitmaakt,
®°r geloof en doopsel, van de uit
^hristus' kracht levende gemeenschap,
wij Kerk noemen.
Het leergezag van deze Kerk nu heeft
,e goddelijke opdracht meegekregen
aar leden in de ware leer van haar
'chter te onderwijzen en hen zodoende,
j?e<3e door de uitdeling der genademid-
®'en, veilig tot hun levensdoel te leiden.
Een van de meest bewonderenswaar
dige middelen, waarmee de Kerk haar
®®r-taak volbrengt is haar onvolprezen
Hurgie. De Zondag onder het octaaf van
Hekoningen Is- evenals zoveel andere
agen, overstelpend vol van diepe ge-
achten over onze juiste levenshouding.
et door paus Leo XIII ingestelde feest
Van de H. Familie wordt ook op deze
ag gevierd, wegens de grote overeen-
ornst tussen beide misformulieren.
Dngeloof en zedenbederf dreigden de
kern van het maatschappelijke leven:
het huisgezin, aan te tasten, en onmid
dellijk stelt de paus als tegenweer het
feest van de H. Familie in, het lichten
de voorbeeld voor het christelijk familie
leven.
Als wij nu eens de Epistels vergelij-
®h van beide feesten: dat van de H.
amilie en van de Zondag onder het
°®taaf van Driekoningen, dan springt
direct de gelijkenis in het oog tussen
het leven in het persoonlijke gezinsver-
hand met de grote familiegemeenschap
vap Gods Kerk. Alles, wat wij doen,
hchoort te geschieden ter ere van God,
h® Vader van het grote mensengezin,
/"at voor het beperkte, natuurlijke
ü'sgezin geldt, gaat eveneens, alleen in
a°g veel sterkere mate, op voor het
gfote gezin van de Kerk. Het? meest
®Ssentieie punt in deze gedachte wordt
ns duidelijk gemaakt door het Evan-
le- Wat dit ons leert, is in twee
°°rden samen te vatten: trouw aan
v 2® godsdienstplichten de H. Familie
Sde stipt de voorschriften op over
6 tempelbezoek en een volkomen
j^dcrwerping aan Gods Wil. Toen
aria en Joseph na lang zoeken Jezus
de tempel terugvonden, antwoordde
op haar zacht verwijt: Wist gij dan
n'et, dat ik in het huis van Mijn vader
"Wet zijn, dat ik mij moet bezighouden
"et Zijn zaken?
Hier gaat het om. Evenals Jezus niet
ch zelf toebehoorde, maar in alles de
d van Eijn hemelse Vader vervulde,
~o is het ook onze plicht eefst en voor-
ai diep te beseffen, dat wij vóór al het
Pdere bestaan om God. Evenals wij
r®or onze lichamelijke geboorte beho-
j h tot het huisgezin van onze ouders,
rir, "Phoren wij door het geloof en het
Paasei tot het huisgezin van God. Onze
ait Urlijke afstamming legt ons evenzeer
hp„, °Pze bovennatuurlijke, goddelijke
ona °mst saamhorigheidsplichten van
jVferlinge liefde en steun op, waaraan
do jOI1s niet kunnen onttrekken, zonder
Moor God gewilde orde ernstig te ver
eren. Iedere inbreuk hierop wreekt
Pio automatisch op afdoende wijze. De
om is "iet opgewassen tegen de ver-
sipen',n.Sen van de Schepper, Elke po-
mg hiertoe en deze zijn, helaas,
p al te veelvuldig loopt uit op
Mismmeriijk fiasco. De goddelijke
Zin omtrent huwelijksleven en ge-
seiSj0rminS heeft nog niemand gene
es zonder in het zelf gekomen surro-
Vroeg of laat reeds hier op aarde
Jh zwaarste straf te vinden. Dat ligt
die e,enFlaal in de natuur der dingen,
wiu, ef- t°t een normaal-gezonde ont-
stio r-e j g kunen komen overeenkom-
>ir.u geboden. Evenmin kan iemand
Iedereen die zich bij dit protest van
Katholiek Nederland wil aansluiten,
schrijve de Franse tekst over van
de protestbrief, die men hierbij vindt
afgedrukt en ondertekene die met zijn
(haar) naam. Op de enveloppe zet men
het volgende adres:
Aan de Minister-President Dobi
Miniszterelnökség
Boedapest (Hongarije)
Vervolgens plakt men twintig cents
aan postzegels op de enveloppe, als
porto. Mocht iemand verdere inlichtin-
geh over deze brievenactie wensen, dan
kan hij zich wenden tot het Landelijk
Secretariaat der Katholieke Actie, Post
bus 2, Heemstede.
Son Excellence le Ministre Président
Dobi Miniszterelnökség
BOEDAPEST
Hongrie
Monsieur le Président,
Pendant de longues années nous
autres Hollandais, avons eu des rela
tions intimes avec les nombreuses fa
milies hongroises, dont les enfants ont
été recueillis en grand nombre dans
nos foyers.
Les vicissitudes du peuple hongrois nous
ont toujours tenu a coeur. Aussi plus
que personne, nous nous croyons auto-
risés a protester sérieusement contre le
fait que vous, Excellence, avez ravi aux
catholiques de Hongrie leur prince et
chef spirituel.
Lors de la nationalisation de l'en-
seignement libre dans votre pays les
dirigeants de nos organisations catho
liques, au nom de plus de cinq - cents
mille membres, ce sont inscrit en faux
contre une pareille violation du droit
élémentaire. La mesure n'était pas
encore comble alors, semble-t-il!
A présent vous n'avez pas
reculé devant un attentat au primat de
Hongrie, au prince de l'Eglise, au Car
dinal Mindszenty en personne. Vous
n'auriez pu asséner de coup plus dou
loureux aux peuples hongrois et hol
landais. Eüt-on pu croire que vous iriez
a justifier cette arrestation par des
arguments mensongers?
Sachez qu'on ne s'attaque pas impuné-
ment a l'Eglise, L'histoire a prouvré que
ceux qui s'attaquaient aux autorités et
dignitaires ecclésiastiques couraient
toujours a leur perte. Votre crime iné-
galé de mémoire d'homme fait frisonner
les justes, les indigne et les révolte.
Que Dieu vous éclaire et qu'Il vous
donne le courage d'abandonner cette
voie de perdition fatale.
lejanvier 1949. I
Ziro.yyueu. avenmm Kan ïemanu
Serf °nvers<:hillig tonen tegenover de
senadewerkmg Van de Kerk, zonder
ziin ge(;s f ')k te gronde te gaan aan
liit °.vc te kort schietende, mense-
JKe krachten.
ee^e mens 's nu eenmaal voor de
Uwigheiti geschapen. Zijn leven op aar-
b -
eindigende terugkeer tot God zo
2e] er mogelijk te maken. Het door God
st aangewezen middel daartoe bij uit-
ba is het leven in het grote gezinsver-
f'ik Van do Kerk, waarvan het natuur-
h familieleven het voorbeeld is in
heeft geen ander doel dan zijn nim-
ein.
zo krijgen Sint Paulus' woorden
an hi
kracht van de genade, die mij ge
werd: overschat U zelf niet".
QqI "■iUjgcu KJUXt JTctUlUÖ wwxueu
hun heldere zin: „Ik zeg U dan ook
kr
g®ven
DoHSt 'n v°Hedige onderwerping aan
Seen k°mt de mens tot zijn reeht. En
Ui,n Sebied van het leven is daarvan
t]a®ezonderd. Wie het beter weten wil
Sraf dG SchePPer zelf, graaft zijn eigen
reed n'et aH°en voor de toekomst, maar
^der h'er op aarde. De ervaring van
e dag bewijst het onweerlegbaar.
De communistische regering- van Hongarije sloeg de hand aan Kardinaal
Mindszenty en schaamde zich niet vergezochte beschuldigingen te fantaseren.
Heel de katholieke wereld heeft tegen deze misdaad geprotesteerd. De be
sturen van de Katholieke sociale organisaties en van de Katholieke Actie
in ons land zonden reeds een protesttelegram aan de Hongaarse gezant. Maar
we mogen het hierbij niet laten. De Hongaarse regering zelf zal overduidelijk
te weten komen, hoe katholiek Nederland over haar denkt. Daarom zullen de
katholieken van Nederland een protestbrievenactie ondernemen bij de Hon
gaarse regering.
De St. Adelbertsvereniging, de Algemene Katholieke Werkgevers Vereniging,
de Katholieke Actie, de Katholieke Arbeiders Beweging, de Katholieke Koeren
en Tuinders Bond, de Nederlandse R.K. Middenstandsbond, de Werknemende
Middenstand, benevens het Katholiek Vrouwen Centrum en de Katholieke
Jeugdbeweging, samenwerkende in het Katholiek Bureau voor Maatschappe
lijk en Cultureel Overleg, bevelen hun leden dringend aan, met deze actie
mede te doen. Tijdens de Italiaanse verkiezingen hebben de Katholieken van
Nederland veel goed gedaan door hun brieven. In even groten getale sturen
wij nu een protestbrief rechtstreeks naar Hongarije.
Hieronder volgt de uit het Frans ver
taalde tekst:
Aan de Minister-President Dobi
Miniszterelnökség
BOEDAPEST
Hongarije
Mijnheer de President,
Jarenlang heeft er een innig contact
bestaan tussen ons, Nederlanders en
talloze Hongaarse gezinnen, wfer kinde
ren in zo groten getale in onze gezinnen
hebben vertoefd. Het wel en wee van
het Hongaarse volk is ons steeds ter
harte gegaan. Meer dan wie ook menen
wij daarom het recht te hebben een
ernstig protest te laten horen, nu U de
katholieken in Hongarije van hun hoog
ste geestelijke leidsman hebt beroofd.
De besturen van onze Katholieke or
ganisaties hebben in naam van meer dan
een half millioen leden krachtig gepro
testeerd. toen U het bijzonder onderwijs
in uw land hebt genationaliseerd. Nog
was schijnbaar de maat toen niet vol.
Nu hebt U de hand durven slaan aan
de primaat van Hongarije, aan zijn
Kerkvorst, aan Kardinaal Mindszenty
zelf. Smartelijker hadt U het Hongaarse
volk en ook ons niet kunnen treffen. En
wie had ooit durven en kunnen denken,
dat U zijn arrestatie zoudt proberen goed
te praten met zulke drogredenen?
Weet wat ge begonnen zijt. Zij, die
de handen sloegen aan waardige kerke
lijke autoriteiten bleken altijd hun on
dergang nabij te zijn. Uw sinds mensen
heugenis ongekende misdaad doet alle
weidenkenden huiveren, wekt hun ver
ontwaardiging op en prikkelt hen tot
verzet.
God*geve U inzicht en moed om terug
te keren van deze kwade en noodlottige
weg.
l
25. Keizer CommodLxis", vervolgde de kleine man, „is een wreedaardig man. Men
zegt, dat hij hoogmoedswaanzin heeft. Deze keizeris zo wreed, dat hij meermalen
op één dag honderd woestijnleeuwen met pijlen doodt. Mensen te zien lijden, dat is
Commodus' grootste lust. Om hem te behagen, zullen wij over enkele dagen in de arena
de strijd moeten aanbinden tegen de gladiatoren van Rome en wij zullen geen
van alten overwinnen
Ademloos en met ongeloof op het gelaat had Eric geluisterd. Toen kwam er een
verbeten trek op het gezicht van de Noorman en hij sprong overeind. „Ik wil wel
eens zien, of wij niets aan ons lot zouden kunnen veranderen!" riep hij uit. Met
beide handen rukte en trok hij aan de massieve tralies van het venster. De stevige
trahes weken echter geen duim. Al spoedig zag de Noorman het nutteloze van deze
krachtsinspanning in en met een opstandig gelaat keerde hij zich naar Zijn mede
gevangenen Deze hadden met grijnzende gezichten Eric's wanhopig verzet
gadegeslagen en toen zei de kleine kerel: „Doe toch geen moeite, je deed beter je
krachten te sparen voor het gevecht!" „Goed gesproken," zei een heldere stem
en de zich verbaasd omdraaiende gevangenen zagen eexj. Romeins bewaker in de
deuropening staan. „Over twee dagen breekt de strijd aan" vervolgde hij. „Dan
zal je al je krachten nodig hebben." Lapgzaam was Eric naderbij gekomenDe
deur achter de soldaat was openSlechts één man stond tussen hem en de
vrijheid
Meer dan 10.000 personen uit Nederlandse boerengezinnen zijn in 1948 naar
Canada geëmigreerd. In hei eerste jaar werken deze emigranten samen met
Canadese boeren, om later een eigenboerderij ter beschikking te krijgen.
Blijkens bovenstaande foto raakt de familie Van Moorsel uit het Brabantse
dorpje Erpsdie in Juni 1948 emigreerde, al aardig thuis in het tweede
vaderland en wordt de eetlust door geen heimwee-gevoelens bedorven.
Prijs per koter i 25 tabletten 40 ct In
welvoorziene Apoth. en Drogisterijen.
(Adv.)
Lord Beaverbrook heeft volgens een
van zijn eigen bladen, de Londense Eve
ning Standard, aan de agent van de con
servatieve partij in zijn district medege.
deeld, dat hij geen conservatief meer is.
Carlos P. Romulo is door de Philip-
pijnse regering benoemd tot leider van
de delegatie die zal deelnemen aan de in
India te houden Azië-conferentie over
Indonesië.
Vervolg van pag. 1
Truman zeide dat Dean Acheson de hui
dige buitenlandse politiek van het land
zou voortzetten en legde er de nadruk
op dat de verandering aan de top van
Buitenlandse Zaken geen wijziging in de
Amerikaanse buitenlandse politiek bete
kende, zoals Jay Franklin onlangs in Life
geschreven heeft.
Franklin meende, dat de regering haar
politiek jegens Rusland wilde verzachten.
Hij beweerde zijn artikel gebaseerd te heb
ben op zijn gesprekken met Truman. Tru
man ontkende de beweringen van Franklin
ten stelligste en zeide dat hij nog nooit
een particulier interview aan Franklin had
toegestaan, over welk onderwerp dan ook.
Hij beweerde dat het artikel in practisch
geen enkele paragraaf door feiten gefun
deerd werd. Zonder meer ontkende Tru
man, dat ooit de buitenlandse politiek van
zijn ministers afgeweken had van zijn eigen
politiek. De president zeide dat hij de bui
tenlandse politiek van het land had inge
leid en dat deze trouw door Marshall was
uitgevoerd.
Generaal Marshall, die in Noord-Caro-
lina een rustkuur houdt, verklaarde in
verband met zijn ontslag niets te zeggen te
hebben.
Hij zei geen onmiddellijke plannen voor
de toekomst te hebben. Hij verklaarde
zich reeds lang uit het openbare leven te
hebben willen terugtrekken en de ontwik
keling van de buitenlandse politiek sedert
zijn opneming in het ziekenhuis, begin
December, niet meer te hebben gevolgd.
Het zou nog enkele weken duren eer hij
volledig hersteld zou zijn.
„Ik ben mij ten volle bewust van de
enorme verantwoordelijkheid, welke mijn
nieuwe taak op mijn schouders legt", zo
verklaarde Dean Acheson, toen hij als op
volger van generaal Marshall werd be
noemd. Hij voegde er aan toe: „Ik zal na
tuurlijk mijn best doen om de richtlijnen
van de President zo goed mogelijk te vol
gen".
Het aftreden van Lovett, die sinds
an in hechfe vriendschap met Mar
shall verbonden was, ging gepaard
n>et een soortgelijke ip vriendschappe
lijke bewoordingen gestelde briefwis
seling tussen Lovett en Truman als dat
van Marshall.
In een brief, d.d. 3 Januari, verklaart
Lovett: „Om persoonlijke redenen, die
u bekend zijn, dien ik met verschuldig
de eerbied mijn ontslag als onder
minister van Buitenlandse Zaken in. Ik
dank u van ganser harte voor het ver
trouwen dat gij in mij gesteld hebt en
voor uw nooit falende welwillendheid
en vriendelijkheid".
In zijn antwoord prijst Truman Lo
vett's aan het land bewezen diensten
als onderminister van Oorlog voor de
luchtvaart tijdens de tweede wereld
oorlog en als onderminister van Bui
tenlandse Zaken. „Het land is zo ge
lukkig geweest te kunnen profiteren
van uw bekwaamheden als deskundige
in vrede zowel als in oorlog. Tijdens
al uw verschillende diensten werd gij
geleid en geïnspireerd door de hoogste
onaantastbaarheid des geestes en gij
hebt u aan elke taak gewijd met on
vermoeide ijver. opmerkelijke be
kwaamheid en zelfopofferende toewij
ding aan het algemeen belang", aldus
Truman's brief.
Officiële Amerikaanse kringen leg
gen, aldus A.F.P., de grootste terug
houdendheid aan de dag nopens de
„persoonlijke redenen", die Lovett tot
aftreden als onderminister van Buiten
landse Zaken hebben bewogen. Hoewel
president Truman in zijn antwoord
aan Lovett geschreven heeft, dat hij
deze „redenen" kende, menen sommige
kringen, dat zulks slechts een formule
is, waarachter men de noodzaak van
gemeenschappelijk aftreden van de
ploeg Marshall-Lovett verbergt.
Volgens democratische kringen zou
de onderminister van Buitenlandse Za
ken tijdens de verkiezingscampagne een
te neutrale houding hebben aange
nomen. Voorts zou Lovett het t.a.v. Pa
lestina en de internationalisatie van
het Ruhrgebiedmet de president niet
volkomen eens zijn geweest.
George Catlett Marshall is vorige week
68 jaar geworden. Eerst drie jaar gele
den, dus op zeer late leeftijd, diplo
maat geworden, heeft hü zich in deze
korte periode een kundig staatsman ge
toond, nadat zijn militaire carrière in de
afgelopen oorlog reeds bekroond was
door zijn schitterend beleid als opper
bevelhebber van het Amerikaanse leger.
Ik moest in twee jaar doen, wat de
Duitsers in zeven jaar hadden gedaan",
verklaarde de generaal later. En hij
speelde het klaar. De Verenigde Staten
kregen een krijgsmacht, die in deze
jaren prestaties leverde, die de wereld
versteld deden staan.
Generaal George C. Marshall werd 31
December 1880 te Uniontown in de staat
Pennsylvania geboren. Van jongsaf aan
was hij vastbesloten een militaire car
rière te kiezen. Met zijn zeventiende
jaar kwam hij dan ook reeds op de
krijgsschool van de staat Virginia. In
1901 behaalde hij zijn eerste diploma en
werd één jaar later, dus op 22-jarige
leeftijd, tweede luitenant der infante
rie. Snel volgen zijn promoties elkaar
op. De jonge Marshall bleek al spoedig
een soldaat met grote militaire talenten
te zijn. Hij behaalt het einddiploma
van de School voor infanterie en cava
lerie der Verenigde Staten en een jaar
later ook dat van de Amerikaanse Ho
gere Krijgsschool. De degelijke theore
tische kennis van de strategie, die hij
zich zo verwierf, was intussen reeds
door enkele korte perioden van practi-
sche scholing aangevuld. Al direct in
het begin van zijn brillante loopbaan,
werd de veelbelovende officier herhaal
delijk op posten buiten de Verenigde
Staten geplaatst.
Oost-Azië en West-Europa zou de
jonge Amerikaan grondig leren kennen,
een kennis, die hem als opper
bevelhebber van de Amerikaanse troe
pen in de tweede wereldoorlog, maar
vooral ook als minister van Buitenland
se Zaken ter dege van pas zou komen.
Op 22-jarige leeftijd diende hij voor
korte tijd in de Philippijnen, waar
enkele tientallen jaren later zijn man
nen een zo verwoede strijd met de Ja
panse indringers zouden hebben te voe
ren. In de eerste wereldoorlog kwam hij
voor het eerst naar Europa. Toen
Marshall enkele jaren geleden het ini
tiatief nam voor het economische plan.
dat sindsdien naar hem genoemd werd,
dachten de Fransen terug aan die da
gen. die zo lang geleden schenen, waar
op deze zelfde Marshall reeds zo'n be
langrijk aandeel had in de redding van
Frankrijk, toen het land ook door de
ondergang bedreigd werd. In de slag
bij de Marne, maar ook in de veldsla
gen bij Contigny, Aisne, Saint-Michiel
en Argonne wist Marshall zich als lei
der van de operaties van het eerste
Amerikaanse expeditionnaire leger bij
zonder te onderscheiden. Men heeft zijn
prestatie om eens in veertien dagen
tijds 820.000 man in het geheim te ver
plaatsen wel „de moeilijkste operatie
van de oorlog" genoemd. Na deze eer
ste oorlog wordt hij adjudant van ge
neraal John J. Pershing en krijgt hij
intussen de rang van majoor.
In 1924 werd hjj voor het eerst naar
China gestuurd. In de drie jaar dat hij
daar diende leerde hij land en volk zo
goed kennen dat deze ervaring mede
een factor was bij zijn diplomatieke
missie naar dit land twee decennia later.
Geleidelijk klom hij in de volgende
jaren op tot brigadier-generaal, waartoe
hij in 1936 promoveerde. In 1939 werden
vier en dertig hoger op de ranglijst
staande generaals door president Roose
velt gepasseerd toen hij Marshall be
noemde tot chef van de generale staf.
Hij leidt tezamen met de andere ge
allieerde opperbevelhebbers het offen
sief tegen de Duitsers. Eind '44 krijgt
hij zijn vijf sterren en heeft dan de
zelfde militaire rang als Eisenhower,
MacArthur en Arnold.
Enkele dagen nadat hij in November
1945 zijn functie heeft neergelegd wordt
hij geroepen tot een grote taak in China.
Als buitengewoon gevolmachtigd am
bassadeur krijgt hij in dat land zijn
eerste harde diplomatieke vorming
Marshall is staatsman geworden.
Als Byrnes op 7 Januari 1947 aftreedt
als „secretary of state", volgt Marshall
hem op en ziet zich daarmee plotseling
een der hoogste diplomatieke posten ter
wereld toegevallen: minister van Bui
tenlandse Zaken van de Verenigde
Staten van Amerika.
5 Juni 1947 houdt hij in de universi
teit van Harvard een redevoering die
zijn naam, meer dan heel zijn roem
ruchte voorgaande carrière voor altijd
in de wereldgeschiedenis geboekstaafd
zal doen blijven.
I
Het Europees Herstel Programma zou
voortaan in de volksmond het Marshall
plan heten.
(Adv.)
„Het is hier wel een tikkie warm/'
zei een klein, rond mannetje, met een
baard als een boender. Hij ging in de
coupéhoek zitten, stak een verse pruim
in zijn mond en bood ons een sigazet
aan uit een pakje hier volkomen
onbekende Amerikaanse import.
„Ja, steekt u gerust op. Prima
merk ie." De man had gelijk, ook toen
hij vroeg: „En nou bent u natuurlijk
nieuwsgierig, hoe ik daaraan kom,
niet?"
„Als ik niet te veel vraag...
„Kijkt u eens: van mijn vak ben ik
bommenwerper. U weet wel: zo'n tent
op de kermis met draaiende vliegtui
gen, u drukt op een knoppie, pats
zegt de bom en u krijgt een prijs
of niet.
„Ooooh."
„Dus moet ik prijzen in voorraad
hebben, want onder mijn klanten zit
ten prima bommengooiers. Natuurlijk
moeten er ook pakjes sigaretten te
winnen zijn. En wij zwerven toch de
halve wereld door, dus dan loop je
wel eens ergens tegen aan. Dit merk
ook."
„Lopen de verdiensten in uw vak
niet erg terug?"
„In het algemeen wel, ja. Vlooien
theaters hebben niks meer te doen,
de waarzeggers krijgen geen poot
meer aan de grond, de roddelbaan is
niks meer. Maar de auto'fjes en wij,
de bommenwerpers, hebben nog niet
te klagen. De eeuw van de techniek,
meneer. En je moet zelf wat doen, je
geluk ligt in je eigen hand. Tamme
vlooien kan je alleen maar bekijken,
nietwaar? Aan zoiets wagen de men
sen zich niet. Maar bommenwerpers!
U moet eens kijken met wat voor
een hartstochtLaatst had ik er een,
die vloog elk rondje mee, twee uur
lang. En elke bom kreeg een bestem
ming. „Die is voor oom Jaap" en „die
voor die r-thond van hem." Bloed
dorstig zijn de mensen, meneer, heel
erg."
Meewarig schudden wij het hoofd
en overdachten voor wie wij even
tueel de eerste bom zouden bestem
men. Maar de Baard ging verder,
voor wij een geschikt slachtoffer
hadden kunnen vinden.
„Nou had ik nog een hülpie in mijn
tent. Die hing de bommen steeds
onder de vliegtuigen, hield de boel
schoon enzovoorts. Laat die knaap
'm nou gedrost zijn met voor acht
honderd gulden aan prijzen!"
„Dat is nogal wat. Wat hebt u ge
daan?"
„Hem zoeken natuurlijk. Hij zal wel
bij een collega van me zitten."
„En dan?"
Bij dat vooruitzicht wond de Baard
zich kennelijk op.
„Dan weer mijn tent in die knaap,
en onder een vliegtuig een atoom
bommetje."
De Amerikaanse marine maakte gis
teren plannen bekend voor grote ma
noeuvres op de Atlantische Oceaan,
welke oefeningen zullen plaats vinden
in het begin van de lente en speciaal
bedoeld zijn om de strijdvaardigheid te
beproeven tegen een mogelijke tegen
stander met een krachtige onderzeevloot
en luchtmacht.
(Vervolg van vag. l\
Wat we dan willen?
In het bovenstaande ligt. me
nen we, onze opinie reeds be
sloten. Laat de overheid en elke werk
gever in het nemen van maatregelen,
die de sociale zekerheid bedoelen te
bevorderen, er naar blijven streven
daardoor niet de persoonlijkheid aan te
tasten, althans deze aantasting zo sterk
mogelijk te beperken. Waarom bijv. zou
er kleedgeld worden afgehouden wan
neer ook zou kunnen worden volstaan
met het verstrekken van een kleding-
bijlage en daaraan de verplichting kon
worden verbonden, de uniform ook
keurig te houden en op tijd te ver
nieuwen?
En van de uniformjas naar het oude-
dags-pensioen moge een grote stap lij
ken, het is tenslotte slechts een gra
dueel verschil. God zij dank vertoont
ons volk in dit opzicht nog een ver
blijdend verlangen naar zelfstandig
heid. Het onlangs verschenen verslag
van de Verzekeringskamer toont dit
overduidelijk aan. We hebben, erin
neuzend, even geduizeld van de gewel
dige sommen die het Nederlandse volk
nog week aan week weet op zij te
leggen voor spaarverzekeringen, die be
doelen een bijdrage te zijn in de eigen
zorg voor de oude dag. Wist U b.v. dat
per eind 1946 in Nederland totaal voor
9.472.841.445.aan verzekeringen was
afgesloten en dat deze verzekeringen
een premiebedrag over dat jaar vroegen
van bijna 287 millioen guldens? Wist
U dat in deze tijd van spanning tus
sen lonen en prijzen het verzekerd be
drag zowel bij de volks- als bij de
kapitaalsverzekeringen nog steeds toe
neemt in veel sterker mate als b.v. het
sparen bij de spaarbanken? Het Neder
landse volk w i 1 eigen initiatief nu
eenmaal ontplooien. Goddank.
Het komt ons voor dat men dit ver
schijnsel bij de toekomstige ontwikke
ling van de sociale wetten niet uit het
oog mag verliezen, omwille van het
karakter van het Nederlandse volk. om
wille van de persoonlijkheid van de in
dividuele mens.
De leidster van de Christelijke Vrou
wenbond in Hongarije is naar Wenen
gevlucht. Zij deelde mede, dat de politie
van Hongarije de geestelijkheid verbo
den heeft op de preekstoel te spreken
over de arrestatie van kardinaal Mind
szenty. Wie zich daaraan schuldig
maakt, wordt gevangen genomen.
De Engelse admiraliteit maakte giste
ren bekendt dat Engeland tegen het
einde van déze maand een vloot van on
geveer 60 oorlogsschepen naar de Mid
dellandse Zee zal sturen. Dit is de krach
tigste Engelse vloot die sedert het einde
van de oorlog Engeland heeft verlaten.
David Lilienthal, de voorzitter van de
Amerikaanse commissie voor atoom
energie, heeft gisteren medegedeeld, dat
voor uitbreiding van de fabriek voor
atoomenergie in Oakridge een bedrag
van 70 millioen dollar gebruikt zal wor
den.
Grondige studie van voedingstabellen,
tabellen dus, die de voedings
waarde van verschillende spijzen
en dranken aangeven, brengt soms merk
waardige dingen aan het licht. Een zeer
degelijke en zeer uitgebreide voedings
tabel, natuurlijk van Duitse oorsprong,
brengt b.v. aan het licht, dat de voe
dingswaarde van een glas cognac groter
is dan die van een even groot glas room.
En nu zie ik in de geest al honderden
mensen het hoofd schudden en mompe
len: nu zie je eens wat een onzin. Onzin
is het echter niet maar ik zou toch nie
mand aanraden zich in alle ernst te gaan
voeden met cognac; cognac heeft zoals
u weet bijwerkingen die minder wense
lijk zijn en die zelfs op de duur aanlei
ding zouden kunnen geven tot een min
der vriendelijke verstandhouding met de
handhavers der orde.
Room is natuurlijk veel onschuldiger,
maar voorlopig nog een onbereikbare
luxe voor gewone stervelingen. En als
we dan de room vergelijken met melk,
26
„Hoor eens, lieve kind. Als je het me
niet vertelt, dan weet ik niets. En dan
hoef ik niets aan kolonel Primrose te
vertellen. Want als ik het weeJ. haalt
hij het uit me, of ik wil of niet.'
Ik geloof dat ik aldoor dacht aan het
bloemblaadje, dat in Sandra's dode vin
gers was geklemd.
Ze schudde haar hoofd. „Dan zal hij
denken, dat de reden, dat ik je niets
vertelde, is: dat ik ieis wil verbergen.
Ik vertel het je liever zodat jij het
hem kunt vertellen."
We hadden het witte hek bereikt aan
het eind van mijn terrein en leunden
er op, uitziend over de Chesapeake. Op
eens keerde Rosemary zich af. „Ik weet
niet waarom we in vredesnaam terug
gekomen zijn. Er zijn hier zoveel spoken
in 't verleden.-"
Ik besefte toen wat ik vergeten had,
omdat ik er jaren lang zo dicht naast
leefde. We keken neer op de inham,
waar ze Chapin Bishop zeven jaar ge
leden op een Zondagochtend gevonden
hadden.
„Ik lijk zelf wel een geest, die terug
keert naar de enige plaats in zijn leven,
die het herinneren waard is," zei Rose
mary.
Ik merkte toen, dat ze niet aan Cha
pin dacht, maar aan iets anders, waar
ik niet van wist. Iets in verband met
Jim en dagen van verloren geluk.
„Waoht maar tot George er uit flapt
dat ik gisteravond gezegd heb dat ik
in staat was, Sandra te vermoorden,
voor ik hier wegging," zei ze opeens.
Ze glimlachte licht. „Ik weet niet wat
dat is van George, dat hij zijn mond
niet kan houden. Als het alleen andere
mensen waren die hij in de nesten
helpt, kon je het begrijpen, maar het is
meestal zichzelf."
Ik wilde gaan vragen of ze dat wer
kelijk gezegd had, maar ik bedacht me.
Als Rosemary niet wilde spreken over
Sandra en Jim, was ik daar blij om,
ondanks een zekere natuurlijke nieuws
gierigheid.
„Hij is niet veel veranderd, hè?" vroeg
ik.
„Neen. We dachten dat hij, toen hij
genoeg had om van te leven, op zich
zelf zou gaan wonen, maar dat heeft
hij niet gedaan. Hij is niet helemaal
in orde, zie je. Er moest eigenlijk iets
weggenomen worden zijn blinde
darm of zoiets maar iemand heeft
hem eens gezegd, dat de mensen vrese
lijk raar doen, als ze onder narcose zijn
cn hij wil het gewoon niet vragen. Nu,
als het Paul was...."
Ze lachte, niet erg overtuigend en ik
merkte, dat dat het punt was waar ze
naar toe wou.
„Als we Paul onder narcose brachten,
denk je dat hij dan zou vertellen wat
hij van Sandra weet?"
„Waarom vraag je het hem niet?" zei
ik.
Rosemary keek naar het zakdoekje,
dat ze in harde knopen had getrokken.
„Dat heb ik gedaan," zei ze kort.
„En wat zei hij?".
„Dat hij haar niet kende. Dat was
gisteren, toen we terugkwamen van .de
club voor het diner. Ik wou het êv bij
Jaten, omdat wel, ten slotte kon ik
niet zeggen: Dat is raar, want ze her
kende jou heel zeker. Maar George kon
het natuurlijk wel. En deed het."
„Werkelijk?"
Ze knikte, glimlachend ondanks zich
zelf.
„Hij zei: Wat grappig, ik had wel
kunnen zweren, dat ze je herkende toen
je binnenkwam. Herinner je je niet,
Paul?"
„En wat deed Paul?"
„Paul keek als een oorlogsdreiging
boven de Bosporus. En George, die
weer een bok geschoten had, probeer
de het goed te maken."
„En maakte het erger?"
„Ja, veel erger. Hij giechelde en zei,
dat Sandra geen vrouw was, die een
man licht zou vergeten, al had hij haar
maar ééns gezien en Paul zei, integen
deel, ze was een buitengewoon, alle
daags type in het Oosten; je zag ze in
ieder café en palais de danse in Azië.
En George, om het nog mooier te ma
ken vroeg of dat niet grappig was, want
daar had Jim haar ontmoet."
Rosemary glimlachte, trachtend
haar opwellende tranen te verbergen.
„Ik geloof dat het tot in het oneindi
ge was doorgegaan, als vader hem niet
verzocht had, zijn mond te houden."
„Maar ik begrijp niet goed, wat dat
allemaal met Paul te makfn heeft."
„Niet?"
Ze zag me even vol aan en keek
weer een andere kant uit.
„Ik begrijp het zeker alleen maar,"
zei ze na een lange tijd. „Zie je, hij ken
de haar wél. Dat móet, omdat later,
weet je wel, ze bij hem kwam en zoiets
zei, dat hij met haar mee moest gaan
ter wille van de oude tijd. Weet je niet
meer?"
„Ik weet dat hij nogal verwezen
keek," zei ik, maar ze sohudde haar
hoofd.
„Dat is het, zie je. Het moet iets ge
weest zijn, dat hij zich niet wil herin
neren. En wel. ik zou niet meer met
hem willen trouwen, omdat ik het nooit
zou kunnen vergeten. En, zie je, ik
moet haar helemaal vergeten, Grace
dat er ooit iemand geweest is zoals zij
wil ik 't leven nog kunnen uithouden."
Ze keek over het water.
„Zie je, ik geloof dat ik mijn leven
niet te best heb ingericht. En als als
ze in Paul's leven óók is geweest
dan lijkt het wel een noodlot, dat we
vervolgt."
„Ze is nu dood, lief kind."
„Dat maakt het nog moeilijker," zei
ze. „Op weg naar huis vroeg ik hem
weer naar haar, zie je. Het was zeker
krankzinnig, maar ik kon er niets
aan doen. Hij zei eerst niets. Toen zei
hij, dat hij dacht dat hij haar gekend
had, maar dat hij óók dacht dat we
veel gelukkiger zouden zijn als we niet
in eikaars verleden wroetten, of iets
dergelijks. Laat de doden hun doden
begraven, zoiets. Als ze maar begraven
bleven!"
We stonden uit te zien over de baai,
nu bijna verlaten, de laatste zeilboten
waren op weg naar de haven.
„Ze belde hem op toen we aan het
diner zaten. Paul kwam bepaald boos
van de telefoon terug. En zie je, Grace,
we hoeven het niet onder stoelen of
banken te steken. Als ze vermoord is
en ik geloof dat dat vaststaat dan
moet iemand het gedaan hebben."
Ik keek haar verwonderd aan. „Jim
schijnt de favoriet te zijn," zei ik.
Het speet me, want ze trok zich terug
of ik haar geslagen had.
„Of denk je eigenlijk dat het Paul
was?"
„O, ik weet het niet, Grace. Ik ben
verschrikkelijk angstig. Omdat, ja
Paul heeft niet de Westerse opvatting
over de heiligheid van een mensenle
ven. Dat hebben ze niet in het Oosten,
zie je. Er zijn zoveel milliarden mensen
één meer of minder komt er niet op
aan, vooral als h» niet van hoge
stand is ofeen vrouw. Ik bedoel
niet, dat hij niet.o, hij is bijna over
beschaafd. Maar ik zou gek zijn als ik
niet zag dat hij absoluut meedogenloos
kan zijn alsals het moest. En als hij
haar vroeger gekend had en niet ver
wachtte haar hier te zien. O, begrijp
je het niet?" (Wordt vervolgd)
dan komt melk er maar heel bekaaid
af. En toch mag nog wel eens gewe
zen worden op de grote wijsheid en
waarheid van het gezegde: melk is goed
voor elk.
Natuurlijk, melk bestaat evenals de
meeste voedingsmiddelen voor een groot
deel uit water, maar het betrekkelijk
kleine gedeelte dat niet uit water be
staat is dan ook van zo uitstekende hoe
danigheid, dat we kortweg kunnen spre
ken van eeh vrijwel ideaal voedsel.
Melk bevat eiwitten in een uiterst
lichtverteerbare vorm en van een sa
menstelling, dat ze ons alles geven wat
voor de opbouw van spieren en derge
lijke eiwitrijke weefsels nodig is. Vooral
in tijden van een vleesarm diëet is melk
dus een uiterst gewenst en verkieslijk
voedingsmiddel.
Vet komt in melk in fijnverdeelde
toestand voor, zodat ook de opname
daarvan door het lichaam vollediger ge
schiedt dan in welke andere vorm ook.
Voeg daarbij de suikers en de voediDgs-
zouten, dan komt men tot de conclusie,
dat melk vrijwel alles bevat wat ons
lichaam nodig heeft, al moeten we niet
uit het oog verliezen, dat het gehalte
aan vitamines, aan kalk en ijzer onvol
doende is, vooral voor jonge groeiende
mensen.
Daarbij komt, dat naar verhouding tot
andere hoogwaardige voedingsmiddelen,
melk niet duur is te noemen. In verge
lijking bijvoorbeeld tot eieren, is melk
uiterst goedkoop.
En melk is er genoeg. Een deskundige
met wie ik er over sprak verzekerde
mij, dat ons eigen volk nooit de hoe
veelheden melk zou kunnen verzwelgen
die we kunnen produceren.
Als drank verwerkt in spijzen als pap,
pudding of vla, moet melk dan ook een
grotere plaats innemen dan nu het geval
is. Het enige waar de huisvxouw streng
de hand aan moet houden is, dat melk
óók in huis behandeld wordt met
uiterste zorg en zindelijkheid. Wanneer
men ziet met welke (excuseer het
woord) vieze'pannensponsjes de pannen,
waarin de melk in ontvangst wordt ge
nomen, worden schoongemaakt, dan
kunnen we niet anders zeggen, dan aat
dit keukengereedschap gemaakt wordt
tot een bron van gevaar. Nu hoeven
we dat niet te tragisch op te nemen,
maar wel moeten we melk met
uiterste zindelijkheid behandelen en de
zg. losse melk even koken: zowel voor
de melk zelve als voor het vaatwerk
waarin ze wordt bewaard.
Houden we die zindelijkheid in het
oog, dan is melk inderdaad een der
meest aanbevelenswaardige voedings
middelen die we kennen.
