Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 21 maart 1949 | pagina 3

Eric de Noorman en de valse koning"

VLIEGDENNEN VLIEGEN ER UIT

DE WERELD ROND

Huizenactie van Pater Wesseling een
volledig succes

De verdediging der
Moerdijkbruggen

U

Onder deskundige leiding
viert vernielzucht hoogtij

Gooise jongelui rukken

duizenden vliegdennen uit

NOG EEN DUIVELSKORREL TJE?

O

DE WITTE
TULP

{Boeken vensterj

MAANDAG 21 MAART 1949

PAGINA 3

Samenwerking met Henri de Greeve

Twintig paren per
week geholpen

Een nieuwe radiopriester

üSj i£

„Behoud natuur

monumenten

Duits kunstbezit in Rusland

Mattheus-Passie bij K.R.O.

Prof. L. Fouché overleden

BOERENZOONS VOOR
EEN HALF JAAR NAAR
AMERIKA

Fles butagas gesprongen

Stoffelijk overschot
aangespoeld

-r sv

„Schapen-sprookje"

mam

Actie Apostolaat ter Zee

In Amerika sterven duizend
mensen per jaar aan misbruik
van slaappillen

W apens tilstand
Israël-Libanon

Woensdag ondertekening

door HELEN CIRVAN

(Van een onzer speciale verslaggevers)

Wat zelfs de meest verwoede voorstanders niet hadden durven dromen, wordt
nu langzamerhand werkelijkheid: het plan-Wesseling slaagt volledig
Reeds meer dan 500 jonge paren, die schijnbaar door niemand geholpen
konden worden, hebben door dit initiatief woonruimte toegewezen gekregen
en iedere week opnieuw wordt hun aantal met 15 a 20 andere uitgebreid.
Voor deze actie is in Haarlem, Gasthuissingel 24, een landelijk secretariaat
geopend en avond aan avond zwoegen daar tien tot twintig jongelui onafge
broken aan dit monsterwerk van naastenliefde. Om 4000 paren gaat het hun.
Die 4000, die onmiddellijk op de eerste oproepen van de jonge radio-priester
gereageerd hebben en voor wie nu overal in het land, tot in de kleinste plaats
jes, niet-belanghebl>ende jongeren eveneens dag aan dag in de weer zijn.

O zeker, de moeilijkheden die zij daar
bij ontmoeten, zijn legio, maar het idee,
dat het jong Nederland zou zijn dat de
door overheid en samenleving vergeten
verloofden ging verlossen uit de hui
zenmisère, heeft hen begeesterd. En on
danks veel tegenwerking, tot van de
meest onverwachte zijde, houden zij
Vast, ook al stuiten zij bij hun werk
soms op de meest ongeloofwaardige
dingen en toestanden.

Het blijkt bijv., dat in de kust
strook tal van grote huizen zijn, die
onvoldoende bewoond worden, doch
waarvan de eigenaren zich telkens
aan inwoning kunnen onttrekken, om
dat zij beschikken over een ministe
riële verklaring, die zegtdat in

geval van oorlog het huis nodig zal
zijn voor inkwartiering.

Dat jong Nederland hiermede geen
genoegen neemt, dat het rebelleert te
gen dergelijke bepalingen, die niet zel
den de schijn hebben van onwaarachtig
heid, lijkt ons volkomen verklaarbaar.
Te meer waar zij, die hiermee te ma
ken hebben, ook andere dingen ontmoe
ten, dingen die men eigenlijk zou wil
len verzwijgen, maar die wij op ge
zag van Pater Wesseling hier toch
vermelden, omdat zij beter dan welk
betoog ook illustreren hoe diep de el
lende van de woningnood kan invreten
Een van die 4000 n.l. is een meisje, dat
na eindeloze moeilijkheden bij haar
moeder introuwde. Daarvoor moest ze
bij haar eigen moeder! een verkla
ring tekenen, dat ze géén kinderen zou
krijgen! En nu zij wel een kleine krijgt,
Wordt haar prompt de deur gewezen.

Het lust ons niet hierop commentaar
te leveren. Maar het is begrijpelijk dat
Pater Wesseling ons na zulke ervarin
gen zei:

„Ik heb in het begin te hoog van de
toren geblazen. Het zijn niet vooral de
huisvestingsbureaux, die het woonruim-
tevraagstuk bemoeilijken. Integendeel,
afgezien van enkele individuele ambte
naren, ondervind ik van hen niets dan
grote medewerking. Het is een kwestie
van mentaliteit. De mentaliteit is rot!"

Welnu, waar dit Pater Wesseling's
eindconclusie was, daar kan 't niemand
verwonderen, dat hij contact heeft op
genomen met de man, die juist tegen
die rotte mentaliteit al jarenlang heeft
gevochten: Henri de Greeve.

In hechte samenwerking bevorderen
Zij nu beiden deze prachtige woonruim
te-actie en zonder op de toekomst te
willen vooruitlopen, kunnen wij wel
zeggen: Die samenwerking is nog lang

Naast Henri de Greeve, die Zater
dagsavonds, en Pater Piet Wesseling,
die Dinsdagsavonds speciaal tot
de jeugd spreekt, zal nu, te beginnen
tn de maand April, nog een derde
radiopriester voor de K.R.O-micro-
foon verschijnen. Het is pater S. Jels-
ma M.S.C., die eveneens 's Zaterdags-1
avonds zal spreken en zich dan ook
tot de volwassenen zal richten.

niet ten einde. Want ook wanneer de
eerste 4000 zijn afgehandeld en nu de
landelijke organisatie daarvoor klaar is,
nadert dat ogenblik snel wordt de
strijd niet gestaakt. Ook anderen zullen
worden geholpen en voor de verdere
toekomst liggen er plannen klaar, die
doen denken aan een compleet réveil!

Ondertussen echter gaat het werk ver
der. En Pater Wesseling heeft ons toe
vertrouwd, dat het hem ondanks de
prachtige resultaten wel eens ont
moedigt. En hij illustreerde dat met een
tweetal voorbeelden.

Het eerste speelt in het Oosten des
lands. Pater Wesseling kreeg plotseling
van een edelmoedig mens een boven
huis van zeven kamers toegewezen.
Uiteraard te veel voor een jong gezin,
dus trof hij een regeling met het huis
vestingsbureau, volgens welke hij een
groot gezin en het huisvestingsbureau
dan een verloofd paar ?ou helpen (tus
sen haakjes: alleen verlovingen van meer
dan zeven jaar heeft de pater tot dus
ver als een „urgent geval" kunnen be
schouwen). De pater dus op weg naar
dat grote gezin. Vader, moeder en zeven
kindenen in een klein arbeidershuisje
inwonend bij een precies even groot ge
zin. Daar brengt de pater dan zijn vreug
de-mare: een huis, een bovenhuis van '7
kamers!! De vrouw kijkt hem aan: „Een
bovienhuis, zegt u, pater? Dat is jam
mer. Dan moeten de kinderen dus trap
pen lopen. Neen. Dat moet ik toch eerst
even met mijn man bespreken."

En het tweede:

Na eindeloos veel moeiten tele
foontjes, autotochten etc. etc. wordt
opnieuw een jong paar aan een goe
de vrijwillige inwoning geholpen. Na
'n paar dagen komt de man bedan
ken. „Hartelijk dank pater. En hier is
een rijksdaalder. Trek er uw onkosten
af en besteed de rest aan anderen!"

Dit laatste voorbeeld mogen we niet
verkeerd verstaan. Pater Wesseling ver
wacht geien geld van belanghebbenden.
Wel heeft hij veel, ontzettend veel no
dig. En voor wie niet behoeft te worden
geholpen, maar wel zelf mee wil hel
pen, meehelpen aan de toekomst van
jong Nederland, is het gironummer
436100, L. Rietveld, Gasthuissingel 24,
Haarlem.

97'>
156 'It

230*

28?|
141

President Truman brengt op het ogen
blik zijn vacantie door in Key West
(Florida) en houdt zich bezig met zijn
geliefde hengelsport. Zo te zien heeft
hij het best naar zijn zin.

Op de te Amsterdam gehouden leden-
Vergadering van de Vereniging tot Behoud
Van Natuurmonumenten werden grote uit
breidingen van het bezit der vereniging
bekend gemaakt, in totaal ruim 530 H.A.
De voornaamste aanwinst vormt „Eerder-
Broek", gelegen in de gemeenten Ommen
en Den Ham, met een oppervlakte van
bijna 300 hectaren. De overige aankopen
der vereniging betreffen in hoofdzaak
moerasgebieden, waarin in één jaar tijds
meer dan 120.000 ten koste werd gelegd.
Het natuurmonument „Het Hol" in Korten-
hoef is uitgebreid door aankoop van 90
H.A. moerasland. Dit gebied is van grote
"Wetenschappelijke betekenis, bovendien
blijft hiermede een deel van de Vecht-
blassen, een onderdeel van de schaarse
Natuurgebieden in het dichtbevolkte Wes
ten, behouden. Het eiland Griend in de
Waddenzee, de bekende vogelbroedplaats,
Waar zich jaarlijks tienduizenden vogels
ophouden, wordt met doorbraak bedreigd;
de Rijkswaterstaat zal thans trachten hier
tegen middelen te beramen.

Tijdens de vergadering werd ook de af
graving van de St. Pietersberg besproken.
De door de regering verleende concessie
tot afgraving gedurende zestig jaar, werd
m hoge mate betreurd. Besloten werd, een
brief, welke teve»s is bedoeld als .adhaesie-
betuiging met het request van de Ned.
hereniging van Natuurvrienden, te zenden
dan de minister-president, waarin wordt
Aangedrongen op het blijvende behoud van
de Oostoever van het Maasdal, die thans
Nog ongerept is. Ook werden in deze brief
maatregelen bepleit, opdat het bujten de
Concessie vallende gedeelte van de St. Pie
tersberg, met de daarin gelegen gangen
stelsels, behouden zal blijven.

In Leningrad is een tentoonstelling ge-
°Pend van Duits kunstbezit, dat de Russen
•.in veiligheid hebben gebracht", aldus
v®rneemt het K.N.P. uit Zweden. Onder de
kunstschatten zijn o.a. de „Sixtijnse Ma
donna" van Rafaël, „Zelfportret met Sas-
kia" van Rembrandt, „Heilige Nacht" van
Correggio en 200 schilderijen en tekenin-
®en uit het bezit van Dresden.

De K.R.O. zal Zondag 3 April een
uitvoering verzorgen van de Mattheus-
Passie van J. S. Bach, in de vertaling
van Jan Engelman. Medewerkenden
zijn Corry Bijster, Annie Hermes, Jan
van Mantgem, Laurens Bogtman, Wie-
be Drayer en Leo Rommerts, de instru
mentalisten Cor Coppens, Carel van
Leeuwen Boomkamp, Janny van We
ring en Maurits van den Berg, het Ka
meromroeporkest en het Omroepkoor
onder leiding van André Rieu.

Professor L. Fouché, oud-gezant van de
Zuid-Afrikaanse Unie in Nederland, is in
de leeftijd van 68 jaar te Johannesburg
overleden.

(Vervolg van pag. 1)

Intussen levert de bezetting van de
Moerdijkbruggen groot gevaar voor de
stad Dordrecht en Rotterdam. Dordrecht
is spoedig in handen van de vijand. Op
de avond van de tiende Mei trekt een
bataljon, dat eerst bij het Holl. Diep
gelegerd was, op om de stad te ont
zetten. In de schemering van de ochtend
van de 11e Mei bevindt dit bataljon zich
op de grote betonweg, die van Willems.
dorp naar Dordrecht loopt Dan openen
Duitse troepen van beide kanten van de
weg het vuur. Een vrij groot aantal man
schappen sneuvelt. Er ontstaat een pa
niek. De rest van het bataljon trekt snel
af in de richting van het complex Zee
haven. Daar krijgt de commandant de
situatie weer in handen. Maar in de
loop van de avond zet de kantonne-
mentscommandant van Dordrecht wiel
rijders in tegen het bataljon bij Zee
haven. Er ontstaat tussen deze Neder
landse troepen een vuurgevecht. Als dit
misverstand eindelijk opgeheven is na
dert een nieuwe Nederlandse colonne
langs de grote weg uit het Noorden. Ze
voert een oranje-blanje-bleu vlag met
zich mee. De marcherende troepen loe
pen: „Niet schieten!" De bataljonscom
mandant gaat er heen om contact op
te nemen. Als hij bij de troep komt,
blijkt, dat zij onder bewaking van
Duitse parachutisten staat, aan wie hij
zich moest overgeven. Protest baat niet.
In paniek vlucht nu het bataljon in
Zuidelijke richting. De enig overgeble
ven compagniescommandant vormt een
nieuwe afdeling. Hij krijgt order het
veer over de Kil bezet te houden. Ter
wijl hij bezig is deze verdediging te
organiseren, ontstaat er een vuurge
vecht met de Duitsers. Hij sneuvelt.
Daarmee is ook het bataljon buiten ge
vecht gesteld. Het blijkt niet mogelijk
nog iets op het Eiland van Dordrecht te
ondernemen.

Rol van luit.-kol. Mussert

De verwarring op het eiland is door
de kantonnementscommandant luitenant
kolonel Mussert nog in de hand ge
werkt. Laat hij eerst Nederlandse troe
pen door landgenoten beschieten, hij
verzuimt ook Duitse pantserwagens on
der vuur te.laten nemen, omdat hij ze
aanziet voor Franse. In opdracht van
luit.-kol. Mussert zal een luitenant zich
vergewissen van de waarheid dier me
ning. Hij staat uit zijn dekking op en
wordt onmiddellijk door de Duitsers
neergeschoten. Ook geeft Mussert bij het
naderen der pantserwagens opdracht
rollen draad, die voor wegversperring
dienst deden, op te rollen „om het eigen
verkeer door te laten".

De commandant van de vesting Hol
land ontheft Mussert niet van zijn com
mando, maar stelt hem wel onder com
mando van de commandant der lichte
divisie Dit geschiedt op de avond van
de twaalfde Mei. De lichte divisie krijgt
bevel op te rukken naar IJsselmondê.
Zij moet daarvoor de brug over de
Noord oversteken Vervolgens zal ze
tegelijk met het derde grensbataljon
Waalhaven aanvallen. Misschien is het
mogelijk op deze manier nog een actie
te ondernemen om de Moerdijkbruggen
te heroveren. Maar beide acties blijven
steken. De lichte divisie komt niet over
de Noord. Het derde grensbataljon loopt
vast aan de Oude Maas. De Duitse ge
neraal Student, die het bevel over de
luchtlandingstroepen voert, heeft reden
tot tevredenheid. Hij weet dat deze actie
de laatste kans voor de Nederlanders is.

Van de operaties acht hij die via Waal
haven het gevaarlijkst Na de oorlog
heeft hij dit toegegeven. Maar m de
oorlogsdagen van Mei 1940 levert de
operatie via Waalhaven aan de Neder
landers niet dat resultaat op dat zü
ervan verwachten. Nu de Duitsers een
maal de Moerdijkbruggen in handen
hebben, krijgt men hen er met meer
vandaan. Ze zijn er te gemakkelijk heer
en meester over geworden....

Einde Maaet zullen 32 zoons van Ne-
derlanse boeren voor de 'duur van een
half jaar naar Amerika vertrekken ten
einde aldaar kennis te nemen van de
Amerikaanse landbouwmethoden. Voor
dit doel zuillen zij worden geplaatst op
bedrijven van verschillend karakter,
een en andere in overeenstemming met
de voorkeur van de deelnemers. De
groep zal worden vergezeld door ir. C.
W A van Beekom, de Rijkslandbouw-
consuient voor de Zeeuwse eilanden,
die eveneens voor de duur van een half
jaar studie zal maken van de uienteelt
in de Ver. Staten.

Arnhem werd Zondag opgeschrikt
door een brand, waarvan de omvang
weliswaar gering was, maar waarvan
de gevolgen voor de beoefenaar van
een oud ambacht zeer nadelig zijn.
Waarschijnlijk door het springen van
een fles buta-gas ontstond n.l. brand
bij Grosm'an, die als enige in Nederland
het cire-perdue bedrijf, het bronsgieten
naar wasmodellen, uitoefent. Door het
snelle ingrijpen van de Arnhemse
brandweer kon een gedeelte van de
kunstvoorwerpen en een goed deel van
het materiaal gered worden. Het ge
bouwtje zelf brandde vrijwei uit

Bij kilometerpaal 15 op het strand
van Schiermonnikoog is aangetroffen
het stoffelijk overschot van een man,
waarschijnlijk een vlieger, die deel uit
maakte van de bemanning van de Hali-
fax-bommenwerper, die 12 Januari 1943
bij Schiermonnikoog is neergestort.

iïMV- '3f

27. Wat is er gebeurd?" vraagt de waard verschrikt, wanneer hij Eric ziet.
I „Sluipmoord?"

„Ja!" zegt een der Vikingen kort. „Maak een vertrek voor ons gereed en vlug wat!
Hij is nog in leven, doch behoeft verzorging!"

Op deze woorden wisselen de. beide vreemdelingen, die zoals Winonah verrast
opmerkt dezelfde zijn, di- zij na hun landing ontmoetten, een snelle blik.

De gedienstige waard heeft intussen een kamer in gereedheid gebrachten Eric
ivordt zachtjes op een leger gelegd. De waard blijkt iets van heelkunde te weten.
Hij inspecteert met kennis de diepe wonde, welke hij dan reinigt en verbindt.
„Er is geen gevaar bij!" stelt hij Winonah gerust. „Hij zal spoedig genezen!"

Nauwelijks is de man vertrokken of Eric opent zijn ogen en zegt zacht: „Over
een paar nagrn kan ik de reis weer voortzetten, meisjeVerschrikt legt zijn vrouw
hem het zwijgen op, doch onverstoorbaar praat Eric doorHij bedankt zijn

trouwe Vikingen voor hun bijstand en na deze vriendelijke woorden van hun koning
veriaten de mannen een voor een de kamer. Nu zijn nog slechts Winonah en
Pum-Pum bil de gewonde Slaap ontfermt zich over de Noorman.

Nog een paar uren houden de twee bij Eric de wacht. Dan wenkt Winonah
Pun-Pum en op hun tenzn verlaten zij het vertrek. Rust heerst in de herberg, de
bewoners slapen en in het ziekenvertrek verstoort slechts de rustige ademhaling
van onze held de stilte

De uren verstrijken en dan doet zich het knarsen van een deur horen Een
schaduw glijdt het ziekenvertrek binnenLangzaam nadert de donkere gestalte
de slapende Eric. Gedurende enige tijd staat de geheimzinnige bezoeker daar, dan
treedt hij op het bed toeLangzaam gaat zijn rechterhand omhoog en een
manestraal belicht een lange dolk

(Van een onzer speciale verslaggevers)

Het is jammer, dat Freud al lang dood is, want die
had Zaterdagmiddag zijn hart kunnen ophalen. Op de
Franse Kamphei n.l. tussen Bussum en Hilversum ston
den toen een kleine honderd jongelui, meest gidsen,
aangetreden, die op een seintje van rentmeester H. Swart
als een man de heide instormden en in laaiend enthou
siasme de ene vliegden na de andere uit de grond ruk
ten.

Hoe, zult u vragen, was dat mogelijk? Hoe kon een
rentmeester zich zo verlagen en waarom greep de politie
niet in, toen daar klaarblijkelijk een andere gezagsdra
ger tekort schoot?

Het geval is echter simpel. De Franse Kamphei (onge
veer 50 H.A.) maakt het droevig. Door de afwezigheid
van schapen (zo zegt althans de volksmond) zijn de
vliegdennen er als razenden omhoog geschoten en nu
werd het eindelijk tijd, dat daaraan paal en perk werd
gesteld. Door middel van de vereniging „Vrienden van
het Gooise Reservaat" waren vrijwilligers opgeroepen en
met laarzen, hoge schoenen en beenkappen stonden ze
klaar voor het heerlijk spel der vernielzucht: het uit
rukken van duizenden overtollige vliegdennen.

0

Ook dit spel had natuurlijk zijn regels.
Links en rechts in het terrein ston
den grote vliegdennen, die daags te
voren met witkalk waren gemerkt en
die moesten worden gespaard. Nu, dit
gebeurde, al was het ook alleen omdat
er toch al zoveel andere stonden, dat
het bijna onbegonnen werk scheen. De
kinderen zwoegden en zweetten en wij
hebben kleine peuters van krap twee
turf hoog aan een vliegden zien rukken
of er het leven mee gemoeid was. En
passant hebben wij ons ook even met
de leider van deze zuiveringsactie ver
staan. Hij heeft ons het sprookje van de
schapen grondig uit het hoofd gepraat.

„Schapen", zei hij, „hebben een hekel
aan vliegdennen en het is dus werke
lijk niet hun afwezigheid, waardoor
hier de vliegden zo kwistig is voort

gewoekerd. De eigenlijke oorzaak is de
oorlog. Ook in 1944 stonden hier vlieg
dennen. Die heeft men echter omge
hakt en rondgesjouwd en tengevolge
daarvan zijn nu overal uit zaden jonge
boompjes opgeschoten, Die gaan wij
nu ordenen. In één deel (bij de Bus-
sumer Grintweg) laten wij alles staan,
dat wordt een soort bos. Een ander
deel wordt enkel hei en hier (recht
tegenover het theehuis „De „Franse
kamp") laten wij verspreide begroei
ing toe.

Zo gaan wij verder. Heel het Gooise
natuurreservaat (bijna 1800 ha) wordt
door ons weer eens flink onderhanden
genomen. In begin April gaan wij de
Crailose hei afbranden en hier, aan de
overkant van de weg, hopen wij, dat de
vliegdennen, juist flink hard zullen
groeien. Des te eer zijn de (lelijke) kam-

peergelegenheden daar aan het oog ont
trokken."

Toen werd des rentmeesters aandacht
weer elders gevorderd1. En nog lang zijn
wij blijven kijken naar dat verrukkelijke
spel van die nijver zwoegende kinderen.
Zij zwaaiden met hun modderzwarte ar
men. Hun kreten galmden over de vlak
te, en de zon, die heel de morgen lang
achter heuse sneeuwbuien was verbor
gen gebleven, zorgde voor haar eerste
lentelicht. Neen, 't was toch maar beter,
dat Freud er niet bij was.

P.S. Onze tweede „kop" behoeft ver
klaring. Het is óns gebleken, dat de Bus-
sumse volksmond de euvele moed heeft
gehad zonder te vragen de kruising van
Franse Kampweg en Bussumer Grint
weg „Leidsebosje" te noemen. Waar
tegen protest.

.Zullen we dan maar," denkt opa.

De hoofdaalmoezenier ter koopvaar
dij B. Haanen deelt mee, dat de in
schrijving tot deelneming aan de actie
van het Apostolaat ter Zee verlengd
wordt tot 1 April. In verband hiermede
worden ook de deelnemerslijsten eerst
a genoemde datum verzonden.

ngeveer 1000 perso
nen per jaar sterven
in de Verenigde
Staten tengevolge van
het misbruik van slaap
pillen.

Uit een over het gehele
land ingesteld onderzoek
is gebleken, dat het aan
tal van dit soort sterfge
vallen sinds de oorlog
voortdurend is gestegen.
Maar nog veel onrustba
render is de omvang van
de aan de dag getreden
geestelijke afwijkingen,
die het gevolg zijn van
het misbruik van slaap
pillen.

Het vindt zijn verkla
ring vooral hierin, dat
slaappillen zonder dokters
recept zo gemakkelijk te
krijgen zijn.

Velen, die bij tijdelijke
slapeloosheid naar het
middel grijpen, raken er
aan verslaafd, want de
pillen kalmeren de zenu
wen en zijn werkzaam
tegen Sint Vitusdans en
de kramp, welke het ge
volg kan zijn van het ge
bruik van cocaïne en an
dere vergiften.

Verscheidene Ameri
kaanse staten hebben wet
ten tegen de verkoop van
slaappillen uitgevaardigd,
maar in de grote steden
tiert de smokkelhandel
welig.

„Blauw geluk", „Geel
tjes" en „Duivelskorrels"
noemt men de pillen in
de onderwereld, naar hun
kleur,-niet naar hun sa-

zelfde familie van verdo
vende middelen.

In de handen van dok
toren hebben ze grote
waarde. Een pil, gegeven
kort voor een operatie
b.v., maakt de angstige
patiënt rustig.

Er zijn ongeveer dertig
variëteiten in de handel
en er zouden wel 1500
kunnen worden gefabri
ceerd. De totale productie
in de Verenigde Staten

jaar lang elke dag had
gebruikt, kon haar eigen
bloedverwanten niet meer
uit elkaar houden. In New
York komt het voor, dat
jeugdige personen zich in
een soort hoerastemming
brengen door een of twee
pillen te besproeien met
een fles bier. Dat ze er
niet aan dood gaan is een
raadsel, want in medische
laboratoria zijn proeven
met alcohol en slaappillen

bedraagt iets meer dan
100 ton per jaar, d.w.z. 11
grein (1 grein is ongeveer
65 milligram) per persoon.
Een hoeveelheid van 15
grein is voor sommige
mensen dodelijk, andere
kunnen wel 200 grein
hebben. In staten, waar de
verkoop der pillen verbo
den is, vindt men gemak
kelijk leveranciers op de
banken in de parken
en in obscure cafétjes.

Maar ook de taxi
chauffeurs leveren ze
en de lift- en loopjongens
in de hotels. Bovendien
zijn er nog artsen, die
van het voorschrijven een
zaakje maken.

De uitwerking van een

geregeld gebruik op de

menstSlling, want het zijn geestvermogens is ruïneus,
alle variëteiten van de- Een schrijfster, die ze drie

op ratten genomen en
deze verhuisden prompt
naar de eeuwige jacht
velden. De enige moge
lijkheid is dan ook, dat de
dosis niet groot genoeg is.
De doktoren waarschuwen
ernstig tegen drinken, na
dat men slaappillen heeft
ingenomen.

Overigens reageren de
mensen zeer verschillend
op de pillen. Maar ieder
die ze op eigen gezag in
neemt, waagt meer dan
hij denkt. Deze pillen tas
ten de zenuwcentra in de
hersenen aan en ver
duisteren de geest. Duize
lingen, rollende ogen, hal
lucinaties, een dikke tong
en tijdelijke verlammings
verschijnselen in armen
en benen behoren tot hun
gevolg.

Israël en Libanen zijn tot volledige
overeenstemming over een wapenstil
stand gekomen. De reeds opgestelde
overeenkomst zal Woensdag a.s. door de
leiders van de delegaties ondertekend
worden.

Tawfik Aboelhoeda Pasja, minister
president van Transjordanië, heeft voor
zijn vertrek naar Beiroet, waar Maan
dag de zeven landen der Arabische Liga
een conferentie beginnen met de ver
zoeningscommissie der VN voor Pales
tina, verklaard dat de Palestijnse Ara
bieren, niet in staat een eigen regering
te vormen, de wens te kennen hebben
gegeven in Transjordanië te worden op
genomen. Hoewel naar zijn mening het
merendeel der Palestijnse Arabieren dit
wenst zou Transjordanië toch elk ple
bisciet over deze aangelegenheid toe
juichen, aldus de premier.

Abdoel Rahman Pasja, secretaris-ge
neraal van de Arabische Liga, zal een
nota opstellen aan Trygve Lie, secreta
ris-generaal der VN, over de status van
de Liga als een regionale organisatie in
het kader van de VN. Tot deze stap
werd besloten door de raad van de Ara
bische Liga in een Zaterdag te Cairo
gehouden vergadering, welke werd bij
gewoond door vertegenwoordigers van
alle staten-leden behalve Irak.

Admiraal Sir James Somerville, een van
Engelands bekendste admiraals tijdens de
oorlog, is op 66-jarige leeftijd te Wells in
Somerset overleden.

Anna Louise Strong, de Amerikaanse pu
bliciste die vorige maand uit de Sovjet-*
Unie gewezen is op beschuldiging van voor
Amerika te spionneren, heeft een recht
streeks beroep gedaan, op Stalin om een
onderzoek naar haar zaak.

Op de eerste dag van het noemeense
jeugdcongres heeft de Franse gedelegeerde.
Jacques Denis, gezegd, dat de Franse jeugd
niet tegen een Russisch leger zal strijden.

De Poolse regering heeft een officiële
verklaring over de betrekkingen tussen de
Kerk en de Staat uitgegeven, waarin er de
nadruk op wordt gelegd, dat een wijziging
in de houding van de bisschoppelijke hië
rarchie en het staken van elke onvriend
schappelijke actie tegen de staat de grond
slag zouden kunnen zijn om de betrekkin
gen tussen Kerk en Staat te regelen.

Een bewering van de Griekse guerilla
radio-zender dat de regeringstroepen op 16
Maart gas hebben gebruikt, is Zondag
categorisch tegengesproken.

De Griekse minister van Oorlog, Pa-
nayotis Kanellopoulos deelde aan A.P.
mede dat deze beschuldiging een „opzette
lijke leugen" is.

Het Amerikaanse ministerie van buiten
landse zaken overweegt een Pools verzoek
om terugr.oeping van Chester Opal, Ameri
kaans persattaché te Warschau, die be
schuldigd wordt van het verspreiden van
bulletins van de Amerikaanse voorlich
tingsdienst (USIS), waarin Polen beschre
ven wordt als „een Sovjet-satelliet".

Syrië, Turkije en Engeland zouden thans
besprekingen voeren, met het oog op een
Mujdellandse-Zeepact. Men verneemt uit
gezaghebbende bron, dat de Syrische ge
zant te Ankara concrete voorstellen zou
hebben gedaan in verband met een Syri
sche toetreding tot het pact, nadat bespre
kingen hadden plaats gehad met de Turkse
minister van buitenlandse zaken en de
Britse ambassadeur te Ankara.

De kans bestaat, dat Italië zal trachten
herziening van het vredesverdrag te krij
gen om mogelijk te maken zijn gewapende
strijdkrachten in het kader van het At
lantische verdedigingssysteem te ver
sterken.

Blijkens bekendmaking yan Radio Mes-

kou hebben de U.S.S.R. en de Koreaanse
volksdemocratie een overeenkomst inzake
economische en culturele samenwerking
gesloten.

(Copyright Ultg. De Koepel, Nijmegen)

20)

Waarom- waren alle Hollanders zo dik
om hun middel?.... Opeens zag ze iets
eigenaardigs: aan de buitenzijde van
het huis, waar ze stil hielden, was een
lan° smal spiegelt e aangebracht, recht-
hoekil op een van de laagste ramen
van de voorgevel. Elspeth wees er naar
en maakte de opmerking, dat dit toch
een rare plaats was voor eenspiegel
Jan grinnikte. „Een rare plaats? In
tegendeel, het is een heel verstandige
plaats, En dat zal ik je straks beybZ|""
beloofde hij, terwijl zijn oom de deur
met een grote sleutel openmaakte.

Binnengekomen, ging Mijnheer de pa
pieren bij eikaar zoeken, waarvoor ny
gekomen was en Jan leidde Milady door
de donkere hall en opergie de luiken
van de voorkamer. Daar wees hij Els-
1 peth hoe Mevrouw van de kamer uit in
het spiegeltje kon zien wie er voor de
deur stond, zonder zelf te worden op
gemerkt. Ze behoefde alleen maar in
het spiegeltje te kijken, dat hier een
spionnetje" genoemd werd.

Milady constateerde tot haar verba
zing, dat hij de waarheid sprak. Door
naast 't venster te gaan staan, kon zij van
binnen uit ieder waarnemen, die de
deur passeerde. Dat was voor haar iets
ongewoons. Ze keek de kamer ron
Het was er gezellig, gezelliger en knu-
ser dan in de grote vertrekken op Kent-
moor. Toen Jan even naar zijn oom
ging om die te helpen, liep ze wat rond,
vol belangstelling voor het .sPlnn®^®)f
dat er stond, voor de tegels in de haard
met de aardige, blauw gekleuriie v oo -
stellingen er op en voor de «J bJauwe
kruikjes op een plank boven de deur.
Alles stond er heel netjes en ordelijk
opgesteld, zoals men trouwens met an
ders verwachten kon in een huis van
Mevrouw Voort, en zelfs op de vloer
van grote, vierkante gele en zwarte te
gels was geen stofje te zien.

De kamer rondgaande, kwam ze weer
waar ze eerst had gestaan, bij het raam.
Ze koek weer in het spionnetje en was
benieuwd wie de eerste zou zijn, die
ze er in zou opmerken, toen een dikke
heer in burgerkleding verscheen. Ze
kon niet nalaten te lachen, zo statig en
gewichtig die man deed en hoe. belang
rijk hij zichzelf vond, onbewust van
het feit, dat hij door haar begluurd
werd. Hij had er natuurlijk geen ver
moeden van, dat zij hem zo grappig
vond.

Daarna kwam een wat haveloos ge
kleed man, die met enigszins voorover
gebogen hoofd liep. Vlak voor de deur
van mijnheer Voort's huis hief hij zijn
hoofd op, waardoor zijn gezicht hele

maal in het spiegeltje weerkaatst werd.
Elspeth zag het. Instinctief sprong ze
achteruit, haar hand voor haar mond
om haar schreeuw niet te laten horen,
want de Hollandse hoed en de kleren
van de man konden het sluwe gezicht
niet maskeren; ze had recht in de
wrede ogen van de Spanjaard van de
Gele Kat gekeken!

HOOFDSTUK VII

Mijnheer verliest zijn goed humeur

Alle kleur verdween van Elspeth's
gezicht en met haar ogen wijd
open van angst liep ze tussen mijn
heer en Jan naar de kade. Ze hield haar
hoofd omhoog, opdat men met zou mer
ken hoe haar hart bonsde van vrees.
De aardige tafereeltjes op hun wande
ling door Haarlem interesseerden haar
echter niet. Ze keek recht vooruit,
bang dat van achteren of uit een zij
straat links of rechts die haveloze fi
guur met het gezicht van de Span
jaard weer voor de dag zou komen.

Het was nu een half uur geleden,
dat ze haar stijf van schrik in de ka
mer hadden aangetroffen, een hand
tegen de mond geperst en met een ge
zicht, bijna even bleek als haar batis-

fsn kspjö»

Maar de man kan je nie,t hebben
gezien" troostte Jan, toen het Elspeth
eindelijk gelukt was het gebeurde te
vertellen „Dat is juist het voordeel van

zo'n spiegeltje,.Maar drommels,"

vervolgde hij, „als het werkelijk die
Spanjaard van jou is, dan moet hij een
spion zijn." Jan werd er zenuwachtig

van. Die moest hij gevangen kunnen
nemen! De gedachte wondf-hem nog meer
op. Daarmee zou ruimschoots het ge
vaar beloond zijn, waarin men nu ge
raakt was.

Mijnheer stond zonder een woord te
zeggen, met een ernstig gezicht. Ten
slotte zei hij: „Het is best mogelijk,
Elspeth, dat je je verkeken hebt. Mis
schien is het wel een heel andere man."

„O nee," verklaarde Elspeth, „ik zal
zijn gezicht nooit vergeten. Nooit! Bo
vendien zag ik de ketting, waaraan de
gouden sleutel hing."

Mijnheer fronste zijn wenkbrauwen.
Plotseling zei hij, dat er slecht weer
dreigde. Ze moesten naar het andere
huis, buiten Haarlem, terugkeren vóór
de storm losbrak. Van Milady's jurk
moest een volgende keer maar de. maat
genomen worden. Haastig sloot hij het
huis en gingen zij weer naar de kade.

Zwijgend liep Elspeth tussen Jan en
zijn oom. Ze had wel graag gehad dat
de jongen wat rustiger was en niet zo
veel praatte over spionnen en Span
jaarden. Ze was helemaal ontsteld nu
ze wist, dat de man, die haar ontvoerd
had, ook in Haarlem was. Zou hij we
ten, dat zij nog leefde? Dat moest wel.
Waarom zou hij anders hier gebleven
zijn? Anders was hij wel meegegaan
met de Gele Kat.

Mijnheer's gedrag verhoogde haar on
gerustheid nog: hij scheen helemaal in
gedachten verzonken. Toch moest hij
Jan's blufferig gepraat over het vangen
van de Spanjaard hebben gehoord, want
hij keek oplettend rond. „Wanneer," zo
vroeg hij aan zijn neef, „ga je weer terug

toon
Ja^ niet

naar Leiden?" Men kon aan de
van de vraag horen, dat hij J;
ongaarne zag vertrekken.

Elspeth was blij, toe ze Pieter zagen,
die op de kade stond te wachten. Hij
hoorde het verhaal van het gebeurde
kalm aan en glimlachte, alsof hij haar
wilde geruststellen. Ze moest, vond hij,
niet vergeten, dat de Spanjaard wel
denken moest, dat de jonge Robert Kent
verdronken was.

„Het is erg onwaarschijnlijk, dat hij
achter het gezicht van elk Hollands
meisje, dat hij tegenkomt, het gelaat zal
zoeken van een verdronken Engelse,
meende Pieter naar voren te moeten
brengen. „Des te minder, als hij hier is
om iemand van zijns gelijke te be-
spionnexen. Je hebt toch zelf verteld, dat
je gehoord had, dat hij op zoek was naar
iemand met een Spaans klinkende naam,
Ramirez of zo?"

„Ja, ja. dat is zo," erkende Elspeth.

Zo'n man kon niet lang onopgemerkt
in Haarlem verblijf houden, verzekerde
Pieter. Elspeth was blij toen eindelijk
de boot afvoer, en weer opgelucht, toen ze
de poort door waren en zich weer te
midden van de groene weiden bevonden.
Het ontging haar niet, dat mijnheer er
net zo over dacht als zij en dat hij blijk
baar voor de Spanjaard meer op zijn
hoede was dan Jan of Pieter, die alleen
maar dachten aan het gevangen nemen
van een spion.

(Wordt vervolgd)

„Van strijd en overwinning". Het le
vensverhaal van'de heiligen, door Jan
Burger. Uitgeverij „De Kennemer", Be
verwijk. Het initiatief van de uitgever
een volledige uitgave van de heiligen
levens te verzorgen volgens het Ro
meinse Missaal, met een aanvulliffg uit
het Martyrologium is een zeer lofwaar
dige gedachte. De eerste vier delen be
vatten, naar de data van het burgerlijk
kalenderjaar, een korte levensbeschrij
ving van de heilige, wiens sterfdag dan
wordt herdacht. Het vijfde deel is ge
wijd aan de Nederlandse heiligen en
het zesde tenslotte aan hen, die, hoewel
niet voorkomend op de lijst van boven-
genoemden, toch een algemene verering
genieten. In een wereld als de onze,
waarin, zelfs in katholieke kringen,
voor God en godsdienst, geen tijd meer
overschiet, kan dit boek, naar het ons
voorkomt, een prachtig apostolaat ver
vullen. Het is 'n echt familieboek. Prettig
en fris geschreven, zich beperkend tot
de hoofdzaken, vraagt de lectuur van
iedere dag niet meer dan tien minuten.
Maar deze, dagelijks herhaald, zullen
niet nalaten een weldadige invloed op
ons geestelijk leven uit te oefenen. Zij
houden het zo onmisbare contact leven
dig met de Schepper, door ons het aan
trekkelijke voorbeeld van Christus' neld-
haftige navolgers voor ogen te stellen:
een werkzaam tegengif voor de destruc
tieve geest van onze ongelovige tijd.
Met warmte aanbevolen. L.

„Heilig vuur", door Pater Adrianus,
O.F.M. Cap. Conferenties voor de op
groeiende jeugd. Met fijn gevoel voor
de mentaliteit van de jeugd heeft de
schrijver de juiste toon getroffen voor
deze uiteenzetting van de Katholieke
deugdenleer. In zestien toespraken
worden de essentiële punten voor een
principieel - religieuze levenshouding
uitgewerkt en wel op zeer aantrekke
lijke en bevattelijke wijze. Voor jeugd
leiders een rijke bron tot inspiratie.
Warm aanbevolen. Uitgave Romen en
Zonen, Roermond.

0