Rusland stelt economische
faad in voor Oost-Europa
NOORMAN: GEVANGENEN J>£K ROMEINEN
Richtlijnen voor aflossing
der troepen zeer gewenst
HEI IDOMiONI DER VROUW
Voorjaarsmantels
in variaties
HOE HOUDEN WE DE KINDEREN ZOEI?
Bakkersknecht" de tegenstander van Kravchenko
Tegenhanger van
Marshall-plan
nen
'AKKERTJES
BEVIN: EUROPA'S REDDING
LIGT IN DE EENHEID
VERVOLG
VERLEDEN
'k
Belcher is schuldig
Oorlóg en Marine in Tweede Kamer
«JA 2
WOENSDAG 26 JANUARI 1949
PAGINA 3
||iL de getuige niet begonnen Kravchenko
een verrader te noemen?
kunn-2 %de
19
VLIST"
EKEB
mse
Jam
^Ochelaars-congres
te Bussum
6Vei»slang voor wachtmeester
IAR tri 'ktSen beeft de Drentse kamer van
6^ d@ 2ndere Gerechtshof te Leeuwar-
Vaecbt 8"iarige Botter uit Nieuw Dor-
i5ser,iVeroordeeld tot levenslange ge-
Uitspraak corruptiezaak in
Britse regeringskringen
R.K.'Instituut voor
Volkshuisvesting
Congres te Utrecht
j? *yA'A» V"
helpen direct
OP HET
door LESLIE FORD
(Telefonisch van onze Parijse correspondent)
PABIJS, Dinsdagavond.
jen kof* ^erh'*^W^'en nos:a' rnoeiliJ't te verteren pièce de résistance van het getuigen-
■en waal|van T1
:n nu 1» 'bopu
geweest L K gcspmcvcn nun £ijii uuui ecu
i. Er zit *°vjet-Unie". Door de voorzitter gevraagd naar zijn beroep, had Grenier met
et meest communistische pedanterie opgegeven: „Bakkersknecht", doch hij maakte
die krij* .^uurlijk de indruk van een intellectueel, die onder alle omstandigheden
til kalmte wist te bewaren. Gedurende twee uren vroeg deze getuige de
andacht van de rechtbank voor zijn proeve van inwendige critiek.
en waai|v"""""r van deze middag in het proces-Kravchenko is de ontleding geweest
kunnert »*k verkoos de vrijheid", waarmede de Franse communistische afgevaar-
,n nu ik en ex-minister van Defensie, Grenier, trachtte aan te tonen, dat het
cfpwfiest!?^* niet geschreven kon zijn door een ..arbeider en onderdaan van de
i de ver-
Een vei*
ycholooR
de zaal
beschei* f>wvv
ende orn gende: op de eerste plaats de pagina,
aarm Kravchenko een politiek-wijs-
k. S gesprek weergeeft, dat hij als
tih?6 v°ornaamste passages, waarop hij
bewijsvoering" steunde, waren de
is. Voor
en toch
stigs. IK
Duurmafl
e kijkem
lerd gul*
ie door*
oed vei*
bieden,
dan een
bedrag'
rol profs
a, dat ie
;rugtrek-
n zoveel
lat zijn
en zijn
ag kort»
hebben
jteur en
:r de ha*
niemand
in eeü
EL 1140"
(Adv.)
oorzittef»
oken.
nkt had*
vertroU'
eer Lud-
partijbe*
ht word'
tenlands®
op ee®
n Kardi'
2jj®erÜarige knaap gehoord had tussen
Ja vader en grootvader. „Is", zo vroeg
emer, „een dergelijk herinnerings-
L rrnogen aannemelijk?" Hij, Grenier,
bet bij zichzelf geprobeerd en hem
gebleken van niet. Kravchenko
jJ^oordde, dat de weergave van het
j-j^Uste gesprek natuurlijk geen letter-
)Unt Was; maar dat ziin geheugen op dit
jjb' goed was kwam, omdat hij als
ten tijde van het gesprek bij-
v0,1der onder "de indruk was;- zijn vader
's namelijk door de politie gearres-
emse P°'
J. End*
Rouwert*
avond i®
l,eiden 1®
le tweed®
n op d®
nen P®r*
ten p®1""
al zij®
>r besla»
erwijl de
ner Rou
wden op-
politie t®
schenker
nmissari»
er E.
reikte »a
jof geweest; bovendien was zijn va-
later herhaaldelijk op dit gesprek
"ggekomèn.
Veel ophef maakte Grenier van een
'"here passage, waarin Kravchenko
j n zekere stad Stalinabad noemde,
®mvijl het over de stad Ashkabad
o'ng, die er duizend kilometer van
daan lag en die nooit van naam was
,e.randerd. Een wisseling, aldus gè-
J?l§e, die wel door een Amerikaan,
?aar niet door" een Rus had kunnen
ïp'den begaan. Waartegenover Krav-
benko volhield, dat Ashkabad geheel
„Yereenkomstig Sovjetgebruik, een
jjJdlang Stalinabad had geheten. Op
"stigatie van de voorzitter kwam er
Cf kaart van de Sovjet-Unie aan te
£as, waarover zich de hoofden bogen.
-Pheldering bleef niettemin uit, ^naar
a president liquideerde de kwestie
j?.et de opmerking, dat ook de Pa-
J)se straten niet erg vast van naam
Plachten te zijn.
weinigheden slechts, die Grenier uit
v, relaas van Kravchenko opdiepte,
ij®1® deze: de ouders van Kravchenko
u ®en een weesje Katia aangenomen,
loiv'van Kravchenko schrijft, dat zij
geweten heeft wat een Koulak
nochtans laat hij haar verderop
dat haar vader geen Koulak
geweest. Een onwaarschijnlijke
ffPspraak, volgens Grenier. Van de
y^aïne schrijft Kravchenko, dat er
1 grote hongersnood heerste, dat er
s gevallen van menseneterij voor
kwamen. Maar Grenier, die de Oekraïne
in 1933 bezocht, heeft niets van dit alles
gezien.
Wat Grenier persoonlijk in de Sovjet-
Unie gezien heeft, speelt overal in zijn
ontledende critiek een grote rol. En
Kravchenko voert er natuurlijk tegen
aan, dat de getuige slechts te zien heeft
gekregen, dat de Sovjet-outoriteiten hem
wilden laten zien, en dat hij bovendien
met Sovjetogen zag. Dit gold ook voor
de „zuiveringsacties", waarvan Grenier
verklaart, dat hij in grote bedrijven van
de Sovjet-Unie staaltjes er van heeft
meegemaakt en dat het verheffende
bijeenkomsten waren, waarin de arbei
ders met elkaar wedijverden in auto-
critiek, geenszins de bloedige meedogen
loze acties, waarvan Kravchenko in zijn
boek het Politbureau lasterlijk betichtte.
Maar Kravchenko, die steeds ner
veuzer wordt, verklaart, dat zijn ge
tuigen zullen bewijzen, dat de Sovjet-
Russische zuiveringsacties inderdaad
zijn zoals hij ze afschilderde. „Vqor
mij", zo roept hij uit, „zijn deze zui
veringsacties geen door ambtenaren
van de partij aangeboden vertoningen.
Zij betekenen millioenen verwoeste
levens, gebroken tanden en slapeloze
nachten in cachotten. Wij nemen,
mijnheer Grenier, verschillende po
sities in. U bent vóór het Polit
bureau, ik ben er tegen."
Geruime tijd wordt in beslag geno
men met een hooglopende twist, wan
neer de passage ter sprake wordt ge
bracht, waarin Kravghenko het indus
triële apparaat van de Sovjet-Unie
„reusachtig en ondoelmatig" noemt. Hoe
kan hij dan verklaren, aldus wil Gre
nier weten, dat de Russische legers
Hitier voor Moskou versloegen? Maar
volgens Kravchenko waren het de in
spanningen en het bloed der Russen
geweest, die de Sovjet-Unie hebben ge
red. En hij neemt het zeer kwalijk, dat
de Sovjet-Russische leiders en de heer
Grenier en de zijnen de Amerikaanse
en Engelse hulp doodzwijgen of mini-
seren. Kravchenko windt zich steeds
meer op en gebaart heftig vlak voor
het gezicht van Grenier. Wanneer hij
sius" o®*
It heden-
(sgebouw
nda verj
terwiJ1
L houd'e®'
^Island heeft een Economische Raad
naties onder haar satellieten
®u»°Pa ingesteld, heeft radio-
er i°U bekend gemaakt. Verklaard
dat vertegenwoordigers van Bul-
J!e> Polen, Roemenië, Rusland, Hon-
1 a'P en Tsjechoslowakije deze maand
V kou bijeenkwamen om een raad
d 'wederzijdse economische bijstand
richten. Joegoslavië was niet ver-
5e,»Woordigd.
s^'klaard werd dat de raad periodiek
saderen zal, telkens in een andere
C tad van de in de raad vertegen-
rt gde landen, onder voorzitterschap
ti de vertegenwoordiger van dat land
ii^lks hoofdstad de zitting plaats
i5^®Sin October, zo vertellen betrouw
en dringen in Praag, aldus U. P., kre-
nw?'6 partijleiders richtlijnen "'ook, eco-
lei'®ehe samenwerking waarvan men
®fde dat zij uiteindelijk zou leiden
S federatie van de Oostelijke sta-
»8?e Plannen werden opgesteld tij-
■R 5; ket bezoek dat president Gottwald
(5 Member aan de Krim bracht.
5^ Meld werd dat Tsjechoslowakije
"isatk°u gaan concentreren op industri-
le, terwijl de andere landen zich op
>1 0re specialiteiten zouden toeleggen
tender-wijl hun industrialisatie uit-
in October verklaarden betrouw-
'Wkringen dat men de deelneming
°g van de Russische zone van
brijk en dat men later de kwestie
'ti 2Ver wegen van het lidmaatschap
uost-Duitsland.
lr'ürj P gelooft hier dat de gewijzigde
keren d® 'eii.bg van de Cominform jegens Tito,
L, r\P' k j.i 11 n 1 -r
nnis hoê'
van hü®k
'or- L
erbeterd®
ikkend te
ah opc®'
genome»;
le cijfer®'
65. Twi»'
Weer tengevolge had dat Joego-
voor handelsbetrekkingen de blik
Westen richtte, een krachtige
voor d®
i in sta®'
jtuig ha®
:r het al'
straffe»'
Was ter stimulering van de nieu-
W"kanisatie. xito beschikt over be-
bke grondstoffen als koper, zink,
11 andere schaarse artikelen in dit
k atl de wereld. Op het laatste ogen-
'Jt; ®chijnen een aantal wijzigingen te
ingebracht in het vijfjaren-plan
s)echoslowakije vóór dit eind Oc-
werd afgekondigd. Men gelooft
meer wijzigingen werden aan-
kt 0 nadat het plan al voltooid was.
Vt Poolse zesjaren-plan, dat in 1950
5t)(j eginnen, werd half December be-
Sernaakt, en men acht het waar-
Opeoi®^
26/1
971*
kkir
*"i/6« r- a vernemen zal Zaterdag 19
161b rt "'S. in Bussum een congres wor-
i/'Sijt„ uden van de Nederlandse Ver-
ikdt Van Goochelaars. Des middags
f rd EeK "Klein-Rredius" een vergade-
24®^^ den> waarna een diner Volgt,
w svonduren wordt in Concordia
kta°?etlbare demonstratie gegeven,
163
1 twi' t- naar verluidt, niet minder
sk. knti8 goochelaars zullen deelne-
afloop hiervan hebben zij een
uuaviui *-'J c
164,1 samenzijn in Klein-Bredius.
^kg"Mstraf.
die em was de doodstraf geëist.
(LdwaJ.b dienst was van de beroeps-
At Stail Werd als wachtmeester van
M e^Politie gedetacheerd bij de
vi, Is' zoals getuigen Verklaarden,
k arr eestmens opgetreden tijdens
biS'eliivStat'es en razzia's in het Zuid-
Kkh Ja ^eel van Drente. Een psychia-
»(,K?bin„pport, dat hem verminderd toe-
vkkki1fSVatbaar achtte, had terbe-
^trd, §stelling van de regering gead-
i Jan. 1^
u over 'V
n gegeV^i
an de °',fl
idsraad p
indruk -
:al gistet
ia de *°e
chillen fl-
iat de f
r was. ...pi
ien PhS
Cert. uöj'
b hoger
schijnlijk dat het reeds in de nieuwe
coördinatie is opgenomen of plooibaar
genoeg is gehouden om wijzigingen aan
te brengen.
De onderhandelingen die aan het eind
van het jaar te Moskou gevoerd zijn
over Ruslands economische pacten met
de landen in het Oosten, hebben de vol
gende resultaten opgeleverd: Joegoslavië
handel verminderd tot 1/8 van het
peil van 1948; Tsjechoslowakije: 45 pet.
meer dan in 1948; Polen: 35 pet. meer
dan in 1948; Bulgarije: 20 pet. meer dan
in 1948; Roemenië: nog geen pact voor
1949 gemeld; Hongarije: driemaal het
peil van 1947.
Het gerechtelijk tribunaal, dat onlangs
een onderzoek instelde naar de beschul
digingen van corruptie in Britse rege
ringskringen, is tot de conclusie geko
men, dat de voormalige parlementaire
secretaris van het Britse ministerie van
handel, John Belcher, diensten ver
richtte voor zakenlieden in ruil voor
cadeaux.
Belcher nam de vorige maand ontslag.
Het rapport van het tribunaal, genoemd
naar de voorzitter, rechter Lynskey,
werpt ook een blaam op George Gibson,
voormalig vakbondsleider en oud-direc
teur van de Bank van Engeland. Vol
gens het rapport heeft Gibson pogingen
gesteund om toestemming te krijgen
van het ministerie van financiën voor
een openbare emissie van aandelen in
de hoop materieel voordeel voor zichzelf
te verkrijgen. Sydney Stanley, een van
de voornaamste getuigen in het onder
zoek, wordt beschreven als „een man,
die iedere verklaring zal afleggen
hetzij waar of onwaar als hij denkt
hiermede voordeel te kunnen behalen."
Het tribunaal is van mening, dat er
geen overtuigende bewijzen zyn, dat er
bedragen aan geld zouden zijn betaald
aan Belcher of andere ministers of
ambtenaren. Beweringen, d^jt grote be
dragen waren uitbetaald, zijn volgens
het rapport merendeels te wijten aan
Stanley's verklaringen en activiteit. Het
rapport wijst alle beweringen tegen
acht andere parlementsleden en amb
tenaren, onder wie de minister van
Openbare Werken, John Key, en het lid
van het Kabinet, Hugh Dalton, van de
hand.
hem „Leugenaar! Leugenaar!" toeroejSl,
geraken ook de advocaten der verde
diging in opwinding en willen, dat de
voorzitter tussenbeide komt. Maar deze
merkt philosophisch op: „Is de getuige
niet begonnen met Kravchenko een
verrader te noemen?"
Even later verzucht de voorzitter,
dat telkens, wanneer de een ja zegt, de
ander volhoudt, dat het nee moet zijn
en dat er geen uitkomen aan is. De
getuige Grenier releveert nog een aan
tal andere zogenaamde tegenspraken,
die volgens hem bewijzen,, dat het boek
het werk moet zijn van meerdere per
sonen. En wanneer ook hij weer eens
geconcludeerd heeft, dat „Ik verkoos
de vrijheid" moet bijdragen om een
anti-Sovjet>Russische oorlogsstemming
te kweken, verdaagt de -^borzitter de
zitting.
0
(Van onze Utrechtse correspondent)
Vandaag congresseerde te Utrecht in
hét gebouw van Kunsten en Wetenschap
pen het Katholiek Instituut voor Volks
huisvesting onder voorzitterschap van de
"heer Alders, terwijl in de Stadsschouw
burg het Christelijk Nationaal Verbond
zijn congres eveneens over de volkshuis
vesting. dat gisteren begonneji was,
voortzette.
Op het congres van het Kath. Insti
tuut voor Volkshuisvesting werden in
leidingen gehouden door de heer H. C.
Nijkamp, lid van de Eerste Kamer, die
de bestaansreden van katholieke woning
bouwverenigingen aantoonde, door ir. H.
B. J. Witte, burgemeester van Bergen
op Zoom, die de volkshuisvestingsmoei-
lijkheden toetste aan de eisen van het
grote gezin en tenslotte- door mr. Haar
man, die sprak over de technische
mogelijkheden voor de woningbouwver
enigingen onder de huidige omstandig
heden.
Aanwezig waren ro.a. v'ertegenwoordi-
m
30 Onder donderend gejuich van de menigte werd de zich als een waanzinnige
verwerende Commodus door twee Pretorianen de arena uitgeleid. Met een tevreden
glimlach stond de nieuwe keizer Pertïlax de gevallen heerser na te staren. Nu
wendde Pertïlax zich tot de Noorman. „Het plan is gelukt, dank zij u, mijn vriend.
Het volk van Rome is voorgoed bevrijd van een onmens." Onderzoekend keek hij
Ene aan en deze antwoordde: „Jawel, maar wat gebeurt er nu met mij?" Een
geruststellend lachje kwam op Pertilax's oude gezicht en spontaan stak hij onze
held de hand toe. „Niets!" zei hij. „Niets mijn vriend, gij zijt vrij! Ik dank u in
naam van het keizerlijke Rome geef mij de hand!" Nu lachte ook Eric en
opgelucht wilde hij Pertïlax' hand grijpen, doch met een pijnlijk gezicht werd hij
er aan herinnerd dat zijn rechterarm nog machteloos was. Snel nam hij des keizere
hand met ziin linker, doch Pertilax had de trek van pijn op Eric's gelaat gezien
en bezorgd vroeg hij: „Zijt gij gewond? Kan ik u helpen?" Ene verzekerde echter
dat het wel meeviel en toen schoot hem iets te binnen. „Wat gebeurt er nu 7net
Commodus?" vroeg hij. De keizer antwoordde: „Hij zal berecht worden. Zo gaat het
allen die het recht misbruiken!"
gers van de minister van Wederopbouw,
mr. G. v. d. Vlier, van de directeur van
Volkshuisvesting, de heer Postma, van
het hoofdbestuur der K.A.B., de Keer A.
C. de Bruyn en de heer Kuiper en van
de K.V.P., voorzitter W. J. Andriessen.
Thans is ook een tweede Duitse film voor
vertoning vrijgegeven. Het betreft „Die Ehe
im Schatten," die onder regie van Kurt
Maetzig tot stand kwam en onder de titel
„Gemengd Huwelijk" door de Filmverhuur-
Mij. „Filmex" in circulatie zal worden ge
bracht.
Van gezaghebbende z(jde te Washing
ton wordt vernomen, dat Engeland en
Frankrijk in beginsel hebben ingestemd
met de Amerikaanse eis, dat 117 Duitse
fabrieken, welke oorspronkelijk zouden
worden ontmanteld, voor Duitsland be
houden zullen blijven. Er wordt nog be
raadslaagd over de bestemming van 50
andere fabrieken.
De begrotingen van Oorlog en Marine, die de Tweede Kamer gisteravond
begon te behandelen, behoren tot de allervoornaamste hoofdstukken van de
Rijksbegrotingwaar evenwel de minste Kamerleden iets van begrijpen. Er is
welgeteld in de Staten-Generaal zegge en schrijve één man, die zeer goed, de
politieke en militaire vraagstukken, die hierbij komen kijken, beheerst. Dit is
het katholieke Eerste-Kamerlid de heer Van Voorst tot Voorst. Koos Vorrink
heeft er voorts een overwogen mening over, oud-minister Fievez is de katholieke
deskundige in de Tweede Kamer dit jaar voor het eerst, doch hij is thans
ziek en verder zijn er nog enkele Kamerleden, die er min of meer opper-
vlakkio over kunnen spreken, terwijl zich dan ook nog onder de vaste woord
voerders een aantal bevindt, dat er helemaal niets van begrijpt. Men ziet, dat
de kennis van zaken onder de Kamerleden op dit stuk dun gezaaid is.
De socialistische spreker, de heer Ver
meer, heeft op deze avond zijn veron-,
gelukte partijgenoot Vorrink echter zeer
verdienstelijk vervangen en de indruk
bevestigd, dat er onder de jongere gar
de toch nog een talent op dit gebied
schuilging. Hij was in staat zoiets als
een beleidslijn te trekken en te verde
digen met goede argumenten.
Hij begon maar met-het verstandigste
te doen wat hij onder de gegeven om
standigheden doen kon: te informeren.
Het was een zeer bedekte manier
ook door andere sprekers wel toegepast
om de regering te bewegen nu ein
delijk eens opening van zaken te geven
en te demonstreren of zij zelf wel weet
wat zij wil. Merkwaardig, dat men zich
kennelijk niet vast genoeg in de schoe
nen voelt, om rondweg te vragen of de
minister nu maar eens wil vertellen of
er een suppletoire begroting komt en
hoe groot deze in verband met onze
militaire verplichtingen in de Westerse
Unie zal moeten zijn.
Men zoekt en tast voorzichtig en
wijst ook wel op die verplichtin
gen, doch doorgaans toch maar heel
vaag. De heer Vermeer nog wel het
meest positief. Hij schijnt te begrij
pen, dat de Westerse Unie grote mi
litaire lasten op ons zal leggen en hij
stelt terecht, dat als men die lasten
van ons, straatarm land, vraagt, men
ons dan ook hulp zal dienen te ver
lenen. Doch het klonk uit deze hoek
bepaald opvallend ruim, dat hij er
aan toevoegde, dat het hem niet ver-
Zodra E zich
hangerig en koortsig
gaat voelen, neem dan direct
'n -AKKERnjE en voor U naar bed gaat
nog een, U voorkomt daarmee dat de griep
doorzet. "AKKEFfTJES ziin ware griepbestrij-
derszij bevorderen net transpireren en
verdrijven koorts en pijn. Weiger namaak.
standig leek als wij erop zouden
gaan speculeren, vooral maar een
zo klein mogelijk aandeel te leveren.
Hij wees in dit verband ook naar
de "samenwerking in de Benelux-
ruimte. Hij sprak van een militaire
Benelux, waarnaar wij moeten stre
ven.
Hieruit vloeit dan als eerste eis reeds
voort een voldoend sterk landleger, dat
de regering in de Troonrede van Sep
tember nu juist beweerde niet te zullen
op de been brengen. Ook de heer Roos-
jen (A.R.) keerde zich tegen dit heil
loze voornemen der regering.
Ook over onze troepen in Indonesië
sprak de heer Vermeer een krachtig en
waar woord door er met de meeste klem
op aan te dringendat de regering nu
eindelijk eens de richtlijnen voor de af
lossing bekend zal maken. Voor hem en
ook wel voor de soldaten is niet het
voornaamste, dat deze richtlijnen opti
mistisch zullen uitvallen. Zij mogen des
noods niet optimistisch zijn. Als er maar
een datum wordt vastgesteld en de re
gering het waar maakt, dat zij zich daar.
aan houdt.
Scherpe woorden hoorden wij
van deze afgevaardigde over het
K.N.I.L. Hij vindt het tijd worden,
dat de plaats van het K.N.I.L.
spoedig nader wordt bepaald, en hij
vreesde, dat Indonesië er feestelijk
voor zal bedanken het K.N.I.L. in
het federale leger te zien opnemen.
In ieder geval drukte hij de rege
ring op het hart dit was overi
gens meer een kwestie voor Over
zeese Gebiedsdelen dat men de
federale legervorming, die urgent
is, niet zal laten wachten op onze
besluiteloosheid. Hij ging zelfs
zover de minister aan te raden zon
der meer voor te stellen het
Kf.N.I.L. op te heffen en het perso
neel ofwel op wachtgeld te plaatsen
ofwel gedeeltelijk althans in de
K.L. op te nemen.
De katholieke spreker, de heer Hooy,
kon weinig van belang over deze be
groting in het midden brengen. Dit mag
men hem geen ogenblik kwalijk nemen.
Hij had de weinig benijdenswaardige
taak een invaller te zijn. Doch men mag
zich wel afvragen of de grootste fractie
toch niet minstens twee leden behoort
te tellen, die van zulke enorm belang
rijke onderwerpen op de hoogte zijn.
Vermoedelijk weten maar
weinig van de winkelende
vrouwen waar in Nederland
goede confectie gemaakt
wordt en waarschijnlijk we
ten ze helemaal niet, dat on
ze confectie, vooral de man
tels, in het buitenland zeer
graag gezien zijn.
Daarom is het toe te jui
chen dat de besten onder de
confectionneurs hun presta
ties meer en meer openbaar
maken en ook de pers uit
nodigen wanneer zij hun sei
zoenscollectie tonen, hetgeen
de pers-op prijs stelt, omdat
zij op deze vlotte, zakelijke
shows meer inzicht in de
ware verhoudingen krijgt dan
op de ellenlange vermakelijk
heids-shows met al hun poes
pas.
Eén onzer zeer goede man
telmakers, de firma Ereco in
Amsterdam, die behoort tot
de zogenaamde Modelgroep
en wier mantels (die ze le
vert aan de eersteklas, mode
zaken) naast de firmanaam
het gele vignet van de „Mo
delgroep" voeren, heeft dezer
dagen aan een klein gezel
schap ingewijden haar col
lectie voorjaarsmantels,
hoofdzakelijk voor het eigen
land bestemd. laten zien.
Naast geklede mantelpakjes
en mantels, waaronder vele
zwarte, dikwijls met zwarte
moiré revers en opslagen, of
bewerking, die zich uitbreidt
tot een geheel glanzend moiré
bovenstuk, was er een ruime
keuze mantels en mantel
pakken voor alle gelegenhe
den, niet boven de winkel
prijs van honderd, honderd
dertig gulden.
Voor dat bedrag heeft de
veeleisende vrouw dan echter
een stuk, waarover ze alles
zins tevreden kan zijn, mo
dieus, zwierig van coupe en
van gedistingeerde eenvoud
De voorjaarsmantels zijn of
aangesloten en ruim -vallend
onder de taille of in swagger-
model. Van een lichtgroene
swagger in klein ruitjespa
troon was de ruimte van
achteren bijeengehouden door
een ceintuur. De ceintuurs
der aangesloten mantels wa
ren deels van leer, deels van
het materiaal der jas.
Met een bepaalde zwier
heeft de ontwerper van dit
atelier de kragen dezer man
tels gesneden, die alle losse
en levendige variaties toon
den van de opstaande, de
dubbelgeslagen en de soepel-
geplooide jabotachtige kraag,
die Parijs voorschrijft. Zon
der fraaie stof kan een man-
telartist niets beginnen. Ereco
beschikt over mooie zathte
wollen stoffen, in de tere
voorjaarstinten, die precies
tegen een kleur aan liggen
als turquois, bois de rose,
erica, pervenche en die dan
nog eens met room gemengd
lijken. Er is een nieuwe
kleur, verdroomd blauw
groen, die aqua heet.
Naast enkele klassieke, tijd
loze tailleurs met lange jas
jes, was er een serie speelse
mantelpakjes, met fcruikbare,
royale rok en meer modieus
manteltje, met stijlvolle fan
tasie gesneden. Enkele pak
jes, met strakke bijna
tonnetjes rok. kort, achter
wijd loshangend jasje en
daaronder vest in fel afste
kende kleur (bijvoorbeeld
hardrood bij een grijs pakje)
werden gekwalificeerd als
Amerika-mode 1950. Maar
zo'n rok, waarmee men niet
op een zadel kan zitten zon
der hem lelijk te deforme
ren, zal nooit populair wor
den in ons fietsend land.
ASTRID.
Iets nieuws is de swagger met
driekwart mouw, die lang
wordt door de manchet naar
beneden te slaan.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllIIIIIIIIIIIIII
Een klokrokje met plooi voor
en achter geeft een mooie be
weging der ruimte.
Nu de griep in tal van ge
zinnen haar intree heeft ge
daan, is het vaak een groot
probleem hoe we de jeug
dige nog niet weer naai
school gaande patiënten in
huis zoet moeten houden. Er
plegen nu eemftaal altijd
enige dagen te verlopen tus
sen het bedlegerig zijn en de
terugkeer naar het gewonp
alledaagse leven van school
gaan en huiswerk maken. En
juist in die dagen is het een
t.oer om de kinderen bezig te
houden zonder al te veel in
spanning onzerzijds en te
veel gekibbel van de kant
der kinderen. Als de kinde
ren huishoudelijk zijn aange
legd, kunnen ze moeder mooi
een handje meehelpen, b.v.
door stof af te nemen, bloe
men water te geven, helpen
bii kleine reparaties aan het
wasgoed als knopen aanzet
ten. een nieuw zoompje aan
leggen enz. Als de halve pa
tiënt hier geen lust in heeft,
zullen we deze echter met
het oog op het feit, dat hij of
zij pas ziek is geweest, maar
liever met" rust laten en pro
beren een andere bezigheid
te bedenken. Tekenen en
kleuren ziin vaak aardig als
tijdverdrijf, maar niet altijd
laat het kind er zich lang
achtereen door boeien. Knip
pen is iets wat echter bij de
meeste, vooral kleine kinde
ren, zeer in de smaak valt.
Voor die moeders, die haar
kleuters niet vertrouwen met
een metalen schaar, is er
goed nieuws. Er zijn thans
plastic-kinderscharen in de
handel. De kinderen kunnen
er zich niet mee bezeren en
de scharen knippen alleen
papier. Vinden de heel klein
tjes er meestal al voldoende
vermaak in als ze alleen
maar een krant in stukken
kunnen knippen of er de
prentjes uitknippen, de
ouderen willen knippen om
iets te maken. Daarvoor ge
ven we hier een aardig spel.
De griép-patiënt kan zich
prachtig een middag amuse
ren met het vervaardigen en
als de broers en zusjes thuis
komen kan het nieuwe spel
meteen geprobeerd worden.
WOORDEN MAKEN,
WOORDEN SCHAKEN
Werkwijze:
Knip of snijd van dun kar
ton vierkantjes van 2x2 c.m.
Teken op elk kartonnetje
een letter van het alphabet.
Maak van elke klinker b.v.
vier stuks en ook van mede
klinkers, die veel voorko
men, zoals d, 1, m, n enz. De
letters kunnen ook uitgeknipt
worden (b.v. uit een tijd
schrift) en daarna opgeplakt.
Speelwijze: De letters
liggen omgekeerd midden op
tafel. De speler die begint,
mag 3 letters omkeren. Als
hjj daarvan een woord kan
vormen, mag hij dit houden.
Kan hij het niet, dan .blijven
de letters open midden op ta
fel liggen; nu mag zijn buur
man een letter omdraaien en
proberen een woord te vor
men met behulp van de open
liggende letters. Hij behoeft
ze niet allemaal te gebrui
ken. Wie aan de beurt is
mag ook een woord van een
andere speler afnemen, als
hij door één of meer letters
toe te voegen er een woord
met een andere betekenis
van kan maken (dus geen
meervoud maken van enkel
voud). Een speler mag van
zijn eigen woorden wel
meervoud maken, waardoor
de anderen het moeilijker
zullen kunnen afnemen. Een
speler mag opnieuw een let
ter omdraaien, iedere keer,
dat hij een woord heeft ge
maakt of aan een ander ont
nomen. Wie de meeste woor
den maakt, heeft het spel ge.
wonnen.
Het is pijnlijk de K.V.P. ieder jaar bij
deze begroting zulk een pover figuur
te zien slaan. In ieder geval heeft de
heer Hooy verdienstelijk werk gedaan
door de minister te vragen ronduit te
zeggen, wat er eigenlijk hapert aan de
oprichting van de nationale reserve.
Minder gemakkelijk was het aanvaard
baar, dat hij zich een voorstander ver
klaarde van drie staatssecretarissen,
voor leger, luchtmacht en marine. Voor
namelijk die luchtmacht is nog een zeer
omstreden kwestie. Men is daar niet
van af door te zeggen: het schijnt, dat
de luchtmacht een afzonderlijke macht
wordt, want dan moet men eerst weten
of de schijn niet bedriegt en vervol
gens of de luchtmacht ook de mogelijk
heid in zich heeft een zelfstandige
macht te worden. En wat de instelling
van drie staatssecretariaten betreft, daar
zitten ook grote bezwaren aan vast,
waarvan het voornaamste wel is, dat zij
eerder deze drie grote defensie-onder
delen uit elkaar drijft dan bij elkaar
brengt, tenzij men een heel sterke mi
nister daarboven heeft. Nu, Nederland
heeft waarlijk geen reden op de yer-
vulling van die voorwaarde al te licht
vaardig te vertrouwen.
(Telefonisch van onze correspondent.)
Minister Bevin hield gisteren als gast
van de buitenlandse correspondenten te
Londen een lange rede, welke, naar in
houd en emotioneel accent, duidelijk be
ïnvloed was door twee omstandigheden.
De eerëte was het feit, dat tussen de
microfoons, die verlangend reikhalsden
naar de zwaar gebouwde spreker, er zich
één bevond, die zijn woorden recht
streeks overbracht naar Amerika. De
tweede was het feit, dat hij sprak voor
een verzameling gastheren, onder wie er
zich velen bevonden, die hjj herhaling
Bevin's goede trouw ten opzichte van
de West-Europese unie in twijfel had
den getrokken.
Bevin begon met een lofrede op Mar
shall, de vader van het Europese her
stelplan, van wie hij zeide te verwach
ten, dat de geschiedenis hem eens zou
Vertaling van Pauline Fellinga
41
„Ik wou hem wegloodsen, maar zijn
juffrouw riep hem en hij liep naar
haar toe.
„Ziet u. Ieder ander kan hetzeltde
doen en binnen komen," zei kolonel
Primrose.
Hij boog zich voorover om de voet
schraper te bekijken.
„Maar we kunnen wat verder gaan.
Er is geen twijfel aan dat mrs. Potter
iets wist en hier kwam om het te ver
tellen, nadat ze getracht had, het per
telefoon te zeggen, maar daarvoor toch
te bang was. En ik geloof, dat het even
min twijfel lijdt, dat het iets was. dat-
Zaterdagnacht gebeurd is."
Hij tuurde naar de voetschraper,
hield toen zijn hoofd schuin en keek
naar me op.
„Andy Thorp zou mrs. Potter zeker
niet herkennen in het donker?"
Ik schudde mijn hoofd.
„Hjj heeft haar gekend, natuurlijk.
maar hij heeft haar in geen o, ik
denk zeven jaar, of meer, gezien. Vroe-
gei ging ze veel uit. Ze speelde iedere
middag bridge met de oudere dames
op de cub. Andy kende haar opper
vlakkig. Ik geloof niet, dat hij haar
herkennen zou. Gelooft u, dat zij de
vrouw was. met wie Sandra bij de
garage sprak?"
Hij knikte. „Waarschijnlijk."
„Natuurlijk was het daar ook don
ker."
„Niet zo erg, mrs. Latham," zei hij.
„Dat licht boven de zijdeur van de
garage is vrij helder."
„Andy zei, dat ze niet in het licht
stond."
„Dat weet ik."
„En bovenal," zei ik, „hoe ter wereld
is ze er gekomen?"
Kolonel Primrose schqdde zijn hoofd.
„Dat mag u wel vragen. Maar ze is
zelfs hier gekomen."
Hij keek op haar neer en schudde
weer zijn hoofd. „Geen erg innemend
type, he?"
Ik hoefde niet weer naar haar te
kijken. Ik wist wat hij bedoelde. Het
humeurige gezicht van een kinder
loze, zelfzuchtige vrouw, met niets om
hoofd en hart bezig te houden dan
zichzelf en haar kwaaltjes; kleinzielig
en kwalijk nemend, afgunstig op an
dere mensen en wantrouwend. Jaren
lang had haar man het achterwege ge
laten 's avonds even de clubbar in te
lopen voor een borrel. Hij was er pas
.het laatste jaar weer mee begonnen
sinds Sandra gekomen was, zoals Elsie
Carter veelbetekenend beweerde.
We hoorden een auto achter het huis.
Kolonel Primrose week wat naar de
hoek, vanwaar hij de deur kon zien
zonder gezien te worden. Dat had' ik
in verband moeten brengen met dr.
Potter, maar ik deed het niet. In ieder
geval was het dr. Potter niet; het was
mr. Parran, de Officier van Justitie. Hij
deed de deur open en kwam bruusk en
met een vragend gezicht de kamer in
en stond toen pal stil, sprakeloos van
ontsteltenis.
„Goede hemel!" zei hij tenslotte.
„Maggie Potter!"
Toen keek hij naar de granieten fi
guur van sergeant Buck en zijn blik
gleed naar de kolonel.
„Was het Maggie, die probeerde te
telefoneren?"
Kolonel Prinirose knikte. Zij was de
andere aangeslotene van die lijn."
„En had zij r-uzie met mrs. Gould?" I
„Waarschijnlijk."
Mr. Parran staarde hoofdschuddend
naar Maggie Potter, een beetje bleek.
„En toen ze me vertelden, dat de jon
ge mrs. Gould flirtte met die oude Pot
ter, lachte ik. Zo'n oude
Sergeant Buck humde hevig en gaf
een wenk naar mij. Mr. Parran slikte
met moeite zijn woorden in.
„Pardon, mevrouw," mompelde hij
erg rood. Hetgeen me plotseling duide
lijk maakte, waarom hij nooit werd ge
vraagd op gemengde feestjes. Ik heb
nog nooit Jim of Andy of mr. Bishop
iets op 't laatste ogenblik horen inslik
ken noch een van hun vrienden.
Toch wist ik nu, dat ik mr. Parran nog
onderschat had.
„We hebben hem gewaarschuwd zei
kolonel Primrose. „Hij kan hier ieder
ogenblik zijn. Hij was bij de Goulds
blijkbaar, toen het gebeurde."
Mr. Parran's mond verstrakte. Kolo
nel Primrose zei tegen de sergeant:
„Ga naar de Goulds en kijk of hij er
geweest is.... Mrs. Latham, wilt u Ju
lius vragen, hier te komen?"
Toen ik in de hall kwam, gluurde
Julius uit da provisiekamer, grauw en
met rode ogen, best begrijpend dat er
iets gebeurd was.
„Niemand zal je kwaad doen," zei ik.
Hij stak zijn hoofd uit zijn gesteven
jaskraag als een schildpad die zijn nek
uitrekt.
„Dat weet ik wel, mrs. Grace. Was
dié dame mrs. Potter?"
Ik knikte.
„Dat dacht ik al. Vroeger kwam ze
hier wel, niet?"
Ik knikte weer.
Hoe laat kwam ze vanmorgen?"
vroeg kolonel Primrose.
„Zowat om kwart over elven, toen ik
het achterpad veegde. De taxi van
Booth hield stil en zij stapte uit. Ze zei
dat hij niet moest wachten en ze vroeg
01 u thuis was. mrs. Grace. Ik zei nee
en zij zei: „Is die heer, die detective er
nog?" Ik zei dat u allebei uit was en
of ze wou wachten en zij zei, ja. Ze
keek maar om zich heen of ze bang was
dat iemand haar zag."
„Heeft iemand haar gezien?"
„Niet dat ik weet, méneer."
„Is er iemand voorbijgegaan in een
auto?"
Julius rekte langzaam zijn nek.
„D'r gingen auto's voorbij," zei hij. „Ik
Heb natuurlijk niet opgelet wie d'r in
zat."
„Probeer eens te denken, Julius," zei
ik. „Heb je niemand opgemerkt, die je
kent?"
Zijn gezicht helderde op.
„Charlie Bates."
Charlie Bates rijdt de kruidenierswa
gen van zijn vader.
„Ik heb niemand anders gezien, be
halve dr. Potter, natuurlijk."
We staarden hem aan zoals hij daar
stond, bibberend en asgrauw. En mijn
hoofd duizelde. Kon kolonel Primrose
werkelijk denken dat Adam Potter zijn
vrouw vermoord had hier in mijn huis
kamer? Voor mij was zoiets ondenk
baar; het was absurd, fantastisch en on
mogelijk. Maar. dacht ik wanhopig
door, het idee dat één van ons dat
iemand uit mijn eigen kringetje zoiets
gedaan kon hebben, was wel even on
mogelijk.
„En dan waren d'r de gewone men
sen, die altijd heen en weer rennen 01
de duivel hen op de hielen zit."
„En wie waren dat dan, Julius?" zei
kolonel Primrose.
„Heus, kolonel, dat weet ik met pre
cies meer. Ziet u, ik had andere bezig
heden."
Ze hadden daar wel kunnen eindigen,
want met het feit dat Julius „andere
bezigheden" heeft, houdt alles op. In de
vijftien jaar dat hij bij me is, heeft dat
definitief alles verklaard, vai» verbran
de biscuits tot bevroren radiators.
(Wordt vervolgd)
bestempelen als een van Amerika's
grootste burgers.
Hij begon met zich te verdedigen te
gen de beschuldiging, dat hij niet met
voldoende doortastendheid medegewerkt
zou hebben aan de verwezenlijking van
de Westerse Unie.
Zijn woorden kregen een emotionele
boventoon, zijn gezicht werd rood en
zijn stem luid. Met het heimwee van
de oud-vak verenigingsleider bracht hij
in herinnering, bij wijze van parallel,
hoe hij in het verleden uit een groot
aantal vakbonden één grote vakbond
met meer dan anderhalf millioen leden
had opgebouwd.
Zo wilde hij ook medewerken om
eerst een hogere souvereiniteit te bou
wen, waarin zich de kleinere souverei-
niteiten zouden kunnen oplossen. Het
treffende van deze passage was, dat zij
niet slechts Bevin's ernst onthulde,
doch ook het simplisme, dat hem vaak
verweten wordt, het simplisme van de
vakverenigingsleider, die geneigd is om
onderhandelingen, technisch ontleend
aan het vakverenigingsleven, ook te
plaatsen op het terrein van de inter
nationale diplomatiek.
Bevin verklaarde, dat het ideaal
van Europese verbondenheid altijd
een obsessie voor hem geweekt is en
dat hij nog steeds en hier verhief
hij zijn stem meende, dat de enige
redding van Europa lag in de eenheid.
Maar, accentueerde hij, wat nu repre
sentatief is voor de meerderheidsopi
nie in Engeland, is dat het probleem
practisch benaderd behoort te worden
en stap voor stap. Hij herhaalde zijn
verklaring, dat het hem bittere ernst
was met het eenheidideaal en dat hij
het zou beschouwen air de bekroning
van zijn levensarbeid, indien hij voor
het verlaten van zijn post dit ideaal
verwezenlijkt mocht zien: de vestiging
van de Europese eenheid op een vas
te, gezonde en progressieve basis.
Het was onvermijdelijk, dat Bevin
hier indirect terecht kwam op de me
ningsverschillen tussen Engeland en
de andere vier mogendheden van het
Brussels Pact aangaande de aard van
een eventueel op te richten consultatieve
raad. In dit verband zeide hij, dat het
hem dwars zat, dat de besprekingen
alleen maar uitgelopen waren op praten.
„Ik wil een loutere praatwinkel of het
aannemen vah resoluties vermijden," al
dus de minister, die morgen zijn West-
Europese collega's zal ontmoeten om
wederom van gedachten te wisselen ove
de aard van een Europese raad.
