CANADA WENST TOT ACC00RD INZAKE
RONDE-TAFELCONFERENTIE TE KOMEN
Regering ontkent wreedheden
in Indonesië
BAO DAI KEERT TERUG
bureaux van redactie en administratie
„Geen resultaat te bereiken
zonder geduld en soepelheid"
Verliezen in indië
Sterke Joodse strijdmacht tegenover
Britse troepen in Akaba
Acht landen accoord over
Atlantisch Pact
Tot hoofd en hart
Wereldtoneel
Zitting tot Maandag
verdaagd
Beschuldigingen inzake doodschieten
gevangenen ongegrond
Zes Chinese priesters
in Moekden vermoord
Het weer
"««mm, v
NATIONALE RESERVE O.M. BELAST MET
TERRITORIALE LUCHTVERDEDIGING
Vrijdag a.s. publicatie
Radar fundament der
luchtverdediging
Kath. Jeugd protesteert
Leiders B.F.O. bij Beel
DR. DREES ONTVANGT
LEOPOLDSORDE
Spaarzaamheid
ZATERDAG 12 MAART 1949
72ste JAARGANG No. 2440S
Indonesië in Veiligheidsraad
mm m«x,. l
WÊÊÊÊÊÈËÊM
Generaal Giraud
overleden
Toetredingsmogelijkheden verruimd
Tegen Butlin-kamp in
Zandvoort
De diefstal van
textielcoupures
Kistje met f 11.500 gevonden
HOOGOVENARBEIDERS TREDEN
UIT E.V.C.
SMEDESTRAAT 5 HAARLEM
ïelefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postgiro 143480
Bijkantoor Beverwijk: Stumphiusstraat 45
Directeur: 3. 3. W. Boerrigter.
Hoofdredacteur: Drs. H. W. M. van Run.
Wnd. hoofdredacteur: W. Se verin.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter-
hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte.
De administratie behoudt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRI3S 35 cents per week,
f 1.52 per maand, f 4.55 per kwartaal.
In de Vrijdagavond gehouden zitting van de Veiligheidsraad heeft de Cana
dese afgevaardigde, generaal Mc. Naugthon, er bij de Raad op aangedrongen
de U.N.C.I. instructie te geven, te trachten tot een Nederlands-republikeinse
overeenkomst te geraken over tijd en voorwaarden voor de Ronde-Tafel
conferentie. China steunde dit voorstel.
De Raad verdaagde hierna de zitting zonder een beslissing te nemen. Maandag
Wordt de behandeling van de Indonesische kwestie voortgezet.
wel bijna onmiddellijk. Spr. concludeer
de tenslotte, dat de enige essentiële
vraag thans is: Hoe komen wij tot het
instellen van een hechte federatie,
waarin alle Indonesische volken hun
plaats kunnen innemen?
De Canedese afgevaardigde, McNaugh-
ton, noemde het Nederlandse voorstel tot
het houden van een Ronde-Tafel confe
rentie een voorstel dat de Raad welkom
diende te heten op voorwaarde, dat alle
partijen ermede zouden instemmen. Het
doel van deze conferentie is door de re
publiek geaccepteerd. Het is te betreuren
dat nog geen overeenkomst is bereikt over
de wijzen waarop dit Nederlandse voorstel
zal worden uitgevoerd. De Raad zal daar
om alles in het werk moeten stellen om
deze directe onderhandelingen te stimu
leren en de hinderpalen uit de weg te
ruimen welke thans nog bestaan voor
deelnemen van de republiek. Uit de ver
klaringen van dr. Van Royen en de heer
Palar zou spr. moeten concluderen, dat
er nog steeds een mogelijkheid bestaat, dat
de partijen een overeenkomst bereiken.
Het zou daarom wenselijk zijn de
diensten van de UNCI te verzoeken in
overeenstemming met de status van de
Commissie volgens de resolutie van de
Raad van 28 Januari j.l. Zij zou behulp
zaam moeten zijn bij het bereiken van een
overeenstemming tussen partijen betreffen
de het tijdstip waarop èn de omstandig
heden waaronder de voorgestelde confe
rentie in Den Haag zou kunnen worden
gehouden. Deze voorbereidende discussies
onder de auspiciën van de Commissie die
nen vanzelfsprekend te geschieden zonder
te prejudiciëren op de resolutie van de
Raad en op de rechten, eisen en stand
punten van partijen. Om deze gedachten
te verwezenlijken zou spr. een nieuwe re
solutie in deze geest in overweging wil
len geven. Het zou dienstig zijn indien
de voorzitter van de Raad in deze geest
de Commissie zou instrueren en deze zou
uitnodigen overeenkomstige stappen te
ondernemen, aldus McNaughton.
De Australische afgevaardigde, Hood,
drong er bij de Nederlanders op aan het
vraagstuk op een geheel nieuwe wijze te
benaderen voor het te laat zal zijn.
Na een korte verklaring van de Chine
se afgevaardigde, Tsjiang, die eveneens
aandrong op een ondersteuning door de
Raad van het Nederlandse voorstel tot het
houden van een Ronde-Tafelconferentie
onder voorwaarde dat een deelnemen van
alle partijen verzekerd was, werd de zit
ting verdaagd tot Maandag.
De voorzitter, Alvarez, deelde na ope
ning der zitting mede, dat Pakistan het
Verzoek had ingediend als belangheb
bend land te worden toegelaten tot de
beraadslagingen. Het verzoek werd in
gewilligd.
Eerste spreker was Sir Benegal Ra-
hiau Rau van India, die zeide, dat de
Nederlanders hun oprechtheid inzake
hun nieuwe aanbod moesten, bewijzen
boor samen te werken met de Veilig
heidsraad en tenminste het eerste es
sentiële preliminaire punt uit te voe
ten. Hij verklaarde, dat indien de Brit-
Se en Indische strijdkrachten onder
Britse controle de verantwoordelijkheid
Voor het bestuur over Indonesië niet
hadden overgenomen na de Japanse be
zetting, de Nederlanders niet in staat
Zouden zijn geweest de Indonesische
eilanden te bezetten. „Dit is waard ver
hield te worden nu de Nederlandse re
gering gedurende deze gehele discussie
sterk vasthoudt aan haar standpunt, dat
het hier een zuivere inwendige aangele
genheid geldt."
De tweede spreker, Nisot (België),
vergeleek de houding van de raad
in de Indonesische kwestie met zijn
houding in de kwesties betreffende
Palestina en Kasjmir. In het geval
van Palestina werd het uiteindelijk
succes verkregen door het geduld
en de volharding van de bemidde
laar ondanks de weigering van Is
raël de resolutie van de Raad uit
te voeren of de waarnemers van de
V.N. toe te laten. Een wapenstil
stand werd verkregen zonder 'dat
Israël zijn troepen terugtrok uit
sommige gebieden. Dit is niet be
doeld als een kritiek, maar als een
duidelijk bewijs, dat geen resultaat
is te bereiken zonder geduld en
soepelheid.
De Nederlanders hebben thans zelf
hun bereidheid getoond de Indonesische
Volken onafhankelijkheid te verlenen en
Ir# verband met de in de pers ver
schenen mededelingen over vermeende
wreedheden, welke door de militairen
m Indonesië zouden zijn bedreven,
wordt van officiële zijde het volgende
medegedeeld
Reeds dadelijk na het voor het eerst ver-
Schijnen van voorbedoelde berichten in de
hers in Januari 1949 heeft de toenmalige
minister van Overzeese Gebiedsdelen aan
Öe Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon
in Indonesië telegrafisch verzocht terzake
onverwijld een objectief, grondig en ge-
Streng onderzoek te doen instellen. Nadien
de pers verschenen berichten met be
schuldigingen zijn ^steeds met de meeste
sPoed voor nader onderzoek en bericht
haar de regering van Indonesië doorgezon
den.
Sedertdien van de regering van Indonesië
Ontvangen telegrammen melden echterdat
Voorzover over feitelijke gegevens kan xvor-
den beschikt, een terzake ingesteld nauw
gezet onderzoek in Indonesië tot dusver
Oeen feiten aan het licht heeft gebracht,
icelke de geïncrimineerde ernstige mishan
delingen bij verhoren noch andere feiten
bevestigen. Op de verhoren door de inlich
tingen- en veiligheidsdiensten wordt zéér
strenge controle uitgeoefend door de hoof
den van deze diensten, zodat stelselmatige
1Mishandeling uitgesloten moet worden ge
acht. Voorts blijken de beschuldigingen in
take het doodschieten van gevangenen in
dc onderzochte gevallen ongegrond te zijn
gevallen dat militaire noodzaak er toe
dwong een kampong te slechten, is zulks
Steeds geschied in overleg met het betrok
ken Indonesische binnenlandse bestuur en
ha evacuatie van de bevolking.
Het is gebleken, dat de Legercomman
dant in Indonesië, in samenwerking met de
procureur-generaal bij het Hooggerechtshof,
m vorenbedoelde onderzoeken de meest
Mogelijke medewerking verleent en dili-
jïentie betoont. Alle daders van voorge
brachte feiten inzake gepleegde wandaden
^'orden en zijn steeds met gestrengheid in
Strafrechtelijke zin vervolgd.
t>e Legedcommandant heeft trouwens reeds
vsn de aanvang van, het omreden der troe
len in Indonesië af, in verscheidene dag
orders en aanschrijvingen, door voordrach
ten en door artikelen in de soldatenbladen
bij de troepen met ernst het besef inge
scherpt, dat zij bij hun optreden tegenover
-Het instituut van Chinese cultuur te
Washington zegt betrouwbare inlichtin
gen uit China ontvangen te hebben,
Volgens welke zes Chinese priesters «n
•jloekden gemarteld en gedood werden
®°or de Chinese communisten, die in
J^ctober de stad bezetten. Volgens
U'-ze berichten beyonden zich 35 Chinese
Priesters en een zelfde aantal Franse
^Missionarissen in Moekden, toen de stad
.Toverd werd. Verklaard wordt, dat
'edert het eind van - oorlog met Japan
an meer dan honderd priesters bekend
dat zij in China door de Chinese com
munisten gedood werden.
v. Vijftig Amerikaanse senatoren hebben
g.°nderdag de politiek van afwachten,
de Verenigde Staten met betrekking
mt China volgen, van de hand gewezen
opgewekt tot spoedige behandeling
v5.h een wetsontwerp, dat de Chinese
utionalistische regering nieuwe militaire
J civiele hulp tot een waarde van
"00 miiioen doll»: wil geven.
leven en eigendom van de Indonesische be
volking de grootst mogelijke zorg in acht
hebben te nemen en zich in het bijzonder
hebben te onthouden van enige vorm van
mishandeling.
Tenslotte zij nog gereleveerd, dat op 2
Maart de minister-president in de Eerste
Kamer der Staten-Generaal heeft mede
gedeeld dat aan de Hoge Vertegenwoordiger
van de Kroon in Indonesië telegrafisch is
verzocht een onderzoek te doen instellen
naar de geuite beschuldigingen. Uit het
sindsdien ontvangen antwoord van de
H.V.K. is gebleken, dat de Legercomman
dant met instemming van de H.V.K. reeds
vóór ontvangst van dit telegram aan de
procureur-generaal bij het Hooggerechtshof
te Batavia had verzocht bedoeld onderzoek
te doen instellen.
Echter kan niet worden verheeld, dat
de anonimiteit en de vaagheid van de pu
blicaties, zonder vermelding van troepen
onderdeel, plaats en datum m.b.t. de geïn
crimineerde handelingen, zogenaamd doch
'volstrekt ten onrechte om represailles op
de rapporteurs te voorkomen, een snel en
doeltreffend onderzoek uitermate bemoei
lijken, temeer daar de vermeende wanda
den veelal slechts worden aangeduid in een
gebied, groter dan bijv. Frankrijk of enig
ander land in Europa.
De regering maakt tot haar leedwezen
bekend, dat de volgende verliezen in
Indonesië zijn gerapporteerd:
Kon. Landmacht: overleden t.g.v. oor
logsverwonding op 18 Februari 1943:
Marechaussee 2e kl. M. S. M. van der
Linden, legernr. 280412246, afkomstig uit
Hagenstein (Z.-H.); gesneuveld 19 Fe
bruari 1949: Sold. Ie kl. R. H. van Daal,
legernr. 270923098, afkomstig uit Amster-
dam-Z.; Sold. J. W. Hofstede, legernr.
250408100, afkomstig uit Wijhe; Sold. Ie
kl. N. Kok, legernr. 261206036, afkomstig
uit Bovenkarspel; Sold. Ie kl. J. A. de
Kuijer. legernr. 270124075, afkomstig uit
IJsselstein; gesneuveld 25 Februari 1949:
Serg. G. W. Jansen, legernr. 260824196,
afkomstig uit Zutphen; gesneuveld 27
Februari 1949; 2e It. A. W. H. van Bir-
gelen, legernr. 250104070, afkomstig uit
Echt (L.); Serg. A. W. Bremmers, leger
nr. 200118015, afkomstig uit Beverwijk;
Sold. W. Paalvast, legernr. 271109212, af
komstig uit Amersfoort; gesneuveld 28
Februari 1949: Sold. Ie kl. J. J. C. Döb-
ken, legernr. 251002143, afkomstig uit
Dordrecht.
Kon. Ned.-Indonesisch Leger: gesneu
veld 21 Februari 1949: Soend. sold. 2e
kl. inf. Karsidi, stbnr. K 54713805, af
komstig uit Indonesië; Amb. sold. 2e
kl. inf. T. Laoe, stbnr. K 6468559, af
komstig uit Indonesië; Amb. korp. inf.
B. Mahulette, stbnr. K 6468562, afkom
stig uit Indonesië; Amb. serg.-maj. instr.
J. Maspaitellar, stbnr. 7753, afkomstig
uit Indonesië; Amb. sold. Ie kl. inf. S.
Molle, stbnr. K 6468572, afkomstig uit
Indonesië; gesneuveld 24 Februari 1949:
Soend. sold. 2e kl. genie Dana. stbnr.
K 124720187, afkomstig uit Indonesië;
gesneuveld 25 Februari 1949; Jav. sold.
Ie kl. Sqnardja, stbnr. 16712, afkomstig
uit Indonesië; gesneuveld 26 Februari
1949: Jav. sold. 2e kl. Sohoeri, stbnr. N
10431, afkomstig uit Indonesië.
Verwachting tot Zaterdagavond:
Vannacht weinig wind. hier en
daar vorming van nevel of mist en
op vele plaatsen nachtvorst. Over
wegend droog weer en in de middag
ongeveer dezelfde temperatuur als
vandaag. Zwakke tot matige naar
Zuidelijke richtingen draaiende wind.
Zon: 7.03—18.38. Maan: 15.16—6.45.
De damesbeurs in het RAl-gebouw te Amsterdam is weer geopend. Voor een
geselschap in klederdracht verrichtte mevr. LotgeringHillebrand de opening.
Welingelichte Britse kringen te Cairo deelden gisteravond mede, dat Israël
1600 door tanks gesteunde soldaten heeft samengetrokken in het Zuidoostelijke
deel van de Negeb en dat de Britse strijdkrachten elke poging tot verovering
van de Transjordaanse havenstad Akaba aan de Rode Zee zullen beletten.
De Israëlische voorposten zonden zich volgens deze bronnen bevinden op
minder dan anderhalve mijl van de buitenste Britse linies te Akaba. Een der
twee Israëlische colonnes zou reeds de golf van Akaba hebben bereikt bij
Rashrash en thans zich consolideren in stellingen op het strand, vlak tegen
over die van de Britse troepen in Akaba.
De bemiddelaar der V. N. dr. Bun-
che heeft een onderzoek doen instel
len naar de toestand bij Akaba.
Minister* van staat Hector Mcneil
vertelde het Lagerhuis gisteren dat de
Transjordaanse regering hem had me
degedeeld, dat een „aanzienlijke strijd-
Kü
Louis A. Johnson, de nieuw benoemde
minister van defensie in Amerika, be
treedt zijn departement voor de eerste
maal.
Generaal Henri Giraud, tot April 1944
opperbevelhebber van alle Vrije Franse
strijdkrachten, is gisteren op 70-jarige
leeftijd, na een kortstondig ziekbed,
overleden in het militaire hospitaal
Montmuzard te Dijon.
Generaal Giraud stierf gisteravond om
kwart vóór elf. Hij werd van de sacra
menten der stervenden voorzien.
Giraud commandeerde de Franse le
gers tijdens de veldtocht in Tunis. De
snelle successen daar van de Vrije Fran
sen hebben toen in hoge mate bijgedra
gen tot het doorstoten van de Anglo-
Amerikaanse legers.
Sedert 1942 werkte Giraud nauw sa
men met gen. De Gaulle en nam met
hem deel aan de conferentie van Casa
blanca in 1943. Na de in Mei 1943 tot
stand gekomen fusie tussen de Londense
Vrije Franse beweging van De Gaulle
en de aanhangers van Giraud werden
beide generaals president van het comité
voor de nationale bevrijding van Frank
rijk. In November van dat zelfde jaar
trok hij zich uit het comité terug. Zijn
titel van opperbevelhebber van alle
Vrije Franse Strijdkrachten behield hij
echter tot April 1944.
reeds als dienstplichtigen zijn of zullen
worden ingedeeld bij de Kon. Marine.
Aan degenen, behorende tot de lichtingen
'41 t.m. '44 die studeren aan een Universi
teit of Hogeschool, dan wel afgestudeerd
zijn, aan een dezer inrichtingen van hoger
onderwijs, zal bij aanmelding tot vrijwil
liger bij de Nationale Reserve nadrukkelijk
worden medegedeeld, dat de reeds voor
deze categorie gestelde regelen ten aanzien
van het vervullen van verplichte werke
lijke dienst, onverminderd van kracht blij
ven. (Het in dit punt gestelde geldt behal
ve voor de Nationale Reserve ook voor de
Reserve-Grensbewaking.
d. Alle overige buitengewone dienst
plichtigen van de Landmacht, behoudens
artsen en tandartsen.
e. Alle niet-dienstplichtigen.
Bij de werving van de vrijwilligers dient
duidelijk onder de aandacht te worden ge
bracht, dat aan het personeel hierboven be
doeld onder a. t.m. e. geen andere mobili
satie-bestemming zal worden gegeven dan
bij de Nationale Reserve, voor zover zij
althans daarbij een vrijwillige verbintenis
hebben gesloten. Zulks impliceert mitsdien,
dat, indien alsnog dienstplichtigen van de
lichtingen 1941 t.m. 1944 worden opgeroe
pen voor het vervullen van verplichte wer
kelijke dienst, zij, die zich vrijwillig bij de
Nationale Reserve of Reserve Grensbewa
king hebben verbonden, voor zover zij niet
behoren tot de uitzonderingen hierboven
onder c. en d. genoemd, hiervan zullen
zijn vrijgesteld.
Wat de gewezen oorlogsvrijwilligers be
treft hierboven genoemd kan worden
opgemerkt, dat dezen reeds zijn geoefend.
Velen van hen sloten bij demobilisatie een
tijdelijk verband voor vrijwillige dienst in
bijzondere omstandigheden, waardoor hun
mobilisatie-bestemming geregeld is. De or
ganisatie der transporten wordt nader onder
het oog gezien.
In het kader der reserve-dienstenwelke
werden opgericht tot handhaving van orde
en rust tegenover elke bedreiging, werd de
taak van de Nationale Reserve reeds aan
geduid, doch de dienst van dit wapen nog
niet nauwkeurig vastgesteld. Thans is de
regeling van deze dienst in de praktijk ge
deeltelijk bepaald en zijn door aanvullende
voorschriften de toetredingsmogelijkheden
tot dit wapen verruimd. De mededelingen
welke hieromtrent reeds zijn gedaan, mis
ten echter de noodzakelijke duidelijkheid
of bleven onvolledig. Een van de taken,
waartoe de Nationale Reserve thans zal
worden bestemd, ligt op het gebied van
de territoriale luchtverdediging.
Voor dit doel worden oefenverbanden
luchtdoelartillerie gevormd, ter verdediging
van militaire objecten en objecten van eco
nomisch belang. Gelijk reeds bij de op
richting der reserve-diensten werd vastge
steld, zullen de vrijwilligers, die in deze
oefenverbanden worden opgenomen, nabij
de plaats van inwoning worden geoefend en
eventueel ook hier voor werkelijke dienst
worden bestemd, hoewel zij ook elders in
het land kunnen worden gebruikt.
Het personeel dat tot een verbintenis bij
de Nationale Reserve kan worden toegela
ten ongeacht de bestemming in deze
dienst wordt gevormd uit:
a. Personeel van de lichting *35 en
cuder met inbegrip van reserve-officieren
en dienstplichtig kader.
b. Personeel van de lichtingen '36 tm. '40
met uitzondering van het dienstplichtig
kader en de reserve-officieren voor zoveel
deze niet tot de luchtdoel-artillerie of tot
het voormalig 3e regiment genie-troepen
(zoeklichten) behoren.
c. Zij, die behoren tot de lichtingen '41
t.m. '44 voor zover zij niet volledig geoefend
zijn, dat wil zeggen met uitsluiting van de
gewezen oor logs vrij williger® en hen, die
De acht over het Noordatlantisch Pact
onderhandelende naties zijn gisteren tot
overeenstemming gekomen ten aanzien
van de tekst van het historische verdrag.
Deze tekst zal Vrijdag worden gepu
bliceerd. Tijdens de beraadslagingen
werd overwogen, het Pact in de eerste
week van April te ondertekenen, waar
schijnlijk in Washington. Na afloop van
de beraadslagingen deelde du BeVjKehe
ambassadeur, Baron Silvercruys, mede,
dat overeenkomst was bereikt en dat
de tekst voor ondertekening gereed was.
Verwacht wordt, dat bij de onderte
kening de ministers van Buitenlandse
Zaken van het merendeel der deelne
mende landen aanwezig zal zijn. Silver
cruys zei, dat de acht landen Dinsdag
opnieuw zullen bijeenkomen. Hij zei te
verwaheten, dat minister Spaak voor de
ondertekening zal overkomen.
De Nederlandse ambassadeur, Van
Kleffens, stemde met zijn Belgische col
lega in en zei te hopen, dat ook minister
Stikker bij de ondertekening aanwezig
zou kunnen zijn.
Op een bijeenkomst van de vereniging
ter beoefening van de Krijgswetenschap
te Den Haag heeft luit.-koL-vlieger van
de Staf Commandant Legerluchtmacht
Nederland, J. H. van Giessen, gesproken
over de luchtverdediging. Allereerst
heeft spr. de stelling ontwikkeld, dat de
luchtverdediging van ons land slechts
een onderdeel kan zijn van de strategi
sche luchtverdediging van West-Europa.
De opbouw der luchtverdediging dient
hand in hand te gaan met die van leger
en marine. Van de actieve middelen is
het radar-waarschuwingssysteem het
fundament, waarop de rest van de
luchtverdediging berust. In de naaste
toekomst (5 a 10 jaar) vormen, aldus lt.-
kol. Van Giessen, jachtvliegtuigen nog
het beste middel tegen vijandelijke
luchtdoelen. Luchtartillerie kan niet
worden gemist; het is niet uitgesloten,
dat de belangrijkheid daarvan zij het
in andere vorm zal toenemen.
Tenslotte behandelde spr. de vliegba-
ses. Deze dienen verdedigd te worden
door behoorlijk uitgeruste troepen, die
o.m. over lichte tanks moeten kunnen
beschikken.
In verband met de plannen tot op
richting van een Butlinkamp te Zand
voort heeft het bestuur van de Katho
lieke Jeugdbeweging het volgende oro-
testtelegram gezonden aan de minister
van Wederopbouw en Volkshuisvesting,
mr. J. in 't Veld en aan de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
prof. dr. F. J. Th. Rutten:
„Bestuur Katholieke Jeugdbeweging,
vertegenwoordigend ruim honderddui
zend Katholieke jongens, leiders en leid
sters, spreekt zijn ernstige teleurstelling
uit over voorlopige goedkeuring plannen
Butlinkamp Zandvoort; acht dit kamp
groot gevaar voor persoonlijkheidsvor
ming; verzoekt volledige steun van ge-
zinsvacantieplan, gezinstarieven voor
spoor- en tramwegen, vacantiespreiding".
De leiders van de delegaties der Bij
eenkomst Federaal Overleg zijn Vrijdag
gedurende geruime tijd door de Hoge
Vertegenwoordiger van de Kroon ont
vangen.
macht" van Israël de Golf van Akaba
had bereikt.
Engeland heeft besloten het Britse
garnizoen in de Transjordaanse haven
plaats Akaba te versterken, zo, ver
neemt Reuter uit gewoonlijk betrouw
bare bron.
Gezaghebbende kringen in Londen
hebben onthuld, dat de V. S. en En
geland te Washington en Londen be
sprekingen op hoog niveau zijn begon
nen over de jongste Palestijnse crisis.
Israël en Transjordanië hebben gis
teren een overeenkomst getekend over
een staken van het vuren. Deze over
eenkomst zal van kracht blijven, tot
dat er een algemene wapenstilstand
is bereikt. De overeenkomst geldt
niet voor de sector in Midden-Pales-
tina, welke door Transjordaanse en
Iraakse troepen wordt bezet.
Volgens de tekst van de overeenkomst
loopt de demarcatielijn van ten Noord
westen van Jeruzalem tot aan de Golf
van Akaba. Dr. Bunche deed verstaan,
dat hij het bestand uitgestrekt zou wil
len zien tot de door de Iraakse troe
pen bezette driehoek, wanneer dat ge
bied aan Transjoidanië zou worden
overgegeven.
De export-importbank heeft gisteren
een lening van zes miilioen dollar aan
Israël toegestaan. De lening is een on
derdeel van de lening van 100 miilioen
dollar, die enige maanden geleden aan
Israël' is toegezegd.
Minister-president Drees heeft Vrij
dagmiddag uit handen van zijn Belgische
collega, de heer Spaak, het grootlint
van de Leopoldsorde ontvangen.
Morgen zullen enige ministers naar
Londen vliegen. Het zijn de ministers
Spaak, Eyskes, De Gruber (allen Bel
gië), Dupong, Beck (Luxemburg) en de
Nederlandse ministers Stikker, Lief-
tmek en Schokking.
De omvang van de Benelux-delega-
ties naar de consultatieve raad heeft
volgens Reuter, in diplomatieke kringen
te Londen de mening versterkt, dat de
defensie-begrotingen voor de Westerse
Unie zullen worden besproken.
Nader vernemen wij, dat de diefstal
der textielcoupures niet is gepleegd bij
de firma Mol van Bladel in Tilburg,
maar bij de N.V. Industrie- en Handels
onderneming Tilko, aldaar. Tijdens het
onderzoek door de Tilburgse recherche
te Amsterdam ingesteld in samenwer
king met de Amsterdamse economische
recherche, is o.m. een bezoek gebracht
aan de woning van een der verdachten,
Van der W., aan de Elckerlijcstraat te
Amsterdam. Vlak bij de deur trof men
daar een geldkistje aan en een tas, welke
laatste met kruidenierswaren gevuld
was. Bij opening bleek het kistje een
bedrag van niet minder dan f 11.500 te
bevatten, zomede een partijtje tabaks-
kaarten. Tevens trof men er een boekje
in aan. waarin grote bedragen vermeld
stonden, welke verstrekt werden aan
Van der W„ terwijl uit de daarbij ver
melde aantekeningen bleek, dat deze
bedragen, lopende in de duizenden gul
dens, gebruikt werden voor het aanko
pen van diverse distributiebescheiden
als tabakskaarten, textielpunten, vlees
bonnen en dergelijke. Verwacht wordt,
dat deze affaire groter zal' blijken, dan
die van de gestolen textielcoupures.
Een 18-tal leden van de afdeling „Me
taal" der Eenheidsvakcentrale in IJmui-
den, allen werkzaam bij de Hoogovens,
heeft medegedeeld, dat zij uitgetreden
zijn uit deze organisatie, aangezien zij
zich niet meer kunnen verenigen met de
koers, welke het hoofdbestuur dier or
ganisatie thans heeft uitgezet. Onder de
uitgetredenen bevinden zich de voorzit
ter en de secretaris van de arbeiders
vertegenwoordiging der Hooogvens en
lid van het hoofdbestuur van „Metaal"
en de secretaris en penningmeester van
de bedrijfsgroep „Metaal"-Hoogovens.
Onze arbeid zal nooit zonder vreugde
zijn, als wij er steeds aan denken,
dat het graan, dat gezaaid en geoogst
is, in zijn vruchten ons tot levens-
onderhoud strekt.
Het is wel bekend, dat niet alleen
Nederland met grote moeilijkhe
den te kampen heeft in de over
zeese gebiedsdelen in Zuid-Oost-Azië.
Engeland heeft zijn koloniaal Empire
goeddeels moeten liquideren .en de La
buur-regering heeft daarbij, ondanks de
felle oppositie van de conservatieven, de
weg van de minste weerstand gekozen.
India, Pakistan en Birma kregen de on
afhankelijkheid, doch men kan niet aan
de indruk ontkomen, dat Engeland zich
te gemakkelijk van zijn verplichtingen
heeft afgemaakt. Ieder weet, hoe de ver
deling van het Indische keizerrijk in de
republieken India en Pakistan vergezeld
is gegaan van een felle rassen- en gods
dienststrijd, die aan tienduizenden het
leven heeft gekost. Birma, dat zich ge
heel losgemaakt heeft van het Britse
Imperium, staat op het ogenblik aan de
rand van de afgrond. Communistische
opstandelingen, die de regering in han
den willen krijgen, en Karenstammen,
die regionale onafhankelijkheid wensen,
hebben de regeringslegers zodanig in
het nauw gedreven, dat het ernaar uit
ziet, dat Birma binnenkort ofwel een
Russische satellietstaat zal worden, of
wel zich gedwongen zal zien, met
hangende pootjes in Londen te gaan aan
kloppen om weer de opname in de rij
der naties van de Britse Commonwealth
te vragen.
Het is duidelijk, dat Engeland het
odium der wereldopinie op deze wijze
wel zeer gemakkelijk is ontlopen, doch
men vrage niet, tot welke consequenties
de Britse politiek in Azië op de duur
za] leiden.
Anders dan Engeland, hebben Frank
rijk en Nederland in hun bezittingen
niet de weg van de minste weerstand
gekozen. Welke de consequenties voor
Nederland zijn, is maar al te zeer be
kend. doch merkwaardig is, dat Frank
rijk, dat reeds sinds December 1947 in
Indo-China een militaire actie voert, die
van veel grotere omvang is dan de Ne
derlandse actie in Indonesië, tot nu toe
door de wereldopinie practisch onge
moeid gelaten is. De strijd in Indo-China
heeft Frankrijk reeds ruim tienduizend
doden en het dubbele aantal gewonden
gekost. Daarbij is nog niet gerekend het
grote aantal burger-slachtoffers, dat
niet nauwkeurig is vast te stellen, dat
ten offer gevallen is aan de opstande
lingen van de nationalistisch-commu-
nistische léider Ho Chi Minh. De gueril-
lastrijd gaat nog steeds onverminderd
ivoort en op veel grotere schaal dan thans
op Java en Sumatra.
Frans Indo-China bestaat uit vijf de
len: de vroegere kolonie Cochin-China,
en de vroegere protectoraten Tongkin,
Annam, Laos en Cambodja. Na de ver
warde situatie aan het einde van de
oorlog met Japan en nadat keizer Bao
Dai van Annam under druk van de Viet-
Minh, de nationalistische partij van Ho
Chi Minh, afstand had gedaan van de
keizerskroon van Annam, erkende
Frankrijk op 6 Maart 1946 Vietnam,
omvattende de provincies Annam en
Tongkin, als een onafhankelijke republiek
binnen het kader van de Franse Unie.
Doch evenmin als de Indonesische
republiek bereid bleek de gesloten ac-
coorden loyaal uit te voeren, was dit
ook het geval met de Vietnamese natio
nalisten, die steeds hoger eisen stelden
aan de regering in Parijs en o.a. het ge
zag opeisten over gebieden, die niet m
de overeenkomst genoemd waren.
Op 19 December 1947 barstte de bom.
Ir. Hanoi en andere kuststeden gingen
de nationalisten, die voor een groot
deel onder communistische leiding staan.
(Ho Chi Minh kreeg zelf zijn politieke
opleiding in Moskou) plotseling tot een
aanval op de Franse troepen over. Dui
zenden Franse onderdanen vielen als
slachtoffers der opstandelingen, die kans
zagen belangrijke delen van de kust
provincies in handen te krijgen.
Meer dan eens heeft Frankrijk ge
tracht met Ho Chi Minh tot een verge
lijk te komen, doch alle pogingen daar
toe mislukten. Deze week heeft Frank
rijk die mislukking als definitief geac
cepteerd door een accoord te sluiten
met de 36-jarige ex-keizer Bao Dai, die
naar Annam zal terugkeren en een po
ging zal doen om Vietnam binnen de
Franse Unie terug te leiden.
Reeds in het begin van 1948, toen
bleek, dat de onderhandelingen met Ho
Chi Minh slechts zeer moeizaam verlie
pen, hadden de Fransen een beroep ge
daan op de ex-keizer, die toen in de
Britse concessie Hongkong verbleef.
Blijkbaar wilden de Fransen een andere
Vietnamese nationale leider tegenover
Ho Chi Minh plaatsen en nadat reeds in
de zomer van 1948 op een Frans oor
logsschip in de baai van Along een voor
lopige overeenkomst met Bao Dai gete
kend was, is deze week een definitief
accoord tot stand gekomen. Bao Dai zal
nu naar Indo-China terugkeren om te
trachten het volk achter zich te krijgen.
In het accoord met Frankrijk heeft hij
veel meer bereikt, dan de Fransen
oorspronkelijk van plan waren te
geven. Op de eerste plaats zal het nieu
we Vietnam behalve Annam en Tongkin
ook Cochin-China omvatten. De nieuwe
staat zal in de landen van Zuid-Oost-
Azië en bij het Vaticaan eigen diploma
tieke vertegenwoordigers mogen hebben.
Het leger zal onder een gemeenschap
pelijke Vietnamese en Franse generale
staf worden gesteld. Vietnam krijgt het
zelfstandig beheer over financiën, een
eigen administratie en zijn eigen recht
spraak.
Zeker is daarmee een groot deel der
aspiraties van het Vietnamese volk ver
vuld. Thans zal echter moeten blijken,
of Frankrijk op het goede paard gewed
heeft, of Bao Dai inderdaad zo'n grote
aanhang zal kunnen krijgen, dat hij Ho
Chi Minh en zijn communistische op
standelingen kan verdringen. Welke pre
cies de status van Bao Dai zal zijn is
bij de nieuwe overeenkomst niet nader
bepaald, doch het is wel waarschijnlijk,
dat hij zijn hand weer zal uitsteken naar
de keizerskroon.
Merkwaardig is zeker, dat de nieuwe
overeenkomst gesloten is tussen een
ambteloos burger, die de ex-keizer in
feite is, en de Franse staat. Men kan het
accoord dan ook moeilijk zien als een
officieel staatsverdrag, doch veeleer ais
een dubieuze wissel, die de Franse re
gering op een onzekere toekomst wil
trekken. Op de eerste plaats zal nog de
goedkeuring van de Franse nationale
vergadering nodig zijn en men kan er van
op aan, dat de regering het niet gemakke
lijk zal krijgen tegen de socialisten en
(Van een bijzondere medewerker)
Sparen behoort zonder twijfel tot de
belangrijkste volksdeugden. Een
spaarzaam volk bouwt aan zijn
welvaart, werkt aan het algemeen wel
zijn, versterkt de materiële basis, waarop
beter het individueel geluk kan worden
nagestreefd. Het aanleren en beoefenen
van deugden inmiddels gaat niet van
zelf. Het kost moeite, zelfoverwinning
en doorzettingsvermogen. Maar juist
daarom zijn deugdzame mannen, in de
juiste zin van dat mooie woord, zulk een
rijk bezit voor een volk. Misschien wor
den ze juist daarom zo betrekkelijk
weinig gevonden!
Wanneer men van een „volk" kan
zeggen, dat het een spaarzaam volk is,
(meestal koppelt men er dan nog het
woord „nijver" bij), kan doorgaans ook
worden vastgesteld, dat men te doen
heeft met een zedelijk gezond volk. Men
zie er de historie op na: wordt een volk
decadent, dan wordt het ook verkwis
tend. Het gemis van de soberheid, de
eenvoud en de zelfbeheersing wreekt
zich vrij snel.
Wat voor alle deugden geldt, gaat ook
en vaak in zeer bijzondere mate op voor
de spaarzaamheid. Het zou niet voor
het eerst zijn, indien wij, sprekende en
schrijvende over het nut en de nood
zakelijkheid van het sparen, de opmer
king zouden moeten incasseren: wie is
er nu zo irreëel onder de huidige om
standigheden over spaarzaamheid ais
volksdeugd te gaan praten. Sparen is
goed voor mensen, die honderden gul
dens per week te verteren hebben. Maar
een arbeider met zijn veertig, vijftig
guldens per week kan toch geen kwartje
missen om te sparen. Dat degene, die
zulk een opmerking maakt, ten dele
gelijk en ten dele ongelijk heeft, is met
enkele minuten nadenken reeds duide
lijk. Natuurlijk kan zulk een gezin niets
„missen". Maar dat is het hem juist. Er
wordt hem bij het propageren van de
spaargedachte niet gevraagd iets te
missen. Van hem wordt alleen gevraagd
te zorgen. Hij zal toch wel eens een
keer, hoe dan ook, een paar nieuwe
schoenen, een nieuwe jas voor zijn
vrouw, een nieuw stukje huisraad moe
ten kopen. Geen arbeider is practisch
op het ogenblik in staat een uitgave, die
enkele tientjes vordert, inééns van zijn
weekinkomen af te breken. Wil hij dus,
zeg tegen de a.s. winter '49'50, een
nieuwe winterjas hebben, die hem mis
schien ƒ60 zal kosten, dan zal hij in de
komende 6 maanden 10 per maand
moeten reserveren, of hij zal aanstonds
de jas op „gemakkelijke betalingscon
dities" moeten aanschaffen en dus ach
teraf moeten gaan „sparen", ofwel hij zal
het zonder nieuwe jas moeten stellen. Is
het nu niet veel verstandiger, dat hij die
kleine, maar toch met moeite op te bren
gen reserveringen wekelijks naar een
solide spaarbank brengt, dan dat hij het
thuis in een sigarenkistje laat liggen,
met onverbrekelijk het grote risico van
dien: het is toch in huis, laten we het
I maar gebruiken.
Het is waar, men moet zich zelf dwin
gen iets er tijdelijk af te breken. En dan,
ais je het maar niet eerst in de vingers
kreeg, dan zou het misschien nog gaan.
Tenslotte is er die verveiende wekelijk
se of maandelijkse gang naar de spaar
bank, waar de ene keer geen tijd, de
andere keer geen lust toe is. Zo dacht
een vriend van ons er ook over en hij
zei het tegen zijn baas: als U nou eens
iedere week twee gulden van mijn loon
afhield en voor mij op een spaarbank
boekje van de Centrale Volksbank, in
stelling van de K.A.B., zette, dan zou
ik over een jaar ruim honderd gulden
bezitten en ik geloof, dat we het thuis
toch zouden redden. Top, zei de baas,
als je dat doet, dan leg ik er iedere week
één gulden bij. Het ging en het ging
prachtig, zó prachtig zelfs, dat van het
dertig man tellende personeel van die
onderneming er niet minder dan 18 aan
deze spaaractie gingen deelnemen. En
elke week plaatste de baas boven elke
gespaarde gulden twee kwartjes. Totdat,
ja, toen kwamen de moeilijkheden. Hoge
pieten vonden uit, dat de baas een ver
kapte loonsverhoging had toegekend en
dies werd het hem verboden.
En andere pieten, uit het kamp der
georganiseerden, waren van oordeel, dat
hier sprake was van aantasting der
persoonlijke vrijheid van de arbeiders
en het leggen van een veel te straffe
band tussen arbeider en onderneming.
Toen we deze twee dingen hoorden,
hebben we even met de mond open ge
staan en konden werkelijk geen woor
den vinden om te zeggen wat we dach
ten. We hebben wat gestotterd over
maniakkerij en doorgewinterde ambte
lijke kolder, maar begrepen inmiddels
wel, dat we er met wat gefoeter niet
waren. We *i ebben er tóen zwaarder
geschut bij gehaald en beriepen ons op
Quadragesimo Anno en de daarop ge
leverde commentaren van Von Nell
Bruening en Cass. Hentzen. „Vermogens
vorming noemt de Paus voorwaarde tot
opheffing van de proletariërs-toestand."
Mis, we waren en bleven „sociologisch
aan het ketteren". Toen grepen we naar
het urgentieprogram van de K.A.B. en
lazen voor: „Voor de geleidelijke ver
werving van persoonlijk eigendom door
allen, worde, als aanvulling op het loon-
contract, deelneming in de winst door de
arbeiders verplichtend ingevoerd."
En kan nu dit vr ij willig deel
nemen aan een ondememingsspaaractie,
zo vroegen wij, niet als een middel tot
de beide doelstellingen bezitsvorming
en deling in de winst worden gezien
en aangewend?
We waren en we bleven ketters.
En nu zouden we onze lezers eens wil
len vragen: meent U ook, dat onder géén
voorwaarde het bedrijf of de onderne
ming zich mag inlaten met de bevorde
ring van de spaarzaamheid en deze dus
niet mag aanmoedigen door, wanneer
een arbeider periodiek een gedeelte van
zijn loon wil laten staan (nogmaals
zonder dwang, hoe gering ook), daar
een bijslag op te verlenen?
Met het hier geschrevene is deze zaak
lang niet rondgepraat, maar alvorens
verder te gaan zij we benieuwd, of en
hoe hierop door belanghebbenden (en
bij sparen is heel het volk belangheb
bend) zal worden gereageerd.
communisten, die tot nu toe steeds zijn
blijven aandringen op nieuwe onder
handelingen met Ho Chi Minh. De
laatsten zullen dit ongetwijfeld blijven
doen.
Mocht echter alles verlopen, zoals de
Franse regering het zich voorstelt, dan
zal Indo-China in de toekomst uit drie
afzonderlijke staten komen te bestaan:
de onafhankelijke republiek (keizerrijk?)
Vietnam, die in de Franse Unie verte
genwoordigd zal zijn in de protectoraten
Laos en Cambodja, die voorlopig onder
Frans bestuur zullen blijven. De prac-
tijk zal moeten bewijzen in hoever deze
Franse wens in vervulling zal gaan.
ItHIlIHniHIIHIMHIIMHHIIIiniiniliniMIMHMMIIIIHIIIIIIIIIW
Er was zoveel nieuws voor de groter
mensen, dat de „Kinderkrant"' vandaag
niet kon verschijnen. Volgende week
komt er een extra'.
RED. KINDERKRANT
