tmCD£NOORMAN: GEVANGENEN DER ROMEFNEN
Gulden komt ook hij kostwinners
vergoeding voor militairen
Mensen op reis
Het voornaamste
Dr. Van Royen citeert brief van
hoofd delegatie uit Hyderabad
„Huis Frankrijk-Engelandzeer sterk
Nog geen tweede vliegkampschip?
VERVOLG
VERLEDEN
3
f*
51
O:
Gouden banden over alle
balustraden
ve NIEUWE FINO-SOEP IS GETROKKEN VAN VOLLE MERGPIJPEN EN VLEES
Niet zo dom...
Eenvoudige herdenking
ÏTNA 2^
ZATERDAG 29 JANUARI 1949
PAGINA 3
ids
nen-
F EN
m
até,
11 \S'
Tl
e-
l5n
if* kan
Uitnodiging aan Italië en andere landen
om tot Raad van Europa toe te treden
Chinezen te Pakanbaru
danken commandant van
Padang
Onbetaalbaar
Tweede vliegkampschip
OP HET
door LESLIE FORD
HOEST
Het koperen feest
van Koninklijk Paar
150-jarig bestaan Groot-
Seminarie Warmond
Scandinavische douane-unie
n'ge weken geleden hebben wij het
Kerstfeest gevierd en de komst
Van de Verlosser der wereld
°P alle vragen over de oorsprong,
eren oW aar^ en het doel van ons leven een
lende ui' °end antwoord gegeven. In de loop
311 het Kerkelijk Jaar zal de liturgie
1Jn leer in bijzonderheden aan ons
°°rhouden aansporen met de
ns onvol'
•elachtiil®
ngen, di®
vig beeld
je kwan»
rdoezeld® t.
ülp
van Zijn genademiddelen ons best
stoeiden., en Gods wet zo nauwgezet moge-
rarillofl"N Ha
Oed
geroepen, k 6ni
straten, "ge
1 op het
het vei-
'erkelijk*
Umoerig®
geregeld, tevreden en zelfs ge-
""g leven te leiden en vooral omdat
uuiuci»- 'iJ °P hie wijze zeker kunnen zijn.onze
ei in hfj Cavv'ge eindbestemming te bereiken.
e' is zonder meer begrijpelijk, dat
^et van God het hele menselijke
-aren. fin
waaraan
ge gro?n
.ren tav
,e natuur
:ven
ik.
■lezer. I"
kkeklan-
e Grote
de terras
toel heS
gedankt
st en zo-
manier is hier op aarde een
oor
itw,
omvat, zowel innerlijk als uiter-
omdat de hele mens bestemd is
een gelukkige eeuwigheid. God
een volkomen harmonie tussen de
endige, goede daad en de inwen-
ae ieria»
de friss® 6e gesteltenis of intentie. Hij wil, dat
,een pra Plens Hem zoekt en vereert in op-
een. ver Echt
u„h 'te eerlijkheid, zonder ogendienarij
®ehijnheiligheid. God, die Zelf de
eitidige Waarheid is, kan niet anders
van ons verlangen dat wij „waar"
'n alles, op de eerste plaats in on-
zal de
tverkeef
uilen d®
en v.v»
en Am*
oaal pef
April
Dogd tot
De lijh
ias op
frequen-
dag.
erdam^*
ast. AU®
n dag®"
JondagS'
■i Zater-
n wor-
3,'ike activiteit te bedenken is, waarbij
God zouden kunnen uitsluiten. Op
andere wijze hangt alles van
r."1 af en staat met Hem in verband.
alleen kunnen wij geen enkele
i 6rischap aanwijzen, die wij niet van
t ontvangen hebben, geen enkele
spsuiting noemen, dig niet, minstens
'rect, gen hulpmiddel is tot het be-
ken van onze eindbestemming, maar
s 'n iedere seconde van ons voort-
aan zijn wij absoluut afhankelijk
2ijn b.ehoudende inwerking. Zou
'0(J
'lilt
>ek doof
iepvaaf'
arenden
angifte°
en loss®
van d®
vóór of
.ren ge'
genaaf®
ipgaveU
waaro?
gingen.
erkend
ider de
ale en
aardoof
adever-
kunnen
tan met
letaalde
tot ge*
overge*
;n aan*
Maar'
geven
iiade o£
aan he'
erzoch'
te zien.
/erkeef
ambt
takt.
chtsho'
;e fot0'
■r dood
5 Duit-
al per
elen d®
i J.
istig d®
A.-ma"
litie
aantal
iel aa"
Slot
28/1
100*
97 U
90i
99 it
164.,
llil»
111
141
140
187
2491*
273
223 4
311'*
162(4
163
111 f
163'
169$
1
betrekkingen tot Hem.
is het een feit. dat er geen men-
°oit deze directe bemoeiing met
geschapen wezen ook maar een
ient stop zetten, op hetzelfde ogen-
dus
verdwenen.
alsof het er nooit
2°u dit wezen, hetzij mens. dier of
hielde stof, ophouden te bestaan,
s 2Ün; <jus niet alleen dood. maar
mal
toil),
was.
vloeit voort uit de absolute al-
je van God, die alles, wat buiten
1,4 bestaat, uit het niet heeft gescha-
teng®' kt"' drijfveer tot deze scheppings-
R*r*. ns voor een ogen-
20 mogen uitdrukken 'is de lief-
"adat God goed is, omdat God liefde
6s'aan wij, heeft een beroemd theo.
gezegd.
is dan ook geen wonder, dat de
l& 5 ieer van het christendom in wezen
«j.,de liefde is gebaseerd. Geen wonder,
de liturgie al dadelijk na de komst
>ilt
4,
>6]
125»
26
35
*'>i
39?
23?
77'?»
194"
1» ®fj!
en tti
'a nd®
e né'
tend1^
1P°»
rhoot
ia»d
r S** .i*
e Pfb
kt
te£'
jl fev*
de Verlosser opvallend-herhaalde-
Oods grote gebod van de liefde op
jjv°orgrond stelt. Zo zeer zelfs, dat in
^Pistel van deze Zondag St. Paulus
..de volheid der wet" noemt.
jar f',Za' het blijven, heel het kerkelijk
oor. Telkens en telkens weer zal
stus zelf, Zijn Apostelen of de Kerk
gr°te gebod onderstrepen. Het is
°ok een zeer juiste conclusie, steu-
°P een diep inzicht in de eigen-
^Ms^tUUr van Christus' leer, dat het
s'endom staat of valt met de lief-
rc' Al
Vias het alleen maar om deze re-
ki,^"~ die overigens tot de kern van de
106i( 'e
doordringt dat een ware,
lie iie'de het onderhouden van
'n andere geboden gemakkelijk maakt
Zelf,
s garandeert.
e®r tot nadeel van een gezonde sa
menleving echter is het begrip
'efde door een zelfzuchtige en op
H °®eKjke ingestelde wereld volko-
yddsvormd en een caricatuur ge-
's^ van wat deze edelste streving
de mens naar Gods bedoeling
*1, 2Un- Eigenbaat en genot heb-
'-ie,.
liefde van haar universele, ver-
'Sy/'de kracht beroofd, ze omlaag ge-
'Jke en doen ontaarden in een persoon-
taag-bij-de-grondse hartstocht,
'Is j °°r niets meer heilig is. Maar zo-
'■"''ilri&re aanranding van de door God
e orde zichzelf
op de meest af-
vdjze wreekt, zo heeft ook de
«lk^e hefde de mens gedwongen te
den, dat haar ontering in absolute
aak is met de diepste verlan-
«4 hVa« de natuur. Liefde moet hoog
6ihg worden gehouden. Zo niet,
?t®aat de wereld aan het tegendeel
ahe. Voor de genotzuchtige wereld
ochter moeilijk die verheven,
^ix56 opvatting van de liefde in
te brengen. Om nu aan haar
te
'Pitj "^'Pgen een schijn van wetmatig-
geven, heeft men zijn uiterste
be^5a^aan met allerlei drogredenen
v ^Zen' dat de blinde geslachtsdrift
ig ge' onvervreemdbare eigen-
it, eP Van iedere mens, waarover hij
!„pbt P.et;P willekeurig beschikkings-
't. Een tijdlang deden deze te-
..u, vl. 'lijke opvattingen opgeld en
K?«ciie luide toegejuicht. Maar al
C te "wken de gevolgen een andere
'2ePrip reken- Huwelijken werden bij
tr? v6h ontbonden, ontelbare kinde-
Wbis, Joren hun opvoeders en hun
4v?<l L jf menselijke samenleving zelf
tjpar himtaar wortel bedreigd, om nu nog
oilep j e spreken van de veelsoor-
die de zedelijke volksge-
Jde. aan de grootste gevaren bloot
nu eenmaal Gods wetten
De wereld is
Vstig a«eloos negéren. De wereld is
e Pp d door een tekort aan liefde.
hef Jvare> onbaatzuchtige liefde
\V. WerI,pbristendom in de aanvang
v4h "eer voor Christus gewonnen.
t|aa het nu helaas van een fiasco
h.u, is j. rhristendom moeten spreken,
de 'e hpfi in hoofdzaak, omdat het de
4h' di6 de heeft verloochend. De lief-
hf t s het p God is gebaseerd, die vóór
kn^'zi.in van de evenmens op
"dv i die ffi Ge liefde van welwillend-
g de een direct en noodzakelijk
lorfbPt sociale rechtvaardigheid ga-
6Pd ie deze liefde, rijk
alle levensomstandigheden,
Aa,?Pij. rt„ee,dzame en gelukkige maat-
di^leeH^dkbaar.
Vhde vhat Chris
rT i 1(* van deze liefde. Daar-
va° welzijn van de maat-
Vnn. 9^fistendom kent en pre-
xneid van de»ze liefde. Daar-
f»
(Vervolg van pag. 1)
De Nederlanders zijn reeds sedert 1595
in Indonesië en wij kunnen geen enkele
reden zien, waarom wij in de laatste
ogenblikken vóórdat wij dit belangrijke
gebied zjjn onafhankelijkheid verlenen
een deel van onze souvereiniteit zouden
overdragen aan een andere staat of aan
een internationale instelling.
Samenvattend heb ik getracht, aldus
dr. Van Royen, de raad duidelijk te ma
ken dat het uiterst moeilijk zo niet
onmogelijk is voor mijn regering de
ontwerp-resolutie te aanvaarden om de
volgende redenen:
1. Zij vraagt aan de Nederlandse re
gering gedurende de interim-periode af
stand te doen van bepaalde fundamen
tele souvereiniteitsrechten.
2. Zij is een ingrijpen in de interne
aangelegenheden van een staat, waar
voor geen precedent aanwezig is. Zij is
dus een schending van art. 2 par. 7 van
het Handvest.
3. Zij is onpractisch en zou een nog
meer onhoudbare situatie scheppen dan
die welke de oorzaak is geweest van al
de moeilijkheden.
4. Zij is gedeeltelijk een doublure,
gedeeltelijk ook een afwijking van het
tijdschema door Nederland in overeen
stemming met de federalisten opgesteld.
Indien ondanks al deze bezwaren
de Raad deze resolutie zou aanvaar
den, dan zou een zeer ongewenste
verhouding geschapen worden tus
sen de Nederlandse regering en de
Raad, waarvoor hijzelf de verant
woordelijkheid heeft te dragen.
NIET ZO DOM....
Betreffende de conferentie van New-
Delhi verklaarde dr. Van Royen nog: „Ik
kan de vertegenwoordiger van India en
de vertegenwoordigers van alle landen,
die op de confrentie van New-Delhi zijn
vertegenwoordigd geweest, verzekeren,
dat wij werkelijk niet zó dom zijn om
niet te begrijpen wat er in Azië gaan
de is. Het tegendeel is waar en wij heb
ben bewezen en zullen nog bewijzen,
dat wij niet de bedoeling hebben de
klok terug te zetten. Gelijkgerechtigd
heid en zelfbeschikking vormen de ba
sis van ons programma voor de stich
ting van de Verenigde Staten van In
donesië." Spr. citeerde een brief, die hij
ontvangen had van het hoofd van de
Hyderabad-delegatie.
De schrijver verklaarde daarin, dat
de Indische autoriteiten niet alleen oog
luikend de massaslachting van de Mo
hammedaanse bevolking in Hyderabad
en het roven van haar bezittingen had
den toegestaan, maar ook de vrijwilli
gers, die zich tegen hen in Hyderabad
hadden verzet, onmenselijk behandel
den. Dr. Van Royen zeide: „Andere
berichten, die zo nu en dan ontvangen
werden, tonen aan, dat duizenden men
sen onder de erbarmelijkste omstandig
heden uit Hyderabad worden getrans
porteerd. De Indische gedelegeerde be
weerde in de vergadering van de Vei
ligheidsraad op 28 September 1948, dat
er geen sencuur bestond in Hyderabad.
In werkelijkheid echter is er niet al
leen een scherpe censuur, doch wordt
de gehele plaatselijke pers gemuilkorfd."
Onmiddellijk nadat dr. Van Royen
zijn rede had beëindigd, bestreed de In
dische gedelegeerde Gopala Menon de
brief over Hyderabad. Waarnemers
uit alle delen van de wereld kunnen
Hyderabad vrij bezoeken en de werke
lijke stand van zaken aldaar opnemen.
„Ik zou willen voorstellen, dat de Ne
derlandse autoriteiten dezelfde facili
teiten verlenen aan de militaire waar
nemers in Indonesië".
99
(Vervolg van pag. 1)
De eerste cursus zal van 2 tot 11
Augustus te Ashridge (Kent) gehouden
worden. Vijftig leerkrachten zullen hier
aan deelnemen, van wie dertig zullen
worden uitgenodigd uit de vier andere
landen, die het Brussels pact hebben
ondertekend. Kosten van verzorging en
organisatie zullen door de regering,
die de gastvrijheid verleent. betaald
worden.
2. Ieder land zal een mobiele tentoon
stelling van onderwijsmateriaal orga
niseren voor de vier andere landen.
Hiermee zou April 1949 aangevangen
worden.
3. Uitgifte in ieder land van een voor
lichtingsbrochure over de mogelijkhe
den van reizen, ontvangst en logies voor
schoolkinderen en studenten. De Belgi
sche afgevaardigde zal in 1949 te Brus
sel te dien einde uit ieder land één af
gevaardigde bijeenroepen om met dit
werk te beginnen. Een rapporteur zal
een gemeenschappelijk plan voor de te
verlenen faciliteiten in de vijf landen
opstellen.
4. Elk van de vijf landen zal een lijst
van zijn beste films op opvoedkundig
gebied opmaken.
5. Inspecteurs van het onderwijs zul
len achtereenvolgens elk der vijf landen
bezoeken.
6. Er zal een lijst worden samenge
steld van congressen, welke in de vijf
landen zullen worden gehouden.
De volgende vergadering van de cul
turele commissie zal op 17 Febr. a.s.
te Den Haag worden gehouden, alwaar
het uiteindelijke rapport van de werk-
commissies zal worden besproken en
aanbevelingen aan de permanente com
missie zal worden gedaan.
De consultatieve raad heeft voorts de
practische aanbevelingen goedgekeurd,
welke door de commissies voor openbare
gezondheid en voor sociale zaken zijn
gedaan.
Verklaard wordt, dat de consultatieve
raad speciaal de nadruk heeft gelegd op
zijn wens, niet slechts het uitwisselen
van inzichten en inlichtingen tussen de
vijf landen te stimuleren, doch dat het
eveneens wenst te bevorderen, dat op
steeds uitgebreider schaal medisch per
soneel en personen, die werkzaam zijn
op maatschappelijk gebied, worden uit
gewisseld, waardoor ^de banden tussen
De Chinese gemeenschap van Pakan
baru heeft in een schrijven aan de ter
ritoriaal commandant van Padang dank
betuigd voor de snelle bezetting door
Nederlandse troepen.
De Indische gemeenschap zond een
dankschrijven aan de territoriaal com
mandant van Padang, waarin gezegd
wordt, dat het consulaat-generaal van
India op de hoogte is gesteld.
de volkeren voortdurend zouden worden
versterkt.
Voordat het officiële communiqué ge
publiceerd werd, verklaarde Robert
Schuman, de Franse minister van Bui
tenlandse Zaken, die zich onmiddellijk
na de besprekingen naar een te zijner ere
georganiseerde receptie van de vereni
ging van in Engeland wonende Fransen
begaf: „Het verheugt mij zeer u. te
kunnen mededelen, dat de besprekin
gen buitengewoon, ja buitengewoon suc
cesvol zijn geweest. Wij zijn buitenge
woon tevreden met lales. Het huis
„FrankrijkEngeland" is een zeer sterk
huis. Het is goed gebouwd. Doch gij
moet beseffen dat van tijd tot tijd de
muren overgeverfd moeten worden,
overgeverfd, zoals men dat vooral in
Engeland doet."
33. Terwijl Eric zich in zijn vertrek, somber gestemd, van zijn wapenrusting
ontdeed, ging zachtjes de deur open en trad de oude keizer binnen. „Mijn vriend!"
sprak Pertilax. „Ziet ge niet in, dat uw zoeken vruchteloos is? Het Romeinse rijk
is groot. Wie weet is uw vrouw wel verkocht aan iemand op het land Ik zal u
een opdracht geven, een mooie gelegenheid om uw gedachten van dit volgens mij
honeloze geval af te leidenBedenk mijn beste: de tijd heelt alle wonden!"
Snel hief Eric het hoofd op en bars zei hij: „Ik weiger iedere opdracht, zolang
Winonah
„Een bevel!" onderbrak Pertilax hem met flikkerende ogen en kalmer vervolgde
hij„Ik 'oeveel het uDe keizer beveelt het u, zo ge wilt. Morgen vroeg vertrekt
gij Ik zal u de opdracht laten brengen goedennacht!"
Vóórdat hij tijd had te protesteren was de oude man reeds verdwenen en Erie
bleef verslagen achter. De uitdrukking van 's mans ogen beviel hem niet en waarom
wilde Pertilax dat hij vertrok? „Daar zit wat achter!" mompelde Eric en hij nam
zich voor op zijn hoede te zijn Vermoeid viel Eric tenslotte in een onrustige
slaap en ontwaakte pas, toen de zon reeds door de ruiten scheen Haastig sprong
hij van zijn legerstede, schoot in zijn kleren, wierp een vluchtige blik op de beneden
hem liggende straat en bleef toen als versteend staanDaar onder het raam
liepen Winonah en Pum-Pum voorbij in gezelschap van een Romein.
De ministers van Buitenlandse Zaken
van Nederland, Croot-Brittannië en
Frankrijk, Stikker, Bevin en Schuman,
die gisieren te Londen het definitieve
plan voor een Raad van Europa opstel
den en besloten gezamenlijk Israël te
erkennen, verlaten hier het Britse
ministerie van Buitenlandse Zaken op
weg naar de ambtswoning van de Britse
premier, waar zij dineerden.
(Van onze parlementaire redacteur)
Minister Schokking heeft Vrijdagmiddag in de Kamer de begrotingen van
Oorlog en Marine verdedigd onder aanwezigheid van een opvallend groot
aantal marine-officieren en practisch geen enkele legerman. Het leger heeft de
hele week door afwezigheid geschitterd op een enkele departementale uitzon
dering na en over alle balustrades zag men zo ver het oog reikte niets dan
blauwe armen met gouden banden. Ook aan zulke verschijnselen moet men
enige aanaacht besteden.
Het zou ons niet verbazen als minis
ter Schokking het hart van de Kamer
gestolen heeft. Hij is zeer welsprekend
en gemoedelijk, heeft een uitermate
genietbaar soort humor over zich,
spreekt oprecht en maakt op iedereen
de indruk een betrouwbaar man te zijn,
hetgeen trouwens bij reputatie reeds
over hem bekend was. Bovenaien is hij
zo eerlijk ruiterlijk te bekennen, dat
hij in ruime mate de pers volgt, hetgeen
opmerkelijk is in een wereld, waar zeer
velen het een kenmerk van hoge be
stuurlijke capaciteit achten voor te
wenden, dat zij de pers nooit lezen. De
minister kan zelfs een krant verdedigen,
wanneer hij vindt, dat zij onrechtvaar
dig bejegend wordt. Waarlijk, de minis
ter weet zich bij alle partijen bemind
te maken en dit is geen loze tactiek;
het komt voort uit de grond van een
argeloze eerlijkheid.
Het was dus prettig, al duurde
het vele uren, naar hem te luiste
ren. Men moest zich weliswaar nu
en dan eens afvragen, waarmee
men eigenlijk bezig was: met So
ciale Zaken of met Oorlog, want
tegenover vijf minuten, waarin heel,
o uiterst summier over oorlogs- en
marinebeleid gesproken werd, ston
den kwartieren vol breedvoerige
bespiegelingen en mededelingen
over al die talloze dingen, die
onder het hoofdstuk „welfare" ge
rangschikt kunnen dordeh. Typisch
voor dit land; wij zijn zo weinig
op Oorlog en Marine ingesteld, dat
wij kans zien van het grimmigste
deel van het begrotingsdebat een
milde gedachtenwisseling te maken
in de sfeer van onze sociale belang
stelling. Alevenwel: een oorlog is
niet iets, dat men wiqt met de
gulden van Joekes, doch met
strategie.
Daarover hoorden we niet veel,
uiteraard niet, want dat is geheim,
maar ook over het beleid hoorden wij
heel weinig, uiterst weinig, zodat wij
thans nog niet weten of we nu die fa
meuze suppletoire begroting zullen
krijgen, waaruit zal moeten blijken
of wij gaan doen, wat wij moeten doen
om ons bondgenootschap te effectueren,
of we om zo te zeggen het inleggeld
voor ons lidmaatschap van de club, die
men Westerse Unie heet, gaan betalen
en wat we dan zullen presteren. De re
gering, zo zei de minister, heeft zich
bereid verklaard een begin te maken
met de bouw van ons aandeel in
land-, zee- en luchtmacht, en dat kost
geld. Hoe echter dat geld zal worden
aangevraagd en tot welk bedrag, dit is
nog een onderwerp van beraadslaging
in het kabinet en daarbij heeft de mi
nister van Financiën een grote stem.
Dit is nu allemaal goed en wel, zou
men willen zeggen, en het is ook waar
lijk geen nieuws, dat de regering zich
bereid heeft verklaard, doch men be
grijpt er niets van, dat het dan toch zo
verschrikkelijk lang moet duren voor
dit begin er is. Men begrijpt alleen, dat
de tijd verstrijkt, maar dit is dan ook
werkelijk het enige, dat het hele land
er van begrijpt, uitgezonderd dan nog
de verhelderende mededeling, dat alle
deelnemende landen ongeveer hetzelfde
percentage van hun begroting aan de
defensie zullen besteden.
Beter was de minister te volgen, toen
hij het duidelijk maakte, dat wij er niet
aan kunnen denken harmonische onder
delen van de defensie op de been te
brengen. Dat is onbetaalbaar en het zou
binnen het bondgenootschappelijk op
treden ook niet verstandig zijn.
Wel zal ieder land natuurlijk die on
derdelen organiseren, die op zijn eigen
behoeften aansluiten. Nederland zal be
paald geen bergjagers opleiden.
Wat er met de staatssecretarissen zal
gebeuren, was weer minder duidelijk.
De minister leidde dit onderdeel van
zijn betoog in door bezwaar te maken
tegen de kennelijk op hem rustende
verdenking, dat hij zijn interimaat over
Marine op minder serieuze wijze waar
zou nemen dan zijn portefeuille van
Oorlog. Dit ontkende hij ten stelligste,
er aan toevoegende, dat de regering
nog steeds meent, dat er één minister
van Defensie moet zijn. Spoedig daarop
vernamen we, dat de kwestie van de
staatssecretarissen een kabinetszaak is,
waarvoor in het bijzonder de minister
president zich interesseert. Binnenkort
zal de beslissing vallen. Het beste is
maar, zich niet aan deducties uit deze
beschouwingen te wagen. In het voor
bijgaan wees de minister er nog op,
dit aan het adres van de heer Weiter
dat we feitelijk een admiraliteit bij de
Marine hebben, en hij zei voorts, dat
Oorlog zo slecht is behuisd, en hoofd
ambtenaren en ambtenaren hun werk
moeten doen in zulke onvoldoende loca-
liteiten, dat de bode van de directeur
van de Rijksgebouwendienst het niet
voor mogelijk zou houden.
Op de vraag, of de militairen, die in In
donesië dienen, hier ook weer onder de
wapenen zullen komen, kon de minister
nog niets zeggen, zoals men kon begrij
pen. Dat hangt van de omstandigheden
af en natuurlijk ook nog of er geld voor
zal zijn, wanneer het eens nodig mocht
blijken. Op de opheffing van het
K.N.I.L., waarop de heer Vermeer zo
sterk heeft aangedrongen, kon de mi-
nister ook nog niet veel zeggen. Zover
is het helaas nog niet, maar hij verze
kerde wel, dat het geen ogenblik de be
doeling is het K.N.I.L. als zodanig om
te zetten in het federale leger of een
deel daarvan. Dat leger moet t.z.t. uit
allerlei elementen worden samengesmol
ten. Ook wel uit K.N.I.L-mensen.
De gulden van Joekes, die
we boven reeds noemden, komt
met ingang van 1 Nov. j.l. op de
kostwinnersvergoeding, uiterste
concessie aan de heer Van Vliet, zo
als te voorzien was. Het leek ons
wel wat gevaarlijk de onmogelijkheid
om de gevraagde uitkering wegens
loonderving te verstrekken min of
meer te rechtvaardigen met de op
merking, dat de betrokkenen hier
mede nu hun offer brengen. Dat is
wel heel erg gemakkelijk gezegd en
het houd weinig rekening met de
verhouding.
Over de Marine sprekend zeide de
minister geen enkele toezegging te kun
nen doen of er spoedig een tweede
vliegkampschip komt. Dat vliegkamp
schip scheen hem erg koud te laten,
kreeg men zo voor indruk. Maar hij be
toogde, dat het aanbouwprogramma, dat
we thans hebben het noodzakelijke mi
nimum vormt. Met inbegrip van een
vliegkampschip?
Bij het thema Den Helder spitste men de
oren. De minister zei, dat aan de inrichting
van een volkomen nieuwe basis niet valt te
denken, maar de bezwaren tegen Den Helder
achtte hij licht. Den Helder is n.l. volgens
hem slechts bestemd als vredesbasis te
dienen. En de haven? Wel, het is tenmin
ste een haven, waar we de schepen, als
het „zover weer eens komen mocht" snel
uit kunnen brengen. Waarheen dan toch,
Excellentie? Heeft het dan zin om voor
een vredesbasis 43 millioen uit te geven?
Heeft het dan zelfs wel zin om voor de
marine een gulden uit te geven? Het leek
ons ook nogal veelzeggend, dat de minis
ter hieraan een zeer schilderachtig be
toog vastknoopte over de geweldig moei
lijke en gevaarlijke plichtsvervulling van
koopvaardijmensen in oorlogstijd, van al
die mannen, die hun werk op de stook
plaat doen. Ja, zei hij, dat is een gevaar
lijker beroep dan Kamerbewaarder van de
minister en die mensen moeten beschermd
worden.
Nu, die kunnen dan na de oorlog een
toeristenschip uitrusten om te zien of er
nog iets is overgebleven van een onver
dedigd land, waar de vloot uit is wegge
varen.
Verder noemen wij nog de verzekering,
dat de aanbouw van de vloot voor dit
jaar beslist doorgaat volgens het program
ma; een warm beroep op de ondernemers
om de mannen, die uit Indonesië terugko
men weer aan het werk te zetten en de
mededeling, dat er bij suppletoire begroting
een belangrijk bedrag zal worden' aange
vraagd voor de Nationale Reserve. De mi
nister hoopt, dat de 'grootste moeilijk
heden thans overwonnen zijn. Hij is opti
mistisch. Wij wachten in gelatenheid af.
Er ontstond nog enige gedachtenwisse
ling tussen de heer Hoogcarspel en de
minister naar aanleiding van de eerste
hoornist van het Concertgebouw. Deze is
onder dienst geroepen. Het Concertge
bouworkest zit i nood, want het kan som
mige stukken zonder die hoornist niet
spelen. De Raad van Staten is eraan te pas
gekomen, de burgemeester van Amsterdam
heeft zich ervoor in het tuig gelegd en
ware de heer Schokking nog wethouder
van Amsterdam geweest, wij houden er
ons van overtuigd, dat hij zich evenzeer
voor die hoornist zou hebben uitgesloofd,
als dit zo te pas was gekomen, om de mi
nister van Oorlog te bewegen de man zijn
hoorn in vrede te laten bespelen. Maar nu
was de heer Schokking zelf de minister,
die alle verzoeken heeft afgewezen op
overwegingen van billijkheid en rechtvaar
digheid, enfin naar alle onaandoenlijke nor
men van de hoge overheid, die zeer juist
zijn en toch op een gegeven moment niet
zo overtuigend als wanneer hij eenvoudig
gezegd zou hebben: wij willen in het le
ger ook wel eens een mooie reveille op
de hoorn hebben. Maar wat ervan zij: de
minister bleef zijn muziekminnend gemoed
verharden.
De Begroting is tenslotte goedgekeurd.
Het ivas een heel plezierige middag in de
Kamer. En wat al die "blauw met gouden
marine-armen betreftzouden hun dra-
gers even voldaan zijn geweest over hun
massale opkomst als de legerofficieren
over hun massale afwezigheid? Het is mis
schien niet eens de moeilijkst oplosbare
vraagdie van deze begroting nablijft.
Vertaling van Pauline Fellinga
Uti een bloeiend Christendom
^liootsh^fjstreept ééns te meer de
^^erant woordelijkheid van
..Vaa
ons, die, zonder
van
deze
ttk.'1 hief I H O, U1G, -v.-
11 Van rech' hebben zich vol-
an Christus te noemen.
L.
„Hebt u nog geen idee over dat brief
je, behalve dat het een zelfmoordbnefje
is?" vroeg Kaufman scherp.
„Tot nu toe niet." zei kolonel Prim
rose. Ik geloof dat hij wat geergerd
was. Kaufman gromde.
„Er is een ander punt, kolonel, ae
dame stierf niet door die slag op haar
hoofd. Ik heb uw medisch rapport ge
zien. Zelfs als u kon vaststellen wie haar
geslagen heeft
Kolonel Primrose glimlachte"
„Dat kan ik."
„Zelfs als mijn cliënt wie voor de
drommel hij is bekent, dat hij Baar
geslagen heeft, dat is geen moord, ko
lonel."
Kolonel Primrose schudde vriendelijk
zijn hoofd. „O, neen, neen. Niet als zo
danig."
Ik keek hem ontzet aan. „Maggie Pot
ter. Maggie Potter," wou ik schreeuwen.
Maar hij zei er niets van. Hij was zo
glad als een aal, zoals Lilac zegt.
George Barrol staarde gefascineerd
naar Jim. Dat deed geloof ik iedereen,
behalve mr. Bishop en ik.
„Ik heb niets van die aard bekend,"
zei Jim kwaad.
Mr. Kaufman wuifde hulpeloos met
zijn handen. „Natuurlijk niet," zei hij
Natuurlijk niet. Hou je stil."
Hij keek vol verwachting naar kolo
nel Primrose.
„Na het incident van de omgeslagen
boot", vervolgde kolonel Primrose lang
zaam, „kwam ze op de club om bij het
vuur te drogen. Ze wachtte blijkbaar op
he.ar man."
Hij keek naar Jim, die was gaan zit
ten en naar de grond tuurde.
„Hij kwam niet. Hij ging met mrs.
Latham mee naar huis en bleef er tot
tien minuten voor één. Wel, het tijds
verloop van toen af, cf, om wat terug
te gaan, van 12.30 tot 1.30, is wat we
moeten ophelderen. Tot dusver weten
we dit:
Sandra Gould twistte met een vrouw
na twaalf uur.
Twee. Tussen dat tijdstip na twaalf,
toen Andy Thorp haar het laatst zegt
gezien te hebben en één uur, hebben
we niet veel houvast.
Drie. Om één uur, volgens getuigenis
van Hawkins, is er weinig twijfel aan,
dat ze bewusteloos in Thorp's auto werd
gelegd, met de motor aan.
Vier. Hawkins zegt, dat iemand de
deur van de garage dicht deed even over
een. Hij dacht dat het twaalf uur was,
maar het was twaalf uur Columbustijd,
niet Oostelijke Standaard Tijd.
Vijf. Natuurlijk heeft degene die het
gedaan heeft, gewacht tot het tijd was
om het juiste uur aan te kondigen, heeft
de radio aangezet, ze weer afgezet en
is weggegaan. Die persoon moeten we
hebben."
Hij wachtte even.
„Mr. Thorp, omkijkend naar de gara
ge, terwijl Sandra er weer naar toe ging,
zag haar praten met een vrouw, die hij
niet herkende. Het lijdt geen twijfel, dat
die vrouw er ook later was en alles zag
dat leidde tot de moord op Sandra."
Er was een vreemde stilte op de ve
randa. Ik geloof dat we allemaal schul
dig keken. Behalve Paul Dikranov, die
er geïnteresseerd, maar intens onbevan
gen uitzag. Als die scène op de club er
n:et geweest was, zou ik gedacht heb
ben, dat hij niet eens wist, over wie we
het hadden.
„Nu dan," zei kolonel Primrose. „We
weten, dat tussen 11.30, toen enkelen
van u de club verlieten en 3 15, toen mrs
Gould en mrs. Latham Sandra Gould's
lijk vonden, verscheidenen van u na
melijk mrs. Gould, mr. Dikranov, mr.
Gould, miss Bishop, de vrouw met wie
Sandra twistte en mr. en mrs. Thorp
buitenshuis waren, in de omgeving van
de garage. En we weten ook dit: Dat er
om de een of andere reden een sterke
onwil is bij ai die mensen, of bijna allen,
om de waarheid te zeggen. Inderdaad
hebben de meesten, mr. Dikranov uit
gezonderd, waarschijnlijk opzettelijk ge
logen. Mr. Gould en miss Bishop zijn de
opvallendste voorbeelden van wat ik
zeg."
Nathan Kauffman gromde.
„Als u een ooggetuige hebt, moet u
er mee voor de dag komen zonder uit
stel of mystificaties," zei hij boos.
„Dat zou ik graag doen," zei kolonel
Primrose rustig. Hij keek naar ieder ge
zicht van de groep. „Ongelukkig is ze
gedood."
Er was geen geluid op de veranda.
„Ze is vermoord, vanmorgen. Een uur
geleden."
„Vermoord.'
Het woord ging als een schaduw door
de ontzette kring.
Toen gebeurde er iets vreselijks. Jim
Gould stond wankelend op, doodsbleek.
Rodman Bishop's grote hand drukte
zwaarder op die van zijn dochter, om
haar te beletten, eveneens op te staan.
George Barrol zei: „Is het niet vrese
lijk?" en keek van de een naar de an
der en weer naar Jim. Ik geloof niet
dat het zijn bedoeling was, harteloos te
zijn. alles grijpt hem op dezelfde manier
aan— een zoekgeraakt doosje sigaretten,
de dood, een daling in de suikerprijzen.
Kolonel Primrose zei vlug, Jim vast
aanziend;
Niet uw moeder, mr. Gould."
Het bloed stroomde weer naar Jim's
gezicht toen hij, naar ik meen, besefte,
wat voor vreselijks hij gedaan had. Hij
hield zich even aan zijn stoel vast,
toen ging hij zitten en nam een sigaret
zonder iets te zeggen.
Ik geloof dat we hem allemaal aan
staarden, George vooral Hij wilde spre
ken maar zweeg, een beetje kleurend.
Het was ons allen duidelijk dat hij er
op wilde wijzen wat iedereen al had op
gemerkt dat Jim dacht, dat het Alice
Gould was, die de scène met Sandra had
gehad bij de garage, de nacht dat ze
gedood werd. Mr. Bishop keek hem woe
dend aan.
Jim zei niets. Hij was nooit bijzonder
ad rem geweest, zelfs in zijn beste mo
menten en het is in ieder geval waar,
dat star zwijgen, hetzij dit nu welbe
wust overleg is, of alleen komt doordat
je niets weet te bedenken, zijn goede
kanten heeft. Het effect van wat hij ge
daan had, was al overweldigend genoeg.
Alleen Paul Dikranov scheen objectief
genoeg te zijn om bij de zaak te blijven.
„Wie was het, kolonel Primrose?"
vioeg hij eenvoudig.
Kolonel Primrose keek weer iedereen
aan.
„Mrs. Potter," zei hij.
„Wie?" riep Rosemary.
„Maggie Potter," zei ik. „In mijn huis
kamer."
Mr. Bishop boog zich naar voren. „Dat
is neen, het is krankzinnig!" zei hij.
„Het mens is bedlegerig! Ze is in geen
zeven jaar haar huis uit geweest."
„Niet sinds Chapin
George Barrol hield zich weer in, na
een waarschuwende blik van Rosemary.
Mr. Bishop's gezicht verdonkerde. Hij is
nooit meer dezelfde geweest sinds Cha
pin dood gevonden werd in de inham
beneden mijn tuin. Het heeft Rosemary
te veel tot het centrum van zijn leven
gemaakt. Ik weet dat ik zelfs op dat
ogenblik dacht, dat het zoveel beter zou
geweest zijn, als hij met Alice Gould
v/as getrouwd.
(Wordt vervolgd)
„Eerlijk gezegd had ik mij Jan de
Cler heel anders voorgesteld."
„Ik vond het een naakte voorstel
ling, zo zonder toneel en requisieten
en de uitvoerenden in hun gewone
colbertje of japon."
„Het was toch machtig interessant.
Alles is afgestemd en afgepast op de
microfoon."
De eleetrische trein, van het „stof
zuiger-model", zoals spoormannen zeg
gen, hamerde over de Hilversumse
hei. In onze coupé zat een viertal, dat
de opname van negen heit de klok"
in de K.R.O.-studio bijgewoond had.
,Je kan je nu tenminste enigszins
voorstellen, hoe het in zo'n studio
toegaat."
„Zag je die kleine. Alexander Pola?
Hij kon haast niet bij de microfoon."
„Waar maak je het nou mee, dat de
artisten zelf aangeven, wanneer het
applaus moet beginnen en eindigen?"
„Ik vond dat handje-klap in dat
liedje lang niet makkelijk. Hoe ging
dat ook weer."
Het viertal trok zich van onze sla
perige ogen niets aan en begon enthou
siast te zingen:
„He (handklap), ober (handklap),
AannemeF'
Een dame klapte prompt steeds op
het verkeerde moment.
„Jij leert het nooit", schaamde haar
man zich, „Zaterdag hoort heel Ne
derland jou stomme geklap."
„En jouw griepkuch!" kaatste zij
terug.
„Nou, beginnen jullie ook al aan
zo'n scène: drie jaar getrouwd?" in
formeerde de andere dame.
„Hebben jullie gelet op de mond van
Aukje Karsemeyer?"
„Ja, maar dat is logisch. Als je ver
staanbaar wilt zijn, moet je nu een
maal behoorlijk articuleren, en dat
gaat niet met je mond half of hele
maal dicht."
„Kris, Kras en Kruimeltje zag ik in
mijn verbeelding altijd op een bankje
in het park. Kras, een gebogen oud
mannetje en Kruimeltje in een ma
trozenpakje."
„Was het een teleurstelling voor je?
Dan moet je vooral nooit naar de op
name van een film gaan kijken."
„Als je nu Zaterdag luistert, doet
alles heel anders aan."
„Het was ontzettend leuk", zuchtte
een der dames. „Als ik nog niet ge
trouwd was, ging ik ook bij de radio."
„Dat ben je toch en je gebruikt mij
als microfoon", troostte haar echtge
noot.
„Die zitr lachtte het gezelschap en
zong weer met handgeklap: He, Ober,
aanneme."
„En wat wensen de dames en he
ren?" antwoordde de conducteur.
TEGEN
Naar „Trouw" meldt, zal het koperen
huwelijksfeest van het Koninklijk Paar
beperkt blijven tot een eenvoudige her
denking. Besloten is enkele dagen na
7 Juli een eenvoudig défilé der ver
tegenwoordigers van het Nederlandse
volk in zijn verschillende geledingen
■langs het Koninklijk Paar in Soestdijk
te' houden, welk défilé gevolgd zal wor
den door een tuinpartij in het park
van het paleis Bij deze gelegenheid zal
het bruidspaar het geschenk van het
Nederlandse volk worden aangeboden.
Voorts is een project ontworpen om
het park in het Koninklijk paleis het
Huis ten Bosch te 's-Gravenhage, dat
door de Duitsers grotendeels is ver
woest. weder geheel in orde te maken.
Verder zijn er pjannen voor een por
seleinen servies voor de Koninklijke fa
milie.
Er is een ere-comité gevormd onder
voorzitterschap van jhr. mr. F. Bee-
laerts van Blokland, vice-voorzitter van
de Raad van State, en een uitvoerend
comité, waarvan de burgemeester van
's-Gravenhage, mr. W. A. J. Visser, voor
zitter is.
In April van dit jaar zal het Groot-
Seminarie te Warmond zijn 150-jarig
bestaan vieren. De studenten van hét
Theologicum hebben op grond daarvan
het plan opgevat, een jubileumboek te
laten verschijnen, dat gewijd zal zijn
aan het studentenleven op het semi
narie.
Volgens de „Financial Times" ver
wacht men te Kopenhagen algemeen,
dat er geen bekendmakingen omtrent
de oprichting van een Scandinavische
douane-unie zullen worden gedaan, zo
lang de Scandinavische defensie-pro
blemen nog niet zijn opgelost.
De correspondent van de..Financial
Times" voegt hier aan toe, dat reeds
sedert enige tijd technische besprekin
gen gaande zijn met het doel de basis
voor een Scandinavische douane-unie te
leggen, en dat uit korte verklaringen,
afgelegd na de jongste bijeenkomst te
Stockholm, is gebleken, dat er enige
vorderingen zijn gemaakt.
