Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 12 januari 1949 | pagina 1

VER. STATEN WENSEN ZO SPOEDIG MOGELUK
VERKIEZINGEN IN INDONESIË

M

VON EINSIEDEL-BISMARCK, de rode graaf

Kardinaal

Mindszenty

Birma tot de debatten toegelaten

Geen

jaren,
maar maanden

Weer rijst!

ACHTTIENJARIGE JONGEN DRIE UUR
VERHOORD OVER PRESTWICK-RAMP

Was belast met weermeldingen
voor binnenkomende vliegtuigen

ITALIAANSE GRIEP, IN ONS LAND?

Kravchenko's leven in afgelopen
jaar vier maal in gevaar

Hij verkoos de vrijheid, maar
blijft communist

..Jozef aan het Russische hof"

Bewaakte"persconferentie in Franse hoofdstad

Het weer

Verklaring van Otto

van Habsburg

Tot hoofd en hart

TWEE AUTOBUSSEN OP
ELKAAR GEREDEN

INTERNATIONALE
RADIO-CONFERENTIE

Twee kinderen bij brand
omgekomen

CASSATIEBEROEP VAN
RAUTER VERWORPEN

WOENSDAG 12 JANUARI 1949
BUREAUX van redactie en administratie

72ste JAARGANG No. 24356

INDONESIË IN DE VEILIGHEIDSRAAD

Resoluties van Parijs
niet bindend

Nederland had redenen
tot klagen

Eind van deze maand

De heersende verkoudheid heeft geen
verontrustend karakter

'ililö

Toestand in het buitenland

Woonhuis te Amsterdam

verwoest

RESOLUTIE SENAAT VAN NEW YORK
VOOR VRIJLATING KARD. MINDSZENTY

Twee ernstig gewonden

Een vierde van vooroorlogs
Duitsland thans Pools

SMEDESTRAAT 5 HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postgiro 143480

Directeur: 3. 3. W. Boerrlgter.
Hoofdredacteur: Drs. H. van Run.
Wnd. hoofdredacteur: W Severin.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter
hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents pet m.m.-hoogte.
De administratie behcftjdt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.

ABONNEMENTSPRIJS 35 cents per week,
f 1.52 per maand, f 4.55 per kwartaal.

De betekenis van de zaak-Minds-
zenty, welke binnenkort'zal heten
het proces-Mindszenty (een ter
minologie, symbolisch in haar cynisme)
mag geenszins worden onderschat. In
^atholieke kringen bestaat daartoe ook
met de minste geneigdheid. Maar het
bevaar is niet denkbeeldig, dat men in
.Jn reacties daarop zal blijven steken
m een gevoel van hevige en hoe dan ook
geuite verontwaardiging.

En al is het waar, dat men zonder be
uenken de volle maat zijner, verontwaar-
utging gerust mag geven aan de schan
delijke misgreep der Hongaarse rege-
mg, toch ligt het in de aard van dit
ieder ander gevoelen, dat het ver
bet met de tijd zonder blijvend en
'nijdig vrucht te dragen.

Eerst een verstandelijke bezinning op
ueze meest manifestaire wandaad van
en regering, welke haar doel precies
jjeht en de middelen om dit te bereiken
nauwkeurig berekent, zal leiden tot een
misschien vruchtbare conclusie; vrucht
bar in die zin, dat men zal weten en
doorzien welke methoden er worden ge-
*°lgd door een niemand en niets ont
kend regiem waarvoor de nog vrije
ereld gespaard moge blijven.
De gevangename van Joseph Kardi
naal Mindszenty, de wijze waarop zij
werd geënsceneerd en de gronden
™aarop zij heette te berusten, zijn illu-
ratief voor het doen en denken van
vertegenwoordigers ener schaamte-
en gewetenloze onheilspolitiek.
«anneer men de volkomen verblin-
j*m uitzondert, dan kan men zeggen dat
et indertijd voor ieder duidelijk was,
waarom de Primaat der Kerk in Hon-
«arije eerlang het slachtoffer zou wor-
1 van degenen aan wie hij in de weg
^and. De reden was immers geen an-
Jte dan dat hij in de weg stond. Wij
utinen hier slechts zien een getrouwe
Vph van wat zich in het jongste

ana Pla.cht ai te spelen onder dat
On« 6 totalitaire regiem, waarvan ook
s de bittere vruchten werden toege-
°rpen.

orm1 dan niet °P grond van berichten
de «nt 0611 yerschil van zienswijze bij
..Hongaarse geestelijkheid, zal men
n hebben afgevraagd of deze onver-
ueiyke Kerkvorst niet beter een meer
ctische houding had kunnen aanne-
lest '|egens 6011 misschien ten langen
War tot verzoening geneigde regering.
eeri er dan geen compromis, desnoods
WeLr°°rl°Pig compromis, mogelijk ge-
tHorrtwaardoor misschien had kunnen
ging? n gered wat nu voorgoed verloren

di?nt de beantwoording dezer vragen
gevp., men Zlch vooraf rekenschap te
Punt van diepste en laatste stand-
h)unJan de Kerk enerzijds en de com-
totii t che staat auderzijds. Beide zijn
vera,,.air' m dle zin dat de Kerk haar
over h °°rueIijkheid wü uitstrekken
te vn gebele vrije mens teneinde hem
Vijl uf°n tot zijn eindelijk geluk, ter-
gehele^Jjfmmunistische staat diezelfde
te maken "S °Peist om bem dienstbaar
.*e™van stnfn ZiJ".?,gcn' bl"nen de per-
Efr, com!. n tljd gelGgen. doeleinden.
Stens h!t k™IlUssf beide zou hoog
den zich ?„„5 fr kunnen dragen van
'tand. spoedig openbarend misver-

ho^ainneer dan voor iedereen die
uog lezen en denken kan duidelijk is,
"aarom Kardinaal Mindszenty werd ge-

br Ün' dan doen de tegen hem inge"
lach 0 beschuldigingen domweg he
ir, lelijk aan. De machtige verzetsman
aanval op het katholieke onder-
de 'hm0 ?og altijd staande zuil waaraan
hein u0^ Sehele Hongaarse Christen-
beschmj hoopvol had gehecht, werd
lep v. gd van spionnage, het smokke-
Tlab«hn valuta> het willen herstellen der
Zo ^durgse monarchie en enige andere,
drn\, g jk n°g meer romantische mis
ter!! welke hoogstens hadden kunnen
sle„, P t?t goede gegevens voor een
vaö"te film. Hoe systematisch deze ge-
boe.genname echter was voorbereid en
berp?0r Z1J Paste in het geheel der te voren
Vlo0kende plannen, bleek nog ten over-
Veri», .u't de indertijd gepubliceerde
WiiM ?ringen van de Hongaarse ex-
arr' 'er Nyarady, die reeds vóór de
bad tie Ttome hiervoor gewaarschuwd

Vp^'Pstens merkwaardig doet het in dit
darf>arid aan, dat De Groene Amster-
tot 0r in baar laatste aflevering maant
tp„ gr°ter objectiviteit, zolang het proces
ïaf i? de Kardinaal nog niet zijn beslag
de r bben gekregen in een uitspraak in
Vppm 0 °1 de andere zin. Na te hebben
1 .dat in Engeland de goede
pmi. om zich vóór en tijdens
sohuiri «f r,üa1 °°i"deelvellingen over
VetdDefG°ro^ld te «houden. ver-
pp'.piüe goed die regel is, kan men weer

Wh b0alVC'ï ali me"- zi0t hoe in menig
hu?,' Nederland met uitgezonderd, de
V(jden, welker redacties de hevigste ge
latens beleven in verband met de
oo^szenty-^faire, nu reeds met hun
de deel klaar staan over de houding en
dih gedragingen van de Hongaarse kar-

dP °°r de communistische bladen was
t Zaak al bekeken, toen de Hongaarse
Mi0ilng haar beschuldigingen tegen
o'Pdszenty had gepubliceerd. Zij ver-
Pro e^den de kardinaal nog voor zijn
bu 5es begonnen was. De katholieke
O den, en trouwens ook vele katholieke
^.«anisaties, reageren precies andersom
lijiceen kardinaal, die tegen de wereld-
te_® overheid van zijn land complot-

onmogelijk!"
tevr,6 communistische bladen waren
t),. reeds met hun oordeel gereed?
- der gehele wereld immers; die van
'je vc

Vooi-T" wjJ'

De Veiligheidsraad heeft gisteren Birma toegelaten tot de besprekingen in
de Baad over de Indonesische kwestie als belanghebbende partij op grond
van de verklaring van Birma, dat „zijn belangen rechtstreeks en onmiddellijk
op het spel staan".

De eerste spreker van Dinsdag was dr. Jessup (Verenigde Staten), die de
Nederlandse regering verweet de te Parijs aangenomen resoluties van de
Baad niet te hebben opgevolgd en de militaire acties te hebben voortgezet
„duideljjk met trotsering van de V.N.".

Jessup zeide, dat de verklaring van
dr. Van Royen van Vrijdag j.l. de Ne
derlandse regering niet ontlast van de
beschuldiging, dat zij het Handvest van
de V.N. had geschonden. Het niet vrij
laten van de politieke gevangenen was
bet duidelijkste bewijs van de Neder
landse weigering de resoluties op te
volgen. Hij verklaarde, dat het minste
wat de Raad ten aanzien van de poli
tieke gevangenen kon aanvaarden zou
zijn: toestemming naar hun residenties
terug te keren, politiek gezag uit te
oefenen, contact op te nemen met an
dere republikeinse functionarissen en
opnieuw maatregelen te nemen ter ver
zekering van recht en orde.

Jessup beschuldigde de Nederlandse
regering ervan een politiek te hebben
gevolgd zelfs met gebruikmaking
van militaire actie gericht op ver
zwakking van de republiek door mid
del van economische maatregelen. Hij
zeide. dat de Nederlandse regering de
republiek een „kant-en-klaar gemaakte
interim-regering" had aangeboden.

Spr. herhaalde, dat werkelijke vrede
slechts verwacht kan worden op basis
van Linggadjati en de Renville-over-
eenkomst en wanneer de republiek een
vrije stem heeft in de vorming van de
federatie, omdat zij het grootste sa
menstellende deel ervan zou uitmaken

Jessup deelde mede, dat de Ver
enigde Staten er op stonden, dat
een definitieve datum werd vastge
steld voor verkiezingen in geheel
Indonesië met geheime stemming en
waarborgen tegen dwang en een de
finitieve datum voor het overdragen
van de souvereiniteit aan de Ver
enigde Staten van Indonesië.

Het terugtrekken van de Neder
landse troepen uit Indonesië zou zo
spoedig mogelijk moeten beginnen
en voltooid moeten zijn vóór de over
dracht van de souvereiniteit. Dit zou
moeten gebeuren in een verloop van
maanden, en niet van jaren.

Jessup besloot met de Nederlandse
regering verantwoordelijk te stellen
voor de belemmeringen op het pad van
de Commissie voor Goede Diensten ter
zake het streven naar een vreedzame
oplossing en dit te vergelijken met ge
lijksoortige „obstructie-tactiek" van de
Sovjet-Unie tijdens de besprekingen
van de Indonesische kwestie door de
Raad, toen de Sovjet-Unie in de Raad
de republiek steunde, doch tegelijker
tijd de bladen van de communistische
partijen in de gehele wereld zich ver
kneukelden in de Nederlandse actie,
als een bestraffing van de republikein
se regering voor het onderdrukken van
de communistische opstand.

De tweede spreker was Nisot (België),
die een korte verklaring aflegde, waarin
'hij zeide, dat de bevoegdheid van de
Veiligheidsraad volgens Belgische en
Nederlandse opvatting nog steeds be
twist werd en dat daarom de resoluties
van Parijs niet als bindend voor de
Nederlandse regering beschouwd konden
worden.

lj0 aer gehele wereld immers; die van
in0p|arije vooral niet uitgezonderd, ver-
Voor wiJ- hoe zou dan wel het

W.<?lk °°rde0l zijn ener regering naar
k0 ker zienswijze deze bladen.zich vol-
öan n bebben te richten? Wordt het
y,a niet onderhand gerechtvaardigd,
0r men met ibderdaad hevige ver-
herc aardi8ing a priori weigert aan te
tèr "0ri wat zulk een regering voorwendt
de Jechtvaardiging harer koel bereken-
daden?

(jfeVerigens: een partijdige regering
supers die van een communistische
fcan k^aaët aan, een om dezelfde reden
ojj 1Jdige justitie spreekt recht. Ja, een
haIbartijdige uitspraak lijkt dan onder
in 7? wel verzekerd! Wanneer men leest

j>e Groene:

V/an 11 rustig oordeel is pas mogelijk,
°CeKeer Proces wij bedoelen een
bUit aar Proces, toegankelijk ook voor
djJ^olandse journalisten gevoerd is",
vragen wij ons af of wij hier niet
Van*0011 hebben met het kwalijkste soort

jS naïveteit: de opzettelijke.
ï£a 0®n. het bewijs voor de onschuld van
kün Mindszenty had niet beter

be!pu0n worden geleverd dan door de
biet diging zeive- Want deze heeft
Tijk t gemcen niet wat men hem eigen-
mp- ?n laste had willen leggen indien
ZQy daartoe dé moed en de eerlijkheid
der £ebben gehad: zijn fier leiderschap
yju H°ngaarse katholieken. Zo zal het
l^ans worden gezien door ieder die
s heeft genomen van de concrete

China deed daarna een beroep op de
Nederlandse regering niet de bevoegd
heid van de Raad te betwisten. De Veilig
heidsraad, aldus zeide de Chinese afge
vaardigde, moest integendeel een meer
positieve rol spelen dan tot nog toe in
de Indonesische kwestie, zowel met be
trekking tot de volksraadpleging als tot
de handhaving van recht en orde. Hij
verklaarde, dat de Raad moest staan op
een vrije volksraadpleging en verkie
zingen, waarvan de vrijheid plechtig ge
waarborgd moest worden. Hij besloot
met te zeggen, dat de Indonesische
kwestie, ofschoon ernstig, niet het ka
rakter had aangenomen van een con
flict tussen Oost en West, hetgeen was
gebleken uit het feit, dat de besprekin
gen niet gehouden waren volgens on
derscheid naar geografische, religieuze
en rasomstandigheden.

Finn Moe (Noorwegen) zeide, dat
hij, ofschoon de militaire actie onge
rechtvaardigd was en niet in over
eenstemming met letter en geest van
het Handvest, nog steeds van gevoe
len was, dat niet gezegd kon worden,
dat de ene partij geheel wit en de
andere geheel zwart was. De repu
bliek was klaarblijkelijk niet in
staat geweest de militaire situatie in
eigen gebied geheel onder controle
1 te houden, hetgeen volgens Moe
twijfel doet rijzen aan de verant
woordelijkheden, welke de republiek
zou kunnen aanvaarden als onafhan
kelijk land.

Moe vervolgde: De republiek dient toe
te geven, dat de Nederlandse regering
verscheidene redenen tot klagen had
over de houding van de republikeinse

regering. Hoewel de Nederlandse hou
ding begrijpelijk was, kon de politionele
actie niet door de vingers worden ge
zien, omdat daaruit veronachtzaming
van de V.N. sprak. Het was thans de
plicht van de Veiligheidsraad doeltref
fende maatregelen te nemen tegen de
ernstige consequenties van de militaire
actie. De Raad moest er op toezien, dat
de vijandelijkheden niet werden voort
gezet onder het mom van een actie tegen
rondzwervende benden.

Alvorens de Nederlandse troepen uit
de republikeinse gebieden werden terug
getrokken, moesten er bevredigende
waarborgen zijn voor de handhaving van
orde en recht. De veiligheid zou door
Nederlandse en republikeinse troepen
gezamenlijk moeten worden gehand
haafd in samenwerking met en onder
toezicht van de Commissie voor Goede
Diensten. Vrijlating van de politieke ge
vangenen en staking der vijandelijkhe
den moest in de eerste plaats door de
Veiligheidsraad worden geëist. Daarna
dienden de onderhandelingen op basis
van de Renville-overeenkomst te worden
hervat en de C. v. G. D. moest een lei
dend aandeel in deze besprekingen heb
ben.

Finn Moe sloot zich bij China aan wat
betreft de noodzakelijkheid van grotere
bevoegdheden voor de C. v. G. D. De
data voor de verkiezingen en voor de
overdracht van de souvereiniteit moesten
zo spoedig mogelijk worden vastgesteld,
daar het wederzijds wantrouwen de
voornaamste oorzaak was van het ont
breken van een gemeenschappelijke in
terpretatie van de Renville-overeen
komst, die door nieuwe onderhandelin
gen tot stand zou komen.

De Russische afgevaardigde Malik zei,
dat de Ver. Staten en Engeland verant
woordelijk waren voor het falen van de
Veiligheidsraad enigerlei concrete stap
pen inzake Indonesië te doen. De Ver.
Staten hadden in feite door middel van
het plan-Marshall de Nederlandse agres
sie gefinancierd. De Raad moest onmid
dellijke uitvoering van zijn resoluties be
treffende het staken van het vuren en de
vrijlating der Indonesische politieke
leiders eisen en tegelijkertijd de Neder
landers dwingen hun leger van het repu
blikeinse gebied terug te trekken. „Het
was monsterachtig." zei Malik, „dat Ne
derland in de twintigste eeuw zou wor
den toegestaan zijn koloniale overheer
sing op te leggen aan een v.olk, daarbij
het Handvest der V. N. trotserend."

De besprekingen werden verdaagd tot
Vrijdagmiddag drie uur (21 uur Ned.
tijd).

Einde Januari zal aan alle leeftijds
groepen wederom rijst beschikbaar wor
den gesteld. In de bonnenljjst van 27
Januari zal een bon worden opgenomen,
recht gevende op het kopen van 250
gram rijst. Deze verstrekking en die van
begin December 1948 (100 gram voor
iedereen) zijn mogelijk gemaakt door de
aanvoer van 6.000 ton rijst uit Siam.

Zoals reeds is medegedeeld, is voor
1949 aan Nederland toegewezen 18.000
ton. Voor de aankoop van deze hoeveel
heid is contact opgenomen met Siam en
Birma. Het zal van de prijs afhangen of
de gehele toewijzing (allocatie) opgeno
men zal worden.

Gezien deze onzekere factoren is het
niet mogelijk een enigszins regelmatige
distributie van rijst in te voeren. Het
ligt echter voor de hand, dat in de naaste
toekomst nog verdere verstrekkingen
zullen volgen.

Gistermiddag werden in Den Haag aan Jo Boer en Jan G. Elburg, de winnaars
van de door de Jan Campertstichting uitgeschreven prijsvragen, de prijzen
uitgereikt. V. I. n. r.: De voorzitter van de Jan Campertstichting mr. F. Borde-
wijk, Jo Boer, Jan G. Elburg en burgemeester Visser.

behoor-

Het hoogtepunt van de tweede dag
tijdens het openbaar verhoor naar
de oorzaken van de ramp van de
„Nijmegen" vormde de mededeling,
dat een 18-jarige jongen geheel al
leen in de nacht van het ongeluk
belast was geweest met de weer
meldingen voor binnenkomende
vliegtuigen. Deze jongen, Jan Simp
son genaamd, stond gisteren drie uur
lang in de getuigenbank bloot aan
de scherpste kruisverhoren, afgeno
men door deskundigen op verschil
lende terreinen van de burgerlucht
vaart.

Hij verklaarde, dat in de avond van
20 October tussen 23 en 23.30 uur (plaat
selijke tijd) de waarschuwingslichten op
de radiomasten op een afstand van on
geveer drie mijl te zien waren. Simpson
zeide het grootste deel van dat halve
uur buiten zijn kantoor op het vliegveld

We behoeven maar in een tram te
stappen om te weten dat de Neder
landers hun eigen echt-vaderlandse
kwaal weer eens te pakken hebben.
Iedereen hoest, kucht en snuift, en de
meeste mensen komen nauwelijks met
hun aantal zakdoeken uit.

Het is dit'jaar echter niet gebleven
bij een gewone huis-tuin-en-keuken-
verkoudheid. Tegenwoordig zegt men:
Ik heb de Italiaanse griep en men kruipt
een dag of drie met zware ogen en
koorts in bed.

Nu is het waar dat in Italië een goed
aardige mfluenza-epidemie geheers.t
heeft, die ondertussen verhuisd is naar
Frankrijk. In Frankrijk lijden op het
ogenblik niet minder dan 40.000 mensen
aan deze ziekte, die daar met recht epi
demisch genoemd mag worden. Tot nu
toe zijn twintig patiënten overleden.
Twintig op veertigduizend is geen ver
ontrustend aantal.

Volgens dr. H. Peeters, leider van
de afd. Volksgezondheid van de G.
G. en G. D. in de hoofdstad, is deze
epidemie, die zich waarschijnlijk ook
naar ons land zal verplaatsen, niet te
verwachten voor we enige tijd verder
zijn.

De griep, die op het ogenblik
heerst, kan dus feitelijk geen Ita
liaanse griep genoemd worden.

f»

Victor Kravchenko, de uit Rusland
uitgeweken auteur van het boek „Ik
verkoos de vrijheid", vertelde gisteren
op een persconferentie, dat Sovjet-agen
ten in het afgelopen jaar tot viermaal
toe een poging hebben gedaan om hem
van het leven te beroven.

Kravchenko, die in Parijs vertoeft we
gens z(jn proces tegen het communisti
sche weekblad „lies Lettres Frangaises",
zeide, dat h(j in het proces, dat op ^24
Januari begint, „zjjn best zal doen om
alle manipulaties van de Sovjet-Unie en
de activiteit der geheime agenten aan
te tonen."

Kravchenko zeide, dat de Sovjet-agen
ten driemaal zijn schuilplaats hadden
ontdekt, doch dat hij zich geen dezer
drie keren aldaar bevond. De eerste
maal, dat Kravchenko „bezoek kreeg",
was in Mei 1948 in Hollywood, de andere
pogingen deden zich in October te New
York voor.

Terwijl Kravchenko zijn relaas deed
aan de ongeveer vierhonderd jour
nalisten, filmreporters, fotografen en
vrienden, hielden buiten ongeveer
dertig politiemannen in trucks en bij
de deur de wacht. Bovendien had de
Franse politie voor twee „lijfwachten"
gezorgd, die naast hem hadden plaats
genomen.

Kravchenko, die een nerveuze indruk

feiten en zijn inzicht heeft durven doen
gelden. Men kan zulk een oordeel op
grond van de feiten en met veronacht
zaming van een al te doorzichtige schijn
natuurlijk met bevooroordeeldheid
bestempelen. Maar dan moet het tegen
deel daarvan toch wel simpelheid heten,
dan verstaan als een simpelheid, die het
idiotisme zeer nabij komt.

Intussen is het kortweg beschamend
voor het thans levende geslacht, dat dit
alles mogelijk is in een wereld waarin
nog zojuist moeizaam en zeer nauwkeu
rig de „Rechten van de mens" te boek
werden gesteld. Het ware beter dat men
trachtte eerst mens te worden alvorens
men zijn rechten ging codificeren.

Kravchenko, de aangeklaagde.

maakte en hevig transpireerde onder het
blitz-offensief der fotografen, zeide, dat
hij documenten bezat, die aantoonden,
dat alles wat hij in zijn boek geschreven
had, speciaal wat de zuivering betrof, op
waarheid berustte. Deze documenten
zal hij bij het proces overleggen.

De communistische aanwezigen vroe
gen hem van welke nationaliteit hjj was
en aan welke zjjde hij zou staan ingeval
van een oorlog met de Sovjet-Unie, te
gen welke vragen de meerderheid der
aanwezigen protesteerde.

Hebt u in de Ver. Staten een sociaal
stelsel aangetroffen, dat met uw aspira
ties overeenstemt, werd hem gevraagd.

Kravchenko antwoordde: Neen, maar
de sociale problemen kunnen door demo
cratische methoden opgelost worden,
Wilt u ze oplossen volgens het commu
nistische stelsel, dan komt u vanzelf tot
totalitarisme. Wat als het belangrijkste
beschouwd moet worden, is de vrijheid.

De influenza, die in de Zuidelijker
landen epidemisch was en is, veroor
zaakt in het normale geval een paar
dagen hoge koorts en na een we ex
voelt men zich weer gezond. Deze we
tenschap geeft ons echter niet het
recht er te luchthartig overheen te
gaan. Het is wel degelijk nodig met
influenza onder de wol te blijven en
een arts te waarschuwen. Complicaties
zijn immers mogelijk en het is onver
antwoordelijk zich niet aan het oordeel
van een medicus te onderwerpen.

Dit geldt ook voor hetgriepje
laten wij maar zeggen dat zeer
velen op het ogenblik in zijn greep
houdt. Heeft men verhoging dan
naar bed, heeft men koorts dan een
dokter er bij. Voor de rest kunnen
we om het idee te hebben dat we
toch iéts doen aspirine of soortge
lijke middelen slikken, die overigens
niet veel zullen helpen. En voor de
rest geduldig èn verstandig zijn!

Twaalf Europese landen stuurden
aan de Wereld Gezondheidsorganisatie
de geruststellende mededeling, dat de
griep van milde aard is en dat er voor
Europa geen reden voor ernstige onge
rustheid is. Hongarije, Spanje en de
Amerikaanse zone van Duitsland zijn
tot nu toe nog niet door de ziekte aan-

S0De1 medische onderzoekingsraad in
Hampstead, Londen, is op het ogenblik
bezig met de identificatie van de virus
sen, die verantwoordelijk zijn voor de
epidemie. Deze virussen zijn verkregen
in Italië, Frankrijk en Engeland. De
Wereld Gezondheids Organisatie heeft
aan alle gezondheidsdiensten het verzoek
gericht om virussen te zenden naar Lon
den of het meest nabijgelegen regionale
laboratorium, dat in contact staat met
het influenzacentrum in Londen.

Wanneer eenmaal het virus geïsoleerd
is, aldus de Wereld Gezondheids Orga
nisatie, zal men een vaccine kunnen

Verwachting tot Donderdagavond:
Vannacht: Over het algemeen wei
nig bewolking met aanvankelijk nog
enkele verspreide buien. Afnemende
wind tussen Noord-West en West. Op
vele plaatsen lichte vorst.

Morgen overdag: Geleidelijk toe
nemende bewolking met later voor
namelijk in het Noord-Westen van
het land enige sneeuw of regen, weer
aanwakkerende Zuid-Westelijke wind
en iets zachter.

Zon: 8.44—16.54; Maan: 14.45—8.05.

bereiden. Bovendien is het Instituut
Pasteur te Parijs eveneens een vaccine
aan het bereiden.

In Frankrijk breidt de Italiaanse griep
zich nog steeds uit. In steden als Metz
en Lyon is ongeveer één op de tien in
woners ziek.

De epidemie heeft tot nog toe nog
weinig slachtoffers geëist, in tegenstel
ling tot de Spaanse griep van 1918, die
duizenden mensen van het leven beroof
den.

In Oost-Frankrijk liggen de zieken
huizen vol grieppatiënten. Er wordt een
plan uitgewerkt, om inrichtingen voor
zwakzinnigen te requireren teneinde
meer plaats te verschaffen aan de
grieplijders.

In Parijs moesten verscheidene ouden
van dagen reeds voor slachtoffers van
de griep plaats maken.

Twee kinderen van 4 en ty2 jaar, zijn
omgekomen bjj een felle brand, die he
denochtend heeft gewoed in een woon
huis aan het Singel te Amsterdam nabij
de Raamstceg. Een zuigeling van een
half jaar kon worden gered. Drie fami
lies zijn door deze brand dakloos ge
worden.

te hebben doorgebracht, om de weers
omstandigheden waar te nemen.

Op een vraag van Cameron, waarom
hij buiten was, antwoordde hij: „Het ir
een algemeen gebruik. Wanneer het
weer zó slecht is, zijn wij de meeste tijd
buiten."

Cameron: „Dus het weer was slecht?"
Antwoord: „Ja."

Cameron: „En werd slechter?" Ant
woord: „Het werd in geringe mate
slechter#"

In antwoord op andere vragen ver
klaarde Simpson, dat het zijn taak was
windsnelheden op tien meter boven de
grond waar te nemen. Op die dag nam
hij een windvlaag van 30 mijl per uur
waar om 22.20 uur en een van 23 mijl
per uur om 20.30 uur. Prestwick was het
eerste vliegveld, waar hij practische
weerobservatie moest doen. Gedurende
een maand tot vijf weken, zo zei hij, had
hij met een verantwoordelijker persoon
samen dienst gedaan, nadien was hij al
leen geweest.

Cameron: U bent verantwoordelijk
voor deze waarnemingen en het uitzen
den er van en het besluit, of er tussen
tijdse berichten moeten worden uitge
zonden? Antwoord: Ja.

Simpson deelde daarop mede, dat er
een boodschap uitgezonden was omtrent
verslechtering van het weer vóórdat hjj
om 22 uur in dienst kwam. Hjj gaf toe,
dat vliegtuigen een aanzienlijke veran-

dering in de weersgesteldheid
lgk snel" behoorden te weten.

I Op desbetreffende vragen ver
klaarde hij, dat een zoeklicht was
gebruikt voor het bepalen van de
hoogte van het wolkendek. Om on
geveer twee uur in de ochtend had
dit echter geweigerd. Waarschijnlijk
was de peer stuk gegaan en op dat
ogenblik was er geen nieuwe be
schikbaar; hij had dit via een weer
kundige moeten melden aan de ad
ministratie. Hij zeide met te weten,
dat twee van de lichten op de radio-
masten uit waren. Hij kon ook niet
mededelen, wat het zicht naar het
Noord-Oosten was in de nacht van
het ongeluk.

Campbell, de vertegenwoordiger van
de minister voor de Luchtvaart, zeide,
dat de windmeter niet gelleel vrij opge
steld was. Simpson antwoordde hierop,
dat de windmeter op het meest vrije ge
deelte van het vliegveld stond. Voorzit
ter McDonald meende, dat de mogelijk
heid van een windsnelheid van 50 mijl
per uur was geopperd. Simpson geloofde
dit niet, integendeel, hjj was er zeker
van, dat dit niet juist was. Indien de
windmeter 23.30 uur een windsnelheid
van 14 mijl aangaf, was dit ook zo.

De heer De Jong, van de afdeling
route-voorlichting van de K.L.M. op
Schiphol, verklaarde nog, op een des
betreffende vraag van Cameron, dat de
radiogolflengte te Prestwick niet bruik
baar was en dat in plaats hiervan een
radio-baken van middelmatige frequen
tie van 20 tot 22 October van hetzelfde
punt uit werkte. De waarschuwingslich
ten aan de radio-masten waren onklaar,
behalve aan een mast. Deze inlichtingen
waren aan gezagvoerder Parmentier ver
strekt.

Maandagavond is in het wetgevende
lichaam van de staat New York een re
solutie ingediend, waarin de regering
der Verenigde Staten wordt opgewekt,
met alle wettige middelen, de vrijlating
van de Hongaarse Primaat, Kardinaal
Mindszenty, tot stand te brengen. De
resolutie werd ingediend door Benja
min Feinberg, de republikeinse leider
in de Senaat.

In de resolutie wordt gezegd: „De ge
hele beschaafde wereld en allen, die in
God geloven zijn geschokt door de ar
restatie van de Hongaarse prelaat door
de communistische regering".

Ten sterkste wordt deze daad in de
resolutie veroordeeld en bij Truman, de
minister van Buitenlandse Zaken en de
leden van het Congress, wordt er op
aangedrongen te ijveren voor de vrij
lating van de Kardinaal.

Aartshertog Otto van Habsburg, de
pretendent voor de Oostenrijkse kroon,
heeft verklaard, dat de beschuldiging
van een complot tussen Kardinaal
Mindszenty en hemzelf over een her
stel van de Habsburgse monarchie,
volkomen ongegrond is.

Een woordvoerder van het Ameri
kaanse ministerie van Buitenlandse Za
ken heeft Dinsdagavond verklaard, dat

(Bijzondere correspondentie)

„Hier sassen toir gefangen, weil wir als Deutsche von Deutschland nach
Deutschland gegangen", zo luidt het tweeregelig opschrift, dat men, onlangs op de
celmuren van een gevangenis in Midden-Duitsland heeft gevonden. Dat opschrift
zou men trouwens als motto voor heel het hedendaagse Duitsland kunnen
aanwenden, want steeds groeit er het aantal aan van diegenen, die in hun
eigen land emigranten zijn. Onder die emigranten zijn er de laatste tijd heel
wat „rode aristocraten" geweest, en een van de belangrijkste is beslist Graf
Heinrich von Einsiedel-Bismarck geworden. Een man, die trouwens niet
slechts aan zijn roemvolle naam zijn faam te danken heeft

Toen de zeven-en-twintigjarige „rode
graaf" zo noemden hem de Berlijners
de Westerse vrijheid nog niet ver
kozen had, was hij het Duitse troetel
kind van Sokolovski en Toelpanov. Een
troetelkind, dat, met tal van rhetorische
effecten, in de „Tagliche Rundschau"
dagelijks de „imperialistische oorlogs
stokers" te lijf ging. Een troetelkind ook
dat, als eerste journalist in de Sovjet
zone, over een ruim en weelderig huis
beschikken kon. Men zegt gewoonlijk,
dat de plaats, die een Berlijns commu
nist in de partijhiërarchie inneemt, kan
gemeten worden aan het aantal woon
kamers waarover hij beschikt. Als dat
werkelijk zo is, diende Von Einsiedel
onmiddellijk na de „nieuwe Himmler".
Bernhard Bechler, te worden gerang
schikt. En daarom juist moet het de
Berlijnae Caesar, maarschalk Soko

lovski, zo zwaar gevallen zijn, toen die
Brutus een afvallige werd. Nog zo lang
was het niet geleden, dat de maarschalk
inderdaad een hogere officier van het
Rode Leger naar Mariënburg had gede
legeerd om er de „martelaar van de
vrijheid", die de Amerikanen veertien
dagen lang in de bizone hadden „einge-
sperrt", aan de demarcatielijn te gaan
begroeten. Veertien dagen later bevond
Von Einsiedel zich opnieuw in de han
den van de „Amerikaanse dollar-SS-
mannen" dixit Toelpanov doch
ditmaal als vrijwillige gevangene, wiens
woonplaats dag en nacht tegen een
eventuele ontvoeringspoging van de
MVD werd beschermd.

Von Einsiedel is nu echter geen
Kravsjenko van het gewone soort. Toen
hij in de bizone geland was, ver
klaarde hag meteen, dat hij „zijn zied aan

de Amerikanen niet wenste te verko
pen." Zijn communistische idealen was
hij trouw gebleven, ook al ontvluchtte
hij de Russische realisatoren van
dat communisme.

Graaf Heinrich von Einsiedel is een
achterkleinzoon van de Uzeren Kanse
lier, van wie hij trouwens het profiel
heeft meegekregen. Zijn jeugdige ge
laatstrekken zijn net een ietwat ver
vloeide wasafdruk van de zo karakte
ristieke kop van de grote kanselier.

Von Einsiedel is natuurlijk niet steeds
een „rode graaf" geweest. Zijn loopbaan
begon hij veeleer als bruine graaf in de
rangen van de Hitlerjugend, waar hij
wegens zijn naam en zijn opvallende
Siegfried-verschijning snelle vorde
ringen maakte. Toen in 1939 de oorlog
uitbrak was hij achttien jaar en als vrij
williger sloot hij zich aan bij de Luft
waffe. Von Richthofen, de Duitse lucht-
held van de eerste wereldoorlog, was
zijn voorbeeld: ook hij zou jachtvlieger
worden. In 150 luchtgevechten schoot hij
inderdaad drie en dertig vijandelijke
vliegtuigen neer vooraleer hij boven
Stalingrad zelf naar beneden werd ge
haald en in krijgsgevangenschap ge
raakte.

Vervolg op pao. 3

IlVie uit wat hij ondervindt niet veel
lering trekt, kan niet van onder-
vinding spreken. J

de regering van de Verenigde Staten
op dit ogenblik geen maatregelen neemt
om de kroon van de Hfilige Stephanus
aan de Hongaarse autoriteiten te geven.
„De kroon van St. Stephanus zo
wordt nader verklaard ,is in het
bezit van de Amerikaanse strijdkrach
ten in Duitsland en hoort toe aan de
Hongaarse Katholieke Kerk. Er is geen
sprake van, dat de kroon thans aan
Hongarije zou worden teruggegeven,
daar er, voor zover de Verenigde Sta
ten weten, in dit land geen autoriteit
bestaat, die het Hongaarse volk kan
vertegenwoordigen."

Dinsdagavond zijn op de Keizersgracht
te Eindhoven twee autobussen met fa
brieksmeisjes op elkaar gereden. Hierbij
werden 25 meisjes en een man gewond,
van wie twee ernstig. Zij moesten on
middellijk naar het Binnenziekenhuis
worden overgebracht, waar opeyitief in
grijpen noodzakelijk bleek.

De overige gewonden konden, na ter
plaatse te zijn verbonden, in een andere
autobus huiswaarts keren, doch hiervan
moesten er elf zich in hun woonplaats
onder verdere medische behandeling
stellen.

De Nederlandse Radio-Unie orga
niseert êen internationale radiocon
ferentie, welke in Hilversum zal wor
den gehouden van heden, Woensdag,
tot en met Vrijdag as. Hieraan zal
worden deelgenomen door vertegen
woordigers van radio-organisaties van
België, Groot-Brittannië, Frankrijk,
Luxemburg en Nederland. Voor ons
land nemen deel prof. J. B. Kors OP.
(K.R.O.). W. Vogt (A.V.R.O.). die se
cretaris der conferentie is. K. van Dijk
(N.C.R.V.) en J. Broeksz (V.A.R.A.).
De conferentie heeft ten doel te ko
men tot een inniger samenwerking op
het gebied van de oproep van de vijf
landen.

De Bijzondere Raad van Cassatie
heeft vandaag het cassatie-beroep van
oud-commissaris-generaal Rauter. die
door het Bijzonder Gerechtshof te
's-Gravenhage tot de doodstraf ver
oordeeld was, verworpen.

Het Poolse parlement heeft een wet
aangenomen, waarbij de gebieden, die
Polen tijdens de tweede wereldoorlog
op Duitsland veroverd heeft, hetgeen
bijna een vierde deel van het vooroor
logse Duitsland omvat, deel worden vaa
de Poolse staat.