NS
tN
Eric de Noorman en de valse koning
ZO WORD IK SCHEEPSBOUWER...
r
A
DE WERELD ROND
De buikriem wat nauwer
Trêjjj
Waakzaamheid
Israël lid van Verenigde Naties
Scheepsbouwschool leidt rechtstreeks
op voor praktijk
EN ZO WORD IK SCHEEPSKOK...
Unieke koksschool in Rotterdam
DE WITTE
TULP
«♦T
35
^irma wijst Nehru's
^nbod van de hand
Engeland onthoudt zich
van stemmen
Ultimatum aan
Tsjang Kai Sjek
Maaskruiser in zak
formaat
Op weg naar de kombuis
■INA 2
A**
ZATERDAG 5 MAART 1949
PAGINA 3
cf. M
mat
CEH
iT£P*
DEK
bet g
en
DA^
daiJ^
D
jbHgV
in
Om te bemiddelen
Academische zitting in Rome
„Men wil het gezicht redden"
C0MINF0RM VERKLAART
OORLOG AAN H.JAAR
-
De tijd dat de pikbroeken ge
wend waren slechts grauwe
erwten met stroop te eten is
definitief voorbij
MET EEN HAMER
EN TIEN SPIJKERS
kan een missionaris van
Cadier en Keer nog wel
overweg.
Maar hij kan zich in Afrika niet
aan de zielzorg wijden en tegelijk
bouwkundige, monteur, electricien,
smid en drukker zijn.
Wie roeping gevoelt hem als leke-
broeder in een of ander vak te
helpen, vrage inlichtingen bij pater
B. Eerden S.M.A., huize De Tafel
berg, Oosterbeek (G.).
Termijnenwet Nederlanderschap
DADER ROOFOVERVAL
TE SCHAGEN
GEARRESTEERD
Tweede Kamer Dinsdag
bijeen
Schip vergaan tijdens storm?
SOCIALE GEZONDHEIDSZORG
door HELEN CIRVAN
involp2.
.k,
van
Inde k*
«smedig
Del die"!
•garen
rinshe^
plaat**
«n, in^
ren P"*
litriep^
|vaasb*°j
«laan
Ireeve J
'allem^
fin ik
W
^e.
ongeil
da"?
Heemst*
ade"
Gep<*
verV^
Heem**
een
aorlopiv
ig here
Heiig
ecreta^
-lemmg
ter;
r; Lai*
eten.
an lp!
besta8'
ig stel*
e gepg
:baar
peden.
nieiy
hand f
rden «j
chil md
gepe"
»OUW
H.B.C.,
nonie
im, 8
3
nclub
jnderd^'
of Vf'
Irepet#
^nwof
r. V. LU^
ir. J.
eg 1,
idok v
17662.
smsteefj
1. 28
laan Jl
vergaf
emendbj
iraadS^j
nil op j
kinder^
nmini
ik
rt 1®*'
die gist)
i waaf
in n'fir
uden
lig.
a.s.
roers
02ft ff
ïarkt V
ig en
aeens
1946 b
loeb
itere
is van -s
ill'
aai»^
Er is onlangs een ontstellende publi
catie verschenen. Met feiten en
cijfers gestaafd geeft deze een waar-
Alk hoogst verontrustend inzicht in de
«and van zaken op godsdienstig gebied
"hder ons, Katholieken. Het is zó ver
Inkomen, dat men zonder enige over
drijving van een massale geloofs-
dtval mag spreken,
vo 1947 vervulde in Amsterdam alléén
«k44 pCt. van de Katholieke zijn Paas-
Pücht niet. Rotterdam en Den Haag,
"Oewel iets beter, vertonen eveneens
Schrikbarende cijfers. Het onderzoek,
dat hier werd ingesteld, beslaat een tijd
perk van 17 jaar, n.l. van 1930 tot einde
J947. Met uitzondering van een opval-
Ar.de kentering ten goede tijdens de
°orlogsjaren, neemt de achteruitgang
Pstadig toe. De invloed van de oorlog
ls blijkbaar weer grotendeels verdwe
en. Nu de directe nood minder tastbaar
Is. heeft men God weer opzij geschoven
®h het aantal non-paschanten groeit ge
ldelijk voort.
Hierbij is dan nog te noteren, dat
deze gegevens uitsluitend die Ka
tholieken betreffen, die zelfs niet vol
doen aan het uiterste minimum van hun
Sodsdienstplichten. Zodat wij in geen
enkel opzicht gerechtigd zijn de gevolg-
dekking te maken, dat de overigen een
Voorbeeldig religieus leven leiden.
Dat Amsterdam zo'n bedroevend beeld
•e zien geeft, zal ten dele wel een ver
klaring vinden in het feit, dat een kwart
Van alle communisten van Nederland
hier woont, waaronder ongetwijfeld een
Aanmerkelijk percentage afvallige Ka
tholieken. Maar het zoeken naar de re
denen van deze toenemende afval is dit
maal niet ons doel. Het feit op zich is
Alarmerend genoeg om het ernstig on
der de loupe te nemen.
Herhaaldelijk hebben wij qp deze
Plaats gewezen op de voortschrijdende
hhtkerstening van de wereld. En tevens
°P de zware plicht van de Katholieken
door een voorbeeldig leven „op de
hoogte van onze heilige roeping" m e t -
terdaad onze afgedwaalde medemen
sen te tonen, welke de juiste levenshou
ding is om goddelijke en menselijke
^aarden te beveiligen, zonder welke
°i:ze beschaving-ten ondergang gedoemd
ls. Maar boHnbedoelde publicatie be-
Jviist onweersprekelijk, dat de Katho
lieke Kerk, ondanks haar natuurlijke
Aanwas, aan de andere kant terrem ver
liest. In plaats van het ongods
dienstige levensmilieu te
kerstenen door hun goede
Voorbeeld zijn de Katholieken
e 1 f bezig te verheidensen.
Dit is de narde, maar ware conclusie,
die uit de gepubliceerde gegevens onmid
dellijk in het oog springt. Het constate
ren van deze onrustbarende waarheid
hehoort als de alarmklok geheel Ka
tholiek Nederland wakker te schud
den en wakker te houden. Niet al
leen uit hoofde van onze noodzakelij
ke solidariteit, maar ook en vooral om
dat in onze grote steden, waar de ge
loofsafval percentsgewijze het grootst
is, de eerste strijd zal gestreden wor
den, die beslissend kan zijn voor de Kerk
ih ons land.
Wat is daartegen te doen? Het zou
ondoenlijk zijn in dit korte be
stek dit wijde probleem volledig
te bespreken. Wij willen ons dan ook be
perken tot een paar elementaire opmer
kingen, die voor allen gelden. Voor
eerst dienen wij ons in alle ernst te be
ginnen op het feit van de massale ge
loofsafval als zodanig. Het is nog véél
en véél te weinig bekend. In eigen kring
hloeten wij er een zo ruim mogelijke
ruchtbaarheid aan geven; het onder el
kaar bespreken, eikaars ogen openen
Voor het ernstige, dreigende ge-
Vaar, dat werkelijkheid is. Wij le
ven er midden in! Onder geen voorwaar-
üe is het nog langer verantwoord ons
ficrust te voelen, of te teren op een her
senschimmige zelfvoldaanheid, gekweekt
door een onverstandig reclame-gepraat
Over het „rijke Roomse leven". Onze
goddelijke roeping reikt heel wat wij
der, dan ons eigen kringetje. Zij omspant
de hele aarde! In allerlei toonaar
den is hierop gewezen, naar aanleiding
van de duivelse vervolgingen, die onze
geloofsgenoten in Oost-Europa op dit
Ogenblik verduren. Dat zich toch
niemand verbeeldt, dat zo iets in ons
land niet mogelijk is! Even goed als
overal elders! En de gesignaleerde ge
loofsafval maakt deze mogelijkheid met
de dag gemakkelijker en groter. Daar
om en dit is het tweede punt, waar-
°P wij ons in alle ernst moeten bezin-
hen daarom behoren wij ons diep te
doordringen van het feit, dat het hier
gaat om een zaak, die ieder van ons.
1 en mij, ten allernauwste aangaat. On-
*e hoogste belangen en ons doodgewoon,
dagelijkse leven zijn ermede gemoeid.
Hoe wij het ook wenden of keren, het
"lijft een onaantastbare waarheid, dat
Alléén het levende christendom de enige
Verzetsbeweging is, die het opnemen kan
Jegen het grote wereldgevaar van onze
«jd.
Maar laten wij dan in Gods naam ver-
Atandig zijn en de bedoelde gesprekken
°Ver ons aller probleem toch vooral
d'et doen ontaarden in het opsporen van
de tekortkomingen van anderen.
Ieder heeft zijn handen vol aan een
derlijk zelfonderzoek! En dit is het laat
je punt, dat wij in dit verband onder
Aller aandacht willen brengen. Als wij
Plet allen, zonder uitzondering, op staan
de voet beginnen aan een grondige her
ziening van onze persoonlijke levens
houding. als wij wachten tot er iets ge-
deurt, iets georganiseerd wordt, dan
l? het te laat! Wij kunnen de wereld
Piet verbeteren zonder met ons zelf te be
ginnen. Er is in de wereldgeschiedenis
Rauwelijks een tijdperk aan. te wijzen,
jVaarop de algemene geestelijke nood
hoog gestegen is als in onze tijd. N u
?A1 het christendom zijn innerlijke kracht
Roeten bewijzen. Maar het kan dat niet
?°nder de volledige medewerking van
eder, die zich christen noemt.
Moge toch deze H. Vastentijd zijn vol-
,A betekenis hebben voor alle katholie-
van Nederland. Wilt gij een duide-
jPke gedragslijn? Het Epistel uit de H.
/Hs van morgen laat geen enkele wens
Pvervuld. Gods genade ligt voor cms
Hen voor het grijpen. Tasten wij toe,
fiAn bereiken wij het doel van de Schep-
r®r en van onzelf. Gaat er niets van
.Ps uit, dan is de goddelijke genade
Por ons „vergeefs geweest". En w ij
jfi.Agen de verantwoordelijkheid voor 't
jP'slukken van God's plannen met ons
P met de wereld!
v Het is wel de moeite waard daarover
ernstig na te denken.
U.
Bir
t^irma heeft het aanbod van India om
bemiddelen tussen de Birmese rege-
ijP® en de Karen-opstandelingen van de
- Pd gewezen. De Birmese procureur-
jOeraal Oe Tsjan Toen heeft aan pre-
Pla r Nehru laten weten, dat Birma bij
^AcPte is zijn interne zaken te regelen
IJder hulp van buiten.
VgHaandag hadden vertegenwoordigers
Engeland, Australië, India, Nieuw-
e^Hand en Ceylon in New-Delhi ver-
erd over de Birmese moeilijkheden
V,de latente dreiging die deze vormen
(jpPr de vrede in Azië en de Pacific. Na
Pie i Vergadering zond Nehru een infor-
ïiA1 .schrijven aan de Birmese premier
ch kjn Noe, waarin hij de bemiddelen-
mensten der vijf naties aanbood.
De Veiligheidsraad heeft het toetreden
van Israël tot de V.N. goedgekeurd.
Negen leden stemden voor, Egypte
tegen en Engeland onthield zich van
stemming.
Shone (Engeland) zeide, dat Groot-
Brittannië ingenomen was met de ver
beteringen in de Palestijnse toestand,
doch het wenste een uiteenzetting van
de Israëlische houding omtrent de status
van Jeruzalem en de kwestie der Ara
bische vluchtelingen in Palestina.
De Algemene Vergadering had tot
tweemaal toe de internationale status
van Jeruzalem erkend. Toch verklaarde
Israël, dat dit slechts betrekking kon
hebben op het Arabische deel. Engeland
zou echter niet gebruik maken van het
recht van veto, doch zich onthouden.
Mahmoed Fawzi Bey (Egypte) zeide,
In Rome is Donderdagavond naar
aanleiding van de tiende verjaardag van
de Pauskroning en het aanstaande vijf
tigjarige priesterjubileum van Z. H. de
Paus een feestelijke Academische zit
ting gehouden, waarvan Hunne Emi
nenties de Kardinalen Tisserant Piz-
zardo, Micara, Lavitrano, Fumasoni,
Biondi, Rossi en Canali hebben deelge
nomen.
Bovendien waren talrijke aartsbis
schoppen en bisschoppen aanwezig als
mede de leden van het Corps Diploma
tique.
In antwoord op het huldigingstele
gram heeft He. H. Vader bij monde van
de substituut-secretaris, Mgr. Montini,
Zijn vreugde tot uitdrukking gebracht
over de trouw, die Hem, te midden van
zoveel vijandschap, betoond is.
dat toelating ontijdig en verkeerd zou
zijn. Hij zeide te betreuren, dat Enge
land geen gebruik van het recht van
veto maakte „nu eens ten behoeve van
een goede zaak". Hij pleitte verder voor
het lot der Arabische vluchtelingen.
De voorzitter deelde mede, dat de
aanvrage thans ter goedkeuring naar de
Algemene Vergadering der V.N. verwe
zen zal worden. De zitting werd ver
daagd tot Maandag.
De Israëlisch-Transjordaanse wapen
stilstandsonderhandelingen, die Vrijdag
officiéél op Rhodos zijn begonnen, sche
nen Vrijdagavond reeds op een misluk
king te zullen uitlopen. Van Joodse zijde
is verklaard, dat de Transjordaniërs niet
rechtstreeks willen onderhandelen doch
slechts via Dr. Bunche, de fungerende
bemiddelaar.
Twe# leden van de Chinese regerings
commissie, die beiast is met het ontwer
pen van het regeringsontwerp voor een
vredesverdrag met de communisten, zijn
gisteren per vliegtuig naar Fengoea ver
trokken, waar Tsjang Kai Sjek op het
ogenblik verblijf houdt. Zij zouden, naar
Reuter in Sjanghai verneemt, een „be
leefd ultimatum" aan de generalissimus
bij zich hebben, waarin van hem wordt
geëist, dat hij zijn bevoegdheden volle
dig overdraagt aan wnd. president Li
Tsjoeng Jen, dat hjj zal „ophouden met
ingrijpen in de vredesonderhandelingen
en dat hij naar het buitenland zou ver
trekken.
Naar verluidt, hebben de communis
tische leiders de overhandiging en uit
voering van dit ultimatum als voorwaar
de gesteld voor het beginnen van vre
desonderhandelingen.
In Nanking is men algemeen van me
ning, dat het sluiten van de vrede thans
in hoofdzaak neerkomt op het vin,den
van een formule, waarbij „het gezicht
kan worden gered".
14. „Luister!" zegt Eric dan. „Ik ben uw vijand niet, integendeel, ik wil u helpen,
deze aanval van de Vikingen af te slaanRoep je mannen terug, maar snel,
wij hebben geen minuut te verhezen Verwonderd heeft Leif naar deze woorden
geiuisterd „Waarom zijn jullie zo benauwd voor een handjevol Noormannen
schampert Eric, als het merendeel der mannen is teruggekeerd„Zijn ze zo
onoverwinnelijk dat jullie bij voorbaat reeds de strijd mijden?" Minachtend kijkt hij
de kring stoere kerels rond, die onder deze blik een troejMbeschaamde kinderen
schijnen. „Ik wil jullie helpen als jullie kerels zijn in plaats van bange wezels.
Willen jullie het proberen?" Even is het stil in de kamer, maar dan klinkt er,
aarzelend nog, een instemmend „ja". „Erg enthousiast zijn jullie niet!" stelt Eric
vast „Maar luistert! Bezitten jullie paarden?" en op een bevestigend antwoord gaat
hij voort: „Prachtig! Trommelt alle mannen op, zo snel mogelijk. Slechts snelheid
kan ons redden!" Wanneer een tweetal mannen haastig de hut verlaten hebben om
deze order uit te voeren, vervolgt Eric, met een stuk houtskool lijnen trekkend:
„Dit is mijn plan. Hier landen de Vikingen; de ruiters stellen zich ira het bos Oostc-
lijk van de landingsplaats op. Leif zoekt de beste boogschutters uit en verbergt u
achter de duinen, tegenover de landingsplaats. Wanneer de Vikingen geland zijn,
laat ge de boogschutters hun werk doen. Houdt de aandacht van de Noormannen
vast. geeft hun de indruk dat de gehele bevolking zich ddar geconcentreerd heeft
Als alle Vikingen op het strand Trijn, zal ik hen met de ruiters afsnijden van hun
schepen en zij zitten in een val
Naar Radio Vaticana mededeelt, ver
melden berichten uit Zwitserland, dat
de Cominform de oorlog heeft ver
klaard aan de plannen der Kerk
voor het H. Jaar.
Deze wereldorganisatie der commu
nisten heeft een sabotage-plan uitge
werkt en aan de satelliet-staten van
Moskou bevel gegeven aan de katholie
ken in deze landen elke deelneming te
verbieden. Slechts aan enkele kerkelijke
personen zal het uitreis-visum worden
verschaft.
De communistische partijen in de
Westelijke landen hebben het bevel ont
vangen een grootscheepse propaganda-
actie tegen het H. Jaar te voeren.
(Van onze Rotterdamse redacteur)
-TT' rijn Prins en Arend van 't Hof, scheepsbouwers in de dop, samen
f\ misschien 30 jaar oud en nog geen drie meter hoog, liggen op de spanten-
vloer van de Scheepsbouwschool in Rotterdam en oreren in onvervalst
Rotterdams over hun schip, de twaalf meter lange Maaskruiser, waarvan de
ijzeren bouw goeddeels gereed is. Ze zijn niet weinig trots op dit schip, dat ze
hebben mogen meebouwen; dit schip, dat en ik graag het onze zouden noemen,
en dat daar kunt u van op aan aanstonds fel vooruit zal schieten over de
Nieuwe Waterweg, die wild kan zijn, en over de Dordtse Kil, of op een koele
zomeravond loom zal ronddobberen op een der Friese meren.
begrijpelijk, dat vele jongens avond aan
avond thuis over de tekeningen gebogen
zitten, met meetlat en vlakgom, totdat
moeder tenslotte het potlood uit de hand
moet trekken?
Zie deze Maaskruiser nu eens met zijn
forse romp en sierlijke achtersteven, knap
geconcipieerd van de tekeningen en de
gelijk en met toewijding uitgevoerd; de
bazen van de werf moeten wel goedkeurend
knikken, evenals de eigenaar zal doen,
wanneer de betimmering en de bekleding
voltooid zijn. De bazen van de werf heb
ben zich al zo vaak prijzend over de school
uitgelaten, als er weer zo'n handige jongen
opviel. De jongens van meneer Klapwijk
SwSSxSSli
De meester-kok.
Ge zijt in de enige scheepsbouw
school van Nederland. Naast Krijn en
Arend lopen hier nog zo'n 140 knapen
rond, flinke jongens van rond de
veertien jaar, wat lachziek en mis
schien nog wat speels, maar op zijn tijd
zeer oplettend en leergierig. Want ze
weten, waarvoor ze op school zijn.
Veelal is het vak van scheepsbouwer
een familietraditie grootvader
werkte ook al op de werf en aan
stonds neemt de werf maar wat graag
deze jongens, die hun weg wel zullen
vinden, op. Er zijn namelijk tienmaal
zoveel scheepsbouwers nodig als wor
den afgeleverd.
En denk niet, dat deze jongens dan
als manusje van alles onder de scheeps
romp zullen lopen als nagelheter, met
een boodschapje voor de baas of „pak es
effe an, jö", neen, ze hebben ieder hun
eigen afgepaste taak, practisch-construc-
tief werk. Hun taak ligt hierin, van de
blauwdruk het schip op ware grootte
op de grond, de „spantenvloer,"
af te tekenen, in vooraanzicht, zijaan
zicht, doorsnede en wat al niet. Zij ma
ken ook de spanten en mallen, de
grondvormen van het schip in wording,
waaraan, daar welhaast iedere plaat van
een schip gebogen is, ook veel ruimte
inzicht te pas komt.
Prachtig werk voor een jonge vent met
pit, zo aan een schip te mogen meebou
wen. Nog gaat het in het klein, maar
is hij eenmaal van school, dan zal hij
mogen meewerken aan de bouw van
een coaster of een 12.000 tons vracht
schip. Is het met dit vooruitzicht niet
---4
PSPfS
worden graag aangenoyien.
Met enige trots leidt de directeur de
bezoeker rond. Enthousiast wordt bij,
wanneer hij de in aanbouw zijnde uit
breiding en de nieuwbouw laat zien.
Drie maal zo groot zal de school wor
den. Is nu de ruimte bezet die in dit
oude complex werd ingenomen door
twee lagere scholen, over een jaar is
de uitbreiding, vier lagere scholen om
vattend, gereed. Dan zullen nog tal van
vakken meer onderwezen worden. Er
komt dan een afdeling voor de licht
metaalbewerkers, waaraan grote behoefte
is De lichtmetaalbewerking mag het
vak van de toekomst voor de scheeps
bouw heten. Ook aan de scheepswerk-
tuigbouw en de scheepselectrotechniek
wordt aandacht besteed. En er komt
een heuse helling, juist zoals bij Piet
Smit, Wilton of bij de Gusto, al is er
dan geen water in de onmiddellijke na
bijheid.
De Amsterdamse scheepsbouwer en
burgemeester Nicolaas Witsen, naar wie
de school officieel aangeduid als:
technische school voor vakopleidingen in
de scheepsbouw is genoemd, zou haar
met een glimlach van genoegen hebben
zien groot worden. Zij is geopend :in
1943, eerst beschei
den, maar allengs
sloeg zij haar vleu
gels wijder uit. Na
deze school zijn de
jongens nog geens
zins afgestudeerd, zij
kunnen dan de
avondschool bezoe
ken en ook is in de
bedrijven de gelegen
heid opengesteld zich
op de bedrijfsscholen
verder te bekwamed»
in dit vak van de
scheepsbouw, waarin
42.000 mensen werk
zaam zijn en waar
mede Nederland, on
danks de grote
schade in de oorlog
veroorzaakt, reeds
weer de derde plaats
van de wereld in
neemt.
(Van onze verslaggever)
De liefde van een man gaat door de
maag, zegt een ietwat op het mate
riële ingestelde spreekwijze. Het mo
reel van een scheepsbemanning, zou
den wij er aan toe kunnen voegen, al
niet minder. En dat is dan ook vrij
precies de reden, waarom de Neder
landse Redersvereniging aan het Zee
manshuis in Rotterdam een koksschool
voor jonge lieden, dje de verantwoor
delijke post van scheepskok ambiëren,
heeft ingericht.
Chefkok K. Bouwma, die op deze cu
linaire leergang de schepter, om niet te
zeggen de pollepel zwaait, zegt het nog
kernachtiger: „Als het scheepsvolk met
goed te eten krijgt, gaat het kankeren.
Welnu de zeevarenden, die in de toe
komst het geluk treft, dat zij bediend
worden vanuit een keuken, die beheerd
wordt door een var? zijn leerlingen, zul
len geen reden tot kankeren hebben.
Want een scheepskok van de koksschool
kent zijn vak.
Bovendien is hij op het terrein van de
voedselvoorziening een zeer veelzijdig mens.
Niet alleen heeft hij een zulk doorslag
gevend onderscheid als er bestaat tussen een
biefstuk van de stier en een gewone bief
stuk terdege leren kennen, maar hij ver
staat bovendien uitstekend de kunst eigen
handig een stuk vlees uit te benen en ook
is hij zeer wel in staat een voortreffelijk
brood te bakken. Zelfs heeft hij, eenmaal
„gearriveerd" zijnde, zich een zeer gron
dige theoretisch-culinaire kennis eigen ge
maakt, benevens de grondbeginselen van de
boekhouding, inzoverre die althans in ver
band staat met een geregeld „huishouden"
op het schip. Een kennis, die hem wordt
bijgebracht door deskundige leraressen van
de huishoudschool. Denk nu verder niet,
dat een voor de vrachtvaart opgeleide kok
slechts zulke voor de hand liggende gerech
ten als bruinebonen met spek, boerenkool
met worst of hutspot met klapstuk kan
toebereiden. Vertrouw hem gerust de ver
vaardiging van een pikant pasteitje, een
pittige mayonnaisesaus of een delicieuze
pudding toe. Geen eten voor een zeeman,
zegt u? Maar dan leeft u nog steeds in het
schier onuitroeibaar misverstand, dat zee
lieden niet gevoelig zouden zijn voor culi
naire buitenissigheden. De tijd, dat pik
broeken gewend waren slechts grauwe erw
ten met stroop te eten. is definitief voorbij.
De koksschool, die op 1 Maart werd
geopend, staat uiteraard nog aan het
begin van haar veelbelovende activiteit.
Zij is erop berekend, dat tien leerlin-
gen die minstens 23 jaar oud moeten
zijn en bovendien reeds twee jaar prac-
tijk als hulpkok op een schuit moeten
hebben opgedaan tegelijk een cursus
van drie maanden volgen. En het ligt
ook in de bedoeling hun na afloop van
hun studietijd een diploma uit te reiken.
Besprekingen met de regering om aan
deze diploma's een zekere rechtsgeldig
heid te geven, zijn reeds gaande. Zodat
de tijd, waarin ook scheepskok een
„beschermd beroep" is, niet ver meer
verwijderd schijnt.
Een daad van wijs beleid is het zeker ge
weest deze voedselproducerende school
Vier hoge officieren van de Spaanse
luchtmacht zijn te Wiesbaden aangekomen
,,om kennis te nemen van de werking van
de luchtbrug", aldus is door het hoofd
kwartier van de Amerikaanse luchtmacht
medegedeeld.
De staking van het typografisch perso
neel in Buenos Aires is verlopen en de
meeste bladen zijn gisteren voor het eerst
na 25 dagen weer normaal verschenen.
De „Osservatore Romano", heeft instem
mende commentaar geleverd op een on
langs door Kardinaal Suhard. aartsbisschop
van Parijs, afgelegde verklaring over de
gevaren van de samenwerking van de zg.
„progressieve christenen" met de commu
nisten.
Tussen de vertegenwoordigers der Egyp
tische regering en die van de Suezkanaal-
maatschappij is een overeenkomst tot stand
gekomen, die echter nog moet worden be
krachtigd door de Egyptische ministerraad
en de raad van beheer der Suezkanaal-
maatschappij.
De democraat Wood, voorzitter van de
„commissie voor onderzoek naar anti-Ame-
'rikaanse gedragingen" van het Huis van
Afgevaardigden, heeft verklaard, dat hij
de volgende week ee speciale parlemen
taire commissie, belast met het voorstel
len van een anti-communistische wetge
ving, zal benoemen.
De Siamese politie heeft gisteren drie
vroegere ministers en een vroeger parle
mentslid doodgeschoten „toen zij trachtten
te ontsnappen", aldus werd te Bangkok be
kend gemaakt. De vier mannen waren ge
arresteerd onder verdenking van samen
zwering tegen premier Piboel Songkram.
In de „Board of Trade Journal" werd
gisteren medegedeeld, dat er op 28 Maart
in Engeland een internationale conferen
tie zal worden geopend, tijdens welke de
chemische ontwikkelingen, verband hou
dende met de ontwikkeling van de atoom
energie, zullen worden bestudeerd. De con
ferentie, die een week zal duren zal in
Oxford worden geopend en in Londen wor
den voortgezet.
Op de grens tussen de Amerikaanse en
Russische zone van Duitsland is gisteren
een viermotorig Amerikaans vliegtuig, dat
dienst deed bij de ravitaillering van Ber
lijn, in de lucht geëxplodeerd. Een der vier
inzittenden werd gedood.
(Adv.)
Alle winnaars van de Prix de Rome
sinds 1940, op twee na, die in het buiten
land vertoeven, zullen Dinsdag in de
academie bijeen komen om waar
schijnlijk uit de handen van de minister
van O.K. en W. de eretekenen in ont
vangst te nemen.
onder te brengen in een zeemanstehuis.
Immers nergens anders dan in deze inrich
ting waar dagelijks ruim honderd zee
lieden tezamen komen zijn de steeds
weer klaargestoomde proefdiners dichter bij
hun bestemming.
Chefkok Bouwma, die op deze eerste
kokschool voor de vrachtscheepvaart ware
pioniersarbeid verricht, is begonnen met een
cursus van twee leerlingen. Maar het, zal
ons in 't geheel niet verwonderen als later
bleek, dat hij daarmee de kiem heeft ge
legd voor een hogeschool der kookkunst;
en om hem nog eenmaal te citeren: „Een
kok van de wal is nog lang niet zo goed
als een scheepskok." Waarmee wij tot slot
maar willen zeggen, dat wanneer de beste
stuurlui aan wal staan, zulks in de toe
komst zeker niet het geval zal zijn met de
beste koks.
In een nota naar aanleiding van het
verslag nopens bij de Tweede Kamer
aanhangige naturalisatie-ontwerpen
deelt de minister van justitie onder an
dere mede, dat een wetsontwerp, hou
dende nadere voorziening aangaande in
de wet op het Nederlanderschap en het
ingezetenschap gestelde termijnen, ge
titeld „termijnenwet Nederlanderschap",
spoedig kan worden tegemoet gezien.
Gisteren is de Rijkspolitie te Schagen
erin geslaagd, de dader van de op 16
Februari j.l. gepleegde roofoverval op
het postkantoor te Schagen te arreste
ren. Het is de 30-jarige J. Schorel uit
Wieringerwerf, die vroeger in Schagen
heeft gewoond. De man heeft in de loop
van de avond zijn daad bekend. Bij
huiszoeking zijn in zijn woning acht van
de tien duizend gestolen guldens als
mede de geldtrommel, waarin het geld
zat, en het pistool, waarmee hij op de
yoege ochtend van 16 Februari de enige
in het postkantoor aanwezige P.T.T.-
ambtenaar bedwong, teruggevonden.
De Tweede Kamer is bijeengeroepen
tegen Dinsdag 15 Maart. Op de agenda
komen voor de wetsontwerpen wijziging
van de wet tot verhoging van pensioen
met een toeslag (ter uitvoering van de
motie-Van Sleen), tot zuivering van
kunstenaars en de begroting van het
landbouw-egalisatiefonds.
Een week geleden vertrok het 800 ton
metende Griekse schip Ioannis van Huil
naar Kiel met een lading cokes. Het
schip zou Zondag Kiel binnenlopen, maar
na het vertrek heeft men er niets meer
van vernomen. De eigenaar is per lucht
taxi een onderzoekingstocht begonnen.
Het schip heeft een bemanning van
twaalf man. Voor zover bekend, zijn na
de storm geen wrakstukken langs de
Nederlandse kust aangespoeld, zodat men
nog hoop koestert, dat het schip niet in
de storm is vergaan.
Een oud gezegde luidt, dat van de
ene helft van ons voedsel we zelve le
ven, en van de andere helft de dokter.
Dat zal wei wat overdreven zijn, maar
de voorbije tijd van schaarste heeft ons
toch wel geleerd, dat de meeste mensen
zich beter voelen als ze het, wat betreft
voedsel en drank, een beetje kalm aan
doen. Die tijd van schaarste en honger
heeft ons schijnbaar echter maar weinig
geleerd. Er wordt in Amsterdam weer
20.000 k.g. brood per dag weggegooid, en
alle klachten over duurte ten spijt, ma
ken verkopers van snoep en koekjes
goede zaken. Cafétaria's, snelbuffetten
en wat dies meer zij zijn de hele dag
beklant: de mensen eten en drinken
weer alsof hun ziel en zaligheid ervan
afhangt.
En nu zegt de Katholieke Kerk heel
nuchter: de vastenwet, die ik in de
slechte tijd geheel dispenseerde, wordt
weer gedeeltelijk van kracht; ik wil
(Copyright UHg. De Koepel, Ntfmegen)
7)
Laat ons twee of drie uur aan land
gaan en als we daarna een signaal geven
met de lantaarn, komen we terug."
Toen hoorde ze alleen het geplas van
roeiriemen, totdat al gauw daarna de
kapitein zelf haar een schotel eten
bracht. Iets in zijn eerlijke, rode gezicht
wekte in Elspeth het verlangen om hem
te vertellen wie ze was. Haar instinct
zei haar, dat als hij wist, dat zij met
een jongen was, hij haar onder zijn be
scherming zou nemen. Maar de boot was
gehuurd door de andere twee mannen
en hij was in hun dienst. Zou hij nu in
staat zijn, iets voor haar te doen?
2!ij besloot haar geheim niet te ont
hullen en, na zwijgend te hebben gege
ten, gaf zij alleen te kennen, dat ze
graag even aan dek wilde om wat frisse
luchf te happen. Do kapitein aarzelde,
maar toen hij nadenkend met de hand
over zijn kin streek, had Elspeth zoveel
moeite om met haar gebonden handen
het poesje op te beuren, dat hij mede
lijden met haar kreeg.
„Ga maar even!" Met een kort, maar
vriendelijk gebaar liet hij de gevangene
voor zich uitgaan.
Aan dek zag hij, dat het slanke fi
guurtje neerviel op een hoop touw en
met lange teugen de 'zeelucht inademde.
Toen ging hij, in gedachten, van haar
weg.
Alleen gelaten, tuurde Elspeth tever
geefs rond om iets te zien. De nacht was
fluweelzacht en ze kon niets ontdekken
dan enkele vage schaduwen links van
haar, wat wel vissersboten konden zijn,
en aan de landzijde, in de verte, enkele
lichtjes.
Och, als ze maar de kans kreeg om
naar het strand te zwemmen! Ongeluk
kig had ze ondanks veel gezwoeg, niet
meer kunnen bereiken dan dat de tou
wen om haar polsen wat losser waren
komen te zitten. Wel kon ze nu haar
handen wat meer bewegen. En al had
ze in het meer van Kentmoor wel en
kele meters gezwommen zonder haar
armen te gebruiken, dit was toch wel
heel iets anders. Ze wist niet hoever het
was naar het strand.
Ze had zo een poosje gezeten, toen
Elspeth plotseling over het donkere wa
ter een lantaarn zag, waarmee kennelijk
signalen werden gegeven. Ook de kapi
tein zag het, want ze hoorde een kort
bevel en maakte daaruit op, dat haar
ontvoerders klaar waren om terug te
keren. Dat bezorgde haar een bijna pa
nische schrik. Hoe dan ook, ze móést
ontsnappen, voordat zij er weer waren.
Teen ze over de rand van het schip
keek, scheen het alsof haar hart ophield
met kloppen. Daar, rustig dobberend
naast de Gele Kat, lag een klein roei
bootje. Opeens flitste er een idee door
haar hoofd. Een plan kwam in haar op!
Er was geen tijd te verliezen. Ze zag
de kapitein dichterbij komen met de
rhan, die met het bootje naar de kust
zou worden gezonden; ook zag ze in de
verte de zwaaiende lantaarn. Het vol
gende ogenblik had ze het katje even.
bij wijze van afscheidsgroet, tegen zich
aangedrukt en het daarna naast zich
neergezet. Toen schoot ze met haar ge
bonden armen de beduimelde hoed van
haar hoofd en sprong over de rand van
het schip.
Een zware plons in het water, een gfe-
smoorde kreet van de kapitein, iets als
een hoed die jn het donker op het water
dreef eneen geel katje, dat onge
merkt speels in het bootje sprong.
De kapitein vloekte en de dekknecht
maakte zich klaar om in het water te
springen, wanneer de jongen weer boven
zou komen. Verder hoorde of zag men
nietsEr gebeurde ook niets meer.
Het donkere water bleef effen; blijkbaar
had het Elspeth met één plons in zich
opgenomen.
Aan boord van de Gele Kat tuurde de
kapitein ongelovig en onthutst naar be
neden. Toen de signalen aan het strand
zich met steeds groter ongeduld herhaal
den, gaf hij tierend zijn knecht opdracht
om snel af te varen. De jongen, die ïn
het water gevallen was, zou wel ver
dronken zijn.... Daar was niets aan te
doen.
HOOFDSTUK III
EEN MAND UtEN.
Zelfs nog voor de kapitein had bevolen
om in het bootje te gaan, was Elspeth
langzaam boven komen drijven dicht bij
de achtersteven van de Gele Kat. Terwijl
het roeibootje zich verwijderde van de
stuurboordzijde van de grotere boot,
zwom zij langs de bakboordzijde. Haar
plan was zeer eenvoudig. Zodra ze de
boeg gepasseerd zou zijn, hoopte ze zich
te kunnen vastklampen aan het achter
eind van het sloepje, dat laag op het
water lag, om zich zodoende door de
knecht van de kapitein naar het strand
te laten slepen. Daar de kapitein in die
richting niet naar haar zoeken zou, be
stond schijnbaar alleen nog het gevaar,
dat de man in de sloep haar zou op
merken.
Toch dreigde er nog iets anders, waar
op Elspeth niet had gerekend, n.l. de
snelheid, waarmee een klein bootje zich
kan verplaatsen, wanneer het door één
persoon is bemand. Terwijl zij om de
boeg van de Gele Kat zwom, schoot het
sloepje aan de andere zijde opeens uit.
Haar handen trachtten nog de achter
steven te grijpen, maar dat lukte niet
en als een zwarte geestverschijning voer
hét bootje weg.
In wanhoop keek Elspeth het enkele
ogenblikken na, alvorens de gedachte,
wat een mislukking van haar plan voor
haar zou betekenen, haar er toe bracht
een uiterste poging te doen. Na diep te
hebben ademgehaald, dook ze en zwom
daarna uit alle macht. Ze kwam weer
boven water dicht bij het sloepje, de
ene hand vooruitstekend om zich onmid
dellijk te kunnen vastgrijpen. Opeens
merkte ze, dat het bootje een schomme
lende beweging kreeg. De roeier had
blijkbaar even gestopt om van richting
te veranderenDat was haar ge
lukToen hij opnieuw verder roeide,
trok hij, zonder het te weten, Elspeth
met zich mee.
Rondom haar was het zwarte water,
mysterieus-donker, de effen oppervlakte
alleen verbroken door het regelmatig
neervallen van de riemen. Was de grote
stilte geen gevaar voor haar? Zou de
schipper zich niet afvragen, waarom de
boot zo moeilijk trok? En zou hij dan
niet haar handen opmerken, haar witte
handen? En wat zou hij dan doen?
Terwijl elke seconde Elspeth een uur
toescheen, bracht iedere slag met de rie
men haar dichter bij de kust, totdat zij
met haar voet opeens de grond voelde.
Voorzichtig liet ze de sloep los.
Direct daarop hoorde ze een verwon
derde uitroep van de roeier, dat hij snel-
sneller opschoot!
Elspeth bleef onder water tot over
haar kin. Dat was nodig, want toen ook
de boot tegen de grond was gestoten,
hoorde ze flauw de verwarde stemmen
van de mannen, die weer aan boord wil
den gaan. Een klagend geluid drong tot
haar door, een half ingehouden vloek
er viel iets met een plons op het* water
neer, alsof een van de mannen ongedul
dig een vis in zee had teruggeworpen.
(Wordt vervolgd)
weer, dat mijn kinderen als voorberei
ding op het Paasfeest de soberheid gaan
betrachten. En natuurlijk zijn er heel
wat kinderen der Moederkerk, die zich
daar niets van aantrekken, of die mop
perende net zoveel wijziging in hun
levenswijze brengen, dat aan de letter
van die vastenwet wordt voldaan Heel
vaak wijzen ze dan op het feit, dat het
met onze voedselvoorziening nog niet
„normaal" is: ze wijzen op de dingen,
die nog schaars of erg duur zijn, en
vergeten wat er allemaal weer wèl op
onze dis verschijnt.
Nu is, eigenlijk gezegd, die gehoor
zaamheid aan de vastenwet iets, dat in
deze rubriek niets te maken heeft. We
hebben het hier immers over de gezond
heid naar lichaam en geest: niet over
het zieleheil. Maar de vastenwet heeft
toch ook wel kanten, die voor de ge
zondheid van belang zijn. Ik kom na
tuurlijk niet aandragen met het oude
praatje, dat vooral in het voorjaar de
dikbloedigheid of hoe men het noemen
wil verbeterd wordt door soberheid.
Dat zijn zo van die dooddoeners waar,
meen ik, niemand meer in gelooft. Maar
wat wel van belang is voor ons licha
melijk welbevinden, is de les, de trai
ning, die de vasten betekent.
We zijn gewend, tenminste de meeste
mensen, met betrekking tot het
eten, flink van katoen te geven, zoals
dat heet, en, zoals ik reeds zeide, tus
sentijds nogal wat te snoepen: een koek
je hier, een bonbon daar, soms een cro
quette erf een paar bitterballen, een
hompje kaas of wat dan ook. Nu geloof
ik niet, dat het in de meeste gevallen
erg veel kwaad kan. maar gezond is dat
zeker niet. Een Italiaanse herbergier,
ergens hoog in de bergen, zei me eens,
dat de mens bederft door eten zonder
honger, drinken zonder dorst en
kussen zonder liefde, en ik geloof dat de
man daar schoon gelijk in had. Het is
veel en veel gezonder om ons eten te
beperken tot de maaltijden, en dan niet
veel meer te nuttigen dan nodig is om
onze honger te stillen. Iemand, die nooit
honger heeft, overlaadt zijn maag ge
regeld en zal het moeten bezuren.
Welnu, de vastentijd is een ongezochte
gelegenheid om weer eens onze voe
dingsgewoonten te brengen op een ge
zonde basis: niet meer maaltijden dan
strikt noodzakelijk is, niet eten tussen
de maaltijden, ook geen kleinigheden,
ons op dit gebie - niet vertroetelen.
Laten we, als het dan niet gebeurt uit
godsdienstige overwegingen, de vasten
wet onderhouden uit overwegingen van
lichamelijk welzijn. Sp'ijt zullen we er
niet van hebben!
